ပဒုိမန္းရွာ (သို႔မဟုတ္) Eရာ၀တီမွ ေဒါနေရဆန္

(၁)
ဒီ ေဖေဖၚ၀ါရီလထဲမွာက တိုက္တိုက္ဆိုင္ဆိုင္ Aမွတ္ရစရာေတြကလဲ မ်ားျပားလွပါတယ္။ က်ေနာ္နဲ႔သန္းေကာင္စာရင္းတခုတည္း Aတူေနျဖစ္ခဲ့တဲ့
ကိုႏိုင္၀င္း (ႏိုင္၀င္းေဆြ) ဆုံးခဲ့တာလဲ ေဖေဖၚ၀ါရီလထဲမွာ ျဖစ္ခဲ့သလို၊ ဆရာျမသန္းတင့္ နဲ႔ကိုသိန္းတင္ (စာေရးဆရာတင္သိန္းေမာင္ေခၚ ပထ၀ီေမာင္တင္) ဆုံးခဲ့
ဲ ွာပါပဲ။ Uီးျမသန္းတင့္နဲ႔ ကိုသိန္းတင္ဆိုရင္ - တရက္တည္း တေန႔တည္းေတာင္Aတူတူ သၿဂႋဳလ္ခဲ့ရေလသတဲ့။ Uီးျမသန္းတင့္က ေဆး႐ံုႀကီး
တာလဲ ေဖေဖၚ၀ါရီထမ
မွာ ဆုံးခဲ့တာျဖစ္ၿပီး ကိုသိန္းတင္က Aင္းစိန္ေထာင္မွာ ေထာင္ခ်ခံေနရရင္း ဆုံးခဲ့ရတာျဖစ္ေပမဲ့၊ သၿဂႋဳလ္ခဲ့ရတဲ့ေန႔ရက္ကေတာ့ တရက္တည္းျဖစ္ခဲ့ရပါတယ္။ Aဲဒီ
တုန္းက AေမလူထုေဒၚAမာကေတာင္ ‘ႏွေမ်ာတသ ယူက်ဳံးမရနဲ႔ လြမ္းေလာက္တဲ့ေရးေဖၚေတြ’ လို႔ေခါင္းစည္းတပ္ၿပီး Aမွတ္တရေရးခဲ့ဖူးပါတယ္။ က်ေနာ္ ကိုယ္
တိုင္လဲ ‘ခ်စ္စြာေသာ ကိုသိန္းတင္’ လို႔ေခါင္းစည္းတပ္ၿပီး ပထမဆုံး ‘ေခတ္ၿပိဳင္’ ကေနေရးခဲ့ဖူးပါတယ္။ ေနာက္ေတာ့ - ‘သံတိုင္ၾကား ေႂကြသာြ းရတဲ့ ၾကယ္စင္ေတြ’
ဆိုၿပီး ႐ုပ္ပုံလႊာေပါင္းခ်ဳပ္Aျဖစ္ (၂၀၀၁) ခုႏွစ္ထမ
ဲ ွာ ထုတ္ေ၀တဲ့Aခါ ‘ခ်စ္စြာေသာ ကိုသိန္းတင္’ လဲ ပါ၀င္ခဲ့ပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ - က်ေနာ္Aင္မတန္ ခ်စ္ခင္ေလး
စားတဲ့ UီးေလးUီးခင္ေမာင္ျမင့္ (ျပည္သူ႔တိုးတက္ေရးပါတီ Uကၠ႒ႀကီး Uီးခင္ေမာင္ျမင့္) ေထာင္ထမ
ဲ ွာပဲ သူရဲေကာင္းပီသစြာ က်ဆုံးကြယ္လန
ြ ္ခဲ့ရတာဟာလဲ Aခုလို
ေဖေဖၚ၀ါရီလထဲမွာပဲ မဟုတ္လား။
ဒီႏွစ္ ေဖေဖၚ၀ါရီလဆန္းကတည္းကပဲ Aေမရိကန္မွာေနတဲ့ မိတ္ေဆြတေယာက္က Uီးျမသန္းတင့္နဲ႔ပတ္သက္တဲ့ ကဗ်ာ ေဆာင္းပါး ႐ုပ္ပုံလႊာ တခုခု
ေရးထားတာမ်ားမရွိဘူးလား၊ ရွိရင္ေပးစမ္းပါလို႔ က်ေနာ့္ဆီ လွမ္းစာေရးခဲ့ပါေသးတယ္။ Uီးျမသန္းတင့္ဆိုတာ ဘယ္လိုစာေရးဆရာႀကီးလဲဆိုတာ ေတာ္ေတာ္မ်ား
မ်ား သိၿပီးျဖစ္ပါတယ္။ ေထာင္လက
ဲ ်ဖူး၊ ကၽြန္းလဲ Aပို႔ခံရဖူး႐ံုမက ေျမေပၚႏိုင္ငံေရးပါတီ လႈပ္ရွားမႈေတြမွာ ျပည္သူ႔တိုးတက္ေရးပါတီရဲ႕ ဗဟိုေကာ္မီတီ၀င္Aျဖစ္လဲ
ြ ္ခဲ့ဖူးသူ မဟုတ္လား။ ေထာင္ကို ဘ၀တကၠသိုလ္လို႔ မၾကာခဏေရးခဲ့ၿပီး၊ ကၽြန္းကAျပန္မွာေတာ့ ကၽြန္းကို ေနာက္ခံကားAျဖစ္ထားတဲ့ သူ႔ရဲ႕နာမည္ႀကီး
ေဆာင္ရက
၀တၳဳႀကီး ‘ဓါးေတာင္’ ကိုေရးျခယ္ခဲ့တယ္ မဟုတ္လား။ ၿပီးခဲ့တဲ့ပတ္ထက
ဲ ပဲ Aေမရိကန္မွာပဲေနေနတဲ့ က်ေနာ့္ရဲ႕မိတ္ေဆြႀကီးကိုစိုးခ်ိန္ကလဲ က်ေနာ့္ဆီဖုန္းဆက္ၿပီး
ကိုႏိုင္၀င္း ( ႏိုင္၀င္းေဆြ) ရဲ႕ဇာတိရပ္ရာြ ေနာက္ခံနဲ႔မိဘေဆြမ်ဳိးသားခ်င္းေတြAေၾကာင္း မွတ္မွတ္ရရေမးလာျပန္ပါတယ္။ ဂ်ပန္က Aာဟာရစာေစာင္ကလုပ္မယ့္
ဆရာျမသန္းတင့္ - ႏိုင္၀င္းေဆြ Aမွတ္တရနဲ႔စာေစာင္Aထိမ္းAမွတ္Aတြက္ သိလိုရာရာေလးေတြ Aခ်က္Aလက္ေလးေတြကို စုေဆာင္းေပးဖို႔တဆင့္ ေမးျမန္း
ၾကည့္တာပါ-တဲ့။ က်ေနာ့္မွာ တိုက္တိုက္ဆိုင္ဆိုင္ Aမွတ္ရစရာေတြခ်ည္း Aဆက္မျပတ္ျဖစ္ေနခဲ့ရပါတယ္။
Aဲဒီလို ေဖေဖၚ၀ါရီလထဲမွာ တိုက္တိုက္ဆိုင္ဆိုင္Aမွတ္ရစရာေတြကို တသီတတန္းႀကီးသတိရေနမိဆမ
ဲ ွာပဲ၊ ေဟာ - - ပဒိုမန္းရွာတေယာက္ က်ဆုံး
ကြယ္လန
ြ ္သာြ းရျပန္ၿပီ - တဲ့။
တေန႔ကပဲ က်ေနာ့္ဇနီးသည္က ပန္းသီး Aခြံႏႊာဖို႔A႐ုိး၀ါ၀ါနဲ႔ဓါးေလးကို ထုတ္ယူလာေတာ့ ‘ဒါ - ဖထီးပဒို မန္းရွာေပးခဲ့တဲ့ ဓါးေလးကြ-’ လို႔ေျပာမိေသး
