1 of 1

Tamako Sia

Nasa tyan pa lang ako ng Nanay ko mahal ko na Sia.

Kaya hindi ako papayag, as in never, na hindi Sia mapapasaakin.

Walang sinumang babae ang makakaangkin sa kanya kung hindi ako lang.

Over my dead and sexy body.

Maghalo man ang balat sa tinalupan,

Magiging akin Sia.

Sia ay para sa akin at ako ay para sa kanya.

Kay humanda ka, Tamako Sia.

Ako nga pala si Krizza, Mayaman.

1 of 1

Ohhhhhhh!!!! He is so cute and adorable. And the lady pinched the cheeks of a 3-
year old , chinky eyed boy. The boy just smirked at the lady and gave her his de
adly stare.

He ll grow up to be a handsome guy. Naku ang popogi ng mga anak mo Mare.

Syempre kanino pa ba magmamana ang mga yan? The other lady told the other one ka
ya nagtawanan sila.

What s their name?

Yung kinurot mo si Tamako and the one playing is Tamadao. C mon boys, greet your
Tita Kath.

Hi Tita Kath. The boy named Tamadao, stopped playing and kissed the cheek of the
lady named Kath.

Ohh, you are so adorable. And she kissed his cheeks. Si Tamako naman nakatingin
lang sa kanila.

Tamako..

Okay, okay. I m greeting her. Hi Tita Kath. And when he was about to kiss her, th
e baby in her tummy kicked.

Ow! What s wrong baby? Why did you kick Mommy? Sabi nung Kath while massaging her
bulging tummy. She is 9 months pregnant and anytime soon, she ll deliver her bab
y.

Your baby is epal. I bet she is ugly. Napatingin ang dalawang babae sa kanya.

Tamako! His Mom scolded him.

It s okay Mare. But how did you know that she is a girl, handsome boy? The boy j
ust smirked. Maybe she likes you that s why she kicked me. She then kissed him wh
ich he grudgingly accepted because his Mom is glaring at him.

Well, I m sorry but I don t like her. And tumalikod na siya para sabayan ang kamba
l niya sa paglalaro.

At alam niyo ba kung sino ang binasted niya? Ako. Si Krizza Marie Yen. Maganda,
Mayaman at Sexy. Binasted ni Tamako Sia. I had my first rejection mula sa kanya
habang nasa tyan pa lang ako ng Nanay ko. Imagine that! And I just can t accept
that fact. Kaya I swear, to the moon and the sun and the stars. He ll be mine.

But that didn t end there.

Nung mag highschool na ako, bumalik na kami sa Pilipinas kasi ewan& Trip lang a
ta nila Mommy and Daddy na bumalik dito. Then they enrolled me sa isang school.
First year high school ako noon, but the moment I set foot in that school iisan
g mukha lang ang tumatak sa isip ko. Walang iba kundi ang mukha ni Tamako Sia. O
f course at that time hindi ko pa alam na siya ang nambasted sa akin nung pinagb
ubuntis pa lang ako but nevertheless, siya pa rin ang kumuha ng attention ko.

Paanong hindi niya makuha ang attention ko eh, nakikipaghalikan siya sa gitna ng
corridor na dadaanan ko.

Excuse me, but you are blocking my way. Napatigil sila sa paghahalikan at tuming
in sa akin. Tinaasan ko lang sila ng kilay.

Excuse me but ang laki laki ng corridor. The girl motioned sa gilid nila.

Excuse me, but ang corridor ay daanan at hindi venue para sa halikan. If you don
t want to be disturbed then get a motel room. Napanganga lang ang babae at si Ta
mako ay tumitingin lang sa amin.

Ang bata bata mo pa alam mo na ang tungkol sa mga motel motel na yan. Tamako sa
id, more to himself than to me.

Kayo nga ang bata bata niyo pa pero nakikipaghalikan na kayo sa hallway. Namula
ang mukha nilang dalawa.

Aba, aba! Akala mo kung sino ka ah. First year ka pa lang naman ah. ANg yabang y
abang mo na. Sino ka ba?

Ako si Krizza Marie Yen, mayaman. Now if you ll excuse me. Tapos hinawi ko silan
g dalawa at dumaan ako na gitna nila.

Brat!

She s cute. Ta mo cute daw ako oh.

But that s not all kasi simula noon, palagi ko na lang siya nakikita. Everywhere.
Kahit saan ako tumingin. Napansin ko din na papalit palit siya ng girlfriend. H
alos every month iba ang nagiging girlfriend niya. But that didn t discouraged m
e, instead lalo ko siyang hinangaan. And before I knew it, nagugustuhan ko na si
ya. Kasi kahit ganun siya ka playboy, hindi pa din maitatanggi ang katotohanan n
a si Tamako ay isang biyaya ng Diyos sa mga kababaihan. And who could resist his
charm? Definitely not me. Kaya nung malaman ko ang nararamdaman ko para sa kany
a, walang pag aalinglangan na nagtapat ako.

Tamako! I called after him. Lumingon sila ng kasama niyang babae. Ang bago niyan
g girlfriend.

What do you want? Okay, Hindi lang siya playboy, suplado pa siya.

Ahmmmm& I like you. Inunahan ko na ang kaba ko. Pinalaki ako na matapang kaya s
iguro naging ganito kalakas ang loob kong magtapat sa kanya.
Napasinghap ang mga taong nakarinig sa sinabi ko. Lalo na ang mga babae na baliw
na baliw sa kanya. But the girl beside him just clutched his arm tighter. Gusto
ko siyang sabunutan.

Tiningnan niya lang ako ng mabuti. Ni hindi man lang siya nagulat. Well I m sorry
but I don t like you. Napasinghap ako. That hurts you know. Nabasted ako. I hear
d the people around me laugh, may nagbubulungan pa. The girl beside him triumpha
ntly smiled. I held my head high and raised my chin up.

So what if you don t like me? I still like you. At least I have the guts to tell
you, unlike others who are contented with watching you from afar. At ikaw, I loo
ked at her new girlfriend. Wag kang ngingiti ngiti dyan, kasi for sure next mont
h iba na naman ang gf ni Tamako. I don t care if magcollect pa siya ng gf kasi in
the end alam kong ako lang ang seseryosohin niya. Got it? Napasimangot siya. Bu
ti nga sa kanya.

How dare you!

Nagsukatan kami ng tingin nung babae.

Babe tama na. Let s go. Wag mo na lang siyang pansinin. Napaismid ako. Babe? Ano
yun baboy?

But? Hindi na siya nakapalag kasi kinaladkad na siya ni Tamako. Tumalikod na din
ako para umalis sa lugar na iyon. Pero bago ako umalis I glared at the people a
round me. Mga tsismosa! Pero that hurts ha. Nabasted ako eh. Pero di bali, may n
ext time pa naman. I'll let him enjoy his freedom muna.

Hey Krizza! Lumingon ako sa tumawag sa akin. It s Tamadao, his twin. Binabawi ko
na. I like you too. Inismiran ko siya.

Shut up Tamadao. MUkhang nagulat pa siya.

How did you know that I m Tamadao? Magkamukha kasi sila kaya kung d ka observant
di mo sila madidistinguish sa isa't isa.

Duh! Di hamak naman na mas pogi si Tamako sayo. Tapos nilayasan ko na siya.

Kaya nung kinuwento ko kay Mom ang lahat, nagulat ako nung tumawa siya ng malaka
s.

Why are you laughing at me? Can t you see that I m broken hearted? I wiped the tea
rs in my eyes. Damn! Baka magkaroon ako ng eyebags nito.

Kasi ganito yun hija... At kinuwento niya sa akin ang nangyari bago niya ako pin
anganak. Then naintindihan ko na. We re destined. Napangiti ako.
2.

At dahil nga sa nangyari, naging sikat ako sa school. Naging madami ang friends
ko. Plastic man or real. Ganun naman talaga di ba [ag sikat madami ang dumidikit
? I don t really care kung nakikipagplastikan sila sa akin. Ang importante, mayam
an ako. LOl.

Hi Krizza. Sabi nung isa sa mga fourth year highschool na lalaki na nadaanan ko
.

Hello. Tapos nagsmile ako sa kanila at kumindat sa nag hi sa akin. And damn! Mun
tik na mahimatay yung kinindatan ko. Ganyan kalakas ang dating ko. Kung sila Tam
ako at Tamadao ang hinahabol ng mga babae at bading dito sa school, ako naman an
g hinahabol ng mga lalaki. Except for Tamako. ? I don t know kung bulag ba siya o
r nagpapakipot lang. Siguro nagpapakipot lang talaga siya.

Nginitiin ko ang lahat ng lalaki na madaanan ko. Most of them offered na ilibre
ako sa lunch but I declined. Aba, bakit ako magpapalibre eh mayaman nga ako di b
a?

Kumuha ako ng kakainin ko para sa lunch and I was about to pay for my food when
I noticed na hindi ko nadala ang wallet ko. Damn! Baka sabihin nila namumulubi n
a ang pamilya namin. Hindi pwede to!!!

Then Tamako entered the cafeteria with Tamadao at ang mga friends nila tapos pum
ila sunod sa akin.

Ate, my future boyfriend will pay for my food. Napatingin sa akin ang cashier pa
ti ang mga kasamahan nila. Si Tamako nagtitingin sa mga pagkain. Parang hindi la
ng ako napansin. Pero if I know kinikilig na yan.

Sino sa kanila hija? OO nga naman pala ang dami pala nila.

Siya po. Sabay turo kay Tamako. Napatawa si Tamadao at napatingin si Tamako sa a
kin. See, I got his attention.

What? Anong ako ang magbabayad ng pagkain mo? What are you saying? Nanlilisik an
g mga mata niya.

Naiwan ko ang wallet ko sa bag ko. Kaya ikaw muna ang magbayad ng pagkain ko kas
i wala akong dalang pera. I smiled to him.

Wala akong pakialam. Ano ka sinuswerte? Nanlalaki pa din ang singkit niyang mga
mata. Ang cute cute lang di ba? Sarap kurutin ng pisngi niya. Nakakagigil. Lol

OO, matagal na. And I gave him my sweetest smile.

Huh! Ikaw ang magbayad ng sarili mong pagkain! Asa ka!

Ganun? Tinaasan ko siya ng kilay.

Ganun!

Okay! Tapos humarap ako sa lahat ng estudyanteng kumakain. Boys, sino ang guston
g magbayad ng lunch ko? Ayaw kasing bayaran ni Tamako, namumulubi daw smmmmmppp!
Bigla niyang tinakpan ang bibig ko. Damn! Ang bango ng mga palad niya. Sarap ha
likan. Hindi ako gumalaw. Gusto ko ganito na lang kami.

Ang ingay mo! Tapos kumuha siya ng pera sa wallet niya. Buong isang libo at bini
gay sa cashier. Ito po ang bayad niya. Kinuha ng cashier ang pera niya na nangin
giti. Pero nanghinayang ako. Kinuha na kasi niya ang kamay niya sa bibig ko. Di
ko man lang nahalikan.

Ate, keep the change daw po. Kinindatan ko ang cashier.

Ano? Lalong lumaki ang mga mata niya at namumula na siya. Imagine 50 pesos lang
ang binili ko tapos keep the change?

Di ba sabi mo keep the change?

Di ko sinabi yun! Ikaw, sumusobra ka na!!! Tumawa lang ako ng malakas at tinalik
uran ko siya dala ang mga pagkain ko. Narinig ko ding tumatawa sila Tamadao at a
ng mga barkada nila.

Bye Tamako, Don t worry babayaran kita later. May libre pang kiss. Tapos nag flyi
ng kiss ako sa kanya. Tinukso tuloy siya ng mga tao sa canteen. I can almost fee
l the deathly stare of the other girls. Well, mamatay kayo sa inggit, sa akin la
ng si Tamako

Foundation Day ng school namin. Alam niyo naman siguro ang mga nangyayari pag fo
undation day di ba? Madaming pakulo. At kumukulo na din ang dugo ko kasi buong a
raw ko nang di nakikita si Tamako. Saan na kasi nagsusuot ang lalaking yun? Di t
uloy kumpleto ang araw ko.

At dahil first year pa lang ako, kami ang in-charge sa fun booth. Di ko nga alam
kung bakit tinawag itong fun booth eh hindi naman fun ang ginagawa namin. Nagpa
pa-rent kasi kami ng mga gadgets namin. Tapos salit salitan sa pagbabantay. Kaya
pag turn ko na magbantay, binabayaran ko ang isang classmate ko para siya ang m
agbantay. Yes, Mayaman ako eh. bakit ba? Hindi sana ako papasok kasi wala naman
gagawin pero kasi pag hindi ako pumasok, hindi ko makikita si Tamako. Dyahe yun
.

Krizza! Lumingon ako sa tumawag sa akin. Tatlong 3rd year high school na may dal
ang handcuff. I rolled my eyes. Alam ko na to. Ilang beses na ba sa araw na to n
angyari. Ihahandcuff na naman ako sa kung sino sinong pangit at pulubi.

What?

ANg benta mo ah!

Siempre maganda eh. KUmikita lang naman ata ang booth niyo ng dahil sa akin eh.
Hay naku! Kahit magkano pa ibinayad sa inyo, tatapatan ko yan. Ganito kasi yun.
Ang 3rd year and may hawak ng jailbooth pero wala namang jail. Ihahandcuff lang
kayo depende kung gaano katagal na oras ang ibinayad ng nagpahandcuff sa inyo.
Fifty pesos per hour ang rate nila. Ang cheap! LOl

O sige na, papahandcuff ka ba or babayaran mo na lang ang freedom mo? Pag binaya
ran mo kasi ang freedom mo, dodoblehin mo ang binayad sayo. Mga utak negosyante
talaga.

Babayaran siempre. Magkano ba?

25 pesos lang. Napatigil ang pagkuha ko ng pera.

Hah? 25 pesos lang? Baket? Nagtaka pa ako ano? Kasi naman kanina 3 hours and pin
akamababang oras tapos ngayon 30 minutes? Duh!

Nevermind, ito, keep the change. Tapos nag abot ako ng 100 pesos pero hindi kinu
ha ng 3rd year ang pera ko.

Sure ka na babayaran mo? Hindi mo man lang ba itatanong kung sino ang itatali sa
yo? Tapos napatingin sila sa mga lalaking papunta sa amin at may isang lalaking
nakahandcuff. Tiningnan ko ang nakahandcuff and lo and behold it s no other than
Tamako, my beloved. Ang laki ng ngisi ng mga 3rd year. Nagiging dollar sign na a
ng mga mata nila.

Dali dali akong kumuha ng pera sa wallet ko at nagbigay ng 500 pesos sa 3rd year
. Ito gawin mong open time. Dali I handcuff mo na ako.

Ano yun internet shop? Open time?

Manahimik ka na nga lang. Pag natuwa pa ako sa serbisyo niyo, di ko na kukunin a

ng sukli. Dali na. Tapos nilagyan na nila ako ng handcuff. Ngingisi ngisi lang a
ko habang papalapit sila sa amin. Kung sinuswerte ka nga naman. Naku kung nakila
la ko lang kung sino ang nagbayad, papaliguan ko siya ng milyones ko.

Oy himala magpapatali si Krizza. Nginitian ko lang ang mga 3rd year. Umalis na d
in sila pagkatapos nila kaming I handcuff. Umupo na lang kami sa may bench sa ca
feteria. Imagine magkatabi kami ngayon ni Tamako.

Gaano daw katagal to? Ito naman di pa nga kami nakaka 5-minutes gusto na agad ma
tapos. Pag nainis ako halikan ko to.

Di ko alam. Di ko na naitanong. Bumuntong hininga lang siya. Ngumisi ako ng sekr

eto. Lol.

Madami pa akong gagawin. Napatingin ako sa kanya. MUkhang pagod nga ang itsura
niya. Nakakaawa naman si Tamako ko.

Ano ba ang gagawin mo? Gusto mo tulungan kita? Tiningnan lang niya ako. Himala h
indi niya ako ngayon iniisnab.

Bakit nagpahandcuff ka? Di ba binabayaran mo? Paano niya nalaman yun? Pinasubayb
ayan niya ako? Ini-istalk niya ako? Ay Bongga! Nakakakilig naman.

Iba ka eh. Tapos naubos na ang pera ko.Tapos ngumisi ako sa kanya.

Baliw ka!Seryoso ang pagkakasabi niya nun pero may kunting ngiti sa labi niya. B
a't ba ang pogi pogi ng nilalang na to?

OO. Sa yo. Tumawa lang siya ng mahina.

Tara na nga! Tapos hinawakan niya ang kamay ko na katabi ng kamay niya. Hinawaka
n niya ang kamay ko! Hinawakan niya ang kamay ko. Hinawakan niya ang kamay ko! I
think I m gonna die. Okay, OA na. Pero di nga, hinawakan nga niya ang kamay ko t
apos hinila niya ako . Napasubsob ako sa gilid niya. AT di ko napigilan na singh
utin siya. Ang bango kasi. Hmmmmmmmm& ..

Lanvin

Huh?

Lanvin ang perfume ko. Wag mo ubusin ang amoy. Tapos tumawa ulit siya. Waaaaa. A
Ng dami na niyang tawa. Tapos HHWW pa kami. Kinikilig ako. Damn!

Teka , teka! Saan mo ako itatanan? Sasama naman ako sayo eh. Tumawa lang siya ng
malakas at binagalan ang lakad. Pero hindi pa din niya ako sinagot. Instead, he
just clasped his fingers unto mine. Ang init ng palad niya. Parang lalagnatin
ata ako sa kilig.

Basta, bilisan mo ang paglalakad. Mainit eh. Kita mo to. Kalalaking tao nag iina
rte. Kung naiinitan pala siya bakit sa gitna siya ng field naglalakad?

Di sana umikot tayo sa hallway para di ka mainitan? Bakit kasi dito tayo dumaan?
Saan ba tayo pupunta? Baka bigla na lang akong I assassinate dito. Nakikita ko
kasi ang tingin sa amin ng mga fans niya na parang gusto na akong kainin ng buha
y.

Malayo pag doon tayo dumaan? Punta tayo sa booth namin. At bakit ka naman iaassa
ssinate?

Duh! Malapit na akong sabunutan ng mga fans mo.Kung makatingin naman kala mo mga
mayayaman

Di nga nga natakot nung magtapat ka sa akin tapos ngayon natatakot ka? Naalala
niya yun? Memorable sa kanya?

Hindi ako natatakot sa kanila. Natatakot ako sa sarili ko. Baka mahalay kita sa
gitna ng field. Tumawa lang siya ulit. Tapos naglakad na kami papuntang booth ni
la which is the horror house. Damn! Pwede na akong mamatay.

Ay wait , d pa pala pwede, di pa ako nakakagawa ng last will and testament.

Oi tol, nag cr ka lang may bitbit ka na agad? Nakita ko na nagbabantay si Tamada

o sa may entrance ng Horror house.

Jailbooth. Tapos sabay taas ng kamay namin na nakahandcuff.

Jailbooth? Eh bakit kailangang, magkaholding hands kayo? Pinandilatan ko ng mata

si Tamadao. Paano kong maconscious si Tamako at bitiwan ang kamay ko? Epal tala
ga yang kambal niya.

Papasok kami.

Huh? Dyan kayo magdedate?

Hindi. Nakaduty ako ngayon sa loob.

May pumalit na sayo.

Ganun ba?

Oo pero sige pumasok na kayo libre lang para sa inyo. Tapos kinindatan ako ni Ta
madao. Nginitian ko siya. Minsan pala may silbi din itong kambal ng mahal ko.

Pagkapasok namin, hindi naman nakakatakot. Hindi naman kasi ako matatakutin pero
kunyari natatakot ako kasi para libre tsansing. Wahehehe. Kumapit ako sa braso
ni Tamako kasi madilim. Hindi pa kami nakakalayo sa entrance nung may pinapasok
sila na madaming gradeschoolers na nagtatakbuhan sa takot. Wala na kaming nagawa
kundi ang pumunta sa gilid para di kami masagasaan. Pero natulak pa din ako, m
abuti na lang nahawakan niya ako sa bewang kaya nagkayakap kami. Hanggang leeg l
ang niya ako, kaya nakasubsob ako sa dibdib niya. Amoy pogi talaga siya.

Maya maya pa may sumigaw! Nagsisigawan ang mga gradeschoolers kaya nakiuso ako.

Damn! Ayoko na!! Ayoko na!!!!! Tapos hinigpitan pa niya ang yakap niya sa akin.

Patay na ako!!!! Patay na ako!!!!!

Bat di mo sinabi sa aking takot ka sa horror house? Oiiiii concern siya sa akin!

Hindi ako takot sa horror house!!!!!Pero patay na ako! Patay na patay na ako say
o!!!! Tapos tumawa ako ng mahina. Lumuwag ang yakap niya sa akin.

Baliw ka talaga! Tapos tumawa siya ng kunti at hinalikan niya ang buhok ko.

Hinalikan niya ang buhok ko!

Oh my God!!!

1 of 1

4.

Simula nung horror booth scene, nag iba na ang pakikitungo sa akin ni Tamako. Ku
ng dati, pag nagkikita kami sa hallway hindi niya ako pinapansin, ngayon inaackn
owledge na niya ang kagandahan ko by nodding at me. Kung dati nung nagpalibre ak
o sa kanya isang libo ang dala niya ngayon pagnagkataon na magkasabay kami ng lu
nch at siya ang pinapabayad ko, sakto na ang binibigay niya. Oh di ba? Talagang
nag eeffort na siya para mabaryahan ang pera niya para sa akin, para ma please a
ko. Siempre sino ba naman ang makakaresist ng kagandahan ko? Not to mention na
sobrang yaman ko pa. Who could resist me? Not even the high and mighty Tamako Si
a. Naku! Just thinking of him, kinikilig na ako.

OO nga pala, January ngayon, at ngayon ang time ng canvassing para sa student go
vernment for next year. Siyempre tumakbo ako bilang Senator. Gusto ko nga sana P
resident ang tatakbuhan ko kaso para lang daw sa mga upcoming 4th year ang posit
ion na yun. Di ba kalokohan lang? Sarap nga batukan ng nagpauso nun eh. Di bali
pag naging officer ako magpapasa ako ng bill para ipaabolish ang kalokohang yun
.

Naglakad ako papuntang SG office kasi doon ipopost ang mga nanalo as SG Officer.
At dahil masikip, hinintay ko muna ang ibang estudyanteng makatapos sa pagtingi
n sa result. Di, joke lang. Siyempre nakisiksik ako noh. Duh!

Excuse me, excuse me, bakit ba kayo nakikiusyuso sa result eh hindi naman kayo m
ga kandidato. Tapos hinawi ko ang mga humaharang sa akin.

Ang yabang naman. Kala mo kung sino. Tiningnan ko ng masama ang nagsalita. Aba m
ay umangal?

Nagrereklamo ka? Tapos tinaasan ko siya ng kilay.

Buti na lang hindi kita binoto sa ugali mong yan, wala kang matinong magawa sa S
G. Aba palaban siya ha.

Bakit ikaw may matinong magagawa sa SG? And besides di ko na kailangan ang boto
mo. Hindi ka kawalan sa pagkapanalo ko. Hmp! Tapos inismiran ko ang babaeng yun.
If I know, insecure lang yun. Nung nasa harap na ako ng bulletin board ito ang
tumambad sa akin:

Senators:
1. John Robert Powers-869
2. Krizza Marie Yen-868
3. Hindi na importante ang pangalan
4. Mas lalong hindi na importante ang pangalan

Nagulat, nagulantang ang aking pagkatao. I expect to win, but I didn t expect to
be number 2. Parang natalo pa din ako. Sino ba kasi ang gusting maging number 2
lang? Kahit sa pag aasawa, pangit pag sinabihan kang number 2. Sa marathon, talo
ka pag number 2 ka lang. Kung iisa lang pala ang kukuning senator, natalo ako?
AT ang masaklap pa, isa lang ang lamang. Kung binoto pala ako nung babaeng rekla
mador eh di nanalo ako. Siempre pati mga friends niya iboboto din ako. Eh di san
a ako ang number 1. Sana pala, sana, hindi na lang ako nagrely sa charm ko kasi
alam ko naman na maraming inggetera sa school na ito, sana ginamit ko na din an
g pera ko. I was not used to being the second best, I am used to being the best.

Umalis ako sa harap ng bulletin board ng malungkot, pumunta ako sa library sa um

upo sa sahig, sa pinakatago at pinakadulong part. Yung walang nakakakita. Yung h
indi nakikita ang pagkatalo ko. I am still Krizza and no one should see my mise
ry.

Hoy, anong nangyayari sayo? Napaangat ang tingin ko sa nagsalita. It s Tamako. Si

no pa ba ang makakamiss sa akin kung mawala ako bigla sa sirkulasyon? Siempre si
Tamako lang.

Wala. Tapos yumuko ulit ako at nilagay sa mga tuhod ko ang ulo ko.

Anong ginagawa mo dito?

Umuupo. Obvious ba? Tapos naramdaman ko na umupo din siya sa tabi ko. Ang lapit
lapit lang namin. Naaamoy ko na naman siya. Ang sarap talaga niyang singhutin.

Bakit dito?

Bawal ba? I heard him chuckle. Damn! Pati ang pag chuckle niya nakakainlab. Sigu
ro pati pag burp niya mamahalin ko din. Bakit ba kinikilig ako? Di ba dapat malu
ngkot ako?

Tapos naramdaman ko na hinawakan niya ang chin ko. Sh!t! Hindi ko yan huhugasan
ng isang linggo. Tapos nagkatinginan kami. ANg pogi pogi talaga niya. Ang cute c
ute ng singkit niyang mga mata. Ang sarap kurutin ng pinkish at makinis niyang p
isngi, ang tangos tangos pa ng ilong niya at napakissable ng lips niya. Aaaahhhh
h! Hindi talaga ako nagkamali sa pagpili sa kanya. Siya na talaga ang lalaki na
para sa akin.

Bakit ka malungkot? Ohhh damn! Ang pogi pogi talaga niya. Sheeet lungs!

Ahmmm, ang pogi mo kasi. AY mali! Bakit ba natutuliro ako pag katabi ko siya?

Huh?Alam ko naman na narinig niya yun. Gusto lang niyang uulit ulitin ko. Wahaha
ha.

Ahh wala, kasi natalo ako sa SG.

Hindi naman ah. Nanalo ka di ba?

Pero hindi ako number 1. Parang natalo pa din ako. I pouted. May nakapagsabi kas
i sa akin na cute ako pag nagpout ako. Dagdag ganda points lang.

Nagkataon lang na hindi nakami pwede bumoto ni Tamadao kaya ka nagnumber 2. Kung
pwede lang bumoto ang 4th year, naku, pinakain mo ng alikabok si John Robert. P
ero kahit hindi ka nag number 1, ikaw pa din ang number 1 para sa akin. Tapos ng
umisi siya. Wala na! Natunaw na ako. Amp lang.

Talaga? Nag pout ulit ako. Mukhang effective eh.

Opo. Kaya wag ka nang malungkot. Tapos hinawakan niya ang ulo ko at hinalikan an
g noo ko. Napapikit ako. Waaaaaaa! Waaaaaa! Oh my God. Kung ganito na lang pala
gi ang mangyayari pag natatalo ako, magpapatalo na lang ako palagi. Lol.

Nung magmulat ako ng mata, ang lapit lapit ng mukha niya sa mukha ko. Kunti na l
ang mahahalikan na niya ako. Sana halikan niya ako. Mamamatay ako pag di niya ak
o hinalikan.

Totoo ba yan?

Of course. Tapos tumatawa siya ng kunti pero ang lapit lapit pa din ng mukha niy
a sa mukha ko.

Sige nga, kung hindi ka nagsisinungaling, halikan mo ako. Okay! Magtatsansing na

rin lang lubos lubusin ko na. Todo na to!

Ha? Mukhang nagulat pa siya sa sinabi ko.

Ayaw mo ata eh. Hindi totoo yang sinabi mo. Tapos lumayo ako, nang kunti. Kunti
lang.

Bakit ba palagi mo akong pinangungunahan? And with my eyes wide open, hinalikan
niya ako. Kahit na ineexpect ko na ang bagay na yun, hindi ko pa rin mapigilan a
ng sarili ko na magulat. Nagsitayuan ang lahat ng balahibo ko sa katawan nung ma
glapat ang lips niya sa lips ko. Gusto kong magtitili sa kilig pero di pwede bak
a matigil ang paghalik niya sa akin. Actually kasi naglapat lang naman ang lips
niya sa lips ko. Kung inalis niya agad makokonsider na smack yung kiss pero ang
pagkakaiba nga lang nagtagal yung labi niya sa labi ko. Nagbilang ako hanggang s
ampu, pero hindi pa din naalis yung lips niya sa lips ko. Hindi na ako gumagalaw
, hindi na rin ako humihinga. Pumikit ako. It s rude daw kasi to stare habang ma
y humahalik sayo.

Krizza& Sabi niya after ng mga 20 seconds pa. Nanghinayang ako kasi inalis na n
iya ang lips niya.

Hmmm& ? Nakapikit pa din ako.

Hindi bawal ang huminga. And I heard him chuckled.

Nagmulat ako ng mga mata ko. Ganun ba? I inhaled deeply. Tumawa siya. ANg sarap
ng feeling. ANg sarap ng feeling ng huminga pagkatapos kang halikan ng taong mah
al mo.

Next time, don t forget to breath when I m kissing you. Tapos inakbayan niya ako.
Magpapatalo na ako palagi sa SG election.

May next time pa? And I grinned.

1 of 1

5.

These past 2 weeks ang pinakamasayang mga araw sa buhay ko. Ako na ata ang pinak
aswerteng babae sa mundo. Mayaman na ako, may boyfriend pa ako na uber sa pagkap
ogi. Ganito pala ang feeling na maging official girlfriend ni Tamako Sia. Madami
ang naiinggit pero feeling mo naman lumulutang ka sa kaligayahan.

Kaya nga siguro hindi ko napansin na late na pala ako. Hindi kasi ako tinext ni
Tamako na hindi niya ako susunduin. For 2 weeks kasi siya ang sumusundo sa akin
mula sa bahay papuntang school. Oh di ba boyfriend na boyfriend ang dating.

Kaya siguro hindi niya ako sinundo ngayon kasi baka may surprise siya sa akin. F
ebruary 14 kasi ngayon. Valentines day! Ayyyiiiie! Ano kaya ang regalo niya sa a
kin? Diamond ring? Porsche? BMW? O baka house and lot?

Pagdating ko sa school, naramdaman ko naman ang mga tingin ng mga estudyante sa

akin. Iba na talaga at sikat. Hinayaan ko na lang sila na tumingin sa akin at ma
matay sa inggit. Dumiretso na ako sa room namin. Di ko na nadatnan ang flag cere
mony at din a rin ako umabot sa first period namin. Late nga kasi ako di ba?

Nung nasa second floor na ako, ang creepy kasi walang masyadong taong dumadaan.
On going pa kasi ang first period class tapos madadaanan ko pa ang hunted girls
cr sa tabi ng library. Waaa, sana wala akong multong makita. Nung mapadaan ako
sa girls cr na hunted, may narinig akong umungol. Bigla akong napatigil, tapos u
mungol ulit. Napatayo ang balahibo ko.

Syet! May multo nga! Pero para makasiguro ako na multo nga, lumapit ako sa pinto
ng cr at dahan dahan kong binuksan. Nanlaki ang mga mata ko sa nakita ko. Kasi
instead na multo ang makita ko, nakita ko ang isang babae na nakasandal sa pader
tapos sa harap niya ang lalaki na hinahalikan siya. So parang nakaharap ang bab
ae sa akin at ang lalaki nakatalikod. PEro hindi ako nakita ng babae kasi nga na
kapikit siya. Tsk tsk.

Syet! Kala ko multo. Ibang klaseng multo pala. Iba na talaga ang nagagawa ng val
entines day. Napangiti ako at isasara na sana ang pinto nung umungol ulit ang ba
bae. Hmp! Paano sila hindi mabubuko eh ang ingay nung babae. Haller!

Ahhh Tamakooo..Napatigil ang pagsara ko ng pinto nung marinig ko ang sinabi nung
girl. Di ako makagalaw ng mga ilang seconds habang tinitingnan ko ang dalawa na
naghahalikan sa harap ko. After mga 5 seconds naramdaman ko ang pag-akyat ng du
go sa ulo ko. Mabilis akong lumapit sa dalawa at hinila ang collar ng lalaki par
a matingnan kung si Tamako nga ang kahalikan ng malanding girl.

Tamako!?

Krizza? Hindi ko alam kung sino ang mas nagulat sa amin, pero nagkatinginan kami
ng dalawa.

Anong ginagawa mo?

Can t you see that we re kissing? The B!tch answered me pero di ko siya pinansin.
Kay Tamako lang ako nakatingin.

Why are you kissing her? Nararamdaman ko na ang pag iinit ng mga mata ko pero hi
ndi pa ako iiyak.

Isn t it obvious? Tapos na kayo. She have this smile that I wanted so much to wip
e off by slapping her. Pero sa ngayon hindi yun ang priority ko. Mas priority ko
ang malaman kung bakit hinahalikan siya ni Tamako. Kahit obvious na, gusto ko p
a din malaman mula sa kanya. Hindi uso sa akin ang assumption kasi hindi naman a
ko nag aral sa assumption. Okay corny.

We re done. Parang may sumabog na bomb nung sinabi niya yun. Hinintay ko na masi
ra ang cr at ang building at kainin na lang ako ng lupa pero walang nangyari. Ma
s nararamdaman ko pa ang pagkasira ng puso ko.

Bakit? I believe that was the most logical question sa lahat. Bakit tapos na ka
mi. Yun naman ang tinatanong ng lahat ng mga binibreak di ba?

Hindi kita mahal. Another bomb. Nagkalurayluray na ang puso ko. Pero kaya ko pa
to. Kakayanin ko pa to. Then it sinked in. Hindi kita mahal. Hindi niya sinabing
hindi na kita mahal. Sinabi niyang hindi kita mahal. Hindi niya ako minahal.

You never loved me? Masakit marinig mula sa akin pero kailangan ko pa din malama
n. I need to know or it will kill me.

I don t love you. I just tolerated your whims. And I realized, that it s not even
worth trying. Gusto ko siyang sampalin sa mga pinagsasabi niya. Para lang matah
imik siya. Gusto ko na din siyang pagmumurahin pero masyado akong na shock.

Pagkatapos ng lahat, sasabihin mong you just tolerated my whims? Mabuti sana kun
g una pa lang sinabi mo na sa akin na tinotolerate mo lang ako para hindi ako um
asa. Alam mo naman na gusto kita una pa lang but you made me believe that you lo
ve me too. Sana hindi ka na lang naging sweet. Sana hindi ka na lang naging maba
it sa akin. Kasi umasa ako na mahal mo rin ako. I clinched my fist para matigil
ang panginginig ng katawan ko. Para din mapigil ko ang sarili ko na sakatan sila
ng dalawa.

Okay! Cut! Nice take! Pahinga muna kayo. PA pakiretouch ng make up ni Krizza. Na
patingin kaming tatlo sa pinto ng CR and I saw Tamadao in front kasama ang iba p
ang estudyante. We didn t even notice na may nakikinig at nakakakita na pala sa
amin. Tiningnan ko ng masama si Tamadao. Nag peace sign siya sa akin.

Shut Up! I hate you! I hate both of you! Tapos tumalikod ako kina Tamako at sa B
!tch at pumunta kila Tamadao sa may pinto para lumabas ng CR.

Teka, bat ako nasali? Director alng ako dito. Oi, tol, ano ba! Suyuin mo. Tapo
s lumapit siya kina Tamako at tinulak tulak ang kambal niya.

Bakit pa? I didn t ask her to fall in love with me. Sinabi niya yun ng may napaka
lamig na tono. Tama nga na there s a thin line between love and hate kasi unti un
ting napaplitan ng galit ang pagmamahal ko kay Tamako.

Pagkarinig ko ng sinabi na yun ni Tamako bumalik ako and slapped him. Jerk! Tapo
s dumaan ako sa harap ni Tamadao at binatukan ko siya.

Don t make fun of someone else s misery. Especially my misery. I said to Tamadao t
hru gritted teeth.

TABI! I shouted sa lahat ng nakaharang sa pinto. Palabas na sana ako nung humiri
t ulit si Tamako.

Krizza, hindi lahat ng gusto mo makukuha mo. Lumingon ako sa kanya at nakipagtit
igan.

You have already proven your point. There s no need to rub it in. Pero alam mo Ta
mako, there s nothing wrong with loving me. You could have at least tried harder.
I walked past all of them with my chin raised up.

It's just a broken heart and I can handle it at kahit magunaw pa ang mundo, ako
pa din si Krizza Marie Yen. Mayaman.

1 of 1

Kahit mayaman ako, umiiyak din ako. Katulad na lang ngayon. After ng scene sa CR
, hindi na talaga ako pumasok. Nagpasundo na lang ulit ako sa driver namin at um
uwi ng bahay. At mula nung dumating ako pumasok lang ako sa kwarto at umiyak ng
umiyak. Hindi din ako pinapansin ni Mommy kasi alam niyang magagalit lang ako pa
g pinakialaman.

The next day, umiyak pa din ako. Buti na lang Saturday at walang pasok. Kais paa
no ako makakapasok kung maga ang mata ko. Lumalabas lang ako ng kwarto pag nagug
utom ako. Alangan naman na di ako kumain? Ayaw ko pa namang mamatay. Hindi worth
si Tamako para pagsayangan ko ng buhay. And besides walang magmamana sa mga kay
amanan namin pag namatay ako.

Tinanong nila Mommy kung bakit ako umiiyak ang sabi ko na lang, nabasted ako kay
a pinagtawanan lang nila ako ni Daddy tapos binigay sa akin ni Mommy ang debit c
ard niya.

The next day Sunday, pumunta ako ng mall, nagshopping at nagpaganda. Tapos nagsi
mba din ako para magpasalamat sa pagbigay sa akin ni Mommy ng debit card niya.

Pagkauwi ko sa bahay, tapos na ang pagluluksa ko.

Nung pasukan na ng Monday, sinigurado ko na magandang maganda ako na kahit ang m

ga Diyosa sa Olympus ay maiinggit. Pero hindi ko to ginagawa para bumalik sa aki
n si Tamako. Ginawa ko to para ipakita sa kanya na hindi ako ang nawalan.

Krizza, gumaganda ka ata ah. Ganyan ka ba pag brokenhearted, Lalong gumaganda? N

apatingin ako kay Tamadao na nagsalita. As usual kasama pa din niya ang kambal n
iya. Ngumiti ako kay Tamadao pero hindi ko na siya sinagot. Hindi ko tiningnan s
i Tamako., umalis na lang ako sa harapan nila at dumiretso sa cafeteria.

For 2 weeks, naging ganyan ang routine ko. I pretend that Tamako don t exist kahi
t na nakikita ko siya palagi kahit saan. Pag nagkakasalubong kami, parang hangin
lang ang dumaan sa tabi ko. Pero everytime na nangyayari yun hindi ko maalis an
g sakit sa dibdib ko. There s a hallow in my heart na parang may kulang. So I res
orted sa isang bagay that could somehow fill that hallow.

Panakip butas. So, I started b!itchin' around. I flirt with every attractive guy
in school. Except of course sa kambal. I dated most of them. Nakipaglandian ak
o sa public that everyone started calling me a b!tch. But I don t really care kas
i matagal na nila akong tinatawag na ganyan. Nang agaw ako ng boyfriend ng may b
oyfriend and later on drop the guys like a hot potato. Hindi ako naging man-hate
r, on the contrary, I love men.

Katulad ngayon, Im with Calvin Klein ang bagong transferee ng school namin. He i
s a model and he is quite handsome. Nakita ko kanina na nag iisa siya sa table
dito sa cafeteria so, I approached him. Kawawa naman kasi siya.

You know what Krizza, I think you re the most friendly girl in this school. I smi
led widely at him.

Really?

Yes. And I think I like you already. Tumawa ako ng mahina. Nakakawala kasi ng po
ise kung hahalakhak ako di ba? Duh!

I think I like you too. But, I m afraid I ll end up breaking your heart if you ll l
ike me too much. I give him a teasing smile. Usually guys love a challenge and I
just offered him a challenge he can t resist.

I believe you re worth all the heartbreak . Tapos hinawakan niya ang kamay ko na
nasa taas ng table. He is fast. Kung malandi ako, mas malandi ang lalaking ito.

Don t tell me I didn t warn you Calvin. I am about to touch his face when someone
grab my hand and pulled me away from the table and out of the cafeteria. Nakita
ko pa nung tumayo si Calvin para habulin ako pero pinigilan na siya nina Tamadao
at ang mga barkada nila. Nung mahimasmasan ako sa pagkakahatak sa akin inalis k
o ang braso ko na hawak ni Tamako.

What!? Anong problema mo at nanghahatak ka na lang bigla bigla? Sigaw ko sa kan

ya.

Would you stop flirting with every guy you met? Halos lahat na lang ng lalaki di
to sa school nilalandi mo. Kulang na lang pati kinder i-date mo. Singhal niya di
n sa akin. I don t know why he is so angry kung in the first eh siya tong ayaw sa
akin.

So anong gusto mo? Ikaw ang landiin ko? Ikaw ang i-date ko? For your information
hindi ko pinagpipilitan ang sarili ko sa taong ayaw sa akin. Sumigaw na ako. Na
iinis ako eh. Akalain mo yun, AKo si Krizza Marie Yen, mayaman, hinahatak hatak
na lang ng ganito at sinisigaw sigawan ditto sa hallway sa labas ng cafeteria? I
kung ipasalvage ko kaya ang lalaking to?

Tumino ka! Hindi ugali ng matinong babae ang ginagawa mo!

Matino ako! Mukha bang mental institution ang paaralan na to? Kung hindi ako mat
ino hindi ako tatanggapin dito. Parang matatawa ako sa sinagot ko sa kanya. Wala
kasing kakonek-konek eh. Kung hindi lang ako nagagalit, matatawa na talaga ako.

Wag mo akong pilosopohin! Bulyaw pa din niya. Alam mo ba kung anon a ang tingin
ng mga tao sayo sa school na to? Kaladkarin, Easy to get, Flirt& naningkit ang m
ga mata ko sa sinabi niya. This guy really have a talent of getting into my nerv
es and hurting my feelings.

I don t really care. Why do you care? I said calmly. I m more dangerous when I m ca
lm. Ibig sabihin, mas galit ako. At seryoso na ako.

Hindi niya sinagot ang tanong ko. Lumapit ako sa kanya at tiningala siya para ma
gkatinginan kami. Why do you care indeed Tamako? Why are you affected? Bakit big
la bigla ka na lang ngayon nakialam sa buhay ko? I touch his face gently and cur
sed myself. It was instinct. Pero dahil sa ginawa ko hindi na siya nakagalaw. Na
katingin na lang siya sa akin.

I could be a whore at wala ka nang pakialam adun. Buhay ko to so stay out of it.
This will be the last time na pakialaman mo ang buhay ko. Ngayon, kung nagsesel
os ka dahil binibigyan ko ng atensiyon ang ibang lalaki at ikaw ay hindi, then I
m sorry, but you ve lost your chance. Kasi kahit sabihin mo ngayon na mahal mo ak
o, hinding hindi na ako maniniwala sayo.

And true enough, simula noon hindi na kami nag usap pa ni Tamako. Then 2 weeks a
fter, nung last day ng examination namin nakatanggap ako ng isang invitation na
binigay sa akin ng classmate ko.

Ano to? I asked her

Invitation. Buti ka pa invited. Nakakainggit ka talaga Krizza. Siempre mayaman a

ko eh. Duh! Pero hindi ko na sinabi yun. Sayang sa laway.

Para saan ba to?

Hindi mo ba alam?

Magtatanong ba ako kung alam ko? Tinaasan ko siya ng kilay. Kasi parang duh! Hel
laer!

Para yan sa despidida party ng Sia twins mamayang gabi. Sa lahat ata ng first y
ear ikaw lang ang invited. Pero lahat ng 4th year at 3rd year invited. Tapos yun
g ibang second year. Ikaw lang sa first year. Oo na ikaw na ang inggit.

Siempre, ganun talaga, mayaman ako eh. Lol. At bakit nila kailangan ng despidida
? Magpapakamatay na ba silang dalawa? Ngayon pa lang magpapadala na ako ng wre
ath Di naman halatang galit ako noh?

ANo ka ba!? Sa pogi nila magpapakamatay sila? Sayang kaya. Despidida yun para sa
pag- alis nila bukas. Doon na kasi sila mag-aaral sa Japan. Ang sosyal di ba? A
nong sosyal doon?

Ah ganun ba? Tapos nilagay ko sa bag ko ang invitation at nagconcentrate sa la

st exam namin. After ng exam niyaya ko si Calvin mag mall and nag bar kami hangg
ang hating gabi. Friday naman na ngayon and first time kong pumasok ng bar. Ito
pala ang tinatawag nilang night life. I also had my first taste of alcohol . Ang
saya pala.

The next day tanghali na ako nagising at bumaba na ako sa dining room para mag l
unch. Nakita ko ang katulong namin na naglalagay ng pagkain sa table. Wala kasi
sila Mommy at Daddy dahil may business trip. Lagi naman eh.

Krizza, may sumundo sayo dito kagabi. Pero sabi ko umalis ka kasama ang poging
model ng perfume. Tapos kaninang umagang umaga bumalik dito, eh sabi ko tulog ka
pa. Kaya yun umalis na lang siya.

Ano po ang pangalan Ate? Hmmmm& . Sino kaya yun?

Ay, di ko natanong. Basta maputi, pogi, matangkad at singkit ang mata.

Nag isip ako saglit. Si Kim Bum siguro teh. Lol.

Siya nga ata yun. Tawagan mo na lang si Kim Bum baka importante ang kailangan ka
si dalawang beses nang nagpabalik balik eh.

Damn! Di ko alam ang number ni Kim Bum. Di mo natanong Ate?

Bakit ko naman itatanong? Ikaw talagang bata ka. Itanong mo sa mga classmates mo
baka alam nila. Tapos umalis na siya at pumunta sa kitchen. Pagkaalis niya, taw
a ako ng tawa. Wow, binisita ako ni Kim Bum. Lol.

Ay& . May iniwan pala siyang envelope kagabi nasa table. Baka daw kasi dumating
ka at nawala mo yung sayo, ibigay ko daw yan. Tapos tumingin ako sa white envel
ope na nasa taas ng table.

Tapos bigla akong tumigil sa kakatawa. It was the same envelope na binigay sa ak
in ng classmate ko kahapon na nilagay ko na lang basta basta sa bag ko.

Ngayon ang alis nila. Or baka nakaalis na sila. Naramdaman ko ang pagbigat ng di
bdib ko.

Goodbye Tamako.

1 of 1

Let s drink to that! I drink my vodka buttoms up. Naramdaman ko ang init ng inumi
n from my throat to my chest to my stomach and I welcomed it joyfully. Aahhhh! A
ng sarap!

Ito namang si Krizza kung makainom parang mauubusan ng alak. Tapos tumawa silang
lahat. Ngumiti lang ako.

Ikaw naman Aly kung makapagdesisyon para kang mauubusan ng lalaki. Nagtawanan ul
it sila.

Para namang d pa kayo nasanay kay Krizza eh 13 years old pa lang yan, laman na y
an ng mga bar. Hindi na yan tinatablan ng alak noh!

Kunsabagay. Sang ayun ni Corrs.

Pero di nga Aly, are you sure that you re getting married? Baka on the throes of
passion ka lang nung sinagot mo ang proposal ni& ni& . Sino nga ang bf mo?

Kevin. She supplied.

Ni Kevin.

Di noh. He did it in front of my parents.

OMG! You re doing it in front of your parents?

Gagah! Tapos nagtawanan kaming lahat.

Okay, since desisyon mo yan, congratulations na lang. For Aly and Kevin! Buttoms
up! I raised my glass and the 3 of them raised their glass too.

Damn! Mababawasan na tayo.

Nakakalungkot naman. And we all sighed and looked at each other. Aminin ko man o
hindi mamimiss ko si Aly. She is getting married and It s a fact na nag iiba na
ang buhay ng isang tao pag nagpakasal. By the way, andito kami ngayon sa bar wit
h my 3 close friends, na sina Yanyan, Corrs and Aly. They are my friends since c
ollege and believe it or not I am 23 years old now.

How about you Krizza, kelan ka magpapakasal? I looked at Yanyan and smirked at h
er.

Duh!

Mali naman kasi ang tanong mo Yan. Dapat ang tanong kay Krizza ay kung kelan siy
a magseseryoso.

I am serious.

Like hell Kre! Minsan iniisip ko kung kaibigan ko ba talaga ang mga to. Eh most
of the time kinokontra lang naman nila ako.

Nakailang boyfriend ka na ba since new year? 8? 9? Eh March pa lang ngayon. Tapo

s sasabihin mong serious ka sa kanila. You drop them like a hot potato.

It s not my fault if I fall out of love. Hindi ko mapipilit ang sarili ko. Totoo
naman eh.

You never love them in the first place. You just got tired of them. Jeez! Nagigi
ng hot seat na ako.

Tama. That s why you can t commit to a serious relationship. You never love any of
your boyfriends.

Bakit nainlove ka na ba?

Hindi pa, pero at least hindi ko sinasagot ang mga lalaki kung di ako sigurado n
a love ko talaga sila.

In short you re leading them on.

Of course not. SInasabi ko sa kanila pag hindi ko sila gusto. Hindi katulad mo m
anligaw lang sinasagot mo agad.

Hindi lahat! Pag pangit siempre binabasted ko din. Yuck kaya yun! LOl. Yung iba
naman, I m giving them a chance to love me. And besides it s a mortal sin to comm
it myself sa isang guy. That would be utter selfishness to other guys. The thre
e of them just rolled their eyes.

Hay naku Krizza, hintayin mo lang ang araw na mainlove ka. It s now my turn to ro
ll my eyes. Palibhasa inlove ngayon yang si Aly kaya ang tingin sa mundo ay in l
ove lahat. Hays.

Nainlove na kaya yan. Napatingin kaming lahat kay Yanyan.

Kanino? Dun sa Model ng perfume na habol ng habol sa kanya nung college? In fair
ness pogi yun ha.

Hindi dun. Nakita mo naman kung paano pinaiyak yun ni Krizza.

Eh sino?

Yung naging boyfriend niya nung first year highschool siya. Ano nga name nun Kr
e?

Boyfriend? meron ba? Gumagawa ka na naman ng istorya Yan. Tapos sinipa ko ang pa
a niya sa ilalim ng table.

Ouch!

Ahhh. Yung kinukwento niya sa atin nung college. Ano nga name nun? Tama Sia?

Tapos nagtawanan silang tatlo. Hindi! Adik to. Tamako Sia. Saan na kaya yun Kri
zza?

Aba malay ko. Baka nasama sa nasawi sa lindol. And for your information, 2 lingg
o lang kami nun noh! Hindi pa nga sure kung naging kami nga. Baka hallucination
ko lang yun.

Kaya siguro hindi ka mainlove inlove sa ibang guys kasi Sia pa din ang mahal mo.

Tama! Nagkasabay pa si Yanyan at Corrs. Kaazar naman!

Duh! Ang tagal tagal na nun and besides bago pa siya lumayas dito sa Pilipinas,
wala na akong pagtangi ni katiting na pagtangi sa kanya.

Weh? Di nga!

Weh? Yes nga!

Sure ka?

Oo naman! Tapos uminom ulit ako ng vodka.

Mukhang hindi eh. Pinagtutulungan ako ng mga kumag na to ah!

Hmp! Kahit magkita pa kami ngayon, kahit isaksak pa siya sa baga ko. Kahit paghu
barin pa siya sa harap ko never ko siyang magustuhan. Kahit pagnanasa ko hindi n
a mabubuhay kung siya ang kaharap ko.

Woooohh! Ang habang speech noon ah. Pero di pa rin ako maniniwala.

