AGALLAS é unha película chea de picaresca, de trampas mortais e de personaxes sen escrúpulos.

Aquí todo vale para subir ao cume. Todo. Aquí gaña o

máis forte. E o máis forte é o que ten máis medo... Cando un pensa que chegou ao máis alto, comproba que sempre hai alguén máis áxil, máis ruín, máis
cruel. Lei de vida. AGALLAS ilustra esa lei cunha historia trepidante chea de humor acedo e de sobresaltos inesperados.
AGALLAS tamén manexa o suspense cunha mestría que recorda a Sospeitosos Habituais ou á película de Bielzinsky, Nueve Reinas: ao final dámonos
conta de que hai alguén detrás do que non era máis ca un plan maquiavélico, de que hai outra volta de rosca. Son películas das que saímos coa sensación
de que nos enganou alguén máis listo. E iso é un dos 105 grandes praceres do cine.
AGALLAS é cine de diversión, enxeñoso e chispeante que gozamos sen complexos.
Sebastián, un delincuente de pouca monta que acaba de saír
da prisión, decide buscar traballo nunha empresa pequena de
Galicia, “Isolina, Produtos do Mar”. Pero non por vocación desde
logo, senón porque algo lle di que o dono da empresa, Regueira,
non pagou o Jaguar con caranguexos. Mediante a súa astucia,
faise amigo do encargado, Raúl, e consegue que o contraten.
Regueira creo só a medias, pero comproba rapidamente que aquel
mozo de dentes esportelados ten coraxe e decide convertelo no
seu axudante. Pouco e pouco, Sebas cambia de aspecto, gaña
roupa nova, dentes novos e sobre todo a confianza do xefe.
Agora parece que chegou ó cume - ou case. Pero, Sebastián, tan
listo e tan desapiadado, ignora que forma parte dun xogo que o
supera...
Presenciamos a conversa entre os directores, Samuel Martín Mateos e Andrés Luque
Pérez, sobre a experiencia de dirixir a súa primeira película, o guión, os actores, os
seus persoaxes e outros aspectos de AGALLAS.