တယ္။ Aခုေတာ့ ပဒိုမန္းရွာတေယာက္လဲ ဆုံးပါးရျပန္ၿပီ။ Uေရာပမွာေတာ့ ေဖေဖၚ၀ါရီလ (၁၄) ရက္ေန႔ဟာ ‘ခ်စ္သူမ်ားေန႔’ ေပါ့။ ခ်စ္သူေတြက ခ်စ္သူေတြကို
ခ်စ္စရာႏွင္းဆီပန္း လွလွေလးေတြေပးၾက၊ ေမတၱာရဲ႕Aမွတ္Aသားေတြကို ေမႊးျမတဲ့ႏွင္းဆီပန္းဖူး ပန္းငုံေလးေတြနဲ႔ ဆြတ္ဆတ
ြ ္ပ်ံ႕ပ်ံ႕ပို႔သ ေဖၚျပေနႀကတဲ့ Aခ်ိန္မွာ၊
ြ ္းစစ္မီး Aရွိန္တၿငီးၿငီး ေတာက္ေလာင္ေနရဆဲ က်ေနာ္တို႔ႏိုင္ငံလို ၿငိမ္းခ်မ္းေရးငတ္ ဒီမိုကေရစီငတ္ Aမ်ဳိးသားေသြးစည္းညီၫြတ္မႈငတ္ ႏိုင္ငံေတြAဖို႔မွာ
ျပည္တင
ေတာ့၊ မုန္းသူေတြက မုန္းသူေတြကို က်ည္ဆံေတြ သတ္ျဖတ္မႈေတြ လုပ္ၾကံမႈေတြနဲ႔ပဲ ယုတ္ယုတ္မာမာ ပက္ပက္စက္စက္ ေပးေ၀ေဖၚျပ ေနႀကပါေရာ့ ကလား။
ပဒိုမန္းရွာလို ပုဂၢိဳလ္တေယာက္ ေသြးေျမက်ခဲ့ရတာ ေၾကကြဲစရာပါပဲ။

(၂)
Aေၾကာင္းAမ်ဳိးမ်ဳိးေၾကာင့္ ၀နယ္ကေနမာနယ္ပေလာဆီ ကိုႏိုင္၀င္း (ႏိုင္၀င္းေဆြ)ကို တာ၀န္ယူေခၚေဆာင္သာြ းခဲ့သူဟာ ပဒိုမန္းရွာပါ။ ျပည္တင
ြ ္းမွာ
ကိုႏိုင္၀င္းေနာက္ဆုံး ထုတ္ေ၀သြားခဲ့တဲ့ လုံးခ်င္း၀တၳဳရွည္စာAုပ္ႀကီးဟာ ‘ေရဆန္လမ္း’ ပါ။ ဒီေရဆန္လမ္း၀တၳဳႀကီးကို ကိုႏိုင္၀င္းဟာ က်ေနာ္နဲ႔Aတူေနေနတဲ့ကာ
လ၊ Aင္းစိန္ေဖါ့ကန္က တဲစုတ္သာသာAိမ္Aိုေလးထဲမွာပဲ တကုပ္ကုပ္Aထပ္ထပ္ေရးေနခဲ့ပါတယ္။ က်ေနာ့္ေရွ႕မွာပဲ ေရးေနခဲ့တာျဖစ္ေတာ့၊ တခါတရံ သူစ်ာန္
၀င္ေရးသားေနခ်ိန္ေတြမွာ က်ေနာ္ကပဲ ပန္းခူးေရေလာင္းAလုပ္ေတြ ၀င္၀င္လုပ္လိုက္ရတာ ခဏခဏပါပဲ။ တဲသာသာ Aိမ္Aိုေလးရဲ႕ေရွ႕မွာက ႏွင္းဆီနီခင္းႀကီး
ဟာ က်ေနာ္တို႔Aတြက္ရင္လႈိင္းခုန္ဖယ
ြ ္ သက္၀င္ပန္းခ်ီကားတခ်ပ္သာမဟုတ္၊ က်ေနာ္တို႔ရဲ႕ Aဓိကထမင္းAိုးႀကီးလဲ ျဖစ္ေနရတဲ့ကာလမဟုတ္လား။ ကိုနီဟိန္းနဲ႔
ကိုၾကည္ႏိုင္ ေရးလာခဲ့တဲ့ ‘ေရဆန္လမ္းAတြက္Aမွာ’ ကို က်ေနာ္တို႔၀ိုင္း၀န္းဖတ္႐ႈေ၀ဖန္Aတည္ျပဳ ေပးခဲ့ႀကပါတယ္။ ကိုႏိုင္၀င္းက ေတာ္လွန္ေရးကို ေရဆန္
လမ္းAျဖစ္ ျမင္ခဲ့ပါတယ္။ ေရဆန္လမ္းAျဖစ္ ပမာတင္ခဲ့ပါတယ္။ စာေပAနုပညာယU္ေက်းမႈ စစ္မ်က္ႏွာမွာလဲ ယU္ေက်းမႈေဟာင္းကို ဆန္႔က်င္ၿပီး ယU္ေက်းမႈ
သစ္ဆီ ေရွ႕႐ႈရာမွာ၊ ေတာ္လွန္တဲ့စာေပ Aႏုပညာဟာ ေဖာက္ျပန္တဲ့စာေပAႏုပညာကို တိုက္ပဆ
ဲြ င္ရင္း၊ ေဖာက္ျပန္တဲ့ေရပုပ္ေျမာင္း ေရစီးေဟာင္းကို ဆန္႔က်င္
ၿပီး တြန္းလွန္ဆန္တက္ ေလွာ္ခတ္ရတဲ့ ေရဆန္လမ္းAျဖစ္ နိမိတ္ပုံယူခဲ့ပါတယ္။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ႀကိဳက္တာ မႀကိဳက္တာေတြ ခဏထား၊ ဒီစာAုပ္နဲ႔ပတ္ သက္ၿပီး
Aသံပလံေတြေတာ့ ေတာ္ေတာ္ေလးထြက္ခဲ့ပါတယ္။ ဆရာစြမ္း (ေမာင္စမ
ြ ္းရည္) ကဆိုရင္ - သူ႔ရဲ႕ ‘ျမန္မာစာေပဘာလဲ ဘယ္လဲ’ ထဲမွာ ေရဆန္လမ္း ေ၀ဖန္ေရး
ထဲမွာ ‘ -- ႏိုင္၀င္းေဆြေရ - ေတြ႔လား ေတြ႔လား ေက်ာက္ေဆာင္’ လို႔ေတာင္ ေရးခဲ့ဖူးပါတယ္။
ဒီေနရာမွာ ထပ္ၿပီး တိုက္ဆိုင္လာျပန္တာက၊ ပဒိုမန္းရွာရဲ႕ ကေလာင္နာမည္တခုဟာလဲ ‘ေရဆန္’ ဆိုတာပါပဲ။ ေရဆန္လမ္းရဲ႕လက္ရာရွင္ ကိုႏိုင္၀င္း
ေဆြကို ၀နယ္ကေန မာနယ္ပေလာဆီ တာ၀န္ယူေခၚေဆာင္လာခဲ့သူဟာဖထီး ပဒိုမန္းရွာပါ။ ‘ေရဆန္’ ဆိုတဲ့ ကေလာင္ရွင္ ပဒိုမန္းရွာပါ။ ကိုႏိုင္၀င္းက သူ႔ရဲ႕ ‘ေရ
ဆန္လမ္း’ ကို ဘာလို႔ေရဆန္လမ္းလို႔ နာမည္တပ္ခဲ့တာလဲဆိုတာေတာ့ ထိုက္သင့္သေလာက္သိရွိခဲ့ၿပီးျဖစ္ေပမဲ့၊ ပဒိုမန္းရွာကဘာလို႔ ‘ေရဆန္’ ဆိုတဲ့ ကေလာင္နာ
