มหาเศรษฐีทุกคน..

ต้องมีจุดเริ่มต้น
และจุดเริ่มต้น.. ของคุณ.. ก็กำลังจะเริ่ม.. เช่นกัน
พลิกชะตาชีวิตของตัวคุณเอง.. ตามหลัก “พุทธวิธี”
แล้วคุณจะอัศจรรย์ใจว่า.. คุณก็ทำได้..
จุดเริ่มต้น สู่..เส้นทางมหาเศรษฐี
ก้าวที่ ๑ : หยุดทบทวนสักนิด “หนึ่งสมอง สองมือ” ทำให้รวยได้จริงหรือ
ก้าวที่ ๒ : ทำความเข้าใจว่า “อะไรอยู่เบื้องหลังความสุขและความสำเร็จ”
ที่แท้จริง
ก้าวที่ ๓ : เรียนรู้วิธีการเติมบุญแบบ “ครอบคลุม” ง่ายๆ ทำได้เลย
ก้าวที่ ๔ : ฉลาดในการทำ “ทาน” แบบได้บุญเต็ม ๑๐๐%
ก้าวที่ ๕ : สูตรสำเร็จของการ “ออกแบบชีวิต”
ก้าวที่ ๖ : ทางลัด เร่งความเร็วแรงเห็นผลบุญทันตา
ก้าวที่ ๗ : “เรียกบุญให้ช่วย” เมื่อประสบปัญหาในชีวิต
ก้าวที่ ๘ : ไม่ผลาดบุญใหญ่
ก้าวที่ ๙ : บทสรุป สู่...เส้นทางเศรษฐี

อาคาร ๑๐๐ ปี คุณยายอาจารย์ฯ

หนึ่งเดียวในโลก รวมทุกงานสร้างบารมี


จุดเริ่มต้น สู่..เส้นทางมหาเศรษฐี และเสียเวลามาก ส่วนผู้ที่สั่งสมคุณความดีมาก่อน เมื่อทำความดี
ผลดีปรากฏเต็มที่ทันตาเห็น ส่งผลให้มีความเจริญก้าวหน้า เหนือ
คนทีร่ กั ความก้าวหน้าในชีวติ จำเป็นต้องตัง้ เป้าหมายชีวติ ให้
กว่าบุคคลทั้งหลายได้อย่างน่าอัศจรรย์
ชัดเจน การตั้งเป้าหมายมีทั้งแบบระยะสั้น ระยะกลาง และระยะ
ไกล เช่น อีก ๕ ปี ต้องมีกจิ การเป็นของตัวเอง อีก ๒ ปีตอ้ งขยาย สรุปง่ายๆ ก็คือ ถ้าใครทำบุญเก่ามาดี เวลาจะทำอะไรก็ง่าย
สาขาเพิม่ อีก ๓ ปีหลังจากนัน้ ต้องทำให้สนิ ค้าขายดีจนติดอันดับ ก็สำเร็จไปหมด อุปสรรคในชีวิตก็น้อย แต่ถ้าใครทำบุญเก่ามาไม่ดี
ประเทศหรืออันดับโลกไปเลย เป็นต้น จากนั้นจึงไปเสาะแสวงหา จะทำอะไรก็ต้องออกแรง ต้องให้เหนื่อยกันก่อน ถึงจะประสบ
ความรู้ ต้องมีความเพียรพยายาม ความอดทน เพือ่ บรรลุเป้าหมาย ความสำเร็จ ฉะนั้น “หนึ่งสมอง สองมือ” ก็แค่อุปกรณ์ทำให้รวย
ชีวิตที่วางไว้ให้ได้ แต่นี่เป็นเพียงจุดเริ่มต้นเท่านั้น เท่านั้น แต่สงิ่ ทีอ่ ยูเ่ บือ้ งหลังจริงๆ คือ “บุญ” ต่างหาก เดีย๋ วเราจะ
ค่อยๆ ทำ ความเข้าใจกันต่อไป
“หนูตัวเล็กๆ ยังสู้อุตส่าห์ขุดรูอยู่ นกกระจิบกระจอกยังสู้
อุตส่าห์สร้างรัง เราเกิดมาเป็นคนทั้งทีก็ต้องสร้างฐานะให้ดีให้

ได้” ก้าวที่ ๒ : ทำความเข้าใจว่า “อะไรอยู่เบื้องหลัง
ความสุขและความสำเร็จ” ที่แท้จริง
ก้าวที่ ๑ : หยุดทบทวนสักนิด “หนึ่งสมอง ทีนี้เราลองมาพิจารณากันดูว่า เราเคยมีชีวิตแบบนั้นบ้าง
สองมือ” ทำให้รวยได้จริงหรือ ไหม? คุณอาจเถียงในใจว่า ชีวิตคนเราก็เป็นแบบนี้ทั้งนั้น มีช่วงที่
ผลไม้พันธุ์เลว ถึงจะใส่ปุ๋ยรดน้ำพรวนดินดีอย่างไรก็ตาม รุ่งโรจน์และตกต่ำเหมือนกันหมด คุณคิดถูก แต่ไม่ถูกต้องทั้งหมด
อย่างมากก็ทำให้มีผลดกขึ้นบ้าง แต่จะทำให้มีรสโอชาขึ้นกว่าเดิม อย่าลืมว่าความรุ่งโรจน์ หรือการตกต่ำของชีวิต มีคำว่า “มาก”
นั้นยาก ตรงกันข้าม ผลไม้พันธุ์ดี แม้รดน้ำพรวนดินพอประมาณ ก็ “น้อย” มีช่วงเวลา “ยาวนาน” ต่างกัน การที่จะเจอวิธีแก้ไข
ให้ผลมากเกินคาด รสชาติก็โอชา เช่นกัน ผู้ที่ไม่ได้สั่งสมคุณความ ปัญหาต่างๆ “ยาก” “ง่าย” ก็ตา่ งกันอีก เราถึงต้องมาศึกษาว่าอะไร
ดีมาก่อน เมื่อประกอบกิจการใดๆ ขยันขันแข็งสักปานไหน ผล คือตัวแปรสำคัญที่ทำให้ชีวิตของเรามีความสุข และความสำเร็จ
แห่งความดีกว่าจะปรากฏเต็มที่ ต้องใช้ความพยายามอย่างหนัก ที่แท้จริง และไม่ทำให้ชีวิตพบกับคำว่า “ตกต่ำ” ให้เจอแต่คำว่า
 
