Korijeni genocida

Korij eni genocida

Genocid nad Srbima ne bi se mogao tako surovo ostvariti 1941. 1945. da nije duboko
pripreman iz istorije, na idejama etnikog ienja bliskim ustatvu, podravanom od
Svete stolice - odluujue i u odreivanju granica NDH do Drine.

TRGOVINA MRTVIM DUAMA

Korijeni istorije genocida 1941-1945. godine su u dubokoj prolosti vezani za one motive
koji su konstituisali modernu hrvatsku naciju, kae poznati istoriar dr Milorad Ekmei u
svom predgovoru Zborniku radova o Jasenovcu, objavljenom povodom nedavno odrane
Meunarodne konferencije u Banjoj Luci.

Dva priloga o genocidu, objavljena u Zborniku radova sa etvrte Meunarodne
konferencije o Jasenovcu, odrane 30. i 31. maja ove godine u Banjoj Luci, sadraj su
novog feljtona "Glasa Srpske".

Prvi je Predgovor, pod tim naslovom, dr Milorada Ekmeia, o istorijskim korijenima
genocida 1941 - 1945, nad Srbima, Jevrejima i Romima, duboko usaenim u prolost iz
koje su ponikli, razvijali se i jaali.

Jugoslavija je nakon 1945. bila jedina drava u svijetu ija vlada nije prebrojala svoje
mrtve. Zbog kulturne i nacionalne politike, voene u toj zemlji, srpska nauka nije mogla
dati konaan odgovor na istoriju genocida, osuena na trajan napor koji se ne sme
smatrati zavrenim, nego kao uvek napor koji je u toku", kae poznati istoriar.

Da je suoavanje sa istorijom nunost, neizbjena za naciju odlunu da stvori uslove
kako se zlo nikada vie ne bi ponovilo, pokazali su Nijemci poslije sloma nacizma, o
emu govori drugi prilog Balkanska verzija 'lai o Auvicu' autora Vladimira Umeljia, koji
se osvre na vrijeme NDH, ulogu Vatikana, minimiziranje rtava Jasenovca, skoranje
hrvatske prilike...

itanjem ovih priloga otvara nam se jo jasnije jedan prostor iz prolosti iz koga su se
ispilile faistoidne ideje, objeruke prihvaene u Nezavisnoj dravi Hrvatskoj, ijim
znamenjem se i danas povremeno s ponosom oglaavaju njene pristalice, koristei za to
estradne i druge oblike masovnog okupljanja mladih.
www.krajinaforce.com
1
Korijeni genocida

Srpska nauka je posle Drugog svetskog rata bila prikraena da do kraja istrai istorijske
korenove genocida koji je izvren u Nezavisnoj Dravi Hrvatskoj nad srpskim, jevrejskim
i romskim narodom. Jugoslavija je nakon 1945. bila jedina drava na svetu ija vlada
nije prebrojala svoje mrtve. Improvizovalo se sa uspostavljanjem ustanova za ispitivanje
broja mrtvih; grobovi i jame (foibe) na krakom podruju nisu otvoreni, sve do rasula
drave 1991. To je ostavljalo vidljive tragove na sve pokuaje da naunici umisle
naknadno i sami da rekonstruiu istoriju genocida i njegove stvarne posledice.

U isto vreme, u kulturi je poela najpre prikrivena, a zatim sve otvorenija gogoljevska
trgovina mrtvim duama. Uporedo sa revizionistikom istoriografijom u zapadnom svetu
da se umanji znaaj holokausta i broj jevrejskih rtava svede na neku meru koju bi
potomstvo lako prihvatilo kao propratnu pojavu svakog rata, a ne samo moderne
ideologije faizma, u jugoslovenskoj kulturi su impulsi revizionistike nauke sa Zapada
poeli dobijati smisao zastraujuih politikih poruka.

Sumiranje ovih napora je izvrio nekada zvanini istoriar gerilskog rata i general Franjo
Tuman knjigom "Bespua povijesne zbiljnosti" 1989. Knjiga nije usamljen balkanski
proizvod napora kultura drava koje su doivljavale istorijsku krizu rasula svoje
ideologije i celog ekonomskog sistema. U nevidljivom stroju iza njene pozadine stoje
dugaki redovi evropskog katolikog klerikalizma.

Tumanova statistika pokazuje da je u logoru Jasenovac stradao deset puta manji broj
rtava nego je 1946. zvanina komisija hrvatske vlade 15. novembra 1945. napravila
svoju i objavila godinu dana kasnije pod naslovom "Zloini u logoru Jasenovac".
Predsednik te komisije je bio dr Venceslav Celigoj, a sekretar dr Ante toki. Komisija je
zakljuila da se egzaktan broj rtava nikada nee ustanoviti, s obzirom na to da su
tragovi unitavani i ubijeni delimino bacani u reku Savu da ih odnese. Broj od 500-
600.000 je minimum koji se merodavnim naunim ispitivanjima dokazuje.

Ni jugoslovenska vlada, niti vlade republika u kojima je genocid izvren nisu ovaj
zadatak dovele do kraja. Kasnije betoniranje otvara jame (foibe) u krakom podruju, a
naroito izbegavanje ranijih sloboda da se istrauje odgovornost Rimske kurije, naroito
nakon dravne posete predsednika Tita Vatikanu 1971, proizveli su u celoj kulturi onu
plimu koja je zavrila sa sintezom generala Tumana.

Ovakva pozadina stanja u srpskoj nauci je ostavljala trag i na celu kulturu i nacionalnu
politiku. Posledica je da se nijedan nauni skup, bez obzira na to koliko e velikih
svetskih autoriteta okupiti, ne moe smatrati naunim popritem koje e dati konane
odgovore na istoriju genocida 1941-1945. Cela srpska nauka je osuena da bude trajan
napor koji se ne sme smatrati zavrenim, nego kao uvek napor u toku.

www.krajinaforce.com
2
Korijeni genocida

Korenovi istorije genocida 1941-1945. su u dubokoj prolosti i vezani su za one motive
koji su konstituisali modernu hrvatsku naciju. Ona je izrastala u procepu sukoba interesa
velikih evropskih sila u okviru "Istonog pitanja", posebno od poetka vremena rasula
Osmanlijskog carstva od 1683. U svim mirovnim ugovorima Habzburkog carstva sa
Osmanlijskim carstvom, od Karlovakog mira 1699. do Berlinskog kongresa 1878,
postoji pravilo da se muslimanska i jevrejska manjina na podruju koje je zauzeto od
Turaka ne tolerie.

Gvozdeni zakon prisiljavanja muslimanskog stanovnitva na seljenje iz zauzetog prostora
bio je na snazi sve dok interesi Habzburkog carstva iza 1878. nisu dobili novi smisao.

U najznaajnijoj agrarnoj revoluciji 1875-1878. od najmanje etrnaest, koliko ih je bilo u
BiH do 1910. godine, stradalo je ukupno oko sto pedeset hiljada stanovnika, od ega
najvie Srba Smatra se da je u pokrajini Slavoniji, pre etnikog ienja, do 1699. bilo
45,5 odsto muslimanskog stanovnitva. U unutranjoj Dalmaciji (podruje Imotskog i
Sinja) taj je procenat bio moda i vii. U Slavoniji je ukupno tada bilo 220.000 ljudi. Oko
130.000 muslimana se iz Panonije nakon 1699. iselilo u turske pokrajine juno od reka
Dunava i Save.

Izuzetak je podruje ue Srbije, gdje su brojni ratovi i migracije, nasilno ili iz nevolje,
doveli do depopulacije zemljita, pa je na tom prostoru od 1717. do 1739. bilo samo oko
90.000 ljudi. Danas tamo ivi matica srpske nacije od nekoliko miliona ljudi, sa
Beogradom kao metropolom od preko dva miliona.

Istorijska nauka, posebno kola Jovana Cvijia, ustanovila je da je 85 odsto stanovnika
ue Srbije doseljeno iz susednih pokrajina. Posebno je srpski narod u Bosni i Hercegovini
izgubio brojani primat nad svim pokrajinama u kojima ivi srpski narod.

Posljedice ustanaka

Srbi su podizali najmanje 14 znaajnih agrarnih revolucija u Bosni i Hercegovini od 1804.
do 1910. U najznaajnijoj od tih revolucija 1875- 1878. stradalo je oko 150.000 ukupnog
stanovnitva, od ega najvie Srba. Ve u prvim mesecima tog ustanka 1875. na
habzburko podruje je prebeglo 220.000 ljudi, a taj se broj kasnije poveao jo za blizu
100.000. To je vie od polovine srpskog stanovnitva. Prvi moderni popis, uinjen po
evropskim propisima, u Bosni i Hercegovini je izvren tek 1879, pa je po tome bilo
mogue da se ovi brojevi smatraju uverljivim.

www.krajinaforce.com
3
Korijeni genocida

Po svim popisima stanovnitva do 1981. Srbi su imali relativnu veinu u Bosni i
Hercegovini. Stalno demografsko curenje srpske vode u Srbiju iz susednih pokrajina je
istorijski okonano tek krajem graanskog rata 1995.

Po popisima iz 1880. na podruju Hrvatske i Slavonije je ivelo 26,3 odsto srpskog
pravoslavnog stanovnitva, u Dalmaciji (po popisu 1910) od 645.000 stanovnika na
pravoslavne Srbe je otpadalo 17 odsto ljudi. "Srbi katolici", prema raunanju 1936, imali
su oko 25.000 ljudi.

Korenovi etnikog iseljavanja u Srbiju vezani su za ratove Austrije i Osmanlijskog
carstva, a ubrzani su iza 1815. U vreme Srpske revolucije pod Crnim orem 1804-
1815. bilo je pobuna u Bosni (1804, 1805, 1807, 1809) i Dalmaciji (1806). U Dalmaciji
su bili organizovani od strane emisara iz ruske ratne flote i ljudi crnogorskog mitropolita
Petar I Cetinjskog. Crnogorci su opsedali Dubrovnik sa ciljem da ga pretvore u
prestonicu "Slaveno-serbskog carstva" kako je crnogorski prvosvetenik zamiljao. Iza
njega su stajali visoki svetenici Stratimirovi u Sremskim Karlovcima, i biskup
zagrebaki Vrhovac.

Nakon 1815, kada Dalmacija dolazi pod vlast Austrije, sve do 1918, politika prema
pravoslavnim se radikalno menja. Papskom enciklikom 1817. habzburki car je dobio
pravo da postavlja biskupe u primorskim biskupijama, srpska irilska azbuka koja je bila
i zvanino pismo svih franjevakih upa u Dalmaciji, Slavoniji i Bosni i Hercegovini je
ukinuta. Bogosluenje i jedna bogoslovija (Priko na reci Cetini) koja je bila na
staroslovenskoj osnovi, prebacuje se na latinski obred.

Ludvig Taloci, istoriar habzburke vlade, krajem DID i poetkom DD veka, zakljuio
je da su temelje Velike Hrvatske stvorili habzburki vladari od 1806. godine.

Katolicizam i kroatizacija

Hrvatska nacionalna politika je do uspostavljanja dualizma 1867. poivala na ideologiji
"liberalnog katolicizma", iji je jedan od glavnih protagonista bio biskup slavonski Josip
trosmajer. Hrvatski "ilirski pokret" kao i svi drugi u Evropi nadahnjivani od ideologa
liberalnog katolicizma, ispovedao je ideju da Hrvati treba da stvaraju zajedniku "ilirsku
naciju" sa Srbima i prestonicom drave u Beogradu.

"Socijalni katolicizam" od 1867. je uinio istorijski zaokret u hrvatskoj nacionalnoj
politici. Svi katoliki pisci, biskup trosmajer na prvom mestu, otac hrvatskog
nacionalizma u Dalmaciji Mihovil Pavlinovi, odbacuju svoj raniji ivotni kredo da su
www.krajinaforce.com
4
Korijeni genocida

stanovnici Slavonije i Dalmacije Srbi i ukljuuju se u postojanu reku kroatizovanja cele
kulture.

Zajedno s tim tekao je i proces laganog, ali temeljitog procesa transformacije tipologije
nacionalizma (nacionalnog pokreta) na celom jugoslovenskom prostoru lingvistikog tipa
u religiozni tip. Taj je proces okonan trijumfom Atlantskog pakta u ratu protiv Srbije,
Crne Gore i Srba u Hrvatskoj i Bosni i Hercegovini do 1995. godine.

