INSTITUT PENDIDIKAN GURU KAMPUS SULTAN ABDUL HALIM 08000 SUNGAI PETANI, KEDAH DARUL AMAN

PERLEMBAGAAN MALAYSIA DALAM KONTEKS HUBUNGAN ETNIK DI MALAYSIA

KUMPULAN 5
MTE3M
Oleh : Mohd Zairi bin Zamahshari Mohd Hafiz bin Sulaiman

Menjelaskan latar belakang sejarah Perlembagaan Persekutuan 1957

Menjelaskan peruntukan yang terkandung dalam Perlembagaan Persekutuan

Menjelaskan kepentingan Perlembagaan Persektuan dari sudut hubungan etnik

Menganalisa kontrak sosial dalam perlembagaan

Membuktikan unsur-unsur tradisi menjadi teras perlembagaan dalam menjalin hubungan etnik yang harmoni

Perlembagaan merupakan sumber undangundang tertinggi sesebuah negara & setiap individu perlu mematuhi keluhurannya. Tidak ada satu institusi pun yg boleh mengatasi ketertinggian Perlembagaan Malaysia.
-

Sebagai panduan mengatur dan menyelaras pemerintahan sesebuah negara.

Berperanan sebagai panduan bagi pembentukan undang2 sama ada bagi pihak kerajaan atau rakyat atau sesiapa shj. Perlembagaan umumnya dibahagikan kpd 2 jenis iaitu: perlembagaan bertulis dan tidak bertulis.

Perlembagaan Malaysia adalah perlembagaan bertulis dan badan perundangan, kehakiman dan eksekutif mendapat kuasa daripada perlembagaan. Perlembagaan Malaysia mengandungi 15 bahagian, 183 perkara dan 13 jadual.

Secara ringkasnya, perlembagaan Malaysia menyentuh mengenai bidang kuasa eksekutif, legislatif, kehakiman, kedudukan agama Islam, kewarganegaraan, bahasa kebangsaan, kedudukan istimewa orang Melayu dan bumiputera di Sabah dan Sarawak dan sebagainya.

Perlembagaan Malaysia yg ada kini dipengaruhi oleh beberapa siri sejarah Malaysia. Sejarah penentangan terhadap penjajah dan kemunculan nasionalis Melayu menyedarkan mereka tentang usaha menuntut kemerdekaan drpd penjajah Barat. Perjuangan menuntut kemerdekaan selepas Perang Dunia Kedua dan pengenalan Perlembagaan Malayan Union serta Persekutuan Tanah Melayu oleh kerajaan British di Tanah Melayu.

Persiapan ke arah berkerajaan sendiri menerusi pengenalan Sistem Ahli dan Pilihan raya di Tanah Melayu.
Penubuhan Parti Perikatan kerjasama yg lebih erat antara orang Melayu & bukan Melayu bg memenuhi syarat yg ditetapkan oleh British : Kemerdekaan hanya akan diberikan sekiranya rakyat negara ini bersatu padu & boleh bekerjasama .

Rombongan kemerdekaan ke London oleh pemimpin Perikatan (pelbagai kaum) Perlembagaan Persekutuan Tanah Melayu yg merdeka 1957.

Daripada rentetan sejarah Malaysia dan sejarah penggubalan perlembagaan Malaysia membuktikan bahawa semangat toleransi, rela berkongsi kuasa, sedia berkorban, persefahaman dan semangat perpaduan yg tinggi antara pelbagai kaum menjadi penyumbang utama dalam menjamin kelangsungan negara Malaysia sebagai sebuah negara yg berbilang kaum dan terpisah-pisah dari segi kedudukan wilayah dan negeri.

UNSUR-UNSUR TRADISI PERLEMBAGAAN DAN KONTRAK SOSIAL Unsur2 ini sangat penting untuk difahami dalam usaha mewujudkan identiti Malaysia dan memupuk persefahaman pelbagai kaum ke arah perpaduan. Unsur2 ini juga adalah satu kontrak sosial yg telah disepakati semasa penggubalan perlembagaan. Unsur2 tradisi ini meliputi: bahasa, agama, pemerintahan beraja dan kedudukan istimewa orang Melayu dan bumiputera Sabah & Sarawak. Unsur2 tsb telah wujud ratusan tahun sebelum perlembagaan diwujudkan pada tahun 1957 dan berperanan menstabilkan politik negara. Unsur2 tradisi ini juga dilindungi di bawah Akta Hasutan & dianggap sbg isu-isu sensitif yg dilarang drp dijadikan isu perbincangan awam.

