1. ri 300 eftir Sambandsslit. Vor. Dyrnar virtust strri en r voru raun og veru. rgandi og drungalegar.

. a var skrti til ess a hugsa a fyrir ri san hafi hann gengi inn um r glaur, og fam vina. En hafi veri dagur, arar astur og annar tmi sem myndi sennilega aldrei renna u aftur. !fi hafi sett strik vinska inn. "rvar hristi aeins h#fui. a $ddi ekki a velta s%r u r v sem fylgdi illri nausyn, og enn sur a vera ragur. &ann leit f%laga sinn til a athuga hvort hann vri reiu'inn. ( kinkai kolli. "uvita. &ann var vallt reiu'inn. &inir f%lagar eirra 'iu skammt fyrir utan or i me hestana. essi fundur urfti a eiga s%r sta leynd og a gengi ekki a vek)a almgann. "rvar gekk a dyrunum og 'ari l%tt r, r%tt n*g til a maur sem vri r%tt fyrir innan myndi heyra. Dyrnar o nuust og a glitt lukt lengra inn hsinu. (kuggamyndin handan vi rifuna 'enti eim oralaust a stga inn og "rvar i 'oi. +%lagi hans var nokkrum skrefum eftir og gtti ess a ven)u a hafa ngt r$mi til a draga sveri sitt fl$ti. ,aurinn sem hafi teki m*ti eim lokai hurinni og hnykkti h#fi tt a setustofunni, aan sem l)*si 'arst. "rvar gekk anga me )#fnum, r*legum skrefum og h%lt r* sinni rtt fyrir a hve lofti nnast titrai af mtti. &%r h#fu margir galdrar veri ofnir n$lega. ,un fleiri en egar hann var h%rna sast. &sfrin t*k m*ti eim setustofunni, kastai stuttaralegri kve)u og r%tti sitt hvora k#nnuna. -(l, &erds,. sagi "rvar lgt og sau af k#nnunni n ess a efa af innihaldinu. Ef a st* til a myra hann yri a gert #ruggari htt. /ni var gott, og hann horfi manninn sem var 'i hs'*ndi heimilisins og flokksforingi svisins. &ann var digur og gr*fur drttum, me snyrtilegt kolsvart hr og skegg sem var ekki fari a grna rtt fyrir a hann vri fimmtugsaldri, meira en ratugi eldri en "rvar. &ann st hum st*l og menn st*u v#r sitt hvoru megin vi hann. a var svo sem vieigandi. * a le''ar essa or s vissu a ekki, var essi maur konungur. Ea tti allavega a vera a. 0%tt eins og "rvar s)lfur. -/ertu velkominn, frndi,. sagi 1ol'einn af unga. -2g akka 'oi.. "rvar drau aeins h#fi. a 'ar ) a s$na kurteisi egar maur var gestur hsum annara. *tt a 'enti allt til taka voru au ekki hafin enn. -&v 'astu um ennan fund, "rvar3. s uri skegg)ai maurinn. -Ertu a vonast til ess a %g hafi ski t um skoun3. -2g er a vonast til ess a vi getum komist h) t#kum, 1ol'einn. a er n*gu slmt a flokkar hvers lands glefsi hvorn annan eins og svangir hundar kynsl* eftir kynsl*. /i megum ekki vi v a 4ulsl%ttu5flokkurinn klofni. a gefur h#ggsta okkur.. 6rnir 1ol'eins yngdust eilti og hann hallai s%r r*lega fram st*lnum og 'enti hann me digrum fingri.