Po ideologiji glavnih hrvatskih politikih stranaka, koje se stvaraju nakon 1860, etnika
granica Hrvata na istoku je smatrana da sledi reke Vrbas i Pliva na zapadu severne
Bosne. U programu glavne "Narodne stranke" jasno je reeno da je istona granica
Hrvata na tim rekama. Prvi hrvatski katoliki (euharistiki) kongres" 1900. je doneo
zvaninu deklaraciju da je istona granica Hrvata na reci Drini. Pre toga je dolo do
metamorfoze hrvatskog nacionalnog pokreta i ideologije celog drutva, od ideologije da
naciju sainjava zajednica jezika, ka ideologiji da je nacija proizvod zajednice nejednakih
rasa. Tu je teoriju u Hrvatskoj stvorio ideolog modernog hrvatskog nacionalizma i jedan
od ranih glasova hrvatskog faizma, Ante Starevi.

Osnova svih modernih hrvatskih nacionalnih partija izrasla je iz uenja "socijalnog
katolicizma", konano uoblienog papskom poslanicom 1891. Ante Starevi je preveo
teoriju nekih zapadnih naunika, a posebno maarskog pisca Jozefa Etvea (1851) da je
nacija nastala spajanjem vie i nie rase. Doseljene rase sa severa i istoka (Franci u
Francuskoj i Maari u Ugarskoj) su se spojile sa niim klasama galskog i slovenskog
stanovnitva i stvorile nove nacije. Starevi je pisao da su i Hrvati potomci jedne
nordijske rase, koju sam nije imenovao, a njegovi sledbenici nairoko dokazivali da
pripada Gotima.

I Starevi, isto kao njegovi uzori u zapadnoj Evropi i Maarskoj, tvrdio je da je
"gospodiva pasmina" Hrvata bila dravotvorna i dala vladajue plemstvo koje nosi
dravu. Kako je bilo odve belodano da je hrvatsko plemstvo bilo poreklom od
inovnikog plemstva ("noblesse de robe"), a ne starog plemstva maa i plave krvi,
Starevi je verovao da su muslimanski begovi BiH jedini istorijski preostatak iz
prolosti.

Muslimani u BiH su slabo marili za ovo dokazivanje pre Svetskog rata 1914, a u toku
Drugog svetskog rata 1941-1945. pretenom veinom su ga prihvatili kao osnovu svog
ponaanja.



www.krajinaforce.com
5
Korijeni genocida

Starevieva aka omaka

Okupaciju BiH je Habzburko carstvo poelo pripremati iz znatne istorijske dubine.
Nakon uspeha Srpske revolucije 1804-1815, da stvori autonomnu dravu, osnovanu na
drutvu slobodnog seljatva, svi su nacionalni pokreti u susednim pokrajinama poeli
zahtevati ruenje osmanlijskog dravnog feudalizma i stvaranje zajednica slobodnih
seljaka kao u Srbiji.

Za razliku od zapadnoevropskog feudalizma, islamski feudalizam je bio dravni
feudalizam. Feudalci nisu bili vlasnici svojih zemljinih poseda, nego upravljai na njima
kao konjanici sultanove vojske. Nakon smrti jednog vlastelina sultan ga daje drugom, ali
se potuje obiaj da sin starog spahije ima prednost. Izraunato je (bosanski istoriar
Alii) da je nakon sloma muslimanske pobune 1851. ostalo samo 26 odsto starih
spahija na svojim posedima.

Ante Starevi je gradio kulu na pesku i napravio aku omaku da je plemstvo BiH bilo
staro plemstvo od vremena seljenja Gota iz ranog srednjeg veka. Ali politika modernog
hrvatskog nacionalnog pokreta, koja je iz reda prihvatila Starevieve teorije, upravo se
ekstremno radikalizovala i zbog ove teoretske mitologije na kojoj poiva. Osnova svih
modernih hrvatskih nacionalnih partija je izrasla iz uenja "socijalnog katolicizma" iza
1867. Ono je konano uoblieno papskom enciklikom "Rerum novarum" 1891.

Naputa se stara politika katolike crkve pasivnog odnosa vernika prema nacionalnoj
dravi ("ni birati ni biti biran") i polako stvaraju katolike politike stranke. Celi se
katoliki pokret usmeruje preko jednog zajednikog u celom katolikom svetu, pa u
svakom postoji jedna "Katolika akcija".

U Italiji je svetenik Don Sturco formirao katoliku stranku, konano tek nakon 1918, da
bi je sama Rimska kurija poela potiskivati u korist pobednikog italijanskog faizma iza
1922. Mitologizacija naunog istraivanja o hrvatskom poreklu svih katolika zajednikog
jezika sa Srbima od ranog srednjeg veka je samo dodatak ovoj osnovi "socijalnog
katolicizma" u podlozi.

Austro-Ugarska je poela politike pripreme za okupaciju BiH od vojnog poraza u ratu
protiv Italije i Pruske 1866. Tek tada se prihvataju filozofske osnove ove politike koje je
1844. stvorio veliki italijanski katoliki pisac ezare Balbo, u knjizi "Nade Italije"
("Speranze d' Italija"). On je smatrao da Austrija treba da napusti pokrajine koje je
drala u Italiji (Lombardija i Venecija) i nadoknadu trai na balkanskom istoku.

www.krajinaforce.com
6
Korijeni genocida

Celi nemaki narod mislio je Balbo treba da izvri misiju uvoenja evropske civilizacije,
kako bi istisnula ropstvo koje dolazi od Rusije. Severni Nemci treba da stvaraju nemake
katolike i luteranske kolonije u Poljskoj, a Austrija na Balkanu. Nakon poraza u ratu
1866. Austrija (Austro-Ugarska) prihvata ovo kormilo.

Strah od ujedinjenja Srba

Kada su Srbi BiH u velikoj agrarnoj revoluciji 1875-1878, proglasili ujedinjenje sa
Srbijom i Crnom Gorom na Vidovdan 28. juna 1876, austrougarska vlada je poela
aktivno raditi na konanom realizovanju okupacije BiH. Grof Andrai, ministar spoljnih
poslova monarhije, ispovedao je ideju da BiH nema svoje posebno nacionalno bie
("Sein"), da nuno mora biti ujedinjena sa Srbijom.

Svi nemaki politiari, a naroito ustanove koje vodi katolika crkva ("Katoliki kasino" u
Beu, katoliki euharistiki kongresi), poeli su ispovedati strah da bi ujedinjenje BiH sa
Srbijom znailo politiki prevrat u kome bi svi Juni Sloveni pristupili zajednikoj dravi
sa Srbijom. Bizmark je govorio da bi to bio potres koji bi se osetio do Berlina, iako je tu
distancu bio ranije skratio do slovake Bratislave.

Voa katolike stranke u Nemakoj, "Zentrum Parthei", Vindhorst je u Rajhstagu
kritikovao politiku neutralnosti kancelara Bizmarka u "Istonom pitanju". Umesto
miljenja kancelara da sve te varoice na Balkanu, o kojima novine obilato piu, ne
vrede dobrih kostiju jednog pomeranskog vojnika, Vindhorst je u Rajhstagu tvrdio da od
borbe oko tih balkanskih varoica zavisi pitanje ko e vladati buduim svetom - Germani
ili Sloveni.

Dananja Topola i Mahovljani kod Banje Luke, Novo Selo kod Bijeljine i druga mjesta s
plodnim zemljitem bila su katolike agrarne kolonije doseljenih njemakih seljaka i
tirolskih Italijana.

Odmah nakon okupacije BiH 1878. poelo je stvaranje katolikih agrarnih kolonija u
Bosni. Sve su bile smetene na plodnom zemljitu severne Bosne. Do 1914. bilo ih je
stvoreno 24, a prva je uspostavljena doseljavanjem nemakih seljaka kod Banje Luke i
bila nazvana Vindhorst (Njindhorst, dananja Topola). Odmah do nje je stvorena kolonija
italijanskih seljaka iz austrijskog Tirola - Mahovljani, na zemljitu dananjeg aerodroma.
Bilo je zamiljeno da se uz reku Drinu stvori celi lanac agrarnih naselja Nemaca.
Najznaajnije je bilo "Franz Josephs Feld", dananje Novo Selo kod Bijeljine. Ove su se
kolonije poele ukidati Hitlerovom odlukom da ih nakon izgubljenog Staljingrada
preseljava u podruje Poznanja. Istoriari su izraunali da je u BiH, nakon okupacije do
1918, bilo useljeno 240.000 katolikih stanovnika. Oni koji su preostali - su se
kroatizovali.
www.krajinaforce.com
7
Korijeni genocida


To nije bila jedina ustanova da habzburke vlasti uine kraj demografskom prvenstvu
Srba u BiH. U svim popisima stanovnitva su sainjavali relativnu veinu 43-44 odsto. Sa
nacionalnim istomiljenicima katolika i muslimana imali su apsolutnu veinu.

Nacionalizacija po religiji

Proces kroatizacije katolika u BiH do 1918. jo istorijski nije bio okonan. To je
generacija knjievnika Ive Andria, koja se od ranog detinjstva smatrala srpskom. Kada
je mladi Stjepan Radi, voa glavne hrvatske nacionalne partije iza 1918-1890, posetio
grad Mostar, od 3.353 katolika u gradu od 14.370 stanovnika, samo 250 su se smatrali
nacionalno opredeljenim Hrvatima. U razgovoru sa jednim muslimanskim seljakom, koga
naziva Turinom, uo je da bi se musliman rae "volio crnogorske krvi napiti, nego Meku
ugledati".

Taj procenat od 250 opredeljenih Hrvata od 3.353 katolika (13,5 odsto) je merilo za
istorijsku demografiju izraunavanja opteg procenta kroatizacije katolika Bosne,
Hercegovine, Slavonije i Dalmacije. U Dalmaciji i Slavoniji je bio vii jer je ranije poeo.
Radi je alio to se stanovnitvo nacionalizuje po religiji i proroki strahovao da e se to
zavriti istrebljivanjem.

Nemaki doseljenici u BiH su poeli da vre znaajnu ulogu u razvoju pokrajina. U
kulturnom pogledu je najznaajniji od njih teolog i katoliki ideolog Johan (ili Hans) Merz.
Danas je poznat po kroatizovanom nazivu kao Ivan Merc. Bio je poreklom od doseljenika
u Vindhorst. (Jedan katoliki istoriar Banje Luke smatra da je Merc bio posinak u
katolikoj porodici, jevrejskog porekla.) Merc je postao ideolog katolikog politikog
pokreta Hrvata. Vodio je katolike omladinske organizacije, a iza 1929. stvorio veliko i
uticajno drutvo "Kriara". Po politikoj i drutvenoj ideologiji su se utopili u hrvatski
faizam. Obrazovan u Parizu, i danas se smatra najveim hrvatskim katolikim
misliocem.

Ideja o neophodnosti da se uini kraj srpskoj etnikoj veini u BiH je aktivno i najvie
vrila habzburka vlada. Od 1882. do 1903. je bila proglaena "bosanska nacija". Nije se
odrala, jer su je sve tri verske strane odbacile. Muslimani e je obnoviti tek 1993, kad
su pod amerikim pritiskom napustili tada zvanian etniki naziv muslimana. Muslimani
BiH su od 1868. do 1993. devet puta menjali etniki naziv svoje zajednice. Sporazumom
sa srpskim voima 1901-1902. su bili prihvatili program da su muslimani etniki Srbi,
jezik i pismo srpski, a doseljene katolike iseliti iz pokrajine.

Najznaajniji pokuaj radikalnog demografskog suzbijanja Srba je preduzet u ratu 1914.
Sve su pokrajine u habzburkoj dravi imale svoje pokrajinske vojske, kao "Honved" u
www.krajinaforce.com
8
Korijeni genocida

Maarskoj, ili "Domobrani" u Hrvatskoj. Zbog straha da bi tom pokrajinskom vojskom
komandovali srpski oficiri, sa srpskim jezikom i pismom, BiH je nakon uvoenja ustava
1910. dobila dobrovoljake "Schutz Gorps", sastavljene od katolikih i muslimanskih
dobrovoljaca. Predominantno su bili muslimanski u svojoj nonji. Ideja je starija od
1910.

