Professional Documents
Culture Documents
Ю₤Ė΅ч
1
Message ŵ˝сЮ₤Ė
Ю₤Ė΅ч
ĕЊĮĕċЮŢŎ
ЮŢŎ ΒНЕņ ũşĜ
ក់សុីេបក
ើ បរេចញពប
ី រេវណ្រកុ
ិ មហ៊ុន L&S ែដលខញុំេទប
ើ ែតេចញមកអមបញ់ មញ
ិ ។ ខញុប
ំ ទ
ិ ែភនកទំងេនឿយ
ហត់ េ្រកយពី្រតូវបនេគសមភសអស់រយះេពលជងកន្លះេម៉ងកន្លងមកេនះ។ មថ គួរែតពុំមនអ្វីឱយហត់ខ្លង
ំ
េទ ក៏េ្រពះែតខញុំេទើបែតេងើបពីឈឺ េទើបក្លយជែបបេនះេទ។
សំ េឡងទូរស័ពរទ បស់ខុ ំប
ញ ន្លឺេឡើង... អនក េផញើ រមកអុីេចះ?
“ពិតែមនេហ្អះ? េបើជប់កុំេភ្លចប៉វបយខញុំ ៎ !”
“បន បន!”
“ហត់ ស់ ែមនេទ?”
“...តច
ិ តួចែដរ!”
“កុំខំេពក! ឈម
ឺ ន
ិ ទន់ជ្រសួលផង!... ញ ំ ង
ុ ំថនផ ៎ !”
“អរគុណ...”
េគេនះេឈមះយុទ!ធ ...ជមត
ិ ន
្ត ង
ឹ គន។ េយង
ើ គ ល់គន្របែហលជ ជិតមួយឆនេំ ហយ
ើ េទដឹង? ខញុំមន
ិ ចបស់ែដរ!
ខញុំជនិស ត
ិ ឆនទ
ំ ី ៣។ អមបញ់ មញ
ិ គឺជករសមភសករងរេលើកទីមយ
ួ កនុងជីវតរបស់
ិ ខុ ំ។
ញ ចំែណកឯយុទធ
វញ…
ិ មន
ិ ដឹងថេគមនករងរអីឱយ្របកដេទ េ្រពះ ល់េលើកែដលខញុំសួរេគ ចេម្លយ
ើ េនះគឺ «េនផទះ! ...មន
ិ មនេធ្វើអី
េទ េ្រពះមន
ិ ចង់េធ្វើ...»។
***
Message ŵ˝сЮ₤Ė
Ю₤Ė΅ч
2
...ទត
ី ...ទត
ី ...
“េ្រកកេឡើង!!! មកេមល
ើ ហ៊ូចប់ចនទជមួយគន!”
“មន
ិ បនេទ! ឆប់េ្រកកភ្លម!!! េបើមន
ិ េ្រកកេទ ខញុំនឹងេផញើ ររហូតនងេគងែលងេកើតេហើយ ៎ !!!”
“...ក៏បន...”
ខញុំេដើរេឡើងេទេលើដំបូលទំងបិទែភនក... ងងុយេដកខ្លង
ំ ស់!!!
“ជ ! េឡើងេទដល់េហើយឬេន? ...េងើយេមល
ើ េទេលើេមឃេទេមល
ើ ៍ !”
ខញុំកេ៏ ងើយេមល
ើ េទេមឃដូចែដលេគ្របប់! ... ហ្វូងផកយរយ ន រះបង្អួត ងគនេនេលើេមឃដ៏ែសនធំ!
“អ ច រយ ស់ យុទ!ធ ”
“ធ្លប់េមល
ើ ហ៊ូចប់ចនទពម
ី ុនេទ?”
“... ធ្លប់មង
្ដ ែដរ!!! យ៉ងេម៉ចេហយ
ើ ? ...ចង់េគងេទៀតេទ?”
“អុីចឹង ជែជកគនល្អេទ?”
“មន
ិ ដឹង្រតូវនិយយពីអីផង!”