Samuel Martín Mateos.- ... non teño a encaixaba perfectamente, sempre lle
sensación de que transcurrira tanto tempo, vimos nese papel e o seu compromiso con
pero é verdade, xa fai moitos anos que nos AGALLAS inxectou ilusión e posibilidades ao
pasaron o guión Xavier e Toni... proxecto...
Andrés Luque Pérez.- ... Se, lémbrome moi S.- Ademais hai que agradecerlle que
ben da primeira lectura. Xa entón pareceume esperase tantos anos ata poñerse diante da
trepidante. Custaba traballo interrompela... nosa cámara. Pero eu creo que lle viñeron
ben eses anos a Regueira. Carmelo cambiou
S.- ... Lémbroo. Coincidía co tipo de cine que
físicamente e iso dálle máis verdade ao
nos apetecía facer, que nos gustaba ver. Cine
seu personaxe, ademais, tamén tivo máis
para entreter.
tempo para preparalo... ¡hai que destacar os
AGALLAS tiña estrutura de thriller, pero aspectos positivos!
“con algo máis” e esa foi unha das primeiras
En serio, este tempo permitiulle ir descubrindo
cousas que me cautivaron do guión... iso e os
as escamas de Regueira e iso está aí, na
xiros da historia. Agora rematada a película,
pantalla, nos momentos en que fala ou cando
o que máis me gusta deses xiros é que van
soamente mira, cando marca distancia ou
recolocando aos espectadores respecto
quere resultar próximo. É un canalla dentro
aos personaxes. A percepción sobre Sebas,
dunha pel cuberta de escamas que lle protexe,
Regueira, Raúl, Antonio, Couto ou calquera
que lle permite moverse con éxito no mundo
outro personaxe, non é a mesma ao comezo
do narcotráfico...
que a final da película...
A.- ... Falabas de xénero, de cine negro “con
A.- Tamén foi unha das cousas que máis
algo máis”. Eu creo que ese “algo máis” é o
lle gustaron a Carmelo. Os personaxes e a
humor que impregna toda a película. É humor
relación entre eles. ¿Acórdaste?... entrou ata
acedo, alguén o definiu como sucio, pero está
“a cociña” con Regueira. Xa desde o principio
aí como un condimento, como un catalizador
tivo moi claro que o personaxe do “xefe da
das tensións e das emocións...
organización” debía ser para el. Físicamente
S.- ... É un condimento acedo, pero
esencial. A verdade é que non se
entendería AGALLAS sen os golpes
dese humor, pegados a situacións de
moita tensión dramática, que permiten
ao espectador descargar a emoción que
se acumula polos sucesos que viven os
personaxes... especialmente Sebas...
A.-... ¿Acórdaste da tarde na que
coñecemos a Hugo Silva?
Tivo moi claro desde o principio que
Sebas ía ser el. E “currouno”.
Tamén foi un “feliz encontro”, porque
Sebas é todo o que Hugo puxo. É o “can
que busca amo”, o “listillo” con intuición
animal, o macarra sen escrúpulos e sen
freo, pero tamén é o buscavidas capaz
de seducir para conseguir o que quere
e chegar a onde se propuxo. Sebas é
múltiple e dúctil, un supervivinte cunha
enorme capacidade de adaptación...
S.- O que non sabía é que se metía
nun terreo onde “o importante son as
escamas e non as agallas”. Un terreo
perigoso no que sobreviven personaxes
como Raúl, con algún rescoldo de
humanidade...
A.- Non se podería dicir que Celso
Bugallo interprete a un personaxe bo,
porque non hai bos na historia, pero é
o único que mostra un sentimento de
protección cara a Sebas, é máis, nalgún
momento da historia exerce de “pai”
nunha relación paterno-filial perversa,
porque se produce nun mundo no que
non se permiten as debilidades...
S.- ¡Pero Celso fai humano a Raúl!, a
conversa na cociña durante o almorzo
é dunha intensidade interpretativa
extraordinaria e define moi ben ao
personaxe...
A.- ¡E António que! ¿acórdaste as A.- ... Por iso, o que se vai a proxectar
dúbidas que tiñamos sobre se poñerlle achégase bastante ao que imaxinamos
o pelo vermello?. fai xa moito tempo cando empezamos a
falar de AGALLAS...
S.- Se, pero ao final, matiza
absolutamente o seu carácter. Foi un S.- ... eu creo que finalmente, o que os
acerto. Ademais físicamente é a antítesis espectadores van poder ver, é ata mellor
de Regueira e iso fai que funcione a que o que imaxinamos fai xa moito
parella de xefe-lugartenente. Carlos tempo, cando empezamos a pensar en
Sante fai que Antonio convértase en “a AGALLAS...
pedra no zapato” de Sebas ao longo de
... a conversa continúa moito máis
toda a historia...
tempo, como sempre que se fala de
A.- ¿E a luz? ¡a cantidade de voltas algo con paixón...
ao ton e onde poñer a cámara!. Moitas
horas de conversacións con Juan Carlos
Gómez para transmitirlle que queriamos
xénero con algo máis...
S.- ... pero ao final nótase, secuencias
como a do cemiterio, o acantilado ou a
conversación no restaurante de Couto,
onde trazan todo o plan, xustifican tanto
traballo.
Directores SAMUEL MARTÍN MATEOS, ANDRÉS LUQUE PÉREZ
Guionistas JUAN ANTONIO GIL BENGOA, JAVIER ECHÁNIZ PETRALANGA
Produtores PANCHO CASAL, ANTONIO SAURA
Produtora executiva CARMEN DE MIGUEL
Director de fotografía JUAN CARLOS GÓMEZ
Directora de arte MARTA VILLAR
Montaxe GUILLERMO REPRESA
Músicos XABI FONT, ARTURO VAQUERO
Vestiario RUTH PEREIRA
Maquillaxe CRISTINA COUTO, RAQUEL FIDALGO
Perruquería ROSANA TEIJEIRO
Director de produción CARLOS AMOEDO
Produtoras CONTINENTAL, MUCHO RUIDO, AGALLAS AIE
Coa participación de TVE, TVG
Co apoio de ICAA, XUNTA DE GALICIA - Consellería de Cultura e Turismo
Co financiacimento de ICO
Vendas internacionais LATIDO FILMS (www.latidofilms.com)

99 minutos / Cor / 35mm / HD / Dolby Dixital

Rodada en Galicia en agosto e setembro de 2008
Estrea en cines 4 de setembro de 2009
 Regueira Sebas