Rat protiv Srbije je strateki razraivan u habzburkoj vojsci od 1906. Tada je uzeto
pravilo da napad na Srbiju mora uslediti preko reke Drine, a ne sa severa preko Save i
Dunava, kako su svi ratovi u istoriji voeni. Istona Bosna i zapadna Srbija preko kojih
se priprema habzburki vojni pohod nakon 1906. - je brdovit teren. Ima samo jednu
transportnu liniju uskotrane eleznice, kroz brda i tunele.

Kad je u prvim bitkama rata 1914. habzburka vojska izgubila odluujue bitke u
zapadnoj Srbiji i prepustila podruje do Sarajeva srpskoj i crnogorskoj vojsci, general
koji je izgubio tu strategiju je u memoarima objasnio da su razlozi za taj poraz bili
politiki. Vlada je nameravala da, zajedno sa invazijom Srbije, iseljava srpsko
stanovnitvo iz Podrinja u istonoj Bosni. U uputstvima za rat Schutz Korps formaciji je
izriito nareeno da se zajedno sa potiskivanjem srpske vojske potiskuje i srpsko
stanovnitvo. Nekoliko hiljada porodica pravoslavnih Srba je proterano u Srbiju.

Austrijski rani faizam

Poetkom rata 1914. Austro-Ugarska je u BiH poela sa praksom koja se treba smatrati
ranom istorijom faizma 1941. Odmah su stvoreni koncentracioni logori za sumnjive
Srbe. U evropskoj istoriji nisu postojali do toga vremena. Prvi put su ih poeli stvarati
Englezi u ratu sa Burima u Junoj Africi 1903. U isto vreme je preduzeta politika
suzbijanja pravoslavnih Srba na celom podruju BiH.

Prvi veliki masakr, koji bi se mogao smatrati da otkriva genocidne namere, desio se u
selu elebii u Podrinju u oktobru 1914. kada su bez suenja streljana 84 srpska seljaka.
Lokalni funkcioner Tanovi koji je to uradio u hercegovakom Avtovcu, gde je 1914.
streljao bez suenja 37 srpskih talaca, doiveo je da je njegov sin vodio masakr u
faistikoj Hrvatskoj 1941. i zbog toga od komunista kasnije bio streljan.

Genocid nad pravoslavnim i jevrejskim vjernicima 1941-1945, nije mogue shvatiti ako
se misli da ga je izvrila samo policija i vojska i da religiozni fanatizam nije zahvatio
cijelo drutvo. Katoliki seljaci u Dalmaciji ubijali su s pasijom svoje srpske susjede" -
izvjetavali su Italijani Genocid nad srpskim narodom, kao ni holokaust nad jevrejskim,
ne bi se mogao tako surovo ostvariti 1941-1945. da nije duboko pripreman iz istorije.
Antisemitizam je star koliko i hrianstvo, ali antijudeizam katolike crkve, koji se za
nekoliko vekova sistematski ispoveda, je ipak bio osnova za njegovu svetovnu varijantu
www.krajinaforce.com
9
Korijeni genocida

antisemitizma. Elementi su bili ugraeni u politiku trijalistike reforme habzburke
monarhije, na emu radi prestolonaslednik Franc Ferdinand sa strankom Karla Luegera.
U "Mein Kampf" Hitler je pomenuo da je to bio pokret, za koji je u mladosti imao
pogrena ubeenja, koga treba slediti.

Cela srednjoevropska graanska klasa, sa velikim delom inteligencije, pre 1914. vae
ideologiju potrebe obrauna sa demokratskim vladama. U studiji o desnom radikalizmu
pre 1914. i objavljenoj 1970, eki istoriar Bedrih Leventajn veli da nemaka srednja
klasa ivi od ideja o "jakom oveku" koji e dravu voditi u stalne spoljne ekspanzije i
opte militarizovanje drutva.

U BiH dravni funkcioneri ispovedaju potrebu stvaranja "jednog potenog apsolutizma"
budunosti ("ein gelinder Absolutismus"). U doba Aneksione krize 1908-1909. hrvatska
politika u Bosni stvara neke institucije koje e biti uskrsnute u Svetskom ratu 1941. Tada
je postojala namera da se organizuje dobrovoljaka "Crna legija" protiv srpskih pretnji. U
Hrvatskoj politiari Iso Krnjavi i Ivo Pilar razvijaju upravo tada ideje o potrebi rasnog
homogenizovanja budue hrvatske drave od slovenakih granica do reke Drine.

Uloga "Katolike akcije"

Genocid u ratu 1941-1945, u svim varijantama stratekih priprema faistikih drava,
nosio je u sebi ideje i programe o diktaturama koje e izvriti etniko i rasno ienje.
Crkva je odigrala odreenu ulogu u pripremama pobede ustakog pokreta Ante Pavelia
nad politikom hrvatske seljake stranke Vlatka Maeka. Kratko vreme, dok jo nije seo
na tron zagrebakog nadbiskupa, Alojzije Stepinac je stvorio "istu katoliku akciju".
Njeno postojanje od 1936. je otkrio jedan od njenih funkcionera, ali je istoriari nisu jo
temeljitije rekonstruisali. Izriito se zahtevalo da hrvatski katolici naprave konverziju od
podravanja Hrvatske seljake stranke ka ustakom pokretu u emigraciji, koji na
revolucionaran nain razara ranije federalistike planove o mestu Hrvata u preureenoj
Jugoslaviji.

Prvih dana rata 1941. nije bilo sasvim jasno koje su granice proklamovane nezavisne
drave u Hrvatskoj. To pita novoimenovani "komandujui general" u Zagrebu Glez
Horstenau Adolfa Hitlera na putu da preuzme tu znaajnu dunost. Hitler je verovao da
e to biti reka Bosna, jer vie se zbog etnikog rasporeda ne bi moglo odrati.
Musolinijev generaltab je razradio plan razgranienja hrvatske drave, po kome bi
Hrvati imali izlaz na more u Suaku, a Srbi u Dubrovniku. Italijanska zvanina politika,
ukljuujui i kraljevski dvor koji je pristao da princ od Savoje postane budui hrvatski
kralj, ne smatra da bi iz te drave Srbi trebalo da budu iskljueni. Jo nije razraeno
kako su ovi planovi propali i uspostavljena drava do reke Drine. Oigledno je u tom
pitanju odluujuu ulogu izvrila Sveta stolica.

www.krajinaforce.com
10
Korijeni genocida

Italijanska vojska je u svim izvetajima od poetka okupacije upozoravala da nova
hrvatska vlada vodi politiku iskorenjivanja srpskog i jevrejskog stanovnitva. Videli su da
to izaziva otpor u srpskim selima. Prve oruane arke su moda, starije od formalnog
datuma izbijanja rata 6. aprila 1941. U aprilu 1941. se ubijaju Srbi u Bjelovaru, kroz celi
maj mesec opasnost od oruane pobune zbog nasilja nad njima je iz dana u dan rasla.
Prvi oruani odred je stvoren 3. juna u selu Udrenje kod Nevesinja, gde su ustae
prethodnog dana izvrile pokolj stanovnitva.

Pre nego je stvoren logor u Jasenovcu sa mreom manjih logora po Slavoniji, ustake
vlasti su mislile da podignu jedan na donjoj Neretvi. zbog protivljenja italijanske vojske
to je izmeteno u zonu van italijanske vojne okupacije. Nacistiki novinari koji su
putovali kroz novu hrvatsku dravu (Adolf Dresler) javno su pisali u svojim knjigama da
je 1941. u Srbiju proterano 250.000 Srba. Nije sakrivano da su Jevreji bili odstranjeni iz
drutva i udili su se da su u italijanskoj okupacionoj zoni bili samo naterani da nose
utu traku i Davidovu zvezdu, ali su se slobodno kretali.

Italijanska obavetajna sluba je saznala da je Glavni ustaki stan u Zagrebu izdao
nareenje logornicima da se do 6. septembra mora zavriti iskorenjenje pravoslavnog
stanovnitva i da se cela imovina mora predati porodicama muslimanskim i katolikim.
Italijani su ocenjivali da nova hrvatska vlada vodi politiku iskorenjivanja pravoslavnog i
jevrejskog stanovnitva. Kada je zbog ovoga u Zagreb poslat funkcioner ministarstva
spoljnih poslova Luka Pjetromarki, izvestio je da politika konverzije na katolianstvo
predstavlja "fundamentalnu taku njegovog (Paveli) programa i da u njegov uspeh
ulae zaslepljenu veru koja ne trpi prigovora ni odlaganja".

Genocid nad pravoslavnim i jevrejskim vernicima je nemogue shvatiti ako se misli da je
on izvren od strane policijskih i vojnih formacija i da religiozni fanatizam nije zahvatio
celo drutvo. Italijani su izvetavali da u Dalmaciji katoliki seljaci "s pasijom" ubijaju
svoje srpske susede. Neposredno pred slom jugoslovenske drave urednik beogradske
"Samouprave" i dravni funkcioner Jovanovi-Stoimirovi belei u svom dnevniku da se
sarajevski Jevreji vie boje svojih muslimanskih suseda, nego nemake vojske koja
dolazi.

U Sarajevu je od oko deset hiljada Jevreja, preivelo 1.400. Likvidirani su pre poetka
masovnog holokausta, kako je nareen nakon konferencije na Vanze jezeru. Ocena u
njujorkoj "Enciklopediji holokausta" (pod "Sarajevo") da je ubijanje najvie izvela
hrvatska ulina rulja moe biti tana samo utoliko to su muslimani u gradu tada
veinom prihvatili svoj hrvatski identitet.



www.krajinaforce.com
11
Korijeni genocida

Saglasnost Svete stolice

Da Sveta stolica nije bila neobavetena o onome to se deava u hrvatskoj dravi,
svedoi zapisnik sa sastanka u Suaku zapovednika divizije italijanske Druge armije, 31.
oktobra 1941: "Hrvatska se vlada odluno orijentisala na sledeu politiku religioznog
karaktera, u kojoj ima potpunu saglasnost (totale appogio) Svete stolice: prevesti
najvei mogui broj pravoslavnih na katolianstvo, a takoe i Jevreje." Zbog toga je
zahtevano da italijanska vojska ne sme otvarati masovne grobnice poubijanih Srba, niti
dovoditi nove pravoslavne svetenike tamo gde su prethodni bili poubijani. Ni poruene
crkve se nisu smele obnavljati.

Revizionistika nauka i zvanina politika novih drava koje su stvorene nakon sloma
jugoslovenskog i istonoevropskog komunizma, trijumfovala je to je dobila razumevanje
da se istorijska istina o genocidu moe zakonom odrediti. Od 12 tadanjih evropskih
vlada, est su formirale katolike partije. Podignuti su spomenici koji lie na turistika
svratita za ugodan odmor od putovanja. Pomen rtava je toliko razvodnjen da se meu
njima vie istie narod i crkva drava koje su zloin izvrile, nego oni koji su zaista
stradali.

Ostaje stid dananjeg doba u kome se stara nasilja i zloini rafiniraju, a zauvek ne
ukidaju - kae akademik SANU, dr Milorad Ekmei, zavravajui svoj predgovor
Zborniku radova o Jasenovcu.

Kako se Hrvatska suoava sa svojom prolou - govori negiranje genocida i nastojanje
da se umanji broj srpskih rtava u Jasenovcu "U Evropi su, kao to je poznato, u 20.
veku izvrena etiri velika genocida (ako se sloimo sa ubrajanjem Turske u Evropu):


- Velikoturski genocid nad Jermenima u vreme Prvog svetskog rata (Jermenocid)

- Velikonemaki genocid nad Jevrejima (oa, holokaust)

- Velikohrvatski genocid nad Srbima (srbocid) i Jevrejima

- Genocid nad Sinti i Romima od strane nacista i svih njihovih sauesnika, zakljuno sa
velikohrvatskim ustaama.

www.krajinaforce.com
12
Korijeni genocida

Posle drugog svetskog rata je u Nemakoj nastalo jedno stanje oka, jednog tekog
moralno-etikog mamurluka i to u jednoj naciji koja je svetu dala Lajbnica i Kanta,
Mocarta i Betovena, ilera i openhauera, Getea i brau Grim... Obelodanjene su, naime,
sve pojedinosti o holokaustu i Nemci su definitivno shvatili da je njihova "zemlja pesnika
i mislilaca", za vreme nacistike vladavine, postala jedna "zemlja sudija i delata".