-a ert sem stefnir okkur tt a t#kum, frndi,. sagi hann r*legum en myrkum r*mi. -a ert sem 'r$tur hefir okkar og sannfrir f*lk um a sameinast %r. a ert sem safnar vo num og veldur titringi meal hinna flokkanna.. -/i vinnum ekki #gla (tri me v a sit)a 'ak vi sk)#ld. a arf sver til.. -7ovar (avaren var sammla %r. 2g arf ekki a seg)a %r hvernig f*r fyrir honum.. -(avaren hefi geta unni ef vi hefum vil)a a hann geri a.. "rvar leit t undan s%r manninn sem var me honum f#r. -En hann vildi rk)a sem konungur. Ekki starfa sem f%lagi.. -8g hva vilt , frndi3. s uri 1ol'einn og ri augun hann. -2g vil starfa sem f%lagi, 1ol'einn,. svarai "rvar. -+lokkur okkar skili meira en hann hefur, og hann fr a ekki ef 4ulsl%tta sundrast milli okkar.. -(att er a. +rndi.. 0#dd 1ol'eins var myrk og "rvar gat ekki anna en liti sn#ggvast mennina sem st*u nst honum til a s) hvort eir hreyfu sig. 1ol'einn hafi hvorki n n% haldi st#u sinni takalaust. -(tarfau me m%r, 1ol'einn,. sagi hann og h%lt h#ndunum t. -/i stlum mttugum leyndarmlum fr (avaren fegum. 9m lei og vi h#fum 'eisla au geta au frt okkur n$)a framt.. -(var mitt er nei, lkt og fyrri daginn. 2g tla m%r a hey)a #gla (tri me olinmi og rautseig)u, eins og forverar okkar. 2g vil ekki a lokkir *vini okkar inn fyrir landssteinana ea komir u um okkur. &va 'i. !ofau m%r v, og fru allan ann innanlandsfri sem ig lystir.. "rvar dr* d) t andann. -4ott og vel,. andvar ai hann. -4ott og vel. 2g lofa %r v a halda formum mnum fyrir utan 4ulsl%ttu 'ili.. -: 'ili3. sagi 1ol'einn og lkai ekki svari. -7il'o mitt stendur enn, 1ol'einn,. sagi "rvar. -8g mig grunar a %g geti 'reytt skoun inni innan rs. /ertu sll, frndi.. &ann kinkai kolli til vistaddra og gekk t me f%laga sinn hlunum. Dyrunum var loka gtilega eftir eim og eir gengu gtilega t fyrir or i ur en eir httu a tala. -;)a, etta f*r eins og vi mtti 'ast,. sagi /a)an. -;. /i gerum eins og vi rddum,. sagi "rvar. -&ann frndi inn hefur r%tt fyrir s%r a einu leiti,. sagi vgamaurinn me 'ros v#r. -etta er httulegt. ert varla 'inn a gleyma v hva er sveimi <nnhafsvinu essa dagana3. -a hefur ekkert s urst til eirra mnuum saman, /a)an. En a er heldur engin afs#kun fyrir ffldirfsku. /i f#rum 'ara gtilega a #llu, og ef ekkert 'regur t af tti etta a ganga hn#kralaust.. 55555555555555555555 !eifur velti h#finu aeins um til a lika hlsinn. /erki krafist alg)#rrar ein'eitningar og hann mtti ekki vi v a lkamleg eymsl trufluu hugann. &ann hafi seti essum *merkilega moldarvegi skammt fr almannalei um nokkurt skei, og raka nturlofti sem einkenndi +arnar var fari a valda eymd.

!eifur hafi svei a um sig te i sem faldi =t'nainn> sem hann myndi arfnast, en te i var unnt og gamalt og honum hafi lst a taka hfu me. &onum langai a vera s)lfum s%r reiur t af v. En krafan um galdurinn hafi komi me sk#mmum fyrirvara. a hafi ekki gefist tmi fyrir margt? ekki einu sinni hinar hef'undnu vararrstafanir. a var httulegt a rfa d)#ful yfir mannheima n undir'nings. En n dugi ekkert nema #rrifar. @vinirnir sem myndu 'rlega koma eftir essum vegi mttu ekki yfirgefa +arnar lfi. a yri sk#mm flokksins um komandi kynsl*ir og mikil *gn vi allt a sem honum var annt um. vers#gnin var s a essi *gn var einmitt svo skelfileg a hann tti erfitt me a ein'eita s%r til ess a st#va hana. ,e'rur hans leyndust innan um tr% og runna 'a '*ga veginum. "llir h#fu vo n til reiu og kunnu a 'eita eim a mis miklu leyti, en eim var aallega tla a vera til stunings. +yrirstri hvldi allt honum. !eifur $tti eim hugsunum fr s%r og reyndi a gleyma tilfinningum snum eins og honum hafi veri kennt. etta mtti ekki 'regast. 