“รวยเรื้อรัง” หรือ “รวยถาวร” ไปทุกภพทุกชาติ สิ่งนั้นก็คือ บุญ สรุปว่า บุญ คือ ตัวแปรสำคัญที่อยู่เบื้องหลังความสุข ความ
บุญ คือ สิ่งที่เมื่อเกิดขึ้นในจิตใจเราแล้ว ทำให้เรารู้สึกมี สำเร็จในชีวิตของพวกเราทุกคน ดังนั้นเราต้องหมั่นสั่งสมบุญไว้ให้
ความสุข สงบ ชุ่มชื่น ผ่อนคลาย และเมื่อบุญเกิดขึ้น บุญจะไป มาก โดยเฉพาะบุญใหญ่ๆ เช่น กฐินทาน บุญทีท่ ำน้อยแต่ได้ผลมาก
ทำหน้าที่ปรุงแต่งใจของเราให้มีคุณภาพ มีพลัง ผู้ที่ฝึกสมาธิจน มหาเศรษฐีทกุ คนบนโลกต้องเคยทำบุญแบบนีม้ าก่อนทัง้ สิน้
เข้าถึงธรรมกายและฝึกจนชำนาญแล้ว จะสามารถมองเห็นบุญได้
คนทั่วไปแม้จะมองไม่เห็น “บุญ” แต่ก็สามารถรับรู้ผลของบุญได้ ก้าวที่ ๓ : เรียนรู้วิธีการเติมบุญแบบ
เหมือนกับ “ไฟฟ้า” แม้เรามองไม่เห็นตัวไฟฟ้า แต่เราสามารถรับรู้
อาการของไฟฟ้าได้ เช่น เมื่อกระแสไฟฟ้าไหลผ่านหลอดไฟแล้ว
“ครอบคลุม” ง่ายๆ ทำได้เลย
เกิดแสงสว่าง บุญที่เกิดขึ้นนี้ยังสามารถสะสมเก็บไว้ได้ ติดตาม จริงๆ แล้ว ในการดำเนินชีวิต เราใช้บญ ุ เก่าไปทุกวัน เราจึง
ตัวเราไปได้ แม้จะเกิดข้ามภพข้ามชาติ ใครทำใครได้ โจรก็ลกั ขโมย จำเป็นต้องเติมบุญใหม่ทุกวันเช่นกัน เพื่อความปลอดภัยในชีวิต
ของเราไปไม่ได้ บุญจึงเปรียบเหมือน “วัคซีนป้องกันโรคกรรม” และทรัพย์สินของเรา เหมือนเราถอนเงินมาใช้ทุกวันแต่ไม่เคยฝาก
ให้กบั เรา ป้องกันข้ามชาติ คุณยายอาจารย์มหารัตนอุบาสิกาจันทร์ เพิ่มเลย นั่นหมายความว่า ความมั่นคงในชีวิตของเราน้อยลงๆ
ขนนกยูง เคยสอนไว้ว่า เช่นกัน
บุญทำง่ายมาก เพราะการทำความดีทุกอย่างล้วนได้ผล
บุญเป็นของกลาง ต้องทำเอง ใครตักตวงได้มากเท่าไร ก็
ออกมาเป็นบุญทั้งสิ้น เพื่อให้ง่ายต่อการเข้าใจและนำไปปฏิบัติ
เป็นบุญของคนนั้น
พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงแบ่งวิธีทำบุญออกเป็น ๑๐ วิธี เรียกว่า
เราต้ อ งสร้ า งบุ ญ ให้ ม าก ใครก็ ล้ ม ไม่ ล ง แม้ จ ะเป็ น คนมี บุญกิรยิ าวัตถุ ๑๐ ประการ คือ
อำนาจ หรือร่ำรวยก็ตาม พอเวลาหมดบุญแล้ว ใครโจมตีก็ล้มลงได้ ๑. ทานมัย คือ บุญที่เกิดจากบริจาคทรัพย์สิ่งของแก่ผู้อื่น
ถ้ายังมีบุญอยู่ ใครจะทำอย่างไรก็ล้มไม่ลง ๒. สีลมัย คือ บุญทีเ่ กิดจากรักษาศีล (การสำรวม กาย วาจา
คนเราเวลามีบุญอยู่ ทุกอย่างก็รุ่งเรืองดีไปหมด จับอะไรก็ ใจ ให้สงบเรียบร้อย ไม่สร้างความเดือดร้อนให้ผู้อื่น)
ก้าวหน้า แต่เวลาหมดบุญ ทุกอย่างก็หมด อับจน ตกต่ำไปหมด ๓. ภาวนามัย คือ บุญทีเ่ กิดจากการสวดมนต์ทำสมาธิ
อ่านหนังสือธรรมะ
 
 ๔. อปจายนมัย คือ บุญทีเ่ กิดจากการมีความเคารพ อ่อนน้อม แบบ ๑๐๐ % เต็ม
๕. เวยยาวัจจมัย คือ บุญทีเ่ กิดจากการช่วยเหลือขวนขวาย การทำทานให้ได้บุญมาก ต้องพร้อมด้วยองค์ ๓ คือ
ในการงานทีถ่ กู ทีค่ วร ๑. วัตถุบริสุทธิ์ คือ ของที่จะให้ทานต้องเป็นของที่ตนได้มา
๖. ปัตติทานมัย คือ บุญทีเ่ กิดจากอุทิศส่วนบุญ โดยสุจริต ชอบธรรม ไม่ได้คดโกง หรือเบียดเบียนใครมา ให้ทาน
๗. ปัตตานุโมทนามัย คือ บุญทีเ่ กิดจากการอนุโมทนา ในการ ด้วยน้ำพริกผักต้มที่ได้มาโดยบริสุทธิ์ ได้กุศลมากกว่าให้อาหาร
ทำบุญกุศล หรือการทำความดีของผู้อื่น โต๊ะจีนราคาตั้งพันด้วยเงินทองที่ได้มาโดยไม่บริสุทธิ์
๘. ธัมมัสสวนมัย คือ บุญทีเ่ กิดจากการฟังธรรม ๒. เจตนาบริสุทธิ์ คือ มีเจตนาทำเพื่อเอาบุญ ไม่ใช่เอาหน้า
๙. ธัมมเทสนามัย คือ บุญทีเ่ กิดจากการแสดงธรรม เอาชื่ อ เสี ย ง ความเด่ น ความดั ง ความรั ก คื อ จะต้ อ งมี เจตนา
๑๐. ทิฏฐุชุกัมม์ คือ บุญทีเ่ กิดจากการทำความเห็นให้ถกู ต้อง บริสุทธิ์ทั้ง ๓ ขณะ คือ
ดีงาม ตรงตามความเป็นจริง • ก่อนให้ ก็มีใจเลื่อมใส ศรัทธา เต็มใจที่จะทำบุญนั้น
ทั้ง ๑๐ ประการนี้ สรุปได้เป็น บุญกิริยาวัตถุ ๓ คือ • ขณะให้ ก็ตั้งใจให้ ให้ด้วยใจยินดี ปีติเบิกบาน
• ทาน คือ ให้หมั่นทำบุญอย่างเต็มที่เต็มกำลัง • หลังจากให้ ก็มีใจแช่มชื่น ไม่นึกเสียดายสิ่งที่ให้ไปแล้ว
• ศีล คือ การป้องกันตนไม่ให้ทำชั่ว
๓. บุคคลบริสุทธิ์ คือ เลือกให้แก่ผู้รับที่เป็นผู้มีศีลบริสุทธิ์
• ภาวนา คือ หมั่นนั่งสมาธิเจริญภาวนาให้มากๆ
มีความสงบเรียบร้อย ตัง้ ใจประพฤติธรรม พระสัมมาสัมพุทธเจ้า
นั่งให้เข้าถึงพระธรรมกายภายในได้ยิ่งดี
ทรงสอนว่า พระสงฆ์เป็นเนื้อนาบุญของโลก แต่ถึงกระนั้นก็ทรง

สอนให้เลือก ถ้าจะนิมนต์พระภิกษุเฉพาะเจาะจง ก็ให้นิมนต์พระ
ก้าวที่ ๔ : ฉลาดในการทำ “ทาน” ที่เคร่งครัดในสิกขาวินัย น่าเลื่อมใส ถ้าจะนิมนต์พระไม่เฉพาะ
แบบได้บุญเต็ม ๑๐๐% เจาะจง ให้สมภารจัดให้ ก็เลือกนิมนต์จากหมู่สงฆ์ที่ประพฤติสิกขา
มาถึงตรงนี้แล้ว เชื่อว่าทุกคนต้องเคยทำบุญมาแล้วทั้งนั้น วินัยเคร่งครัด สำหรับผู้ให้ทานคือตัวเราเอง ก็ต้องมีศีลบริสุทธิ์
เราลองมาดูกันว่า ที่ผ่านมาเราทำบุญถูกต้องตามที่พระพุทธองค์ จึงจะได้บุญมาก จะเห็นว่าทุกครั้งที่เราจะถวายสังฆทาน พระท่าน
ตรัสไว้หรือเปล่า เพื่อให้มั่นใจว่า “บุญ” ที่เราได้ทำนั้น เราได้รับ จะให้อาราธนาศีลก่อน เพือ่ ว่าอย่างน้อยในขณะนัน้ เรายังมีศลี ๕ ครบ
 
