You are on page 1of 6

กฎแห่งกรรม

เล่มท่ี 7 ภาค ธรรมปฏิบัติ

ื ง บรรพชาเป็ นสามเณร ช่วยเต่ียขึ้นจากนรกได้


เร่ อ
โดย พระราชสุทธิญาณมงคล

คณะผู้จัดทำา http://www.jarun.org/contact-webmaster.html
หนังสืออิเล็กทรอนิกส์เล่มนีจ้ด
ั ทำาเพ่ ือเผยแพร่เป็ นธรรมทานเพ่ ืออุทิศส่วนกุศล
บรรพชาเป็ นสามเณร ช่วยเต่ย
ี ขึ้นจากนรกได้
www.jarun.org

ให้แก่ บรรพบุรุษ บิดา มารดา ญาติสนิท มิตรสหาย

บรรพชาเป็ นสามเณร ช่วยเต่ียขึน


้ จากนรกได้
พระราชสุทธิญาณมงคล
๒๙ มี.ค. ๓๖

เจริญสุขพระภิกษุสามเณรนวกะท่ีอุปสมบทเป็ นพระภิกษุและบรรพชาเป็ นสามเณรในวันนี้


วันนีจ้ะชีแ้ จงให้โอวาท ปลูกศรัทธาให้ก่อน เหมือนปลูกต้นไม้ รดน้ำา พรวนดิน ใส่ปุ๋ยมันจึงจะงาม ภิกษุสามเณรทัง้
หลายโปรดปลูกความเช่ ือ ให้มีจิตใจตัง้มัน ่ ให้มีกุศล ไม่อย่างนัน
้ เราไม่มีศรัทธา ไม่มีความเช่ ือ ไม่มีความเล่ ือมใสไม่ได้ผลนะ
ต้องทำาด้วยศรัทธาทำาด้วยความเคารพ ทำาด้วยจิตสงบ ทำาด้วยความถูกต้อง ทำาด้วยปั ญญาของตน โปรดฟั งโอวาทสืบต่อไป ณ
บัดนี้
ภิกษุสามเณรนวกะท่ีรักทัง้หลาย ท่ีเรามาบวชกันเรียกคำากลาง ๆ ว่า บวชแยกประเภทไปเป็ นการบรรพชาอุปสมบท เราจะบวช
เป็ นพระภิกษุจะผ่านการบรรพชาก่อน เรียกว่า สามเณร
โบราณท่านพูดไว้ บวชเณรให้แม่ บวชพระให้พ่อ เขาพูดกันอย่างนัน ้ เรามานึกดูว่าทำาไมหนอบวชเณรจึงให้แม่ บวช
พระให้พ่อ
เราจะเห็นล้านนาไทย มีลูกแก้วลูกขวัญตัวเล็ก ๆ น้อย ๆ ป่ ูย่าตายาย รับม่ิงชิงขวัญ ลูกเกิดมาเป็ นชาย เขาเรียกลูก
แก้วลูกขวัญ ลูกท่ีจะดำารงวงศ์ตระกูลต่อไป
บรรพชาเป็ นสามเณรล้านนาไทย เขาจะแห่รอบบ้าน ข่ีคอแต่งตัวเหมือนเทวดา ว่าบ้านนีม ้ ีชายโสภา ลูกดีมีปัญญา ลูก
แก้วลูกขวัญ แห่กันรอบหมู่บ้านของตน
เข้า มาวั ด แห่ ม า ญาติ วงศ์ พ งศามากมายเป็ น การรั บ ม่ิง ช่ิง ขวั ญ ว่ า ลู ก แก้ ว ลู ก ขวั ญ ยั ง เด็ ก เล็ ก นั ก มาบรรพชาเป็ น
สามเณร คนแก่คนเฒ่าก็มารับม่ิงชิงขวัญ เชิญบายศรีขึ้นหลัก ดอกไม้นานาชนิด และเอาด้ายสายสิญจน์มาผูกมือลูกหลานรับ
ม่ิงชิงขวัญ เรียกสามเณรแก้วสามเณรขวัญ จะดำารงวงศ์ตระกูลเขาต่อไป
น่ีแหละพ่อแม่ครัง้โบราณรักลูกอย่างนี เ ้ ขาก็ต้องให้ลูกดีตัง้แต่ลูกหัวเท่ากำาปั ้ นเล็กๆไม่ใช่มาว
วันนีเ้ขามาเล่าเองนะ เขามาเห็นเณรเขาดีใจ ยังไม่ทันบวชได้ก่ีวันเลยเรียบร้อย หลวงพ่อดีใจมากตรงนีซ ้ ิ น่าศรัทธา