Pembentukan Malaysia pd tahun 1963 memberi satu lagi dimensi kpd hubungan etnik di Malaysia. Kedudukan kaum2 bumiputera di kedua2 negeri ini diberikan status yg sama sebagaimana org2 Melayu, mereka turut dimasukkan ke dlm Perkara 153. Namun hak istimewa ini dilindungi dgn cara tidak menafikan kedudukan yg sah kaum2 lain. Kedudukan Sabah & Sarawak di dlm perlembagaan dilindungi oleh kuasa Yang Dipertua Negeri 2 berkenaan Pindaan hanya boleh dibuat sekiranya kedua-duanya memberikan persetujuan. Parlimen tidak blh meminda kedudukan istimewa Sabah & Sarawak. Ini menyamai peranan dan kuasa Majlis Raja2 berhubung kedudukan orang2 Melayu.

PERKARA-PERKARA YG MENYENTUH HUBUNGAN ETNIK DALAM PERLEMBAGAAN MALAYSIA

1. 2. Perkara 8 persamaan & hak sama rata (kecuali dlm soal agama, kedudukan istimewa Melayu dan seumpamanya) Perkara 10 (4) batasan hak kebebasan bersuara drp menyentuh kedudukan Raja2, Islam, orang Melayu, kewarganegaraan dan seumpamanya. Perkara 38 kuasa Majlis Raja2 menghalang Parlimen membuat undang2 yg menyentuh kedudukan Raja2 Melayu, orang Melayu & bahasa Melayu. Perkara 150 (6a) kedudukan Agama Islam, Adat istiadat Melayu & Bumiputera Sabah & Sarawak, kewarganegaraan meskipun dlm keadaan darurat. Perkara 152 kedudukan bahasa Melayu sbg bahasa kebangsaan tanpa menafikan hak2 bangsa lain menggunakan bahasa mereka. Perkara 153 kedudukan istimewa orang2 Melayu tanpa menafikan kedudukan yg sah kaum2 lain.

3.

4.

5.

6.

Bahasa Kebangsaan ialah bahasa Melayu yg mesti digunakan untuk maksud2 rasmi.
Namun perkara 152 ini juga melindungi bahasa2 lain dan memperuntukkan bahawa tiada sesiapa pun boleh dilarang atau ditahan drp menggunakan (selain drp maksud rasmi) atau mengajar atau belajar apa2 bahasa lain. Kerajaan berhak mengekalkan penggunaan dan pembelajaran bahasa lain dalam persekutuan.

Kedudukan dan peranan bahasa Melayu sbg Lingua franca di alam Melayu/Nusantara sejak berabad-abad lamanya. Persefahaman menjadikan BM sbg bahasa kebangsaan juga tidak perlu merisaukan kaum lain kerana penggunaan bahasa ibunda masing 2 tidak disekat malah dijamin oleh perlembagaan. Sebelum Perang Dunia Kedua lagi, BM telah digunakan secara meluas bagi tujuan rasmi seperti mesyuarat, surat-menyurat, perundangan & kehakiman di negeri2 Melayu tidak bersekutu, jabatan Polis dsb bagi memudahkan pentadbiran yg terdiri drp pelbagai kaum.

BM diterima sbg bahasa rasmi walaupun pd zaman pentadbiran British - Pegawai2 Eropah yg memegang lebih 90% jawatan kumpulan 1 perlu mempelajari BM, mengambil ujian BM dan dikehendaki lulus, barulah boleh berkhidmat di Tanah Melayu.

Agama Islam adalah agama persekutuan tetapi agama lain boleh diamalkan dgn aman dan damai di mana2 bahagian persekutuan. Kebebasan beragama ini dijamin dlm perlembagaan terhadap semua agama iaitu setiap orang mempunyai hak untuk menganut & mengamalkan agamanya dan setiap agama mempunyai hak untuk: 1. Menguruskan hal-ehwal agamanya sendiri. 2. Menubuh & menyelenggara institusi bagi maksud agama atau khairat. 3. Memperoleh dan memiliki harta benda serta memegang & mentadbirnya mengikut undang2.