จะได้เกิดบุญกุศลเต็มที่ อยากฉลาด ต้องฝึกสมาธิเจริญภาวนา และไม่ดื่มสุรายาเมา
ดังนัน้ ก่อนทีจ่ ะทำทานทุกครัง้ เราควรทำความพร้อมทัง้ ๓ หรือสิ่งเสพติดทั้งหลาย
ให้ครบถ้วนเสียก่อน เพราะกว่าเราจะได้ทรัพย์มาเพือ่ ทำทานนัน้ ก็ “แข่งบุญแข่งวาสนาใช่ว่าแข่งไม่ได้ แต่ถ้าแข่งแล้วไซร้
ได้มาด้วยความยากลำบาก ฉะนั้นเราก็ไม่ควรทำให้ “บุญหก บุญ ต้องแข่งด้วยการทำความดี”
หล่น” เราควรทำบุญของเราให้ส่งผลเป็นอัศจรรย์ เป็นบุญชนิด
“บุญหกทับ บุญหล่นทับ” จะดีกว่า
ก้าวที่ ๖ : ทางลัด เร่งความเร็วแรง
เห็นผลบุญทันตา
ก้าวที่ ๕ : สูตรสำเร็จของการ “ออกแบบชีวิต” ก่อนอื่นเราต้องมาทำความเข้าใจในเรื่องการส่งผลของบุญ
เมือ่ มีความเข้าใจและรูท้ มี่ าของบุญแล้ว เราจะพบว่า บุญ คือ ตามหลักพระพุทธศาสนาเสียก่อนว่า
สิ่งที่ปรุงแต่ง สร้างสรรค์ รูปสมบัติ คุณสมบัติ และทรัพย์สมบัตใิ ห้ บุญที่เกิดขึ้นในชีวิตคนเรามี ๒ ระยะ คือบุญเก่า (บุญใน
กับเรานัน่ เอง ฉะนัน้ เราคือผูท้ อี่ อกแบบชีวิตตัวเอง ไม่ใช่พรหมลิขิต อดีต) และบุญใหม่ (บุญในปัจจุบัน)
ไม่ใช่ฟ้าลิขิต โดยมีสูตรสำเร็จดังนี้ บุญเก่า คือ บุญที่ทำมาในชาติที่แล้ว
อยากอายุยืน ต้องไม่ฆ่าสัตว์ บุญใหม่ คือ บุญที่ทำมาตั้งแต่แรกเกิดถึงปัจจุบันนี้
อยากเป็นคนไม่มีโรคภัยไข้เจ็บ ต้องไม่ทรมานสัตว์ ถ้าใครทำบุญเก่ามาดี จะส่งผลให้มีรูปสมบัติ ทรัพย์สมบัติ
อยากเป็นคนที่มีสุขภาพแข็งแรง ต้องทำทานด้วยอาหาร และคุ ณ สมบั ติ ที่ ดี ใ นชาติ ปั จ จุ บั น เช่ น บางคนเกิ ด มามี รู ป ร่ า ง
อยากผิวสวย ต้องรักษาศีล และให้ทานด้วยเสือ้ ผ้าเครือ่ งนุง่ ห่ม หน้าตาดี เพราะรักษาศีลมาดี บางคนก็เกิดมาร่ำรวยเพราะทำ
อยากเป็นผู้มีอำนาจ มีคนเกรงใจ ต้องมีมทุ ติ าจิต ทานมาดี หรือบางคนเกิดมามีสติปัญญาเฉลียวฉลาดก็เพราะทำ
ใครทำความดี ก็อนุโมทนาบุญ ไม่อิจฉาริษยาใคร สมาธิเจริญภาวนามาดี แม้ในปัจจุบันไม่ได้ทำบุญ ทั้งยังตระหนี่
อยากร่ำรวย มีทรัพย์มาก ต้องทำทาน ถี่เหนียว แต่ร่ำรวยได้ เป็นเพราะบุญในอดีตยังส่งผลอยู่นั่นเอง
อยากเกิดในตระกูลสูง ต้องบูชาบุคคลที่ควรบูชา

 
 ส่วนบางคนในชาตินที้ ำบุญทำทานมากมาย แต่กไ็ ม่รวยสักที ๔. ความถึงพร้อมแห่งคุณพิเศษของปฏิคาหก คือ ผู้รับ
ถึงกับบ่นว่า “ทำดีไม่ได้ดี” หรือทำบุญ “บุญไม่ส่งผล” อย่างนี้ก็ เป็นทักขิไณยบุคคลที่มีคุณธรรมพิเศษ พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรง
มี นี่เพราะในอดีตทำทานมาน้อย จึงไม่สามารถดึงดูดสมบัติให้เกิด ระบุไว้ว่า ผู้รับจะต้องเป็นผู้ที่ออกจากนิโรธสมาบัติใหม่ๆ
มากๆ ได้ ส่วนบุญใหม่ที่ทำในชาตินี้ จะรอส่งผลในอนาคตต่อไป
แต่ก็มีบางคนที่เกิดมาโชคดี ที่สามารถทำบุญใหม่ในชาตินี้
ใครก็ตามที่ได้ทำทานโดยมีคุณวิเศษทั้ง ๔ ประการนี้ จะ
แล้วได้ผลบุญทันตาเห็น เป็นเพราะได้สร้างบุญในเขตบุญอันอุดมที่ ได้ผลบุญทันตาเห็น อย่างเรือ่ งของ “นายปุณณะ” ยาจกผู้กลาย
เรียกว่า สัมปทาคุณ (ความถึงพร้อมด้วยคุณพิเศษ) ซึ่งถ้าใครก็ตาม เป็นเศรษฐีในเวลาต่อมา
ได้สร้างบุญทีป่ ระกอบด้วยสัมปทาคุณ ๔ ประการ ก็จะทำให้ทานที่ เมื่อครั้งที่สมเด็จพระศาสดาของเราประทับอยู่ในเวฬุวัน
บริจาคแล้วมีผลยอดเยีย่ ม และให้ผลได้ในภพปัจจุบนั ทันตาเห็น เมืองราชคฤห์ มีคนยากจนชื่อ “ปุณณะ” ได้อาศัยอยู่ในเมืองนั้น
สัมปทาคุณ ๔ ประการ ประกอบด้วย พร้อมภรรยาและลูกสาว
๑. ความถึงพร้อมแห่งวัตถุ หมายถึง ผูร้ บั คือปฏิคาหก เป็น วันหนึ่งพระสารีบุตรเถระท่านพึ่งออกจากนิโรธสมาบัติ ได้
ทักขิไณยบุคคล ผู้มีความพรั่งพร้อมด้วยคุณธรรม ยิ่งมีคุณธรรม ตรวจดูว่าควรจะไปสงเคราะห์ใคร และบุญนี้จะเป็นของใคร ได้
สูงมากเท่าใด ก็ยิ่งทำให้ทานของผู้บริจาคแล้ว มีผลมากขึ้นเท่านั้น เห็นนายปุณณะในญาณของท่าน จึงใคร่ครวญพิจารณาว่าเขาจะมี
ศรัทธาหรือเปล่า สามารถที่จะถวายอาหารได้หรือไม่ และถ้าได้
๒. ความถึง พร้อมแห่งปัจจัย หมายถึง ของที่จะนำมา
ถวายอาหารแล้วจะได้สมบัติอันยิ่งใหญ่หรือไม่ เมื่อท่านพิจารณาดู
ทำบุญ ต้องได้มาอย่างบริสุทธิ์โดยชอบธรรม
แล้วเห็นว่านายปุณณะมีคุณสมบัติทุกอย่างครบ ท่านจึงครองจีวร
๓. ความถึงพร้อมแห่งเจตนา หมายถึง มีเจตนาดี เจตนา แล้ ว ถื อ บาตรไปยั ง ที่ น ายปุ ณ ณะไถนาอยู่ พอนายปุ ณ ณะเห็ น
เพื่อชำระกิเลส บูชาคุณ เพื่อสงเคราะห์หรืออนุเคราะห์ ด้วยความ พระเถระก็ ดี ใจ เข้ า มากราบไหว้ และได้ ถ วายไม้ สี ฟั น พร้ อ ม
บริสุทธิ์ใจ มิได้หวังลาภ ยศ หรือชื่อเสียง มีเจตนาดีทั้ง ๓ กาล น้ำบ้วนปากแด่พระเถระ
คือ ก่อนให้ก็ดีใจ กำลังให้ก็เลื่อมใส ครั้นให้แล้วก็เบิกบานใจ ในขณะเดียวกัน ภรรยาของนายปุณณะกำลังจะนำอาหาร
อย่างนี้เรียกว่าถึงพร้อมด้วยเจตนา ไปส่งให้สามี ระหว่างทางได้พบกับพระเถระเช่นกัน จึงคิดว่า ตัวเรา

