24 SIGNS OF SUMMER

allaroundprincess.xxviii
24 Signs of Summer After Story: Remembering Summer soon
Thank you for reading!
/* Message from author */
sorry for the typos and wrong grammars...
it is unedited. it is originally written in notepad.
/* Thanks */
PLEASE DO NOT REDISTRIBUTE AND DO NOT CLAIM THIS AS YOUR OWN.
May alam ba kayo kung paano ko sisirain ang buhay ko sa loob lang ng tatlong ara
w? Masyadong maiksi yun, alam ko pero kapag long-term na ang nangyayaring depres
sion at pagiging buang mo eh magagawa mong sirain ang buhay mo sa loob lang ng g
anun ka iksing panahon.
Akala ng lahat na sira na ang buhay ko, pero nagkakamali sila, mas may isisira p
a ito at yung talagang total life destruction ang mangyayari.
Sa debut ko ang springboard ng lahat.
March 22, the debut.
March 23, the judgement day.
March 24, the total destruction.
At matatapos ito sa isang nakakalokang pangyayari.
FIRST SIGN~
It started on my birthday. Sunday night. March 22. 18th birthday.
"Pag birthday mo na, ibig sabihin malapit na ang summer!" Sabi ni Gette. Ang lon
g time bestfriend ko.
DEBUT. Bonggang bongga ang nangyaring debut ko. Oscars ang theme at glamorous an
g mga bisita. Mas lalo naman ako.
"You came, Gette. Thank you." I traced her arms. Nakakapit ito sa isang guwapong
lalaki at mukhang eto na nga ang sinasabi niyang si Rico na boyfriend niya.
"Syempre, Arianne."
Inasikaso ko na rin ang ibang guests ko.
"Summer!" Tinawag ako ng mga classmate ko.
"Yes?" Lumapit ako sa table nila.
Sa table nila, makikita mong nag lalampungan sina Lauren at Kevin, si AJ naman e
h text ng text, si Tim naman ay naglalaro sa mga bulaklak, Bianca and Nicole are
talking about someone. Gossips.
"Kilala mo yun? Si Gette?" Tanong ni Nicole sa akin.
"Oo. why?" I glanced at Lauren and Kevin. PDA.
"OMG. You know what? She's a whore... Inagaw niya ang bf ng kaibigan ko. My god!
" Parang siya ang inagawan.
"Ahhh."
"OMG. Look at Aliyah and Nadine." Sabay turo nila sa dulo ng red carpet.
Kararating lang ng dalawa kong pinsan, ang gaganda at ang sisexy.
"Grabe, masyadong revealing ang soot. Talagang b1tch."
Umalis ako sa table nila. Mga buwisit. Kanina si Gette na bestfriend ko, ngayon
ang mga pinsan ko? Siguro ang susunod ako? O baka naman ako ang nauna?
Kung nagtataka kayo kung bakit naging kaibigan ko parin sila kahit ganun na lang
ang sumpa nila sa mga iba pang kaibigan ko, eh tanungin mo na lang ang course k
o. Wala akong magagawa dahil masyado kaming magkasamang lahat at kailangan kong
makihalubilo sa kanila. At yung mga pinsan kong iyon na tinawag nilang b1tches a
y upperclassmen naming malakas uminom, mga mga HOT boyfriend, at partayyy girls.
Kasalanan ko ba kung nasa bloodline na namin ang ganoon dahil kahit ako, fan ng
party.
"Kamusta ka na? I knew Dave isn't worth it!" Sabi ni Gette sa akin pagkatapos ng
debut ko.
"Yeah. She knows that. Pati na rin si Kevin at AJ." Sabat ni Aliyah - pinsan ko.
"Lahat naman sila di worth it eh."
Oo. Walang worth it.
Okay, let's get it started.
My first boyfriend and first love is that Kevin - na nakikipaglampungan sa gilpr
en niyang si Lauren. Classmate ko si Kevin simula high school at siya nga ang pi
naka unang lalaking pinagnasahan ko. Hanggang 6 months lang kami niyan.
My second boyfriend. Siya ang naging panakipbutas ko. Pero guess what? HE CHEATE
D on me. Sino? Si AJ! Yung may katext kanina sa table. Kung sino ang linigawan n
iya habang kami? Isang nerrrrddd and cheap na babaeng schoolmate din namin. Syem
pre, mahal ko na si AJ nun kaya ang sakit-sakit ng nangyari.
Move on.
My third boyfriend. And the most controversial one. Siya ang nagtrigger ng lahat
. Siya ang nagpasikat sa pangalang Arianne Summer Romero sa school namin. Siya r
in ang dahilan kung bakit isang semester akong wala sa katinuan. Pati na rin ang
pagiging subject of issues ko sa school namin at pagtutuligsa sa akin ng mga fa
ns niya. Yes, fans! Ang boyfriend kong isang teen idol na may mga show sa TV at
showbiz na showbiz. Isang buwan pa lang ang nakakalipas simula ng ideny niya ako
sa harap ng Philippine Television para sa ka loveteam niya. Sobra sobra pa nama
n ang pang-aaway ng fans nila sa akin.
Sinasabi nilang sana daw mamatay na ako para masaya na ang DaveLindsay loveteam.
Ang sama talaga kaya inaway ko sila. Makikita niyo, kayo ang mabibigo! Pero sa
huli? Si Dave pa ang lumaglag sa akin? Nang tanungin siya ni Boy Abunda kung sin
o si Summer Romero sa buhay niya eh sinagot ba naman ni Dave na di niya ako kila
la? WALANG HIYA.
"Gumawa ka na kasi ng standards mo para di ka na magkamali. Tsss." Sabi ni Nadin
e.
"Oo nga."
"Kasalanan ko ba kung madali lang talaga akong naiinlove."
Nakatatlong boyfriend na ako. At lahat sila sineryoso ko. Lahat sila, iniyakan k
o. Pero sino kaya sa kanila ang worth it?
Habang nag-iisip ako kung sino nga ang worth it.
March 23.
"Summer! You failed all your subjects this sem!" Agad dumiretso sa kwarto ko si
Mommy na kararating lang galing US. "Why did you fail them all? Puro ka kasi par
ty...party! Palagi mong inaasikaso ang pagboboypren mo! So, anong nanyari ngayon
? HA?"
I failed all my subjects this sem. Told yah, I'm crazy.
March 24. 2am.
"Let's celebrate! Yuhoooo! Naibagsak mo lahat ng subjects mo!" Nasa loob kami ng
bar kasama ang dalawa kong pinsan na si Nadine at Aliyah.
Ginawang katuwaan ng dalawang pinsan ko ang pagbagsak ko.
"Gette, ewan ko kung uuwi pa ba ako sa bahay namin." Humihikbi ako habang nakiki
pag-usap kay Gette sa cellphone.
"Ano ka ba. 2am na ah? Sabihin mo nalang sa mama mo na aayusin mo next sem."
"Gette, sabi niya kailangan ko raw ng break. Titigil na raw ako sa pag-aaral."
"BREAK! Babalik ka lang sa school pag maayos na, nukaba!" Sabi ni Gette.
OMG.
"Gette. Talk to ya later."
Tumayo ako't mukhang ang gulo ng earth. Parang nahihilo ako.
"Summer, 'you okay?" Tanong ni Kevin.
"Ba't ka andito?" Weird. Hindi naman `to pumupunta sa mga bar eh.
The next thing I knew is that he was kissing me. What the hell?
"Summer!" Tumigil ako't nakita ko si Lauren. Umuusok ang ilong at parang papatay
ng tao.
"Lauren," Agad tumakbo si Kevin kay Lauren at nag explain. Pero mukhang di ito p
inakinggan ni LAuren.
Sinampal ako ni Lauren at, "Sinasabi ko na nga ba! You're one of them." Sabay tu
ro sa mga pinsan kong nasa table namin. Hindi naman nila napansin. "Napaka despe
rada mo na para pati si Kevin eh inaagaw mo. Palibhasa iniwan ka ng mga boyfrien
d mo eh. And my gosh, I know you're still in love with him!" Sabi ni Lauren haba
ng mangiyakngiyak.
Sinampal ko rin siya. Sinampal niya ulit ako.
"Tama na, Summer. You're drunk!" Sabay awat ni Kevin sa aming dalawa.
Oh, yeah.
"Alam kong in love ka parin kay Kevin hanggang ngayon, Summer. Kitang kita ko sa
mga mata mo ang pagiging insecure pag magkasama kami kaya wa'g mo ng ideny!" Ku
muha siya ng isang drink sa isang table at binuhos sa akin.
Hinila ko na agad ang buhok niya ng walang pag-aalinlangan. Kakabuwisit!
"Tama na!" Inawat na kami ng lahat ng tao doon.
Ano ngayon kung first love never dies nga?
Siguro totoo ngang once you loved a person, no matter how long it had been, ther
e will always be some love left.
Pero siguro din masyado akong deperada dahil sa masaklap na sinapit ko kay Dave.
EWAN KO.
Pero ang pinakamasamang nangyari sa gabing `to - nakarating pa kay mama at papa
ang nangyari sa bar. Oh great.
SIGN 1~
"Wa'g kang mag-alala, my cousins the owner of that resort." Sabi ni Aliyah sakin
.
"Manang Alicia will be watching over you in Sortee."
"Wa'g kang mag-alala Summer, sigurado akong mag eenjoy ka sa Sortee. Maganda dun
!"
Panay ang kombinsi nila sa akin na maganda ang islang pupuntaha ko. At bakit ako
pupunta doon? HA~ Dahil kailangan ko raw ng break. Okay. Alam kong maganda `ton
g ideya ni mama dahil summer at talagang dapat akong mag beach. Kaya lang, hindi
to two months eh! 8 months ako dun at posibleng hahaba pa.
Ayaw ko kasing sa US kasama si Ate at Kuya dahil baka maging for good na ang pag
stay ko dun dahil pati si Mama at Papa eh sasama. Dun na lang ako sa Sortee. Di
bale na kung isla lang yun doon at maaring walang signal pero atleast diba, Pil
ipinas parin.
"Yeah, magtatrabaho ata ako dun."
I heard Gette laughed. "Ows? Kaya mo naman kaya yun?"
"Oo naman, sisiw lang yan. Ang problema ko eh baka mamatay ako dahil sa boredom
dun."
"Sayang naman noh, saan nga pala ang tour ng classmates mo this summer?"
"Boracay at Palawan. Kahit na di ako pupunta ng Sortee, di rin naman ako makakas
ama sa kanila eh dahil binagsak ko nga lahat ng subjects ko last sem."
Yun nga ang nangyari. Nasa bus pa lang ako di na ako makahinga dahil masyadong b
oring. OH NO!
Tumitingin ako sa labas ng bus habang nakikinig sa iPod ko. I glanced at my phon
e.
"Message!"
T`was from Kevin: Sorry last night. Are you okay now?
I stared blankly at my phone and tried to delete it. But I just couldn't.
May 289 messages siya sa phone kong hanggang ngayon eh di ko pa na delete. Eto a
ng mga piling messages na galing mismo sa kanya simula nung kasagsagan ng Dave-b
reak-up moments ko. He comforted me and I leaned on him.
I sighed.
*It's down to this... I've got to make this life make sense... Can anyone do wha
t I've done. I missed life, I missed the colours of the world... Can anyone go w
here I am.*
I leaned on the mirror.
*'Cause now again I've found myself... So far down, away from the sun. That shin
es into the darkest place.*
"Yeah, I've got to make this life make sense." Kinuha ko ang ballpen ko sa bag a
t isang maliit na notebook.
I need to list my standards. Hanggang dito ba naman, iniisip ko parin ang loveli
fe ko? Syempre, dahil ang root cause ng depression ko't pagkasira ng life ko eh
dahil sa lovelife na yan.
Kaya ngayon, I've gotta live by my rules! I know that in one way or another, it'
s my fault because I gave in to love. Hinayaan ko ang sarili kong masira na lang
dahil sa pag-ibig na yan. Kaya ngayon, bibigyan ko ng limitations ang sarili ko
. I need signs that will help me identify the person who deserves me.
I sighed deeper, "Ano ba naman `tong mga pinaggagagawa ko? Syempre... impossible
naman kung may isang taong makakagawa sa lahat ng signs na gagawin ko?"
AJ? Tsk. Dave. I don't know. Kevin? ... I don't know either.
TAMA! IMPOSSIBLE KUNG MAY TAONG MAKAKAGAWA SA LAHAT NG SIGNS NA IYON KAYA KAILAN
GAN KO SIYANG I-IMPLEMENT PARA MAGING IMPOSSIBLE NA SA AKING MALOKA ULIT SA ISAN
G LALAKI! At dahil walang makakakuha sa signs na yun, di na ulit ako maiinlove!
I WON'T BE INLOVE AGAIN! FOR SURE. I promise!
Hinila ko ang stroller bag ko.
"Buwisit! Ang bigat. Ba't ba kasi ako lang mag-isa?" Hinila ko ng padabog ang st
roller ko hanggang sa umabot na nga ako sa barkong maghahatid sakin sa Sortee.
Huminga ako ng malalim and then I made the sign of the cross.
Number 1. I wrote.
Teka, ilang signs? 20. Hindi, 24. 24. March 24, the worst day of my life.
Inisip ko na ang mga pinakaweird na pwedeng mailista ko. 24 signs na magtuturo s
a akin sa lalaking para na talaga sa akin at di ako sasaktan. Kung sasaktan niya
man ako, makakabawi parin.
Later on, I realized that 24 is just... uh... too much. Pero ganun pa man, inubo
s ko parin ito. "Mas imposible, mas maganda. Mas marami, mas sigurado." Sabi ko
sa sarili ko.
White sand. Mainit. Walang buildings. At malayo sa sibilisasyon. I don't know if
I'll love this place or just plainly hate it.
*POOOOOOOOOOOOOOOOOOT~!*
"Ay poootangineeeh!" Sigaw ko habang hinabol ang hat kong galing Taiwan.
Nahulog ito't linipad ng hangin dahil sa buwisit na... ford expedition... na hum
arang sa daanan ko... O baka naman ako ang humarang sa daanan nun? AH!
OMGEEE~! My hat wassss.... namatay! Nasagasaan ng buwisit.
"AHHHH~! Shuckkks!"
"Miss, is this yours?" Lumabas siya sa expedition at kinuha ang kawawa kong hat.
He handed my poor little hat to me. I can smell his scent... ANG BANGO NIYA kahi
t mejo malayo pa siya. And the song in my iPod goes like this, *Because i can't
sleep til you're next to me. No i can't live without you no more. Oh i stay up t
il you're next to me ...*
NO! My hat's from Taiwan and his fcuk`n car hit it!
SIGN 2~
Summer: Sinong Lex?
"Uh, yeah, actually." Agad kong binawi ang hat.
He's taller than Kevin. Mas gwapo pa kay Dave. At halatang mayaman dahil sa soot
at sasakyan. Pero hindi bagay sa kanya. Ka-age ko lang yata `to pero ganun siya
maka-asta't makapanamit.
"Sorry," Tumingin siya sa paligid.
"Uh~ Yeah!" Sabi ko. "Okay LANG! HINDI naman `to galing Taiwan." I said.
"Ahh~. Sarcasm?" Tumaas yung isang kilay niya at para bang matatawa siya.
IWAN KITA RIYAN!
Pumara ako ng tricycle. My god, isa lang ata ang taxi sa islang `to dahil isa la
ng ang nakita kong dumaan.
"Uhmmm, sa Sortee Beach Club, po." Sabi ko habang papapasok sa tricycle.
"Uh... Malayo yun eh." Sabi ni mamang driver. "Di po ako aabot dun."
Umalis na ang tricycle.
"Stooopid."
Nakita ko yung lalaking nakabunggo ng hat kong naka tingin lang sakin. He is cro
ssing his arms while leaning on his ford expedition.
"Mama naman eh, nung klaseng lugar ba `to." Tiningnan ko ang cellphone ko't naki
ta kong kakalowbat niya lang.
"Miss, Sortee Beach Club? Turista ka ba?"
Tiningnan ko siyang mabuti. Alam kong gwapo ka pero allergic na ako sa mga gwapo
ngayon at di na ko pwedeng makipagclose kahit kaninong lalaki dahil masyado ng
sira ang life ko at wala ako sa lugar para i-entertain ang mga lalaki. Kapal ko
talaga, eh di naman yan nanliligaw o ano. MAN-HATER!
"Oo.-" Sabi ko nang di ko man lang siya tinitingnan.
"-Naka check-in ka sa Sortee Beach Club, pero walang sumundo sayo?" Tanong niya
na parang nagdududa.
"Actually, di ako nakacheck-in or whatever. Magtatrabaho ako dun."
He looked at me from head to foot.
"Magtatrabaho ka?"
"Oo! Bakit ba? Ikaw? Sino ka ba? Turista ka ba?"
Umalis ako sa harapan niya. Nakakainis naman kasi, minamaliit yata ako.
"Miss~" Di ko siya pinansin. "Miss~"
Naglakad parin ako at naghanap ng tricycle na AABOT dun.
"Miss~" Hinawakan niya ang braso ko kaya nang humarap na ako sa kanya, sinapak k
o na ng dala kong hat.
"OUCH~, Ano bang problema mo?"
"Ako dapat ang nagtatanong sa'yo niyan eh!"
Baka rapist `to, in disguise lang!
"Bitiwan mo nga ako!" Hinampas ko ulit siya.
Saka niya lang binitiwan ang braso ko.
"Okay, okay. Fine!" Sabi niya.
"Gusto ko lang naman sabihin sa'yo na naiwan mo yun!" Sabay turo sa stroller kon
g naiwan ko nga sa kinatatayuan ko kanina. "Ngayon, galit ka pa? Kung galit ka d
ahil nasagasaan ko yan na HINDI galing Taiwan. Eh babayaran ko yan o kung gusto
mo bilhan kita ng isang libong ganyan para matahimik ka."
I'm speechless. Ginalit ko ata siya. OMGEEE~!
"Are you Summer Romero?" Bigla niyang tinanong sakin pagkatapos niyang dumungaw
sa isang kapirasong papel na hinagis niya rin sa dagat pagkatapos basahin.
"O-Oo."
"Pumasok ka na sa sasakyan ko. Pinakuha ka ni manang Alicia sakin. Maraming tao
sa resort ngayon kaya di niya maiwan ang trabaho niya, ako na lang ang kumuha sa
'yo." Kinaladkad niya ako papasok sa sasakyan niya.
Nang nakapasok na ako sa sasakyan niya. "Kung ayaw mong sumama sakin, you're fre
e to leave."
Bumaba ako sa sasakyan niya ng walang pag-aalinlangan.
He stared at me, surprised.
"Ha~, bahala ka diyan!" Sabi niya. He looked totally pissed.
"Bahala ka rin."
Umalis na siya't nakatunganga ulit ako sa street. Umiihip pa ang hangin at papal
ubog na ang araw. MY GOD! Paano ako makakasigurong pinadala nga siya ni Manang A
licia at hindi siya masamang tao? HMP.
Ilang sandali ang nakalipas, may nakita akong taxi. SA WAKAS.
"Manong, sa Sortee Beach-"
"Manong, di na po~" Sabi ng isang boses sa likuran ko.
Lumingon ulit ako't nakita ko ulit ang pagmumukha ng lalaki kanina.
"Ako na ang maghahatid sa kanya." Sabay turo sa Black Ford Expedition ulit.
"Opo, Sir." At umalis ang taxi.
"Ano ka baaaa~ Stupido! Minsan lang dumadaan ang taxi dito-" He handed me his ph
one.
And,
"Hello, Summer! Di kita ma kontak! Nag lowbat ka ba? Si Manang Alicia mo `to." N
arinig ko ang boses ni manang Alicia na nag-alaga sakin simula nung nagkamalay n
a ako sa mundong `to.
"Ah, eh. Opo." Lumingon ako sa lalaki at nakatingin lang siya sa sunset.
"Pasensya ka na ah. Na busy ako eh. Sumama ka na lang kay Sir Lex!"
"Sinong Lex?" Tanong ko.
"Yung may-ari ng cellphone na yan. Nukaba! Bilisan niyo't gumagabi na."
LEX? Lex Luthor?
SIGN 3~
Summer: WHATTTT?
Nagdidrive siya ng isang kamay lang ang nakahawak sa manibela. Parang tinatamad.
Ang sarap sapakin. Dapat nga makipagkwentuhan siya sakin ngayon kasi ganun lagi
ang ginagawa ng iba sa akin eh. Di siguro tumalab ang beauty ko?
"Ikaw pala yung alaga ni manang Alicia noon?" Tanong niya.
"Oo. Ikaw? Sino ka ba? Turista? Or waiter, perhaps? O kaibigan ka kaya ni Manang
?"
Katahimikan. Ay nako, pigilan niyo ako, di ako pinansin ng bruhong `to!
Ilang sandali ang nakalipas, nakatingin na lang ako sa labas at namamangha lang
sa tanawin. Ang ganda dito pero bakit hindi sikat?
"Uh, Sorry nga pala kanina." Sabi ko. "Akala ko kasi masamang tao ka, like magna
nakaw, kidnapper, rapist..."
"-Rapist?" Napalingon siya sa akin habang napabuntong-hininga.
"Sorry-"
"Sorry saan?"
"Yung... alam mo na... nasapak kita ng-"
"-na di galing Taiwan?" Sabi niya.
Inaaway niya ba ako? O baka naman gusto niya na talaga ng away? Kakainis huh! Al
am kong kasalanan ko, pero bakit ganyan siya?
"Don't worry, I'll pay for that." Sabi niya sakin habang nakatitig parin sa daan
an at naramdaman kong mas lalong bumilis ang takbo namin.
Galit siya. Oh my.
"Di naman ako naniningil eh! Makakabili naman siguro si mama ulit ng ganun." HA~
! Kala mo ha. May pera kami noh.
Pero di na siya nagsalita hanggang sa dumating na kami sa nasabing resort. Anong
klaseng lalaki ba `to?
"Summer!!!" Sigaw ni manang Alicia habang yinakap ako. "Sir, salamat po ah." Sab
i ni manang sa nasabing Lex.
Nabigla ako nang nakita kong ngumiti yung Lex kay manang at para bang di siya na
badtrip.
"Walang anuman po yun." Sabi ni Lex.
"Sir, kelan po magsisimula si Summer?" Tanong ni manang Alicia.
And again, Lex stared at me from head to foot.
Omy gosh. Don't tell me he is... the what?
"I'll think about it." Sabi niya.
Hindi man lang siya nagbigay ng kahit anong ekspresyon sa mukha niya nang tingna
n niya ako.
"Okay po~, salamat Sir Lex!"
So, what? He's the what here?
"Wa'g kang mag-alala Manang Alicia, iniisip ko lang po kung saan siya bagay sa r
esort. And, uhmmm... manang, drop the 'sir'..." he smiled.
While he's talking, I realized that maybe he's the son of the owner of this reso
rt or maybe the manager, eh? OMY! Nag flashback sakin lahat ng ginawa ko sa kany
a kanina.
"...for now, she can stay here for free if she wants too."
"HEHE. Okay, Lex. Salamat."
He waved at nagpunta kung saan. Suplado namannnn sa akin. At sa akin lang talaga
huh? Nakita kong bumati pa siya sa ibang turista at receptionsist, pero isnab s
akin?
Mehn, insulting. Siguro nga malas ako sa lalaki. Maraming nabibighani sa akin pe
ro in the end sinasaktan lang ako. At etong isang `to kakasimula pa nga lang bin
abalewala na ako? HMP
"Summer!" Sigaw ni Manang.
"Po?"
"Anong ginawa mo dun? Bakit mukhang badtrip yun?"
"Ha? Badtrip siguro sakin, sa inyo hindi. Tsss."
"Yun nga eh! Nukaba~ Ayusin mo yung pakikitungo mo dun."
"Anak ba siya ng may-ari ng resort na `to?" Tanong ko.
"Siya ang may-ari ng resort na `to."
Natigilan ako. How the hell...
"Tsaka, magpakabait ka sa kanya kasi siya yung magbabantay sayo dito kasi kailan
gan ako sa farm nila."
"WHATTTT?"
"Oo. Sinabi ko na `to sa mama mo't pumayag naman siya. Sinabi na rin ni Aliyah k
ay Sir Lex na pupunta ka dito."
WHAAAT? Yung tinutukoy ni Aliyah na pinsan niya na may-ari ng resort na `to eh a
ng Lex na yun?
NAKAKAHIYA NAMAN! Boss ko pala siya pero ganun ang nangyari kanina? OOOOOOH NO!
SIGN 4~
Summer: Again, no offense.
*KRIIIING*
"Kakabwusit naman, sana pala hinayaan kong nakapatay ang phone ko."
Nagising ako sa ingay ng cellphone ko. Ang sarap pa naman ng tulog ko dito sa kw
artong binigay sakin ng Lex na yun.
"Hello~"
No one's on the line?
"Hello? Sino ba `to?"
Bumangon ako't nakita kong ang numero ni Kevin ang nasa linya. It's still 8pm.
Then I saw a note on my bed:
Pumunta ka na lang sa beach cafe. binayaran ko na ang kakainin mo.
pag may problema ka, tawagan mo lang ako o sabihin mo kay Sir Lex. Nasa farm lan
g ako.
wa'g kang gumala kung saan-saan o makipag-usap kahit kanino.
wa'g ka ring uminom, alalahanin mong alaga parin kita.
si sir Lex na ang magbabantay muna sa'yo, magpakabait ka diyan.
-Manang Alicia
"Summer."
"K-Kevin?"
"Are you okay now?"
Oo nga pala. The sapakan was still as fresh as this island. Kaninang umaga nangy
ari ang sapakan at isang oras lang ang tulog ko bago ako pinalayas ni mama sa ba
hay at pinadala dito.
"Yeah. Ba't ka tumawag?"
"I'm sorry." Sabi niya.
"Yeahhh, sira na rin naman yung buhay ko diyan - I mean - sira na ang buhay ko k
aya mabuti na rin yun, pandagdag."
I can't tell him I'm somewhere far. At, abah okay din dito ah? May signal din pa
la?
"Wa'g mong sabihin yan, Summer."
"Kev, let's accept it. I sucked at school, messed up with my boyfriend, and what
, betrayed my friend?"
"You did not betray her." Sabi niya.
Natahimik ako.
"I betrayed her... I'm still in love with you."
Oh yeah, Kev then that's great! I went outside my room. Lumabas na rin ako sa Ac
comodation Block at ngayon nakikita ko ang colorful lights na nasa sea shore.
"Kevin~"
"Summer, nag-usap kami kagabi ni Dave."
Dave's name resounded on my mind. Okay, kitang kita sakin na talagang komplikado
ang love life ko. Out na si AJ pero may dalawa pang natitira.
"Kaya daw kayo nag break dahil sa akin."
Speechless.
The truth is... kaya ako na-deny ni Dave sa The Buzz noon dahil nakikita niyang
mas palagi kong kasama si Kevin sa kanya. Ang pinakapinagseselosan niya ay si Ke
vin lang at wala ng iba. Kaya lagi kaming nagtatalo dahil palagi rin naman siyan
g busy kaya di ko siya masyadong nakakasama.
"Totoo ba yun?" Tanong ni Kevin.
"Kevin, let's forget about everything okay?" Sabi ko.
Ayoko na talaga. I've had enough with all these things. In fact, gusto ko ng mag
pakamatay dahil masyado ko ng nasira ang buhay ko. At ngayon, ayaw ko na talagan
g gumawa ulit ng makakapagpasira pa nito.
Being in love fucked up everything in the past. At si Kevin lang sa lahat ng mga
ex ko ang di ko pa nakakalimutan - so avoiding him would be the best for me.
"Summer, if you're still in love with me, why don't you tell me? I am still in l
ove with you too."
Ewan ko pero parang kinurot ang puso ko nang narinig kong desperado na ang boses
niya.
Pinatay ko ang cellphone ko't tinapon sa pinakamalapit na basurahan.
I didn't even noticed that my tears fell. I've got to be serious with my life no
w.
"Ang alam ko... worth 20 thousand `to?" Napalingon ako sa nagsalita.
Sir Lex? Este... LEX!
Binawi ko ang cellphone ko. Pinunasan ko na rin ang luha ko bago pa niya mapansi
n.
"Ba't mo pinulot?" Buti hindi nadumihan ang Cellphone.
Seryoso ako sa pagtapon nun at seryoso na rin ako sa pagbabagong buhay ko.
"Ba't mo tinapon?" He smiled. Yes, he smiled?
"Luma na..." T`was a lie. At alam kong alam niya.
Naglakad ako papuntang cafe na sinasabi ni Manang. Nang nakapasok na ako doon, b
umili ako ng pampatulog ko. Di ako ginugutom at sigurado akong di ako makakatulo
g.
Uupo na sana ako sa isang table kaso puno na ang lahat. Anong klaseng remote isl
and ba `to? Ang daming turista?
"Pwede dito." Napalingon ako sa Lex na nakaupo na sa isang table. May pagkain na
rin para sa kanya. Ang bilis atang makapwesto ng mokong? Sa bagay, siya naman a
ng may-ari.
Pag-upo ko, saka ko pa lang napansing iba ang inuupuan niya at mukhang reserved
na talaga para sa kanya. Sa bagay ulit, siya naman ang may-ari.
Umupo na ako sa harap niya... this is weird but, whatever.
"Di ka ba kakain?"
"Di na." Uminom ako ng nasabing 'pampatulog'.
"Ilang taon ka na ba?" Tanong niya habang tinitingnan akong umiinom.
"Legal na ako kaya pwede na ako nito."
"Kung pinsan ka ni Aliyah, maaring kahit nung di ka pa legal, eh umiinom ka na."
"Excuse me, sana di ka maoffend pero... can you mind your own business?" Sabi ko
habang tinatawag ang waiter para mag-order pa ng mas maraming alak. "Kumain ka
diyan, iinom ako dito... that's it!"
Nakatitig lang siya sakin nang nakangiti.
"Again, no offense."
"Hmmm, okay." He smiled again.
Bakit nag-iba ulit ang ihip ng hangin ngayon? Kanina lang eh badtrip `to sakin a
t ngayon, mukhang di nagalit.
SIGN 5~
Summer: Excuse me.
"...Tapos ayun... nag break kami." Ewan ko kung bakit ko sinabi sa kanya lahat n
g problema ko, siguro kailangan ko lang talaga ng makakausap sa mga sandaling it
o.
Something shined from his ears. Kaya hinawakan ko ang tenga niya.
"Eh? You have an earing? Ngayon ko lang napansin." Sabi ko.
Nahawakan niya rin ang kamay ko, "Yeah~"
Inalis ko agad ang kamay ko sa tenga niya.
He's just staring at me at di ko na nababasa ang ekspresyon niya dahil umiikot n
a ang paligid ko sa paningin ko.
"Binagsak ko lahat ng subjects ko for last sem kaya eto ako ngayon, pinalayas sa
bahay. Ngayon, kailangan ko pang magtrabaho para lang makakain sa lintik na isl
ang `to." Sabi ko habang sumasandal sa mesa.
"Ba't mo naman kasi sineryoso masyado yung mga yun? Wala ka bang pakealam sa buh
ay mo?" Tanong niya.
"IKAW! Di mo kasi alam yung feeling ko nun eh. Ikaw siguro wala kang sineryosong
babae? Kaya nga ngayon- pssssttt..." Tinawag ko ang waiter. "Isa pa!" Sabay taa
s ng kamay.
Binaba ni Lex ang kamay ko.
"-Wa'g na!" Sabi niya sa waiter.
"Hoyyy!"
"Andami mo ng nainom." Sabi niya at seryoso ang mukha niya.
"Ah basta, kakabwuisit kayong mga lalaki kayo! Sinisira niyo ang buhay ko. Kaya
ngayon? Ayoko ng makipagkaibigan sa kahit sinong lalaki. At ikaw? Tsss. Pareho k
a lang sa kanila - mga panira! Kaya... ngayon, alam mo? Gumawa ako ng listahan..
."
"Tama na..." Sabi niya.
"Listahan ng mga signs. Ay, di ko nga pala dapat sinasabi yun sayo... Ah okay la
ng, kasi impossible naman yun at tsss... impossibleng impossible."
Ewan ko kung bakit pero binuhat niya akong bigla.
"Ano ba. Bitiwan mo ako! Ibaba mo ako!"
"Tumahimik ka nga diyan!"
"RAPIST!"
"Tahimik sabi!" Nabigla ako dahil malakas na masyado ang boses niya pero masyado
ng kalmado na parang ako din eh napapakalma.
"Humanda talaga kayong mga lalaki kayo, maghihigante ako't sasaktan ko kayo ng t
odo-todo!"
*BLUWAAAA~~!*
Nagising na lang akong bigla na nasa kwarto na ako. Bumangon ako't naramdaman ko
agad ang sakit ng ulo ko. Hang-over? Ano bang nanyari kagabi?
Ahhh, ang huling naaalala ko eh binuhat ako ni Lex at binanggit ko sa kanya ang
tungkol sa signs!
Agad akong bumangon at tiningnan ang bag ko kung andun pa nga sa lalagyan ang no
tebook na sinulatan ko nito. Andun nga! I sighed.
"Ba't ko naman maiisip na ninakaw niya `to? Loka!" I laughed at myself and revie
wed the signs.
24 (impossible) signs
1. may sports car siya.
okay, una pa lang masyado ng demanding!
2. he'll chase me with his sports car.
continuation?
3. masusukahan ko siya.
4. papagalitan ako sa sobrang pag-inom.
mas simple, pambawi sa mga nauna.
5. mapuputulan ako ng takong na kasama siya.
like, this would happen?
6. kinanta niya ang kantang gusto ko.
7. he'll dance with me (sweet music).
uh-oh.
8. He'll gimme a heart-shaped chocolate.
9. He'll give me three roses.
10. he'll kiss me on the rain.
11. he'll introduce me to his parents.
12. pasado ako sa at least tatlong subjects sa panahong kilala ko na siya.
13. aaminin niya sa aking mahal niya ako - of course, before I do.
14. he'll cook for me.
15. he'll cry in front of me.
mejo masakit na sa isipan `to.
16. inakbayan niya ako in public.
17. he gives me a balloon.
18. He'll take a picture of me.
simple ulit.
19. tatanggapin siya ni mama at papa.
pinakamahirap.
20. ililibre ako sa isang mamahaling restaurant ng kahit anong gusto ko.
as in.
21. he'll catch me when i fall.
literal or not!
22. he'll choose me over another girl.
of course!
23. may earing siya.
para cool!
24. kapag pinunasan niya ang luha ko kapag iiyak ako.
Of course, mangyayari ang lahat ng ito bago ko siya sasagutin o bago maging kami
.
Impossible, these signs.
Napabuntong-hininga ako't ininda ulit ang sakit ng ulo ko.
"Oo nga pala. Di pa ako kumakain, ginugutom tuloy ako."
Lumabas ako ng Hotel at pumunta ulit sa cafe nang nasalubong ko ulit si Lex.
"Ahh... Pasensya na nga pala kagabi ah?"
He stared at me na para bang may utang ako sa kanya.
"Salamat na rin sa paghatid sa akin sa kwarto." Kasabay kaming naglakad patungon
g Cafe.
"You're welcome. Uh... hmmm" Tumawa siya nang nakita niya ang soot ko.
"Bakit?"
"Wala. Narealize kong ako lang pala talaga ang sinukahan mo, walang bahid ng suk
a ang damit mo eh."
"Nakuuu, sorry ah."
Umupo na kami sa loob ng Cafe, magkasama ulit kaming dalawa.
"Uh, kelan ako magsisimula?" Sabi ko habang sinusubo ang pagkain.
"Idunno. Pag iisipan ko pa. Don't worry. Your stay here for 1 week is free."
"Huh? Ayoko ng ganyan, magkakautang na loob ako sa'yo. Tsaka, wa'g mo ng pag-isi
pan nukaba!"
He stared at me blankly. LOL.
"Well, anyway... Kung ayaw mo... Wala na akong magagawa." Tse! Suplado parin nit
o. Kala ko magkaibigan na kami.
"Kung ayaw ko, di ka naman makakabayad hindi ba?" Sabi niya.
"Makakabayad ako noh, marami pa naman sigurong resort dito. Doon na lang ako mag
tatrabaho sa kanila, duh!"
"Lam mo? Ang arte mo. Hindi ka ba natatakot na di kita tanggapin dito sa resort
ko dahil sa ugali mo?"
"Duh! Kung ayaw mo sa ugali ko, anong koneksyon nun sa pagtatrabaho ko? Di naman
ang ugali ko ang gagamitin dun eh." I rolled my eyes.
Yes, I know I'm talking to my boss. HMMM, sinasabi kong magbabagong buhay na ako
pero di ko parin pinapanindigan. So, I guess I'll start it with uhhh avoiding g
uys? Yes! Avoiding guys.
Kumain na lang siya at di na pinansin ang huling sinabi ko. Tinitigan ko siya ha
bang kumakain.
Yes, Summer. Avoid boys! And the guy in front of you is a boy. You should defini
tely avoid him.
"Oh my gosh!" Napatingin siya sakin, surprised. "Oh my gosh!"
OH MY GOSH! Sinukahan ko siya? It's one of the signs right? RIGHT?
"What?" Sabi niya habang nakatitig sakin.
My jaw dropped.
"Excuse me."
"Hey, what's wrong?!"
I left him without a word. At habang tumatakbo ako papalayo sa kanya, na realize
kong dalawang signs agad ang nakuha niya in less than 24 hours! Uh-oh, this is
dangerous!
SIGN 6~
Summer: Excuse me.
Ugh, ginugutom na ako. Naglakad ako pabalik ng hotel. Pagkatapos niyang kumain d
oon, saka lang ako kakain? Ano ba naman `tong nangyayari sa akin o. Hindi naman
siguro problema yun diba? Possible din namang makuha niya ang kahit dalawa hangg
ang limang signs at hanggang doon lang yun. Bakit nagpapanic na ako dahil nakuha
niya ang dalawa? Iniiwasan ko na siya kahit dalawa pa lang yung nakukuha niya?
Tsssk, mali yun eh-.
Linagay ko ang kamay ko sa noo nang nakapasok na ako sa hotel.
"Excuse me, miss." May lumapit sa aking babae.
Mukhang receptionist ata ng hotel. I think she's in her early twenties and she's
wearing the uniform of the hotel.
Tumigil ako sa paglalakad at humarap sa kanya.
"Ikaw ba yung binuhat ni Sir Lex kagabi?"
"Oo. Bakit?" Ako naman yun di ba? Wala naman sigurong iba.
"Sino ka ba? At bakit parang linalandi mo si Sir Lex?"
"E-Excuse me?" Parang gusto kong tumawa.
Siguro girlfriend niya `to?
"Ang alam ko magtatrabaho ka rin dito sa resort na `to. Bakit kailangan mo pang
mag check-in sa hotel na `to at sa tabi pa ng kwarto ni Sir Lex!" Sabi niya at m
ukhang nagiging hysterical.
"Sandali, sandali... Kung ano man yung iniisip mo, nagkakamali ka. Kahapon lang
kami nagkakilala ng Sir Lex mo't..." Don't wanna involve myself in anything like
relationships anymore. "oo, magtatrabaho ako dito. MAGTATRABAHO. Hindi makikipa
g landian."
"Mabuti na yung nagkakalinawan tayo..." Lumingon siya sa paligid at sinaway ang
mga babaeng empleyado din ng Hotel na nakikinig sa usapan.
Mukhang kinaiinisan ang babaeng kaharap ko dito ah.
"Ang feeling naman, di naman sila ni Sir...." Sabi ng isang may dalang feather d
uster.
"Hoy! Anong sabi mo?" Sigaw niya.
Umalis naman agad ang mga babae at nagpatuloy sa gawain.
"Di naman pala kayo ng Sir mo~" I laughed. HEHE. SIR...
"Shut up!" Sinigawan ba naman ako. "Sa bagay, ba't naman magkakaroon ng interes
si Sir sa'yo eh mukhang may gatas ka pa sa labi."
"Huh? Bakit? Anong interes ng Sir mo? Yung mga gurang?" I rolled my eyes.
"Aba't talaga naman noh? How dare you call me that."
Cat fight? Oh no~ not again.
"Tinawag ba kitang ganun?"
She crossed her arms, "Ang mga gusto niya ay yung mga may pinag-aralan tulad ko,
at di yung mga tulad mong... ilang taon ka pa?"
"I'm 18 and legal... ngayon ko lang nalamang gusto niya pala ng mas matanda sa k
anya."
Natigilan siya.
"Huh? Mas matanda sa kanya? Sir Lex is already 24! I'm just 23. At ikaw? Di ka p
a ata nakatapos ng high school eh-."
Whaaat? He's... He's 24? 24... that number. ERRR.
"Andito ka lang pala." Sabi ni Lex na para akong nabilaukan ng narinig ko siya.
"May problema ba, Kate?" Tanong niya sa receptionist.
"Ahhh. Err, wala po."
"Excuse me." Umalis ulit ako.
Lumabas na ako ng Hotel para bumalik sa Cafe. I am hungry. I need food.
"Summer!"
Let's just pretend that I didn't really hear him. LALALA~
"Summer!" Hinawakan niya ang braso ko. "Anong problema mo?" Hinarap niya ako.
"W-Wala..."
I can't look at him. Yeah! Wala! Nag iinarte lang naman ako kasi nakuha niya ang
dalawang signs agad. Well, I do know that I can't avoid him. It would be weird.
"Wala!" I laughed. "Sumakit lang ang ulo ko. HEHE. Kanina..."
"Tssss. Akala ko pa naman kung ano na... Lika na, sasamahan kitang kumain sa Caf
e."
"Hu-Huh?"
Nauna na siya sa paglalakad.
Oh geeez, yeah. Mabait na naman siya?
May mga babaeng dumaan na ngumingiti sa kanya't ngumiti din siya sa mga iyon.
Hindi. Talagang mabait siya. Maybe I had the wrong first impression of him. SIGH
.
SIGN 7~
Summer: Nahh.
He didn't have sports car and he will never be at school with me. That's two thi
ngs I know for sure na hindi niya makukuha sa 24 signs. YEAH, right.
Sinubo ko ang kanin. Ang sarap pala ng pagkain dito. Ang sarap sanang lumamon ng
lumamon kaso nakakailang naman kung nasa harap ko `tong misteryosong `to.
"Uh, you are 24 years OLD?" Sabi ko habang uminom ng tubig.
"Oo." He smiled. "Bakit? Kala mo teenager?"
Muntik na akong mabilaukan.
"Ahh. Di naman. I just thought-"
Tumaas ang kilay niya at hinihintay ang dugtong ko.
"-you're younger."
Kumain ulit ako at tumingin sa paligid.
"Dami palang turista dito ano?"
"Yeah."
"Pero bakit di `to masyadong popular?"
Nagkibit balikat siya.
"Uh, magkano ba yung stay ko sa hotel na yun at babayaran ko..."
"It's free." Sabi niya.
"Tsss. Mahal ba ang accomodation dito? Mababayaran ba ng sahod ko ang isang gabi
ko sa hotel niyo?"
"Uhhmm, depende kung anong trabaho."
Tinitigan ko siya't mukhang nagdadalawang isip siya.
"--hindi."
I sighed.
"What? Kung ganun, saan ako pupulutin neto? Malayo ba ang bahay nina Manang sa r
esort na `to?"
"You can stay here for free."
"Wha-"
"Ang sabi ni Aliyah, magtatrabaho ka para may kainin ka dito, hindi para may tul
uyan ka. Libre na ang hotel fee mo."
"HA?"
Magkarugtong pala ang mga buhay namin dito sa resort na `to. GRRR.
What a stuuupid idea.
"Gusto ko sanang ako na ang magbayad ng lahat ng gastusin ko dito. Why do I have
to rely on you..."
"Okay... Okay... I know what you're saying. Wa'g kang mag-alala, wala yang kapal
it. And you are not relying on me."
Napakamot ako sa ulo ko.
"Kelan nga ulit ako magsisimula?"
"Next week."
"Saan ako magtatrabaho?"
"Ikaw... kung saan mo gusto."
KUNG SAAN KO GUSTO? Oh yeah! Tumayo ako.
"Saan ka pupunt-"
"HEPHEP... Wa'g mo kong sundan."
"Hindi kita susundan, tinatanong ko kung saan ka pupunta."
"Idunno." I glanced at him. Tumatayo siya't ayaw nga talaga ata akong lubayan. "
I just don't want you around with me." I know that hurts. That won't hurt. LOL
Hinalughog ko ang resort MAG-ISA. Barbecue girl, ice cream seller, bantay ng ped
alo hire, at kung anu-ano pang mga trabaho ang nakita kong papasukan.
I'm actually thinking if I could be a LIFEGUARD! hahaha. Oo, gusto ko yan. Since
marunong naman akong lumangoy, kaya ko yan. Bukas, pupuntahan ko ang headquarte
rs nila at mag-aapply. Pero kung may bar dito, pwede na rin ako dun... waitress.
Diba?
Naglakad ako pabalik ng hotel nang nakita kong may bar nga. Gabi na kaya bukas n
a siya, syempre... papasok ako sa loob. Let's see what it looks like.
This bar is OMG, first class! Lahat ng tao mukhang mayayaman at turista. Ang gan
da dito super... may DJ pa at ang ganda talaga.
Tiningnan ko ang uniform ng mga waitress. Not bad. Ang soot nilang skirt eh maik
si, pero mas maiksi parin ang soot ko ngayon kaya kayang kaya ko dito.
"Excuse me, have we met before?" May umupo sa tabi kong mejo matandang foreigner
.
"Uhh, hehe, no, I think we haven't."
"Waiter... give her a Martini." Sabi ng foreigner sa waiter.
"Uh, thanks." Linapag naman agad ng waiter ang martini sa harap ko.
The foreigner leaned towards me, "So, how old are you?"
Grabe, tumindig lahat ng balahibo ko nang nakita kong masyado na siyang malapit
sa akin at hinahawakan pa ang baywang ko.
"Uh, I'm 18." Ininom ko ang Martini.
Pero syempre, di ko inubos kasi balak kong buhusan siya nito pag may hinawakan p
a siyang iba sa akin.
"Oh, you're still 18? Do you have a boyfriend?"
"Nahh."
Ngumisi ang foreigner habang tinitigan ang mga labi ko.
*The way you look at me... The way you touch me... The fire in your eyes... Swea
r it makes me shiver inside...*
Kukunin ko na sana ang baso ng martini para ibuhos sa kanya nang naramdaman ko n
a ang hininga niya sa pisngi ko pero...
"Excuse me, Sir..." Napatingin ang foreigner sa nagsalita.
Nanlaki ang mga mata ko nang nakita kong nakatayo si Lex at nakatitig sa foreign
er na para bang babalatan niya ng buhay.
"If you don't mind... I...-"
"You are her boyfriend?" Tanong ng foreigner. "She said she had no boyfriend..."
"Ahaha. Of course, she doesn't have a boyfriend." Sabi ni Lex habang sumulyap sa
kin.
Kinalas ko ang kamay ng foreigner sa baywang ko.
"I'm her husband."
HUH?
"Oh. I'm sorry... I didn't-"
Tinitigan ni Lex ang foreigner at nakikita ko sa mukha niyang pinipigilan niya a
ng sarili niyang manuntok. Pero sa mukha niya ngayon, mukhang di niya kayang pig
ilan ang sarili niya kaya kinaladkad ko siya papalabas sa bar.
SIGN 8~
Summer: So-Sorry, Lex.
"Ba't mo hinayaan ang sarili mo doon?" Sigaw niya ng nakalabas kami.
Now I'm feeling the aura of the other Lex. Yung naghatid sakin dito sa resort na
`to.
Sinundan mo ba ako?
Look, I want to ask that pero parang nagka El Nio sa throat ko't ayaw lumabas ng
mga salita. Kaya nakatingin lang ako sa kanya.
Hinead-to-foot ulit ako.
"Ganyan pa ang soot mo. Paano kung wala ako dun kanina?"
Napabuntong-hininga siya't mukhang galit na ulit sakin.
"Ayos ka lang ba?" Hinawakan niya ang magkabilang braso ko't tinitigan ako.
Ba't ang bait niya?
"Uh. Oo naman!" Sabi ko.
Binitiwan niya ang braso ko at tumango.
"Kumain ka na..." Tinalikuran niya ako at naglakad papuntang Cafe. "Sumabay ka n
a sa akin."
Okay, Summer... he's kind because you're his cousin's cousin. Binilin ka sa kany
a... and all that. Don't be amazed with his gentleness or anything, got that?
"Uh, salamat nga pala." Sabi ko habang tahimik kaming kumakain.
Tumango siya at nagpatuloy parin sa pagkain. No comment?
"Uhhh, iniisip konggg..."
Tinitigan niya ako pagkatapos niyang pinunasan ang bibig niya ng panyo.
"...doon sa bar magtrabaho?"
Muntik na niyang mailuwa sa akin ang tubig na iniinom niya.
"Doon?"
"O-Oo."
"HAH, di mo ba nakita ang nangyari kanina?"
"E-Eh... Maganda doon eh."
"Di pwede." Sabi niya.
"Pero bakit? Sabi mo kanina okay lang kahit saan?"
"Kahit saan, wa'g dun!"
"Pero kung hindi doon, saan pa?"
Tinitigan niya na naman. Para siyang tigre na sinasabi sa isang pusa na mas mala
ki siya kaya dapat akong sumunod sa kanya.
"Okay... Okay... Maghahanap na ako ulit."
"Good."
Good ka diyan!
Nakita kong may mga babae ulit na turista ang kumaway kay Lex at tumitili. Pero
di ata nakita ni Lex dahil patuloy parin siya sa pagkain.
"Lex,"
Tumingin ulit siya sakin.
"Well, may girlfriend ka na ba?"
Mr. Mysterious.
Tinitigan niya lang ako, "Bakit?"
"Nagtataka lang ako kasi mukhang masyadong babaeng nagkakandarapa sayo dito."
"Wala."
"WALA?"
Sa gwapo nito? Syempre, mejo masyado siyang misteryoso, suplado (? di naman!), u
hhh how can I describe him? Supladong gentleman?
"Ex?"
"Isa."
"Isa?"
Ngumiti siya, "Why are you interested?"
"Ah. Wala lang-"
Tinitigan niya ako.
"Wala lang?"
"Wala. Napakamisteryoso mo kasi."
My gosh, isang beses lang siyang nagkagirlfriend? Sa gwapo niyang yan at sa dala
wampung-apat na taon siyang nabuhay sa mundong `to?
Bigla siyang kumuha ng tissue at pinunasan ang mukha ko. Dahil masyado akong nab
igla sa ginawa niya, nasapak ko ang kamay niya. Tumilapon ang tissue.
"Uh-Oh. So-Sorry, Lex."
Tumayo siya at pinulot ang tissue.
"Sorry. Sorry talaga."
Tahimik ulit siya at umupo pabalik sa upuan niya. UGH! Great, Summer. Siguro mas
yado mo na talagang kinacareer ang pagiging manhater o baka naman talagang nagka
karoon na ng psychological effect and lahat ng mga nangyari sa akin noon kaya na
apektuhan ang mga muscles ko.
Oh my gosh. Bakit di siya nagalit? Dapat pagalitan niya ako dahil nasaktan ko si
ya physically? Nagagalit lang ba siya pag napapahamak ako?
"Why are you silent?" Tanong niya habang binabasa ang mukha ko.
"W-Wa-"
"Good evening, Sir!" Napalingon kami sa isang babaeng naka uniform ng uniform sa
hotel.
T`was the receptionist. Pinandilatan niya ako.
"May mga papers po kayong due today na hindi niyo pa po napipirmahan." Ngumiti p
a ang babaita. "Kanina pa po daw kasi kayo hindi nakikita eh."
Don't tell me... no way! Sinundan niya ba ako simula kanina? Napasubo ako ng isa
ng kutsarang kanin.
"Hmmm, okay." Ngumiti siya sa receptionist. "Babalik ako sa hotel, maya-maya."
Tumango ang receptionist.
"Pagkatapos kumain ni Summer."
Napainom ako ng tubig. NYETA! Bakit ganito? Anong pinaggagagawa at pinagsasasabi
niya't parang ano... ewan? Ano `to? May gusto ba `to sakin? OR WHAT?
SIGN 9~
Summer: Okay, then~
What pain does it bring to Lex if I work on that bar?
"Miss. Anong ginagawa mo dito?" Tanong ng isang lifeguard nang nakita akong naka
tayo sa harap ng pintuan nila. 7:00am pa at sinigurado kong tulog pa ang Lex na
yun nang nagpunta ako dito.
"Uhh, Ako nga pala si Summer." Naglahad ako ng kamay.
Nagshake hands kami.
"Ako si Rocky." Ngumiti siya.
"Gusto ko sanang mag apply. Gusto kong maging life guard."
Dumating pa ang ibang mga lalaki at pumasok sa loob ng headquarters.
"Sino yan?" Sigaw ng isa at nakangisi pa.
"Mag aapply daw siyang lifeguard." Sagot ni Rocky.
Tapos, bigla na lang silang nagdagsaan sa harapan ko't pinakilala ang mga sarili
nila. Puro lalaki. Ni hindi ko na naalala ang mga pangalan nilang lahat dahil s
a dami nila.
May binulong ang nasabing Rocky sa mga kasamahan niya't nagsialisan sila sa hara
pan ko.
"Kung gusto mong mag-apply, kailangan kong makita kung gaano ka kagaling lumango
y." Sabi niya habang tinuturo ang hotel pool.
"Huh? Ikaw ba ang, uhm, in charge or something?"
"Oo."
Inakbayan niya ako papalabas ng headquarters nila.
"Wa'g kang mag-alala, kung di mo kayang lumangoy simula dito patungo roon," Tinu
ro niya ang malayong dako ng pool. "Sasagipin kita."
Tinanggal ko ang kamay niyang nakakapit sa balikat ko.
"Okay!" Umamba akong tatalon na at lalangoy pero...
"Ooooppps!"
"Bakit?"
"Lalangoy ka sa soot mo?" Sabay tingin sa t-shirt at shortpants kong kagabi ko p
a soot-soot.
"Ahhh. Bakit?"
He made a face.
"Aww. Okay. I'll change!"
Syempre, dala ko na agad ang two piece ko. Pasensya na. Talagang TWO PIECE ang d
ala ko di ko naman kasi ine-expect na magiging lifeguard ako sa islang `to.
"Pwede na?"
"WHOAAA~" Narinig ko ang hiyawan ng mga lalaki sa head quarters nang nakita akon
g naka two-piece.
Okay, they are guys. Wa'g lang sana akong bastusin.
"Uhhhm, yeah!" Sumipol pa si Rocky at di pa ako sinesenyasang lumangoy na. "Teka
, uh, ganito. Ihahagis ko itong sampung piso. Kailangan mong kunin ito at dalhin
pabalik sa akin."
"O-Okay!"
Hinagis niya sa gitnang bahagi ang sampung piso. Agad akong lumangoy. Naghiyawan
na ang mga lalaki at parang nagchicheer sa akin.
Ang hirap naman nito. Kung mag loko ang muscles ko baka malunod ako dito dahil m
asyadong malalim. Umahon ako pero di parin nakukuha ang sampung piso. Sa pangala
wang subok ko nakuha ang sampung piso at lumangoy ako pabalik sa kanila.
Tinulungan pa ako ni Rocky sa pag-ahon.
"Veryyy good."
Nang kinuha niya ang sampung piso sa kamay ko, parang may bumulong sa aking many
ak itong Rocky dahil sa paghaplos niya sa kamay ko.
"At, uh...." Tiningnan niya ang dibdib ko.
BASTOS. I wanna slap him pero I want to hear his judgement about my swimming ski
lls first.
"Wow."
Ang tagal! Giniginaw na ako sa two piece kong `to.
Nabigla ako nang may yumakap sakin nang tuwalya.
"S-Sir!"
Sir?
"You shouldn't fool around here." Sabi niya kay Rocky at yinakap ako gamit ang t
umalya.
Kinaladkad niya ako papalayo sa kanila at papuntang Accomodation Block.
"Lex!" Sigaw ko nang nairita na ako sa hawak niya sa akin - hindi gentle.
Patuloy parin ang pagkaladkad niya sa akin. Yung foreigner kagabi nakasalubong p
a namin at panay ang tingin niya sa akin kahit may tuwalya ako.
YES, I'm hoooot. NYEEE~-
"What are you doing?" Sigaw niya nang nakarating na kami sa ROOM niya.
"Galit ka?" Tanong ko nang nakita ko siyang pabalik-balik sa paglalakad at mukha
ng GALIT na GALIT talaga.
Inayos ko ang basang buhok ko. Hinagis niya sakin ang isang t-shirt.
"Eww." Sabi ko nang nakita kong malaki ito sa akin.
Syempre, sa kanya yun pero anong ibig niyang sabihin? Na sosootin ko `to.
"Like I would wear this?" Sabay tingin ko sa kanya.
Plano ko sanang pumunta na lang sa kwarto ko't magbihis ng damit ko pero tinitig
an niya ako ng mga titig na parang tigre ulit siya at pusa lang ako. And this ti
me, pwedeng daga lang ako.
"Okay, then~"
Napipikon na ako sa lokong `to ah!
SIGN 10~
Summer: Great, thanks!
"Anong ginagawa mo dun?" Tanong niya kahit nakatalikod siya sa akin habang sinos
oot ko ang T-shirt niya.
Ang laki ng kwarto niya ah? HMMM
"Tapos na." Sabi ko nang naisoot ko na.
"Anong ginagawa mo dun?" His tone was harsher. Nakaharap na siya sa akin ngayon.
"Uhmm, nag-aapply ako dun. Lifeguard... uh, tanggap nga yata ako eh kasi nagawa
ko yung gusto nilang gawin."
"TANGGAP?" Sigaw niya.
"B-Bakit?"
Galit na naman siya.
"Hindi ka tatanggapin dun!"
"Anong hindi?" Pati ako nagagalit na.
"Tingnan mo nga yung soot mo kanina?" Pataas nang pataas ang tono ng boses niya.
"Sa tingin mo, anong mangyayari sayo kung di ako dumating dun?"
Natahimik ako dahil galit ako at ayaw kong magsalita dahil baka mawalan na ako n
g preno at mag-away pa kami dito.
"Summer! Bago ka pa lang dito at di mo pa kabisado ang pasikot-sikot! Bakit di m
o sinabi saking mag aapply ka dun?"
