Until one day, a group of naughty kids picked on me.

They get my favorite bugs b unny from me and passed it untoothers. "Give it back!" I shouted teary eyed. "Uy! inglesera pala tong iyakin na'to! Ahahahaha!!" they all laugh at me.I tried to get my bunny but they're taller than me. "Give it back!" I said again and now i'm crying. "Ahahahahaha!! Iyakin! Iyakin! Uhog mo oh tumutulo na! Ahahahaha!!" then they burst out laughing again.I cried and cried until I heard someone said in a serious voice "Ibigay niyo na yan sa kanya" Napalingon kami sa nagsalita. There's a boy standing before us. He's about our age or a year older maybe.Is he new here? But he doesn't seem like one of us. "Bakit? Sino ka ba ha?? Ngayon ka lang namin nakita dito ah. Kung bago ka lang d ito mas mabuti pang wagmo na kaming pakialaman." "Just give back that stuff toy to her. Ayokong makitang umiiyak ang kapatid ko" HANU DAWH?? For all I know I have no siblings.I am the only daughter of Mr. and Mrs. Aola. "Hah! Nagpapatawa ka ba?? Eh wala na nga yang magulang eh!" sabay tawa nilang lahat. "Quiet boys!" may dumating na isa sa mga tagapangalaga at may kasama siyang babae at lalake. P arang mag-asawa.Tumahimik naman sila.Takot sa parusa. Matindi kasi parusa dito p ara sa mga batang pasaway. Lumapit sa'kin yung tagapangalaga. "Bridgette, may kukuha na sa iyo. Simula ngayon sila na ang mga magulang mo." nakangiti niyang sabi saakin.Lumingon ako sa likuran niya at nakita kong ngumiti din ang mag-asawa sa akin. "At ako naman ang kuya mo!" proud namang sabi nung batang lalaki na nagtanggol sa'kin kanina. Inakbayan niya ako at ibinigay sa'kin si bunny. At first, parang di ko gustong sumama sa kanila .Di naman sila nakakatakot, makikita mo naman na mababait sila.But... when I saw this boy's sincere and honest eyes, I felt comfort and I felt home... that says I belong...-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Chapter 1 10 years had passed... "Katey!" tawag sa akin ni kuya JR.Ilang beses ko na siyang pinagsabihan na di na ako bata para tawaging Katey. Kasi daw parang kitty ang tunog, angcute-cute daw. Aysus! If I know excuse niya lang yan. Napakahilig kasi niya sa pusa at sa sobrang pagk ahilig ay patiako ginawang pusa! Tama ba naman yun??! >. "HOY!!"

"Ay pusang gala!" napatalon ako dun mula sa kama. Aray! Bumagsak ako sa sahig. "Asan? Asan ang pusang gala? Para mapakain natin." sabi pa niya na naghahanap.See? Ganyan ka-adik ang kuya ko sa pusa.Na pati kapat id niya di na niya maalala na nahulog na pala. Hmph! Bahala siya. Dun siya sa pu sa niya!Tumayo na ako dun at pumunta sa pinto ng kwarto ko. Habang siya ay hinah anap pa din ang 'pusang gala'. XPBumaba na ako sa staircase namin at sa ikatlong hakbang ay natapilok ako. Mahuhulog na sana ako nangmaramdaman kong may humila sa akin at napayakap naman ako dun. "I told you to watch your steps all the time. I'm not here always to catch you w hen you fall" he said it on myear. I could feel his breath and lips touching on my earlobe whi le he speaks. It brings shiver to my whole body. >/////<I admit that I had a cru sh on my brother but it's only a crush and I think it's normal to admire your br other. Eventhough we're both aware that we're not siblings biologically but it d idn't hinder to our close relationship as siblings.Naramdaman kong mas hinapit p a niya ako sa beywang. Ngayon ay sobrang lapit na namin sa isa't isa. I could fe eli'm blushing.. This can't be!