10 11
บางคราวพอมีไทยธรรม ก็ไม่พบพระเถระ ผู้เป็นเนื้อนาบุญ บาง จริง สิง่ ทีเ่ ราถวายแด่พระธรรมเสนาบดีนนั้ ให้ผลทันตาเห็นทีเดียว”
คราวพบพระเถระแต่ก็ไม่มีไทยธรรม วันนี้เราพบพระเถระด้วย
ไทยธรรมก็มดี ว้ ย ขอให้พระเถระโปรดสงเคราะห์เราด้วยเถิด จึง ก้าวที่ ๗ : “เรียกบุญให้ช่วย”
วางภาชนะลงพร้อมกับพนมมือกล่าวนิมนต์พระเถระ พระสารีบตุ ร เมื่อประสบปัญหาในชีวิต
ก็น้อมบาตรรับ เมื่อนางใส่อาหารได้เพียงครึ่งหนึ่ง พระเถระก็เอา
มือปิดบาตร แต่นางได้ร้องขอให้ท่านรับอาหารทั้งหมด
พระมงคลเทพมุนี (สด จนฺทสโร) หลวงปูว่ ดั ปากน้ำ ภาษีเจริญ
เคยให้โอวาทไว้ว่า “ในโลกมนุษย์ ถ้ามีบุญ จะค้าขายก็ร่ำรวย
จากนั้นนางจึงรีบกลับบ้านเพื่อหุงหาอาหารชุดใหม่ให้แก่
หาทรัพย์ง่ายไม่ติดขัด พาตัวให้ไปสู่สุคติ...
สามี ฝ่ายนายปุณณะหิวจนแทบทนไม่ไหว จึงเข้าไปนั่งพักใต้ร่มไม้
ต้องนึกถึงบุญ สิ่งอื่นอย่าไปนึก เมื่อต้องภัย ให้เอาใจจรด
ภรรยาของนายปุณณะเมื่อครั้นมาถึงก็กลัวว่าสามีจะโกรธที่มาช้า
อยู่ที่บุญ ถ้าไปค้าขายติดขัดขึ้น ก็ขอให้บุญช่วย นึกถึงบุญตรง
อาจทำให้สิ่งที่ตนเองทำบุญไว้จะไม่เกิดประโยชน์ จึงรีบตะโกน
กลางดวงธรรมนั้น
บอกแต่ไกลให้สามีทำใจให้ผ่องใสเพราะวันนี้ตนได้นำอาหารส่วนที่
ถ้าว่ามีอุปสรรคมาแทรกแซงอย่างใดอย่างหนึ่ง มีผู้มา
เป็นของสามีถวายแด่พระสารีบุตร เป็นเหตุให้มาสาย
รุกราน ก็ขอให้บุญช่วย สิ่งอื่นช่วยไม่ได้
นายปุณณะเมื่อได้ยินเช่นนั้นก็ดีใจ พร้อมกับกล่าวชื่นชม
ถ้าหาบุญได้ใช้บุญเป็นก็ต้องเอาใจไปจรดอยู่ที่ศูนย์กลาง
ภรรยาว่า ทำดีแล้ว ตนเองก็ได้มีโอกาสถวายน้ำบ้วนปากและไม้
ดวงบุญ..”
สีฟันแด่ท่านเช่นกัน เขาทั้งสองมีใจเลื่อมใสและปีติในบุญมาก เมื่อ
ทานข้าวเสร็จ ด้วยความอ่อนเพลียจึงหลับไป พระราชภาวนาวิสุทธิ์ (หลวงพ่อธัมมชโย) ได้ให้โอวาทไว้ว่า
เมื่อตื่นขึ้นมา มองไปทีท่ อ้ งนา เห็นนาทีต่ นไถไว้กลายเป็นสี เราต้องสั่งสมบุญเอาไว้มากๆ และต้องรู้สึกปลื้มปีติ เพราะความ
ทองคำ นายปุณณะมองด้วยความตกตะลึง รีบหันไปถามภรรยา ปลื้มปีติ ทำให้เกิดความสงบทั้งกายและใจ เพราะถ้าปลืม้ มาก ปีติ
เพื่อความแน่ใจ ภรรยาของเขาจึงเดินไปดูพร้อมกับหยิบก้อนทอง มาก จะมีผลทำให้บญ ุ ส่งผล ได้เร็ว หากปลื้มแล้วยังนึกถึงบุญได้
นั้นฟาดกับงอนไถเกิดเสียงดังกังวาน ทำให้รู้ว่าสิ่งที่ตนมองเห็น บ่อยๆ มากเท่าไร ก็จะมีผลต่อจำนวนชาติที่ส่งผลได้มากชาติ
เป็นทองคำจริงๆ จึงอุทานด้วยความเบิกบานใจว่า “น่าอัศจรรย์ ขึ้นเท่านั้น

12 13
 และคุณยายอาจารย์ฯ ก็เคยให้คำแนะนำแก่สาธุชนท่านหนึง่
ที่มากราบเรียนท่านว่า “เวลาพบอุปสรรค และอยู่ห่างไกลจาก
คุณยาย จะขอบารมีคณ ุ ยายให้ชว่ ย จะทำอย่างไร?” คุณยายสอนว่า
ให้นึกถึงบุญกุศลที่เราทำบุญทำทาน เรียกบุญช่วย บุญจะช่วย
เราได้

ก้าวที่ ๘ : ไม่ผลาดบุญใหญ่
เมื่อเรารู้คุณค่า และคุณวิเศษของ “บุญ” แล้ว เราต้อง
แสวงหาโอกาสที่ได้ทำบุญใหญ่ คือบุญที่ทำแล้วมีผลมาก อย่างเช่น
กฐินทาน เป็นต้น เพราะเป็นมหากุศลใหญ่ ๑ ปี มีเพียงครัง้ เดียว
เมื่อถึงฤดูฝนของทุกปี พระภิกษุสงฆ์จะต้องอยู่ประจำเป็นที่
หรือทีเ่ รียกว่า จำพรรษา ตลอด ๓ เดือน งดไปค้างแรมทีอ่ นื่ หลังจาก
ออกพรรษาแล้วก็จะเป็นเทศกาล “ทอดกฐิน” อันเป็นการบำเพ็ญบุญ
ที่ชาวพุทธทุกคนถือว่าเป็นมหากุศลโดยแท้และยังถือว่าเป็นทานที่
พิเศษกว่าการทำบุญอย่างอื่น เนื่องจากถูกจำกัดด้วยเวลา เรียกว่า
“กาลทาน” คือต้องถวายในช่วง ๑ เดือน หลังจากการออกพรรษา
นับตั้งแต่วันแรม ๑ ค่ำ เดือน ๑๑ ถึง วันขึ้น ๑๕ ค่ำ เดือน ๑๒ ซึ่ง
ในแต่ละวัดสามารถกระทำพิธีนี้ได้เพียงปีละหนึ่งครั้งเท่านั้น อีกทั้ง
พระภิกษุผู้มีสิทธิ์รับผ้ากฐินได้ จะต้องจำพรรษาอยู่ในวัดนั้นครบ
๓ เดือน

14 15
กฐินสามัคคี ๑๐๐ ปี บูชาครู ด้วยความวิริยะอุตสาหะ และความเป็นคนทำอะไรทำจริง
คุณยายอาจารย์มหารัตนอุบาสิกาจันทร์ ขนนกยูง เกิด ของคุณยาย ทำให้ท่านศึกษาวิชชาธรรมกายได้อย่างรวดเร็วและ
เมือ่ วันขึน้ ๑๐ ค่ำ เดือนยี่ ปีระกา (ตรงกับวันที่ ๒๐ มกราคม) พ.ศ. เชี่ยวชาญ จนได้รับความไว้วางใจให้เป็นหัวหน้าเวรในการทำวิชชา
๒๔๕๒ ในครอบครัวชาวนา ที่อำเภอนครชัยศรี จังหวัดนครปฐม และไดัรับคำชมจากหลวงปู่วัดปากน้ำว่า “ลูกจันทร์นี้ หนึ่งไม่มี
คุณยายท่านเป็นคนอดทน และขยันขันแข็งมาก ช่วยพ่อแม่ดูแล สอง”
งานบ้าน และเป็นเรี่ยวแรงหลักในการทำนา ตั้งแต่เข้ามาอยู่ที่วัดปากน้ำ คุณยายทำวิชชาอยู่ในโรงงาน
ในราวปี พ.ศ. ๒๔๗๘ เมื่อคุณยายอายุ ๒๖ ปี ท่านตัดสินใจ ทำวิ ช ชากั บ หลวงปู่ วั ด ปากน้ ำ มาตลอด จนกระทั่ ง เมื่ อ หลวงปู่
ออกจากบ้านเดินทางเข้ากรุงเทพฯ เพื่อหาช่องทางไปฝึกสมาธิที่ วัดปากน้ำใกล้จะมรณภาพ ท่านได้มีคำสั่งสุดท้ายให้ศิษย์ทุกคน
วัดปากน้ำ ภาษีเจริญ เพราะต้องการตามไปขอขมาพ่อที่ล่วงลับไป ช่วยกันเผยแผ่วิชชาธรรมกายของพระพุทธองค์ไปให้ทั่วโลก
แล้ว จะได้พ้นจากคำที่พ่อเคยแช่งไว้ตั้งแต่ตอนคุณยายยังเป็นเด็ก ปลายปี พ.ศ. ๒๕๐๖ คุณยายได้พบกับพระราชภาวนาวิสทุ ธิ์
ว่า ให้หูหนวก ๕๐๐ ชาติ (หลวงพ่อธััมมชโย) ในขณะนั้นท่านยังเป็นนิสิตอยู่ที่มหาวิทยาลัย
จนกระทั่งได้มีโอกาสพบและฝึกสมาธิกับคุณยายทองสุข เกษตรศาสตร์ ท่านเป็นผูท้ มี่ คี วามตัง้ ใจจริงและรักการปฏิบตั ธิ รรม
สำแดงปั้น ซึ่งเป็นครูสอนสมาธิจากวัดปากน้ำ ภาษีเจริญ จนได้ มาก ทัง้ ยังเป็นผูท้ มี่ ผี ลการปฏิบตั ธิ รรมทีด่ เี ยีย่ ม คุณยายจึงถ่ายทอด
เข้าถึงพระธรรมกาย แล้วอาศัยวิชชาธรรมกายตามหาพ่อ ได้ วิชชาธรรมกายให้แก่ทา่ นอย่างเต็มที่ จากนัน้ ก็มนี สิ ติ นักศึกษา มา
ขอขมาพ่อดังที่ตั้งใจไว้ และช่วยพ่อให้ขึ้นมาจากนรก ปฏิบัติธรรมกับคุณยายเพิ่มเป็นจำนวนมาก จึงเป็นจุดเริ่มต้นให้
สร้าง “บ้านธรรมประสิทธิ์” และเมื่อมีผู้ปฏิบัติธรรมมากขึ้น จึงได้
ประมาณปี พ.ศ. ๒๔๘๑ คุณยายทองสุข พาคุณยายไป
มาสร้างที่ปฏิบัติธรรมแห่งใหม่ซึ่งก็คือวัดพระธรรมกายในปัจจุบัน
กราบพระเดชพระคุ ณ พระมงคลเทพมุ นี (หลวงปู่ วั ด ปากน้ ำ
ภาษีเจริญ) เมื่อหลวงปู่วัดปากน้ำพบคุณยายครั้งแรกท่านก็รับ จึงถือได้ว่า คุณยายอาจารย์ฯ เป็น “ผู้ให้กำเนิดวัด
คุณยายเป็นศิษย์และให้เข้าไปศึกษาวิชชาธรรมกายชั้นสูงใน พระธรรมกาย” เพราะท่านคือผู้นำหมู่คณะรุ่นบุกเบิกที่ช่วยกัน
โรงงานทำวิชชาทันที พลิกผืนนาฟ้าโล่ง เพื่อสร้างวัดพระธรรมกาย ในช่วงปัจฉิมวัยท่าน