“ជ ! េនេលើេមឃមនវតថុល្អៗជេ្រចើន! ចូលចិត្តអីជ
្វ ងេគែដរ?”
ខញុំអងគុយេងើយេមល
ើ េទេមឃ ជថមី... ផកយរះបេញច ញពន្លឺ្រពិចៗ។ ខញុំសម្លង
ឹ ផកយទំងេនះេឡើងភ្លក
ឹ េ្រពះ
មន
ិ ដឹង្រតូវេឆ្លើយែបប ល្អ? េបើអក
ន ទំងអស់គនជខញុំ េតើនឹងេឆ្លើយតបេទយុទធែបប ែដរ?
“េម៉ចក៏ ង ត់េម្លះ៉ ?”
Message ŵ˝сЮ₤Ė
Ю₤Ė΅ч
3
“កំពុងែតគត
ិ ... ្របែហលជ... ផកយ...”
“េម៉ចក៏ចូលចិតផ
្ត ក យ? ជ មន
ិ ែមនដូចមនុស ទូេទែដលយល់ថ ចនទសំខន់ជង… ្អ តជង ឬក៏ ល្អ
ជង ផកយ េទេហ្អះ?”
“អត់េទ! ចនទខុ ំច
ញ ូលចិត!្ត ផកយក៏ចូលចិត្តដូចគន... ែតថ...”
“ែតថយ៉ងេម៉ច?”
“... ង
ំ ពីតូចមក ខញុំែតងែតតូចចិត្ត េ្រពះខញុំមន
ិ ែមនជទីចប់ រមមណ៍របស់អក
ន ! េរៀនក៏មន
ិ ពូែក… េធ្វើករ
អ្វីកម
៏ ន
ិ បនល្អ... គមនអនក ្រស ញ់ ឬ ចូលចិត្តេទះបីជពយយមក្រមត
ិ ក៏េ យ! ... ដូចជផកយតូចេនះ
“...អរគុណ!”
“ ្រតស
ី ួ សី !្ដ ជួបគនកនុងសុ បន
ិ ្ត ៎ !”
ខញុំញញឹមរួចចុះេទេគងវញ។
ិ យុទធគែឺ បបហនង
ឹ ឯង! ល់េលើកែតងែតបេញឆតខញុំឱយនយ
ិ យេរឿងកនុងចត
ិ ្តេចញ
មក! ខញុំមន
ិ ដង
ឹ អ្វីពេី គចបស់ ស់ េទ ែតេគ គ ល់ខុ ំច
ញ បស់ជងៃថងេទេទៀត!!! ...ឈប់គត
ិ េហយ
ើ ! េគងវញល្អ
ិ ជង!!!
^_^ ្រតីសួសី ទ
្ដ ង
ំ អស់ គន!!!
***
អូហ៍! ៃថងចន
័ ទដ្រ៏ សស់បំ្រពងបនចូ លមកដល់េហើយេហ្អះ!? ករងរេន្រកុមហ៊ុន L&S របស់ខុ ំ្រញ តូវចប់េផ្ដើម
េនៃថងេនះេហយ
ើ !!! មន
ិ នឹក ម នថ ដូចខញុំេនះក៏្រតូវបនេគេ្រជើសឱយេធ្វក
ើ រែដរ។
«ភូមន
ិ ទ»។ ្របធនខញុំេនេកមង យុមន
ិ េលើសពី ២៨ ឆនេំ ទ ប៉ុែន្តឬកពរវញ
ិ មន
ិ បច់និយយេទ! មុង
ឺ ម៉ត់ជងស្អីេទ
េទៀត! េពលេធ្វើករមន
ិ ចូលចិត្តនិយយេលងេសើច... េបើ ចេទរួច ៎ ខញុំសុខចិតប
្ត ូ រន
្ដ ឹងអនក ក៏បន ឱយែតខញុំ ច
រួចផុតពីតំែណងេលខរបស់េ កភូមន
ិ ទមនក់េនះ។
“ចែម្លក? េគមនៃដបួនែមនេទ?”