Mejo naramdaman ko na ang pagbaba ng mga luha ko sa mga mata ko. Nakakainis lang
kasi eh. Alam ko kung ano ang ibig niyang sabihin. Wala namang pwedeng magpaiya
k sa akin sa mga sinabi niya kaya nga ako nagtataka kung bakit ganito. Agad kong
pinunasan ang luha ko.
"Para malaman mo, di tumatanggap ang headquarters ng babaeng lifeguard."
"Huh?"
"Oo! Ibig sabihin nun, pinagkatuwaan ka lang ng mga lalaki doon. Nagbihis kapa n
iyan!"
"Eh di mo naman kasi ako sinabihan eh!"
"Yun nga. Paano ko sasabihin sayo kung di mo naman pinaalam sa akin?"
Tumayo ako at naglakad papalapit sa kanya.
"Yun naman pala eh! Edi mag wa-waitress na lang ako sa bar!"
"Hindi mo parin ba naiintindihan?" Sigaw niya.
Napaatras ako.
"Hindi ka pwede sa bar na yun."
"Bakit?"
"Ano ka ba? Damsel in distress ka lagi pag ganun ang trabaho mo. Hindi ako andit
o para bantayan ka."
Punyetik. Oo nga naman!
"Edi wa'g mo akong bantayan? Sino ba kasing nagsabi sayong babantayan mo ako dap
at? Hindi kita kailangan para bantay ko." OMG, a complete loss of job opportunit
ies, Summer. You're still ruining your life here! "Kaya ko ang sarili ko."
"Kaya? Kung di kita nakita kagabi at kanina, sa tingin mo anong nangyari?"
Biglang bumukas ang pintuan pagkabanggit ni Lex sa huling salita.
Nanlaki ang mga mata ng receptionist nang nakitang nagtatalo kami. "So-Sorry, so
rry po. Kumatok ako, ihahatid ko na lang to mamaya." Sabay pakita sa mga papers.
Mga papel galing sa isang receptionist? O baka naman may lihim silang relasyon n
un? Kung anu-ano na lang ang pumapasok sa utak ko.
Sinarado ulit nang receptionist ang pintuan.
"Sa tingin ko, Lex, nasampal at sumalubsob na sa damuhan ang mga mukha ng mga la
laking yon. Dumating ka pa kasi!" Sabi ko.
"Ha? You're unbelievable. You should be thanking me for that. You've never thank
ed me." Umiling siya.
"Ok then, thanks, Lex. Ano sa tingin mo ang buhay ko sa isang syudad? Doon mas m
araming manyak, mas maraming nambibiktima, at mas maraming bar... pero ano? Naka
ya ko naman ah? AT WALA KA DUN HAH!" Sabi ko.
"Okay, okay! Sorry ah. Sorry kasi ginawa ko ang mga yon sayo. Sana pala di na la
ng kita sinagip sa mga yon." Tinalikuran niya ako.
No. Hindi yan ang punto ko. Nakakainis naman! He missed my point.
"Ang ibig ko lang namang sabihin eh... na, kaya ko na ang sarili ko. Wa'g mo na
akong bantayan."
Umupo siya. Masyadong intimidating ang mga tingin niya sa akin. Hinihinaan ko na
nga lang ang boses ko ngayon para di na masyadong mag-alab yung mga usapan nami
n at magkataasan ulit ng boses. I'm swallowing my pride now, as in!
"Oh yeah! Wa'g kang mag-alala, di na kita babantayan at di na ako makekealam sa'
yo!" Sa tonong naiinis parin.
Inhale. Exhale. Swallow your pride again, Summer.
"Di naman yun ang ibig kong sabihin...-" Ano nga ba ang ibig kong sabihin? "-ang
sabi ko, eh di mo na kailangang bantayan ako. Wa'g ka nang mag-aksaya ng panaho
n-"
"Kaya nga, diba? Sabi ko nga! Ano bang sinabi ko?" Walang pinagbago sa tono.
Kaya pati ako, sasabog na rin.
"Ano bang problema mo? Nakakainis ka naman!" Sigaw ko. "Akala ko pwede ako kahit
anong trabaho?"
"Ewan ko sayo. Wala na akong pakealam. Diba nga ayaw mong sagipin kita? Sana pal
a pinabayaan na lang kita. Femme fatale pala yung sinagip ko, nagkukunwaring bab
aeng may problema para makaakit ng mga lalaki. Ganun diba?" He looked away.
Nagmadali akong lumapit sa kanya at sinampal na. TOTAL EMPLOYMENT DESTRUCTION, S
ummer.
"Alam mo, Lex? Badtrip ka! Akala ko mabait ka."
Di parin siya tumitingin sa akin pagkatapos ko siyang sampalin.
"Alam kong nakekealam ka lang sakin dahil I'm your cousin's cousin. Wa'g kang ma
g-alala, di tayo magkadugo kaya di susunugin sa impyerno ang kaluluwa mo kung pa
babayaan mo ako."
Hinubad ko sa harapan niya ang t-shirt na binigay niya at pinasoot sa akin.
"Eto na ang sayo! Wa'g mo na ulit tulungan ang babaeng nagkukunwaring damsel in
distress para makaakit ng lalaki niya ah?"
Aalis na sana ako...
"And oh, may nakalimutan akong sabihin sayo. Buti na lang at nag-away na rin tay
o at pinakita mo rin sakin yung tunay mong ugali - na nang iinsulto. Matagal ko
ng gustong sabihin sayo na I'm damned with your presense. I hate boys. And you'r
e not an exemption. Kasi parepareho lang kayo."
Nagwalk-out ako palabas ng kwarto niya nang naka two piece ulit. Naabutan ko pa
ang ibang empleyado sa labas na parang naghihintay sa paglabas ng kahit isa sami
ng dalawa ni Lex. Di ko malaman ang ekspresyon nila. Wala naman ang receptionist
dun kaya di madadagdagan ang pag-aalburoto ko. Tiningnan nila ang soot ko.
"Anong nangyari? Woww, sinagip ka ulet ni Sir. Kakakilig." Nakangiti pa ang isan
g empleyado at mukhang excited sa ikikwento ko.
Sadly, hindi ako showbiz na tao. "Sound proof ba `to?" Sabay turo sa mga dingdin
g.
Tumango silang lahat. Kaya pala di nila narinig.
"Great, thanks!" Agad akong pumasok sa kwarto ko.
I sighed. Great Great Great, Summer. Papalayasin kana dito.
SIGN 11~
Summer: its number 18
"UGGGHHHHH~!" Kung pwedeng punitin ang kumot ko, kanina pato nagkagutay-gutay.
Okay, what will I do? Nag-away kami ni Lex, kahapon. At wala akong kahit ni kati
ting na planong mag sorry sa kanya. OVER MY DEAD AND DECAYING BODY. That guy alm
ossst called me a b1tch. Sinabi pa niyang nagpapa-as if akong may problema para
lang makaakit ng lalaki. How good is that? Ibig sabihin, iniisip niyang peke yun
g mga sinabi ko sakanyang problema ko way back home? Ibig niya bang sabihin na s
inabi ko lang sa kanya ang mga iyon dahil gusto kong maakit siya sa 'kawawang' s
ide ko?
"This is... damn!"
Lalabas na ako ngayon. Di tulad kahapon na buong araw akong nagkulong. Anong gag
awin ko ngayon? Ang kapal ng mukha kong tumitira dito ng libre. Pero mas makapal
ang mukha niya dahil sa mga sinabi niya sa akin. Hinding-hindi ko talaga siya p
apatawarin. Kahit medyo nakokonsensya ako sa mga sinabi ko kahapon sa kanya, di
ko parin palalampasin ang sinabi niya saking nagkukunwari ako. Wala akong pakeal
am sa kanya.
First time kong masabihan ng 'nagkukunwari' daw ako. At... para makaakit pa ng l
alaki ha? Grabe, nakakainsulto yun sakin.
*397 messages received*
Ngayon ko lang nacharge ulit ang phone ko simula nung pinatay ko `to sa tawag ni
Kevin.
Maraming text messages si Kevin. May text din si Dave. Lahat din ng friends ko d
un eh tinitext na ako tungkol sa summer classes. Tinatanong nila ako kung bakit
wala ako sa first day ng klase nila. Mga ungas, syempre... bumagsak ako. Natangg
ap ko rin ang mga death threats ni Lauren. Sabi niya sisirain niya raw ang image
ko.
Lauren:
Summer, where are you? Aren't you enrolling for summer classes?
O baka naman nahiya ka na sa pagsira sa relasyon namin ni Kevin?
Kung nasaan ka man ngayon, sana namatay ka na sa pagsisisi sa ginawa mo.
I'll make sure you won't have a face anymore in our school.
30 messages na ganito ang laman. Isang message lang ang natanggap ko galing kay
mama. Tig dadalawa naman sa dalawa kong pinsan. Yung ibang message galing sa di
ko kilala.
Tinapon ko ang cellphone ko malapit sa unan ko. Lalabas ako ngayon at... maghaha
nap ng trabaho? Di na pwede, titigil na ako sa paghahanap. Bahala na si Lex diya
n. Mukha niya.
Kinuha ko ang digital camera. I'll take pictures of me before I get outta here.
Baka bukas, bumalik na ako sa syudad sayang naman.
Syempre. Wala akong kilala dito at ayaw kong mang-abala ng ibang turista. Nasa h
arap na ako ng sea shore. Ayan, para makita nilang maganda ang dagat at maputi a
ng sand dito. Humanap ako ng bato o kahit anong pwedeng paglapagan ng digital ca
mera at makapicture ako kahit timer lang.
5... 4... takbo. 3... 2... pose. 1...
Limang beses kong inulit `to sa iba-ibang pose.
At sa pang anim?
POSE.
"Ano bang ginagawa mo?" Kinuha ni Lex ang camera.
Di ko na naitsura ang pose ko.
"Sige na. Pose ka na... Ako na ang mag ti-take ng picture."
Tumayo lang ako. No smile. No pose.
"1... 2... 3... smile!!!"
Binaba niya ang camera pagkatapos niyang i-click.
"Ba't di ka ngumiti?" Sabay tingin niya sa kuha ko sa camera.
Oh shet.
Linapitan ko siya at binawi ang camera sa kanya.
"Kumain ka na ba?" Tanong niya.
"Don't talk to me like nothing happened." Nag walk-out ako at sinundan niya nama
n ako.
"Alam ko, I'm sorry. I didn't mean to..."
Tumigil ako sa paglalakad para harapin siya.
"Yeah, right. Saan mo nga pala ako gustong magtrabaho? Para makapagsimula na ako
at maibigay ko na sayo ang buong sweldo ko." Tanong ko.
He smiled. May pa smile-smile pa siyang nalalaman eh hindi ko siya patatawarin.
Promise. I said, OVER MY DEAD AND DECAYING BODY. Di ko siya patatawarin kahit na
mejo nakokonsensya ako sa sinabi kong pawang katotohanan naman.
Ngiting-ngiti parin siya. Ako naman, para paring byernes-santo ang mukha.
"Pinapatawad mo na ba ako?"
I know this is awkward. Humihingi na nga ako ng trabaho sa kanya ako pa ang hind
i nagpapatawad. Pero I don't care.
"Honestly? Hindi. At ikaw na ang bahala kung tatanggapin mo ko sa trabaho o hind
i. No hard feelings kung hindi."
"Tatanggapin lang kita kung papatawarin mo ako." Sabi niya habang ipinapakita an
g mga matang nagbabanta at nang ba-blackmail.
"Uhm ganun ba?" I smiled fakely. "May pera pa naman ako, pauwi. Maybe I'll pack
my things up..."
Tinalikuran ko siya.
Pag talikod ko, grabe. Nanggigil ako't nagngingitngit sa inis. Isipin niyo, smil
e lang siya nang smile na parang walang sinabi kahapon? Binlackmail pa ako? Maka
alis nga dito... nakakabwusit pa dahil may isang sign na naman siyang nakuha.
Nang nakapasok na ako sa kwarto, tinitigan ko ang notebook ko.
"So its number 18! He took a picture of me." I sighed.
I really really need to get out here. I GET DAMNED EVERYTIME HE IS AROUND AND HE
'S COMPLETING THE SIGNS. LOL. ang OA ko, tatlo pa lang. Pero, basta, di ko siya
patatawarin kaya aalis na lang ako.
SIGN 12~
Summer: This is not happening!
*tok-tok-tok-tok*
Liniligpit ko ang mga gamit ko nang may kumatok.
"Sino yannnnn?" Sigaw ko. Nanggagalaiti ako sa bawat bigkas ko ng titik.
*tok-tok-tok-tok*
"Bwusittt. Nag-iimpake ako."
Huminga ako ng malalim at lumapit sa pintuan. Kung sino man `tong nasa labas ng
pintuan, kukutusan ko talaga `to.
"ANO?" Sigaw ko habang nakikita si Lex na nakatayo sa harap ng pintuan.
Mukha niya ay nagsusumamo at may dala-dala pang sangkatutak na white rose.
"Ano?" Huminahon ako kahit di ko naman talaga gustong huminahon.
It's just that, he is calming.
"Summer, I'm... sorry." Huminga siya ng malalim.
Kahit na guiltyng-guilty na ako. Grabe parin ang tulak sakin ng pride kong mas m
atayog pa sa mga tala sa langit.
Pilit kong inaalala ang mga masasakit na mga salitang sinabi niya sakin. Ang pin
akaunang pagkakataong sinabihan ako ng ganun ng isang lalaki.
"Oh yeah? You're sorry."
Tumingin siya sa loob. He spotted my stroller. Nakita niya rin ata ang mga nagka
lat kong damit.
Kaya agad kong kinuha ang mga roses na dala niya. At hinampas ko sa mukha niya.
Ang ibang mga roses eh nagkalat na sa sahig at nasira na. Nagkalat ang mga petal
s sa sahig.
Sinarado ko ang pinto at sumandal na lang ako sa pintuan. Napabuntong-hininga ul
it ako.
"OMG. OMG! Hinampas ko yung roses sa kanya!"
Nailagay kong palad ko sa noo ko.
"Shett. Sheeet. Sorry."
Binuksan ko ulit ang pintuan para sana habulin siya kung saan man siya nagpunta
at humingi ng dispensa, kaya lang nakita ko siyang nakatayo parin doon sa kinata
tayuan niya kanina.
Napanganga ako't, "Oh my God!"
Nakita kong may dugong umaagos galing sa noo niya. Nakatayo lang siya tulad ng g
inawa niya kanina habang ang mga roses naman ay nakakalat parin sa sahig.
"Oh my God. This is not happening!" Sabi ko habang di parin makapaniwala sa mga
dugong nakita ko galing sa noo niya't nasa pisngi nya at nagka-stain narin pati
ang soot niya.
Nagdadalawang isip pa ako sa gagawin ko. Pero narealize kong ako ang may mali.
"Pumasok ka muna."
Hinawakan ko ang braso niya para sana hilahin siya sa loob ng kwarto ko pero tin
itigan niya ang mga kamay kong naka hawak sa kanya.
"S-Sorry.... Uh, pumasok ka muna."
Binitawan ko ang braso niya. Tinulak ko siya papasok ng kwarto. This is not happ
ening. Gush!
Kumuha ako ng first aid box. At syempre, ginamot ko na agad ang sugat niya. Grab
e, pinagpawisan ako sa paggamot sa sugat niya. Bukod sa nakakaintimidate siya, n
ahihirapan din ako sa pag-alala sa mga atraso niya.
"Sorry."
"You're not forgiven."
OMG. He turned the tables.
"Hey, this is unfair." Sabi ko habang tinitigan ko ang mga damit kong nakakalat.
"Alam mo bang pwede kitang kasuhan ng Physical Injury?"
Sa mukha niya ngayon, natatakot akong seryoso siya.
"I'm still... minor-" Syet, kaka-18 ko lang pala.
Tumaas ang kilay niya.
"Makukulong ka."
Oh my... My life at its worst.
Gusto ko sana siyang sigawan ng 'sige, ipakulong mo ko.'. Kaya lang, I can't aff
ord to lose my life again here.
Napabuntong-hininga ako at pilit pinaypayan ang sarili sa kamay ko.
"Okay, now, I'm sorry. And... what?"
Tinitigan niya ang mga damit ko, "Are you trying to run away?"
"NO~!" Agad kong sinabi. "Babayaran kita."
Nakataas parin ang kilay niya sa mga damit ko. Kaya linapitan ko ang mga damit a
t binalik sa closet.
"See, I'll work here. And pay you. Promise." Sabi ko.
Tumango siya at tumayo. Pinilit ko ring ngumiti sa kanya.
"Your smile is fake."
BWUSIT.
"Okay, if you don't want me to be fake. Can I not be friend with you?" Sabi ko.
Yung mukha niya ngayon parang may halong pagtataka at pagkatuwa? Para kasing nat
atawa siya.
"Coz... totoo yung sinabi ko noon, talaga."
"Okay. You are damned with my presence."
Tumango ako habang nakatayo siya sa pintuan. Papalabas na siya.
"Sure. Pero di ako makakasigurong kahit di tayo friends, eh, wala yung presence
ko."
SIGN 13~
Summer: Okaaay.
"Buti sana kung sa restaurant na lang ako nagtrabaho. May nalalaman naman ako sa
culinary, bakit dito pa?" Bulong ko habang liniligpit ang mga unan.
Housekeeping? Geeez, ampanget ngtrabaho ko. Minsan boring. Kasi naiilang ang man
ager naming utusan ako dahil sa koneksyon ko kay Lex. Lagi ko ngang pinapaalala
na galit si Lex sa akin kaya pwede niya akong alilain, kaya lang madalang talaga
ang utos niya.
Sumandal ako sa sangkaterbang unan at kumot sa loob ng laundry room.
Two weeks na ako dito pero parang ang tagal-tagal ko na. I sighed. Ang boring na
man. Kinuha ko ang cellphone ko sa bulsa ko nang narinig ko itong nagri-ring.
"He-Hello?"
"Summer."
Shucks. It's Kevin.
"Kevin, bakit?"
"Asan ka ba? Bakit laging out of coverage ang phone mo? Di ka na nagpapakita at
di mo pa nirereplyan ang text ko."
"Uh." Lagi kong pinapatay ang phone ko, ngayon ko lang ginising ulit dahil borin
g ang trabaho ko. "Kasi... I'm out of the town. Basta... I'm on a vacation." Sab
i ko.
"Asan ka?"
"Sa... uhm. Basta."
"Asan ka, pupuntahan kita. Boracay ba?" Tanong niya na parang desperado na talag
a.
Hindi ako nagsalita.
"Summer, wala si Dave dito. Di siya nagsummer classes. Magkasama ba kayo?"
Syempre, artista na yun. Nung huli kaming nag-usap eh sinabi niya sa aking baka
titigil muna siya o baka lumipat siya ng paaralan.
"Huh? Hindi..."
"Kailangan kitang makausap."
"Nag-uusap naman tayo ah?"
"Hindi ganito... gusto kong malaman kung may nararamdaman ka pa sa akin..."
Natahimik ako.
"Kevin... I'm restarting my life." Sabi ko. "Aayusin ko muna ang sarili ko..." N
apabuntong-hininga ako.
"Alam ko... Kaya nga gusto kitang makita dahil gusto kitang tulungan. Isa ako sa
dahilan kung bakit ganito ang nangyari. Sorry. I'm sorry because I still love y
ou."
Mga limang segundo akong hindi huminga at naramdaman kong hindi rin huminga si K
evin. And yes, I still love him too. Kaya lang, di tama ang panahon ngayon.
"I love you too, Kev."
Binaba ko ang cellphone ko.
"Hah! Kita niyo na, Sir..."
Nabigla ako nang nakita ko si Lex at yung receptionist. Narinig nila ang pinag-u
sapan namin ni Kevin?
"Di siya nagtatrabaho ng maayos, nagtetelebabad lang!" Sabi ni Kate. "Kanina ko
pa siya napapansing dungaw nang dungaw sa cellphone niya."
"Ganun ba?" Sabi ni Lex.
Nakatitig lang siya sa akin habang mukhang kinakampihan ang Kate na yun.
"Alam mo bang bawal ang cellphone sa trabaho?" Tanong niya.
Promise, magwo-walk out ako dahil galit tong si Lex sa akin kaya may 99 out of 1
00 possibility na mag-aaway kami dito.
"Ay. Di ko alam eh." Sabi ko kay Lex.
"PWes, ngayong alam mo na, ineng... itabi mo na yang mamahaling celpon mo. Nagpa
pasikat pa kasi... may patelebabad-telebabad ka pa at 'I love you too'..."
Bago ko sila nalagpasan, hinila ko ang iilang strands sa buhok ng Kate na yun. G
rabe, gigil na gigil na talaga ako sa kanya. Pasalamat siyang mejo di ako warfre
ak ngayong araw na `to.
"Aray. Abaaa!"
"Summer!" Sigaw ni Lex.
Nasa hallway na ako nang tumigil ako sa paglalakad dahil sa pagtawag ni Lex.
"Ayusin mo ang trabaho mo, maraming darating na bisita ngayon."
Tinalikuran ko siya pagkatapos kong marinig ang sinabi niya.
"Okaaay."
"Tsaka...-" Lumingon ulit ako kay Lex.
Lumapit siya sa akin.
"Akin na yung cellphone mo. Baka masira ulit ang buhay mo dahil sa love na yan~"
He chuckled.
Matatawa kaya ako o ma iinis? O matutuwa? Ewan. Kahit ano man yung nararamdaman
ko, gusto ko paring ipakitang hindi ko gusto ang kahit ano kaya pinandilatan ko
siya pagkatapos kong ibigay ang cellphone ko.
Agad tumakbo si Kate sa kanyang area dahil dumami ang dumating.
"Andyan na pala ang mga bisita eh... Mag linis ka na ng kwarto..." Sabi ni Lex.
Natigilan ako at tiningnang mabuti ang mga bisita. Lumingon ulit si Lex sa akin
nang naramdaman niyang di ako kumibo.
"Dave~?"
Nakita kong nakatingin si Dave sa akin at mukhang nabigla sa nakita niya.
SIGN 14~
Summer: Yun yun eh.
Nakatitig ako sa kanya habang pinipilit kong ngumiti at batiin sana siya. Plano
ko ring kumaway kung mapansin kong nakita niya ako.
Huli ko siyang nakita nung break-up namin. Galit siya sakin non, at ganun din ak
o sa kanya. Pero sabi niyang okay na daw siya noong nagti-text ulit kami. Hindi
nga lang siya dumalo sa debut ko dahil busy siya. Last usap naman namin through
texting eh sinabi niyang baka lumipat siya ng school.
Napapanis na ang smile ko nang nakita kong papunta sila malapit sa akin.
"Summer..." Tinawag ako ni Lex pero ayaw ko paring lubayan si Dave.
Linagpasan ako ni Dave kasama ang ibang bisita at yung ka loveteam niyang si Lin
dsay.
"Dave!" Tinawag ko siya.
Lumingon naman siya, pero hindi nakangiti.
"Hi!" Sabi niya.
"Hello!" Panay ang ngiti ko ulit. Ano yun? Di niya ba ako nakilala? Sa bagay, hu
maba ang buhok ko. "Uh, kamusta?"
Tumigil siya at mukhang dito lang banda ang room niya. Ang mga kasama niya naman
ay patuloy parin sa paglalakad.
"Ah. Okay lang. Ba't ka nga pala nandito?" Tanong niya.
"Ahhh, kasi-"
Tumingin siya sa likuran ko. Kaya napatingin din ako. Si Lex pala yung tiningnan
niya. Nakatayo lang kasi ang kumag at nakikinig sa usapan.
"Ahhh, siya nga pala si Lex. May-ari ng resort na `to." Sabi ko.
Tumango si Dave. Hanggang ngayon, hindi pa siya ngumingiti.
"Uh, ganun ba?" Sumulyap siya kay Dave. "Tuloy muna ako, Summer ah?" Tinalikuran
niya ako.
He's sooo different. Noon, kapag nakikita niya ako, parang naeexcite siya. Ngayo
n, parang ang cold na niya. Sa bagay, hindi na kami. Pero kahit noong hindi pa k
ami, lagi niya naman akong binabati pag nagkikita kami. Sooo weird.
"Is that one of your EXes?" Tanong ni Lex galing sa likuran.
Napabuntong-hininga ako. I remembered Dave shouting at me. Bakit lagi mong kasam
a si Kevin? I'm busy, but I still find ways to be with you and yet you're always
with him! I HATE YOU! I don't know you anymore.
My palm landed on my face. Nakikita kong nagsho-shoot sina Dave sa malayo. Tapos
na ang trabaho ko at gumagabi na. I want to talk for him even for a lil while.
Syempre, gusto ko siyang kamustahin.
Kaya lang mukhang matatagalan pa itong shooting nila. Mag-iisang oras na silang
take nang take sa isang scene lang. Lagi kasing nagkakamali si Dave.
"Mukhang nagtatampo pa siya sayo..."
Lex can be sometimes, no he's always, annoying. Umupo siya sa tabi ko.
"...mukhang mahal ka pa niya." Dagdag niya.
Tiningnan ko siya.
"Baliw ka ba?"
"Lalaki ako, kaya alam ko kung anong magiging reaction ko kung makita ko ang ex
kong mahal ko pa."
Pinandilatan ko si Lex, "Nga pala... Ba't ka andito?" I did tell him that I didn
't like him around me.
"I don't know." Nagkibit-balikat siya habang ngumingiti.
I really really really don't know why I don't want him around! Natatakot ako na
parang naiinis.
"Ba't ba ayaw mo sakin? Parang kumukulo ang dugo mo pag andyan ako? Wala naman a
kong ginagawang masama ah?"
"Yun yun eh. Wala kang ginagawang masama. Pacute ka nang pacute at lagi kang mab
ait." Sabi ko ng wala sa sarili.
"CUUUUTTTT ULEEEET!!!!" Sigaw ng director nina Dave. "Dave, why can't you get th
is right? Pagod ka ba? The kissing scene should be the next thing..."
Tumayo ako para tingnang mabuti ang nangyayari sa set nila. Tiningnan ako ni Dav
e sa malayo.
Oh my goodness. Nararamdaman kong mahal pa niya ako.
SIGN 15~
Summer: pupuntahan ko na lang muna siya
"Summer, kasi... this is the first time I saw you since our break-up." Sabi ni D
ave habang naglalakad kaming dalawa sa sea shore. "Mejo... di naman sa, mahal pa
rin talaga kita... " He sighed.
"Uh... Oo, naiintindihan kita..." I sighed too, pero habang bumubuntong-hininga
ako, nakikita ko si Lex sa malayo at mukhang sinsadyang mag sight-seeing malapit
sa amin.
Binalewala ko na lang si Lex.
"I'm sorry." Sabi niya.
Tumigil kami sa paglalakad.
"I've been blaming you for our break-up. Kahit alam kong may kasalanan talaga ak
o."
Hindi ko alam kung paano ako rereact, kaya tumango na lang ako.
"I denied you in front of the TV, pinahiya kita-" He paused.
"Dave, tama na. Let's just forget about it so we can be friends again." Sabi ko.
Tumango siya.
"So, kamusta na? And uh, bakit ka nga ba andito? Di ka ba nagsummer class?" Tano
ng niya.
"I failed all my subjects last sem so... Tsaka, ayaw ko kasing sumunod kina ate
at kuya sa abroad. Kaya pumayag na lang ako na dito i 'rehab'." I chuckled.
Tumango si Dave, "Kelan ka naman babalik?"
"Uh, babalik? Hindi ko pa alam eh. Sabi kasi ni Mama na baka talagang dito muna
ako, babalik lang daw ako pag marealize ko ng kailangan ko na magseryoso."
He stared at me for a while.
"Kamusta na kayo ni Kevin?" Tanong niya.
"So, you heard that?" I sighed. Umabot pa talaga sa kanya ang balita tungkol sa
amin ni Kevin doon sa bar.
"Oo. Nagbreak sila ni Lauren, hindi ba?" Di ako nagreact. "Mahal mo pa ba si Kev
in?"
"Honestly, hindi naman talaga nawala yung pagmamahal ko kay Kevin. He's my first
love. Don't get me wrong, I loved you Dave-"
"Alam ko, Summer." He smiled. "I felt it... Kaya lang, di ko matanggap na si Kev
in pa ang naging ganyan mo ka mahal na kahit ilang taon na ang nakalipas eh hind
i mo parin siya makalimutan. Di ko alam pero-"
Close kami ni Kevin since high school. At alam kong kahit noon, mainit na talaga
ang dugo ni Dave kay Kevin, at ganun din si Kevin sa kanya. Hindi sila magkasun
do kaya normal lang ang sinasabi niya ngayon. Noong nalaman din naman kasi ni Ke
vin na kami na ni Dave eh di niya rin nagustuhan.
"... Hindi naman kami eh. Tsaka, pagbumalik ako dun, I'm not sure if I can give
him another chance."
"Huh? Akala ko ba, mahal mo siya?"
"Oo. Yun yung nararamdaman ko ngayon. Pero I want to restart my life already. Ay
oko ng magloko. I don't want to engage my self in a relationship again, baka mas
ira ko ulit ang buhay ko. Gusto ko ng magseryoso."
"Awww." He stared again.
"Bakit?"
"Mukhang nagmature ka na at magmamature ka pa." He smiled.
"Sawa na ako sa skipping-classes dramas at pumasok ng lasing. Tsaka, di na muna
siguro ako magboboyfriend." I laughed. "Nga pala, seryoso na ba talagang lilipat
ka?"
"Oo. Kailangan eh, dahil sa trabaho."
Tumango ako.
"Ilang araw nga pala kayo dito?" Tanong ko.
"Aalis na siguro kami bukas o sa makalawa. Maiksing scenes lang kasi yung kailan
gang i-shoot dito..."
"DAVE!!!" Sigaw ng kasama niya.
Binalewala niya.
"O, Dave... tinatawag ka na. Baka maghahapunan na kayo." Sabi ko.
"Oo nga. Naghapunan ka na ba?"
"Hindi pa eh."
"Sumabay ka na lang samin?!"
"Huh? Wa'g na, nakakahiya naman. TSaka, baka tanungin lang nila kung sino ako."
"Hindi okay lang, Summer."
Lumingon ako sa kinatatayuan ni Lex at nakita ko siyang nakatayo parin doon. It'
s past 9:00pm, hindi pa ako naghahapunan. Ginugutom na ako. Pero pakiramdam ko d
i tamang sumama ako kay Dave, baka maging komplikado pa ang sitwasyon para kay D
ave.
"Ahhh." Dave sighed. "Hinihintay ka ba niya?" Sabay tingin kay Lex.
"Huh? Di naman..." Tumingin din ako kay Lex. And he's looking this way.
"Mukhang swerte ka dito ah. Bait ng boss mo." Sabi ni Dave. "Hinihintay ka."
"Uhhh." Now that he mentioned it. Mukhang may feeling akong hinihintay nga ako n
g kumag na ito. "Sige, pupuntahan ko na lang muna siya ah, Dave."
"MMMMkay! See you around, then! At hihintayin ko ang pagbabalik mo sa school."
Umalis na siya at pinuntahan ko si Lex.
Ang lalaking ito talaga. Ano kayang nasa isip niya? He's the most dangerous pers
on for me right now. I need to avoid guys and yet he keeps on stalking me. At di
lang yan, kinukuha pa niya yung mga signs. Tinatarayan ko na nga pero ayaw pari
n akong lubayan.
SIGN 16~
Summer: NOH?
Habang papalapit ako ng papalapit kay Lex, lalo ko siyang naamoy.
"Huh, that scent again." Bulong ko sa sarili ko.
Ang bango niya talaga. Pero habang nakikita ko siyang tumitingin sa malayo at pa
rang nagpapa as-if na hindi niya ako nakitang parating, napagdesisyonan kong lag
pasan siya. Nasisilaw din ako sa earing niya, kaya di ko na lang siya tiningnan.
At yun nga, nagawa ko siyang lagpasan ng walang kahirap-hirap. Hindi niya kasi a
ko pinansin kaya di ko rin siya papansinin.
Pero, sino ba ako para di lumingon kung, "Summer~, kumain ka na ba?", tatanongin
niya ako ng ganun?
Tumigil ako at hinarap siya.
"Hindi pa. Bibili na lang ako ng cup noodles or anything. Wala akong ganang mag-
heavy meal." Sabi ko.
"Ganun ba?" Natigilan siya at nag-isip.
Tatalikuran ko na sana siya pero, "Saan ka naman bibili?"
"Kung saan meron..."
"Ako rin."
Tumaas ang kilay ko.
"...bibili din ako ng cup noodles."
Napasinghap ako, "Saan ka naman bibili?""
"Kung saan meron..."
I sighed.
LEX, ARE YOU JOKING??? Takte. Nakakasakit na siya ng tiyan ah?
Hinayaan ko na siya sa kanyang mga gagawin. Nagpatuloy ako sa paglalakad. Binala
k ko ring lumabas sa resort at bumili sa isang sari-sari store sa labas dahil ma
syadong mahal ang mga bilihin sa kanilang convenient store.
"Saan ka ba bibili?" Tanong niya habang sunod nang sunod sakin.
"Diyan lang..." Sagot ko. "IKaw?"
"Diyan lang din..." He chukled.
Tumigil ako sa paglalakad at hinarap siya.
"Lex, are you trying to irritate me or what?"
Tinalikuran ko ulit siya at naglakad patungong sari-sari store.
"May cup noodles po ba kayo?" Tanong ko.
"Dalawa po~" Sabat ni Lex.
KUmuha naman agad yung batang bantay ng sari-sari store.
"Lex, you are irritating."
"Bakit?"
"Kanina, hinihintay mo ko no? Ngayon, sumunod ka, ginagaya mo pa ang binibili ko
, at forget it, I'll pay my own noodles." Nakatunganga ang bata sa harap naming
dalawa dala-dala ang cup noodles.
He laughed. "Oo nga! Pay your own noodles, akin naman yung dalawa eh. Bumili ka
ng sayo."
Tumawa pa ng bahagya ang bata.
"Bata, bigyan mo nga ng isa si ate, gutom na yata eh."
HARUUUUUUUUJUSKOOO. Napahiya ba ako?
Kinuha ko agad yung noodles, binayaran at nagmadaling umalis. Half running na ak
o, para di na masundan ni Lex. Pero para akong sinakluban ng langit at lupa naki
ta kong tumakbo talaga siya para maabutan lang ako.
"LEX! ANO BA? GUSTO MO BA NG AWAY TALAGA?" Sigaw ko sa harapan niya.
"Huh?"
"WHY ARE YOU DOING THIS?"
Sa inis ko sa gwapong pagmumukha niya, naitapon ko sa kanya ang cup noodles. Sye
mpre, sa dibdib niya lumanding at nahulog na. Walang injured dito dahil di naman
destructive ang plastic. Sorry gwapo. Kinakabahan lang kasi ako sa mga pinaggag
agawa ko.
"Manyak ka siguro no? Naaning ka sa beauty ko kaya sunod ka ng sunod sa akin no?
Wa'g ka ng magkaila! MANYAK NA BOSS! MANYAK! MANYAK!" Sigaw ko sa harapan niya.
Pinagtitinginan na kami ng ibang tao pero wala na akong magagawa dahil masyado n
a akong napapraning sa Lex na `to.
"Ano wala kang masabi? May gusto ka siguro sakin no? Crush mo ko no? NOH?"
"Oo, crush kita." Pinulot niya ang nahulog na kawawang cup noodles at binigay sa
kin.
SUSMARYOSEP. Wala yun sa signs diba? Yun ang una kong inisip. Napasinghap ako at
parang gusto ko na talagang manakit ng tao.
"Ano? SINUNGALING!" Sabi ko habang kinuha ang binigay niyang cup noodles.
"HAH! Tinawag mo kong manyak, tapos tinanong mo ko kung crush kita, ngayong inam
in ko naman, inaakusahan mo akong sinungaling? Ano ba yan, I can call my attorne
y, LIBELOUS."
NO~ I don't believe you.
SIGN 17~
Summer: Ha. Uh, Okay.
Panay ang punas ko sa mesa ng reception hall kahit maagang maaga pa. Mabuti na y
ung maaga para maaga ko ring matapos ang trabaho ko. Para naman akong maid dito.
Anyway, wala namang nakakakilala sakin. Ah, yeah, si Dave. Nag shooting ata sil
a kasi ang agang umalis.
I sighed.
That Lex is getting into my nerves. Kung kelan ako nananahimik sa islang ito, sa
ka naman siya sabat ng sabat sa life ko. At ang gagang ako, naniwala naman sa si
nabi niya kagabi? No way! Kitang kita mo sa balat ng kumag na yun na chickboy si
ya noong kapanahunan pa lang niya. May earing and all that. Evil smile, hot body
, mysterious effect, mayabang na pananamit, at mabulaklak na dila - walang duda
- chickboy nga ito noong highschool at college pa siya. Di ako naniniwalang isa
lang ang naging GF niya. Syempre alibi niya yun para paimpress sa kagaya kong bi
nabansagan niyang 'prey'. Oo, ako siguro ang susunod niyang bibiktimahin.
In speaking of the devil, nakita ko siyang kakagising pa lang. Nangalumbaba siya
agad sa mesang linilinisan ko at humarap sakin.
"Good morning!" He grinned.
"Tanghali na." Sabi ko.
Errr, ba't ko ba siya kinakausap?
"Nakatulog ka ba sa sinabi ko?"
Natigilan ako sa pagpupunas.
"Ba't naman ako di makakatulog? Di ko naman yun dinibdib." Pinandilatan ko siya.
"Ow..."
Natahimik siya.
"Nga pala, tanggal ka na dito." Sabi niyang bigla.
"Whoaaa! Bakit?"
Siguro dahil di ko pinansin yung sinabi niya kagabi no?
"Sa cafe ka na magtatrabaho."
"Huh?"
"Wa'g na dito, kasi lagi kang nalilipasan ng gutom. Sa Cafe ka na dahil libre an
g pagkain dun sa mga nagtatrabaho, di ka na bibili ng cup noodles." Tumayo siya
ng maayos. "Tsaka ayokong nalilipasan ka ng gutom, baka pumayat ka lalo, mas mab
uti na yung tumaba ka na lang nang tumaba."
Grabe, nagtindigan lahat ng balahibo ko.
"Magsisimula ka na ngayon. Iwan mo na yang basahan diyan at sa Cafe ka na." Dagd
ag niya.
Umalis siya papuntang Cafe at mukhang magbi-breakfast na.
HAH? Eh inagahan ko nga dito para matapos yung trabaho ko tapos magtatrabaho uli
t ako sa cafe? My golly.
Umalis na ako dun at lumipat sa nasabing Cafe. Mukhang alam naman ng manager nil
a na lilipat ako dun. Nagutom tuloy ako dahil sa mga pagkaing nakita ko.
Nasa loob din pala sina Dave at mukhang kakatapos lang ng taping nila.
"Summer, kumain ka muna dai. Baka malipasan ka ng gutom." Sabi ng manager.
"O-Opo. Thanks!"
Nakakabigla dahil binigyan niya ako ng isang tray na maraming pagkain. Okay, gan
ito siguro dito sa Cafe kaya binalewala ko lang. Nakita ko ang table ni Lex na s
iya lang mag-isa ang kumakain at para bang hinihintay pa akong lumapit sa kanya
para makapagsimula na siya. Kaya lang, kumaway si Dave sa akin at, "Summer, dito
ka na lang. Walang nakaupo dito."
"Okay!"
Linapag ko ang pagkain sa table niya.
"Thanks. Asan yung mga kasama mo?"
Mabuti na `tong ganito, para ma testing ko kung magselos ba ang mokong na yun.
"Ah, nagsho-shooting pa sila. Kay Lindsay naman na part ngayon. Wala ako sa part
na yun eh."
Tumango ako at nilantakan na ang pagkain.
Grabe, umaga pa lang pagod na ako dito. Sinulyapan ko si Lex, kumakain naman siy
a peacefully.
"Kelan nga pala kayo aalis?" Tanong ko.
"Mamaya siguro."
"Ahhhh. Hmmm," Sinulyapan ko si Lex. Wala paring reaction.
Edi wala! As if namang umaasa akong may reaction siya.
"Boss mo yun diba?"
"Ahhh, oo. hehe."
"Nag-away ba kayo o... pinagalitan ka ba niya?"
"Hindi naman... B-bakit?"
"Kapag nakatingin ka sa kanya, tumitingin siya sa malayo o sa pagkain niya. Pag
di ka naman nakatingin, nakatingin siya sayo."
ACK~!
"Ahhh. Ha?"
Nagkatinginan kami ni Dave.
"Uh, Dave... paano mo malalamang may gusto ang isang lalaki sa isang babae? I me
an, crush." Tanong ko.
"Hmmm, it actually depends on the guy. Depende kung anong klaseng lalaki siya. B
akit?"
Oo nga! Anong klaseng lalaki ba si Lex? Wala naman akong alam eh. Mag i-isang bu
wan pa ako dito at ganun din ang pagkakikilala ko sa kanya. Pero, kung sinasabi
niyang crush niya ako - well, maybe dahil nagandahan siya sa akin? Yes. Siguro g
anun lang yun. Sumulyap ulit ako sa table niya pero hindi ko na siya nakita.
"Summer, why?" Tanong ulit ni Dave.
"Ha? Ah.. eh..." I paused then looked around. Nakaalis na si Lex. "Wala lang. He
he. Uhm, sige Dave, magtatrabaho muna ako."
Tumayo ako at nagsimula ng magtrabaho sa Cafe.
So, what was that again? I don't really know what kind of guy that Lex is. Ba't
ko ba siya iniisip? Eh mukhang di nga niya ako iniisip eh. Hanggang sa natapos n
a ang buong araw, ganun parin ang nasa isipan ko.
Naabutan ko si Lex na nagpapahinga at nakaupo lang sa buhangin habang tumitingin
sa malayo - sunset. Tumigil ako sa likuran niya, di ko alam kung magsasalita ba
ako o ano. Why am I even here?
"Umalis na ba yung mga nagshooting?" Tanong niyang bigla.
"Uh, mamayang konti." Sagot ko.
Tumango siya at tahimik ulit. Naiinis ako dahil masyado siyang tahimik ngayon.
"Oi, Lex!" Sabi ko.
"Hmmm?" Lumingon siya sakin.
"Nagkabalikan kami ni Dave." Sabi ko. HEHE. Wala lang.
"Di nga?"
"Oo. Kanina. Hmmm." Ngumisi pa ako habang umupo sa tabi niya.
DI MAN LANG SIYA NAINIS OR WHAT? WTH? So what naman diba Summer?
"Kala ko ba inaayos mo ang buhay mo?" Tanong niya, seryoso.
"Oo. Kaya nga... hehe"
Tinitigan niya ako. Tinitigan ko na rin siya. Linapit pa niya ang mukha niya sak
in. AYYYIEEE. Ang bango niya at ang gwapo pa. Hahalikan niya ako?
"Summer!"
Natigilan kaming dalawa ng narinig namin si Dave na tinawag ako.
Patay, baka mabuking ako.
"Dave!" Agad akong lumapit kay Dave.
Kakapit sana ako sa braso niya kaya lang biglang naglahad ng kamay si Lex sa kan
ya. Nag shake hands si Lex at si Dave.
"So you're her boyfriend. Nice meeting you-"
"Huh? Kaibigan lang kami-"
ACK~! Buking nga. Tinitigan ako ni Lex at nag-iba na naman ang ekspresyon ng muk
ha niya.
"Owww. Sorry." Sabi ni Lex kay Dave. "Excuse me."
Bago umalis si Lex may binulong siya sakin, "Sayang, binalak ko pa namang mabuti
kung paano kita aagawin in just 3 minutes." He chuckled after.
ANOOO? ANONG KALA NIYA SAKIN? Ganyan ka dali makuha? 3 minutes? Excuse me. 1 yea
r akong linigawan ni Kevin at Dave!
Huh?
Pataaaaaay! Ang init ng pisngi ko't parang kinikilig ako. He's so unpredictable.
OH NOOO! Bakit ganito na lang ako ka apektado? Baka crush ko na rin siya? NOOO!
Di ako pwedeng magkagusto sa isang lalaking hindi ko pa gaanong kilala at mas l
along di ako pwedeng magkagusto ng kahit sinong lalaki ngayon.
"Summer? Aalis na nga pala kami."
"Ha. Uh, Okay."
Ha? Anong sinagot ko kay Dave? AHHHH! Wala na ako sarili. That LEX!!!!!!!! Grrr.
SIGN 18~
Summer: Tungkol kay Lex.
Hay. Akala ko tapos na ang trabaho ko, kaya lang kahit ganitong gabi na, naatasa
n parin akong mamili ng kung anu-anong wala namang koneksyon sa cafe na iyon. Pa
punta ako sa department store ng resort. Mejo maliwanag ang department store at
malaki. Ngayon pa ako makakapasok dito sa halos isang buwan ko dito. Papalapit n
a ako nang bahagya akong napaatras dahil nakita ko si Lex.
Ba't nga ako aatras? As if may atraso ako sa kanya. Hmmmp. Nagpatuloy ako sa pag
lalakad.
Easy lang, Summer. Hindi ikaw ang may crush sa kanya, siya ang may crush sayo ka
ya tama na yang paghuhuramentado mo.
Anong may crush siya sayo? So, naniniwala ka? Loko lang yun, gaga~!
*BOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOG!*
"Arayyy!"
Nabungo ako sa isang hindi malamang bagay. PESTE, may malaking salamin pala ang
department store na itech? Ang sakit ng ilong ko, parang nabali ata. Shucks! Hin
awakan ko't ininda ang sakit. Patay, mamumula ito. HUHU.
Narinig kong may tumawa sa likuran. Lumingon ako para makita na si Rocky the man
yak lifeguard ang humahalakhak at parang napahiya ako. Hahayaan ko na lang sana
pero...
"Anong tinatawa-tawa mo diyan?" Kinwelyohan ni Lex si Rocky.
Nakakaawa na nga ang itsura ni Rocky dahil mukhang napatawa lang naman talaga si
ya sa itsura ko pero agad naman sineryoso ni Lex.
"So-So-Sorry po."
"Mag-ingat ka sa mga tinatawanan mo ah!" Sabi ni Lex ng hindi parin tinatantanan
ang kwelyo ni Rocky.
Kinindatan niya pa ako nang nakita niyang nagkasalubong ang kilay kong tumitingi
n sa kanila. Napailing ako at pumasok sa loob.
"Wala akong time sa mga pambobola mo, Lex." Bulong ko sa sarili ko.
Pagkatapos kong mamili ng kung anu-ano. Nakita kong nakaabang si Lex sa labas ng
department store.
"Kamusta ang ilong mo?" Tanong niya habang tinitingnan akong may dalang sangkatu
tak na mga pinamili.
"Okay lang." Sabi ko. Cold, as usual.
Kinuha niya ang pinakamalaking supot. Bwusit, nagpapaka gentleman ulit ang kumag
.
"Wa'g na." Binawi ko.
Tinangka niyang kunin ang dalawa.
"Wa'g na!" Pasigaw na sabi ko. "Kaya ko na!"
"So? Anong gusto mong mangyari, hahayaan kitang dalhin ang mabibigat na bagay na
yan at panoorin na lang?" Tanong niya.
"Edi wa'g mo kong panoorin! Pwede bah?"
Pinilit niyang kinuha ang dalawang supot. At dahil ayaw kong mapunit ang supot,
hinayaan ko na lang siyang kunin ito.
Napasinghap ako.
"Okay! Since, nagvolunteer ka, ikaw na ang maghatid niyan sa Cafe at babalik na
akong Hotel at matutulog na." Evil talaga. Imagine? Boss ko, pero inuutusan ko?
"Mmmkay. Good night, then." He smiled.
OH GOD! Is he crazy? Ba't ngumingiti pa siya't hindi pa nagrereklamo e kitang ki
ta na na pinagsasamantalahan ko na siya. Balak ba niyang magpa-slave sa akin?
Nagsimula na siyang maglakad patungong cafe. Ako naman, hindi parin makagalaw at
naguguluhan parin sa taong iyon. Oh God. I really need to be enlightened!
"Summer!" Napalingon ako kay Manang Alicia nang nakita ko siyang kakapasok lang
sa resort at mukhang bibisita.
"Manang!" Sigaw ko, with excitement.
"Si Sir Lex ba yun? Malayo pa lang ako nakikita kong mukhang nagtatalo kayo't bi
nigay mo sa kanya yung mga supot, ano ba yun?"
"Huh?"
BINIGAY? I think t`was 'kinuha'.
"Uh... Wala po yun." Sabi ko nang naglakad kami patungong Accomodation Block. "B
a't po kayo andito?"
"Ah, tinitingnan lang kita. Narinig ko kasi kay Sir na nagpunta daw dito yung ex
mong si Dave Ramos. Nakaalis na ba?"
"Opo. Kanina."
"Nagkabalikan ba kayo?" Tanong niya.
"Di naman po."
She sighed. "Hayyy, akala ko pa naman. Bilin talaga kasi ng mama mong hindi ka m
una magboboypren at wa'g raw kitang hayaang mapalapit sa kahit sinong lalaki."
"Huh? Eh, wa'g kayong mag-alala, kahit ako mismo, walang plano sa ganyan. Panggu
lo."
Habang papalapit kami sa Hotel, sumulyap ako kay Lex at parang nagkaproblema siy
a sa dala-dala niya.
Lilingon din sana si Manang kay Lex, "Manang!" Agad kong kinuha ang atensyon niy
a.
"Ano?"
"Uh. hehe. May mga itatanong lang sana ako..."
Naku, pag nalaman niyang inutusan ko yung pinakamamahal nilang Sir Lex dito eh b
aka magrally lang sila sa harapan ko't ako pa ang magiging masama sa harapan nil
a. At pa'g nalaman nilang nagpauto si Lex sa akin dahil crush daw niya ako, mas
lalo akong paaalisin dito dahil kay mama.
"Tungkol saan?"
"Tungkol kay Lex."
"Ha? Bakit? May gusto ka sa kanya? Di ka raw pwedeng magka-"
"Manaaang, di naman po ganun. Pramis, di ako magboboypren. Promise!" Tinaas ko p
a ang kanang kamay ko.
I have the 24 signs. Hindi ko pa iyon nakakalimutan. Seryoso ako sa mga yun at s
usundin ko talaga yun ng walang pag-aalinlangan.
"Sure ka ba?" Nakangisi si Manang ng tanungin niya ito.
Nangangati na rin ang dila ko at parang atat na akong magtanong tungkol sa miste
ryosong Lex na yun.
SIGN 19~
Summer: Uh-Oh... Uhmm...
Umupo kami ni manang sa sofa sa reception hall. Di rin daw kasi siya magtatagal
dahil may gagawin pa siya sa farm.
"Mabait na mabait na mabait si Sir Lex. Paborito ko nga siya eh dahil ang bait-b
ait niya."
Pagtungtong ko ng highshool, lumipat na si Manang Alicia - siguro kina Lex siya
lumipat kaya niya kilala.
"Uh, kasi... manang, Uh... chickboy po ba siya?"
Nakita ko ang pagkabigla sa mukha ni Manang sa tanong ko.
"Bakit? Linigawan ka ba niya-" Ngumisi siya.
"Hindi po!"
"Bakit?"
"Kasi... ibang klaseng dumiskarte."
"Ah. Ganyang na talaga siya. Mabait at gentleman."
Sabi na nga ba. OA lang talaga kung iniisip kong kakaiba ang treatment niya sa a
kin.
"Kaya lang naiinis yan pag binabalewala. Ang totoo, mejo may pagka chicboy nga s
iya. Pero hindi naman yung tipong marami siyang pinapaiyak na mga may gusto sa k
anya. Yung nagpapacute lang sa mga babae."
Dinig mo yun, Summer? GAGA! Ganun lang yun, seryoso.
"Naiinis pag binabalewala?"
"Oo. Sanay kasi siyang sa kanya lahat ng atensyon."
Tumango ako.
"Uhhh, puro naman yan puri. Ano bang bad side niya?"
Bahagyang napatawa si Manang.
"Bakit?"
"Wala lang."
"Hmmm, nagkakagusto ka na ba kay Sir?"
"Hindi po! Naiinis nga po ako dun eh. Kaya lang wala akong mapagsabihan ng sama
ng loob dito dahil wala naman akong kilala."
"Ano ba yung kinaiinisan mo sa kanya?" Tanong ni Manang.
"Ah. Masyado po siyang makulit at mabait. Nakakainis."
Tumawa si Manang, "hmmm. Ang alam ko, ma-pride si Sir Lex at mejo hindi mejo, ta
lagang ayaw niya ng binabalewala siya."
"Ha? Ma-pride at binabalewala?"
"Oo. Talagang ma-pride siya. Kaya nga lagi namin siyang tinatawag na 'Sir' eh. B
aka kasi ma-apakan namin yung pride niya."
"Ah... Huh?"
Pero di ko naman siya tinatawag na sir ah?
"Uh... talaga bang ma pride siya? Nauutusan niyo na man po siya diba? Like yung
sinundo ako nung pagdating ko dito?"
"Hindi. Nagvolunteer siya na sunduin ka dahil sa dami ng trabaho ko. Kaya nga ma
bait siya eh."
"Ganun po ba..."
Eh inutusan ko siya kanina diba? Pumayag naman siya. Di naman mukhang na hurt yu
ng ego or pride. Hmmm.
"Kaya nga isang beses lang siyang nagkagilpren kasi di siya marunong manligaw at
dahil ma pride siya. Ayaw niyang inaaming may gusto siya sa isang babae. Mabait
nga siya kaya maraming nagkakagusto sa kanya."
"Kung ganun, ang swerte nung ex niya!" Sabi ko.
Mejo naguguluhan parin ako dahil baliktad ang mga sinabi ni Manang sa mga nakiki
ta ko ngayon kay Lex. Ayaw ba talaga niyang umamin sa mga nagugustuhan niyang ba
bae? Bakit umamin siya sakin? Ibig sabihin ba nun eh di totoo yung sinabi ni Lex
sa akin? AY EWAN KO.
"Swerte talaga. Kaya lang kahit ang bait-bait ni Sir, yung babae mejo maraming n
aging boyfriend at may pag ka..." Nag-isip pa ng mabuti si Manang at tiningnan a
ko. "... kagaya mo."
"Kagaya ko?"
"Oo. Yung gabi na umuuwi sa bahay at kung saan-saan pumupunta."
Ayun naman pala. Siguro naaalala niya yung ex niya sa akin.
"Noon yun nung nag-aaral pa sila. Pero kahit ganoon yung babae, mahal na mahal n
iya si Sir simula pa noon. Hindi nga lang siya pinapansin ni Sir, pero mahal tal
aga nung babae."
"Huh? Paano naging sila?"
"Hindi ko nga rin alam eh. Basta ang alam ko, magkaibigan na yung mga magulang n
i Sir at ni Ma'am Kyla."
So the ex's name is Kyla.
"Ahhh, ganun po ba. Ba't naman po sila nagkahiwalay?"
"MUkhang may ibang lalaki ata yung si Ma'am Kyla eh. Pero di ako sigurado."
Panay ang pag-iisip at pag-eexplain ni Manang sa akin habang may nakita akong pu
masok na napakagandang babae sa hotel. Sa sobrang ganda niya, nandiri na ako sa
sarili ko. TOMBOY! haha Dumiretso ang babae sa mga kwarto. witweeew. Pag laki ko
, sana ganyan din ako ka ganda at professional ang dating.
"Akala ko po ba mahal niya po si Lex?"
"Ayy ewan ko ba. Tanungin mo na lang si Lex. Ay, wa'g na lang pala... baka magal
it yun pag-itanong mo."
"Bakit po, mahal niya pa po ba si girl?" Tanong ko.
"Di ko rin alam kung mahal niya pa rin si Ma'am Kyla, eh anim na taon kaya silan
g nagsama."
Manang, paano kung sinabi niya saking crush niya ako?
Syempre, Summer. Gaga ka kung itatanong mo yan kay Manang. At gaga ka na dahil i
niisip mo pang itanong.
"Excuse me,"
Napalingon si Manang Alicia sa babaeng nagsalita at nagtanong kay Kate sa recept
ion hall.
"Asan si Sir Lex niyo, Kate?" Tanong nung babae.
"Uh... Well." Pinandilatan ni Kate ang babae, pero mukhang cool parin ang magand
ang babaeng idol ko na. "Ewan ko, wala ba siya sa kwarto?"
"Pumasok na ako eh. Pero wala."
"Uh, tanungin mo yung babaeng yun." Sabay turo sa akin.
Lumingon ang magandang babae sa amin at wala akong masabi, talagang ang ganda ni
ya.
"Summer, asan daw si Sir Lex." Sigaw ni Kate sakin.
"Uh-Oh... Uhmm..." Grabe, speechless ako. Ganda niya.
Pero bago ako makapagsalita, naunahan na ako ni Manang Alicia, "Ma'am Kyla, ikaw
po pala yan!"
NAKANANG PALAKA. In speaking of the... dev-angel-devil? IDK.
SIGN 20~
Summer: I dunno.
"Uh, hi-hindi ko alam."
Lumapit si Kate sa akin at... "Nga pala ma'am Kyla, eto nga pala si Summer."
Tumaas ang kilay nung Kyla at mukhang nagtataka kung ba't ako pinapakilala.
"Uh, Ma'am, alaga ko po siya noon." Singit ni Manang.
"Aww. Nice meeting you!"
Naglahad siya ng kamay.
Umalis naman si Kate at halatang na dismaya.
"Nice meeting you too."
Sa mga puntong ito di ko pa alam kung ano ang mararamdaman ko.
"Manang! Kamusta na po?"
Nagpatuloy sa pag-uusap si Kyla at si Manang Alicia.
"Ahhh, sa farm na po pala kayo?"
Grabe, Out of Place ako dito. Naisipan kong maglakad-lakad na lang muna sa lobby
.
"Summer!" Tumindig ang lahat ng balahibo ko nang narinig at naamoy ko si Lex.
"L-Le-Lex!" Hindi ako makatingin sa kanya.
He sighed deeply.
"Nahatid ko na."
"Ba't natagalan ka?"
"Nag-usap pa kami ng manager mo, may day off ka rawng tatlong araw."
"Huh?"
"Oo. Sinabi niya..."
"Lex!"