ของประชาชน มาเห็นพ่อเณรพ่อพระเรียบร้อย
มีทัง้ครูอาจารย์สอนบาลีสร้างความดีในปริยัติ แต่ปฏิบัติไม่มียังไม่ได้ ต้องมีทัง้ภาควิชาการและภาคปฏิบัติการ
ภาคทฤษฎี คือ วิชาการท่ีเรียนตัวหนังสือ ภาคปฏิบัติการท่ีเรียกว่า ปฏิบัติตามตัวหนังสือ ปฏิบัติตามวิชาการภาคทฤษฎีนัน ่ เอง
หลวงพ่อดีใ จท่ีเขามาเลี ย ้ งเพลกั น ในวั น นี ถ “ ้ ามว่ า!หลวงพ่
บวชได้อก่ีวั น ” ตอบว่ า “ เม่ ือวานนี เ้อง ” เขาบอกว่ า “ โอ๊ ย !
เรียบร้อยดีน่ี”
พูดเท่านีห้ ลวงพ่อช่ ืนใจ ดีใจมาก ได้สามเณรแก้ว สามเณรขวัญ ม่งิ ขวัญคือความดีมีปัญญา
สิริ แปลว่า ม่ิงขวัญ เราเกิดสิริแล้ว พ่อเณรมีสิริม่ิงขวัญมงคล ท่ีเราจะมาสร้างกุศลกันน่ีดีมาก ขอโปรดปฏิบัติตามครู
อาจารย์อีกด้วย
สามเณรแก้ ว คื อ แก้ ว สารพั ด นึ ก แก้ ว เจี ย ระไน เรามาบวชเณรก็ ม าเจี ย ระไนตรงไหน ก็ ม าฟั งวิ ท ยาการ มาฟั ง
คณาจารย์ พระครูสังฆรักษ์ และพ่ีเลีย ้ งทุกท่าน ช่วยพ่อเณรทำาแก้ให้ใสสะอาด เจียระไนให้มันแวบวาบ น่ล ี ูกแก้ว
ลูกขวัญ ม่งิ ขวัญมงคล หมายความว่า แก้วเจียระไนดีแล้ว ใสสะอาด แวบวาบ แก้วเจียระไนราคาแพงพ่อเณร ไม่มีขุ่น
ไม่มีฟอง
เจียระไนก็คือ บวชเรียนปฏิบัติธรรม ครูอาจารย์มาก็เจียระไนสามเณรแก้วก็แวววาวระยับ จับหางตาคน
เณรแก้วเณรสิริม่ิงขวัญเกิดแล้ว ถ้าแก้วไม่ดี แก้วไม่เจียระไน แก้วมัว ไม่มีม่ิงขวัญมงคล ไม่ใช่ลูกม่ิงขวัญ ไม่ใช่ลูก
แก้ว เป็ นลูกลิง ค่าง บ่าง ชะนี หาดีไม่ ตรงนี พ ้ ่ อเณรตีวามหมายออกนะอย่าเป็ นลิงนะ
เณรแก้วก็คือปฏิบัติธรรมฟั งครูอาจารย์ แล้วก็ปฏิบัติตาม เป็ นการเจียระไนแล้ว เหมือนเพชรมีหลายเหล่ียม ส่องแสง
แวบวับ
เหมือนเรามีวิชาความรู้ ปฏิบัติธรรมได้ จะมีหลายเหล่ียม ส่งแสงออกระยิบระยับ
พระภิกษุก็เช่นเดียวกัน บวงในพระศาสนาก็คือ บวชเรียน บวชปฏิบัติ ไม่ใช่บวชกินกับนอน บวชคอยงาน บวชสังขารเส่ ือม
แต่บวชด้วยเล่ ือมใส ต้องอดทนต่อสู้ มาเจียระไนเช่นเดียวกัน

พระครูภาวนาวิสุทธิ์ ( หลวงพ่อจรัญ ฐิตธมฺโม )


หน้า 2/6
วัดอัมพวัน อ.พรหมบุร ี จ.สิงห์บุร ี 16160
โทร. 0-3659-9381

หนังสืออิเล็กทรอนิกส์นีจ้ัดทำาโดย
webmaster@jarun.org
ติดต่อและสอบถามข้อมูลเพ่ิมเติม info@jarun.org
บรรพชาเป็ นสามเณร ช่วยเต่ย
ี ขึ้นจากนรกได้
www.jarun.org

โบราณล้านนาไทย เวลาบวชพระภิกษุ บรรลุนิติภาวะแล้ว ดีแล้ว รู้แล้ว ไม่ต้องไปแห่ ไม่ต้องมาให้พรมาก