Kung ayaw niyo maniwala eh di pustahan na lang. Mayaman ata ako.

Oi pustahan daw oh!

Sige ba! How much? Ay sheeeet! Nakalimutan ko na bilyonaryo pala ang mapapangasa
wa ni Aly.

Isang milyon. For sure kahit si Aly magdadalawang isip na pumatol.

Oo ba! Nagulat ako na si Yanyan ang sumagot. Sa lahat kasi sa amin siya ang pina
kakuripot. Kaya lalong yumayaman eh, kasi kuripot.

Sure ka Yan?

OO naman. Sure na mananalo ako. Magaling akong tumingin ng investment. Within th

is year Krizza. Pag hindi ka pa rin inlove by the end of the year talo na kami.

Sus kahit habaan mo pa eh. Nakikita ko na ang 1million check sa harapan ko. Napa
ngiti ako.

Basta deal na yan ah.

Drinks for the ladies. Napatingin kaming lahat sa waiter na may bitbit na tatlon
g drinks.

Kanino galing?

From that guy over there.

Napatingin ako sa tinuro ng waiter na table sa likod namin, but ang nakita ko na
lang ay ang likod ng guy na papalabas ng bar.

1 of 2

I woke up with a heavy head. Ito lang palagi ang drewback kung mag iinum ako kas
i kinaumagahan nagkakahang over. Aisssshhhh! I looked at the sorroundings around
me at napapalo ako sa noo ko. Ahhhh! Dito na naman ako natulog sa condo ni Yany
an. Siguro pinilit na naman nila akong di magdrive. Mga pakialamera talaga ang
mga kaibigan kong yun.

I checked at the clock and it s only 7AM in the morning. Aba, himala ata na ang a
ga ko ngayon nagising. Usually kasi pag nag gigimik kami tanghali na ako gumisin
g. Tumayo na ako, nagtoothbrush at naghilamos tapos pumunta na sa kitchen ni Yan
yan. Nagtataka kayo siguro kung bakit parang bahay ko na to ano? Siyempre kasi 2
times a week ba naman akong matulog dito kaya siyempre may mga personal things
na rin ako dito.

Pagdating ko sa kitchen, walang tao pero may toasted bread at brewed coffee na.
Maaasahan talaga ang mga katulong ni Yanyan. Kumuha ako ng kape at bread at nagl
akad papuntang terrace kasi for sure andun silang tatlo.

And she s not telling us about it?

I can t believe she kept it from us.

But why would she do that?

I don t know. Sabay sabay na sabi ni Aly and COrrs.

But is it true? Baka rumor lang yan. You know, how gossips are.

Hello Corrs, it s her Mom who said it.

Hoy! ANo yan! Gulat ko sa kanilang tatlo.

Ayyyyy Sheeet!!!! Sabay pa silang tatlong napatalon. Tumilapon pa ang kape ni Ya

nyan. Nabitawan ni Aly ang toast niya at nabitawan din ni Corrs and newspaper
na hawak niya na pinagkakaguluhan nila kanina.

Ano ka ba naman Krizza, ang aga aga nanggugulat ka!

Eh kasi naman, ang aga aga, nagtsitsismisan kayo! ANo ba kasi yan? Hindi nila ak
o sinagot. Instead tiningnan lang nila ako ng masama. They are creepy when they r
e doing that. Parang mga witch lang kasi hindi pa sila nagsusuklay.

What!?

Ikaw nagtatago ka na ng sekreto sa amin.

Anong sekreto ang pinagsasabi niyo? And please stop looking at me like that. You
re creeping me out. Tapos natulala na lang ako nung nilagay ni Corrs sa pagmumuk
ha ko ang newspaper na nakabukas ang society column.

The gorgeous Krizza Marie Yen, no longer available.

[/size]

Tapos may nakalagay na malaki at maganda kong picture. Tapos tumawa ako. Tumawa
ako ng malakas.

Nagpapaniwala kayo sa ganito? Alam niyo naman how gossip works. Sus! Sino ba ang
nagsulat nito? Wala na atang mapagkikitaan. Then I chuckled. Pero silang tatlo
ni hindi ngumiti. Nakatingin lang sila sa akin.

You don t know that you re engaged?

Me? Engaged? C mon, Aly, what the hell. Of course I am not engaged. Malapit na ta
laga akong maasar. Hello! Kakabreak ko lang sa last bf ko tapos engaged na agad
ako? What a joke!

You re Mom said so.

My what? Kung ano ano na lang ang naririnig ko. Hangover lang ata ito.

Your Mom. Look here. Tapos tinuro niya sa akin sa baba kung saan may picture si
Mom kasama ang reporter na nagsulat ng article tapos may caption:

The Mom of Krizza Marie Yen confirmed to us that their only child and daughter i
s already engaged to a mysterious guy whose identity will be revealed to us duri
ng their engagement party this coming Saturday.

Parang biglang nanlaki ang utak ko sa nabasa ko. How the hell did that happen? P
aano akong naengaged na hindi ko alam! What the Efff! Natulala ako for a while.

Hindi mo talaga alam? Tanong ni Corrs sa akin na siyang dahilan kung bakit ako n
awala sa pagkatulala ko. I grab the newspaper and hurriedly walked to the door.

Teka Kre saan ka pupunta? Tapos humabol silang tatlo sa akin.

Pupuntahan ko ang Mommy ko para I confirm ang kalokohang ito.

PEro& wala ka pang tsinelas! Dali dali kong sinuot ang unang pair ng slippers
na nakita ko.

Won t you at least get dress?

2 of 2
Nakapajama ka lang! Pahabol ni Aly pero hindi ko siya pinansin.

Magsuklay ka muna! Pahabol din ni Corrs.

I don t care! There s no way in hell that I would allow something like this to hap
pen to my life.

I will call the valet to prepare your car at the lobby. Lumabas na ako ng condo
unit ni Yanyan. Nag uusok ang ilong ko. Anong kalokohan na naman ang naisip ng
nanay ko? If this is a joke, this is a very bad joke. But I do hope this is only
a joke.

Pagbaba ko sa lobby, pinagtitinginan ako ng mga tao. Siguro nagtataka sila kung
bakit may lumabas na babaeng nakapajama, magulo ang buhok at nanlilisik ang mata
na lumabas. I almost glared at the people staring at me. Mga pakialamero talaga
ang mga tao. Nakita ko ang kotse ko sa harap ng entrance kaya sumakay na agad a
ko. I didn t bother to thank the valet, ni hindi ko binigyan ng tip. Nasa condo n
i Yanyan ang bag at pera ko. Pagkasakay ko pinaharurot ko na ang kotse ko papunt
a sa amin. I wanted to be there as soon as possible.

Binuksan ng guard ang gate bago pa ako makalapit baka nahalata niya na pag hindi
niya yun gagawin babanggain ko ang gate. Basta ko na lang pinatigil ang kotse k
o sa harap ng bahay, Ni hindi ko pinark ng maayos.

Pagkapasok ko sa bahay, I saw Mom sitting at the sofa. I stormed to her and slam
med the newspaper at the center table tapos hinarap ko siya.

Mom what the hell is this!?

Good morning dear, maaga ka ata ngayon? She took her time looking at the paper a
nd then dahan dahan niyang kinuha ang tasa ng tea niya and took her time sipping
it. After that tiningnan niya ulit ang newspaper. Ang bagal bagal naman! Nakaka
inis. Nakakairita.

Just answer my question Mom. Why did you tell the whole wide world that I m engag
ed? I feel like shouting at her pero hindi ko magawa kasi nga nanay ko siya. Ahh
hhh ! Bakit pinapahirapan ako ng mundo ng ganito?

So you ve heard. Then she smiled at me. She dares smiled at me despite everything
that s happening to me because of her?

Obviously. Mom, why did you tell that reporter that I m engaged? The coolness in
my Mom s voice irritates me. How can she be so cool about everything?

Because you are. And she again sip her tea.

Is this some kind of a sick joke of yours!? It s not funny Mom. This time hindi k
o na talaga mapigilan ang sarili ko. Naiinis na talaga ako. How can she control
my life like this.

Im serious dear. Tiningnan niya ako sa mata. At bigla akong natakot sa kaseryoso
han na nakita ko sa mga mata ni Mom. Ohhhhhh Sheeet!

You can t be serious! You know I won t allow this to happen. I can t just marry any
random guy you ve picked for me. And you know very well know that I won t agree w
ith your plans. I said almost hysterically hoping that somewhere between the lin
es Mom would just laugh and said, Joke lang dear. Have a good rest".

Even if it would cost you all of your inheritance? Nanlaki ang mga mata ko? May
in-he-ri-tance? Napalunok ako.

I have a trust fund. I can live without my inheritance. Well that s right, it s en
ough for me but if I would be strip of my inheritance, I wouldn t be that rich an
ymore. Baka mamatay ako! Ohhh God!

But you can t have you re trust fund until you re 25 dear. It s written in you re gra
nny s will and it is still under our care. Di ko alam kung paano ka mabubuhay sa
loob ng dalawang taon ng walang pera. Napag usapan na namin to ng Daddy mo at pu
mayag na siya so don t try to appeal to him. He won t listen. She just keep on sip
ping her damn tea. How cool is that?

You re really serious Mom? Gusto ko nang umiyak, pero hindi naman ako naluluha. P
ati ang luha ko ayaw makipag cooperate. When I was young, pag umiyak ako binibig
ay lahat sa akin ang gusto ko. Pero ngayon, why did this damn tears wouldn t fall
?

I am dear.

Why are you doing this to me Mom? Wala na akong magagawa. Ayaw kong maging poor.
Simula chapter one pinangangalandakan ko na mayaman ako and then bigla na lang
akong magiging poor? No way! Subway! But there must be a reason kung bakit nila
ito ginagawa and in that reason maybe I could find my way out of this mess.

Gusto na naming magtino ka Krizza Marie. She said sternly.

Oh my God! Oh my God! I am just dreaming! I am just drunk and having the worst h
angover ever! Nanlumo ako at napaupo sa sofa na kaharap ni Mommy. Inalog alog ko
pa ang ulo ko. Baka nga hangover lang ang lahat ng to. I brushed my hand to my
uncombed hair na baka pag ginawa ko to at gumanda ako sa harap ni Mommy, magbaba
go ang isip niya. Tapos tumingin ako kay Mom.

And who is this stupid guy na pumayag sa kalokohan niyo? Maybe if I knew kung si
no ang lalaki, mapakiusapan ko siyang mag back out. Or much better babayaran ko
siya para mag back out. I will sell my soul to the devil just to have my freedom
back.

Dear he is not stupid and he s at your back right now listening to your dramas. O
hhh Sheet!!! Nanlaki lalo ang mata ko. Tapos unti unti akong lumingon.

Whatdapakinghell! Napasigaw ako at biglang napatayo sa kinauupuan ko. Ikaw! Tam

ako, you are my fiancee? This can t be happening. There s no way in hell na totoo
ang lahat ng to. Parang matatawa ako na maiiyak. Damn! Sinasabi ko na nga ba pa
naginip lang ang lahat ng to eh. There s no need to fuse Krizza. Everything is ju
st a bad dream. Wag kang magpanic!

Pero ang panaginip na yun ay biglang naglaho nung nagsalita siya.

Yes, he said with that crisp, masculine voice of his and with a lazy smile on hi
s lips. I am that stupid guy. Sadly. Napanganga lang ako. Pero sa isip isip ko&
..

PACKKKERRRSSS!!!

1 of 1

10

Humawak ako sa gilid ng sofa kasi feeling ko matutumba ako. Parang kagabi lang
pinag uusapan namin siya pero ngayon andito na siya sa harapan ko. Grabe naman k
ung magbiro ang tadhana sa akin. Sagad na sagad. And why did he manage to become
so handsome after all these years? Kung dati matangkad siya, ngayon mas tumang
kad pa siya. Mga 6 na ata ang height niya. At ang pisngi niya, nahiya atang tumu
bo ang pimples kasi ang kinis kinis tapos mamula mula pa. And he still have tha
t chinky eyes na parang laging nakangiti. Why did this devil manage to be so ha
ndsome? It s so unfair to the other male specie.

Nasatisfy ka naman ba sa nakikita mo? Parang binuhusan ako ng malamig na malamig

na tubig nung marinig ko siyang magsalita. Nahalata ba niyang pinagmamasdan ko
siya? Malamang Krizza, magkaharap kaya kayo.

Ano ang pinagsasabi mo? Sige lang, magdeny ka pa. Lol.

Tapos ka na bang titigan ako? He said smiling. What a smile! Napakurap ako. Pacc
ckkkkerrrs talaga! Whew! Para mawala ang pagkapahiya ko, inirapan ko siya, tapo
s nameywang at binulyawan.

What are you doing here?

Okay, I ll leave both of you for a while. Krizza be nice to him. And if you want
privacy, Krizza s room is available. Napatingin ako kay Mom. Naku, kung di ko lan
g talaga Nanay to. Naku!!!

I am nice to everyone and Mom! There s no way in hell that this guy is going insi
de my room! Pero hindi na ako pinansin ni Mom. Umalis na siya sa living room at
iniwan kaming dalawa ni Tamako. Nagkatinginan kami. I glared at him.

You really contemplated on that huh?Hindi pa rin maalis alis ang ngiti sa labi n
iya. AT isang bagay ang napatunayan ko. Hanggang ngayon playboy pa din si Tamako
Sia.

Contemplated on what? Napataas ang isang kilay ko.

Me. You. Your room. He said grinning.

You wish! Hindi naman masama ang mangarap. Yun nga lang hanggang pangarap ka na
lang. At bakit ka ba andito? Ang aga aga, pinopollute mo ang hangin sa kabahaya
n namin.

Didn t you hear your Mom? We are engaged, that s why I m here. To formally introduc
e myself to my fiance. But I believe there s no need for a formal introduction. It
s nice meeting you again Krizza.

Duh! I rolled my eyes. Nice meeting me again? Nagbibiro ba siya? At ano naman ka
ya ang kapalit sa pagpayag niya na magpakasal sa akin? Hindi pwedeng wala. Knowi
ng him.

Tumawa lang siya sa naging reaction ko. Mas lalong sumingkit ang mga mata niya a
t nagsisimula na akong mairita.

And for your information, there s no way in hell that I m gonna marry you. Kung ma
gpapakasal ako hindi yun sayo. Pahahanapin ko sila Mommy ng ibang lalaking ipapa
kasal sa akin. Kahit taong grasa pa siya, basta hindi lang ikaw!

What s wrong with me? As far as Im concerned, I m perfect.Kita niyo?

Duh!

He just chuckled sa outburst ko. Pinanlakihan ko siya ng mata. Nakakainsulto la

ng. Nag aapoy na ako dito sa galit tapos siya tatawa tawa pa. Grrr!

Why are you laughing? Anong nakakatawa? Mukha ba akong clown? Grrr.. Nakakainis
talaga!

You re pretty when you re mad. Namumula ang pisngi mo pati ang ilong mo! I think I
like you already. Gusto ko siyang hambalusin ng sofa at center table sa sinabi
niya. I like you already? Huh! Para namang kung magsalita siya eh di ko pa naran
asan ang kamandag niya.

Shut Up! Hinding hindi ako madadala ng mga banat mo!

It was really nice meeting you again Kre. I ve never known someone with half of y
our temper. Lumapit siya sa akin at napaatras ako.

Don t you dare come near me. And don t call me Kre! Hindi ko alam kung bakit paran
g natakot ako nung humakbang siya palapit. What if yakapin niya ako? Eh di masay
a!-author

And why not? He said advancing nearer. Sheet!!

Because only Yanyan calls me Kre. Napaatras ulit ako.

No, I mean why can t I come near you? Napanganga ako. Why nga ba? Damn! I can t ev
en think sensibly. Where did all my brain cells go?

Di ba kahit isaksak pa ako sa baga mo, you wouldn t like me? Napasinghap ako. Fee
ling ko nanlalamig ang buong katawan ko. Tapos lumalapit pa siya ng lumalapit sa
akin.

Even if I would strip naked in front of you hindi ka maapektuhan di ba? Ohhh my
God! Siya! Siya yung lalaki sa bar! And narinig niya ang pinag usapan namin. Siy
a yung nagbigay ng drinks. Oh sheet na malagkit talaga!

Gusto kong subukan just to make sure na totoo yung sinabi mo sa mga kaibigan mo
. He have that sexy smile on his lips. And he slowly unbuttoned the top button o
f his shirt. Waaaaaaa.. Wag!!! Pwede , pwede bang wag ka munang maghubad? Pweden
g sumayaw ka habang naghuhubad? Lol.

Then sinunod niyang alisin ang pangalawang butones ng damit niya. Kunti na lang
makikita ko na ang chest niya. Halos hindi na ako makahinga. Ano ang ginagawa ni
ya sa akin? Putragis naman! Babae lang po ako! Mahina ako sa temtasyon. Wag niyo
akong hainan ng ganitong agahan Lord. Baka gawin ko ring tanghalian at hapunan.
Whew!

Don t you dare! I shouted at him when he was about to get rid of the third but
ton. Hindi ko na makakaya to. Baka mawala ako sa sarili ko at ako na mismo ang
maghubad sa kanya. Ampupu naman kasi!

Get out of my house. Lumayas ka dito. And I mean now! Tapos nagtatakbo ako paak
yat sa hagdan papuntang kwarto ko.

Do you want me to continue this in your room? He shouted after me.

Get lost! Narinig ko pa ang malakas niyang tawa bago ko ibagsak pasara ang pinto
ng kwarto ko. Bwisit na demonyo yun!

Leche!

Pero sayang yun!

Ayyyyyy! Bwisit!

1 of 2

11

Nagkulong ako sa kwarto ko pagkatapos kong umakyat. Pinilit kong huminahon. Kaka
bwisit talaga ang lalaking yun. Nakakasira ng good vibes. Grrrr& Kung maghubad
kasi siya dapat sinagad sagad na niya. Di yung pasuspense pa siya. Kaazzzzzzaaaa
r!

Pagkatapos kong kalmahin ang sarili ko, nakatulog ako. Hahaha. ANo pa nga ba ang
ineexpect niyo sa isang taong puyat at pagkagising eh sobrang stress pa ang nar
anasan?

Nagising ako ng mga lunchtime kaya naligo na rin ako at nag ayos. Siguro umalis
na yung Tamako na yun. Bumaba na ako ng hagdan at pumunta sa dining room para ku
main. Tahimik at buong bahay at halatang walang tao. Mabuti naman kung ganun. At
least, tahimik na ang buhay ko. Joke joke lang ata yung kanina eh.

Pagkatapos kong kumain pumunta ako ng garden para maupo sa favorite hammock ko a
t magpahangin pero laking gulat ko nung nakita ko si Tamako na nakahiga sa hammo
ck ko.

Nakapikit siya at mukhang hindi niya napansin na dumating ako. Kahit pagtulog, a
ng cute cute niya. Parang anghel. Ang sarap tuloy patayin para makasama na niya
ang iba pang anghel. LOl.

Hoy! Inalog ko ang hammock! Muntik na siyang mahulog buti na lang mahaba ang mga
legs niya kaya nakaapak kaagad siya sa grass.

Ano!! Pabulyaw niya na sagot sa akin. Halatang nagulat siya nung inalog ko siya.
Kita mo to! Bastusing bata! Hindi ba niya alam na nasa pamamahay ko siya? At ha
mmock ko ang tunutulugan niya? Buti nga di ko siya tinulak eh. Dapat nagpapasala
mat siya sa akin!

Aba kung makabulyaw ka wagas ah! Pamamahay mo ba ito? At ano ang ginagawa mo sa
hammock ko? Ano pa ang ginagawa mo sa pamamahay ko? Di ba pinalayas na kita kani
na? Ano ka ngayon?

Nagulat ako nung ngumiti siya sa akin. Tapos tiningnan niya ako ng matagal. Para
ng nakakaloko lang ang tingin niya. Hmp! If I know, pinagnanasaan na niya ako. N
agger ka pala. Sabi kasi ni Mommy dito na ako magdidinner? Tapos ngumiti ulit si
ya. Tapos nagregister sa utak ko ang sinabi niya!

Mommy!? How dare you call my Mom, Mommy? Sino ang nagbigay sayo ng karapatan? Ta
laga naman! Feel na feel ata niya? Duh!

Sabi niya Mommy na daw itawag ko sa kanya.Para rin daw masanay na ako pag kinasa
l tayo. Tinakpan ko ang tenga ko bago niya matapos ang sasabihin niya.

Kabwisit lang! Kailangan ba talagang i-remind ako tungkol sa bagay na yun? Tuma
likod na ako sa kanya at iniwan siya sa hammock. Nawalan na ako ng ganang magpah
angin.

O, saan ka pupunta? He called after me. Nilingon ko siya at nginitian ng pilit.

Yung nakakainsulto.

Sa impyerno! Bakit sasama ka? I gritted my teeth.

Hindi. Pero ipapabaon ko sayo pagmamahal ko. Napanganga ako sa sinabi niya. Hind
i ko alam kong namula ako. At hindi ko rin alam kung bakit naapektuhan ako sa ba
nat niya na ganun. Kaya instead na kung ano pa ang masabi ko, tinalikuran ko na
lang ulit siya at naglakad.

Krizza! Tinawag niya ulit ako.

Ano!! I shouted at him pero di ko siya nilingon. Mamaya kung ano ano na namang
banat ang gawin niya. Baka akala niya maapektuhan pa ako.

May naiwan ka! Napalingon ako bigla sa sinabi niya? Ako? Naiwan?

Ano na naman!? Sigaw ko sa kanya. Masisira na ata ang vocal chords ko kakasigaw
sa kanya. Babalik na sana ako kung saan siya naakupo kung hindi ko lang nakita a
ng nakakalokong ngiti niya. Alam niyo yung ngiting demonyo? Yun yun eh!

Ang puso mo! Ito oh hawak ko. Tapos tumawa siya ng malakas, sapol pa niya ang ty
an niya kakatawa. AY leche! Pinulot ko ang isa kong tsinelas at binato sa kanya
. Nakailag siya pero tawa pa din siya ng tawa. Kabwisit talaga. Pumasok na ako
sa bahay at dumiretso sa kwarto ko at nagbihis. Di na ako makakatagal dito ng is
ang oras pa kasama ang lalaking yun. And I can t believe that he got me twice.

Pumunta ako sa bahay ni Yanyan pero unfortunately pumasok pala siya sa office ni
ya. Parang adik din kasi yang si Yanyan eh. ANg yaman yaman pero nagtatrabaho sa
isang company na di naman sila ang may ari. Tapos ayaw niyang magtrabaho sa com
pany na sila ang may ari. Kakaibang trip meron ang babaeng yun.

2 of 2
And take note, kala mo naman model employee, eh ni hindi nga pumapasok on time y
un eh. Tapos papasok lang siya kung kelan niya gusto. Gusto lang ata niyang may
makunsumi sa kanya. At bakit ba kinukwento ko dito ang buhay ni Yanyan? Hayaan n
iyo siyang magkwento ng buhay niya sa sarili niyang kwento.

At dahil nga naisipan ni Yanyan na magsipag, wala akong nagawa kundi ang gumala.
Ayaw ko naman umuwi sa bahay. And besides makakapunta naman ako kahit saan ko g
ustuhin pumunta kasi nga mayaman ako di ba? May aangal? Wala? Good.

Nung 6pm na nagkita na lang kaming tatlo sa bar sa paborito namin. Sa bar na pin
untahan namin kagabi. Naalala niyo naman siguro ang pustahang naganap kagabi di
ba?

Gusto ko nang mamatay! I m doomed. I wanna kill myself. Corrs, Yanyan and Aly loo
ked at me with their droopy eyes. All of them yawmed. MUla 6pm at ngayon10pm na,
wala na silang narinig sa akin kundi ang nangyari kanina sa bahay.

I feel what you feel Kre. Yanyan patted my back and drink the vodka in front of
her at the same time. ANg galing talaga pag babae noh? Kayang kayang mag multita
sk.

Naawa ako sayo Krizza. Mahirap nga ang ganung sitwasyon. Corrs also patted my h
and.

I wanted to help you with your problem. Sinalinan ni Aly ang baso ko ng vodka. A
ng dami ko nang nainom pero di pa din ako nalalasing.

We wanted to help you Krizza. Sabi nilang tatlo. Damn! Hindi talaga ako nagkama
li sa pagpili sa kanila bilang friends ko. Napakamatulungin nila at feel na feel
ko talaga ang concern nila sa akin. They re the bestest friend a girl could have
. I can t live with out them. T_T

If you want Kre, ako na mismo ang bibili ng lubid. I ll make sure it s durable. Il
ang meters ba ang kailangan mo? Kailangan ba ang makapal? What color do you want
? Napatingin ako kay Yanyan na nagtataka. ANong lubid ang pinagsasabi niya? Alam
ko kahit magpapakamatay ka, gusto mo pa din ang fashionable na lubid. Gusto mo
ba ng pink? I was about to spank Yanyan nung hinawakan ni Aly ang kamay ko.

If you want Krizza, I could borrow the gun of my Dad. AFP General kasi ang ama n
i ALy. Gusto mo ba yung walang tunog? Dad also have that. Or kung ayaw mo ng hir
am bibili na lang ako ng bago. Don t worry, license ang bibilhin ko para hindi ka
maakusahan ng illegal possession of firearms. Mamimiss talaga kita Krizza. Then
she dubbed her eyes with her hanky. Ay ta3! Akala ko ba&

Aly, they can t accused her if she s already dead.

Yeah right! Iba talaga pag graduate ng UP. ANg smart mo talaga Corrs.

Thanks ALy. But ang messy naman kasi ng suggestion mo. Krizza, if you want a pea
ceful death, I could talk to our chemist and formulate the most potent potion fo
r you. I ll make sure that it s exclusively made for you para walang makakagaya. I
know how much you hate duplicates. Do you want strawberry flavor for your potio
n? May pharmaceutical company kasi sila Corrs pero tae naman! ANong pinagsasabi
nila?

Pinagbabatukan ko silang tatlo. Ang aadik lang eh! Gusto na akong mamatay.

Ouch! Bakit mo kami binatukan? Tapos hinilot nila ang mga batok nila.

Bakit gusto niyo akong patayin?

Hindi ah! We just want you out of your misery.

Yeah!

By killing me?

No. You wanna kill yourself di ba?

Yes! Nakikipagemphatize lang kami sayo.

Ayaw naming nahihirapan ka.

We re making things easier for you!

Yeah!

Ah basta ayaw ko pa din makasal sa lalaking yun. I pouted. Nagkatinginan silang

tatlo.

Mas gusto mo pang maging pulubi? Napaisip ako sa sinabi ni Corrs. OO nga pala. A
hhhhh!

Hindi! Gusto ko pang uminom! I motioned for the waiter to come but nanlaki ang m
ata ko nung makita ko sa harapan ko si Tamako na nakangiti sa harapan ko.

Hi girls! Miss me? Said the dimpled guy beside Tamako.

Nanlaki ang mata nila Corrs, Aly at Yanyan.

Olympian Gods!

Sir JC?

Are you freaking stalking me?

That ryhmes.

Yeah!

12
That rhymes.

Yeah! He said grinning. Parang nanlaki ang ulo ko. Anong ginagawa nila dito?

What the hell are you doing here? I ask Tamako almost shouting at him. Nagsasalu
bong din ang eyebrows ko. Pati ba naman dito sinusundan ako ng ulupong na to?

I am stalking you. I wanted to make sure that you are not wasted sa engagement p
arty natin bukas. Nanlaki ang mga mata ko pati na rin ang mga mata nila Corrs, Y
anyan and Aly. Ampness lang. Bukas na ba yun? Bat ang bilis naman ata? At naala
la pa yun ng author? Akala ko makakalimutan na niya kasi matagal na siyang di na
g update ng story na to. AMpness! Ampness! Ampness!

How sweet! I looked at Aly who stared dreamily at the ceiling. Geez, iba talaga
ang epekto pag inlove ang isang tao nagiging sira ulo.

Won t you introduce us to your friends? Tinaasan ko lang siya ng kilay. Bakit ko
kailangan iintroduce siya sa mga friends ko? Mamaya agawin pa nila siya sa akin.
Ano daw? Ano bang pinag iisip ko? Erase erase.

Ahihi! Napatingin ako kay Yanyan. Tapos siniko niya ako. Hi sir JC. Tapos nagbl
ush siya, tapos nagpacute!

Hi Yan! Sabi nung poging drop-dead gorgeous, matangkad at drop dead gorgrous nas
abi ko na bang drop dead gorgeous? na lalaki na katabi ni Tamako sabay ngiti. F
eeling ko hihimatayin si Yanyan anytime at hindi lang si Yanyan, pati sina Corrs
and ALy mukhang na-star struck sa lalaki. OO aaminin ko, malakas ang appeal niy
a pero hindi na siya ang bida sa istoryang ito. Tapos na ang kwento niya, di na
dapat siya pinagpapantasyahan. Lol.Ang bitter talaga ng author. Kasalanan naman
niya kasi dinelete niya sa friends niya yung Oca. Gumanti tuloy! Lo l!

Kilala mo siya Yan? OO nga bakit sir JC ang tawag ni Yanyan sa drop dead gorgeou
s na lalaking ito?

Oo naman. Siya ang boss ko. Tapos bumulong sa akin. Yummy di ba? Tumaas lang ang
kilay ko. Kahit gaano pa siya ka yummy, hindi ko pa rin siya type. Birds of the
same feather flock together. Kita mo nga magkakasama sila.

Nagulat na lang ako nung biglang tumabi sa akin si Tamako at inakbayan ako. Ampu
pu! Kailan pa siya nagkaroon ng karapatan na akbayan ako? Pero infairness ha, an
g bango talaga niya.

Kre, won t you introduce us to your friends? He smiled sweetly at me. Ohhhhmyyyyy
yyyy!

Hi! I m Corrs, tapos she offered her hand to Tamako. Napansin ata niya na wala ak
ong planong ipakilala sila sa mga kasama ni Tamako. So ikaw pala si Tamako, I ve
heard a lot about you, in fact& Ouch! Sinipa ko ang paa ni Corrs sa ilalim ng t
able bago pa kung ano ano ang sasabihin niya tapos pinandilatan ko na din siya.

I m Aly, sabay pa cute. Sayang engaged na ako. Pwede na sana sa akin ang kambal m
o. Aray! Ano ba Yanyan! Bakit mo inapakan ang paa ko? Napatingin lang kami kay
Yanyan who is smiling dreamily and looking only at Tamadao. Anong nangyayari sa
kanya?

Hi Kay Tamadao pa rin siya nakatingin. Ni hindi niya inaalis ang tingin niya kay
Tamadao. Nakatingin lang kaming lahat sa kanilang dalawa. Para may sarili silan
g mundo. FVcking Hell.

Hi, it s a pleasure to met you, I m Tamadao. OMg! Don t tell me& ..

The pleasure is all mine. Walis ka ba? Yanyan asked Tamadao seriously. Pero nata
tawa ako kasi parang wala sa hulog ang tanong na yun. Makabanat lang ano?

Why? Yung tinginan nila. It's giving me chills.

Because you just swept me off my feet. Muntik na akong mapahagalpak ng tawa sa s
inabi ni Yanyan. Benta yun ah.

I don't know your name, but..... can I call you mine? P*****I** Sh!T! Nakakasuka
!Narinig ko ang hagikgik nila Corrs at ALy. Mayamaya pa hindi na kami pinansin n
g dalawa. Sila na lang ang nag usap kaya hinayaan na lang naming sila sa sarili
nilang mundo.

JC, bago itanong ng mga reader, kamusta na kayo ni Joanne?

How did you know about Joanne?

Duh!

2 of 2
I ve read your story kaya.

Story?

Oo kaya, sa CC& .Ouch! Corrs! Bakit ka nambabatok?

Wag ka ngang spoiler! Hindi pa niya alam ang mangyayari sa kanila ni Joanne. Mam
aya ma pre emp siya maiiba pa ang ending ng story. Bulong ni Corrs kay Aly.

Ayaw mo nun? May chance tayong agawin siya kay Joanne. Ganting bulong ni Aly.

Kunsabagay. Tapos nag apir silang dalawa. Mga sira ulo lang. Lol.

Girls, would you mind if mauna na kami ni Krizza? Tiningnan ko siya ng masama. H
ello! 11PM pa lang. ANong uuwi na? Ang aga aga pa kaya.

Sure. It s okay. Pagod na rin kaming magbantay dyan pag nalalasing. Sige go lang
kayo. Kita mo tong si Corrs, pinamimigay na ako.

Well, I do mind. Tiningnan ko si Tamako with matching nanlilisik na mata.

Well, I am not asking your opinion.

Well, in case nakalimutan mo, you are talking about me. Aba kung makapagsalita a
kala mo kung sinong pogi. Well, pogi naman talaga siya pero& tsssss&

Will you just shut up? He told me to shut up? Nabasa niyo yun?

Will you let go of me? I tried na alisin ang kamay niya sa balikat ko na kanina
pa pala nakaakbay sa akin.

Kanina pa ako nakaakbay sayo ngayon ka lang nagreklamo.

Eh sa gusto kong magreklamo, may reklamo ka? Pinanlisikan ko siya ng mata. Akala
niya siguro mapapasunod lang niya ako basta basta? Asa pa siya.

Wala. Then walang Sali-salita, binuhat niya ako na parang sako ng bigas. Nagsisi
gaw ako at pinaghahampas ang likod niya pero parang walang effect sa kanya. Ni h
indi niya nararamdaman ang bigat ko.

Bitawan mo ako! Ano ka ba! Adik ka ba!? Hindi pa din niya ako pinansin. Ni walan
g pumigil sa kanya. Tinitingnan lang kami ng mga tao habang papalabas kami ng ba
r. Hindi pa rin niya ako binibitiwan hanggang sa makarating kami sa parking at
binuksan niya ng isang kamay niya ang kotse niya and unceremoniously dropped me
in the passenger seat. I tried to calm my head kasi mahilo hilo pa ako sa ginaw
a niya. Ikaw ba naman buhatin ng nakabaliktad. Whew!

Ang bigat mo ha! I looked at him ng hindi man lang inayos ang buhok ko na nagkab
uhol buhol na ata. MUkha na siguro akong si Sadako sa gulo ng buhok ko.

WHY THE HELL DID YOU DO THAT!? NASISIRAAN KA NA BA NG ULO!? Isipin niyo na lang
kung gaano kalakas nag boses ko habang binubulyawan ko siya.

Hindi..

ANO BA ANG KARAPATAN MONG BUHATIN NA LANG AKO BIGLA BIGLA?

Tsss& .

HINDI MO NA AKO BINIGYAN NG KAHIHIYAN!

Mer&

NI HINDI MO NIRESPETO ANG GUSTO KO!

Kasi&

NI HINDI MO TINANONG KUNG GUSTO KO NANG UMUWI!

Hin&

ANONG AKALA MO SA AKIN? NAKAKABUWISIT KA! AKALA MO KUNG SINO KA! YOU JUST BARGE
INTO MY LIFE AND MESS EVERYTHING. ANO BA ANG PROBLEMA MO HA? BAT DI KA NAGSASALI
TA! MAGSALITA KA! Napatingin ako sa kanya. Nakaupo lang siya sa driver seat at n
akatitig sa akin. Nakangisi pa siya. Nang aasar ba siya?

ANO ANG NGiNINGITI NGITI MO DYAN? Hindi pa rin siya nagsalita. At mukhang amused
na amused pa siya.

Pwede na ba akong magsalita?

Nang aasar ka ba? Ngumiti lang siya ulit? Parang nangg@g@go lang. Galit na galit
ako dito tapos siya ngingiti ngiti dyan. NakakBV talaga!

ANg nagger mo pala Kre. Tapos umiling iling pa habang ngumingiti.

Kung nagger ako, ano ang tawag sayo ha?

Tiningnan niya ako ng seryoso. Ni hindi siya ngumingiti. Pogi. And he smiled wid
ely.

Ay pusang gala! Mauubusan ako ng dugo dito. Bakit ba kita kinakausap! Nakakinis
ka! Wala kang kwentang kausap! Tumawa lang siya ng malakas at pinaandar na ang k
otse. Tumingin na lang ako sa bintana at hindi na siya tiningnan. Pero nagulat
na lang ako nung nakita kong dumadaan na kami sa Roxas Boulevard at tumigil kami
sa isang parking sa tabi ng dagat.

Anong gagawin natin dito? Akala ko ba uuwi na tayo?

I changed my mind. Gusto kong magpahangin. Tinaasan ko lang siya ng kilay. Napag
isip isip ko kasi na kung makipag talo pa ako sa kanya, wala talaga akong mapap
ala at dagdagan pa na wala akong panalo sa kanya kaya tumahimik na lang ako.

Silence.

Silence.

Bakit gusto mo akong pakasalan? Nagulat ako nung nagsalita siya. Tiningnan ko
siya para makasure kung nantitrip lang ba siya o hindi. Pero nakita kong seryoso
siya. Hinintay ko pa din na ngumisi siya at biglang magsabi ng joke. Pero hindi
nangyari lahat ng iyon at mukhang seryoso talaga siya sa tanong niya.

Hindi pa ba obvious? Dahil sa pera of course. Hindi ko makukuha ang mana ko kung
di kita pakakasalan. Hindi ko pinangarap maging mahirap.

Pera lang ba ang importante sayo? Ano ba ang problema niya? Bakit siya nagtatano
ng ng mga ganyan? Parang adik talaga siya. Paiba iba ang mood. May mood swings.

Huminga ako ng malalim at tiningnan siya. Mas mabuti siguro na sabihin ko na sa

kanya ang totoo. Sige na nga! Okay Fine! Gusto ko din ang katawan mo kaya kita p
akakasalan. You are not that bad for my taste. Ang macho mo kaya! Then I grinned
.

He grimaced. Ganun!? Pera lang at katawan ko ang habol mo kaya magpapakasal ka

sa akin? Mukhang frustrated na frustrated siya sa sinagot ko.

At bakit? May iba pa ba akong dapat magustuhan sayo? Ha? At bakit ka ba nagtatan
ong ng mga ganyan sa akin? At ikaw, bakit ka ba magpapakasal sa akin? If I know,
sinuhulan ka lang nina Mommy.

Huminga siya ng malalim. I will marry you maybe because I love you. Napatulala
ako sa sinabi niya. Hindi ako nakaimik sandali Nagmalfunction ata ang utak ko.

Loading&

Loading&

Loading&

Tapos tumawa ako ng malakas. Yung tawang nangaasar. Sinasabi ko na nga ba nantit
rip lang ang mokong na to eh.

Duh! Lakas ng trip mo ah. Ihatid mo na nga lang ako. Kung ano anong kalokohan an
g pumapasok dyan sa isip mo.

1 of 3

13

I would like to announce to everyone the engagement of my only daughter Krizza M

arie Yen to the son of Mrs. Lana Sia and Mr Pasen Sia. Nagpalakpakan ang mga tao
. I pouted. Today is our engagement party.And everyone is having fun except me.
Tumayo ako sa kinauupuan ko because everyone is looking at me. Not only at me p
ala, at us. Katabi ko si Tamako who is broadly smiling at everyone. How could he
smile like that when I feel like I m being sentenced to death? Goodbye Freedom.

Hinawakan niya ang bewang ko and lead me to the stage kung saan nakatayo ang mga
pamilya namin at nagtotoast ng tinapay, este ng champagne pala. Gusto kong al
isin ang kamay niya na nakahawak sa akin kasi parang may kuryente na dumadaloy m
ula sa kamay niya papuntang katawan ko. Don t get me wrong, hindi ako namamanyak
sa kanya ngayon, I just don t like to feel this way while he is touching me. Nung
malapit na kami I gave everyone a fake smile. Of course, hindi nila alam na fak
e ang ngiti ko kasi nga mayaman ako. Ang layo nun ah.

Halos lahat nagcongratulate sa amin at bagay na bagay daw kami. Heller kelan pa
naging bagay ang isa dyosa at ang isang hapon? At dahil sa napagod ako sa pakiki
pagkamay sa mga bisita na mostly business associates ng mga magulang namin, nag
excuse ako at pumunta ng & . ng& .saan nga ba ako pupunta?

Pero bago pa ako makaisip kung saan ako pupunta, may humila na sa akin. Sino pa
ba sa tingin niyo ang may lakas ng loob na manghila na lang sa akin bigla bigla?
Ano ba!

Tatakas ka ano?

Anong tatakas ang pinagsasabi mo? Hindi na ba ako pwedeng umihi? Nakakakulo tala
ga ng dugo.

Pwede. Pero magpaalam ka muna sa akin. Tumaas ang kilay ko.

At baket kailangan ko pang magpaalam sayo aber? Namaywang na ako. Aba naman. Mas
yado atang sinuswerte ang lalaking ito.

Dahil ako ang fiance mo. Sabi pa niya at tumaas pa ang chin niya. Proud na proud?

So? -_^

Dapat pinapaalam mo sa akin ang lahat ng ginagawa mo. Lumapit ako sa kanya at it
inapat ang mukha ko sa mukha niya. Yung malapit na malapit. Napakurap siya sa gi
nawa ko. Sinampal sampal ko ng mahina ang pisngi niya at bumulong sa harap ng mu
kha niya.

Gumising ka nga! Nananaginip ka pa ata. At lumayo na ako sa kanya at dumiretso

sa CR. Hindi naman talaga ako naccr. Gusto ko lang takasan si Tamako. Pero sad
ya talagang matigas ang ulo niya kasi nung lumabas ako nakita ko siyang nakasand
al sa wall ng CR.

Akala mo madadala mo ako sa pang-seseduce mo sa akin? He said grinning from ear

to ear. Seduce! Asa siya!

I didn t seduce you.Hindi na yun kailangan. Tapos nilagpasan ko siya pero hinawak
an niya ang braso ko. Inalis ko ang braso ko na hawak niya. Ano pa ba ang kailan
gan mo? Na engage na tayo, ikakasal na tayo, ano pa ang problema mo?

Wag mo akong talikuran pag kinakausap kita. Nag iba na ang itsura niya. Kung kan
ina ngumingiti pa siya, ngayon naman seryoso na siya. May multiple personality d
isorder ata si Tamako. Paiba iba ng mood eh.

Tatalikod ako kung kelan ko gustong tumalikod. In my world I call the shots AAli
s na sana ako ulit nung hinawakan niya ulit ang braso ko and he glares at me.

Baka nakakalimutan mo, sa akin nakasalalay ang kayamanan mo. I am sacrificing my

self para pakasalan ka. Sacrifice? Sacrifice his face.

I glared at him equally. Really? How noble of you! I told him full of sarcasm.
Then mali ang narining ko that the moment we got married, our companies will m
erge? It is not true then that you will marry me to expand your business? Akala
niya siguro hindi ko alam. Narinig ko mismo si Daddy nung kausap niya sa phone
ang father ni Tamako. Kaya talagang hindi ako naniniwala na wala siyang mapapala
sa kasal na to. Sinasabi ko nang may hidden agenda siya.

Hindi totoo yan! Lalong naningkit ang singkit na niyang mata. Ngumisi lang ako s
a kanya.

Kung hindi yan totoo, then let s make a pre nuptial agreement na walang merger na
magaganap the moment we got married. Nagkasukatan kami ng tingin. Walang guston
g magpatalo.

You know very well that its beyond our powers. Nakapagdecide na sila sa merger a
nd there s nothing I or you can do about it. As if naman maniniwala ako sa kanya.
Of course he won t do anything about it kasi obvious naman na buong pamilya niya
ang makikinabang. Lokohin pa niya ang lelang niya pero ako di na niya maloloko.

Tamako! Krizza! Andito lang pala kayo. Napatingin kami Kay Mommy na biglang sumu
lpot sa tabi namin. Why aren t you dancing? The guest are looking for you.

Nagretouch lang si Krizza Tita. Hinintay ko lang siyang matapos.He smiled charmi
ngly at my Mom. Plastic! Sipsip!

So sweet of you dear. But you better start calling me Mom. I d appreciate it more
. Sige na sumayaw na kayo. And she literally pushed us sa gitna ng dance floor.
Mom? Parang di ko ata ma carry yun!

Hinatak niya ang bewang nung magsimula nang kumanta ang banda sa make up stage.
Again I felt a chill nung hinawakan niya ang likod ng bewang ko para magkalapit
ang katawan namin. Tiningnan ko ng masama ang kumakanta sa stage na kumindat nam
an sa akin. Nananadya ka Corrs?

2 of 3
Been running from this feeling for so long
Telling my heart I didn't need it
Pretending I was better off alone
But I know that it's just a lie
So afraid to take a chance again
So afraid of what I feel inside

I felt na mas hinapit pa niya ako papalapit sa kanya. Halos magkadikit na ang ka
tawan namin. Ni hindi ako makatingin ng diretso sa kanya kasi di ko kayang salub
ungin ang tingin niya. And I really hate this feeling na parang nanghihina ako e
veryone he s near me. Parang magnet siya na inuubos ang lakas ko.

But I need to be next to you

Oh I, oh I
I need to share every breath of you
Oh I, oh I
I need to know I can see you smile each morning
Look into your eyes each night for the rest of my life
Here with you, near with you, oh I
I need to be next to you
Need to be next to you

Pwedeng luwagan mo ng kunti ang hawak mo sa akin? Sinabi ko sa kanya ng hindi tu

mitingin pero nakangiti pa rin ako. Ayaw kong mahalata ng mga tao ang discomfort
ko habang sumasayaw kami. Bakit kasi may ganito pa?

What do you expect? 2 meters apart? We are dancing for God s sake.

We can dance without, without you this close to me. Parang iisa na lang ang kat
awan natin!

I like the sound of that. Tumawa siya ng mahina at binulong sa gilid ng tenga ko
. Parang nanayo ang lahat ng balahibo ko sa katawan. Ampupu! This guy is seducin
g me in front of everyone and I can t do anything about it. Feeling ko pulang pul
a na ang pagmumukha ko.

Shut up! Pero kahit sa pandinig ko kulang sa conviction ang boses ko. Parang mal
anding shut up ang naging tunog. Imagine saying shut up sa malanding tone. Ay
ampness! Kaloka! Hindi pwede ito! Hindi pwedeng ganito ako palagi.

Right here with you is right where I belong

I lose my mind if I can't see you
Without you there's nothing in this life
That would make life worth living for
I can't make it if you're not there
I can't fight what I feel any more

I want to make things clear with you.

Ano yun? He said gently behind my ear. Ayyy syeetttt! Can you stop whispering i
n my ear. Nananayo na ang balahibo ko.

Ours is not an ordinary marriage, so we will not do what ordinary couples do. Ma
buti na yung clear. Mabuti na yung masabi ko bago pa ako masiraan ng ulo at maha
lay ang lalaking ito sa gitna ng dance floor. Syett! Kung ano ano na tuloy pina
g iisip ko.

Such as? Napatingin ako sa kanya bigla. I am sure he is enjoying this. He have t
hat naughty smile on his lips. At lalo pang dumagdag sa charm niya ang ngiting
yun. I can t believe how unfair God is, giving this guy all the good looks and
all the charm that could render any woman senseless.

Inipon ko ang lahat ng natitirang lakas ko just to answer his stupid question. S
uch as kissing, having sex, sharing the same bed etc, etc. Walang pakialaman. Yo
u can do whatever you want and I can do whatever I want.

3 of 3
Cause I need to be next to you
Oh I, oh I
I need to share every breath of you
Oh I, oh I
I need to know I can see you smile this morning
Look into your eyes each night for the rest of my life
Here with you, near with you, oh I
I need to be next to you
I need to have your arms next to mine for all the time
Holding for all my life
I need to be next to you
I need to be next to you
Oh I, oh I
Need to be, need to be next to you
Share every breath of you

I see. But it s inevitable Kre. Napataas ang kilay ko. We are attracted to each o
ther. The attraction between us is&

What attraction are you talking about? Napataas pa ang kilay ko.

You wanted me to prove my point?

What point are.. pero hindi ko na natapos ang sasabihin ko because he suddenly c
laimed my lips. Parang biglang lumakas ang tunog sa tenga ko. All the murmurings
of the guest ay nawala. Ang kanta na lang ang natirang tunog na parang nanunuk
so pa.

I need to feel you in my arms, baby, in my arms baby

I need to be next to you

Nawala na din sa pandinig ko ang sunod na kinanta ni Corrs. Parang ang buong sen
ses ko nakafocus na lang sa sensation ng halik ni Tamako. His kiss is now way di
fferent from the kiss he gave me before. I didn t even notice when I close my eye
s and kissed him back. Hindi ko alam kung gaano katagal kaming naghalikan sa gi
tna ng dance floor. All matter and space become irrelevant. Pati ata gravity na
defy namin because of that earth shattering kiss.

Have I proven my point? Nakatulala lang ako when he ended the kiss and ask me th
at question. Natutuliro pa din ako lalo na at magkalapit pa din ang mga labi na
min and he is still holding me so close. Ni hindi ko naintindihan ang tanong niy
a. I felt dizzy, heady and disoriented. Hihimatayin na ata ako anytime. I can t b
elieve that I lose my defenses dahil lang sa halik niya. He can t affect me this
way. Hindi ito maari. Cannot be! Borrow one.

Hindiiiii!!!

----------------

to be continued....

1 of 3

dahil sa napakagandang idea na ibinahagi mo sa akin na magpost dito sa wattpad.

ang first update ko dito sa wattpad ay para sayo.

14

Nawiwindang!

Yun ang pinakadescription ng nararamdaman ko ngayon. Pabalibaliktad na ako sa ka

ma ko pero hindi pa rin ako makatulog. Ni hindi ko maipikit ang mata ko kasi ev
erytime na napipikit ako nagpaflashback ang halikan namin ni Tamako. Ohhh damn!
Hindi dapat big deal sa akin yun because it was just a kiss and he kissed me jus
t to prove his point, but why the hell am I this affected by that damn kiss? Bak
it kailangan i-replay ng utak ko ang scene na yun na parang blockbuster movie na
kailangan ulit ulitin dahil napakaganda? Sh!T lungs! Now I am even describing t
hat moment as napakaganda . What the efff is happening to me?

Sinampal ko ang pisngi ko just to shut myself up! Pero mukhang hindi pa rin sapa
t yun kaya sinampal ko ulit ang sarili ko ng medyo malakas. Ouch! Damn! What am
I doing? Bakit ko sinasampal ang sarili ko? Nasisiraan na ata ako. Nababaliw na
ba ako? Ohh God! Ang panget naman pag nabaliw ako ng dahil lang sa halik ni Tama
ko. Ang sagwa pag ang laman ng tabloid ay:

"Krizza Marie Yen, mayaman. Naging baliw dahil sa isang halik!" Waaaaaaaaaaaaaa!
!!! Nakakaloka!!!

I looked at the alarm clock at my bedside table, it says, 4:15AM. And the damn e
ngagement party ended 3 hours ago pero hanggang ngayon hindi pa rin ako makatulo
g. Something is really wrong with me. Bumalikwas ulit ako sa higaan and I heard
my phone rang. Aba himala, may gising pa sa ganitong oras?

I blindly took my cellphone sa pangalawang ring and answer it without looking ku

ng sino ang tumatawag.

Hello&

Can t sleep too? Bigla kong nabitawan ang cellphone upon hearing his husky voice.
Ohh damn! Anong ibig niyang sabihin ng can t sleep too? Hindi rin siya makatulog
? Dahil sa halik? Asa ka pa Krizza, pinagtitripan ka na naman nun. For sure, nga
yon, he is laughing his ass off dahil sa naging reaction mo nung halikan ka niya
.

Hello& Hello& Krizza& Are you there? Naririnig ko pa ang boses niya sa kabilang
line. Dahan, dahan kong kinuha ang cellphone ko at nilagay sa tenga ko pero di
na ako nagsalita. In fact, nangingit pa nga ako eh. Teka, bakit ako nangingiti!?