Oleh sebab Islam diterima sbg agama bagi persekutuan, pihak kerajaan sama ada kerajaan persekutuan atau negeri mempunyai kebebasan, kuasa dan keistimewaan untuk menubuhkan atau menyelenggara atau membantu penubuhan institusi Islam dan melaksanakan ajaran dlm agama Islam serta mengeluarkan perbelanjaan yg diperlukan untuk tujuan itu. Rasional perkara ini menunjukkan bahawa Islam telah diterima sbg agama persekutuan sejak zaman Kesultanan Melayu Melaka sehinggalah zaman penjajahan British. Di negeri2 Melayu, sebelum penjajahan, penggunaan undang2 Islam telah dilaksanakan dan diktiraf oleh penjajah British.

Hak istimewa ini meliputi jawatan dlm perkhidmatan awam, biasiswa, pendidikan, perniagaan dan kemudahan khas lain yg diberikan. Namun perkara ini dilaksanakan dgn cara tidak menindas kaum 2 lain. Cthnya: mengakibatkan kehilangan sebarang jawatan awam yg dipegang oleh sesiapa atau penarikan sebarang biasiswa atau keistimewaan yg dinikmati oleh kaum lain atau perlucutan/penamatan permit lesen yg dipegang olehnya. Siapakah yg dimaksudkan sbg orang Melayu? Dlm Perlembagaan Malaysia, Melayu ditakrif kan sebagai:

1.

Lazimnya bertutur dlm bahasa Melayu.

2. Menganut agama Islam. 3. Mengamalkan adat istiadat Melayu. Bumiputera di Sabah & Sarawak pula semua suku kaum asli / peribumi Sabah.

Rasional Perkara 153 Kedudukan Istimewa Orang Melayu dan Bumiputera Sabah & Sarawak Mengambil kira semangat persefahaman, toleransi, berkongsi kuasa & sedia berkorban di kalangan orang Melayu & bukan Melayu ketika penggubalan perlembagaan. Intipati drp kontrak sosial.

1.

Perkara 2 yg dibicarakan dlm Perkara 153 ini khususnya menyentuh 3 perkara iaitu: Perkhidmatan Awam. - Dlm perlembagaan dinyatakan bahawa adalah menjadi tanggung jwb YDA untuk menentukan rezab bagi orang Melayu & bumiputera Sabah & Sarawak dgn memperuntukkan kadar bilangan jawatan dlm perkhidmatan awam persekutuan yg baginda fikirkan perlu. Namun layanan yg adil mesti diberikan kpd setiap kaum dari segi kenaikan pangkat, gaji & kebajikan yg lain. - Adalah rasional merezabkan bilangan orang Melayu dan bumiputera Sabah & Sarawak kerana pd masa penjajahan dan awal merdeka sangat sedikit yg berpeluang menganggotai perkhidmatan awam.

2.

Ekonomi. - Perkara 153 wajar digunakan utk mencapai tujuan memperbetulkan ketidakseimbangan ekonomi antara orang Melayu dan bukan Melayu yg wujud kerana dasar ekonomi penjajah. -Faktor pembahagian kekayaan dan agihan pendapatan yg tidak adil dan seimbang menjadi faktor utama yg mempengaruhi hubungan etnik.

3.

Pendidikan -Sistem pendidikan tinggalan penjajah telah mengekalkan org Melayu dan bumiputera Sabah & Sarawak dlm kemiskinan dan tercicir dalam kemajuan pendidikan. -Wlpun kedudukan istimewa mengenai pendidikan Melayu dan bumiputera diwujudkan namun pelbagai toleransi antara kaum telah diwujudkan dengan tidak menghapuskan sekolah Cina dan Tamil. -Setiap kaum mempunyai institusi pendidikan tinggi mereka: Melayu UiTM, Cina - KTAR, India Kolej Tafe - Toleransi kaum juga menyebabkan pemberian pinjaman pendidikan diberikan kpd smua kaum menerusi PTPTN utk membiayai kos pendidikan mereka.