จะเข้าเฝ้ าพระพุทธเจ้า มีเถิดเทิงเทิง้บ่อง เอานาคข่ีคอแล้วเต้นไปเป็ นบาป ขอเรียนพระภิกษุนวกะไว้ด้วย เป็ นบาปนะ
เขตพัทธสีมาเป็ นที่เคารพ ทำาไมเอาเหล้าไปกิน เอาเทิง้บ่องไปแห่ แอ่นหน้าแอ่นหลัง ล้อเลียนพระพุทธเจ้าเป็ นบาป
ที่สุด
เข้าเขตการเคารพคือเขตพุทธาวาส เป็ นท่ีประทับของพระพุทธเจ้า ต้องถอดรองเท้า หุบร่ม ต้องห่มผ้า อย่างนีเ้ป็ นการแสดง
ความเคารพ
น่ีเราถือเป็ นกรณีพิเศษ ถ้าฝ่ าฝื นขืนกระทำาแสดงว่าไม่เคารพพระบรมครูศาสดาสัมมาสัมพุทธเจ้า ขาดการเคารพ ไม่
ได้บุญ ไม่ได้ความดีด้วย แค่การเคารพกันยังทำาไม่ได้ ไหนเลยล่ะจะไปเรียนวิชาตรงไหน
ไม่เคารพครูบาอาจารย์ ไม่เคารพสถานท่ี ท่เี ป็ นพุทธาวาส เปรียบปฏิมากรรมแทนพระพุทธเจ้า จะเอาคำาสัง่สอนตรงไหน มันจะ
ไม่มีศรัทธา
พ่อเณรต้องปลูกศรัทธา ปลูกความเช่ ือ พอใจอดทน ถึงจะสร้างกุศลในการบวชนีไ้ด้
อธิกุศล แปลว่า เอาบุญมาใส่ใจตนเอง คือ การบวชน่ีเอง ไม่ใช่ได้บวชสงเคราะห์ เราจะสงเคราะห์คนอ่ ืนยังไงก็ตาม ยังใช้ไม่ได้
ต้องสงเคราะห์ตัวเองก่อน ช่วยตัวเองก่อน เรียกว่าบุญ อธิกุศล
โดยเฉพาะชายชาติเช้ือ ท่พ ี ่อเณรมาบวชกันนี พ ้ ่ อเณรได้ด้วยตนเองพ่อแม่ปู่ย่าตายายเขาไม่ได้รับผิดชอบให้ก
แต่ลูกเณรได้ลูกพระได้ ยกตัวอย่างถวายได้แล้วด้วยความศรัทธา ด้วยความเช่ ือความเล่ ือมใสแล้ว พ่อแม่ดีใจไหม พ่อแม่รัก
ลูกคิดปลูกฝั งให้ลูกตัง้ตนฝึ กรีบรักษา ให้ลูกได้ดีมีวิชา ให้ลูกได้ตัง้ตนเป็ นคนดี
พอได้ทราบว่าลูกเณรดี ขยันดี เรียนหนังสือดี บวชแล้วได้ดี พ่อแม่ต้ืนตันน้ำา ตาไหล ดีใจมากปี ท่ีแล้ว พ่อแม่ของพ่อ
เณรมานัง่ฟั งพระ ลูกเณรของเขาเป็ นองค์ยถาสัพพี เขาน้ำาตาร่วง สะอึกสะอ้ืนเลยอาตมาถามว่า “โยม เป็ นอะไร ผีเข้าหรือ”เขา
บอกว่า “โอโฮ! หลวงพ่อเอ๋ย ฉันไม่รู้เลยว่า ลูกเณรฉันสวด ยถาสัพพีได้ ฉันต้ืนตันใจมาก”อย่างนีซ ้ ิพ่อแม่ได้ พลอยได้กับลูก
อย่างนีน้ ะ
พ่อเณร พ่อพระ สนใจศรัทธาเช่ ือมัน ่ ด้วยตนเอง อดทนต่อสู้ด้วยตนเองแล้ว รับรองโยมของพ่อเณรต้ืนตันใจสมัยก่อน พ่อแม่
เขาทำาบุญจะจ้องดูแต่ลูกเณรของเขาเท่านัน ้ น่ีแหละบวชแทนคุณอันหน่ ึง เห็นผ้าเหลืองขึ้นก็ช่ืนใจภิกษุนวกะท่ีรัก พ่อแม่เห็น
ภิกษุสร้างความดีอุทิศส่วนกุศลให้บิดามารดา โยมพ่อโยมแม่มาก็ช่ืนใจ ตรงนีเ้ป็ นผลได้ด้วยการบวช พ่อแม่จะดีใจอย่างลึกซึ้ง
เม่ ือ ๓๐ ปี มาแล้ว คนข้างวัดอัมพวันนี เ ้ อ า ลูกมาบวชพ่อแม่ไม่เคยทำาบุญแต