O. WADAPAK. Ngayon ko lang naalala yung Kyla andito pala.
Wala akong magawa kundi magtaas lang ng kilay habang nakatingin si Lex sa Kyla n
a iyon.
"Kyla!"
"Ohhh, what a sweet reunion." Bulong ko.
Napatingin si Lex sakin. Narinig niya? Oi, di ko yun sinadya ah! At di ako nagpa
rinig!
Pero bago siya makapagreact sa bulong kong sana sa sarili ko lang, yinakap na si
ya ni Kyla.
"Lex! I missed you!" Sabi ni Kyla gamit ang isang sweet na boses na tamang-tama
lang sa mukha niyang mala anghel.
"Bumyahe ka? Gabi na ah?"
Nagharap ang dalawa.
"Summer, alis na ko ah. Paki sabi kay Sir at Ma'am." Bulong ni Manang sakin.
Tumango ako.
Unti-unti kong linalayo ang sarili ko sa dalawang nagrereunion at nagkakamustaha
n. Nasulyapan ko namang panay ang titig ni Kate sa kanilang dalawa at napailing
na lang ako.
"Uhh, Summer!? Asan ba yun..." Sabay lingon ni Lex sakin.
"Huh?"
"Nga pala Kyl, eto nga pala si Summer."
"Ahh~ Yeah! Pinakilala na siya sakin ni Kate kanina. Alaga siya ni Manang Alicia
diba?"
"Oo-"
"Such a beautiful girl, naaalala ko ang sarili ko 5 years ago. Ilang taon ka na
ba Summer?" Ngumiti pa siya sakin.
"I'm-"
"18! She's eighteen." Sabat ni Lex.
Tumango si Kyla.
"Uh... Excuse me."
Please let me escape.
Umalis na ako at grabe, half-running na ulit ako.
"Summer!" Tinawag pa ako ni Lex. "Wala kang pasok bukas ah! Baka makalimutan mo.
Tsaka, tatlong araw yan."
WHATEVER! Pupunta ako bukas at sisiguraduhin ko.
Lumingon ako sa kanila at naabutan kog nagpatuloy sila sa kanilang pag-uusap.
"Oist, Summer!" Tinawag ako ni Kate.
"Whut?"
"Anong pinag-usapan nila?"
"I dunno."
"Naku, yung ingratitang yon. Haliparot yun noon eh, nagbago yon dahil kay Lex."
Nakikipag-usap siya sakin habang tinitingnan ang dalawa. "Unfortunately, di siya
gusto ni Lex... Pasalamat siya't magkaibigan yung mga magulang nila ni Lex kaya
napilitan yon!"
HUH? NAPILITAN? Napatingin ako sa kanilang dalawa ulit.
Kyla was holding Lex's arms.
"Sabihin mo nga... do you think Lex likes you?" Tanong ni Kate sakin ng seryoso.
"No~!"
"Really?"
"Oo!" Nakakunot na ang noo ko pagkatapos kong sagutin ang pagdududa niya.
"Kung ganun ba't ganun siya ka concern at interesado sayo?" Bulong niya. "Ba't p
arang mas ganyan siya say- NEVER MIND!"
Pinandilatan ako ni Kate.
ANO? CONTINUE!
LOSER!
Ba't nga ba ako curious? Hmmp! Makabalik nga sa kwarto...
"Okay! Kukunan mo ulit ako ng room, tulad ng dati? Ba't di pwedeng sa room mo na
lang para tipid?" Kahit malambing ang boses ni Kyla, narinig ko parin ang pagta
as nito. "I mean... okay, pero yung sa tapat lang ng room mo ah?" Huminahon ulit
siya.
Tapat ng room ni Lex? Eh room ko yon eh!
EVERYONE IS CONTROLED BY THAT LEX, even his ex-girlfriend. And almost everything
in this tiny island. So, gawan niya ng paraan yang pag iinarte ng ex niya kung
talagang ayaw niyang umalis ako sa tabi niya.
HAAAA? Ano yooown Summer? Kala ko ba anghel yong Kyla, ba't nag-iinit na ang dug
o ko ngayon?
SIGN 21~
Summer: AWWWW SURE!
Napahinga ako ng malalim pagkatapos kong ilublob ang buong katawan, pati ulo, sa
bath tub. Matutulog ako ng maaga ngayong gabi, I don't wanna be disturbed by an
yone.
"I don't believe in love anymore." I sighed. "Ridiculous."
Kakabasa ko pa lang sa 24 signs. And yes... I don't believe in LOVE anymore, per
o naniniwala ako sa mga signs na yun.
*KRRIIIIING*
Narinig ko ang cellphone kong nagri-ring kaya umalis ako ng banyo. Nakatuwalya l
ang ako at syempre, underwearssss.
"Hello?"
"Summer, ba't ngayon mo lang sinagot? Halos buong araw akong tumatawag sayo ah."
Sabi ni Kevin. "I'm missing you so much."
"Kevin... Let's move on. Please move on."
Naramdaman kong biglang bumukas ang pintuan ng kwarto ko. Paglingon ko naman sa
pintuan, biglang nahulog ang tuwalya ko.
Binuksan nung pumasok ang ilaw ng room ko.
"Oh! Ikaw pala-" T'was Kyla.
"Kyla! Sabi ko, may nakacheck-in na diyan!" Sigaw ni Lex sa labas.
Hindi makatingin ng diretso si Kyla sakin. So what kung naka bra't panty lang ak
o? Babae ka naman ah? Tsss. LOKA talaga ako. Pinatay ko ang cellphone ko kahit d
i pa ako nagpapaalam kay Kevin.
"Kyla... Si Summer ang-" Pati si Lex na bigla ding pumasok eh na tigilan ng ting
nan ako.
I sighed. MGA GAG0!
"Sorry." Sabi ni Lex.
Pinulot ko ang tuwalya at linagay ko na lang sa shoulders ko.
"Ngayon ko lang nalamang pwede pala kayong maging akyat-bahay." Linapag ko ang c
ellphone ko sa mesa.
Ginamit ko na rin ang tuwalya para patuyuin ang buhok ko habang ang dalawa naman
ay parang istatwang nakatayo malapit sa pintuan.
"Uhmm, I'm sorry. Kinuha ko yung duplicate keys. Kala ko kasi nagsisinungaling s
i..." Tinakpan niya ang mga mata ni Lex. "... Lex. I'm sorry, Summer."
"Awww, how sweet..." Binulong ko ang sarcasm na `to sa sarili ko. "Ahhh, I mean.
.. It's okay!" Ngumiti pa ako.
Kinaladkad niya si Lex papalabas ng kwarto.
"Sorry, Summer? NYENYE~" Ginaya ko ang boses ni Kyla habang pinapatuyo ang buhok
ko.
I stopped.
"HAY! Ano na ba tong nangyayari? Ba't ako naiinis sa Kylang yaon? I can't be jea
lous!"
I sighed. Grabe, indi pwedeng ganito na lang. Di pwede noh!
At dahil sa pagdadamdam ko sa bagay na hindi ko pa malaman kung ano na ba talaga
, eh nakatulog na ako.
"AYYYY!" Sigaw ko.
Muntik na kasing mahulog ang platong linilinisan ko. Maaga ulit ako sa trabaho a
t nagbabakasakaling maaga na rin akong matapos, di tulad kagabi.
"Oi dai, diba sinabi ni Sir Lex na wala kang duty ngayon?" Sabi ng manager namin
.
"Ahhh-"
"Andito ba si Summer?" Malayo pa lang, narinig ko na agad ang mala anghel na bos
es ni Kyla.
"Yes?" Agad ko siyang hinarap.
Kasama niya si Lex. Nakataas na ang kilay ni Lex nang nabaon ang mga mata ko sa
kanya.
"May trabaho ka ba?" Tanong ni Kyla.
"Wala siyang trabaho... day off niya ngayon."
"Uhh. Yeah. Wala naman."
"Ahhh."
"Bakit? Anong gagawin niyo ngayon? Pwedeng sumama?" Sumulyap pa ako kay Lex at t
iningnan ang ekspresyon niya.
Ewan ko pero napangiti ang kumag habang tumitingin kung saan saan. Hinawakan nam
an ni Kyla ang braso niya pagkatapos nilang marinig ang sinabi ko.
"Uhhh. Mag vi-videoke lang sana kami." Sabay turo sa videoke room ng restaurant.
"Oohh! Okay lang bang sumama?" I smiled and evil smile.
Tumingin si Kyla kay Lex, "Okay lang ba?"
Nagkibit balikat si Lex. Kung ayaw niya, eh sabihin niya na lang! Madali naman a
kong kausap eh. Pero sa puntong ito, di ko kayang umurong. Ayokong umurong. Paka
palan na ng mukha ang labanan dito at wala akong pakealam kung anong maging reak
syon ng dalawa.
"O sige... Sumama ka." Kyla smiled. "Para masaya." She glanced at Lex.
Sumunod ako sa kanilang dalawa kaya lang biglang tumigil si Kyla...
"Uhhh. Pwede favor?" Hinintay niya ang sagot ko.
"Uhm sure!"
"Pwede uhm, dalhan mo kami ng... dalawang halo-halo, juice, ano pa ba...? Hmmmm-
Mamaya na lang ang iba." She smiled.
"AWWWW SURE!"
Tumalikod na ako bago ko pa maipakita ang pinaka panget na ekspresyon ng mukha k
o. AYYYY! At talagang sinabi pang 'mamaya na lang ang iba', ibig sabihin lang nu
n eh marami pang susunod. Si Lex naman, mukhang natutuwa sa biglang pagbabago ng
mga reaksyon ko at hinahayaan ang pag-iinarte ng ex niya. NAKUUUU!
Humanda yung Kyla na yun, dapat may ma achieve si Lex na isang sign ulit para ma
ging akin na siya. WAHAHAHAHA.
LOL. SUMMER! NUKABA! Pero, hindi eh. Talagang... nakakainis. HAAAAAAAAAAAAAA~ Hi
ndi ko na alam kung anong nangyayari sa akin. I'm not in lurveee! I don't believ
e in love anymore. I'MMMM JUST... INSECURE!? Eto ang unang pagkakataong na assoc
iate ko ang sarili ko sa word na insecure!
Ay ewan! Basta... HUMANDA SILA! HUMANDA SI LEX, gagawa siya ng sign sa ayaw't gu
sto niya. HUMANDA SI KYLA, pababagsakin ko siya.
SIGN 22~
Summer: Talagang di ko yun sinadya.
"Humanda na talaga yung Kyla." Sabi ko sa sarili ko habang nanginginig na sa gig
il ang kamay ko.
Pumasok ako sa loob ng videoke room at naabutan kong kumakanta si Kyla.
Linapag ko ang mga dala ko sa table. At talagang sinadya kong magbuhos-buhos pa
ng juice sa harapan ng dalawa para masabuyan ko ng juice si Kyla. HA HA HA. I'm
the evil witch!
"AHHHH~!" Sigaw niya ng nakamicrophone nang nagtagumpay ako sa mga evil plans ko
.
Agad tumayo si Lex para tumulong sa pagpunas sa basang-basang dress ni Kyla.
"S-Sorry." HAHAHA >:D
"Awwww. O-Okay lang."
Nakatayo ako habang nag pa-pa-as if na nagpapanic habang pinapanood ang dalawa n
a nagtutulungan sa pagpunas ng damit ni Kyla.
"Naku... Sorry talaga."
Sumulyap si Lex sakin kaya todo ang pagbibigay ko ng nakakaawang ekspresyon.
"Ikaw? Na basa kaba?" Tanong ni Kyla sakin habang tinitingnan ang damit ko.
"Hi-Hindi naman..."
"Summer, kunan mo nga ng damit si Kyla sa kwarto niya." Sabi ni Lex sakin, seryo
so.
"Hu- owkaaay."
"Wa'g na, Summer~!" Singit ni Kyla. "Okay na `to Lex, di naman ako masyadong nab
asa eh. Okay lang, Summer. Wa'g na."
"Okay!"
I smiled secretly. Pero unti-unting napawi ang ngiti ko nung na rerealize na muk
hang nagmomoment ang dalawa habang nakatingin ako sa kanila.
"Ui... Ehemmm. Sinong susunod na kakanta?" Tanong ko.
Umayos silang dalawa at halatang di parin comfortable dahil sa nangyari.
"Hindi naman kumakanta si Lex eh."
"Haaaaa?"
"Yep... Kaya, ikaw ang susunod."
Naguguluhan ako ngayon.
Una, naiirita na ako sa kabaitang ipinapakita ng Kylang eto. Alam kong di niya n
aman alam na sinadya ko yung kanina, pero dapat nabadtrip na siya ngayon dahil d
un.
Pangalawa. For God's sake, I'm targeting '6. kinanta niya ang kantang gusto ko.'
Paano niya kakantahin ang gusto ko kung di naman talaga siya kumakanta? At mukh
ang bad trip pa siya dahil sa nagawa ko.
Pangatlo. Paano ko nga ba naisip na gawing milestones at goals ang 24 signs ko?
Lechugas.
"Ha? Okay~ Then... Ang kakantahin ko ay... Constantly."
"Wowww! Nice choice." Sabi ni Kyla.
Tsss. Naiirita na ako sa kabaitan ng babaitang ito.
Sumulyap ako kay Lex at nakapangalumbaba siya habang nakatingin sa akin kaya mej
o naintimidate ako.
"L-Lex, ikaw... gu-gusto mong kumanta? O di ka siguro marunong kumanta noh?" Ngu
misi ako kahit na kinakabahan.
Di siya sumagot. O M GEE. He's angry again? Ganyan ang mga mata niya pag galit s
iya sakin.
"Whoa, wait. Tinawag mo ba siyang 'Lex'?" Tanong ni Kyla.
"O-Oo."
Tiningnan ni Kyla si Lex, "Kelan mo pa hinayaang tawagin ka ng employee mo ng 'L
ex' lang?" Tanong niya.
Nagkibit balikat siya.
"Uhhh. Bakit? Uhhh, is there any problem?" Singit ko.
Nagiging epal na ata ako dito.
Hinintay ni Kyla ang sagot ni Lex pero talagang di siya sumagot.
"So... Anyway, yeah... Constantly ba yung title ng kakantahin mo, Summer?"
"Oo." Weird.
"Summer... Kumuha ka ulit ng juice dun. Naubos yung juice dito dahil binuhos mo
kay Kyla." Sabi ni Lex.
ACK~! Hindi ako gaga para aminin yan no!
"Lex~ Don't act like that!" Sabi ni Kyla.
"Okay lang yun... Sorry ulit. Talagang di ko yun sinadya." Matinding acting na h
indi tumalab kay Lex.
Kinuha ko na yung mga baso ulit at umalis na ng walang pasabi at walang tingin-t
ingin sa kanila.
Now, I don't know if my plans worked. Bakit pa kasi may pa plano-plano pa akong
nalalaman eh.
"Constantly, youre on my mind. Thinking about you all the time. I cant sleep no ma
tter what I do. I just keep on thinking bout you."
Tumindig ang mga balahibo ko nang pagdating ko ay kumakanta na si Lex. Manghang-
mangha si Kyla habang pinapakinggan si Lex at pinapanood.
Pero mas lalo akong mukhang nakuryente nang nakita ko ang eksenang linagay ni Ky
la ang ulo niya sa shoulders ni Lex.
Sumulyap si Lex sakin at naabutan niya pa akong nakatitig kay Kyla at parang din
aramdam ang eksena ng dalawa. I looked away.
6 years ang relationship nila. I've known him for, what, a month? I can't defeat
that.
And honestly, I think I'm beginning to long for Lex's attention.
SIGN 23~
Summer: Naaw.
OKAY! Alam kong mejo may violation ako dun sa isang yun. Kasi talagang sinadya k
o yung paghamon kay Lex para lang makanta niya. Pero who cares? Wala naman sa ru
les na di pwedeng sadyain ko ang mga moment at ba't ba pinoproblema itech eh ako
lang naman at ang konsensya ko ang magkalaban?
Ano pa ba ang kailangan niyang ma achieve na sign? Tsaka... pag na achieve niya
naman lahat, anong mangyayari sa akin? Paano kung maachieve niya yun lahat pero
yung Kyla paring yun ang mahal niya, sorry na lang ako? ARGH!
So what about these things? Ano bang nangyayari sakin at bakit ko iniisip ang ga
nito? Unang una, I can't fall in love. Pangalawa, ayaw ko sa Lex na yun. Pangatl
o, ba't parang gusto kong maging hobby ang pakikipagkompetisyon kay Kyla?
OH COME ON! I'm sooooo confused!
"Miss na miss ko na ang white island." Sabi ni Kyla habang hinahawakan ang hat n
iya sa ulo niya.
Eh kamusta na kaya yung akin na galing Taiwan? Tsss.
Nandito kami sa yate ng Sortee Beach Club. Minsan tuloy gusto kong magtanong kun
g may sportscar ba si Lex.
"Ganun parin naman yung itsura. Wala masyadong pinagbago." Sabi ni Lex.
Out of place ako dito. Usapang matatanda ang nangyayari eh.
Tumayo si Kyla sa edge ng yate. Titanic-style kumbaga.
"Natatandaan mo ba Lex? Nung tayo pa... Ganito lagi ang ginagawa ko?" She smiled
.
Napasinghap ako at tiningnan ang asul na dagat. Mahulog ka sana para maiwan ka n
a dito!
"Mag-ingat ka, Kyla." Yun lang ang sinabi ni Lex.
She spread her arms. Titanic ang dating.
"Lex, tulungan mo siya o. Yung sa Titanic!" Sabi ko kay Lex.
"Hayaan mo siya, ganyan na talaga yan."
"AHHHH~!"
Nakita kong tumalon ng sabay ang tatlong dolphin at bumagal ang takbo ng yate.
"Kyla!!!"
Nahulog na rin si Kyla gaya ng wish ko. Nabigla ata siya sa mga dolphins.
Na stuck ako sa iisang ekspresyon pagkatapos kong puntahan ang crew at ipatigil
ang yate. Dala-dala ko kasi ang mga tuwalya habang pinapanood na yinayakap ni Ky
la si Lex.
"Sorry." Kyla cried.
"Sabi ko naman sayo na mag ingat ka kapag ganun diba?" I heard the frustration i
nside Lex's voice.
"Hindi kasi ako sanay na di ka katabi pag ginagawa ko yun."
Napasinghap ako't parang ang sarap tadjakan ang dalawa. Bakit puro bayolente ang
mga naiisip kong gagawin?
Inabot ko ang tuwalya kay Lex at hindi parin tumitigil si Kyla sa pag-iyak.
At sa inis ko sa eksena, umalis na ako sa harapan nila ng walang imik.
Okay, now, breath! Magyo-yoga na muna ako. Mejo na stressed ako sa dami ng iniis
ip ko. Wala akong inisip hanggang sa nakarating na kami sa nasabing white island
.
Okay naman, mukhang abandonadong isla na may mga caves and all that. Badtrip nga
kasi ang daming fleas sa dagat. Kung di lang sila maliliit eh kinutusan ko na s
ila.
"Ahhhhwch!" Sigaw ni Kyla.
Yun naman pala, nakagat ng flea. Heller, nakagat na ako ilang beses simula kanin
a pero di naman ako sumigaw ng ganoon. Pathetic. HUUUU. Natatakot na ako, ba't b
a ang init talaga ng ulo ko sa kanya? Gusto ko na ata si lex eh.
"Ang ganda nung islang yun ano?" Tanong ni Lex sa akin nung papauwi na kami.
Nakatingin lang ako sunset sa harapan ko habang dinadama ang hangin.
"Yeah. Nasaan si Kyla?"
"Ayun, natutulog." Sabi niya.
Lumingon ako sa kanya at nakita kong wala siyang t-shirt. LOL. I traced his abs.
.. tulo-laway na afterwards. LOL. I looked away. Pinandilatan ko ang kawalan.
"Did you have fun?" Tanong niya at umupo sa tabi ko.
Lumayo ako ng konti sa kanya.
"Fun? HAH." Sumulyap ako sa kanya.
Nakita ko ulit ang mga mata niyang parang binabasa ako.
"So... di pala marunong lumangoy si Kyla andddd... she's kinda lampa?" Sabi ko p
ara mejo mainterrupt ang mga titig niya.
"Oo."
"Awww. She SUPPEEEER needs a man like you." Sabi ko. "Ba't di kayo nagpakasal?"
Tanong ko.
"Bata pa namin nun. Ba't kami magpapakasal?" Sabi niya.
"Anong bata? Right age na yan no." Sabi ko kahit mejo masakit sakin.
"We were 20 that time."
"20?"
"Oo. Twenty."
"Anong twenty? Diba 6 years kayo?"
His eyes looked sharper.
"Three years lang kami. Hey, did you try to research about us?" Sabi niya.
"Naaw." Deny ko.
Anong 3 years? Sabi ni manang, 6 years daw!
"If you want to research about me, why not ask me directly?"
"Research about you? Hell no. Yun ang narinig ko kay Manang. Di ako nagtanong or
whatever."
"Okay." Tiningnan niya ako.
"What? Di ka naniniwala?"
"Wala. I just thought, you might want to hear some things about us."
SIGN 24~
Summer: Ba't mo naitanong?
My GOD! Grabe, umiral ang pride ko.
"Naaaw. Para saan pa? Wala naman akong pakealam sa inyo." Sabi ko.
Tumawa siya ng napakalakas. Nabigla ako sa reaksyon niya sa sinabi ko.
"Sige... Sasabihin ko sayo."
Loko. Sabi ko, wala akong pakealam sa inyo.
Nakatingin lang ako sa sunset ng mabuti at nagkukunwaring hindi interesado sa si
nasabi niya.
"Tatlong taon kaming mag-on ni Kyla. Naging anim sa lahat ng tao sa paligid dahi
l sinekreto namin ni Kyla ang break-up namin."
"Bakit?" Tinitigan niya ulit ako with evil smirk pa. "I... mean...-"
Shucks, mahalata pa na interesado ako.
"-dahil magagalit ang parents ko kapag nalaman nilang nag break na kami. At mas
lalong magagalit ang parents ni Kyla pag nalamang nag break kami dahil nahuli ko
siyang nakipaghalikan sa isang lalaki."
"Na-Nakipaghalikan?"
Naalala ko ang case ni Lauren at Kevin.
"Oo. I didn't like the thought of it..." Sabi niya. "My girlfriend, kissing anot
her guy."
"Bakit? Kasi mahal mo siya, o kasi naapakan ang pride mo."
"Both."
"Masyadong matayog ang pride mo. At masyadong mababaw ang pagmamahal mo." Sabi k
o.
Oi! Matino yung sinabi ko ah.
Tinitigan niya ako.
"Oo, alam ko."
"Lex! Iniwan mo naman ako." Sabi ni Kyla galing sa likuran.
Ay ang ganda na ng usapan namin, umepal pa. Grrrr.
Iniwan ko silang dalawa. Di bale na si Lex, as if naman. ARGH! Hanggang dito ba
naman, may lalaki ulit akong mugugustuhan? GEEEZ. Kakaiba pa `to dahil masyado a
kong nagiging desperada.
"Lex, the party is on Wednesday!" Sabi ni Kyla nang papapasok silang dalawa ni L
ex sa kwarto niya.
Kakarating lang namin galing sa white island at di ko alam kung bakit bigla na l
ang silang nagtatalo.
"I can't." Sabi ni Lex.
"Lex! Hinihingi na ng mama at papa mo ang pangalan ng fiancee mo! Hanggang ngayo
n parin ba... dinadamdam mo parin yung nangyari? C'mon, I've been rebounding for
four years now and still?"
Sumandal ako sa pintuan nila at linapit ko ang tenga ko sa loob. Ano bang pinag-
uusapan nila?
"Kyla, wa'g mo kong madaliin."
"Lex! Minamadali ba kita? Eh apat na taon yung binigay ko sayong time ah?"
Ay. Usapang matatanda. I chuckled.
"Lex, I've been loving you since then. Tiniis ko kahit ilang beses mo kong sinak
tan. Sumugal ako at pumayag akong maging girlfriend mo kahit di mo naman talaga
ako linigawan dahil gusto lang ng mga magulang natin. Iniwan ko ang lahat ng mga
ginagawa ko noon para lang sumabay sa pagiging Mr.Perfect mo. Sumugal ako kahit
alam kong di mo naman ako mahal. Sa ikalawang taon ko lang narinig sayo ang mga
salitang 'I love you', it took you that long Lex. Pero ba't ang bilis mo ata ak
ong nakalimutan?" Narinig ko ang hikbi ni Kyla.
Ano `to? Drama na! Patay. Masama ba ang nakikinig sa mga usapan ng iba?
"Kyla, tama na... Let's move on." Suminghap si Lex. "Okay? I don't love you anym
ore."
Tumahimik. As in... Sobrang tahimik.
"-Kyla!" Sigaw ni Lex.
Narinig ko ulit ang hikbi ni Kyla.
Oh my, did she plant a kiss?
"Lex! We'll end up with each other... Alam kong alam mo yun."
"Hindi, Kyla." He sighed.
*TOOOOG~!*
Patayyyyy! Lagoooot! Naabutan ako ni Kyla na nasa labas at nasa posisyong nakiki
nig sa pinag-uusapan nila.
Nakita na rin ako ni Lex.
NOOO! I did not hear everything. HA HA. >:D
"Excuse me." Namumugto ang mga mata ni Kyla at umalis na siya. LOL. Alis na rin
ako ah! LAGOT! Di naman siguro masyadong halata na nakikinig ako sa usapan kanin
a.
Hinila ni Lex ang braso ko.
"What? I-I... I'll sleep na!" Sabi ko sabay turo sa kwarto ko sa harapan ng kwar
to niya.
His earing shined again.
"Summer, kailangan bang ma achieve lahat ng signs para mahalin mo ang isang tao?
" Tanong ni Lex sakin, seryoso.
"Ha? Ba't mo naitanong?"
Oo nga? Kailangan ba?
SIGN 25~
Summer: mali eh.
"Paano mo nalaman ang tungkol sa signs?"
"Binanggit mo sakin nung lasing ka."
Napailing ako.
"Nabasa mo ba?"
"Hindi. Kaya nga tinatanong kita ngayon kung kailangan pa ba yon."
Hindi ako nagsalita.
"Kung kailangan pa yon, akin na~" Sabi niya.
"Anong akin na? Yoko nga!"
"Of course... You wont need the signs to fall in love." Nag-isip siya.
Ano bang mga pinagsasabi niya. Napansin kong nakahawak parin siya sa braso ko.
"Summer, alam kong mabibigla ka sa sasabihin ko. At eto ang pinakaunang pagkakat
aong may sasabihan ako neto..."
Nakatingin lang ako kay Lex habang seryosong-seryoso ang mukha niya.
"I like you..."
O.O
"HAHAHAHAHAHA." >:D Tumawa ako ng pagkalakas-lakas. "Sinabi mo na sakin yan noon
. Nukaba!" Sabi ko.
"Lex???" Narinig ko si Kyla sa likuran.
Bumalik siya?
"Summer..." Tiningnan ako ni Kyla.
Namumugto parin ang mata nito at parang mas lalo niyang dinamdam ang narinig niy
a.
"Kyla." Binitawan ni Lex ang braso ko. "I'm sorry. Dapat sana sinabihan kita tun
gkol dito."
Namuo ulit ang mga luha sa mata ni Kyla. Teka nga... nakakabanas na ang mga ito
ah? Ba't parang naiipit ako? Tsaka, seryosohan na ba ito?
Nakatitig parin si Kyla sa akin.
"Te-teka, ano `to? Wala akong kinalaman dito." Sabi ko at umambang aalis.
"No!" Hinila ako ni Lex sa likuran niya.
Lex! Ano ba `tong ginagawa mo? Niloloko lang yata ako dito eh. Sa pagkakaalam ko
, may problema silang dalawa ni Kyla. Sigurado akong tungkol iyon sa isang party
(na narinig ko kanina sa usapan nila), at something like fiancee blah! Nagugulu
han ako.
Nahihilo na ako. Nalilito pa. Pero di ako makaimik dahil out of place ako dito.
"That was the first time I heard you say that." Sabi ni Kyla habang tumutulo ang
kanyang mga luha.
"A-Eh-Excuse-"
"Ilang araw pa ba kayong magkakilala? I can't believe this!" Todo na ang tulo ng
mga luha niya. "Ginagamit mo lang siya, diba Lex?"
"No, I'm not. Sorry, Kyla." Sabi ni Lex in a calming tone.
Kyla shook her head then she walked away.
"Shucks!" Kinalas ko ang braso ko sa kamay ni Lex.
"Summer!" Hinawakan niya ulit ako.
Nakita kong mukhang frustrated na rin ang ekspresyon ng mukha niya.
"Can we talk?"
"Shut up, Lex! Hindi ko na alam kung anong pinagsasabi mo, naguguluhan na ako! S
obra~"
"Kaya nga, I want to talk to you!"
Kinalas ko ulit ang braso ko sa kamay niya.
Don't fool me.
I can't talk to him right now. Alam ko kung anong nangyayari. Sigurado akong gin
agamit niya lang ako para mapagwalk-out ng ganoon si Kyla. Ako ang naiipit dito
eh. Nakakainis lang dahil mejo nagugustuhan ko na siya at isang kalabit niya lan
g eh mukhang maniniwala na akong talagang gusto niya ako, pero HALATANG hindi da
hil sa sitwasyon namin ngayon.
"Kyla!" Tinawag ko si Kyla.
Suminghap ako nang nakita kong tumigil siya sa paglalakad nang nakalabas na kami
sa hotel at nakaharap na siya sa dagat.
"Kyla... Uhm, I'm sorry. Wa'g kang maniwala kay Lex. Hindi totoo yung mga sinabi
niya kanina. I know what he's up to."
Hindi parin siya tumitigil sa pag-iyak niya.
"I knew it. Napansin ko na nung una ko kayong nakita... I'm pretty sure that he
likes you, he's interested with you..."
Leche, naniwala!
"Uh. Hindi kasi... mali eh. Hindi yun totoo. Ikaw na nga yung nagsabi na isang b
uwan pa lang kaming magkakilala, kaya impossible."
"Alam ko," Humikbi siya.
Di ko alam kung mag-ooffer ba ako ng tissue o titingnan ko na lang siya. I'm doi
ng this now because I want to correct my past faults. Ayoko ng mangyari ulit ang
nangyari kay Lauren at Kevin.
"Hindi eh. I knew it. Ma pride siyang tao, at hindi mo maiisip kung gaano ka tay
og ang pride niya." Humikbi siya. "I can't accept this, I've been with him for h
ow many years... I've never seen him that way to any girl."
You have got to be kidding me! Ba't siya naniwala? Uto-uto din ba itong sang `to
?
"Hindi, kasi Kyla... ginagamit... niya lang... ako."
Ang sakit palang umamin sa iniisip mo kung kasalungat yun sa tunay mong gustong
paniwalaan. I wanna believe in Lex. But some part of me CANNOT.
SIGN 26~
Summer: Wa'g mo nga akong paglaruan!
"Mukhang gusto niyang iwan mo na siya kaya ginamit niya ako."
I don't even know what I'm talking about.
Hikbi parin siya ng hikbi. Tsk. Ba't ba lagi na lang akong nasasangkot sa mga is
kandalong may kinalaman sa break-up at kung anu-ano pang tungkol sa lovelife?
"No sir! Well I don't wanna be the blame!!! Not anymore..."
Panay ang sigaw ko sa loob ng bathroom habang nagshoshower. Ang haba ng araw ko
kahapon at mejo hanggang ngayon, hindi ko parin naiintindihan ang mga nangyayari
.
Wala na akong nagawa kagabi kaya iniwan ko na lang si Kyla na umiiyak dun at sig
urado naman akong pupuntahan yun ni Lex - dahil mabait siya. I just hope I'm rig
ht.
"That's what you get when you let you're heart win, whoa!!!!"
Tinanghali din ako ng gising dahil ang tagal kong nakatulog kagabi. Nagka insomn
ia na ata ako dahil sa mga nangyayari. Akala ko mabuti itong pagrehab dito, yon
naman pala, palpak parin. May lalaki parin. May magugustuhan parin ako. Ang susu
nod kaya nito ay ang pagkasira ulit ng sira kong buhay? Wa'g naman sana.
I walked slowly as I passed through the cafe.
"Summer," May tumawag sakin galing sa loob.
Nakita ko si Lex at parang kanina niya pa ako hinihintay. Mukhang alam niyang ka
hit sinabing tatlong araw akong walang trabaho eh magtatrabaho parin ako. Hinana
p ko sa paligid si Kyla, pero wala ito doon.
Di-deadmahin ko sana si Lex kaso, ayaw sumunod ng mga paa ko. Instead, I went up
to him.
Umupo ako sa harapan niya.
Tahimik lang kaming dalawa habang nagtitinginan.
"Ba't mo ko tinawag?" I crossed my arms.
Binigyan niya ako ng isang envelop.
"Nu to?"
Di niya sinagot at binasa ko ang nakasulat... "60th birthday... who's Javier San
tos?" Tanong ko.
"My dad." Sabi niya.
Binalik ko sa kanya.
OH NO! I think I know this.
"Next Wednesday yan. Anong araw this week, darating na ang mga kasama niya sa bu
siness world dito. Bigatin ang mga tao dun."
"Tapos?" Is he inviting me?
"Come with me."
My heart skipped a beat.
"Huh?" Nanlaki ang mga mata ko. "Ano bang gagawin ko diyan?"
"I want to present you to my parents." Sabi niya.
FCU...
"Who?"
Nakatingin lang siya sakin.
"Me?" Napatawa ako ng malakas nang di niya ako sinagot. "Wa'g mo nga akong pataw
anin!"
"Yeah, di ka naman naniniwala diba? Ba't di mo subukang sumama sakin bukas?" Ser
yoso parin ang mukha niya.
Napansin kong kanina pa seryoso ang mukha niya. Kinakabahan ulit ako. Seryoso si
ya.
"Lex, what're you talking about?"
"Pag mag eexplain ba ako ngayon sayo, maniniwala ka? Hindi diba?"
Oo nga naman! Pero nu bah to? Anong gagawin bukas at bakit parang malaking bagay
kay Lex at Kyla yun. Kagabi ko pa naririnig yung mga party ah?
Di na ako makapag-isip.
"Talagang hindi! Lex, pwede ba, wa'g mo naman akong isali sa mga problema niyo o
h! Kung may problema ka sa EX mo, kayo na lang nun, ba't kailangang manggamit ka
pa ng tulad kong may sariling problema!" Tumayo akong bigla at aalis na talaga.
"Ouch!"
Napasigaw ako dahil nasapul ng tray nung isang waiter ang ulo ko. Aroooy ko po!
Napahawak ako sa ulo ko at pinakiramdaman kung nabasag ba ito.
Tinulak ni Lex ang waiter, "Mag ingat ka naman!" Sigaw niya.
"So-Sorry po."
Kinuha niya ang kamay ko at hinila niya ako malapit sa kanya. Nagpumiglas ako pe
ro masyado siyang malakas, he hugged me.
"Lex!"
Nagagalit na ako. Ano bang pinaggagagawa niya? Hindi ko maintindihan! I can hear
his heart beating very fast.
"I want to present the girl I want to marry on that party, please come with me."
He whispered.
Nakita ng mga turista at mga crew ang nangyari samin at mukhang silang lahat ay
natigilan. Kaya lang, ewan ko pero kumulo ang dugo ko. Paano niya nasasabi yung
mga pinagsasabi niya ngayon? Ang bilis naman yata. This is a joke! You've got to
be kidding me!
Pumiglas ulit ako at talagang buong lakas ko na ang ginamit ko. Paano kung andit
o si Kyla sa paligid? Mayayari na naman ako, masasangkot na naman ako sa isang k
rimen!?
"What are you talking about! Si Kyla ang i-present mo! Wa'g mo nga akong paglaru
an! Di porke't boss ka dito, papayag na ako sa sinabi mo!" Sigaw ko.
"Apat na taon na kaming wala ni Kyla-"
Binuhusan ko siya ng tubig. Pasensya na~ Lex. I just can't believe you. And I wa
nt to stop you from explaining.
Nakita ko si Kate na nakiusisa sa malayo.
Napapikit si Lex sa ginawa kong pagbuhos ng tubig, mag wo-walk-out na sana ako,
kaya lang hinila niya ako pabalik at hinalikan.
WAAAAAAAAAA~! What the hell?
"Summer!!!!" Tumatakbo si Kate habang sinusundan ako.
"ANO!?" Sigaw ko.
Nag aalburoto parin ang puso ko at mukhang maha-high blood na ako. Anong akala n
i Lex sakin, cheap? Siguro katulad lang din siya ng mga lalaki diyan...
Nagwalk-out ako kanina dahil sa kahihiyan. Tumigil na lang ako sa paglalakad nan
g tinawag ako ni Kate.
*SLAPPPP!*
Natigilan ako.
"Pano mo yun nagawa sa kanya? Kung ayaw mo kay Sir Lex, ba't di mo na lang sinab
i agad sa kanya? Ba't kinailangan mo pang ipahiya siya sa karamihan?" Naramdaman
kong sobra-sobra ang hingal at namumula na rin ang pisngi ni Kate.
Di ako makasagot dahil nabigla ako sa nangyari. Ang tanging nararamdaman ko lang
ngayon ay ang sakit ng sampal ni Kate at ang tanging naririnig ko naman ay ang
mabilis na pintig ng puso ko.
"He chose you over Kyla! Mas pinili niya ang isang babaeng wala pang dalawang bu
wan niyang nakikilala sa babaeng tatlong taon siyang minahal, di pa ba sapat say
o yun?"
"Anong pinili? I don't believe him! Ginagamit niya lang ako. Can't you see?"
"'CAN'T YOU SEE!?' Kahit kailan, wala pang bumuhos ng tubig sa kanyang mukha sa
harapan ng lahat ng tao na hindi niya pinaalis. For the first time in history bi
nuksan niya ang dibdib niya sa isang babae at nag tapat pa ng walang pag-aalinla
ngan sa harap ng mga tao. Can't you see that?"
"Impossible!"
Namumula parin ang pisngi ni Kate at galit-na-galit na talaga sakin.
Naguilty na rin ako sa ginawa ko kay Lex.
"Sa tingin mo, bakit umalis ang ex niya? Kasi, he chose you over that girl! At a
lam niyang kapag si Sir Lex na ang pipili, tunay yun dahil hindi siya sinungalin
g!"
Umambang sasampalin ulit ako ni Kate kaya pumikit ako para damhin ulit ang sakit
nito. Kaya lang hindi dumapo ang mga palad niya sa pisngi ko.
"Tama na, Kate."
Nakita ko si Lex na nakatayo sa harapan naming dalawa at hinahawakan ang braso n
i Kate.
"Sir! You should get rid of this girl. She is degrading you-"
"Ayos ka lang ba?" Lex touched my face gently. "Namumula ang pisngi mo."
Habang tinitingnan ko siya, naiiyak ako. Bakit niya ba `to ginagawa? Dapat galit
na siya sakin diba?
Paano niya nagagawang mag-alala sakin kahit ilang beses ko na siyang sinaktan...
physically... and maybe, emotionally.
Still, he achieved number 22. he'll choose me over another girl.
SIGN 27~
Summer: Bukas na yun?
Limang na ang nakalipas sa mga nangyari at dalawang gabi na rin akong hindi naka
katulog ng maayos. Gabi-gabi ko kasing naiisip ang mukha ni Lex nang binuhusan k
o siya ng tubig, nang tinanong niya ako kung ayos lang ba ako... Hindi niya na r
in ako tinatawag ngayon at di ko rin naman siya pinapansin. Alam kong pagkakamal
i ko yung mga nangyari kaso, sana maintindihan din niyang nabigla ako.
Limang araw ko na rin siyang nakikita with some girls. Minsan tatlong babae, min
san dalawa. Kumakain sila sa Cafe - kung saan ako nagtatrabaho. At kahit isang b
eses di ko siya nakitang nakatingin din sa akin. As in, grabe... nakakainis nga
dahil minsan isang oras ko na siyang tinitingnan at inaabangan kung susulyap ba
siya ng kahit isang segundo sa akin pero di niya nagawa. Eto na siguro ang sinas
abi nilang pride niya.
"Pssst. Anong order ng table na yun." Tinawag ko yung waiter na pinagalitan ni L
ex nung isang araw.
"Bakit? Gusto mong ikaw ang mag serve sa kanila?"
"Pwede ba?"
"Oo." Sabat nung isa. "Sige, ikaw ang mag serve sa kanila. Ilang araw na kitang
nakikitang lagi lang nakatingin kay Sir pero di ka pinapansin."
"Oo nga. Nasaktan ang ego nun, kaya mukhang impossible na atang pansinin ka pa n
iyan. Pero sinabi niyang mahal ka niya diba? Di ka matitiis nun."
"Mahal? Di niya naman sinabi." Sabi ko habang kinukuha ang papel at ballpen.
"Sige na~ Subukan mo, sisitahin ka naman siguro nun dahil alam niyang di ka wait
ress." Sabi nung isa.
Tumango ako. oo, seryoso na `tong gagawin ko ngayon. Magpapapansin ako. Kahit is
ang tingin lang sakin, masaya na ako.
"Anong order niyo?" Tanong ko ng nakaharap kay Lex at nasalikod ng mga babae.
"Kayo, anong order niyo?" Tanong niya sa mga babae.
"Uhhh, isang icetea po yung akin." Sabi ng isang babaeng mukha nasa late sixties
na!
JOKE! AROOOOOY NOMON! Bakit na 'po' ako? Eh, mukhang 25+ na yung nag 'po' sakin.
Hey, I'm 18!
Bahagya akong nairita kaya hinarap ko ang mga babae at nasalikod ulit ako ni Lex
.
"Ano PO ulit yun?" Tanong ko.
"Uh-"
"icedtea daw." Sabi ni Lex.
"Ganun na rin siguro yung akin." Sabi nung isang babae.
I sighed.
Bumalik ako sa mga waiter. Jusko. Di ako nagtagumpay. Ni isang tingin, wala siya
ng nagawa. Nairita pa ako sa mga kasama niya. Arghhh!
Linagay ko ang papel at ballpen ng padabog sa desk ng mga waiter.
Nagtawanan ang mga waiter.
"Yoko na! Di naman umeepek eh." Sabi ko. "Kayo na lang!"
"Sige, kami na nga lang. Mukhang wala kang pag-asa eh." Sabi nung isa.
"Syempre, nainsulto si Sir."
I rolled my eyes. Yeah, whatever. Kasalanan ko na!
"YEHEY! Sige sige! Marunong ka palang mag pianooooo?" Tili ng babaeng kasama niy
a.
"Oo." Lex smiled at the girls.
Napatingin ako sa piano sa harapan ng table nila.
"Oi! Tutogtog ng piano si Sir oh!" Sabi ng isang waiter.
Lumapit si Lex sa piano.
Isang nota pa lang ang naitugtog niya napatunganga na ako. Kaharap ko kasi siya
at pakiramdam ko ako ang kakantahan niya. Ang feeling ko naman.
Pamilyar ang intro ng kanta. Di ko alam kung kakanta ba siya o hindi na. Ilang s
andali ang nakalipas, narealize kong di nga ata niya kakantahan.
Anong kanta ba yan? Pamilyar siya pero may feeling akong bata pa ako nung narini
g ko yan. Anong kantaaa? Di ko alam. Di ko ma kuha.
Tumili ang dalawang babae sa table niya at panay ang picture kay Lex.
GRRR...
Hanggang ngayon, di ko parin makuha ang kanta. Sigurado akong alam ko yan, pero
di ko talaga makuha. Nasa dulo na ng dila ko ang mga lyrics, pero ayaw lumabas.
Nabigla na lang ako nung kumanta ang isang waiter ng katono sa pini-piano ni Lex
.
"I never know what the future brings. But I know you're here with me now. We'll
make it through. And I hope you are the one I share my life with..."
Hindi na ako nag alinlangang isigaw ang title, "If you're not the one!"
Sumulyap si Lex sakin habang nagpi-piano siya. Napatingin din ang mga babaeng ka
sama niya sa akin. Nakakahiya kaya tinakpan ko ang bibig ko.
HAHA! Napatingin din siya sakin! Sa wakaasss~ I felt relieved.
Biglang nag shift ang tono habang nakatingin siya sakin. Para bang nag lip-readi
ng siya sa bulong kong, "Ang luma naman...".
The tone changed. Tumindig lahat ng balahibo ko nang nakita kong di na niya inal
is ang mga mata niya sakin habang tinutugtog ang "You found me..."
Tumunganga ulit ako hanggang sa natapos niya ang piece.
"Ang galing ni Sir no?" Sabi nung isang waiter.
Narinig ko ang malakas na palakpakan galing sa kabilang banda ng cafe. Nakita ko
doon ang mga lagpas sampung tao at mukhang mga bigatin dahil sa soot nila.
"Lex! You've grown a lot!" Sabi nang isang babae.
Linapitan `to ni Lex at hinalikan, "Thanks tita."
"Mana ka nga sa dad mo." Sabi nung isa pa.
Nakipag kamayan naman si Lex sa iba pang mga kasama nung mga bigateng tao na nak
ita ko.
"Bukas na nga pala yung birthday ng papa ni Sir Lex, naku, busy siguro ngayon sa
buong hotel at sa garden." Sabi nung isang waiter.
"Ha? Bukas na yun?"
Deadline na ba ng invitation niya sakin? Kailan ko na bang magdesisyon? Pero di
niya naman ako tinanong ulit eh. At... mas lalong nakakatakot yon pag pumayag ak
o.
Lumipad ang isipan ko, mula sa mga signs, sa school, kay mama at papa, pabalik k
ay Lex. I think some decisions can really affect my whole life forever - and thi
s decision is one of those.
SIGN 28~
Summer: Wa'g ka ngang bading...
Gabi na't hanggang ngayon, di parin niya ako pinapansin. Napapabuntong-hininga n
a lang ako habang tinitingnan yung bar sa malayo.
"Nasaan kaya yung kumag na yun."
Gosh, wala na ba talaga siyang balak na pansinin ako? Ayoko naman yatang ako pa
yung mauunang pumansin sa kanya no! At mas lalong ayaw ko siyang pansinin para l
ang sabihin sa kanyang pumapayag ako or anything. It's not like he's waiting for
my answer too.
"Susugal ba ulit ako..."
Naglakad ako patungong bar nang naliwanagan ako.
"...sa pag-ibig... na naman?"
Oo nga~ Umiibig na naman kaya ako?
*Never thought that I'll fall in love-love-love-looove...*
8:00pm, sa loob ng bar ako nagpalipas ng gabi.
Ganito, Summer. Kung di siya ka niya papansinin, wa'g kang pumayag. At kung papa
nsinin ka naman niya, go na!
YES! Whatever. I think, I'll risk again. I hope it won't fail me anymore.
*Feels like insomnia...*
Dahil nabagot ako at nawawalan na rin ng pag-asang pansinin ni Lex sa araw na yo
n, naisip kong baka magka insomnia ulit ako at di ulit makatulog kaya iinom ako
ng konti. As in konti.
Kaya lang, di ko namalayang habang iniisip ko si Lex at ang maaring mangyari uli
t sa buhay ko, napapalagok ako ng mas madalas.
Nakakainis kasi ganito ako ka affected. Paminsan-minsan naman lumilingon ako sa
paligid dahil akala ko naamoy ko siya o nakikita ko yung hikaw niyang kumikislap
- yun pala, hallucination.
10:00PM.
Ubusan na yata `to ng sweldo at pocket money. Naisip kong tumigil na lang muna p
ara ma ibalik ko ang sarili kong maayos.
"Excuse me, want a drink?" Sabay bigay ulit sakin ng isang baso.
Mabenta nga yata ako sa foreigner. Mukha ba akong nagch-chat ng mga ganyan? Ang
kaibahan nga lang ngayon eh mukhang kaedad ko ang foreigner na `to.
"No, thanks!" Sabay tayo ko nang napagdesisyonan kong bumalik na sa kwarto ko.
Pero sobra yung pag-ikot sa paligid ko kaya di ko mapigilang matumba.
May sumalo naman agad sakin, akala ko nga yung foreigner eh. Di naman pala siya.
Lumingon ako't mejo blurry ang mukha.
"Lex." Binanggit ko ang pangalan niya ng naamoy ko siya.
Narinig ko ang kanyang buntong-hininga.
Nagkamalay na lang ako nang nasa mga bisig niya na ako. Papalabas kami nun ng ba
r. OMG.
"Lex, ibaba mo ko." Sabi ko.
Gusto ko sana siyang sigawan kaso nawalan yata ako ng lakas.
Binaba niya naman ako nang nasa laabs na kami ng bar. Pinaupo niya pa ako sa isa
ng upuan sa malapit. Linagay ko ang kamay ko sa noo ko at pinipikit lang ang mat
a.
Umupo rin siya sa harapan ko at tinitingala ang mukha ko, "Ayos ka lang ba?"
"O-Oo." At least no, mejo matino sagot ko.
"Please don't drink when you're not with me." Sabi niya ng mejo kalmado.
"I've been doing that all my life."
"You won't have to do it again anymore." Sabi niya ng mejo mas mahinahon.
"Duh! Kasi andyan ka? Asa..." Nang-iinis.
"Summer! Pwede bang umayos ka naman! What if I'm not here! Anong mangyayari sa'y
o?" Napatingin ako sa kanya ng nakangiti.
Useless ang mga pagsigaw-sigaw niya sakin ngayon dahil puno ako ng positive ener
gies at wala na ako sa matinong pag-iisip.
"Congrats ah! Another sign yata." Sabay tapik ko sa likod niya at may patawa-taw
a pang nalalaman.
Pinilit kong titigan siya pero hindi makafocus ng mabuti ang mga lens ng mata ko
.
"Ang seryoso nito." Tumawa ulit ako. "Nga pala... uy! Bukas na pala yung partey
noh? i loooove parties." Sabi ko. "Sama mo naman ako!" Humagalhal ulit ang tawa
ko.
"You're drunk!" Sabi niya habang yinuyugyog ang dalawang balikat ko.
"Tsaaah! Ayaw mo?" Pinilit ko uling i-focus ang mga mata ko sa mga mata niya. An
g seryoso niya at parang di siya naniniwala sa anyaya ko.
Halaaa. Halaaa... Shuckers.
"Ano?" I tried to focus on his eyes again.
"Seryoso ang mga sinabi ko sayo, wa'g mo naman akong biruin! Alam kong mabilis p
ero, ikaw ang gusto ko, mahal na yata kita eh. Wa'g mo naman akong tawanan, di k
o alam ang gagawin ko eh." Sabi niya.
HALAAAA~ First time kong masasaksihan `to.
First time ko rin kasing magkaroon ng manliligaw, kung matatawag siyang manlilig
aw, na inaaway-away ko ng ganito.
"Oi! Umiiyak ka ba?" Hindi ko masyadong nakikita pero nakumpirma ko nang dumapo
ang kamay niya sa pisngi niya.
Ang OA naman nito. Bading yata.
Pinunasan ko ang pisngi niya.
"I'll come with you tomorrow, but I won't defy my signs."
I hugged him. Kahit alam kong mejo malaki ang ginawa kong desisyon na yun, bahal
a na. This won't fail me anymore. Not with Lex.
"Wa'g ka ngang bading..." I laughed.
Hindi ko siya tinatawanan dahil sa pag-tulo ng luha niya, tumatawa ako dahil mas
aya ako't ilang signs na lang talaga, makokompleto niya na. LORD, THIS IS IT! Gr
abe, sobrang overwhelmed ako sa mga nangyayari! Mahal niya na daw ako. Mahal ko
na rin yata siya. Ambilis naman yata! Whirlwind romance? Or Summer Love lang ba
talaga?
Kung ano man ito, I'll try to risk again for the very LAST TIME!
"Ba't ang bait mo? Ba't mo ko mahal? Ba't iba ka? Ba't di ko mapigilan?"
SIGN 29~
Summer: Lex! Te-teka!
Tanghali na ako nagising. Tumingin ako sa paligid ko, nasa kwarto naman ako at m
ag-isa. Nag-isip ako saglit habang iniinda ang sakit ng ulo ko.
"Totoo ba yung nangyari kagabi?"
Nakita kong nasa ibabaw ng mesa sa tabi ng kama ang cellphone ko. Kinuha ko ito
at tiningnan. Kay daming missed calls at puno na rin daw ang memory card sa mess
ages. Syempre, kaw daw ba yung halos dalawang linggo nang hindi pinapansin at ch
ina-charge lang pag naglolowbat. It's like I'm escaping reality.
Narinig kong may humahawak sa doorknob ng room ko at parang bubuksan, I lied the
n pretended that I'm still sleeping.
Hindi ko nakita kung sinong pumasok, pero naamoy ko ito. Si Lex, sigurado. Dumil
at ako't nakita ko siyang nakadungaw sakin.
"Mabuti't gumising ka na." Sabi niya habang tinitingnan ang pagkaing dala niya.
"Kumain ka na." Sabi niya.
Napatingin lang ako sa kanya habang inaayos yung 'ipapakain' niya sakin.
Ang galing naman, feel ko prinsesa ako.
"Ako na Lex." Sabi ko nang umamba siyang subuan ako.
Binigay niya naman sakin ang kutsara at bumangon na ako.
Tiningnan ko siya habang sumusubo ako.
"Summer, naaalala mo pa ba ang sinabi mo kagabi?"
"Hmmm? Alin?"
"Yung lumabas tayo ng bar..."
Napaisip ako. Naalala ko pa naman pero hanggang sa pagyakap ko na lang sa kanya
ang naalala ko.
"OMGEE! Bakit? May nangyari ba satin?" Napatingin ako sa mga damit ko.
So far, yun parin naman.
"Wala." Sabi niya.
"Bakit? May dapat pa ba akong maalala?"
Pinilit kong mag-isip pa ng mga pwedeng nangyari.
Tiningnan ko siya't hanggang ngayon hindi parin ngumingiti.
"Yung... sasamahan kita mamayang gabi?" Tanong ko.
Umaliwalas ang mukha niya, "Oo."
"Naalala ko pa naman."
Sumubo ulit ako.
"Hindi ka ba natatakot?" Tanong niya.
"Bakit? May monster ba sa party?"
He smiled, "Wala. Pero... di lang ako makapaniwala kasi sinabi mo noon na ayaw m
o nang magkaboyfriend."
Grabe, tumindig ang mga balahibo ko at muntik na akong mabilaukan.
"Bakit? Sinong boyfriend ko? Ikaw?"
Tumango siya na parang hindi na sigurado kung bakit siya tumatango.
I laughed. "Sinong nagsabi niyan? No way! Hindi ako magboboyfriend hanggang di n
auubos ang 24 signs!"
Tiningnan ko siya at naabutan kong umiiling.
"Tsaka... 24 years OLD ka na. Pwede bah." Humagalhal yung pagtawa ko.
"Ano naman ngayon kung 24 years young ako?" Tanong niya habang nagkakasalubong a
ng mga kilay.
"Basta... yun na yun..."
"Age doesn't matter."
Tumawa na lang ako ng tumawa. Nakakatuwa naman. Bakit nga ba? Ano naman ngayon k
ung 24 years old na siya. Basta. Di ko naiimagine yung sarili ko na nagkakagusto
sa mas matanda ng halos 6 years sa akin.
"Ano bang nagustuhan mo sakin?" Tanong ko habang sumusubo.
Inabot niya sakin ang tubig. Grabe, ang sarap ng pagkain huh! Tsaka, maalaga siy
a, sobra. Nakakainlove naman. HAHAHA.
"Hindi ko alam."
"Hindi mo alam? Tapos may nalalaman ka pang ipapakilala mo sa parents mo ang bab
aeng gusto mong pakasalan?" I pouted.
"Siguro yung pagiging maarte mo. Ewan ko." He smiled. "Yung halatang pagseselos
mo nung andito si Kyla. At ang pang-aaway mo sakin na hindi ko matiis."
Oi! Sana di ko tinanong. Uminit ang pisngi ko at nahihiya na tuloy ako sa kanya.
Sumubo na lang ako ng pagkain. Sumubo ng sumubo at tiningnan ko lang ay yung mg
a kinakain ko. Para di niya mahalatang naiilang ako.
"Siguro din yung pagiging immature mo." He laughed. "Like now, you don't want to
look at me because you're blushing."
Napatingin ako sa kanya then I saw his evil smile.
Tama na!!! Wa'g mo nga akong ngitian ng ganyan!
"I'm not blushing."
Nagkibit-balikat siya, "Isa pa yan~ Nagustuhan ko rin yan." He smiled again.
Umirap ako.
"Lam mo, di ibig sabihin na kung sasama ako mamaya sayo eh may gusto na ako sayo
o mahal na kita ah-"
"Alam ko, nag-iingat ka ulit dahil ayaw mo nang masaktan. Hindi ako yung tipo na
binabaliktad ang mga prinsipyo para lang di masaktan ang taong gusto ko. Pero t
his past few weeks, nagiging hobby ko na yata iyon. At kasalanan mo."
"So, yun ang parusa ko?" Tanong ko.
Tumango siya.
"May kasalanan din ako sa buhay ko." I smiled. "Di ako pwedeng mangako kahit kan
ino. Unless the signs are completed. That's the most important principle I have
now."
Tumango siya at ngimiti ulit.
Tiningnan niya ang naubos na pagkain ko.
"Okay then, I'll complete those signs." Tinitigan niya ako. "Nagustuhan mo ba yu
ng linuto ko?"
"Obviously! Naubos ko eh. Oh! Marunong ka palang magluto?"
Ack~ A sign!
Hindi niya pinansin ang tanong ko at hinawakan niya ang kamay ko. Hinila niya ak
o palabas ng kwarto at papasok sa kwarto niya.
"Lex! Te-teka!" Nakita ko sa loob ng kwarto niya ang sandamukal na damit at sapa
tos at isang bading na mukhang make-up artist.
"Pumili ka ng sosootin mo mamayang gabi, you'll face my parents. Then you'll dan
ce with me tonight!"
Iniwan niya ako na para bang di niya ako narinig kanina.
SIGN 30~
Summer: Manang oh!
"Akala ko ba sa garden yung party?" tanong ko kay Lex Habang inaayos nung make-u
p artist ang buhok ko.
"Di pwede. Uulan yata ngayon eh." Sabi niya.