မည္ကို ခံယူခဲ့သလဲဆိုတာကိုေတာ့ ခုခ်ိန္Aထိက်ေနာ္မသိပါ။ ‘ေရဆန္’ ဆိုတဲ့ကေလာင္ရွင္ရဲ႕ေဆာင္းပါးေတြ လက္ရာေတြကိုေတာ့၊ ကရင္ဘာသာနဲ႔ေရာ ဗမာဘာ
သာနဲ႔ပါ ထုတ္ေ၀ေနတဲ့ ‘သႏူးထူး’ ဂ်ာနယ္မွာ မၾကာခဏေတြ႔ရ ျမင္ရ ဖတ္႐ႈရရင္း ထူးထူးျခားျခားသတိမူမိ မွတ္သားမိေနေပမဲ့၊ ‘ေရဆန္’ ဆိုတာ ဖထီးမန္းရွာမွန္း၊
ကြက
ဲ ျဲြ ပားျပားသိရတာေတာင္ သိပ္မၾကာလွေသးပါ။ ကိုႏိုင္၀င္းေဆြ ကြယ္လန
ြ ္ျခင္း (၁၀) ႏွစ္ေျမာက္ ‘မဟူရာေမတၱာရွင္၏ ေတာ္လွန္ေရးစာေပ မွတ္တိုင္’ ဆိုတဲ့
Aထိမ္းAမွတ္စာAုပ္ ထြက္လာတဲ့ (၂၀၀၅) ခုႏွစ္ထက
ဲ မွ၊ ဆရာေရဆန္ရဲ႕ ကိုႏိုင္၀င္းေဆြAမွတ္တရ ‘ေတာင္႐ုိင္းေပၚက ေတးပန္းခ်ီ’ ကို ဖတ္ရရင္း ျပက္ျပက္ထင္
ထင္ သိရွိလာခဲ့ရတာ ျဖစ္ပါတယ္။
ကိုႏိုင္၀င္းတေယာက္ ၀နယ္ကေန မာနယ္ပေလာကို ဖထီးပဒိုမန္းရွားတို႔နဲ႔ လိုက္ပါသြားခဲ့တာျဖစ္တယ္ ဆိုတာကိုေတာ့၊ က်ေနာ္ တ႐ုတ္ျပည္ဖက္
ျခမ္း ေရာက္စကတည္းက သိၿပီးျဖစ္တဲ့Aတြက္၊ က်ေနာ္ပထမUီးဆုံး ဖထီးပဒိုမန္းရွာနဲ႔ လူခ်င္းစတင္ဆုံဆည္းခြင့္ရစU္ ဟိုလန
ြ ္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္ေပါင္းေတာ္ေတာ္ၾကာ ကာ
လကတည္းက ကိုႏိုင္၀င္းေဆြဘယ္လို က်ဆုံးသြားခဲ့ရသလဲဆိုတာရဲ႕Aျဖစ္သနစ္ကိုေတာ့ ဖထီးပဒိုမန္းရွာကို ကိုယ္တိုင္ကိုယ္က် ေမးျမန္းခဲ့ဖူးပါတယ္။ ဖထီးပဒို
မန္းရွာကလဲ ကိုႏိုင္၀င္းေဆြရဲ႕ ေနာက္ဆုံးေန႔ရက္ေတြAေၾကာင္းကို က်ေနာ့္ကို စိတ္ရွည္လက္ရွည္နဲ႔ ရွင္းျပခဲ့ဖူးပါတယ္။ ေလေAးေAးေလးနဲ႔ပဲ တလုံးခ်င္းတခ်က္
ခ်င္း ေျဖးေျဖးေဆးေဆးရွင္းျပေျပာဆိုေနတဲ့ ပဒိုမန္းရွာရဲ႕မ်က္ႏွာေပၚမွာေတာ့ ခံစားမႈAရိပ္ေတြ သိသိသာသာေ၀၀ဲေနတာ Aတိုင္းသားေတြ႔ေနရပါတယ္။ မာနယ္ပ
ေလာ လက္လတ
ြ ္ခဲ့ရမႈနဲ႔ဆက္စပ္ၿပီး ေျပာဆိုေနရတာျဖစ္တဲ့Aတြက္ သူ႔ေလသံဟာ တခ်က္တခ်က္ ဆို႔နစ္ဆိုင္းပ်ေနသလို၊ Aင္မတန္ ကရင္ပီသလွတဲ့ သူ႔မ်က္ႏွာ
ေပၚက ကရင္ေမး႐ုိးကားကားႀကီးဟာလဲ တင္းကနဲတင္းကနဲ ရံဖန္ရံခါ ျဖစ္ျဖစ္သာြ းတာ သတိထားမိလိုက္ပါတယ္။ Aဲဒီတုန္းက ဖထီးပဒိုမန္းရွာဟာ NLD – LA က
Uကၠ႒ - Uီးတင္ေA ာင္တို႔နဲ႔A တူတူ ဂႏၶာလရာဇ္ဖက္ကို ေရာက္လာခဲ့တာျဖစ္ပါတယ္။ သူတို႔ေရာက္လာေနစU္ တေလ်ာက္လုံး သူတို႔လွ်ဳိ႕၀ွက္တည္းခိုေနရာ တည္း
ခိုခန္းကို က်ေနာ္ေန႔စU္ မွန္မွန္ေရာက္ေနရပါတယ္။ တခါတရံ မနက္A ေစာႀကီးကတည္းက A ေဖၚသြားလုပ္ေနရရင္း၊ ညမိုးခ်ဳပ္မွ A ိမ္ျပန္ရတဲ့A ခါမ်ဳိးေတြလဲ
ရွိခဲ့ဖူးပါတယ္။ မနက္စာေရာညစာပါ သူတို႔ေတြနဲ႔ပဲ A တူတူစားျဖစ္ခဲ့ရတာေတြလဲ A ႀကိမ္ႀကိမ္ပါ။ A မ်ားA ားျဖင့္ေတာ့ တည္းခိုရာဟိုတယ္နဲ႔ သိပ္မေ၀းလွတဲ့ေန
ရာက ၾကံဳရာ ရွိရာ စားေသာက္ဆိုင္ေလးေတြမွာပဲ စားျဖစ္ၾကတာ မ်ားပါတယ္။ မနက္ေစာေစာစာစားရင္ Uီးတင္ေA ာင္နဲ႔ ဖထီးပဒိုမန္းရွာက တိုဟူးေပ်ာ့နဲ႔ရွမ္း
ဲြ ိုပဲ မၾကာမၾကာ စားတတ္ၾကပါတယ္။ ေန႔လည္စာ ညေနစာထမင္းစားႀကၿပီဆိုရင္ေတာ့ ‘ဖထီး ဘာစားမလဲၾကည့္ေလ’ လို႔ေျပာရင္ သူက ျမစ္၀ကၽြန္းေပၚ
ေခါက္ဆက
သား ဇာတိျပလာသလားမသိပါ၊ ငါးဒါမွမဟုတ္ ပုစန
ြ ္ဆိတ္ေသးေသးေလးေတြကို လက္ညွိဳးထိုးျပေလ့ရွိၿပီး၊ ပုစန
ြ ္ဆိတ္ေသးေသးေလးေတြကို နီေနေA ာင္ေၾကာ္
ထားတာကို ႏွစ္ႏွစ္သက္သက္ စားေလ့ရွိပါတယ္။ တခါေတာ့ သူႀကိဳက္တတ္မွန္းသိလို႔တUီးက ေနာက္တပြမ
ဲ ွာလိုက္တဲ့A တြက္ A ဒ
ဲ ီေန႔ညစာA ၿပီးမွာ ပုစန
ြ ္ဆိတ္
ေၾကာ္ေလးေတြက မကုန္ပဲေတာ္ေတာ္ကို ပိုက်န္ေနပါတယ္။ A ဒ