ก็จูงพ่อแม่เข้าวัดได้
พ่อแม่มาตอนแรกก็เขิน ไม่เคยตักบาตรก็ได้ตักบาตร ไม่เคยทำาบุญก็ได้ทำาบุญ ตรงนีเ้ป็ นผลพลอยได้ ข้อหน่งึ ของพ่อ
พระพ่อเณร
ลูกเณรลูกพระพระภิกษุนวกะ เราช่วยพ่อแม่ได้มาก ช่วยพ่อแม่ให้หายจากตกนรกได้ จะยกตัวอย่างให้สามเณรฟั งว่า
ช่วยพ่อได้ยังไง อยู่ใต้วัดน่ีเอง เป็ นตัวอย่างเร่ ืองจริง
มีตาแป๊ ะแก่คนหน่ ึงช่ ือ อาฮวด แซ่ตัง้ ไว้หนวดยาว เป็ นอากรหนองทำา สัมปทานกับรัฐบาล หาปลาอยู่ทางทิศตะวัน
ออกของวัดอัมพวัน เรียกว่าบางชัน เดี๋ยวนีน ้ ้ำาแห้งหมดแล้ว และเลีย้ งหมูเป็ นร้อยตัว มีลูกช่ ือ อาเฮง ยังเล็กนัก อายุ ๘ -๙ ขวบ
ต้องไปเก็บผักบุ้งมาเลีย ้ งหมู เต่ียฮวดก็ไม่อยากทำาบุญ ใครมาเร่ียไรก็ทำา สลึงนึง บอกภรรยาจาโบ้ว่าทำา สลึงเดียว แต่สมัยก่อน
สลึงนึงก็หายากแล้วพ่อเณรเอ๋ย ก๋วยเตี๋ยวชามละ ๓ สตางค์ สมัยก่อนข้าวเกวียนละ ๒๐ บาท ทองคำา หนักบาทละ ๒๐ บาท
พ่อเณรจงตัง้ใจฟั งนะ อาเฮงยังเด็กเล็กนัก ขีเ้กียจไปเก็บผักบุ้งมาเลีย ้ งหมู อาเต่ียฮวดก็บังคับลูก
อาตี๋เฮงโตขึ้นอายุ ๑๓-๑๔ ปี คิดเรียนหนังสือจีน หนังสือไทย พูดภาษาจีนได้ อาเฮงหนีไปบวชเณร เพราะขีเ้กียจ
เลีย
้ งหมู อาฮวดตามไปว่า เพราะไม่มีศรัทธาเลย บอกว่า “อาเฮงเอ๊ย มาบวชเณรทำามาย ไปขอข้าวชาวบ้านกิน ข้าวเรามีกินเยอะ
แยะ สึกเดี๋ยวนี” แ ้ ล ้ วดึงมืออาเฮงตกใต้ถุนไปอาเฮงลุกได้หม ่ ผ้าแล้วก็ว่ิงออกจา
อาฮวดก็บอกกับสมภารว่า “อาสมภารเอ๊ย อาเฮงกลับมาสึกให้อัว๊นะ อย่าให้มันบวชนะ บวชกินข้าวสุกวัด ข้าวปลาอัว๊
มีเยอะแยะ เงินทองอัว๊มีมากหลาย อย่าให้บวชนะ สมภารไม่ดี เอาลูกอัว๊มาบวชได้”
สมภารก็พูดว่า “โยมฮวด ก็เอาเฮงเขามีศรัทธา เขาท่องหนังสือเก่ง ไม่ใช่ว่ามาถึงอาตมาจะบวชให้เม่ ือไร เขามาอยู่วัด
เป็ นเดือนแล้วนะ และอาตมาก็ถามแล้วว่า “หนูพ่อแม่อนุญาตหรือเปล่า” เขาก็ตอบว่า “อนุญาตครับ” อาตมาก็ไม่ทราบน่ี เห็น
ว่าเด็กมีศรัทธา
เด็กตัวนิดเดียวอายุ ๑๔ ขวบ ท่องหนังสือได้หมดภายในไม่ก่ีวัน แถมสวดมนต์ได้ด้วย เลยอาตมาก็ยืนยันกับอาตี๋เฮง
ว่า “ถ้าอยากบวช ท่องให้ได้หมด” อาเฮงท่องหมดเลย
อาเฮงอายุ ๑๔ ปี ท่องเจ็ดตำา นานจบ ท่องพิจารณา ยถาปั จจยังจบ พุทธคุณ ธรรมคุณ สังฆคุณ พาหุงมหากาจบ น่ี
อาฮวดเอ๋ย อาตมาจึงบวชให้เขา เพราะเขามีศรัทธา เขามีความเช่ ือ เขาเล่ ือมใสพุทธศาสนาตัง้แต่เป็ นเด็ก ๆ