Nakatayo lang siya sa tabi at readyng-ready na. Naka black suit siya at napansin
kong propesyunal na ang dating niya pag ganun ang soot niya. At as usual, maban
gong-mabango. Ang gwapo naman ng mapapangasawa ko. HAHAHAH >:D Ang feeling ko ah
! Di pa nga niya nakukuha yung lahat ng signs eh. Pero syempre, may na achieve n
a rin naman siya at ang dami pa huh! Tsaka, ang bata ko pa huh! Kahit na 18 na a
ko at pwede nang maglakad sa simbahan, di pwede noh!
"Ang ganda mo." Sabi ni Lex habang tinatabihan ako nang tapos na akong na meyk-u
pan.
"As always." Sabi ko, kapal eh no?
Tumawa siya.
Ilang sandali lang ay tumayo siya at naglahad ng kamay.
"Tayo na, we're late."
Linagay ko ang kamay ko sa kanya.
Papunta kaming function room ng hotel. Grabe, si Kate nakasalubong namin. Speech
less naman siya at mukhang binalewala lang kami. Mukhang alam niya na kung anong
mangyayari. Gumamit kami ng elevator kasi sa itaas pa ng kwarto namin ang funct
ion room. I leaned on the elevator habang tinitingnan ko siya. He smiled.
"Kinakabahan ka?" Tanong niya.
"hindi... masyado."
Pinunasan niya ang noo kong mukhang nahalata niyang pinapawisan na.
Awww. Gusto ko ng lalaking tulad niya forever. Sana maputulan ako ng takong dito
... sana ma achieve niya lahat ng signs. Nasasanay na ako masyadong nakukuha niy
a ang signs kahit di niya naman alam na sign na iyon. Perfect! He's a perfect ma
n, he won't cheat - like what AJ did; he won't deny - like what Dave did; and he
won't leave me for another girl - like what Kevin did.
He is the sweetest person I've ever known and I want him in my life. I know it's
too fast but that's what I'm feeling.
Lumabas kami ng elevator na hinahawakan niya parin ang kamay ko. Papasok na kami
ng dalawa nang napansin kong maraming nakatingin sa amin.
Nininerbyos na ako dahil may tumawag pa sa kanyang grupo ng lalaki at mukhang ex
ecutive na ang mga dating.
"Lex!!! Kamusta!?" Sabay tingin sa aking nakakapit na kamay sa braso ni Lex.
Hinila pa ako ni Lex ng mas malapit sa kanya at hinawakan ang kamay na nakakapit
sa braso niya.
"Ayos lang pare."
"Oi! Sino siya?" Tanong nung isa.
"Her name's Summer Romero."
I smiled at them. Isa sa kanila ang tiningnan ako mula ulo hanggang paa.
"hello!" Bati ko.
"Summer? Wow. You and your name sounds hot." Nagtawanan silang tatlo.
"She's my girlfriend." Nakita kong biglang naging seryoso ang mukha ni Lex.
I squeezed his arms. GIRLFRIEND KA DIYAN! FEELING MO AH!
"Ow..." Hindi siya nagpahalata.
"Awww. Yes of course, errr. She looks... younger."
"Sige pare, pasok na muna kami."
"Sure!"
Umalis sila sa daanan.
"Sino yung mga yun? Ba't mo sinabing tayo? Hunghang." Bulong ko kay Lex.
"Kaklase ko yun nung high school, mga babaero yun. Kungdi ko sasabihing tayo na,
siguradong ha-huntingin ka nila."
Umirap ako. Pumasok na kami at nabigla ako nang nakita kong puno ng mga tao ang
loob. May mga matatanda, may mga ka-age ni Lex. Wala man lang ka-age ko. Ako yat
a ang pinakabata dito.
May nakita akong group of girls, or err, women sa daanan naming dalawa.
"Batiin mo, mga kaklase ko yan sa college." Bulong ni Lex sakin.
Mukhang maarte at sosyalera ang mga girls na pinapabati niya sakin. Nakatingin p
a sila sa amin. May isa pa sa kanilang hini-head-to-foot ako at mukhang nangmama
liit.
"Yoko nga."
"You jealous?"
"Of course not!"
"tsss." He chuckled.
"Hi Lex! Who's she?" Sabi nang isang babae.
Hinawakan niya ang baywang ko at mas lalo akong napalapit sa kanya.
"Summer, my girlfriend."
"Ohhh. So, hindi na pala talaga kayo ni Kyla?" Tanong nung isa.
"Anong natapos mo?" Sabay tingin sakin.
"Uhhh-"
"She's still in college." Sabi ni Lex.
Nag-iba ang mga mukha ng mga babae.
"A business administration major?"
"Hindi. Hotel and room manangement." Sabi ko.
"Ahhh."
Ibinaling nila ulit ang tingin nila kay Lex.
"Sige, pupunta lang kami kay Dad ah."
Tumango sila at parang nanghihinayang pa. Pinandilatan ko sila isa-isa at bumehl
at pa ako sa matanong na babaeng yun. Kaya napairap sila.
"You really have a thing for cat fights noh?" bulong ni Lex sakin.
"Hihihi. Kainis eh."
We are so in the middle of the dancefloor. Kahit walang sumasayaw at mukhang bus
y ang mga tao. Nakikita ko parin ang mga matang nakatingin sa amin. Tumingala ak
o at nakita ko ang isang malaking chandelier at mas maraming tao sa taas na naka
dungaw sa amin at inaabangan si Lex.
"Dad... Happy birthday."
Nabigla na lang ako nang banggitin ito ni Lex kahit nakatingala pa ako. Tumingin
agad ako sa taong nasa harapan namin. Whoaaa! So this is his Dad, then his mom?
"Mom... Si Summer po."
Ngumiti ang papa at mama niya sakin. Sobrang akala kong tough ang mama at papa n
iya, buti na lang at ngumingiti sila.
"How unexpected." Sabi ng papa niya.
"Unexpected? As promised, I'll introduce someone special on your 60th birthday."
Sabi ni Lex.
"Ang ibig kong sabihin, eh yung babaeng pinakilala mo. I thought it will be Kyla
."
Tahimik lang si Lex at hinintay ang idaragdag ng papa niya.
"Where did you met him?" Sabay tingin ng mama niya sakin. Jusko. Tough pala tala
ga.
"S-Sa... dito po." Nauutal na ako.
"Ohh~ A costumer?"
"Actually, pinsan po siya ni Aliyah."
"Ohhh!" Tumango ang mama niya at ngumiti sakin.
"Aliyah? Yung pamangkin mo?" Tanong nung dad niya.
"Oo." Sagot naman ng mom niya.
"Summer..." Napalingon ako sa likuran ng mama niya nang narinig ko ang maliit na
tinig na bumabanggit ng pangalan ko.
Si... Manang Alicia.
Natigilan ako. Di ako makapag-isip ng mabuti.
"Excuse me lang po..."
Bumitiw ako kay Lex at pupunta na sanang CR.
"Saan ka, Summer?" Tanong ni Lex sakin at mukhang nabigla.
"CR lang muna ako." Sabi ko. "Excuse me. And, happy birthday nga po pala."
Tumango naman ang papa at mama ni Lex.
Nagmadali na ako sa CR. Sinalubong naman ako ni Manang Alicia.
"A-Ano pong ginagawa-"
"Kami ang nag si-serve ng pagkain dito. Ikaw! Anong ginagawa mo dito, ha, Summer
?"
"Po? kasi po.. dinala ako ni Lex eh."
"DINALA? Pinakilala ka ni Sir Lex sa mga magulang niya!"
Natahimik ako nang may dumaang mga tao na papuntang CR. Nakakahiya naman, pinapa
galitan pa ako ni Manang sa ganitong lugar.
"Tapatin mo nga ako, may relasyon ba kayo ni Sir Lex?"
"Wal-"
Nakita ko ang mga babaeng sumalubong samin kanina ni Lex.
Hindi ko na tuloy alam kung anong isasagot ko.
"Ano, Summer, may relasyon ba kayo ni Sir Lex?"
"Manang..."
Napatingin ang mga babae kay Manang at sa akin.
"Meron po." Sabi ko habang nakatingin sa mga babae.
"Nakuuu! Ikaw talaga!" She sighed.
Hinila ako ni Manang sa mas pribadong lugar.
"Summer," Umiling siya. "Sasabihin ko `to sa mama mo."
"Wa'g pooo, manang!"
"Hindi! Sasabihin ko `to. Kilala ko si Sir Lex, mabait siya at di pilyo."
"Iyon naman po pala eh! Ba't kailangan niyo pa akong isumbong!?"
"Kasi, yun na nga eh... Di siya pilyo. Seryoso siya sa inyo! At malinaw na sinab
i ng mama mo na di ka pwedeng lumapit sa lalaki o magboyfriend!"
"Di naman po kami-"
"Kita mo na! Mag sisinungaling ka? Masama na ito..." Umalis si Manang at mukhang
papuntang kusina.
"Manang!" Tawag ko.
"Summer?" Si Lex!
"Manang oh!" Sinigaw ko parin kahit malabo nang lingunin niya ako.
"Anong problema?" tanong ni Lex sakin.
SIGN 31~
Summer: 24 signs of Summer?
Kinuwento ko kay Lex ang lahat ng sinabi ni Manang.
"Ganun ba? Wa'g kang mag-alala." Sabi niya sakin.
Nakita niya kasing halos di ko magalaw ang pagkain ko dahil sa kakaisip. Tuliro
parin ako at kinakabahan na. Dapat kasi dinala ko yung cellphone ko dito.
"Don't worry, okay?" Naglahad siya ng kamay. "I'll face your parents if that hap
pens."
Tumingala ako sa kanya, nakatayo kasi siya habang naglalahad ng kamay. Bakit? pa
ra saan?
"May i have this dance?"
Tumingin ako sa paligid, wala namang sumasayaw. Yung nakita ko lang ay ang mama
at papa niyang nakatingin sa amin at ang mga taong kulang na lang eh pumalakpak
sa nakikita.
"Huh? Wa'g mo nga akong ipahiya? Walang music, wala pang sumasayaw."
Nabigla ako nang biglang may nag violin at cello.
Nakalahad parin ang kamay niya hanggang ngayon at ako'y kinakabahan na. Nakakahi
ya naman.
Linagay ko ang kamay ko sa kamay niya - gently. Agad niya naman itong kinuha at
hinila pa ako para isayaw ulit.
I'll Be pa ang tono ng violin at cello. Kaming dalawa lang ang sumasayaw at ayok
o na ring tumingin sa paligid dahil mas lalo akong ni-nerbyosin.
Another sign.
"Wa'g ka nang mag-alala." Sabi niya with his assuring tone.
Tumango ako.
Tinitingnan ko siya sa mga mata niya. His eyes were very promising. It's like he
's telling me that he loves me more than I do. Promise, magbabagong buhay na ako
. Kung siya naman pala ang magiging part sa buhay ko, walang problema! Isusuko k
o na ang mga kaba ko. He will definitely not cheat. The signs were slowly being
achieved, and that's because we are destined. We are meant to be.
"Lex, sabihin mo nga... ba't ba ang bilis ng porma mo sakin? Ginawa mo bang dead
line ang party na `to?" Tanong ko.
"No, it wasn't like that." Umiling siya. "I wanted someone like you since then.
Kaya lang wala akong mahanap." he laughed a bit. "To be honest, I'm a hopeless r
omantic."
Napatawa din ako ng bahagya.
"Di nga lang ako naiinlove. Will it be wrong if I tell you now that it's my firs
t time to love a girl the way I loved you?"
I'm still so confused and I can't understand it in any way.
Maybe because, people cannot perfectly understand each other.
No matter how much he tries to convince me about his feelings for me, I still ca
n't get him. Why'd he love someone like me? That fast?
Or maybe, I can't understand him because I've been too scared to hear things lik
e this again. I've been too insecure with my self.
But Lex is different. He is achieving the signs flawlessly.
Napangiti ako.
"You know what? I loathe you, because I can't fall in love but you made me fall.
" Sabi ko.
He smiled. Alam ko, umamin ako eh.
Tumingin ako sa paligid. Akalain niyo, nakita ko si Kyla.
"Are you jealous of Kyla?" Tanong niya nang nakita niya rin si Kyla.
"Nooo." I laughed. "... I was..." Sabi ko.
Nakakainis lang dahil hindi ko man lang nakitang nagselos siya nang nagpunta dit
o si Dave.
"Akala ko noon, loving should be like loving sunsets."
"Hmmm?"
"You love sunsets, but you can't own it. Everyone loves sunsets, but noone owns
it. Narealize kong, minsan mali ang paniniwala ko. Minsan, di mo mapipigilang an
gkinin ang talagang gusto mo. Selfish, isn't it?"
Lumakas ang tibok ng puso ko. I PROMISE! I'LL GIVE IN TO HIS LOVE! BAHALA NA SI
DARNA!!!
"And too immature. Just like you..."
"Why are you always calling me immature? Di ako immature ah!"
"Kasi naman... may pa signs-signs ka pa. Destiny is fake - there's no such thing
as that."
Sumimangot ako. Pero bago ko pa maisip ang sandamukal kong violent reactions-
"But I'll definitely complete your signs." Napangiti na lang ako.
Ilang sandali ang nakalipas, umupo na kaming dalawa. Pinaligiran naman kami agad
ng mga tita at tito niya. Kaya lang, di ako mapakali. Kinakabahan parin ako at
gusto kong makausap si mama.
"Lex... can I... go out?" Tanong ko.
"Why? Saan ka pupunta?"
"Kukunin ko lang ang cellphone ko sa kwarto ko. Baka kasi tumatawag si Mama."
"Samahan na kita..."
"Wa'g na, marami kayong bisita. Ako na lang..."
Natigilan kaming dalawa.
"Promise, saglit lang `to!"
Halos half-running akong umalis sa function room. Nainip din ako sa bagal ng ele
vator. Muntik na rin akong madapa sa kakalakad patungon kwarto ko.
"Asan ba yunnnn!"
Kainis, kung kelan ko hinahanap ang cellphone ko, saka naman na mi-missplace!
Natigilan ako nang naalala kong mukhang nadala ko yun kanina sa kwarto ni Lex. L
umipat ako ng kwarto.
Nabigla ako nang nakapatay ang ilaw. Ako pa mismo ang nagbukas ng ilaw at... ten
enenentenen!
"Summer."
I saw Kyla on LINGERIE.
I pretended that I did not care, hinanap ko ang CP ko kung saan saan sa kwarto.
Kaya lang, nag iba ang itsura ng kwarto - maayos na. Maayos at parang di ako dit
o nagbihis kanina. Sigurado naman akong tama ang kwartong pinasukan ko. Pero tal
agang nag-iba. Humalimuyak pa ang bango ng scented candles.
"Ma-May hinahanap ka?" Tanong ni Kyla.
"O-Oo eh. Yung phone ko." Pag kasabi ko nun, nakita ko naman agad ang phone ko s
a isang mesa.
Nakapatong `to sa isang papel na may nakasulat, di ko pinansin.
"Summer," Tawag ulit ni Kyla.
"Ano?" Napatingin ako sa mga nakahilerang scented candles at roses sa tabi-tabi.
OH GOSH! I know this.
"Pinakilala ka na ba ni Lex sa parents niya?"
"O."
"Tinanggap ka ba?"
"Di ko... alam."
"Dapat sinigurado mo. Kasi pagkatapos ng gabing ito, kami na ni Lex ang magkakat
uluyan!" Sabi niya.
Sumikip ang dibdib ko sa sinabi niya.
"Bakit? You'll seduce him?" Tanong ko.
"Because this isn't a joke. Hindi ito laro. Narealize kong summer love lang iyan
g nararamdaman mo, at si Lex? Pinaglalaruan ka lang niya. He is playing with you
r heart because he knows you like him."
"HINDI GANYAN SI LEX!"
First time kong pinagtanggol si Lex. Grabe. Syempre no! Destiny na yata ang nagl
alapit sa aming dalawa! Kahit sinabi niyang walang Destiny kanina, di niya lang
alam... gumagawa na ang destiny ng paraan para maging kaming dalawa dahil sa mga
signs!
Nabitiwan ko ang cellphone ko. Pinulot ko naman agad. Kainis, ang dami pang nagt
itext at mga missed calls. Nasulyapan ko ang papel na nasa mesa.
Kinuha ko ito nang napansin ko ang pangalan ko ang nakasulat sa headings.
"24 signs of Summer?" Binasa ko ito.
Hindi ako nakahinga ng limang segundo habang tinitingnan ko ang papel na naka cr
ash-out na ang ibang signs. May nakalagay pa sa ibaba ng papel, "Konti na lang.
Signs 8, 9 and 11 will be achieved at the... party."
"Ano yan?" Tanong ni Kyla habang tinitingnan akong tulala sa papel na nakuha ko.
He... cheated...
SIGN 32~
Summer: paki bilisan!
Namuo agad ang luha ko at parang nawalan na ako ng lakas. BETRAYED! Yan ang sali
tang nasaisip ko habang tumutulo ang luha ko.
Umalis ako sa kwarto ni Lex.
"Summer!" Tawag ni Kyla sakin.
Natigilan ako at, "Mag pakasaya kayo ni Lex tonight." Napasinghap ako.
Pumunta ako sa kwarto at kinuha na ang mga damit ko sa closet. Di ko na kukunin
ang toothbrush ko at kung anu-ano pa... bahala na. Kailangan ko ng umalis-
*KRRRRIIIINGGGGG*
"Hello!?"
"Hello, ma?" My voice broke.
"Ano ka ba! Narinig ko kay Manang na may boyfriend ka ulit diyan! Ikaw talaga! D
i ka na natuto! Umuwi ka na! Uuwi ka na bukas!"
Hikbi parin ako ng hikbi. Tinakpan ko na ang bibig ko para pansamantalang tumigi
l naman ang paghikbi ko.
"Uuwi ka bukas! Kundi ipapasundo kita sa kuya mo at sa papa mo!"
"Uuwi ako ngayon!" Sabi ko.
"Ha? B-Bak-"
"Basta ma! Uuwi na ako! Yoko na dito!" Di ko na mapigilan ang luha ko.
"Anong nangyari Summer? Yan na nga ba ang sinasabi ko!"
Pinatay ko ang cellphone ko at tinapos ang pag-iimpake. Wala na akong pakealam k
ung anong hitsura ng nasa loob ng bagahe ko. Hinubad ko na rin ang soot ko at pi
nunasan ang mukha ko.
Nga naman! Napakatanga ko talaga! Ang tanga tanga ko. Ba't nga naman ako maniniw
ala kay Lex? Kaya naman pala flawless yung pagkuha niya sa mga signs dahil alam
niya pala yun. Bwueset! Ang sakit ha! Paniwalang-paniwala na ako ha! Kala ko na
talaga. Kala ko pang forever na - may pakilala pa sa parents? Kaya niya siguro a
ko pinakilala dahil andun sa signs no? Siguro atat na siyang ma-inlove ako sa ka
nya. Siguro pinagalaruan niya lang ako.
Dinala ko ang bag ko't umalis na sa kwarto. Di na ako magpapaalam kay Manang in
person. Nag-iwan na lang ako ng note sa kwarto.
Umayos ako nang nagkasabay kami ni Kate sa elevator.
Tumigil ako sa pag-iyak at inayos ko ang mukha ko. Kaming dalawa lang sa elevato
r. Siguro na-weirduhan iyon dahil dala ko ang bagahe ko.
"Ako muna ang mauna ah? Sa taas ako. Sa function room." Napatingin siya sa bagah
e ko.
Thank God di niya pinansin. Kaya tumango ako.
I got my fone. I deleted all the messages. majority of the messages are from Kev
in, Aliyah and Nadine. Di ko na binasa.
"Uh... Are you going home?" Tanong ni Kate.
"Hindi."
*TINNNG!*
Bumukas ang pintuan ng elevator, agad kong kinlick ang ground floor.
Nakita kong papapasok din si Lex sa elevator. Tumigil sa pagtibok ang puso ko.
"SUM-!"
I closed the door after Kate went out.
"BILIS NAAA!" Hindi ko na rin pinapasok si Lex.
Alam kong alam niya kung anong gagawin ko. Pero ewan ko lang kung alam niya kung
bakit.
*TINGGG!*
Nagmadali akong lumabas ng hotel... Bushettt. Umuulan pa! Tumigil ako sandali pe
ro di ako nagdalawang isip na umalis na.
Naiisip ko si Kyla na naghihintay kay Lex. Naiisip ko kung anong mga iniisip ni
Lex nang ina-achieve niya ang signs. Nahalata niya kaya na kinilig ako? Bwusit s
iya! Di ko siya mapapatawad.
Sumugod na ako sa ulan.
Bigla na lang may humila sakin habang nagdadrama ako sa gitna ng maulang gabi. S
i Lex.
He kissed me.
Tinulak ko siya.
Sinampal ko na rin.
"Summer! Where are yo-"
"Para saan yung halik, ha, Lex? Para may ma achieve ka namang sign?"
"Anong pinagsasab- Let me explain-"
"HEEEXPLAIN? Explain what? That there's no such thing as destiny????"
"There is no such thing-"
"OO! LEX!"
Umuulan ah! Nababasa kami. Buti na nga lang at di niya mapupunasan ang mga luha
ko dahil di niya naman nakikita kung alin doon.
"Well! As for me, I'm immature... I believeD in destiny! And I believed that thi
s summer love isn't just summer love because it was meant to be. Pero, Salamat a
h! I was wrong... again. Akala ko iba ka sa kanila!"
Sinampal ko sa mukha niya ang papel na linagyan niya ng signs, basang-basa na.
"I'm sorry-"
GRRRR... I walked away.
"Summer!" He hugged me from the back.
Tinulak ko siya.
At sinampal ulit.
"Manyak ka! Nakakainis ka! ARGHHHH! I don't wanna see your face again! I loathee
e you, forever!" Sabi ko.
Mas lalo akong nagngitngit sa galit nang nakita kong may dalang payong si Kyla,
naka lingerie at bathrub pa.
OH GOD! I'm a LOSER!
"Summer, I love you~"
"HAAAAAAAAAH! Oo nga no! Shut the fcuk up! Matatanda na kayo, mag sama kayong da
lawa!"
I ran through the rain.
OMG. May taxi! Sumakay agad ako.
"Manong, pier." Sabi ko.
Tiningnan ko si Lex na nasa labas na ng taxi at hinabol pa ako.
"Manong, paki bilisan!"
Tumakbo siya. Tiningnan ko sa likuran. Pero di niya naabutan. Sana di niya na ak
o susundan. Dahil pag nagkataon, baka dalawang beses pa akong matalo.
Walang hiya talaga oh, niloko ako. Pinaasa. Pinapaalala ko sa sarili kong kasala
nan ko ang lahat. Wa'g kang umiyak Summer, kasalanan mo yan kasi naniwala ka, ka
si di ka nag-iingat, di ka natututo. Pero naiisip ko parin si Lex. It`s because
he was soooo true. Hindi ko na tuloy alam ang kaibahan ng peke sa tunay. May iba
ng mga pekeng mukhang tunay talaga. At siguro, wala nga talagang tunay sa mundo.
I cried on the taxi, sinamatala ko nang basa ako't di mahahalata ng kahit sino a
ng mga luha ko. I'm going home. I'll face reality. My Summer love is over. And i
t's just... Summer love. Nothing more.
SIGN 33~
Summer: Umitim pala ako
Leche naman. Umuulan pa. Sana naman di tumaob ang barkong sinasakyan ko. Hanggan
g ngayon tulala parin ako habang pinapatuyo ang sarili.
*KRIIIIINNNNGGG*
Nakanang...
"HELLO~"
Hindi ko kilala ang number na tumatawag sakin kaya nasungitan ko sa 'hello' pa l
ang.
"Imposibleng makuha ko ang signs kung di ko naman alam kung anu-ano ang mga ito.
"
Si LEX! Paano niya nakuha ang number ko? Kay Manang?
Hindi ako umimik. Eh hindi ko ine-expect na gaganun-ganunin na lang niya.
"Summer!"
"I`m going home. Goodbye, Lex." Iniwasan ko ang pagsinghap ng mas matagal dahil
ayaw kong bumuhos na naman ang luha ko. "I`m not running away from you. I`m goin
g back to reality. And you..." Hindi ko mapigilan ang mga luha ko. "...were neve
r real."
Pinatay ko ang cellphone ko. I`m really going home now. :'(
I think I need to change my number.
Hindi ako nakatulog kahit buong gabi akong walang ginagawa at binabantayan lang
kung kelan malulunod ang sinasakyan ko. Ano kaya ang ginawa ni Lex at Kyla buong
gabi? Kung mahal talaga ako ni Lex, baka may nangyari na sa kanila. Kung hindi
niya naman ako mahal, baka may nangyari parin sa kanila. Nakanamannnn!
Sa wakas, naapakan ko na ang islang kumukonekta sa syudad na pinanggalingan ko.
Agad akong sumakay ng bus.
Hindi parin ako nakatulog sa bus kahit anim na oras akong tulala. Minsan, feelin
g ko naamoy ko si Lex kaya napapatingin ako sa mga taong nakasakay sa bus. Wala
siya. Shucks! What a traumatic experience.
Ilang milyong kilo na ba ang timbang ng kasalanan ko`t ba`t parang sinasakluban
na ako ng langit at lupa?
Siguro, kailangan ko ng magpakabait. Kailangan kong sundin sina mama at papa nan
g di naman ako makarma ng ganito. Kailangan kong ayusin ang pag-aaral ko at ang
buong buhay ko. Hihingi ako ng tawad kay Lauren. Didistansya ako kay Kevin. Haha
yaan ko na ang mga tao sa paligid ko, mag babagong buhay na ako. And I`m back ho
me.
"Summer!" Aliyah hugged me.
Kinabahan ako. Kasi, si Aliyah - at si - Lex.
"Anong nangyari?" Tanong ni Nadine.
Tulala parin ako habang nakatingin kay Aliyah.
"Alam ko. Alam din ni Nadine. Di ko sinabi sa mama mo." Sabi niya. Tumango naman
si Nadine.
"Ayoko nang pag-usapan `to. Nagkamali ako."
Siguro tinawagan din siya ni Lex.
"Summer," Nakasimangot na si mama habang sinasalubong ako.
"Ma,"
Kinuha ng kuya ko ang bag ko. Nakauwi na pala si Kuya galing New York?
"Sasama ka sa kuya mo."
"Ha?"
"Sa New York!"
"Ha? Ma!"
Useless. Walang kwenta kung mag babago ako ng number kung aalis ako puntang Stat
es.
"Hindi ka muna mag-aaral. Hanggang ngayon, di mo parin natututunan ang leksyon m
o!"
"MAAA, gusto ko na pong mag aral!"
"Hindi. Kung gusto mong mag-aral uli, prove to me that you're serious. Go to New
York, be independent for 6 months. No boyfriend for 6 months! Saka kita ibabali
k ng Pilipinas."
"Pero ma, I`m so behind!" Sabi ko.
"So? Schooling is not a race! I want you to learn the lessons at school and in r
eal life thoroughly."
Napasinghap na lang ako habang nakikinig sa sermon ni mama.
"Umitim pala ako, mejo." Sabi ko sa sarili ko habang nakatingin sa mirror.
Habang tinitingnan ko ang mga mata ko, nakikita ko ulit ang mukha ni Lex. Then I
realized how much I'm missing him. I touched my lips. Nahalikan niya ako bago u
malis ng Sortee. Why do I have to think about this things? I HATE HIM!
"Summer! Alis na tayo."
Today is the first day of school. Pero sad to say, hindi ako mag-aaral. Ngayon a
ko aalis papuntang New York. Grabe, dalawang linggo lang ako dito, alis naman ag
ad. May sunburn pa nga ako galing sa Sortee eh. Dalawang sunburn. Ang isa, sa li
kuran ko - mahapdi. Ang isa, sa puso ko - masakit. Ang nasa likuran ko, mapapawi
lang. Ang nasa puso, ewan.
After 6 months sa New York, napansin kong halos araw-araw akong bumibisita sa is
ang boutique na puro mamahalin ang mga bilihin. At alam niyo ba kung bakit? Kasi
binabalikan ko yung perfume na katulad ng amoy ni Lex.
Ngayon ko lang na realize kung gano parin ako kagalit sa kanya. Pero di ko parin
makuhang ideny na namimiss ko siya. Araw-araw.
"Enrolled ka na!" Sabi ni Nadine habang linalapag sa mesa ang schedule ko.
"Thanks."
Umupo silang dalawa sa harapan ko.
"Tanggalin mo nga yang hat mo't naalibadbaran ako." Sabi ni Aliyah.
Tinanggal ko naman at linapag katabi ng coffee na inorder ko. Nasa isang coffee
shop kami ngayon at kasama ko ang dalawa kong pinsan.
Kahapon lang ako nakarating galing New York. Di na rin ako pumayag na ako ang ma
g-enrol sa sarili ko dahil ayon kina Nadine at Aliyah bulong-bulungan daw sa sch
ool na umalis ako dahil buntis ako. Akalain niyo yun? Galing no? Ang galing ng i
ssue ko. Sinong hibang kaya ang nagpakalat nun. Ayon pa sa balita, di na raw nal
aman kung sino ang ama ng dinadala ko. Ang galing talaga.
Pero kahit andito na ako, hindi ko parin maramdaman kung ano nga ba ang inuwian
ko dito. Parang may kulang. Kung ano man yun, hindi ko na kailangang malaman pa.
"Sows talaga. Siguradong yung kaibigan mong si Lauren ang nagpakalat nun. Kutusa
n mo pag nagkita kayo ah!" Tumawa si Nadine.
"Ikaw talaga. Seryoso yun no! Akala talaga nilang nabuntis ka. Halos 9 months ka
pang nawala. Nakupo." Sabi ni Aliyah. "Pag may nagtatanong sakin kung sino ang
ama ng dinadala mo, sinasagot kong pinsan ko lang. HAHAHAHA >:D " Tumawa si Aliy
ah ng mas malakas.
Napatigil naman siya ng natitigan ko siya.
"Sorry, tao lang." Sabay pakita ng peace sign.
Kinalimutan ko na si Lex. Kinalimutan ko na ang lahat ng tungkol sa love. Yoko n
ang magpakagaga at magpaka tanga. Now, I'm trying to face reality.
SIGN 34~
Summer: mabango naman ako,
"They say summer love is fleeting. But sometimes what starts as a fling can lead
to the real thing. A simple trip to the beach could be all it takes to clear ou
r heads and open our heart. And, write a new ending to an old story. There are t
hose who got burned by the heat. They just want to forget and start over. While
there are others who want each moment to last forever.But everyone can agree on
one thing: tans fade. highlights go dark and we all get sick of sand in our shoe
s. But the end of summer is the beginning of a new season, so we find ourselves
looking to the future. Good Morning! Goodluck Arianne Summer Romero."
Eto ang text ni Gette na bumulagta sakin sa pagkagising ko sa unang araw sa scho
ol. OMG! Wala. pagligo at paglabas ko ng bahay binabasabasa ko `to.
This is it! This is really is it. LOL
Parang naninibago ako habang tinatahak namin ang daanan papuntang school. Si Ali
yah pa ang nagdi-drive - para namang nakainom `to kung makadrive.
"Dahan-dahan naman dyan! Natutusok naman yung mata ko ng eyeliner dito." Sabi ni
Nadine sa likuran.
"Sa bahay ka kasi maglagay ng make-up, duh!" Sagot ni Aliyah.
Sa labas lang ako nakatingin habang papapasok kami ng gate sa school. Noon kasi,
nagji-jeep o taxi ako. Ngayon naman, naregaluhan ng sasakyan `tong pinsan ko, k
aya naninibago ako. Pero tama lang yun dahil kung sa gate pa eh may nakakita na
sakin, baka pagkaguluhan lang ako dun.
Tiningnan ko si Aliyah habang pinapark ang sasakyan niya sa parking lot.
"Wa`g kang mag-alala, reresbakan ka namin pag aawayin ka nila. Tsaka," Sumulyap
siya sakin. "di ko rin sinabi kay Lex na nasa Pinas ka na. For the life of you,
I will not." Tumawa siya habang papalabas kami ng sasakyan niya.
Kumaway na lang ako pag-alis ko. Whatever. Dapat lang. Tsaka, ano naman ang gaga
win ni Lex kung malaman niyang andito na nga ako, aber? Whateverrrr.
I checked my phone. There was a missed call from Lex. OH SHET MADAPAKA. In speak
ing of him, baka akala niya nasa Pinas na ko, waaa~ Makabili nga ng new sim mama
ya.
"Summer," Napatingin ako sa dinadaanan ko at nakita ko si Kevin.
Pag tingin ko sa kanya, agad niya naman akong yinakap. Nakakabigla.
"You`re back!" Sabi niya.
Kinalas ko ang pagkakayakap niya. Tiningnan ko ang mga tao sa paligid at panay a
ng titig nila sa akin. Nagbubulung-bulongan pa sila. YEah, alam ko ang iniisp ni
la.
"Akala ko di ka babalik. Salamat naman..." Sabi niya.
"Hindi kita binalikan, Kevin. Hindi ikaw ang binalikan ko. But, thanks anyway."
Linagpasan ko siya. Mas lalong dumami ang nagbubulung-bulongan. Grrrr. Sabunutan
ko kayo diyan.
"Summer, alam ko... I`m sorry. I just want to be you`re friend for now. Alam kon
g nasira ko ang pangalan mo sa skul..."
Tumango ako habang pinapansin parin ang mga weirdong tingin sa akin.
"Salamat." I smiled.
Pumasok na ako sa room. Nabigla ako nang pumasok din si Kevin.
"We`re classmates?" Tanong niya.
Tinabihan niya ako sa napili kong upuan.
"Paano nangyari yun? Back subjects ko yun-"
Natigilan ako nang nakita kong may dalawang subjects akong hindi back subjects.
"Well, whatever." Sabi ko.
"Summer!" Tinawag ako ni Nicole galing sa likuran. "Saan ka galing? Anong nangya
ri sayo?" Sumulyap pa siya sa tiyan ko bago umupo sa tabing upuan ko.
"Wala. Pumunta akong New York. Nagtrabaho." Sagot ko.
"Owww. Talaga? Di ka ba na... ano?" Gumuhit siya ng pabilog na hugis sa tiyan ni
ya.
Umiling na lang ako.
"Sabi na nga ba. Hindi totoo yung balita." Sabat ni Kevin.
"Summer!" Tawag ni AJ sumulyap din siya sa tiyan ko.
"Yes..." Ngumiti ako.
"You`re back!" Sabay yakap sakin.
"Of course!" :)
Nagdatingan narin ang ibang kaklase ko noon at silang lahat ay pinagkaguluhan ak
o.
"You have got to be kidding me. Summer is not back. That is so impossible!" Nari
nig ko ang sigaw ni Lauren sa labas ng classroom.
Nang pumasok na siya sa loob kasama ang mga kaibigan niya at nakita ako, "Or may
be, I was wrong. So, Summer. Was it a girl or a boy? Yung anak mo..." She asked
sarcastically.
"Bakla, tomboy..." I laughed. "Sino bang lokoloko ang nagpakalat na buntis ako?"
Natahimik ang lahat ng tao sa room at sa akin lang nakatoon ang atensyon nila.
"Ano bang mga iniisip ninyo? Di pa naman ako pinapasukan ng espirito santo para
magkaanak o mabuntis ako bigla. At malabong mangyari yon dahil di ako santa. Pwe
de ba... O baka naman, kala niyo nag a-asexual reproduction ako? Di ako magaling
sa biology or science, di ako marunong nun."
"Ows really? O baka naman tinatago mo lang ang anak mo? Walang masangsang na amo
y ang naitatago." May pa lapit-lapit effect pa si Lauren sakin habnag nakahaluki
pkip.
"Oo nga! Walang ganun. Eh mabango naman ako, di naman masangsang ang amoy ko tul
ad ng bunganga mo."
She tried to slap me but Kevin stopped her.
"Tama na, Lauren. Tama na yung insecurities mo kay Summer."
"Oh my God." Naluluha si Lauren. "He`s defending the kabit." Sabi niya. "Nga nam
an... kaya ka siguro hindi pa nabubuntis, Summer, kasi di ka pinapatulan ni Kevi
n no?"
ABAH NAMAN TALAGA! Ba`t ganito usapan namin.
Sinampal ko na! Yan ang bagay sa yong taena ka.
Sasampalin niya din sana ako, pero napigilan ulit siya ni Kevin.
SIGN 34~
Summer: anong nangyari sa kanya...
"I`ll change my number." Sabi ko kay Kevin at Nicole habang kabibili lang ng isa
ng sim card sa canteen.
"Bakit?"
"Awww. Wala lang."
Wala kaming pasok kanina sa first period. Ganito talaga pag first day of school.
Nababanas naman ako dun sa classroom kasi andyan si Lauren at yung mga tingin n
g classmates namin kaya lumabas ako. Pero ngayon ko lang nalamang mas mapapahama
k ako dito sa labas.
"Summer! Nanganak ka na?" Sigaw nung isang classmate ko nun.
"Ughhh." Umirap ako.
"Sinong ama?"
"Di ako nabuntis." Sabi ko.
"Awww. Sorry. Di nga? Eh, kala ko ba... dinig na dinig sa school eh." Sabi niya.
Napailing ako.
"Di nga siya nabuntis!" Sabat ni Kevin.
"Kita mong ang sexy sexy na nung tao." Dagdag pa ni Nicole.
Umalis naman yung ex blockmate ko.
"Ano ba talagang nangyari, Summer? Lammo, lahat ng tao sa skul paniwalang-paniwa
la na nabuntis ka." Sabi ni Nicole habang umuupo kami sa upuan sa canteen.
"Di nga kasi... Basta, pumunta ako ng New York at nagtrabaho. My mom punished me
." Sagot ko.
"Pero, tinatawagan kita nung summer ah?"
Lumakas ang tibok ng puso ko pagkabanggit niya ng summer.
"Sumasagot ka naman. Asan ka ba nung summer?"
"Ahhhh."
Errr.
"Nasa isang... island. Somewhere."
"Oww? Bora? Anong ginagawa mo dun?"
"Nope... Uhm, nagtatrabaho."
"Maraming bang gwapo dun?" Tanong ulit ni Nicole.
"Ewan ko. Uhhh, di naman kasi ako gumala masyado."
"Ahhhh."
Tumango naman silang dalawa. Salamat naman at mejo hindi na nila ako kinulit.
Ganyang ganyan lang ang nangyari sa buong araw. Nakakainis pa nga kasi halos 90%
ng klase ko, wala akong kilala. Pero may mga nakakikilala naman sakin.
"Ms. Romero. So, what can you say?"
"Uh... Ma`am... wala po akong masabi. Di pa ako nakaexperience eh."
"Ohhh. I`m sorry. So... Sorry. Mali pala yon." Linagay ng prof ko ang kamay niya
sa noo.
Tinatanong pa kasi ako kung anong feeling ng nanganganak. Mga walang heya. LIBEL
OUS!
Napasinghap ako pagkatapos ng isang buwan kong pag-aadjust muli sa buhay estudya
nte.
Kahit na mejo pinag-iinitan parin ako nina Lauren, di ko na lang pinapansin at n
ag co-concentrate na lang ako sa pag-aaral.
I glanced at my cellphone, "Tagal naman ng mga bruhang yon."
"Summer," Kaway ni Aliyah.
Andito na sila. Makakauwi na ako. Umayos ako sa pagtayo at di na ko sumandal sa
kotse niya.
Pumasok na kaming tatlo sa loob, front seat ulit ako.
"Kamusta?"
"Ganun parin, as usual." Sagot ko.
Isang buwan na ang nakalipas. Hayyy, I`m doing well. I`m not really skipping cla
sses. Dalawang klase lang ang nakakapagpakaba at nakakapagpaexcite sa akin - yun
g mga hindi back subjects ko. Mabuti na ang ganito no.
"Uhhh, kamusta na si Lex?"
Ack~
Muntik pang tumilapon ang bag ko sa harapan nang biglang nag break si Aliyah dah
il sa traffic at dahil din yata sa tanong ko.
"Ha?" Sabay tingin niya sakin.
"Nagpakasal na ba sila ni Kyla?" Nakatingin lang ako sa harap.
"Uyyy, Summer~" Sabat ni Nadine.
"Di naman... Ewan ko, wala akong balita masyado sa kanya. Lam mo naman yun, busy
sa pamamahala ng Sortee."
"Ahh. Di ba siya umaalis sa islang yun?"
"Huh? Umaalis naman, halos every month pa nga. Depende. Hindi naman kasi taga du
n yung taong yun."
"Awww. San ba siya nag college."
"Ahhh. Graduate ng UDP yun."
Nosebleed. UDP is an amazing school.
"Summa Cum Laude pa nga yun. HAHAHA Grabe." Sabi niya. "Kaya yun ma-pride dahil
marami naman talaga siyang pwedeng ipagmayabang sa katawan. Daming naghahabol du
n pero wala naman siyang liniligawan. Weird. Kaw lang yat- errr..."
Di na lang ako nagsalita nang nakita kong nag green ang light. Kahiya naman, Sum
ma pala siya... LOL. Nu naman ngayon? Ba`t ko nga ba tinatanong `to? EERRRR.
"Miss mo na ba siya?" Tanong niyang seryoso.
Naabutan ko pa si Nadine na nakatingin sakin through the mirror.
"No. Gusto ko lang malaman kung anong nangyari sa kanya..."
Magkatabi lang yung subdivision namin at ang subdivision nina Aliya at Nadine ka
ya nakakasabay ko sila pauwi. Hinatid nila ako ng bahay pagkatapos nun.
Sineryoso ko na ang pag-aaral ko ngayon. Talagang gumagawa na ako ng assignments
kung meron. Gumagala ako minsan pero hindi ngayon dahil mejo nagiging busy na k
asi papalapit na ang midterms.
SIGN 35~
Summer: Lex,
"Okay, next week nga pala class, I won`t be around. Siguro mga one month..." Sab
i ng prof ko sa Philo class - ang isa sa dalawang klase kong hindi mga back subj
ect.
"YEEEAH!" Nag hiyawan ang mga kaklase ko, pati sina Kevin at Nicole.
Mejo napapalakpak pa nga ako dahil sa tuwa.
"Pero! I`ll be leaving some assignments and you will still report here. Depende
na yun sa napag-usapan namin ng head sa school, okay?"
"AAAAAAAAAAAWWW."
Kainis naman. Sayang! HAHA
"Summer."
Napalingon ako kay Kevin.
"May klase ka pa ba?" Tanong niya sakin habang papalabas kami ng room namin sa P
hilo.
"Wala eh, pero, may lakad ako." Sabi ko.
"Awww. Sayang naman."
"Bakit? Wala kang pasok sa next class mo?"
Tumango siya.
"Naku, sorry. May pupuntahan talaga ako eh."
Nagdalawang isip pa ako kung pupuntahan ko nga ba sina Aliyah at Nadine na naghi
hintay sakin sa Starbucks na mejo may kalayuan sa school namin.
"Aw... pero... Bakit? Wala kang kasama?" Tanong ko kay Kevin pagkatapos kong kum
binsihin ang sarili kong masyadong malayo yun para lakarin ko at masyadong malap
it para magjeep ako.
"Oo eh... Pero- okay lang..." He smiled.
"Di na, sina Al-"
*KRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRING!*
"Excuse me. Hello?" Sinagot ko ang phone ko.
"Jusko. Icheck mo naman minsan ang phone mo no. Sino ba ang kasama mo? Ba`t ang
tagal mo?" Sabi ni Nadine.
"Aww. Si Kevin. Sorry. Uh-"
"Lika na dito! Bilisan mo ah! May sasabihin kami sayo."
"Importante ba yan?" Tanong ko habang sumusulyap kay Kevin.
"Uh. Idunno. I don`t think that this lil piece of information can be substantial
to your very existence." Sarcasm ba yan? Ano ba yung importanteng yun?
"Ugh! Okay, papunta na ako-"
"ALONE!" Sigaw ni Nadine sa phone pagkatapos binaba.
Hindi kasi yun approve kay Kevin eh.
"Sorry, Kev. Kailangan ko raw pumunta eh. Importante. Family gathering."
FAMILY GATHERING! Para di na siya magbalak pang sumama.
"Oww. Okay lang. Pero, next day din kasi wala akong pasok..."
"Awww. Maybe I can be with you na~" I smiled.
Tumango naman siya at umalis.
Nagmadali narin akong umalis sa school. Nakasalubong ko pang umiirap si Lauren,
di ko na pinansin.
What kind of information can be substantial to my very existence ba? Errr.
Ang init huh, naglalakad ako dito tapos andami pang jeep na nag i-air pollution.
Buti na lang may panyo ako. Grabe, sana tigilan na ang pag gamit ng mga may CFC
para di na mag global warming. Errr.
*PEEEEEEP-PEEEEEEEEEEEEP*
Nakaharang ba ako sa daanan? Lumingon ako sa likuran at di naman ako nakaharang
ah? Nagpatuloy ako sa paglalakad.
*PEEEEEEEEP-PEEEEEEEP*
Lumingon ulit ako at hinarap na yung sumusunod na... SPORTS CAR (?) sakin. Whatd
ahell? A YELLOW LAMBORGHINI!?
Tiningnan kong mabuti ang driver sa loob. Naka polo shirt... May shades pang muk
hang ginamit ng Eraserheads noon. Sino itech?
Lumabas siya sa sports car niya at tinanggal ang shades. He crossed his arms the
n smiled.
As if I was waiting for this PRECIOUS MOMENT to come, napanganga ako habang bina
banggit ang pangalang matagal ko nang hindi naitatawag kahit kanino.
"Lex," My voice broke.
OH NO! I HATE THIS. I don`t like this! Why is he here? OH MY!
SIGN 36~
Summer: sa katatakbo ko
Half-running akong umalis. Dumami ang taong nakasalubong ko kaya kahit todo ang
tawag niya sakin at habol, di niya parin ako naabutan.
"Bwusitttt..."
Nabigla na lang ako ng may humarurot na sasakyan sa likuran ko. Lumabas ulit siy
a sa soprtscar niya. Kakahiya na, andaming taong nakatingin.
Patuloy ako sa paglalakad, pagtakbo.
"Summer! Sandali!"
Sumakay ulit siya ng sasakyan. Parang gag0 `to. Ayyyy, yung signs ko pala. GRRRR
.
Signs parin ba ang iniisip niya kaya niya `to ginagawa? This is sign 1 and 2...
Shucks! Ang kapal kapal naman talaga ng mukha niyang isipin pa ang mga signs sa
lahat ng nangyari samin. C`mon!
"Aaaahhh! Shiyeeet!"
Natanggal ang takong ng wedge ko. Grabe naman. Wedge na nga, matatanggalan pa ng
-
"Aaaah!" Mahuhulog-
"Dahan-dahan kasi."
Mahuhulog ako.
4 signs in a row. This is so Lex. Grrrr. I hate him!
"Bitiwan mo nga ako!"
Pinutol ko na rin ang isang takong ng wedge ko. Ang hirap ah! Superrr no. Lalo n
a pag pinipilit mong putulin ang isang takong.
"Bili na lang tayo ng sapa-"
"Shut... UP! Don`t get near me... Lex. If you think that I`m still up with the s
igns, then you`re wrong."
Tiningnan ko ang paligid and my God, pinapaligiran na kami ng mga usisera at usi
sero.
"Wa`g mo kong sundan!"
Iniwan ko siya ng tinatawag parin ako, "Summer~!"
Tumakbo na ako. Tumakbo. Tinanggal ko na ang wedge ko`t paa na lang ang gamit ko
para di niya talaga ako masundan.
Umikot pa ako sa malayong part at di ko na inisip na mainit. Sa wakas, di niya n
aman ako nasundan. Nakarating na ako sa Starbucks. Errr.
Naguilty naman ako dun kaya wala akong iniisip habang papasok ako ng Starbucks k
undi yung ginawa ko. Pwede namang sinabihan ko siyang ayaw ko sa kanya, hindi yu
ng sinisigaw-sigawan ko pa. Anyway, mabuti na rin yun para malaman niyang seryos
o ako. And hell, why is he here? Shucks! Tumindig ang balahibo ko.
"Summer! Anong nangyari sayo?" Tumawa si Nadine. "Para kang na rape ah?"
"Wala..." I sighed. "Naputol ang takong ko."
"Owww. Tapos? Bili ka ng bago... Paano na yan."
"Teka... Ba`t ba yan naputol?" Tanong ni Aliyah.
Natigilan ako at inisip ko kung ano ba yung importanteng sasabihin niya.
"Ano yung sasabihin mo sakin?" Tanong ko.
"Omy God! Buti pinaalala mo. Sabi ni mama, si Lex dawww nandito sa syudad!"
Napasinghap ako.
"Ano naman daw ang gagawin niya dito?"
"Sabi ni mama, may importante daw siyang business at mukhang matatagalan siya. G
rabe."
"Saan siya tumutuloy?"
"Sa subdivision din namin, may bahay din sila dun eh."
Napabuntong-hininga ulit ako.
"Ba`t di ka nabibigla?"
"Nagkita na kami kanina. Kaya nasira ang wedge ko dahil sa katatakbo ko. langya.
Bumili pala siya ng sportscar?"
Bumili na naman siya para makuha ako? Errrr.
"Ahhh. Yun ba? Last year niya lang yun binili. Ay... Oo nga pala. Di niya yun di
nala sa isla eh. Nasa garahe lang yun ng bahay nila dito."
"Whattttt?"
"Oo."
Hindi niya yun sinadya? Whatever! May mga signs na sinadya niya, may mga hindi n
aman...
Tsaka, ba`t ko naman iisiping bumili siya ng sports car para sa signs ko? Hindi
naman ako ganun ka importante para gumastos talaga siya ng ganun pabigla-bigla.
Nagkataon lang yun. Grrrr. And my God! What will happen to me if Lex is around t
he city?
SIGN 37~
Summer: I`M SORRY, Sir.
Naman! I need to be different. Dalawang araw na akong weird ang kinikilos - kail
angan eh. Kailangan kong mag-ingat, baka bigla akong makita ni Lex. Kaya di ako
umaalis ng school kung di rin aalis sina Aliyah at Nadine gamit ang sasakyan niy
a. Ayokong maglakad-lakad sa labas at baka makita ako ni Lex. Kahit dito sa skul
na di umanoy di nakakapasok ang mga outsiders ay di parin ako mapakali.
"Ang tagal..." Sabi ko habang bumibili ng Zagu.
LOL. Alam kong may pasok ako ngayon sa Philo, pero wala naman yung prof ko kaya
di ako masyadong nagmamadali kahit 15 minutes late na ako.
Pagkatapos kong binayaran ang Zagu, umalis na ako sa canteen at dumiretso sa cla
ssroom. Sorry, matagal pa akong dumating kasi mejo mabagal akong mag lakad.
Sa labas ng classroom, nakita kong tahimik at nakatunganga ang classmates ko sa
blackboard. Yung iba, nakangiti... yung iba nakanganga...
Agad naman akong pumasok ng walang pag-aalinlangan.
Pagkapasok ko, may naamoy akong isang pamilyar na amoy. Nostalgic ang amoy at pa
rang ang dami kong naaalala.
I sipped on my Zagu as I tried to sit beside Kevin, nakatalikod parin ako sa boa
rd na tinutungangaan ng mga kaklase ko.
"May substitute teacher." Bulong ni Kevin.
Agad akong lumingon sa black board. Una kong nakita ang nakasulat na "Lex Andrew
Santos or Sir Lex." Na nakasulat sa pisara.
And the next... of course... who else would smell that way? And who else would w
rite that name on the board?
Napanganga ako habang nakikita kong nakahalukipkip at tumititig sakin si Lex. An
g mga nakangangang classmates ko naman ay tumingin na rin sakin at tumawa pa sil
a.
"Anong oras palang nag s-start ang klase dito?" Tanong ni Lex.
"Nine-thirty, Sir." Sigaw ng mga kaklase ko.
"Anong oras na? Miss Romero." Sabi niya ng seryoso.
"Owww. Kilala siya." Bulong nung isang babae sa likuran ko.
Di ako nakapagsalita at hanggang ngayon nakatayo parin ako. OMG! This can`t be h
appening! I don`t like this! Magiging prof ko siya? Lanya? Di nga? OMY.
"Uh, Sir... It`s 9:55 when she arrived." Kevin pulled me down to my seat.
"Errrr, defending the kabit..." Bulong ni Lauren sa unahan habang napapailing.
"The instructions weren`t clear kasi... Sabi ni Sir na wala daw siya kaya-"
Tumango si Lex then he looked away.
"Omyyyy..." Bulong ko sa sarili ko. He can`t be my prof! No way...
"So, san na nga ba tayo? Yeah, you can call me Sir Lex or Sir L if you want..."
Sir L mukamo!
"And... I`ll be your substitute teacher for this subject, Philosophy of Man..."
Blablah...blah! Batuhin kita ng Zagu diyan!
"Summer, kilala mo siya?" Tanong ni Kevin nang napansing todo ang gigil ko sa Za
gu ko habang nakatingin kay Lex.
"Uh, nope." Huminahon ako.
"And-"
"Sir, may GF ka na ba?" Tanong ng kaklase kong babae.
Sows. Kaya naman pala manghang-mangha sila kanina pagkapasok ko dahil may Lex Lu
thor palang nakatayo sa pisara. Naku, kung alam niyo lang kung paano siya manlok
o. Nakakabwusit. Errr. Di na ba pwedeng lumipat ng section? HUHU
"Uh.. Wala pa... But I`m taken." He smiled to that girl.
"Awww." Hiyaw ng mga kaklase kong babae.
"Ang gwapo naman niyaaa." Bulung-bulongan sa likuran ng mga babae.
"Summer, gwapo niya no!?" Nicole said.
Di na lang ako umimik.
UGH. Why am I feeling something? It`s weird? Para akong batang inaagawan ng kend
i. Ewan ko.
"Ano pong ibig sabihin nung taken?" Tanong ng babae.
Humiyaw ang buong klase...
"UYYYY. Anong takennnn?"
"My heart`s taken." Sabay turo sa dibdib niya. "But we`re not together."
"HAAAAA?" Sumobra na talaga ang hiyawan ng mga kaklase ko.
Napailing na lang ako. Loko! Grrrrr. Feeling ko naman ako.
"Ba`t naman, Sir?" Tanong nang isa pang kaklase kong babae.
"Ganyan talaga, class. If you love someone, you should love them like loving sun
sets. You love sunsets, but you don`t own them. Everyone loves sunsets, but nobo
dy owns them."
"Awwwww."
Peste. Kilala ko yung line na yun ah. Napainom ulit ako ng Zagu. Ha-high bloodin
yata ako dito.
"Naku naman, Sir... Paano yan? Edi walang mangyayari niyan?"
"Oo nga!" Hiyaw ulit ng mga kaklase ko.
"Hindi... kaya nga nandito ako, narealize kong kailangan ko siya... sa buhay ko.
"
"AWWWWWWWWWW!" Sumobra ang hiyawan.
Napaubo ako dahil nasobrahan ang pag-inom ko ng Zagu. Nabigla yata ang voicebox
ko kaya napaubo ako.
"Summer, okay ka lang ba?" Sabay himas ni Kevin sa likuran ko.
Napatingin halos lahat ng kaklase ko sakin kaya, "Excuse me." Ang weird.
"ehem, by the way... Di ba bawal ang kumakain o umiinom habang may klase?"
Lalo pa akong naubo sa sinabi niya.
"Sorry," Sabi ko habang tumatayo.
"tssss. Buti nga!" Bulong ni Lauren.
"Itatapon ko lang `to." Sabay turo sa labas.
"No... Next time na. Ayaw kong may bigla na lang lumalabas sa klase ko."
Napaupo ulit ako.
"Sana wa`g niyo siyang tularan class... Wa`g kayong mag dala ng pagkain sa klase
..."
"I`M SORRY," Kainis! Nang-iinsulto pa yata. "Sir." Tumaas pa ang kilay ko habang
hinawakan ni Nicole ang braso ko, tanda ng pagpapahinahon sa highblood na ako.
Sir... Sirrr? Napatalon lahat ng balahibo ko dun ah?
SIGN 37~
Summer: Napahiya lang ako,
Buong period akong nakatunganga dahil masyado akong di makapaniwala na si Lex ng
a ang magiging prof ko for Philo.
Nagpapirma pa siya ng kung anong attendance-paper para sa aming lahat.
"Summer, di mo yata nalagyan ng number mo..." Sabi ni Nicole.
Tinuro niya ang column ng CellPhone number sa diumano`y attendance sheet.
"Ah... Wa`g na... Pwede naman sigurong wala na..." Palusot ko.
Syempre... maaring modus lang ni Lex ang attendance sheet na ito. Ayoko nga no!
"Okay..." Tapos pinirmahan na ni Nicole at linagyan na rin ng number.
Binigay niya sa mga tao sa likuran para mapirmahan narin nila.
"Magkaibigan pala sila ng dating prof natin... Summa Cum Laude pala si Sir Lex."
Bulong ni Nicole sakin habang nakapangalumbaba sa desk ko.
"Owws. Talaga?"
Naninibago pa ako sa pagtawag niya kay Lex na 'sir' dahil ang alam ko, mga taga
Sortee lang na empleyado ang tumatawag sa kanyan ng ganun. Ngayon, pati mga clas
smate ko - pati ako.
"Oo. Sana linagay mo yung number mo dun, malay mo itext ka pa niya... nakuha mo
attensyon niya kanina eh... diba?"
Tinitigan ko si Nicole, magpo-protesta na sana ako sa sinabi niya kaya lang...
"Malabong mangyari yan..." Sabat ni Kevin.
Oo nga. Epal naman `tong si Kevin, pero may point siya.
Sasagot na talaga sana ako pero...
"Romero... Arianne... Summer?" Sabi ni Lex habang nakatingin sa papel na di uman
o`y attendance sheet.
"Si-Sirrr?" Whoa... Sir again!
Time na, SIR!
"You did not provide your cellphone number." Sulyap ulit sa akin at sa papel.
"Uh.. Kasi sir, wala akong cellphone."
Natigilan siya.
"Asus. Ang feeling naman..." Bulung-bulungan ulit sa likuran.
"Tama na yung side comments please." Parinig ko sa mga nagbubulung-bulungan.
Pero ewan ko kung sinadya ba nung mga tao sa likuran, hinulog o nahulog ang bag
ko kaya tumilapon din ang mga gamit ko, pati ang cellphone ko.
