Pro Europa dus tegen de EU

De vraag is niet of de Europese Unie kan overleven, maarwanneer zij

sterft. ln de H.J. Schoo-lezing van 3 september ging Thierry Baudet op zoek naar een uitgang
ange

tijd heeft het Europese pro-

Thierry Baudet

ject niet de aandacht gekregen

die het verdient. Vooral degenen die de integratie problematiseerden, kregen weinig voet aan de grond. Vie kon immers tegen 'samenwerking' zijn? Eindelijk is die situatie veranderd. Het debat wordt

volop gevoerd - en ditmaal hebben vooral de eurocraten veel uit te leggen. Daarbij is duidelijk geworden dat de discussie helemaal niet over 'samenwerking' gaat Niemand is tegen 'samenwerking'. Handel drijven, internationaal overleg, uitwisselingsprogranma' s op alle mogelijke terreinen... iedereen is daar voor. De discussie gaat over een heel specifieke vorm waarin die 'samen\ryerking' gestalte heeft gekregen, namelijk die van de Europese Unie (EU). De EU is voor de helft een staat, maar voor de helft ook niet. Ze heeft bevoegdheden op sommige terreinen, maff op andere weer niet. Dit maakt haar fundamenteel instabiel. Om te kunnen functioneren, zal de Unie steeds meer bevoegdheden moeten krijgen of opeisen. De open grenzen dwingen tot centraal immigratiebeleid. De euro dwingt tot centraal begrotingstoezicht. Enzovoorts. Onvermijdelijk zal de EU uiteindelijk moeten uitmonden in een nieuwe staat. Er is geen andere optie. Maar tegelijkertljd zou zo'n 'Verenigde Staten van Europa' nooit kunnen werken. Daarvoor zijn de verschillen in Europa veel te groot: de cultuurverschillen, de sociaal-economische verschillen, de historisch-strategische allianties, de talen, de religies en de visies op het goede leven. Maar als de EU onvermijdelijk in federalisme uitmondt, en federalisme onhaalbaar is, dan moet de conclusie zijn dat de Europese Unie op een dood spoor zit. Dan moeten we niet voortmodderen, efl ook geen sprong voorwaarts willen maken. Dan moeten we op zoek nail een uitgang. Daartoe doe ik hier een aanzet.

ralisme. Overgedragen bevoegdheden hebben steeds weer nieuwe bevoegdheden nodig om te blijven werken. Van het n komt het ander. De taken dijen steeds verder uit. Open binnengrenzen dwingen tot centraal immigratiebeleid, tot centraal veiligheidsbeleid, een Europees Openbaar Ministerie en een Europees sociaal vangnet. Vroeg of laat kom je uit bij een federatie. Vie de logica van de Europese Unie consequent doordenkt, kan daar niet omheen. In dat opzicht heeft Guy Verhofstadt dus gelijk. Een supranationaal Europa dwingt op termijn tot overdracht van soevereiniteit en de vorming van een nieu\rye staat: de Verenigde Staten van Europa.

f L

n dat was ook precies de bedoeling. Vanaf het begin is dit het grote doel geweest van het Europese project. Dat sommigen zoals