16 17
ต้องทุ่มเท ทัง้ แรงกาย แรงใจ แบกรับภาระอันยิง่ ใหญ่ทงั้ งานหยาบ อาคาร ๑๐๐ ปีคุณยายอาจารย์ฯ
และงานละเอียด จนเป็นเหตุให้ท่านต้องล้มป่วยหนักอยู่หลายครั้ง ศูนย์กลางการเผยแผ่พระพุทธศาสนา
ด้วยหัวใจทีเ่ ด็ดเดีย่ ว กล้าแกร่งดัง่ เพชร ซึง่ หลอมรวมเข้ากับอานุภาพ
ของวิชชาธรรมกาย ท่านจึงสามารถฝ่าฟันอุปสรรคนานัปการ
และวิชชาธรรมกายไปทั่วโลก
โดย พระมหา ดร.สมชาย านวุฑฺโฒ
จนสามารถสร้างวัดพระธรรมกายให้เป็นบุญสถานอั น ศั ก ดิ์ สิ ท ธิ์

ของชาวพุทธ และเป็นศูนย์กลางในการเผยแผ่พระพุทธศาสนา
วิชชาธรรมกาย ไปทั่วโลก เหมือนดังเช่นทุกวันนี้ อาคาร ๑๐๐ ปีคุณยายอาจารย์ฯ ศูนย์รวม
ดังนั้น คุณยายอาจารย์ฯ จึงเป็นทุกสิ่งทุกอย่างในชีวิตการ
แก่นคำสอนดั้งเดิมของพระพุทธองค์จากทั่วโลก
สร้างบารมีของเราทุกคน สมดังโอวาทของพระราชภาวนาวิสุทธิ์ ที่ เมื่ออาคาร ๑๐๐ ปีคุณยายอาจารย์ฯ สร้างเสร็จเรียบร้อย
ว่า “ถ้าไม่มีคุณยาย ก็ไม่มีหลวงพ่อ ไม่มีวัดพระธรรมกายให้ จะมีคนจำนวนมาก จากทัว่ ทุกมุมโลกเดินทางมาทีว่ ดั พระธรรมกาย
พวกเราทุกคนได้มาสร้างบารมีกนั อย่างมีความสุขจนถึงทุกวันนี”้ อย่างไม่ขาดสาย เพื่อมาศึกษาหลักธรรมคำสอนของพระพุทธองค์
เพราะอาคาร ๑๐๐ ปี จะเป็นที่เก็บรวบรวมคัมภีรใ์ นพระพุทธ-
ในวาระครบรอบ ๑๐๐ ปี ของคุณยายอาจารย์ฯ ในปีนี้
ศาสนาไว้ทกุ ชาติ ทุกภาษา ทุกอักษร ทุกรูปแบบ ทัง้ ทีบ่ นั ทึกอยูใ่ น
ศิษยานุศษิ ย์ทวั่ โลกจึงได้พร้อมใจกัน “ทอดกฐินสามัคคี บูชาธรรม
ใบลาน บนเปลือกไม้ หรือแม้กระทั่งบางแห่งแกะสลักอยู่ในไห
๑๐๐ ปี คุณยายอาจารย์ฯ” ในวันอาทิตย์ตน้ เดือนที่ ๑ พฤศจิกายน
ก็มี
พ.ศ. ๒๕๕๒ ณ วัดพระธรรมกาย จังหวัดปทุมธานี เพื่อเป็นการ
อาคาร ๑๐๐ ปีคณ ุ ยายอาจารย์ฯ จึงเป็นแหล่งอ้างอิงคำสอน
ตอบแทนพระคุณอันยิ่งใหญ่ของมหาปูชนียาจารย์ ด้วยการร่วม
ของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าและวิชชาธรรมกาย ซึ่งนักวิชาการจาก
บุญเป็นเจ้าภาพกองกฐิน เพือ่ สานต่อความปรารถนาของท่านเมือ่
ทั่วโลกจะต้องมาศึกษา ค้นคว้า ต่อไปที่นี่จะเป็นที่ชุมนุมของ
ครั้งยังมีชีวิตอยู่ ที่อยากจะเห็นการก่อสร้างศาสนสถานต่าง ๆ
บัณฑิต นักปราชญ์ และเมื่อพวกเขาได้ศึกษาค้นคว้า เจาะลึก
ภายในวัดเสร็จสมบูรณ์โดยเร็ว
หลักธรรมคำสอนแล้ว ก็จะนำธรรมะที่ได้ไปถ่ายทอดแก่ชาวโลก