"Gosh!" Pinulot ni Kevin ang mga nahulog.
Ang cellphone ang una kong pinulot.
"I`m not getting your numbers for personal purposes, class." Sabi niya habang na
gsusuplado at ni di ngumingiti.
*Ding-Dong-Ding*
"Class dismiss."
Napairap na lang ako pagkatapos mapulot ni Kevin lahat ng gamit ko.
"Summer, mauna na ako... may klase pa." Sabi ni Nicole.
"Sure."
Umalis na lahat ng kaklase ko.
"Summer, I think you need to put your number on Sir L`s attendance sheet." Tuman
go ako kay Kevin, ayaw ko rin naman kasing magduda sila.
Nagmartsa na ako patungo sa kay SIR Lex na inaayos pa ang gamit niya sa harapan
at di pa nakakaalis.
"Sir, ilalagay ko na ang number ko." Sumulyap pa ako sa gilid ko kung saan nakat
ayo si Kevin.
Sumulyap pa si Lex kay Kevin habang binibigay sakin ang attendance sheet.
"Tapos na." Binigay ko ulit ang papel sa kanya.
Kinuha niya naman agad.
"Kev, alis na tayo..." Sabi ko.
Sumulyap pa ako kay Lex bago kami lumabas ni Kevin. At talagang nakatitig pa siy
a saming dalawa habang papalabas kami.
Grabe, para akong kinakagat ng mga langgam kung saan saan paglabas ko nang class
room.
"GRRRR. Kakainis! Bakit ganito?" Linagay ko ang kamay ko sa noo ko.
"Bakit, Summer? Okay ka lang ba?" Tanong ni Kevin sakin.
Tumango naman ako. Nakita ko rin sa ekspresyon ni Kevin ang pagtataka sa weirdon
g kinikilos ko.
"Napahiya lang ako, kaya naiinis ako sa bagong Prof natin." Sabi ko.
"Okay lang yan, mejo di ko rin gusto ang tono niya eh. Mukhang hobby niya yata a
ng pang-iinsulto at masyadong mayabang pa..."
Natigilan ako sa sinabi ni Kevin.
"Hindi naman ganun si Le-... I mean, di naman siguro-"
Anuuu ba, Summer? ERRRR.....
"Excuse me..." Sabi ni Lex habang dumadaan sa gitna namin ni Kevin.
At talagang dumaan pa siya sa gitna ah! Sa laki ng daanan, sa gitna pa talaga si
ya dumaan.
Oppps, narinig kaya kami?
Hindi naman siguro, dahil di naman kami pinansin.
SIGN 38~
Summer: Bakit, Nicole?
Naramdaman ko ang pag vibrate ng phone ko. Nagmadali akong kunin `to.
"Kala ko tinapon mo ulit sa basurahan ang phone mo."
Yun lang ang nakalagay.
"Sino yan?" Tanong ni Kevin sakin habang naupo kami sa isang table sa canteen.
"Di ko alam..."
Deny ko yun. Alam na alam ko kung sinong nagtext nito.
Reply ko: Please stop texting me. I`m not interested.
"Patingin nga ng number, baka kilala ko..." Sabi ni Kevin.
"Wa`g na... Errr. Na delete ko na."
Ano kayang magiging reaksyon nila kung malaman nilang si Lex na Sir nila... eh..
. eto?
"Summer!" Sigaw ni Aliyah at Nadine habang papunta sakin.
Nakita agad ni Kevin ang dalawa kaya, "Summer, alis muna ako."
Tumango na lang ako.
Napairap pa ang dalawang pinsan ko kay Kevin.
"You are not dating him!" Sabi ni Aliyah.
Wow? Ano yun? Interrogative or Declarative sentence?
Napailing na lang ako.
"Anyway, Summer! Ano na? Yiii!" Sabay pakita ni Nadine ng peace sign.
"Anong ano na? Wala eh.. Mag su-suicide na ako. Bakit siya andito? My god!" Sabi
ko habang ginugulo ang buhok ko.
"OA mo ha..." Aliyah said. "Andito siya, para magturo, ano pa ba?"
"Hindi eh... Sinabi niya kanina... sa klase, na andito siya para kunin kung ano
man yung kailangan niya sa buhay niya."
"Di nga?"
"Wow... mukhang pipikutin ka yata ng pinsan ko ah." Sabay halakhak ni Aliyah. "S
inabi niya yun? Edi may gusto nga siya sayo?"
"Ano ba!"
"Anong masama dun?" Sabat ni Nadine. "Sabagay, he cheated on you... pero... yeah
, di rin kita masisisi. Pero kung gusto mo rin naman siya..."
"Ano ba? Mag-aaral ba ako o magboboyfriend ulit?" Umirap ako.
"IKAW!" Sabay pa silang dalawa.
"Mga loka kayo..." Umiling ako.
Nag vibrate ulit yung phone ko. Binasa ko naman agad nang umalis ang dalawa para
bumili ng pagkain.
Lex: Ibagsak kaya kita sa Philo mo?
Kainis!
Reply ko: Subukan mo lang...
Kainis. Peste.
Pero may mas nakakainis pa se last reply niyang "Ibagsak kaya kita sa Philo mo?"
.
Yung masaklap na katotohanang hinintay kong magtext ulit siya hanggang 12 midnig
ht nang gabing iyon. Kapeste talaga, hindi siya nag text. Ano kayang ginagawa ni
ya? errr..
At ano na naman `tong ginagawa ko?
Sometimes the things that you`ve decided to avoid are those things that are happ
ening again and again.
"Uhhh. Di ako nagbasa..." Yun lang ang nasabi ko pagkatapos akong tawagin ni Lex
para sagutin ang isang tanong na hindi ko lubos maintindihan.
"May libro ka ba?" Tanong niya.
Napailing ang mga classmates ko.
"Meron."
"Asan ba?"
"Nasa locker."
"Ano yun? Pinapabasa mo ang locker mo nang libro?"
Umirap na lang ako habang umupo.
"Ako sir... Nagbasa ako!" Sabay pataas ng mga bruhang babae na kaklase ko.
OO NGA SIR! Ba`t di sila ang tawagin mo. Kalokohan naman talaga ito. Grrr... Iba
bagsak niya kaya ako kung patuloy ko siyang di-deadmahin? I sighed.
"Napahiya ka na naman kanina ah. Paborito ka na yata ni Sir!" Sabi ni Nicole.
"Oo nga. Nakakainis, mukhang ayaw niya sayo kaya lagi ka niyang pinapahiya Summe
r. Sarap upakan eh. Di naman siya ganun ka tanda satin."
"O siguro naman nagandahan yon sayo kaya ka ginaganoon."
Napailing na lang ako habang sumasandal sa punong kahoy. Si Nicole naman at Kevi
n ay nakaupo sa bench. Nakita ko si Lex na dumaan sa 2nd floor ng kaharap na bui
lding namin.
Napatingin pa siya sa banda ko at kumaway pa ito. Arooooy. Pa kaway kaway pa. We
irdo. Napatawa akong bahagya... napakapursigido naman talagang pikutin ako. Kain
is!
Pero kung inaakala niyang nasisiyahan ako sa mga pinaggagagawa niya, nagkakamali
siya. Kung pursigido siya, mas lalo akong magpupumiglas.
Sa mga sumunod na araw, napagdesisyonan kong magdadala ng libro ngayon para di n
a ako ma special mention ni Lex. Humanda siya. Kinuha ko ang libro sa locker ko
nang may napansin akong isang heart-shaped na Ferrero Rocher.
My heart skipped a beat.
Ang nasa note lang nito ay, "Kilala mo na kung sino ako."
Walang heya! Kilalang kilala ko nga. Nasa signs ito diba? Hindi ko nga lang alam
kung aling sign doon. Kinalimutan ko na ang signs na yon. Pero... bwisit. Pursi
gido parin ba siyang tapusin ang signs kahit ayoko na talaga? Akala ba niya maku
kuha niya ako sa mga ganito niya? Kala niya ba makukuha niya ako kapag makuha ni
ya na ang signs? Nagkakamali siya.
Padabog kong sinarado ang locker ko. All the way to our room in Philo, nakasiman
got ako`t lahat-lahat na.
Humanda talaga yung Lex na yun sakin! Pasalamat siya`t di ako makapagpalabas ng
kahit anong ekspresyon mamayang klase namin dahil ayokong malaman ng classmates
ko ang mga nangyayari.
Pagdating ko sa room, magulo at maraming nakatayo sa upuan ko. Ano yun? Tsaka, w
ala pa si Lex ah?
"Summer,"
"Bakit, Nicole?"
Umalis ang lahat na nakatayo sa upuan ko`t nakita kong bigla ang tatlong rosas n
a nakalagay sa desk ko.
"May secret admirer ka?" Tanong ni Nicole.
Lumingon ako kay Kevin, umiling siya.
Of course! Di ko iniisip na si Kevin ang naglagay nito dahil tulad kanina, alam
ko na rin kung sino ang naglagay nito dito. At di pa siya dumarating hanggang ng
ayon. GRRRRR. Humanda na talaga siyaaaa!
SIGN 39~
Summer: just, stop this!
Linagay ko sa upuan ni Nicole ang three roses na nasa desk ko.
"Ano yan?"
"Di yan akin." Sabi ko.
Nagkagulo ulit ang mga tao sa room dahil sa paghahanap ng kanikanilang upuan dah
il dumating na ang pinakahihintay nating Sir Lex!
"Sayo yan, Summer." Sabi ni Nicole sabay lagay ulit ng three red roses sa desk k
o.
"Errr." Linagay ko na sa sahig na daanan ng mga tao.
Para pag maapakan yan, wala na akong problema diba?
"Okay, let`s start our class with a recap. And then, we will have a long exam."
Napanganga ako sa sinabi ni Lex.
"Yes! Buti nag-aral ako." Sabi ni Nicole.
Ganun narin ang nasabi ng mga blockmates ko sa likuran. I bet nag-aral silang la
hat dahil si Lex ang prof. Paano ako? Pero, siguro naman may matino akong maisas
agot kahit papaano. Errr.
"Mr. Asuncion..." Sabi ni Lex.
Napatingin ako kay Kevin.
"Can you give a brief recap about our last session?"
"Uhhhh..."
Dumaan si Lex sa daanang sinasabi ko. Then he stared at the three red roses on t
he floor.
"We discussed about the..." Blablablahhh.
Di na ako nakinig sa mga sinabi ni Kevin at mukhang ganun din si Lex dahil panay
ang tingin niya sa red roses na nasa sahig.
"Mr. Asuncion, nakita mo ba ang mga basurang nasa paligid mo lang?" Off topic na
tanong ni Lex.
"Huh?" Napatingin din si Kevin sa sahig at nakita niya ang 'basurang' sinasabi n
i Lex - ang roses.
"Class, sana bago tayo magsimula, kung may nakikita kayo sa paligid niyong mga b
asura... linisin niyo naman!"
"Yesss, sirrr." Sabi ng ibang kaklase ko.
Pupulutin din sana ni Kevin ang three red roses pero naunahan na siya ni Lex.
"Okay. Let`s start our long exam!" Sabi niya at nag-iba pa talaga ang tono ng pa
gsasalita niya.
"Kainis talaga! Ang yabang!" Sabi ni Kevin. "Upakan kita diyan... Kala mo kung s
ino."
"Cool ka lang Kev." Sabi ni Nicole.
"Bwusit eh! Ano bang excuse yung sinabi niya para mapagalitan pa ako? Kainis..."
Pumula na talaga ang mukha ni Kevin.
"Kev, sorry. Kasalanan ko. Ako yung naglagay ng roses dun eh..."
"Okay lang, Summer. Eh hindi niya naman kasi kailangang pagalitan pa ako dahil l
ang dun!"
"Shhhhhh!" Tinitigan ni Lex si Kevin. "We are to start our long exam, please sto
p talking Mr. Asuncion."
Para akong binagsakan ng langit at lupa. Loko `tong si Lex ah!? Mukhang pati si
Kevin pinag-iinitan. Humanda siya!
"Summer, mauna na ako? May klase pa ako. Good luck." Bulong ni Kevin sakin-
"Shhhh! Wa`g nyong kausapin ang mga hindi pa tapos!" Sigaw ni Lex.
Talagang nakikita kong nag-iinit na ang ulo ni Kevin kay Lex. Kaya nung papaalis
na si Kevin, nagkatitigan pa sila ni Lex.
GRRRRR... Tapos na ako pero di ko pa ipapasa dahil kailangan kong mahuli. Hangga
ng sa tatlong tao na lang ang naiwan.
DALAWA na lang...
Yung isang naiwan, ay isang kaklase kong tahimik. Tiningnan ko siya at halos bat
uhin ko na ng ballpen dahil sa tagal matapos pero nabigla ako nang nakatingin di
n siya sakin at mukhang gusto niya rin yata akong batuhin ng ballpen.
Nabigla din ako nang bigla na lang siyang linapitan ni Lex at, "Tapos ka na ba?"
Nakanganga ang babaeng tahimik na kaklase ko, "Ye-Yes, Sir." Ngumiti siya`t para
ng natataranta.
"Ang tagal mo yatang natapos? Mahirap ba?" Ngumiti rin si Lex.
Ngayon, silang dalawa na ang gusto kong batuhin ng ballpen.
"Me-mejo po." Binigay nung babae ang testpaper niya`t tumayo ito.
Tumayo ako para sana ibigay na rin ang test paper ko, kaya lang bigla na lang si
yang kumaripas ng takbo at binangga pa talaga ako. Tumilapon ang ballpen at test
paper ko.
"So-Sorry!" Patuloy siya sa pagtakbo habang namumula ang pisngi.
"Shucks! Pwede ba! Wala namang asong humahabol sayo!" Sigaw ko.
Pinulot ko ang testpaper pero hinila ni Lex ang braso ko.
"Ayos ka lang ba?" Tanong niya, seryoso.
"O-Oo." Errr. Speechless?
Di ako makatingin sa kanya.
Siya na ang pumulot sa test paper at ballpen ko. Napansin kong may nahulog na is
ang note galing sa kamay niyang nakahawak sa test paper ng babaeng bigla na lang
tumakbo kanina.
Pinulot ko `to.
"Princess - 09161234561."
Err. Now I know. Siguro, nahiya yun kanina. Kaya siguro yun tumakbo dahil dito.
Sobra naman yata ang sex appeal ng gunggung na to`t dami niyang nabibiktima.
Binigay ko sa kanya ang note.
Kinuha niya tapos linagay sa bulsa.
Err. kala ko pa naman itatapon niya.
"Tagal mo yatang natapos?" Naglakad siya patungong teacher`s table kaya sinundan
ko siya.
I need to regain my madness.
"Sinadya ko yun para makausap kita!" Pinilit kong magalit.
At talagang natuluyan ang galit ko dahil naalala ko yung mga pagpapahiya niya sa
kin at kay Kevin.
"Tungkol saan?"
"Tungkol sa pagiging presko mo`t pagpapahiya mo sakin at kay Kevin!"
"Pinahiya ko ba si Kevin?" Tumaas ang kilay niya.
"Don`t play dumb! At ako? Pinahiya mo ko ah!" Suminghap ako. "Lex," Tinuro ko an
g roses. Kinuha ko rin ang heart-shaped na chocolates na nakuha ko sa locker. "t
igilan mo na ang mga signs ko dahil matagal ko nang kinalimutan yon!"
May kinuha siya sa ilalim ng teacher`s table. And tenenenentenen... Guess what?
A baloon. shucks!
"Yoko nga." Ngumiti pa siya habang inaabot sakin ang baloon.
Napailing ako, "Lex, please stop this." Sabi ko, seryoso. "You can fail me in th
is subject... just, stop this!"
Naging seryoso din ang mukha niya.
"Naniwala ka naman? Di kita ibabagsak, dahil ayokong ako naman ang bumagsak sa p
uso mo."
Gumalaw mag-isa ang nagkakasalubong kong kilay. Takte~!
SIGN 40~
Summer: Tigilan mo na ako!
I hate this! Nakakainis naman siya! Alam niya namang gusto ko siya kaya ganito s
iya ka pursigido sa signs ko. Eh wala naman akong pakealam sa signs ngayon eh. B
wusit talaga.
Umalis ako sa classroom. Nagwalk-out na ako. Panglimang balloon na yung binigay
niya kanina sakin at halos 3 weeks na rin siyang parang gag0ng nagdadala ng ball
oon araw-araw. Di ko kasi tinatanggap.
Nabigla ako nang nakita kong nakatingin ang halos lahat ng estudyante sa akin.
"Summer," Sigaw ni Lex galing sa likuran ko.
OH NO~! Wa`g niyo sabihing may balak pa siyang ipahiya ang sarili niya sa school
? Com`on! Kung may balak nga siya, wa`g naman sana akong idamay.
"Summer,"
Tumakbo ako ng pa simple tapos naglakad ulit para hindi weird. Sobra nang kahihi
yan ito, grabe na ang ginagawa niya.
*KRRRRRIIING*
"He-hello?"
"Summer, nasaan ka?" Tanong ni Kevin. "Ikaw ba yang hinahabol ni Sir Lex?"
Napatigil ako sa paglalakad at lumingon ako kung saan-saan para hanapin si Kevin
. Nasa itaas siya ng isang building. Nakita ko siyang hawak ang phone at parang
nagtataka sa mga nakikita niya.
Binaba ko ang phone.
Sobrang pinagpapawisan na ako dito-
"Summer..."
"YIIIII!" Sigaw nang isang grupo ng estudyante sa tabi ng tinatayuan ko.
"Bwusit-"
Naglakad ulit ako.
Sobrang iskandalo `to. Isang teacher na nagdadala ng balloon at hinahabol ang es
tudyante? WTF?
"Lex, what are you..." Napasinghap ako.
Naisipan kong tumakbo ulit papuntang library. Sana i-hold siya ng guard dahil sa
balloon na hawak-hawak niya at tuluyan na siyang di papasukin.
Pumwesto ako sa library nang naiwala ko siya.
"Loko yun." Shyet.
Ilang sandali ang nakalipas, naamoy ko na naman siya.
Nakita ko siyang umupo sa harapan ko - salamat naman at walang dalang balloon.
"Desperado talaga `to." Sabi ko sa sarili ko.
Inintindi ko na lang ang mga librong dala ko at nagsimulang mag basa. Wow, milag
ro, nagbabasa pala ako ng libro no?
"Pssst."
Ayan na naman si Lex! Tiningnan ko siya.
"One week nalang." Ang nakalagay sa likuran ng notebook niya.
Umiling ako.
"Please forgive me."
Bwusit. Gusto kong tumawa. Ang kornix talaga ng matandang ito.
Ang sarap mag dirty finger minsan dahil sa kakornihan niya.
"Ehe-ehem!" Hirit ulit ni Lex para matoon ang tingin ko sa direksyon niya.
Ang nakalagay na naman sa notebook niya, 'Seryoso ako... sa`yo... di mo ba nakik
ita?' Napakamot ako sa ulo.
Agad siyang sumulat ulit sa notebook niya gamit ang isang marker.
'12, 16, 19, 20, 24... and kulang.'
'You'll pass 3 subjects naman siguro ngayon, let`s crash-out the 12th."
Umiling ulit ako at nagbasa.
"Psssst..."
Di na ako tumingin sa kay Lex.
"Pssst. Pssssstttt!!!"
NAKAKAINIS NA AH! Tiningnan ko siya. Masyado na akong galit kaya pinakita ko tal
aga sa mga mata ko.
"hehe" lang ang nakalagay.
ARGH! Di ba naiintindihan ng mokong na `to ang sinasabi ko? Leche!!!
'Tanggapin mo ang balloon, titigil na ako ngayon pramis.'
Linigpit ko ang gamit ko`t umalis na ng library. Tumigil din ako sa paglalakad p
ara hintayin si Lex at ang sinasabi niyang balloon. Seryoso `to! Tatanggapin ko
`to para wala ng gulo ngayong araw na `to. Ang kulit niya, sobra.
Nakangiti siya habang dala-dala ang balloon.
"Wa`g mo kong sundan, Lex! Tigilan mo na ako!" Sabay kuha ko ng balloon.
"Titigilan lang kita pag sasabihin mo sa harapan kong di mo ko mahal."
Umalis siyang bigla. Masyadong salida `to si Lex. May pa kondisyon-kondisyon pa
siya. Errrr. As if naman... gagawin ko yun.
I mean, leche, bakit ganun? Seryoso ba siya dun? Sasabihin ko ba yun? Kaya ko ba
? At kapag kaya ko nga... tototohanin niya kaya?
SIGN 41~
Summer: alis na muna ako ah.
Umabsent ako ng dalawang meeting sa Philo dahil sa inis ko kay Lex at dahil sa t
akot ko.
"Summer," Tawag ni Kevin sakin galing sa likuran.
"O?"
"Ba`t di ka na pumapasok sa philo?"
"K-Kasi... sumakit yung tiyan ko nitong nakaraang araw eh. LBM." Sabi ko habang
inaayos ang mga gamit ko.
"T-talaga? Wala ba itong koneksyon sa kay Sir..."
"Wala!" Sabi ko.
Umismid ako sa sarili ko. Masyado ko yatang na lagyan ng emosyon ang sagot ko.
"Mag... kakilala ba kayo ni Sir?" Tanong niya sakin ng seryoso.
"Hindi." Tiningnan ko rin siya ng seryoso at... "Tayo na Kev, baka mahuli tayo s
a Philo."
Naglakad na kami patungong classroom. Marami na namang nakatingin sa akin. For s
ure, kaya ganito makatingin ang mga taong `to dahil nakita nila si Lex na hinaha
bol ako. Shucks.
"Summer," Humihingal pa si Nicole at sumabay samin.
"Ano?"
"Binigyan ka raw ng balloon ni Sir Lex? Bakit? Totoo ba yun?"
"Ahhh. Yun ba? Ehhh kasi... Yung pamangkin ko kasi, may birthday. Eh kilala niya
, kaya binigyan niya ako ng balloon para iabot sa pamangkin ko."
"Kelan ba ang birthday ng pamangkin mo? Diba last last week lang dinadala ni Sir
yung balloon?"
"Ahhh. Yun ba..." Wala na akong maisip na palusot. "Ehhh ewan ko. Basta."
I ignored them until we arrived at our classroom.
"Uyyy. May birthday pala yun sa pamangkin ni Summer kaya ganun."
Kay lakas ng boses ni Nicole habang nakikipagkwentuhan siya sa ibang kaklase ko.
I glanced at that Princess-girl na nagbigay ng number kay Sir Lex. And my God, n
akatingin siya sakin. Nakakatakot naman.
"Ewan ko. Siguro hilig lang talaga ni Sir ang mga bata... AYYYY..." Sobrang kili
g ang nadarama ng mga kaklase ko habang pinag-uusapan si Lex.
Napailing na lang ako.
Napansin kong kanina pa tumitingin si Kevin sa akin habang pinaglalaruan ang bal
lpen niya.
"OKAY CLASS!"
Para akong napatalon sa kinauupuan ko habang tinitingnan kung saan galing ang na
gsalitang iyon. Syempre si LEx. Napalunok ako.
Lumingon ulit ako kay Kevin at nakita kong nakatingin parin siya at parang binab
asa ang mga galaw ko. I acted normal.
"Since this is my last day... I`ll check your attendance na lang..."
Nag rollcall siya.
Napalunok ulit ako ng ilang beses para lang ma maintain ang state of mind ko.
"Reyes, Angela... Ro-mero, Arriane Summer." Tumigil siya sandali. "Present ba?"
"Yes."
Natahimik ang mga kaklase ko.
Tumango siya kaya napabuntong-hininga lang ako nang pinagpatuloy niya na ang rol
lcall. Akala ko may mga comment na naman siya.
"Santiago, Princess Mae..." Tumigil ulit siya at hinanap yung nasabing Princess.
Nagpataas ito ng kamay at ngumiti. Nginitian din ni Sir Lex ito.
May kaonting hiyaw akong narinig sa likuran galing sa mga kaibigan yata nung Pri
ncess.
Nagpatuloy siya sa rollcall.
"Gag0 tong Lex na `to, kung paano kung may makahalatang- ARGH!" Sabi ko sa saril
i ko.
Paano kung may magsumbong na ganyan yung trato niya sa mga estudyante? Shucks.
"Di ako magtatagal, class. Marami pa akong aasikasuhin. Uhhh, Dismiss."
Nagkagulo na at marami nang lumalabas. Ewan ko kung bakit ayaw ko pang lumabas.
"Uh, by the way...." Tumigil yung mga kaklase ko at nakinig kay Lex.
Sobrang masunurin yata ng klase pag si SIR LEX na?
"Ms. Santiago, please remain." aniya.
Nagpatuloy sa pag-alis ang mga kaklase ko pero ako, wala parin... di parin nakak
atayo.
"Summer, di ka pa ba aalis?" Tanong ni Nicole.
"Hindi."
"Bakit?" Si Kevin naman.
Nakatingin parin ako kay Lex. Lumingon naman ako kay Princess at nakaupo parin s
iya mag-isa sa upuan niya.
Nagkasalubong na talaga ang mga kilay ko.
Ano bang plano ni Lex? Papatulan niya ba yung babaeng yan? Eh... pucha naman...
Di ba niya nakikitang pwede siyang ipatapos sa school. Sa bagay, di naman siya t
alagang teacher dito pero napaka walang hiya niya naman yata kung ganun ang gaga
win niya. Kapal ng libag niya para pumatol ng estudyante.
"Summer?"
"O!" Nalagyan ko ulit ng maraming emosyon ang sagot ko.
Si Lex, Nicole, Kevin, Princess at ako na lang ang natitira sa room.
"Ehe-ehem..." Lex broke the silence.
"Ah. Yeah, tayo na..." Sabi ko.
Para kasing sinasabi ni Lex na 'leave us alone...' or what. Okay! Kung di niya y
un kayang sabihin, edi ako na ang magsasabi.
"We are going to leave you alone." Sabi ko. Masyadong clear ang pagkakasabi ko.
Pero pagkatapos ko `tong sabihin, may napansin ako sa sarili ko, may mga naitano
ng ako sa sarili ko.
Sobrang bilis yung lakad ko papalabas at para akong pumutok na bulkan. BAKIT BA,
SUMMER? O SIGE! MAHAL MO SIYA! SELOS KA LANG.
Ganun ba yun? Peste naman o. Last day niya na ngayon, paano niya makokompleto an
g signs?
KITA MO NA? Yan pala yung tunay na iniisip mo, ang galing ah? HAHAHA. Nabubuang
na yata ako.
"Summer?"
Kanina pa pala ako tinatawag ng dalawa.
"May problema ba?"
"W-Wala."
"O sige, alis na muna ako ah. May semi-final exam ako sa isang subject ko." Sabi
ni Nicole.
Umalis siya na parang may halong weird-look sa mga mata niya.
"Summer, seryoso `to..." Napasinghap si Kevin. "Magkakilala na ba kayo ni Sir Le
x noon?"
SIGN 42~
Summer: Siguro... kaya mo ko pinipilit
Ilang sandali ang nakalipas, lumabas si Lex sa classroom. Magkasabay pa sila ni
Princess. And then again, dumaan siya sa gitna naming dalawa ni Kevin.
"Sir! Wala bang excuse?" Sabi ni Kevin.
Napalingon ang ibang mga tao sa hallway.
Naabutan ko ring nagwalk-out si Princess at parang umiyak yata. Anong nangyari d
un?
"Sorry." Yun lang ang sabi ni Lex kay Kevin.
He glanced at me then left afterwards.
Anong nangyari dun?
Anyway, I`ll escape.
"Sige Kev, alis na ako ah... magkikita pa kami ng mga pinsan ko." Kinuha ko ang
cellphone ko sa bag ko.
"Summer, di mo pa sinasagot yung tanong ko."
Di ko na siya pinansin. Nagtataingang-kawali ulit ako para di mabuking.
Tinext ko ang dalawang pinsan ko pero walang nagreply.
Kainis. Kaya ako lang mag-isa ang naglalakad-lakad.
Hanggang sa natapos na ang whole class ko for today, aalis na sana ako pero may
nagtext.
Kala ko naman sina Aliyah at Nadine na pero mali ako. T`was Lex.
Lex: Puntahan mo ko sa parking lot.
Kapal muks ng matandang ito.
Me: Why would I?
Lex: Arte mo ah. Lagi naman eh. Diba nga, may sasabihin ka?
Anong sasabihin ko? Tse!
Lex: O baka naman... di mo kayang sabihin?
Abahhh! Mapuntahan nga`t sasabihin ko sa mukha niya yung 'di kita mahal, kaya ti
gilan mo na ako.'
Pumunta na agad ako sa parking lot at sinigurado kong walang nakasunod na estudy
ante dito. Di bale nang gabihin ako tonight, Sabado din naman bukas eh. Malayo p
a lang siya, amoy na amoy ko na ulit.
May psychological effect kaya sakin yung perfume niya? Parang lumalambot ako eh.
He was leaning on his sportscar and he was waiting for me.
Tumayo ako sa harapanb niya at sinasabi ko sa sarili kong sasabihin ko na talaga
.
Kaya lang, bigla niya akong tinulak papasok sa sportscar niya tapos umikot na si
ya`t nag drive bigla.
"Lex! Ano ba!"
Ambilis niyang mag drive, siguro dahil sa sportscar `tong dinadrive niya o baka
naman nagmamadali siya? :o
"Saan tayo pupunta?"
"Kung saan mahal ang pagkain..." Sagot niya.
Lumingon siya sakin...
"Ang tagal mo, kailangan ko tuloy magmadali..."
"Huh?"
"Seatbelt mo..." Paalala niya.
Di ko naman ginalaw ang seatbelt ko.
Bigla na lang siyang nagbreak at... sinuot niya para sakin ang seatbelt ko.
"Ano ba... Sabi ko, nagmamadali tayo, seatbelt mo." Sabay lock sa seatbelt ko.
Pinaandar niya ulit ang sasakyan niya. Grabe, feeling ko kung di ako nagseatbelt
eh baka tumilapon na ako somewhere. Ambilis niyang magdrive.
"Bakit ba? Saan ba tayo pupunta?"
Grrrr.
"Tsakaaaa.... Anong nangyari kay Princess kanina?" Ack~ Ba`t bigla ko yung naita
nong.
Di siya sumagot.
"Siguro... kaya mo ko pinipilit sabihin sayo yung di kita mahal kasi may nakita
ka nang ibang babae no?"
WAH! Ano daw? HAHAHAH Ba`t bigla ko yung nasabi?
Tinigil niya ang sports car sa isang mamahaling restaurant.
Huminga siya ng malalim at...
"I am not... like that..." Tinitigan niya ako.
"Huh?"
Tiningnan niya lang ako. Tinitigan. Ano ba `to?
"Summer, I have never been this selfish in my life, and it scares me."
Parang napatili ang sistema ko.
"That`s why I`m doing everything this way."
Hinawakan niya ang kamay ko.
"That`s why I cheated..."
May mas gagandang dahilan pa ba sa pagcheat sa sinabi niyang iyon?
SIGN 43~
Summer: Ba`t po kayo nandito?
Pumasok kami sa restaurant. Inakbayan niya pa ako. Umismid na lang ako saka niya
tinanggal ang kamay niya sa shoulders ko.
"Lex," Tawag ni Aliyah.
Ang mga pinsan ko? ANDITO!
Nakangiti pa ang dalawa habang tinitingnan kami...
"Sorry, Summer. Si Lex kasi..."
Tumango na lang ako kay Aliyah.
Siguro nang blackmail siya... Errrr. Desperado... ever...
Kaya lang. Okay na sana ang lahat eh. Kaso, sa malayo...
"Kanina pa sina Tita... Grabe, Lex... nahirapan kami ni Nadine dun ah."
"Onga! Stricto kasi sila. Siguradong galit si Tito ngayon..." Nadine said.
Sa malayo... nakikita ko si Mama at Papa na nakaupo sa isang table. WAAAAH~ Tala
ga palang desidido siyang tapusin? OH MY GOD!
Kinabahan na ako. Sobrang kaba ang nadarama ko lalong lalo na nung nakita ko si
Papa na nakatingin sa akin. Tinuro ako ni papa at lumingon narin si Mama sa akin
.
Agad akong pumunta sa kanila, dahil sa kaba ko.
"Ma... Pa... Ba`t po kayo nandito?"
"Summer, sabi kasi nina Aliyah na gusto daw kaming makausap ng prof mo. Hindi ko
nga alam kung bakit sa ganitong lugar pa. Di ba pwedeng sa school na lang kami
pumunta?" Tanong ni Papa habang umiinom ng tubig.
PATAY! LAGOT! LAGOT NA TALAGA...
Si Lex naman, nakikipag-usap pa kay Nadine at Aliyah.
"Ma, Pa... alis na po tayo...." Sabi ko habang kinukuha ang mga kamay nila.
"Bakit? May problema ba, Summer?" Tanong ni mama. "Siguro may kalokohan ka na na
man sa school no kaya natatakot kang makaharap namin ang prof mo?"
"Ano ba yun, Summer?" Tanong ni papa.
Joskopo. Pinagpapawisan na ako ng malamig dito. Di ko na yata kaya itong nangyay
ari.
"Wala po. Pramis, wala akong ibabagsak..."
"Kung ganun, bakit parang natatakot ka?"
"Wala naman po kasing problema-"
Nakita kong papunta na si Lex sa amin.
"Kung ganun, ba`t nga kami pinatawag?" Tanong ni papa.
"Excuse me, Mr. and Mrs. Romero." Sabay lahad ng kamay ni Lex sa papa ko. "I`m L
ex Andrew Santos..."
OMY GOODNESS. Ano `tooooo?
Nakataas ang kilay ni mama at papa habang inaabot din ni papa ang kamay niya.
"Santos... Lex... The owner of Sortee Beach?" Tanong ni papa habang tumatayo at
nakikipagshakehands.
Napabuntong-hininga na lang ako, umiling, at umupo sa tabi ni mama.
"Yes, Sir. Ako po yung boss ni Summer sa SBClub."
Pinaupo ni papa si Lex sa harap ko.
"Your father and I are good friends..." Sabi ni papa.
"Oo nga po. Kilala din po kayo ni Dad."
"Ikaw ba yung binaggit ni Manang Alicia na pinagbilinan niya kay Summer?" Tanong
ni mama habang nakataas parin ang isang kilay.
"Opo."
"Etong anak ko kasi, pinauwi ko na noon. Imbes na 8 months dapat siya sa Sortee,
pinauwi ko kasi may nagustuhan daw at nainlove..."
SHET. SHET. SHET. MAAAAAAAAAA~!
Tinitigan ako ni Lex. Tumaas narin ang kilay nito at para bang gusto pa nitong t
umawa. GRRRR.
"Nga pala... Summer, asan na yung prof mo?" Lumingon si mama sa paligid.
"Ahhh. Oo nga po pala. Ako po yung prof ni Summer. Substitute Teacher po ako sa
school nila."
"Ha?"
Napanganga si mama at papa.
SHUCKS! Tapos, Lex? Sige... magsalita ka pa. Di ko na alam ang gagawin ko. Nagka
kagoosebumps na ako.
"Ahhh. Ilang taon ka na nga pala hijo?" Tanong ni mama habang umiinom ng tubig.
"Twenty-four po."
"Oowww. I thought you`re nineteen or twenty..."
"Bakit, Lex? Ano bang problema sa anak ko?" Tanong ni papa.
Napainom ako ng tubig sa kaba.
"Kasi po... I like your daughter."
SIGN 44~
Summer: Hindi po siya... prof...
Muntik ko nang maibuga ang tubig na ininom ko sa mukha ni Lex. Paano niya biglan
g nasabi yon? Di ba niya nakikita o naririnig sa tono ng mga magulang ko na ayaw
nila na magkaboyfriend ako?
Hindi nagsalita si mama at papa.
Walang nagsasalita. OMG. WALA.
"Uh...-"
Tumango si papa, "Ikaw ba yung nagustuhan ng anak ko habang nasa Sortee siya?"
Napalunok ako ng limang pusa.
"Hindi po ako sigurado." Tumingin si Lex sa akin.
Lumingon din si papa sakin at...
Tinanong niya ang pinakanakakasira ng dignidad na tanong...
"Siya ba yun, Summer?"
Napapikit ako.
Hindi po. Yung lifeguard, yung securityguard, yung waiter, yung manager, yung re
ceptionist... hindi yung may-ari!
"Uhh--"
Nakatingin si Lex sakin. Pati na rin si Mama.
Bumuntong-hininga si papa.
"Alam ko na ang sagot... Ngayon, bakit gusto mong makipag-usap sa amin?" Tanong
ni papa.
Umiinit na ang usapan. Kulang nalang kurutin ni mama ang hips ko dahil sa gigil
sa akin. Ako naman, magbibigti na yata.
"Gusto ko lang po sanang, ipaalam sa inyo." Sabi ni Lex, seryoso.
Tumango si papa.
"Alam mo ba kung bakit ko pinadala si Summer sa Sortee?" Tanong ni mama.
OMG. Si mama naman ngayon. Matalas pa naman ang dila neto.
"Opo." Sabi ni Lex.
"Ilang beses nang nasira ang buhay niya dahil sa pag-i-pag-ibig na yan. Walang k
wenta yan para sa kanya dahil masyado pa siyang bata para umibig... noon... Pero
, wala parin akong tiwala sa kanyang mga gusto hanggang ngayon."
So, Ma? Ano po ba ang ibig sabihin nang sinabi mo?
"Alam kong hindi parin ako makakasiguro kung seryoso ka sa anak ko... at di ko r
in masasabing payag ako sa inyo."
Tumingin si Lex sakin...
"Po? Ma... Di po kami... or what..."
Lumingon si mama at papa sakin.
"Summer`s eighteen. Maybe she can decide properly now. Siya na ang bahala. Kung
gusto ka niya, then... Kung ayaw niya naman, it`s her choice. I`ll try to believ
e in her now since she`s been through a lot." Tiningnan ako ni mama.
Tumango si Lex.
"Ikaw... ang prof niya? Diba bawal sa school yun?" Tanong ni papa. "Hindi ako pa
payag."
OMG. LOL. Ano daw?
"Hindi po siya... prof... I mean, substitute lang..." Ayun. Ako pa ang nanindiga
n.
Tiningnan ako ni papa.
"Sorry." Scary naman.
"That is something we should discuss as family..."
Biglang uminom si papa ng tubig at... "Maiwan na muna namin kayo. Pagod ako sa t
rabaho... pati na rin ang mama mo. Sasabay ka ba?" Tanong ni papa habang tumitin
gin sakin.
Tumayo si Mama at naghanda sa pag-alis.
"Po?"
Sasama ba ako?
Tumayo si Aliyah at Nadine at kinawayan kami sa malayo. Parang sumisenyas na aal
is na sila. At nakita ko ngang lumabas na sa restaurant ang dalawa. Takot yatang
mapagbuntunan ni mama at papa.
"Ako na lang po ang maghahatid sa kanya..." Sabi ni Lex kay papa.
Tumingin si papa kay Lex at umiling.
"Before 12midnight." Naglahad ng kamay si papa tanda ng pamamaalam.
"Opo." Tumayo narin si Lex para makipagshake hands.
Napabuntong-hininga ako.
"Summer, usap tayo sa bahay." Pahabol ni mama bago sila umalis.
Shucks. shucks. Scary.
"O-opo."
Then I looked at Lex. He was looking at me too.
Uminom siya ng tubig at pinagmasdan ang pag-alis ni mama at papa.
"Pumasa ba ako sa mama at papa mo?"
Ano? Pumasa kaya siya?
LEX CAN PERFECTLY CONTROL EVRYTHING!
SIGN 45~
Summer: Nagjeep na po ako...
Nakatingin lang ako sa kanya habang tinatapos niya ang pagkain.
"May dumi ba ako sa mukha?" Tanong niya.
Umiling na lang ako.
"Natatakot ka ba na baka pagalitan ka ng mama at papa mo?"
Umiling ulit ako.
"Lex, ano ba `tong ginagawa mo?"
Nakatingin lang siya sakin at naghihintay sa mga idaragdag ko.
Tinitigan ko na lang rin siya.
"Bakit ka nga pala nag absent ng dalawang meetings?" Sabay inom niya ng tubig. "
Buti wala akong quiz sa mga time na yun..."
Napahinga ako ng malalim.
"Lex, don`t talk to me like everything`s okay."
"Bakit? Ano pa bang problema, Summer?" Tanong niya.
Katahimikan.
"I completed the signs... I talked to your parents... I did everything to get yo
u back... ano pa ba ang problema?" Tanong niya.
Ano nga ba? Maybe I`m just scared. Natatakot akong sumugal ulit. Sumugal ulit sa
pag-ibig... sumugal ulit sa kanya.
Ayokong mabigo ulit ako sa pag-ibig.
Ayokong masira ulit ang buhay ko.
Natatakot ako... dahil mukhang seryoso siya. At seryoso din ako... pero paano ku
ng wala rin palang mangyayari? Ano na ang gagawin ko pag mabigo ulit ako?
"The last sign? Ba?"
Napalingon ako sa kanya.
"Kailangan pa ba yun?"
Anong last sign? Di pa ba niya nakokompleto lahat?
"Sign twenty-four... Pupunasan ko ang luha mo kapag iiyak ka..." Tiningnan niya
ako. "I don`t wanna make you cry..."
AWWWW. AWWWW.
"Hi-Hindi yan ang ibig sabihin ko..." Sabi ko.
"Kung ganun, ano?"
"Paano ako nakakasigurong di mo ko sasaktan?" Tanong ko sabay duda-looks.
Bwusit ka, Summer! Ayan ka na naman. Parang sasagutin mo yata yan bigla ngayon e
hhh. Alam kong kahit natatakot ako ngayon, sigurado ako sa sarili kong mahal ko
nga siya.
Hindi siya umimik.
"Nga naman... paano ba yun? Hindi naman ako makakasiguro eh, kahit ikaw... di ka
rin makakasiguro nun." Sabi ko.
Tumayo ako at nagbalak umalis, pero hinila niya ang braso ko.
"Why do you always have to ask for something so ideal?"
Binawi ko ang braso ko.
Naglakad ako paalis ng restaurant.
Di niya naman ako sinundan...
Bakit nga ba? Bakit nga ba... ganito na lang ako kahigpit ngayon?
I love him... and I don`t wanna be hurt anymore.
Padabog akong pumasok sa bahay. Nag jeep na ako. Di talaga ako hinabol ni Lex eh
. Siguro, may inisip din siyang mabuti. Siguro... ayaw niya na sakin at naiinis
na siya dahil masyado ko siyang pinapahirapan... Pero... KASALANAN KO!
Di ulit ako pwedeng umiyak dahil kasalanan ko.
Kasalanan ko dahil masyado akong takot.
"Summer," Nabigla ako dahil si mama at papa ang tumambad sakin sa sala.
Nagmano ako.
"Po..."
"I can see that that Lex is a good man. Tsaka, matured na siya.... Bagay sayo an
g mga matured na lalaki dahil masyado kang immature." Sabi ni mama.
Tumango ako.
"Hinatid ka ba niya?" Tanong ni Papa.
"Hindi po..."
"Bakit?"
"Nagjeep na po ako..." Sagot ko nang walang kabuhay-buhay.
"Ay naku, Summer! Gusto mo ba siya o hindi. Kung ayaw mo, edi wag. Kung gusto mo
siya... tapos ganyan ka... mabuti pang wa`g na lang! Sinasabi namin `to ngayon
dahil ayokong masira ulit ang buhay mo. Kung sisirain din ng Lex na yun ang pag-
aaral mo, ako na mismo ang maglalayo sa inyo! Naiintindihan mo ba yun?"
Ayan. Napuputakte tuloy ako dahil sa ka-walang-gana kong sumagot.
"Opo.." Tumuloy na ako sa kwarto at magdamag nag-isip.
SIGN 46~
Summer: Bitiwan niyo nga ako.
Hindi niya rin ako tinext ng dalawang araw.
"Ano ba, Aliyah!" Saway ni Nadine habang nagpapark ulit kami at papasok sa schoo
l.
"Sorry na... Imamaster ko pa yan..."
"Ilang buwan mo nang mina-master ang pagpapark eh. Malapit na ang Summer, tapos
hanggang ngayon, walang pagbabago."
"Tssss." Tiningnan ako ni Aliyah. "Oy, Summer. Tulala ka na naman diyan!"
Napatingin ako sa kanila.
"Diba wala na si Lex sa school? Kaya ka siguro lonely jan no?"
I shook my head.
"Di ko na kasi alam kung anong gagawin ko..."
Nagkatininginan silang dalawa habang sa labas naman ang tingin ko.
"...ayokong masira ulit ang buhay ko."
"Edi... wa`g mong sirain! Gaga." Sabi ni Nadine.
"Oo nga..."
"Alam niyo naman diba? Alam niyong paglovelife na... lagi na lang akong nagkakam
ali..."
Nagkibit-balikat ang dalawa nang may dumapong papel sa mirror.
"Single mother... nilalandi ang isang teacher..."
May picture pa ng di umano`y BABAE kaso blurred. Pero alam na alam kong ako yung
nasa picture! Sino pa ba ang ganun ang ayos at tinatawag na single mother? SHUC
KS!
Nagsilabasan kaming tatlo sa sasakyan at binasa ang pamphlet.
"Ikaw `to, Summer ah!" Sinabi pa ni Nadine.
"Patingin!" Kinuha ni Aliyah. "OMG. Ikaw `to... Tsaka... Si Lex yata ang tinutuk
oy nila..."
Napailing ako.
"Ang sabi pa... kahit na umiiwas si Sir... lumalapit talaga ang malandi..."
Kinuha ko ang papel at umalis sa parking lot. Humanda yung gumawa nito`t babalii
n ko ang kuko niya!
Nakikita ko na ang mga tingin at bulung-bulungan ng mga tao. Bwisit.
"Si Summer Romero yata yung tinutukoy eh."
"Oo nga... Wala nang iba..."
Hinanap ko kung saan marami ang pamphlet.
"Oh my God! Sabi na nga ba eh... Ang landi niya talaga~" Kahit mahina ang pagkak
asabi nun, kilala ko kung sino yun - si Lauren!
Lumingon ako sa kanya at naabutan kong nagtatawanan sila ng kaibigan niya.
"Summer!" Tawag ni Kevin sabay hila sa braso ko...
"Ano??!"
"Totoo ba `to?"
Napailing ako.
Hindi ko na talaga siya sinagot at sinugod na si Lauren.
"Ikaw ba ang may pakana nito?" Napatayo ang mga kaibigan niya.
Nakita ko rin si Princess na hindi makatingin sakin.
"Bakit? Guilty ka ba? Tsaka... teka nga... ano ngayon kung ako? Wala namang sina
bi diyan na ikaw ang pinag-uusapan diba? Ang guilty mo!" Sabi niya.
Sasapakin ko sana pero inawat ako ng mga kaibigan niya.
"Walang hiya ka! Wala kang alam kaya wa`g mo kong biruin ng ganito!"
Nakahawak parin ang dalawang kaibigan niya sa mga braso ko.
"Bitiwan niyo nga ako."
To the rescue naman si Kevin kaya nakawala na rin ako.
"Bakit, Summer? Totoo naman diba? Sino bang umalis dito dahil nakipaghalikan sa
boyfriend ng iba---at kaibigan niya pa ha?" She crossed her arms. "Sa bagay... d
i mo naman siguro ako tinuring na kaibigan no? Kaya siguro madali lang sayo yun?
"
Bwusit talaga. Feeling ko pinagpipyestahan na ako.
"Sabi ni Princess... May gusto ka raw kay Sir Lex. Pasalamat ka`t wala na siya d
ito... Tapos... may nakakita pa sa inyong nakasakay ka sa sportscar niya... Grab
e ka naman kung makapanglandi Summer!"
Sobrang distorted na ang ekspresyon ko. Ang sarap niyang sapakin. Sobraaa. Sobra
aaa talaga!
Tiningnan ko si Princess at di siya makatingin sakin.
"Siguro may relasyon kayo ni Sir Lex no? Wa`g mo nang ideny! Di naman kasi yun s
hocking news kasi ganyan ka naman simula`t sapul diba?"
*SLAPPPP*
180 degrees yung slap na yun kaya talagang nadapa si Lauren.
SIGN 47~
Summer: nilalandi ko ang substitute prof namin.
"Summer, tama na!" Awat ni Kevin. "Nasa school tayo."
"Ikaw, bwusit ka! Wa`g kang magsalita na parang alam mo ang lahat huh!" Sabay tu
ro ko kay Lauren na hanggang ngayon ay di pa nakakatayo.
Pinunit ko lahat ng pamphlet na nakita ko. Tinapon ko na rin yun kay Lauren.
"Ano? Masaya ka na... dahil nasira mo na ang pangalan ko?"
Nagwalk-out ako.
Sumunod naman si Kevin sakin.
"Summer-"
"Kev... Tama na muna please..." Sabi ko.
Kaya lang sinundan niya parin ako.
Hinarap niya ako.
"Summer, ano bang tinatago mo? Ano ba ang relasyon mo kay Sir Lex?" Yinugyog niy
a ang braso ko.
Tahimik lang ako at tinitingnan ko lang si Kevin.
"Sagutin mo ko, Summer. Ano ba talaga ang nangyayari?"
"It`s none of your business." Sabay tingin ko sa kawalan.
"Summer, mahal parin kita... kailangan kong malaman kung ano ang nangyayari sa`y
o!"
Napatingin ulit sa kanya.
I guess... wala na akong kawala. Sinabi ko kay Kevin ang lahat. Lahat lahat... P
ara matahimik na siya. Iniwan niya na lang ako sa bench na kinauupuan namin haba
ng kinwento ko ang lahat. Ayun, nawalan ba ako ng kaibigan?
May dumapong pamphlet sa tabi ko, pinunit ko naman...
"Nawalan na nga ng kaibagan, nasira pa ang image ko..." I sighed.
"Miss Arianne Summer Romero, please report to the DSA as soon as possible." Yun
ang narinig ko sa buong eskwelahan.
Nagkagoosebumps ulit ako. Bakit na naman ba? Ano na naman ba ang mangyayari?
Ang dami kong naisip na posibilidad at dahilan sa pagpapatawag sa akin.
Ang pinaka ayaw ko nang isipin ay ang ipa-expel ako. Hindi ko na yata kaya yun.
Kung ipaexpel ako, may tatanggap bang school sakin? PAANO NA YUN?
*tok-tok-tok*
Kumatok ako sa DSA office at binuksan ang pintuan.
Nakita ko doon si Princess, Lauren at dalawang Discipline Officers ng school nam
in.
"Pinatawag niyo raw po-"
"Siya po... siya po yung nang iskandalo sa amin kanina." Sabi ni Lauren habang t
inuturo ako.
Ano? Napaupo ako sa harap ni Lauren.
"Ano? Anong pinagsasabi mo?"
"Ms. Romero. Bakit mo naman yun ginawa? Nakipagsampalan ka raw..." Sabi ng isang
discipline officer.
"P-Po? Hind- I mean..."
"One week na lang at finals na... Nakita ko sa records mong binagsak mo ang laha
t ng subjects mo last year... tumigil ka ng isang sem... at ngayon, maayos naman
ang standing mo sa klase, except for this incident. Bakit?"
Napasinghap ako... Kung alam niyo lang! GRRRR....
"Di mo ba naiisip na pwede naming i-suspend ang final exams po as punishment?" T
anong nung isang opisyal.
"P-Po? Wa`g po."
Napatingin ako kay Princess na hanggang ngayon eh walang kimi sa tabi ni Lauren.
"Kung ganun... ano ba talaga ang nangyari?"
"K-Kasi po... si Lauren!" Tinitigan ko si Lauren. "Pinakalat niya through pamphl
ets na may anak na daw ako at nilalandi ko ang substitute prof namin."
Nag-iba ang ekspresyon ng mukha ni Lauren.
"Totoo ba yun?"
"Totoo po. Totoo naman kasi yung mga sinabi ko eh."
SIGN 48~
Summer: di na bumabalik yung tao!
"Anong totoo? Hindi po. Sige nga... anong ibidendya mong may anak ako?"
"I did not say anything like that. Ang ibig kong sabihin ay totoong nakikipaglan
dian ka sa kay Prof Lex, diba Princess?"
Tumango naman si Princess. Pucha!
"See?"
"Hindi po totoo yun."
Tiningnan ako ng dalawang opisyal.
"Hindi po totoo yun!"
Grabe... Grabe... Kinakabahan na ako.
"Kung hindi yun totoo, eh ano `to?" Sabay abot sa mga opisyal ang lagpas sa lima
ng litrato namin ni Lex.
Yung nasa library... Yung hinabol niya ako with the balloon... and etc. SHET!
"Ano `to?" Sabay abot ng discipline officer sakin.
Bahagyang nakangiti pa si Lauren sakin.
Napapikit ako, "This is a misunderstanding..."
"Kailangan naming ipatawag yung substitute professor na ito..."
"Wa`g na po!"
"Bakit? May tinatago ba kayo?"
Nagkatinginan sina Lauren at Princess.
"O sige! Ano naman ngayon kung may relasyon kami?" Bwusit! Kainis na mga taong `
to.
Expel na kung expel! Sira na naman buhay ko. Pucha naman talaga `tong mga taong
`to.
"May gusto siya sakin kaya hinabol niya ako... Ganun lang yun... At ano naman ng
ayon kung ganun nga?"
Tiningnan ako ng dalawang opisyal. Ewan ko ba kung nabigla sila o namangha sila
sa sinabi ko.
"Happy now?" Sabay tingin ko kay Lauren at Princess.
Lalong lalo na kay Princess! Siya yata yung naglaglag sa akin dito.
"Ano naman ngayon? Bakit? Siya pa ba ang prof ko? di na diba?"
"Okay... Miss Romero. we`ll have to contact Mr. Santos, come back here this afte
rnoon."
"Sir, wa`g na po!"
"We need to contact him! Para malaman natin kung nagsasabi ka ba ng totoo."
Umismid ako nang lumabas na kami sa office.
"Ano Lauren, Princess? Masaya na kayo?"
"Oo!" Sagot ni Lauren sabay tawa.
Ang peste talaga ng babaeng `to.
"Ano ba talagang problema mo, Lauren? Galit ka parin ba dahil ako ang dahilan ng
paghihiwalay niyo ni Kevin?"
Nakangiti parin siya habang nagkikibitbalikat.
"Ikaw naman, Princess? Anong problema mo sakin, huh?"
Di siya umimik.
"Bagay lang yan sa`yo dahil malandi ka..." Sabi ni Lauren.
"Kung bagay `to sakin... Eh ikaw? Bagay lang sa`yo yung nangyari sa`yo noon dahi
l napaka suwapang mo!"
She slapped me.
"Sige pa! Magalit ka pa! Guilty ka lang eh! Ipagpatuloy mo yan, Lauren! Para lal
ong di ka na balikan ni Kevin... Kung tutuusin, sayong sayo na siya eh... kahit
ngayong andito na ako. Pero dahil sa ugali mo, di na bumabalik yung tao!"
Umalis na ko. I didn`t bother to slap her back. Wala na akong time para makipag-
away muli sa isang bitter na tulad niya.
SIGN 49~
Summer: He denied me.
Sa labas pa lang ng office, may kakaiba at pamilyar na amoy na akong naaamoy.
Sa labas pa lang, may aura na akong nahahagilap.
"Andito na si Ms Romero..."
Pumasok ako sa DSA office. Nakita ko si Princess, Lauren, TATLONG DISCIPLINE OFF
ICER, Ang Prof namin sa Philo at syempre... Si Lex.
OMG! Eto ang pinakaunang pagkakataong nagkita kami simula nung nagtalo kami sa r
estaurant.
Nagkatinginan kami. I looked away. I don`t know if he did too...
"Mr. Santos.. Kilala mo ba si Summer Romero? Estudyante mo siya nung substitute
ka diba? Sabi ni Ms Lauren Garcia, may relasyon daw kayo ng estudyante mo... tot
oo ba ito?
Kinabahan ako ng sobra-sobra.
Kung sasabihin ni Lex na meron, masisira ako. Kung sasabihin niyang wala... hind
i niya naman siguro ako ide-deny... diba?
"Wala."
DIBAAAA?
"Wala po kaming relasyon." Straight ang tingin niya sa discipline officer.
WHAT?
OKAY!
WHAT?
Pati yata sina Lauren ay nabigla.
"Ganun naman pala eh..." Sabi ng Prof namin. "Edi walang problema. Simpleng cat
fight lang yun ng mga estudyante."
Tumango ang discipline officer.
"Kung ganun, ano `tong mga larawan na ito?" Sabay abot sa mga larawang galing ka
y Lauren.
"Binigay ko lang po yung balloon para sa pamangkin niya. At nakipagkwentuhan lan
g ako sa library."
Panay ang titig ko kay Lex kahit di siya makatingin sakin.
"Wala po kaming relasyon. We hardly know each other." Dagdag niya.
Tumango ang tatlong officer.
BAKIT LEX? Anong nangyari? Anong nangyayari?
Natulala ako sa mukha ni Lex. Hindi ko namalayang napaluha ako, agad ko `tong pi
nunasan habang wala pang nakakahalata.
"Okay, you can now leave... except for Ms. Romero..."
Umalis si Lex nang di man lang tumitingin sa akin.
Umalis na rin ang prof ko, kasama sina Lauren at Princess.
Tulala ako sa kinauupuan ko habang nakakaharap ko ang mga opisyal.
"Are you trying to destroy someone`s name, Miss Romero?" Tumaas ang tono ng bose
s ng opisyal.
Oo nga! Pinoprotektahan ba ni Lex ang kanyang pangalan kapalit sa akin? Ganun ba
yun?
Sa bagay, sino nga ba naman ako para protektahan niya kapalit ang dignidad niya
bilang tao?
Ang tanga tanga ko talaga. Syempre... di niya kayang sirain ang pangalan niya pa
ra sakin.
Syempre... sino ba ang gagawa ng ganun para sa aking ang selfish-selfish?
Napahagulhol ako sa loob ng office kahit di ko pa sinasagot ang tanong nila.
"You ALMOST brought someone`s name in vain! Do you think that`s good? Masisira a
ng pangalan ni Mr. Santos kung hinayaan ka naming magsalita kanina without calli
ng his attention!"
"Sir-" Hinihingal ako habang humihikbi.