4aldurinn kraumai huga hans. !ofti titrai af orku sem honum hafi veri kennt a skyn)a og 'eisla. &onum hafi veri kennt a 'aa sig mtti sem arir menn k#lluu *nttrulegan og illan. 6#lvu fl*nin. (kyndilega heyri hann g*a eftirhermu af krkugargi. +remsti me'r*ir hans hafi s% *vini eirra nlgast. Aokkrum augna'likum sar heyri hann vgt hl)* sem var svo a f*tataki nokkurra manna. a var komi a v. !eifur dr* d) t andann og geri loka tilraun til a hreinsa huga sinn. -1omi a v,. hvslai hann vi s)lfan sig. &ann h%lt augunum lokuum og ein'eitti s%r a galdrinum mean f*tat#kin nlguust. &ann rif)ai orin u enn eina ferina, nkvmlega hvernig hann skyldi 'eita mttinum og st)*rna honum, og rif)ai aftur u orin. &ann o nai augun egar f*tat#kin voru orin *gilega greinanleg. &ann s glitta skuggamynd manns framundan, og fimm arar sust me honum augna'liki siar. eir sj mig eftir nokkur andartk. !eifur reis u hn%n og l%t te i falla af s%r. ,evitundarlausi unglings ilturinn )#rinni kom l)*s undan v. &ann hafi ori fyrir valinu 'i vegna smar sinnar og einfaldlega vegna ess a hann var hendi nst. ,ennirnir nmu staar og settu sig vi'ragsst#u n ess a mla or af v#rum. !eifur reif hr iltsins og reigi h#fui aftur'ak. &r'eitti hnfurinn sem hann 'ar vinstri h#nd smaug inn hls hans einni #flugri stungu. !f iltsins 'yr)ai straB a f)ara t og veik)a himnuna nokkur andart#k, og !eifur sagi orin eldsn#ggt en sk$rt mean *vinirnir dr*gu vo n loft. 8rin, dauinn og krafturinn sem hann hafi 'eisla o nuu sameiningu rs niur 9ndirheimana og hann togai me vil)a snum. 7ogai eitthva sterkt. Eitthva hryllilegt sem myndi 'inda enda essa *gn nokkrum andart#kum. (kerandi #skur *mai um n*ttina egar d)#fullinn t*k sig )arneskt form fyrir framan mennina? rigg)a metra hr vanska ningur me k)aftfylli af hnfat#nnum og klr sta fingra. &oldi var 'arkakennt og hart, og logar st*u af h#finu eins og k*r*na. Dreptu! hugsai !eifur +lestir hefu #skra og fli t n*ttina me 'nir v#runum, en mennirnir ')uggust einfaldlega til varnar me snurulausri samhfingu.

D)#fullinn orgai aftur af hatri essum heimi og #llu honum, og geri rs. +remsti maurinn v%k s%r undan kl*num me *hugnanlegri fimi og h)* til 'aka me sveri. (ri handleggnum es ai skrmsli 'ara u . a * v#guna af 'lindni og sl* til manns me kl*num. &ann eyttist inn ykkni me garnirnar ti. D)#fullinn sl* svo aftur til foring)ans, sem v%k s%r undan. 1lrnar lentu tr)stofni og s lundrai honum eins og sandsteini. +)*rir af hinum m#nnunum umkringdu d)#fulinn og reyndu a halda aftur af honum me samstarfi. +oringinn sleit sig fr t#kunum og stefndi !eif. ,e'rur !eifs s ruttu t r sk*ginum me vo nin lofti og strshr* v#rum. +lestir r%ust h* inn sem dansai kringum d)#fulinn. "nnar af *vinunum f%ll egar 6ergur rak s )*t 'aki honum. 6ergur ki ti s )*tinu t og ')*st til a reka a aftur manninn ar sem hann l. D)#fullinn ki ti 6erg u h#finu, h*f hann htt loft og reif hann tvennt me #skri. !eifur ga ti og leit af foring)anum * svo hann hefi n srt 'a mennina sem r%ust hann. Aturkuldinn nsti enn d$ ra og !eifur fann hyld$ i o nast maga s%r. 4aldurinn hafi he nast of vel. D)#fullinn var of #flugur, of *ur. 6ri hans hafi enga stefnu. D)#full gekk laus +arnar og galdrar !eifs dugu ekki til a hem)a hann. +oringinn hl)* a !eif um lei og d)#fullinn gaf fr s%r anna g*l sem *mai langar leiir. 55555555555555555555 1at)a skakkla aist niur m*ti og reyndi a koma r* hugann. (iustu mnuir h#fu veri 'i g*ir og slmir. (igurinn gegn 6rralagi Cyttsins suur 6aldursstr#nd hafi veri 'esta stund vi hennar, en eftir a hafi kyrrseta teki vi. ; ), hn og (erdra voru heiursgestir (kuggana '$li ,arons og (erdra h%lt )lfun hennar fram af grimmd. /eturinn hafi fari a fa styrk, fimi, sner u, vo na'ur og skotfimi. 