Sejarah Perkembangan Bahasa Melayu, Perkamusan, dan Terjemahan (BMM 3112) TAJUK 9 : SEJARAH EJAAN JAWI 9.

TULISAN JAWI PADA ZAMAN KESULTANAN MELAYU PASAI

Tulisan Jawi (

) adalah satu seni penulisan yang telah wujud berabad-abad lamanya di Nusantara.

Kemunculannya berkait secara langsung dengan kedatangan agama Islam ke Nusantara.

Tulisan Jawi berasal dari tulisan Arab dan merupakan hurufhuruf Arab yang dimasukkan ke dalam sistem penulisan bahasa Melayu.

Tulisan Jawi adalah antara tulisan terawal yang pernah ditemui.

Tulisan ini telah berkembang sejak zaman Kerajaan Islam Pasai kemudian disebarkan ke Kerajaan Melaka, Kerajaan Johor dan

juga Aceh pada abad k e-17. Dahulunya, orang luar terutama dari Asia Barat, membahasakan

orang Melayu sebagai orang Jawi. Jawi yang dimaksudkan ialah Kepulauan Melayu yang merujuk kepada pusat

tamadun Melayu yang terdapat di rantau Nusantara. Sementara itu, yang dimaksudkan dengan tulisan Jawi

ialah tulisan Melayu. Pada zaman dahulu, tulisan Jawi memainkan peranan penting dalam masyarakat.

Ia digunakan sebagai perantara penting dalam semua urusan pentadbiran, adat istiadat dan perdagangan.

Pada abad ke-13 merupakan zaman kegemilangan Islam ke alam Melayu. Perkembangan agama Islam telah

meletakkan bahasa rasmi agama Islam ialah bahasa Arab yang mulai mendapat tempat dalam kalangan penganut agama Islam di daerah ini.

Bahasa Melayu Kuno yang menggunakan huruf-huruf India bertukar menggunakan huruf-huruf Arab disebut huruf Jawi.

Perkataan Jawi ini bermaksud orang Jawa atau berasal dari tanah Jawa.

Pada abad ke-13 merupakan zaman kegemilangan Islam ke alam Melayu. Perkembangan agama Islam telah

meletakkan bahasa rasmi agama Islam ialah bahasa Arab yang mulai mendapat tempat dalam kalangan penganut agama Islam di daerah ini.

Bahasa Melayu Kuno yang menggunakan huruf-huruf India bertukar menggunakan huruf-huruf Arab disebut huruf Jawi.