Od tog trenutka je poelo otvoreno suoavanje sa istorijom, i stvaranje preduslova da se
strahote vie nikada ne ponove. To je postao jedan primarni zadatak itavih generacija
istoriara i filosofa, sociologa i viktimologa, politiara i umetnika, prosvetara i medija -
sve do dananjeg dana. "Veito jueranjim" izuzecima, propagatorima nacistike
apologetike, koji poriu nacistiki genocid, ne preti samo krivino gonjenje i zatvor usled
irenja "lai o Auvicu", ve moraju raunati i sa tim, da su se nepovratno diskvalifikovali
za bilo kakvu iole ozbiljniju diskusiju - i to ne samo na ovu temu.

Suoavanje sa prolou

Kako se Hrvatska suoava sa svojom istorijskom prolou?

Ve u junu 1942. godine izdaje ustaka vlada jednu "Sivu knjigu" ("Nedjela i razaranja
buntovnika u Nezavisnoj Dravi Hrvatskoj, u prvim mjesecima postojanja hrvatske
nacionalne drave"). Cilj ove propagandne broure je jasan:

"Pavelieva vlada se kasnije trudila da probudi privid, da su srpske milicije (etnici) i
njihove voe bili glavni prouzrokovai nacionalnog osvetnikog i iskorjenjujueg rata (...)

Nasuprot tome, mora se primijetiti, da se u internim njemakim izvjetajima, od ranog
ljeta 1941. godine, prije svega postupci ustaa ine odgovornim za zaotravanje
meunacionalnog sukoba..."

Propagandne lai, kao to je ustaka "Siva knjiga", naravno, niti su ustaki pronalazak,
niti su prvo ili jedino, za ta se ustae mogu i moraju pozvati na odgovornost. Neto
problematinije je, kada jedan hrvatski doktor teologije Ivo Omranin, deset godina po
zavretku Drugog svjetskog rata, tvrdi da su u sutini Srbi 1941-1945. izvrili jedan
genocid nad Hrvatima.

injenica je, naalost, da i eksponenti zvanine hrvatske posleratne istoriografije - sa
ak rastuom tendencijom - uporno zastupaju ovu balkansku verziju "lai o Auvicu".
Ugledni hrvatski naunik, dr Ivan Supek, npr. primenjivao je najpoznatiju metodu
negiranja jednog genocida i pokuavao da, pre svega, umanji broj rtava. On je tvrdio,
www.krajinaforce.com
13
Korijeni genocida

da je u koncentracionom logoru smrti Jasenovac umrlo oko 50.000 ljudi (najvie,
svakako, hrvatskih leviara, a potom i Srba, Jevreja, Sinti i Roma)

Najpoznatiji apologet nacistikog holokausta u zapadnoj Evropi, to je naravno vrlo
interesantno, je jedan Englez, David Irnjing. I on se slino izraava u odnosu na
Auvic:"Masovno ubistvo u Auvicu, tvrdi Irving, koji znalaki izbegava u Nemakoj
kanjiv izraz "la o Auvicu", je "samo jedna legenda". Gasne komore, koje su danas
izloene u nekadanjim koncentracionim logorima su "samo makete."

Najpoznatiji zastupnik hrvatske varijante "lai o Auvicu" je, istovremeno, bio jedan od
glavnih protagonista nasilnog raspada druge Jugoslavije na kraju DD veka i jedan od
glavnih (lokalnih - jer prvi oevi istorije se retko nalaze na Balkanu), tvoraca ove druge
nezavisne Hrvatske, dr Franjo Tuman. On kae: "Povijesna istina je, da je u svim
zatvorima i logorima u Hrvatskoj, za vrijeme posljednjeg rata, umrlo ukupno 59.635 ljudi
i to ne samo Srba, ve i jedan veliki broj Hrvata, demokrata i antifaista, Jevreja i
Cigana...", Jedan drugi put, on izjavljuje: "U Jasenovcu je umrlo izmeu 30.000 i 40.000
ljudi (...) Gubici hrvatskog i srpskog naroda su prilino isti (...) Mit o Jasenovcu se razvio
u jedno neuveno ludilo..."

Kao to neporecivi istorijski izvori i naune studije, oevici i kvalifikovani svedoci (u prvoj
liniji Nemci, Italijani i same hrvatske ustae) potvruju da je u "NDH" pobijeno najmanje
750.000 Srba, a hrvatski zvanini izvori govore o 100.000 do 200.000 hrvatskih rtava u
Drugom svetskom ratu - za Tumana su to "prilino isti" brojevi, a da ne govorimo o
enormnoj razlici izmeu nevinih i bespomonih rtava jednog genocida i (sigurno,
delimino isto tako nevinih) rtava rata.

Delimino i stoga, jer ovim hrvatskim rtvama pripadaju i desetine hiljada hrvatskih
ustaa i domobrana, koji su po zavretku rata, od strane Engleza u austrijskom
Blajburgu, predati Titovim partizanima i najveim delom na licu mesta streljani. Ista
sudbina je inae snala i oko 10.000 srpskih etnika i Ljotievih dobrovoljaca, kao i oko
8.000 pripadnika slovenakih antikomunistikih formacija.

Minimiziranje broja srpskih rtava genocida zasnivaju svi hrvatski apologeti "NDH" samo
i iskljuivo na pokuaju ustanovljavanja broja stanovnika u Jugoslaviji 1964-1966.
godine, koje je zapoeto, prekinuto i proglaeno nevaeim, jer je ustanovljeno da su u
upotrebi bila tri razliita i protivurena naina sakupljanja podataka.

To bi, meutim, i da je taj popis bio korektno zavren, mogla da bude samo jedna od
indicija, koja bi sigurno bila od koristi pri utvrivanju broja rtava, ali - ak i pri jednoj
eventualnoj korekciji tog broja i bez obzira da li u smislu smanjenja ili poveanja - to
apsolutno nita ne bi izmenilo, niti u odnosu na vrednost i verodostojnost postojeih
www.krajinaforce.com
14
Korijeni genocida

istorijskih izvora, niti u odnosu na nedvosmislenu definiciju zloina genocida. Ta
definicija ne podlee ni hermeneutikim tumaenjima filosofije, ali ni pokuajima jedne
vie-manje sofistike virtualizacije stvarnosti.

Tuman nije oskudevao ni sa drugim politikim stavovima, koji su poznati: Bosna je
jedna vetaka tvorevina, stvorena davnanjom azijskom invazijom, ali se svakako zna
gde je granica izmeu zapadnog i istonog Rimskog carstva, kao i gde protie krajnja
granica hrianstva u Evropi (Srbi se, dakle, ponovo nalaze izvan granica hrianstva).

Paveliev sljedbenik Tuman gajio je iste - teritorijalne pretenzije, da stvori veliku
Hrvatsku uzimanjem Bosne Jednom drugom prilikom Tuman se otvoreno definie kao
dostojan sledbenik velikohrvatskih aspiracija Ante Pavelia, jer insistira na ".. prirodnim i
istorijskim granicama Hrvatske..." i to obrazlae: "..ali bacimo samo jedan pogled na
zemljopisnu kartu, ne mora se biti povjesniar, pa da se uvidi da Bosna gradi jednu
geopolitiku cjelinu sa Hrvatskom.." U istom dahu on oznaava "velikosrpstvo" kao svog
najveeg neprijatelja.

Indikativno je, meutim, da su se svi posleratni hrvatski vlastodrci - od komuniste Tita
do ekstremnog oviniste Tumana - svom snagom branili i od same pomisli da se na
mestima dobro poznatih masovnih stratita organizuju sistematska iskopavanja,
ustanovljavanje broja i, eventualno, identifikacija rtava.

U svojoj knjizi "Bespua povjesne zbiljnosti" Tuman se profilaktiki osvre na tu
mogunost, da jednog dana pritisak svetske naune i humanistike javnosti zaista
postane toliko veliki da Hrvatska bude primorana da pristane na iskopavanja i
ekshumacije, na primjer na terenu Jasenovca. Tada bi bio kraj spekulacijama, nevaeim
popisima stanovnitva i nedostojnim licitiranjem oko broja ustakih rtava. On, dakle, u
ovom pamfletu postavlja i sledeu tezu: najvei deo hrvatskih domobrana i ustaa, koje
su Englezi kod Blajburga izruili Titovim streljakim strojevima odveden je upravo u
Jasenovac, tamo pobijen i sahranjen.

Zatakavnje zloina

U istoj knjizi nailazimo i, pored tradicionalno srbofobnih, i na izrazite antisemitske
elemente. Bez obzira na injenicu da su ustae u NDH, osim Srba, pobile i oko 40.000
Jevreja i izmeu 30.000 - 60.000 Sinti i Roma, Tuman stavlja teite na tvrdnju, da su
Jevreji "... zauzimali jedan privilegovani poloaj u Jasenovcu (...) jer su sudjelovali u
klanju ne-Jevreja, komunista, Srba i Cigana.."

www.krajinaforce.com
15
Korijeni genocida

Ove svoje eksplozivne i duboko nemoralne teze zasniva Tuman na ukupno dve izjave
bivih zatoenika Jasenovca, koji su "... usled aktivne suradnje sa ustakom upravom
logora, privremeno otputeni iz logora..."

Ni hrvatski komunisti, kao to se vidi na primeru Josipa Broza Tita, nisu u sutini ( iako u
drugoj formi) odstupali od sleenja jednog "vieg cilja". Tuman i ova poslednja
nezavisna Hrvatska su samo jedna od konsekvenci i njihove vladavine: zabetoniranja
srpskih masovnih grobnica u Bosni i Hercegovini, zabrana ekshumacija na terenu
Jasenovca, odbojnost i prema naunom istraivanju ustakih zloina, visok stepen -
pravne i moralne tolerancije i prema dokazano ustakim i proustakim hrvatskim
rimokatolikim kliricima, itd.

Bilo je, svakako, i javnih odstupanja od te komunistike "internacionalistike,
bratstveno-jedinstvene" forme zatakavanja ustake prolosti. Kada je, na primjer 3.
jula 1966. godine, otvaran Spomen-park na terenu koncentracionog logora Jasenovac,
visoki hrvatski komunistiki funkcioner i predsjednik hrvatskog Sabora, Stjepan Krajai,
pozdravio je srpsku delegaciju reima: "Malo vas smo, svojevremeno, ovde pobili!"

Stevo je kanjen, iskljuivo, povlaenjem sa poloaja predsednika hrvatskog Sabora.

Simptomatino je i ponaanje hrvatskih rimokatolikih i srpskih pravoslavnih
dostojanstvenika u odnosu na ovu (zajedniku) prolost.

Pri osvetanju crkve u Jasenovcu, 2. septembra 1984. godine, govorio je patrijarh
Srpske pravoslavne crkve, gospodin German: "Naa pravoslavna deco, vi ivite ovde
zajedno sa svojom hrvatskom braom rimokatolike vere. Naa zajednika, teka i
paenika prolost nas je zbliila i uputila jedne na druge. Neka Jasenovac bude jedna
velika i strana opomena, koja nam jasno pokazuje, da bi meusobno podnoenje i
ljubav trebali da budu zakon naeg budueg zajednikog ivota. Ostvarenju ovog ideala
treba da slui i ova Boija kua, kao i sve otale crkve i manastiri, sva mesta gde se
naziva Bog i gde se uje i primenjuje Hristovo uenje o ljubavi..."

To je bio poglavar crkve, koja je iskljuivo bila rtva ustakog genocida.

ta je je rekao dr Kuhari

Jedan pozvani gost se, naalost, nije pojavio pri ovom osvetanju crkve na masovnom
stratitu Jasenovac - hrvatski kardinal i predsednik hrvatske Biskupske konferencije,
www.krajinaforce.com
16
Korijeni genocida

naslednik dr Alojzija Stepinca, dr Franjo Kuhari. On je, naime, svoj stav izneo u jednom
intervjuu pariskom "Le Monde":

"U svom govoru 10. februara 1981. godine, povodom dvadeset i prve godinjice smrti
kardinala dr Alojzija Stepinca, izjavio je dr Kuhari, da su sramotne lae da su katoliki
svetenici bili komandanti one ljudske klanice. Ovom optubom se pokuava, da se
kardinal Stepinac uini odgovornim za 40.000 rtava, koje se pripisuju logoru
Jasenovac..."

To je rekao poglavar hrvatskog ogranka rimokatolike crkve, koja, ni po hrvatskim
zagovornicima balkanske verzije "lai o Auvicu" - nije bila uesnik u ustakom genocidu.