wellicht een aantal Nederlandse politici

- dit nooit hebben gewild,

zegteerder iets over hun naviteit of gebrek aan overzicht, dan over de awd van de onderneming. Van gedeelde markt, via open grenzen en gedeelde munt, naffi politieke eenheid. Het was en het is het eigenlijke agendapunt van Brussel. Maa kan zo'n federatie werken? Als het na meer dan 180 jaw al niet is gelukt om van de Vlamingen en de Walen n volk te maken - het separatisme is sterker dan ooit - wat zin dan de slagingskansen van het Europese project? Neem de open grenzen. De immigratieproblematiek is zeer uiteenlopend in de verschillende EU-landen. En het publieke debat ook. In Nederland is men inmiddels tamelijk open over de problematiek. Maar probeer de meer politiek-correcte Fransen en Zweden daarvan maar eens te overtuigen. Portugal is daarentegen een emigratieland zonder dergelijke problematiek. De helft van alle Portugezenis woonachtig over de grens. Hoe zon ooit een bevredigende, gedeelde immigratiepolitiek kunnen worden ontworpen voor al deze sterk verschilDe interactie van een staat met andere staten kan op deze drie manieren plaatsvinden: intergouvernementeel, supranationaal en fedelende landen? Toch is dat waff de open binnengrenzenvroeg of laat in aal. Deze drie vonnen van interactie sluiten elkaar wederzijds uit. zullen uitmonden. Een verband tussen staten kan niet tegelijk intergouvernementeel n Bovendien vragen de open grenzen om n Europees nationaal gevoel. Nederlanders zouden de instroom van honderdduizenden Posupranationaal zjn. Evenmin als het tegelijk supranationaal en federualkan zin. Het is n van de drie. len, en straks Bulgaren, Roemenen, en wie weet Turken, niet langer De centrale yruagis of de supranationale Europese Unie houdbaar als 'immigratie' moeten ervaen. Gaat dat ooit gebeuren? Als de heris. Is het mogeldk om delen van de staatstaak aan Brussel te geven, eniging van Duitsland, na niet meer dan een halve eeuw van deling, al maa andere delen bij de lidstaten zlf zo veel moeite kostte, en tot zo veel r-.".,''"i'rtil1't i : te laten? Is het mogelijk om open bin- " frictie leidde wie zoa dan kunnen lffiud "'ii geloven dat al die verschillende volkenengren zen tehebben zonder gedeelde Dit is een sarnenvatting. De uitgebreide, verdediging van de buitengrenzen? Of geannoteerde en gel lustreerde uitgave , Pm Eumpa 'i ren van het continent moeiteloos tot i dur &80n da nU I frlf om 'als nblok' op het internationale t,uni#,I..Veffi iJt,,$chu l,eifi $,,mt,.,,n.g n natie samen te smeden zouden gedeeld toneel te staan zonder buitenvier essays van Thierry Baudet over ztln? lands beleid? Of om een gedeelde r!ufp,.66,51,,e_u.,n,i.,t''bt#ffi .,bp Of neem het Europese veiligheidsi . munt te hebben zonder centraal begrowww.elsevier. n l/ ba udet of telefon isch beleid, en op termijn het Europese , i r irr{rr(! ":iffi$.ffit4t88$i:...1.111....l..il..;...'..l...,...:....'l;;......i..:1:.':'..l.::':.;i ; tingstoezicht? Openbaar Ministerie. Beide volgen uit de logica van de open binnengrenzen. Supranationalisme leidt tot fedeU:L.l
Z::.i.. Y,ltlj:l +r' ,/.;rl i I I i ,

, ,

lr}tj::. ii::l /-+.i.

lsilsii.B{:.,,i.t

' H,l, S'.alv)"uIN1,

)r1 ;

tA:r
jl.,.

!:::,1'

i i i

i i I

:..Jti:l

#:in,.

tt;:l:

i .

r i

liii:: v!.

?sti;::,

'fiil,
|':ia: t:;,,

'#:,

,l!ijli:

92.

ELSEVIER 8 SEPTEMBER 2012

NEDERLAND

tie, maar geen oerwoud aan harmonisatie en richtlijnen. Daarnaast

gaan de open grenzen weer dicht, wordt de gedeelde munt ontbonden, en komt het uniforme buitenlandse beleid er niet. Natuurlijk kan er altijd worden sarnengewerkt op concrete beleidsteneinen. \Yaar landen het over eens kunnen worden, kunnen ze gezanenlijk optekken' We moeten terug naar vrijhandel en samenwerking op basis van nationale

soevereiniteit. Het is de enig houdbare positie. Om de druk op te voeen, kan Nederland alvast unilateraal uit de Schengenzone stappen. We installeren van die mooie grenspoortjes zoals je ook op de snelwegen in Frankijk hebt. Doet denken aan vakantie. Niemand belet ons mensen binnen te laten wanneer we daar behoefte aan hebben. Polen kunnen nog steeds komen stuken. Kennismigranten uit alle delen van de wereld blijven welkom. Maar wie we niet willen, kunnen we ook weigeren. Of terugsturen. Vervolgens moet zichtbaar worden op ieders maandelijkse loon-

strookje hoeveel geld er naar Brussel gaat. Ook exta gelden aan noodfondsen zoals EFSF en ESM: het moet zichtbur zijn. Zodat
mensen zich nog meer bewust worden van wat er gaande is, Afbouw van de regelgeving van de EU moet vervolgens prioriteit krijgen. Vrijhandel betekent dat landen elkaars producten wederzijds erkennen. Dus als een bepaalde frisdra* is toegestaan in landA, staat land B die drank ook toe. Daar hebben we allemaal belang bij' Wat de

EU doet, is van bovenaf precieze productomschrijvingen decreteren. Dus: alle frisdranken moeten voldoen aan... De mogelijkheid om internationaal handel te drijven, wordt daardoor eerder kleiner dan groter. Het aanbod voor de consument neemt eerder af dan toe. Om dit te veranderen, zou een commissie van juristen en economen moeten worden gevonnd met als enig doel om de regelgeving te

