Fyrsta bk Mse 24

Icelandic Bible (ICELAND)

24
2

Abraham var gamall og hniginn a aldri, og Drottinn hafi blessa Abraham llu. sagi Abraham vi jn sinn, ann er elstur var hsi hans og umsjnarmaur yfir llu, sem hann tti: "Legg hnd na undir lend mna, og vinn mr ei a v vi Drottin, Gu himinsins og Gu jararinnar, a skulir ekki taka syni mnum til handa konu af dtrum Kanaanta, er g b meal,
3

heldur skaltu fara til furlands mns og til ttflks mns, og taka konu handa sak syni mnum."
4

jnninn svarai honum: "En ef konan vill ekki fara me mr til essa lands, g a fara me son inn aftur a land, sem frst r?"
5 6

Og Abraham sagi vi hann: "Varastu a fara me son minn anga!

Drottinn, Gu himinsins, sem tk mig r hsi fur mns og r ttlandi mnu, hann sem hefir tala vi mig og svari mr og sagt: ,num nijum mun g gefa etta land,` hann mun senda engil sinn undan r, a megir aan f syni mnum konu.
7

Og vilji konan ekki fara me r, ertu leystur af einum. En me son minn mtt ekki fyrir nokkurn mun fara anga aftur."
8

lagi jnninn hnd sna undir lend Abrahams hsbnda sns og vann honum ei a essu.
9

tk jnninn tu lfalda af lfldum hsbnda sns og lagi af sta, og hafi me sr alls konar drgripi hsbnda sns. Og hann tk sig upp og hlt til Mesptamu, til borgar Nahors.
10

Og hann i lfldunum utan borgar hj vatnsbrunni a kveldi dags, a mund, er konur voru vanar a ganga t a ausa vatn.
11

Og hann mlti: "Drottinn, Gu hsbnda mns Abrahams. Lt mr heppnast erindi mitt dag og ausn miskunn hsbnda mnum Abraham.
12 13

Sj, g stend vi vatnslind, og dtur bjarmanna ganga t a ausa vatn.

Og ef s stlka, sem g segi vi: ,Tak niur skjlu na, a g megi drekka,` svarar: ,Drekk , og g vil lka brynna lfldum num,` _ hn s s, sem hefir fyrirhuga jni num sak, og af v mun g marka, a ausnir miskunn hsbnda mnum."
14

ur en hann hafi loki mli snu, sj, kom Rebekka, dttir Betels, sonar Milku, konu Nahors, brur Abrahams, og bar hn skjlu sna xlinni.
15

En stlkan var einkar fr snum, mey, og enginn maur hafi kennt hennar. Hn gekk niur a lindinni, fyllti skjlu sna og gekk aftur upp fr lindinni.
16

hljp jnninn mti henni og mlti: "Gef mr vatnssopa a drekka r skjlu inni."
17

Og hn svarai: "Drekk, herra minn!" Og hn tk jafnskjtt skjluna niur af xlinni hnd sr og gaf honum a drekka.
18

Og er hn hafi gefi honum a drekka, mlti hn: "Lka skal g ausa vatn lfldum num, uns eir hafa drukki ngju sna."
19

Og hn fltti sr og steypti r skjlu sinni vatnsstokkinn, og hljp svo aftur a brunninum a ausa vatn. Og hn js vatn llum lfldum hans.
20

En maurinn stari hana egjandi, til ess a komast a raun um, hvort Drottinn hefi lti fer hans heppnast ea ekki.
21

En er lfaldar hans hfu drukki ngju sna, tk maurinn nefhring r gulli, sem v hlfan sikil, og tv armbnd og dr hendur henni. Vgu au tu sikla gulls.
22

v nst mlti hann: "Hvers dttir ert ? Segu mr a. Er rm hsi fur ns til a hsa oss ntt?"
23

Og hn sagi vi hann: "g er dttir Betels, sonar Milku, sem hn l Nahor."

24

sagi hn vi hann: "Vr hfum yfri ng bi af hlmi og fri, og einnig hsrm til gistingar."
25 26

laut maurinn hfi, ba til Drottins

og mlti: "Lofaur s Drottinn, Gu Abrahams hsbnda mns, sem hefir ekki dregi hl miskunn sna og trfesti vi hsbnda minn. Mig hefir Drottinn leitt veginn til hss frnda hsbnda mns."
27

Stlkan skundai heim og sagi hsi mur sinnar fr v, sem vi hafi bori.
28

Rebekka tti brur, sem Laban ht, og Laban hljp til mannsins t a lindinni.
29

Og er hann s hringinn og armbndin hndum systur sinnar og heyri or Rebekku systur sinnar, sem sagi: "Svona talai maurinn vi mig," fr hann til mannsins. Og sj, hann st hj lfldunum vi lindina.
30

Og hann sagi: "Kom inn, blessaur af Drottni. Hv stendur hr ti? g hefi rmt til hsinu, og staur er fyrir lfalda na."
31

gekk maurinn inn hsi, og Laban spretti af lfldunum og gaf eim hlm og fur, en fri honum vatn til a vo ftur sna og ftur eirra manna, sem voru me honum.
32

Og matur var fram borinn fyrir hann, en hann sagi: "Eigi vil g matar neyta fyrr en g hefi bori upp erindi mitt." Og menn svruu: "Tala !"
33 34

Hann mlti: "g er jnn Abrahams.