Tezu o pomenutom stoletnom kontinuitetu stremljenja Hrvata ka "viem cilju" i
neprekidnom pripremanju razgraniavanja od pravoslavnih Srba, ponitavanju bilo kakve
forme zajednike dravnosti (osim, kao to smo videli, u utopijskom sluaju
pokatoliavanja i pohrvaivanja), potrebno je konstantno preispitivati. Ta teza je, pored
ostalog, i u neposrednoj vezi sa mojom postavkom, da je Jugoslavija bila jedan neiskreni
i svrsishodni projekat i, istovremeno, jedna uspena klopka za Srbe i njihove vitalne
nacionalne interese.

Spominjanje "Pojavljivanja Majke Boije" u Meugorju nipoto nije nikakva neukusna
ala, niti izopaavanje osnovnog ljudskog i vjerskog pijeteta, ve indicija koliko je i
ustaka tradicija dio jednog nepredvidivog uzronog lanca u istoriji Hrvatske. Korisno je
setiti se i franjevakog "pojavljivanja Gospe" u Meugorju, 1981. godine, etrdeset
godina od poetka prvog hrvatskog secesionistikog rata ( u okviru i pod okriljem
Drugog svetskog rata), kao i deset godina pre drugog secesionistikog rata na istom tlu i
sa istim lokalnim frontovima - pod okriljem, kao to je poznato, prvo Nemake i Vatikana
a potom i ostalih "NATO-demokratija".

I za neobavetene ovo "pojavljivanje Gospe" nije nikakva neukusna ala i nikakvo
pervertiranje (izopaavanje) osnovnog ljudskog i verskog pijeteta, ve jo jedna vredna
indicija, koliko je i ustaka tradicija (ovde - na primeru bh. franjevaca) deo jednog
neprevidivog kauzalnog (uzronog) lanca u istoriji Hrvatske i Balkana.

U oblasti Meugorja postoji, od kraja 16. veka srpski manastir itomisli a od 1937.
godine, u njegovoj blizini, i veliki franjevaki manastir iroki Brijeg. Ustae dolaze ve
24. juna 1941. godine, hapse, mue i ubijaju svih sedam srpskih monaha iz itomislia.
Neto kasnije, u neposrednoj blizini, ustae ubijaju preko 3.000 srpskih mukaraca, ena
i dece. Jedan od istaknutih hrvatskih uesnika ovog pokolja je i Mate Ivankovi, iz blie
okoline.
www.krajinaforce.com
17
Korijeni genocida


Tvrdnje "vidovite" djece

Na taj isti dan, etrdeset godina kasnije, tvrdi estoro hrvatske dece da im se na tom
istom mestu ukazala Majka Boija, to odmah potvruje i njihov duhovni staratelj,
franjevaki fratar Marko Zovko, a glavni svedok i govornik ove grupe "vidovite" dece je
unuka pomenutog ustakog masovnog ubice Mate Ivankovia. Majka Boija je, kako
franjevci i deca tvrde, i govorila deci, npr. 1. marta 1984. godine: "Iz posebnih razloga,
ja sam izabrala ovu parohiju (...) i elim da je vodim..."

Iako ovo "pojavljivanje Gospe" nije priznato od strane zvanine crkve, iako 1990. godine
vatikanski kardinal Ratzinger (danas papa Benedikt DVI) zabranjuje hodoae u
Meugorje - pored ostalog i jer se Majka Boija u svojim "porukama" "... umeala, u
korist franjevaca, u jednu svau izmeu franjevaca i mirnog klira, izmeu fratara i
svetenstva..." zahvaljujui deviznom prilivu od strane oko deset miliona hodoasnika i
turista godinje, ova oblast je ekonomski procvetala.

Naravno da je blasfemino (bogohulno) ak i pomisliti, da se ime Majke Boije
zloupotrebljava u privredne i turistike svrhe. Naravno da je patoloki, ak i pretpostaviti
da su rei, pripisane Majci Boijoj"... iz posebnih razloga, ja sam izabrala ovu parohiju
(...) i elim da je vodim...", u namernoj vezi sa ustakim krvavim pirom nad
pravoslavnim Srbima od pre etrdeset godina. Naravno da je perverzno i tragino, da
milioni hrianskih katolikih vernika iz itavog sveta hodoaste, u oekivanju Boije
svetlosti i milosti, na mesto zloinakog masovnog ubistva preko 3.000 Srba i sedam
pravoslavnih monaha. Naravno da je i pomisao, da je Majka Boija "izabrala" unuku
jednog od ustakih ubica, da prenosi njene rei, jedna nemoralna apologetika ustatva i
jedno stravino i neljudsko podrugivanje rtvama.

Meutim, hrvatski rimokatoliki klir je imao jedan vrlo svojstveni nain, kako nam
potvruju njihovi sopstveni istorijski izvori, da i u ustako vreme iskae svoje verovanje i
potovanje Majke Boije. Tako se hrvatskim vernicima obznanjuje ve mesec dana po
proklamovanju NDH:

"Iznad nae mlade i slobodne Hrvatske se pojavila slika djevianske Majke Boije, kao
znak na nebu. Djevica dolazi da posjeti svoju Hrvatsku. Ona eli, u svojoj materinskoj
odjei, da vidi ponovo roene u Hrvatskoj, upravo pri hiljadugodinjem jubileju
katolianstva u Hrvatskoj. Ona se ponovo sputa na zastavu nae slobode, da bi zauzela
svoje staro mjesto (...) Hrvatska Boga i Marije, iz starih vremena, ponovo je nastala..."

Ovo glorifikovanje "izabranog hrvatskog naroda" i, istovremeno, crkveno legitimisanje
ustakog preuzimanja vlasti, moda bi se na samom poetku NDH - iako je genocid,
www.krajinaforce.com
18
Korijeni genocida

kako svedoe brojni (ne-srpski) oevici, ve bio u punom jeku - jo nekako i dalo
objasniti tradicionalnom simbiozom versko-klerikalne i patriotsko-politike gorljivosti
hrvatskog klira. Kako, meutim, objasniti vest iz istih katolikih novina, od septembra
iste godine: "I ponovo se, na istonom nemakom frontu, takoe bori i Majka Boija za
faizam!"

Varijante "lai o Auvicu"

Sve varijante "lai o Auvicu", nesumnjivo, ne govore u prvoj liniji o onome, ta
zastupaju ve o onima, koji ih zastupaju. Od poetka DD veka, naime, poznata je i vrlo
prisutna promena paradigme u filosofiji jezika. To znai - nismo mi ti, koji razlaemo i
tumaimo jezik (re, slovo, izraenu misao, stav, hipotezu), ve je jezik taj, koji razlae i
obrazlae nas.

teta, da ova vrsta "la o Auvicu-naunika" jo nije otkrila makar Martina Hajdegera,
mada je pitanje da li bi ih i to - ako ne ve humanistiki moral, kad ve nije hrianska
etika - navelo da prvo razmisle o duhovnom siromatvu svake semantike demagogije a
tek potom govore, odnosno piu. Jer, ideologija i politika su, oigledno, mnogo snaniji
motivi od elje za traenjem i utvrivanjem istine.

To potvruju i aktuelni intelektualni naslednici pomenutih hrvatskih protagonista
balkanske verzije "lai o Auvicu". Postojala je, dodue, nada da e posle uspene
hrvatske secesije u poslednjoj deceniji DD veka i jo uspenijeg "etnikog ienja"
ove najnovije hrvatske nezavisne drave od Srba (ime je sigurno, ispunjen san Ante
Pavelia i njegovih sledbenika ali i nolens volens i zavet hrvatskog biskupa tadlera iz
1900. godine - u odnosu na potrebu najveih napora, da u Hrvatskoj ive samo katoliki
i hrvatski "Hristovi pravednici"), moda doi do smirenijeg, objektivnijeg i hrabrijeg
ophoenja sa istorijskom istinom. To, naalost, jo uvek nije sluaj. Naprotiv.

Nevjerovatno o balkanskom "Auvicu"! Hrvatski istoriari "otkrivaju" Jasenovac kao radni
i sabirni logor u kome je, mogue, umrlo najvie do pet hiljada ljudi, kae Mladen Ivezi
u knjizi "Jasenovac - brojke". Kada sam na Prvoj meunarodnoj konferenciji o
Jasenovcu, krajem oktobra 1997. godine, u organizaciji univerziteta u Njujorku, pored
ostalog, referisao i o moguem broju rtava ovog logora smrti, hrvatski uesnik
konferencije (profesor Vladimir erjavi) je odmah pohrlio ka mikrofonu za pitanja i
primedbe slualaca i uesnika, zastupajui Tumanovu tvrdnju o 30.000 do 40.000
ubijenih. Dr Eli Rozenbaum je na to predstavio izvetaj komande nacistike okupacione
vojske, od 6. decembra 1943. godine (uva se u US National Archive), koji potvruje da
je samo do tada u Jasenovcu ubijeno oko 200.000 ljudi. Koliko ih je jo stradalo do 24.
aprila do kada je ovaj logor funkcionisao?

www.krajinaforce.com
19
Korijeni genocida

U meuvremenu, broj ustakih rtava u Jasenovcu se, po najnovijim objavljivanjima
hrvatskih istoriara, i dalje udesno topi: "U sabirnome i radnome logoru Jasenovac,
dakle u svim logorskim radionicama i podlogorima, na radu u umi i slino, i u logoru
Stara Gradika, ivot je od svih moguih uzroka izgubilo najverovatnije izmeu 1.000 i
2.000 ljudi, eventualno 3.000 ljudi a nemogue je da ih je umrlo vie od 5.000", kae
Mladen Ivezi u knjizi "Jasenovac - brojke", izdatoj u Zagrebu 1993.

Ovo novo saznanje, da je Jasenovac bio jedan "radni i sabirni" logor, u kome je pri radu i
"od svih moguih uzroka" nekoliko hiljada ljudi eto "umrlo", hvali i jedan ugledni lan
Hrvatske akademije nauka i umjetnosti, kao jedno znaajno "nauno dostignue" (Josip
Peari u delu "Nepoudne knjige", Zagreb 1993).

Izbjegavanje odgovornosti

Dosledno istrajavanje hrvatske strane na ovoj balkanskoj verziji "lai o Auvicu" nije
samo kompromitujue za njihovu nauku i za sve drutvene institucije prava, morala,
etike i vere. To nije samo jedan eklatantni pokazatelj manjkave nacionalne i socijalne,
individualne i kolektivne emancipacije (samo)svesti. To preti ak, u meuvremenu, da
hrvatsku odgovornost za sopstvenu istoriju - upravo jednim ovakvim stavom - pretvori
(iako ne moe u svakom pojedinanom sluaju i svesno preuzetu) u istorijsku krivicu.

Kao to je poznato - ne postoji ni kolektivna, ni nasledna krivica. Postoji, meutim, jedna
neizbena istorijska odgovornost pri utvrivanju istine, koja ne mimoilazi ni naslednike
rtava, ni naslednike poinilaca zlodela. Matija Bekovi je izrekao jednu veliku istinu,
kada je napisao: "Niko nije toliko mrtav, kao onaj, kome se puca u duu."

Svojim izbegavanjem te zajednike istorijske odgovornosti i insistiranjem na hrvatskoj
"lai o Auvicu", hrvatska intelektualna, klerikalna i politika elita je na najboljem
(najgorem) putu, da puca u duu srpskim rtvama ustakog genocida 1941-1945.
godine. Time ta subjektivna odgovornost naslednika preti da se pretvori u objektivnu
krivicu sauesnika genocida. I, to je poslednje, to bi se moglo poeleti bilo kom narodu,
jer - time se prevashodno puca u sopstvenu duu.

Ali, kod Hrvata se ne dogaa nita novo.

Obelodanjivanje sutinski proustakih stavova aktuelnog predsednika druge nezavisne
hrvatske drave 20. veka u hrvatskoj javnosti je - kako odobravanjem tako i
odbacivanjem istih - svesno redukovano na jedan omanji i prolazni politiki potres i time
svedeno na jo jednu rutinsku demonstraciju uzurpiranja vlasti nad definicijama (ako ja
www.krajinaforce.com
20
Korijeni genocida

definiem crno kao belo ili pak jednog proustakog apologetu kao antifaistu, onda je to
tako i samo tako).

Stipe Mesi - a i tvorci hrvatskog javnog mnjenja - pri tom vrlo dobro znaju da se nalaze
u dokazano sposobnom i uspenom drutvu.