COA COLABORACIÓN ESPECIAL DE

Raúl Antonio Tía Elvira

 Couto Isolina Manu

Domingo Severo Rosa

 A súa relación coa televisión foi
sempre da man do cine. Traballou durante moitos anos en TVE, desempeñando
actualmente o cargo de Director Adxunto da Canle Cultura de TVE. En 2007
ocupouse da Dirección de Cultura da cadea pública e anteriormente foi
durante trece anos director-realizador dos programas Cartelera e Cartelera
TVE e foi realizador durante catro anos do informativo cinematográfico Días
de cine. A súa experiencia no campo audiovisual tamén abarca traballos
como deseñador gráfico e deseñador en 3D e realizou innumerables spots de
televisión, publirreportaxes e vídeos institucionais.
naceu en Madrid en 1958. É licenciado
en Ciencias da Información pola Universidade Complutense e desde 1982
traballa en Televisión Española como realizador. Durante anos foi Director
Adxunto do programa de cine Cartelera e desde o 2000 realiza reportaxes-
documentais como guionista e realizador no programa En Portada dos
Servizos Informativos. Dende 2007 foi Produtor Executivo Adxunto á Área
de Cultura de TVE e na actualidade é Produtor Executivo do Canal Cultura
de TVE. Entre outros premios internacionais, recibiu as medallas de Prata
e Bronce no Festival Internacional de Televisión de Nova York en 2005 e
2006, o premio Nacións Unidas ao Mellor Programa de Televisión sobre a
Infancia e a Mocidade, dous Premios Cruz Vermella Intencional no Festival
Internacional de Televisión de Montecarlo nos anos 2003 e 2004, o Premio
Italia de Xornalismo e o Premio Mans Unidas de Televisión.
 Recoñecido escritor
cinematográfico, os seus traballos xa estreados van desde a comedia
(Estrada e manta, con Carmen Maura e Eduardo Noriega) ata o thriller
político (Mortos comúns, con Ernesto Alterio), pasando polo terror xuvenil
(Skizo, con Oscar Jaenada e Eloy Azorín) ou a tv-movie inspirada en
feitos reais (Carta mortal, con Aitana Sánchez Gijón). Está ademais e por
suposto, o trepidante guión de AGALLAS coescrito xunto a Juan Antonio
Gil Bengoa.
Novelista, articulista
e escritor cinematográfico, editou tres novelas ata a data (A pel do
camaleón, Invernos e Os praceres tristes), ademais dun libro de poemas
(Os desertos verdes). Tras recibir varios premios en distintos concursos
polos seus guións de curtametraxes, comezou unha relación profesional
co tamén guionista Javier Félix Echániz, que lles levou a escribir varios
guións de longametraxes (Fose de tempada, Julais, Bonequiñas rusas),
todos eles adquiridos por diversas compañías produtoras para ser levados
á pantalla. Unha vez máis, non esquezamos AGALLAS.
 é unha compañía
con sedes na Coruña e Madrid dedicada
á produción audiovisual desde 1982. Na
actualidade desenvolve a súa actividade
nas liñas de produción dos seus seis
departamentos: cine, spot, televisión,
animación, comunicación corporativa
comercializada baixo o selo de Impulso TV
e agora tamén Continental Games, o
proxecto máis recente e ambicioso de
Continental no que se introduce no mundo
dos videoxogos.
Tras máis de vinte anos de actividade,
CONTINENTAL CINE obtivo numerosos
premios e galardóns en diferentes festivais
e certames (entre os que se contan 6 Goya,
1 Concha de Ouro no Festival de San
Sebastián, 29 nomeamentos aos Goya, 43
premios de audiovisual galego e presenzas
e premios en festivais como os de Berlín,
San Sebastián, Valladolid, Sitges, Nova
York, A Habana, Miami, Toronto, Montreal,
etcétera).
CONTINENTAL TELEVISIÓN e (www.latidofilms.com), o que lle permite
CONTINENTAL SPOT ocupan un
importante lugar no sector audiovisual
español coa produción de series de
televisión, programas, tv-movies,
documentais e spots para as máis
importantes cadeas e institucións.
CONTINENTAL ANIMACIÓN iniciou a súa
andaina coa longametraxe De Profundis
-obra do debuxante Miguelanxo Prado e o
músico Nani García- e a curtametraxe A flor