ဲ ါကို ဖထီးကဆိုင္ရွင္ဆီ ကၽြတ္ကၽြတ္A ိတ္ေလးေတာင္းၿပီး A ိတ္ထဲA ကုန္ထည့္ပါတယ္။ က်ေနာ္
က သူA ခန္းထဲေရာက္တဲ့A ခါ ေရေႏြးၾကမ္းနဲ႔ျမည္းဖို႔ ယူေနတာေနမွာလို႔ ေတြးမိလိုက္ပါတယ္။ လတ္စသတ္ေတာ့ - ဘယ္ဟုတ္မလဲ၊ ထုပ္ၿပီးတဲ့A ခါ ‘ခင္ဗ်ား -
A ိမ္ကိုယူသာြ းပါဗ်၊ ႏွေျမာစရာႀကီးဗ်ာ - A ိမ္မွာ ကေလးေတြ စားရတာေပါ့ - ’ လို႔ေျပာၿပီး က်ေနာ့္ကို ထိုးေပးတာကိုလဲ A ေၾကာင္း တိုက္ဆိုင္တိုင္း မၾကာမၾကာ
သတိရစရာ ျဖစ္ေနခဲ့ပါတယ္။ A ဒ
ဲ ီမွာ သူ႔ရဲ႕ခ်ဳိးျခံေခၽြတာတတ္မႈကို က်ေနာ္ဖ်တ္ကနဲျမင္လိုက္ရပါတယ္။
ဖထီးနဲ႔ထမင္းA တူစားျဖစ္ခဲ့တဲ့ A ႀကိမ္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားၾကံဳခဲ့ရရာမွာ က်ေနာ္သတိထားမိတာတခုက ပဒိုမန္းရွာ A ရက္ေသာက္ေလ့ မရွိတာလဲ ပါ
ပါတယ္။ ညစာစားႀကတဲ့A ခ်ိန္မွာ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကေတာ့ A ရက္ေသာက္ၾကေလ့ ရွိပါတယ္။ A နိမ့္ဆုံး ေဆးျဖစ္၀ါးျဖစ္တို႔ မိတ္ျဖစ္ေဆြျဖစ္တို႔၊ လူႀကီးလူ
ေကာင္းေသာက္တို႔ ဆိုတာေတြေလာက္ေတာ့ A မ်ားတကာ့A မ်ားစုႀကီက ေသာက္ၾကစားၾကပါတယ္။ A ဒ
ဲ ီထမင္းစားပြေ
ဲ တြထမ
ဲ ွာ ဖထီးေသာက္တာ မေတြ႔ရပါ။
ထိုင္းဖက္မွာ တျခားေနရာေတြမွာ ေသာက္မေသာက္ေတာ့ က်ေနာ္မသိပါ၊ ဂႏၶာလရာဇ္ဖက္မွာ က်ေနာ္တို႔နဲ႔A တူဆုံဖူး စားဖူးၾကစU္ေတြတိုင္းမွာေတာ့ ဖထီးတခါမွ
A ရက္ေသာက္ေလ့မရွိတာကို က်ေနာ္သတိထားမိပါတယ္။ သူမ်ားေတြ A ရက္ေသာက္ေနခ်ိန္မွာ ဖထီးကေတာ့ ဟင္းခ်ဳိပူပူ ဒါမွမဟုတ္ ေရေႏြးႀကမ္းကိုပဲ တဖူးဖူး
မႈတ္ေသာက္ေနတတ္ၿပီး၊ A သားထက္ ဟင္းသီးဟင္းရြက္ေတြကိုပဲ ပိုႀကိဳက္ပိုစားတတ္တာကိုလဲ ျမင္လိုက္ရ သတိထားမိလိုက္ရပါတယ္။ A သီးလဲ ေတာ္ေတာ္
ႀကိဳက္တာ ေတြ႔လိုက္ရပါတယ္။ A ခန္းထဲမွာ ပန္းသီး ဒါမွမဟုတ္ တ႐ုတ္လို ‘လိဇစ္’ လို႔ေခၚတဲ့ တ႐ုတ္သစ္ေတာ္သီး A ရည္ရႊမ္းရႊမ္းေတြကိုေတာ့၊ ဒီဖက္ေရာက္မွ
ဟိုတယ္ေဘးက ဆိုင္ေလးတဆိုင္က ေကာက္၀ယ္လိုက္တဲ့ A ႐ုိး၀ါ၀ါ ဓါးေလးတေခ်ာင္းနဲ႔ A ခြံႏႊာၿပီး A ားရပါးရစားေနေလ့ ရွိပါတယ္။ (သူျပန္ေတာ့ - က်ေနာ့္ကို
A ဒ
ဲ ီ ဓါး၀ါ၀ါေလးကိုလဲ A ိမ္ယူသာြ းဖို႔ေပးထားခဲ့လို႔ A ဒ
ဲ ီဓါး၀ါ၀ါေလးကိုျမင္တိုင္း ဖ်တ္ကနဲ ဖ်တ္ကနဲ သတိရမိတတ္တာ၊ ဖထီးမဆုံးခင္ တရက္ေက်ာ္ကပဲ
တိုက္တိုက္ဆိုင္ဆိုင္ ဇနီးသည္ကို ေျပာမိေသးတာ ျဖစ္ပါတယ္။)
A ဒ ဲ ွိရာမွာ တီဗြီလိုင္းေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ဖမ္းယူၾကည့္႐ႈလို႔ရေပမဲ့၊ ဖထီးကေတာ့ A ၿမဲတန္းလိုလို
ဲ ီတုန္းက တည္းခိုရာA ခန္းထဲမွာ တ႐ုတ္တီဗြီလရ
ဂႏၱ၀င္ေျမာက္ တ႐ုတ္ေတာ္လွန္ေရး ႐ုပ္ရွင္ကားေဟာင္းႀကီးေတြကိုပဲ စိတ္၀င္စားစြာၾကည့္ေနေလ့ရွိၿပီး၊ ေျပာက္က်ားတိုက္ပက
ဲြ ားေတြ ယူဂ်ီလႈပ္ရွားမႈေနာက္ခံ
႐ုပ္ရွင္ကားေတြကိုလဲ သေဘာတက်ၾကည့္ေနတတ္တာ ေတြ႔လိုက္ရပါတယ္။ သူ စိတ္ပါ၀င္စားစြာ စူးစူးစိုက္စိုက္ၾကည့္ေနၿပီဆိုရင္ - သူ႔မ်က္ႏွာေပၚက သိသိသာ
သာ ေပၚလြင္ေနတဲ့၊ သူ႔ရဲ႕ထူထူထထ
ဲ မ
ဲ ်က္ခုံးေမႊး ရွည္ရွည္ကားကားႀကီးA စုံေA ာက္က မ်က္လုံးေတြဟာလဲ စူးစူးရွရွျဖစ္ေနတတ္တာ ေတြ႔ရပါတယ္။ တ႐ုတ္
ေတာ္လွန္ေရး ႐ုပ္ရွင္ကားေဟာင္းႀကီးေတြကို ၾကည့္ေနရာက၊ A လႅာပ သလႅာပစကား ဆက္စပ္ေျပာမိႀကရာမွာ ကရင့္ေတာ္လွန္ေရးသမိုင္းေၾကာင္းထဲက ေစာဘ
Uီးႀကီး၊ မန္းဘဇံနဲ႔ မုဆိုးေကာ္ကဆာA ေၾကာင္းလဲ ဖထီးဆီကတပိုင္းတစ ၾကားလိုက္ရပါတယ္။ မုဆိုးေကာ္ကဆာ ဘာလို႔သမိုင္းဇာတ္ခုံေပၚကေန ဇာတ္ခုံေA ာက္