Jedan drugi primer pokuaja uzurpiranja vlasti nad definicijama iz naeg vremena
upravo nam nude zvanini advokati Vatikana.

Pri jednom suenju u San Francisku (SAD) koje traje od 1999. godine, predstavnici
stotina hiljada ustakih rtava zahtevaju od profitera srbocida (genocida nad Srbima
1941-1945), kao i genocida nad Jevrejima i Romima, od Vatikanske banke, Franjevakog
reda i vajcarske nacionalne banke moralnu i finansijsku odtetu.

Advokati rimske kurije, na elu sa linim pravnim zastupnikom trenutnog pape Benedikta
DVI, pokuali su da pred ovim sudom ospore opravdanost ovih zahteva i svojom
decidiranom tvrdnjom, da je "ustaki genocid po meunarodnom pravu bio jedan
dozvoljeni in".

Profit Vatikanske banke

Oni tvrde da nacistiki reim nije prekrio zakon tokom genocida nad petsto hiljada Srba,
Jevreja i Roma. I zastupnici Vatikanske banke, ukljuujui i linog advokata pape
Benedikta, tvrde da je genocid koji je poinio ustaki reim u Hrvatskoj u Drugom
svetskom ratu, bio u skladu sa meunarodnim zakonom. Vatikanska banka je optuena
da je posle rata "prala" profit ostvaren zahvaljujui genocidu - ukljuujui zubno zlato
koje su od rtava uzeli predstavnici ustakog reima, podravanog od strane nacista.

Advokati koji zastupaju preivele holokausta, smatraju skandaloznim tvrdnje Vatikanske
banke da su genocid i pljaka dozvoljeni in prema meunarodnom zakonu. Donatan
Levi, jedan od advokata koji zastupa preivele holokausta, pita se da li papa uopte zna
ta predlau banini advokati.

"S jedne strane Vatikan poslednjih godina asa ne asi s optubama protiv Izraela i
Srbije, ali ovde u sutini kae da je u redu masakrirati petsto hiljada ljudi, ukrasti
njihovu imovinu i pohraniti je u Vatikanskoj banci... Papu Benedikta bi trebalo da brine
to se na Saveznom sudu SAD podriva moralni integritet njegovog papinstva" (citat iz
Advokatske kancelarije - Donatan Levi i Tomas Iston).
www.krajinaforce.com
21
Korijeni genocida


U poslijeratnoj Njemakoj donesen je zakon kojim se kanjava svako poricanje,
umanjivanje ili hvaljenje holokausta. U Hrvatskoj ovaj krajnje nemoralni verbalni akt kao
da je preporuka za visoke dravne i drutvene funkcije. Vrlo efektnu primenu principa -
da je "ustaki genocid po meunarodnom pravu bio jedan dozvoljen in", kako tvrde
advokati Rimske kurije branei Vatikansku bandu na suenju u San Francisku u vezi sa
opljakanim zlatom - doiveli smo (kao to je poznato) prevashodno na zapadu i za
vreme trajanja poslednjih balkanskih ratova u kojima smo bili "velikosrpski agresori,
silovatelji, etniki istai, genocidne ubice" itd.

Doivljavamo takav odnos i dan-danas pre svega zahvaljujui Hakom tribunalu i
aktuelnim otimaima srpskog Kosova i Metohije. Jer - ako ja kaem da je crno u stvari
belo, to je tako. Tako je i sa Srbima: oni su jedan genocidni narod, Kosovo je vazda bilo
iptarsko, Metohija nikad nije ni postojala...

Ko moe, dakle, da zameri Mesiu, to je jedan tako dobar politiar i, oigledno, tako
dobar katolik? Pogotovu jer Mesi, koji nije ni glup ni naivan, verovatno poznaje
kontinuitet stava Vatikana u odnosu na ustako-genocidnu prolost Hrvata. Uzmimo
samo kao primer sklanjanje i sakrivanje monstruoznog zloinca Ante Pavelia od pravde,
a putem poratnih "pacovskih kanala", kojima je - po sve brojnijim verodostojnim
indicijama - lino rukovodio kardinal Montini (potonji papa Pavle VI).

Pavelievi tovari zlata

Paveli je u maju 1945. pobegao u Austriju i ostao u britanskoj okupacionoj zoni (sa
znanjem amerike vojne tajne slube), delei sa Britancima zlato opljakano od ustakih
rtava. Beei poneo je dijamante u vrednosti hiljadu sto karata, oko 350 kilograma
zlata i razne devize. Od toga Britancima je prepustio zlato u vrednosti oko sto pedeset
miliona vajcarskih franaka. Sve ostalo, osim sredstava za line ustako-teroristike
potrebe, zavrilo je u Vatikanskoj banci.

Aprila 1946. otiao je u odei katolikog svetenika u Rim, sledei "pacovski" put Adolfa
Ajhmana, Jozefa Mengelea, Klausa Barbija, Ive Rojnice (Tumanovog ambasadora u
Argentini u devedesetim godinama starosti), pa Maksa Luburia, Dinka akia,
Vjekoslava Vrania, Stjepana Hefera, Mile Starevia itd.

Prvo utoite je Paveli naao u Collegio Pio Pontoficio, Via Gioacchino Belli 3, u
Latinoamerikom institutu Vatikana sa ekstrateritorijalnim statusom u Rimu. U maju
1946. on obitava u Castel Gandolfo, u papinskoj letnjoj rezidenciji, gde se po navodima
amerike tajne slube "esto sree sa monsinjorom Montinijem" (buduim papom
Pavlom VI). Od 9. novembra 1946. je direktno u Vatikanu, u papinskom Orijentalnom
www.krajinaforce.com
22
Korijeni genocida

institutu, a krajem godine prelazi u Institut sv. Jeronima (San Girolamo, Via Tomacelli
132) i u januaru 1947. ga ameriki agenti otkrivaju u, isto tako eksteritorijalnom
dominikanskom manastiru Santa Sabina, Lungo Tevere Aventino.

Marta i juna Paveli se kree izmeu Latinoamerikog instituta i "nekretnine u crkvenoj
svojini u Via Giacomo Veneziano 17 C". Pohodi potom jo jednom Castel Gandolfo da bi
se potom 11. oktobra 1948. ukrcao - sa pasoem Crvenog krsta br. 74369 - u kabinu
prve klase broda Sestriere, koji e ga odvesti u Argentinu.

Zanimljivo je kako amerika tajna sluba, koja kao i Britanci nita ne ini da se ovaj
genocidni zloinac uhapsi, objanjava zatitniki stav Vatikana u odnosu na Pavelia:

"Vatikan vidi u njemu jednog militantnog katolika, koji je dodue lutao i greio ali borei
se samo za kotolianstvo (...) koji se do jue borio protiv pravoslavne crkve a danas se
bori protiv komunistikog ateizma...

Ko, dakle, da zameri Stipi Mesiu zato to je on dobar politiar, dobar katolik i, kao
nesumnjivi hrvatski patriota, jedan dobar Hrvat? Za aljenje je, naravno, da sve to ne
spasava ni Mesia ni njemu sline od sledeeg pitanja - pitanja etike i morala.

Jedna od posledica otkrivanja injenice i razmera nacistikog holokausta nad Jevrejima
(Romima, itd.) u posleratnoj Nemakoj je bilo - kao to je ve navedeno - donoenje
zakona, po kome svako poricanje, umanjivanje ili pak hvaljenje ovog genocida i, time,
nacistikog reima, povlai za sobom otre zakonske kazne i moralnu diskvalifikaciju
poinioca. U Hrvatskoj, naprotiv, izgleda da je ovaj kriminalni i krajnje nemoralni
verbalni akt (ja ga zovem "balkanska verzija lai o Auvicu") najbolja preporuka za
najvie dravne i drutvene funkcije.

Amoralnost politike

Da li je to jedan Ivo Omranin ("Srbi su ustvari 1941-1945. izvrili genocid nad
Hrvatima"), jedan Franjo Kuhari ("Broj srpskih mrtvih ne prelazi brojku od 30.000"),
jedan Franjo Tuman ("Najvie oko 50.000 srpskih mrtvih (...) gubici srpskog i
hrvatskog naroda su prilino slini") ili pak jedan Stipe Mesi... ponosan na "pobedniku
hrvatsku dravu NDH 1941..." Kamere i cilj su uvek isti a to je da se, po Gebelsovom
pravilu "Svaka sto puta izgovorena la postaje istina", i dalje iri "balkanska verzija lai o
Auvicu". I svaki spomenuti u ovoj prii ili je predsjednik hrvatske drave, lan
Akademije nauka ili predsjednik Hrvatske biskupske konferencije...

www.krajinaforce.com
23
Korijeni genocida

Da ova stravina amoralnost hrvatske politike, crkvene i intelektualne elite moe da
dovede do vrlo konkretnih i traginih posledica, pokazuju vrlo upeatljivo i graanski
ratovi u poslednjoj deceniji 20. veka na tlu bive Jugoslavije.
Ostaje, nadamo se, uvjerenje da posljednji tragini dogaaji za Srbe znae definitivnu
opomenu. Zamislimo za trenutak jednu hipotetiku situaciju.

Po zavretku Drugog svjetskog rata nastaje u srcu Evrope jedna savezna drava u kojoj
veinski dravotvorni narod ine Jevreji (Srbi), koji su uspeli da preive holokaust, tj.
srbocid. Pedeset godina kasnije u toj dravi (Jugoslaviji) jedna od saveznih republika (sa
nemakom, tj. hrvatskom veinom), odluuje da na osnovu nespornog prava na
samoopredeljenje naroda, proglasi svoju nezavisnost. Ova nova drava proglaava "Lai
o Auvicu" jedino vaeom istinom. (Hrvatski predsednik Tuman jeste bio tada,
nesporno, najprominentniji eksponent balkanske verzije "lai o Auvicu"). U toj novoj
dravi kukasti krst krasi novu dravnu zastavu, itaj ahovnicu, koja je bila ustaki steg.
Uvodi se ponovo rajhsmarka, itaj ustaka moneta kuna, a jedna ulica u glavnom gradu
dobija ime po (Jozefu Gebelsu), to jest Mili Budaku, ustakom ideologu.

Hipotetiki, iz mraka se pojavljuje dr Jozef Mengele da bi primio visoko otadbinsko
odlikovanje i postao ambasador u Argentini. To isto uradio je hrvatski predsednik sa
bivim ustakim komandantom Dubrovnika, Ivom Rojnicom. I ova nova drava
(Hrvatska) proglaava jevrejski, itaj srpski narod, svojom nacionalnom manjinom, bez
takoe neporecivog prava na samoopredeljenje, bez prava, dakle, da odlui hoe li radije
da ostane u sastavu svoje matice.

Srbocid - genocid

To je bila tragika srpskog "nikad-vie-rtva" - mentaliteta, u ono vreme kada su
Tuman, Nemaka, ali i Vatikan i, kasnije, nezaobilazni svetski policajac SAD, diktirali
tadanju, sadanju i buduu problematiku Balkana. Ko, dakle, ima moralno pravo da
zameri Srbima to su verovali u natpis na ulazu u nekadanji koncentracioni logor
Dahau: "Ko eli da se genocid zaboravi, taj eli da se genocid ponovi?!"

U zavrnoj rei eleo bih da uputim ovom skupu (Meunarodnoj konferenciji o
Jasenovcu), dva predloga, odnosno dva apela. Kao prvo, molim da razmislite o usvajanju
i primeni u sopstvenom radu ovog Terminis technicus-a - Srbocid, koji ja uporno uvodim
u istraivanje genocida (prevashodno u nemakom govornom podruju, gde ivim i
primarno objavljujem). Duboko sam ubeen da e taj specifini i legitimni naziv doprineti
jednog dana u istoj meri kao npr. oa (holokaust) boljem raspoznavanju i prepoznavanju
ovog specifinog genocida. Jer pored zajednikih osobina svih genocida, koji pripadaju
optoj fenomenologiji ovog stravinog zloina, Srbocid poseduje i svoje sopstvene odlike
i, kao to smo videli, jo uvek se snano osporava i omalovaava.
www.krajinaforce.com
24
Korijeni genocida


Pre nego to ovom skupu uputim drugi apel, elim da ukratko podsetim na izvesne
znaajne paralele izmeu Srbocida i Jermenocida:

- Religiozni aspekt: Turska islamska drava progoni pravoslavne hriane Jermene, a
rimokatolika hrvatska - NDH, uz podrku svojih islamskih bosanskohercegovakih
pomonika progoni pravoslavne hriane Srbe.