พระครูภาวนาวิสุทธิ์ ( หลวงพ่อจรัญ ฐิตธมฺโม )


หน้า 3/6
วัดอัมพวัน อ.พรหมบุร ี จ.สิงห์บุร ี 16160
โทร. 0-3659-9381

หนังสืออิเล็กทรอนิกส์นีจ้ัดทำาโดย
webmaster@jarun.org
ติดต่อและสอบถามข้อมูลเพ่ิมเติม info@jarun.org
บรรพชาเป็ นสามเณร ช่วยเต่ย
ี ขึ้นจากนรกได้
www.jarun.org

“อาฮวดให้เขาบวชเถอะ”
“ไม่ล่าย ไม่ล่าย ถ้าอาสมภารไม่สึกให้อัว๊ น่าดูนะ วันหน้าอัว๊มาใหม่ เพราะอัว๊จะไปเลีย ้ งหมู”
อาฮวดก็กลับไปท่ีบางชัน ไปเลีย ้ งหมู
อยู่ได้ ๗ วันอาเฮงไม่สึก อาฮวดก็ไปต่อว่าสมภารอีก “อาสมภารเอ๊ย ล้ือสัญญากับอัว๊ว่าจะสึกให้”
สมภารก็บอกว่า “เฮ้ย! โยมฮวดเอ๊ย ก็เขามีศรัทธา ตอนนีก ้ ำาลังนัง่กรรมฐาน”
อาฮวดก็บอกว่า “กรรมฐานอะไรฮะ กรรมฐานตรงไหนฮะ”
สมภารก็พูดว่า “เออ! พูดกันไม่รู้เร่ ือง เต่ียฮวดกลับไปเถอะ เต่ียฮวดใจเย็น ๆ ขณะนีพ ้ ่อเณรเขาไปนัง่กรรมฐานท่ีวด ั โน้น”
“วัดอะไรฮะ อัว๊จะตามไป”
สมภารก็ไม่บอก บอกว่าไปวัด ๆ หน่ ึง ไปนัง่วิปัสสนากรรมฐาน
อาฮวดบอกว่า “ฐานอะไรฮะ จะมีกินมีใช้เหรอ ไปเลีย ้ งหมูดีกว่านะ ได้เงินดี”
สมภารก็น่ิง ไม่พูด ตาฮวดก็กลับไป
ในเวลากาลต่อมา อาเฮงมีอายุบรรลุนิติภาวะ ๒๐ กาลฝน สมภารก็จัดบวชให้ อุปสมบทในพระพุทธศาสนา โดยเรียน
วิปัสสนากรรมฐาน
อาเฮงเรี ย นภาษาจี น กลาง พู ด จี น ได้ พู ด ไทยได้ พู ด ลาวได้ พู ด แต้ จิ๋ ว ได้ พู ด ฮกเกี ย ้ นได้ และพู ด จี น แคะได้ เขี ย น
หนังสือจีนได้ด้วย เพราะอำานาจกรรมฐานท่ีอาเฮงไปเรียนมา และก็ไปเรียนกับซินแส
อาเฮงเล่าให้หลวงพ่อฟั งว่า น่ค ี ุณ เรานั่งกรรมฐานตอนใกล้บวชที่เตี่ยฮวด เตี่ยโยมของผมฆ่าหมูทุกวัน ผมก็ขออุทิศส่วนกุศล
ให้เตี่ยฮวดเจริญรุ่งเรือง เลิกฆ่าสัตว์ ให้ไปเมืองสวรรค์ให้ได้
บวชพรรษาแรก เต่ียฮวดก็มารังควานอีกขว้างกุฏิ ขว้างตู้ชัว้พังหมด เป็ นตู้ใส่ผ้าไตร
อาฮวดมากับน้องชาย พยายามจะมาฉุดคร่าอาเฮงให้สึก “อาเฮง น่ีล้ือไม่เช่ ืออัว้นะ มาบวชทำาไมอีกล่ะ”
อาเฮงสึกมิได้ เพราะต้องการช่วยเต่ีย เต่ียจะไปนรก เลยมานัง่กรรมฐาน มีศรัทธาช่วยเตี่ย
ในเวลากาลต่อมาได้ ๓ พรรษาเศษ เต่ียฮวดเป็ นลมตาย ไม่ได้ฉีดยา เม่ ือก่อนแพทย์หมอหายาก
ตายแล้วก็เอาใส่โลง ผูกตราสังมัด มีธูปเทียนใส่มือ มีผ้ากรองไม่มียาฉีด มีผ้าขาวคลุมโลงเท่านัน ้ จะสวด ๗ วัน ๗ คืน เม่ ือสวด
