English class - Words:

*** Some words might be missing.

Session 1:
MELLOW, MOW, MEW, LOW, WOE, OWL, ELM, OWE, MEWL, WELL, MEOW, MOLL,
MOLE.

Session 2:
FIGHTS, FIGHT, SIGHT, GIFTS, GIFT, SHIFT, THIS, FIGS, FIG, HITS, HIT, FISH,
FIST, SIGH, SIFT, GIST, HIS, FITS, FIT, SIT, ITS, IFS.

Session 3:
SMILES, SMILE, MILES, MILE, SEISM, ISLES, ISLE, LEIS, MISE, SEMI, ELMS, ELM,
MISS, LIES, LIE, MIL, LIMES, LIME, MESS, LESS, SLIMS, SLIM, SLIMES, SLIME,
LEI.

Session 4:
CRAYON, CARNY, CORNY, ACORN, YARN, NARC, ROAN, CRONY, RACY, NARY,
CONY, ARC, OAR, CYAN, CAR, RAY, CAY, CRAN, CRY, NOR, NAY, COY, CON, CORN,
CAN, RAN, ANY.

Session 5:
DAGGER, RAGGED, GAGE, EGAD, DREG, DRAG, DEAR, DARE, AGE, AGED, GRADE,
RED, RAG, GAR, RAD, GAD, GAG, EGG, ERA, DAG, EAR, ARE, GEAR, GRAD, RAGED,
RAGE, READ, AGGER.


Press [Alt] + [Tab] during game play to display the console
window. Type one of the following codes then press [Enter].
45%
Iskelof - Maximum health
erasfg - All weapons
vwihdg - Never get caught
ersgjr - Super punches
dfqsbr - Everyone has firecrackers
palsgz - Friends with everyone
dfglaf - Get any girl
lalazr[1-10] - Vehicles









PARABULA NG AMA, ANAK AT KALABAW

PARABULA NG AMA, ANAK AT KALABAW

Isang mapagmahal na pamilya ang nakatira sa isang bundok. Ang amay magsasaka
samantalang mabuting may-bahay ang ina. Isang lalake ang anak ng mag-irog na naninirahan
sa bundok. Pitong na taon na ngayon ang kanilang anak.

Nang minsang bumaba sa bukid ang ama ay isinama niya ang kanyang anak upang
makatulong kahit papaano at nang malibang na rin. Dala rin nila ang kalabaw na siyang mag-
aararo sa lupang tatamnan. May kalayuan ang pinag-aanihang bukid ng ama. Kinakailangang
dumaan ng apat na baryo bago marating ang bukid.

Masayang-masaya ang batang lalake habang tinutulungan ang kanyang ama sa
pagtatrabaho sa bukid. Nanghuhuli rin siya ng maliliit na langgam at ng luntiang tipaklong sa
pagkakataong nag-aararo ang ama. Maligaya naman ang ama habang pinagmamasdan ang
kanyang anak.

Magdidilim na at pagod na ang ama. Tumigil na rin ang kalabaw sa paggawa dahil
sampung kwadro na ang binungkal nito. Kaya naisipan na ng ama na umuwi at niyaya na nga
ang anak.

Habang silay naglalakad patungo sa bundok na kanilang tinitirhan ay napadaan sila sa
isang baryo. Hapung-hapo ang ama kaya naisip ng anak na ang ama na lang ang ipasakay sa
kalabaw sa halip na siya. Hawak ng bata ang lubid na nakatali sa kalabaw na kinasasakyan ng
ama. Napansin nilang nag-uusap ang ilang ale sa isang banda ng baryo. Narinig na lamang
nila: Hay naku, anong klase ama yan? Kabata-bata ng anak inaalila nang ganyan. At siya,
komportableng nakasakay sa kalabaw.

Napahiya ang ama sa kanyang narinig. Kaya bago tumawid sa sunod na baryo ay
bumaba na ito at ibinuhat ang anak pasakay sa kalabaw. Hapung-hapo sa paglalakad ang ama
habang hawak ang lubid ng kalabaw. Ngunit nakarinig na naman sila ng mga komento mula sa
mga tagabaryo. Ano ba naman iyang batang yan? Nakita na ngang pagud na pagod ang ama
sa pag-aaro nang buong araw sa bukid hinayaan pa ang ama na maglakad. Napakawalang
utang na loob sa amang kumakayod para sa pamilya. Kaya bago tumungo sa ikatlong baryo ay
ibinaba ng ama ang anak.

Magkahawak kamay ang mag-ama habang naglalakad kasama ang kalabaw. Nang
maabot ang ikatlong baryo, nanghina ang mag-ama sa narinig mula sa isang tagaroon:
Katangahan naman ang ibinigay sa mag-amang ito. Ang layo ng bukid na pinanggalin. Pagod
pa sa paggawa roon. Naglakad. Hindi man lamang naisip sakyan ang kalabaw. Ano pa ang silbi
nito? Tsik...tsik... Sumakay sa kalabaw ang dalawa. Sakay sila ng kalabaw hanggang maabot
ang ikaapat at panghuling baryo.

Kawawa naman ang kalabaw. Maghapong nag-araro sa bukid, napapagod din yan.
Siguro kung nakapagsasalita lamang ang kalabaw na iyan siguradong magrereklamo na yan.
Itong mag-ama, napakalupit! Wala man lang konsiderasyon sa kalagayan ng hayop. Kahit
hayop, napapagod at may pakiramdam din. Narinig na lamang nilang sabi ng isang lalake
habang lumalagok ng tuba sa tindahang nadaanan.

Nang makarating ng bahay, hindi maintidihan ng babae sa itsura ng kanyang mag-ama.


Alamat ng Palay
Noong unang panahon ang mga tao ay walang palay. Ang kanilang kinakain ay gulay, bungang-kahoy,
isda, at mga hayop. Sila ay nangangaso sa gubat at nangunguha ng bungang-kahoy sa parang. Sila ay
maligaya roon.

Nawala na ang mga hayop sa gubat at iilan na lamang ang mga bungang-kahoy. Ang mga tao ay
nalungkot.

Ang mga lalaki ay nangaso sa bundok. Sila'y pagod na pagod at gutom na gutom. Sila'y nagpapahinga ng
dumating ang magagandang dalaga. Ang mga ito ay engkantada pala. Sila ay makapangyarihan subalit
magagalang.

Ang mga mngangaso ay kinumbida ng mga engkantada. Sila'y nagpunta sa yungib. Dito ay napakarami
pala ang engkantada. Sila'y may reyna. Sila'y nagsaya noon, nag-awitan, at nagsayaw.

Nagkaroon ng kainan. Nakita ng mga mangangaso ang malalaking tagayan. Ang mga ito ay punong-puno
ng pagkain na puting-puti. Noon lamang sila nakakita ng putting pagkain.

Matapos ang kainan at ang mga lalaki ay nagging bata. Sila ay kumakas. Sila'y pinainom ng puting alak
at sila'y at nagging matalino.

Gusto ng umuwi ng mangangaso. Ang reyna ay nagsalita, " Kayo'y bibigyan ko ng butyl. Ito'y itanim
ninyo sa tag-ulan. Alam kong kayo aymabubuti kaya iyan ay sisibol. Iyan ay mamumunga. Aanihin ninyo
ang bunga."

"Ang mga butil na inani ay bayuhin at linisin. Ang butyl ay magiging bigas. Ito ay lutuin. Iyan ang inyong
pagkain. Iyan ang kaloob ko sa mga tao. Hala, umuwi na kayo."

Sumunod sa bilin ang mga tao. Ang bigas na niluto ang kauna-unahang kanin sa daigdig.