Drottinn hefir rkulega blessa hsbnda minn, svo a hann er orinn aumaur. Hann hefir gefi honum saui og naut, silfur og gull, rla og ambttir, lfalda og asna.
35

Og Sara, kona hsbnda mns, hefir ali hsbnda mnum son elli sinni, og honum hefir hann gefi allt, sem hann .
36

Og hsbndi minn tk af mr ei og sagi: , mtt eigi konu taka syni mnum af dtrum Kanaanta, er g b hj,
37

heldur skalt fara hs fur mns og til ttingja minna og taka syni mnum konu.`
38

Og g sagi vi hsbnda minn: ,Vera m, a konan vilji ekki fara me mr.`

39

Og hann svarai mr: ,Drottinn, fyrir hvers augsn g hefi gengi, mun senda engil sinn me r og lta fer na heppnast, svo a megir f konu til handa syni mnum af tt minni og r hsi fur mns.
40

skaltu vera laus vi ann ei, sem vinnur mr, ef fer til ttingja minna, og vilji eir ekki gefa r hana, ertu laus vi eiinn, sem g tek af r.`
41

Og er g dag kom a lindinni, sagi g: ,Drottinn, Gu Abrahams hsbnda mns. tlir a lta fr lnast, sem g n er a fara,
42

sj, g stend vi essa lind, og fari svo, a s stlka, sem kemur hinga til a skja vatn og g segi vi: Gef mr a drekka vatnssopa r skjlu inni, _
43

svarar mr: Drekk , og lka skal g ausa lfldum num vatn, _ hn s s kona, sem Drottinn hefir fyrirhuga syni hsbnda mns.`
44

En ur en g hafi loki essu tali vi sjlfan mig, sj, kom Rebekka t anga me skjlu sna xlinni og gekk niur a lindinni og bar upp vatn. Og g sagi vi hana: ,Gef mr a drekka!`
45

Og ara tk hn skjluna niur af xlinni og sagi: ,Drekk , og lka skal g brynna lfldum num.` Og g drakk, og hn brynnti lka lfldunum.
46

spuri g hana og mlti: ,Hvers dttir ert ?` Og hn sagi: ,Dttir Betels, sonar Nahors, sem Milka l honum.` Lt g hringinn nef hennar og armbndin hendur hennar.
47

Og g laut hfi og ba til Drottins, og g lofai Drottin, Gu Abrahams hsbnda mns, sem hafi leitt mig hinn rtta veg til a taka brurdttur hsbnda mns syni hans til handa.
48

Og n, ef r vilji sna vinttu og trygg hsbnda mnum, segi mr a. En vilji r a ekki segi mr og a, svo a g geti sni mr hvort heldur vri til hgri ea vinstri."
49

svruu eir Laban og Betel og sgu: "etta er fr Drottni komi. Vi getum ekkert vi ig sagt, hvorki illt n gott.
50

Sj, Rebekka er nu valdi, tak hana og far na lei, a hn veri kona sonar hsbnda ns, eins og Drottinn hefir sagt."
51 52

Og er jnn Abrahams heyri essi or, laut hann til jarar fyrir Drottni.

Og jnninn tk upp skartgripi af silfri og skartgripi af gulli og kli, og gaf Rebekku, en brur hennar og mur gaf hann gersemar.
53

v nst tu eir og drukku, hann og mennirnir, sem me honum voru, og gistu ar um nttina. Er eir voru risnir r rekkju um morguninn, mlti hann: "Lti mig n fara heim til hsbnda mns."
54

svruu brir hennar og mir: "Leyf stlkunni a vera hj oss enn nokkurn tma ea eina tu daga. m hn fara."
55

En hann svarai eim: "Tefji mig ekki! Drottinn hefir lti fer mna heppnast. Leyfi mr a fara heim til hsbnda mns."
56 57

au sgu : "Vi skulum kalla stlkuna og spyrja hana sjlfa."

klluu au Rebekku og sgu vi hana: "Vilt fara me essum manni?" Og hn sagi: "g vil fara."
58

ltu au Rebekku systur sna og fstru hennar fara me jni Abrahams og mnnum hans.
59

au blessuu Rebekku og sgu vi hana: "Systir vor, vaxi af r sundir sunda og eignist nijar nir borgarhli fjandmanna sinna!"
60

tk Rebekka sig upp me ernum snum, og r riu lfldunum og fru me manninum. Og jnninn tk Rebekku og fr leiar sinnar.
61

62

sak hafi gengi a Beer-lahaj-r, v a hann bj Suurlandinu.

Og sak hafi gengi t a linum degi til a hugleia ti mrkinni, og hann hf upp augu sn og s lfalda koma.
63 64

Og Rebekka leit upp og s sak. St hn jafnskjtt niur af lfaldanum.

Og hn sagi vi jninn: "Hver er essi maur, sem kemur mti oss arna mrkinni?" Og jnninn svarai: "a er hsbndi minn." tk hn skluna og huldi sig.
65 66

Og jnninn sagi sak fr llu v, sem hann hafi gjrt.

Og sak leiddi hana tjald Sru mur sinnar, og tk Rebekku og hn var kona hans og hann elskai hana. Og sak huggaist af harmi eim, er hann bar eftir mur sna.
67