De comrptie in landen als Itali of Griekenland verhuist natuurlijk

mee naar die nieuwe instituties. De Siciliaanse maffia, de Roemeense omkoopbare functionaris sen, het Spaanse arbeidsetho s. Noord-Europeanen hebben relatief veel vertrouwen in overheidsdiensten en in ambtenarij. Zin we ons er wel van bewust wat we opgeven als er straks nfederaal veiligheids systeem komt en n opsporing sdienst, waarin Nederlanders en Duitsers aftrankelijk zijn van Zaid-Europeanen, Oost-Europeanen, van Roemenen en Bulgaren, en op termijn misschien Alb anezel, Kosovaren en Turken? Ook de solidariteit die de open grenzenvergen, is volstrekt onrealistisch. Om een soort apartheid te voorkomen, zalhetsociale vangnet geleidelijk moeten worden opengesteld voor de vele interne Europese immigranten. Polen of Spanjaarden die hier wonen en werken, kun je medische zorg en sociale steun toch niet ontzeggen? De druk op het Nederlandse stelsel zal vrijwel ondraaglijk worden - en daarmee onhoudbaar. Ook op dat punt zalfederalisme dus nooit werken. Neem de gedeelde munt. Hoe realistisch is het om te menen dat de centrale begrotingscontrole wordt geaccepteerd? En dat alle Europese landen straks netjes in de pas lop en, zonder comtptie, met Noord-Europese begrotingsdiscipline en fiscale transparantie in Griekenland, Portugal, Spanje en ltali? Dat de zwarte economie in die landen verdwijnt, dat de politieke cultuur rudicad, verandert, kortom, dat we allemaal Duitsers worden? Alleen wie van vijfsterrenhotel naabetaalde lunch reist, en dan in de auto met chauffeur terug naar huis - alleen wie volstrekt wereldvreemd is - zou dat kunnen geloven.

identificeren die niet noodzakelijk is voor deze wijhandel' Basale cordinatie over productveiligheid is nuttig. Maar grote delen van de meer dan 100.000 pagina's omvattende regelgeving moeten we gewoon schrappen.Laat de diversiteit van ons continent weer bloeien' Als iemand kleine condooms wil aanbieden, waaom niet? Als iemand auto's op de mart wil brengen met gele in plaats van witte koplampen - laat hem gerust zijn gang gaan. En ja, als landen rauwmelkse kaas lekker vinden - prima! Wat we nodig hebben, zijn erkenningsregels, geen harmonisatie. Een volgende stap is opheffing van het Europees Parlement. Het dient nergens toe om een Europees 'parlement' in te stellen, want de Europese Unie is geen democratie, en tou\ryens ook geen staat, en Europa is geen volk. Wat we nodig hebben, is een kleine Commissie die slechts de vrijhandel cordineert - nietdeze groep volledig onbekende busy bodies die de hele dag het Europese netwerk van verplichtingen en regelgeving aan het uitbouwen zijn.

lok

de euro zal moeten sneuvelen. Want het cenfrale probleem ook daarbij dat monetaire unie woeg of laat orrpolitieke unie waagt. Daarom moet serieus worden onderzocht op welke wijze

flUtjft

de verschillende landen hun eigen munten opnieuw kunnen invoeren'

Ongetwijfeld zal er onrust op de (financile) markten ontstaan, maa

na enige

zalbehalve onwerkbaar, conupt, log en onzijn; zr1 zou geen enkele legitiondemocratisch ook lJbestuurbaar, miteit hebben onder de bevolking. Het wordt n grote aaneenschakeling van misverstanden, onbegrip en fundamentele, onoverbrugbare verschillen van inzicht, cultuur en persoonlijke ethiek. De verschillen zinte groot, een politiek-bestuurlijke eenheid wordt Europa simpelweg niet. Nu niet. Over honderd jaar niet. Nooit.

!f

e Europese federutte

tijd zal ook weer een nieuw evenwicht tot stand komen - zoals dat er ookjarenlang geweest is vrdat de euro bestond. Natuurlijk is dit scenario - net als het leven zelf- niet zonder risico's. Maar doorgaan is geen optie, vanvege de onvermijdelijke federale consequenties. Het gezagvan de pro-Europese politici zou nog verder wegzakken totdatzij geen enkele autoriteit meerhebben; radicale partijen zoals we die in Griekenland zien, zullen overal in Europa

opduiken, de boel zou nog geen twee maanden standhouden totdat een explosie volgt. De vraag is niet of de Europese Unie kan overleven, maar wanneer zij sterft. De keuze is die tussen een geordende, geleidelijke afbouw, en een chaotische, plotselinge, wellicht zelfs gewelddadige explosie. Uiteraard gaat mijn voorkeur uit naar het eerste scenario. Maar de blindheid van de huidige politieke klasse doet mij vrezen dat het laat-

Als een federaal Europa onhaalbaar is - en absurd - wat blijft er dan over? Een intergouvernementeel samenwerkingsverband. Er
kunnen best afspraken blijven over wijhandel en eerlijke concuffen-

stescenarioonswacht.

ELSEVIER 8 SEPTEMBER

20T2. 33