Tulog na ata. Sira talaga yun, Sinasagot ang phone kahit tulog. Then I heard a b
usy tone. Binaba na niya ang phone but I can t still help myself from smiling. P
ara na talaga akong timang. Kita mo ngayon nakangiti ako habang hawak hawak mal
apit sa heart ko ang phone. Sira ulo lang ang gagawa nito. Di bali na, kung ano
man ang nangyayari ngayon sa akin, bukas ko na lang iisipin. Sa ngayon I will al
low myself to savor this sweet moment. Savor? Saan naman nanggaling yun? Nasisir
aan na talaga akong bait! Pumikit ako habang nakangiti and luckily nakatulog a
ko baon ang alaala na hindi rin makatulog si Tamako ng dahil sa nangyari sa part
y.

Nagising ako ng tanghali na at dahil gutom na rin ako, bumaba na ako ng dining r
oom and I saw my Mom having her lunch. Humalik lang ako kay Mom and umupo sa upu
an ko.

Krizza, I ve already contacted someone to do your wedding dress. Napatingin ako

kay Mommy.

Mom don t you think its too early for that?

Dear, ikakasal ka na in 2 months time at sa totoo lang, maiksing panahon na lang

yun. Irurush na nila ang gown mo. Kaya dapat magpafit ka na. And you have to ch
oose for a venue and the caterer. Naku ang dami mong aasikasuhin. And the cakes
and the church&

Mom& .hindi na ako makasingit because she is blaberring already na parang siya a
ng ikakasal at hindi ako.

Of course, we will hire wedding coordinators to make things easier for the bot
h of you. SIla na ang bahala sa lahat but every decision ay manggagaling pa rin
sa inyo ni Tamako lalong lalo na sa guest list.

Mom&

Talaga namang gahol na tayo sa oras&

Mom, pwede bang pagisipan ko muna ang lahat ng to? Nafreeze sa ere ang tinidor n
a hawak ni Mom tapos tumingin sa akin.

You will no longer marry Tamako? But he is&

Mom, I didn t say that I m not marrying Tamako. Gusto ko lang mag isip. Mom, pwed
e bang pupunta muna ako sa resthouse natin sa Baguio para pag isipan ang lahat?
Just one day to think and that s it. Mom is looking at me as if hindi siya makap
aniwala sa sinabi ko. Natatakot ata siya na hindi ko na itutuloy ang kasal.

2 of 3

Don t worry Mom. Hindi ko tatakbuhan ang kasal. My inheritance is important to m

e so don t worry, Hindi ko kayo ipapahiya ni Dad. Nakikita ko na ang pag water ng
eyes ni Mom. Don t tell me she s going to cry in front of me.

That s not it dear. She wiped her unshed tears with grace. I just can t believe na
nagpapapaalam ka na ngayon sa akin. You re becoming a good girl now, look at the
good influence Tamako had on you. Ako naman ngayon ang napanganga sa sinabi ng
Nanay ko.

Shi!T! Ano ba ang pinakain ng lalaking yun sa mga magulang ko at ganun siya kala
kas sa mga ito?

Gabi na nang makarating ako sa resthouse namin sa Baguio at dumiretso na ako aga
d sa resthouse namin na malapit sa Mines View Park. Nagulat pa ako nung pagpaso
k ko hindi nakalock ang pinto. Siguro nagluluto pa si Manang kasi sinabihan nila
Mommy na darating ako. Pero nagulat ako na instead na si Manang ang makita ko,
nakita ko si Tamako na nakaupo sa sofa namin at nanonood ng TV.

What are you doing here? Napalingon siya sa akin at ngumisi.

Hello fiancee! Your Mom told me na pumunta ka dito kaya sinundan kita. Sinundan
niya ako? Eh bakit mas nauna pa siya sa akin dumating?

Sinundan mo ako?

Oo naman. At dahil mayaman ako at smart ginamit ko ang private plane namin para
mabilis ang byahe at hindi nakakapagod. Nakita mo naman nauna pa ako sayo.

So sinasabi mo na hindi ako smart?

Hindi. Sinasabi ko lang na wala kayong private plane. Tapos tumawa siya. Gago to
ah! Iniinsulto niya ang kayamanan namin? Makabili nga ng private plane bukas, s
ampung piraso.

Ang yabang moh! Bakit mo ako sinundan dito?

Namiss ko kasi ang kiss mo. Di ako pinatulog kagabi. Tapos ngumisi ulit siya. Na
nlaki ang mga mata ko sa sinabi niya. So tama na hindi din siya nakatulog kagabi
. Pinagnanasaan niya ako? Ayyyieeee!

Pero seriously, nasabi ni Mommy na pumunta ka daw dito para mag-isip, kaya sasam
ahan kitang mag-isip. Mommy? Feeling close?

Hindi kita kailangan para makapag isip ako. Duh! Para naman makakapag isip ako k
ung alam kong malapit lang siya sa akin. At kamusta naman yun? Ang nanay ko pa a
ng nagsabi sa kanya na pumunta ako dito.

I need to be here to make sure na hindi mo iisipin ang pag back out sa kasal nat
in. At para na rin hindimo ako mamiss ng sobra! Kapal huh!

So this marriage is that important to you huh? Malaking kawalan ba sa negosyo n

iyo pag hindi natuloy ang merger? Don t worry importante sa akin ang mana ko kaya
di yun ang pag iisipan ko. Rest assured na hindi ako magbaback out sa kasal. Bi
gla naging seryoso ang mukha niya!

So bakit ka pala pumunta dito? ANo ang pag iisipan mo?

Malamang pag iispan ko kung pogi ka ba o hindi. I rolled my eyes.

Sus! Yun lang pala eh, Kailangan mo pa bang pumunta ng Baguio para lang doon. No
sweat, pogi na talaga ako, balibaliktarin man ang mundo. Hindi ba siya nakakain
tindi ng word na sarcasm? Instead na sagutin siya binitbit ko na lang ang mga ga
mit ko at iniwan siya sa living room. Baka ano pa kasi ang masabi ko kung di ak
o aalis.

Oi saan ako matutulog! Pahabol pa niyang tanong sa akin. Nilingon ko siya at tin
ingnan ang bag niya na nasa gilid.

Yung bag mo pwede mong ilagay sa guestroom pero ikaw dun ka matulog sa labas. B
aka madumihan ang bedsheet namin. Sayang.

Ang sama nito. Pero baka gusto mo lang na sa kwarto mo ako matulog kaya ayaw mo
akong patulugin sa guestroom? Wag ka nang mahiya..okay lang sa akin pagsamantala
han mo. And he grinned. Kabwisit talaga!

Ang kapal ng mukha mo ha! Asa ka pa! Pinandilatan ko siya.

Wag ka na kasing pakipot. Darating din tayo dun. Ikakasal na tayo. We ll be husba
nd and wife sa isip, sa salita at sa gawa. Might as well practice now. Nanayo an
g balahibo ko sa sinabi niya lalo na nung nakita ko ang nakakalokong ngiti niya.
Bakit ganun? Kahit inaasar niya ako pogi pogi pa din niya? Ay bakit ko ba inii
sip na pogi siya? At bakit ba parang namula ako sa sinabi niya? Ni hindi nga siy
a malapit sa akin. Ang layo layo nga niya eh. Bakit naapektuhan pa din ako?

3 of 3

Anong sa isip, sa salita at sa gawa? Sa isip at salita lang! Wag ka nang mag il
usyon dyan. TUmalikod na ako ulit at naglakad pero bago ko mabuksan ang pinto ng
kwarto ko may pahabol pa siya.

Hindi pwede! Kung walang gawa hindi mabubuo ang panata kong magkaanak.

Ano daw!?

1 of 2

Dahil siya ang unang nagcomment nung last Chapter. Wahehehe. Update on CC to fol
low after kong maitype ang update for TOA. HAhaha.

_____________

15

It's honeymoon time! Bigla akong napabalikwas ng bangon dahil sa narinig ko, at
ewan ko ba kung instinct o dahil sa wala pa ako sa sarili kaya naisipa ko ang pa
a ko. Hindi ko lang alam kung saan tumama basta something soft. Pero nagulantang
na lang ako ng sabay ng pagtama ng paa ko sa something soft ay may sumigaw.

Sh!T!! What the fucking hell Krizza! Aw-aw-aouch! Damn! I squinted my still blur
ry eyes para tingnan kung sino ang maingay na nagsisigaw. Then I saw Tamako jump
ing up and down and clutching his crotch at the same time. He looked comical. Um
upo ako sa kama ko and rubbed my eyes lazily tapos nag inat ako.

Ohhhh... it's you. Napatingin siya sa akin na namumula ang buong pisngi tapos na
ningkit ang mga singkit niyang mata. I don't know how he managed that. Yung pina
pasingkit ang singkit nang mata.

Anong ooooohhhh its you, oh it's you and pinagsasabi mo? You could've killed me
or render me invalid at ang sasabihin mo lang ay "Ohh it's you"? Ohhh God! Makak
aperform pa kaya ako nito?? Gahd, woman, pag namaga to, makakatikim ka talaga sa
akin! Whew! I watched him with amusement at napataas na lang ang kilay ko. Kung
hindi lang ako naalimpungatan tatawa na ako.

Ano ba kasing ginagawa mo sa kwarto ko? Ang aga aga pa! At ano ang honeymoon tim
e ang pinagsasabi mo?

Ginagawan lang kita ng malaking pabor! tanghali na tulog ka pa din! Napatingin a

ko sa bedside clock at nakita kong 11AM na.. Tinanghali nga ako ng gising. May p
lano pa naman sana akong pumunta ng strawberry farm. Tumayo na ako ng kama at ni
lagpasan ko siya at pumunta ng banyo para magtoothbrush. Hindi ko alam kung baki
t parang wala lang sa akin ang presensiya niya sa loob ng kwarto ko. As if its t
he most natural thing on earth to have Tamako inside my room. Nanayo ang balahib
o ko sa naisip ko. Anong natural thing? I shake the thought out of my head, calm
ed myself and lumabas ng cr. Nagulat ako nung paglabas ko nakaupo pa din siya sa
kama ko.

Ano pa ang ginagawa mo dito? Nagising na ako. Tsupi ka na!

Ganun na lang yun? Pagkatapos mong sipain ang... ang... ang ano ko, tataasan mo
lang ako ng kilay?Aba nag eexpect.

At ano ang gusto mo? Hihilutin ko pa yan? Tapos napatingin ako sa may crotch niy
a at dahil dinapuan ako ng hiya, bigla akong napatingin sa mukha niya na ngayon
ay nakangisi na. Bigla kong narealize ang sinabi ko at feeling ko namula ako. Mi
nsan talaga wala nang preno ang bibig ko.

A sorry would have been appropriate but what you suggested is much much more app
ealing. Lalong lumaki ang ngisi niya, lalo naman akong namula. Ay takte!

Shut Up! And nagdabog ako at lumabas ng kwarto ko. Naiinitan kasi ako doon. Hind
i ko alam kung bakit biglang nag init bigla ang loob ng kwarto ko and the way he
looked at me a while ago.. feeling ko... feeling ko... ay sheet!

Dumiretso ako ng kusina at binuksan ang ref para uminom ng malamig na malamig na
tubig. Gusto ko na din paypayan ang sarili ko. Ano ba to? Tumingin ako sa dinin
g table at nakita kong walang pagkain sa mesa.

Walang pagkain. I looked at him na nakasandal sa window frame ng kitchen.

Nasaan na ba si Manang? AT bakit wala pang breakfast? Nasanay kasi ako na kapag
andito ako or kahit sino sa pamilya namin andito rin si Manang para pagsilbihan
kami.

Sinabihan ko kahapon na di niya kailangang pumunta dito.

At sino ka para sabihan siya ng ganyan?! Biglang tumaas ang boses ko at uminit a
ng ulo ko sinabayan pa ng biglang pagkulo ng tyan ko. Paano ako ngayon makakain
ng breakfast kung wala siya? Okay. Sabihin niyo nang OA pero talagang di ako mar
unong magluto. Anong magagawa ko, bata pa lang mayaman na ako kaya di ko na kail
angang paghirapan ang pagkain ko. Lol.

Eh di gumawa ka! ANg laki laki mo na, hanggang ngayon di ka pa rin marunong guma
wa ng sarili mong pagkain.

Ano ba ang pakialam mo? Eh sa mayaman ako eh! Inismiran ko siya. Umalis siya sa
pagkakasandal sa doorframe at naglakad papunta sa akin. Napasandal ako sa counte
r nung halos magkadikit na kami. He have that lazy smile on his lips.

2 of 2

A-anong ginagawa mo? AT bakit ako nag-iistammer? Nginitian lang niya ako at nila
gay ang kamay niya sa likod ko. Hindi na ako makagalaw, parang hindi na nga ako
makahinga. Ampupu! Napapikit na lang ako nung nilapit niya ang mukha niya sa muk
ha ko.

I think a minute would be enough. Anong a minute? He would kiss me for a minute?
Naghintay akong halikan niya ako but what is hear is

*click* *click* and I heard the sound of the microwave sa likod ko. Pusang gala,
hindi niya ako hahalikan? Lumapit lang siya para i-on ang microwave? Napamulat
ako at magkalapit pa din ang katawan namin at ang mukha namin. I swear pinipigil
an lang niya ang tawa niya. He cleared his throat pero di pa rin naalis ang naka
kalokong ngiti sa labi niya.

Do you have to be this close para mabuksan ang microwave? I said through gritted
teeth.

No. You just happened to beinfront of it. Itinulak ko siya at umalis sa tabi niy
a. He chuckled. Pinandilatan ko siya?

Disappointed? Napanganga ako but hindi na ako nakapagsalita dahil binuksan na ni

ya ang microwave and the aroma of the food assaulted my senses. Lalong naghurame
ntado ang tyan ko. Ampupu.

Sumptous. He said dala ang pagkain sa dining table. Kumuha siya ng pinggan at ut
ensils at umupo na sa dining table at kumain. HE NEVER BOTHERED TO INVITE ME! An
g walanghiya! Nang iinggit pa.

Gusto mo? Mukhang narinig niya at ang sintemyento ng tyan ko. Syet!

No thank you! ANg pride! Naman. Tapos biglang may nagdoorbell.

Water delivery po. Nagkatinginan kaming dalawa. Umupo ako sa upuan sa dining tab
le at nakipagtitigan sa kanya.

Open the door. Sabi niya sa akin sabay subo ng pagkain niya. Inirapan ko siya. I
nuutusan niya ako? Huh! Ano niya ako katulong?

Bakit ako? Sabay taas ng kilay ko sa kanya. Aba kung makapag utos naman wagas!

Bakit hindi ikaw? Aba pilosopo.

At bakit hindi ikaw? Nagkasubukan kami ng tingin. Asa pa siya. Sino siya para ut
usan ako?

Kumakain ako di ba? Ikaw wala ka namang ginagawa kaya ikaw ang magbukas ng pinto
.

May ginagawa ako. Nakita mong nakaupo ako di ba? Pinandilatan niya ako ng mata.
Pinandilatan ko din siya.

Water delivery po! Nagkatinginan ulit kami.

Takte! Pambihira! Tapos tumayo siya at kumuha ng dalawang toothpick. Pinutol ang
isa at tinapon ang kalahati. Tapos pinagtabi niya ang dalawang toothpick yung i
sa putol yung isa hindi at itinapat sa akin.

Ano yan?

Toothpick malamang. Sarcastic.

Alam ko. Ano ang ibig sabihin niyan?

Pumili ka ng isa, kung sino ang makakakuha ng maikli siya ang magbubukas ng pin
to. I raised my eyebrow. He is entertaining at ayaw din magpatalo. Nakakaaliw. K
umuha ako ng isang toothpick at nakuha ko yung mahaba. Laking ngisi ko. Wahahaha
ha.

Damn! Padabog siyang pumunta sa front door at kinuha ang tubig. Tatawa tawa nama
n ako.Ang laki pa ng ngiti ko. Feeling ko nanalo ako sa lotto. And suddenly I fo
und myself in mid air. Bigla na lang niya akong binuhat.

Bitiwan mo ako! Anong gagawin mo sa akin? I shouted and sinuntok ang likod niya.
I tried na pumiglas pero sadyang malakas siya.

Tuturuan kita ng magandang asal. Tuturuan kitang matutong sumunod sa asawa. Para
ng wala siyang buhat nung pumunta kami ng sala at paakyat ng hagdan. Halos takbu
hin pa niya papuntang kwarto ko.

Hindi pa tayo kasal, wala pa akong asawa! Anong ibig niyang sabihin? Bigla natak
ot ako at naexcite sa sinabi niya. Ano ang gagawin niya? At bakit naeexcite ako?
Wahuhuhuhu.

I don't care! At pabalibag niyang binuksan at isinara ang pinto ng room ko.

1 of 2

Dahil gusto niya ng BS. Wahaha

17

Pagkasara niya ng pinto ibinagsak niya ako sa kama ko.

Give me your wallet. Wallet? Bakit niya hinihingi niya ang wallet ko? Wala ba si
yang dalang condom at ineexpect niyang ako ang may dala? Lecheng lalaki to? Baki
t di siya nagdadala?

Anong gagawin mo sa wallet ko? Wala akong dala....

Just give me your goddamn wallet! Napatigil ako ng pagsasalita nung sumigaw siya
. Atat? Di makapaghintay? Tumayo ako at kinuha ang wallet ko sa bag ko. Eager mu
ch!? Wahahahah. Binuksan niya ang wallet ko at may kinuha.

Anong hinahanap mo dyan? I saw him took my credit cards then my atm cards, pati
discount cards at membership cards ko kinuha.Tapos nilagay niya sa bulsa niya la
hat.

Bakit mo kinuha ang mga yan?

Simula ngayon, lahat ng gagastusin mo sa akin mo kukunin. At kapag hindi ka matu

tong sumunod, wala kang gagastusin. Umalis ngayon ang parents mo papuntang Europ
e at doon sila magcstay for 2 months. Ako ang magiging guardian mo.

What!? Then narealized ko kung ano ang ginagawa niya. Bakit ang tagal bago ko ma
isip yun? Iba kasi ang nasa isip ko na gagawin niya eh. Damn! Hindi pwede to. Hi
ndi niya pwedeng alisin ang ffinancial freedom ko!!! Oh noesssss!!! You can't do
that to me! Bakit ba kasi binigay ko sa kanya ang wallet ko. Ang tanga tanga ko
naman!

I suddenly walk towards him and tried to get my cards from his pocket pero nahaw
akan niya ang kamay ko. Wag kang ganyan, baka iba ang mahawakan mo. Namula ako s
a sinabi niya. Bakit ba palagi na lang akong napaphiya sa harap niya

Give my cards to me! Damnit! I tried to free my other hand and reach for his poc
ket using my other hand pero nahawakan niya rin ito and he also managed to corne
r me sa wall. Di na rin ako makagalaw dahil he is pinning me with his body not t
o mention na natutuliro ang senses ko dahil sa sobrang lapit na namin. Gusto ng
isip kong labanan siya hanggang patayan at i-save ang pride ko pero iba ang sin
asabi ng katawan ko. My body wanted to be this close to him. Ohhh sheett! I am n
ot only fighting off Tamako, I am also fighting the urge to hug him tight.

Honestly, I wanted to kiss you back there at the kitchen. He said gently. Nagiba
na din ang tono ng pananalita niya. Nanlaki ang mga mata ko hindi lang dahil sa
sinabi niya kundi dahil sobrang lapit na ng mukha niya sa mukha ko. Parang deja
vu. Parang katulad ng kanina sa kitchen. And I know you wanted it too. He again
have that lazy smile na parang nagpapahina ng tuhod ko.

You wish! I said softly kasi hindi ko na kayang sigawan pa siya. Nanghihina na
talaga ako. I don't know kung anong meron kay Tamako na parang I don't have the
strenght to fight him off.

Yes, I wish, I did it a while ago. And I can't help but wonder how would it feel
to make love to you in that kitchen. And for sure it would again give me sleepl
ess nights. The way our engagement kiss did. You never fails to give me sleeples
s nights whenever you did something extraordinary Krizza. And looking at your di
sappointed face a while ago, pained me so much. So let me make it up to you. Na
hugot ko ang hininga ko dahil sa anticipation. It is hard to breath when you are
very close to the guy who made your knees weak and could render you breathless,
but it is much harder to breathe when that same guy is confessing his carnal t
houghts in front of you. Oh, heavens, should I just grab him now and make his ca
rnal thoughts come true?Ang landey ko talaga pagdating kay Tamako! Deym!

Nakipagtitigan ako sa kanya. At yun ang malaking pagkakamali ko kasi the moment
I saw his piercing eyes I know that I am fighting a losing battle. And I know na
naggive up na ang isip ko because I automatically closed my eyes. I felt his ot
her hand brushed my cheek and I realized too that he is no longer holding my han
ds. Instead his fingers are now entwined to mine while his other hand is caressi
ng my face gently. I could get away from the situation if I wanted to but I do
n't want to. His fingers caress my lips and napasinghap ako when he stop caressi
ng it. Magrereklamo na sana ako pero I was not able to voice out my complaints w
hen his lips replaced his fingers. Parang milyong milyong boltahe ng kuryente an
g gumapang sa katawan ko when his lips touched mine. Ni hindi ito kapareahs ng h
alik namin nung engagement party. This time it was more gentle, more engaging,
as if he is taking his time and urging me to join his rhythm, to follow his cour
se and hell be damned if I don't. And I did follow his course. Siguro sa state k
o ngayon kahit saan niya ako dadalhin papayag ako. Nakapikit pa din ako when he
stopped kissing my lips and kissed my closed eyes, my nose, my cheeks and he whi
spered in my ears.

2 of 2

Heaven knows how much I wanted to go further Kre. He said in between breaths na
parang pinigilan ang sarili. But not now. Napamulat ako! Anong not now?

Damn! Don't give me that look. Tao lang ako, don't test my control by giving me
that look. Hindi ako sumagot. tiningnan ko lang siya. Hinawakan niya ang dalawan
g balikat ko. Not now okay? Hindi pa tayo kasal. 3 months is not that long sweet
heart. He then gave me a deep kiss at lumabas ng kwarto ko.

Aside from the fact na parang nawala lahat ng laman ng utak ko, na parang lumulu
tang ang isip ko, at sa disappointment na nararamdaman ko, iisang bagay lang ang
rumehistro sa isip ko na ang pabalik ng katinuan ko.

"3 months is not that long, sweetheart"

I realized that,

HINDI AKO PERVERT! At binato ko sa pinto ang unang bagay na nahawakan ko. Hindi
naman ako mukhang atat di ba?

Di ba???

17.

I calmed myself bago ako bumaba ng living room. Im sure andoon si Tamako sa gue
stroom kasi nga narinig ko ang pag open kanina nung door sa kabilang room. Nakak
ainis ang lalaking yun, pinagmiukha pa akong pervert. Hmp! Kainis. Sisimulan niy
a tapos di niya tatapusin. Kainis talaga! Kinuha ko ang throw pillow na nasa sof
a at pinanggigilan to para mawala ang inis ko sa nangyari kanina.

Tsk. tsk. Kawawang unan! Napatingin ako sa nagsalita. Bat di ko napansin na buma
ba siya? Then I did a double take at tiningnan ng mabuti ang nagsalita. Ampupu!

Ano ang ginagawa mo dito? He smiled at me. Hindi ko alam kung bakit yung ibang t
ao hindi madidistinguish ang kaibahan ng kambal pero sa akin mas maliwanag pa sa
sikat ng araw ang kaibahan ni Tamako at Tamadao.

I heard that my twin followed you so I followed him. Baka kasi ano ang gawin mo
sa kanya. hahaha. Naglakad siya papunta sa akin at umupo sa sofa sa harapan ko.N
ice seeing you again Kre. The brave and feisty Krizza. Ganujn ka pa rin ba hangg
ang ngayon?

Kelan ka lang dumating? I didn't even heard you knock.. Hindi ko na sinagot ang
tanong niya. Parang kabuti ka na sumusulpot na lang bigla.

Siempre ganun talaga ang mga pogi. Hehe. Kanina pa ako. Pinagbuksan pa nga ako n
i Tamako ng pinto and I even saw him carry you upstairs. Practicing your honeymo
on Kre? He gave me that malicious smile. Naningkit ang mga mata ko at binato ko
siya ng unan. Kahit kailan talaga ang epal nitong si Tamadao.

Shut up! Kambal nga kayo! Parehas kayong pakialamero. Pwede bang lubayan niyo na
ako? Tsss. Nananahimik na ang buhay ko.

Your life wouldn't be exciting without us. I remember way back in high school, i
kaw pa ang humahabol kay Tamako. Nasaan na si Krizza na walang ibang tinitingnan
g lalaki kundi si Tamako. Na binabakuran na ang kambal ko even before he knew yo
u exists?

For your information, that Krizza no longer exists. Itinapon na sa drain ang Kri
zza na yun. At ipaalala ko din sayo na halos isang dekada na ang nakaraan. What
do you expect? I would be a stupid high school student forever? I don't know why
you two came back to mess my life but one thing is clear I dont want you both n
ear me. I snorted.

Ouch! That hurts Kre. Tapos hinimas himas pa niya ang puso niya. Para wala naman
tayong pinagsamahan kung magsalita ka. We were friends before. Huhu. He acted r
eally sad at gusto ko siyang hampasin ng unan dahil sa pag iinarte niya.

Hindi tayo naging magkaibigan. Asa ka!

We could have been friends if you went to that despidida party of ours. But inst
ead, pinili mo ang hipon na yun kesa sa aming mga pogi. Things would have been d
ifferent if you came Kre. Believe me. You wouldn't be this bitter about him. Nap
atingin ako kay Tamadao nung sinabi niya yun. Ako bitter? Kanino? Kay Tamako? Oh
c'mon!

Ano ang pinagsasabi mo?

Ask him Krizza. It's not my tale to tell. SIya ang tanungin mo.

Ewan ko sayo. Wala kang kwentang kausap. Pero sa totoo lang nababother ako sa pi
nagsasabi ni Tamadao. Ano nga ba ang nangyari kung pumunta ako sa despidida part
y nila dati? Would things be different between us? Hay ewan. Sumasakit ang ulo k
o kung iisipin ko pa ang mga yun. At isa lang ang sigurado ako, pumunta man ako
o hindi sa party na yun, di pa rin maalis ang katotohanan na binasted niya ako d
ati at hindi ko kailan man makaklimutan yun.

But I could give you a hint on one condition. napalingon ako kay Tamadao. Tinaas
an ko lang siya ng kilay. Help me get rid of Yanyan.He looked serious nung sinab
i niya yun. parang hindi siya si Tamadao na nakilala ko na walang ginawa kundi a
ng mang asar, mang alaska at mang trip. Ano ang aginawa sa kanya ni Yanyan?

Ano naman ang problema mo kay Yanyan?

Ilayo mo siya sa akin. Now that's weird. Kahit noong highschool, if he wanted to
get rid of girls he would simply dump them. Pero ngayon bakit nanghihingi siya
ng tulong?

Kung ayaw mo sa kanya, why don't you tell her yourself? Bakit kailangan pa ng tu
long ko? That's new Tamadao. Tiningnan lang niya ang TV at huminga ng malalim. N
aninibago ako kay Tamadao.

It's not that easy Kre. It's not that I don't like her. I like her, it's just th
at, I feel like i'm not good enough for her. She deserves someone better. What!
Am I hearing what I'm hearing? Nakakarinig ba ako ng insecure na SIa?

Ang laki ng problema mo Tamadao. But you know what, I think I could help you. Na
patingin siya bigla sa akin.

Talaga? Ilalayo mo siya sa akin?

Nope. I could refer you to a psychiatrist. Her name is Yanyan.Tapos tumawa ako.
Ta3! In love si Tamadao! I feel like laughing so hard. Hindi ko akalain na tinat
ablan pala ng virus na yun ang kambal. Ampupu lang! wahahah.

Ahmp ka Kre! Hindi kita bibigyan ng hint tungkol kay Tamako.

I don't care Tamadao. I can get rid of him myself without any help from you.Of c
ourse I can do that. Kaya ko yun. DI ba? di ba?

It's not that easy Kre. Tapos tumayo na siya sa sofa at tumalikod sa akin. OO
nga naman. It's not that easy to get rid of Tamako especially if he has that eff
ect on me. Na kunting lapit lang niya nanghihina na ako.

It's not that easy, considering how determined he is.

ANO DAW!!??

1 of 2

18

Kre! hintayin mo ako! Tamadao shouted at me habang papaakyat kami ng grotto. And
yes kasama ko silang dalawa. Ayaw kasi ibigay ni Tamako ang cards ko at ayaw d
in magpaiwan ni Tamadao kaya ayan, para kong buntot si Tamako at parang buntot n
i Tamako si Tamadao.

At bakit ka niya kailangang hintayin? Tamako asked Tamadao. nasa likod ko kasi s
i Tamako at nasa likod ni Tamako si Tamadao.

At bakit hindi?

Tsss. AT kanina pa din sila nagsasagutan. Sa totoo lang naririndi na ako sa mga
petty fights nila.

Kre! Takbo pa din si Tamadao habang umaakyat sa stairs. Pagbigyan mo na kasi ako
. Ang dali dali lang naman eh. Hindi ko siya pinansin. Alam ko naman na tungkol
na naman kay Yanyan ang pinagsasabi niya at wala akong planong tulungan siya. Ba
hala siyang umiwas kay Yanyan kung gusto niya.

Kre naman!Pilit pa din niya sa akin. Ang kulit kulit lang ano? Itulak ko kaya si
ya sa hagdan? Ano kaya ang gagawin ni Yanyan? Ipapalibing kaya siya? Wahahaha! A
Ng bad ko.

Ani!! (Brother) Napalingon din ako kay Tamako dahil lumakas ang boses niya. Kani
na ko pa napapansin na ang tahimik niya. Hindi siya katulad ni Tamadao na ang in
gay ingay at ang kulit kulit. Tapos minsan lang siya kung magsalita unlike these
past few days. Parang may malalim na iniisip.

Nani? (What!?) ganting bulyaw ni Tamadao sa kanya.Pero sa totoo lang wala akong
maintindihan sa pinag-uusapan nila.

Ichi-nin de kanojo o nokosu! (Leave her alone!) Ano daw?

Naze? (Why) Takte! Ako na! Ako na ang out of place.

Anata wa, shigeki-sei ga kanojo no! (You are irritating her) Sheet! Nosebleed.

Naze? Kore de, kanojo no supokusumandesu ka? (Why? You are her spokesperson?)

Tada kanojo dake o nokosu. Oke. (Just leave her alone. Okay?)

Anata ga hontoni kanjite iru ka, anata ga kanojo o oshiete iru baai nomi. Nagpas
alin salin ako ng tingin sa kanilang dalawa. Ampupu sila. Anong karapatan nilang
pagmukhain akong tanga? Pero, pero bakit parang biglang naging seryoso ang mukh
a nilang dalawa? Bakit hindi na ngumingiti si Tamadao at bakit parang ang sama n
g tingin ni Tamako sa kanya?

Tss! Tapos nagmamadaling umakyat siya sa hagdan at nilagpasan niya lang si Tama
dao at pati ako nilagpasan niya. Anong problema nun?

Nag away kayo?Lumingon ako kay Tamadao na sinusundan ng tingin ang kambal niya.
Ano ang problema nilang dalawa.

Nashi! Kare wa chodo bimyo sa rete iru. (No! He is just being touchy). Hinampas
ko siya ng bulaklak na hawak ko na i-ooffer ko sana sa taas ng Grotto. Tae akala
niya siguro naiintindihan ko siya.

Aray! Ang sadista mo naman Kre. Parang ayaw ko nang maging sister-in-law ka! Tap
os hinimas himas niya ang braso niyang hinampas ko ng bulaklak.

Sagutin mo kasi ako ng maayos! Wag kang magsalitang alien sa harap ko! Tsss.

Sus! Ang sabi ko wala! Kailangan bang manghampas? Tsss. Kung andito lang si Yany
an sinabunutan ka na noon. Sinasaktan mo ako.

Sa haba ng sinabi mo, wala lang ang ibig sabihin nun? At akala ko ba ayaw mo kay
Yanyan? bakit hinahanap hanap mo siya? Bigla siyang namula sa sinabi ko. Did I
hit a nerve?

Sabi ko lang kung andito siya. Tsss. Ang defensive talaga niya pagdating kay Yan
yan.

Sus! Kunyari ka pa! Pero ano nga yung pinag usapan niyo ni Tamako kanina? Lol AN
g tsismosa ko talaga? Di ko talaga nakalimutan. Hahaha.

Bakit ka interested?

Hindi ako interested. Curious lang.

Bakit ka curious? Sapakin ko kaya to?

Bakit ang dami mong tanong?

Bakit ang dami nating conversation sa story na to di ba story niyo to ni Tamako?

??Ay leshe tong lalaking to. Nagmana talaga sa kakambal niya. PInapainit ang ulo
ko.

2 of 2

Ayyy! Ewan ko sayo! Wala ka talagang kwentang kausap! Tapos tumalikod na ako sa
kanya. Wala talaga akong mapapala sa kambal. Bwisit lang. I can't believe na sa
yaman kong to, nagawa pa rin akong inisan ng dalawang taong to. Hmp!

Kre! tawag ulit ni Tamdao sa akin nung mga naka limang hakbang na ako paakyat.

Ano!! Kahit naiinis ako hindi pa rin maalis ang katotohanan na interest--este cu
rious ako.

Gusto mo ba talagang malaman ang pina usapan namin? Lumapit pa siya sa akin at s
eryoso akong tiningnan.

Ano nga kasi! Itong si Tamadao pag di ako makapagpigil, itutulak ko to sa hagdan
.

Wag na! Di ka rin naman maniniwala. tapos iniwan lang niya akong nakatulala. Gag
o yun ah! Nambitin.

Bwisit ka!

Kre, kare ni amarini mo muzukashii koto wa arimasen. (Kre, don't be too hard on
him) Pahabol pa niyang sabi sa alien niyang salita.

Shut up! Alien!

Authors Note:

Anata ga hontoni kanjite iru ka, anata ga kanojo o oshiete iru baai nomi. = Only
if you tell her how you really feels.

Yan po ang ibig sabihin ng huling sinabi ni Tamadao kay Tamako. Ang magtanong,
hindi nagbabasa ng Author's note.

I love you google.

1 of 3

19

Where's Tamadao? I ask Tamako kinaumagahan at nakita kong wala na si Tamadao sa

bahay.

Bakit mo siya hinahanap? Kita mo to? Ang ayos ng tanong ko, ang adik lang kung m
akasagot. Hampasin ko kaya siya ng omelette na kinakain ko.

Bakit bawal hanapin ang kambal mo?

Hindi. Pero mukha ba akong hanapan ng mga nawawalang tao? Ang suplado talaga. Gr
rrrrr!

Hello! Kambal mo kaya yun. Hindi yun ibang tao. Napaka ---ano mo talaga!

Wag mo siyang hanapin sa akin. Kayo naman palagi nag uusap tapos sa akin mo haha
napin.

K Fine! Sigaw ko sa kanya. Kakabanas na talaga! Gusto kong mag mall. Gusto kong
magshopping.

So? Eh di magshopping ka! Kita mo to? Sarap batukan!

Haller! Nasayo kaya lahat ng kayamanan ko. Binaba niya sa center table ang hawak
niyang remote control at tumayo at naglakad paakyat ng kwarto. Nilagpasan lang
niya ako. Bastos! Kinuha ko ang tinidor at nag act na sinasaksak siya habang nak
adilat ang mata. Kabadtrip kasi eh. Tinuloy ko na ang pagkain ko ng omelette hab
ang nanonood ng TV. Mukha kasing walang balak na bumaba si Tamako. Pero after 5
minutes nakita ko siyang bumaba ng hagdan na nakabihis. Kanina kasi nakahubad s
iya. Lol. Joke alng. Ang saya sana pag ganun!

Akala ko ba magsashopping ka? Ano pa tinutunganga mo dyan? Aba!

Bakit sinabi mo bang mag ayos na ako at aalis na tayo! Nakasinghal na ako agad s
a kanya. Para kasing kung sino kung umasta eh. Hay naku nakakabanas na talaga. N
akakwrinkles. Mamaya nga magpapafacial ako.

Kailangan ko pa bang sabihin yun sayo?

Bakit manghuhula ba ako? I glared at him and he glared at me. My Gahd hindi ko y
ata makakayang makasama siya habang buhay. Kailangan may duration ang kasal nami
n. Hindi pwedeng panghabangbuhay, kasi baka mamatay ako agad. Nilapag ko ang pi
nagkainan ko sa center table at tumakbo na papuntang kwarto. Nagbihis lang ako n
g pantalon at nagjacket kaya hindi na ako natagalan. At isa pa ayaw kong matagal
an ako kasi baka bulyawan na naman ako ng ahmp na lalaking yun. Bumaba na ako ng
sala pero hindi ko na nakita si Tamako pero naririnig ko ang gripo sa kitchen.
Baka naghuhugas ng kamay. ANg arte!

Pumunta ako ng kitchen para sigawan siyang aalis na kami pero natigil ako kasi n
akita ko siyang naghuhugas ng pinggan ng lababo. Hinugasan niya ang pinagkainan
ko. Biglang lumambot ang puso ko. Isn't it sweet na pinaghuhugas ka ng pinggan n
g isang lalaki? Nakakatouch lang. Kikiligin na sana ako kung hindi lang si Tamak
o ang gumagawa. Plus pogi points pa naman sa akin ang mga lalaking marunong sa l
oob ng bahay. Heheh. Pumunta na lang ako sa living room at doon siya hinintay. M
ayamaya lumbas na din siya ng kitchen at dumiretso sa parking. Sumunod naman ako
sa kanya. at pumasok na din ako sa kotse. Hindi ko na hinintay na pagbuksan niy
a ako ng pinto. Asa pa ako!

Sa susunod, matuto kang maghugas ng pinagkainan mo?Bigla niyang sinabi nung lumb
as na kami ng gate namin. SO masam ang loob niya sa paghugas ng pinggan ko?

Bakit sinabihan ba kitang hugasan ang pinggan ko? And besides bakit kailangan ko
ng matutong maghugas ng pinggan? Mayaman nga ako di ba? Di ko na kailangang matu
tunan ang mga bagay na yun.

Mag-aasawa ka na. Wala ka ap ring alam sa buhay. Sa tingin mo natutuwa akong mak
apag asawa ng babaeng walang alam sa buhay? He snorted. Aba kung makapagsalita a
kala mo kung sinong magaling.

At sa tingin mo natutuwa din akong magpakasal sa isang tulad mo? Sa tingin mo ku

ng may choice ako, ikaw ang pakakasalan ko? I saw his hands clenched on the stee
ring wheel. Hmp! Bahala siya sa buhay niya. Magalit na siya kung gusto niyang ma
galit.

Unfortunately, you don't have a choice on this matter. So whether you like it or
not, you have to bear with me. At pagtitiisan din kita kasi parehas naman tayo
ng makikinabang sa bagay na to. And he gave me a lopsided grin. Eh di lumabas di
n ang katotohanan. Malaki ang pakinabang niya sa kasalang ito. May "what if I lo
ve you" pa siyang nalalaman. Che! Tama ako, kahit kailan di na talaga ako manini
wala sa mga sasabihin niya.

2 of 3

Humalukipkip ako at binuksan ang car stereo. Ayoko ko na siyang kausapin. Nababa
dtrip lang ako lalo. Nilakasan ko ng kaunti ng volume ng stereo ang listened to
the song para lang may pagbalingan ako ng pansin maliban sa katabi ko na nagdad
rive ng kotse ko. (Click the external link to listen to Jar of Hearts)

I know I can't take one more step towards you

Cause all that's waiting is regret And don't you know I'm not your ghost anymor
e?

You lost the love I loved the most

I learned to live, half-alive

And now you want me one more time

And who do you think you are?

Runnin' 'round leaving scars

Collecting your jar of hearts

And tearing love apart

OO nga! sino ba siya? Sino ba siya para guluhin pa ulit ang buhay ko? At sa ting
in niya katulad pa din ako ng dati na patay na patay sa kanya?

You're gonna catch a cold

From the ice inside your soul

So don't come back for me

Who do you think you are?

I hear you're asking all around

If I am anywhere to be found

I have grown too strong

To ever fall back in your arms

I've learned to live, half-alive

Now you want me one more time

Kainis. Bakit yan pa ang kanta? Ayaw ko naman ilipat kasi baka kung ano pa ang s
abihin niya. At saka tugmang tugma kaya sa akin ang kanta kasi ayaw din niyang b
umalik sa kanya ang lalaking minahal niya dati kasi nakapag move on na siya. Par
ang ako lang. Pero bakit ganun? Di ba dapat masaya yung kumakanta? Bakit parang
nanghihinayang? Bakit parang malungkot habang sinasabi na "Don't come back to me
." Ayyy, hindi baka imagination ko lang. Sino ba ang may gustong balikan ka pa
ng lalaking nanloko at nanakit sayo? Sira ulo lang ang gagawa noon. AT hindi ak
o sira ulo dahil mayaman ako.

Who do you think you are?

Runnin' 'round leaving scars

Collecting your jar of hearts

And tearing love apart

You're gonna catch a cold

From the ice inside your soul

So don't come back for me

Who do you think you are?

Pero bakit ganun? Parang pati ako nalungkot sa kanta. Ampupu naman! Bakit ba ak
o nagpapaapekto sa isang kanta.

Dear, it took so long

Just to feel alright

Remember how to put back

The light in my eyes

I wish I had missed

The first time that we kissed

Cause you broke all your promises

And now you're back you don't get to get me back

Who do you think you are?

Runnin' 'round leaving scars

Collecting your jar of hearts

And tearing love apart

You're gonna catch a cold

From the ice inside your soul

So don't come back for me

Don't come back at all

I don't collect hearts, Kre. Nagulat ako nung bigla siyang nagsalita. Wag niyang
sabihin na naapektuhan din siya ng kanta?

And who do you think you are?

Runnin' 'round leaving scars

Collecting your jar of hearts

And tearing love apart

There's only one heart I wish to collect. Yours. Napatingin ako bigla sa kanya.
Hindi siya ngumingiti. He's not even smirking. Napakaseryoso ng mukha niya at na
katingin lang siya sa daan. How I wished na sana habang sinabi niya yun ngumiti
man lang siya o kaya nag grin para masasabi kong trip trip lang niya ang lahat p
ero hindi eh. Hindi ko tuloy alam kung seryoso siya or baka maya maya eh tatawa
siya ng malakas. Pero knowing Tamako, hindi posibleng totoo ang narinig ko.

You're gonna catch a cold

3 of 3

From the ice inside your soul

Don't come back for me

Don't come back at all

Who do you think you are?

Who do you think you are?

Who do you think you are?

You know that I don't believe you, right? OO hindi ako naniniwala sa kanya. Hind
i ako naniniwala sa sinungaling na tulad niya. I wont be fooled again.

I know.Sinabi mo na dati na kahit ano pa ang sabihin ko sayo hinding hindi ka na

maniniwala.(Refer fo Chapter 6 guys.)

Dapat lang. Hindi na ako katulad ng dati na tatanga tanga. Hindi na siya sumagot
. Nagcontinue lang siya sa pagdadrive hanggang sa makarating kami sa SM. After n
iyang mag park ibinigay niya sa akin ang susi ng kotse ko kasama ang mga cards k
o. I numbly took it kasi di ko ma gets bakit binabalik niya sa akin ang lahat.

Babalik na ako ng Maynila ngayon. Mag iingat ka dito. I'll try to persuade our p
arents to cancel the wedding. At naglakad na siya papalayo sa akin.

What the hell did he just say?

1 of 2

20

Nag stay pa ako ng dalawang araw sa Baguio at ang walanghiyang si Tamako iniwan
na talaga ako dun. Nagulat ako nung nadatnan kong madaming tao sa loob ng bahay
namin na para bang showroom ito. Tapos yung naggaguide sa kanila ay ang family l
awyer namin.

Attorney, what are they doing here? Napalingon sa akin ang lahat ng tao na para
sila pa ang nagtaka na andito ako sa sarili naming pamamahay. Eh kung palayasin
ko kaya ang mga toh?

Krizza.... Hija, let's go into the library. I have something to discuss with you
. Tapos tinawag na niya ang secretary niya para samahan ang mga tourist sa bahay
namin. Pumasok na kami sa library and he locked the door.

Anong nangyayari Attorney? Bakit ang dami kang pinapapasok na tao sa bahay?Alam
ba nila Daddy ang ginagawa mo?

Didn't you know yet Hija? Medyo nagulat pa siya dahil sa tono niya.

ANg ano Attorney?

This house is for sale.

What! Are you kidding me? Why would we sell our house. Nasa bakasyon lang sina M
om and Dad. Why would they sell it without informing me? Parang nanalaki ang ulo
ko sa narinig ko. This must be the biggest joke ever.

I'm sorry to inform you hija, but your parents can no longer be found? Mas lalon
g nanlaki ang mga mata ko sa sinabi niya. From Europe they chartered a plane goi
ng to the Caribbean and when they pass Bermuda triangle the plane suddenly lost
signal. They can no longer be contacted and the search and rescue team informed
us that no crash have been reported. Parang nawala na lang silang parang bula.
Napatingin lang ako kay Attorney kasi hindi ako naniniwala sa mga sinasabi niya.

That's the biggest joke you've pulled on me Attorney and it's not even funny. Pa
g biglang nagsabi to ng joke sasapakin ko to kahit abugado to.

I am not joking Hija. That is no joking matter. Tumingin siya sa akin na sobrang
seryoso and I confirmed na hindi nga siya nagbibiro. Napakapit ako sa gilid ng
table ni Daddy kasi parang nanghina ako bigla. Tapos di ko na napigilan ang umiy
ak. Ikaw ba naman ang sabihan na nawala na parang bula ang mga magulang mo magta
talon ka kaya. Pero hindi pa natatapos ang usapan namin ni Attorney.

So ano ang kinalaman ng pagkawala ng parents ko sa pagbebenta ng bahay namin?

Actually, how do I say this? Please be strong hija, I know it is hard for you to
accept the loss of your parents and I shouldn't have been telling you this righ
t after you receive that news but I have to say this now.

Just spill the beans Attorney. May feeling kasi ako na ang sinabi niya sa akin
is only the tip of the iceberg and that may mas malala pa dun.

You are bankrupt. PInigilan ko ang impit na iyak ko. Nanginginig na ang katawan
ko. Matagal nang nalulugi ang mga negosyo niyo. All of your properties are mortg
age at the bank and your parents are trying their best to protect it but now the
banks have known about what happened to your parents and they declared forclosu
re of all your properties. Matagal na dapat na foreclosed ang mga yun kung hindi
lang sa pakiusap ng parents mo.They arrived here yesterday and appraised everyt
hing. At kahit lahat ng bagay dito ay ibenta hindi pa rin yun sapat pambayad ng
loans niyo.

All? Was all I managed to say?

Tumango siya ng mahina. Yes.

Even the Baguo resthouse?

Yes Hija. Except your car because it's not here when the bank came here yesterda
y and some of your clothes.

Even my bags and my shoes? kasama ba doon ang mga Hermes bags ko? At ang iba ko
pang signature shoes and bags?

Yes dear. I put my hands in my mouth to stop myself from crying out loud. Kahapo
n, ang yaman yaman ko pa and suddenly, ngayon mas mahirap pa ako sa palaka.

Attorney, kasama ba ang savings at ang trust fund ko sa na foreclosed?

NO hija, you can still have your trust fund when you reach 25 provided you're ma
rried because that's from your grandparents and the bank cannot touch it. Your
savings is also yours. Naalala ko ang savings ko which is only 50,000. Paano ako
mabubuhay sa 50,000 pesos?

The bank wants the house vacated by today hija. If you don't mind. I'm really so
rry. I could barely say my thanks to the lawyer dahil sa sobrang pag iyak. Umak
yat ako sa kwarto ko and fumbled for my cellphone. Nanginginig ang kamay ko haba
ng dinadial ang number ni Yanyan.

Hello Kre?

Yan! Tapos humagulgol na ako ng iyak. Grabe lungs, di pa ako umiyak ng ganito sa
tanang buhay ko.

Teka! Bakit ka umiiyak? Damn! Don't you dare touch that! What the fucking hell!
Get out of my room! I hear her shout at someone. Sino ang kausap niya? I'm sorry
Kre, may daga kasing pakalat kalat dito. What happened.

My parents cannot be found and we're bankrupt. Tapos umiyak ulit ako ng malakas.

What!? Wait, pupuntahan kita ngayon sa bahay niyo.

No! Ako na alng pupunta sa condo mo.

Ha? Mukhang nagulat pa siya sa sinabi ko. Dati naman sure agad ang sinasabi niya
eh.

May bisita ka ba dyan?

No! No! SIge pumunta ka dito. Hihintayin kita ngayon. Bye. Napansin kong nagmama
dali siya kaya hiindi pa niya naooff ang cellphone niya at narinig ko sa backgro
und.

You need to get out of here now! No! not my panty! Shit! Ano ang ginagawa ni Yan
yan?

1 of 2

21

Pumunta ako sa Condo ni Yanyan. Pagdating ko dun mukhang aligaga pa siya at nanl
alalim ang mga mata niya. Mukhang wala siyang tulog at nakasimangot pa siya. MUk
ha ding stress na stress siya. Pagdating ko inalo niya ako habang umiiyak ako ta
pos kinuwento ko sa kanya ang nangyaring kamalasan sa buhay ko.

Kre I could lend you some money if you like, you can also stay here for as long
as you like. Alam mong hindi kita pababayaan. Natouch ako sa ginawa ni Yanyan bu
t I'd rather not.

Yan, I really appreciate your concern but I guess, tama sila Mommy, I should lea
rn to live on my own. Matagal na rin nilang sinabi sa akin na dapat matuto na ak
ong tumayo sa sarili kong mga paa.

Pero bakit ayaw mong tumira dito? Malaki naman ang condo ko. Kasya naman tayo sa
bed ko.

I'd rather not Yan. You need your privacy.

Privacy? Anong privacy ang pinagsasabi mo samantalang kahit anong oras naman pum
upunta kayo dito?

Hindi na ngayon Yan, not when you have a boyfriend already.

Boyfriend?

May naiwan kasing brief sa bathrrom kanina. Namula siya bigla sa sinabi ko. So t
ama nga ako may kasama nga siyang lalaki dito. I'm glad that she'd finally found
someone for her.

I still have my savings, maybe for a start, you can help me look for an apartmen
t or a condo or kahit anong matitirha and I can start looking for a job.

Sige pero for the mean time habang wala ka pang nakikitang matitirhan dito ka mu
na sa condo ko, alright?

Alright. Tapos she hugged me. Kahit ganito ang nangyari sa akin I'm still thankf
ul na andito pa din sila Yanyan, Corrs and Aly para damayan ako. Nung malaman ni
la kasi from Yanyan ang nangyari sa akin, pumunta sila sa condo ni Yanyan at din
amayan ako.

After 2 days na paghahanap ng matitirhan, nakakita din kami ng maliit na condo s

a nirefer ng kaibigan ni Corrs. Ang rent ay 5,000 pesos per month at 1month adva
nce and 2 months deposit. SO Bali ang 20,000 pesos ko 5,000 na lang ang natira.
Pero dahil naghanap din ako ng trabaho, Naubos na ang 2,000 nun sa pagkain ko at
pagpapagas. Ngayon ko lang naramdaman ang sobrang gipit sa pera na parang maiiy
ak na ako kung paano ko pagkakasyahin ang lahat. Tinuluingan ako nila Yanyan na
maglipat sa condo. Mabuti na nga lang at fully furnished na sa condo na nakita n
amin at mukhang well maintained naman. May aircon na, maliit na ref at lutuan. 1
bedroom condo lang siya, may maliit na sala at kitchen. Mas malaki ng dalawang
beses ang condo ni Yanyan at ang buong condo ay halos kasinlaki lang ng kwarto k
o sa bahay namin dati. Huhuhu. Pero mabuti na lang at kakilala ni Corrs ang may
ari kaya mura lang. Pagkalipat ko pinaggrocery nila akong tatlo. Regalo daw nila
sa akin yun. Kahit nahihiya ako, nagpasalamat pa din ako sa kanila. Alangan nam
an na tanggihan ko pa eh wala na nga akong pera di ba?