"What do we do now? Suspend you from the classes? Suspend you from the final exa
ms? Expel you!?"
Hikbi parin ako ng hikbi.
Hindi ko na alam kung bakit ako umiiyak. Dahil ba nadeny ako ni Lex? Dahil ba na
saktan ako sa sinabi niya? Dahil ba natatakot ako sa mga sinasabi ng discipline
officers? Bakit kaya?Siguro dahil lahat yata ng pagkakamali ng mga ex ko ay naga
wa ng taong pinakamamahal ko - hindi ko pa yun inaasahan.
Natatakot na akong... masira ulit ang buhay ko. And the root cause of this thing
s right now... is LOVE... again...
This is the greatest... and the worst... destruction of my life ever.
And Lex was the greatest... and best... love I have ever found in my entire life
.
He cheated. He lied. And still, I`m loving him now.
Pero sobra sobra na yata `to. If I want a peaceful life, I should give up someth
ing great. And that is... him.
Hindi ako pumasok sa klase. Kahit next week na ang finals, di ko na ininda yun.
Ayokong pumasok dahil kahit sa mismong corridor namin ay marami ng nakikiusisa s
a akin, paano kung papasok pa ako sa room.
Nakasalubong ko si Kevin, di niya ako pinansin.
Argh!
Tapos, sina Nadine at Aliyah.
"Summer, saan ka pupunta?" Napatingin sila sa bandang likuran ko. "4pm na ah. Di
ba may pasok ka pa?" Tanong ni Aliyah.
Napatingin din ako sa likuran, I saw Lex`s sports car.
So, he`s still here. Tamang-tama. Lalabas ako sa school na `to. Sana makulong na
siya dito at magpakasaya dahil hindi tuluyang nasira ang dignidad niya. That`s
not sarcasm, okay?
"Di na muna ako papasok. I`ll be fine." Linagpasan ko silang dalawa. "He denied
me." Dagdag ko.
SIGN 50~
Summer: I LOVE YOU, LEX ANDREW SANTOOOOOS!
Umalis na ako sa school. Pati yata security guards eh kilala ako dahil panay ang
titig nila sa akin. Kulang na lang akusahan nila akong nag-iwan ng bomba sa loo
b ng school.
Napaupo ako sa isang tagong coffee shop - at talagang sa pinakaside pa nito para
walang makapansin. I faced the wall and I stared on my phone.
*KRIIIING!*
Gette`s calling.
Nagsimula na namang tumulo ang mga luha ko.
"He-llo Gette?" Napahikbi ako.
"Summer, are you okay? Nalaman ko kina Aliyah na-"
Narinig niya ang paghikbi ko.
"Gette, di ko na kaya. I give up."
"Shhh. Summer?"
"I give up with Lex! He is one of those guys..."
"Bakit? Anong nangyari?"
"He denied me. Napahiya ako. Nasaktan ako." Sabi ko.
Di ko na narinig ang boses ni Summer. Mukhang hinayaan niya na lang muna akong u
miyak.
Ilang sandali, nagsalita siya...
"Summer, tahan na. Umuwi ka na lang muna sa inyo. Pupuntahan kita diyan. Tsaka,
the thing about your school... lumipat ka na lang ng school. Okay?"
Hindi ako makasagot dahil hindi ko naman alam kung anong sasabihin ko.
"W-Wait... Asan ka ba? Umuwi ka na muna. I promise, I`ll go there. Rico will dri
ve for me."
"Okay, Gette."
Binaba ko na ang phone ko at nag-isip kung uuwi na ba talaga ako.
Kaya lang, naabutan ako ng 6PM sa coffee shop na iyon. Gabi na sa labas at dumar
ami na rin ang tao dito.
Lumabas na ako sa coffee shop para uuwi na sana. Kaso, wala akong mahanap na tax
i dito at kailangan ko pang maglakad papunta sa sakayan ng jeep.
*Krrrriiing!*
Kinilabutan ako nang nakita kong si Lex ang tumatawag. Pinatay ko ang cellphone
ko at naglakad patungo sa sakayan ng jeep.
Gabing-gabi na. Busy ang mga taong nakakasalubong ko. Ang sakit na ng mga paa ko
. Ang sakit na rin ng puso ko. Feeling ko, eto na yata ang time na pinakanabigo
ako.
A yellow lamborghini parked at the jeepney stop. Agad akong nag panic at gusto k
ong tumakas.
Pero agad naman lumabas yung driver para hilahin ako.
I slapped him. I slapped Lex.
Hindi siya agad nakatingin sakin.
"Okay! I`m sorry. Hindi ako galit sa`yo." Sabi ko habang nararamdaman na naman a
ng pagpo-produce ng luha ng mga mata ko. "Alam kong... wala naman talaga akong h
alaga sa`yo. At kasalanan ko kung ba`t pa ako umasa. Just leave me alone. Don`t
just pull me when you want to!"
Tinalikuran ko siya pero hindi ako makapagwalk-out dahil hawak parin niya ang br
aso ko.
"Lex! Tama na. Please." Umiiyak na ako ng todo ngayon.
Umamba siyang pupunasan ang luha ko pero sinapak ko ang kamay niya.
"Ano, Lex? Kaya mo ba ako dineny kanina dahil gusto mo lang makuha ang last sign
?"
"NO!" Sabi niyang bigla.
Umiling siya.
"No!"
Tulala siya sa kawalan.
Binawi ko ang kamay ko.
Hinawakan niya naman ang magkabilang braso ko.
"I told you, I will never do anything like that. Hinding-hindi ko ko-kumpletuhin
ang signs dahil ayoko sa sign na yun!"
"Then why did you deny me? Para masaktan ako?"
"I denied-"
"Oh yes! Of course, sorry Lex." Iniba ko ang tono ng boses ko. "Sorry. Alam kong
masisira naman talaga yung pangalan mo kung hindi mo yun ginawa. Pero... nasakt
an ako. I`m sorry."
Nagtangka ulit akong bawiin ang mga braso ko sa pagkakahawak niya pero masyado `
tong mahigpit.
"I denied you because I thought it was the best thing I can do for you. Kung ina
min ko bang gusto kita, anong mangyayari sayo? Aakusahan kang malandi? Tapos, ma
eexpel ka? I would never let that happen."
Natigilan ako.
"I told them everything." Tinitigan ko siya.
Nakikita ko sa mga mata niyang pinipigilan niya ang mga luha niya. Naalala kong
mejo iyakin siya dahil nung nasa resort pa kami, umiyak siya sa harapan ko.
"Sinabi nila, sinungaling ako... dahil gumagawa ako ng istorya. I-I know, I`m no
t blaming you. I blame myself for being so stup1d!"
Bigla niya akong hinalikan. Unti-unti ko yatang nakalimutan na nasa kalsada kami
, di man sa gitna, may mga tao paring nakakita.
"That`s enough, Summer."
Umiyak parin ako kahit pagkatapos ng halik niya.
He looked so weak right now. And I pretended that I`m strong and firm.
"I love you so much." Sabi niya. "Narinig mo naman siguro ako diba, I love you..
. I`ve never been this selfish in my life, and it scares me. I love you too much
to let go."
Nagtangka ulit siyang punasan ang luha ko pero sinapak ko na naman ang kamay niy
ang paparating sa pisngi ko.
I would never let him complete the signs.
Though, I`m in love with him too.
"Kahit kailan, di ko pa naramdamang ganito ako ka desperado sa isang babae. Sa i
sang babae pang katulad mo na ayaw na ayaw ko noon. You stomped on my ego, you a
re hurting me physically... and emotionally. Kung ibang babae ka, siguro matagal
na kitang iniiwas-iwasan. Kaya lang, ano `tong ginagawa ko? Sinasadya ko ang la
hat para lang makita ka ulit."
Umiyak pa ako lalo habang pinapakinggan ang eksplenasyon niya.
Para kaming mga gag0 dito sa kalsada, nagdadramahan.
"And now, narealize kong..."
Kinabahan ako.
"Narealize kong... dahil sa pagiging selfish ko, dahil sa pagiging desperado ko.
.. nasasaktan na kita. I`m sorry."
He hugged me.
Pumiglas ako pero wala na akong lakas para makawala sa hipit ng yakap niya.
"Please, tell me you love me!" Sabi niya habang tinitingnan ang lumuluhang mga m
ata ko.
And for the third time, he tried to wipe away my tears, but I did not let him ag
ain.
"Alam ko. I ruined your life. I`m guilty. Alam kong importante sayo ang schoolin
g mo."
Tulala siya habang umiiyak parin ako.
"Do you think you`d be better off without me?" His voice broke.
Pinunasan ko ang luha ko. Hindi ko alam kung ano ang sasabihin ko.
Mahal ko siya. Mahal na mahal-
"I think you`d be better off without me." Yumuko siya at yinakap ulit ako. "Pase
nsya na kung masyado akong makasarili. Go on with your life now."
Tiningnan niya ako. It was like he was seeing me and looking at me for the last
time.
He sighed.
Tinalikuran niya ako. Umiyak ako lalo. Tinalikuran ko na rin siya. Hindi ko kaya
ng makita ang sportscar niyang tumakbo sa kabilang direksyon sa tinatahak ko.
I was crying still...
Tiningnan ko ang paligid, maraming taong walang pakealam. They`re going on with
their life without knowing that I`m here... losing my life. Losing Lex.
Habang naglalakad ako, naisipan kong tumingin sa likuran. Wala na ang sportscar
niya. Tiningnan ko ang mga tao, wala na rin siya.
"Bakit ko ba siya pinakawalan?" Tanong ko sa sarili ko. "I said because he was r
uining my life?"
Ang tanga ko. Paano masisira ang buhay ko? Dahil ba sira ang pangalan ko sa eskw
elahan namin? Ganun ba yun?
Hindi naman yung paaralan ang buhay ko eh. And I slowly realized, that Lex was p
art of my life... He played the biggest part of my life... AT KAPAG WALA SIYA, M
AWAWALA NA RIN ANG PINAKAIMPORTANTENG PARTE NG BUHAY KO.
"Para!" Pumara ako ng jeep.
Loka! Ba`t papara ka ng jeep? Taxi dapat. Hinayaan ko ang sarili kong sumakay sa
jeep na papunta sa daanang tinahak ng sportscar ni Lex.
"Manong, matagal ba `to?" Tanong ko habang traffic.
"Oo eh. Nagmamadali ka ba hija?"
"Opo."
Lumabas ako sa jeep at pumara ng taxi.
"San ma`am?"
"Uh.. Nakita mo ba yung yellow lamborghini? Yung sportscar na-"
"Ahhh. yung nakapark dun kanina?" Sabay turo sa kinatatayuan namin kanina ni Lex
.
"Opo. please? Saan yun pumunta, manong?"
Nag drive naman siya agad.
Binuksan ko ang phone ko. May tumatawag agad. It was Gette! I cancelled her call
then I turned to Lex.
"Sh1t~ Patay ang phone niya."
I cancelled another call from Gette.
"Manong saan po ba yun pumunta?"
"Uhh. Dito yung daan niya kanina eh... Sana na traffic yun. Bakit ba hija? Ay ay
un-" Tinuro niya ang sportscar ni Lex sa unahan namin.
Nag green ang lights kaya nag GO!
"Manong, bilisan niyo po!" Sabi ko.
I`m getting impatient.
I tried to call Lex again, wala parin.
"Shucks!" Nag red ang light!
Taena! We`re caught up in trafic.
"Hija, maabutan ulit yun ng traffic dun sa kabilang kanto-"
"Okay manong, hahabulin ko na lang po!" Inabot ko na ang lahat ng pera ko sa dri
ver.
Wala na akong pakealam.
Tumakbo ako ng tumakbo. For God`s sake! I felt happy nung mejo natagalan siya da
hil sa ibang sasakyan.
"LEEEEEEEEX!" I know, right! I`m stup1d!
Ba`t ko ba tinatawag eh di rin ako maririnig! Takbo ako ng takbo. Hindi ko na na
raramdaman ang pag hingal ko o kahit anong pagod sa paa. Tumatakbo ako habang um
iiyak.
"LEEEEEEEEEX!" Nasira na talaga ang vocal chords ko.
Nasa gitna na ako ng kalsada.
"LEEEX~!"
Tumigil ako sa pagtakbo.
"LEX~!"
Nakita kong tumigil ang sports car. I was so happy. This is the happiest moment
of my life! Sobra!
"Nakita kong lumingon siya sakin."
I gave him the sweetest smile. Kahit na umiiyak ako at di na ako sigurado sa its
ura ko, bahala na.
"I LOVE YOU, LEX ANDREW SANTOOOOOS!" Bahala na kung mawalan ako ng boses forever
. Ang importante, nasabi ko yun.
His car drifted. Nag u-turn kahit di pwede. Pumunta siya sa kabilang intersectio
n, I watched him as he drifted his car very fast... Ambilis.
He was heading this way. Mali yung ginagawa niya dahil sa one-way ang kalsadang
tinatayuan ko.
ONE-WAY ANG KALSADANG TINATAYUAN KO!
I turned around... May nakita akong truck... It was, I`m sure, heading towards m
e. Habang papalapit `to sakin, nakikita ko ang driver nitong natutulog. I AM TOT
ALLY DEVASTATED.
Lumingon ako sa sportscar ni Lex, it was gone. And the next second... It was cra
shing with the ten-wheeler truck that should, in any minute now, kill me.
"Lex~" My tears flowed.
Ang sportscar niya ay nagmula sa right side ko, binangga ang truck sa harapan ko
at tumilapon ang dalawa sa left side ko. THIS HAPPENED ALL BEFORE MY EYES.
Habang tinitingnan ko ang sportscar niyang binabangga ang truck na nasa harapan
ko na ng mga oras na yun. AKO DAPAT YUNG NASAGASAAN! BAKIT NIYA BINANGGA!?
Nag slowmotion sa akin ang lahat ng nangyari. I cannot imagine this. I cannot be
lieve this. Can someone wake me up from this nightmare?
Nakanganga lang ako at tulala. Ito ang gabing umiyak ako ng sobrasobra. Ito ang
pinakamaraming luha na naiyak ko sa tambuhay ko. Habang nakikita ko ang mga poli
ce na dumarating at nagtatraffic. Marami na ring sumasaway sa akin na umalis na
sa kinatatayuan ko.
I glanced at the sportscar. It was totally destroyed by the tenwheeler truck.
May mga ambulansyang dumating... naglakad ako patungo sa sportscar at tenwheeler
na nagsalpukan. The policemen stopped me.
And I saw blood... from the sportscar.
Last Sign~
Dumilat ako at naamoy ko ang pabango ni Lex. Mataas na pala ang araw. Kahit tina
tabunan ang araw ng mga dahon, nakikita ko parin ito. Gumalaw ako para makita an
g kasama ko.
"Good morning!" Ngumiti si Lex.
Ngumiti rin ako.
Summer na at nasa Sortee ulit kami ni Lex.
Nakaligtas siya sa aksidente. Nahospital naman siya pero milagrong walang malaki
ng damage sa kanya. Buti na lang talaga, dahil kung hindi, baka mawalan na ako n
g pag-asa.
Umupo ako ng maayos sa duyang hinihigaan namin. Ginawa ko palang unan ang braso
niya. Kawawa naman siya, kagabi pa kasi kami dito at di ko namalayang nakatulog
na pala ako. Linagyan din pala niya ako ng kumot, kaya pala wala akong naramdama
ng lamig.
"Ah..." Sabi niya sabay kuha sa braso niyang ginawa kong unan.
"Sorry..." I rubbed my eyes.
Umupo na rin siya.
"Ba`t di mo naman kinuha kagabi? Sana di mo ko hinayaang makatulog ako sa braso
mo, yan tuloy-" Tiningnan ko siya pero nakangiti lang siya sakin. "-ano? May dum
i ba ako sa mukha?"
He shook his head.
"Ayan ka na naman ah... Nakakainis ka na. Ginagawa mo na ang lahat ng gusto ko.
Di ka ba natatakot na baka ma-spoil mo ko niyan?"
"Hindi naman... Gusto ko rin naman yun eh."
Napailing ako.
"Since di ko na complete ang 24 signs, gagawin ko na lang ang lahat na gusto mo.
" Sabi niya.
"Ang OA mo... di mo naman kailangang makuha ang signs eh. Nasa akin parin ang hu
ling desisyon..."
Tinitigan ko siya.
"Di mo naman kailangang kumpletuhin yun eh, kasi... mahal na kita."
Ngumiti siya at niyakap ako.
Pagyakap niya, hindi ko alam kung bakit ako napaluha. Nakapagtataka, dahil masay
a naman ako... pero umiiyak ako.
"B-Bakit?" Tanong niya habang hinaharap ako.
I wiped my tears.
"Wala. hehe. Drama lang. Masaya lang ako."
He looked at me straight in the eyes, then he tried to wipe my tears.
Ngayon, hinayaan ko na siyang punasan ang mga luha ko. It was... the moment... I
`ve been waiting for.
"Ganito lang ang gusto kong mangyari... ang punasan ang luha mo dahil masaya ka.
Ayokong nakikita kang nasasaktan... lalong lalo na, kapag ang dahilan ay ako."
Hunghang talaga `tong boyfriend kong `to. Kung gusto niyang magsama kami ng maha
bang panahon, hinding hindi niya yun maiiwasan... kahit di man niya ako sasaktan
, di niya maiiwasang makita akong umiiyak.
"Kaya... Summer, please, if you can, hold your tears when your sad. Because I do
n`t think I can forgive my self if I see you crying."
Tumawa ako pero mas lalo akong naluha.
"gag0, di naman yun maiiwasan." Tumawa pa ako.
Seryoso naman ang mukha niya.
"O sige na... Kakayanin ko yang hinihingi mo. Tingnan ko lang kung kaya ko. Sigu
ro, kaw naman `tong iyakin eh." Tumawa ako.
At yinakap niya ulit ako ng mahigpit.
I hugged him back.
Pinikit ko ang mga mata ko para maiwasan kong lumuha ulit. I wanted him on my li
fe... and I`ll do everything to make him stay on my life.
Even if it means everything. And that is the only thing I can promise him.
The Summer is Over. The End. ?
REMEMBERING SUMMER
24 Signs of Summer After Story
PLEASE DONT CLAIM THIS AS YOUR OWN STORY. And please dont redistribute
this without asking permission. THANK YOU. ENJOY!
www.jonaxxstories.blogspot.com
Lovelots, Jonah(jonaxx)
The Awakening
Summer: Gising
na si Lex?
Dumilat ako at naamoy ko ang pabango ni Lex. Mataas na pala ang araw. Kahit
tinatabunan ang araw ng mga dahon, nakikita ko parin ito. Gumalaw ako para
makita ang kasama ko.
"Good morning!" Ngumiti si Lex.
Ngumiti rin ako.
Summer na at nasa Sortee ulit kami ni Lex.
Nakaligtas siya sa aksidente. Nahospital naman siya pero milagrong walang
malaking damage sa kanya. Buti na lang talaga, dahil kung hindi, baka
mawalan na ako ng pag-asa.
Umupo ako ng maayos sa duyang hinihigaan namin. Ginawa ko palang unan
ang braso niya. Kawawa naman siya, kagabi pa kasi kami dito at di ko
namalayang nakatulog na pala ako. Linagyan din pala niya ako ng kumot, kaya
pala wala akong naramdamang lamig.
"Ah..." Sabi niya sabay kuha sa braso niyang ginawa kong unan.
"Sorry..." I rubbed my eyes.
Umupo na rin siya.
"Ba`t di mo naman kinuha kagabi? Sana di mo ko hinayaang makatulog ako sa
braso mo, yan tuloy-" Tiningnan ko siya pero nakangiti lang siya sakin. "-ano?
May dumi ba ako sa mukha?"
He shook his head.
"Ayan ka na naman ah... Nakakainis ka na. Ginagawa mo na ang lahat ng gusto
ko. Di ka ba natatakot na baka ma-spoil mo ko niyan?"
"Hindi naman... Gusto ko rin naman yun eh."
Napailing ako.
"Since di ko na complete ang 24 signs, gagawin ko na lang ang lahat na gusto
mo." Sabi niya.
"Ang OA mo... di mo naman kailangang makuha ang signs eh. Nasa akin parin
ang huling desisyon..."
Tinitigan ko siya.
"Di mo naman kailangang kumpletuhin yun eh, kasi... mahal na kita."
Ngumiti siya at niyakap ako.
Pagyakap niya, hindi ko alam kung bakit ako napaluha. Nakapagtataka, dahil
masaya naman ako... pero umiiyak ako.
"B-Bakit?" Tanong niya habang hinaharap ako.
I wiped my tears.
"Wala. hehe. Drama lang. Masaya lang ako."
He looked at me straight in the eyes, then he tried to wipe my tears.
Ngayon, hinayaan ko na siyang punasan ang mga luha ko. It was... the
moment... I`ve been waiting for.
"Ganito lang ang gusto kong mangyari... ang punasan ang luha mo dahil
masaya ka. Ayokong nakikita kang nasasaktan... lalong lalo na, kapag ang
dahilan ay ako."
Hunghang talaga `tong boyfriend kong `to. Kung gusto niyang magsama kami
ng mahabang panahon, hinding hindi niya yun maiiwasan... kahit di man niya
ako sasaktan, di niya maiiwasang makita akong umiiyak.
"Kaya... Summer, please, if you can, hold your tears when your sad. Because I
don`t think I can forgive my self if I see you crying."
Tumawa ako pero mas lalo akong naluha.
"gag0, di naman yun maiiwasan." Tumawa pa ako.
Seryoso naman ang mukha niya.
"O sige na... Kakayanin ko yang hinihingi mo. Tingnan ko lang kung kaya ko.
Siguro, kaw naman `tong iyakin eh." Tumawa ako.
At yinakap niya ulit ako ng mahigpit.
I hugged him back.
Pinikit ko ang mga mata ko para maiwasan kong lumuha ulit. I wanted him on
my life... and I`ll do everything to make him stay on my life.
Even if it means everything. And that is the only thing I can promise him.
"Summer!" Someone tried to pull my hair. "Summer!"
I rubbed my eyes. Then tried to focus.
"Summer, gumising ka na!" Sabi ni Aliyah at mukhang nagmamadali.
Nakatulog na naman pala ako sa ospital.
"Gising na si Lex!"
Nanlaki ang mga mata ko.
"Gising na si Lex?"
Hindi ako makapaniwala sa narinig ko. Gising na si Lex! Tatlong linggo siyang
tulog at comatose. Finally, gising na siya!
Napaiyak ako sa tuwa. Tinatahan ako ni Nadine at Gette dito habang
nakakaharap ko si Aliyah na excited na rin.
Tatlong linggo akong naghintay sa paggising niya. Halos di na ako umuuwi at
pumapasok sa schol. Pero nagpunta talaga ako sa exams namin dahil kailangan
ko yung gawin. Halos dito na rin ako sa hospital natutulog. Puyat ako araw-
araw sa kakaisip at kakaiyak sa nangyaring car accident sa kanya. Kung hindi
ko siya hinabol, kung di ako muntik masagasaan, hindi `to mangyayari sa
kanya. Hindi niya babanggain ang truck na yun para lang maligtas ako!
Kasalanan ko ang nangyari! At ngayong gising na siya... narealize kong
nabigyan talaga ako ng pangalawang pagkakataon.
1st~
Summer: You`re welcome.
Napanganga ako habang pinapakinggan ko ang sinabi ng doctor. Kasama ko
ang mama at papa ni Lex, si Aliyah, Gette, at Nadine, at si Kyla.
"Continuous Amnesia and Selective Amnesia yung diagnosis ko sa kanya. I am
not quite sure if he has the two at the same time. I-chi-check ko pa kung gaano
ka lala yung nangyari para maapektuhan ang long-term memory niya. If he`s
unlucky, maaring maging permanent ang amnesia. But I guess, it`s impossible.
I`ll check it now."
"A-Amnesia?" Sabi ng mama ni Lex.
"Yes po... but then, makikilala niya naman po kayo. Hindi naman kasi
generalized ang nangyari. Continuous and selective lang po. Maaring
makakalimutan niya ang isang timeline, one period of time... Like, last
christmas till this day... Don`t worry, it won`t cover his whole memory."
Napabuntong-hininga kaming lahat. Salamat naman. Pero kinabahan parin ako.
"Let`s just see kung aling parts ba ng memory niya ang naalala pa niya. You
can visit him already."
Agad pumasok si Kyla sa loob. Pumasok na rin kami. Yinakap ni Kyla si Lex.
"Lex, how are you?" Naluha pa ito.
Ako naman, di ako makagalaw sa gilid. Kinakabahan ako.
"I-I`m okay." His voice seemed tired.
Umupo siya at hinawakan ang ulo.
"How are you feeling?" Tanong ng mama niya.
"Okay lang... mejo masakit ang ulo ko. What happened?" Sabay pagtataka.
"You were involved in a car accident. You were hit by a tenwheeler truck."
Natigilan siya.
"Ano? Ba`t wala akong maalala?"
Nagkatinginan kaming lahat.
Kinabahan ako.
He did not remember why he did that!
"May amnesia ka." Sabi ng papa niya.
"Ano?"
Ininda niya ulit ang sakit ng ulo niya.
"Wha-What happened? What car am I using?" Tanong niya.
"The yellow lamborghini, Lex." Sabi ni Kyla.
"What?? Ang lamborghini? Nakainom ba ako?"
"Hindi."
Tiningnan ako ng mama at papa ni Lex.
"You were with her... that time."
Natoon ang tingin ni Lex sakin. Hindi siya nagbigay ng kahit anong
ekspresyon. Tiningnan niya lang ako. I was staring at him too. But I can feel
my tears again - pero pinigilan ko ito.
"Dinala niya ako sa hospital?" Tanong niya.
HA? HA?
"Thank you, Miss-"
OMG! Nabigla kaming lahat. Kahit si Kyla ay nabigla sa sinabi ni Lex.
"Lex! She`s Summer!" Sabi ni Aliyah.
Lex stared at Aliyah.
"Summer?"
Yumuko ako para pigilan ang luha ko.
"You`re welcome." Then I walked out the room.
2nd~
Summer: Sinungaling ka!
"Summer!!!" Sobrang bilis ng takbo ko.
Ito ang pinakakinakatakutan kong mangyari - ang hindi niya ako makilala.
Hindi ko na rin alam kung saan ko pa nakukuha ang tubig na galing sa mga
mata ko. Hindi ako sigurado kung sapat ba yung nainom kong tubig para
maluha ng ganito.
Yinakap ako ni Gette.
"Summer, maalala ka rin niya. Sure ako dun!" Sabi ni Aliyah nang naabutan na
nila ako.
Tumango ako.
"Oo, maalala niya ako. Pero ang sakit lang nung sinabi niya. Ang sakit pala
pa`g di ka maalala ng taong mahal mo."
Pilit kong iniisip na maalala niya rin ako. Hindi ko rin alam kung dapat ba
akong magpakita sa kanya o magtago na lang muna. At nagkasundo na rin kami
ng mama at papa niyang wa`g na lang muna sabihin sa kanya ang tungkol sa
akin. Baka daw lalong malito ito at lalong di maalala ang lahat.
Nakalabas siya sa hospital one week later. Ang sabi ng doctor, mga dalawa
hanggang anim na buwan ang tantya niya at maalala na ni Lex ang lahat ng
missing parts ng memory niya.
Kaya minabuti kong sumama na lang sa tour ng course ko para naman
makaabot ako sa mga subject na nahuli ko. Buong summer, ginugol ko sa pag-
aaral at kung anu-ano pa. Di ko rin nadadalaw si Lex-- ang nakakatawa pa ay
lagi kong naiisip na sana isang araw, hanapin niya ako dahil may naalala na
siya.
Pero walang araw na ganun ang nangyari. Habang tumatagal, lalo ko siyang
nami-miss.
"Summer, sumama ka sa Sortee!" Sabi ni Aliyah sakin.
"H-Huh? Bakit?"
"Birthday nung papa ni Lex bukas! Baka makita mo si Lex dun!"
Naalala kong birthday nga ng papa ni Lex this times... yung mga araw ng
summer na tag-ulan. Naalala ko yung araw na tinakbuhan ko siya sa ulan. Inis
na inis ako sa kanya nun dahil nalaman kong peke yung mga signs na nakuha
niya. Tingnan mo nga naman, anong ginagawa ko ngayon? Ako pa ang
pupunta...
"Uh... Lex, eto nga pala si Summer... Naalala mo ba siya?" Siniko ako ni
Aliyah habang ipinapakilala.
"Oo. Ako si Summer." Ngumiti ako.
Tumango siya, "Ba`t ka nandito?"
Ah. Okay. :(
"Ahh. Kasi... dinala ko siya... Pinsan ko siya eh."
"Ahh. Ngayon ko lang nalaman na pinsan mo pala yung sumagip sakin.
Salamat ah?" May hawak-hawak pa siyang goblet at tinalikuran kami.
"L-Lex! Busy ka ba?" Sabi ni Aliyah.
"Uh... di naman. Bakit?"
I looked around. Maraming tao ngayon, pero mas marami parin yung party
noon.
"K-Kasi...." Tumingin si Aliyah sa akin. "Pwede ko bang ibilin si Summer
muna sa`yo?" Ngumiti si Aliyah kay Lex. "Pupunta muna ako sa bar, mukha
kasing may cute na guy doon!" Sabay turo sa kawalan. "Nakita ko kanina... na
may papasok dun na gwapo. Pwede dito muna siya? Tsaka.. magc-CR din sana
ako eh. Iwan ko muna siya sa`yo."
"H-Huh? Okay!" Ngumiti si Lex sakin at uminom.
Umalis na si Aliyah at kinindatan ako.
Tahimik lang ako kasi di ko alam kung anong sasabihin ko. Wala kaming
mapag-usapan.
"Ba`t di ka sumama kay Aliyah?" Tanong niya.
Nabigla ako at nasiyahan dahil siya na mismo ang nagsimulang magsalita.
"Ah.. K-kasi..." Ano? wala akong masabi.
"Diba magpinsan kayo? Mahilig yun sa mga party at mga lalaki eh. Siguro
ganun ka rin?" Sumulyap siya sakin.
"Hi-Hindi... naman..."
Bigla siyang naglakad patungo sa table kung saan maraming pagkain. Di ako
sanay na tinatalikuran niya nang hindi nagpapaalam, ako pa nga ang nagwo-
walk-out noon eh. Di rin ako sanay sa ginawa kong pagsunod sa kanya.
"Lex," Sabay yakap ni Kyla sa kay Lex. "I`m sorry, I`m late." sinulyapan ako
ni Kyla.
Tumingin na lang ako dun sa cake na nakahanda.
"Summer?" Nag-iba ang ekspresyon ng mukha niya. Akala niya siguro`y
naalala na ni Lex ang lahat.
"Oh yeah, Kyl... Do you know her? She`s Summer. Yung sumagip sakin. I
didn`t know that she`s Aliyah`s cousin."
Unti-unting bumalik ang masayang mukha ni Kyla.
"A-Ahhh. Ganun ba? Oh yeah, I remember!" Lumingon si Kyla sakin at
bumalik din naman agad ang tingin niya kay Lex. "Doon tayo Lex?" Sabay turo
niya kung saan malayo sa kinatatayuan ko.
Sige! Try niyong pumunta doon at susundan ko parin kayo. Susundan ko si Lex
kahit anong mangyari!
"Ahh, kasi... bilin ni Aliyah sakin na samahan si Summer dito. Ikaw na lang
muna, Kyl!"
ERM! Grabe yun ah! Di ko inasahan yung sinabi ni Lex. Mejo napangiti ako
nang bahagya sa sinabi niya. Kahit sa totoo lang, mejo naaalala ko yung noon.
Kaya niya rin ako binantayan non dahil kay Aliyah.
"Ah... Ganun ba? Uh, sige. Balikan na lang kita dito ah?"
"Sure?"
Sumulyap ulit si Kyla sakin. Di ko talaga mapigilang ngumiti kaya sinubo ko
na lang ang isang buong slice ng cake para hindi mapansin ng kahit sino,
napaubo tuloy ako.
"O, okay ka lang ba?" Sabay bigay niya sakin ng isang baso ng wine.
Wine? Ayaw kasi ni Lex na umiinom ako.
Hindi ko natanggap ng diretso ang wine niya kaya linapag niya sa harapan ko.
Tumingin ulit siya sa mga pagkain at tinikman ang kung anu-ano. Umalis na rin
siya sa tabi ko kaya sinundan ko ulit siya.
"Uh, Lex?" Sabi ko habang sumusunod sa kanya sa mga mesa ng pagkain.
"Huh?" Lumingon siya sakin.
I tried to act as normal as possible.
Pero di yata sapat ang pagtawag ko sa pangalan niya para mapanatili ang tingin
niya sa akin.
Ano pa bang magagawa ko? Eh... nawala na ako sa utak niya... sa puso niya rin
kaya?
"Saan ka ba nag summer last summer?" Tanong ko sa kanya. Baka sakali.
Natigilan siya at mukhang nag-isip naman talaga ng mabuti. Kinabahan ako
habang nakikita siyang nahihirapan sa pag-alala.
"Last Summer? Nasa Boracay ako nun, bakit?"
Sandaling tumigil ang aking mundo.
Last Summer? Nasa Sortee lang kami nun! B-Baka, ang ibig niyang sabihin
eh... last last Summer. Ouch!
"I-I mean... Last summer. As in, 2008." I smiled fakely.
"Ah... Oh! Hindi ko maalala eh. Bakit?"
"A-Ahh." Tumango ako.
Yan kasi! Summer eh, nagtatanong ka pa! GRRRR... Nasasaktan ka tuloy.
Halos mabasag ang mga ngiti ko sa kanya nung binalewala niya ulit ako
pagkatapos niyang sumagot at mag tanong ng 'bakit?' kahit mukhang di naman
talaga siya interesado sa sasabihin kong rason.
"A-Ahhh, kasi..." Sinundan ko ulit siya. "Akala ko... naalala mo ko."
Lumingon siya. Ngumiti ulit ako.
"Bakit? Anong ginawa natin?"
"A-Ah... K-Kasi... Nagkakilala tayo, last summer." Bahagyang nabasag ang
boses ko sa huling dalawang salita.
Tumango siya, "Talaga? Saan naman tayo nagkakilala?"
Sa wakas. Naging interesado na siya sa sasabihin ko. Syempre, mayroon akong
naalalang, hindi niya naalala.
"Sa... Sortee... Dito." Ngumiti pa ako.
Tumango ulit siya at tumingin ulit sa mga mesa. "Sa Sortee lang siguro ako,
buong Summer. Boring siguro yung summer na yun." Umalis ulit siya sa tabi
ko.
Mejo... natigilan ako sa sinabi niya. BORING? Anong boring sa summer na
nagkakilala tayo, Lex? Sa tingin niya ba`y di importante yung mga nangyari
dun? Ba`t wala siyang maalala?
Ngayon, naramdaman ko ulit kong gano kasakit makita ang taong mahal na
mahal ka noon, at ngayon nama`y parang kulang nalang ay isuka ka niya.
Pinunasan ko ang konting luha kong lumandas sa pisngi ko.
"Summer," Lalo kong inayos ang mukha ko nang marinig ko si Kyla. "hindi ka
niya maalala."
Sinabi mo pa?
Hindi na ako nagsalit at baka sigawan ko lang ang isang `to.
Nag concentrate ulit ako sa mga pagkain habang tinatanaw si Lex sa kabilang
side ng mesa at ganun rin ang ginagawa.
"Sabi ng doktor..." Napalingon ako kay Kyla. "... maaring di niya na daw ma
retrieve ang memories niya."
Ha? Tapos? What about me?
"Sa sitwasyon niya, magda-dalawang buwan na yung nangyari-"
"Hindi totoo yan!" Sabi ko.
"-tanggapin mo na, Summer. Lex CAN`T remember anything since the
SUMMER OF 2008 till the present! Move on!"
"Sinungaling ka! Di totoo yan!" Pinilit kong hindi bigyan ng emosyon ang mga
boses ko kaya lang hindi ko magawa.
Umiling na lang si Kyla at sinundan si Lex. I`m left here all alone. Lex can`t
remember me. Lex can`t remember everything he did for me. Lex can`t
remember my signs.... Lex can`t remember the last sign that he did not
achieve..... TAMA! maalala niya kaya ako pag binanggit ko sa kanya ang
signs?
Napalingon ako sa gilid at nakita kong umikot na ang dalawa sa mesa at
ngayon, naabutan ulit nila ako.
Mejo, malayo pa sila sa akin pero malakas parin ang radar ko kapag si Lex na
ang pinag-uusapan.
"Yeah, I heard it from Jeremy. Nagturo daw ako ng Philosophy subject. Di ko
nga lang alam kung bakit ko yun ginawa. I mean, I should be teaching some
Economics classes if I want to teach that time. And... I don`t know why I tried
to be a teacher." Tumawa pa siya sa huling sinabi niya.
Halos imassacre ko na `tong mga cake sa harapan ko dahil sa mga sinabi niya.
"Oo nga eh. Tsss."
"That`s why... gusto ko na ring magturo muna. Gusto ko rin kasing maranasan
ulit kung ano man yung naramdaman ko at bakit nagturo pa talaga ako ng time
na yun."
MAG TUTURO ULIT SIYAAAA? YES! Magandang ideya yan. Lex,
susundan kita at pipilitin kitang alalahanin ako..... itaga mo yan sa bato!
3rd~
Summer: Humanda ka...
"Nagturo ka dahil..." Napatingin si Kyla at Lex sakin. "I-I mean, nagturo ka sa
school namin noon."
"Huh? Really? Naging prof mo ba ako?"
"O-Oo!"
Konting saya ang naramdaman ko nung sinabi niya yun.
"Oh, anong mga ginawa ko dun?"
He`s curious!
"Uh, yun nga... nag turo ka."
Ano pa bang sasabihin ko sa kanya? Na nagturo siya para sundan ako? Baka
mabigla ko siya at mas lalong lumayo sakin. Gusto kong sabihin sa kanya yung
totoo, yung tungkol sakin, tungkol samin. Pero maghahanap na lang muna ako
ng mas magandang tyempo, hindi ngayong andito si Kyla.
"Aw." Tumango siya. "I`ll teach in UDP." Sabi niya kay Kyla.
"Oh! Dun? Sige sige." Ngiting-ngiti si Kyla.
Symepre, ba`t di yan ngingiti eh di naman ako taga UDP. Tsaka, mahirap
makapasok dun... paano ako ngayon nito?
Kailangan kong pumasok dun! Kailangan kong sundan si Lex. Pero mahirap
dun! Kakayanin ko na lang. Sana lang tanggapin nila yung records ko, kahit na
may isang sem akong binagsak ang lahat ng subjects, sana matanggap ako.
"Bakit, Summer? Gusto mo na rin bang mag UDP?"
"H-Huh?"
Si Kyla talaga! Nakakainis!
"Uh, hindi-"
"Baka susundan mo si Lex?"
OMG? WTF? Bakit tinanong yan ni Kyla in front of Lex?
"Huh? What do you mean?"
O my God!
"Diba? Why don`t you tell him. You liked him ever since. Simula pa noon,
diba? Kaya lagi kang nandyan kung asan siya?"
Napatingin si Lex sakin. Namumuo na naman ang luha ko. Para akong
pinapaamin sa kasalanang totoong ginawa ko, pero dinagdagan ng mga di
totoong detalye. Lex was still staring at me. And I can sense that he`s
distancing a lot right now.
"A-Ano bang pinagsasabi mo, Kyla?"
Totoo yung sinabi ni Kyla na gusto ko si Lex. Pero hindi ko siya sinundan!
"What are you talking about, Kyla?-"
"Sa gabing nadisgrasya si Lex, bakit andun ka sa scene? Because you were
stalking him?"
Ang mukha ni Kyla ay parang siguradong-sigurado siya sa lahat ng sinsabi
niya. Pinagpapawisan na ako ng malamig at parang bumabaliktad na ang tiyan
ko.
"I wasn`t stalking him! Sinundan ko siya-"
"Sinundan? It`s the same!"
"Sinundan ko siya-" Lex stared at me. May malaking distansya na talaga akong
nakikita sa mga mata niya. "Because..."
I can`t say it.
"You`re his girlfriend ba?" Tanong ni Kyla.
Nakahalukipkip na ito.
Tiningnan ko ang mga tao sa paligid, buti walang nakatingin samin. Tapos, si
Lex naman ang tiningnan ko... ganun parin ang ekspresyon niya.
"Hindi."
True. I`m not his girlfriend. I was never his girlfriend.
Narinig ko ang pagsinghap ni Lex.
"Miss Summer, do you like me?" Kinakausap niya ako na parang bata. "a lot?"
Napatingin ako sa pinakamaamong mukhang nakita ko sa balat ng lupa. It was
like seeing him for the very first time again.
"Oo." I said plainly.
I know, it`s weird. Hindi ko alam kung tama ba yung ginawa ko. Nagpakatotoo
lang naman ako eh. Sa bagay, dapat noon pa ako nagpakatotoo.
He smiled. My tears began to take form.
"Uh, you`re young and beautiful. But, I think you should forget me. I`m too
mature to engage myself in childish relationships."
Tumulo ang luha ko. Nakita ko ang pagkabigla sa mukha niya nang nakita niya
ito. Pero, pinagpatuloy niya parin ang sinasabi niya.
"Puppy love pa lang yan..."
I slapped him hard! Napatingin lahat ng tao sa party.
"OMG, LEX!"
His left cheek turned red.
"Di mo alam kung anong mga sinasabi mo!" I shouted.
"I`m sorry. But that is what I see-"
"That is NOT what you SHOULD see!"
LEX! Please, remember me na! Remember Summer!
He sighed. Nakatingin na talaga lahat ng tao samin. Grabe na ang mga luha ko,
umaapaw.
"Humanda ka..." Sinabi ko yun with the softest voice I can ever use.
Nag walk-out na ako. I was crying a lot. I was crying because of what he said.
Hindi ako umiiyak dahil sinabi niya yun kay SUMMER pa - ang
pinakamamahal niya, umiyak ako dahil sa ugali niya. Kung hindi ako si
Summer, if I was another girl who liked him a lot, ganun din ang sasabihin
niya. Anong karapatan niya para sabihin sa mukha ko na mali yung
nararamdaman ko, na childish ang nararamdaman ko, na puppy love lang `to?
Wala siyang karapatan.
I`ll make sure that he`ll remember me soon. If not, I`ll make sure that he`ll fa
ll
for me again. I`ll make sure that he`ll love me again.
4th~
Summer: this is my last chance!
"Is this your transcript of records, miss..." Tiningnang mabuti nung staff ang
records ko. "Miss Romero?"
"Yes, ma`am!"
Ilang sandali pa niyang tinitigan ang records ko. Hula ko, minumura niya na
yan ngayon. Ang dami kong bad record. Simula high school. Tapos,
dadagdagan pa ng college na transcript of records na puno ng failing marks last
year.
"Why do you want to transfer here?"
Nasa Transferies councilor ako. Ni hindi pa nga ako nakakapagtake ng entrance
exam eh. Ngayon pa ako magti-take. Balita ko kasi, last day na ng entrance
examinations ngayon. Kung alam ko lang na last day ngayon, sana hindi ko
nalang inaksaya ang panahon ko kahapon sa pag-inom. Ayan tuloy, bukod sa
wala pa akong review, masakit pa ang ulo ko.
Ang laki ng campus nitong eskwelahang ito. Dalawang beses yata ang laki nito
sa campus namin. Marami ding estudyante at wala pa akong kilala.
"Sorry, I`m late!" Sabi ko sa proctor.
Nagsimula na kasi ang entrance exam nung ininterview ako kanina. Nakakainis
talaga!
Pumasok ako sa loob ng classroom at umupo sa bakanteng upuan.
Mahaba ang exam. Nosebleed. Kaya lang, masyado kong sineryoso. Bawat
numero, pinag-iisipan kong mabuti ang sagot. Hindi ako pumapayag na hindi
ako buong pusong sang-ayon sa isasagot ko.
Kaya ang resulta...
"Two minutes left!"
I`m still at the number 95 over 275!
Eto na yata ang exam na pinakasineryoso ko sa talambuhay ko. Pero hindi ko
naman alam kung talagang seryoso ang sagot ko sa huling 180 items!
"Kamusta ang exam?" Sinundo ako ni Aliyah.
"Ewan ko." Nakasandal ako sa bintana ng sasakyan niya, binibilang ang
sasakyang dinadaanan namin.
"Ba`t di mo sinabing may entrance examination ka pala ngayon? Eh di sana, di
tayo nagparty!"
"Hindi yun party, Aliyah." I sighed.
Parang hindi ko maatim tawagin ang kahit anong inuman o kainan na party
hanggang ngayon. Para kasing, masyadong masaya ang mga party. Hindi ko
maisip kung paano ako napupunta sa mga masisiyang party kahit hindi naman
talaga ako masaya.
"Okay, then funeral!"
Sumulyap ako kay Aliyah at nakita kong tumawa siya ng bahagya. Sinandal ko
ulit ang ulo ko sa bintana.
"Bakit ba kasi di mo na lang sabihin kay Lex ang tungkol sa past niyo?"
"Kung may isang lalaking di mo naman kilalang lumapit sayo at sasabihing
mahal mo siya, maniniwala ka ba?"
Ilang sandaling tahimik si Aliyah.
"Then, kung ayaw niyang maniwala. You move on!"
"Move on? How many times do I have to move on?"
"Summer, kailangan mo na lang mag move on. Accept things. Move on. That`s
it. That`s the best way. If you are not happy in the place where you are, then
move."
"Ayoko!"
I'm resisting change now!
Hindi naman sa talagang ayaw kong mag move on. Naka move-on na ako!
Tanggap ko na ngang hindi ako maalala ni Lex. Anong klaseng pag mo-move-
on pa ang hinahanap niyo? Ang pagsuko ko?
It`s not like he just lost his memories in a blink of an eye. It`s not like he
choose to forget me. Ako yung may kasalanan kung bakit nawala ako sa isipan
niya, kaya ako din ang maghahanap ng dahilan para bumalik ako sa isipan niya.
Gabi-gabi, ayoko mang aminin, iniiyak ko ang sarili ko sa pagtulog.
My relations with other people are affected.
Alam kong nakakasama ito sa akin. Kaya lang, kailangan ko munang magluksa
ng todo-todo para ihanda ang sarili ko sa lahat ng mangyayari.
"Sum-mer..." Kumatok si mama sa pintuan ng kwarto ko.
"Bukas."
Pumasok siya at umupo sa kama, may dala-dala siyang envelop.
Bigla akong bumangon kasi alam ko kung anong envelope yun.
"Andito na ang result sa exam mo for UDP."
Tumango ako at kinuha ang envelop.
Lord, please! For the life of me!
"I..." May luhang lumandas sa pisngi ko. "failed."
Yinakap ako ni mama, "Okay lang yan! You try again, kay?"
"Ma, this is my last chance!"
"Huh?"
Alam kong hindi na alam ni mama kung anong gagawin niya at anong
sasabihin niya sa akin.
Alam niya rin kasi ang buong storya ng pinagdadaanan ko. Pakiramdam ko
tuloy mas masakit pa ang nangyayari sakin sa mga namamatayan ng boyfriend.
Bakit pa kasi di niya ako matandaan? Kailangan niya akong matandaan! At
kung hindi niya man mabalik yung alaala niya, gusto kong bigyan ko siya ng
mga bagong alaala naming dalawa!
"I`ll find a way, promise! You'll take another entrance exam from that school
next Saturday, okay?"
Hindi ako makapagsalita.
"For now, you can have fun muna! Go to parties. Go shopping! Wa`g kang
magmukmok dito!"
5th~
Summer: Titingnan ko lang.
I finished the exam just on time. Masaya ako dahil nasagutan ko ang lahat, pero
kinakabahan parin ako at baka hindi ko makuha ang last chance na ito.
Next week, pasukan na. Tapos ako, nagti-take pa ng exam. Makukuha ko na
daw ang result mamaya. Pagkakuha ko ng result, agad akong magpapaenrol.
Nakaupo lang ako ngayon sa isang bench dito, hinihintay ang pag dating ni
Aliyah at Nadine. Sasamahan daw nila ako dito ngayong araw.
"Su-Summer?" Naaninaw ko si Dave sa harapan ko.
"Dave?"
"Summer!" Yinakap niya ako. "Ba`t ka nandito?"
Dito nga pala nag-aaral si Dave. Si Dave yung ex ko. Artista siya at sikat na
sikat. Kahit na nasaktan niya talaga ako noong dineny niya ako sa publiko,
hindi ko na maramdaman ang sakit na yun ngayon. Siguro, masyadong masakit
itong kay Lex kaya nakakalimutan ko na.
"Nagtake ako ng entrance exam."
"Huh? Dito ka mag-aaral?"
Tumango ako.
"Great!!! Hindi pa ako nae-enrol! Magiging mag kaklase tayo! Sigurado!"
"Sana nga." At least, may kilala ako sa ibang class ko.
Nakatingin lang siya sakin habang ngiting-ngiti.
"Kamusta ka na? Ba`t ka mag-isa?"
Halata sa kanyang mga mata ang pananabik sa pakikipagkwentuhan sakin.
"Hinihintay ko sina Aliyah. Okay lang naman ako, ikaw?"
"Okay lang din. Maraming projects kaya mejo busy."
Tumango ako.
Katahimikan.
"Naninibago ako sa`yo."
"Bakit?"
"Parang... ang lungkot mo yata."
"Ah..." Pinilit kong tumawa. "Guni-guni mo lang yan.
Tumingin ako sa paligid.
"Dave!" May paparating na grupo sa amin.
Mga kaibigan niya yata.
"Oi! Likayo dito!"
Lumapit sila samin.
"Eto nga pala si Summer. Kaibigan ko."
"Hi Summer!"
Nginitian ko silang lahat.
"Dave, kita tayo mamaya sa tambayan ah!"
"Oo! Sige!"
Tapos umalis din naman silang lahat.
"Gusto mong sumama samin mamaya? May party!"
"Hmmm, hindi ako sigurado eh. Titingnan ko lang."
"Ah... Something`s really weird about you now. May problema ka ba? Nag-
away ba kayo ng parents mo?"
"Hindi. Wala naman. Nukaba!"
Kailangan ko tuloy ngumiti para mapawi na yung pagdududa niya.
"Are you really okay?"
Bago ako sumagot... May sportscar na biglang pumark malapit sa bench na
inuupuan namin.
Kinabahan ako. Bakit ako kakabahan? Hindi ko alam. Wasak na yung sportscar
ni Lex. Tsaka, halatang hindi yan yung sportscar niya. His sportscar was a
Yellow Lamborghini, and that`s one is black.
"Summer, are you okay?" Inulit ni Dave ang tanong niya.
"Yea-" Muntik na akong mabilaukan nung lumabas nga si Lex sa sportscar na
nakita ko.
Marami ding tumitingin sa kanya at para bang namamangha.
Napatayo ako para tingnang mabuti kung siya nga ba talaga yun. I rubbed my
eyes. Looked at him. Stared at him. Siya nga talaga yun.
"Summer?" Napatingin na rin si Dave sa tinitingnan ko.
"Is that your boss? Siya yung lalaki sa Sortee last year ah?"
Lex, look at me! Look at me!
Tumingin din naman siya pero parang wala lang.
"Damn!"
Tumingin ulit siya.
Hindi na ako huminga sa second look niya.
I heard his voice, "Summer?"
Ngumiti ako.
Masaya ako dahil nakikilala niya na ako! Sana nga lang, pati ang alaala niya
tungkol sa akin, bumalik na.
6th~
Summer: gusto ko lang ng bagong environment.
"Summer, ba`t ka nandito?" Tanong ni Lex.
Napatayo ako.
"Uh... nagtake ako ng exam eh. Titingnan ko kung... makakapasok ako sa
school na `to."
Tumango si Lex, "O sige... goodluck!" Umalis siya.
Sinundan ko siya sa tingin. Ni hindi ko na namalayang nandito parin si Dave sa
tabi ko habang tinitingnan ko ang buong detalye ng pag-alis niya sa harapan ko.
Pumasok yata siya sa opisina ng presidente ng eskwelahang ito. Naiisip ko
tuloy, ang layu-layo niya na sakin ngayon.
He's young and very successful. Responsable na rin siya at mature na,
samantalang ako, nag-aaral pa, wala pang landas na gustong tahakin sa buhay,
at puro puso lang ang iniisip. Parang ang liit-liit ng tingin ko sa sarili ko...
"Summer, you're spacing out." Sabi ni Dave. "May nangyari ba sa inyong
dalawa nung boss mo?"
"Uh... wala." Nagsimula akong maglakad dahil nakita kong kakapark lang ng
sasakyan nina Aliyah at Nadine. "Wala."
Lumabas naman ang dalawa. Si Nadine mukhang naninibago sa eskwelahan
kaya tingin nang tingin sa mga tao, si Aliyah naman...
"Oh... Lex is here!" Sabi niya nang nakita ang bagong sportscar ni Lex.
"Nagkita kayo?"
"Oo." I sighed. "Nagkausap kami."
"And??"
"Wala... of course, wala." Sagot ko.
Umiling si Aliyah. Napansin nila si Dave sa likuran ko.
"Oy Dave! You're studying here?" Tanong ni Nadine.
"Uh, yeah! Kayo?"
"No. Sasamahan lang namin si Summer." Sagot ni Nadine.
"So ano, lunch muna tayo?" Sabi ni Aliyah.
"O sige. Pero, siguro mas mabuti kung dito na tayo maglunch sa school." Sabi
ko. "Dave, sama ka sa lunch? Para makapagkwentuhan tayo."
"O sige! Saan niyo gustong maglunch? Maraming cafe dito sa school. Iba-
ibang klase."
"That's cool." Sabi ni Nadine.
Pinuntahan namin ang mga sinabing cafe ni Dave. At cool nga ang mga ito.
Yung iba, fast-food-type, may mga sweets lang din ang pagkain, may mga
coffee shop, may japanese foods, at iba-iba pa.
"Ang dami! At iba-iba pa. Kaso, nakakapagod na." Reklamo ni Nadine.
"Ang ganda nung bar type ah, daming gwapo. Tsaka, maraming tao sa mga
cafe niyo ah. Sana ganito din sa school. Hay naku, kaya naman pala mahirap
makapasok dito." Sabi ni Aliyah.
"Oo nga eh... hmmm, so ano, Summer? Saan mo gustong pumunta?"
"Napuntahan na ba natin ang lahat dito?"
"Hindi pa eh. Marami pang iba diyan."
"Ahhh. Saan ba yung wala masyadong tao?" Tanong ko.
Nakita kong mejo natigilan siya.
"Ohhh boring!" Sabi ni Aliyah.
"Kakain lang naman eh." Sabi ni Nadine.
"Uhmm... Sa Blue Rose, sa-"
"Blue Rose? Dun na lang." Sabi ko agad.
Hindi naman sa, naiintriga ako sa pangalan ng cafe na yun, pero talagang
kumakalam na ang sikmura ko at kailangan ko ng kumain.
Hindi ko naman inakalang talagang nasa liblib na lugar yung sinabing Blue
Rose. Mukhang jungle na ang lugar at hindi mo aakalaing may ganitong lugar
sa loob ng school.
"Blue Rose? Ang layu naman kaya siguro walang pumupunta masyado dito.
Kakain ka na nga lang mali-late ka pa. Tsaka... tunog flowershop din tong cafe
na `to ah?" Sabi ni Aliyah.
Nakarating na kami. Kapansin-pansin ang mga puno sa paligid at mga rosas.
Nakakapagtaka tuloy kung bakit Blue Rose ang pinangalan sa cafe na `to.
Sobrang ganda din ang paligid. May pond at mga bench pa kung saan-saan. At
totoo ngang mejo hindi matao dito kumpara sa ibang cafe nila.
Tumunog ang windchime pagkapasok namin.
At kamuntik na akong tumakbo sa nakita ko sa loob - si Lex!
"Lex," Tinawag ni Aliyah ang pinsan niya habang tinuturo samin ang table
katabi ng table ni Lex.
Mukhang may ginagawa siya at maraming papel sa table niya.
"Aliyah! Why are you here?"
"Well, uhm, sinamahan ko si Summer." Sabay turo sakin.
Tumingin si Lex sakin at balik ulit kay Aliyah.
"You sure? Baka may pinuntahan kang boyfriend dito?"
"Wala noh! Seriously, I'm with Nadine pa nga eh. We're here to help her."
Tumango si Lex.
"Are you, like, waiting for someone?" Sabay tingin ni Aliyah sa katapat na
upuan ni Lex.
"Uhm, yeah! Pupunta daw kasi si Kyla. Sinabi ko nalang sa kanyang nasa Blue
Rose ako. How did you find this place?" Tanong ni Lex.
"Uh, si... Dave. Pinili kasi ni Summer yung 'cafe na di matao'."
Tiningnan ako ni Lex kaya tiningnan ko na lang ang menu.
"Ayaw niya ng matao?" He chuckled. "I thought you're cousins? And you hang
out a lot?"
"Well..." Nagkibit-balikat si Lex.
Napakamot tuloy ako sa ulo. So ano naman kung ayaw ko ng matao ngayon?
Tsaka... damn! Kyla's coming? Parang kinakabahan ako or something.
Pakiramdam ko na naman ang liit-liit ko kumpara sa kanilang dalawa.
Umupo na si Aliyah sa harap ko habang nginunguso si Lex. Umiling na lang
ako.
"So, Summer, ba`t ka nga pala lumipat?" Tanong ni Dave pagkatapos naming
umorder.
"Uhm..." At paano ko naman ito sasabihin? "I-I was bored?"
Lintik! Ano bang sasabihin ko? Sasabihin kong may sinusundan ako? Hindi
naman pwede diba?
"Huh?" Bahagyang tumawa si Dave. "Hindi nga?"
"Uhmm, basta... gusto ko lang... talaga."
"Ohh. Are you running away or something?"
"Huh? Hindi naman. Talagang gusto ko lang ng bagong environment."
Tumango siya. I was relieved that he believed me, or at least accepted my
answer.
Ilang sandali, dumating na ang order namin. Pagdating ng order namin,
dumating na rin si Kyla.
7th~
Summer: Ok, sure!
"Lex!" Bati ni Kyla kay Lex habang nakatingin samin. "K-Kanina ka pa ba
dito?"