เจ็ดคืนแล้วจะเข้าฮวงซุ้ยตามประเพณีจีน ตอนนัน ้ อาเฮงท่านก็เป็ นสมภารแล้ว เป็ นสมภาร ๔ พรรษา เป็ นเจ้าอาวาสวัดฉางปูน
ปั จจุบันเรียก วัดพุทธาราม ต.บ้านแป้ ง อ.พรหมบุรี จ.สิงห์บุรี
อาเฮงเล่าให้หลวงพ่อฟั งว่า พอสวดถึงคืนท่ี ๓ ประมาณ ๔ ทุม ่ เศษ เสียงท่โี ลงดังกุกกัก กุกกัก
เขาก็นึกว่าหนูวง่ิ หลวงตาองค์หน่ ึงช่ ือ หลวงตาพวง เป็ นพระหนุ่มบวชไม่ก่ีพรรษานัง่สวดเป็ นองค์แรก ก็สงสัยเสียงโลงดังกุก
ๆๆ
สวดไป ๒ จบแล้ว หลวงตาพวงก็บอกว่า เอ้ย! เอาตะเกียงมาซิ มันหนูหรืออะไรเข้าไปอยู่ในโลงผี
เม่ ือเปิดผ้าขาวออก อาฮวดลืมตาแป๋ ว พูดไม่ได้ เสียงแหบแล้วเอาศอกถองโลง เปิดดูแล้วก็ยิม ้ ตาลืม แล้วยังกระแทกโลงอีก
ในท่ีสุดก็ฮือฮาเลิกสวด เอาเต่ียฮวดออกจากโลง แก้ มัด ตราสั ง ท่ีมัด ไว้ เอาธู ปเที ยนออก ถอดเส้ือออกหมด เหง่ ือกาฬไหล
หยอดน้ำาหมด ๑ แก้ว อาฮวดเร่ิมพูดได้
พูดได้แล้วก็เล่าให้ฟัง คืนนัน้ คืนยันรุ่งตลอดแจ้งไม่มีใครนอน อาฮวดยังลุกนัง่ไม่ได้ ยังนอนอยู่ก็เล่าให้ฟังดังต่อไปนี้
อาฮวดเล่าบอกว่า เออ! เต่ียจะเล่าให้ฟังนะ ต้องขอสมาลาโทษให้เต่ียท่ีไปขอให้อาเฮงสึกเป็ นบาปจริง ๆ เต่ียสลบไปแล้วก็ไป
เมืองนรก มียมพบาลมาซักถาม
“อาฮวดเอ้ย ทำาบุญหรือเปล่า เม่ ืออยู่โลกมนุษย์ทำาบุญอะไร”
เต่ียฮวดก็บอกว่า “โอ๊ย! อัว๊ทำาบุญไม่เป็ นฮะ ทำาบุญอาลาย อัว๊ไม่ได้ทำา”
“นึกให้ดี ล้ือทำาบุญอะไร”
“อัว๊ไม่ได้ทำาอาลาย”
“ทอดกฐินผ้าป่ า หรือเปล่า”
“อัว๊ไม่ได้ทอดกับเขา เขามาบอกบุญก็ทำาสลึงนึง ใครมาบอกก็สลึงนึง บอกับจาโบ้ไว้ ไม่เคยขัดบุญ แต่อัว๊ไม่รู้จักบุญ อัว๊เห็นว่า
ไม่มีประโยชน์อะไรในการทำาบุญ”
ยมพบาลก็ถามต่อไปอีก “อาฮวดต้องทำาบุญนะ ทำาอะไรนะ บอกมาหน่อยเถอะน่ะ”
อาฮวดก็ตอบว่า “ไม่ได้ทำานะ อัว๊ไม่ได้ทำา”
“อัว๊เลีย้ งหมู และมาอยู่หนองมีปลาเน่า เอารำาให้กินก็พอแล้ว และขายเป็ นสิบตัว ร้อยตัวนะ อัว๊เลีย ้ งมากมาย”
“อ๋อ! มีอาชีพ ๒ อย่างเท่านัน ้ หรืออาฮวด ทำาบุญอะไรอีก”
“ไม่รู้”

พระครูภาวนาวิสุทธิ์ ( หลวงพ่อจรัญ ฐิตธมฺโม )


หน้า 4/6
วัดอัมพวัน อ.พรหมบุร ี จ.สิงห์บุร ี 16160
โทร. 0-3659-9381

หนังสืออิเล็กทรอนิกส์นีจ้ัดทำาโดย
webmaster@jarun.org
ติดต่อและสอบถามข้อมูลเพ่ิมเติม info@jarun.org
บรรพชาเป็ นสามเณร ช่วยเต่ย
ี ขึ้นจากนรกได้
www.jarun.org