18 19
 ฉะนัน้ คนทีม่ านัง่ ทำงานอยูท่ นี่ ี่ จะไม่ใช่เฉพาะคนไทยเท่านัน้
เราจะเห็นคนทุกสีผวิ ทุกสีผม หลากหลายมากมาย ทุกคนมีใบหน้า
ที่ยิ้มแย้มแจ่มใส ถึงแม้มาจากคนละชาติ คนละภาษา แต่มีหัวใจ
ดวงเดียวกัน ระดมความคิด สติปัญญา ให้เป็นหนึ่งเดียวกัน
แต่ละทีมจะเดินทางไปทำงานตามที่ต่างๆ ทั่วทุกมุมโลก เมื่อได้
20
อาคาร ๑๐๐ ปีคุณยายอาจารย์ฯ
ศูนย์กลางการสร้างสันติสุขของโลก
เมือ่ ประชุม ปรึกษาหารือ วางระบบแผนงานเสร็จเรียบร้อย
ผลการปฏิบัติงานก็จะส่งข้อมูลนั้นกลับมา ข้อมูลต่างๆ จะเชื่อม
ต่อเดินทางไปมาระหว่างคณะทำงานที่กระจายตัวกันอยู่ทั่วโลก
กับทีมงานที่นั่งทำงานอยู่ที่นี่ โดยผ่านช่องทางการสื่อสารต่างๆ
ฉะนั้นอาคาร ๑๐๐ ปีคุณยายอาจารย์ฯ คือศูนย์กลางแห่งการ
สร้างสันติสุขของโลก เปรียบเหมือนองค์กรสหประชาชาติ ทาง
ด้านศีลธรรมของโลก โดยมีเป้าหมายเดียวกัน คือ อยากให้ชาวโลก
เข้าถึงความสุขภายใน เข้าใจความจริงของโลกและชีวติ ไปรูไ้ ปเห็นว่า
ตัวเองเกิดมาทำไม ตายแล้วจะไปไหน เป้าหมายแท้จริงของชีวิต
คืออะไร
อาคาร ๑๐๐ ปีคุณยายอาจารย์ฯ
แหล่งสร้างความเป็นหนึง่ เดียวของพุทธบริษทั ๔ ทัว่ โลก
ในครั้งพุทธกาล สถานที่ที่สร้างความมั่นคงทำให้พระพุทธ-
ศาสนาเป็นปึกแผ่นและแผ่ขยายไปทั่วชมพูทวีปได้อย่างรวดเร็ว
คือ เชตวันมหาวิหาร พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงประทับจำพรรษา
ทีน่ ตี่ ลอดต่อเนื่องถึง ๒๕ พรรษา คณะสงฆ์ทั้งแผ่นดินเดินทางมา
21
เฝ้าพระพุทธองค์ เพือ่ ศึกษาเรียนรูค้ ำสอนจากพระองค์ หลังจากนัน้
ก็จะนำพระธรรมคำสั่งสอนไปถ่ายทอดแด่คณะสงฆ์และหมูช่ นต่อไป
จะเห็นได้วา่ เชตวันมหาวิหารเป็นทีท่ ที่ ำให้พทุ ธบุตรในสมัยพุทธกาล
รวมกันเป็นหนึ่งเดียว ทำให้เกิดเอกภาพแห่งคำสอนในพระพุทธ-
ศาสนา
จะหลัง่ ไหลมาปฏิบตั ธิ รรม มาปฏิบตั หิ น้าทีใ่ นการฟืน้ ฟูศลี ธรรมโลก
ในยุคนี้การเผยแผ่พระพุทธศาสนาจะมีแตกต่างจากครั้ง
พุทธกาลเป็นอย่างมาก เพราะผู้ที่ทำหน้าที่ในการเผยแผ่พระธรรม
22
คำสอนจะไม่ ผู ก ขาดแต่ เ พี ย งพระภิ ก ษุ เ ท่ า นั้ น จะมี ทั้ ง อุ บ าสก
และอุบาสิกาเข้ามาช่วยในการเผยแผ่ด้วย ดังนั้นอาคาร ๑๐๐ ปี
คุ ณ ยายอาจารย์ ฯ จะกลายเป็ น ที่ ที่ พุ ท ธบริ ษั ท ๔ มารวมเป็ น
หนึง่ เดียวกัน พระภิกษุสงฆ์ อุบาสก อุบาสิกา จากนานาประเทศ
ความเป็นเอกภาพของพระพุทธศาสนาในยุคปัจจุบันจะบังเกิดขึ้น
และมีประสิทธิภาพด้วย เพราะศูนย์กลางในการบัญชาการสั่งงาน
ได้บังเกิดขึ้นแล้ว จะมีผู้ปฏิบัติหน้าที่ีเต็มเวลาที่นี่หลายหมื่นคน
และที่เดินทางหมุนเวียน สลับไปมานับล้านคน เพื่อนำธรรมะไปสู่
ชาวโลก
อาคาร ๑๐๐ ปีคุณยายอาจารย์ฯ สัญลักษณ์แห่ง
ความรุ่งเรืองของพระพุทธศาสนา วิชชาธรรมกาย
ดังนั้น ประโยชน์และอานิสงส์ที่จะเกิดขึ้นกับบุคคลผู้ที่มี
ส่วนร่วมสร้างอาคารแห่งนี้ ต้องบอกว่ามากมายมหาศาล ทรายทุกเม็ด
หินทุกก้อน อิฐทุกก้อน บุญที่เกิดขึ้นเป็นอสงไขยอัปปมาณัง
อาคาร ๑๐๐ ปีคณ ุ ยายอาจารย์ฯ ไม่ใช่สงิ่ ปลูกสร้างธรรมดาทัว่ ไป
แต่ เ ป็ น เสมื อ นสัญลักษณ์แห่งความรุ่งเรืองของพระพุทธศาสนา
วิชชาธรรมกาย ในยุคปัจจุบันที่คนทั้งโลกจะรู้จักและเฝ้ารอคอย
23
 โอกาสที่สร้างบุญใหญ่ อาคาร ๑๐๐ ปีคุณยายอาจารย์ฯ “หนึง่ เดียวในโลก” รวมทุกงานสร้างบารมี อาคาร ๑๐๐ ปี
แบบนี้ มี ค รั้ ง เดี ย ว ทำอย่ า งเต็ ม ที่ แ ล้ ว ความปลื้ ม ปี ติ ท่ ว มท้ น จะ คุณยายอาจารย์ฯ คือบุญสถานทีจ่ ะใช้เป็นศูนย์กลางการศึกษาด้าน
บังเกิดขึ้นในหัวใจคุณ
พระปริยตั ธิ รรม และเป็นอาคารสำนักงานรวม สำหรับงานเผยแผ่

พระพุทธศาสนา วิชชาธรรมกายไปทั่วโลก ของวัดพระธรรมกาย
เกร็ดความรู้เพิ่มเติม
ทุกงาน อาทิเช่น • งานด้านการศึกษาพระปริยตั ธิ รรม • งานด้าน
อาคาร ๑๐๐ ปีคุณยายอาจารย์ฯ
วิชาการทางพระพุทธศาสนาระดับโลก • งานด้านต่างประเทศ
อาคาร ๑๐๐ ปีคุณยายอาจารย์ฯ คือต้นทางในการให้
ธรรมทาน เพื่อขจัดความมืดบอดในจิตใจ และเปิดหนทางสวรรค์
หนทางนิพพาน ให้แก่ชาวโลก ซึ่งเป็นทานที่เลิศกว่าทานทั้งหลาย
สมดังพุทธพจน์ทวี่ า่ “สพฺพทานํ ธมฺมทานํ ชินาติ” การให้ธรรมทาน
ชนะการให้ ทั้ ง ปวง เพราะอาคารหลั ง นี้ เ ป็ น แหล่ ง การศึ ก ษา
พระปริยัติธรรม และเป็นศูนย์รวมของนักวิชาการระดับโลกในการ
ค้นคว้าคำสอนดัง้ เดิมของพระพุทธองค์ทกี่ ระจายอยูท่ วั่ โลก เพือ่ นำ
ไปเผยแผ่สู่ชาวโลกผ่าน DMC และสื่อธรรมะช่องทางต่างๆ

ตัวอาคารได้รบั การออกแบบให้ดโู ดดเด่นและสง่างาม จุดศูนย์
กลางเป็ น อาคารทรงกลม ซึ่ ง เป็ น รู ป ทรงสากล ที่ ไร้ ก าลเวลา
แนวคิดในการออกแบบเน้นหลัก “ประหยัดสุด ประโยชน์สูง”
และสะท้อนให้เห็นถึงความ “สะอาด สว่าง สงบ” นอกจากนี้
รูปทรงกลมยังสื่อถึงการเผยแผ่วิชชาธรรมกาย เพื่อนำพาชาวโลก
ทุกคน ให้เข้าถึง “ดวงธรรม” และ “พระธรรมกายภายใน” ซึ่ง
เป็นสรณะที่แท้จริง ที่มีอยู่ในตัวของมนุษย์ทุกคน

24 25
• งานอบรมและส่งเสริมศีลธรรมในสังคม • งานผลิตสื่อธรรมะ รุ่ น แรกที่ ไ ด้ รั บ เชิ ญ จากมหาวิ ท ยาลั ย ฮาร์ ว าร์ ด สหรั ฐ อเมริ ก า
DMC สือ่ สิง่ พิมพ์ อินเทอร์เน็ต • งานสร้างเครือข่ายคนดีทวั่ ประเทศ ให้ เข้ า ร่ ว มงานสั ม มนาที่ ม หาวิ ท ยาลั ย ฮาร์ ว าร์ ด ในโปรแกรม
• งานอาสาสมัคร ฯลฯ
“Distinguished Senior Executive Program in Government

and Business” เมือ่ ปี พ.ศ. ๒๕๓๔

ก้าวที่ ๙ : บทสรุป สู่...เส้นทางเศรษฐี
ปัจจุบันดำรงตำแหน่งเจ้าของและผู้จัดการใหญ่ของ หจก.
การได้เกิดเป็นคนนั้นนับว่าเป็นที่เรื่องยาก เกิดมาแล้วยัง เนเจอร์ กิ ฟ โปรดั ค ส์ ผู้ ผ ลิ ต เครื่ อ งดื่ ม ลดความอ้ ว นและบำรุ ง
โชคดีมีโอกาสได้พบกับพระพุทธศาสนา วิชชาธรรมกาย ถือว่า สุขภาพปรุงสำเร็จ เช่น กาแฟ โกโก้ ที่กำลังเป็นที่นิยมอย่างมาก
เป็นผู้ที่มีบุญเก่ามาดีมากอยู่แล้ว ฉะนั้นหนทางที่จะก้าวสู่แท่น ในท้องตลาดขณะนี้