ေရာက္သာြ းရသလဲ ဆိုတာရဲ႕ပုဂၢိဳလ္ေရးသေဘာသဘာ၀ တစြန္းတစကို A မွတ္မထင္ဖ်တ္ကနဲ ၾကားလိုက္ရပါတယ္။ သမိုင္းမွာတာ ထြက္ေကာင္းခဲ့ၾကေပမဲ့၊ တခ်ဳိ႕
ေသာ A ထင္ကရသမိုင္းဇာတ္ေဆာင္ႀကီးေတြ၊ ဇာတ္ေကာင္ႀကီးေတြဟာ လမ္းခုလတ္မွာပဲ သမိုင္းဇာတ္ခုံေပၚကေန ႐ုပ္ပ်က္ဆင္းပ်က္ ဆင္းေျပးၾကရ ေပ်ာက္
ကြယ္သာြ းၾကရတာဟာ A ဓိကကေတာ့ ႏိုင္ငံေရးရပ္တည္ခ်က္ေၾကာင့္ဆိုတာ သံေ၀ဂယူဖယ
ြ ္ ၾကားလိုက္ရပါတယ္။ ပဒိုမန္းရွာရဲ႕ ေတာ္လွန္ေရးစိတ္ဓါတ္နဲ႔
ခိုင္မာတဲ့ ရပ္တည္ခ်က္ကို ဖ်တ္ကနဲ က်ေနာ္ ျမင္လိုက္ရပါတယ္။

(၃)
က်ေနာ့္တUီးခ်င္းA ေနနဲ႔ ပဒိုမန္းရွာနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး A မွတ္ရစရာေတြထဲမွာ - သူတို႔တေတြ ေကA ိုင္A ိုနဲ႔ေတြ႔ဆုံဖို႔ လာႀကတဲ့A ေခါက္တုန္းက A ျဖစ္
A ပ်က္ေလးေတြကိုလဲ ရံဖန္ရံခါ သတိရမိေနပါတယ္။ A ဒ
ဲ ီတုန္းကပဒိုမန္းရွာနဲ႔A တူတူ ဂႏၶာလရာဇ္ဖက္ ေရာက္လာၾကသူေတြကေတာ့ Uီးခြန္မာကိုဘန္နဲ႔
ကိုေA ာင္ေစာUီး။
A ဒ
ဲ ီA ေခါက္တုန္းက သူတို႔က က်ေနာ္တို႔ေနတဲ့ ၿမိဳ႕ဖက္ဆီကို ေရာက္မလာပဲ၊ ေကA ိုင္A ိုဌာနခ်ဳပ္နဲ႔ သိပ္မေ၀းလွတဲ့ တ႐ုတ္ဖက္ျခမ္းက ၿမိဳ႕ေလးတ
ၿမိဳ႕ဆီ တန္းၿပီး၀င္လိုက္ၾကေတာ့၊ ကိုျမေမာင္ (ကိုေA ာင္ေက်ာ္ေဇာ) နဲ႔က်ေနာ္ကသူတို႔ေရာက္ေနရာ ‘ယင္က်န္း’ A ထိသာြ းေတြ႔ရတဲ့ A ေခါက္ျဖစ္ပါတယ္။ ေက
A ိုင္A ိုနဲ႔ ခ်ိန္းဆိုထားၾကၿပီး သူတို႔က တည္းခိုခန္းတခုမွာတည္းရင္း ေစာင့္ေနၾကတာ ျဖစ္တဲ့A တြက္၊ ကိုျမေမာင္နဲ႔က်ေနာ္ကလဲ သူတို႔တည္းတဲ့ တည္းခိုခန္း မွာ
သြားမတည္းေတာ့ပ၊ဲ ႏွစ္ေယာက္သား တျခားတည္းခိုခန္းတခုမွာ တည္းလိုက္ႀကပါတယ္။ ကိုျမေမာင္နဲ႔က်ေနာ္ဟာ ႏွစ္ေယာက္ခန္းတခုကို ယူလိုက္ၾကၿပီး၊ ပါလာ
ခဲ့ၾကတဲ့ ခရီးေဆာင္A ိတ္ေသးေသးေလးႏွစ္လုံးကို ကိုယ္တည္းမယ့္A ခန္းေလးထဲမွာပဲ ခ်န္ထားခဲ့ၾကကာ ဖထီးတို႔ဆီ သြားေတြ႔ၾကပါတယ္။ ေရာက္ေရာက္ခ်င္း
မ်က္ႏွာသြားျပႏွင့္တဲ့ သေဘာပါ။ ဖထီးတို႔ သူတို႔ကိစၥေတြနဲ႔သူတို႔ - လုပ္စရာရွိတာေတြလုပ္ၾက၊ ခ်ိန္းထားသူေတြနဲ႔ေတြ႔ာက ဆုံၾကၿပီးတဲ့ေနာက္မွ၊ A ားတဲ့A ခ်ိန္နဲ႔
A ေျခ A ေနကိုၾကည့္ၿပီး ေနာက္ထပ္ေA းေA းေဆးေဆးသြားေတြ႔ၾက ဖို႔ရည္ရယ
ြ ္ၿပီး သြားေတြ႔ၾကတာပါ။ ထင္ထားတဲ့A တိုင္းပဲ ဖထီးတို႔နဲ႔ခ်ိန္းထားတဲ့ Eည့္သည္
ေတြရဲ႕ ကား၀င္ကားထြက္ေတြကိုလဲ ဟိုတယ္၀င္းႀကီးထဲ ေရာက္ေရာက္ခ်င္း ျမင္ေနရတဲ့A တြက္၊ သူတို႔A ားမယ့္A ခ်ိန္ ညပိုင္းမွပဲထပ္လာေတာ့မယ္လို႔ ေျပာၿပီး
ႏွစ္ေယာက္သား တည္းခိုရာဆီျပန္လာၾကပါတယ္။ လမ္းမွာကိုျမေမာင္က ဖထီးကိုမွတ္မွတ္ရရ လက္ေဆာင္ေပးဖို႔ A င္းက်ႌႏွစ္ထည္ပါလာခဲ့တာကို ေျပာျပပါတယ္။
သူ႔မိတ္ေဆြေတြဆီကရထားတဲ့ဒီ A င္းက်ႌႏွစ္ထည္ဟာ တိုက္တိုက္ဆိုင္ဆိုင္ ဖထီးဒီဖက္ေရာက္လာတာနဲ႔ၾကံဳတုန္း၊ လက္ေဆာင္ေပးဖို႔ A ေကာင္း ဆုံးျဖစ္သာြ းတာ
ကိုသူကျပဳံးျပဳံး ျပဳံးျပဳံးနဲ႔ေျပာျပပါတယ္။ ‘A င္းက်ႌေတြက A င္ဒိုနီးရွားပါတိတ္A စစ္ A င္းက်ႌေတြဗ်’ လို႔ေျပာတဲ့A တြက္ ကႏုတ္ပန္းေခြ ပန္းႏြယ္ဒီဇိုင္းလွလွေလး
ေတြနဲ႔A ေရာင္စိုစို A င္ဒိုနီရွားပါတိတ္A င္းက်ႌေတြကို၀တ္ေလ့ရွိတဲ့ ဆရာတာရာကိုေတာင္ က်ေနာ္ကဖ်တ္ကနဲ သြားသတိရလိုက္မိပါေသးတယ္။ ငွါးထားတဲ့ A
ခန္းေလးထဲ ႏွစ္ေယာက္သားျပန္ေရာက္ႀကေတာ့၊ ကိုျမေမာင္က ကုတင္ေပၚတင္ထားခဲ့တဲ့ သူ႔ခရီးေဆာင္A ိတ္ေလးကို ဆြဖ