Message ŵ˝сЮ₤Ė
Ю₤Ė΅ч
4
ខញុំេសើចនង
ឹ សម្ដេី លងេសើចរបស់យុទ!ធ េគ ចេធ្វឱ
ើ យខញុំេសើច េទះជខញុំសិ ត
ថ កនុង ថ នភពែបប ក៏េ យ!!!
អរគុណ ស់!!!
“អត់េទ! ែតខញុំមន
ិ ែដលេឃញ
ើ អនក ដូចគត់េ ះ!”
“អុីចឹងេហ្អះ? េគយ៉ងេម៉ចែដរ?”
“គត់មន
ិ ចូលចិត្តេសើចេទ! មន រមមណ៍តឹងែតងខ្លង
ំ ស់េពលែដលេធ្វើករជមួយគត់!”
“...មន
ិ អីេទ! េគ្របែហលជេធ្វើករហត់េពក!? ឬក៏េ យ រែតេគ ៉ ប់រងករងរេ្រចើនេពកេទដឹង!?”
“សងឃម
ឹ ថែបបហនឹងេទចុះ! ...ញុ ំបយេហើយេនហនឹង?”
“េនេទ! ជ ញុ ំ រច
ួ េហើយែមនេទ?”
[...I will not make the same mistakes as you did... I will not let myself... cause my heart so
much misery...]
េលខទូរស័ពែទ ដលខញុំមន
ិ ធ្លប់ គ ល់កំពុងែតេ តេលើេអ្រកង់ទូរស័ពរទ បស់ខុ ំ!ញ ខញុំក្រ៏ បញប់េលើកទទួលភ្លម!
“ខញុំភូមន
ិ !ទ បន្តិចេទៀតេទញុ ំបយជមួយគនបនែដរេទ?”
“...អឺ...”
“រវល់ែមនេទ?”
“...អត់េទ!... ែតថ...”
...ចែម្លកែមន! នយ
ិ យមន
ិ ទន់ចប់ផងក៏ ក់ទូរស័ពទេទេហយ
ើ ! ខញុំចង់្របប់ថ គមនរវល់អេី ទ ែតថខញុំមន
ិ ចង់
េទញុ ំបយជមួយេ កេច ្វ យឯងេទ!!! ...ែតេបន
ើ យ
ិ យែបបេនះេទ ្របែហលជ ចប៉ះពល់ដល់ករងរខញុំ
ផងក៏មន
ិ ដឹង!!! ឈក
ឺ បលដល់េហយ
ើ !
“...មន
ិ េឃើញ្រតូវេធ្វើអីផង! អមបញ់ មញ
ិ ែ្រកងត្អូញថឃ្លនែមនេទ? អុីចឹងេពលេទដល់ ញុ ំឱយេ្រចើនៗេទ!!!”
“ឈប់និយយជមួយេហើយ! និយយស្ដីមន
ិ ចូ ល្រតេចៀកេ ះ!”
***
“ករងរៃថងេនះយ៉ងេម៉ចែដរ សុ ជ ?” េ កភូមន
ិ ទ សួ រខញុំទង
ំ ញញឹមបន្តច
ិ ផង
េឆ្លយ
ើ េបកគត់ែបប សមណ៎? អូហ៍! នក
ឹ េឃញ
ើ េហយ
ើ …
“ចស៎! មន
ិ អីេទ… ល្អេទេត!ើ ” ខញុំតប
“េបើមនបញ្ហអី ្របប់ខុ ំប
ញ ន ៎ !”
***
“្រពះនងតូចរបស់យុទធ! កំពុងេធ្វើអីហនឹង?”
“េ ្រតឹម្រពះនងតូចបនេហើយ! មន
ិ បច់ែថមបីម៉ត់ចុងេ្រកយហនឹងេទ!”
“និយយេលងផងក៏មន
ិ បន! …កំពុងេធ្វើអីហនឹង?”
Message ŵ˝сЮ₤Ė
Ю₤Ė΅ч
6
“ញុ ំម!ី ”
“ញុ ំមន
ិ ែឆ្អត េទប
ើ បនជមកញុ ំេនផទះែថម!”