ของมหาเศรษฐีนั้น “ไม่ไกลเกินเอื้อมอย่างแน่นอน” ขอเพียง “ตั้ ง แต่ ผ มเกิ ด มาก็ ไ ม่ เ คยรู้ จั ก เลยว่ า ความสบายมั น เป็ น
ทำทานให้ถูกหลักตามที่กล่าวมาแล้ว ทำอย่างต่อเนื่อง จริงจัง อย่ า งไร เห็ น แต่ ภ าพที่ คุ ณ พ่ อ ต้ อ งหาบก๋ ว ยเตี๋ ย วแคะขาย ทำ
ไม่หวั่นไหว ท้อแท้ หมดกำลังใจในการทำความดีไปเสียก่อน ให้ กับข้าวขาย คุณแม่ต้องตรากตรำทำงานหนัก ตื่นตั้งแต่ตี ๔ ครึ่ง
เชื่อมั่นในผลของบุญ เชื่อมั่นในพระรัตนตรัย ดังตัวอย่างของยอด รีบไปเข้าคิวหาบน้ำคันโยกสาธารณะกลับมาไว้ใช้ในบ้าน ผมต้อง
นักสร้างบารมี ทีส่ ร้างมหาทานบารมีแล้วประสบอานุภาพบุญ “รวย” ไปรับผ้าจีวรจากสี่แยกวัดตึกมาให้คุณแม่เย็บที่บ้านถึงดึกดื่นเที่ยง
อัศจรรย์ทันใชัในชาติปัจจุบัน
คืนทุกวัน และผมเองก็ตอ้ งหารายได้มาเรียนหนังสือ โดยวิง่ ขายเรียง
เบอร์ ไปรั บ ขนมจากปากคลองตลาดมาขาย ตอนสายก็ ไ ปรั บ


ไอศกรีมแท่งใส่ถังแบกจากแยกวังแดงมาขายเพื่อนๆ ในสลัม จน
ทำจริง ดีจริง รวยจริง
กระทั่งผมจบ ป.๔ ผมอยากเรียนต่อมาก แต่คุณแม่ไม่ให้เรียน
• เด็กสลัม สู่มหาเศรษฐี ด้วยวิถีแห่งบุญ
เพราะไม่มีเงินส่ง ผมจึงแอบไปสอบเข้า จนติดทีโ่ รงเรียนวัดสระเกศ
ดร.กฤษฎา จ่างใจมนต์ เรียนจบปริญญาตรี วิศวกรรมไฟฟ้า โดยขอร้องให้แม่ของเพือ่ นเซ็นชือ่ เป็นผูป้ กครองแทนให้ ทำให้ผมได้
จากจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย MBA จากมหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ เรียนจนถึงมัธยมปลาย ซึ่งโชคก็เข้าข้าง...ผมได้รับทุนเรียนดี

ปริญญาเอกจากมหาวิทยาลัยอเมริกันโคสต์ไลน์ เป็นนักธุรกิจไทย แม้ชีวิตผมจะเป็นอย่างนี้.. ก็ไม่เคยคิดท้อแท้ หรือน้อยใจใน