พรึบทันที ไฟนรกเกิดขึ้น ไฟอบหายใจไม่ออก และอาฮวดไปเจอเพ่ ือนนายอากรหนองที่ตายไปก่อน อยู่ที่นั่น ไปลงกระทะ


ทองแดง พออาฮวดเห็นควันขึ้นมาก็ร้อง
“ไอ๊ย่า! อาฮวดหายใจไม่ออกแล้ว” พอได้สักครู่หน่งึ ก็สำาลักควัน แล้วแหงนดูบนอากาศ มีผ้ากาสาวพัสตร์มาพัดโบก ควันหาย
ไปเลย นึกขึ้นได้
“โอ๊ย! อายมพบาลเอ๊ย อัว๊นึกออกแล้ว อาเฮงมันบวชนะ อัว๊นึกออกแล้ว อัว๊ไม่ได้ทำา บุญหรอก มันหนีไปบวชเณร อัว๊ไปตาม
มันแล้วมันก็ไปบวชพระ อัว๊ก็ไปตามมันอีก มันก็ไม่สึก ตอนนีม ้ ันเป็ นสมภารเจ้าวัดแล้ว”
“สมภารวัดไหน” ยมพบาลถาม
“สมภารวัดฉางปูน”
แล้วควันก็หายไปเลย พอควันหายไปแล้ว อาฮวดร้อง “โอ๊ย! อาเฮงช่วยเต่ีย ผ้าเหลืองมันมาโบกอัว๊ควันหายไป อัว๊หายใจออก
แล้ว เอาเฮงเอ้ย ช่วยเต่ียได้มากนะอาเฮงนะ”
เม่ ือเป็ นเช่นนีแ ้ ล้ว ยมพบาลก็พูดต่อไปว่า “อาฮวดเอ๊ย น่ีอาเฮงช่วยล่ะ อาเฮงไปศึกษาวิปัสสนากรรมฐานช่วยเต่ียได้”
อาฮวดก็พูดว่า “อัว๊เสียใจ อายมพบาลเอ๊ย อัว๊เสียใจมาก ๆ นะ ไปหาสมภาร ๆ บอกอย่ามายุ่งกับเณรเลย กำาลังนัง่กรรมฐาน
เป็ นบาป โอ๊ย! กรรมฐานน่ีช่วยเต่ียได้นะ เต่ียจะต้องนัง่บ้าง อย่าเอาโทษเอากรรมเต่ียเลย”
ยมพบาลพูดต่อไปว่า “อาฮวดกลับไปเมืองมนุษย์ใหม่ เพราะอาฮวดถึงคราวตายแล้ว แต่ลูกชายช่วยเต่ียได้ ให้อายุยืนยาวต่อ
ไป”
เป็ นเร่ ืองจริงท่ีวัดพุทธารามน่ีเอง อาเฮงเป็ นอาจารย์ของผมเอง เป็ นกรรมวาจาจารย์ของผม
เลยอาฮวดก็ฟ้ืนคืนมา ก็เล่าให้ญาติโยมฟั ง พอได้ ๓ วันลุกนัง่ได้ และก็เสียงดัง บอกอาเฮงว่า
“อาเฮงลูกเอ๋ย อย่าสึกนะ อย่าสึกเลย ล้ือช่วยอัว๊ ได้นะ ควันมันมาก อัว๊ เห็นผ้าเหลืองล้ือมาโบกให้ควันหาย นึกได้ก็บอกยม
พบาลเขาขอให้กลับมาอยู่กับลูกชายรักษาอุโบสถศีล รักเต่ียอย่าสึกนะ” เม่ ือก่อนบังคับให้สึก
สรุปให้ย่อใจความ อาฮวดก็มาอยู่กับอาเฮงท่ีวัดพุทธาราม รักษาอุโบสถ วันพระกินเจ ไม่กินเน้ือสัตว์ไปตลอด
เหตุการณ์เปล่ียนแปรผัน อาเฮงบวชได้ ๕ พรรษา เกิ ด ติด พั น ลู กสาวนายอำา เภอพรหมบุ รี อยู่ ท่ีบ้า นแป้ ง อาเฮงจะสึกไปมี
ครอบครัว คิดแปรผันไปเสียแล้วก็ต้องบอกโยมเต่ีย
“โยมเต่ีย อาตมาคิดว่าจะสึกนะ คนท่ีมาไหว้เต่ียน่ะเป็ นลูกสาวนายอำา เภอ อาตมาจะสึกไปแต่งงานกับเขานะ และจะ
ไปเมืองจีนนะ”
เต่ียร้องไห้เลย “อาเฮงรักเต่ียไหม”
“ก็เม่ ือก่อน เต่ียมาบอกให้อาตมาสึกไงล่ะ”