Until one day, a group of naughty kids picked on me. They get my favorite bugs b unny from me and passed it untoothers. "Give it back!" I shouted teary eyed. "Uy! inglesera pala tong iyakin na'to! Ahahahaha!!" they all laugh at me.I tried to get my bunny but they're taller than me. "Give it back!" I said again and now i'm crying. "Ahahahahaha!! Iyakin! Iyakin! Uhog mo oh tumutulo na! Ahahahaha!!" then they burst out laughing again.I cried and cried until I heard someone said in a serious voice "Ibigay niyo na yan sa kanya" Napalingon kami sa nagsalita. There's a boy standing before us. He's about our age or a year older maybe.Is he new here? But he doesn't seem like one of us. "Bakit? Sino ka ba ha?? Ngayon ka lang namin nakita dito ah. Kung bago ka lang d ito mas mabuti pang wagmo na kaming pakialaman." "Just give back that stuff toy to her. Ayokong makitang umiiyak ang kapatid ko" HANU DAWH?? For all I know I have no siblings.I am the only daughter of Mr. and Mrs. Aola. "Hah! Nagpapatawa ka ba?? Eh wala na nga yang magulang eh!" sabay tawa nilang lahat. "Quiet boys!" may dumating na isa sa mga tagapangalaga at may kasama siyang babae at lalake. P arang mag-asawa.Tumahimik naman sila.Takot sa parusa. Matindi kasi parusa dito p ara sa mga batang pasaway. Lumapit sa'kin yung tagapangalaga. "Bridgette, may kukuha na sa iyo. Simula ngayon sila na ang mga magulang mo." nakangiti niyang sabi saakin.Lumingon ako sa likuran niya at nakita kong ngumiti din ang mag-asawa sa akin. "At ako naman ang kuya mo!" proud namang sabi nung batang lalaki na nagtanggol sa'kin kanina. Inakbayan niya ako at ibinigay sa'kin si bunny. At first, parang di ko gustong sumama sa kanila .Di naman sila nakakatakot, makikita mo naman na mababait sila.But... when I saw this boy's sincere and honest eyes, I felt comfort and I felt home... that says I belong...--------------------------------------------------------------------

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Chapter 1 10 years had passed... "Katey!" tawag sa akin ni kuya JR.Ilang beses ko na siyang pinagsabihan na di na ako bata para tawaging Katey. Kasi daw parang kitty ang tunog, angcute-cute daw. Aysus! If I know excuse niya lang yan. Napakahilig kasi niya sa pusa at sa sobrang pagk ahilig ay patiako ginawang pusa! Tama ba naman yun??! >. "HOY!!" "Ay pusang gala!" napatalon ako dun mula sa kama. Aray! Bumagsak ako sa sahig. "Asan? Asan ang pusang gala? Para mapakain natin." sabi pa niya na naghahanap.See? Ganyan ka-adik ang kuya ko sa pusa.Na pati kapat id niya di na niya maalala na nahulog na pala. Hmph! Bahala siya. Dun siya sa pu sa niya!Tumayo na ako dun at pumunta sa pinto ng kwarto ko. Habang siya ay hinah anap pa din ang 'pusang gala'. XPBumaba na ako sa staircase namin at sa ikatlong hakbang ay natapilok ako. Mahuhulog na sana ako nangmaramdaman kong may humila sa akin at napayakap naman ako dun. "I told you to watch your steps all the time. I'm not here always to catch you w hen you fall" he said it on myear. I could feel his breath and lips touching on my earlobe whi le he speaks. It brings shiver to my whole body. >/////<I admit that I had a cru sh on my brother but it's only a crush and I think it's normal to admire your br other. Eventhough we're both aware that we're not siblings biologically but it d idn't hinder to our close relationship as siblings.Naramdaman kong mas hinapit p a niya ako sa beywang. Ngayon ay sobrang lapit na namin sa isa't isa. I could fe eli'm blushing.. This can't be!