“ចុះេម៉ចក៏មន
ិ ញុ ំឲយែឆ្អត?”
“េលបមន
ិ ចូល… េឃើញមុខេច ្វ យដូចជតឹង្រទូងជំនួសែតម្ដង! …អូេខ! ចំញុ ំរច
ួ ចំបន្តេទៀត ៎ !”
***
ែតេបើងកេទេច ្វ យខញុំេនះវញ
ិ េធ្វើករមួយៃថង មន
ិ េឃញ
ើ ញញឹមម្ដងផង! ខញុំធ្លប់ពយយមេធ្វើឲយគត់េសើចសបបយ
ែដរ ែតគមនបនករអីេ ះ… េពលែដលខញុំនិយយេរឿងកំែប្លង្របប់គត់ គត់មន
ិ ្រតឹមែតមន
ិ េសើចេនះេទ ែថមទំង
ិ យចប់េហយ
សួ រមកខញុំថ “នយ ើ ឬេន?” ដល់អញច ឹ ងេទ អស់មនចត
ិ ្តេធ្វក
ើ ររលីងែតម្ដង!
ជួនកល ខញុំធុញ្រទន់ែដល្រតូវមកេធ្វក
ើ រជមួយមនុស ធឺ េ ក ‘ភូមន
ិ ’ទ េនះ ែតមន
ិ ដង
ឹ េធ្វេើ ម៉ច… រហូតដល់
ៃថងមយ
ួ ខញុំសេ្រមចចត
ិ ឈ
្ត ប់េធ្វក
ើ រ… មន
ិ ដង
ឹ ថករសេ្រមចចត
ិ ្តេនះល្អឬអត់េទ ប៉ុែន្តខុ ំព
ញ ត
ិ ជមន
ិ ច្រទំនង
ឹ េច ្វ យ
មនក់េនះបនពត
ិ ែមន។
្រពក
ឹ េនះ ខញុំចូលេទកនុងបនទបេ់ ធ្វក
ើ ររបស់េ ក ភូមន
ិ ទ េ យកន់លិខិតសុំ ឈប់ពក
ី រងរេទជមួយ
ផង។ េច ិ ដឹងេទ ែត គមនអ្វេី ្រកពឯ
្វ យខញុំ កំពុងេឈងកសរេសរស្អីមន ី ក ររបស់្រកុមហ៊ុនេនះេទ។
ខញុំ ក់លិខត
ិ សុំ ឈប់ពក
ី រងរេនេលើតុេធ្វក
ើ ររបស់គត់៖
េ កភូមន
ិ ទ សួ របកមកខញុំទង
ំ េនេឈងកេធ្វើករងររបស់គត់៖
“…របស់នរ ?”
“របស់ខុ ំ!ញ ”
េច ្វ យខញុំ េមល
ើ មុខខញុំបន្តិច េទើបសួ របន្ត៖
“ចបស់ េហើយ!”
Message ŵ˝сЮ₤Ė
Ю₤Ė΅ч
7
“…ប្ដូរេទេធ្វក
ើ រេនកែន្លង វញ?”
ិ
“មន
ិ បនប្ដូរេទ េទ។ ខញុំឈប់េ្រពះមន
ិ ចូ លចត
ិ េ្ត ធ្វក
ើ រេនទីេនះ!”
េ កភូមន
ិ ទ េសើចតច
ិ ៗ។ ខញុំដឹងចបស់ ស់ថ គត់កំពុងេសើចនឹងេហតុផលែដលមន
ិ សមទំនងរបស់ខុ ំ។
ញ
ឈប់េទេហយ
ើ កុំ ្ដ យអីណ៎?
“ជ ្អ ! េទញុ ំបយជមួយគនេទ?”
“មន
ិ បនញុ ំអីខុសេទ… យ៉ងេម៉ច? េទឬអត់?”
“េហតុអីកខ
៏ ុ ំ្រញ តូវេទ?”