- Izvrni aspekt: Nezamisliva brutalnost pri sprovoenju genocidnog ina. Muenja,
pljakanja, silovanja i po pravilu arhaino-primitivni nain ubijanja (noem, sekirom,
maljem, bacanjem u podzemne jame, jaruge i peine, itd.).

- Geopolitiki aspekt: Nemaka je u vreme oba genocida najuticajniji i najvaniji
saveznik obe (tada genocidne) dravne tvorevine - Turske i Hrvatske. Vatikan je u to
vreme drugi (prvi?) kamen-temeljac hrvatskih vlastodraca i, po pouzdanim istorijskim
izvorima, imao je pravovremena saznanja o Srbocidu. Po pouzdanim istorijskim
izvorima, Vatikan je imao i pravovremena saznanja o Jermenocidu.

- Nauni aspekt: Nemaki istorijski izvori u oba sluaja (Jermenocid i Srbocid) su
najbrojniji i najdragoceniji, jer se nemaka drava kao tadanji turski, odnosno hrvatski
saveznik teko moe optuiti za pristrasnost u odnosu na rtve (svoje tadanje
neprijatelje).

- Moralno-etiki aspekt: Obe drave - naslednice tadanjih genocidnih dravnih
tvorevina, dananja Turska i dananja Hrvatska, poriu svim silama neosporivu injenicu
tada poinjenog genocida, iako su obe za sve to vreme ostavile isuvie sopstvenih
svedoanstava o svojim nedelima.

- Aktuelni politiki aspekt: Obe drave - naslednice tadanjih genocidnih dravnih
tvorevina, dananja Turska i dananja Hrvatska, nalaze se pred ulaskom u EU i
najmarljiviji zagovornici njihovog to skorijeg pristupa "evropskom sistemu vrednosti" su
njihovi saveznici i tutori iz vremena genocida.

Apel svijetu

Moj drugi apel ovom skupu je, dakle, donoenje jedne rezolucije, koju bismo uputili
Evropskom parlamentu u Strazburu, Evropskoj komisiji u Briselu, efovima svih EU-
vlada, Ujedinjenim nacijama, SAD, Rusiji, Kini, Indiji, Izraelu, svim organizacijama i
www.krajinaforce.com
25
Korijeni genocida

udruenjima preivelih iz raznih genocida, itd., kao i, naravno, svim relevantnim
medijima u svetu, i kojom bismo zahtevali da conditio sine gua non za prijem Turske i
Hrvatske u EU bude bezrezervno priznavanje istorijske realnosti i preuzimanje istorijske
odgovornosti za genocide, poinjene od strane njihovih prethodnika.

Jer - kakav bi to bio "evropski sistem vrednosti", koji bi se zasnivao na jednoj
(balkanskoj, odnosno preteno maloazijskoj) verziji "lai o Auvicu"?
Skup, naravno, nije donio nikakvu rezoluciju u ovom smislu, shvativi da su apeli, dati u
podrugljivim tonovima, vie slika odnosa vladajueg svijeta, iji je "sistem vrijednosti"
jedino ispravan. Tako smo i razumjeli autorovu namjeru u zavrnom dijelu teksta "Tango
mortale, ili balkanska verzija lai o Auvicu".

Nova muzejska postavka u Jasenovcu je, u stvari, revizija ustakog zloina, pie dr Milan
Bulaji u svom prilogu o spomen-podruju podijeljenom dravnim granicama Hrvatske i
BiH.
Memorijalni muzej Jasenovca novom postavkom predstavlja reviziju ustakih zloina
genocida u Nezavisnoj dravi Hrvatskoj. Sistematski se sprovodi koncepcija da je
Jasenovac bio "radni logor". Klanje specijalno konstruisanim noem se ne pominje, ni
smrt 19.432 djece u povoju do 14 godina starosti. Navodno, Jasenovac treba da bude
"muzej holokausta", znai samo jevrejskih rtava! Namjesto Srba-pravoslavaca rtava,
govori se o "Kozaranima", "Slavoncima", "Krajinicima" "grko-istonicima" i slino. Ni
romske rtve se ne dokumentuju! Provlai se teza da su Srbi i ostale nacionalnosti
stradali u Jasenovcu kao politiki protivnici NDH, zbog "teroristike aktivnosti".

Radi se o pokuaju "pretvaranja ustakog logora u muzej holokausta", da "domaoj i
meunarodnoj javnosti sugeriu da su zavedeni Pavelievi sljedbenici ovdje ubijali 'samo
idove'", a Srbi i Romi, Hrvati, muslimani, Slovenci i ostali "stradavali su zbog
teroristikih planova protiv 'Nezavisne drave Hrvatske'", namjesto istine da su "Srbi
stradali zato to su Srbi, Jevreji zato to su Jevreji, Romi zato to su Romi, a Hrvati zato
to su bili antifaisti ili neistomiljenici Ante Pavelia", kako pie Zorica Stanimirovi u
tekstu "Jasenovac pod sumnjom", objavljenom u NIN-u januara prole godine.

Izjava direktorke

Jasenovac, zaista, nije Yad Vashem niti Muzej holokausta! Dr Ivo Goldtajn s pravom
navodi: "Autori nove postavke su pod uticajem modernih muzejskih postavki poput onih
u Vaingtonu i jerusalimskom Jad Vaemu, to samo po sebi nije loe. Ali hrvatska
javnost nije izraelska ili amerika, koje su prema nacistikim zloinima veoma
osjetljivi..."

www.krajinaforce.com
26
Korijeni genocida

Direktorka Spomen-podruja Jasenovac Nataa Jovii u julu 2004. izjavljuje Slobodnoj
Dalmaciji:

"Ne elimo da prikazujemo anonimne hrpe osakaenih i ubijenih ljudi, jer se tako
reprezentira zloin a rtva dehumanizuje. elimo da sve logorae i rtve prikazane na
izlobi imenujemo, jer se sa imenovanim moemo identificirati."

U novoj muzejskoj postavci "vie nee biti prikazivana sredstva za ubijanje - kae,
gvozdene poluge, maljevi i klinovi, kao ni fotografije ubijenih i masakriranih osoba...
Time se, navodno, ne relativiziraju kolektivne povijesne strahote, ve se pridonosi
njihovoj konkretizaciji, a posjetilac se senzibilizira za linu patnju i kritiki stav prema
zloinu i nasilju uope. Nova postavka e imati Memorijalni muzej, Obrazovni centar i
Obrazovnu stazu. Sredinji dio Memorijalnog muzeja bie 250 staklenih ploa sa 70.000
imena rtava logora, s mogunou dodavanja novootkrivenih imena. Obrazovni centar
e educirati posjetioce o logoru i onome to se u njemu dogodilo, a slina e biti i svrha
Obrazovne staze, koja e uz Savu voditi od zgrade Muzeja do spomenika Cvijet
arhitekte, akademika Bogdana Bogdanovia. Bit e to 'mjesto na kome e mladi uiti o
rtvama totalitarnih reima u 20. vijeku, da bi se pripremili za ivot u suvremenom
pluralistikom drutvu.

'Nova postavka' Spomen-muzeja Jasenovac, u ovom dijelu Evrope trebalo bi da postane
jedna od najvanijih institucija za muzejsko-edukativnu djelatnost prouavanja masovnih
zloina protiv ovjenosti da bi se oni sprijeili." Hrvatska je primljena u Tack Force, koju
ine 24 zemlje Evrope, Amerike i Izrael.

Hrvatska tampa ide jo dalje i govori o "politikantskoj kvazipovijesnoj manipulaciji
kojom se eljelo nametnuti 'genocidni karakter' Hrvata", "preuveliavanju broja rtava
koja je sezala do nebuloznih 700 tisua, to je krajem osamdesetih posluilo i jednoj od
osnovnih potki novog velikosrpskog programa koji je kulminirao ratovima u Hrvatskoj i
BiH".

Dodue, predlae se "da se otvoreno progovori o genocidu nad Srbima, upravo u
kontekstu prie o neukusnom preuveliavanju", pie Vlado Vurui u tekstu pod
naslovom "Jasenovac nije Jad Vaem", objavljenom u zagrebakom Jutarnjem listu.





www.krajinaforce.com
27
Korijeni genocida

Hadezovac na elu Savjeta

Savjet Javne ustanove Spomen-podruja Jasenovac je devetolano tijelo, koje
sainjavaju predstavnici Sabora Hrvatske, Ministarstva kulture Hrvatske, optine
Jasenovac, Saveza antifaistikih boraca, Srba, Jevreja i Roma. Direktor Muzeja je lan
Savjeta po dunosti.

Poslije isteka mandata predstavnika Jevrejske organizacije Slavka Goldtajna,
podrazumijevalo se da za predsjedavajueg bude izabran srpski predstavnik. Srbi su
kandidovali uglednu istoriarku Zoricu Stipeti. Preglasavanjem, u kome je odluujui
glas bio direktorke Natae Jovii, za novog predsjednika je izabran HDZ-ovac Zoran
Prpi. Prpi ne samo da nije struan, ve potie iz lokalne organizacije HDZ-a Novske!
Predstavnici Srba, preivjelih zatoenika i antifaistikih boraca, napustili su Savjet
Spomen-podruja Jasenovac.

Dr Djuro Zatezalo je iskljuen iz Savjeta, podvrgnut estokoj kritici u tampi zbog
najnovije knjige "Svjedoanstva genocida", u kojoj je objavio svjedoenja o ustakim
zloinima genocida, u izdanju Srpskog kulturnog drutva "Prosvjeta", Zagreb, 2005.

Bez objanjenja porijekla ustake politike genocida, predmeti i svjedoenja nemaju
smisla, rekao je direktor Centra "Simon Vizental", nakon to je vidio novu muzejsku
postavku u Jasenovcu U Jasenovcu je uklonjen i spomenik Duana amonje "jer se ne
uklapa u novi muzejski postav"! amonja je 19. decembra izjavio za Slobodnu Evropu da
su mu telefonom objasnili da se reljef koncepcijski ne uklapa u novi sistem, s obzirom na
to da je to ideoloki zastarjelo.

"ta je u Jasenovcu ideoloki zastarjelo?", zapitao je Dzamonja.

"Direktorka Jovii do danas nije pozvala gospodina amonju da bi mu objasnila zato je
maknut i ta e se dogoditi s njegovim spomenikom", pisala je "Politika" tim povodom
februara prole godine u tekstu "Sukob generacija". Novoizabrani predsjednik Savjeta,
hadezeovac Zoran Prpi, objasnio je da je rije o "nekim drvenim trupcima u lancima".
Jevrejska optina u Zagrebu je povodom uklanjanja amonjinog reljefa "izrazila
zgraavanje" i traila da se djelo vrati na mjesto na kome je bilo skoro 40 godina.
"Obrazloenje da se reljef ne uklapa u dananji koncept postavke jasenovaog Spomen-
podruja podsjea nas na obrazloenje gradonaelnika Zagreba u vrijeme NDH, Ivana
Vernera, na temelju kojeg je sruena Zagrebaka sinagoga, jer "hram nije u skladu sa
sredidbenom osnovom za ureenje grada Zagreba", saoptila je Jevrejska optina
Zagreb.

www.krajinaforce.com
28
Korijeni genocida

"Vana dilema u polemici o reljefu akademika Duana Dzamonje otvorila je 'vana
kulturoloka pitanja': treba li rtvama jasenovaog logora darovati cvijet ili kosti. Naime,
reljef akademika amonje kompozicija je drvenih kostiju, a Bogdanoviev spomenik je
betonski Cvijet. To je 'bogdanovievsko' pitanje: to mi moemo ponuditi rtvi - kosti ili
cvijet?

Mi smo se odluili za cvijet", objanjava Nataa Jovii u "Slobodnoj Dalmaciji" januara
2006.

Uporedo sa saradnjom koju je uspjeno razvila s nekim izraelskim i amerikim
institucijama, Nataa Jovii je trebalo da razvije saradnju i sa institucijama u Beogradu i
BiH, kao i sa srpskim udruenjima u Hrvatskoj, a ne da ih mimoilazi", kae "Politika"
krajem februara iste godine.