"Yeah! Nandito nga rin si Aliyah, Nadine... at si Summer."
"Ohh. So, ano? Lika na?"
"Mamaya na. I just want to finish this." Sabay pakita niya sa papers niya.
"Where's your laptop?"
"Iniwan ko sa car. Inaayos ko lang ang schedule ko. Ayoko kasi ng loaded
masyado. Half-time lang."
Half-time lang? Sorry. Nakikinig ako sa usapan nila. Wala naman kasi
masaydong tao kaya walang nag-iingay. Kumakain naman kami kaya wala
masyadong nagsasalita. Instrumentals lang din ang music dito kaya di
masyadong maingay.
"Yeah. I'll have scheds from afternoon til night. Or baka, night nalang?" He
sighed. "I can't decide."
"Hmmm, are you sure you want to teach business?" Sabi ni Kyla.
"Why?"
"Wala lang..."
"Hindi ko nga alam eh. Bakit nga ba ako nagturo ng philosophy noon?" He
sighed again. "I can't remember."
Mukhang naiinis siya dahil wala siyang matandaan.
"Alam mo ba kung bakit?" Tanong ni Lex kay Kyla.
Nagkatinginan kaming tatlo ni Nadine at Aliyah. Mukhang nakikinig din pala
sila sa sinasabi ni Lex.
"Idunno, really. Hmmm, sige na. Choose your schedule. Naiinip na ako eh."
Sabi ni Kyla. "Don't force yourself to remember."
Padabog kong nailagay ang kutsara sa pinggan kaya napatingin silang lahat
sakin.
"S-Sorry." Uminom ako ng tubig.
"Uh, come on, Lex."
Mukhang hindi siya makapagdesisyon.
"Summer," Uh-oh. "Business student ka diba?" Tanong ni Lex.
"U-Uhm... Oo. My course is under business management." Bakit?
"What subjects do you have for this semester?"
"Uhm.. Hindi ko pa alam eh."
"Oh... I want to handle some of your classes." Ngumisi siya.
Halos di ako makahinga sa sinabi niya. Naramdaman kong ganun din ang
naramdaman ng mga pinsan ko. Halos walang makapagsalita sa amin. Pati si
Kyla eh halatang nabigla.
"B-Bakit?"
"Para may kilala na ako." Nakangiti parin siya. "I wanna call you during oral
recitations and all that. HAHA."
Napahinga ako ng malalim. Nakatingin si Nadine at Aliyah sa akin.
I remembered that night! Yung gabi sa Sortee! Hindi ko makakalimutan yung
sinabi niyang, 'You`re young and beautiful. But, I think you should forget me.
I`m too mature to engage myself in childish relationships.' SYET!
"Stop that, Lex! That's so unprofessional!" Sabi ni Kyla.
"Hindi, biro lang!" Tumatawa parin siya. "Pero, yeah, I wanna handle your
classes."
"For what?" Tanong ko.
Hindi ko palalampasin ito. Nasaktan ako nang inamin ko sa kanyang gusto ko
siya at binalewala niya lang ako. Kahit na nawala nga yung alaala niya,
masyadong masakit yung sinabi niya sakin nun.
"I thought you'll be teaching Economics?" Tanong ko.
"Uhm... hindi na lang. Gusto kong ihandle ang business management muna."
Seryoso ang pagkakasabi niya.
Wala naman akong masabi. Oo nga naman, baka trip niya lang yung business
subjects ngayon.
"Don't worry, hindi ko naman dinibdib yung inamin mo sa party."
SHYET! Sinabi niya pa.
"You better not." Sabi ko.
Tama! Hinahamon ko siya ngayon. Hinahamon ko siya sa isang laban!
"Bakit?" He chuckled.
Nagkibit-balikat ako.
Nakatingin na lang silang lahat saming dalawa.
Yes, Lex! Hinahamon kita sa isang laban! At wala ka ng magagawa, lalabanan
mo talaga ako.
"Was that a lie?"
"Ang alin?" I raised my brow. I am playing dumb. YUNG ANO, LEX? YUNG
GUSTO KITA?
"Yung..." Tinitigan niya ako. "... nevermind."
Tumango ako.
"So, ano? Kitakits na lang!" Ngumiti siya habang tumatayo.
AALIS NA SILA?
Tumayo na rin si Kyla.
"Aliyah, alis na kami. May ipo-process pa akong papers dito eh."
AT KASAMA SI KYLA? Naku! Ang sarap umapila! Kaya lang... wala naman
akong karapatan.
"And... Summer, I'll be your prof." He smiled an evil smile.
Tinanggap niya ang hamon ko! Lalaban ka rin Lex? Sa labang ito, dalawa lang
ang pwedeng mangyari... maaalala mo ako o mamahalin mo ako!
"Ok, sure!" Nginitian ko na rin siya.
Umalis sila ng walang imik si Kyla. And something is burning inside me.
Pakiramdam ko, may pag-asa pa talaga! GAGAWIN KO ANG LAHAT PARA
MAHALIN NIYA ULIT AKO.
Sigurado na ako sa gagawin ko ngayon!
Nang nakuha ko na ang results ng exam at nakita kong nakapasa na ako,
siguradong-sigurado na ako. KAYA, LEX, HUMANDA KA! Sa ayaw't sa
gusto mo, mamahalin at mamahalin mo ulit ako!
8th~
Summer: I'm new here talking to an old friend
Dali-dali akong pumasok sa loob ng classroom. Hindi ko alam kung excited
ako o natatakot ako. Linsyak din naman kasi tong schedule sa skul na to! To Be
Announced lang yung nakalagay sa mga instructor kaya hindi ko alam kung
sino ang magiging professor ko. Kung si Lex ba o hindi.
"And aga natin ah?" Nakangiti si Dave habang papalapit sa akin.
"Uh, excited lang." Sabi ko. I tried to smile.
"Excited? For school?"
Tumango ako.
"You've really changed a lot, Summer." There's a weird look in his face.
Nagsidatingan na rin ang mga kaklase namin.
Parang wala lang sa kanila si Dave na artista ah. Siguro dahil araw-araw din
naman nila siyang nakikita dito.
"Anyway, dun ako uupo." Sabay turo sa upuan malapit kay Lindsay - yung ka
loveteam niya. "Dun ka na rin sa tabi ko!"
"Uhm, wa`g na. I'm okay here." Ngiti ulit.
"You sure?"
Malayo ako sa whiteboard, nasa pinaka huling upuan ako. Samantalang nasa
harap naman ang upuang tinuturo ni Dave.
"I'm really okay here."
"Okay." He grinned.
Dumami na ang mga kaklase ko. Halos di ako mapakali sa kabang
nararamdaman ko.
"Pssst, hi!"
Ang tagal naman ng professor namin.
"Miss, hi!"
Napatingin ako sa group of chinito boys sa right side ko. Nakangiti silang apat
habang kumakaway sakin. Mga loko `tong mga to ah? Pinagtri-tripan yata ako?
"Hello!" I smiled my sweetest smile.
Halatang mga anak mayaman. Mga intsik siguro. Inayos ko ang buhok ko
sabay pangalumbaba sa desk ng upuan.
"Sige kayo... pagtripan niyo pa ako. Akala niyo ha..." Bulong ko sa sarili ko.
Ngiting-ngiti parin ang apat kahit napapalibutan na sila ng magagandang babae.
Hindi ko na lang pinansin. F4? Sus. Not my type.
"Good afternoon class!"
Biglang pumasok ang professor namin.
Napatayo ako para lang makitang hindi si Lex ang professor ng klaseng ito! I
sighed, sat down again.
Dissapointing. :(
Alfonso Sebastian.
Matanda na yung professor namin, mga 40+ na siguro ang edad. Paano
magiging si Lex yan?
The next class... hindi parin.
Another class... hindi parin.
"Wow this day is so disappointing!" Sabi ko kay Gette sa cellphone.
"You still have one last subject right? At may subjects kapa bukas. Maaring si
Lex ang prof mo dun diba?"
"Oo nga. Sana nga! Naiisip ko kasi baka nakealam yung Kyla na yun tapos
pinigilan niya si Lex na ihandle ang classes ko."
Nasa loob ako ng classroom habang nakikipag usap kay Gette sa cellphone.
As usuall, nasa pinakahuling upuan ulit ako. Andun si Dave sa malayo,
pasulyap-sulyap sa akin. Nandun naman yung F4 malapit kina Dave pero kada
isang minuto isa sa kanila eh tumitingin sa akin. Nginingitian ko na lang.
Goodluck!
"Excuse me, miss." May isang mestisong lumapit sa akin.
"Yes?" Sabay tingin ko sa kanya.
"May nakaupo ba dito?" Tanong niya.
Mejo nabigla ako dun ah. Nakakapag tagalog pala.
"Uhm, wala." Ngumiti ako.
"May I?"
"Sure."
Ngumiti siya at umupo sa tabi ko.
"Who's that?" Tanong ni Gette nang ilinagay ko ulit ang phone ko sa tenga ko.
"Idunno. so... I-"
"So..." He cleared his throat. "Are you new here?"
"...wait."
Napairap ako sa kawalan at tumingin sa mestisong nakaupo sa tabi ko.
"Yeah. I'm new here talking to an old friend over the phone. Kita mo?" Sabay
pakit ko sa cellphone ko.
Nakakainis eh! Kita niya ngang may kausap yung tao sa telepono. Istorbo.
"I really think being a new student makes you popular!"
Napatingin ako sa harapan para tingnan ang nagsasalita. Nabigla ako ng nakita
ko agad ang mata niyang nakatingin din sa akin.
"Omigosh. Gette, talk to you later." Binaba ko agad ang cellphone ko.
It was LEX!
9th~
Summer: What is wrong with you?
"Uhm-"
Napatingin ang mga kaklase ko sa akin. Sinimangutan ko naman yung
mestisong kanina pa ako kinakausap.
"Can't you tell which girl is interested and which is not?" Umirap ako sa kanya
pero ngumiti lang ang mestiso.
Tumingin ako kay Lex na nasa harapan at nakatingin parin sa akin. Unti-unting
tumaas ang kilay niya habang nakatingin parin ng diretso sa akin.
Napatingin ulit ako sa mestisong nakangiti lang at nasa akin parin ang
attention.
"GOD!" Sabi ko at umalis sa tabi niya.
Naghanap na talaga ako ng upuan na malayu-layo sa nakakainis na damuhong
iyon.
"Okay... I'm..." Kumuha si Lex ng pentel pen pagkatapos kong umupo sa bago
kong upuan at nagsulat sa whiteboard. "Lex. You can call me Sir Lex... I'm 25
years old-" Pagkatapos niyang sabihin yun, mejo tumaas ang bilang ng mga
nagbulungan sa mga kaklase ko. "I'm single and very satisfied." Ngumiti siya.
"OWWWW!" Para bang ang buong klase talaga ang hindi makapaniwalang
single ang gwapong professor namin.
Pasensya na. Nasa pinaka huling upuan ako at nakikita ko ang lahat ng
reaksyon ng mga kaklase ko. Lalong lalo na ang reaksyon ng mga babae...
"Sir, you don't look twenty five?" Sabi nung chinita.
"Older?" Tanong ni Lex ng nakangiti.
"YOUNGER!" Parang sabayang pagbigkas lang ah? Sabay nagsalita ang mga
kaklase ko, di ko nga lang alam kung pati ba ang mga lalaki.
"Sir, why are you still single? Third sex?" Nagtawanan ang mga lalaki sa klase.
"Uhm, no." Ngumiti siya sa lahat ng nag dududa. "I've had relationships. And
I've been engaged once..."
"WHOAAAAA!"
"Engaged with Kyla?" Napabuntong-hininga ako habang nakapangalumbaba at
tinitingnan si Lex sa malayo.
"Then why did you broke up with her, Sir? Ang swerte naman nung babaeng
yun, pero sayang!" Naghiyawan ang buong klase.
Ako lang yata ang tahimik dito habang tinitingnan silang tuwang-tuwa sa
pagtatanong kay Lex ng kung anu-ano.
Sana ako rin pwedeng magtanong kay Lex... Pwede naman, alam ko. Pero sana
may maisagot siya sa tanong ko. Sana alam niya ang sagot sa tanong ko. Pero
malabong mangyari yun...
ang dami ko na palang nagawa para sa kanya ano? Pinasok ko pa talaga ang
school na `to para lang mapalapit sa kanya. Siguro, iisipin ng iba na naloloka n
a
ako sa ginagawa ki. Ayan na naman si Summer, naloloka na naman ulit sa pag-
ibig. Parang ganun? Pero kasi, sa lahat ng mga minahal ko, ito na yata ang
pinaka hindi ko kayang pakawalan at ang pinaka masaklap. Yung tipong
hahamakin ko na talaga ang lahat. Desperada na. Pero masisisi niyo ba ako sa
ginagawa kong `to?
Masisisi niyo ba kung sinisisi ko ang sarili ko sa lahat ng nangyari?
"For now, di muna ako magsisimula sa lectures. This is the first day of school,
I
want to get to know all of you. Syempre, ito ang unang semester na magtuturo
ako dito..."
May biglang nagtapon ng papel sa akin. Syempre, sino pa ba yung kanina pang
nagpapapansin diyan? Edi yung mestiso! Mas malala pa yata ang sayad nito sa
mga F4 kanina eh. Grrr.
Binuksan ko yung nakalukot na papel.
So the famous Summer Romero isn't interested in boys anymore? C'mon, I
know you remember me, we danced in a bar two years ago...
WHAT!? Tumaas ang altapresyon ko sa nabasa ko.
"Crap!" Sinimangutan ko ulit siya at mas lalong linukot ang papel.
Mabilis natapos ang klase, kasi nga walang lecture. Nakakainis mang isipin
pero mabuti na rin yun kasi mas lalo akong naiinis sa mestisong yun! GRRRR!
May narinig pa akong mga babaeng nanghihingi ng contact number ni Lex pero
di niya naman binibigay.
Nagmadali akong umalis sa loob ng classroom. Kahit na dadaan ako sa harapan
kung nasan si Lex, eh alam ko rin namang di ako papansinin nun dahil...di niya
ako masyadong kilala. :(
"Hey Summer! Can't remember?" Hinabol pa talaga ako nung mestiso kaya
nagmadali akong lumabas na... pero hindi pa lang ako nakakalabas ng room,
hinawakan niya ang balikat ko para lang makuha ulit ang atensyon hinihingi
niya galing sa akin. "Hey!"
"Hey what?! I don't know you!" Hinarap ko siya.
Nakita kong nakangiti siya habang linalagay ang mga kamay sa baywang.
"Really?" May pagdududa sa tingin niya.
"Really! Seriously? What is wrong with you? Nakakainis ka na ah?
Kinakabahan ako sa ginagawa mo, will you stop that-"
"But-"
"Please?"
"Summer!" May tumawag sakin galing sa labas... it was Dave!
OH GREAT! OH PLEASE! Wa`g niyo naman akong bigyan ng problema...
"What's wrong?" Pumasok siya sa classroom.
Napansin kong imbis na magsialisan ang mga kaklase ko eh mas lalo pa yata
silang nagtagal sa klasrum dahil sa nangyayari.
HELLO! Artista si Dave kaya malaking scoop ang makukuha ng kung sino
man sa kung anu mang gagawin niya ngayon dito...
"Dave, let's go!"
"Boyfriend mo parin ba yan?" Sigaw nung mestiso.
"Excuse me? Who the hell are you?" Hindi sumunod si Dave sakin.
Sinuntok niya ng diretso sa pisngi ang hunghang na mestiso! Nagsigawan ang
mga babaeng naiwan sa classroom.
"OH MY GOSH!" Inawat ko si Dave. "Stop it!"
"WHAT IS WRONG HERE!?!" Sigaw ni Lex na nakapagpahinahon sa dalawa
at sa mga tao sa loob.
"IF YOU WANT TO FIGHT, PWEDE GAWIN NIYO SA LABAS!? WA'G
DITO! NOT IN MY ROOM, NOT IN MY TIME, AND NOT IN MY
FACE!!!"
Walang ni isang nagsalita sa sandaling katahimikang binigay niya para
huminga.
"YOU TWO..." Tinuro niya si Dave at yung mestiso. "Settle your fight outside
and let's see your Discipline Affairs' reaction."
Nagsialisan ang mga hindi naman talaga kasali sa gulo at nakikiusisa lang. Ako
rin naman ah? Hindi kasali, kaya aalis na rin ako?
"You, Miss Romero..."
"L--Sir?" Nagtaka ako at sinali niya ako.
What now? Am I going to be crucified?
"You remain... go with me to the faculty office."
"Yes Sir!"
10th~
Summer: I-I mean Sir?
"What happened?" Tanong ni Lex habang nakatingin sa akin na nakatayo sa
harapan ng table niya.
Naiinis ako, di ko kasi masagot yan.
What happened? Hindi ko naman alam eh.
"Basta bigla na lang silang nagsuntukan." Sabi ko na may halong pagkairita.
"Impossible naman yata kung bigla na lang silang nag-away!"
"Eh. Yun naman talaga yung nangyari."
Sa tono din ng pananalita niya, alam kong galit siya.
"Ayokong magkaroon ako ng pananagutan sa mga college students na mga
pag-aaway na yan. Kung nag-aaway yung dalawang yun dahil sa`yo. Pwede
bang kontrolin mo sila at pagsabihan na wa`g sa klase ko-"
"Okay fine! I`m sorry! As if I can control them!"
Nabigla siya nang pinutol ko ang pagsasalita niya. Nabastos yata. Sorry, Lex!
You`re pissing me off. :(
"Can I go now?"
Mas lalong nalagyan ng poot ang mga mata niya pagkatapos ko siyang binastos
sa pagsasalita.
Lex is a proud man...
Yung tipong wala talaga makakapagpabagsak. At sino ba naman ako para
bastusin siya.
"Summer! Wa`g mo akong pagsalitaan sa ganyang klaseng tono. Di ibig
sabihin na dahil magkakilala tayo sa labas ng skul na `to ay pwede mo na
akong bastusin!"
Tumayo siyang bigla pero agad namang napasandal sa upuan niya habang
nakahawak sa noo.
"S-Summer..." He uttered my name inimately.
"Okay ka lang, Lex?" Kinabahan ako at linapitan siya nang nakita kong iniinda
ang sakit sa ulo niya.
"Stop!"
Hindi ko siya nalapitan dahil pinigilan niya ako.
Kinabahan ako at nasiyahan! Kinabahan dahil nakakabigla ang pagsakit ng ulo
niya, hindi ko iyon inasahan. Nasiyahan dahil baka may pag asa pa! Maalala
niya pa ako!
"What... was that?" Sabi niya ng tumigil na ang pagsakit ng ulo niya.
Did he remember me?
Tinawag niya ako diba?
"I-I'm sorry. Just... frequent migraines." Sabi niya habang nasa baywang ang
mga kamay at iniisip ang nangyari.
Hindi siya mapakali at mukhang nakakalimutan yata na nasa harap niya ako.
"Are you okay, Lex? I-I mean Sir?" Tanong ko.
Tiningnan niya ako. His eyes were curious.
"Have we met before?"
My heart skipped a beat.
"Kung sasabihin ko bang 'Oo' maniniwala ka?"
"why? Just tell me? How did I meet you?"
Kinabahan akonang tinanong niya ako.
Hindi ko alam kung dapat ko bang sabihin sa kanya o hindi. Kung sasabihin ko
sa kanya, maniniwala kaya siya? At kung `di ko sasabihin, will he ever find out
the truth about me?
"Sa Sortee."
11th~
Summer: You can walk away!
Yinaya ako ni Lex magkape muna sa Starbucks habang pag uusapan namin ang
nakaraan.
"Bakit mo naitanong?" Tanong ko.
Halos di ko magalaw ang frap na niorder niya para sa akin. Masyado akong
preoccupied sa nangyari at pwedeng mangyari.
"Your face flashed in my mind. Hindi ko matandaan kung saan yun at kung
bakit..."
Napaka-helpless ng mukha niya. Pakiramdam ko, mas makapangyarihan ako sa
kanya dahil wala siyang matandaan. Pero ang totoo, mas makapangyarihan
siya, kasi kayang niyang basagin ang puso ko samantalang ako, hindi.
"Ano ba ang nangyari? Ano ang ginawa ko?"
Natahimik siya at tinitigan lang ako.
"Can you just tell me where and when did we meet?"
"Ba`t kailangan mo pang malaman yun?" Tumaas ang boses niya kaya nabigla
ako at nainis.
"I told you, sa Sortee tayo unang nagkita! Last Summer! The summer you can`t
remember!"
Summer...
Tinitigan niya ako with a hint of disappointment on his face.
"Is that it?"
As much as I want to tell him about us, I just cant. I want to tell him how
much I love him. I want to tell him how much he loved me. But that cant be. I
cant do that. He cant be accused of something he thinks he didnt do, can he?
I want him to remember. I want him to realize. I dont want him to love me
because I told him because the past Lex did. I dont like that. I want him to
love me because the new Lex felt the same because, although his
memories were erased, his heart remained the same.
But I just can`t.
I`m desperate.
"You... told me you loved me."
Katahimikan.
Tumawa siya ng malakas.
As if it was a joke.
"Paano mangyayari yan? Are you kidding me? you`re too young, Summer!
Me?"
"I`m nineteen, Lex!"
"Oh I was probably playing with you!"
Halos di ko na makita ang ekspresyon ni Lex nang sinabi niya yun dahil bumuo
na ang mga luha sa mga mata ko.
"Yeah right! You probably were playing with me! Ganyan ka pala, Lex?! I was
probably fooled!"
Katahimikan.
Tumulo ang luha ko pero pinagmasdan niya lang ako. Aalis na ako! Come on,
Summer! Umalis ka na dito! What are you doing here? Pagkatapos niyang
sabihin yun, nandyan ka pa? OMG! At umiiyak pa?!
"I'm sorry." Binigyan niya ako ng tissue.
He looked guilty.
"I... I just can`t believe it. I can`t... remember."
"Alam ko! Ayoko sanang sabihin sa`yo yun! Gusto kong maalala mo na lang!
Pero Lex, I`m so desperate! I can`t hold this anymore! I love you! Please
remember me!"
Tumayo siya at lumapit sa akin para mayakap ako.
"I`m so, so sorry."
Bakit siya nag so-sorry?
Yinakap niya ako. Hindi ko maintindihan kung malamig ba o mainit ang yakap
niya. Malamig dahil wala siyang maalala, mainit dahil sa loob ng puso niya,
hindi niya alam na mahal niya ako.
"I know! You`re sorry! I`m sorry for myself, too! Sorry kasi wala kang
maalala, sorry kasi nasasaktan ako nang di mo man lang malaman kung bakit! I
know, you think I`m lying?! You think I made up this whole thing, but I was
not! I wish I was making this all up, Lex! You can walk away!"
Hindi siya gumalaw, yinakap niya lang ako. Hindi ko alam kung ano na ang
iniisip ng mga tao sa paligid.
"You can walk away! Leave me alone!"
Kinalas niya ang yakap niya.
"Let`s go home." Sabi niya.
Kung ikaw na lang kaya ang umalis? Ba`t isasama niya pa ako? I was letting
him go! Pagkatapos kong sabihin lahat ng yun, malaya na siya sa akin! Pero
bakit siya ganyan?
Hindi ko maintindihan kung bakit nang papunta kami sa sasakyan niya,
kinabahan ako. For the first time after that accident, I`ll be riding with him
again! Masyado akong kinakabahan!
Nasa loob kami ng sasakyan nang dinig na dinig ko ang bawat pintig ng puso
ko. Mabilis. Malakas. Halos lumabas na sa dibdib ko. Hindi parin humuhupa
ang luha ko. Siya naman, tahimik at di ko alam kung kailan kami aalis sa
parking lot ng Starbucks.
"Even the way you say my name gives me chills." Sabi niya.
Hinawakan niya ang kamay ko.
"I feel as if I know you. My eyes, my ears, my arms, some part of me knows
you. That's why I couldn't walk away. I'm trying to understand that you are
suffering, but I am suffering too. So will you let me stay by your side?"
12th~
Summer: like me?
Hindi ko alam pero kahit masaya ako, kinakabahan ako. Binigyan ako ng
chance pero pakiramdam ko may kaakibat itong takot. Masaya ako dahil
narinig ko yun galing kay Lex. Ibig sabihin, kahit nalimutan niya ako sa isipan
niya, may nararamdaman parin siya para sa akin. His senses are telling him that
he knows me.
"Class dismissed..."
Pagkasabi niya nito, agad pumunta si Dave sa akin at kinuha ang mga gamit ko.
"Uuwi ka na?"
"Uh... Hindi pa siguro."
"Gusto mo mag dinner muna tayo?" Sabi niya.
Alam ko `to. Eto yung mga inaasam-asam na moment ng mga babaeng inlove
na inlove sa ex nila pagkatapos gaguhin. Hindi ko mabilang kung ilang beses
kong pinangarap ang sandaling ito. Ang magkita kami ni Dave at yayayain niya
akong kumain sa labas. Lagi kong iniisip kung paano ko siya pagseselosin o
pahihiyain, kabayaran sa kahihiyan at sakit na dinanas ko noon. Kaso, hindi eh.
I love someone else. Plotting a revenge won't be useful or meaningful anymore.
"Saka na... may sariling lakad pa kasi ako eh..."
He looked devastated.
Nakita kong sumulyap si Lex sa akin.
"Sorry Dave ah?"
I felt sorry. Really sorry.
Naisipan ko na rin na ilang beses na akong nagpakatanga para sa lalaki. Lagi na
lang akong naiinlove. Palagi na lang akong nasasaktan. Minsan nga noon naisip
ko baka hobby ko na ang mainlove. At ngayon, kahit anong mangyari ayaw ko
na `tong pakawalan. Naiisip ko ring naloloka na ako. Bata pa ako at marami pa
akong magagawa at makikilalang iba. Bakit ko pa pinagsisiksikan ang sarili ko
sa taong nasa ganitong sitwasyon?
Pero pabalik-balik man yun sa isipan ko, hindi ko parin maitanggi. Mahal ko
siya. No logic. Very irrational. Biruin niyo, sa dinami dami ng inisip ko,
mauuwi parin sa simpleng 'dahil mahal ko siya' na rason.
"Summer, can you help me with this papers..." Sabi ni Lex sabay turo sa files
sa harap.
Halatang ginawa niya lang yun para makawala ako kay Dave.
"Come with me." Sabi niya.
OMG! He is finally noticing my existence, isn't he? Masayang masaya ako!
Kinilig nga ako. Isang feeling na ngayon ko lang ulit naramdaman.
Sa mga nakaraang buwan kasi puro drama ang nangyayari sa life ko.
Maybe this time, I should move on. I should be happy with this little
development. Kahit na ganito lang, masaya na ako. Hindi na siguro ako
magiging emo masyado at nega...
"Pakilagay diyan..." Sabay buntong hininga.
Nakapasok na kami sa loob ng office. Dumaan pa nga si Professor Alfonso
Sebastian, isang prof namin sa major subject. Mejo malagkit ang tingin.
"Let's have dinner somewhere far..." Sabi niya.
"Okay!"
Nang nasa sasakyan niya na kami...
"What were you like before?" Tanong niya.
Huminto ang sasakyan sa red light.
"The same..."
Katahimikan. Napansin ko ang pag kunot ng noo niya.
"You wear the same kind of clothes?"
Napatingin tuloy ako sa outfit ko. Shorts, tank top... Anong problema? Hindi
ako nakapagsalita.
"I don't know if its your clothes or maybe its your body... If you wear
something like that you'll catch every man's attention."
"Huh? Anong problema sa soot ko? All the other girls at school wear shorts and
tank tops too."
"And you aren't that sensitive with the people around. Kanina, while I was
discussing, may mga lalaking tingin ng tingin sayo, and I'm sure they were
looking at your cleavage."
Hindi ko alam kung anong mararamdaman ko. What cleavage? At nag seselos
ba siya?? LOL!
"Nagseselos ka?"
Katahimikan.
Ngumisi ako.
"Nagseselos ka ba?"
Napabuntong hininga siya. He looked irritated.
"No! Of course not! Hindi ko lang talaga alam kung paano na inlove si Lex
Santos sa'yo! I normally wouldn't go for girls who wear this type of clothes...
a
girl who is YOUNGER. A girl-"
"-like me?"
13th~
Summer: I think I should go
"Hindi naman sa ganun."
Napabuntong hininga ako.
"Alam ko. Mayaman ka, successful at a very young age. At ako, some wasted
party girl diba? Hindi ko din naman alam eh. Sinabi
ko na sayo yun diba? Hindi ko alam kung paano. kahit ako hindi
makapaniwala."
Pumasok na kami sa restaurant. Tahimik. At... Kumain na kami. Tahimik parin.
"Lex??!"
Napairap ako nang biglang nakita si Kyla na sumulpot bigla kung saan. Naka
black dress siya at tulad ni Lex, may aura siyang
pang successful people.
"This is such a surprise!"
She ignored me and kissed Lex.
"I missed you, Kyl!"
"Oh, I missed you too!"
Tapos pinaupo niya sa tabi ko.
Hindi ko maiwasang mairita sa pangyayari. Kumain na lang ako ng tahimik.
"May dapat tayong pag usapan..."
"What is it?"
Diba engaged daw si Lex kay Kyla? Well, hindi ako sure pero...
"It's about our engagement."
Sumulyap silang dalawa sakin.
Nawalan naman ako ng ganang kumain.
"What about our engagement?" Sabi ni Lex.
"At tungkol sa pag bisita ng Daddy mo dito before or on our engagement day.
We need to fix things. I called you kanina nung
kadadating ko lang from my flight but you didn't answer me, why?"
"I've been busy."
Parang gusto kong umalis dito. Out of place... Buti sana kung out of place lang
eh nasasaktan ulit ako eh.
Summer, give it up! My gosh! You've come a long way! This is too much! This
isn't your world!
Tumingin ulit si Kyla sakin.
"Why is she here?"
"Dinner. Nag dinner ka na ba? Order."
Sabay bigay ni Lex sa menu.
"Dinner? Sure?"
"Bakit? May problema bah?"
"Well, you see, Lex, that can't be good! Estudyante mo siya, di ka pwedeng
basta basta na lang makipagdinner sa students mo.
"This isn't 90s." Sabi ko.
Lalong sumama ang tingin ni Kyla sakin.
"And for the win, yung walang modo pa."
Sinabi niya yun with complete poise and elegance. Ang sarap sapakin. Pero
kailangan kong mag fit-in sa lugar kung saan si
Lex, baka sakaling maalala niya ako... Kaya kailangan kong magpigil at
magtimpi sa kahit anong eskandalong gusto kong gawin.
"Lex, I think I should go."
"You SHOULD go..." Sabi ni Kyla.
"W-Wait!"
Hinawakan ni Lex ang kamay ko nang bigla akong tumayo para umalis.
"Kyl, tell me... kilala mo si Summer, diba?"
"Huh? Wh-What do you mean?"
"Ang ibig kong sabihin, kilala mo na siya noon. Noong di pa ako nagka
amnesia."
"No..."
Bumuntong hininga na lang ako. Magsinungaling ka pa. Alam kong atat ka ng
mapasayo siya!
"Really?"
Umiling si Kyla at umalis na agad ng walang imik kay Lex. Leaving us two,
alone.
Ayan na naman. Naiiyak ako. Sobra! Bakit ba parang tinalikuran ako ng mga
taong maaring makapagsabi sa katotohanan? :( Pero
expected naman yun, diba? Mahal niya si Lex. Tulad ko, desperada siyang
makuha si Lex. Gagawin niya ang lahat.
"Alam ko..." Sabi ko.
Nakahawak parin siya sa kamay ko. He squeezed my hand tight.
"Alam kong sa tingin mo nagsisinungaling ako. Pinagsasamantalahan kita kasi
di mo naaalala. Maaaring... maaaring isa lang ako
sa admirers mong na baliw na sayo at may balak na pikutin ka. Pero... no...
kung ayaw mo akong maalala, desisyon mo yun."
Masakit sakin ang sinabi ko kaya hindi ko na napigilan ang luha ko. "If you
wanna be engaged, then go. Hindi kita pinipigilan
dahil alam kong di kita mapipigilan. You're not my Lex anymore."
Grabe. Wala nabang araw na di ako umiiyak? Mas masaklap pa to sa
namatayan eh. Kasi andyan siya at mahal ka niya noon, pero
namatay ka sa isipan niya. :( Hindi namatay, talagang nawala ka... wala ni kahit
anong traces ng pagkatao mo sa isip niya.
Yinakap niya ako at...
"I'll hold the engagement until I remember."
14th~
Summer: I'm not asking you to do this.
"Lex, I'm not asking you to do this." Sabi ko sa kanya.
Tinatawagan niya si Kyla ngayon habang nasa loob kami ng sasakyan. Di siya
umimik at nagpatuloy sa pagtawag kay Kyla.
"Kyla." Sabi niya at napabuntong-hininga. "I'll hold the engagement."
Di ko naririnig si Kyla pero matagal-tagal bago nagsalita ulit si Lex.
Pumikit siya, "I know... I know... But I need this. I'm sorry." At pinatay ang
tawag.
Napabuntong hininga ulit siya habang hawak ang manibela. Nandito pa kami sa
parking space ng resto. Di ako magpapahatid sa kanya kasi kukunin ako nina
Aliyah at Nadine dito. Nahihiya din kasi akong magpahatid sa kanya kasi
mukhang busy siya.
"I told you... you don't have to do this." Sabi ko.
"It's what I want!"
Natahimik ako. I hope you'll remember me soon. I don't know how far I'll go in
pursuing you. Natatakot akong umasa sa wala. Pero kahit takot ako, nandito
parin ako, umaasa sa walang kasiguraduhan.
"They're here." Aniya.
Narinig ko ang pag sarado ng pintuan ng sasakyan ni Aliyah.
Sabay kaming lumabas ni Lex. Nanibago naman ang dalawa ng makita kaming
magkasama. Di nila alam kung anong ire-react nila. Sinabi ko lang kasi na
kasama ko si Lex, di ko na sinabi ang iba pang detalye.
"Uhhmm, sooo..." Bago makapagsalita si Nadine...
"Do you know anything about us?" Desperadong tanong ni Lex sa dalawa.
Sabay silang... "Uhh.." At tumingin sakin.
Awkward at tahimik ang scene. Napailing si Lex.
"Look, Lex, I'm your cousin. I would never lie to you or let anyone lie to you.
Summer is my cousin, too. Hinahayaan ko siya dahil alam kong kung ano man
yung sabihin niya sayo ay pawang katotohanan lang. If there's someone who
can tell you the whole truth, it's her." Sabay tingin sakin.
Tumango si Lex.
"Okay, I understand."
Tumingin si Lex sakin. Hindi nko alam kung ano ang iniisip niya. His
expression is very hollow. Para siyang nag ti-take ng exam sa isang subject na
wala siyang alam. Naaawa ako sa kanya. Pinipilit ko ang sarili ko sa kanya, eh
di niya naman alam kung saan ako ilalagay dahil di niya ako kilala. :(
Tulala ako halos sa lahat ng klase ko. Pero sinigurado ko namang nag-aral ako
bago pumasok. Sa tuwing quiz na, kahit tulala ako, nakakasagot at nakakapasa
parin ako.
"Pass your papers now." Sabi ni Prof Sebastian ng nakatingin sakin.
Tatlong araw na ang nakalipas simula nung gabing yun, pero ganun parin kami
ni Lex. No development at all. :( Pero masaya na rin ako kasi nakakasama ko
siya madalas.
Wala na siyang sinabi tungkol sa engagement nila ni Kyla. Kaya lang,
kinakabahan parin ako dahil mukha siyang preoccupied nito.
*1 text message*
From Lex!:
Kita tayo mamaya after class, The Academy Hotel room 208. Need to talk to
you in a private place.
Kinabahan ako. Bakit kailangan sa private place pa kaming mag-usap?
Reply:
Bakit?
Di na siya nag reply. Hinintay ko ang klase niya, pero binigyan lang kami ng
assignment kasi may Urgent meeting daw siya sabi ng assistant.
"Hello, Aliyah?" Tinawagan ko si Aliyah.
"Yep?"
"Wa'g niyo na akong sunduin ngayon ah?"
"Why? You're with Lex?"
"No. But maybe later." Sabi ko ng nakangiti sa phone.
"You sound happy." Sabi niya.
"I don't think I should be, though."
Kasi nga may kung anong kirot sa puso ko. Kinakabahan ako sobra! Natatakot
tuloy ako. Is this a sign?
Nagtaxi ako papuntang The Academy Hotel. Yung room 208 ay nasa 20th floor
pala. Sobrang kaba ko sa elevator, maging sa paglabas at pagkatok sa pintuan.
Kumatok ako ng kumatok pero walang sumasagot kaya binuksan ko na. Dahan-
dahan.
My heart skipped a beat. I opened the lights and too my surprise!!!
GUESS WHAAAAAAAAAAAT!?
Napahawak ako sa puso ko nang naramdamang ito'y nababasag. Basag na 'to,
noon pa. But it broke into more and more pieces. Para bang di na ulit to
maaayos pang muli!
"summer!" Nabigla si Lex nang makita ako.
He was topless under Kyla. Although hindi sila hubo't hubad, but I know it's
getting there!
I went outside, closed the door, ran to the elevator and closed the elevator
doors.
Though he tried to chase me, I didn't let him... hoping my heart's doors will al
so
be closed for him after this.
15th~
Summer: you broke my heart
Hinabol niya akong hanggang labas ng hotel. Nagtago ako. Napasandal ako sa
wall na tinataguan ko at di ko na mapigilang umiyak. I knew it!
Simula palang alam ko nang maaaring mangyayari 'to sa kanila at sa akin. I
never thought it would hurt this way.
"May nakita ba kayong babae, uhh, she's this tall and wearing shorts, pretty..."
Mukhang tinanong niya sa guard.
"Doon yata siya tumakbo, sir."
Tumakbo pa ako palabas na talaga ng hotel.
"Summer!"
Pagkalabas ko sa hotel, tumakbo ako noong papatawid sa kalsada.
*PIIIIIIIIIIIIP!*
Muntik pa akong masagasaan! Pero nang nakarating na ako sa kabilang lane,
naisipan kong sana nasagasaan na lang ako.
Lex was there. Shouting my name but too blurry to be seen. Lumandas ang luha
sa mga mata ko habang pumapara ng taxi at pumasok.
Di siya nakatawid papunta sakin.
I knew it would happen but I didn't see it coming this early. Akala ko magtitiis
muna siya at mawawalan ng pag-asang mabalik ulit ang alaala niya saka niya
'to gagawin. I don't think this is the first time they'll do that. They have don
e it
before, they may again. Pero sana naman, di sa mukha ko. Hindi naman sa big
deal sakin ang ganung bagay.
Ang big deal sakin ay ang pag asa kong hihintayin niyang makaalala bago niya
gagawin ulit yun.
Lex is successful and old enough to walk in the aisle. Kyla, too. I'm too young
and unsuccessful. Too immature. God, I'm hopeless!
Bakit pa ako umasa? Alam ko namang wala akong pag-asa!
Kung di ako dumating, ginawa na nila yun! OH GOD! WHY?
Tatlong araw akong di pumasok. Di ko sinabi kina mama kung bakit kasi mag-
aalala lang yun. Alam ko, di na ako bata para magwala na naman.
Gusto kong palipasin muna ang lahat. Di ko kayang pumunta dun
at magkunwaring wala lang!
"Summer." Sabi ni Aliyah. "Let's dance!"
Nasa Core kami gabi gabi sa tatlong araw na yun.
Nakapangalumbaba lang ako habang tinitignan ang pang hindi mabilang
na tequila ko.
"Di na, I'll just stay here."
Namumugto ang mga mata ko, alam ko yun. Dahil mabigat at mahapdi
ang pakiramdam ko nito.
"Look who's here!" May biglang tumabi sakin pagkaalis ni Aliyah.
Yung mestizo sa klase ko!
"I'm not in the mood." Sabi ko.
Pero pagkatapos nun, di ko na maalala kung bakit nagtatawanan na
kaming dalawa dun sa table habang lagok nang lagok!
"Let's dance!"
"Oo bah!!!"
I guess it was something inside me. I want to get away, to break free from all
the heartaches that Lex gave me. Ganun pa man, di parin mawala sa isip ko.
Habang sumasayaw kami, napapapikit ako.
"WOOOH!"
As if I'm having fun when all I can ever think was him. I've decided. I should
stop. Whatever happen, happens! I'll do my best now! Go to school, try to be
successful. But before that, I need this.
You need to lose yourself in order to find it.
May mabilis na humawak at humila sa braso ko paalis sa dancefloor sa gitna ng
maraming tao.
"Ano ba!" Nasabi ko.
Akala ko naman isa sa mga bouncer or waiter. Ang lakas kasi ng pagkakahila.
Sapilitan.
"Lex, ikaw pala!"
Ngumisi pa ako, di ko alam kung bakit. Bunga na rin siguro ng impluwensya
ng alak. Matagal na akong umiinom kaya kaya kong magpakatino kahit
maraming nainom.
Napawi ang ngisi ko nang sinigawan niya ako sa parking lot, labas ng Core.
"WHAT WERE YOU THINKING!!?"
Halos mabingi ako kaya umayos na lang ako.
"Nag-absent ka para lang mag bar hop? Uminom? Maglasing?"
Tinignan ko ang seryoso at naghuhuramentado niyang mukha.
"Stop acting like you didn't know the reason, Lex!"
"Stop being immature!"
At ngayon, parang nawala ang effect ng alak sakin! Bumalik sakin ang lahat!
"Immature? Don't get me wrong Lex! Hindi ako nag ha-hyperventilate dito coz
of you..." tinuro ko ang dibdib niya, sa inis ko! "making godamn love with her!
It's not of a big deal for me! My point is... pinaasa mo ako! Akala ko hihintayi
n
mong makaalala ka!"
Lumandas ang luha ko sa pisngi.
"And then now? Hindi pa nga nag wa-one week!? Sana di mo na lang pala
nicancel ang engagement niyo!"
"Listen, Summer! We did not do it, okay?!" Sabi niya.
Akala mo kontento ako dun? GRRR!
"You didn't do it coz I was there!!! Kung wala ako, edi nagawa niyo! Same
story! Don't chase me anymore, Lex! I wanted you to remember, true. Pero
now? Hell it's okay without your memories!"
Tahimik lang siya nakatingin sakin. Walang magawa kasi walang maalala
tungkol sa babaeng nagwawala sa harapan niya.
"Forget it, Lex! You don't have to remember!"
"I'm sorry I broke your heart! Pero di mo alam kung ano talaga ang tunay na
nangyari..."
"I don't care about anything anymore! Just... just forget it... okay! Oh right,
di
na kailangan kalimutan kasi wala ka naman palang naaalala. You broke my
heart and the new you can't fix it."
16th~
Summer: I needed to just sleep all day.
Pumasok na ako pagka Lunes. Pumasok ako nang walang bakas na sakit, kaba
o ano man. Isang normal na estudyante lang. Gusto ko ng matapos sa pag-aaral.
Bahala na 'tong isang sem na prof ko siya. Pagkatapos nito, di ko na ulit
kukunin ang mga subjects niya.
"Summer, you okay?" Nagtatakang tanog ni Dave nang umupo siya sa tabi ko.
"Yeah, why?"
Wala pa si Lex, maaga akong dumating eh. Buti na lang wala pa rin yung
kaklase kong mestizo.
"Kung ganun, bakit ka absent ng tatlong araw?" Tanong niya.
"Nagkasakit ako eh." Sagot ko.
Mas lalo siyang nagduda, "Ba't di mo sinasagot ang text at tawag ko?"
"Eh halos di ako makabangon sa lagnat ko eh."
"Huh? Ano ba ang sakit mo?"
"Flu atsaka, LBM." Ano ba yan. Galing naman ng naisip ko.
"Hey, Summer!"
Patay! Maaga din yung mestizo! Hindi ko na pinansin.
"Where we're you that night in the bar? We were dancing, then suddenly a man
pulled you. Hindi ko makita ang mukha, sino ba yun?" Tumingin siya kay
Dave.
Si Dave naman unti-unting nagkaka-ideya sa pagsisinungaling ko.
"I can't remember anything, I was... too sick to remember." Sabi ko. Nagiging
defensive!
Buti na lang at dumating si Lex kaya nagsipuntahan na sila sa kani-kanilang
mga upuan. Napabuntong-hininga ako. Di parin ako tumitingin kay Lex. I don't
wanna be distracted by anyone. I want to finish this all nang matapos narin ako
sa kahibangan kong 'to.
"We'll have a quiz." Sabi niya at nagsimulang magsulat sa whiteboard ng mga
questions.
Okay fine, nagbasa naman ako eh.
Pagkatapos ng kay haba-habang quiz... akala ko 20 items lang kasi quiz nga. 50
items pala...
"Who got lowest score?"
Maraming nagpataas ng kamay.
"I got 10/50, sir. Ang hirap kasi..." Sabi nung babae sa harapan.
Nagpataas din si Dave ng kamay.
Luckily, I got 44/50. Yes yes yes! Di naman ako bobo eh, tamad lang talaga
noon.
Parang binalewala ni Lex ang mga sinabi ng mga estudyante at tinignan ako.
Binalewala ko siya at tumingin na lang sa kuko ko habang nakataas ang isang
kilay.
Kailangan ko ng nail art. I need to love my self more... Spa, new look, vacation
.
Kung magpapatuloy ako dito, mababaliw ako sa mga nangyayari.
"Who got 25 below?"
Di ako nagpataas ng kamay.
"How about you, Ms. Romero?" Lumapit siya sakin.
Nakuha din ang pansin ng mga kaklase ko at tinignan ako ng lahat.
"44/50." Sabi nung mestizo.
Namangha sila pati yung f4 sa malayo nakita kong nalaglag ang panga sa score
ko. Kalahati kasi ng klase ay mukhang 25 below ang score eh.
Tinignan ni Lex ang papel ko at tumingin din sa mestizo.
"How about you Mr. David?"
"I got 30/50, sir." Sabi niya.
"That's good."
Ako ba, Lex? EXCELLENT NA? No comment ka masyado eh.
"You know class... Nag surprise quiz ako because I noticed some of you,
instead of studying or doing your requirements, are going out to party." Sabi
niya.
Tahimik ang lahat nang may isa sa F4 ang nagsalita.
"Panu niyo nalaman na nagparty yung iba sir? Nagparty ka din ba?"
Tumawa pa yung mga kaklase ko pero bago mhumagalpak ang tawa nila,
sinagot agad ni Lex.
"Napadaan lang ako dun sa mga places na yun, and I even saw one or two of
my students there. I think you shouldn't take this class too lightly. You
shouldn't take UDP lightly."
Nainis ako sa sinabi niya! Mukhang pinariringgan ako.
"Who's taking it lightly?" Sabi ko nakataas parin ang isang kilay at ngayon
tinignan na siya.
Nakapamaywang siya at tinignan din ako.
"I'm not saying its you, Ms. Romero. I actually didn't say anything."
"Hindi ko din sinabi, SIR, na ako yung tinutukoy mo. I'm asking you to point
out who is taking this school lightly?"
He suddenly looked pissed. Lalo na nang natahimik ang mga kaklase ko.
"Well, it could be you... or any other student."
"Why would it be me? I got 44 out of 50." Sabi ko agad.
"You've been absent for 3 consecutive days, and for what reason?"
"Confidential, sir."
Pinagtinginan ako ng lahat na para bang natalo ako sa sinabi ko kaya
dinagdagan ko na.
"I think I saw a love scene I shouldn't see. It made me sick for three days. Suk
a
ako nang suka. I needed to just sleep all day."
Tumawa ang lahat.
Ano ka ngayon, Lex? Gusto mo sabihin ko kung sino? Pasalamat ka... mahal
parin kita... :(
17th~
Summer: Forget it, forever
Mag iisang buwan ng ganito kami ni Lex. Tama, nakakaya ko. Nakakaya ko,
alam niyo kung bakit? Kasi tinaga ko sa isip kong patay na siya. Alam kong
masama ang iniisip ko, pero panandaliang lunas lang yan. Kasi alam ko, kapag
nagkikita kami, halos di ako makatinin sa mga mata niya longer than 5 seconds
kasi sumisikip ang dibdib ko. Nakikita ko kasi sa mga mata niya ang kislap ng
dating Lex na mahal na mahal ako.
Papunta ako sa classroom namin, pang huling klase na 'to. May dala pa akong
frappe galing starbucks para di ako antukin.
"Are you really sure you're still holding off our engagement?" Sabi ni Kyla kay
Lex habang naglalakad sila nasa harapan ko papuntang classroom.
Ang bagal naman nilang maglakad. Si Kyla naka corporate look.
Binagalan ko din ang paglalakad ko. si naman nila ako napansin.
"Yes, Kyl. And besides, hindi ko pa talaga napag-aaralan ang ideya ng
engagement natin. I just want it done coz my dad wanted me to find a fiance
already." Sabi ni Lex.
"What do you mean?"
Natigilan sila sa paglalakad.
"What?"
Suminghap si Lex.
"Look, Kyl. As far as I can remember, we broke up years ago.-"
"Why are you saying this now? May nakaimpluwensya ba sayo?" Sabi ni Kyla.
Naku, dapat na yata akong umalis, ayaw nga lang gumalaw ng mga paa ko. :(
"Wala... its just...-"
Mangiyak-ngiyak na si Kyla.
"Summer? Si Summer ba? Lex, wa'g ka namang bastang maniwala dun! She
likes you, she's obsessed! Gagawin nun ang lahat-"
"Its not about Summer!"
"No! Its about her!" Sabi ni Kyla.
"I don't even remember anything about that girl, why would it be her?"
Ang sarap pag untugin ng dalawa! Kainis! Kaya ayun, dumaan ako sa harapan
nila.
"Excuse me!"
At dumiretso sa classroom.
Umupo na ako agad. Nakita kong papasok si Lex at tinitigan ako. Mukhang
galit. Same expression. Di na ako nawiwindang sa mukha niyang yan dahil
araw-araw niya akong tinititigan ng ganyan.
"Write an essay about..."
Ayan! Nabadtrip tuloy. Sa tuwing nababadtrip siya, lagi niya lang kaming
iniiwan at di na nag lelecture. Minsan quiz, minsan ganito.
"Pass your outputs after one hour... to Miss Romero."
Napatingin ang lahat sa akin. First time na pinili niya akong magdala ng mga
papel ng mga kaklase ko. Kadalasan kasi si Lindsay o yung isa kong kaklase.
Umalis din naman siya pagkatapos nun.
"Ang hirap naman nito." Lumapit si Dave sakin. "Buti ka pa! Syempre, kaw
yata ang top sa klase." Sabi niya sakin.
"Hindi noh. Pupunta nga siguro akong library para magkaroon ng ideya." Sabi
ko.
"Talaga? Sama-"
"Hey Dave! Let's go!" Sabi ni Lindsay at kumapit sa braso ni Dave.
"Uhh..."
Gusto kong mapag-isa kaya...
"Oo nga Dave. Sumama kana kay Lindsay." Ngumiti pa ako.
Umalis din naman sila.
Pagkatapos ng higit isang oras, halos nabaliw sa kakahanap ang mga kaklase ko
sakin kasi mag-isa ako at nakaupo lang sa isang bench sa malaking school na
'to.
Maswerte yung mga nakakita sakin, malas yung iba. Pero mas malas ako dahil
kinailangan ko pang maghintay sa iba.
*tok-tok-tok*
Magagabi na nang pumasok ako sa faculty. Si Lex na lang at si Professor
Sebastian ang naroon, si Prof Sebastian, ganun parin, malagkit ang tingin.
Binalewala ko na lang.
"Eto na po, Sir." Sabay abot ko kay Lex na nakapikit at nakahawak sa ulo.
Hindi siya nagsalita.
"Masakit ang ulo mo?" Tanong ko.
Tumingin siya sakin.
"Just occassional headaches." Aniya.
"Especially when I'm around?"
Naalala ko nung dito rin kami sa faculty at nagkaganito din siya.
"Try pain relievers." Sabi ko at umambang aalis na.
"Hindi ka man lang ba gagawa ng paraan para maalala kita?"
Natigilan ako.
"Like what?" Hinarap ko siya. "I don't think you'll regret marrying Kyla kahit
maalala mo pa ako..."
"You heard everything?" Sabi niya.
"It doesn't matter."
Tumayo siya para bang pinipigilan ang pag-alis ko... "Truth is, I postponed the
engagement because somehow, I feel like I forgot something important."
Natigilan siya nang sumakit ulit ang ulo niya.
"Forget it, forever." At umalis na ako...
Ginawa ko ito para malaman kung nasaan talaga ako sa buhay niya. Kahit di na
siya ang Lex ko, alam kong nasa puso niya parin ako. Hindi ko siya kayang
diktahan na mahalin ulit ako, at ngayong itinataboy ko na siya, parang di siya
umaalis ng lubusan.
Kung umalis na nga siya ng tuluyan, maaring di talaga ako minahal ng Lex
ko... Kung di siya umalis, maaring may lugar pa talaga ako sa puso niya kahit
di niya ako maalala.
Hindi ko mapigilang umiyak. Umiyak dahil sa pagtataboy ko sa kanya, umiyak
dahil sa inis dahil di niya ako maalala at umiyak dahil kahit anong gawin ko di
ko siya makalimutan.
18th~
Summer: Nga pala sir
Ilang weeks na ang nakalipas at anun parin kami ni Lex. And today is another
day... buong session siyang naglecture. Malapit na din kasi ang finals.
"Class... this is probably my last class. I've decided to stop teaching." Sabi n
iya
na ikinabigla naming lahat.
"Ha??? Bakit?" Sabay sabay na tanong ng mga kaklase ko.
"I haven't found a reason to stay." Sabi niya.
Shet! Parang nabilaukan ako sa sinabi niya. Ano? Summer? Yun na ba talaga
yun? You came all the way here to chase him pero in the end you'll give up?
Pero kung tutuusin, mag aanim na buwan na at wala parin siyang naaalala.
Hindi niya naman ako nagugustuhan. Sinabi pa nyang wala na siyang rasong
magpatuloy dito. :(
Gusto kong umiyak, pero pinigilan ko... pagkatapos ng klase, nagpahuli ako at
inabangang umalis siya at hinabol sa labas.
"Lex... Lex!" Tawag ko.
Lumingon siya sakin.
"Uh, Summer, here's my paper. Don't forget to give it to Mr. Sebastian." Sabi ni
Lindsay na naka hawak sa braso ni Dave.
Pareho silang na weirdohan sa pakikipag-usap ko kay Lex. Kakausapan nga
sana ako ni Dave kaso tinoon ko ang buong atensyon ko kay Lex na di na nila
nagawang magtagal sa harapan namin.
Nagtitigan kami ni Lex. Pero wala pa ngang nagsalita, naramdaman ko na ang
pagbuo ng luha sa gilid ng aking mga mata.
"What?" Sabi niya.
Hindi ako makapagsalita. Wala akong masabi.
"I don't want you to go..." Sabi ko.
Suminghap siya.
"For what reason? Weeks ago you told me to forget it forever!"
Lumandas ang luha ko at sinuntok ko ang kanyang dibdib. Di siya natinag sa
suntok ko. Hindi ko alam kung saan ako humugot ng lakas para makasuntok
ng ganun. Malakas sa umpisa, pero nang dumapo na sakanya, nawalan ng
lakas.
"Bakit ba kasi di mo maalala! Please naman! Wake up! It's me Summer!"
Umiyak ako sa harapan niya habang siya ay tinitignan lang ako. Walang
magawa. Anim na buwan na ang nakaraan ng nagising siya at wala parin siyang
maalala.
"Sobrang di ko na kaya 'to." Tinignan ko siya.
Halatang naaawa siya sakin pero wala siyang magawa.
"Bakit wala kang magawa!!! Lex!!!"
Nakita kong may mga dumaang mga tao kaya umalis na ako, iniwan siya sa
ere.
Hindi ko na kaya 'toooo! :( Umupo ako sa bench at tinawagan si Aliyah.
"Hello?"
"Hello! Mag tataxi na ako pauwi. Wa'g niyo na akong daanan dito. Sabi ko."
"Aryt then! See you later!" Sabi niya at agad kong binaba ang cellphone ko.
Hikbi ako nang hikbi sa isang bench habang hinahawakan ang papers ng
kaklase ko for Mr. Sebastian. Dumidilim na at nagpasya akong maya-maya ko
na ipasa tong papers kung wala na si Lex sa faculty.
Pag dating ng alas syete, pumunta na ako sa faculty. Kumatok at nakitang wala
si Lex. Si Prof sebastian na lang ang natira.
"Sir, eto na po yung papers." Sabi ko sa pintuan.
"Oh, come here. Pasok Ms. Romero." Tinanggal niya ang glasses niya.
Lumapit ako ng konti sa table niya...
"Upo ka." Sabi niya.
Umupo naman ako.
"Nga pala sir, I'd like to see my midterm grade." Sabi ko.
Di kasi nirelease yung midterm grade ko. Di ko alam kung bakit.
"That is what I want to discuss with you tonight..." Sabi niya.
"Bakit po?"
Natahimik kami habang tinignan niya ang grade ko sa isang folder.
May pumasok na isang professor.
"Sir Seb, kaw na lang talaga maiiwan, kami lahat my klase at this time eh. And
si Sir Lex pero mukhang umalis na." Tumawa siya at lumabas agad, may
kinuha lang sa table niya.
So, may ibang mga professors pa pala pero may inaatupag na klase.
Tinitigan ako ni Sir Sebastian.
"You're failing."
WHAAAAT? Paano nanggyari eh nag aral naman ako!
"Bakit po?" Sabi ko.
Tumayo siya at lumapit sa upuan ko.
"But I'll give you an option..." Hinawakan niya ang braso ko. "Ganito kasi
talaga dito, my subjects are one of the worst subjects. You're not the only one
failing in your class... Actually madami, pero ikaw ang napili kong bigyan ng
option coz I know you'll do it..." Ngumisi siya at tinignan...
Tinignan ang boobs ko!
Now I think this is wrong!
Agad akong napahawak sa celphone ko at di na nagsalita.
Hinawakan niya ang legs ko nung umambang tatayo ako.
"Just once!" Sabi niya at hinawakan na talaga ang boobs ko!
OMG! Is this the part where I should shout... "Rape!!!"?