May good news ako sayo Kre. Yanyan beamed habang pinagsasaluhan nila ang inorder
nilang pizza.

Tanggap ka na sa office namin. Reliever nga lang for 5 months kasi buntis yung i
sang kasamahan namin. Pero dahil graduate ka naman ng interior design kaya tinan
ggap ka. And besides sa ganda kong ito, hindi ako matatanggihan ni Sir JC. May H
D ata sa akin yun. Hehehehe. Natuwa naman ako ng sobra sa balita ni Yanyan. Ibig
sabihin may source of income na ako at hindi na ako kailangang mangutang sa kan
ila. Nakakahiya kaya ang mangutang. Bukas balik ka ng office for the conract sig
ning at sasabihin na din sayo ni Sir JC ang sahod mo.

Thanks Yan. Ngumiti lang siya sa akin

Yan, kung may HD sayo si JC paano na ang nakaiwan ng brief sa bathroom mo?

Shut up! Tapos nagkatawanan kaming lahat. Medyo lumuwag na din ang pakiramdam ko
. SO this is it? This is the feeling of an independent person?

____

The next day, pumunta ako sa office nila Yanyan at nakipagusap sa drop dead gorg
eous nilang boss. Alam niyo naman na sigurong bawal ang anumang description sa
kanya except for drop dead gorgeous di ba? Kaya I wouldn't dare na mamali sa pa
gkasabi nun dahil baka mawalan pa ako ng trabaho.

2 of 2

Please take a seat Miss Yen. Pinaupo niya ako sa harap ng desk niya. Pinagmasdan
ko siyang mabuti and Goddamnit pero ang pogi pala talaga niya. No wonder maihi-
ihi si Yanyan kung magkwento tungkol sa kanya.

I believe Yanyan informed you that are already employed to this company as a rel
iever. Right? Ngumiti siya sa akin habang sinasabi niya yun. I feel like swoonin
g. Gaaaahhhhhdddd!

Yes Sir. Ngumiti ulit siya ng tipid at tiningnan ako sa mukha. Hindi ko alam per
o parang pinipigilan niyang tumawa. Kung mayaman lang ako ngayon, sinapak ko na
siya for looking at me that way. Parang kinikilatis niya kasi ako na parang nata
tawa siya na parang may nakakatawa sa itsura ko. Tapos after niya akong tingnan
tumikhim pa siya. I checked my clothes, disente naman and I make sure na maganda
ng maganda ako kanina. Natigil lang ang pagtingin niya sa akin nung nagbeep ang
intercom niya.

Yes, Jane?

Sir, Miss Joanne Zamora has arrived

Ganun ba? Nakita kong kumislap ang mga mata niya at napangiti ulit siya. Send he
r in after 30 minutes.I wanted to talk to her. Seryoso niyang sinabi sa Jane na
mukhang secretary niya pero nakangiti pa din siya.

Yes, Sir. Ang ganda talaga ng boses mo Sir. Nakakainlove. Tumawa siya ng mahina
.

You will have your raise next month Jane. I heard na tumili pa yung Jane sa kabi
lang linya bago binaba ni JC ang intercom. Sheet! Kung ganito ang magiging boss
ko, aba, pupurihin ko to oras oras, minuto minuto at sigundo segundo.

Where are we? Ahhh yes, About your job. Tapos ngumiti ulit siya ng nakakaloko. Y
ou will work here for five months and you will receive fifty thousand pesos ever
y month tax free. Tapos umiling iling pa din siya habang may binabasa sa cellpho
ne niya. Pinipigilan niya ulit ang tawa niya at umiling iling pa na parang may n
agsend sa kanya ng joke.

Sir, bakit tax free?

Gusto mo may tax?Medyo tumaas ang kilay niya nung tinanong niya yun.

Hindi po. Tumango siya sa sinabi ko.

Okay Miss Yen, Here's the copy of your contract, you may sign it and afterwards
Jane will accompany you to your Department head and he will discuss with you the
nature of your work for five months. Thank you and nice meeting you again. Tuma
yo siya at kinamayan ako tapos tinawag niya ang secretary niya para ihatid ako s
a Department kung saan ako maaasign. Pero infairness ha, ang laki ng sahod ko c
onsidering na wala pa akjong experience niyan. Kung alam ko lang na ganun pala k
alaki ang sahod ng isang interior designer sana matagal na akong nagtrabaho.

Dumiretso na kami sa Head ng Department and diniscuss sa akin ang trabaho ko whi
ch is quite nice kasi familiar na ako sa system na ginagamit nila and may projec
t na agad ako.

Miss Yen, you have 2 months to design that house and ikaw na ang bahala sa lahat
lahat.

Sir wouldn't I be communicating with the owner kung ano ang gusto niyang design
, colors, anong preferred appliances niya and other stuffs? Ganun naman talaga d
i ba? Sinusunod ng interior designer ang gusto ng owner at magsasuggest kung an
o ang mas maganda.

No Miss Yen, sabi ng owner, tayo na ang bahala sa lahat. Whatever design we have
, the owner will accept it. Even with the appliances the designer will have the
liberty to choose anything. Kahit ano pa yan. So basically ikaw na talaga ang ba
hala sa bahay na iyan.

Wow! I have never heard of a house owner na pinapabahala ang lahat sa designer.

Kakaiba naman ang may ari na yun!

1 of 2

A/N: I know madami ang nagdedemand for an update. I am very sorry if I cannot up
date daily or even for a week. Much as I wanted to, hindi talaga pwede kasi I ha
ve a very demanding work. Actually sinisingit ko lang ang update ko during offi
ce hours or so mga oras na wala akong deadline. Pero kung may deadline talaga ak
o sa mga reports or may mga meetings ako, hindi talaga ako makakapag update. And
during nightime I am too tired to even open the PC at home. For weekdays naman,
It's a no, no! Nakareserve na yun for family time and bonding. So I hope you un
derstand.

This chapter is about my dream. I have posted in one of my status that I have dr
eamt about my stories at ito ang dream na yun. It was so vivid and habang napapa
naginipan ko siya, parang ang saya saya ko and that feeling lingers hanggang sa
magising ako. I don't want to forget that dream and I want to immortalize it. No
w, after 2 weeks let's see how vivid is that dream and kung gaano kadami ang naa
lala ko sa panaginip na yun. Lalo na at isa akong taong makakalimutin.

Chapter 22.

1 month. Isang buwan na akong nagtatrabaho sa company na to. Naranasan ko na ang

buhay ng isang empleyado. ANg maglunch sa mumurahing cafeteria sa loob ng build
ing. Ang magising ng maaga kasi ayaw mong ma late, ang makipagsiksikan sa MRT ku
ng coding ang kotse ko, ang pahirapan na pagkuha ng taxi at ang nakakabagot na t
raffic sa EDSA. Dati I don't care if ma stuck man ako sa EDSA dahil sa traffic d
ahil wala naman akong hinahabol na oras pero ngayon isa na ako sa mga empleyado
na minumura ang gobyerno sa isip dahil sa traffic. At dahil hindi ako marunong m
agluto, naranasan kong kumain sa fastfood chain 7 days a week/ 3 times a day. Si
guro kung maliit lang ang sahod ko, hindi ako mamumulubi, pasalamat na lang tala
ga ako at malaki magpasahod si Sir JC. ^_________^ (But some of the readers knew
better).

I am at my desk now working on the design ng kitchen ng project na binigay sa ak

in. After an hour nakita ko si Yanyan na pumasok. She's an hour late pero iba an
g aura niya ngayon. Mukha siyang papatay ng tao.

Yanyan, anong nangyari sayo? Okay ka lang? Pagdating kasi niya sa table niya, na
gdadabog pa siya, pinagtitinginan tuloy siya ng iba naming kasama.

That son of a bitch! Asshole! Lalo siyang pinagtinginan and she glares sa mga t
umitingin sa kanya. What are you looking at? Can't you mind your own fucking bus
iness!? UH! Uh! May LQ ata sila ni Tamadao? Speaking of Tamadao, isang buwan na
ding hindi nagpaparamdam ang kambal nun sa akin. SIguro nabalitaan nila na hindi
na ako mayaman kaya naisip niya na wala nang point para makipagkita sa akin at
lalong wala nang point ang fixed marriage namin. His family must have been thank
ful na nangyari ang lahat sa amin bago pa kami maikasal. At least the tragedy th
at happened sa family ko ay hindi makakaapekto sa kanilang pamilya. Lalo ko lan
g napatunayan ang hinala ko na pera lang namin ang kailangan nila. Mga user.

Hi Kre! Napatingin ako kay Jane na nakatayo sa harap ng tabel ko.

Hi Jane! I smiled at her. Kung naalala niyo siya, siya ang secretary ni Sir JC.

Ano ang nangyari dyan? She pointed at Yanyan na nagmamaktol pa rin sa table niya
. Nagkibit balikat lang ako.

Anyway, pinapabigay ni Sir JC. Iniabot niya sa akin ang isang paper. Binasa ko t
o. Isang seminar sa Palawan about interior design.

Libre na lahat. Training mo yan. Para daw habang wala ka pang masyadong project
eh may matutunan ka an ma maiapply mo sa mga future projects mo. ANo payag ka na
ikaw ang dadalo sa training na yan? Ngumiti pa siya. Natuwa naman ako at ipapad
ala ako sa training.

OO naman. Pakisabi kay Sir, thank you.

Hehe. Wala yun. Bukas ng umaga na pala ang alis mo ha. Ibibili na kita ng ticket
mamaya. Ibibigay ko sayo, later. Tapos umalis na siya sa harap ko at pumunta ka
y Yanyan.

Hey Yan! What's Up? Bakit mo ako bigla na lang iniwan kagabi sa bar?

Shut Up Jane!

__

Palawan

Hindi ko akalain na ganito kadami ang aattend ng seminar at hindi ko rin akalain
na sa isang beach resort ang venue. Pagkababa ko sa bus na naghatid sa amin, t
umingin tingin ako sa paligid at humanga sa ganda ng lugar. Napakapeaceful at so
brang relaxing.

Sumunod na ako sa ibang kasamahan ko at dumiretso sa kwarto na nakaassign sa aki

n sa hotel ng resort. At dahil na rin napagod ako sa byahe hindi ko namalayan na
nakatulog pala ako. Nagising ako ng lunchtime at bumaba na ako para maglunch. L
ibre din ang lunch, kasama kasi sa seminar package. After namin kumain lahat, pu
munta na kami sa kabilang building kasi doon function room kung saan iheheld ang
seminar. Naupo ako sa dulo dahil yun ang pinakamalapit sa pinto. Nagsimula na a
ng seminar pero wala akong ganang makinig. Nabobored ako. Kung mayaman pa ako hi
ndi ako nagtitiis sa seminar na to. I should have been soaking myself in the sun
and getting a tan. Sheesh!

Is this seat taken? Narinig kong may nagsalita sa tabi ko. Hindi ko pinansin I j
ust keep on reading the stories in wattpad sa cellphone kong nakakahagilap ng wi
fi.

No. Nariniog kong sabi nung lalaki. Nakaupo kasi kami sa isang round table na ma
y 8 chairs. Ako nakaharap sa podium at walang nakaupo sa tabi ko. Naramdaman ko
ng may umupo sa upuan sa tabi ko.. Ang bango niya.

Tiningnan ko na sana kung sino ang umupo sa tabi ko nang makita kong may biglang
humawak sa kamay ko na nakapatong sa lap ko. Biglang bumilis ang heartbeat ko.
Parang gusto nanag lumkso ng puso ko. I tried na alisin ang kamay na humawak sa
kamay ko pero hinigpitan lang niya lalo ang hawka niya sa akin. I have a bad fe
eling about this kaya ayaw kong tumingin. Ayaw kong tingnan kong sino ang pangah
as na humawak sa kamay ko kasi ayaw kong maconfirm ang hinala ko.

Pero hindi ko napigilan ang sarili ko na lingunin siya. Parang may magnet na hum
ihila sa akin para tingnan siya. This overpowering need to see his face. At nana
lo nga ang kagustuhan na yun kasi napalingon ako sa kanya and looked at his smil
ing chinky eyes, his brows, his perfect nose and his pink lips. Wala akong mar
inig na iba kundi ang laks ng tibok ng puso ko. Walang akong makitang iba kundi
ang nakangiti niyang mukha.

Shit! Why am I acting like this? Bakit hindi ko maalis ang tingin ko sa kanya? B
akit parang namiss ko siya?

Hi! He said smiling nung magtagpo ang aming mga mata. Lalo siyang ngumiti at lal
ong hinigpitan ang hawak sa kamy ko. At dahil dyan lalo ding bumilis ang tibok n
g puso ko.

Tamako? Was all I could manage to say.

_________

Tomorrow ang continuation...

1 of 2

A/N: Kung mapapansin niyo, puro narration at kukunti lang ang salita. Ito kasi a
ng eksaktong panaginip ko.

23.

He is not letting go of my hand. I tried to pull it away pero lalo lang niyang h
inihigpitan ang hawak niya sa akin. Bakit siya andito? Anong ginagawa niya dito?

Let go. I hissed at him. Medyo linapit na din niya upuan niya sa upuan ko. Lensh
ak na lalaking to. Ano ang gusto niyang palabasin?

I won't.

I need to go to the powder room. Tingnan ko lang kung hindi niya ako bibitawan.

I'll go with you. He said half smiling. Takte!

What!!??? Nasisiraan ka na ba ng ulo?

Hmmmm....He looked upward na parang pinag iisipan kung nasisiraan nga ba talaga
siya ng ulo. Actually, matagal na. I glared at him. Mamaya narinig kong may tum
utunog na cellphone.

Damn! Istorbo! Kinuha niya ang cellphone gamit ang isang kamay niya habang hawak
pa din ang kamay ko. Excuse me. Binitawan niya ang kamay ko at tumayo at lumayo
sa table namin. The moment he let go of my hand, I felt empty at naguluhan ako
sa naramdaman ko. Tumayo na din ako at pumunta sa powder room. I looked myself a
t the mirror, namumula ang pisngi ko. Sheet! Bakit ako nakakaramdam ng ganito? M
asyadong familiar ang feeling na to. Too familiar that I'm scared of it. The inc
rease heartbeat, the butterflies in my stomach, the uneasiness. Lahat ng to hind
i bago sa akin dahil ang lahat ng to naramdaman ko na. When I was in high school
, whenever he smiled at me, whenever he's near me ganitong ganito ang feeling. S
hit! Hindi maaari to. I can't be in love with him again. Kung ayaw kong masaktan
, hindi dapat ito ang nararamdaman ko. Lalong lalo na kay Tamako. I tried to ca
lm myself. Hindi, hindi ako inlove sa kanya, nagulat lang ako dahil bigla siyan
g sumulpot. That's all. Tama! Nagulat lang talaga ako. Damn it Krizza, stop thin
king that you're inlove with that guy because if you are, you are the most stupi
d girl in the whole world. You can't be inlove with him. You just can't. Nung me
dyo kumalma na ang systema ko bumalik na ako sa table namin at hindi ko alam kun
g disappointed ba ako kasi wala siya sa upuan niya. Pero syempre hindi ako disap
pointed kasi nga, bakit ako madidisappoint di ba? Di ba?

Natapos ang seminar mga 5:30PM na at hindi na bumalik si Tamako. Ganun naman pa
la siya palagi, bigla na alng mawawala. Bitter Much Kre? Ahhhh! Damn! Bakit ba g
anito ako mag isip ngayon? Inaaway ko na pati sarili ko. Nasisiraan na ba ako ng
ulo?

Naglabasan na sa function hall ang mga kasama ko sa seminar pero hindi kami maka
alis kasi ang lakas ng ulan. Sa kabilang building pa naman ang dinner. Naghintay
pa ako ng 30 minutes pero hindi pa rin tumitigil ang ulan. ANg iba nakikisabay
na sa may payong, yung mga lalaki hinubad nila ang coat nila at yun ang ginawang
pantakip sa ulo at tumawid sa kabilang building.

Nag iisip ako ng paraan kung paano makakatawid sa kabilang building nung biglang
may umakbay sa akin. Nagulat ako pero hindi ko na nilingon kung sino ang umakba
y sa akin kasi amoy na amoy ko naman ang pabango niya.

Binuksan niya ang payong at inakay niya akong maglakad sa gitna ng ulan. Inaakba
yan niya ako habang naglalakad kami pero hindi siya nakatingin sa akin, hindi ri
n siya nagsasalita. I tried na alisin ang pagkakaakbay niya sa akin pero lalo la
ng niyang hinigpitan. Parang magkayakap na tuloy kami. At hindi ko rin maintindi
han ang nararamdamn ko. I liked the feeling na niyayakap niya ako The love to fe
el the warmth of his body. Gustong gusto ko ang amoy niya.

Hmmm. I like this feeling. Bigla bigla na lang siyang nagsalita.

What the hell are you talking?

Having you this close. Romantic isn't it? YOu and I under the rain in a single u
mbrella. Napatingin ako sa kanya at nakangiti siya pero hindi siya tumitingin sa
akin.

Magtisil ka nga. Hindi na siya sumagot. Basta para lang siyang sira ulong nakang
isi.

Iuuwi na kita.Sabi niya nung malapit na kami sa hotel kung saan ang dinner ng mg
a delegates.

Ano? At teka saan tayo pupunta? Hindi kasi kami pumasok sa hotel lobby. Dumirets
o lang kami sa isang pathwalk tapos pumasok kami sa lugar na may nakasulat na OF
F LIMITS. Unauthorized persons are not allowed beyond this point.

Iuuwi na nga kita. Pero hindi na nagregister masyado yung sinabi niya kasi tumam
bad sa akin ang isang cottage.

Teka, Bakit tayo andito? Hindi niya ako sinagot. Instead binuksan niya ang cotta
ge gamit ang isang card and tapos pumasok na kami. Nilagay niya ang payong sa is
ang gilid at binalikan ako na nakatayo pa din sa likod ng pinto. Nung malapit n
a siya sa akin hinawakan niya ang dalawang kamay ko and looked into my eyes. Nag
iwas ako ng tingin kasi di ko kayang salubungin ang tingin niya. Feeling ko mat
utunaw ako. Kung makatingin naman kasi wagas! Pero kahit na umiwas ako hindi niy
a pa din yun pinalampas. Hinawakan niya ang chin ko para tumingin ako sa kanya.
Shit lang.

Nakapagdesisyon na ako. Parang namemesmerize ako sa tingin niya. Sa buong pagkak

akilala ko sa kanya ngayon lang niya ako tiningnan ng ganito. Ngayon lang kami n
agkatitigan ng ganito. Ni hindi ko naiintindihan ang mga sinasabi niya.

I'm not letting you go. And I mean, literally.

1 of 2

Dahil nagcomment siya kahit matagal na siyang silent reader.

24.

"Ma'am wala na pong seminar. Nakaalis na po ang lahat ng delegates after lunch.
Hinatid na po ng coaster papuntang airport. "

"What!? Paanong wala na? Hanggang bukas pa ang seminar"

"Hindi po ma'am, 2 days seminar lang po ang nakareserve dito." Shit! Tiningnan k
o ulit ang itenerary na binigay ni Jane sa akin. AT hindi ako nagkakamali, 3 day
s and 2 nights seminar ito. Paanong 2 days lang?

Biglang may pumasok sa isip ko. Iniwan ko ang receptionist at dumiretso sa cotta
ge ni Tamako. I saw him sitting sa may balcony at nakaupo sa upuan while sippi
ng his coffee.

Ngumiti pa siya sa akin nung makita niya ako.

"i told you, you'll be coming back here"

"Kagagawan mo ang lahat ng to ano?"

"Oo" Kita mo to hindi pa nga ako nagtatanong umaamin na kaagad. Medyo nagulat a
ko sa pag amin niya. Wala pa nga kasi akong inaakusa di ba?

" I talked to one of your friends to offer you my condo. You are now staying at
my condo".

O_O

"Kinausap ko din si JC na bigyan ka ng trabaho sa company niya, Ako ang nagpapas

ahod sayo"

O_O Bakit parang ako ang nagugulat sa mga pinagsasabi niya.

"I also dictated the etinarary for that seminar. 2 days lang talag yun, yung say
o lang ang 3 days"

"Sinabihan ko din ang lahat na wala silang sasabihin sayo at sinadya talagang iw
an ka dito."Uminom ulit siya ng kape na para wala lang yung mga pinagsasabi niy
a.

Samantalang ako ito at speechless.

"Why are you doing this?" Yan lang ang lumabas sa bibig ko. Hindi ko kasi alam k
ung magagalit pa ba ako o hindi. Supposedly , magagalit ako pero gusto ko ding m
alaman bakit niya ginagawa ang mga bagay na to.

"I already told you my reason yesterday" ANong reason doon? Yung I am not lettin
g you go?

"It's either bingi ka or talagang nagiging habit mo na ang pag ignore sa lahat n
g sasabihin ko." Dahan dahan niyang nilagay sa mesa ang coffee niya.

"Hindi ko alam kung kasalanan ko kung bakit naging ganyan ka or talagang ugali m
o na yan. But nevertheless....I.. nevermind" Tapos bumuntong hininga siya. Tapos
tumayo at humarap sa akin. Hindi ko ineexpect ang biglang pagtayo niya and sin
ce nasa gilid ako ng upuan niya, muntik na akong ma out of balance dahil sa bigl
a niyang pagtayo. Mabuti na lang at naging maagap siya at nahawakan niya ako sa
bewang kaya na regain ko ang balance ko.

Pero ang masama nga lang, sobrang lapit namin sa isa't isa. His arms are now cir
cling my waist. I can smell his aftershave, I can smell the faint scent of his p
erfume, I can see the movements of his adam's apple, I can even smell the arom
a of the coffee na kakaubos lang niya and I can feel his breathing fanning my fa
ce. Ohhh God! Tuwing humihinga siya, parang hinihila ako palapit sa kanya. His
smell, his warmth is intoxicating. Parang..... parang naadik ako!

"Sweetheart, don't ever think of escaping. The only way out of here is the coast
er, unless you wanted to walk miles bago makarating sa highway, or mag treak sa
mountain" Wala akong naiintindihan sa mga sinasabi niya. My eyes are focused on
the movements of his lips. Bakit ang sexy ng lips niya? Bakit parang nalalsing a
ko sa bango niya? Bakit gusto kong halikan siya? I unconciously, moisten my lip
s with my tounge.

I heard him groan and in an instant he tightened his arms on my waist and claime
d my lips. Hindi ako nagulat sa halik niya. Nagulat ako sa naging reaction ko. I
kissed him back too. I opened my mouth when his tongue seek entrance and put my
arms around his neck to pull him closer. I don't know bakit tuwing hinahalikan
niya ako nawawala ako sa sarili.

Pero isa lang ang alam ko at aaminin ko, NAMISS KO SIYA. Sa mahigit isang buwan
na hindi kami nagkita, namiss ko siya. Ohhh God!

"I miss you, sweetheart" I heard him say in between our kisses. Hindi ko alam k
ung paano kami nakapasok sa cottage basta narinig ko na lang ang pagbagsak nito
pasara. Nakasandal na ako ngayon sa likod ng pinto while he is pinning me and ki
ssing me at the same time.

I gasped when I felt his hand on top of my shirt and caressing my breasts. I was
heedy with sensation, nababaliw na ata ako.I put my hands inside his shirt and
touch his chest and his abs. He is no longer the teenage boy I fell in love wit
h during high school. He is now a man with muscles at the right places.

"You are driving me insane, You're aware of that?" I just nodded because he didn
't give me any chance to explain dahil hinalikan na niya ulit ako and pulled me
closer. I can even feel something hard pushing at my tummy. Pero instead na mata
kot mas lalo lang akong na excite. nasisiraan na ata talaga ako ng ulo.

"Please tell me to stop" He stopped kissing me at nilagay sa noo ko ang noo niy
a. His breathing are laboured. His hands are now on top of my bra. And I am not
even aware that all the buttons of my shirt are now open.

"No!" It automatically came out of my mouth. At wala akong planong bawiin yun.

"Shit, You are really making this hard for me." Nagkatitigan kami. Passion, Desi
re yun ang nakikita ko sa mga mata niya and I'm sure it mirrored mine too.

"If you want us to end up in bed, I'm afraid that you will have to marry me firs
t, in your own free will" He kissed me again pero this time his lips landed on m
y nose, on my cheeks, on my eyes at kung saan saan pang party ng mukha ko. Hindi
niya ako hinalikan sa lips. I wanted to kiss him again but he is deliberately
avoiding my lips. Napofrustrate ako lalo na at aware na aware ako sa isang baga
y na tumutusok sa tyan ko.

"Tamako....." I said in frustration

"Sweetheart, tell me that you'll marry me and I'm yours" He whispered. He cupped
my face at nilapit ang labi niya sa labi ko, very close, nearly touching pero s
adyang hindi niya nilalapit ang labi niya sa labi ko. I am not that naive not to
know what he is doing. He is teasing me, he is blackmailing me, using my own de
sire against me.I should have been mad but I can't get my eyes off his lips. Dam
nit!

"Krizza Marie Yen, will you marry me?" He whispered. It's not even audible but I
understood it. I was watching his lips all this time.Alam ko na dapat pinapaira
l ko ang isip ko. Alam ko na dapat magalit ako sa ginagawa niya sa akin ngayon.
Pero ano ba ang magagawa ko? Isang bahagi ng isip ko ayaw pumayag. Ang bahagi na
matagal kong tinago, matagal kong tinikis. And now, that part of my brain, my b
ody and my heart are all fighting against the sane part of my brain. Yung part n
a hindi Tamako infested, yung part na pinairal simula nung nangyari sa CR during
high school.

"Yes" It was like a bomb, unannounced and deadly. Pati ako nagulat sa sinabi ko.
I felt defeated. I saw a smile curved his lips before he claimed my lips again
. This time it was slow and gentle and his fingers are now buttoning my shirt th
at he has unbuttoned a while ago.

Wait

Wait

Wait

Buttoning?

Why?

"Sweetheart don't give me that look. I promised your parents to respect you. Do
n't make me break that promise."He kissed me again pero parang nagpipigil na siy
a.

"Tomorrow, your parents are coming to attend our wedding"

Tomorrow?

Parents?

___________________

Author's Note:

A prelude to BS. Hehehe. bago pa kayo magtanong sasabihin ko na. Yes, may BS an
d the BS will be restricted. If magulo ang story at may tanong kayo, ipost niyo
lang.

1 of 2

For the first time I will reveal kung sino na napupusuan ko na maging si Tamako
Sia/Tamadao Sia. remember they're identical? Andun sa gilid pic niya------------
------------------------------------------>>>>

Chapter 25

"Bakla! Ikaw na! Ikaw na ang diyosa ng kagandahan. Naku kunti na lang mauungusan
mo na ang beauty ko." Ngumiti lang ako sa bakla. Pero sa totoo lang hindi ko a
lam ang nararamdaman ko. Parang akong naiihi na natatae na parang ewan.

"Ninenerbiyos ka bakla?"

"Hindi noh!"

"Aysus wag ka nang magkaila! Hindi mo ba napapansin? Ilang beses ko nang inulit
ang lipstick mo dahil kakakagat mo ng lower lip mo tapos sasabihin mong di ka ne
nenerbiyos?"

"Kung ikaw kaya ang ikasal?"

"Eh di masaya! Pero bakla, hindi ka dapat nenerbiyos sa araw ng kasal niyo, dapa
t nerbiyosin ka sa gabi ng kasal niyo! Ahehehe!" Langyang bakla to!

Natigil ang paghagikhikan namin ng bakla nung bumukas ang pinto. Akala ko isa sa
mga helper ng bakla pero biglang lumakas ang kabog ng dibdib ko nung pumasok si
Tamako. He smiled at me at napatulala ako.

"Oh my Gahhhd! May aparisyon! Kailangan na ba nating lumuhod?" I heard Tamako ch

uckle dahil sa sinabi ng bakla. He is still looking at me at I was also looking
at him. He is so dashing in his 3-piece suit.

"Ahem ahem!" Naputol ang pagtitigan namin dahil sa pagtikhim ng bakla. Umiwas ak
o ng tingin sa kanya while he walked towards the sofa at umupo doon.

"Dumating na sila Yanyan. Inaayusan na din sila." I just nodded. Nakatingin na

ako ngayon sa salamin and I can see him looking at me through the mirror. HIndi
na siya nagsalita pagkatapos pinapanood lang niya habang inaayusan ako. Paminsa
n minsan nagkakatinginan kami sa salamin and everytime na magkakasalubong ang ti
ngin namin bumubilis ang heartbeat ko at napapaiwas ako ng tingin.

"Hay grabe, nilalanggam ako dito. Sabihan niyo ako kung tapos na kayo magtitigan
ha par matuloy ko na ang pag mmake up sa bride." Tapos nagmartsa papalabas ang
bakla. Napapangiti na lang ako.

"Ano ang ginagawa mo dito? You are not supposed to see me." Tumayo siya mula sa
sofa at naglakad papunta sa akin.

"I just wanted to see you before you got married. This is the last time I'm goin
g to see you single." He grinned. I smiled. He stood at my back kaya we're both
facing the mirror.Nagkatinginan lang ulit kami. Bakit palagi na lang kaming nagt
itinginan? Na parang kuntento na kami na magtinginan na lang.

"Kre, what if I didn't turn you down way back in high school?" Nagulat ako sa ti
nanong niya. I didn't expect na hahalungkatin pa niya yun.

"I don't know."I said silently. That question also bugged me but I never enterta
ined it. Ayaw kogn mabuhay sa what ifs and what should have been.

"I bet you wouldn't go out with that jerk." He smirked.

"But you were so young and we were leaving. You were only what? 12? 13? And I wa
s too late when I finally decided to take the chance."Nakatingin lang ako sa kan
ya na nagtataka.

"Your parents told you everything last night?"Nagulat ako sa bigla niyang pag ii
ba ng topic.

"Yes" OO dumating na din ang parents ko kagabi at instead na ako ang magalit sa
kanila dahil sa panloloko nila sa akin, ako pa ang pinagalitan nila dahil sa tig
as ng ulo ko daw. That they have to pretend that we're bankrupt and missing just
to make me see sense. Grabe, hindi ako nakapagsalita kagabi. Pero when my Mom h
ugged me, naiyak na lang ako. Hindi ko na rin nakuhang pairalin ang galit ko kas
i aminin ko man o hindi madami akong natutunan dahil sa ginawa nila. And to clea
r things hindi si Tamako ang may pakana ng kunyaring pagkawala nila. Sila ang ma
y pakana noon. To make me realized that money is not everything. And tama sila n
arealize ko nga yun.

Sa huli thankful pa din ako kasi after all.....

Mayaman pa din ako.Hahahahaha.

"I'm sorry that they have to intervene"

"Hindi mo naman kasalanan yun. I should be thankful to you because ikaw ang nagp
asahod sa akin habang gustong gusto nilang maghirap ako" Ayaw kasi nila Mom and
Dad sana na bibigyan ako ng trabaho at sasahuran ni Tamako. Gusto nila matuto ta
laga ako the hard way pero dahil ... ewan... ginawa pa din yun ni Tamako.

"No. Kung hindi ko ginawa yung pagturn down sayo nung highschool hindi na dapat
tayo humantong sa ganito. Di sana hindi ka sumama dun sa jerk. Di sanan nakarat
ing ka sa despidida"

"Alam mo, Tamadao also told me about your despidida. Ano bang meron dun?" Bigla
siyang namula. I swear! Bigla siyang namula. Yung mukha niya parang nakangiwi na
nakangiti. That was epic. I made Tamako Sia blush.

"Here" Kinuha niya ang kamay ko at nilagay ang isang singsing. (Check the extern
al link if you want to see it)

It was the same, sa singsing na suot niya.

"I should have given that to you during our despidida. Ingatan mo yan, Tamadao
sold it to me 3x its original price." Nakatulala lang ako sa singsing. Sari sar
ing emosyon, ang lakas ng kabog ng dibdib ko. Hindi ko alam kung maiiyak ako o m
atutuwa.

At dahil sa pagkatulala ko hindi ko napansin na paalis na siya ng kwarto. I stoo

d up mula sa upuan and faced him.

"Tamako!"

I called after him bago pa niya mabuksan ang pinto.

Nung lumingon siya, I run towards him and hugged him.

Really hugged him.

For the first time.

After so many years.

____________

Authors Note:

I know it's a lame update I'm sorry kung walang kwenta wala ako sa mood magsulat
. Pilit lang talaga. Next update is the wedding.

1 of 2

Dahil silent reader siya na nagcomment dahil sa last chapter at dahil napuyat si
ya sa pagbabasa ng story ko. Salamat po.

26

Kinakabahan ako. Ito na siguro ang tinatawag nilang coldfeet. My knees wobbled w
hen I stood up buti na lang nakahawak ako sa upuan.

"Are you okay dear?"Napalapit tuloy si Mom sa akin nung nakita niya akong muntik
nang matumba.

"Mom, is it normal na parang dinadaga ka pag ikakasal ka na?" She just laughed a
little.

"It's normal Krizza. Tara na at naghihintay na ang groom mo." We went out of the
room and out of the hotel at sumakay kami sa naghihintay na horse-driven carria
ge papunta sa beachfront. Yes, we have a beach wedding under the sunset. My mom
planned it. Siya na ang nagplano ng lahat, pati wedding gown ko. Now you know ho
w manipulative they are.

My hand are sweating profusely when we went down the carriage and I feel like ru
nning away when the wedding march started to play and the bridesmaid and the gro
omsmen started to march. Ang lakas ng kaba sa dibdib ko.

When the wedding coordinator motioned us to march I gripped my Dad's hand tightl
y and he patted it parang sinasabi niya na okay lang ang lahat. Everyone is look
ing at me. I tried to smile at them but I just cant. Hindi ko alam kung ano ang
nangyayari sa akin but I have this strong urge to run. Sari saring emosyon ang n
araramdaman ko.

Then I looked at the guy in front. He looked so damn gorgeous in his 3 piece sui
t. Any girl would do anything just to have his name and here I am having second
thoughts and thinking of running away from this wedding.

Yes, I'm thinking of running away. Natatakot ako sa kahihinatnan ng kasal na to

.

I'm scared that it would end up a nightmare.

Ngayon pa nga lang hindi na kami magkasundo ni Tamako how much more kung kasal n
a kami? Kung nakatali na kaming dalawa sa isa't isa?

Bakit ba kasi napa-oo ako kahapon eh! Ano ba ang pumasok sa isip ko at nag oo ak
o?

Hindi! Wala naman talagang pumasok sa isip ko nung napa oo ako eh. Kasi wala na
akong naisip nung panahon na yun kundi kung paano ka macho ng dibdib ni Tamako,
kung gaano kasarap hawakan ang abssssss niya, kung gaano siya kasarap humalik,
kung anong sensasyon ang binibigay niya sa katawan ko habang naghahalikan kami.

Napa-oo lang naman ako kasi... NABITIN ako eh!

Amputs lang kasi! Ang galing mangseduce, nakakawala ng ulirat, nakakawala ng kat
inuan at nakakabuhay ng... ng... dugo!

Shit! OO na inaamin ko na.

PINAGNANASAAN KO NA ANG GROOM TO BE KO!

Masaklap man pero totoo.

Pero sapat na bang rason ang pagnanasa para magpakasal ang dalawang tao?

Malanding isip: Sapat na sapat.

Pakipot na isip: Hindi eh

Napasimangot ako kasi bakit pati ang isip ko hindi magkasundo.

"Bakit ka nakasimangot dear? Is something amiss?" I barely heard my Dad spoke.

"But, he is a good kisser. So damn good!"

Nagulat ako nung biglang tumawa si Dad and the I realized what i just said. Nait
akip ko tuloy ang bouquet ko sa bibig ko.

Nagulat din ang guest sa tawa ng ama ko. Shit! Pinapahiya ko ang sarili ko sa am
a ko.

"Indeed he is a good kisser? Did you two did it already?" Napalingon ako kay Dad
!

"Zandru!" My Mom scolded Dad!

"Dad! Nagmamartsa tayo!"

"So? I wanted to know. And besides ikakasal na kayo. It's normal these days lalo
na at matatanda na kayo. Your MOm and I did it also even before we get married
" Whoah! Nagulat ako sa sagot ni Daddy. Really?

"Zandru!!!" Napalakas ang boses ni Mom and I saw her turning red. Shit! SI Mommy
, sa tanda niyang yan, nagbablush pa!?

Dad just ignored my MOm with sa satisfied smile on his face and turned to me. "S
o did you two did it already?" Ay grabe! Di si Daddy makaget-over. At bakit ba a
ng tagal tagal namin makarating sa harap?

"Daddy!" He gave me a taunting look. Na parang sinasabi na "ginawa niyo na ano?

". Inirapan ko si Daddy. Kainis kasi eh. Tinutukso pa ako. Then my eyes focused
on Tamako. Malapit na kami sa kanila. Katabi niya si Tamadao na nakangiti din sa
amin.

"Wag ka nang mahiya anak!" Ayaw talaga tunigil oh!

"WE DIDN'T DO IT YET, OKAY? BUT WE WILL! SOON!" Hindi ko napigilan na mapalakas
ang boses ko. Pero hindi anman sobrang malakas, just enough para marinig nila Ta
mako and just enough para tumaas ang kilay niya at mapangiti siya ng malapad! Wa
aaaaaaaaahhhhh! Feeling ko nagbablush pati dulo ng buhok ko.

Pati si Daddy napangiti at si Tamadao. My Mom is trying so hard to hide her smil
e! Langya! Kasal na kasal ko pinapahiya nila ako!

"Honor your word, Son" Dad said as he handed me to Tamako. Son?

"I will, Dad!" Son? Dad? Grabe! Hindi pa nga ako nag a-I do ganun na tawagn nila
? Hindi naman halatang masyado silang excited?

Tamako gave me a meaningful look or rather a teasing look nung nakahawak na ako
sa braso niya and then he guided me para maglakad na kami papunta sa harap ng p
riest. Nung makaupo na kami, nagsimula nang magsalita ang priest. Tapos mga na
gsasalita at kung ano ano pang ceremonya.

Then all of a sudden I felt Tamako lean towards me. "You all pretty". I felt mys
elf blushed pero tumaas din ang kilay ko.

"Pretty lang?" I heard him chuckle.

"Is stunning enough?" I smiled and nodded.

"Can I kiss you now? You looked delictable enough to eat!" Tumayo lahat ng balah
ibo ko sa katawan dagdagan pa na sobrang lapit ng bibig niya sa tenga ko.

I can't believe that he is flirting with me during our wedding ceremony. Grabe l
ungs!

"Kids behave!" Biglang sinabi ng pari na nagpatawa sa mga guests. Tumahimik nama
n kami. Maya maya....

"Do you want us to skip the reception? They would understand you know." Tiningna
n ko lang siya ng masama. Ang harot harot kasi eh.

"Shut up!" I hissed at him.

"Alam mo ba kung saan tayo maghahoneymoon?" He said further, teasing me more.

"Just shut up. Okay" He just looked at me and smiled knowingly.

"Tamako Sia, do you take Krizza Marie Yen for your lawful wedded wife, to live
in the holy estate of matrimony? Will you love, honour, comfort, and cherish her
from this day forward, forsaking all others, keeping only unto her for as long
as you both shall live?"

"I do."

Krizza Marie Yen, do you take Tamako Sia for your lawful wedded husband, to live
in the holy estate of matrimony? Will you love, honour, comfort, and cherish hi
m from this day forward, forsaking all others, keeping only unto him for as long
as you both shall live?

I hesitated. Shit! Wala nang bawian to!Todo na talaga to! I closed my eyes and s
ighed.

Then...

"I do."

"I now pronounced you, man and wife, you may now kiss the bride."

I closed my eyes as his lips descended on mine. Then I felt his lips sealed mine
and I know sa mga oras na yun....

That kiss also sealed my life.

"Ano ang gagawin ko?" Nagkatinginan sina Yanyan, Corrs at Aly na parang sinasabi
ng, Is she seriously asking us that?

Then a wide grin formed in Aly's lips.

"This is what you're going to do, after this reception, siyempre papasok kayo sa
room niyo, then maligo ka kasi nanlalagkit ka na sa hangin sa dagat kung susund
an ka niya sa CR then go with the flow. but if he won't, paglabas mo ng banyo d
on't wear anything, just the towel, tapos unti unti mong alisin ang towel and th
en sayawan mo siya ng Careless Whisper. Oyeah!" And she giggled and laughed. Pa
rang sira lang.

"Sino ang magpplay ng Careless Whisper?" Yanyan asked while munching a tenderloi
n.Kakaiba ngayon si Yanyan. I know that there is something going on with her and
Tamadao pero kakaiba ang aura niya ngayon. She's blooming and everytime na magk
akatinginan sila ni Tamadao nagbablush siya.

"Si Tamadao." Bigla ko na alng sinabi at biglang nabilaukan si Yanyan. Kinuha ni

ya ang tubig at pagkatapos niyang ininom ay tiningnan niya ako ng masama. What n
ow? Affected much?

"Ewan ko! pati ba naman yun poproblemahin ko?"

"Paano kung nakatulog dahil sa pagod?" Yanyan further prove. Di na talaga nadala
.

"Eh di paluin mo ng....ng....." Hindi alam ni ALy kung ano ang gusto niyang ipap
alo sa akin kay Tamako.

"ng Ref?" Corrs butt in.

"Good idea. Pero I doubt kung tutulugan ka ni Tamako. Baka hindi ka pa nga patul
ugin nun. Ahehehe". Feeling ko namumula na ako sa sinabi ni Aly. Bakit ko ba kas
i naitanong pa yun sa kanila. Yan tuloy di na mapigilan ang bibig niya. Ang laka
s lakas pa ng boses. Buti na lang medyo malayo kami sa ibang guest. Whew!

"Hi girls, having a good time?" Naramdaman ko na lang na may umakbay na sa akin
at ang pamilya na pagbilis ng tibok ng puso ko pag malapit siya.

"Yes, we are. Actually we are just talking about.. ouch!" Sinipa ko si Aly sa il
alim ng upuan. Tiningnan niya ako ng masama tapos ngumiti kay Tamako. "We are ju
st talking about how romantic your wedding was." She then glared at me.

"Thank you. Can I borrow my wife for a while? Magpapaalam na kasi ang ibang gues
ts." I looked up at him. Kakaiba kasi ang possessiveness na narinig ko sa boses
niya nung sinabi niya ang "My wife."

"Oh.. sure! Sure. But before that." Corrs started tapping her wineglass with a f
ork. At alam niyo lahat kung ano ang ibig sabihin nun. Upon hearing what Corrs i
s doing, the other guests followed and everyone is now looking at us.

Tamako is now grinning and to my astonishment, yumuko siya and gave me an openmo
uth kiss. He even managed to brush his tounge at my lower lip that made me gasp.
Oh my God! That was just so erotic. Pero bago pa ako makareact sa klase ng hali
k an binigay niya sa akin, he ended the kiss and kissed my cheek.

Feeling ko pulang pula ako. Nahihiya ako sa sarili ko. Muntik na akong bumigay s
a halik na yun. OO nga at mag asawa na kami pero nakakaasiwa pa din na makipagha
likan ng torrid in front of so many people.

"Wow! That was a wow." They continued to cheer us to kiss again pero hindi na na
min sila pinagbigyan.

"It's time for us to leave." He whispered in my ears na nagpatayo sa mga balahib

o ko. Hindi ko alam kung bakit sobrang edgy ko ngayon.

"Leave?"

"For our honeymoon. of course." Tapos kinindatan niya ako. Feeling ko naman namu
la ako. Bakit ko pa ba naitanong ang mga bagay na yun. Of course pupunta kami sa
aming honeymoon. At bakit ba ako nenenerbiyos?

Nagpaalam na kami sa mga guests na wala atang planong umalis. Sumakay na kami ng
elevator at pinindot niya ang P button for penthouse. Walang nagsasalita sa ami
n. Grabe ang awkward lang. Ano ba ang gagawin ko?

Pagbukas ng elevator, living room na kaagad ng penthouse. So ibig sabihin, ang b

uong floor iisang unit lang. Ang gara naman nito.

Then napansin ko na nakatingin na sa akin si Tamako na nakangiti. Hindi yung usu

al na ngiti niya na nakakapanlambot ng tuhod. Yung ngiti niya ngayon parang nanu
nukso.

"Anong nakakatawa?"

"Hindi ako tumatawa." OO nga naman! Ay shit pilosopo.

"Bakit ka nakangiti?" Singhal ko pa din sa kanya. Hindi siya sumagot. Instead ma

s lalo siyang ngumiti.

"bakit ka nenenerbiyos?" Waaaah!

"Hindi ako nenenerbiyos!" Sheet lungs! Paano niya nalaman yun?

"Okay!" Tapos tinalukuran na niya ako at pumunta sa sofa and took the champagne
na nakalagay sa ice bucket sa center table. Tapos nilagyan niya ng laman ang da
lawang wineglass and handed one to me.

"Here, to calm your nerves." Aalma pa sana ako pero pinigilan ko na ang sarili k
o. He's right, I need that drink. Pero instead na kunin ang wineglass na iniabot
niya, I took the bottle from him and drink straight from the bottle. Wheew! Nan
galahati ko ang bote.

He just looked at me with amusement in his eyes. Parang tuwang tuwa pa siya. Nak
akaasar.

"What?" Ngumiti lang siya ulit at umiling. What the hell! Hindi man lang siya ma
gsasalita? Naiinis ako at napasalampak na lang ako sa sofa. Bakit ganito? Bakit
ang awkward ng first night namin?

Then lumapit siya sa akin at umupo sa tabi ko. Napatayo ako bigla. "I think I ne
ed to go to the bathroom." Dali dali akong naglakad at binuksan ang isang pinto
which I think is the bathroom. Pero bago ko pa yun nagawa narinig ko pang nagchu
ckle siya.

Pagkapasok ko sa bathroom sumandal ako sa pinto and calmed myself. Grabe, bakit
ganito ako ngayon? Nung kumalma na ako tsaka ko narealize na wala naman pala ako
gn gagawin sa bathroom. Hindi naman ako naccr.

Anong gagawin ko dito? Then I looked at the shower and the bathtub. Sabi ni Aly
maliligo daw ako tapos hindi ko na isususot ang damit ko tapos sasayaw ako ng Ca
reless WHisper. Napangiwi ako. Bakit ko ba susundin si ALy eh sira ang ulo nun?

Kinuha ko ang toothbrush na nakita ko sa drawer and took it. Magtotoothbrush na

lang siguro ako. Tama! Magtotoothbrush ako! I was about to put toothpaste sa too
thbrush nung kumatok siya sa door ng bathroom.

"Kre..." He said in his husky and sexy voice. Nabitawan ko ang toothbrush na haw
ak ko.

"W-what!" Whew! Ang init grabe! Ito na ba ang sinasabi ni Aly na sabay kaming ma
liligo? Ohhh my.....

"Kukunin ko ang toothbrush ko." What? Magtotoothbrush din siya? Pinulot ko muna
ang toothbrush ko at binuksan ang pinto.

When I opened the door ang laki ng ngisi niya. bakit ba siya nakangisi? Nakakawi
ndang. Tapos tiningnan niya ang hawak kong toothbrush. He leaned towards me para
maabot niya ang isang toothbrush Tapos bumulong sa tenga ko. "Kailangang nakalo
ck ang pinto pag magtotoothbrush?" Tumayo ang lahat ng balahibo ko. Bakit paran
g may kuryente? Punyemas!

Nanlalaki ang mga mata ko habang nakatingin sa kanya. Siya nakangiti pa din. Ang
nakakapagtaka bakit ang tagal niyang kunin ang toothbrush. Hindi tuloy ako maka
galaw kasi baka magdikit kami. Lechugas!

Lumunok ako and said the words before I could stop myself.

"Do we really have to do it?" I saw him smile wider at tiningnan kao ng mabuti.
Alam kong naintindihan niya ang sinabi ko.

And without tearing his eyes on me he said. "Of course."

"Of course?"

"Of course." he said with finality.

"You... are... going... to...kill... me." Sabi ko pa na nanginginig ang boses. P

ero tumawa lang siya ng mahina.

"How the hell did you know that?"He whispered in my ears with laughter in his vo
ice.

And in one swift movement he carried me, bridal style.

_____________

1 of 2

Author's Note:

How many times did I avoid this scene? Hindi ko na mabilang. Natatakot kasi akon
g gumawa ng ganitong scene because I'm afraid that it will spoil the story. I'm
scared that I cannot be able to give justice sa totoong feelings nila when they
are making love. I'm scared that, I cannot make a good bed scene or baka babuyin
ko ang istoryang ito. Yan ang kinatatakutan ko.

Pero kahit pinakaiiwasan ko ang gumawa ng ganitong scene, wala pa din akong maga
gawa. Kahit anong delay ang gawin ko dadating pa din sa point na mangyayari ito
. Actually, ilang beses bang nabitin si Krizza sa story na to? Kung ilang beses
siyang nabitin ganun kadami ang pagdelay ko ng bedscene sa story na to. Now, you
know that Tamako is not really a gentleman, the author is just scared of making
a bed scene.

At kung napapansin niyo din, hanggang ngayon dinedelay ko pa din. Kelan ba ako n
aglagay ng mahabang author's note sa istoryang ito? DI ba ngayon lang?

28

His natural scent and his perfume mingled in my nose habang buhat buhat niya ako
. I entertwined my arms on his neck para hindi ako mahulog pero sa totoo lang I
wanted so much to smell him.

Nilagpasan namin ang living room and nung nasa harap na kami ng pinto he kicked
the door of the bedroom. It's a huge bedroom at ang isang wall ay puro glass and
behind that glass is a pool. May pool sa penthouse ng hotel. Then inikot ko ang
mga mata ko and my eyes focused on the bed. I stiffened. And feeling ko namula
ako sa mga images na biglang pumasok sa isip ko. Oo manyak na kung manyak pero s
ino ba ang hindi mag iisip ng ganun?

He went towards the bed habang buhat buhat pa din ako and nung binaba niya ako m
as lalo akong nenerbiyos.

"Relax, We're just going to talk." Nung nakahiga na ako humiga din siya sa tabi
ko. Pero ano daw? We're just going to talk? Weee?? Di nga??

Tumagilid ako para matingnan ko siya kasi hindi ako naniniwala sa sinabi niya. A
Nd to my surprise tinitingnan din niya pala ako. He is smiling and maya maya pa,
tumawa siya ng malakas. His laughter echoed across the room.

"You should have seen your face a while ago Kre." Langya! Nakuha pa akong asarin
. Nenenerbiyos na nga ako aasarin pa ako.

"It's not as if I'm going to rape you Kre. For God's sake!" Tawa pa rin siya ng
tawa pero ako nakakunot na ang noo.

Tinaasan ko siya ng kilay."Aren't you?" It's more like an accusation than a ques
tion. Sino ang niloloko niya?

"No, I won't." Nadisappoint ako. Lol. And he must have seen it because he sudden
ly put his arms across my tummy. His hand landing just below my breast. Nahigit
ko ang hininga ko.

"But I would really love to kiss your neck". Tapos bigla na lang siyang lumapit
sa akin and kissed my neck. Napasinghap ako. Waaahhhh!

"Akala ko ba mag uusap tayo?" Halos hindi na ako makapagsalita sa ginagawa ni Ta

mako sa akin. Hindi ko alam kung bakit sobrang nakikiliti ako sa paghalik niya s
a akin sa leeg. Hindi na tuloy ako makapag isip ng matino.

"We are already talking . I'm telling you what I want..." He gave me another lov
e bite. Shucks parang bampira lang. "And right now, I'm dying to kiss you." And
he did just that.