ဲ င
ြ ့္လွစ္ရင္း ‘ဟာ - သြားၿပီ’ ဆိုတဲ့A သံ
ပါ ထြက္လာပါေတာ့တယ္။ က်ေနာ္က ဘာလို႔လဆ
ဲ ိုတဲ့သေဘာမ်ဳိးနဲ႔သူ႔မ်က္ႏွာကို ၾကည့္လိုက္ေတာ့၊ ‘ဖထီးA တြက္ ယူလာခဲ့တဲ့ ပါတိတ္A င္းက်ီ ႏွစ္ထည္လုံး -
ပါသြားဘီ၊ တထည္မွကို မရွိေတာ့ဘူး၊ ႏွစ္ထည္လုံးကို A ကုန္မသြားတာပဲ ေတာက္’ ဆိုတဲ့A သံ ထပ္ထက
ြ ္လာပါေတာ့တယ္။ A ခန္းတံခါးကို ဂ်က္ေကာင္း
ေကာင္းက်ေA ာင္ ခ်သြားပိတ္သာြ းခဲ့ပါလ်က္နဲ႔ ဒီA ခန္းေတြA ေၾကာင္း ေကာင္းေကာင္းသိထားတဲ့၊ ဒီတည္းခိုခန္းက တာ၀န္က်A ခန္းေသာ့ကိုင္ ေကာင္မေလး
ေတြနဲ႔ တစုံတရာဆက္စပ္ပတ္သက္ေနတဲ့ A တြင္းသူခိုးတေယာက္ေယာက္က က်ေနာ္တို႔A ျပင္သာြ းေနတုန္း စိမ္ေျပနေျပ ၀င္ယူ၀င္ခိုးသြားခဲ့တာ ခံလိုက္ရတာ
ျဖစ္ပါတယ္။ တည္းခိုခန္းပိုင္ရွင္ကို A က်ိဳးA ေၾကာင္းသြားေျပာခဲ့ေပမဲ့၊ ဘာမွA ေျဖမထြက္ေတာ့ပါ။ တည္းခိုခန္းပိုင္ရွင္လုပ္သူရဲ႕ သူတို႔A ေလ်ာ္ေပးရမွာနဲ႔ နာမည္
ပ်က္မွာစိုးတဲ့A တြက္ ‘ဒီတည္းခိုခန္းမွာ ဒါမ်ဳိး ဒီလိုေပ်ာက္တာ ရွတာမ်ဳိးတခါမွ မျဖစ္ဖူးပါဘူး’ ဆိုတဲ့သေဘာမ်ဳိး ဘူးပိတ္ေျပာဆို ေျဖရွင္းလိုက္တာသာ ေA ာင့္
သက္သက္နဲ႔ ၾကားနာခဲ့ရပါေတာ့တယ္။ ကိုျမေမာင္ရဲ႕ဖထီးA တြက္ တခုတ္တရယူေဆာင္လာခဲ့တဲ့ ပါတိတ္A င္က်ႌလက္ေဆာင္ဟာ တည္းခိုခန္းက ဓါတ္သိA
တြင္းသူခိုးရဲ႕ ၾကား၀င္ေဖ်ာင္တာ ခံလိုက္ရရင္း၊ စိတ္မေကာင္းစရာ A မွတ္တရတခုသဖြယ္သာ ျဖစ္ခဲ့ရပါေတာ့တယ္။
ညပိုင္းမွာ ဖထီးနဲ႔က်ေနာ္တို႔ေတြ - ေA းေA းေဆးေဆး စကားေျပာခြင့္ရပါတယ္။ A ဒ
ဲ ီတုန္းက ‘ပီဒီ’ ေတာင္ မေပၚေသးပါ။ ဖထီးက ‘ပီဒီ’ ဆိုတဲ့ ႏိုင္ငံ
ေရးA န္တုမႈ လုပ္ငန္းA ေၾကာင္း စေျပာေတာ့၊ က်ေနာ္က ‘A န္တုမႈ’ ဆိုတဲ့ေ၀ါဟာရA ေပၚ ေ၀ါဟာရA ရ သိပ္ဘ၀င္မက်လွတာကို ျပန္ေျပာမိပါေသးတယ္။ A န္
တုတယ္ဆိုတာ ကိုယ့္ဖက္က သိပ္A နိမ့္ဆုံးA ေျခA ေနမွာ ရွိေနၿပီး၊ ကိုယ္နဲ႔ဘယ္လိုမွ ယွU္လို႔မရႏိုင္ေA ာင္ တန္ခိုးၾသဇာပါ၀ါ A ျပတ္A သတ္ႀကီးလြန္းေနသူကို
ျပန္ၿပီး၊ ယွU္ၿပိဳင္ေနတဲ့သေဘာ ေဆာင္တယ္လို႔ထင္တယ္။ ဖားတုလို႔ ခ႐ုၿပိဳင္ဆိုတာမ်ဳိး၊ ဆီးေစ့နဲ႔ ျမင့္မိုရ္ေတာင္သေဘာမ်ဳိး သက္ေရာက္ေနမွာစိုးတယ္၊ A နက္
ြ ္းေနမွာ စိုးတယ္လို႔ ျပန္ေျပာမိခဲ့ေသးတယ္။ A ဒ
နိမ့္လန ဲ ီတုန္းက ဖထီးက ဖြဖြေလးျပဳံးေနခဲ့ပါတယ္။ A ဒ
ဲ ီတုန္းက A ဒ
ဲ ီလိုသာ ေ၀ါဟာရA ေပၚမွာ က်ေနာ္ျမင္သလို
ေျပာၾကည့္ခဲ့ဖူးေပမဲ့၊ က်ေနာ္ဟာ ‘ပီဒီ’ နဲ႔တခါမွ တရား၀င္မပတ္သက္ခဲ့ဖူးပါ။
A ဒ
ဲ ီတုန္းက ဖထီးတို႔ ယင္က်န္းကေန ျပန္ထက
ြ ္ခါနီးမွာလဲ သတင္းတပုဒ္၀င္လာတဲ့A တြက္၊ ကိုေA ာင္ေစာUီးနဲ႔တိုင္ပင္ၿပီး၊ ဖထီးတို႔လုံျခဳံေရးA တြက္
က်ေနာ့္မွာ တတ္ႏိုင္သေလာက္ ၾကံဖန္စီစU္ေပးလိုက္ရပါေသးတယ္။ ျဖစ္ပုံက ဖထီးတို႔ ဒီဖက္ေရာက္လာေနတယ္လို႔ သတင္းA စA နA နံ႔ကို ရလိုက္တဲ့သူတUီး
ဲ ီလူနဲ႔မတိုးမိေA ာင္၊ ဖထီးတို႔
က ဖထီးနဲ႔ေတြ႔ခ်င္လို႔ဆိုၿပီး A ခုဖထီးတို႔ေရာက္ေနတဲ့ၿမိဳ႕ကို တက္လာေနၿပီ - ဆိုတဲ့A ခိုင္A မာသတင္းတခု ၀င္လာခဲ့တဲ့A တြက္ A ဒ
လဲ လုံလုံျခဳံျခဳံနဲ႔တျခားၿမိဳ႕တၿမိဳ႕ကို ေရာက္ရွိသာြ းေA ာင္ က်ေနာ့္ဟာက်ေနာ္စU္းစားၿပီး စီစU္ေပးလိုက္ရတာျဖစ္ပါတယ္။ ဖထီးနဲ႔ေတြ႔ခ်င္လို႔ တက္လာတယ္ဆိုတဲ့