“รู้แล้ว อย่าถื อโทษโกรธเต่ียเลย ช่วยเต่ียได้ม ากนะ อาเฮงนัง่กรรมฐานช่ว ยเต่ียขึ้ นจากนรกกลับมาใหม่ มารักษา
อุโบสถอยู่กับพระลูกชาย นัง่กรรมฐานท่ีพระลูกชายสอน ทำาไมจะหนีเต่ียเล่า อาเฮงคิดให้ดีนะ จะสึกทิง้เต่ียอยู่ในวัดหรือ”
ก็ได้ความออกมาว่า อาเฮงต้องตัดสินใจไม่สึก สร้างศาลา สร้างโบสถ์วัดพุทธาราม อาตมายังเป็ น ฆราวาส เอาป่ีพาทย์ไปช่ว ย
ท่าน
พอสร้างศาลาเสร็จ สร้างโบสถ์เสร็จ เต่ียฮวดตาย ได้ทำา พลีกรรมมากมาย หลวงตาเฮงก็เจริญกุศลทักษิณานุปทาน ตลอด ๗
วัน ๗ คืน มีศักดิศ ์ รี เพราะลูกลายเป็ นพระปลัดกิมเฮง เสร็จแล้วก็เอาไว้ในฮวงซุ้ยอยู่หน้าโบสถ์ ยังอยู่เดี๋ยวนี ม
้ ีพยานหลักฐาน
ในเวลากาลต่อมา กรรมวาจาจารย์ของหลวงพ่อคือ พระครูถาวรวิร ิยะคุณ พระปลัดกิมเฮงน่ีเอง ก่อนท่จี ะมรณภาพท่านก็เรียก
หลวงพ่อไป ท่านไม่ได้เจ็บ ท่านบอกว่า
“น่ีเธอเป็ นลูกศิษย์เรา โปรดฝากเร่ ืองนีไ้ว้ด้วย ขอฝากพระสมเด็จองค์ละบาท เม่ ือสมัยบวชเณรให้มา ๑ แผง เป็ นสม
เด็จพุฒาจารย์วัดระฆัง มอบให้ลูกศิษย์ไป และขอสัง่ไว้เป็ นครัง้สุดท้ายว่า ถ้าผมมรณภาพ ท่านพระครูจัดการทำา ศาลาฮวงซุ้ย
อย่าเผาไม่ได้เด็ดขาด เอาเต่ียไว้ทิศบูรพา เอาผมไว้ทิศตะวันตก”
เดี๋ยวนีผ ้ มสร้างไว้เรียบร้อยแล้ว น่ีคือพระครูถาวรวิริยะคุณ อาจารย์ของผมเอง ถ้าอยู่เดี๋ยวนีค ้ รบ อายุ ๘๙ ปี อุปัชฌาย์ของผม
ถ้าอยู่เดี๋ยวนี ๑ ้ ๒๐ปี ตายหมดแล้ว
ขอฝากพ่อเณรไว้ ภิกษุสามเณรโปรดทราบ ปลูกฝั งตัง้ศรัทธาให้เช่ ือมัน ่ น่ีแหละกฎแห่งกรรมมาแล้ว ลูกมาบวชเณร
บวชพระ พ่อแม่ไม่อนุญาต แทนคุณบิดามารดาได้แน่ ๆ เต่ียฮวดเป็ นตัวอย่างเร่ ืองจริง
หลวงพ่อทราบมาอย่างละเอียดเลย น่ีแหละลูกเณรตัวเล็ก ๆ นัง่กรรมฐาน พ่อแม่เห็นน้ำาตาร่วงเลย ปี ติลูกดี มีปัญญา....

----------------------

พระครูภาวนาวิสุทธิ์ ( หลวงพ่อจรัญ ฐิตธมฺโม )


หน้า 5/6
วัดอัมพวัน อ.พรหมบุร ี จ.สิงห์บุร ี 16160
โทร. 0-3659-9381

หนังสืออิเล็กทรอนิกส์นีจ้ัดทำาโดย
webmaster@jarun.org
ติดต่อและสอบถามข้อมูลเพ่ิมเติม info@jarun.org
บรรพชาเป็ นสามเณร ช่วยเต่ย
ี ขึ้นจากนรกได้
www.jarun.org

พระครูภาวนาวิสุทธิ์ ( หลวงพ่อจรัญ ฐิตธมฺโม )


หน้า 6/6
วัดอัมพวัน อ.พรหมบุร ี จ.สิงห์บุร ี 16160
โทร. 0-3659-9381

หนังสืออิเล็กทรอนิกส์นีจ้ัดทำาโดย
webmaster@jarun.org
ติดต่อและสอบถามข้อมูลเพ่ิมเติม info@jarun.org

You might also like