Hindi na ako makapagreklamo nung hinalikan niya ako. Bakit pa ako magrereklamo e
h alam ko naman na dito rin naman kami patutungo. And besides ang daming nerbiyo
s na ang naranasan ko. Para saan pa ang nerbiyos ko kung pipigilan ko siya.

Sabi nila it's rude to stare while you're being kissed but I just can't help loo
king as his face slowly descended on mine at di ko din maialis ang tingin ko s
a kanya kasi he is staring back at me na parang tinitingnan din ang reaction ko
sa gagawin niya.

And my eyes automatically closed when our lips touched. Parang bolta boltaheng k
uryente ang dumaloy sa katawan ko. He nibbled my lower lip and I gasped. He too
k the opportunity to slip his tongue inside my mouth.

He is giving me this delicious and heedy feeling na nakakawala sa sarili ko. I a

utomatically put my arms around his shoulders and answered his kisses with the
same passion. with the same fervor. His kisses has the same effect on me. Nakaka
wala sa sarili.

Para kaming apoy at gasolina, kunting dikit lang, nagliliyab na. And worst once
we started, we can't seem to stop, we can't seem to get enough of each other.

Ilang sigundo kaming hindi nakapagsalita hanggang sa bumalik sa normal ang aming
mga hininga. He is still on top of me, buried deep inside me and his face buri
ed on my shoulders.

"You are so beautiful." He said after a while. Nararamdaman ko na din ang bigat
niya sa katawan ko but I like the feeling of him on top of me.

"You..nearly killed me." He just chuckled and kissed the top of my nose. Tapos h
umiga sa tabi ko and cuddled me.

"Yeah, I made you bleed." Feeling ko namula ako sa sinabi niya. Hinigpitan pa ni
ya ang yakap niya sa akin parang takot na takot na mawala ako. That made me smil
e.

.............................

Nasa ganung posisyon lang kaming dalawa. Walang nagsasalita. His hands are cuppi
ng my breast while he keep on kissing my hair. Mga 30 minutes kaming ganun nung
bigla siyang nagsalita.

"Now, lets wash up the evidence of my crime." And he stood up in all his naked g
lory at binuhat ako papuntang bathroom sa loob ng room.

Binaba niya ako sa bathtub.

"Dyan ka lang. Wag kang gumalaw." Tinimpla niya ang bathtub and starting filling
the tub with warm water. "That will ease the soreness."

"Won't you join me?" I ask inocently. Nakita ko siyang lumunok.

"Misis, don't test my control." Yumuko siya and said near my ears.

"I am merely inviting you to join me take a bath."

"You know na hindi iyan ang papasok sa isip ko pag sinabi mo yan." I turned red
.

"I'll just go get the towel and the robe." He then turns his back on me. Hindi k
o maalis ang tingin ko sa kanya.

"Tamako!" I called him bago siya lumabas ng bathroom.

"Can you please wear something? Don't walk around here naked." He just smirk an
d raised his eyebrows at me.

_________________

Author's note:

You didn't miss a thing kung ito ang binasa niyo. I don't recommend you reading
the full version. I might delete it kasi nahihiya ako.

Pero sa mga gustong magbasa nun, alam niyo naman ko saan ko nilalagay ang mga ch
apters sa Tamako Sia na hindi dapat mabasa ng lahat di ba? Di ba? Kaya hindi ko
sasagutin ang mga ganung tanong.

http://www.wattpad.com/2589366-tamako-sia-behind-the-scenes-restricted-copy yan
ang link. sabi ko di ako magbibigay ng link tapos hihirit kayo na di niyo mabasa
. Mga perv kayo. Lol!

At dahil may ipapalike ako sa inyo sa facebook ayan binigay ko ang link.

At malamang sa mga hindi nakakabasa ay dahil minor pa kayo! Naka restricted at n

aka private kasi siya.

1 of 2

Dedicated sa kanya kasi nagbabasa siya ng Author's note. Yung iba kasi hindi nag
babasa kahit minsan important yung author's note, hindi pa din binabasa tapos ma
gtatanong. Tandaan niyo, sa law, "ignorantia legi, non excusat", ignorance of th
e law is not an excuse kaya kung may nalagay ako sa author's note tapos itatanon
g pa ulit, hindi ko na yun sasagutin.

At oo binabasa ko ang mga comments niyo. Wala lang akong time na magreply sa iny
o isa isa kasi busy talaga ako buong December. Siningit ko lang ang update na to
kasi matagal na akong hindi naguupdate ng Tamako Sia.

29. 1

Dahil na rin siguro sa pagod, "ahem" dahil sa kasal, at sa pagod sa mga nangyari
, " Ahem". Nakatulog ako sa bathtub. Hehehe. Talagang may ahem. Kakaloka. And th
e whole time habang nakababad ako sa bath tub I can't help but smile habang inaa
lala ko ang mga nangyari. Hindi ko napigilang mapangiti pag naaalala ko na......

Nakuha ko na din ang katawan ni Tamako!

Sa Wakas!!

Bwahahahaha.

Tae ang landi ko lungs. Hehehe. At ngayon, totoo talaga ang sinasabi nilang, nak
akatulog na may ngiti sa mga labi. OO na nang-iinggit na ako. AKo na ang may pog
ing asawa, ako na ang may machong asawa, ako na ang may hot na papa, ako na ang
maswerte, ako na ang MAYAMAN! Hehehe. ANyway, ang yabang ko na. Ganito ba talaga
? Pag nakakatikim, yumayabang? Hahahaha.

Okay tama nang kayabangan ito. Back to the present na tayo.

At dahil nga nakatulog ako hindi ko na alam ang sunod na nangyari. Pero medyo na
alala ko nung binuhat niya ako from the bath tub papunta sa kama namin.

Medyo naalala ko din when he cursed upon seeing me sleeping in the bathtub. Kung
makamura naman para namang sa dagat ako naliligo at hindi sa bathtub. Pero ang
sweet pa din ha.

Napangiti ako.

I never thought that he could be that sweet. Napapangiti ulit ako.

Then I felt him tightened his hold on me. Nakaunan kasi ako sa braso niya tapos
siya nakayakap sa akin at nakatagilid at nakaharap sa akin. At dahil malaking ta
o siya, yung ulo ko hanggang baba lang niya tapos ang isa niyang paa nakapulupot
din sa legs ko. Nararamdaman ko pa ang paghinga niya sa ulo ko tapos ang paghig
pit ng yakap niya sa akin. Sa pwesto namin parang ayaw niyang bitawan ako. Wagas
kung makayakap eh.

Then his hand shifted from my tummy to my breast. Nakadantay lang ang palad niya
sa left breast ko na natatakpan lang ng manipis na nightdress. Napasinghap ako.
Akala ko nagising siya pero ng tingnan ko nakapikit pa din siya at even pa din
ang paghinga niya. Grabe pati ba naman sa pagtulog minamanyak niya ako. Hehehehe
.

Tumagilid din ako ng unti paharap sa kanya para makita ko ang mukha niya. Ang pa
yapa niya matulog. Ang gwapo gwapo niya. Parang kelan lang, nung highschool kami
hindi ako nagsasawang tingnan siya. Hindi pa din nagbabago kagwapohan niya, nag
mature lang ng kunti pero hindi talaga nakakasawa tingnan.

Tapos ang lips niya. Grabe lungs. A lot of women would trade anything just to ha
ve his naturally pinkish lips. At hindi ko mapigilan ang pag-iinit ng pisngi ko
nung maalala ko ang ginawa ng lips na yan sa buong katawan ko. Whew!

Ano ba yan, ang aga aga kung ano ano ang pinag-iisip ko. Ang manyak manyak mo ta
laga Krizza. Asawa mo na pinagnanasaan mo pa. Tama na nga yan. Wag mo na nga si
yang titigan para di ka na mamanyak.

Aalisin ko na sana ang tingin ko sa mukha niya when I felt it. Takte! Paanong hi
ndi ako mamamanyak nito.

Nanlaki ang mga mata ko when I felt something poking on my tummy. And I very wel
l know what it is. He is only wearing his boxer brief underneath our blanket.Kay
a ramdam na ramdam ko. Waaaaaaaaa!!! Don't tell me....

2 of 2

Sa nanlalaki kong mga mata, I saw him smile. ANg laki ng ngiti niya. Don't tell
me kanina pa siya gising? Pero bakit nakapikit pa din siya?

"Have you enjoyed the view?" Langya! Kanina pa nga siya gising at nagkukunyaring
tulog. Waaaa. nakakahiya! Nakita niya akong nakatitig sa kanya. Feeling ko lalo
akong namula kasi nahuli niya akong minamanyak..este tinititigan siya.

Hindi ako makapagsalita. Ikaw ba naman ang mahuli, ano sa tingin mo ang sasabihi
n mo?

"Good morning Misis." He said in his husky bedroom voice then his hand tightened
and he lowered down his head to claim my lips in a passionate kiss.

I answerred his kiss with the same passion.

And you know what happened next.

Wala na akong pakialam kung 10AM na at wala pa kaming breakfast. Kung ikaw ba na
man hahainan ng ganito sa umaga. Sa tingin mo maaalala mo pa ang pagkain?

1 of 1

29.2

Di ba sinabi ko na kung hahainan ka ng kasing pogi ni Tamako, makakaalala ka pa

kaya ng pagkain?

Ang sagot. Oo.

Kasi pagkatapos magugutom ka talaga. Hehehe. Nakakapagod kaya yun! Lol. At dahil
napagod rin siya siguro, tumawag siya ng room service. Pagkalabas niya ng room
pumasok na ako ng bathroom para maligo. I looked myself in the mirror. Grabe!!
Ang ganda ko talaga! Hehehe.

At bago pa ako mainlove sa sarili ko, lumabas na ako ng bathroom. Tamang tama ka
si pagkatapos kong magbihis nakaayos na ang pagkain namin sa may pool. Nasabi ko
na bang may pool sa penthouse? Parang nasabi ko na nakalimutan ko lang. Basta m
erong pool at doon nilagay ang breakfast at lunch namin.

I saw him standing by the table waiting for me. Naglakad ako papunta sa table ng
dahan dahan. Dahan dahan kasi masakit pa din ng unti at parang ang awkward. Ala
m niyo yun..So anyway, naglakad na ako and I saw him smiling pero kakaiba ang ng
iti niya. More like smirking na parang amuse na amuse.

Kumunot ang noo ko at sumimangot ako. Ano ba kasi ang nakakatawa?

"Bakit ka tumatawa?" I asked him with matching taas ng kilay nung malapit na ako
sa kanya. He cleared his throat na parang pinipigilan ang tumawa. Nakakaasar ha
!

"Wala." He cleared his throat again.

Lalong tumaas ang kilay ko.

"Nang aasar ka ba?" Tumataas na ang boses ko. Nakakainis. Ayaw ko pa namang pina
gtatawanan ako.

Umiling lang siya at tumabi sa akin tapos inayos ang uupuan ko. He motioned me t
o sit pero hindi ako naupo.

"Misis maupo ka na at kakain na tayo." Hindi pa din naaalis ang ngiti niya. Naka
kaasar lang. Kakakasal lang namin pero ito siya at inaasar na ako. Grrrr....

"I won't sit down unless you tell me kung bakit mo ako pinagtatawanan."

"Ang kulit naman ni Misis." He then suddenly hugged me from behind tapos inamoy
pa ang buhok ko. "At ang bango pa." Ay grabe ito na naman po siya.

"Hindi mo sinasagot ang tanong ko." Pinipigilan ko ang mapasinghap because he is

starting to kiss my nape. Ano ba! Hindi pa kami kumakain!

"Hindi kita pinagtatawanan." He tightened his embrace tapos ipinatong niya ang u
lo niya sa balikat ko.

"Naaaliw lang akong tingnan ka kanina habang naglalakad." Feeling ko namula ako
sa sinabi niya.

"Does it hurt still?" He said gently. Pero hindi ko pa din mapigilan ang pag ini
t ng mukha ko. Waaaaa!! Kailangang itanong yun? Nakakahiya.

"Thank you for the wonderful gift last night." Binulong niya sa tenga ko tapos h
inalikan niya ang pisngi ko. Kahit nahihiya ako di ko mapigilan na tumayo ang m
ga balahibo ko.

At dahil speechless ako, inakay na lang niya ako paupo tapos umupo na din siya s
a harap ko.

"Misis, wag ka ang matulala dyan. Kumain na tayo because we're leaving after thi
s."

"Leaving?"

"Of course, we're leaving for our honeymoon."

Muntik ko nang maibuga ang kinakain ko.

Anong ibig niyang sabihin?

Hindi pa honeymoon ang ginawa namin kagabi?

Oh my God!!!

_______

Author's Note:

I know maikli. Sorry. Bago pa kayo maexcite sa honeymoon, sasabihin ko na. Hindi
detailed ang honeymoon nila. Wala nang BS. Kaya wag na kayong excited.

Yun lang para di kayo maexcite.

1 of 2

Hindi ko talaga inakalang nagbabasa siay nito. Maraming salamat Rayne. I am so h

onored na binabasa mo ang story ko kasi idol kita eh.

Chapter 30

"Misis, gising na. Magbreakfast na tayo."

"Hmmmm..." Binaliwala ko ang kiliti na dulot ng paghalik niya sa leeg ko. Gusto
ko pang matulog. Antok na antok pa ako.

"Misis."

"Later..." Itinakip ko ang unan sa tenga ko. Pwede bang matulog na lang muna ako
?

"It's already 11pm, if you'll wake up later we're gonna miss breakfast." Nakikil
iti ako sa hininga niya sa tenga ko pero hindi ko kayang imulat ang mga mata ko.

Pagod ako!

Di ba niya naintindihan na PAGOD ako?

"Kre, tayo ka na dyan."

"Ayoko. Matutulog pa ako. Ikaw na lang magbreakfast."

"Di pwede. The ship will dock in 2 hours kaya kailangan mong kumain. Do you want
to miss Greece?" Okay. Nasaan ba kami. We're on our honeymoon. 1 month European
cruisetour. Grabe hindi ko inakalang may plano siyang libutin ang Europe.

"I don't feel like getting up." Totoo yun. Parang gusto kong humiga na lang dito
sa kama ng suiteroom namin sa ship at matulog buong araw.

"Okay. I'll give you two choices. A. tatayo ka dyan, take a shower and come with
me to the dock for our breakfast or B. I'll carry you to the bathroom myself,
take off that flimsy thing you're wearing, and make love to you under the shower
. And then afterwards we could go back to this very bed and continue to where we
've left off until we both could no longer stand. And then... "

"Ito na! tatayo na. Ikaw naman di ka na mabiro." Dali dali akong tumayo sa kama
kahit nahihilo pa ako. Ikaw ba naman bigyan ng ganyang choices.

I heard him chuckle while he is controlling his laughter. I would never again ri
sk lying in this bed with him the whole day. Hindi naman sa pinagsisihan ko pero
.....basta ayoko na.

"You sure Misis? Option B sounds really appealing" He said na may nakakalokong n
giti sa labi.

"Shut up Tamako!" Feeling ko namumula na ako. Eversince kinasal kami naging habi
t na niya ang tuksuhin ako. AT ako naman ang bilis ko mapikon. Kainis.

"I'm open in case you've change your mind. Hidni pa naman ako nagugutom."

"Tumahimik ka nga! Kasalanan mo kung bakit halos hindi na ako makabagon!"Singhal

ko sa kanya. Nakakaasar kasi ang ngisi niya. And for goodness sake, bakit ba an
g hilig niyang magbilad ng katawan sa harap ko? He is not wearing a top and I ca
n't take my goddamn eyes off his chest, down to his abs and down to his... shit!

"No, it's your fault for being so desirable. I can't get my hands off you. Kung
hindi ko lang inaalala na hindi pa tayo nagdinner kagabi, I should've awaken you
with kisses. You don't know how hard it is for me not to do just that. And now
I'm having seconds thoughts about that breakfast seeing you wearing only that fl
imsy thing." He said in his sexy and husky voice.

"Tamako!" It's entirely 2 different things to have a desirable half-naked man in

front of you and that desirable naked man talking to you that way in his sexy v
oice and his eyes looking at you as if ready to devour you anytime. Feeling ko s
obrang pula ko na sa mga pinagsasabi niya. At hindi ko alam kung bakit parang na
g-iinit ako sa mga sinasabi niya.

"Kre..baby..." Shit! Napaatras ako bigla nung lalapit siya sa akin. I know the m
oment our skin touched, we'll be tumbling in bed instantly.

"Stop being a pervert." I should also tell myself that.

"Desiring one's wife is not a sin." Could he stop using that tone on me?

"It is if you're not giving her enough sleep and you don't give her time to eat
and rest."

"You always sleep after we've made love. And ikaw tong ayaw magbreakfast kaya ng
a niyayaya kita ngayon. But you know, we can spare another 30 minutes before we
go down for breakfast." He is giving me that look again. I tried to look away ka
si baka di ko mapigilan at ako na ang sumnggab sa kanya. Nagugutom na din kasi a
ko. Tinatamad lang akong tumayo talaga kanina.

'I need to take a shower."

"We could shower together. Option B is really appealing Misis."

"Nakapagshower ka na!" Medyo basa pa nga ang buhok niya.

"Another shower wouldn't hurt me." Ay grabe. Hindi siya naggive up.

"Ikaw na din ang nagsabi that we'll be late for breakfast."

"Misis...... isa lang. Pleaseeee." He pouted. Shit! ANg cute cute niya. Kunti n
a lang at hindi ko na siya kayang tanggihan. Kaya bago pa ako matukso tumalikod
na ako at naglakad papuntang banyo.

"I'm having that shower alone!" Yeah, kailangan ko talaga ng shower na yun. AMpu
pu lang! Hinawakan ko na ang knob ng bathroom nung nagsalita siya ulit.

"After breakfast then." Bumuntung hininga ako pero napapangiti ako dahil sa it
sura niya.

"I don't wanna miss Greece." Binuksan ko na ang bathroom pero narinig ko pa siy
ang nagrereklamo at nagmamaktol sa labas.

"Fuck! I shouldn't have taken this cruisetour in the first place. Dapat ginaya k
o na lang si Edward na at kinulong si Krizza sa isang Isla. Fuck! Awwwwww" I hea
rd na kumalabog. Parang may sinipa siya.

Napapangiti ako habang nagsashower.

_________

Author's Note:

Pasensiya na kung puro kalandian. Gusto ko kasi na makaglimpse kayo ng unti sa h

oneymoon nila.

Next Chapter will be after their honeymoon.

Gusto ko pa sana habaan yan kaso Christmas party namin ngayon, Kailangan kong ma
gprepare.

I really appreciate your time and effort sa pagbabasa ng story ko. I value time
so much and I was really delighted to know that you are dedicating your time par
a lang basahin ang stories ko. Thank you so much po.

Chapter 31

"Misis...." I felt someone tickling my ear. Kainis naman. Ang aga aga pa!

"Misis..."Ayyy kabwisit naman!

"Hmmmm......" I took the pillow beside me and covered my ears.

"Gising na Misis."Wala atang plano itong tantanan ako.

"Bakit ba?" Suminghal na ako kahit nakapikit pa ako.Sabi nila magbiro ka na sa l

asing wag lang sa bagong gising. Or rather sa taong ayaw pang gumising.

"Pupunta na ako sa office." I can now feel his breath in my face ang lapit lapit
na. AMoy mouthwash. Mukhang bagong ligo lang siya. Ang hawt lang. Pero antok pa
talaga ako eh.

At di pa rin naalis ang inis ko dahil sa paggising niya sa akin.

"Sige goodbye. Goodluck. Take Care. Good job." Tapos tumagilid na ako ulit and h
ugged the pillow. I was on my way to dreamland when...

"Misis, papasok na ako ng office." Anak ng pating naman! Eh ano ngayon kung papa
sok siya sa office? Nasa akin ba ang susi ng office niya?

I opened my eyes and looked at him. Naiirita ako. I looked at the bedside table
and it says 7AM. ANg aga aga pa. Hindi pa ako nakakabawi ng lakas. Kahapon lang
kami dumating mula sa cruise and I badly needed my sleep

"So?" Sinabi ko yun ng nakataas ang kilay.

"Anong so?"

"So what kung papasok ka sa office? Kailangan ba talagang istorbohin mo ang tulo
g ko kung papasok ka sa office?" Napaupo na ako sa kama. Exasperated.

"Won't you even prepare my breakfast, fix up my tie and bid me goodbye before I
leave?" He have this hopeful look when he said those words and a smile that coul
d melt any girl pero dahil nga naiinis ako hindi ko pinansin ang lahat ng yun.

"You woke me up dahil lang sa mga bagay na yun?"

"You are my wife. It is expected of you to take care of me." GRRRRRrrrrr..

"For God's sake Tamako!Nagpakasal ako sayo para hindi maging katulong mo. To pre
pare your breakfast and to fix your tie. You have to remember that I married you
for my goddamn inheritance." Lumakas na ang boses ko. Pati ako nagulat sa inten
sity ng pagkakasabi ko. Hindi man alng ako pumiyok. But then....

I regretted it the moment those words came out of my mouth even before I saw how
his face changed. Mula sa pagkakangiti his face become suddenly gloomy.Parang n
agising ang kaninang natutulog kong diwa.

Parang nakunsensiya ako. Drat! I should have kept my mouth shut! I saw him took
a deep breath and looked at me.

"I see."

"Tamako..." Shit! I really did mess it up. Parang kinakabahan ako na ewan. I hav
e never seen him this serious. Well, I saw him like this before. But that was eo
n years ago. Back in high school when he got mad at me because I was flirting wi
th everyone.

"I thought we were okay after our marriage. I thought I made everything clear be
fore our wedding ceremony. But it seems that you're sticking up to your words w
ay back in high school. Kahit ilang beses ko pang sabihin sayo na mahal kita, hi
nding hindi mo na ako paniniwalaan." Nanlaki ang mga mata ko. Mahal niya ako?

Then I started having this hallow feeling in my heart. Parang pinipiga. Parang
nasasaktan siya.

Then memories came flooding back.

"Bakit ka ba magpapakasal sa akin? If I know sinuhulan ka lang nila Mommy."

"I will marry you maybe because I love you."

Hindi ko alam kung bakit yun ang una kong naalala. Hindi ko rin alam kung bakit
nakukunsensiya ako. Hindi ko rin alam kung bakit naluluha ako when I saw him gri
mace and looked up the ceiling. It's as if he's controliing himself from crying.
Namumula na din ang mukha niya.

Takte ano ba kasi ang sinabi ko? Pahamak talaga o!Ang aga aga pa eh.

Pero hindi naman kasi sensitive yang si Tamako. Yung usual reaction niya pag nag
uusap kami ng ganyan is asarin o galitin pa lalo ako pero ngayon bakit ganyan a
ng itsura niya?

Oh my God! Could it be true?

Mahal niya talaga ako?

"I'm sorry if I have expected too much Kre." He said sa mahinang boses. " Im so
rry If I thought too much of this goddamn marriage"

Bago pa ako makatayo sa kama at bago pa ako makalapit sa kanya, tumalikod na siy
a and slammed the door.

I run after him while calling his name pero hindi siya lumingon. Lumabas siya ng
living room papuntang garage and I heard the rumbling of his car.

I stood in the middle of our living room dumbfounded. My eyes roaming around our
living room which I designed myself.

At ang buong bahay parang sinampal sa akin ang katotohanan. He made me design th
is house without my knowledge na ito ang magiging bahay namin. Every corner of t
his house is shouting ang isang katotohanan na matagal kong iniiwasan at di pina
niwalaan.

Ang katotohanan ng nararamdaman ni Tamako sa akin.

Ang katotohanang mahal niya ako.

Chapter 32

2 days.

It's been two days and 2 nights na hindi umuwi si Tamako. Aligaga na ako. Parang
tanga na ako dito sa bahay namin. Hindi niya sinasagot ang tawag ko sa cellphon
e. Hindi ko rin matawagan ang parents niya at parents ko kung nasaan siya kasi b
aka sabihin nila na kakakasal alng namin ay nag-aaway na kami. Kahit yun naman a
ng totoo, ayw kong pati sila madamay. I want to settle this between the two of u
s. Kung wala na talaga akong magagawa then maybe I could consult our parents abo
ut this. Hindi ko rin macontact ang office niya kasi di ko naman alam ang number
doon at mas lalong di ko alam ang pangalan ng company nila. Ni hindi ko nga ala
m kung nasaan yun.

Fuck! I feel like the most worthless wife ever na pati ang mga simpleng bagay tu
ngkol sa asawa ko ay hindi ko alam.

Takte naman! Ganito pala kahirap ang magkaroon ng asawa. I took out my cellphon
e and dialled another number. I waited patiently for someone toa nswer my call
and after like 8 rings my sumagot din sa wakas.

"Hello.."

"Tamadao"

"O Krizza, napatawag ka?"I took a deep breath bago ako nagsalita.

"Tamadao, do you happen to know where Tamako is?"

"Huh? tamako? Baka nasa office. I haven't talk to him yet since you arrived from
your honeymoon."

"Ahh ganun ba? Sige thanks."

"Hey Krizza, what's wrong?"

"Ahmmm nothing. Bakit mo naitanong."

"Well, parang may bago sayo. Hindi ka ata mataray ngayon."I gave him a fake laug
h para hindi niya mahalatang something is wrng.

"Well, you're my brother in law now so babawasan ko na ang katarayan ko sayo." I

heard him chuckled from the other line. Nag usap pa kami saglit then we both ha
nged up.

Kung hindi alam ng kambal niya kung nasaan si Tamako, then saan siya nagpunta?

Bigla akong napatingin sa pinto when I heard it click. Then bumukas ito and puma
sok siya. Nakatulala lang ako sa kanya. He looked so fresh in his 3-piece suit
kahit gabi na. But it's not the same suit he wore nung araw na umalis siya. Saan
siya kumuha ng damit?

I can't find any words to say to him. I am glad na umuwi na siya yet I don't kno
w how to approach him.

Nagkatinginan kami. Siya ang unang nag iwas ng tingin and he walked towards me.
Ang lakas ng kaba ng dibdib ko.

But to my dismay, he didn't stopped nung magkaharap na kami, instead, he walked

past me towards our bedroom.

Nakatulala lang ako habang nakatingin sa likod niya na papasok ng room namin. Na
gulat ako sa ginawa niya. He just ignored me. Hindi pa ako nakakarecover sa pan
dedeadma niya sa akin nung lumabas siya ng room.

With suitcase in his other hand.

Lalayasan niya ako?

But instead maglakad papuntang front door he walked towards the other room.

Hindi ko alam ang mararamdaman ko. Nasasaktan ako. Pero kasalanana ko naman ito.

"Tamako..." I called after him nung binuksan na niya ang pinto. He stopped from
opening the door pero hindi pa rin siya tumitingin sa akin. Hindi rin siya nagsa
lita.

"Can we talk?" Bahala na pero kakainin ko muna ang pride ko. We need to settle t
his.

I've waited for him to answer and it took a while before siya nagsalita.

"I'm tired." He then opened the door of the other room, entered and my tears fa
ll when he closed it behind him.

Authors Note:

Hindi ako nag uupdate pag weekend pero natuwa naman ako dahil sa ganda ng mga co
mments niyo at sa dami ng votes kaya ito na po.

1 of 4

Dedicated to Steffi. Thank you so much for the wonderful comment. Sa pagiging p
roud sa akin Nanay. Heheheh. Natawa ako sa part na yun. I am so so so so touched
by your message. Maraming pong salamat sa pag appreciate sa story ko.

Salamat po sa madaming nagcomment at nagvote. Ang chapter na ito ay medyo mahaba

at pambawi sa previous chapter na maikli.

Chapter 33

Simula nung pumasok siya sa kabilang room, hindi pa siya lumalabas. Ilang beses
na din akong pabalik balik. Kakatukin ko ba siya sa kwarto?

Paano kung hindi niya ako pagbubuksan?

Sisirain ko ang pinto?

Lumapit ako ulit sa pinto ng room but when I was about to knock, kinabahan ako.
Syeett!! Nasaan na ang lahat ng lakas ng loob ko? Kung kelan ko pa kailangan ts
aka pa nagtago lahat.

Pero in case na buksan niya ang pinto, ano ang sasabihin ko? Mag sosorry ako? Pa
ano ako magsosorry? Ampupu!

Mga 30 minutes akong pabalik balik hanggang sa nagpagdesisyonan kong bukas ko na

lang siya kakausapin. Baka nga pagod lang siya at bukas hindi na siya pagod kay
a kakausapin na niya ako.

Pero alam ko! Binibigyan ko lang ang sarili ko ng dahilan kasi hindi ko alam kun
g paano ko siya iaapproach. Pero kakausapin ko siya promise. Hindi na ako kakaba
han. Lalakasan ko na talaga ang loob ko. Swear!

____

I woke up earlier than usual kasi alam kong maaga siyang gumigising para pumasok
sa office. 7AM pa lang gising na ako. Kung hindi pa siya gising ipaghahanda ko
siya ng breakfast.

Tumayo na ako at naghilamos at lumabas ng room at pumuntang kitchen. Nagtataka p

a ako kasi ang tahimik. Baka tulog pa.

I prepared breakfast pero nakatapos na ako't lahat wala pa ding Tamako na lumaba
s ng room. I gather all my courage para pumunta ng room niya. I knocked pero nak
ailang katok na ako wala pa ding sumasagot.

Tapos binuksan ko na ang pinto. Halos manlumo ako sa nakita ko. The bed is fixed
and the whole room smells of an aftershave.

Nakaalis na siya.

Hindi man lang siya nagsabi.

Nanghina ako bigla.

Galit na galit talaga siya sa akin.

T____T

____

"Ay tanga!" Aly suddenly blurted out. Andito kami ngayon sa bahay ni Yanyan. I
called for them kasi nga hindi ko na alam ang gagawin ko.

"Bakit mo kasi sinabi yun? Siempre mahuhurt yung tao. Kung makahurt ka naman ng
ego bonggang bongga. Ang mga lalaki pa naman ngayon ma pride." Corrs.

"So ano ngayon ang plano mong gawin?" Yanyan asked while doing her nails. Hindi
na naman yan pumasok.

"Hindi ko nga alam. He's not talking to me."

"Malamang nahurt yung tao. Kaw ba naman sabihan na pinakasalan ka lang ng dahil
sa pera" Napabuntunghininga ako sa sinabi ni Aly.

"So ano ang gagawin ko?" I said almost hysterical.

"Eh di magsorry ka."

"He's not talking to me."

"Make him talk to you. Kung kailangan itali mo sa upuan para lang kausapin ka ga
win mo."

"Ang brutal mo Aly huh. Pero seriously Krizza, talk to him now. Wag mo nang ipab
ukas. Ilang araw na kayong ganyan? Lima?" OO nga tama si Corrs. Hindi na pwedeng
ipagpabukas ito.

"Pero bilib ako sayo. Natiis mo ang limang araw na walang sex? To think na kakak
asal niyo lang?" HUmagikgik si ALy sa sinabi niya. Pati na rin si Corrs. Ngumiti
lang si Yanyan. Napansin ko kanina pa to tahimik and there's something with her
smile.

"Hindi ko alam ang number at address ng office niya." I said shyly.

"Naku naturingan ka pang asawa." Sapakin ko kaya itong si Aly.

I saw Yanyan get her cellphone and called someone.

"Saan ang opisina ng kambal mo?" She must be talking to Tamadao. Nagkatinginan k
aming tatlo at nagnginitian tapos tiningnan namin si Yanyan.

Kumunot ang noo ni Yanyan. "You're asking me why? Don't tell me hindi mo alam an
g nangyayari sa mag asawa."

"Wag mo nga akong pinagloloko Tamadao. Alam kong alam mo kaya sabihin mo na saki
n at ng maayos na ng dalawang to ang problema nila." Nakikinig lang kami sa usap
an nilang dalawa.Then Yanyan smiled.

"Honey, we have to help them kasi kung hindi nila to maaayos ng mas maaga, Krizz
a will stay at my condo and so are ALy and Corrs. If that happens, you cannot co
me here and you will miss kissing me and......hahahaha." TUmawa ng malakas si Ya
nyan habang kinukuha ang pen and paper na nasa center table. She wrote the addre
ss and said her goodbye to Tamadao.

"Oh ito. Napapasubo ako sayo Krizza." She handed me a piece of paper.

"Hmp! Ang landi ng babaeng to. If I know gustong gusto mong nilalandi si Tamadao
." Yanyan just gave a meaningful smile to Corrs. The smile that give me the cree
ps.

Mayamaya umalis na din kaming tatlo. Nagpunta sa mall sina Aly at Corrs para mag
shopping. AKo naman pupuntahan na si Tamako sa office niya. Medyo kinakabahan na
naman ako pero its now or never.

Nakarating na ako sa office nila. Grabe ang gara lang. Pag aari ata nila ang buo
ng building. Parang office lang ni Daddy pero mas magara nga lang to. Pagtanong
ko sa receptionist sa first floor tinuro ako sa 20th floor. Sumakay na ako sa el
evator at habang papaakyat mas lalong lumalakas ang kaba ko.

Ampupu! Kung kelan pa kami nagpakasal ngayon pa ako kinakabahan ng ganito. Hindi
nga ako kinabahan nung nagtapat ako sa kanya nung highschool tapos ngayon... wh
ew!

I took a deep breath nung bumukas ang pinto ng elevator. Naghesitate pa akong lu
mabas but what the heck! No guts no glory. Go for the gold. Fight! Fight! Fight!
Aja!

Pero kinakabahan talaga ako! Ahuhuhuhu.

Pero wala na akong nagawa. Alangan naman na dito lang ako sa elevator forever. P
aglabas ko ng elevator pumunta ako sa reception sa 20th floor. Ayus may sariling
reception and President and CEO.

"Good morning Ma'am, is there anything I can help you?" I was greeted by an attr
active receptionist na nakangiti pa sa akin.

"I'm here to see Mr. Tamako Sia." Ngumiti din ako sa kanya. Mukhang mabait naman
kasi eh.

"Do you have an appointment Ma'am."

"No. But..."

"Then, I'm sorry Ma'am but I'm afraid Mr. Sia couldn't accommodate you at the mo
ment. I suggest you set an appointment first before coming here." Hindi niya ako
pinatapos? Pag ganitong nenerbiyos ako, maikli lang ang pasensiya ko.

"Tell him his wife wanted to see him." Nakita ko na nagulat ang receptionist per
o maya maya she smiled broadly.

"Kayo naman Ma'am. Lumang style na yan Ma'am. Bumalik na lang po kayo sa susunod
. At sa susunod kung magsisinungalign kayo yung kapani paniwala. Hindi pa po kas
al si Sir Tamako. Hindi ko pa tinatanggap ang proposal niya." Tapos humagikgik s
iya. Ang kapal hah! Nabwisit ako pero pinigilan ko ang sarili ko kasi hindi yun
ang pakay ko kung bakit ako nandito.

"Are you his secretary?" I said through gritted teeth.

"No Ma'am I'm the receptionist."

"Call his secretary."

"Aba Ma'am kung makautos kayo parang kayo ang nagpapasahod sa akin." Lalong nag
init ang ulo ko sa sinabi niya. Bakit ganito kabastos ang empleyadong ito? Kahit
pa hindi ako asawa ni Tamako she should have given me a little respect.
3 of 4

"Claire ano yan? Ang ingay mo. Naririnig ko pa ang boses mo sa loob. Pag ikaw na
rinig ni Sir. Mainit pa naman ang ulo noon" Lumabas yung isang middle aged woman
sa isang pinto and looked at the receptionist and me.

"Eh kasi itong si Ma'am asawa daw siya ni Sir Tamako. Nakakatawa. Eh wala namang
appointment gusto lang atang makalusot." Hinarap ako ng babaeng lumabas.

"May I know your name Ma'am?" The woman asked me politely. Tinalikuran ko ang ba
stos na receptionist at hinarap ang babae. Pero hindi na ako ngumiti. Naiinis na
kasi ako.

"Krizza Marie Yen." Nanlaki ang mga mata ng babae. My name might have ring a bel
l.

"I'm sorry for the inconvenience Ma'am. I'm Lyla, Mr. Sia's secretary. Just give
me a second." I just nodded at Lyla while she's scrambling for the phone and di
alled an extension.

"Sir, Miss Krizza Marie Yen is here. She wanted to see you." She glanced at me a
nd glanced nervously at the receptionist. "Yes Sir. I'll send her in immediately
."

"Ma'am, pasok na daw po kayo." Lyla led the way pero bago pa kami makaalis, tini
ngnan ko ang receptionist ng masama. "Lyla, the next time I visit I don't wanna
see her face in this building."

"Yes Ma'am." She again looked nervously at the receptionist na ngayon ay namumut
la na. Pumasok kami sa pinto na nilabasan kanina ni Lyla na mukhang secretary's
office and into another door. Lyla just opened the door for me at hinayaan na ak
ong pumasok.

The moment I entered his office, hindi man lang siya tumingin sa akin. His eyes
are focused on the computer in front of him.

"Tamako....."I trailed off. Bumalik na naman ang kaba ko.

"What do you want?" He said coldly. Ni hindi niya ako tiningnan. Ang snob. Gusto
ko siyang batuhin ng bag ko.

"Let's talk."

"Is it important? I have a meeting in five minutes." Ang lamig lamig ng boses ni
ya. He's not the Tamako I married. Pero kasalanan ko din kasi kung bakit ganyan
ang pakikitungo niya sa akin. Hindi ako nakapagsalita and he kept on looking at
his watch na parang inip na inip na.

"Krizza, if you're just gonna stand there and waste my time, you better leave."
Parang naiiyak na ako sa pinapakita niya sa akin. Hindi ba niya alam kugn gaano
kahirap ang pumunta dito? Hidni ba niya alam kung gaano kahirap lunukin ang prid
e?

"I--I want us to talk." I finally managed to say. Pero gusto ko pag nagkausap ka
mi hindi yung ganito. Na parnag inoorasan niya ako. Hindi niya ako kliyente. Asa
wa niya ako!

"Hindi lahat ng gusto mo ay mangyayari. Hidni dahil sa gusto mong magkausap tayo
ay icacancel ko na ang lahat ng appointments ko for you. I have work to do. I h
ave clients to meet and..."

"And you're choosing your work and your clients over me?!" I shrieked. Dala na d
in siguro ng kaba at frustration kaya tumaas ang boses ko. Hindi ko kasi matang
gap na ganito ang pakikitungo niya sa akin.

"What else do you want? I'm working my ass here. Ano pa ba ang kailangan mo? Pin
apalago ko na ang kayamanan mo. Yun lang naman ang importante sayo di ba?" I was
dumbfounded dahil sa sinabi niya. He's really hurt dahil sa sinabi ko. There is
bitterness in his voice.

"Ikaw si Krizza Marie Yen, mayaman. And I will make sure you'll forever have tha
t title." Pagkatapos niyang sinabi yun, he picked up the extension line.

"Lyla, tell me if Mr. Bustamante has arrived."

"Yes, Sir." para na ring pinalayas ako dahil sa ginawa niya. It's very clear tha
t he wanted to get rid of me. That he doesn't want me anymore. He want me out of
his office and maybe out of his life.

I tried very hard to control my emotions. Pinigilan kong umiyak. Ayaw kong magpa
kita ng kahinaan. I turned my back accepting my defeat. I walked towards the doo
r and was about to open the door when I stopped.

Kung aalis na lang ako bigla, parang wala na ding kwenta ang lahat ng kaba na na
ramdaman ko. If I would just give up, para saan pa at pumunta ako dito. Somethin
g inside me refused to give up. The fiery and strong Krizza is urging me to give
it a fight. Dahil ako si Krizza Marie Yen, mayaman. A fighter, a girl who never
gave up.

I held my head high kahit na naluluha na ako tapos lumingon ako ulit and walked
back in front of Tamako's desk.

"I'm sorry. Okay. I won't make any excuses for what I have said. I won't try to
justify it. I'm just sorry that I've hurt you dahil sa sinabi ko." Sheet Krizza
wag kang umiyak. Wag kang pumiyok. Wag na wag mong hayaang tumulo yang luha mo.

"I may not be a good wife to you. Pero hindi ko kayang maging magaling na asawa
overnight. if you're expecting na gagampanan ko agad ang duty ko as your wife, t
hen I am sorry if I have failed you, hindi kasi ako ipinanganak na alam na agad
ang mga bagay na yun. I'm sorry. Pero kahit na hindi ako naging magaling na asaw
a sayo, don't you think I deserve to be treated as your wife? Dahil ba sa sinabi
ko at sa nagawa ko kaya kailangan mo nang hindi umuwi ng dalawang araw without
telling me kung nasaan ka? That I deserve to be treated as a stranger by my own
husband? Na hindi na ako pwedeng magexplain because I said some awful things? T
hat I deserve to be treated as an unworthy client na kulang na lang ipakaladkad
palabas sa opisina mo?" Namumuo na ang luha sa mga mata ko pero hindi pa ako tap
os magsalita.

"I'm sorry if nasabi ko ang nasabi ko sayo. I'm sorry if nasaktan kita. Sana isi
pin mo din that I've received far more hurtful words from you but I didn't hear
a single sorry." This time tumulo na ang luha ko. Nainis ako kasi tumulo siya. I
brushed it off immediately.

"Kung hindi ka uuwi mamaya, aalis ako bukas na bukas din." Tumalikod na ako and
headed for the door. I saw Lyla looking at me. I must have looked awful.

"Where's the powder room?" She pointed at the other door kaya doon ako dumiretso
.

Pagkapasok ko I looked myself at the mirror. Namumula ang buong mukha ko dahil a
s pag iyak but I smiled at myself.

Hindi talaga bagay sa akin ang masyadong emosyonal at pa sweet at magpkumbaba. I

should have been remorseful dahil sa nagawa ko but in the end, I ended up threa
tening him.

I cannot help it.

I am Krizza Marie Yen, I always call the shots. No matter what it takes. No matt
er what's at stake.

1 of 4

Itinerary for today.

1.Discuss with Section Manager of Accounts Payable the audit report. (2 hours)

2.Discuss with Department Manager Purchasing regarding revised audit report. (2

hours)

3.Discuss with Section Manager of Billing regarding Long Outstanding Accounts. (

1 hour)

4. Deadline for the Audit of Accounts Receivable and preparation of audit Report
. (TOday) hindi ko pa nasimulan

5. Preparation of Statistical report for the year and annual budget for 2012. (5
hours )

Whew! Naiisip ko pa lang naloloka na ako. Paano ko pagkakasyahin yan sa loob ng

walang oras?

Dapat sana hindi ako mag uupdate ngayon kasi nga sobrang dami ng work pero sino
ang author ang hindi mag uupdate kung yung last chapter mo ay may 81 comments as
of this time and 135 likes. Sinong author ang hindi maooverwhelm sa ganda ng mg
a comments niyo na nagpapakilig sa isang katulad ko? Author lang po ako, mahina
ako sa temptation. At hindi ko mapigilan ang sarili ko sa pag update. Bahal na
si Batman kung matapos ko man o hindi ang lahat ng nasa itaas, basta mag uupdate
ako ngayon. period!

This Chapter pala is dedicated sa lahat na nagcomment sa previous chapter. Thank

you po ng madami.

Grabe ang haba ng authors note ko ha!

Chapter 34.

I retouched my make up at lumabas na ng powder room. I made sure na wala ng trac

e na kahit anong pag iyak ang makikita sa mukha ko. Ayokong lumabas sa opisinang
ito na nagmumukhang loser. I raised my chin up and opened the door of the powd
er room.

But to my surprise, I saw Tamako leaning on the wall beside the powder room. I l
ooked at him at nakita kong nakatingin din siya sa akin. Ang pogi niya talaga. S
heet lang! Binawi ko ang tingin ko bago pa ako ma tempt at sunggaban siya. Aamin
in ko man o hindi na miss ko siya. And lungkot kaya matulog mag isa sa kama. I b
rushed away the thought bago pa kung saan mapunta ang iniisip ko and started wal
king towards the door palabas ng office niya.

"Krizza..." Narinig kong tumawag siya pero hindi ko siya pinansin. Dirediretso l
ang ako palabas. Paglabas ko nakita ko pa ang receptionist pero nung makita niya
ako yumuko siya. I smirked. I walked past her and headed towards the elevator.

"Krizza!" Hindi ko pa din siya pinansin and pinindot ang pinto ng elevator. Mab
uti na lang at may nakastop kaya nagbukas agad yung elevator. Pinindot ko ang bu
tton para sa ground floor. Unti unting nagsasara ang pinto and I saw Tamako na m
abilis an naglakad papuntang elevator.

Bago magsara ang elevator I saw a hand stopping it kaya bumukas ulit ito. He wal
ked inside at nagsara na yung elevator.

What now? Sumandal na lang ako sa elevator wall and ignored him. Sumandal din si
ya sa kabilang dulo ng wall. Hindi kami nagtitinginan. Wala ding nagsasalita.

Bakit pa ba niya kasi ako sinundan?

Ding.

Nagulat pa ako when the door opened. ANdito na pala kami sa ground floor. Hinint
ay kong bumukas ang elevator pero nagulat ako when he suddenly hit the closed b
utton and pressed the 20th button.

"Ano ba!"what is he trying to pull? Kunti na lang kaladkarin niya ako kanina tap
os ngayon pipigilan niya akong lumabas ng elevator? Nasisiraan ba siya?

"Mag uusap tayo." He said in a stern voice. Seryosong seryoso din ang mukha niya
.

"Wala na akong sasabihin. Nasabi ko na ang lahat ng dapat kong sabihin."

"Ako may sasabihin pa." Tumaas ang kilay ko. Then I smirked.

"Kung gusto mo akong kausapin, magpaset ka ng appointment." Buti nga sa kanya. A

fter ng kahihiyang dinanas ko sa punyetang receptionist niya.

"Wala kang secretary." Hindi ko alam pero parang yung pagkakasabi niya nun paran
g may amusement sa tono ng boses niya pero seryoso pa din ang mukha niya.

"I don't care!"

Ding.

Bumukas ulit ang elevator nakarating na ulit kami sa 20th floor. I pressed the
closed button and hit the ground floor. Ayaw ko nang bumalik sa opisina niya.

"Mag usap nga tayo."

"Wala na nga akong sasabihin sayo."

"You can't just threaten me na lalayasan mo ako pag hindi ako umuwi mamaya. Baka
nakakalimutan mo na ikaw ang may kasalanan sa akin." Ang kapal naman talaga ng
mukha niyang isumbat pa sa kin yun.

"Baka nakakalimutan mo din na nagsorry na ako kanina. And why the hell can I not
threaten you? Of course I can." Kugn mat-threaten ka rin naman ba, bakit hindi
di ba?

"You said sorry pero ano? Inungkat mo pa ang nangyari a decade ago. I don't beli
eve that you really meant your sorry."

"Kung ayaw mong maniwala sa sorry ko, its not my problem anymore." Hindi ba niya
alam kung gaano kahirap gawin yun? Sa kanya lang ako nagsorry sa buong buhay ko
tapos sasabihin niyang I didn't mean my sorry. Bullshit!

Ding.

Bumukas ulit ang elevator. May sasakay. Isang grupo ng mga empleyado. They're ab
out to enter when I saw Tamako glared at them. Tapos pumuwesto siya sa tabi ng c
ontrol and hit the closed button.

"At kung hindi ako uuwi mamaya?" Sinalubong ko ang tingin niya.

"Eh di wag. Wala ka nang maabutan doon." I said throught gritted teeth.

"Stop being a spoiled brat!" He shouted at me.

"I am not a spoiled brat. Hindi ko kasalanan kung nahihirapan akong paniwalaan k
a!"Para kaming mga timang na nagsisigawan na loob ng elevator.

Ding.

Bumukas na ulit ang elevator kasi nakarating na kami sa ground floor. Lalabas na
sana ako when I come face to face with Tamadao. SUmimangot ako. It's enough tha
t I was stuck sa elevator with Tamako pero kung isama pa si Tamadao, di ko alam
kung kakayanin ko.

Pumasok siya sa elevator ignoring Tamako's deadly glare. Nakangisi pa siya tapos
tiningnan kaming dalawa ni Tamako.

"Hi Kre, Hi Bro! Bati na kayo? Sabi ni Yanyan kanina nag aaway kayo." Hindi nami
n siya sinagot.

"Bro, andun na ba sila sa conference room? Aattend ka sa meeting Kre?" Hindi ko

siya sinagot. Can't he feel the tension between us?

"So how's the honeymoon?" Tapos ngumisi pa siya.

"SHUT UP!" Tamako and I chorused. Wow. Nag agree kami sa isang bagay. Tamadao l
ooked at us with questions in his eyes.

"So hindi pa kayo bati?"

"Tamadao...."

"K Fine fine. Sana kung mag uusap kayo sa room naman hindi yung dito sa elevator
. Sayang ang kuryente. tsk tsk."

"Tamadao!' Another warning tone from Tamako. Hinayaan ko na lang siyang makipagd
eal sa kakambal niya.

"Ito na nga! Lalabas na! Atat much?" Bumukas na ang elevator sa 20th floor and l
alabas na siya. Pero bago pa magsara ang pinto may pahabol pa siya.

"Sigurado kayo na dyan kayo mag uusap?"Tiningnan na nanaman namin siya ng masama
,

"Okay fine! bahala kayo!" Tapos tumalikod na siya. Andyan na naman ang awkward s
ilence walang nagsasalita. Wala ding pumipindot ng elevator. Walang gumagalaw sa
amin. Mga ganun kami for five minutes.

Paano ba naman, nawala ang moment namin nung pumasok si Tamadao. Nawala ang figh
ting moment namin. hehehe.

I heard na nagbuntunghininga si Tamako. I did the same.

"What else do you want me to do para maniwala ka?" napatingin ako sa kanya. Ang
hinahon na ng boses niya. Hindi na siya sumisigaw katulad kanina. Wala na din an
g galit sa mga mata niya. Nagkatinginan kami ng biglang

"FUCKING HELL!!" biglang nawala ang power ng elevator. What the hell happened? N
agbrown out ba? Nagpapanic ang systema ko. Okay lang sa akin ang madilim wga mo
lang akong ikulong sa isang closed space na madilim.

Tapos biglang......

Awoooooooo!!! I am not in a damn horror booth anymore. We are trapped in an elev

ator for God's sake.

"Tamako...."Hindi ko na napigilan ang sarili ko. I threw myself towards Tamako a

nd hugged him tightly. Tsansing na sana kung hindi lang ako natatakot.

"It's okay." He hugged me tapos hinahaplos ang buhok ko. Somehow I felt relieved
.

"Ahem, ahem! Mic test mic test!" Nagulat ako nung may nagsalita from the speake
r of the elevator. Napakafamiliar ng boses. The I heard Tamako gritted his teeth
.

"Tamadao." We heard him laugh.

"Ayan pwede na kayong mag usap. You have ample time with you. Since gusto niyo d
yan ayan pinagbigyan ko na kayo. Walang istorbo, walang papasok, walang ilaw. B
wahahahaha!" Demonyo talaga.

"I swear I'm gonna kill you if I get out of here." He just chuckled.

"I'm sure you're gonna thank me after Kre." Bwisit talaga.

"Paano kang nagkaroon ng kambal na katulad niya?" I felt him shrugged but I hea
rd Tamadao laugh.

"Guys, mag usap kayo dyan. Magdedate lang kami ni Yanyan. Pagbalik ko tsaka na l
ang namin ulit bubuksan yan."

"Just open this damned elevator Tamadao." Tamako said in his calm but commanding
voice. Pero mukhang hindi man lang natakot si Tamadao.

"Wag kayong matakot sa boss niyo. AKo ang bahala sa inyo. Wag niyong bubuksan ka
hit na magwala pa yan. Sa akin lang kayo susunod." He is more on talking to the
technician than to us.

"Damn it Tamadao! I'm gonna ask Yanyan to break up with you!' I shouted pero wal
ang sumasagot. Umalis na nga ata talaga siya.

Binalingan ko si Tamako. The I become aware that we are so close. His hands are
resting at the back of my waist at nakaharap ako sa kanya. We are almost hugging
. No, we are really hugging. Sa sobrang panic ko nakalimutan ko na galit kami sa
isat isa. Nakalimutan din ba niya?

