M than se sonte n klub ti pyete veanrisht pr t. Si duket, ke koh q e krkon dhe nuk e gjen dot.

Po prse ke pyetur dhe e ke krkuar aq shum at kolonel t zi? Mos vall e ke pasur mikun tnd? Me siguri e ke pasur mik, prderisa e krkon kaq shum. Gjith mbrmjen nuk lan njeri pa pyetur n fshat, sepse t gjith e din q ai dergjet n dh diku ktu rrotull, por asnjerit nuk ia merr mendja ku ndodhet ai. Do iksh pa e marr mikun tnd, mikun tnd t zi q m sterrosi jetn. T iksh sa m par, sepse edhe ti je i mallkuar si ai. Tani rri urt si nj qengj dhe t qesh buza, tek shikon se si krcejn njerzia, por un e di se 'ke n mendje. Ti mendon se si do t vij dita q t sulesh n ant tona me ushtri dhe t na djegsh e t na pjeksh e t na vrassh si bn shokt e tu. Nuk duhej t vije n kt dasm. T t dridheshin gjunjt kur t niseshe pr ktu. S paku pr hirin tim , t mua plaks s shushatur, t mua gjmzezs. Po... 'bhet kshtu? Ti po ngrihesh n valle? Ti guxon t ngrihesh n valle? Po v buzn n gaz! Po ngrihesh! Dhe njerzit t pranojn! Daleni! 'bni kshtu! Kjo sht e teprt! Gjynah nga zoti!