“េ្រពះខញុំចង់ឲយជ េទ!”
“…មន
ិ ដង
ឹ េទ…”
“…ក៏…បន…”
“អរគុណ ៎ ! អុច
ី ង
ឹ ង ចេនះជួបគន!”
ខញុំមន រមមណ៍ែប្លកៗេម៉ចមន
ិ ដឹងេទ! ធមម យុទធ មន
ិ ចូ លចត
ិ ្តឲយខញុំនយ
ិ យដល់ករជួបគនរ ងេយង
ើ ទំងពរី
េទ! េគចូលចត
ិ ្ត ក់មុខ សូ មបែី តសំ េឡងក៏មន
ិ ្រពមឱយខញុំឮផង… ្រ ប់ែតេនសុ ខៗ មកបបួលេទញុ ំបយែបប
េនះ!? ខញុំមន
ិ ដឹង្រតូវេធ្វើែបប ឲយសមេទ េ្រពះេនះជករជួបគនេលើកទីមយ
ួ រ ងខញុំនឹងេគ… ភ័យបន្ដិច អីបន្តិចមន
ិ
ដឹងេទ ពិបក្របប់ឲយ្រតូវ ស់!
េ កភូមន ់ ិចៗរហូតទទួលបនចេម្លយ
ិ ទ េនកនុងបនទបេ់ ធ្វើកររបស់គត់េនេឡើយ… ខញុំេគះទ្វរបនទបត ើ ឲយចូ ល
េទ…
េ កភូមន
ិ ទ ញញឹម ក់ខុ ំប
ញ ន្តច
ិ មុននង
ឹ តប… ជ ន មញញឹមែដលបងកបេ់ យភពេ ក ្ដ យបន្តច
ិ …
មន
ិ ែដលេឃញ
ើ គត់ញញឹមែបបេនះពីមុនមកេទ…
“សូ មឲយមនេជគជ័យកនុងជីវត
ិ ៎ សុ ជ !”
“អរគុណេ ក!”
***
[...I will not make the same mistakes as you did... I will not let myself... cause my heart so
much misery...]
“ ឡូ!”
“ជ !”
“យុទធែមនេទ?”
“…ែបរេ្រកយមក!”
េច ្វ យរបស់ខុ ំអ
ញ ងគុយចុះទល់មុខខញុំ… វេង្វងអស់េហើយ… មន
ិ ដឹងគត់ចង់េធ្វើអីឲ
្វ យ្របកដេនះេទ…
េ កភូមន
ិ ទ សម្លង
ឹ មុខខញុំ រួចនិយយ៖
“…យ…យុទធ!?…”
ខញុំញញឹមតិចៗេចញមកេ យមន
ិ ដឹងខ្លួន… េច ្វ យខញុំ ជយុទធ… ចង់អរគុណេមឃែដលបញជូ នែតមនុស
ចេធ្វខ
ើ ួ នឲយជរបស់
្ល ខួ នបនែបបេនះ!
្ល …ែតមន
ិ អេី ទ! ដ ប េនមន ‘សុ ជ ’ មនក់េនះ េច ្វ យរបស់ខុ ំន
ញ ង
ឹ
ក្លយជ ‘ខ្លួនឯង’ វញជម
ិ ន
ិ ខន! (^_^)
***
យប់េនះ ខញុំេគងេសទើរែតមន
ិ លក់ េ យ រែត រែដលេផញើមកមន
ិ េចះឈប់…
“េគងេហើយឬេន?”
“…”
“…ចង់ឈប់េធ្វើករេទៀតេទ?”
“…”
“េម៉ចក៏មន
ិ ្រពមតប?”
“…”
“ ្រតស
ី ួ សី !្ដ សុ បន
ិ ្តល្អ ៎ !”
“…”
េអហ៍! េបឲ
ើ យខញុំទយ ្រគប់គនក៏កំពុងែតញញឹមដូចខញុំែដរ ពត
ិ េទ? កុំសួរ ថេហតុអម
ី ន
ិ ្រពមតប ររបស់
* *