"Tamako, do something." I hissed at him. Ayaw kong matrapped ng ganun katagal di

to sa elevator. Pero ang isang to mukhang walang narinig.

"ANo ka ba? I said do something to get us out of..."Hindi ko na natuloy ang sasa
bihin ko when he suddenly tightened his hold on me and kissed me. Nagulat ako s
a ginawa niya.

At parang automatic, I respond to his kiss. Hanggang sa lumalim ang halik niya a
nd my arms went up his shoulders for support.

Aaminin kong namiss ko ang halik niya, namiss ko ang yakap niya and I miss him.
At babae lang ako mahina sa tukso. Lol.

We are both gasping for air when he stopped kissing me. Parang nabitin pa ako.

"Uuwi na tayo."

Nung sinabi niya yun. Parang magic. Biglang bumukas ang ilaw ng elevator. Then T
amako pressed the ground floor button using his other hand habang nakahawak sa a
kin ang isa niyang kamay.

Walang nagsasalita sa amin hanggang sa umabot kami sa ground floor. Nung lumabas
kami ng elevator, we saw Tamadao leaning on the ground floor reception area smi
rking at us.

Scheming devil.

Then I smiled silently.

1 of 3

This is dedicated to you sis. "Sili" sis. Thanks sa napakagandang poem na May TA
MA AKo. Wag niyo nang pag agawan si Tamako. Pagbibigyan daw niya kayong tatlo ni
na Heym at Psyche. Isa isa alng daw at mahina ang kalaban.

Chapter 35

I glared at Tamadao habang papalabas kami ng building. Hindi ko na siya nagawan

g pagalitan o pasalamatan dahil hinihila ako ni Tamako papuntang parking.

"Lyla, cancel all my appointments for today. Hindi na din ako makakaattend sa bo
ard meeting." Nangingiti ako habang nakikipag usap siya sa secretary niya. Hindi
ko alam kung bakit nangingiti ako. Kinikilig ata ako na ewan. Ahehehe. Kasi nam
an akalain mo ba namang ipacancel niya lahat ng appointments niya dahil sa akin?

Sumakay na kami sa Black Porsche Cayenne SUV na naghihintay na sa amin sa labas

ng lobby ng building. First time kong sumakay sa kotse niya and I was flattered
when he opened the door for me. Medyo tumaas pa ang kilay ko bago ako sumakay pe
ro tiningnan niya ako ng masama. Parang sinasabi niyang, wag na akong magreklamo
kasi buti nga pinagbubuksan niya ako ng pinto.

Pagkasakay ko sa kotse umikot na siya sa kabila and slid in the drivers seat. PI
naandar na niya pero bago pa kami umalis may comment pa siya.

"Pumayat ka ata?" Sinabi niya bago siya nagdrive. Nagulat naman ako sa sinabi ni
ya. Pumayat ako? Wee di nga? Dali dali kong tiningnan ang sarili ko salamin.

"Limang araw lang ako nagtampo, pumayat ka na agad." nanlaki ang mata ko. Ang ka
pal naman ng mukha niyang magassume.

"Excuse me?" He just chuckled.

"Wag mo akong pagtawanan, baka nakakalimutan mo na hindi pa kita napapatawad sa

ginawa mo?" Pero hindi man lang siya natinag sa sinabi ko. nangingiti pa din siy
a. Tapos naniningkit ang singkit niyang mata. Ang cute cute lang.

"Sus! Isang halik ka lang naman!" At naging ngisi ang kanina ngiti niya. Namula
naman ako sa sinabi niya.

"Ang kapal mo huh!" Inirapan ko siya.

"Nabitin ka lang ata eh kaya nagmamaldita ka na naman ngayon. Wag kang mag alala
mamaya sa bahay susulitin natin." Lalo akong namula sa sinabi niya.

I gritted my teeth. Wala talaga akong panalo sa kanya pag ganyang usapan kaya pi
nili ko na lang na manhimik keysa tuksuhin niya ako buong byahe. Nakakaasar lang
kasi buong byahe din siyang nakangiti. Parang sira ulo lang.

Pagkadatin namin sa gate ng bahay nagulat pa kami nung may nakapark na 2 kotse s
a loob. LUmabas na akmi only to be greeted by our parent.

"Krizza baby!" My Mom hugged me tnagkiss ako sa Mom ni Tamako. Wala ang Daddy ni
ya kasi nga may board meeting. Wala din si Daddy kasi kasama siya sa board meeti
ng.

"Naku mabuti na lang at may spare key itong si Mare, sana hindi kami nakapasok d
ito." My Mom looked at Tamako's MOm. Di ba nga magbestfriend sila?

Nagkatinginan kami ni Tamako and...

"Mom, what are you doing here?" Sabay pa naming sinabi.

"Of course binibisita namin kayo. Hindi pa kayo dumalaw eversince your honeymoon
.Namiss na namin kayo." My Mom said.

"OO tama. Infact we are preparing our dinner kasi pagkatapos ng meeting dito na
didiretso ang mga Daddy niyo para magdinner." Nagkatinginan na alng ulit kami an
d sinamahan na ang dalawa sa kitchen. Tumulong ako ng kunti kasi kakahiya naman
na uupo lang ako. Si Tamako naman nakaupo lang sa sofa at nanonood ng sponge bob
. Di ko alam kung bakit sponge bob pinapanood niya.

After namin magprepare ng dinner nagchikahan lang kami tapos dumating na nung 7p
m ang mga Daddy namin. Naghi at naghello kami sa kanila. Tapos kumain na kami.

Hindi ko alam kung bakit parang ang tagal tagal namin magdinner. ANg dami kasi p
inagkukwentuhan ang mga parents namin. Sila lang naman ang nagkkwentuhan. Mukha
hindi naman kami ang namiss nila kundi namiss nila ang isa't isa at napagtripan
alng nilang dito magkita sa bahay namin. Nakikinig na lang ako sa usapan nila Mo
mmy when i felt someone kicked me under the table.

"Namiss namin kayo ng sobra kaya pagbigyan niyo na kami. Ngayon lang naman to."
My Mom said na parang nagmamakaawa at yung mukha niya yung mukha na alam niyang
kahit kailan di ko matatanggihan.

"But...." Si Tamako yan.

"Sige po Mom. It's okay na dito kayo matulog." Napatingin sa akin bigla si Tamak
o at tiningnan niya ako ng masama. Ay grabe!! Ano ang kasalanan ko?

"Ayaw ata ni Tamako"

"Hayaan mo na alng yun Mareng Kath, may tantrums lang ata." So ayun nga pumasok
si Tamako sa kwarto nila tapos kami nagkwentuhan pa hanggang11PM tapos naantok n
a yung mga matanda kaya natulog na kami.

Medyo natuwa pa ako kasi parang yung bata pa ako na katabi ko sila Mom and Dad.
Nakaktuwa!

_____

Naalimpungatan ako nung maramdaman kong may gumigising sa akin. I opened my eyes
to see Tamako na nakatayo sa gilid ko. I looked at the bedside clock and it's o
nly 2AM. ANo na naman ang kailangan nito.

"Bakit?" Sheet naman! Naantok pa ako.

"Tara sa labas." Bulong niya sa akin.

"Bakit?" Sabi ko din sa mahinang boses.

"Basta." Mukhang naiirita na siya at mukhang wala pa talaga siyang tulog kaya tu
mayo na ako kasi baka magising pa namin sila Mom dahil sa ingay namin.

Nauna na siyang lumabas and I tiptoed palabas ng room namin.

"Bakit ka nanggigising."Sabi ko ng pabulong.

"Bakit ka natulog?" Anong klaseng tanong yun?

"Hindi ba ako dapat matulog?"He rolled his eyes. Hindi ko alam kung bakit naiiri
ta siya.

"Tsss. Alam mo ba ang ginagawa nila?" Sabi pa niya. Hindi ko alam kung matatawa
ako o ano sa itsura niya.

"Hindi. Bakit?" Pabulong pa din kasi bumubulogn din siya.

"Hindi mo ba alam na pinagttripan nila tayo?"

"Ows talaga?"

"At bakit ka pumayag na dito sila matulog?" Mukhang galit na siya pero mahina pa
din ang boses niya.

"Wala namang masama kung dito sila matulog eh. Parents naman natin sila and besi
des..."

"Naman Kre. Hindi pa rin tama na paghiwalayin tayo ng higaan." Nanlaki ang mga m
ata ko. Mukhang alam ko na kung saan patutungo ang pag uusap na to.

"Teka nga, Teka nga! Why are we sneaking?" bakit nga ba? Feeling naman namin mga
teenager kami na pinagbabawalan sa pagmamahalan. Naks! Hahahah.

"I don't know." Ngeks! Hahah.

"And why are we whispering to each other?"Mga adik ba kami?

"Hindi ko rin alam." Hala! Ang galign ng sagot niya!

"Tara!" Bigla na algn niya ako hinila papuntang bar counter.

"Saan tayo pupunta? Madaling araw na."

"Sa hotel na lang tayo matulog."Natatawa na ako sa inaakto ni Tamako pero baka s
apakin niya ako pag tumawa ako. Para talaga kamign magkasintahan na tumatakas.

"Ano?" Hindi niya ako pinansin. May hinahanap siya sa drawer ng bar counter.

"Kinuha mo ba dito ang susi ng sasakyan kanina?" Hanap pa din siya ng hanap ng s
usi sa ibang drawer. Habang hawak hawak niya ang isang kamay ko.

ANg saya sa itsura niya parang magtatanan kami.

"Hindi ah. Bakit ko naman kukunin?"

"Shit!" Napamura pa siya pagkatapos niyang buksan lahat ng drawer. "Tara na nga
matulog na lang tayo ulit." Natawa na ako sa sinabi niya. Kugn nakikita alng niy
a ang mukha niya sobrang frustrated na parang inagawan ng candy. Napakahilarious
.

"Hindi na ako inaantok, manood na lang tayo ng movie." Umupo na nga lang kami sa
sofa at nanood ng movie. Pero habang nanonood kami hindi naalis ang scowl sa pa
gmumukha niya. Pinipigilan ko lang tumawa ng malakas kasi baka magising sila Mom
my at baka magalit siya lalo.

"Pambihirang buhay to!" Reklamo pa niya. Nanood na alng kami ng movie sa sofa. N
akahiga lang ako sa lap niya hanggang sa makatulog ako.

"oh ang aga niyo naman magising!" Nagising ako sa boses ng Mom ni Tamako. Nakahi
ga pa din ako sa lap niya. Umayos ako ng upo nung nakita kong gising na ang apat
na matatanda at nakatingin sa aming dalawa.

Nakita ko din na nagdilat ng mata si Tamako. ANg cute niya talaga magising. para
ng tulog pa din kasi ang liit ng mata . Heheheh.

"Mukha atang wala kayong tulog?" Tanong ng Dad ni Tamako. Ngumiti lang ako sa ka
nilang apat pero nagulat ako sa ginawa ni Tamako.

Hindi niya pinansin ang mga matatanda tapos tumayo siya at mabilis na naglakad p
apuntang kwarto namin. Tapos binagsak pa niya pasara ang pinto.

"Hon, alis na nga tayo. Masama ata ang gising ng anak mo." Sabi ng Mom ni Tamako
.

"Hindi na kayo kakain MOm, Dad?"

"Hindi na anak, baka kasi itapon na kami palabas ni Tamako." I saw the 2 guys gr
inned at humagikgik sila Mom.

"Hon, pabalik ng susi ng kotse sa drawer ng bar." Sa pagtataka ko binalik nga ng

Dad ni Tamako ang susi and they all waved at me grinning.

1 of 2

Nagset ako ng 5 minutes kasi naghanap pa ako kung kanino ko idedicate ang chapte
r na to. Eh 173 ang comments ang previous chapter and hindi ako makapili kaya i
dedicate ko na algn ulit lahat sa inyo. maraming salamat sa paghihintay ng updat
e na bitin.

BITIN....

as in BITIN to the truest sense of the word.

Chapter 36

Pumasok siya sa loob ng room namin pagkaalis nila Mom and Dad. Natatawa na nagin
giti ako sa inakto niya. parang bata lang kasi eh. Kung makatantrums naman, waga
s! At dahil umaga pa lang at nagugutom ako, nagluto na rin ako ng breakfast. Ang
specialty kong scrambled eggs. Pagkatapos kung magluto, kumain pa ako at naghug
as ng pinggan tapos naupo ulit ako sa lazyboy para manood ng morning news.

"Kre..." Napalingon ako bigla sa may kwarto namin. He is standing by the doorway
. Basa pa ang buhok niya. Siguro naligo siya habang nagluluto ako.

"Hmmm? Gusto mong kumain? Gutom ka na?" Naglakad siya papunta sa akin. Napatingi
n ako sa kanya habang naglalakad. Tapos napalunok ako. Paano kasi, topless siya
tapos naka shorts lang. Parang bigla akong nagutom ulit.

Tumayo siya sa likuran ko tapos nilagay niya ang dalawang kamay niya sa balikat
ko. He gently massage my shoulders at napapikit ako. Sarap na sarap na ako dahil
sa pagmamassage niya nung nagulat ako kasi bumulong siya sa tenga ko.

"OO, nagugutom na ako. Gusto ko nang kumain." Tumayo lahat ng balahibo ko sa kat
awan. ANg init ng hininga niya sa tenga ko. And they way he said it, napakasensu
al. NA parang hinahagod ang buong pagkatao ko.At sa klase ng pagkakasabi niya pa
rang hindi naman siya sa pagkain nagugutom at parang iba ang gusto niyang kainin
. Feeling ko nag init ang buong pisngi ko nung maisip ko yun.

"I-p-prepare ko ang b-breakfast mo." Tatayo na sana ako nung pigilan niya ako Th
en he started kissing my neck. Napapikit ulit ako. Bigla na din nag init ang buo
ng bahay. Hindi ba namin na on ang aircon?

"Baby, I'm hungry, and I'm frustrated. Alam mo ba yun?" Hindi na ako makapagsali
ta. Nanghihina na ako sa ginagawa niya and I cannot help my moan when his hand l
owered from my shoulders to my breast.

"May kasalanan ka sa akin and I want to punish you." Kung ganito namang klaseng
pagpaparusa ang gawin niya sa akin, hinding hindi ako magrereklamo.

"Ohhh my..." Hindi ko alam kung paano niya nagawa pero bigla na lang siya nasa h
arapan ko na. and he is now showering kisses all over my face. He is intentional
ly avoiding my lips and its killing me. Another moan escaped from my lips when h
e trailed kisses to my neck.

Humigpit ang hawak ko sa batok niya. "Is the door locked?" He said while kissing
my collarbone. Hindi na ako nakapagsalita. i just nodded.

With that, he claimed my lips. We are both gasping for air pero parang wala kami
ng planong tumigil. Then I felt him unlocked my bra while my shirt is still on a
nd plunged his tounge inside my mouth.

I was weakened by the sensation he's giving me and I cannot help myself from moa
ning. Parang binabawi namin ang limang araw na hindi kami nagpapansinan.

"Those five days have been pure hell, baby. Ayaw ko nang maulit yun. Kasi pag na
ngyari yun baka pag nakita kita, I would just grab you and made love to you anyw
here." He said in between our kisses. His voice is so husky and full of desire t
hat it really turns me on. It is such a turn on knowing that your husband can't
get enough of you.

I pulled him towards me to further deepen the kiss then I felt myself being lift
ed from the lazyboy while my legs around his hips and he cupped my butt and carr
ied me to our roo while we are kissing.

My shirt is off before he laid me down the bed. I can feel his erection poking o
n my stomach and I arched my back when he touch my breast and his kisses trailed
down from my forehead, to my nose, to my chin, my collarbone to my breast.

"Bakit?"

"Baka mas lalong magalit." He then pressed his lower body and I can feel him pok
ing on my tummy.

Napatawa na lang ako sa ginawa at sinabi niya.

Authors Note:

Sinabi ko na sa inyong BITIN di ba?

BITIN si Tamako at Kre.

1 of 3

Dedicated to her because of her wonderful comment. Hindi dapat ako mag uupdate n
gayon dahil sa 1 month kong sinabi pero nakakahiya naman na ang ganda ng comment
niya tapos hindi ako mag uupdate.

Thank you so much afor a very wonderful comment.

Chapter 37

(After 3 months)

"Bakit andito ka na naman?" Kita mo tong si Yanyan. parang di kaibigan kung maka
tanong.

"Namiss kasi kita." Umismid lang siya sa sinabi ko. Tapos pinapasok na ako sa co
ndo niya.

"Namiss eh kahapon nandito ka rin. Ang sabihin mo wala ka na namang magawa."

"Ganun? Ayaw mo na sa akin Yan? Makikipagbreak ka na ba?" Yanyan just rolled her
eyes

"Cut the crap Kre, hindi bagay sayo ang drama. Magcomedy ka na lang." Tapos kumu
ha ng pagkain at binigay sa akin. Kita mo to. Ayaw daw sa akin pero kung makaasi
kaso naman bongga. Hehehe. Ito talagang si Yanyan.

"ANg boring kasi sa bahay wala akong kasama. Baka mabaliw ako dun."

"Hindi na mangyayari yun, baliw ka na eh. Hehehehe." ANg salbahe talaga ng babae
ng to. Hay naku kung hindi lang ito ano... hay naku. sinapak ko na to.

Kumain na ako habang nagkkwentuhan kami si Yanyan.

"Alam mo Krizza instead na tumambay ka dito at ubusin ang mga pagkain ko, why do
n't you surprise your husband at bisitahin mo siya sa office." These past few m
onths kasi naging busy na si Tamako sa office. I understand kasi pinag uusapan n
a ang merger ng company namin at ng company nila kaya madami siyang pinag aarala
n. Kahit nga sa bahay nagdadala pa siya ng work.

"Ehhhh! Iistorbohin ko pa siya. At ano naman ang irarason ko kung bakit pumunta
ako dun?"

"Ano ka ba! Every husband appreciate a surprise visit. AT para naman mas matuwa
sayo, ipagluto mo kaya siya.?

"At ano naman ang iluluto ko? Scrambled eggs?"

"Gagah! Halika ka tuturuan kitang magluto." Tapos ayun nga pumunta kami ni Yanya
n sa kitchen niya at tinuruan niya akong gumawa ng...... cookies. Akala niyo nam
an kung ano di ba? Cookies lang pala. AT dahil mukhang pinapalayas na talaga ako
ni Yanyan umalis na lang ako sa condo niya at pumunta sa office ni Tamako with
a box of my home baked cookies in hand.

Pagkapasok ko sa building, binati ako ng mga employee. Kilala na kasi nila ako k
asi ilang beses na din akong pumunta dito. Umakyat na ako sa floor ng office ni
Tamako at binati ako ng receptionist. OO nga pala, pinaalis na din ang reception
ist nung unang pumunta ako dito. I needed to the new receptionist and went direc
tly to the office of his secretary.

I saw Lyla on her seat. "Lyla andyan siya?" Ngiting ngiti pa ako. Excited kasi a
kong mabigay sa kanya ang cookies. Siempre kasi first time kong magbake para sa
kanya.

Medyo nagulat pa si Lyla nung makita ako. "Ma'am Andito pala kayo. Upo po muna k
ayo Ma'am. May kausap kasi si Sir sa loob." I looked at Lyla and she looked away
. Nagtaka ako. OO nga at halos 2 buwan na akogn hindi pumunta dito pero usually
naman kasi pag dumarating ako unannounced at may kausap si Tamako, tinatawag mun
a ni Lyla if pwede akong pumasok kahit may kausap siya. But now, ni hindi siya t
umawag kay Tamako.

"Hmmm...Confidential ba ang pinag uusapan nila at hindi siya pwedeng maistorbo?"

Tumaas na ang kilay ko. Ayaw kong naghihintay dito sa labas ng opisina ni Tamak
o na parang aplikante ako. Alam niya yun at alam yun ni Lyla.

"For a while Ma'am." She called Tamako using the intercom. "Sir, Ma'am Krizza is
here." Pinakinggan niya ang muna si Tamako. "No sir, she just arrived. Yes Sir
. Yes Sir." Tapos binaba na niya ang line and looked at me at smiled at me apol
ogetically. The kind of smile that I didn't want to see.

Pagkatapos niya akong pagtaasan ng kilay tiningnan niya ako from head to foot. N
apatingin din ako sa itsura ko. I am wearing a shirt and a jean. Parang nahiya p
a ako. Hindi naman kasi ako naggaganyang damit kahit ganito ako kayaman. Like he
ller!

Siguro nga bumait ako kasi hindi ako agad nakareact sa very obvious na pag aalip
usta sa akin ng babaeng to sa pamamagitan ng tingin niya. Pero nung makarecover
ako, tinaasan ko din siya ng kilay and raise my chin up.

Sa isip isip ko.... Kung kliyente ka man, kliyente ka lang. AKo pa din ang asawa
ng may ari.

Nakipagtitigan pa din sa akin ang babae. At mukhang nanghahamon talaga. Without

batting an eyelid, I looked at the girl but talked to Lyla.

"Lyla, after office hours, kindly have this room, the elevator and the whole bui
lding disinfected. I believe its already contaminated." With that naglakad na ak
o papasok sa office ni Tamako. Kakainis ha. Kung makatingin naman wagas!

"Babe! What a surprise." Tumayo pa siya sa table niya.

"Who is that girl?" Sabay sira ng pinto ng office niya.

"Who?" Parang nagtaka pa siya.

"Yung kalalabas lang."

"She's Ayami Migusaka. Daughter of one of our clients." Kliyente kugn makasuot n
aman ng damit parang bar ang pupuntahan at hindi opisina.

"Why is she here?" Naiinis talaga kao. Feeling ko kasi pumunta alng yung babaing
yun dito para landiin ang asawa ko. And just thinking of it, kumukulo na ang du
go ko. Walang pwedeng lumandi kay Tamako kundi ako lang. I made sure of that hi
gh school pa lang kami.

"We discussed some business." Nakalapit na siya sa akin and gave me a smack. Ta
pos hinawakan niya ang isang kamay ko ang guided to the the couch. Akala ko uupo
kaming dalawa pero nagulat na lang ako nung maupo siya at kinandong niya ako.

He put his arms around my waist and I circled my arms around his neck. Hindi nam
in alam kung bakit gustong gusto namin ang ganitong posisyon. And I found sittin
g on his lap very intimate.

"Is it very important that I am not allowed to hear your discussion?" Usually ka
si nakakapasok talaga ako pag may kausap siya and from time to time pinapasali n
iya ako sa discussion kung may mga inputs ako.

"Actually it's not purely business so its not that important. Nagkamustahan din
kami. She just came from Japan. Naging classmate ko siya at the university" So m
atagal na pala silang magkakilala.

"Sure ka na classmates lang kayo?"

"We're friends. Hey are you jealous?" Sumingkit ang mga mata niya.

"Of course not. Antipatika kasi siya. Tinaasan ba naman ako ng kilay sa labas."
Tumawa siya ng malakas dahil sa sinabi ko.

"So hindi mo siya type?" Hindi ko alam kung saan galign ang question. Basta gust
o kong malaman. Call me an insecure wife pero I wnated to know.

"Baby..." Bakit ayaw niyang sagutin?

3 of 3

"Are you sure na friends lang kayo?" Humarap na ako sa kanya. Gusto kong makita
ang mukha niya habang sinasagot ang tanong ko.

"Kre. C'mon what kind of question is that? Of course, we're only friends. Ayami
si beautiful and any man would be attracted to her." He tightened his hold on my
waist. Pero hindi talaga ako mapakali.

"Including you?" I looked at him seriously tapos tumingin din siya sa akin. Fr
om my waist hinawakan niya ang dalawang pisngi ko and stared into my eyes.

"I love you." Hindi ko laam kung bakit sa simpleng sinabi niya, lahat ng pagdudu
da ko. Lahat ng agam agam biglang nawala. Napalitan ng kilig and my heart was ov
erjoyed dahil sa sinabi niya. And I believe him. Kahit siguro gaano pa kaganda a
ng babaing lalandi sa kanya, for as long as ako ang mahal niya, I shouldn't worr
y. I shouldn't doubt him.

I shoudl trust him.

"Now, Mrs. Tamako Sia, what brought you here?"

"I baked you cookies." Kinuha ko ang box na nilagay ko sa side table and gave it
to him. There is an amused look on his face.

"Really? Sige nga matikman nga."

Pero instead na kunin ang box ng cookies hinawakan lang niya ito then pulled me
towards him and kissed me fully on my lips which I eagerly accepted.

"Masarap nga!" He whispered after we ended the kiss.

Tama nga si yanyan. Maganda na minsan minsan ay sinusurprise ang asawa.

Note:

Ayami Migusaka's pic ----------------------------------------------------------

----------------------------->>>>>

Chapter 38

Namihasa ata itong si Tamako kasi eversince na nagdala ako ng cookies, he made s
ure na hindi ko lang minsan yun gagawin. Gusto niya araw araw ko siyang dalhan n
g lunch and we would have our lunch together at the office. Wala tuloy akong mag
awa kundi bumili ng sangkatutak na cookbooks para hindi ako maubusan ng recipe.
I also have to wake up early because kailangan ko pang magluto kasi ayaw niyang
iba ang magluto.

Napakademanding ng lalaking yun. Pero napapangiti na lang ako pag naaalala ko. F
eel na feel ko ang pagiging asawa ko at feeling ko ang galing galing kong asawa
dahil sa ginagawa ko. And I can sense na proud naman siya sa akin at sa mga luto
ko kasi ni ayaw niyang mag share kay Tamadao at sa Daddy (niya) ng mga niluto k
o. Kaya ang ginawa ko, dinamihan ko ang luto para makakain na din sila Tamadao a
t si Daddy. Kaya ang nangyayari tuloy, si Tamadao at si Daddy araw araw na ring
pumapasok para lang kumain. Mas malala si Tamadao kasi pumupunta lang talaga siy
a dun para kumain.

Pagkatapos nilang kumain, umuuwi na din ako kasi mag iisip na naman ako ng dadal
hin para bukas. Sinasabi ko sa inyo namihasa talaga silang lahat.

Pasakay na sana ako ng elevator nung naihi ako kaya pumunta muna ako sa CR malap
it sa reception area ng floor ng office ni Tamako. May CR kasi ditto sa may rece
ption area, may CR din sa office ni Lyla at may CR din sa office ni Tamako. Ang
dami ngang CR sa floor na ito.

Nung nagCCR na ako, may bumukas ng pinto pero hindi naman pumasok sa mga cubicle
. SIguro mag reretouch lang. Pero grabe lang ha! Kung makalakad parang may plano
ng babakbakin ang tiles ng CR.

Lumabas na ako pagkatapos kong mag CR tapos humarap na din ako sa salamin para p
agmasdan ang kagandahan ko. Pero nagulat ako kung sino ang katabi ko na nagreret
ouch.

No other than Ayami. Bakit andito na naman ito? Napapadalas ata ang business mee
ting nila? Hindi ko na lang siya pinansin at lalabas na ako sana ng CR nung nags
alita siya.

You re Krizza right? Tamako s wife? May kasama pang taas ng kilay yun habang nagsa
salita siya. Antipatika talaga.

Yes. Wala akong ganang makipag usap sa kanya.

I m Ayami Migusaka. She said, pero hindi man lang niya inextend ang kamay niya sa
akin. Wala din naman akong planong makipagshake hands sa kanya. Baka pati kamay
ko ma contaminate. Ewww.

So? Tumaas na din ang kilay ko. Wala akong paki kung sino siya. Ayoko ng aura n
iya.

Don t you want to know the girlfriend of your husband? Nagulat ako sa sinabi niya
? Girlfriend? Pero sabi ni Tamako, friend lang sila. College friend and their fa
mily are business partners.

It seems that you re shocked. Didn t he tell you about me? About our six years rel
ationship that was ruined because of your goddamn marriage? Ang talim ng tingin
niya sa akin. Parang papatayin niya ako. Ako naman parang naputulan ng dila dahi
l sa sinabi niya.

If what she s saying is true, why didn t Tamako told me? I asked her about Ayami a
nd he told me nothing.

But you know what? I wouldn t let someone like you ruin our relationship. I came
here to claim what is mine. And eventhough he s married, I know that he is still
in love with me and he only married you because of business. So don t assume too
much. Parang nag iinit ang buong mukha ko mga sinabi niya. I clench my fist and
I gritted my teeth. Hindi ko alam ang mararamdaman ko. Maniniwala ba ako sa kan
ya o hindi?

Why are you telling me all this? Pinilit ko pa din na maging kalmado ang boses k
o kahit na gusto ko nang manapak at gusto ko nang magwala. Ayaw kong mawala ang
poise ko ng dahil lang sa babaeng to.

2 of 2

Because I didn t want you to hope too much. I want to stake claim on what is righ
tfully mine. Tuwing may lumalabas na salita sa mga bibig niya, gusto ko siyang s
ungalngalin. Ang kapal naman talaga ng mukha.

Really? What is rightfully yours? I said sarcastically. Isaksak ko kaya sa baga

niya ang marriage contract namin.

Yes, you stole him from me. We re good when he left Japan. We even have a plan of
getting married and then he left and within 3 months he s married to you. The re
ason is quite obvious, he needed you to expand their business. Huminga ako ng ma
lalim. Tangina lang. Kahit sinabi ko na sa sarili ko na hindi ako dapat nag papa
apekto sa mga sinasabi niya hindi ko pa rin mapigilan ang sarili kong maapektuha
n.

Who are you anyway? Tiningnan niya ako mula ulo hanggang paa. You re nothing but
a spoiled brat. You re not even beautiful. You re just rich. You don t have a caree
r, you cannot support yourself. Without your parents riches and without Tamako y
ou would be nothing. Nagpanting ang tenga ko sa mga sinabi niya.

And if you re not rich do you think Tamako will marry you?

You are rich too, why then didn t he marry you since you claimed to be together f
or six years? What took him so long? Having second thoughts about you eh? I said
calmly. Hindi ako dapat mawalan ng composure sa babaing ito. Namula siya sa sin
abi ko.

How dare you! We have plan to marry but you came along. You have no claim on him
and for God s sake you cannot even give him a child. That struck a chord. That w
as below the belt and that really hurts because we re married for almost a year a
nd we ve been trying to have a baby yet, hindi pa din ako nabubuntis. Nag init na
lalo ang ulo ko at naningkit ang mga mata ko.

You know what Ayami? I don t know what s the point of this discussion. But maybe
you really need to vent out your bitterness and frustration. And it bores me. B
ut whatever it is, it still didn t change the fact that Tamako and I are married.
Even your 6 years relationship couldn t change that fact. I AM STILL THE WIFE.
I AM THE ONE THAT HE CHOOSE TO MARRY. And you? You will remain an ex girlfriend
and a mistress, IF, only if, Tamako would be too stupid to come back to you. You
will forever be second best. Not even close to that. Namula siya sa sinabi ko.
Parang ilang saglit na lang sasabunutan na niya ako, pero subukan lang niya. Ila
lampaso ko siya sa sahig.

And for the record, I didn t stole him from you. I just let you borrow him for a
while. He d been mine waaaaaaaaayyyyyyy before he learns about the bacteria named
Ayami exists. Natulala siya sa sinabi ko.

Umalis na ako sa harap niya and intentionally bumped into her on the way to the
door.Wag niyang hinahamon ang katarayan ko kasi hindi niya ako kilala.

Ang lakas ng tibok ng puso ko. Parang sasabog na ako sa galit. I calmed myself n
ung nasa loob na ako ng elevator.

I need to think and calm myself before I confront Tamako of this mess.

Chapter 39

Mangali ngali kong itapon ang lahat ng makita kong gamit dahil sa galit. I was p
acing back and forth sa living room namin muttering to myself and cursing that s
tupid bitch. She have the guts to confront me. Ang kapal lang talaga ng mukha.
At kung totoo yang sinabi niya, why the hell didn t Tamako told me? Bakit siya na
gsinungaling sa akin?

Pinipilit kong hindi magalit kay Tamako kasi hindi ko pa naman alam ang side ni
ya. Baka nagsisinungaling lang ang bacteriang yun. Pero kahit anong pilit ko, hi
ndi pa din maalis sa isip ko ang ngitngit lalo na pag naiisip ko na nagsinungali
ng siya sa akin.

Hi Baby! sabi niya nung makarating siya sabay lapit sa akin na nakaupo sa sofa a
t nanonood ng tv. Ang totoo wala naman akong naiintindihan sa pinapanood ko kasi
nagngingitngit nga ang kalooban ko.

Umupo siya sa tabi ko ang gave me a smack pero hindi ko siya pinansin. Umismid p
a nga ata ako kasi napatingin siya bigla sa akin.

Kre, what s wrong? He looked concerned. Alam kong dapat hindi ako umaakto ng gani
to pero hindi ko lang talaga mapigilan. Kanina pa kasi to eh and its so hard to
control this anger. Feeling ko sasabog ako anytime. Hindi ako magaling sa pagtit
impi.

Wala . Tumayo na ako sa sofa para lumayo ng kunti sa kanya at para na din macontr
ol ang galit ko. Pero parang talagang nananadya pa kasi lumapit siya sa akin an
d hugged me from behind.

Anong problema ng maganda kong asawa? He said sweetly and kissed my neck pero d
ahil siguro sa naiinis ako hindi ko pinansin ang kilig that is brought by his ki
sses. Dati kasi pag naglalambing siya ng ganyan, nawawala na ako sa sarili ko pe
ro ngayon parang naiinis pa ako at ginaganyan niya ako.

Sino si Ayami sa buhay mo? I felt him stiffen. Natigil din ang paghalik niya sa
akin. Pero saglit lang yun dahil nakarecover siya agad. Bakit siya ganayn kung m
akareact sa tanong ko. And dahil dun lalaong lumalakas ang kaba ko. P***** I** l
ang. Di ko mapigilan ang magmura. Guilting guilty ang inaakto niya.

I-I told you she s a friend. And he stammers. Hidni ko alam kung dahil ba sa gali
t kaya napapansin ko ang lahat at binibigyan ng meaning pero kakaiba kasi ang in
stinct ko.

Is that all? Wala ba kayong naging relasyon na dalawa? This time, bumitaw na siy
a sa pagkakayakap sa akin kaya humarap ako sa kanya. I looked at him. He didn't
looked at me. Parang obvious pa na umiwas siya ng tingin.

Anong klaseng mga tanong yan Krizza? Nakakunot na din ang noo niya pero hindi si
ya tumitingin sa akin. Kinakabahan ako. Natatakot akong I confirm niya ang lahat
ng sinabi ni Ayami. OO matapang ako kanina pero deep inside me, natatakot ako.
Natatakot akong totoo lahat ng sinabi ng babaeng yun.

Just answer my question!

Wala! Then he looked down. Hindi siya makatingin sa akin. And i know better. Ala
m kong hindi totoong wala. And parang dinudurog ang puso ko. Kasi for the second
time, nagsinungaling siya sa akin dahil sa babaing yun.

Tamako! Tumaas na ang boses ko. Feeling ko maiiyak na din ako. Anong akala niya
sa akin? Tanga na maniniwala na lang sa mga kasinungalingan niya? Mabuti sana ku
ng inamin niyang naging sila pero ang masahol nagsisinungaling siya sa akin. Gi
nagawa niya akong tanga.

Ano ba ang problema mo? Bakit ka nagkakaganyan?

Dahil alam ko na ang totoo. Girlfriend mo si Ayami. You ve been together for six
years. And now& you re lying to me. Bakit ayaw mo sabihin sa akin ang totoong rel
asyon niyo? I am bluffing. And I wish that he would deny that but...

Because its over. It s over the day I went back here in the Philippines. Wala nan
g rason para sabihin ko sayo ang isang bagay na tapos na! It doesn t matter anymo
re. Medyo tumaas na din ang boses niya.

It doesn t matter anymore? Then why are you lying to me? Kung wala na talaga yun
sa iyo bakit ka nagsisinungaling sa akin? Bakit hindi mo masabi sa akin ang toto
o? Hindi naman ako magagalit kung sasabihin niya eh. Kung totoong tapos na pero
yung gagawin niya akong tanga? Masakit eh. Parang katulad lang nung ginawa niya
sa akin nung high school. At yun ang ikinagagalit ko. Yung feeling niya isa pa r
in akong uto uto.

Dahil sa magiging reaksiyon mo. Look at you now? Nagagalit ka dahil nalaman mo.
Alam kong yan ang magiging reaksiyon mo pag nalaman mo ang tungkol sa amin ni A
ya! Sinungaling!

You think I m that shallow? I m not mad because of your past realtionship. Galit a
ko kasi nagsinungaling ka sa akin. Nagsisinungaling ka na naman sa akin. Dahil
akala mo katulad pa rin ako ng dati na maniniwala sa lahat ng sasabihin mo. Na a
kala mo tatanga tanga pa din ako katulad ng dati. Well, I have news for you. Hin
di na ako teenager. Hindi mo na ako pwedeng gawing tanga! Kung pede lang makapat
ay ang tingin kanina pa kaming patay na dalawa.

And you really think na maniniwala ako sayo na tapos na sa inyo ang lahat? Kaya
ba halos araw arawin ka niyang dalawin sa office mo? That s why you always go hom
e late? What now? You re dating behind my back? Talaga palang di na dapat ako na
niwala sayo. Isipin pa lang ang mga bagay na yun nasasaktan na ako. I am so jeal
ous that it s killing me. And I want to kill them both too. I was so consumed wit
h my jealousy na hindi ko na pinag iisipan ang mga sinasabi ko.

So it all boils down to that huh? Your trust issue. Na kahit anong sasabihin ko
hinding hindi ka na maniniwala. Mahina lang ang pagkakasabi niya. I didn t recogn
ize the pain in his voice because I was so consumed with my own pain.

Totoo naman eh. You kept on telling me that you love me pero ang totoo nagpakasa
l naman talaga tayo ng dahil sa negosyo. Siguro lahat ng sweetness mo pakitang t
ao lang to keep the business afloat. Oo nga naman. Pag hiniwalayan kita bigla, b
aka bigla magwithdraw si Daddy sa merger so you have to keep Krizza the heiress
and make her believe all your lies. Napasuklay siya ng kamay niya sa buhok niya.
He looked frustrated. And I m on the verge of tears.

Fine! Kung yan ang gusto mong paniwalaan. Fine! Since you are so set into believ
ing that. Believe what you want to believe. I ve tried so hard to make you unders
tand. I ve tried to make amends of my past actions. I ve tried to explain. I ve sai
d how sorry I am. Ginawa ko ang lahat ng gusto mo. I ve followed you everywhere.
Even asked favor from everyone para lang maniwala ka sa totoong nararamdaman ko
para sayo pero wala pa din. Kunting away lang at ipinapamukha mo na sa akin ang
nangyari before. God damn it Krizza, but I ve done it for your sake too. Ayokong
iwan ka that s why I choose to break up with you pero pinagsisihan ko yun. Ilang
beses ba akong kailangang mag sorry. I ve sacrificed everything for you. Nakakap
agod na Krizza. I heard his voice broke at namumula na din ang pisngi niya. Tear
s are threatening to fall from his eyes. Nag iwas ako ng tingin.

Umiwas ako ng tingin kasi hindi ko na napigilang tumulo ang luha ko. Ang sakit s
akit pala ng ganito. Yung isumbat sayo ang lahat ng ginawa niya. Kasalan ko pa n
gayon. Kasalanan ko ba kung nasaktan ako dati kaya nahihirapan akong magtiwala s
a kanya ngayon?

Umiyak na ako.

I never asked you to do all of those things for me. Hindi ko hiningi ang mga yun
sayo. I never ask you to sacrifice for me kaya wag mo akong sumbatan sa mga gin
awa mo! Kung napapagod ka na, lets just stop this! Tumalikod na ako at pumunta s
a kwarto namin. Hindi na ako nag iisip ng maayos and I found myself taking out m
y suitcase and putting my clothes in it. Kinuha ko na lang lahat ng mahawakan ko
. When I m done packing, lumabas na ako ng room namin.

I saw him sitting on the sofa. Nakatungtog ang elbow niya sa armrest and both h
is hands are covering his face. Hindi ko alam kung umiiyak ba siya o ano. Dumaan
ako sa likod ng inuupuan niya pero hindi pa din siya gumagalaw.

I walked past him pero bago ko pa mabuksan ang front door ng bahay namin, Nakari
nig na lang ako ng pintong ibinagsak ng malakas. Hindi ko alam kung anong pinto
ang binagsak niya. Napakislot na lang ako dahil sa lakas ng bagsak ng pinto na
parang masisira na.

Then I opened our door and left.

Author's note:

Please point out any typo, grammatical and spelling errors. Hindi na ako nagppr
oofread at nag eedit ng chapter kasi on the spot palagi ang update at nakakatam
ad na din basahin ang naisulat ko na.

1 of 5

To jajutz at sa bf niya. Keep the love burning. Naks! Hehehehe. Thank you for a
ppreciating this story.

My apologies for not updating yesterday. Kaya ito medyo mahaba kasi dapat 2 chap
ters 2. Ginawa ko na lang isa.

Chapter 40.

"Ano ang plano mo?" Yanyan asked me. Isang linggo na ako dito sa condo niya and
ilang beses na ding pumunta dito si Tamako para sunduin ako pero nagmatigas ako.
In fact, naiinis na din si Yanyan sa akin dahi sa pag iinarte ko daw.

Hindi ko pa kasi siya kayang harapin. Ayoko nang maulit ang nangyari a week ago
na nagsigawan kami. Kung gusto niya kaming mag usap, mag uusap kami pero hindi n
ung time na pumunta siya sa condo ni Yanyan. Nung time na galit na galit pa ako
kasi alam ko na kahit anong paliwanag niya hindi ko pa din siya pakikinggan.

Ngayon, medyo humupa na ang galit ko. Gusto ko na din kausapin si Tamako. Ang pr
ide ko na lang talaga ang pumipigil sa akin at yan ang kinaiinis ni Yanyan sa ak
in.

"Hindi ko alam." Bumuntong hininga na lang si Yanyan.Mukhang exasperated na siya

.

"Hay naku! Kasi naman Kre, nung sinusundo ka dito, ayaw mong harapin, ayaw mong
kausapin. Alam mo kung kinausap mo yun eh di sana nagkabati na kayo. Kre kasi m
insan, ibaba mo din ang pride mo."

"Hindi naman kasi ganyan lang kadali Yan. Alam mo naman ang nangyari sa amin dat
i. Nagsisimula pa lang ako akong pagkatiwalaan siya. I am only starting to build
my trust on him pero ito pa ang nangyari.:" Napabuntunghininga lang si Yanyan a
t umiling iling.

"Oo nga pala, sasabay ka na lang ba mamaya sa amin ni Tamadao?" Napatingin na la

ng ako sa kanya.

"Bakit ako sasabay sa inyo?" Tumaas ang kilay niya.

"Hindi mo alam? May party mamaya sa office nila kasi tapos na ang merger." Hindi
ko alam yun. Napayuko ako.

"Hindi naman ako invited bakit ako pupunta?" Yanyan just rolled her eyes.

"Anong hindi ka invited? Heller! You're the wife of the CEO, the daughter of the
partner, tapos sasabihin mong di ka invited? Hindi ka pwedeng mawala dun. Or el
se magtataka ang mga parents niyo kung bakit di kayo magkasama ng asawa mo. Di b
a ayaw mong ipaalam na isang linggo na kayong di nagpapansinan at isang linggo n
a din akong walang sex?"

"Ano?" Nagulat ako sa sinabi ni Yanyan na isang linggong walang sex...ibig ba ni

yang sabihin may nangyari na talaga sa kanila ni Tamadao....Ohhhh my.....

Bago ko pa siya masita, may nagdoorbell na kaya dali daling pumunta si Yanyan sa
pinto para buksan. Pagbalik niya may dala dala na siyang isang malaking box.

"Oh ito ang invitation mo Kre. Hay naku, kahit papano masuwerte ka pa rin kasi k
ahit ganyan katigas ang ulo mo hindi pa totally sumusuko ang asawa mo sayo. Paan
o kung susuko na siya? Paano kung mapuno na siya sayo?" Sabi pa ni Yanyan while
she's putting the dress sa center table. Napaisip ako sa sinabi niya. Kung susuk
uan ako ni Tamako, kakayanin ko kaya?And just thinking about it sumusikip na ang
dibdib ko. No. I wouldn't allow it.

"Susunduin ka daw niya mamaya kaya kung ako sayo mag ayos ka na."

"You're right. Kailangan na naming mag usap." Kinuha ko na ang box sa center tab
le.

"Matagal na kaya akong tama." I heard her say bago pa ako umalis papuntang room
ni Yanyan. I took a shower and fixed myself. Tapos sinuot ko na ang damit na pin
adala niya. It's a backless, nude dress that perfectly fit me. After an hour nat
apos na akong mag ayos and lumabas na ako ng room kasi nasa labas na daw si Tama
ko.

Kinakabahan ako dahil hindi ko alam ang sasabihin. AKo ba ang unang magsasalita?
Ano naman ang sasabihin ko?

Pagkalabas ko nang room, tumigil ang pag uusap ng dalawang kambal and they looke
d at me. I saw Tamako stood up at nagpaalam kina Tamadao and Yanyan.

"Let's go." He said coldly. Mas lalo akong kinabahan. Napakacold ng treatment ni
ya sa akin. Feeling ko naririrnig na niya ang tunog ng puso ko. He opened the do
or at hinintay akong makalabas. We went outside, sumakay ng elevator, sumakay ng
kotse niya at nakarating sa building in silence. Walang nagsasalita.

Pagdating namin, I automatically hold on to his arm. Kung hindi ko gagawin yun,
magtataka ang parents namin. I smiled at them, waved at the people I know and ke
pt my pretense as if okay lang ang lahat. I even laughed at their jokes. Pero s
a totoo lang gusto ko nang maiyak sa coldness na pinapakita niya sa akin. What i
f totoo ang sinasabi ni Yanyan? What if he already gave up on me? Or worse, nare
alize niya na si AYami talaga ang mahal niya at hindi ako. Kasi hindi naman magt
atagal ang relasyon nila ng anim na taon kung wala siyang feelings for her.

Isipin pa lang yun parang pinipiga na ang puso ko. Pinapakiramdaman ko siya and
I have decided na bago matapos ang party na to dapat magkausap na kami. Kung hi
ndi man niya ako kakausapin, ako dapat ang kakausap sa kanya.

Halos hindi ko na napansin ang programme ng party. Nagspeech si Daddy at ang Dad
dy niya pero wala akong naintindihan. Umakyat din siya sa flatform at nagsalita
pero hindi ko naman naintindihan ang mga sinabi niya. I was too preoccupied. Too
preoccupied na hindi ko napansin na nagsasayawan na pala and that he is offerin
g his hand to me.

"May I have this dance?" Napatanga lang ako sa kanya. Sa sobrang pag iisip ko hi
ndi ko napansin kong gaano siya kagwapo ngayong gabi. How his scent assaulted my
senses. Binigay ko na ang kamay ko sa kanya and stood up. A bolt of electricity
shot up the moment our fingers touched. Gustong gusto ko na siyang yakapin. Mis
s na miss ko na siya. Sana talaga makapag usap na kami. Giniya niya ako sa danc
e floor and we danced.

Hindi pa din kami nag uusap. Feeling ko nga may contest ng padamihan ng buntong
hininga and everytime he sighs lalong humihigpit ang pagkayakap niya sa akin. I
miss him so much and I know that he misses me as much as I miss him. I clung to
him tighter and I looked up at him. Ni hindi namin napansin na natapos na ang is
ang kanta.

"Kre, let's stop this.."

"Excuse me, can I borrow your husband for a while?" Biglang naningkit ang mga m
ata ko. What is she doing here? Hindi na din natapos ang sinasabi ni Tamako and
I felt him loosen his hold on me. Bigla akong nairita. Pasalamat siya at nasa g
itna kami ng dance floor dahil kung hindi talaga lang na nilampaso ko siya.

Tiningnan ko silang dalawa. Nakatingin din sila sa akin as if asking for permiss
ion. Asking for my permission to flirt with each other.

"Tammie, can we dance?" Lalong kumulo ang dugo ko. Bwisit! Napatingin ako kay Ta
mako na tumitingin na pala sa akin. Hindi ako nagsalita, instead tumalikod ako e
xpecting that he wouldn't dance with her and follow me pero when I looked back,
I saw them dancing. Nagngitngit lalo ako at dahil sa pinaghalong galit at disapp
ointment dumiretso ako sa bar.

Umupo ako and ordered drinks. "Tequila." The bartender gave me one at inisang la
gok ko ang tequila. I kept on drinking while watching them. And I'm plotting ass
assination plan in my head while I saw them swaying in the dance floor. I was ob
livious with the sorrounding, sila lang ang nakikita ko. Hindi ko na din napapan
sin na padami na ng padami ang naiinom ko.

"Enough!" Akala ko si Tamako ang nagsalita pero I saw Tamadao, holding my shot g
lass.

"Pwede bang wag kang makialam?" Inagaw ko sa kanya ang inumin pero ininum niya l
ang to.

"Wag kang gumawa ng eksena dito Krizza. Remember that this party ay para sa nego
syo natin. All the business associates are here. Wag mo ipahiya ang mga magulang
natin." Ang seryoso ng boses ni Tamadao. Ngayon ko lang siya narinig na ginamit
an ako ng ganyang boses.

"And you think hindi pa gumagawa ng eksena ang kakambal mo?" Tiningnan ko din si
ya ng masama.

"Pag-usapan niyo ang problema niyo. Hindi yung nagpapakalasing ka dito." Umismid
ako sa kanya at binalik ang tingin ko sa dance floor pero wala na sila. Wala na
sila sa dance floor.

"They're gone and it's your fault." Tumayo na ako at iniwan si Tamadao. Kailanga
n kong mahanap si Tamako bago pa siya tuluyang landiin ni Ayami. Kita mo naman h
indi algn ako nakatingin saglit, nawala na sila sa paningin ko. That scheming bi
tch. May plano talagang agawin ang asawa ko.

Kahit nahihilo ako ng kunti, hinanap ko pa din sila hanggang sa makarating ako s
a isang veranda na medyo kukunti lang ang pumupuntang tao at medyo madilim. Medy
o nakasara pa ang door papuntang veranda pero nakikita mo na may dalawang tao.

"You want me to understand her feelings? How about what I feel? What about me Ta
mmie?" Si AYami nga and she's crying.

"Aya she's my wife. Please understand that." I can sense desperation sa boses ni
Tamako. Parang hirap na hirap siya.

"I understand. I understand that you've married her for business and now everyth
ing is settled you can now file an annulment."Annulment? That bitch.

"Aya...." I saw her hold both Tamako's cheeks and looked into his eyes.

"Tammie, I know you don't really love her. I know that you love me. I understand
your sacrifices for your family. I will no longer get mad at you. I won't blame
you for leaving me all of sudden and getting married without informing me. We'r
e still together right? We didn't break up. We don't have a formal break up. And
I believe you didn't break up with me even if you're married because you still
love me. I won't get mad just come back to me Tammie." I clenched my teeth. So
hindi sila nagbreak? Tamako married me kahit na may gf pa siyang iba.

"Aya! I'm married."

"I don't care. I can be your mistress. Just don't break up with me. I can wait l
onger and later on you can get an annulment." Demonya talaga.

"Just don't leave me please Tammie.." Naiirita akong marinig ang tawag niya kay
Tamako. Pero nanlaki ang mga mata ko when she grab Tamako by the collar and pull
ed him towards her. Pakshet!!!

Pumasok ako sa veranda and grab her hair bago pa niya mahalikan ang asawa ko.

"Krizza." Nagulat si Tamako sa pagdating ko.

"Ouch!" Hinawakan ni Ayami ang buhok niyang hila hila ko.

"Flirt! Bitch! Don't you come near my husband!"

"Tammieeee!" She screamed dahil sa lakas ng pagkakahawak ko sa buhok niya.