1onan h%lt fram #llu v sem r h#fu fari yfir 6aldursstr#nd, auk atria sem tmi hafi ekki gefist fyrir . 1at)a lri a 'er)ast 'ryn)u, fara hl)*lega um %tt'$li, dirka lsa og lifa af sk*glendi. &n hafi sfellt 'etra vald !eynirnunum og A)*samlinu. 1at)a var #flugri og httulegri me hverri vikunni sem lei. 8g hn hafi ekkert a gera me a. Ekki san fyrir tveimur mnuum egar r f*ru stutta f#r til a slga *merkilegum )ard)#fli sem hafist vi f)#ru'ori. (erdra neitai a ra a hvenr r myndu aftur legg)a land undir f*t, og vandrin komu heldur ekki til eirra. 6$li var #ruggt og frislt og utan alfaraleiar. +ullkominn staur til a safna kr#ftum og ra ml sem mttu ekki s yr)ast t. En 1at)a hafi eytt seBtn rum #ryggi heimaor i snu og oldi a ekki lengur. &enni skrikai f*tur myrkrinu og ykkninu og studdi sig vi g#ngustafinn me 'l*t v#r. &n hafi veri of eirarlaus til a sofna, eina ferina enn, og v skro i sm veiitr a vatninu fyrir ofan '$li. (ilungarnir tveir sem hn hafi n yri fn vi'*t vi morgunmatinn.

a a komast a v a hn var 0aukufl hafi veri mikil frelsun. ,ikill l%ttir. En n egar hn skildi eigin hvatir fannst henni oft enn erfiara a afneita eim og sit)a kyrru fyrir. (erdra hafi gagnr$nt hana svolti fyrir eirarleysi, og 'ent a a gat haft hrif d*mgreind. 1at)a hafi svara me v a s yr)a hvernig hennar eigin skur h#fu veri. a var ein af #rfum samrum eirra sem (erdra hafi ekki unni einn ea annan htt. 1annski mundi konan svari 'ara ekki n*gu vel. &n var ) hundra r)tiu og rigg)a ra g#mul. Ea tvtug, ef marka mtti andliti. 1at)a 'rosti aeins. N arf g bara a skka henni einh erju !kam!egu ath"fi og... 1at)a fann skyndilegan sting. &n snarstansai og sau hvel)u. etta var tilfinningin. ( sem hn hafi ekki fundi fr v f)#runni. a hafi eitthva vakna til lfs. Eitthva f)arlgt. Eitthva *nttrlegt og httulegt. &ttulegra en kvikindi f)#runni, ef marka mtti styrkleikann. Einmitt a sem henni var elislgt a elta u i og dre a. Eirarleysi 'reyttist svi stundu logandi s ennu. &n lokai augunum og reyndi a ein'eita s%r og sker a skyn)un sna. &n reyndi a staset)a u t#k httunnar og r$na frekar eli hennar, en var lti gengt. a h#fu f tkifri gefist til a )lfa ennan hfileika hennar. &n gafst u eftir nokkra stund og andvar ai. -(erdra,. tautai hn og lagi aftur af staur niur hlina. (vo stansai hn aftur. (erdra hafi lagt )afn miki ka vi a sker a nmni hennar og vi a kenna henni 'ardaga. a l einhver leyni framundan, ykkninu. N j. (veri h%kk snum sta vi m)#m hennar eins og alltaf, en hn taldi sig ekki urfa v a halda. &n lagi fiskana hl)*alaust )#rina og 'reytti takinu stafnum. (an steig hn til hliar, af stgnum og inn ykkni. Aturs)*n hennar var a g* og skyn'rag hennar sk*ginn a nmt a hn komst milli tvegg)a runna me litlum hvaa. (an urfti hn ekki anna en a ganga hokin til a hverfa undir greinar og st#ngla. i ni mr ekki s ona au e!d!ega, hugsai hn og fann s ennuna sem stingurinn hafi vaki u ia innra me s%r. Eftir nokkur skref s hn m*ti fyrir mannesk)u ykkninu framundan. &n hefi gengi r%tt framh) vikomandi ef hn hefi ekki ori hans v#r. 1at)a mundai stafinn me 'um h#ndum og stefndi manninn af meiri hraa. &ann gat ekki anna en heyrt skr)fi, en egar hann sneri s%r vi var a ori um seinan. &ann var s)lfur me staf og reyndi a 'eita honum fyrir sig, en 1at)a reis u t ykkninu og sl* hann framhandlegginn. &ann ti og missti vo ni sitt, og 1at)a 'ankai hausinn honum. &ann f%ll, og f%lagi hans s ratt r eigin felusta og sl* til hennar. &n sneri s%r eldsn#gg, 'ar staf5h#ggi af s%r og sl* hann lri, suna og svo loks 'aki egar hann f%ll saman vi h#ggin. &ann datt moldina lka og 1at)a otai stafnum eins og hn vri a stinga hann me sveri. -(ll "nton, sll 1)artan,. sagi hn l%ttum og #grandi t*n. -4tu i ekki sofi heldur3.

