Fyrsta bk Mse 19

Icelandic Bible (ICELAND)

19
2

Englarnir tveir komu um kveldi til Sdmu. Sat Lot borgarhlii. Og er hann s , st hann upp mti eim og hneigi sjnu sna til jarar. v nst mlti hann: "Heyri, herrar mnir, sni ltillti og komi inn hs jns ykkar, og veri hr ntt og voi ftur ykkar. Geti i risi rla morgun og fari leiar ykkar." En eir sgu: "Nei, vi tlum a hafast vi strtinu ntt." lagi hann miki a eim, uns eir fru inn til hans og gengu inn hs hans. Og hann bj eim mlt og bakai srt brau, og eir neyttu.
3

En ur en eir gengu til hvldar, slgu borgarmenn, mennirnir Sdmu, hring um hsi, bi ungir og gamlir, allur mgurinn hvaanva.
4

Og eir klluu Lot og sgu vi hann: "Hvar eru mennirnir, sem komu til n kveld? Lei t til vor, a vr megum kenna eirra."
5 6

Lot gekk t til eirra, t fyrir dyrnar, og lokai hurinni a baki sr. Og hann sagi: "Fyrir hvern mun, brur mnir, fremji ekki hfu.

Sj, g tvr dtur, sem ekki hafa karlmanns kennt. g skal leia r t til yar, gjri vi r sem yur gott ykir. Aeins megi r ekkert gjra essum mnnum, r v a eir eru komnir undir skugga aks mns."
8

ptu eir: "Haf ig burt!" og sgu: "essi nungi er hinga kominn sem tlendingur og vill n stugt vera a sia oss. N skulum vr leika ig enn verr en ." Og eir gjru kaflega rng a honum, a Lot, og gengu nr til a brjta upp dyrnar.
9

seildust mennirnir t og drgu Lot til sn inn hsi og lokuu dyrunum.

10

En , sem voru ti fyrir dyrum hssins, slgu eir me blindu, sma og stra, svo a eir uru a gefast upp vi a finna dyrnar.
11

Mennirnir sgu vi Lot: "tt hr nokkra fleiri r nkomna? Tengdasyni, syni, dtur? Alla borginni, sem r eru hangandi, skalt hafa burt han,
12

v a vi munum eya ennan sta, af v a hrpi yfir eim fyrir Drottni er miki, og Drottinn hefir sent okkur til a eya borgina."
13

gekk Lot t og talai vi tengdasyni sna, sem tluu a ganga a eiga dtur hans, og mlti: "Standi upp skjtt og fari r essum sta, v a Drottinn mun eya borgina." En tengdasynir hans hugu, a hann vri a gjra a gamni snu.
14

En er dagur rann, rku englarnir eftir Lot og sgu: "Statt upp skjtt! Tak konu na og bar dtur nar, sem hj r eru, svo a fyrirfarist ekki vegna syndar borgarinnar."
15

En er hann hikai vi, tku mennirnir hnd honum og hnd konu hans og hnd bum dtrum hans, af v a Drottinn vildi yrma honum, og leiddu hann t og ltu hann t fyrir borgina.
16

Og er eir hfu leitt au t, sgu eir: "Fora r, lf itt liggur vi! Lt ekki aftur fyrir ig og nem hvergi staar llu slttlendinu, fora r fjll upp, a farist eigi."
17 18

sagi Lot vi : " nei, herra!

Sj, jnn inn hefir fundi n augum num, og hefir snt mr mikla miskunn a lta mig halda lfi. En g get ekki fora mr fjll upp, gfan getur komi yfir mig og g di.
19

Sj, arna er borg nnd, anga gti g fli, og hn er ltil. g vil fora mr anga _ er hn ekki ltil? _ og g mun halda lfi."
20

Drottinn sagi vi hann: "Sj, g hefi einnig veitt r essa bn, a leggja ekki eyi borgina, sem talair um.
21

Flt r! Fora r anga, v a g get ekkert gjrt, fyrr en kemst anga." Vegna essa nefna menn borgina Sar.
22 23

Slin var runnin upp yfir jrina, er Lot kom til Sar.

Og Drottinn lt rigna yfir Sdmu og Gmorru brennisteini og eldi fr Drottni, af himni.

24

Og hann gjreyddi essar borgir og allt slttlendi og alla ba borganna og grur jararinnar.
25 26

En kona hans leit vi a baki honum og var a saltstpli.

Abraham gekk snemma morguns anga, er hann hafi stai frammi fyrir Drottni.
27

Og hann horfi niur Sdmu og Gmorru og yfir allt slttlendi og s, a reyk lagi upp af jrinni, v lkast sem reykur r ofni.
28

En er Gu eyddi borgirnar slttlendinu, minntist Gu Abrahams og leiddi Lot t r eyingunni, er hann lagi eyi borgirnar, sem Lot hafi bi .
29

Lot fr fr Sar upp fjllin og stanmdist ar og bar dtur hans me honum, v a hann ttaist a vera kyrr Sar, og hann hafist vi helli, hann og bar dtur hans.
30

 sagi hin eldri vi hina yngri: "Fair okkar er gamall, og enginn karlmaur er eftir jrinni, sem samfarir megi vi okkur hafa, eins og sivenja er til alls staar jrinni.
31

Kom , vi skulum gefa fur okkar vn a drekka og leggjast hj honum, a vi megum kveikja kyn af fur okkar."
32

San gfu r fur snum vn a drekka ntt, og hin eldri fr og lagist hj fur snum. En hann var hvorki var vi, a hn lagist niur, n a hn reis ftur.
33

Og morguninn eftir sagi hin eldri vi hina yngri: "Sj, ntt l g hj fur mnum. Vi skulum n einnig ntt gefa honum vn a drekka. Far san inn og leggst hj honum, a vi megum kveikja kyn af fur okkar."
34

San gfu r fur snum vn a drekka einnig ntt, og hin yngri tk sig til og lagist hj honum. En hann var hvorki var vi, a hn lagist niur, n a hn reis ftur.
35 36

annig uru bar dtur Lots ungaar af vldum fur sns.

Hin eldri l son og nefndi hann Mab. Hann er ttfair Mabta allt til essa dags.
37

Og hin yngri l einnig son og nefndi hann Ben-Amm. Hann er ttfair Ammnta allt til essa dags.
38