Prilikom predstavljanja nove postavke nisu pozvani predstavnici Srba i Roma. ak ni
vladika Sava (Juri), koji ivi u Jasenovcu, nije pozvan. Udruenje zatoenika i potomaka
zatoenika logora genocida u Nezavisnoj dravi Hrvatskoj od 1941. do 1945. godine, nije
ukljueno, iako je sa strane Udruenja bilo nekoliko inicijativa!

Valja konstatovati da je na pitanje BK televizije "Da li Srbija treba da protestuje zbog
nove postavke Spomen-muzeja Jasenovac" publika odgovorila potvrdno 94,06
procenata! Vlada Srbije, Odbor za Jasenovac SPC ni druge institucije nisu odgovorile na
ovaj stav javnosti!

Odnos prema reviziji zloina u sistemu hrvatskih ustakih logora - Jasenovac, koji
pokazuju jevrejske institucije Muzej holokausta i Jad Vaem, pa i pojedinci kao to je
Slavko Goldtajn, u neskladu je, najblae reeno, s onim to o postavci izlobe misle u
Centru "Simon Vizental" u Jerusalimu.

Efraim Zurof, direktor ovog centra primijetio je nakon posjete Spomen-podruju
Jasenovac:

"Bez obzira na nakienost i pretjerivanje sa ceremonijom, kao i moderno ureenje
muzeja preplavljenog najnovijim audio-vizuelnim ureajima, nova hrvatska izloba
granii se sa totalnim neuspjehom u istorijskom i edukacijskom smislu. Na primjer, u
potpunosti je izostao opti kontekst. Nema niega o Drugom svjetskom ratu ili
holokaustu, i jo gore, nema objanjenja ustake ideologije. Stoga muzej ne nudi
odgovor na najoiglednija i najhitnija pitanja koja e postaviti svaki posjetilac koji
razmilja: zato i kako su se desili zloini poinjeni na ovom mjestu? Bez objanjenja
porijekla ustake politike genocida, predmeti i svjedoenja nemaju smisla.
www.krajinaforce.com
29
Korijeni genocida


Ono to takoe brine je izbjegavanje da se navedu pojedinci odgovorni za opisane
zloine. Moete li zamisliti muzej na mjestu zloina nazvan "Auvicom na Balkanu" bez
ijedne fotografije komandanata ili ak spiska zloinaca? Pitanje line odgovornosti se
izriito pokriva estim ponavljanjem rijei ustae, ali bez imenovanja ijednog ustae koji
je lino povezan sa zloinima u Jasenovcu i izlaganja makar i jedne slike zapovjednika
logora, stvara se slika da nijedan Hrvat pojedinano u stvari nije odgovoran.

U tom smislu mi je nevjerovatno da niko od govornika nije pomenuo ono to je bez
sumnje najvei uspjeh demokratske Hrvatske u njenom suoavanju sa ustakom
prolou - suenje i donoenje presude jasenovakom zapovjedniku Dinku akiu, koji
je izruen iz Argentine 1998. i slui zatvorsku kaznu u Lepoglavi. Je li mogue da je
kanjavanje jednog takvog kriminalca, koga je fanatini hrvatski patriotizam doveo
ustaama i nagnao da stane i smatra se odgovornim za ubistvo nekoliko hiljada
zatvorenika, tako nepopularno, ak i u dananjoj Hrvatskoj, da ga politiari nisu
pomenuli u svojim govorima, niti ga igdje ima u istorijskoj izlobi?", rekao je, izmeu
ostalog, Efraim Zurof.

SPORNI PODACI
Na otvaranju nove izlobene postavke u Jasenovcu, 27. novembra 2006. godine,
prikazan je spisak 69.842 rtve. Dat je i pregled podataka stradalih po nacionalnosti:
Srba 39.580, Roma 14.599, Jevreja 10.700, Hrvata 3.462, Muslimana 747, Slovenaca
197, Crnogoraca 27. Ukupno stradalih mukaraca - 32.577, ena 18.453, djece do 18
godina 18.812.

Hrvatski istoriar dr Josip Jurevi osporava ove podatke, smatrajui da je knjiga iz koje
su uzeti, "objavljena u Hrvatskoj 1997, prosto netona. Skupina nezavisnih strunjaka,
demografa, je to provjeravala i dan danas na moju adresu stie obilje podataka da te
osobe koje navode kao rtve Jasenovca, nisu rtve Jasenovca, nego nekih drugih
okolnosti..."

Nije Jurevi jedini u Hrvatskoj koji tako misli. Akademik Josip Peari "znanstveno"
podrava jasenovake brojke Mladena Ivekovia, koji navodi da je u svim jasenovakim
logorima i Staroj Gradici, "od svih moguih uzroka", izgubilo ivot "najvjerojatnije
izmeu tisuu, dvije, eventualno tri tisue ljudi, a nemogue je da ih je umrlo vie od pet
tisua...".

ak je i minimiziranje neadekvatna, preslaba rije za kvalifikaciju ovakvog
"znanstvenog" otkria.

www.krajinaforce.com
30
Korijeni genocida


Stjepan Mesi sokolio je hrvatsku proustaku emigraciju u Australiji 1992. godine
govorei povodom dana nove hrvatske dravnosti da su u Drugom svjetskom ratu Hrvati
dva puta pobijedili. Istoriar, dr Ivo Goldtajn, sin Slavka Goldtajna, gostujui na
beogradskoj BK televiziji, branio je ne samo minimizovanje rtava Jasenovca, ve
otvoreno tvrdio da bivi zapovjednik jasenovakih logora Dinko aki nije mogao biti
osuen za genocid, "jer se utvrdilo da je ubio samo dva zatoenika"! Dr Ivo Goldtajn
tako govori iako sam izjavljuje da kao glavni recenzent nove postavke "nije ni znao da
mu je uprava Spomen-podruja Jasenovac postavila superrecenzenta, a njegove strune
primjedbe je direktor te ustanove Nataa Jovii nazvala zlonamjernim".

Ni dr Andrija Artukovi, ministar ustake policije NDH, nije pred Zagrebakim sudom ni
optuen, suen ni osuen za zloine genocida, ve za "obino ubistvo".

Pomenuti dr Josip Jurevi, znanstveni suradnik Instituta drutvenih znanosti "Ivo Pikar"
u Zagrebu i profesor suvremene povijesti na Hrvatskim studijama Sveuilita u Zagrebu,
negira da je "u Jasenovcu poinjen genocid nad Srbima": NDH "tipini totalitarni reim,
primjenjivao je totalitarne metode (ukljuujui logore, meu kojima je Jasenovac
svakako bio najvei) prema svim stanovnicima koji nisu htjeli tolerirati taj reim, a
takvih je bilo dosta, ukljuujui i Srbe. U Jasenovcu nisu rtve bili samo Srbi, nego i
Hrvati i pripadnici drugih naroda, i ne moe se rei da je iskljuivo prema Srbima
provoena takva politika..."

Ova izjava je objavljena u vrijeme obiljeavanja 61. godinjice proboja zatoenika
Jasenovca 2006. u beogradskom Danasu pod naslovom Nauna istina o zloinu i
rtvama, s podnaslovom Da li je u Jasenovcu izvren genocid nad Srbima.

Velianje ustatva

Na razvalinama druge jugoslovenske drave hadezeovska Hrvatska otvoreno revidira
istoriju pretvarajui jasenovaki sistem kleroustakih logora genocida u Spomen-
podruje holokausta.

Na proslavi dana nove hrvatske dravnosti u sportskom centru Homebush u Sidneju,
krajem maja 1992, glavni govornik bio je Stipe Mesi: "Mi smo stvorili dravu nakon 900
godina, ali nisu tih 900 godina Hrvati mirovali. Uporno su uvijek bili za hrvatsku stvar i
hrvatsku dravu. Pa u Drugom svjetskom ratu Hrvati su pobijedili 1941. godine kada su
10. travnja proglasili hrvatsku dravu. Jer Hrvati nisu tu dravu proglasili zato to su
faisti nego zato to su imali prirodno i povijesno pravo na dravu. Ali rezultati Drugog
svjetskog rata su poznati, a poznato je i to da su Hrvati i drugi put pobijedili u tom ratu
jer su se nali zajedno sa saveznicima za pobjednikim stolom.
www.krajinaforce.com
31
Korijeni genocida


I oni koji smatraju Hrvate da su bili s druge strane, koji ele pridobiti te saveznike i
blatiti hrvatsko djelo moramo im rei - Hrvati su bili za hrvatsku dravu, a Hrvati nisu
ratovali samo ni za bijele ni za crvene barjake, oni su ratovali za crven-bijeli-plavi
barjak...", kae Mesi i nastavlja:

"Ovo to skroz trae od Hrvata: 'ajde, idite kleknuti na Jasenovac. Mi nemamo pred kim
to kleati, mi smo dva puta pobijedili, a svi drugi samo jednom. Mi smo pobijedili 10.
travnja kad su Sile osovine priznale hrvatsku dravu i pobijedili smo jer smo se nali
poslije rata opet za pobjednikim stolom."

Dva dana poslije, 2. juna 1992, Stipe Mesi je otvorio najvei hrvatski klub Punchbonjl u
Sidneju i tom prilikom rekao: "... oni koji su tjerali Hrvate iz domovine upravo su imali
cilj stvaranje Velike Srbije... Taj program za Veliku Srbiju koji se stvorio za vrijeme
Drave Mihailovia, upravo se sada ostvaruje... Oslobodili smo dvije treine hrvatskog
teritorija, a bogami oslobodit emo i ostalu treinu Hrvatske. Ne samo tu jednu nego
zajedno s muslimanima oslobodit emo i Bosnu i Hercegovinu jer Hrvatska ne moe bez
Bosne i Hercegovine niti Bosna i Hercegovina moe bez Hrvatske... Vidite, taj rat koji
mnogi ne razumiju... meunarodna zajednica ga zove graanskim ratom... to nije
graanski rat. Kod nas je samo agresija. Agresija Srbije i njihove armije protiv Hrvatske i
BiH, i to moramo rei svima... Radi se o jednom zloinu... Agresiji... Unitenju nesrpskih
naroda da bi se stvorio novi prostor za njihovu Veliku Srbiju...

Miloeviu sam rekao da se sa zloincima ne rukujem. etnike horde iz Srbije i Crne
Gore pljakaju... Uvijek misle da su u pravu ako hoe tue... Mi se borimo za svoje
teritorije, a oni se bore za tue... Jo nemamo dovoljno oruja da se borimo protiv
Srba... Mi emo rat dobiti do kraja... Oni sada pucaju... izazivaju nau vojsku... ako se
Srbi ne povlae unato svjetskim silama, trait emo svjetske sile... Dotle emo se mi
naoruati... Nemojte misliti da mi potujemo embargo... Mi emo u tom sluaju krenuti
kad mi odluimo... U Drugom svjetskom ratu Hrvati su dva puta pobijedili i mi nemamo
razloga nikom se ispriavati..."

Transkripti u novinama

(Zagrebaki "Veernji list" je 11. decembra 2006. godine objavio transkripte dva govora
Stjepana Mesia, odrana u Sidneju krajem maja i 2. juna 1992. Prije toga u dnevniku
HTV-a emitovani su dijelovi govora, zbog ega su urednici dnevnika smijenjeni.)



www.krajinaforce.com
32
Korijeni genocida

www.krajinaforce.com
33
Predsjednik Republike Hrvatske Stjepan Mesi je potvrdio ove navode:

"Ne iskljuujem mogunost da sam u vrijeme kada je Hrvatska bila suoena s agresivnim
Miloevievim velikosrpstvom, ponesen raspoloenjem to je tada vladalo u hrvatskom
vodstvu, a koje se na mnogo naina manifestiralo u javnosti, mogao izrei neto poput
onoga to je prikazano u tih sino vienih 30 sekundi."

"Glavni urednik informativnog programa HTV-a Vladimir Ronevi donio je odluku u
nedjelju (10. decembra 2006) da Danko Druijani i Goran Rotim nee ureivati i voditi
Dnevnik do okonanja postupka utvrivanja odgovornosti pred Etikim povjerenstvom
HRT-a jer je Ravnateljstvo u nedjelju zakljuilo da je informacija o spornim izjavama
predsjednika Stjepana Mesia devedesetih u Australiji u kojima se navodno velia ustaki
pokret preuzeta nekritiki, neprofesionalno obraena i senzacionalistiki plasirana..."

Glas Srpske 2007
Kraj