"nton, einn af (kuggunum '$li ,arons, settist u og stundi. &ann nuddai h#fui ar sem hn hafi slegi hann. -&n kennari inn 'a okkur a r*fa ig aeins,. tautai "nton. 1at)a r%tti honum annan endann stafnum og h)l ai honum ftur. -2g skal akka henni fyrir skemmtunina.. - ert dltil tk,. sagi 1)artan ar sem hann sat )#rinni og h%lt um suna. En a var ekki miki eitur orunum. 1at)a hafi att ka i vi allt vo nfrt f*lk '$linu sustu mnuina. (erdra hafi haldi v fram a a vri mikilvgt a lra a 'er)ast vi f*lk me mismunandi lkamsger. -7kur hafa ) vgtennur,. sagi 1at)a me 'ros v#r og yfirgaf . a var gaman a vinna. -()umst.. &n ni fiskana sna og h%lt aftur af sta niur a '$linu, t#luvert l%ttari s ori. 55555555555555555555 (erdra sat g*lfinu her'erginu sem r h#fu t af fyrir sig. &n var me f*tleggina krosslaga og horfi logandi kerti st*l me f)arrnu augnarri. 1at)a lagi stafnum gtilega u vi vegg og 'ei ess a kennari hennar klrai. etta var ) mikilvgt. Eftir smstund 'reyttist yfir'rag konunnar og augun sneru aftur sta og stund og leit 1#t)u. -7akk fyrir f)#ri u i hlinni,. sagi 1at)a sta ess a heilsa. -/arstu a afla %r vina3. s uri konan. -Eins og m%r einni er lagi.. (erdra teygi r s%r. -,%r er enn a fara fram,. sagi 1at)a og hermdi aeins eftir hreyfingunum sem hn hafi 'eitt an. -"uvita. ert enn svo *h#rnu.. 1at)a 'rosti *lundarlega. a var ekki auvelt a tala vi kennara hennar. r horfust augu kertal)*sinu. 1at)a urfti ekki a tsk$ra neitt um stinginn. -&va var etta3. sagi hn alvarlegri t*n. -Eitthva a sle a laust,. svarai (erdra. -Eitthva sterkt.. &n lagi aftur augun nokkur andart#k, eins og hn vri a meta eigin tilfinningar. -En lka eitthva meira en a, held %g. veist a framtars$n er ekki mn s%rgrein, en m%r finnst samt a etta s% raun 'ara 'yr)unin einhver)u #ru.. -(teinn sem kemur af sta skriu3. s uri 1at)a. -Eins og 6aldursstr#nd3. -Ekki endilega. ,%r finnst etta lkara... einkenni, frekar en ors#k.. -Erum vi semsagt f#rum3. (erdra horfi hana. 1at)a hafi vanist augnarri konunnar og oldi a 'etur en flestir, en a t*k samt a mta v. a var svo sterkt. -,%r fannst etta 'erast a noraustan,. sagi hn svo. -+r +arnar. ,aron mun f skila'o aan eftir nokkra daga. kveum vi nsta skref.. -Er a ekki a ')*a httunni heim3. -Ertu 'in a gleyma hvar vi erum, 1at)a3. Aei, 1at)a hafi ekki gleymt v. (erdra hafi lyft steininum og s$nt henni a sem l undir yfir'orinu heimalandi hennar og l#ndunum kring. &enni lkai a ekki en hn gat ekki afneita v. &n leit undan.

(kuggum )afnt sem 0aukuflum var hvergi eins mikil htta 'in og <nnhafsl#ndunum. 1at)a hafi s)lf fengi a kynnast v sk*gum 6aldursstrandar. &n strauk s%r *s)lfrtt um kviinn. -&va heldur sem gerist nstunni hef %g tilfinningunni a a s%u t#k vndum. #"ttu!eg t#k. a er daui loftinu.. (erdra 'l%s kerti. -&ertu ig u ,. sagi hn myrkrinu.