"Krizza stop it!" Hinawakan ako ni Tamako para pigilan ang pagsabunut kay Ayami.
Tiningnan ko siya ng masama.

"Stop? And what? Leave you both here to flirt with each other?" Sinigawan ko siy
a. Ako pa ngayon ang pipigilan niya. Samantalang kanina nilalandi na siya ni Aya
mi pero okay lang sa kanya. Kunsabagay mas masarap naman talaga ang landiin.

"Tama na Krizza!" Hindi niya maalis alis ang kamay kong nakahawak sa buhok ni Ay
ami at si Ayami naman hindi alam kung ano ang gagawin kasi hatak hatak ko ang bu
hok niya.

"No. Dapat lang na kalbuhin ang mga malalanding katulad niya." Lalo ko pang hin
atak ang buhok niya.

"Tammie, stop her!" Pinagitnaan na kami ni Tamako kaya nabitawan ko ang buhok ni
ya. Umiiyak sa gilid si Ayami na parang aping api. If i know nagpapaawa effect l
ang siya.

4 of 5

"Aya I'm sorry are you okay?" Lalong umiyak si Ayami. Nanggagalaiti na ako. Mas
inuna pa ang babaing yun sa akin?

"Bullshit!" Hindi ko alam kung saan ibubunton ang galit ko. ANg sakit sakit ng p
uso ko. Right before my eyes nakikita ko kung paano magcare sa babaing iyan si T
amako. How he soothe her. And it enraged me. Gusto ko silang ihulog sa veranda.

"Let's go home!" Hinawakan niya ang braso ko and drag me out of the veranda. I t
ried na alisin ang pagkakahawak niya sa akin pero ang lakas niya. Hawak niya ako
hanggang sa bumaba kami ng elevator papuntang kotse niya. We drove in silence a
t ang bilis niya magpatakbo. Nagreact lang ako nung nakita kong hindi ito ang pa
punta sa condo ni Yanyan. We're heading home.

"Sa bahay mo ako ni Yanyan ihatid." I said curtly.Hindi siya nagsalita. Nagdrive
lang siya hanggang sa makarating kami sa bahay. The moment he parked, lumabas a
gad ako ng kotse at ibinagsak ang pinto at dumiretso sa kwarto namin. I took ano
ther suitcase at kinuha ang iba ko pang damit.

Bullshit lang! Bullshit alng talaga.

"What do you think you're doing? You're not running away again Krizza!" I ignore
d him and continued putting clothes on my suitcase na inaalis lang naman niya at
tinatapon na lang kung saan saan.

Then hinawakan niya ako sa dalawang balikat and forced me to face him. Malakas
ang pagkakahawak niya sa akin.

"You shouldn't have done that to Ayami. Hindi mo siya dapat sinaktan. Wala siyan
g ginawang masama sayo." SO okay lang na ako ang masaktan basta wag lang si Ayam
i.

I gathered all my strength para makawala sa pagkakahawak niya and slapped him so
hard. Nagmarka pa ang kamay ko sa mukha niya.

"Don't you dare defend your woman in front of me! Kung gusto niyong magsama, fin
e! Magsama kayo. Kayo ang nagmamahalan? The magmahalan kayo. Bullshit!" Nanging
inig ang boses ko. My knees are shaking. Nanginginig ang buong katawan ko sa gal
it.

"Hindi ko siya dapat sinaktan? Wala siyang ginawa? Hindi mo ba nakikita? She's d
estroying our marriage. And sasabihin mo sa akin na wala siyang ginagawa? Punyet
a!! Punyeta kayong dalawa!"

"Kung noong una pa lang sinabi mo na sa akin na may girlfriend ka palang iniwan
sa Japan, sana hindi na tayo nagkaganito. Kung noong una pa lang sana sinabi mo
na na para sa negosyo lang ang lahat ng to!" para hindi na ako masaktan ng ganit
o.

"You should have told me everything. Sana hindi ka na nageffort na i-please ako.
That could have save you from following me around para suyuin ako. Kung sinabi
mo na simula pa lang eh di sana hindi mo na kailangang magkunyari na mahal mo a
ko." Sana hindi na rin ako umasa.

"Krizza.." He tried to come near me pero umatras ako. Feeling ko lalapit lang si
ya ng kunti masasaktan na ako. Ang lahat pala ng pinakita niya pagkukunyari lan
g lahat. At ang sakit sakit kasi ang tanga tanga ko para maniwala ulit. SIguro s
a isip isip niya, tumatawa siya. Pinagtatawanan niya ang katangahan ko.

Umatras ako ng umatras habang papalapit siya.

"Don't come near me."

"Krizza calm down. Pag usapan natin to." Umiling ako.

"Kung gusto mo ng annulment, I will give it to you." Naningkit ang mga mata niya
. He clenched his jaw. A sign na naiinis na siya and he si controlling his emoti
ons.

"No Kre...Mag uusap tayo."

"There's nothing to talk Tamako. Naintindihan ko na lahat. If you wanted out, th

en fine!" I backed away again pero wala na akong maatrasan. Ayaw kong lumapit si
ya, dahil pag lumapit siya, natatakot ako. Natatakot akong isang hawak lang niya
iiyak agad ako. At ayaw kong umiyak sa harapan niya. Tama nang naging tanga ako
ulit ng dahil sa kanya. I shouldn't let him see how weak I am when it comes to
him. I shouldn't give him the satisfaction of seeing me cry.

"No! Pag usapan natin to. Stop acting like a spoiled brat. Stop concluding on th
ings you don't even know. Makinig ka muna sa akin!" Tumataas na din ang boses ni
ya.

"I'VE SEEN AND HEARD ENOUGH!" Enough to crushed my heart.Enough, na ang sakit sa
kit.

"Not enough for you understand everything. Pinapakinggan mo lang ang gusto mong
pakinggan. Iniintintindi mo lang ang gusto mong intindihin. For once, stop being
selfish. For once, matuto kang makinig, matuto kang tumanggap ng paliwanag. May
asawa ka na, learn how to compromise." He is shaking me.

"So ako pa ngayon ang selfish? Ok fine! AKo na! AKo na ang selfish. Ako na ang
nang-agaw ng boyfriend ng iba! Ako na ang hadlang sa pagmamahalan at kaligayahan
niyo. Ako na! Masaya ka na? Ha?" Hindi ko na napigilan ang mga luha ko. Parang
nag uunahan sila sa pagbaba. I brushed it away.

I walked past him para makalabas na ako ng room. Nakaksuffocate. Pero bago pa ak
o nakalabas nahawakan na niya ang braso ko.

I yanked my arm na hinawakan niya but he didn't let go.

"You are not leaving this room and this house until you listen to me." Naniningk
it ang mga mata niya. Ngayon ko lang siya nakitang ganyan kagalit. And it someho
w scares me.

Then I found myself locked in his arms and his lips crushing mine. It was not th
e usual kiss that he's giving me. It is far from the gentle kisses we've shared.
His kiss is now harsh but nonetheless, harsh or gentle have the same effect on
me.

And I miss him so much. Pero kahit na sobrang namiss ko siya, kahit gaano ko kag
ustong mayakap siya, nanaig pa din ang ang galit at sama ng loob ko. I pushed h
im away.

Pero ang lakas niya. He is crushing me on the wall while his lips are crushing m
ine. I closed my mouth but he bit my lower lip that caused me to gasp giving him
entrance to my mouth.

I tried to push him again pero habang pinupush ko siya mas lalo siyang nagiging
harsh. Aside from the battle that my body is having with Tamako ang puso at ang
isip ko nag aaway din. My body wanted so much to let him do all the wondrous thi
ngs that he is doing but my mind says otherwise. That's why I kept on pushing an
d fighting him off.

Then I felt my gown being ripped and it slipped down from my shoulders to my wa
ist. He is still pinning me against the wall.

I struggled as his lips left my lips and trailed harsh kisses to my neck and his
hands groping my breasts. Naghihina na ako. Parang pagod na pagod ako.

Then I gave up.

I stopped struggling. I let him do whatever he want.

I just cried silently. Hindi ako makapaniwala that he is doing this to me. That
he is forcing himself to me.

Tapos naramdaman ko siyang tumigil. TUmingin siya sa akin. I covered myself with
my hands while I'm crying. I saw him clenched his jaw and his hands

Napapikit na lang ako and napaigtad when he raised his hand and punched the wall
beside me. Takot na takot ako. Ngayon lang ako natakot ng ganito kay Tamako.

I saw him walked away and opened the door tapos lumabas at binagsak ito ng sinar
a.

Nakatulala lang ako and it's as if the the door is the cue. Napadausdos nalang
ako pababa sa sahig paupo, clutching my dress, crying my heart out.

1 of 1

Ayaw akong saniban ni Tamako kaya hindi ko mabigyan ng justice ang POV niya. Ala
m ko na ang sasabihin niya sa chapter pero kulang sa feelings. Ayaw kong ipost k
asi ang bland lang. Ang boring baka hindi niyo ma appreciate. Habang tinatype ko
hikab pa ako ng hikab. Putakte talaga. Ayaw makipagcooperate ng lalaking yun.

Pero habang natutrulog ako kaninang tanghali sumanib siya ng unti tapos sabi lan
g niya ito daw ang isulat ko. For the mean time.

Chapter 40 and 1/2

TAMAKO's POV

I love Krizza Marie Yen-Sia.

Authors Note: Yan lang daw ang gusto niyang ipasabi. For now.

I'll try to update later. Pag maayos ayos na ang utak ko. Hindi ko alam kung bak
it hindi ko mabuo buo ang upate ngayon eh may plot naman na kailangan ko na lang
talaga ng feelings para makumpleto na.

Napakatigas ng ulo ni Tamako. Ayaw ba naman akong saniban! ANg hirap hirap tuloy
isulat ang POV niya. Paano niya mabovoice out ang nararamdaman niya kung ayaw n
iyang makipag cooperate? Kaya ito, pinilit ko siyang sumanib para masulat ko na
ang POV niya kasi kailangan na talaga.

Chapter 41

Tamako s POV

I love Krizza.

Alam ng lahat yun. Alam ng mga magulang namin yun. Her parents knew that I love
her even before she knew of our engagement.

Nung una, nung malaman namin ni Tamadao tungkol sa arranged marriage, kulang na
lang isumpa namin ang parents namin. Pinapapili kami kung sino sa amin ang magpa
pakasal at ayaw naming dalawa. Sino ba naman ang gugustuhin magpakasal sa babaen
g ni hindi mo alam ang pangalan?

But things changed. When my parents announced kung sino ang babae, Tamadao gave
me a meaningful look. And I knew I was given a second chance. A chance na hindi
ko kayang palampasin. Kaya instead of our plan of running away, we both return t
o the Philippines. To met my fiance.

To met Krizza Marie Yen. The girl who haunted me in my dreams for a long time.

And the rest they say is history.

When I thought everything is fine, kung kelan maayos na ang lahat, dumating si
Aya. Aya was my girlfriend for 6 years. It was a casual relationship, nothing se
rious. We re both comfortable sa status ng relationship namin. Walang pakialaman.
Aya was never clingy, I can do whatever I want and she can do whatever she want
. It was not exclusive. And it worked for us that s why we ve stayed that long.

I must admit that in a way I cared for her, I must be honest that somewhat I ve l
oved her. During the times when I tried to forget Krizza. Nung mga panahon na ak
ala ko hanggang doon na lang talaga kami, Na kailangan ko na siyang kalimutan. T
hat 4 years is enough for me to move on. I ve tried to loved someone and that som
eone is Aya.

On our fifth year, I contemplated on marrying her. I even proposed to her. But s
he declined because she s on the peak of her modeling career. I took it lightly.
Too lightly. Then came the engagement. I forgot all about Aya.

Yes, I ve loved her.

But not as much as I love Krizza.

I ve nurtured Krizza in my heart for too long that losing her now would render me
& ..

Unworthy

and

Lifeless.

Kaya nga nung dumating si Aya I ve preferred na hindi na lang sabihin sa kanya. A
yaw ko nang magkagulo and Aya seemed cool about that. She even said her congratu
lations nung pumunta siya sa office. Yung unang beses na nagkita sila ni Krizza.

I never thought that Krizza would know. I never thought na sasabihin sa akin ni
Aya ang mga sinabi niya sa akin sa party. Hindi ko inakalang magmakaawa siya par
a lang balikan ko siya. And I cannot tell her how much I love Krizza sa kadahila
nang ayaw ko siyang masaktan. Napakasakit para sa isang babaeng malaman na sa lo
ob ng anim na taon hindi mo siya lubusang minahal kasi ibang babae ang laman ng
puso mo. And I cannot tell that to Aya. Kung nasaktan ko man siya, hindi ko na k
ailangang ipamukha sa kanya ang bagay na yun.

Pero hindi ko inakalang, maririnig lahat yun ni Krizza.

Na instead na maayos namin ang lahat eh lalo pang lalala.

At ang nangyari kanina sa bahay& I combed my hair with my fingers.

Tangna lang!

Napakagago ko lang talaga. Hindi ko alam kung anong demonyo ang pumasok sa isip
ko at nagawa ko yun kay Krizza. Aaminin kong sobrang namiss ko siya pero hindi p
a din yun sapat na dahilan para gawin ko yun sa kanya. I manhandled her. Hinampa
s ko ang manibela ng kotse. Wala nang ibang sisihin sa nangyayari kundi ako. Tam
a nga si Tamadao, when it comes to Krizza tatanga tanga ako.

Kaya umalis na lang ako ng bahay. Hindi ko kayang marinig ang pag iyak niya. Gus
to ko siyang patigilan sa pag iyak pero alam ko naman na hindi niya tatanggapin
ang pag aalo ko sa kanya. So I leave her alone kasi baka mas lalo pa siyang maga
lit sa akin.

Huminga ulit ako ng malalim and made a U-turn pabalik sa bahay namin. Hindi pa d
in napapatay ang mga ilaw. Ganun pa din nung umalis ako kanina.

Dumiretso ako sa kwarto namin to check on her. Nakabukas ang ilaw and I saw he
r lying on our bed sleeping. Nakatagilid siya at nakayakap sa isang unan. I touc
hed her cheek and I saw dried tears. Nakatulugan na niya ang pag iyak.

Nanikip ang dibdib ko.

I m so sorry sweetheart. I choked back my tears. Gustong gusto ko siyang yakapin.

I wanted to comfort her even if she s sleeping.

I touched her arms and I saw her bruises. Naikuyom ko ang kamao ko. Ginawa ko b
a ito sa kanya? Gusto kong suntukin ang sarili ko.

I felt like an asshole. Ako pa ang nanakit sa babaeng pinangako kong aalagaan. H
ow can I protect her if I cannot even protect her from myself?

I promised not to hurt her pero ako pa ang nanakit sa kanya. Anong klaseng lalak
i ako? Anong klaseng asawa ako?

I kissed her bruises.

Mahal na mahal kita Krizza. I m sorry if I ve done everything the wrong way. Pinip
igilan ko ang pumiyok. Pinipigilan kong tumulo ang luha ko. I looked up the ceil
ing para hindi tumulo pero may nakatakas pa din. I brushed it away.

Sino ang nagsabing hindi umiiyak ang mga lalaki? Sino ang nagsabing hindi ka mac
ho kung umiyak ka?

Isang malaking kasinungalingan. Bakit hindi ba kami nasasaktan? Bakit wala ba ka

ming mga puso?

Hindi lang namin pinapakita pero umiiyak din kami. Nasasaktan din kami kasi maru
nong din kaming magmahal.

Call me gay pero kung kailangan kong umiyak sa harapan ni Krizza para hindi niya
ako iiwan para mahalin lang niya ako ulit? Gagawin ko. Because I know that she s
worth all my tears. If I will have to swallow all pride for her and to save our
marriage, I will gladly do it.

Hinawakan ko ulit ang mga pasa niya and I caress her face. I was about to kiss h
er cheek when her eyes shot up.

Nanlalaki ang mga mata niya. Agad niyang kinuha ang kumot and covered her body h
abang umaatras sa headboard ng kama.

Krizza, sweetheart& Umiiling iling siya. Tears are again streaming down her eye
s. Nakikita ko ang galit sa mga mata niya.

But there is something else.

Fear.

Natatakot siya sa akin and I couldn t bear that. I come near her pero lumayo siya
.

Krizza please& we need to talk. Babe& please&

Umuling iling lang siya. Her eyes are alert. My God! Ano ang ginawa ko sa asawa
ko?

Lumapit ako ulit sa kanya and this time tumayo na siya sa kama at pumunta sa gil
id ng kwarto at doon sumiksik.

I don t want her feeling that away. Ayokong kinatatakutan ako ng sarili kong asaw
a.

Wag kang lumapit sa akin! She said almost hysterical.

Krizza& . Hindi ko kayang makita ang takot sa mga mata niya ngayon. Parang binab
alot din ng takot ang puso. Hindi ko kakayanin pag tuluyan na siyang lumayo sa a
kin.

Kre& ..

Please& & She sobbed.

"Don't you dare touch and come near me again!"

1 of 3

Chapter 42

Napakahirap ng ganitong sitwasyon. Feeling ko habang tumatagal lalong lumalaki a

ng gap namin ng asawa ko. Ang hirap gumalaw sa iisang bahay na nag iiwasan kayo.
Mainly, ako ang umiiwas. Nung gabi after ng party, inaamin kong na-trauma ako s
a nangyari Hindi ko inakalang magagawa sa akin yun ni Tamako. And since that n
ight we never slept together in the same room.

He had been sweeter to me simula noon pero hindi ko maiwasang mag wince everytim
e na lalapitan niya ako. Bumabalik sa alaala ko ang ginawa niya. And the next n
ight, he tried to sleep beside me pero lumipat ako sa kabilang kwarto. Hindi sa
nagiinarte ako pero hindi naman kasi ganun kadali ang lahat. Hindi ganun kadalin
g tanggapin ang lahat ng mga nangyari. Kailangan ko ng time para mawala ang gali
t ko at para tanggapin ang mga nangyari.

Hindi naman kasi lahat yun mawawala sa isang tulog.

Nung gabing natulog ako sa kabilang kwarto, he talked to me the next day at sina
bihang siya na lang daw ang matutulog sa kabilang room. And he'd been sleeping i
n that room for two weeks now. At dalawang linggo na din ganito ang sitwasyon na
min. Nahihirapan na ako. Parang may mabigat na nakadagan sa dibdib ko.

Naisip ko na din na kailangan na namin mag usap but ang aga niyang pumunta ng of
fice and when he arrived, tulog na ako palagi. naisip ko na din na bakit ako ang
dapat na makipag usap sa kanya? Di ba dapat siya? At ano naman ang sasabihin ko
? Na pinapatawad ko na siya sa ginawa niya? Paano ko patatawarin ang isang taon
g hindi nagsosorry?

Halos hindi na kami nagkikita or baka talagang sadyang nag iiwasan lang kami. An
d I know that it's not healthy. Sa iisang bahay nga alng kami nakatira pero ni h
indi kami nagkikita or nag uusap.

Even on weekends he went to the office. Or sa office nga ba?

Talaga bang gabi siya umuuwi dahil sa trabaho?

That thought kept on bugging me.

Paano kung hindi naman talaga siya nag oovertime?

Paano kung magkasama sila ni Ayami?

Paano kung nagkabalikan na sila?

Ang daming tanong ang nasa isip ko. The questions that started to stir the unfam
iliar feeling in my heart. Mga tanong na nagdudulot ng sakit sa puso ko.

Its funny how I am hurting right now ng dahil sa iisang lalaki. Na isipin ko pa
lang na may iba siyang kasamang babae ay sumasakit na ang dibdib ko. How I've r
isked my heart for a single guy and that guy ended up breaking my heart twice. K
ahit anong pag iingat ko hindi ko pa rin napigilan na mahalin siya and looked wh
at happened to me? Umiiyak na naman ako.

I've felt this pain before. I've cried this way before. I've been this lonely be
fore. But this time it's more painful. This time the pain lingers na hindi na pw
edeng makuha ng shopping. Mas masakit kasi alam kong this time, hindi lang boyfr
iend ang pwedeng mawala sa akin, this time pwede akong mawalan ng asawa. Pwedeng
mawala ang lalaking magiging bahagi ng future ko habang buhay. And I can't bare
ly imagine my future without him.

But...

Can I envision a future with a loveless marriage?

Pipilitin ko ba ang isang bagay na hindi talaga para sa akin?

I have been a fighter simula nung magkaisip ako. I never let anyone hurt me. Ako
nga naman si Krizza Marie Yen, matapang, maldita at mayaman. I am a fighter but
how come sa mga panahong ito, gusto ko nang mag give up. Paanong nawala ang lah
at ng tapang ko? Ganito ba talaga ang nangyayari pag sobrang nasasaktan ka na?

Kusa ka na lang susuko?

Bakit pagdating kay Tamako hindi ko kayang ipaglaban ang pagmamahal ko? O dahil
ba sa alam ko naman na simula pa lang talo na ako kaya hindi na ako lumalaban?

Siguro nga tama siya, 'Hindi lahat ng bagay na magustuhan ko, makukuha ko'. Dapa
t tanggapin ko din na may mga bagay na hindi talaga para sa akin. I have to acc
ept na malaki ang posilibilidad na hindi magwowork out ang marriage na to.

Aside from the pain that I am feeling right now, may isa pang bagay akong narara
mdaman. These past week, antok na antok ako na halos wala na akognginawa kundi a
ng matulog. Na parang hinihila talaga ako ng kama and I ate a lot and palagi ako
ng nahihilo.

Not to mention that, I throw up every morning. May kinain man ako o wala. I feel
so helpless pero wala namang ibang makakadamay sa akin kundi ako lang. Hindi ak
o pwedeng tumakbo sa magulang ko. Kelan ko ba ginawa yun? And nakakhiya na kina
Aly, Corrs at specially kay Yanyan na sa kanila ako palagi tumatakbo.

I know that these symptoms points out to one thing. I could be pregnant or it mi
ght be stress. I just hope na sana stress lang ito. Kasi kung buntis ako, i don'
t know how to get through it lalo na ngayons a sitwasyon namin ni Tamako?

Kaya kailangan kong pumunta sa OB ko to make sure. Para na rin mapag isipan ko k
ung ano ang gagawin ko in case buntis nga ako. I am very sure that once Tamako f
ound out that I'm pregnant, automatically, aakuin niya ang responsibilidad niya.
They way he handled his responsibility para sa negosyo ng pamilya. He is a very
responsible man that he is willing to give up his love for his responsibility.
katulad ng pag iwan niya kay Ayami dahil sa negosyo.

And I'm sure right now, kahit Saturday nasa office siya, being a responsible man
that he is.

Lumabas na ako ng kwarto at pumunta sa kitchen to prepare my breakfast. As usual

nag iisa na naman ako. Tahimik na naman ang buong bahay. I was supposed to bite
on my garlic bread when I felt nausea and an overwhelming feeling of throwing o
ut.

I practically ran sa bathroom malapit sa kitchen and throw up acidic liquid in

a toilet bowl kasi nga wala pa akong nakain. After kong magsuka, nanlalamig ang
mga pawis ko and I felt so haggard.

Naghilamos ako and brushed my teeth afterwards. Pero nagulat ako nung humarap ak
o sa pinto and I saw Tamako leaning on the door frame. Napakaseryoso ng tingin n
iya sa akin at bigla akong kinabahan.

Bakit andito siya? Hindi ba siya pumasok?

Did he see it?

"Are you pregnant Krizza?" Bumilis ang kaba ng dibdib ko when I heard his cold v
oice. Kung kanina pa siya dyan at nakita niya akong sumusuka, he didn't even bo
ther to help me or to comfort me dahil sa discomfort na nararamdaman ko.

"No I'm not. May nakain lang akong masama." I looked at him and he looked at me.
His eyes proving. parang tinitingnan kung nagsasabi ako ng kasinungalingan.

"Kre..."

"I'm not pregnant. Okay!" Tumaas na ang boses ko. Dumaan na ako sa harap niya an
d he gave me a way.. Naamoy ko pa ang aftershave niya when I passed by him and
I fight the urge to hug him.

I bite my lower lip para hindi ako umiyak. Ang sakit lang kasi ang lapit lapit n
amin pero ganito pa ang sitwasyon. Para kaming strangers sa isa't isa. And befor
e ako umiyak, dumiretso an ako papasok sa kwarto ko.

Pero bago ako makarating sa kwarto, I spunned around at him. He is walking towar
d the other room. And my hand is itching to touch his back and his broad shoulde
rs. Gusto ko siyang yakapin. Pero....

"You know this isn't working right?" Tumigil siya sa paglalakad pero hindi siya
lumingon sa akin. He is silent for a few seconds before he answer.

"This isn't working they way it's supposed to work." He said silently. Tama siya
this isn't working the way he wanted it to work. Siguro nga, he wanted to break
to me gently. Hindi yung ako mismo ang makakadicover ng tungkol sa kanila ni A
yami. Maybe he is just buying for time.

And maybe it's for me to accept that fact. The fact that I am Krizza Marie Yen,
I could have everything but I could never have his heart.

"I'm open to annulment." I said bago ko pa mapigilan ang sarili ko. Kung hindi k
o to gagawin ngayon? Kelan pa?

Once na malaman niya na buntis ako, hindi na siya papayag na maghiwalay kami dah
il sa baby. And mas lalo akong masasaktan. It will hurt me knowing na kasal nga
siya sa akin pero iba ang mahal niya and that we're only together because of the
baby.

"Kung yan ang gusto mo." Masakit. Masakit na marinig mismo mula sa kanya. And th
e way he said it it's devoid of any emotions. Parang wala lang. Parang nagtatano
gn lang ako kung maliligo ba ako o hindi. At ang sakit sakit.

But i asked for it right?

Mas pinili kong masaktan ngayon and I have to bear the pain.

I tried to stop myself from crying. I tried to stop my tears from falling.

It's better this way.

Yes....

It's better this way.

Mas mabuti nang ganito kesa sa itali namin ang sarili namin sa loveless marriage
.

Kung mag pagmamahal man, one-sided lang.

He would be happy with Ayami and

I would be....

Author's Note:

Hahays! Hindi ko mahintay ang reply. Eh kasi naman,,,, hays.... Ayan inulit ko.M
agkaiba na. Pero iisa lang naman ang thought. Sana magustuhan niyo pa din.

Chapter 43

Its confirmed.

I am 6 weeks pregnant pero hindi ko malubos lubos ang kaligayahan ko. Oo masaya
ako kasi magiging Mommy na ako pero paano ako lubusang sasaya kung araw araw nam
an nararamdaman ko ang paglaki ng gap namin ni Tamako.

Kung dati, umuuwi siya pero gabi na, ngayon padalang ng padalang ang pag uwi niy
a. And sometimes umuuwi pa siyang lasing. Well, not that drunk kasi nakaya pa n
iyang umuwi pero amoy alak siya. Hindi ko alam kung bakit siya nagkakaganyan. Na
ging clear naman ako sa kanya. Sinabi ko naman na kung gusto niyang makipaghiwal
ay open naman sa akin ang option ng annulment na yun.

Nakukunsensiya ba siya or nagwoworry ba siya na baka magalit ang mga magulang na

min pag naghiwalay kami?

At isa pa ang iniisip ko, sasabihin ko ba sa kanya na buntis ako? Ang hirap ng s
itwasyon ko. I don't want to keep it from him yet ayaw ko rin na magsama kami ng
dahil lang sa bata. Hahays.

Bog!

Bigla akong bumangon sa pagkakahiga nung biglang bumukas ang pinto. Nagulat ako
nung makita ko si Tamako sa may pinto. It's already past 11PM at hindi ko inakal
ang uuwi siya ngayon. Parang nasanay na rin kasi akong hindi na siya umuuwi dito
.

Nakatayo lang siya sa pinto. Hindi ko masyadong makita ang mukha niya kasi madil
im sa room ko dahil lampshade na lang ilaw and he's blocking the light mula sa s
ala.

"Kre.." Mukhang sininok pa siya nung sinabi niya yun.Lasing ba siya? Na naman?

"Krizza!" Medyo lumakas na ang boses niya. Nakatayo lang ako sa gilid ng kama na
min. After ng mga nangyari ngayon lang ulit siya pumasok sa kwarto namin.

Naglakad siya palapit sa akin hanggang sa magkaharap kami.

Lasing nga siya. Naamoy ko pa siya. Kaya pala parang hindi straight ang paglalak
ad niya kanina. I looked at him. He looked so haggard. Tinutubuan na din siya ng
facial hair. Mukhang ilang araw na siyang hindi nagsishave. And he have this pa
ined expression in his face.

"Krizza" Nagulat ako nung hawakan niya ang magkabilang braso ko.

"Tamako.." Nagulat ako sa ginawa niya at automatic na aalisin ko sana ang pagkak
ahawak niya sa braso ko pero natigil ako dahil sa nakitang kong expression ng mu
kha niya.

"Please wag mo akong itaboy." He said in a crooked voice. Napatingin ako sa mukh
a niya and I saw tears streaming down his face.

Nagpanic ang isip at puso ko.

Bakit siya umiiyak?

"Hirap na hirap na ako Krizza". Naninikip ang dibdib ko dahil sa nakikita ko. Hi
s voice and his face shows ang paghihirap na sinasabi niya. At first time kong m
akitang umiiyak siya sa harapan ko. At hindi ko alam kung ano ang gagawin ko.

Bunga lang ba yan ng kanyang kalasingan?

"Patawarin mo ako. I'm sho shorry kung nagshinungaling man ako shayo. Hik. " Nan
ginginig ang boses niya habang nagsasalita siya and he never bothered wiping his
tears. Hinayaan lang niyang tumulo ang mga luha niya. Gusto kong ako ang magpun
as ng mga luha niya pero hindi ako makagalaw sa kinatatayuan ko.

"I'm shorry."T_____T

Binitiwan niya ang mga braso ko and he slowly kneeled down in front of me.

Nakayuko siya habang nakaluhod sa harapan ko and my heart goes down to him. Naii
yak na din ako sa pinaggagawa niya.

"Tamako, tumayo ka. Lasing ka lang." Pinigilan kong mabasag ang boses ko. Hindi
ko inakalang darating kami sa point na luluhod siya sa harapan ko para hingin an
g kapatawaran ko and seeing him doing this breaks my heart.

"Kung hindi ba ako lashing ngayon kakausapin mo ako? Will you lishen to me? Haha
yaan mo ba akong makalapit shayo kung hindi ako lashing?" Doon na tumulo ang mga
luha ko. Ganito ba ako kasama sa kanya?

"Ang hirap hirap na Krizza. Hindi ko na alam ang gagawin ko. Ayaw kong hindi tay
o nagpapanshinan. Ayaw kong nagagalit ka sha akin. Ayaw kong nagkakaganito tayo.
Mag ashawa tayo eh. Hindi tayo dapat ganito. Pero kasalanan ko rin naman kasi n
agshinungaling ako sayo. Pero.... mashama bang protektahan ka? Hindi ko na tuloy
alam kung shaan ba ako dapat lulugar dyan sha buhay mo. Or may lugar ba talaga
ako sha buhay mo?" Naririnig ko na ang hikbi niya. Nakikita kong yumuyugyog ang
balikat niya. At naninikip ang dibdib ko sa nakikita ko.

"Tamako, tama na." Gusto ko na siyang tumayo. Nasasaktan akong makita siyang nag
kakaganyan.

"No! Hindi mo pa ako pinapatawad. Hindi ako aalis dito hanggat di mo ako pinapat
awad. Hik."

Lumuhod na ako at humarap sa kanya pero nakayuko pa din siya.

"Tamako, mag uusap tayo kung hindi ka na lasing." Panahon na nga sigurong magkal
iwanagan na kami. Pero parang wala siyang narinig. Patuloy lang siya sa pagsasal
ita.

"Im sho shorry kung nasaktan man kita. Im sho sorry kung hindi man ako naging ma
buting ashawa shayo." Tumingala siya sa akin. Tears are still streaming down hi
s faace at napakalungkot ng mga mata niya.

Napaluha ako sa nakita ko.

"Ayokong magkahiwalay tayo. Ikakamatay ko Krizza." I touched his shoulders. Umu

po na siya sa sahig at sumandal sa gilid ng kama.

"Id rather die than lose you..."

"So sorry..." Napapikit na siya habang nakasandal sa kama. Akala ko nagpapahinga

lang pero napansin ko ang steady niyang paghinga which means na nakatulog na si
ya. Nakatulugan na niya ang pag iyak habang nakaluhod sa harapn ko.

Kung ibang babae siguro matutuwa pag ginawa sa kanila yun. Pero bakit nasasaktan
ako? Bakit sobrang sikip ng dibdib ko. Parang ang bigat bigat. Bakit ang sakit
ng mga binitiwan niyang salita na parang nararamdaman ko ang nararamdaman niya?

Ngayon dahil sa mga sinabi niya, mas lalo akong naguluhan. Maniniwala ba ako sa
mga sinabi niya?

Paniniwalaan ko ba ang mga salita ng isang lasing?

Author's Note:

Takte ang haba pala ng chapter na to. First part pa lang yan. Baka bukas ang sec
ond part or Mamaya kung kakayanin ng powers ko.

Chapter 43.2

Only an insane woman wouldn't be touched by what Tamako had done. And thank god,
I am not yet insane.

Maaga akong gumising at hindi ko na siya ginising. And yes, I let him sleep besi
de me last night. Nahirapan nga lang akong patayuin siya at pahigain sa kama dah
il nga lasing na lasing siya.

Naligo na ako at nag ayos. Then I called someone na alam kung makakatulong sa ak
in. I called Tamadao and asked kung saan ko makikita si Ayami. Yes, si Ayami. Si
ya naman talaga ang puno't dulo ng lahat ng to. And I wanted to talk to her para
maliwanagan ako.

This, time hindi na ako magpapadala sa selos or galit ko. This time, I have with
me the assurance that my husband love me. Yes, pinaniwalaan ko ang mga sinabi n
iya kagabi. He might forget it paggising niya but hindi naman niya gagawin yun k
ung hindi bukal sa loob niya.

After kong makausap si Ayami then, Tamako and I will talk. Kaya maaga akong gumi
sing para maaga din na matapos ang pag uusap namin ni Ayami at makapag usap na d
in kami ni Tamako. I just hope na ma settle na ang lahat. Ayaw ko na ng ganitong
feeling.

Sinabi sa akin ni Tamadao kung saan nakatira si Ayami and I came to the hotel wh
ere she stays. Tumawag muna ako sa sa kanya and we've decided to met at the bar
of the hotel.

Nauna akong dumating and I've waited for 10 minutes bago ko siya nakitang dumati
ng. Kung hindi lang importante ang sadya ko sa kanya, I would never wait for her
. Kung hindi lang dito nakasalalay ang pagsasama namin ni Tamako, hinding hindi
ako maghihintay sa kanya.

I saw her raised her eyebrows when she saw me. Maldita talaga. I pluck ko kaya i
sa isa ang kilay niya?

"Well...well... well.. what an honor to have Krizza Marie Yen visit me here." Ha
latang halata ang sarcasm sa boses niya.

"Krizza Marie Yen Sia" I corrected here. Gusto kong iemphasize sa kanya kung sin
o ako.

"Well, not for long." She smiled at me. Alam ko namang plastic and umupo siya sa
tabi ko. She called for the waiter and ordered a coffee.

"What do you want?" Sabi niya ng nakataas ang kilay pagkabigay ng waiter ng coff
ee niya.

So gusto niya ng prangkahan? Pagbibigyan ko siya.

"I want you to stay away from Tamako. Away from us. I know what you're up to an
d I'm sure that you wouldn't succeed in destroying our marriage. So don't waste
your time." She smiled sarcastically.

"Really? Now the thief is talking. Scared of your own ghost eh?" Uminom siya ng
coffee niya with all the poise that she have.

"I didn't steal him from you. He came back for me and he was never really yours
in the first place."

"Ohhhhh.. you believe that he still love you after ten years of being apart? You
poor pathetic girl." Tumawa pa siya ng nakakainsulto. Pinipigilan ko ang sarili
ko na wag magalit. Pilit kong pinapakalma ang sarili ko dahil ayaw kong gumawa
ng eksena dito.

"If he still love you and if he really loves you? Why he didn't broke up with me
even after your marriage? Why can't he say no to me? The reason is quite obviou
s don't you think? He doesn't want to hurt me so he choose to hurt you by keepin
g secrets from you. And for your information, the day after the aprty he came he
re to apologise for what you've done to me." Ang kapal ng mukha talaga.

"You really think that's his reason for not telling you about our marriage? Didn
't it ever occur to you that he simply forgot you after he sees me after 10 year
s? Did he even communicate with you after he left Japan? We've been married for
almost a year now, and did he even contacted you? If you didn't came here, do yo
u think that you have the chance of talking to him? Why won't you accept the fac
t that you're just a substitute? And since he'd now found the original, he would
n't dare look at you again?" naningkit ang mga mata niya sa sinabi ko. Hindi ko
intensiyon na makipagsagutan sa kanya. I wanted tot alk to her in a civilized ma
nner pero mukhang hindi mangyayari yun.

"You bitch!" She hissed at me. Nagkasukatan kami ng tingin.

"I already knew that. And this bitch wouldn't let someone like you ruin my marri
age."

"You can't stop me! I will get what's righfully mine!"

"You don't have any right over Tamako. He had given me that right the moment he
signed our marriage contract. So stop assuming because I would never share my hu
sband with you. Not now, that he is begging me to have him back." I sa wher clen
ch her fist on the table. Alam kong galit na galit na siya.

"You really think that I would believe that he begged you? You wish? I knew him.
He wouldn't beg to anyone." nagiging hysterical na siya. Tumaas ang kilay ko.

"Then you don't him that well. Why won't he beg? I'm his greatest love after al
l." Ako naman ngayon ang ngumiti. Namumula na siya sa galit.

"That's bullshit! You're lying." Tumawa lang ako. She is so desperate.

"Why would I? Just a piece of advice Ayami, don't try my patience. Don't pissed
me off. Stay away from my husband or else you wouldn't like what I would do to y
ou!" I gather my things and prepared myself sa pag alis.

"You dare threaten me!?" She shouted at me na nakakuha ng atensiyon ng ibang tao
na nasa bar.

"Of course I dare! I am the wife after all. Now if you'll excuse me." Tumayo na
ako mula sa misa at tumalikod sa kanya. Walang kwenta. Hindi mapakiusapan ng maa
yos. Kung tarayan ang gusto niya ibibigay ko sa kanya.

Pero hindi pa ako nakalayo when she grabbed my hair.

Napasigaw ako sa ginawa niya.

"Bitch! You really think that I would let you go that easy huh! You think I have
forgotten what you did to me at the party?"

Sinubukan kong alisin ang pagkakasabunot niya sa akin pero ang lakas niya. Nagka
kagulo na din ang mga tao sa bar.

"If I can't have Tamako, then I will kill you bitch! I will make sure that you c
an't have him too." Panay pa din ang sabunot niya sa akin. This time nahawakan k
o na ang mga braso niyang sumasabunot sa akin. I am not used to catfight at allo
ng hindi ko inakalang ganito siya kalakas.

May pumipigil na sa kanya pero parang hindi nila kaya si AYami. Nanlilisik na an
g mga mata niya. parang nasisisraan na siya ng ulo.

Then it happened. Binitiwan niya ang buhok ko at tinulak ako ng pagkalakas lakas
. Hindi ko ineexpect na gagawin niya yun kaya tuloy tuloy akong natumba. Tumama
ang balakang ko sa isang mesa at bumagsak ako sa sahig.

Susugurin pa sana ako ni Ayami pero nahawakan na siya ng mga crew ng hotel.

I was so shock na hindi ako agad nakatayo. Nakatingin lang ako kay Ayami na para
ng ngumingiti while looking at my legs.

Napatingin ako sa legs ko and I saw blood. I am wearing a white slacks and I can
see blood on my pants.

Nanlaki ang mga mata ko habang tumitingin sa mukhang mapa na red na unti unting
lumalawak.

"Ma'am! Ma'am!" Nakatulala lang akoo habang nakatingin sa legs ko at sa mga crew
na tinutulungan ako.

"My baby!" Tumulo na lang ng kusa ang luha ko then I felt pain sa may bandang pu
son ko.

Everything went in a blur. I felt myself baeing carried palabas ng hospital and
they're calling for an ambulance.

Bago pa dumating ang ambulance,

I lost conciousness.

Author's Note: Next chapter will be Tamako's POV.

1 of 4

Chapter 44

Tamako's POV

Pagkagising ko, masakit ang ulo ko. I looked around the room. Hindi na ako nagt
aka na andito ako ngayon sa kwarto namin ni Krizza. Masamang masama ang loob ko
kahapon kaya nag iinum ako. Hindi ko na kasi alam ang gagawin ko. Habang tumatag
al lumlayo ang gap namin ni Krizza.

Habang tumatagal ma lalong hindi kami nagpapansinan.

Fuck lang talaga.

Sino ba namang lalaki ang matutuwa sa ganung sitwasyon?

Kaya nakapagdesisyon ako kagabi. Kahit may tama na ako, hindi ko na kayang patag
alin ang ganitong sitwasyon. Hindi ko na kayang ganun na lang kami. Kailangan ko
ng gumawa ng paraan para maayos namin ni Krizza ang lahat.

Kaya naglakas loob na talaga akong pumasok sa kwarto namin para makausap siya.
Kahit ipagtabuyan niya ako, kahit sakatn pa niya ako okay lang basta mapatawad l
ang niya ako. Gagawin ko ang lahat , kahit pa lumuhod sa harap niya para lang hi
ndi siya mawala sa akin.

Pero nanlumo ako paggising ko na wala siya sa tabi ko. Sabi niya mag uusap kami
pero bakit wala siya? Sobra ba siyang nandidiri sa akin na hindi niya maatim na
magtabi kami sa iisang higaan?

Kulang pa ba ang ginawa ko kagabi para mapatawad niya?

Ano pa ang pwede kong gawin para maibalik ko ang aking asawa?

Kahit nanlalambot ako dahil lasing ako kagabi at dahil na nagisnan kong walang K
rizza sa tabi ko, pinilit ko pa ding tumayo at pumunta ng banyo para ayusin ang
sarili ko.

Yun pa ang masama, kahit gaano pa kalaki ang problema namin ng asawa ko, hindi k
o pwedeng hayaan na lang ang negosyo. Sa opisina, hindi ko pwedeng ipakita na na
sasaktan ako, hindi ko pwedeng ipakita na mahina ako or I will be eaten alive ng
ibang negosyante.

Nakabihis na ako at paalis na ng bahay nung mag ring ang phone sa bahay. Hindi k
o na sana papansinin kaso wala atang planong tumigil ang tumatawag kaya bumalik
ako ulit at sinagot ang phone.

"Hello."

"Bro!" I heard Tamadao's voice. Humahangos pa siya. Bakit kaya.

"You have to be at St. Luke's, si Krizza.." Bigla akong kinabahan sa sinabi ni T

amadao. There's something in his voice na kinakatakot ko.

"What happened to her?"

"Dinugo siya nung makipagkita siya knaina kay Aya. SHe might lose your child."

Parang bomba na sumabog ang sinabi ni Tamadao. Hindi ako nakapagsalita.

Dinugo?

Miscarriage?

I didn't even know that she's having a baby!

Yan ba ang parusa niya sa akin?

Ang itago sa akin ang aming anak?

Ganun ko ba siya nasaktan kaya pinili niyang ilihim sa akin ang bagay na yun?

Hindi na ako nagpaalam kay Tamadao. Dali dali kong ibinaba ang telepono at lumab
as ng bahay. I am lucky na hindi ako naaksidente sa daan lalo na at wala sa isi
p ko ang pagdadarive. I ignore all traffic signs and exceed the speed limit.

IIsa lang ang nasa isip ko. Kailangan kong mapuntahan ang mag ina ko.

Dumiretso ako sa ER and I saw her being wheeled inside. Nagpapanic ang mga Nurs
e and Doctor sa pag aassist sa kanya.

And my heart almost cried upon seeing her. Napakaputla ng mukha niya and she's c
rying while the doctors are attending her.

I saw Yanyan holding her hand and comforting her.

"Kre..." Humahangos akong lumapit sa kanila. Napatingin silang lahat sa akin pat
i ang mga doctor.

Pero hindi ko sila lahat pinansin. My eyes focused on my wife na puno ng luha an
g mga mata. She looked at me with a pained expression and tears streaming down h
er face.

"Kre..."

"It's your fault." Lalong tumulo ang mga luha niya.

"Krizza, baby!"

"It's your damn fault!"

"I'm sorry!" Lumapit ako sa kanya. Umalis si Yanyan and I tried to hold her hand
pero inalis niya ang kamay niya. Masakit sa akin na kahit sa ganitong sitwasyon
ayaw niyang damayan ko siya.

At hindi maalis ang takot sa puso ko na baka mawala sa akin ang anak namin. ANd
I know the moment na mangyari yun, pati ang asawa ko mawawala na din sa akin.

"Kung may masamang mangyari sa anak natin Tamako, hinding hindi ko kayo mapapat
awad. Kung hindi dahil sa babae mo, hindi ngayon nanganganib ang buhay ng anak n
atin. If you have settled everything first, hindi na tayo darating sa puntong it
o. I could never forgive you and I will kill you both if may mangyaring masama s
a anak natin! I swear I'm gonna kill you!" Sumigaw na siya. Ramdam na ramdam ko
ang sakit sa mga sinabi niya.

"Misis, kumalma po kayo. Sir, the patient needs to calm down." Binalingan na ako
ng doctor.

At alam ko ang ibig niyang sabihin. Hindi kakalma si Krizza hanggat nasa tabi ni
ya ako.

3 of 4

"Are they going to be okay?"

"We are doing our best Sir." Nanlumo ako sa sinabi niya. They started doing th
eir job at pinagmasdan ko lang sila. Deep inside me, hindi maalis ang takot.

The fear of losing something very special.

Lumabas ako ng ER nung nakatulog na si Krizza dahil sa gamot and I saw Yanyan an
d Tamadao outside.

"What happened?" Yun ang una kong tinanong sa kambal ko. He looked horrible. My
fear mirrored in his eyes.

Pero how come na siya ang unang nakakaalam.

"She called me this morning, asking where she can find Ayami because she wanted
to talk to her. I gave her Ayami's hotel and number. After she hanged up I remem
ber the time she almost run over Akesia because she thought she's your girlfrie
nd because she saw us together. So me and Yannie went to Ayami's hotel fearing t
hat Ayami might do something bad to her and when we arrived, they're having catf
ights and Kre bump on a table and she bleed. We followed the ambulance and call
ed you.." Naningkit ang mga mata ko.

"Alam niyo bang buntis siya?" Pinipigil ko ang galit ko. Galit ko sa sarili ko.

"Hindi."

Dali dali akong umalis. TInawag pa nila ako pero hindi ko na sila pinansin. I ne
ed to settle something.

Pagkadating ko sa hotel, dumiretso na ako sa room ni Ayami. I knocked and ilang

minuto pa bago niya nabuksan ang pinto.

"Tammie!!" She hugged me pagbukas niya ng pinto. Tiningnan ko siya ng masama at

napaatras siya sa kama. There I saw her things being packed.

So she's running away.

"What did you do to my wife?" Kung hindi lang masama ang manakit ng babae kanina
ko pa siya sinaktan. Hindi ko inakalang siya pa ang sisira ng pamilya ko. Hindi
ko inakalang magagawa niya ito kay Krizza.

"She started it! She called me names so I get even!"

"We might lose our baby! Do you realized that?" Sumigaw na ako. Then I seized bo
th her shoulders. I saw fear in her eyes.

"I don't care! I want to have you back! She stole you from me!Can't you see I'm
hurting too?" Tumulo na din ang luha niya.

Fuck! Dahil sa akin ang daming taong nasasaktan, What an asshole I am.

"Aya! Please..... Stop running after me. I am sorry if I didn't break up with yo
u prior to my wedding. I'm sorry if I've hurt you. Please do understand. I love
my wife.

4 of 4

"She don't deserve you!" She said defiantly.

"Only me could say that. I want you to stay away from us." Pinigilan ko ang sari
li kong saktan siya.

"No Tammie!" Hinigpitan ko ang hawak sa kanya.

"Ayami, Stop! You've gone too far. I've indulged you because I know I've hurt yo
u but you've done too much. I won't allow you to hurt my wife again and our chil
d. I love her. I love her more than my life. You have to understand that. You ha
ve to understand that she's my life now." Nakita kong nagulat siya sa sinabi ko.

"I don't wanna see you again because if I do, I don't know what I'm gonna do to
you. If something happens to our child I don't know what can I do to you. I can
lose you and I won't give a damn but I can't afford to lose Krizza. So, I sugg
est that you leave this country . Don't force me to do something drastic. I want
ed so much to crushed you but for the sake of our past relationship I wont. Just
leave now."

Binitiwan ko siya at tumalikod sa kanya. Bago ko pa makalimuta ang sarili ko. B

ago pa mawala ang control ko sa sarili ko.

1 of 4

Chapter 45

Krizza POV

I woke up with a start.

"Baby!" Parang automatic na tumulo ang mga luha ko and my hands automatically to
uched my tummy. I couldn't contain the fear inside me. Takot sa maaaring mangyar
i sa anak ko. Ngayon ko lang naramdaman ang ganitong takot sa buong buhay ko na
feeling ko ikakamatay ko kung mawala ang baby namin.

No. Hindi siya mawawala. Hindi ako papayag na mawala siya.

Tumingin ako sa paligid. No doubt I'm in a hospital room. I saw Yanyan and Tamad
ao sitting on a sofa. They stood up upon seeing me.

"How are you Krizza?" Lumapit sina Yanyan sa akin. Hindi ko alam kung bakit para
ng disappointed ako nung makita kong silang dalawa lang.

"How's my baby?" Nakita ko silang nagtinginan ng makahulugan. Mas lalo akong kin
abahan.

"We don't know yet. Hintayin mo na lang ang doctor mo na magsabi sayo." Hindi pa
nila alam or ayaw lang nila ipaalam sa akin? May masama bang nangyari sa anak k
o? Nakunan ba ako?

"Where's Tamako?" Lalo silang nagtinginan na parang nag uusap.

"May inaasikaso lang pero babalik din yun." Tamadao said without looking at me.

"Wag mong pagtakpan ang kakambal mo. Nasaan siya?" Bakit wala siya dito? Kung ke
lan kailangan ko siya tsaka siya wala. Don't tell me ibang tao ang kinocomfort n
iya despite sa nangyari sa akin.

"We don't know. Umalis siya bigla after malaman ang buong pangyayari." So I am r
ight, pumunta siya kay Ayami. Hindi ko alam pero nasasaktan ako. Parang doble do
bleng sakit na ang nararamdaman ko. Una ay ang posibilidad na mawalan ako ng ana
k at ang pangalawa ay wala si Tamako sa tabi ko. Mas pinili pa niyang puntahan s
i Ayami kesa sa akin.

Umiwas ako ng tingin kina Yanyan at Tamadao. Ayaw kong makita nila ang expressio
n sa mukha ko. Ayaw kong makaramdam na kinaawaan nila ako.

Maya maya pa may bumukas ng pinto and pumasok ang OB ko.

"Krizza.."

"Anong nangyari sa baby ko?" Napabuntunghininga siya, mas lalong akong kinabahan
.

"The baby is fine. Don't worry. Mabuti na lang at walang nangyaring masama sa ka
nya." Napabuntunghininga ako. Lihim akong nagpasalamat sa Diyos. Napa thank God
din sina Tamadao and Yanyan.

"But Krizza, I require you to have a total bed rest for 5 days. Naging masyadong
maselan ang sitwasyon mo. Although, I will give you something para pampakapit n
g baby.

2 of 4

Napaluha na lang ako kasi thankful ako sa kahit papano safe ang baby ko.