လူဟာ တခ်ိန္ကဖထီးနဲ႔သိကၽြမ္းခဲ့တာ A မွန္ပျဲ ဖစ္ေပမဲ့၊ ေနာက္ဆုံးA ေနA ထားက စိတ္မခ်ရတဲ့ A ဖြဲ႔တဖြဲ႔မွာ ေရာက္ရွိေနၿပီး၊ လူကလဲ ေနရာေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား
မွာ နာမည္ပ်က္ေနသူျဖစ္တဲ့A တြက္ မတိုးမိ မဆုံဆည္းမိေA ာင္ A ဒ
ဲ ီလိုA ေရးေပၚ စီစU္ေပးလိုက္ရတာျဖစ္ပါတယ္။ A ဒ
ဲ ီကိစၥကို ကိုေA ာင္ေစာUီးကလဲ ဖထီးကို
ေသေသခ်ာခ်ာရွင္းျပၿပီး၊ ေနာက္ဆုံးမွာ ခရီးစU္ကို ေA ာင္ေA ာင္ျမင္ျမင္ A ေရႊ႕A ေျပာင္းA ကူးA ဆက္ လုပ္ႏိုင္ခဲ့ႀကပါတယ္။ က်ေနာ့္မွာ ဖထီးတို႔ေA းေA းေဆး
ေဆး သြားလိုရာသြား၊ ေရာက္လိုရာ ေရာက္သာြ းႀကၿပီ ဆိုမွ သက္ျပင္းခ်ႏိုင္ခဲ့ပါေတာ့တယ္။

(၄)
တကယ္က က်ေနာ္ဟာ ဖထီးနဲ႔ထထ
ဲ ၀
ဲ င္၀င္ရင္းရင္းႏွီးႏွီးျဖစ္ခင
ြ ့္ မ်ားမ်ားစားစား မရွိခဲ့ပါ။ ဒါေပမဲ့ စာဖတ္တာကိုလဲ ေမြ႔ေလ်ာ္၊ ကိုယ္တိုင္လဲ ‘ေရဆန္’
ဆိုတဲ့ နာမည္နဲ႔စာေတြ ေဆာင္းပါးေတြေရးေနတဲ့ ဖထီးဟာ က်ေနာ့္ကို ႏိုင္ငံေရးသမားမွန္းလဲသိ၊ စာေပသမားမွန္း ကဗ်ာသမားမွန္းလဲ သိေနတဲ့A တြက္ ‘ဂ်ဴးလိ
ယက္ဖူးခ်စ္’ ရဲ႕ ‘ႀကိဳးစင္ေပၚက မွတ္တမ္းမ်ား’ကို ရွာေပးဖို႔ကိုေတာ့ တခုတ္တရ မွာဖူးပါတယ္။ က်ေနာ္ကလဲ သူ႔ကို က်ေနာ့္ရဲ႕ ပထမဆုံး လုံးခ်င္းကဗ်ာစာA ုပ္
ကေလး ‘ႏိုးေနေသာ လကၤာသည္’ ကို စာေပလက္ေဆာင္A ျဖစ္ မွတ္မွတ္ရရေပးခဲ့ဖူးပါတယ္။
A နက္ေရာင္ေနာက္ခံေပၚမွာ တငုံတည္းေသာ ႏွင္းဆီနီဖူးပန္းခ်ီ မ်က္ႏွာဖုံးေလးနဲ႔ထုတ္ေ၀ခဲ့တဲ့ မူရင္းကဗ်ာစာA ုပ္ေလးကိုပဲ ရွားရွားပါးပါး လက္
ေဆာင္A ျဖစ္ A မွတ္တရ ေပးခဲ့ဖူးတာပါ။ ‘ေရဆန္’ ဆိုတာ ပဒိုဖန္းရွာမွန္း သိရၿပီးတဲ့ေနာက္ပိုင္း၊ A ေၾကာင္းA မ်ဳိးမ်ဳိးေၾကာင့္ ပဒိုမန္းရွာA ေနနဲ႔ စုံစုံေစ့ေစ့မေျပာ
ႏိုင္တဲ့ ပဒိုမန္းရွာရဲ႕ႏွလုံးသားထဲက ရင္တင
ြ ္းစကားေတြကို ‘ေရဆန္’ ကေနတဆင့္ ျပည့္ျပည့္စုံစုံ ၾကားနာလိုက္ရတာေတြလဲ ရွိပါတယ္။ ပဒိုမန္းရွာကို ပဒိုမန္းရွာက
ေန A ျပင္၊ ေရဆန္ကပါ ျမင္လိုက္ရတဲ့ ႐ုပ္ပုံလႊာဟာ ပိုၿပီးပီပီသသ ထင္သာျမင္သာ ရွိခဲ့ပါတယ္။ ‘ေရဆန္’ ရဲ႕ ‘ခ်စ္ရဲေဘာ္မ်ားသို႔ ေပးစာ’ ေတြကို A လ်U္းသင့္
သလို က်ေနာ္ ဂ႐ုတစိုက္ဖတ္ခဲ့ဖူးပါတယ္။ ကရင္ပီသလွတဲ့၊ ကရင္ပီပီ ကရင္မ်ဳိးခ်စ္စိတ္ဓါတ္ ျမင့္မားလွတဲ့ ပဒိုမန္းရွာဟာ သူ႔ရဲ႕ ‘ခ်စ္ရဲေဘာ္မ်ားသို႔ ေပးစာ’ တခု
ထဲကေန ‘မ်က္ေမွာက္ ကရင္A မ်ဳိးသားမ်ားရဲ႕ စံတန္ဖိုးဟာ ဘာလဲ’ ဆိုတာကို ေဖၚထုတ္ဖြင့္ဆိုရင္း သူ႔ရဲ႕တိုက္ပ၀
ဲြ င္စိတ္ဓါတ္ကို ျပသခဲ့တာ မွတ္မွတ္ထင္ထင္ သတိ
ရေနပါတယ္။ သူက ‘ယေန႔လူေတြဟာ စံတန္ဘိုး ဆိုတဲ့စကားလုံးကို A ေတာ္သုံးႏႈန္း ေျပာဆိုလာႀကပါတယ္။ လူသားေတြရဲ႕စံတန္ဖိုး၊ Uေရာပရဲ႕စံတန္ဖိုး၊ A ာရွရဲ႕
စံတန္ဖိုး စတာေတြကို ေျပာေနႀကပါတယ္။ ဒီလိုဆိုရင္ ကရင္A မ်ဳိးသားမ်ားA တြက္၊ A ထူးသျဖင့္ လူမ်ဳိးတမ်ဳိးA ျဖစ္လုံျခဳံစာြ ရပ္တည္သာြ းၾကဖို႔ ပိုင္းျဖတ္ထားၾက
တဲ့ ကရင္မ်ဳိးခ်စ္မ်ားA တြက္ မ်က္ေမွာက္ကာလ ကရင္A မ်ဳိးသားမ်ားရဲ႕စံတန္ဘိုးဟာ ဘာလဲ’ ဆိုတာကို ေမးခြန္းA ျဖစ္ေမးလိုက္ၿပီး၊ ‘ကရင္လူမ်ဳိးေတြဟာ သမိုင္း
မွာ ဘယ္လူမ်ဳိးကိုမွရန္ျပဳျခင္း ကၽြန္ျပဳျခင္းမရွိခဲ့၊ တျခားA မ်ဳိးသားေတြနဲ႔ ေA းေA းခ်မ္းခ်မ္း သင့္သင့္ျမတ္ျမတ္ ေနထိုင္ခဲ့ၾကတယ္။ ဒါဟာ ကရင္A မ်ဳိးသားေတြရဲ႕
စံတန္ဖိုးလား။ ႐ုိး႐ုိးေA းေA းနဲ႔ ေရာင့္ရဲတင္းတိမ္ လြယ္တတ္ၾကတယ္၊ မာန္မာန ေမာက္မာေထာင္လႊားမႈေတြ နည္းတတ္ၾကတယ္၊ ဒါဟာ စံတန္ဖိုးလား။ တာ၀န္