26 27
โชคชะตา อีกทั้งผมยังเป็นคนชอบศึกษาธรรมะเข้าวัดมาตั้งแต่ยัง
เด็ก ชอบฟังพระเทศน์ ชอบอ่านธรรมะ อ่านเรื่องนรก สวรรค์ จึง
ทำให้มีอัธยาศัยชอบทำบุญเป็นชีวิตจิตใจ ทำจนหมดเกลี้ยงทุกครั้ง
เรียกว่ามีเท่าไรก็ทำจนหมด โดยไม่คิดเสียดาย ก็ตอบไม่ได้เหมือน
กันว่าทั้งๆ ที่ผมจน แต่ทำไมมีนิสัยชอบทำบุญจนหมดตัวตั้งแต่เด็ก
รู้แต่ว่าทำแล้วสบายใจ มีความสุข
หลั ง แรกในชี วิ ต ตามด้ ว ยบ้ า นเดี่ ย วริ ม ทะเลสาบ เนื้ อ ที่ ๒๓๖
ตอนเรียนอยู่ที่จุฬาฯ ผมมีเงินทานอาหารกลางวันได้แค่
ข้าวแกง ๑ จาน ต้องเดินกลับมาดื่มน้ำก๊อกฟรีบนอาคาร ไม่เคยได้
กินขนมเหมือนเพื่อนคนอื่นๆ เลย ผมต้องช่วยอาจารย์ทำวิจัย
ไปด้วย เพราะทำให้ผมมีเงินมาจ่ายค่าเทอม
อีกทั้งมีรถยุโรป VOLVO, BMW Series 7 ใช้สมปรารถนา
ช่วงที่ผมใกล้จบยิ่งขัดสนเงินมาก เพราะคุณพ่อคุณแม่ถูกไล่
ที่ทำกิน เนื่องจากหมดสัญญาเช่า ทำให้ต้องย้ายไปขายกับข้าวที่
ใหม่ แต่ขายไม่ได้เลย ทำให้ทุกคนในบ้านเครียดกันมาก แต่กน็ บั ว่า
โชคยังเข้าข้าง หลังจากเรียนจบเพียง ๑ สัปดาห์ ก็ได้งานที่การ
ไฟฟ้านครหลวงทันที ผมทำงานทีก่ ารไฟฟ้าอยูเ่ พียงระยะหนึง่ ก็ลา
ออกไปหาประสบการณ์กับบริษัทเอกชน อีก ๒ บริษัท แล้วจึงออก
มาตั้งบริษัทของตัวเองเมื่อปี พ.ศ. ๒๕๑๙ ซึ่งก็เต็มไปด้วยอุปสรรค
มากมาย ผมดำเนินธุรกิจอย่างกระท่อนกระแท่นมาตลอด เปลี่ยน
ธุรกิจมาหลายอย่าง ชีวิตผมเป็นเช่นนี้จนกระทั่งในปี พ.ศ. ๒๕๒๖
มีเพื่อนคนหนึ่งมาชวนผมทำบุญซื้อที่ดินถวายวัดพระธรรมกาย
ตารางวาละ ๖๒.๕๐ บาท เขาบอกว่าส่วนของเขาเหลืออยู่ ๑๐
ตารางวา ผมบอกเหมาหมดเลย แต่ก็ยังรู้สึกว่าทำน้อยไปเพราะ
28
อยากได้บ้านหลังใหญ่ๆ และรถคันโตๆ จึงเดินทางมาที่วัดและทำ
บุญเพิ่มอีก ๑๐๐ ตารางวา รวมเป็น ๑๑๐ ตารางวา และด้วยบุญ
จากการซื้อที่ดินเพียง ๑๑๐ ตารางวานี้เอง เป็นเรื่องแปลกมากที่
ธุรกิจเครื่องฟอกอากาศของผมขายดีจนมียอดขายสูงเป็นอันดับ ๑
ของประเทศ ในขณะนั้น สามารถซื้อทาวน์เฮ้าส์ ๓๖ ตารางวา
ตารางวา และที่ดินในสนามกอล์ฟ ๒ แห่ง เนื้อที่รวมกันกว่า ๕ ไร่
ตลอดจนได้ทสี่ ร้างโรงงานผลิตเครือ่ งฟอกอากาศอีก ๒๒๔ ตารางวา
สามารถซือ้ ทีด่ นิ ทีจ่ งั หวัดลพบุรไี ด้อกี ๕๐๐ ไร่ มูลค่านับร้อยล้านบาท
ต่อมาผมคิดจะทำธุรกิจตัวใหม่เพิ่ม คือ ทำโครงการขาย
ที่ดิน ผมและภรรยาลงทุนลงแรงไปมาก จนเกิดภาวะเงินจม ผม
ต้องรุสต๊อกเครือ่ งฟอกอากาศหลายร้อยเครื่อง และเครื่องกรองน้ำ
เกือบ ๔,๐๐๐ ชุด ได้เงินมาหลายล้านบาท ก็เอามาลงทุนต่อ ช่วง
นัน้ เราตกอยูใ่ นสภาพแย่มากๆ หนีส้ นิ ทับทวีเพิม่ ขึน้ อย่างรวดเร็วถึง
๕๕ ล้านบาท ธนาคารโทรมาทวงแล้ว
ทวงอีก ต้องยอมให้ธนาคารยึดทรัพย์สิน
และที่ดินที่มีอยู่บางส่วนเพื่อหักหนี้ ผม
ลองผิดลองถูก ทำหลายอย่างโดยไม่ลด
ความพยายาม กระทั่งปี พ.ศ.๒๕๔๕ ได้
ทำอาหารเสริมบรรจุแคปซูลขาย ภายใต้
ชื่อตราว่า เนเจอร์กิฟ ตอนนั้นขายไม่ดี
29
เลย เราจึงหันมาทำธุรกิจ MLM และเอาอาหารเสริมทีี่เราทำมา
ผันเป็นธุรกิจ MLM แต่ก็ยังไม่ประสบความสำเร็จ ผมจึงยกเลิก
ระบบ MLM มาเป็นขายผ่านตัวแทน และเปลี่ยนสินค้ามาเป็นกาแฟ
ตอนนั้น..ธนาคารโทรมาทวงหนี้ตลอด ช่วงทีเ่ ราประสบวิกฤตหนัก
แบบนี้ มีกลั ยาณมิตรที่มาวัดพระธรรมกายได้มาเยี่ยมให้กำลังใจเรา
บ่อยๆ มาเล่าธรรมะให้ฟัง มาชวนเราทำบุญ ขับรถพาผมและ
ภรรยามาวัดอยู่เสมอ จึงเป็นเหตุให้ครอบครัวเรากลับมาเข้าวัด มา
ปฏิบัติธรรมและเร่งสร้างบุญกันอีกครั้ง
วิกฤต เคยคิดไหมว่าทำไมบุญไม่ช่วย?
เมื่อ ๓๑ มกราคม พ.ศ. ๒๕๔๗ ผมลองไปเปิดตัวผลิตภัณฑ์
กาแฟที่งานเกษตรแฟร์ ที่ ม.เกษตรศาสตร์ บางเขน งานนี้เรา
ขาดทุนไปหลายหมื่นบาท แต่โชคดีที่บรรดาสื่อมวลชนให้ความ
สนใจกาแฟของเรา นำไปออกข่าว ลงในนิตยสารหลายฉบับ ทำให้
ธุรกิจเราเริ่มเป็นที่รู้จัก และขายดีขึ้นเรื่อยๆ ทำให้เราสามารถ
ลืมตาอ้าปากได้อีกครั้ง แล้วเราก็มีเงินมาทำบุญมากขึ้น และได้
ตัดสินใจยกที่ดินที่จังหวัดลพบุรีถวายแด่หลวงพ่อธัมมชโย ปัจจุบัน
ที่ ดิ น ผื น นี้ ไ ด้ ถู ก พั ฒ นาเป็ น ศู น ย์ อ บรมเยาวชน จั ง หวั ด ลพบุ รี
สามารถจัดอบรมพระภิกษุ สามเณร สาธุชน ได้ครัง้ ละ ๒,๐๐๐ คน
ซึ่งเป็นความปลื้มใจและภูมิใจของครอบครัวเรามากๆ
เพี ย งพอ ที่ จ ะรองรั บ ธุ ร กิ จ ที่ ใ หญ่ โ ตขึ้ น ซึ่ ง มั น ก็ จ ริ ง ๆ พอผม
จากนิสัยที่ติดตัวผมมาตั้งแต่เป็นเด็ก คือ ทำบุญง่าย ทำ
ก่ อ นโดยไม่ ต้ อ งมี ใ ครมาชวน ถ้ า มี เ งิ น เป็ น ต้ อ งทำบุ ญ จนหมด
กระเป๋ า บุ ญ ได้ ส่ ง ผลให้ธุรกิจใหม่ของเราดีวันดีคืน ขึ้ น อย่ า งไม่
30
น่าเชื่อ มียอดขายเพิ่มขึ้นสูงจนผลิตไม่ทัน ทำให้ธุรกิจกาแฟ จาก
เดิมผลิตเพียงวันละ ๑,๐๐๐ ซอง ต่อมาต้องขยายที่ผลิตเพิ่ม เพื่อ
ให้ทันต่อความต้องการที่เพิ่มขึ้นของตลาด หลังจากถวายที่ดิน
มูลค่ามหาศาลไปได้ไม่นาน ผมก็สามารถเปิดโรงงาน DK1 ได้สำเร็จ
ใช้งบไป ๑๘ ล้านบาท และสามารถจ่ายหนี้ธนาคารได้หมดก่อน
กำหนดถึง ๑ ปี ๖ เดือน
เคยมีคนว่าผมว่า ทำบุญมาก็เยอะ แต่อยู่ๆ ต้องมาเจอ
ผมไม่คิดว่าบุญไม่ช่วยนะ แต่ผมคิดว่าเรามีบุญไม่พอ เพราะ
จากเดิมเรามีภาวะการเงินที่ไม่เดือดร้อนแต่
เราประสบปัญหาเพราะเราคิดทำธุรกิจ
ตัวใหม่เพิ่มเติมจากเดิมที่มีอยู่ อาจเป็น
ไปได้ว่าเรามีกำลังบุญไม่เพียงพอ
ธุรกิจเรากำลังขยาย หากเรามีบุญ
น้อยขยายใหญ่ไปก็ไปไม่รอดอีก เพราะ
เรามีกำลังบุญไม่พอที่จะรองรับสมบัติที่
กำลังจะเกิดขึ้น แต่หากเราทำมากๆ ทำสุดๆ บุญเราก็จะมากและ
ทำบุญใหญ่ทีไร บุญก็สง่ ผลเกิดคาดอย่างทีเ่ ห็น เราทำบุญง่ายๆ
ทำก่อน ทำโดยที่ไม่ต้องมีใครมาชวน ทำให้ถูกเนื้อนาบุญ ทำ
อย่างต่อเนื่อง ทำแล้วก็ต้องปลื้ม ทำแล้วเพิ่มเป้ากว่าที่ตั้งใจไว้
31
 การเพิม่ เป้านีม่ นั แปลกนะ อย่างกฐินปีทแี่ ล้วผมตัง้ ใจอย่างสุดกำลัง
แต่พอมีเงินเข้ามาในธุรกิจ ก็ตัดสินใจเพิ่มเป้า พอมาปีนี้บุญส่งผล
ทำให้ธุรกิจผมเติบโตแบบทวีคูณมากกว่าเป้าที่ตั้งไว้ เติบโตเร็ว
มากถึง ๑๐๐% จนเราต้องเปิดโรงงาน DK2 ใช้งบไป ๒๐๐ ล้าน
เพื่อผลิตให้ทันต่อความต้องการของลูกค้า ต่อมาระยะเวลาห่างกัน
เพียงแค่เดือนหนึ่ง เราก็เริ่มก่อสร้างโรงงาน DK3 ซึ่งจะใช้งบอีก
๕๐๐ ล้าน และเป็นโรงงานที่ทันสมัยที่สุดแห่งหนึ่งของโลก ธุรกิจ
ของผมเติบโตขึ้นอย่างพรวดพราดขนาดนี้ ทั้งๆ ที่ธุรกิจทั่วๆ ไป
ขยายตัวอย่างมากก็ ๕-๑๐% ยิง่ ในภาวะเศรษฐกิจแบบนี้ บางธุรกิจ
อาจเจ๊งไปเลย และที่สำคัญธุรกิจของเรายังได้เงินสดเข้ามาตลอด
เพราะธุรกิจของเราไม่มีการขายแบบเครดิตทำให้เรามีสภาพคล่อง
การเงินสูง สามารถหมุนเวียนในการขยายธุรกิจได้เร็วซึ่งเป็นการ
กระทำที่ยากมากในภาวะเศรษฐกิจแบบนี้ แปลกเหมือนกันว่า
ทำไมเราทำได้

ด้วยอานุภาพแห่งบุญ ปัจจุบันทำให้ผลิตภัณฑ์ ก้าวไปสู่
ตลาดโลกได้อย่างอัศจรรย์ คือได้รบั อย. จากประเทศสหรัฐอเมริกา
ซึ่งปกติผลิตภัณฑ์ประเภทอาหารและยา กว่าจะผ่านการรับรอง
อย. จากประเทศสหรัฐอเมริกาต้องใช้ขั้นตอนและระยะเวลาเป็น
ปีๆ แต่เนเจอร์กิฟ ใช้เวลาเพียง ๔๕ วัน ก็ผ่านการรับรอง จนได้
อย.และกลายเป็นผลิตภัณฑ์ทเี่ ป็นทีร่ จู้ กั ของประเทศสหรัฐอเมริกา
อยู่ในขณะนี
้
9วิธี ก้าวสู่เส้นทางมหาเศรษฐี ฉบับบุญกฐิน ISBN : 978-974-314-725-8
จัดทำโดย : ชมรมผู้รักบุญ พิมพ์ที่ : โอ เอส พริ้นติ้ง วันที่พิมพ์ : ๑ ตุลาคม พ.ศ. ๒๕๕๒