Pendidikan Pendidikan sebelum kemerdekaan i.

Sehingga Penyata Razak dikeluarkan pada 1956, tiada bentuk sistem pendidikan nasional di Tanah Melayu. Sistem pendidikan vernacular wujud pada masa dengan al iran Inggeris, Melayu, cina dan India. ii. Zaman Inggeris terdapat tiga peringkat pendidikan. a) Pendidikan British rendah dan menengah dihadiri oleh kanak-kanak bangsawan Me layu dan hartawan Cina, India b) Sekolah Melayu peringakt rendah dibantu oleh Inggeris dengan matlamat menjadi kan mereka sebagai petani yang lebih baik sedikit daripada ibu bapa. Wujud sekol ah agama untuk mengaji Quran. Tiada sekolah menengah Melayu. c) Sekolah vernacular Cina dan India. Sekolah Cina dibiayai oleh masyarakat Cina sendiri. iii. Pendidikan pada masa ini berbeza dari segi kurikulum, sukatan mat pelajaran , orientasi dan matlamat pengajaran. Contohnya sukatan pelajaran dan orientasi s ekolah Cina dan India adalah berdasarkan negara asal mereka.

Pendidikan pasca merdeka i. Berorientasikan unsur-unsur tempatan. Sistem pendidikan kebangsaan berasaskan kepada Kurikulum, orientasi dan sukatan mata pelajaran yang seragam. ii. Pendidikan kebangsaan penting sebagai wadah menyatukan kepelbagaian budaya, nilai dan norma masyarakat untuk membentuk identity kebangsaan Malaysia. iii. Penyatan Razak (1956) dan Penyata Rahman Talib (1960) menyatakan kepenting an menyatukan kanak-kanak daripada berbilang etnik di bawah satu sistem pendidik an kebangsaan dengan menggunakan bahasa Melayu sebagai bahasa pengantar. iv. Dalam peruntukan Perlembagaan Persekutuan bagi kemerdekaan pada tahun 1957, bahasa Melayu dijadikan bahasa kebangsaan dengan bahasa Inggeris diguna sebagai bahasa rasmi. v. Akta Pendidikan 1957 telah memperuntukan bahawa; 1) Sekolah pelbagai aliran dibenarkan dan pengajaran dalam bahasa ibunda masingmasing dibenarkan 2) Bahasa Melayu sebagai bahasa kebangsaan, oleh itu sekolah Cina dan Tamil waji b mengajar Bahasa Melayu sabagai salah satu daripada mata pelajaran 3) Pendekatan dalam mata pelajaran Sejarah, geografi dan buku teks berteraskan M alaysia bukan lagi berunsurkan negara Cina atau India vi. Persetujuan pemimpin dalam Perikatan terhadap Penyata Razak dan Penyata Rahm an melalui proses musyawarah telah membuktikan pengiktirafan bahasa Melayu sebag ai alat perpaduan tanpa menjejaskan bahasa etnik-etnik lain. vii. Ia juga memberi keistimewaan kepada orang Melayu umpamanya dalam Laporan Ja watankuasa Barnes 1951 menyatakan penggunaan bahasa Melayu sebagai bahasa kebang saan akan menggalakkan etnik Melayu mendapat kedudukan dalam jabatan-jabatan ker ajaan kerana etnik Melayu jauh ketinggalan berbanding etnik Cina dan India viii. Kebimbangan ini bersandarkan kepada kemasukan etnik bukan Melayu ke univer siti contoh Universiti Malaya pada tahun 1966 1967, 70% terdiri daripada pelajar bukan Melayu. 98% di Fakulti Kejuruteraan, 93% Sains dan 84 % perubatan. UTM Ku ala Lumpur terdapat 90% bukan Melayu.

ix. Selepas 13 Mei 1969, UMNO menerajui Parti Perikatan menegaskan pendidikan pe rlu seimbang bagi membantu orang Melayu. Mulai Julai 1969, kerajaan melaksanakan penggunaan bahasa Melayu sebagai bahasa pengantar utama di semua sekolah bantua n kerajaan. x. Kemasukan ke universiti juga mengikut kuota dan biasiswa. xi. Kerajaan menubuhkan lebih banyak institusi pengajian tinggi bagi memperbanya kkan orang Melayu ke universiti. Kesannya pada 1960 -65 peningkatan orang Melayu ke universiti ialah 65% xii. Etnik Cina juga mengambil inisiatif sekolah jenis kebangsaan Cina tetap dik ekalkan dengan sukatan pelajaran di sekolah-sekolah jenis kebangsaan Cina selara s dengan Kementerian Pelajaran Malaysia.