máis grande do mundo, baseado nun conto
de José Saramago. No ano 2008 estreou a
longametraxe de animación flash A Crise
Carnívora e a curtametraxe O Soldadiño de
Chumbo. Actualmente ten varios proxectos
en preprodución.
Ademais, CONTINENTAL acaba de lanzar
IMPULSO TV (www.impulsotv.es), unha
produtora de vídeos e canles corporativas
especializada en novas tecnoloxías de
comunicación
Na actualidade, CONTINENTAL participa
como socio fundador na distribuidora de
vídeo e DVD CAMEO (www.cameo.es),
así como o consorcio de exportación de
cine español e latinoamericano LATIDO
participar activamente nas distintas fiestras
de explotación.
Filmografía
2009 AGALLAS, dirixida por Samuel Martín Mateos e Andrés Luque
Pérez
2008 O soldadiño de chumbo, dirixido por Tomás Conde e Virginia
Curiá (curtametraxe de animación)
A crise carnívora, dirixida por Pedro Rivero (longametraxe en
animación flash)
Abrígate, dirixida por Ramón Costafreda
2007 Unha muller invisible, dirixida por Gerardo Herrero
Concursante, dirixida por Rodrigo Cortés
A flor máis grande do mundo, dirixido por Juan Pablo
Etcheverry (curtametraxe de animación)
De Profundis, dirixida por Miguelanxo Prado, con música de
Nani García (animación)
2006 Días azuis, dirixida por Miguel Santesmases
Os aires difíciles, dirixida por Gerardo Herrero
2005 Un rei na Habana, dirixida por Alexis Valdés
Heroína, dirixida por Gerardo Herrero
Para que non me esquezas, dirixida por Patricia Ferreira
2004 A vida que che espera, dirixida por Manuel Gutiérrez Aragón
2003 O misterio Galíndez, dirixida por Gerardo Herrero
Trece badaladas, dirixida por Xavier Villaverde
2002 O alquimista impaciente, dirixida por Patricia Ferreira
Os luns ó sol, dirixida por Fernando León de Aranoa
2000 Sei quen es, dirixida por Patricia Ferreira
1999 Finisterre, dirixida por Xavier Villaverde
Cando volvas ó meu lado, dirixida por Gracia Querejeta
1998 Fronteira Sur, dirixida por Gerardo Herrero
1997 Inés de Portugal, dirixida por Juan Carlos de Oliveira
1989 Continental, dirixida por Xavier Villaverde
 é unha empresa do grupo ZEBRA PRODUCCIONES,
Filmografía
especializada na produción de teatro (Mortadelo e Filemon, the musical) e audiovisual,
presidida por José Velasco. 2009 AGALLAS, dirixida por Samuel Martín Mateos y Andrés Luque
Pérez
ZEBRA PRODUCIONES é unha produtora de cine e televisión de acreditada traxectoria 2007 El pollo, el pez y el cangrejo real, dirixida por José Luís López
Linares
na produción dun cine de calidade cunha vontade comercial.
Fados, dirixida por Carlos Saura
Fundada no ano 2001, ZEBRA PRODUCIONES foise consolidando como unha 2006 Miguel & William, dirixida por Inés París
produtora de cine de calidade e prestixio. Empresa presidida por José Velasco quen 2005 Oculto, dirixida por Antonio Hernández
xunto aos seus socios os produtores Antonio Saura e Natacha Kucic desenvolveron un 2004 Di que sí, dirixida por Juan Calvo

volume de producións cunha vontade dobre de descubrir novos talentos e traballar con Síndrome, dirixida por Liberto Rabal
Retrato de Carlos Saura, documental dirigido por José Luís
directores consagrados. Desde o inicio da súa andaina, ZEBRA atesourou un importante López Linares
recoñecemento nacional e internacional 2003 Buscando a Salomé, documental dirigido por Saura Medrano
Dos tipos duros, dirixida por Juan Martínez
A partires de 2006 iniciou a súa andaina como produtora de contidos de televisión,
2002 En la ciudad sin límites,dirixida por Antonio Hernández
departamento liderado por Emmanuela Spinetta.
Rencor, dirixida por Miguel Albaladejo
Salomé, dirixida por Carlos Saura
2001 Gran Marciano, dirixida por Antonio Hernández
 OLAIZOLA COMUNICA
Laura Olaizola
T: 91 527 91 51 / 607 976 354
laura@olaizola.info

CONTINENTAL
Bea Cavanillas
Marketing e Comunicación
Ercilla 46, baixo 28005 Madrid
T: 914 745 415 F: 915 175 705
beatriz.cavanillas@continental-producciones.es