PANAHON Sa murang edad natutung magmahal Natutung magparaya at magbigay rangal Sa taong nagpapasaya at nagpapatibok Sa puso kong ikaw

lang ang tinutuhok Ang panahon ay mabilis lumipas Pag ibig mo ay madali ring kumupas Nakakita ng babaeng mas karapat dapat Sa pagmamahal mong malagubat Iniwan at hinayaang umiiyak Sa sulok inaasahang bumalik ka aking gayak Sa pagkalungkot nakilala kita Lalakeng iniwan ko na lang basta Sa pangalawang pagkakataon nagmahal ulit Sa isang lalakeng laging pinipilit Sa una para kang reyna Sa huli isa ka palang pampalipas oras nya Hindi ka binibigyan ng oras at hindi kayo nagkikita Dahil wala daw siyang perang panggala Naniwala at inintinda na lang Yon pala may babae ng kahalikan Pusoy parang naging bato Parang gugunaw ang mundo Sa sakit na nadarama Mga lalakey ganun pala Tinuloy ko aking buhay Sa paglalakad nakakita ng tulay Sa gilid nakita ko ikaw Kumakaway at sumisigaw Sa pagdaan ng panahon ikay nakilala Hindi ka pala katulad nila Sinungitan na at lahat lahat Andyan ka pa rin akadikit sa aking balat Minahal mo ko ng walang pag aalinlangan Inintindi mo ko ng walang pankundangan Heto ako ngayon magmamahal ulit Na parang hindi nasaktan at walang kapalit