ေက်တတ္ၾကတယ္၊ မိမိလူမ်ဳိးA ေပၚ ကၽြန္ျပဳထားသူမ်ားထံမွာ A မႈထမ္းျဖစ္ခဲ့ရင္ေတာင္ က်ိဳးႏြံသစၥာၿမဲေလ့ ရွိတယ္။ ဒါဟာ စံလား။’ လို႔ စသျဖင့္ စသျဖင့္ - ဖြင့္ဆို
ေဖၚျပၿပီးတဲ့ေနာက္ သူကိုယ္တိုင္ A ေျဖေပးလိုက္တာကေတာ့၊ ‘ကရင္A မ်ဳိးသားေတြဟာ မတရားမႈA ေပၚ ဘယ္ေတာ့မွ Uီးမၫႊတ္ဆိုတဲ့ စိတ္ဓါတ္နဲ႔ဇဲြသတၱိ’ ပါပဲ
လို႔ဖင
ြ ့္ဆို ဟစ္ေႂကြးခဲ့ပါတယ္။ပဒိုမန္းရွာက ေရဆန္ေနရာကေန- ‘က်ေနာ့္A ေနနဲ႔ကေတာ့ ေတြေ၀ျခင္းA လ်U္းမရွိ ရွင္းလင္းျပတ္သားတဲ့ A ေျဖကိုေပးပါတယ္။
ဒါကေတာ့ မ်က္ေမွာက္ကရင္A မ်ဳိးသားတို႔ရဲ႕ စံတန္ဘိုးဟာ မတရားမႈA ေပၚ ဘယ္ေသာA ခါမွ် Uီးမၫႊတ္ဆိုတဲ့ ကရင္A မ်ဳိးသားတို႔ရဲ႕ စိတ္ဓာတ္နဲ႔ဇြဲသတၱိပါဘဲ။
ဒါကို တိက်ရွင္းလင္းစြာ ထင္ဟပ္ေပးေနတာကေတာ့ ေကA န
ဲ ္ယူ Uီးေဆာင္တဲ့ ကရင့္A မ်ဳိးသားေတာ္လွန္ေရးႀကီးပါပဲ၊’ လို႔ေဖာ္က်ဴးခဲ့ပါ တယ္။ ပဒိုမန္းရွာရဲ႕
‘Uီးမၫႊတ္’ ဆိုတဲ့စိတ္ဓါတ္ကို ေရဆန္ကေန ပီပီသသ ျမင္လိုက္ရပါတယ္။ က်ေနာ္ေလးစားပါတယ္။

(၅)
ပဒိုမန္းရွာတေယာက္ က်ဆုံးသြားရၿပီ ဆိုတဲ့သတင္းကို ၾကားလိုက္ရ ၾကားလိုက္ရျခင္း စိတ္မေကာင္းျခင္းႀကီးစြာ ခံစားလိုက္ရပါတယ္။ သူနဲ႔ၾကံဳရ
ဆုံရဖူးစU္က သူ႔ရဲ႕ေျပာဟန္ဆိုဟန္ ႐ုပ္ပုံမွန္ကို ဖ်တ္ကနဲ ဖ်တ္ကနဲတေက်ာ့ျပန္ ျပန္လည္ျမင္ေယာင္မိေနပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ - မီဒီယာA သီးသီးကေန ‘ဗ်ဴးသံ’ ေတြ
ထဲကေန - သူ႔ရဲ႕ခိုင္မာျပတ္သားလွတဲ့ စစ္A ာဏာရွင္စနစ္ ဆန္႔က်င္ေရးစိတ္ဓါတ္ေပၚကေန ျပတ္ျပတ္သားသား ထြက္ေပၚလာခဲ့တဲ့ တိုက္ပေ
ဲြ ခၚသံ တုန္႔ျပန္သံေတြ
ကိုလဲ လတ္လတ္ဆတ္ဆတ္ႀကီးပဲ ျပန္လည္ၾကားေယာင္ေနမိပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ - ‘ေရဆန္’ ဆိုတဲ့ ကေလာင္တေခ်ာင္းဆီကေန မၾကာခဏထြက္ေပၚ ရင့္က်ဴးေဖာ္
ထုတ္ျပသလိုက္တဲ့ ကရင့္ဇြဲမာန္ဖားစည္သံေတြကိုလဲ ပဲ့တင္ညံေA ာင္ ျပန္လည္ၾကားေယာင္ ျမင္ေယာင္ေနမိရပါတယ္။ ေရဆန္ဆိုတာ - ေရစုန္မဟုတ္တဲ့A တြက္
A ားထုတ္ရမႈ လုံးပမ္းရမႈေတြ A သေခၤ်နဲ႔ဒဏ္ရာဆင့္ရ ဆုံး႐ႈံးရမႈေတြလဲ ေတာ္ေတာ္ကို မ်ားျပားလြန္းလွပါကလား။
 တေန႔က (ေဖေဖၚ၀ါရီ - ၁ဂ ရက္ေန႔က) ပဲ သူ႔စ်ာပနကို ဘယ္လိုက်င္းပတယ္ဆိုတာ မီဒီယာေတြကေန ျပည့္ျပည့္စုံစုံ က်ေနာ္နားေထာင္ေနမိပါတယ္။
ႏွင္းဆီပင္လယ္ႀကီးထဲမွာပဲ ဗုဒၶဘာသာထုံးတမ္းစU္လာနဲ႔A ညီ သရဏဂုံတင္သံ A မွ်ေပးေ၀သံေတြေရာ၊ ခရစ္ယာန္လို ဓမၼေတးသံ ဆုေတာင္းသံေတြပါ ေပါင္း
ဆက္စီးေမ်ာေနတာ ၾကားလိုက္ရ သိလိုက္ရပါတယ္။ ဒီလို ဘာသာႀကီးႏွစ္ခုရဲ႕ မၼေတးသံေတြ ေပါင္းဆက္စီးေမ်ာေနတဲ့ စ်ာပနတခုကို လြန္ခဲ့တဲ့ႏွစ္ေပါင္း (၃၀)
ေလာက္က ဆရာဗန္းေမာ္တင္ေA ာင္ရဲ႕စ်ာပနမွာ က်ေနာ္ကိုယ္တိုင္ ျမင္လိုက္ရ သိလိုက္ရ ၾကံဳလိုက္ရ လိုက္ပါပို႔ေဆာင္လိုက္ရ ဖူးပါတယ္။ ဒီတခါေတာ့-
ဖထီးပဒိုမန္းရွာရဲ႕ စ်ာပနမွာေပါ့။ ေလလႈိင္းသံေတြကေနတဆင့္ ၾကားလိုက္ရ ျမင္လိုက္ရ သိလိုက္ရပါတယ္။
စ်ာပနကို ကိုယ္တိုင္ လိုက္ပါပို႔ေဆာင္ႏိုင္ျခင္းမရွိခဲ့ေပမဲ့၊ ဖထီးA တြက္ ရက္လည္ဆမ
ြ ္းသြတ္ A မ်ွA တန္းေပးေ၀မႈကိုေတာ့၊ A ေ၀းကေန- ဂႏၶာလ
ရာဇ္ေက်းကေန - ကေန႔မနက္မွာပဲ က်ေနာ္တို႔တေတြ ျပဳလုပ္ႏိုင္ခဲ့ႀကပါတယ္။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ - ဖထီးေရ - A မ်ွ A မ်ွ။ ။

(၀င္းတင့္ထန
ြ ္း) ၂၀၊ ၂၊ ၂၀၀၈