After ng ilang minutes na umalis ang doctor dumating si Tamako. May bitbit siyan
g basket of fruits and flowers. Kung hindi lang dahil sa situation ko, kikiligin
na ako. First time na bibigyan niya ako ng bulaklak. As a woman dapat kikiligi
n ako pero hindi ko naramdaman ang bagay na yun. What i felt is bitterness.

Bitterness towards the person that I'ved loved pero sakit lang ang ibinigay sa a
kin. Iniiwas ko ang tingin ko nung pumasok siya at tumingin sa ibang part ng roo
m.

Pinipilit kong hindi siya sisihin sa mga nangyari pero hindi ko magawa. Oo nga a
t hindi niya kasalanan na tinulak ako ni Ayami at hindi rin niya kasalanan na pu
munta ako sa hotel si Ayami para kausapin. He didn't asked for it. Nagkusa ako.
Pero hindi ko maalis na isip ko na nagawa ko yun ng dahil sa kanya.

Hindi ko maalis sa isip ko na nagsimula ang lahat ng to ng dahil sa pagiging ire

sponsable niya. If he had been responsible enough to break up with Ayami before
our wedding then hindi na dumating sa puntong ito.

Hindi na darating sa punto na manganib ang buhay ng anak ko.

Kahit gusto ko siyang patawarin, hindi maalis sa isip ko na pati ang inosenteng
bata ay nadamay dahil sa mga nangyari.

"Aalis na muna kami." Pagpapaalam nina Yanyan at Tamadao. Hindi ko sila pinansin
I just kept on looking away from them.

I felt him put the flowers on my bedside table and umupo siya sa upuan sa tabi k
o kama ko.

"Kre.." Hindi ko pa din siya tiningnan.

Ayaw ko na siyang sumbatan. Ayaw ko nang magsabi ng mga nakakasakit na salita sa

kanya. Lalo lang kaming magkakasakitan.

"I'm sorry." Narinig ko ang garalgal sa boses niya and I knew that he's crying p
ero hindi man lang nabawasan ang sakit na nararamdaman ko sa pag iyak niya.

Ilang beses ko bang narinig ang sorry niya kagabi? Kaya nga pinuntahan ko si Aya
mi di ba? Kasi I am willing to be reconciled with him.

Willing na akong lunukin ang pride ko.

Pero ano ang napala ko? Ito.

And what else? Instead na damayan niya ako pumunta pa siya kay Ayami.

"Krizza..."

"Ayokong makausap at makita ka ngayon." Narinig ko siyang bumuntong hininga.

"Lalabas lang ako kasi alam kong nakakasama sayo ang ma stress but pero nasa lab
as lang ako. Babantayan pa rin kita kahit ayaw mo." Then I heard his footsteps a
nd the door closing.

Hindi ko alam pero kusang tumulo ang mga luha ko.

_________

3 days na akong nasa hospital at hindi pa rin ako pwedeng umalis. At sa loob ng
tatlong araw na yun, araw araw din akong binibigyan ni Tamako ng bulaklak.

Kahit hindi ko siya kinakausap patuloy pa din siya sa pagbantay sa akin. Parang
hindi na nga siya pumapasok sa opisina at nagcstay na lang siya sa adjacent roo
m ng suite room ko.

I am now allowed to sit at maglakad lakad ng unti.

Tumayo ako sa kama ko kasi naiihi ako. Kahit nasa kabilang room lang siya hindi
ko siya tinawag. Naglalakd na ako ng mabagal papuntang CR when he entered the ro
om.

"Bakit ka tumayo mag isa? You could have called me." What an ideal husband di ba
?

He tried to hold my hand pero umiwas ako. I can see the hurt that registered on
his face but I ignore it. Dumiretso ako sa CR. Nung makatapos ako, I saw him wai
ting outside the CR. Nilagpasan ko lang siya at bumalik sa bed ko.

"Kre, hanggang kelan tayo magiging ganito? Nagsisisi na ako. I am so sorry. Hind
ing hindi na uli mangyayari yun." Mahinang mahina ang boses niya. And his voice
is full of pain.

I looked at him. Mula ng maospital ako ngayon lang ako tumingin ng diretso sa ka
nya. Ngayon ko lang din siya kakausapin.

"No amount of sorry could compensate for something that was already done. You m
ay not do it again, Your remorse may have been the greatest but your sorries, yo
ur remorse and even your promises cannot erase the pain that you've caused. No m
atter what you do, there will always be a scar."I said silently. Nakita ko siyan
g yumuko.

"Kaya hayaan mo muna ako." Siguro may time talaga na kaya ko na siyang kausapin.
Pag dumating ang time na yun ako mismo ang kakausap sa kanya.

"At wag mo na akong pagsilbihan. Hindi kita kailangan." Alam kong masakit para s
a kanya ang sinabi ko. Pero yun ang nararamdaman ko ngayon. Pag nakikita ko si

4 of 4

Yes, masakit rin para sa akin ang ginagawa ko ngayon.

OO inaamin ko,

Mahal ko siya. Minahal ko siya noon at minahal ko siya ulit.

But I just couldn't risk it.

I couldn't again risk the life of my child para kay Tamako.

Chapter 46

Tamako's POV

"Kanpai!" JC raised his glass full of liquor.

"Kanpai!" Jaysonsa and Tamadao chorused. Ako naki cheers lang din sa kanila pero
hindi na ako nagsalita. Sa estado ko ngayon, walang bagay na dapat kong i celeb
rate.

Kasi potang inang buhay to!

"Para sa pusong nagdurugo." Dagdag pa ni JC sabay taas ulit ng baso niya.

"Para sa nagdurugong puso pero nagmamahal pa rin" Tinaas din ni Tamadao ang baso
niya.

"Para sa mga taong namatay dahil sa sakit sa puso." Tinaas din ni Jaysonsa ang b
aso niya. Napatingin kaming lahat sa kanya. Umiling na lang kaming lahat sa ka
nya

"Kanpai!" JC

"Kanpai!" Tamadao

"Kanpai!" Jaysona

"T_T" Ako.

At nag toast na sabay inom sa laman ng mga baso namin. Pagkatapos kong maubos a
ng nasa baso nilagayn ko ulit ang baso ko. Napatingin silang tatlo sa akin.

"Hey Tako, easy lang. Magtira ka. Wag swapang okay!" Puna sa akin ni JC. Tama si
ya swapang nga ako. Paksyet!

"Tol ano ba! Hindi masosolve ang problema mo sa paglalasing. Bakit hindi mo kau
sapin ang asawa mo at nang magkaliwanagan na kayo." Si Tamadao yan.

"Ni ayaw nga niya akong tingnan, kausapin pa kaya?" Inistraight ko ulit ang lama
n ng baso.

"Try harder!" Sabi naman ni Jayson.

"Ano pa ba ang gusto mong hard Jayson? Hindi pa ba hard itong rhum? Dapat ba wh
iskey?" Si JC yan.

"Hindi naman ang hard drinks ang sinasabi ko!"

"I know! I know! Stir lang! Hehehe." Buti pa tong si JC parang wala lang problem
a.

" Alam mo pare, bigyan mo lang siya ng panahon na makapag isip. Sa ngayon kasi f
resh pa yung sakit kaya mas yun ang nangibabaw." Si Jayson ulit. Mukhang matino
kasi siya ngayon.

"Gaano katagal pa? Isang linggo na mula ng umalis siya sa hospital. Alam niyo ba
kung gaano kahirap na magkasama nga kayo sa iisang bahay pero hindi kayo nagpap
ansinan. Kung papansinin mo man, parang wala lang nagsasalita?" Inom ulit.

"Noon pa lang alam mo na kung gaano katigas ang ulo ni Krizza. Tinanggap mo siy
a kung ano siya, tapos ngayon sususkuan mo? First year high school pa lang alam
mo na!"

"Hindi pa ako sumusuko."

"Whew! Ganun katagal na yang pag ibig mo?" Sinalinan ni JC ang baso ko.

"Nagsalita ang hindi ancient ang pag ibig." Sabat ni Jayson.

"Shut up ka na lang. Ipalapa kita sa butiki eh." Asar talo na si JC. Pagdating s
a pag ibig niya pikon siya. Pero wala akong time makipag asaran ngayon. Malaki a
ng problema ko.

"Ano ngayon ang plano mo?" Tanong ng kambal ko. At wala akong maisagot. Lahat n
a ng paraan ginawa ko na. Pinagsisilbihan ko siya. Hindi na nga ako pumapasok sa
opisina dahil sa kanya. Kinain ko na ang lahat ng pride ko. Pero wala pa din.

"Hindi ko alam, hindi ko alam kung ano pa ang pwede kong gawin para mapatawad ni
ya ako. Siguro nga pagnawala na ako, she could find in her heart my importance."
Iniwan ko na sila at pumasok sa kwarto ko sa bahy ni Tamadao.

KRIZZA POV.

Ding dong.

Ding dong.

Ding dong

I hurriedly went to the door. Mukhang hindi kasi makapaghintay ang kumakatok. Im
possibleng si Tamako yun dahil may susi naman siya.

Nung mabuksan ko ang pinto I saw Tamadao.

Hindi maipinta ang mukha niya. Ang pula pula ng mukha niya pa ang mata niya.

"Anong nangyari sayo?"

"I have something to give you." He handed me a white envelope. Napatingin ako sa
envelope na binibigay niya sa akin then bumalik ang tingin ko sa mukha niya.

Anong nangyari? Bakit mukha siya namatayan?

"Ano to?

Tiningnan niya akong mabuti. His eyes started to water.

Then what he said almost blew my world.

"Tamako's suicide letter."

Author's NOte:

Told you, matatapos na ang paghihirap ni Tamako

Chapter 47

Nanlaki ang mga mata ko at hindi ko makuha ang iniabot na letter sa akin ni Tama
dao. In my heart, I was hoping that he would suddenly smile and say na joke lan
g ang lahat.

I've waited for him to say those words pero wala.

Nakatingin lang siya sa akin with his sad eyes.

"You're just kidding right?" Nanginginig na ang buong katawan ko. Naninikip na
ang dibdib ko. If this is a joke, this is not a good joke.

"Do you think that i would joke about my brother's death?" He said in a serious
tone. I gasped and my tears started to fall.

I took the letter from him with a trembling hand. Wala sa sariling pumunta ako s
a living room at umupo sa sofa.

Kahit nanginginig ang kamay ko, pinilit ko pa ding buksan ang sulat.

At alam niyo kung ano ang ineexpect ko? Ineexpect ko na isang malaking "Joke lan
g" ang nakasulat.

But instead, I saw Tamako's neat handwriting on a 2-page paper.

Krizza,

I love you..

I can't find any words to describe what I really feel right now.

I love you.

Too much that it hurts.

I love you.

Before and till the moment I held my last breath.

I love you.

That I'd rather die than lose you..

When I first saw you, you were just a nuisance, an airy spoiled brat who used to
get what she wants. But nevertheless, your rudeness, and your guts caught my a
ttention. I could never forget the day you "disturbed" us while I'm kissing som
e random girl in the corridor. I was really upset with you at that time. But whe
n you introduced yourself, you made me smile. I have never known anyone who flau
nts their richness like a family name. And that what made you different. You wer
e never shy of what or who you are.

Don't get me wrong, I never liked you from there. Who would like a boastful 1st
year girl like you? In fact I despised you. Specially when I found out that you
are telling everyone that you own me Like heck! No one owns me. Then some of the
girls refused to go out with me anymore. Because they are scared of you. You we
re only first year at that time. What more when you are already in fourth year.
I can almost see what a bitch you are.

2 of 4

So I tried my best to avoid you and even laughed at you when you told me that yo
u like me. How I hate your guts.

But the more that I avoid you, the more that I sees you. It's as if I can't comp
lete my day without seeing you. And foundation day came.

I paid the the chain booth anonymously, through my twin Tamadao. I remember him
calling me an ass that time. But who cares. I suddenly got tired.

Got tired of avoiding you.

And you really made me happy that time. Your humor and energy is contagious and
I can't stop looking at your eyes. That's when I realized that I am already fall
ing.

Falling quite hard.

I really meant to court you but I just can't help kissing you when you rank #2
during SG election. That's when I realized that I don't wanna see you sad or c
rying.

2 weeks after, our parents announced that we're taking our college at Japan. I t
ried to persuade them to let me study here in the Philippines but they won't hav
e my reasons. They won't take no for an answer. At that time the best solution w
ould be to break up with you. I don't want you to hold on to my empty promises.
You're young and I can't promised you anything. I don't want you to wait for som
ething that is unsure. But I can't seem to tell you the news. I don't have the g
uts.

So I did the most stupid thing a guy could do to a girl.

The moment I saw how your eyes turned from pain to hatred I regret what I did.

You're right when you said that i didn't try to love you. I didn't try because I
am already in love with you.

And the moment you walked out of that comfort room, I knew that I blew up my cha
nces.

I watched you from afar and it irritates the hell out of me seeing you flirting
with other guys. Then came Calvin. And I realized that I can't really afford to
lose you.

3 of 4

So I talked again with our parents and they told me that if I can show them the
reason of me staying in the Philippines, then, maybe I can stay.

But you didn't attend our despidida party which should be Tamadao's despidida pa
rty if you're there. I can't find you anywhere and I have no choice but to go wi
th them because I can't show any reason of staying in this country. I can't seem
to find MY REASON.

After almost 10 years , I seem to forget MY REASON.

Until the time our parents announced about the arranged marriage. Until the time
they announced the name of the girl.

And my heart beats again.

Krizza Marie Yen. The mere mention of your name brings back a lot of memories. Y
ou're fiery eyes, when your mad, your laughter that is contagious, and your smil
e that never fails to melt my heart.

But when I saw you, your laughter was gone, your smile is now forced. I wonder w
hat happened to you? Then I found out that you still kept a grudge after me. Aft
er 10 long years.

That gave me a faint hope.and I promised that I would do anything to make you fa
ll for me again. That i would never gave up.

No matter what happens.

And I never did give up.

Until now...

I'm sorry.

I'm sorry if I hurt you.

I'm sorry if I've loved you the wrong way.

I'm sorry if I am not strong enough.

I just can't bear seeing you hurting because of me.

Yes, my sorry may not erased the pain that I've caused you . Would my life be en
ough to erase all the pains to somehow lighten the scar?

I just hope that you will find in your heart to forgive me.

You know that I would do anything for you and I won't ask anything from you..

But there's one thing that I wished...

And that is hearing you say you love me too.

I may sound corny but I longed to hear those words from you.

But it seems that I will never have the chance to hear you say those words to me
.

But nonetheless...

I will always love you Krizza Marie Yen-Sia

Till the day that I die.

Yung picture sa gilid, dyan po nilagay ang ashes ni Tamako.

Chapter 48

"Krizza you have to rest." Tumabi sa akin si Mommy. Nakaupo ako sa isang upuan
. Hindi tumitigil ang luha ko. Parang walang katapusan. Simula nung binigay sa a
kin ni Tamadao ang sulat, hanggang sa pumunta kami sa funeral parlor kung saan
ikicremate si Tamako. And now, his ashes lies in front of me. It has been 3 days
since I received his letter.

His suicide letter.

I tightened my hold sa isang envelope kung saan nakalagay ang sulat niya. The pa
pers was soaked with my tears. Halos hindi na mabasa ang sulat dahil nagkalat na
ang ink ng pen na ginamit. Yet, hindi ko pinapakawalan. Parang nagsisilbing lif
eline ko ang sulat niya. Nagsisilbing lakas ko para kayanin ang lahat ng to.

Ito na lang ang bagay na nagreremind sa akin kung ano ang nararamdaman niya sa a
kin. That after all those years minahal niya ako at kapakanan ko ang iniisip niy
a. Mula simula ng letter hanggang sa katapusan, wala na siyang sinabi kundi kun
g gaano niya ako kamahal.

This letter remind of of the love that I lost.

Of the love that I let go.

Of the guy that loved me despite everything.

Of the happiness na nasa kamay ko na pero tinapon ko pa.

Because of my goddamn pride.

Because of my goddamn selfishness.

And ano ngayon? Wala na akong magagawa kundi umiyak. Ang iyakan ang isang pag ib
ig na pinakawalan ko. Isang pag ibig na gustong gusto ko pero nung nasa akin na,
hindi ko naman pinahalagahan.

I was so blinded by my pain na hindi ko nakita ang pagpapahalaga niya sa akin.

Masyado kung pinoprotektahan ang sarili kong masaktan pero, ako lang naman pala
ang nananakit sa sarili ko. Masyado akong natakot sa sakit na hindi ko napansin
na sobra ko na pala siyang nasasaktan.

Naturingan akong matapang pero pagdating kay Tamako, ni hindi ko siya pinaglaban
. Pagdating sa kanya, I just gave up. Ni hindi ko siya nakuhang ipaglaban mula s
a sarili ko. I didn't give him a chance.

Walang ibang dapat sisihin sa nangyari kundi ako.

I clutched my heart while I cry. Parang pinipiga ang puso ko. Hindi ko matanggap
. Hindi ko matanggap na wala na si Tamako.

"Krizza tama na. Nakakasama sa bata." Hinagod ni Mommy ang likod ko. Sumandal a
ko sa kanya kasi parang hinang hina ako.

"You need to rest. Mamayang hapon ang byahe niyo" I just nodded and my Mom guide
d me sa papuntang room Habang naglalakad kami papuntang room hindi ako makating
in sa pamilya ni Tamako. They are not blaming me for his death pero nararamdaman
ko ang sakit na nararamdaman nila. At kahit hindi nila sabihin alam kong masama
ang loob nila sa nangyari kay Tamako.

Hindi maalis sa isip ko ang itsura ng Mom niya when she came to me after knowing
everything. Hindi maalis sa isip ko when she asked me crying kung bakit daw hin
di ko man lang sinabi sa kanila na may ganun kaming problema.

Hindi man nila ako direktang sinisisi alam kung nagwiwish sila na sana hindi na
lang ako ang pinili nilang maging asawa ni Tamako.

____________

I woke up na mabigat ang katawan ko. And I am hoping na lahat ng nangyari panagi
nip lang lahat. Na paglabas ng kwartong ito, makikita ko si Tamako sa labas or
kung nasa office man siya tatawagan niya ako.

Pero alam kong niloloko ko lang ang sarili ko because I am still wearing the clo
thes that i wear yesterday. Nakikita ko pa ang envelope sa may bedside table and
the movements of the people outside.

Hindi ko pinansin nung may kumatok sa pinto. Ilang beses pang kumatok and after
a while I saw my Mom entered the room.

"Aalis na tayo in an hour. Mag ayaos ka na Krizza." Ang bigat bigat ng katawan k
o pero pinilit kong gumalaw. Naligo ako at nagbihis whilemy Mom are preparing th
e things na dadalhin ko.

Pupunta kaming Japan. As in kaming lahat. Doon gusto ng parents ni Tamako na i s

catter ang ashes niya. Yun daw ang gusto niya.

Pati yun hindi ko alam. I didn't bother to know his wishes because I was so cons
umed with my selfishness.

Para akong robot na sumusunod lang sa kanila. Nakasakay na kami sa eroplano pero
parang wala pa din ako sa sarili ko. Nakarating kami ng Japan na hindi ko man l
ang naaapreciate ang kagandahan nito. I just kept on looking straight pero wala
naman akong nakikita.

Hindi na rin ako umiiyak. Siguro dahil natuyo na din pati ang luha ko. What i f
elt right now is guilt. Kasi feeling ko hindi ko mapapatwad ang sarili ko sa nan
gyari.

Buong buhay kong kakargahin sa puso at sa isip ko ang pinatunguhan ng lahat ng i

to. Kung hindi nga lang dahil sa anak namin baka nagpakamatay na rin ako nung ma
laman ko na nagsuicide siya.

Kung hindi lang dahil sa baby namin.

"Krizza, this is your room. This was Tamako's room." Napatingin ako sa Mom ni Ta
mako." Nakarating na kami sa bahay nila. Ni hindi ko man lang naapreciate ang l
aki at ganda ng bahay nila. Mas malaki pa nga ata ang bahay nila kaysa sa bahay
namin. Pero lahat ng yun hindi ko napansin. Lahat ng yun parang bula lang na dum
ating sa paningin ko. Iisa lang ang tumatatak sa isip at puso ko ngayon.

Gusto ko na ring mamatay.

_____

The next morning, maaga kaming gumising kasi pupunta pa daw kami sa mountain res
ort kung saan iksascatter ang ashes niya.

We travelled for 2 hours bago kami makarating sa resort. Unang tingin mo pa lang
hahangaan mo na ang lugar. It's like paradise. At lalong napapatingkad ang pali
gid dahil as autumn ngayon. Pero kahit gaano kaganda ang lugar, hindi nito maia
alis ang sakit na nararamdaman ko.

Para akong katulad ng mga dahon sa lugar na ito. Pinipilit kong kumapit kahit al
am kong malapit na akong malaglag. But unlike the leaves, na walang choice sa ka
nilang kahihinatnan, ako may choice. If I have choosen na patawarin at pakinggan
na lang si Tamako, hindi na dapat dumating sa puntong ito.

Pero ano pa ang magagawa? Nangyari na ang lahata at kasalanan ko.

At kahit ilang beses ko pang sisihin ang sarili ko, hindi ko na maibabalik pa s
i Tamako.

Everyone is crying is crying habang naglalakad kami to God's knows where. Nasa
tabi ko sila Mommy. Nasa unahan kami katabi sina Daddy, ang parents ni Tamako at
si Tamadao.

Our little procession stopped sa may isang bridge and underneath it is a stream.
Napakalinaw ng tubig. I can see my miserable expression and jumping off the thi
s bridge is really appealing.

Just to end this misery.

Para makasama ko na siya.

Kung pwede ko lang gawin pero hindi eh. Parang sinadya niya talaga ang nangyari.
Parang sinadya niyang buntisin ako, para makaksiguro siyang hindi ako magpapaka
matay. Para makakasiguro siyang matagal ang pagsasuffer ko sa mundo.

I brushed another batch of tears when his Mom handed me the urn kung saan nakala
gay ang ashes ni Tamako. I clung to it tightly.

My hands are shaking and my tears are streaming non stop.

"This is where he wanted to rest."

Hinintay nila na buksan ko ang urn pero hindi ko magawa. I can't bare to see his
remains. I can't bare seeing him like this.

Pero wala na akong magawa . I slowly opened his urn at kahit na masakit na masa
kit ang dibdib ko, I took a handful and slowly let it slip my hands.

Sa ginagawa ko parang unti unti ko na ding pinapakawalan ang buhay ko at it hurt

a lot. Parang unti unti na din akong pinapatay.

I gave the urn to his parents at sila din na scatter ng ashes hanggang sa maubos
. Hanggang sa matapos ang lahat.

Hanggang unti unti nawala ang alaala ni Tamako.

Napahawak na lang ako sa gilid ng bridge and cried my heart out.

Madami ang nagcocomfort sa akin hanggang sa sobrang napagod na ako sa kakaiyak.

Hanggang sa maubos ang luha ko na wala nang tumutulo at ang natitira na lang ay
ang sakit sa puso ko.

I just stayed there standing motionless. Naramdaman kong unti unting nawawala an
g mga tao pero wala akong planong umalis.

Kahit man lang sa ganitong paraan maipakita ko kay Tamako na hindi ko siya iiwa
n. Which I should have done nung buhay pa siya.

"Bakit kasi hindi ka nakapaghintay?"

"Mawawala naman ang galit ko eh, hindi naman kita kayang tiisin habang buhay. Ba
kit ba ang daya daya mo? Bakit palagi mo na lang akong iniiwan?"

"Sabi mo gusto mong marinig na sabihin kong mahal kita? Pero bakit hindi mo na y
un hinintay?" Tumulo na naman ang mga luha ko. Akala ko natuyo na pero meron ap
din pala.

"Ni hindi mo hinintay na sabihin kong magiging Daddy ka na."

"Hindi mo na maririnig. I can't even see your smile at hindi ko makikita ang exc
itement sa mukha mo pagsinabi ko na buntis ako."

"Pero I know, kung saan ka man ngayon, naririnig mo ako. I'm so sorry for hurtin
g you. And I love you, Daddy."

"I love you too Mommy."

CHAPTER 49

"I love you too Mommy!"

Parang biglang na freeze ang luha ko na tumutulo. Parang biglang umurong.

Ang tagal ko nang di nagmumura pero paksyet! Minumulto na ba ako? Agad agad?

Hindi pa ako tumitingin sa may ari ng boses. Natatakot ako. Baka wala akong maki
ta or kung may makita man ako, baka transparent, kung hindi man transparent, bak
a may dugo dugo sa mukha.

Sinabi ko na ba that Tamako shot his head kaya hindi na pinakita sa amin ang bod
y niya? My God! Kahit asawa ko yun takot pa din ako sa multo.

Huminga ako ng malalim. Baka nga guni guni ko lang yun. Sa sobrang lungkot na na
ramdaman ko I'm hearing things. Hindi pa naman siguro ako nababaliw di ba?

Pinakiramdaman ko ang paligid then I heard the rattling of the leaves dahil sa
may umaapak and the rattling of the leaves ay papallapit sa akin. Kahit nananayo
ang balahibo ko, pinilit ko ang sarili ko na tumingin sa pinanggalingan ng bose
s at ng mga yapak.

Kung hindi lang talaga mas nangingibabaw ang sakit na nararamdaman ko ngayon, si
guro tumakbo na ako ng mabilis dahil sa takot.

Because I saw Tamako right in front of me. Hindi ako pwedeng magkamali. Hindi ya
n si Tamadao. Sinabi ko nang hamak na mas pogi si Tamako kaysa kay Tamadao kahit
na identical sila and kahit kailan hindi ako nagkamali sa kanila. Ilang beses
ko pang kinurap ang mga mata ko to make sure na hindi lang ito guni guni pero hi
ndi talaga nawala ang kaluluwa niya sa harapan ko.

It's confirmed.

Minumulto niya talaga ako. Siguro para sumbatan ako sa mga ginawa ko.

Gusto ko siyang yakapin pero natatakot ako na baka wala akong mahawakan at mawal
a bigla. Oo natatakot ako na kahit multo niya hindi na magpakita sa akin. Na kah
it sa kunting panahon, kahit kaluluwa na lang siya, nakikita ko siyang nakatayo,
nagsasalita at ngumingiti.

Tumingin ako sa kanya. Nakangiti siya kaya ngumiti na din ako. Nagtinginan kami
and for the first time, naramdaman kong masarap pala makipagtitigan sa multo. Ka
hit tumutulo ang luha ko ngumiti ako. Kahit man lang sa huling sandali maipakita
ko sa kanya na mahal ko siya. Na hindi ako galit sa kanya at hindi niya babauni
n ang galit ko sa kabilang buhay.

"You came back." Sisinghot singhot pa ako

"Of course." Instead na manayo ang balahibo ko kasi nagsasalita ang multo ni Tam
ako, my heart was overwhelmed with happiness upon hearing his deep husky voice.

"I'm sorry." Napayuko ako.

"It doesn't matter anymore." Oo nga naman. It doesn't matter anymore. Ano pa ang
magagawa ng sorry ko? Mababalik ba nun ang buhay niya? Hindi na di ba? At alam
ko maya maya lang mawawala na pati ang ghost niya at habang buhay ko na siyang
hindi makikita.

"Pwede ba kitang ma hug?" I saw him smiled gently tapos he opened his arms. Ako
na mismo ang lumapit sa kanya and I hugged him tight. Naramdaman ko din na niyak
ap niya ako.

Shet lang! Wala na akong pakialam kung ghost man ang kayakap ko o ano basta may
akap ko man lang si Tamako kahit ngayon lang.

Mas lalo kong hinigpitan ang yakap ko sa kanya and I felt him tightened his embr
ace too. Hindi ko napigilan ang luha ko.

"Paano na ako ngayon? Hindi ko na alam kung pano ako mabubuhay ng wala ka." Nara
mdaman kong pnapat niya ang likod ko na parang pinapatahan niya ako. Lalo akong
naiyak. Sino na ang magpapatahan sa akin kung wala na siya?

"Ano ang sasabihin ko sa baby natin kung magtanong siya kung anong nangyari sa D
addy niya?" SInghot singhot

"Bakit ba ang daya mo kasi? Iniwan mo na ako dati tapos ngayon iniwan mo ulit ak
o. Ang hilig mong mang iwan. Ang sakit na kaya."

"Hinding hindi na kita iiwan." nanayo ang balahibo ko sa sinabi niya. Ibig niya
bang sabihin, mumultuhin niya ako araw araw? Oras oras? Minuto minuto? Every sec
ond of the day?

"Hindi ka pwedeng magstay dito sa mundo. You have to go where you belong." Hindi
kesyo hiningi ko eh pipiliin niyang maging ghost na lang. Kailangan din ng kal
uluwa niya ng katahimikan.

"I belong to you."

"But you have to give your soul a rest." Hinawakan niya ang dalawang balikat ko
and pinatingin niya ako sa kanya. Damn! I'm gonna miss his eyes.

"Kre, buhay pa ako."

"Nakakainis ka naman bakit kasi nagsuicide ka! Nakakainis....WHAT!???" Unti unti

ng nagsisink in sa isip ko ang sinabi niya.

Kre buhay pa ako.

Kre buhay pa ako

Kre buhay pa ako.

Tinitigan ko siya ng matagal. Lumapit ako sa kanya at inamoy siya. Amoy Lanvin p
a din. Kelan pa gumamit ng perfume ang multo.

Shit!

"Buhay ka pa?" I saw him smile tapos tumango.

"Hindi ka nagsuicide?" Tuluyan ng tumigil ang luha ko.

"Hindi." Nakangiti pa din siya. Napalunok ako.

"Then sino ang iniiyakan ko?" My eyes automatically narrowed.

"I will explain everything." Hinawakan niya ang kamay ko pero tinulak ko lang si
ya.

Parang kasing liwanag ng sikat ng araw ang katotohanan.

NILOKO NIYA AKO.

"Explain? Halos mamatay ako sa kakaiyak. Gusto ko na ngang magpakamatay tapos m

ag eexplain ka?" Nakangiwi na siya. OO alam kong cute siya pag nakangiwi pero pa
kialam ko? Naubos ang luha ko sa walang kwentang bagay.

"Ahmmm...Hehe." At ngumiti pa siya sabay kamot ng ulo.

"Peace?" Sabay sign ng peace. Nanlaki ang mga mata ko.

"Peace? Limang araw akong umiyak ng walang tigil. Halos hindi ko binitawan ang s
uicide letter mo. Peace lang at ahmmm hehe ang isasagot mo!?"

"Hindi yun suicide letter. Love letter yun.. Sinabi lang ni Tamadao yun para daw
may effect." lalong naningkit ang mga mata ko.

"Ako lang ba ang walang alam dito?" Napakamot ulit siya ng ulo at tumango. So l
ahat sila pinakaisahan ako? As in lahat?

"I hate you!"

"It's not my idea Kre." Hindi ko siya pinakinggan.

"I really really hate you!" Pinagsusuntok ko na ang dibdib niya.

"Ouch!" Hindi naman niya sinasangga ang mga suntok ko. Hinahayaan lang niya ako.

"I fucking hate you!"

"Paksyet ka!" Suntok

"Paksyet" Sipa.

"Pak---." Hindi ko na natuloy ang sinabi ko kasi he suddenly grab wrist, pulled
me towards him and claimed my lips fully.

Paksyet! Pero ang sarap pa rin niya talaga humalik. Napapikit na lang ako. Sino
ang hindi mapapapikit? My God! Pero kahit galit ako sa kanya ngayon, hindi ko ma
ipagkakailangang sobrang namiss ko siya.

"Mahal kita at miss na miss na miss na kita Misis Sia." He said before he claime
d my lips again. Nagpaubaya na ako. I entwined my arms on his shoulders and answ
ered his kisses.

Ano pa ba ang magagawa ko? Napakaepokrita ko naman kung sasabihin kong di ko siy
a namiss?

"Hindi pa kita napapatawad." I said in between our kisses. Mukhang wala siyang p
lanong tumigil at ayaw ko rin namang tumigil siya.

"I know." He again claimed my lips. Mukhang pinagkaitan. Pero pinagkaitan naman
talaga siya kaya hinayaan ko na lang. Masarap naman eh. Lol. Naglalandi na ako
. Pero hindi pa talaga kami tapos ng lalaking to.

Niyakap niya ulit ako and his other hand touched my tummy. Hindi yung ipinatong
lang niya sa damit ko. Talagang pinasok niya sa loob ng shirt ko ang kamay niya
para maramdaman ang tyan ko.

"Baby, ngayon ko lang nalaman, ang sweet pala ng Mommy mo sa multo."

"Aray!" Sinuntok ko kasi siya.

"Hindi mo ba alam na kada suntok mo may katumbas na halik?" May nakakalokong ngi
ti na sa labi niya.

Sinuntok ko siya ulit.

"Sige lang. Mamaya ako gaganti." Feeling ko namula ako sa sinabi niya at sa naka
klokong ngiti sa mga labi niya. Kahit hindi niya sabihin alam ko ang tinutukoy n
iya.

"Buntis kaya ako!"

"So?"

Author's Note:

This is the second to the last chapter. So isang Chapter na lang at Epilogue na!
Magdiwang tayo at matatapos na din to.

1 of 3

Chapter 50

KRIZZA POV:

Pumunta na kami sa isang rented house sa may resort. Andun daw silang lahat eh.

"Oi Kre, may kasama kang multo? Nakaakbay sayo oh" Bungad sa amin ni Tamadao pa
gpasok namin may kasama pang ngisi yan. Tiningnan ko siya ng masama.

"Galit siya." Sabi naman ni Tamako sa kakambal niya. Pinilit kong kumalma. OO ng
a natutuwa ako at hindi ako nabiyuda pero hindi nakaktuwa na pagtripan. Takte ni
la!

"Magexplain ka!" Bulyaw ko kay Tamadao. He looked at me innocently.

"Bakit ako? Nakisakay lang naman ako sa plano." Tapos tumingin siya sa inuupuan
nina JC at ni Jaysonsa.

"Oi wala kaming malay dyan." Tapos nag iwas din ng tingin ang dalawa. Aba ayaw t
alagang umamin kung sino ang may pakulo ng lahat ng to?

"Walang aamin sa inyo?" Tumaas na ang boses ko. Nagtinginan na silang lahat. Han
ggang sa mapako ang tingin nilang lahat sa isang tao na prenteng nakaupo sa isan
g upuan at kumakain ng chichirya na parang walang pakialam sa mga nangyayari sa
mundo.

"WHAT?" Sabay tingin sa aming lahat.

"Yanyan?"

"Di ba nagkaayos naman kayo? I'm just protecting my investment." Sabay kain ng h
awak niyang chichirya. Paksyet! Pero siya ang may pakana ng lahat?

YANYAN's POV

"Good evening Olympian Gods!" I beamed at all of them. Sinasabi ko na nga ba at

andito si Tamadao eh.

"Hi Yanyan." Sabi nina Jayson at ni Sir JC. Tumayo naman si Tamadao para ikiss a
ko sa cheek. Sus! Kay popogi talaga ng mga nilalang na to. Walang kang itulak
kabigin. Pero wala eh, nahumaling ako kay Tamadao. Ahihihi.

"Anong meron? Bakit may inuman?" Naupo ako sa tabi ng bf ko at inakbayan naman n
iya ako agad. Ang sweet talaga niya.

"Yung mag asawa kasi, habang tumatagal lumalala ang problema." Sabi ni Jayson ha
bang nilalagyan ng inumin ang baso ni Tamadao. I took the glass and started sipp
ing it.

"Tagal na yun ah! Hanggang ngayon di pa rin naaayos?"

"Kaya nga sobrang frustrated ni Tamako. Ayun nagkulong na naman sa kwarto." Tae,
pag nagkahiwalay ang dalawang yan, nanganganib ang isang milyon ko. Baka naman
sinasadya ni Krizza ang lahat para matalo ako sa pustahan? Kainis naman! Kailang
an kong gumawa ng paraan bago matapos ang isang taon.

"Hindi sila pwedeng maghiawalay!" I declared. Hindi pwedeng matalo ako.

"Hindi talaga! Mababaliw ang kakambal ko."

"Gawan natin ng paraan, tawagin mo si Tamako , D." D ang tawag ko kay Tamadao.
Ang panget naman kung buong Tamadao. Sayang sa laway. Hehehe. At dahil uto uto a
ng bf ko tumayo naman siya at pinuntahan sa kwarto si Tamako.

Lumabas si Tamako na parang namatayan. Grabe ang epekto ni Kre sa lalaking to. K
ung ako ang asawa ni Tamako hinding hindi ko to pahihirapan ng ganito. Aba sayan
g ang mga araw at ang malalamig na gabi kung mag-aaway lang kami. Pero sa totoo
lang, d hamak naman na mas pogi si Tamadao kaysa kay Tamako noh! Ahehehe.

"Hindi pa din ba kayo nagkaayos ni Krizza Marie Yen Sia?" Tumingin siya sa akin
with his sad chinito eyes tapos umiling.

"Ano ba ang ginagawa mo para mapatawad ka niya?" Sinuklay niya ng kamay niya ang
buhok niya at nagsimulang ikwento ang mga nangyari.

"Talagang hindi uubra yang mga ginagawa mo! Knowing Krizza, sa tingin mo madadal
a siya sa paawa effect mo? Sa tigas ng ulo niya. Kahit lumuha ka pa ng dugo sa h
arapan niya hindi niya ibababa ang pride niya. Lalo na at alam natin lahat na ik
aw ang may kasalanan." Hay naku, naturingang asawa pero hindi kilala ang asawa n
iya.

"Ano pa ang pwede kong gawin para magbati na kami?" He sound really frustrated.
Hindi naman pala masama na pagbatiin silang dalawa ng dahil sa isang milyon kasi
may mapapligaya akong dalawang tao. Ang bait ko talaga! Hehehe.

"Magpakamatay ka!" Napatingin silang apat sa akin. Kulang na lang batukan ako ni
Tamadao.

"Gusto mo siyang magsuicide?" Exaggerated na reaksiyon ni Juan Carlos Cario.

"Paano sila magkakabalikan ni Krizza kung magpapakamatay siya.!" Isa pang OA ito
ng si Jaysonsa Valiente.

"Baby Yannie, I think it's not a good idea." Grabe ang sweet sweet talaga ng bf
ko. Hahalikan ko to mamaya. Hehehe.

"Ayoko ngang magsuicide. Ano ako sira!" Hay naku! Kung hindi lang dahil sa isang
milyon hinding hindi ako makikipagusap sa mga abnoy na mga poging lalaking to.

"Sinabi ko bang totohanin mo? Ha!? Gosh!"

"So, palalabasin lang nating nagpakamatay si Tamako?" JC.

"Siempre!"

"Pero baka makunan si Krizza pag nalaman niya." Tamako.

"Hindi yan. Babantayan naman siya eh. Pero kung ayaw mo sa idea ko bahala ka." I
'm crossing my fingers. Kais kung di papayag yang si Tamako, Naku! Goodbye, spag
hetti, goodbye hotdog, goodbye Carlo, goodbye 1 milyon.

3 of 3

"Paano kung hindi pa rin niya ako patatawarin?" Sus, ubod ng nega naman nito pag
dating kay Krizza.

"Totohanin mo na ang pag suicide. Wala ka nang pag asa pag nagkaganun! Kaya ikaw
simulan mo na ang paggawa ng love letter. Siguraduhin mong tagos sa puso yan h
a." Napangiwi silang tatlo sa sinabi ko.

At dahil nga ako si Yanyan the great, wala silang nagawa kundi ang sundin ang pl
ano ko. Sa gusto at sa gusto nila.

OCA's POV:

Alam niyo ba kung bakit ako pumayag sa planong ng sira ulong gf ni Tamadao? Kasi
daw libre ang airfare at accomodation papuntang Japan.

JAYSON POV:

Pumayag lang naman ako sa mga plano nila kasi wala akong maisip na ibang plano.

TAMAKO's POV:

Wala na akong choice kundi ang makiayon sa plano ni Yanyan. Kahit magastos! Tsss
.

TAMADAO's POV

Kung saan masaya ang gf ko susuportahan ko siya. Hahahaha. And besides parang hi
ndi pa ako nasanay sa mga outrageous plans niya.

KRIZZA's POV

Natapos na ang diskusyon sa sala ng guesthouse. Nakakain na din kaming lahat. Um

uwi na sa Philippines and parents nina Tamako. Yung parents ko naman dumiretso s
a Europe. Siempre business na naman. Ang natira sa guesthouse si JC, si Jayson,
SI Tamadao, si Yanyan at Ako at si Tamako.

Hindi pa rin ako makapaniwala na ang may pakana ng lahat ay ang isa sa mga bestf
riends ko.

"Bakit ka nakasimangot?" Lumapit sa akin si Tamako at inakbayan ako.

"I can't believe that Yanyan tricked me!" Umiling iling pa ako.

"Tumulong lang naman siya para magbati tayo.."

"No! Ginawa niya yun dahil sa pustahan namin. And now, I'm doomed. Kailangan ko
siyang bayaran ng isang milyon! My gosh!" Pero instead na magulat siya tumawa la
ng siya ng malakas.

"Tutulungan kitang magbayad kay Yanyan, pero for the meantime. Ako muna ang mani
ningil." Tapos tiningnan niya ako ng malagkit.

Paksyet!

Ang dami ko naman atang utang!!!

Author's Note: Bakit palagi na lang si Tamadao ang pinagbibintangan niyo? Hindi
niyo ba napansin na may mas eccentric pa sa kanya?

Epilogue

TAMAKO's POV ( Kaisa isang POV ni Tamako na hindi siya malungkot.)

"Uggghhhh!" Napangiti ako habang tinitingnan ang asawa ko. Nanggigigil na naman
siya. Nakailang check na ba siya? Halos maubos na ang checkbook niya kakasulat
tapos pupunitin at magsusulat ulit.

"I can't do this." She said. Frustration is evident in her voice tapos pinunit u
lit ang isang check. Natawa lang ako. Tiningnan niya ako ng masama.

"Tatawa tawa ka dyan. Kasalanan mo to!" I just chuckled at her outburst. Tumayo
ako mula sa pagkakahiga and walked towards her. Napatingin siya sa akin and I sa
w her turned to crimson at inalis agad ang tingin sa akin. Isa ito sa mga bagay
na gusto ko sa kanya. She is so prudent. Mag asawa na kami pero nahihiya pa din
siya sa akin.

"Hindi ka man lang ba magbibihis or magtatapis bago ka rumampa sa loob ng kwarto

?" Ngumiti lang ako at lalong lumapit sa kanya.

"Wala naman akong dapat ikaworry. The door is locked and besides sayang lang sa
effort kung magbibihis pa ako kung huhubarin din naman mamaya." Lalo siyang namu
la sa sinabi ko. Pinipigilan ko lang na tumawa ng malakas kasi alam kung pag gin
awa ko yun lalo siyang maiinis. But I just can't help it. I love teasing her.

"Wala ka bang planong lumabas ng kwarto?" nanlalaki na ang mga mata niya. She je
rked up when I touched her shoulders and sensually massage it. Nasa likod niya a
ko and I can feel her stiffen nung dinikit ko ang katawan ko sa kanya. Kahit na
nakasuot siya ng silk robe alam kong she can feel me behind her.

When I kissed her neck and nibbled her ear, nabitawan na niya ang hawak niyang s
ignpen.

"Tamako..." Her protest sounds more like a moan na lalong nagpaturn on sa akin.
Then I whispered in her ears.

"Hindi pa ako tapos maningil. Interest pa lang yung kagabi, hindi mo pa nababaya
ran ang principal."

I lowered my hand and touched her tummy na medyo umuumbok na. My heart overflow
ed with happiness.

Hindi lahat nabibigyan ng second chance. And I am lucky to have been given that
chance. Madali lang kasi ang mag give up. Madali lang ang tumalikod sa isang bag
ay o pangarap without even fighting. Madali lang ang maglet go lalo na kung nas
asaktan na tayo. Kaya nga may tinatawag na move on kasi alam natin na tatalikur
an man natin yun , makakalimutan din natin yun in time. Pero makalimutan ba tala
ga natin? Aren't we hunted by 'what if's'? Hindi ba natin naisip na 'paano kaya
kung nag stay pa ako ng kunti? Paano kaya kung ipinaglaban ko? Paano kaya kung
hindi ako naggive up basta basta?'

2 of 5

Mahirap kasi bumalik sa isang bagay na iniwanan mo na lalo na kung feeling mo ok

ay ka na sa iyong comfort zone. Kasi alam mo babalikan mo ang lahat ng memories,
lahat ng sakit at kung ano ano pa. But isn't it worth taking the risk? Hindi ba
mas maganda na makakasama mo ang isang tao hindi dahil sa comfortable ka pag ka
sama mo siya kundi dahil sa masaya ka pagkasama mo siya? Kung gusto mo ng comfo
rtable bumili ka na lang ng unan. Hehehe.

Isa pa, how would you know what happiness beside that person if you didn't even
try? If you didn't grab the chance that was given to you?

I, Tamako Michael Sia. (Hindi niyo alam na may Michael pa name ko ano?)

I took the risk.

I go beyond my comfort.

And what more could I ask?

Nothing else.

Right now, I just want to thank God for giving Krizza to me and for giving us a
child.

For giving us a second chance to be happy.

KRIZZA's POV (Hindi pa ba kayo nagsasawa sa POV ko? Halos lahat na lang ng chapt
er POV ko.)

Alam niyo yung feeling na reklamo ka ng reklamo pero gusto mo naman? Pakipot ang
tawag doon. Yung mga time na hinahug ka tapos sasabihin mo na, 'Ano ba!' pero d
eep inside kinikilig ka na. Na gusto mo nang tumili sa kilig pero siempre magkuk
unyari ka muna. Pakipot nga di ba?

Katulad ng ginagawa niya sa akin ngayon, kunyari ayaw ko pero kulang na lang ako
na ang tumulak sa kanya sa kama. Hehehe. Ikaw ba naman kasi rampahan ng hubad n
a hot na lalaki after a night of amazing lovemaking. Di ko lang alam kung hindi
magissing ang natutulog mong berdeng kaluluwa. Hehehe.

Tapos sasabihin niyang interest pa lang yung kagabi? Paano pa ang principal di b
a? Kung ganyan palagi. Uutang ako palagi sa kanya. Hehehe.

Kaya promise ko sa sarili ko when it comes to Tamako, hindi na ako magpapakipot.

Sayang kasi ang miles. Hehehehe. Tae, ayaw ko sanang maglandi kasi last POV ko
na to pero hindi ko mapigilan.

Napangiti ako. Mayaman nga talaga ako. Hindi lang dahil sa mapera kami. Given na
yun. Hehehe. What i mean is, mayaman ako sa lakas ng loob, sa mga kaibigan, at
lalong lalo na sa pagmamahal.

Inaamin ko dumating din sa point na naging mahirap ako. Dumating sa point na mas
pinairal ko ang pride ko dahil sa takot akong masaktan. Pero kahit pala pinair
al ko ang pride ko masasaktan pa din ako. And your pride couldn't really make yo
u happy. Kaya nga isa sa mga deadly sins ang pride di ba? Kaya pag sinabing 'Pr
ide na lang ang natira sa akin, lulunukin ko pa ba?' Why not? Why would you nurt
ure a sin? Why would you nurture something that is making you miserable? Someth
ing that is making you unhappy? Di ba kabaliwan? Unless pangarap mong maging mis
erable ang buhay mo.

Kaya nagpapasalamat ako na natauhan ako. Nagpapasalamat ako dahil sa mayaman ako
sa pagmamahal ng pamilya at kaibigan ko na hindi naggive up sa akin. Na hindi
tumitigil sa pag untog sa akin para matauhan ako.

Nagpapasalamat ako sa asawa ko na kahit isa akong spoiled brat, ma-pride, selfis
h, maldita, maganda, at mayaman hindi pa din siya naggive up sa akin.

Tinanong ko siya kagabi kung bakit despite ng mga sakit na naranasan niya sa aki
n, eh minahal pa din niya ako. Kung tutuusin hindi basta basta pananakit ang gin
awa ko sa kanya. I've said words, na sobrang nakakasakit. Pero halos matunaw an
g puso ko when he answered that ,

'Mas masakit ang posibilidad na hindi kita makakasama habangbuhay. The pain is
nothing compared to the happiness that only you could give me.'

Kung hindi ka pa maluha sa sinabi niya ewan ko na lang.

Alam ko naman, na bilang mag asawa, there will be times na mag aaway kami at hin
di forever na smooth sailing ang relasyon namin. Pero alam ko rin na malalampasa
n namin kung ano man na ang mga yun. Dahil sa isang rason.

Mayaman kami.

Mayaman kami sa pagmamahal.

And I know that our love is worth fighting for.

Teka lang... Nadidistract ako...

Huminga ako ng malalim. Something is poking at my back at nakalas na ng mga kama

y niya ang tali ng bathrobe ko.

His hands are now wondering at di ko napigilan ang mapasinghap when he kissed th
e side of my neck and both of his hands cupped both of my breasts.

"I love you Misis." He kissed my nape and bit my earlobe. Hindi ko nakayanan. Hu
marap ako sa kanya.

Kasabay ng pagharap ko, nalaglag ang silk bathrobe ko and I wear nothing underne
ath.

"I love you too Mister." He claimed my lips and carried me to the bed.

Bukas na bukas babayaran ko si Yanyan.

Dahil ako si Krizza Marie Yen-Sia. Mayaman.

12 years after...

RAYNE'S POV

Nakakainis naman!

Kasalanan lahat ito nina Mommy and Daddy. I don't know what took them so long to
be together.

Kung nagkaayos lang sila ng maaga aga, then I should have been with the juniors
and the seniors sa prom nila. Sana prom ko na din ngayon. Tsss.

Sana, nalampaso ko na ang bitch na si Mia at hindi na siya naging prom queen. G
rrrr. Kaasar talaga. If I've been there , she wouldn't have the chance to dance
with Luke.

Hindi sana ako nagngingitngit ngayon kasi hindi ako pwedeng makipaghalubilo kasi
I'm only an usherette and I cannot dance and be with the juniors and the senior
s.

Hindi sana ako nagmumukmok at nagpapalamok dito sa tabi ng faucet. Ahhhhhhh. Kai
nis naman kasi sina Mommy and Daddy eh.

I unconsciously opened the faucet and let the water ran.

"Hoy, anong ginagawa mo? Bakit ka nagsasayang ng tubig?"

Tumingin ako sa nagsasalita. I saw Luke, looking very handsome in his tuxedo. Aa
minin kong pogi siya pero playboy siya eh. Kaya kahit may kunting crush ako sa k
anya, hindi ko pa rin siya papatulan.

"Pakialam mo?" Tinaasan ko siya ng kilay.

"The wasting of resources is my business." Lalong tumaas ang kilay ko. Mukhang
aabot na sa ceiling sa taas,

"I don't care about your business at kahit magsayang pa ako dito ng tubig, oka
y lang. Kaya kong bilihin ang buong La Mesa Dam kasama na ang kaluluwa mo as fre
ebies." Tumingin siya sa akin ng masama.

"Aba! Aba! Ang angas mo ah! Sino ka sa palagay mo?" I smirked at him.

"Ara Lorraine Yen-Sia. Mayaman."

-end-

Author's Note:

Ayoko ng mahabang author's note kasi tinatamad ako.

Thank you po sa lahat ng mga nagbasa ng story na to. Naoverwhelm ako sa init ng
pagtanggap niya sa story na to. Pasensiya na kung matagal mag update. Ano, Feeli
ng ko naging 3K ang fans ko dahil sa storyang ito. Thank you po sa inyo. Sa mga
votes and comments na talaga naman na nakakapagpangiti sa akin. Maraming maramin
g maraming salamat po.
Wala na po itong sequel kaya po wag na magrequest ng sequel kasi hindi na kakaya
nin ng powers ko.

This will be the end of Krizza at Tamako's story so they are now bidding their f
arewell.

<PIXTEL_MMI_EBOOK_2005>1</PIXTEL_MMI_EBOOK_2005>