"Walang makakarinig sayo dito!" Sabi niya.
I tried to run pero hinawakan niya ang heel ko kaya nadapa ako. Sabay ng
pagkadapa ko ang pagpindot ko sa number ni Lex...
Calling...
19th~
Summer: Ayoko na dito
Calling!!!
Todo sigaw parin ako pero walang makarinig sakin.
Tumilapon ang cellphone ko ng iginapos niya ang kamay ko sa kamay niya.
Halos magkapunit-punit na ang damit. Oh my God! Tinadyakan ko siya.
Napapilipit siya sa sakit!
Bumangon ako ng mabilis. Muntik na akong umabot sa pintuan pero agad niya
akong naabutan at hinila pabalik.
"Wa'g ka ng magpumiglas! Aren't you that kind of girl?"
Kinagat ko ang kamay niyang nakahawak sa braso ko. Nakawala ako sandali
pero agad niya akong nahabol.
Narinig ko ang phone kong na loudspeaker ko yata sa sobrang panic.
"Hello? Summer??" NASAGOT NI LEX!
"LEEEX! HELP MEEE! PLEASE! Nasa faculty ako!"
Pero bago ko natapos yung sinabi ko, naputol ang linyo. Mejo natigilan si Prof
Sebastian.
"Hindi ako natatakot!" Nanggalaiti siya habang yinugyog ang braso ko.
Nagsimula ulit siyang singhot-singhutin ang leeg ko. YUUUCK! Sobrang
kinakabahan ako at the same time nandidiri!
"Bwuset kang matanda ka lumalandi ka parin!"
Hinalikan niya ako! The wettest pssible kiss! YUUUCK! OH GOD! Maiiyak
na talaga ako sa kaba at sa pandidiri!
Langit sa akin nung bumukas ang pinto paglandas ng luha ko sa pisngi.
Napayakap agad ako sa bumulagtang tao. Kinalas kasi agad ni Prof yung
pagkakahawak niya nang narinig ang pumasok!
"What happened!?"
LORD THANK YOU SUPER! Si Lex pa talaga ang pumunta! Salamat!!! Ng
marami! Naiyak ako habang nasa dibdib niya. Dinig na dinig ko ang heart beat
ko. Ang lakas at ang bilis!
"You!!!" Kinwelyuhan niya agad si Prof!
Iyak lang ako nang iyak sa may pintuan. Sarado ito at walang nakarinig.
Sinuntok niya ang walang hiyang prof. Agad tumilapon ang walang hiya at
napahalik sa sahig.
Hikbi ako nang hikbi habang tinitignan sila. Nanginginig ang tuhod ko.
"I will sue you!" Kinwelyuhan ulit ni Lex at pinatayo para suntukin ulit.
"Sige! Subukan mo! Subukan mo!!! Hindi mo alam kung anong kaya ko!
Isisiwalat ko ang lahat!-"
Bago niya natapos ang sinabi niya, nasuntok na siya ni Lex. Bumulagta ang
matanda sa lupa!
"Pagsisisihan mo 'to Lex Santos!"
Galit na galit si Lex. Hiningal siya sa sobrang galit!
"Akala niyo di ko alam na may relasyon kayo?!" Sabi ni Prof!
"Anong relasyon? Ha?" Sinipa siya ni Lex. Di na kasi makatayo ang matanda.
"Akala niyo ba di ko alam na noon pa, sa ibang school kayong may relasyon!
ALAM KO! Kaya alam kong oportunista sa mga professor ang babaeng yan!"
Sabi ni Prof nang nanggagalaiti! " Sa kabilang school siya galing, at dun sa
school na yon kayo nagsimula! ALAM KO YUN! Subukan niyong isumbong
ako at mayayari din kayo!"
Huminahon ako sa narinig ko. Si Lex mukhang nagtataka sa sinabi ng
matandang walang hiya.
"ALAM KO YUN, AKALA NIYO!" Siga ng matanda habang bumabangon.
Naninigas parin si Lex. Tumawa ng bahagya ang matanda.
"I don't care! I'm gonna sue you!" Sabi ni Lex.
"Ano ang sasabihin ng mga tao sa malalaman nila tungkol sayo Mr. Lex
Andrew Santos? Sa tingin mo ba matatanggap ng pamilya mo ang kahihiyan?
Tingin mo ba magkakaron ka ng investors sa negosyo mo pag nalaman nila ito?
Ha!" Naubo ang matanda at may dugong lumabas sa bibig.
Susuntukin na sana ulit siya ni Lex... pero pinigilan ko. Hinawakan ko ang
kamay niya.
Galit ako sa walang hiyang matandang yun! Galit na galit! Pero ayokong
palawakin pa ang problema! Kawawa si Lex! Makakaapekto pa 'to sa kanya ng
sobra! BWISIIIT! Mamatay ka na sana matandang walang hiya! GRRR!
Tumingin si Lex sakin, di parin siya kalmado. Tumigil ako sa paghikbi.
"Ayoko na dito. Alis na tayo..."
20th~
Summer: About signs
Nagpilitan pa kami ni Lex sa faculty. Hinila ko siya palabas ng faculty.
Pagkaalis namin, dumugo ang ilong ni Prof. Sana maubusan siya ng dugo at
mamatay na! Sorry pero kawalanghiyaan talaga yung ginawa niya! Hindi parin
maalis sa isip ko!
Nakalabas na kami sa building ng walang imikan ni Lex. Sobrang tensyon
parin ang naramdaman naming dalawa.
"WHY DID YOU GO THERE ALONE?" Sigaw niya, halos makita ko na ang
ugat sa lalamunan niya.
Nanginig ako sa takot ng pagkasigaw niya. Ganun pa man, parang kinurot parin
ang puso ko.
Nagsimula akong umiyak ulit at walang masabi.
Naawa na lang siya at hinila ako sa sasakyan niya. Bahagya palang napunit ang
soot ko kaya sinootan niya ako ng jacket.
"Godamn it Summer! You at least have to wear jeans tomorrow." Sabi niya.
Naka-floral skirt kasi ako pero marami namang ganito sa skul at di naman 'to
maiksi, bakit ako ang pinagdiskitahan? Ah! Oo nga pala, alam nga pala ni Prof
(kahit na ayoko ng tawagin siyang prof ngayon) na may relasyon kami noon ni
Lex.
Hikbi parin ako nang hikbi.
Tinignan niya ako habang umiiyak. Unti-unti niyang hinawakan ang ulo ko at
linagay sa dibdib niya.
"Shhh! It's okay, I'll protect you." Sabi niya.
Lalo akong napaiyak sa sinabi niya.
"Even without my memories, I'll protect you."
Hinawakanniya ang magkabilang pisngi ko at hinarap ang mukha ko sa mukha
niya.
PINUNASAN NIYA ANG BAWAT LUHANG LUMANDAS SA PISNGI
KO. THE LAST SIGN OF THE 24 SIGNS OF SUMMER!
Bahagya kong kinalas ang ulo ko sa pagkakahawak niya.
Kahit ngayong wala na siyang maalala, nakumpleto niya parin ang signs!
Hindi ko namalayang napahawak na pala siya sa kanyang ulo...
"That was the sign I hated the most..." Nkapikit siya at mukhang wala sa sarili.
Imagine the face I'm showing right now. Basa ang pisngi ko sa luha at lumaki
ang mata sa sinabi niya!
HE REMEMBERED?
O.M.G!
"Ahh!" Ngayon, sumakit na talaga ang ulo niya.
Napasandal siya sa Black Lamborghini niyang nasa tabi naming dalawa.
Wala na masyadong tao sa school at madilim pa kaya okay lang na nandito
kami. Wala naman sigurong mang-iissue samin bukod sa matandang uugod-
ugod na yun!
Hindi ko na alam kung anong gagawin ko ngayong sumasakit ang ulo niya.
"Gusto mo pumunta tayo ng ospital, L-Lex?" Sabi ko habang hinahawakan ang
braso niya.
"No.. No... This is just..." Napatingin na siya sakin ng diretso... "Occassional
headaches."
Pumikit ulit siya at napareklamo sa sakit ng ulo niya.
Pinapasok ko na siya sa sasakyan niya para atleast makaupo. Nasa labas lang
ako at kinuha ang tubig na nasa gilid niya at inalok sa kanya.
"No, you need it more. Uminom ka na... Di ka pa nakarecover kanina." Sabi
niya.
Ilang sandali...
"I'm okay now." Tumingin siya sakin.
Nasa labas parin ako, kaharap ng front seat at may dalang mineral water.
"What are you doing there? Get in!" Sabi niya.
Umikot ako at pumasok. Magkasabay pa kaming suminghap.
"Ano nga ulit yung sinabi ko kanina?" Sabi niya.
Kinabahan ako.
"About signs."
"Di ko maalala. Bakit ko yun sinabi?" Sabi niya sakin.
Tinitigan niya ako.
"Uh..." Pumikit muna siya bago nagsalita. "Nasan yung hat mong galing
Taiwan? Naibalik ko ba ng maayos?"
OH MY GOOOOD! That was the memory from the first time we met!
21st~
Summer: It won't
"Na-naalala mo?" Nakanganga ako sa loob ng sasakyan.
Ano na ba? Yayakapin ko ba siya o ano? Naaalala niya ba ako ng lubusan?
Ngumiti siya.
"I don't know... It was like a memory from a dream." Sabi niya at humalkhak.
"Seriously, nangyari yun?"
Tumango na lang ako.
"When?" Tanong niya.
"Last Summer."
Tumingin siya sa kawalan.
"Bakit pati una nating pagkikita, na erase?"
Tanong niyang di ko masagot din.
"Did it really happen?" Tumingin siya sakin.
"Oo."
He looked away again.
"Its like... Its like a dream." Pinikit niya ang mata niya at sinandal ang ulo s
a
upuan. "The dream is fading away."
"Wa'g mo ng isipin yun." Sabi ko bigla. "Alam kong nahihirapan ka na. Just let
it go. Don't think about it anymore."
Tumingin siya ulit sakin.
"That's what you want me to do?" Tanong niya.
"Kung nahihirapan ka naman, di bale na lang."
"I thought you wanted my memories back?"
"I want it back... just not the hard way!" Sabi ko.
"Kung di sa ganitong paraan, eh paano? Theres no other way but to remember
you the hard way." He's raising the tone of his voice na.
Natahimik ako.
"I'm sorry but I'm desperate." Sabi niya at hinawakan ang kamay ko. "Please
help me remember. I can't move on without it."
Sa mga sinabi niya mukha siyang marami ng naaalala kahit na yung hat ko lang
pala talaga ang naalala niya.
"Okay... Sige... But how?" Tanong ko.
His face lightened up.
"First, we are going to report professor Sebastian..." Sabi niya at pinaandar an
g
sportscar.
"Wa'g na."
Hindi ko alam kung bakit pero kinurot ang puso ko at napapaiyak ulit.
"Wa'g na." Sabi ko ulit habang umiiyak.
Tumingin siya sakin at agad ibinaling ulit ang atensyon sa kalsada. Nad-drive
na siya.
"Ayokong dunggisan ang pangalan mo. Ayaw ko ding malaman ng lahat ang
nangyari sakin. My mom and dad will be furious. Ayoko nang palakihin. Ang
importante sakin ay hindi na natuloy."
"BUT WHAT IF IT'LL HAPPEN AGAIN?" Galit siya!
"It won't! Di ko na sya kukunin sa kahit anong subjects ko."
"I'm not going to be there all the time anymore!" Sabi niya sakin.
Napatingin ako sa kanya. Seryoso siya at kalmado na. Nakatingin sa kalsada at
pinark ang sasakyan sa TGIF.
"I'll pass my resignation tomorrow. I won't teach for the second sem."
Imbis na mejo huminahon na ako sa pag-yak. Bumuo ulit ang mga luha ko
dahil sa sinabi niya.
Iiwan niya na ako?
"But I'll be waiting for you everyday, after school." Sabi niya trying to cheer
me up.
He poked my nose. Nakatunganga parin kasi ako.
"I told you I'll chase after that summer. I'll chase that memory. I'm serious...
I'll
remember that summer, the summer I'm with you."
22nd~
Summer: What else do you remember?
I have no idea how we are going to do that.
"Dito tayo unang nagkita."
Umihip ang malakas na hangin kaya hinawakan ko ang hat kong galing
Taiwan. Nasa pier kami ngayon ng Sortee.
Tama! We are here to relive the past. Kung akala niyo tinalikuran ko ulit ang
syudad at ang pag-aaral ko, nagkakamali kayo. Sembreak ngayon. Kahit na
tatlong araw lang kami dito (dahil yun ang gusto ng mga magulang ko) sa
tingin ko sapat na yun para ma describe ko sa kay Lex kung paano kami dati.
Sana lang may maalala siya kahit konti.
Nagmartsa ako sa mismong lugar kung saan niya pinark ang sasakyan niya
noon para sunduin ako.
"Susunduin mo sana ako noon." Sabi ko.
Tinanggal niya ang hat ko.
"Pero nasagasaan ko 'to?" Sabi niya.
Hindi parin talaga nawawala ang lakas ng tibok ng puso ko sa tuwing sinasabi
niya yun. Parang siya... Parang siya noon. Parang naaalala niya.
"What else do you remember?" Tanong ko.
"Wala na. Yun lang." Ngumiti siya. "But I bet you were angry. Tinarayan mo
ako."
Napangiti ako.
"Yep. Unang pagkikita natin, galit na ako sayo." Sabi ko.
Pumasok kami sa loob ng van ng Sortee na maghahatid samin. Pagkadating
namin, sinalubong kami ni Manang Alicia at iba pang nagtatrbaho sa Sortee.
Nandun nga rin si Rocky - yung manyak na lifeguard at Kate yung epal na
receptionist.
Napaiyak si Manang Alicia at niyakap kaming dalawa ni Lex.
"Miss na miss ko kayong dalawa!" Aniya.
Ibinaling niya ang tingn niya sakin.
"Nabanggit ng mama mo sakin na pupunta kayo dito para may maalala si Sir
Lex. Naku!"
"Opo manang..." Sabi ko naman.
Nakita kong binati ni Lex ang mga empleyado ng Sortee. May surpresa pa nga
silang Welcome Back Sir Lex na tarpaulin at may handaan pa talaga.
Nagsiiyakan sina Kate.
"Pakiramdam ko tuloy ang tagal kong nawala." Humalakhak si Lex nang
papunta kami sa kwarto.
Yung kwarto niya ay ang kwarto niya noon.
"Diyan ka tumuloy noon. Dito naman ako." Sabi ko sabay turo sa kabilang
pintuan.
"If I was that crazy about you, I should've let you live in my room." Tumawa
siya.
Na-blush tuloy ako.
"Eh hindi naman tayo bati sa simula. hmp! Galit ka nga sakin nun! Galit din
ako sayo! Pinatuloy mo lang ako dahil cousins kami ni Aliyah!" Sabi ko.
Iniiwasan ko ang mga mata niya.
"I'll just change." Sabi ko at agad pumasok sa room ko.
Alam kong weird pero may na realize kasi ako.
kaya kong sabihin sa kanya lahat ng nangyari, pero hindi ko kayang idescribe
ang feelings niya para sakin. Walang nakakaalam kung gaano niya ako
kamahal. Kahit ako, hindi ko alam. Paano ko yun maipapaalala sa kanya?
Napabuntong hininga ako habang naglalakad-lakad sa resto na pinagtrabahuan
ko noon. Malapit ng mag lunch at hula ko natagalan si Lex dahil inasikaso niya
pa ang pending papers sa hotel. Sinamantala ko ang pagkakataon para
mamasyal.
"Pssst!"
Nahulaan ko ding tatawagin ako ni Kate.
"Bakit?" Lumapit ako sa front desk.
"Wala siyang maalala diba?" Sabi niya mukhang nakikisimpatya.
"Oo. Don't worry, ako lang yung di niya maalala."
Nanlaki ang mata niya, "Bakit?"
"Hindi ko alam."
"Ano ba kasi talaga ang nangyari? Naaksidente diba?"
"Oo." Sabi ko. "Dahil sakin."
Marami pa sana siyang itatanong pero dumating si Lex.
"Lunch?" Sabi niya.
"Okay!"
Kumain kami sa loob ng restaurant. Nakita ko yung pianong pinagtugtugan
niya noon ng If You're Not the One at You Found Me.
"May tinugtog ka dyan noon." Sabi ko pagkatapos naming kumain.
Tumayo siya at tumugtog. Pero di yung tulad ng dati.
"let's go out." Naglahad siya ng kamay pagkatapos niyang tumugtog.
Kahit na mejo nalungkot ako dun, napawi din naman agad dahil sa pagyayaya
niya.
23rd~
Summer: Stop it!
Papalubog na ang araw at nakaupo kaming dalawa sa buhangin. Sinabi ko sa
kanya ang mga nangyari except sa mga signs dahil may
ginawa akong box kung saan nandun lahat ng mga alaala tungkol dun. Sana
lang bago ko ipakita yun, maalala niya na ako.
"I'm not sure how much you loved me... or if you really do.." Sabi ko paghuli
sa buong sinabi ko tungkol sa mga nangyari.
"So that's all that happened?" Tanong niya.
Tumango ako.
"Kung ganun, totoong sobrang mahal kita." Sabi niya sakin.
Kulay orange ang dagat dahil sa papalubog na araw.
"Sa iksi ng panahon na yun, halos imposible kong maisip na maiinlove ako
sayo. Pero kung talagang sinabi kong mahal kita...
ibig sabihin, hindi lang kita mahal, sobrang mahal na mahal kita."
Nakatunganga ako sa harap niya na parang bata. Yinayakap ko ang mga tuhod
ko habang tinitignan ang seryoso niyang mukha, may
repleksyon ng papalubog na araw.
"Pero..."
Tumingin siya sakin...
"Kung ganun nga kita ka mahal, bakit di kita maalala? Bakit ikaw ang nabura?
Sa lahat ng alaala ko, ba't ikaw?"
Gusto kong umiyak sa mga tanong niya.
"Hindi ko rin alam." Sabi ko.
Gumuhit na lang ako ng kung anu-ano sa buhangin.
"It's so hard to believe... when all I can remember is the first time we met. Th
e
rest are just feelings... I feel like I forgot something important pero kahit an
ong
alala ko, wala akong maalala. I can't remember saving you from a foreigner,
hiring you in my hotel, playing a piece for you, and even bringing you to my
father's birhday...like what you said."
"Hindi naman kita pinipilit na maalala yun! Sinabi ko lang kung ano yung nasa
alaala ko nagbabakasakaling maalaala mo rin!" Sabi ko.
Ayokong iparamdam niya sa akin na para bang ipinipilit ko sa kanyang
alalahanin ang lahat.
"I know, its just... unbelievable." Sabi niya habang umiiling.
"I know, right." Tumayo ako. "That's why I told you to just forget it." At
umalis.
Nagkulong ako sa kwarto... Naligo... Umiyak hanggang sa nakatulog.
Ayokong pinaparamdam niya sakin na pinipilit ko siyang makaalala. At lalong
ayokong sinasabi niyang imposibleng mainlove siya sakin. Its like he's
insulting me.
Alas onse na nang nagising ako. Namumugto ang mga mata. Nakalimutan kong
nasa Sortee pala ako at nagdrama!
"Pssst! Dalawang oras siyang kumakatok sa kwarto mo kanina." Sabi ni Kyla.
"Anong 'pssst'? summer ang pangalan ko no."
Pinandilatan niya na lang ako.
Pagkalabas ko kasi sa kwarto ko, nagutom ako kaya pupunta na sana ng resto
nang mapadaan ako sa front desk.
"Asan siya?" Tanong ko kay Kate.
"Natulog na ata. Sabi niya sakin, matutulog na siya at dalawang oras siyang
kumakatok sa pintuan mo sabi ng isang room boy. Pagnagising ka raw, kumain
ka sa resto."
Tumango ako at tumungo sa resto. Kumain mag isa.
Eto na naman ako at nangungulila sa syudad. Ilang oras kasi akong natulog
kaya ayan tuloy, dilat na dilat ako ngayon. Lumabas ako sa resto at may
nakitang beach party malapit sa bar nila.
Ito lang ang pinagkaiba ng Sortee noon sa Sortee ngayon. Ang Sortee noon,
mejo wala masyadong turista. Ang Sortee ngayon, sa sobrang daming turista, di
na nagkasya ang mga nagbar hop sa tatlong bars ila kaya inilabas ang party!
May DJ sa labas at nag fa-fire dance! Sobrang saya!
Pero syempre, wala ako sa mood. Ganun pa man, ayokong magkulong na lang.
Mas mabuti nang maging malungkot sa magandang lugar kesa maging
malungkot sa isang sulok.
Eto talaga, seryoso, limang shot lang ng tequila, tapos na ako dito. Ni ayaw
kong sumayaw o makihalubilo. At sa sobrang bored ko talagang napansin ko si
Derek Ramsay at iba pang artista. WHOA!
Ilang sandali ay naubos ko na ang limang shot. Tumayo ako at aalis na sana
nang may naapakan akong parang malaking coral kaya mejo na out-balance
ako. Agad naman akong inalalayan ni LEX!
Ayan na talaga! Yung pagiging OA nya, naaalala ko yung noon!
"Based on what you told me, alam ko na talaga kung saan ka pupunta tonight."
Sabi niya habang OA na inaalalayan ako.
"I'm not drunk."
Inalis ko ang kamay niyang nakahawak sa baywang ko. He's stealing the
attention of the crowd. Pati yung mga artista.
Agad akong umalis at sinundan niya ako.
"Leave me alone... just for tonight."
"No!" Hinawakan niya ang braso ko na agad ko namang binawi at naglakad
palayo.
Hinawakan niya ulit kaya hinarap ko siya.
"Just stop doing this! Stop it! Stop it! Stop doing it like you remember
anything!" Sinigawan ko siya sa harapan ng hotel.
Tutulo na talaga yung luha ko. God no! God, please!
"I'm sorry sa sinabi ko! Thats just how I think! And don't tell me that I don't
remember anything... because I do!"
"Anong naaalala mo? yung hat kong galing Taiwan?! Yun lang ba?" sigaw ko.
"No! I brought you here coz though I can't remember anything about you... I
remember my feelings! My feelings! JUST THAT! Nothing else! Dinala kita
dito dahil gusto kong maramdaman kung paano at bakit ganito kabigat ang
pakiramdam ko sayo ngayong hindi naman kita kilala!"
Natahimik ako at mahinahong tumulo ang luha ko. Agad kong pinunasan ang
mga ito.
"Rest for tonight. We'll go to the white island tomorrow. Rest in your room.
Pag nakita kitang lumabas ulit, I'll drag you inside my room."
24th~
Summer: Wala bang pating dito?
Nakabikini ako sa ilalim at naka maxi dress ulit habang tinatahak ang bridge
papuntang speed boat. Akala ko yate ang
gagamitin, di naman pala. Pero mas mainam 'to para mas marami kaming
mapag-usapan ni Lex (dahil masikip).
Naglahad siya ng kamay kasi nahirapan akong tumungtong.
Nagdalawang isip pa akong tanggapin ito, pero tinangap ko na lang para di na
siya magtaka.
Pinaandar niya agad 'to at unti-unti na kaming lumayo sa Sortee at papunta na
ng White Island.
Kagabi, naisip ko yung nakita ko dun sa hotel sa gabing pinapunta ako dun. Si
Kyla at si Lex... Love scene. Kaya di
natatanggal ang inis ko at ang pagkamunhi sa kanila.
Alam kong wala akong karapatan pero nakakainis parin!
"So what happened when we went to the white island last year?" Tanong niya
nang tumabi siya sakin.
"Actually, di lang tayong dalawa. Kyla was there too." Sabi ko ng di tumitingin
sa mga mata niya.
Tumango lang siya at di na ulit nag tanong. Alam kong iniiwasan niya ang
pagtatanong ko tungkol dun sa hotel o maging topic
man lang si Kyla.
"So... did you text me that night?" Tanong ko sa kanya.
Tumingin siya sakin at nagdalawang isip pa sa pagtanggap sa tanong ko.
"That night... sa hotel? with kyla?" Sabi ko.
"N-No! I don't know who texted you that night!" Sabi niya.
"If it wasn't you then I'm sure si Kyla yun."
"Huh? Ba't niya naman gagawin yun?"
Pinandilatan ko siya. Sarap niyang pukpukin nang makaalala agad!
"Then, if hindi si Kyla. Sabihin mo sakin kung sino pa ang pwedeng
pagdudahan?" Umiling ako. "I know feeling mo sinundan ko
kayo dun, pero hindi. Kung alam kong nandun kayo, making love-"
"We are no-"
"I wouldn't go there-"
"we didn't-"
"I won't stop you."
Diretso ang salita ko kahit gusto niyang putulin.
"Walang nangyari? Of course walang nangyari kasi nakita ko kayo. Kung wala
ako dun, sigurado! And again, that's cool with
me." Ngumiti ako.
Plastik pero alam ko kung saan ako lulugar. Wala akong karapatan kaya
sasabihin ko kung anong nararamdaman ko pero di ko siya
pagbabawalan.
"Ba't ang tigas ng ulo mo?" Kinatok niya ng mahinhin ang ulo ko. "I know its
funny pero bigla niya na lang talaga akong
sinunggaban that night, babawi na sana ako at tatayo na nang dumating ka."
Humalakhak siya.
Really? While she's topless? OWS!? A man refusing that? You have got to be
kidding me.
Itinigil niya ang speed boat malapit sa white island. Dito daw kasi ang may
pinakamagagandang corals sa buong Sortee.
Ang linaw ng dagat at mukhang malalim. Na engganyo tuloy akong mag
swimming. Tinignan ko siya at agad hinubad ang maxi dress
ko nang nakitang tumitingin siya sa malayo gamit ang telescope.
"Wala bang pating dito?" Tanong ko.
"Wala... of course." Sabi niya.
Agad akong lumangoy! Ang sarap! :) Malalim nga. May nakita pa akong
parang si Nemo nang bigla niya akong hatakin!
"Ano ba?" Sigaw ko nang nakaahon kami.
Nasa likuran ko siya at nakapulupot ang braso niya sa dibdib ko.
"Ano ka ba!? Why did you do that?!" Inahon niya ako at pinahiga sa speed
boat. Naka board shorts lang siya and topless.
"Ako ang dapat mag tanong syo niyan!" Sabi ko.
"You don't know how to swim!" Sabi nya with utmost confidence!
"What?" Napatayo ako. "Me? swim? OMG!" Napahawak ako sa ulo ko. "I
know how to swim, of course! Si Kyla yung tinutukoy mo. Not me." Napailing
ako nang nakita siyang napatunganga at ginugulo ang buhok niya.
Baka yung feelings niya for Kyla... ang naaalala niya. Di yung sakin :(
25th~
Summer: You mean, noon?
Nakatunganga siya halos buong araw hanggang sa nakarating kami pabalik sa
Sortee.
"Narealize mo na ba na hindi ako, kundi si Kyla ang mahal mo?" Tanong ko sa
kanya.
Tinignan niya ako.
"I can't remember." Sabi niya.
Halatang disappointed siya sa ginawa niya at nalulungkot.
"I know." Sabi ko.
Napabuntong-hininga siya.
"We're leaving tomorrow morning, right?" Sabi ko.
Tumango siya.
"Before we leave... mamayang gabi... may ipapakita akong box sayo. sana
makatulong yun..." Sabi ko.
Tumango siya ulit.
"Itigil mo na muna ang boat." Sabi ko nang nakitang papalapit na kami sa
Sortee. "I wanna swim again."
Nakita ko ulit ang pagkadismaya sa mukha niya dahil ipinaalala ko sa kanya
ang nangyari.
"I'm her opposite." Sabi ko.
Wala siyang imik at itinigil ang speed boat. Agad akong lumangoy ulit at may
nakita pa akong si Nemo ulit!
Nabigla ako nang kahit sumisid ako, naaninaw ko ang mukha niya sa ilalim ng
dagat. Akala ko hihilahin niya ulit ako pero nabigla ako nang ngumiti siya!
Napaahon kaming dalawa. Mukhang nakita niya ang pagkabigla ko kaya
tumawa siya!
"This is a new feeling." Sabi niya habang tumatawa.
"Oo!" Tumawa na rin ako. Di ko maintindihan. Humihinga pa ako ng malalim
at umaambang sisisid ulit. "Kasi di pa tayo nag swimming together."
Magkasabay kaming sumisid ng nakangiti!
May tinuro siyang malaking blue na starfish. Pag lingon ko ulit sa kanya. Ang
lapit na ng mukha niya sakin.
Hinawakan niya ang magkabilang pisngi ko at hinalikan ako. Oo, sa ilalim ng
dagat, hinalikan niya ako. Hindi ko halos maigalaw ang pisngi ko dahil sa
higpit ng pagkakahawak niya. Kaya niyakap ko siya. Niyakap niya rin ako
hanggang sa nakaahon kami. Hinahalikan niya parin ako.
Gusto kong umiyak... Sa saya. Di ko alam kung bakit niya ako hinalikan. Gusto
kong isipin na dahil mahal niya ako at naaalala niya na ako.
Sana di na 'to matapos.
Pero imposible.
Awkward nung nakarating na kami sa Sortee. Walang imikan pati sa pag dinner
namin.
"Mag bonfire tayo tonight." Sabi niya.
Tinignan ko lang siya.
"Not your kind of thing, I know. But I don't really like seeing you drinking
inside bars." sabi niya at ngumiti.
"Whatever you say." Sabi ko. "Kunin ko lang ang box na sinasabi ko."
"Mmkay. I'll wait for you near my bon fire." Kumindat siya.
Umalis na ako. Nakangiti. I swear sana di na 'to matapos. Sana di ko na
maalalang di niya ako naaalala. Pwede just for tonight? Haay! Pero hindi eh.
Kasi kukunin ko nga yung box of memories niya sa kwarto diba.
Kaya ang whole point ng pagbalik namin sa Sortee ay ang kanyang memories.
"So ano ba talaga ang status niyo?" Usisa ni Kate nang dumaan ako sa
Frontdesk.
"Strangers... obvious bah?"
Pinandilatan niya ako. Akala niya siguro sarcasm yun. Pero yun ang totoo!
"Close your eyes." Sabi ko kay Lex pagkarating ko sa bon fire na ginawa niya.
May nilapag pa talaga siyang mga barbeque at Heineken sa harapan.
"Bakit?" Tanong niya, nakatingin sa box na dala ko.
"Just close it." Tinakpan ko ang mga mata niya. "I want you to feel them, with
your eyes closed."
He closed his eyes. Binuksan ko ang box. Ang una niyang nahawakan ay ang
heart-shaped na Ferrero container.
"Sa tingin mo, ano yan?" Tanong ko.
"Uh... heart-shaped...some sort of... chocolate box? Ferrero?" Sabi niya.
"Yep!"
Sana ganun niya ako kabilis din nakilala. :(
"Binigay mo sakin yan noon sa school." Sabi ko.
"What's the occassion?" Tanong niya.
"Wala." Sabi ko.
Tumango siya at nahawakan ang balloon na wala ng hangin.
"What's this?" Sabi niya. "Balloon?"
"TAMA! Galing mo ah?!"
Tumawa siya, nakapikit parin ang mga mata.
"Binigay mo rin yan sakin sa school."
Tumango siya.
"I think I'm crazy bout you." Sabi niya.
Natigilan ako.
"You mean, noon?"
Tumango siya at hinawakan naman ngayon ang papel na may lamang 24 signs
of Summer.
"Open your eyes." Sabi ko.
Tinignan niya ang hinawakan. Gusto kong umiyak nang binasa niya ito.
"The 24 Signs of Summer."
26th~
Summer: I'm thinking...
Ilang segundo siyang tahimik na binabasa ang signs.
"Ano 'to?"
Napalunok ako.
"Noon, gumawa ako ng signs para sa next boyfriend ko. Yan yung mga signs."
Tumango siya at mukhang wala paring ideya.
"You... completed it." Dagdag ko.
"Really? How?" Tanong niya.
"You cheated." Sabi ko.
Nakatigin siya sakin habang tumtingin na lang ako sa bonfire. Tumingala ako,
pero walang stars. Ang lakas ng ihip ng hangin. May naaalala akong panahon
sa nararamdaman ko ngayon.
Yung maulang gabi na yun...
"Why did I cheat?" Tanong ni Lex.
Di pa ba obvious yung sagot?
"Hindi ko alam."
Of course! Kasi mahal mo ako! Pero ayokong pangunahan siya sa feelings
niya.
Suminghap ako.
"I guess thats all for tonight?"
Naramdaman ko ang unti-unting pag ambon at pagkulog. May nakita akong
mga taong sumilong sa hotel.
Uulan na!
Tumayo ako para iwan siya doon at makapag-isip pero hinila niya ang braso
ko.
"Don't run away from me." Sabi niya.
"Gusto kong mag-isip kang mag-isa kasi ayokong kaawaan mo ako kung ano
man ang desisyon mo sating dalawa. I don't wanna be a choice dahil lang
nakakaawa ako." Sabi ko bigla!
NASABI KO NA TALAGA ANG INIISIP KO!
"Hindi mangyayari yun! Just stay with me while I clear my head and remember
you!"
"But what if you won't remember me?"
"I will! I know!"
Umulan na! Basang basa kami.
"Just stay with me!"
Ganito din yung umalis ako galing party dahil nalaman kong niloko niya ako sa
signs. Basang-basa din kami sa ulan.
"I'm thinking..." Sabi ko.
Niyakap niya ako.
"I'm thinking... maybe the reason why I found out you cheated was because we
are not meant to be." Sabi ko.
"There's no such thing as meant to be... Siguro kaya ako nag cheat."
OMG! Kung naririnig niyo siya parang siya talaga! Parang siya talaga yung
Lex ko! Parang siya ang Lex ko!
Giniginaw na ako! Buti maiinit ang katawan niya.
Pero sa tuwing naiisip ko ang insidente kanina, at yung sa hotel with Kyla,
parang gumuguho ang mundo ko. Parang hindi kapanipaniwala lahat ng
sinasabi niya.
That night, I stayed in his room. Slept in his room. Walang nangyari samin.
Syempre kasi alam naming dalawa na hindi tama iyon sa sitwasyon namin
ngayon.
I love him. I'm not sure if he loves me back. And I know, he's not sure too.
Umalis na kami sa Sortee. Hindi ko alam kung may development ba sa
memories niya.
Pagkarating ko sa bahay, tulog agad ako. At pag gising ko... inaapoy ng lagnat.
Ilang beses akong tinawagan ni Lex sa dalawang araw kong pagkukulong sa
bahay dahil sa lagnat pero di ko naaabutan.
Summer: (text)
I'm sick. Sorry di ko namalayan.
Lex: (reply)
What? Pwede ba ako jan?
Napangiti ako sa text niya.
"Summer, let's go!" Sabi ni mama.
"yeah."
Ang sakit ng ulo, lalamunan at katawan ko. Pupunta kami ng ospital para mag
pacheck. Pagdating dun, agad naman akong na admit.
Summer: (reply)
st. Benedict's Hosp.
May pneumonia ako, pero di naman ako mamamatay no!
"Ano bang nangyari?" Tanong ni Gette. May-ari kasi ng ospital ang boyfriend
niya.
"Wala lang. Nagka pneumonia lang ako. Virus." Sabi ko.
"I mean... Tatlong araw ka sa isla... tapos umuwi kang... ganito?"
Tumawa si Aliyah at Nadine.
"Ano ba kasi nangyari sa inyo dun?" Tanong ni Nadine.
"Wala nga! Weak masyado ang resistensya ko." Sabi ko.
May kumatok sa pintuan ng room!
"Ma, sino?" Tanong ko kay Mama nang binuksan niya 'to.
"Si Lex." Sagot niya.
May dala siyang flowers, fruits, at kung anu-ano pa.
Nahalata kong pnipigilan ni mama na magsalita.
"Good evening po." Sabi ni Lex.
"Upo ka." Sabi ni mama.
Extremely quiet din sina Gette, Nadine at Aliyah.
"Hindi na po ako magtatagal." Sabi ni Lex.
Awkward moment!
"Ba't naman?" Tanong ni Mama.
"May meeting kasi ako..." Sabi niya.
"With?" Tanong ko.
Hinaplos niya ang noo ko.
"With my father."
27th~
Summer: O-Okay
Buti na lang at di ako nagtagal sa ospital. Naka enrol din ako sa 2nd sem at
nagpatuloy sa pag-aaral.
Araw-araw akong hinahatid sundo ni Lex sa school. Di na siya nagtuturo dun.
Negosyo na nila ang inaatupag niya.
Nandun padin si Prof Sebastian. Hay nako! Iniiwasan ko na lang. Buti di siya
kailanman nakita ni Lex.
"Let's go?" Sabi niya.
Pumasok ako agad sa sasakyan niya pagkatapos ng klase. Hindi ko namalayang
sinundan pala ako ni Dave. Nakita ko siyang tumitingin sakin pagpasok ko sa
sportscar ni Lex.
Tinignan ko din si Dave.
Kung ordinaryong buhay ko lang sana eh siguro si Dave na ang kasama ko.
Pero di eh... Pinili ko ang mahirap na landas. Pinili ko ang masaktan. Pinili ko
ang hindi ordinaryo. Bahala na. Ganun naman talaga ako diba? Pinipili ko yung
mga mahirap na daanan kahit di ako siguradong masisiyahan nga ako sa huli.
"You wanna hang out... with him?" Tanong niya.
I shook my head.
"Nagtaka lang ako ba't niya ako sinundan." Sabi ko.
"It's obvious he likes you." Sabi niya. "In fact, maraming nagkakagusto sayo...
naririnig ko ang pangalan mo halos sa lahat ng klase ko."
"Naririnig mo lang yun kasi maraming naiinis o naweweirduhan sakin." Sabi
ko.
Ngumiti siya at umiling.
"Let's go." Sabi ko.
Pinaandar niya naman agad ang sasakyan niya at umalis kami ng school.
Ganito lagi ang scene pagkatapos ng klase. Apat na buwan ng ganito. Minsan
dumadaan kami sa restaurant of fastfood, minsan sa restaurant.
"Daan muna tayo ng Starbucks." Sabi niya at pinark ang sasakyan niya.
"Okay."
Bumili kami ng frappe.
Ang totoo... kinakabahan ako. Halos limang buwan na ang nakalipas nung
nandun kami sa Sortee. At hanggang ngayon, wala parin siyang naaalala. Alam
kong pati siyay nagaalala na sa kanyang sarili.
"I will be gone for about a month." Sabi niya sakin.
Something's weird sa kanya. Mukha siyang malungkot this past few days pero
mas amlungkot siya today.
"Bakit?" Tanong ko.
"Kailangan kong asikasuhin yung negosyo. I will personally go to Cambodia
and maybe Thailand to see furnitures and some products. May isla din akong
pinapasurey dun, I'll see if it's an asset for me."
Sa tuwing naririnig ko siyang nagsi-share sakin tungkol sa business nila, parang
nasisiyahan ako. Pero at the same time, nalulungkot. Third year college pa lang
ako. Sana dapat 4th year na ako this year, pero dahil sa pagtigil ko nun, ayan
tuloy. I feel like my life is a mess. Wala pa akong nagagawang remarkable.
Walang trabaho. Unsuccessful. Pero siya, ang layo ng agwat namin. Malayo
siya. Mas lumalayo siya sakin lalo na pag naiisip kong hindi niya ako maalala.
"O-okay!" Pinipigilan ko na naman ang pagtulo ng luha ko. Buti di niya
napansin.
HAPPY THOUGHTS PLEASE, SUMMER!
"Wow! So bibili ka ng island sa Cambodia? Lumalago na talaga yung negosyo
niyo." Pinilit kong ngumiti. "Mabuti naman."
Di ko alam anong sasabihin ko. Buti na lang di niya ako tinitignan.
"Ingat ka dun ah?" Pahabol ko.
Tahimik siya hanggang nahatid niya ako sa bahay.
"My flight will be tomorrow." Sabi niya sakin sa labas ng bahay namin. "Ingat
ka rin dito."
Tumango lang ako. Yoko ng magsalita, baka manginig ang boses ko at tuluyan
akong mapaiyak. Ang drama ko! Kainis! Isang buwan nga lang siyang
mawawala diba? Mejo nasanay kasi akong nariyan siya. Eto na nga ba sinasabi
ko. Risk nang risk eh alam ko namang walang patutunguhan! Wala naman
siyang nararamdaman sakin! I'm a stranger to him! Wala siyang maalala!
"Yes, I will..." Sabi ko.
Tumalikod siya para pumasok sa sasakyan niya.
"I..." Napalingon siya. "I'll wait for you." Sabi ko.
TUTULO NA TALAGA! AYAN NA!
Ngumiti siya pero may lungkot sa mga mata niya. Wala siyang sinabi at agad
nang umalis.
Parang nagkabuhul-buhol ang tiyan ko sa nangyari. Lalo na nung umalis na
siya. Nawala na ang sasakyan niya sa paningin ko.
Napaupo talaga ako sa labas ng bahay. Parang gusto kong sumigaw o umiyak
man lang. Di ko kaya ang nararamdaman ko.
Natatakot ako. Pero di ko alam kung ano ang kinakatakot ko.
Today is February 22. I hope on my birthday... March 22, makita ko siya.
28th~
Summer: He's in Cambodia,
March 22. Its almost Summer again. Almost Summer kasi birthday ko na. I was
named after that season nga. Arriane Summer
Romero.
Hinipan ko ang candle sa cake.
"Happy birthdayyyy couuuuuz!!!" Sigaw ng mga pinsan ko.
Sa bahay lang kami nag celebrate. Parang gusto ko kasing wala masyadong tao
sa birthday ko. Ibang-iba na talaga ako noon.
Noon, sa bar ko naheheld ang birthday ko. Ngayon, sa bahay na lang. May
inuman pero iniwasan ko. Natakot akong baka magpakita
si Lex tapos lasing ako.
"Bye Summer!" Sabi ng ibang kaibigan kong pumunta. "Happy birthday ulit."
Hinatid ko sila sa gate namin.
Pag-alis nila, di na ako nakapasok ulit. 11pm na. Magtatapos na ang March 22,
tapos ni wala akong signs na igegreet ako ni
Lex.
Eto na! Pakapalan na talaga ng mukha. Tinawagan ko siya pero out of coverage
area ang phone niya.
Napabuntng-hininga ako.
"He's probably still in Cambodia." Sabi ni Aliyah sa likuran.
Naabutan pala nila akong nakaabang sa gate.
"Pumasok na lang tayo sa loob at mag movie marathon? Sleep over kami ni
Nadine ngayon." Ngumiti silang dalawa.
Tumango naman ako.
"Or he probably did not remember that its my birthday. May amnesia nga,
diba?" Tumawa ako.
Pumasok kami sa loob ng bahay pero di parin maalis sa isip ko ang nangyari.
Nakatulog na lang ako sa panonood ng American Pie... wala paring ni text niya.
At ilang araw ang nakalipas, wala parin akong clue sa kanya. Nakatunganga
ako sa cellphone ko habang iniimom ang frappe ng Starbucks. Nakaupo ako sa
Starbucks kung saan kami huling bumili ng frappe noon.
"Where are you? Lex?" Pabulong kong sinabi.
Nababaliw na yata ako dito eh.
"Waiting for him?"
Tumingala ako at naaninaw ko ang mukha ni Kyla. Naka-puting dress siya at
ang taas ng Louboutins.
"He's not gonna come for you anymore." Sabi niya.
Napakunot ang noo ko. Parang sino kang nagsasalita ah! Eh tinanggihan ka
naman niya.
"He's in Cambodia, so di ako mag eexpect na pupunta siya." Sabi ko.
"Nope... he's in the Philippines na." Sabi niya.
"Why would I believe you? Ilang beses mo na akong niloko."
Ngumiti siya at ipinakita ang cellphone niya.
"He's here... tatlong araw na." Sabi niya.
Si Lex, nasa airport, arrivals... Kuha 3 days ago. Andito na siya! Simula pa
nung birthday ko... PERO BA'T DI NIYA AKO KINONTAK?
"See, Summer? He can't face you anymore." Sabi niya. "Ayaw na niya because
he knows walang patutunguhan! Hindi niya lang alam kung paano sasabihin
sayo! Kasi naaawa siya sayo! You believed! Umasa ka na magiging kayo sa
huli... pero truth is, wala naman talagang pag-asa!"
Sasampalin ko na sana siya pero agad niyang pinigilan ang kamay ko.
"Wake up, Summer! I'm just helping you! He's not your Lex anymore! He
never was! 2 days ago, he went to see his doctor! NORMAL BRAIN
ACTIVITY NA SIYA! Walang signs na makakaalala pa siya. Just normal!
anim na buwan na siyang walang headaches. Your relationship was just for
summer. Its just a fling. At di ka na niya maaalala pa."
Gusto ko siyang sampalin pero wala na akong lakas. Ni di ko na alam kung
saan ako huhugot ng lakas para punasan ang mga luha kong lumandas na sa
pisngi ko pag-alis niya.
I can't take this.
29th~
Summer: Pupunta parin ako.
Hinang-hina ako nang dumating sabay. Wala na akong lakas para umiyak.
Nandoon si Aliyah at Nadine sa bahay.
Mukha silang may pinagkakaguluhan na newspaper.
Wala na akong lakas para usisain pa ang dalawa.
Didiretso na sana ako sa kwarto nang napansin ko nung nakita nila ako, tinago
nila iyon.
"Ano yan?" Tanong ko.
"W-Wala." Sabay silang dalawa.
Natigilan ako at tinignan silang dalawa sa mata.
Napabuntong-hininga sila.
"May party na gaganapin sa Sortee bukas."
Ipinakita nila ang newspaper na naka frontpage ang Sortee. Parang may
bubuksan silang bagong resort.
New resort. New life.
Tinignan ko ito at nakita si Lex kasama ang kanyang mama sa frontpage.
"May sakit daw ang papa ni Lex." Sabi ni Aliyah. "At... nasa Pilipinas na siya."
"Alam ko." Sabi ko ng walang gana.
"P-Paano mo nalaman?"
"Nag-usap kami ni Kyla kanina. 3 days ago, nakarating na siya dito. Ni hindi
niya ako tinext o tinawagan! Yun lang yun! Ayoko na!" Sabi ko.
Aalis na sana ako at papasok na sa kwarto.
"Nagpunta siya dito." Sabi ni Nadine.
Para siyang pinipigilan ni Aliyah sa sinabi niya.
"Si-Sinabi niya samin na wa'g daw naming sabihin sayo ang pagpunta niya dito
at pagdating niya sa Pilipinas."
"Yeah yeah! I get it now!" Pumasok ako sa kwarto at ni-lock ang pintuan.
"Summer!" Kinatok nila ang pintuan ko.
"Summer!"
Napapikit na lang ako sa sakit.
"Wa'g kayong mag alala, di ako magpapakamatay dito. I just need to rest... and
forget!" Sabi ko.
"Summer?" Nag iba ang tono ng boses nila.
"summer." Si Mama. "Mag impake ka."
Akala ko ipapadala niya ulit ako sa US for good...
"Bakit?" Tanong ko. Binuksan ko ang pinto.
Niyakap niya ako. Pati si Nadine at Aliyah nag iyakan na.
"You'll go to Sortee tomorrow and clear everything."
Inayos ni mama ang buhok ko.
"Tell Lex everything you know... your feelings... everything. Then after that,
kung wala paring mangyari. Leave him." Sabi ni mama at niyakap ulit ako.
Gusto kong umiyak pero di ko na magawa. Ubos na ang lakas ko.
"Sasamahan ka namin." Sabi n Aliyah.
"Wa'g na. Tatapusin ko 'to mag-isa." Sabi ko.
Hinayaan nia ako. Grabe supportive na supportive silang lahat sakin. Ang
daming pinadalang pera.
Halos hindi ako makatulog sa gabing yun. Maaga akong umalis. Hinatid ako ni
Aliyah at Nadine sa sakayan ng barge. Halos dalawang oras na byahe yun.
Kung ordinaryon araw, di nila yun gagawin. Pero iba 'to.
"Mag ingat ka. Don't do anything foolish." Sabi ni Nadine.
Ngumiti naman ako.
"Uuwi din siguro ako bukas. Isang araw ko lang sasabihin sa kanya ang
nangyari. di na ako magtatagal." Sabi ko.
"This party is for Sortee, Summer. Magtatayo ng airport dun para ms madaling
mapuntahan ng turista. At the same time, celebration for their new resort
located in Cambodia. At... may sakit si tito." Sabi ni Aliyah. "I heard from my
mom, na nanghihingi na siya ng apo... kay Lex."
Kinabahan ako sa sinabi niya. Para kasing may isa pang bagay na di niya
sinasabi sakin.
"Engagement din ba 'to ni Lex?" Tanong ko kahit sobrang lakas na ng tibok ng
puso ko.
Namumugto na ang mga mata ko sa kakaiyak at kakapuyat.
Nagkatinginan silang dalawa ni Nadine.
"Hindi ako sigurado... pero sa t-tingin ko ganun." Sabi niya.
Halos di ako makahinga. Natigilan ako at pinigilan ko din ang paghinga ko.
"Pero di ako sigurado. I just don't want you to be surprised if something like
that happens..."
Niyakap nila ako.
"Kahit na ganun nga. Pupunta parin ako."
Gusto ko lang sabihin sa kanya ang totoo, di bale na kung di kami
magkatuluyan.
30th~
Summer: Of course!
Sinalubong ako ni manang Alicia sa Sortee. Gulat na gulat ako nung hinintay
ako ni Rocky at ni Kate sa labas ng resort.
"Wala ka bang bagahe?" Tanong ni Rocky - yung lifeguard.
"Wala. Bakit?" Sagot ko.
"So you're not staying here?" Tanong ni Kate nang nakitang isang beach bag
lang ang dala ko.
"Aalis din ako bukas. Pagkatapos kong sabihin kay Lex ang lahat."
Nagkatinginan silang dalawa. Di din nila alam kung sasabihin ba nila kay Lex
na nandito ako o hindi.
"Manang, wa'g mo ng sabihin kay Lex. Ako na ang bahala sa lahat." Sabi ko.
Tumango si Manang Alicia.
"Summer, k-kung gusto mo sa dorm ka muna namin tumuloy." Sabi ni Kate.
Kagulat talaga ang kabaitan ng mga tao ngayon! Siguro mabait na sila kasi
alam nilang kawawa ako at masasaktan ako sa huli. Touched naman ako dun!
Pero masakit ah?
"Sige... Salamat..." Sabi ko at sinamahan ako sa dorm nila.
Ayoko ng abalahin si Lex. Kitang-kita sa Sortee na ang daming tao. Talagang
busy siya ngayon... alam ko. At pag mang-aabala pa ako, baka masira lang
lahat.
"Salamat talaga..." Sabi ko nang umupo sa ibaba ng double deck na kama ni
Kate.
"Okay lang... coz honestly... I'd rather choose you to be my Sir Lex wife than..
.
Kyla." At umalis siya.
Anong ibig niyang sabihin? Mejo matagal akong nag-isip sa sinabi niya pero
binalewala ko na rin. Iniisip ko at inoutline ang lahat ng sasabihin ko kay Lex.
Ayoko ng may nakakaligtaan ako. Gusto kong sabihin na ang lahat.
Ang aksidente, ang dahilan kung bakit yun nangyari, ang pagsisinungaling ni
Kyla, at na mahal ko siya hanggang ngayon... sobrang mahal kaya ako nandito
at halos magmakaawa na. Ibibigay ko ang lahat kahit buhay ko, maalala niya
lang ako.
Sa mga movies, bakit ang bilis makaalala ng mga bida kapag naamnesia sila?
Ako? Bakit ganito? Bakit ginagago pa ako at nagpakatanga pa ng sobra... tapos
di parin maalala?
Nagbihis ako ng isang simpleng damit para sa party mamayang 5pm.
Ginugutom na rin ako buti't dinalhan ako ni Manang Alicia ng lunch. Ayoko
kasi ng aaligid-aligid ako sa Sortee. Natatakot akong makita ng mama at papa
ni Lex at ni Kyla. Lalong lalo na si LEX! Hindi ko alam kung bakit umuurong
ang sikmura ko sa tuwing naiisip kong magkikita kaming dalawa ngayon.
"Okay ka lang ba?" Tanong ni Manang sakin sa loob ng dorm ni Kate.
Nandun din si Kate nagbibihis ng mas pormal na damit.
"Okay lang. Wa'g kayong masyadong mag-alala. Kaya ko 'to." Sabay ngiti ko.
"By the way, Summer, di makakapasok ang walang invitation. Pero dahil isa
ako sa usherette. Papapasukin kita. Sabihin mo lang sakin kung pupunta ka na
ah?"
"Uh... okay... salamat."
Kinabahan tuloy ako lalo. Di pala ako invited sa party. Syempre! Hindi ka nga
niya kinontak hanggang ngayon, invited ka pa sa party?
Pain in the ass ang paghihintay mag alas sinko. Sobrang kaba ko na halos
masuka na ako.
"Summer, nandun na si Lex. Di ka pa ba pupunta?"
Nabigla ako nang sinabi yun ni Kate, 4:30pm pa lang.
"Huh?"
Agad akong bumangon sa pagkakahiga ko at inayos ang buhok, nagmake-up...
"Marami na ring tao."
Sobrang kaba ko na. Lalabas na yata ang puso ko sa dibdib ko. Parang
nagkabuhol yung bituka ko. Nanginginig ang pa ang paa ko.
"Sige, tayo na."
Ngayon lang ako kinabahan ng ganito!
Nung nasa pintuan na kami, nakasalubong ko ang mama ni Lex!
"T-Tita." Sabi ko.
"Summmerr!" Niyakap niya ako. "I'm glad you came."
Nagulat ako sa sinabi niya.
"I told your mom. Sinabi ko sa kanya na baka gusto mong pumunta dito... nang
magkaliwanagan kayo ni Lex." Bulong niya sakin. "Thank God you came!"
Ngumiti siya pero may halong lungkot sa ngiti niya.
"Eto." May binigay siya saking papel. "Tell him the truth." At pumasok siya sa
loob.
LALO AKONG KINABAHAN! Yung binigay niyang papel ay isang article sa
newspaper, one year ago. Isang Yellow Lamborghini na binangga ang
tenwheeler sa kabilang lane. Kritikal ang driver ng sportscar. Si Lex Andrew
Santos. Alam niya ang lahat ng ito... Ang di niya alam... ay kung bakit siya nag
d-drive sa kabilang lane.
Dinig na dinig ko ang puso ko.
Nauna si Kate sakin sa loob. Huminga ako ng malalim at naaninaw ang loob ng
function room. Maraming tao at halatang mas bongga 'to sa birthday ng papa ni
Lex.
Ang sumalubong sakin bukod sa mga nag gagandahang chandelier ay ang
kislap ng mata ni Lex. Tinignan niya ako habang may kausap na negosyante.
GRABE! Nakita ko ang nakangiti niyang mukha na unti-unting natanggal ng
nakita ako. Sobrang sakit! Parang nag slowmotion lahat para sakin. Gustong
umurong ng mga paa ko. Ang puso ko na lang ang kulang. Walang kakampi
pero siya ang nasusunod.
Iniwan niya ang kausap at agad pumunta sakin. Nakita ko si Kyla sa likuran
niya. Unusually pretty. Napawi din ang ngiti ni Kyla, pero imbis na lumapit
sakin, umalis siya, di ko alam kung saan pumunta,
"S-Summer." Nakita ko ang pagbuo ng luha sa gilid ng mga mata niya.
Gusto ko siyang sampalin pero mahal ko siya. Nyetang buhay! Sana may
maexplain akong matino kesa sa 'mahal ko siya'.
"Makinig ka." Hinawakan niya ang magkabilang balikat ko.
Maraming tumitingin samin.
"No. Ikaw muna ang makinig sakin." Sabi ko. "I came here... not to ruin
anything. I came here to tell you the whole truth."
Di ko na mapigilang umiyak.
"Bushet na luha! Sabi na nga ba eh! Kaya ayoko ng ganito." Sabi ko.
"Shhh... let me explain-"
Di ko siya pinatapos. "Mahal kita sobra!" Sabi ko ng pabulong. "Mahal ako ni
Lex... si Lex na... hindi ako sigurado kung ikaw. Alam ko yun. Inubos niya ang
halos lahat ng signs ko, because he was desperate to be with me. Until the end..
.
he was desperate." Inabot ko sa kanya ang kapirasong article sa newspaper.
Binasa niya ito.
"That night. I chased you... Sa gitna ng kalsada. Coz I thought you'd never
come back to me. I rejected you... Sinaktan kita. But in the end, ako yung
naghabol. Niliko mo ang sasakyan mo, at hinarurot papunta sakin. No... hindi
papunta sakin... papunta sa tenwheeler truck na sana ay ako ang mababangga.
You saved my life... Masaya ako at di ka namatay. Kasi kung nangyari yun, di
ko mapapatawad ang sarili ko. As punishment... I guess... ngayon, wala kang
maalala tungkol sakin. Ganun pa man, kontento na ako dahil buhay ka. Kung
ano man ang desisyon mo, okay lang sakin. Ang importante... nasabi ko lahat!"
"Ladies and Gentlemen, may we call in, the ever handsome and successful
yound CEO of Sortee Beach Club... Mr. Lex Andrew Santos!"
Pinunasan ko ang luha ko. Panirang emcee!
Halos di alam ni Lex ang gagawin. Tumingin siya sakin tapos sa mga taong
nakatingin at naghihintay sa kanyang umakyat sa stage... pabalik ulit sakin.
"Stay here... give me a minute." Sabi niya.
Pero ang totoo, gusto ko ng umalis. Sobrang kinakabahan ako at umiiyak pa...
Okay na siguro yun! Basta na sabi ko diba? Pero again, di sumusunod ang puso
ko.
May bumulong sa emcee habang papaakyat si Lex sa stage.
"And oh!!! our soon to be Groom pala! Tonight... is also the engagement of Mr.
Lex Andrew Santos and Ms. Kyla Marquez!
Nakita ko si Kyla na mas nauna pang umakyat kay Lex at kumapit sa braso
nito. Si Lex naman... tumingin sakin. Yung ibang tao, napatingin na rin sakin.
O. M. G. Time to exit na talaga! I'm uninvited! I'm the other woman.
Tumakbo ako sa dorm nina Kate. Sa sobrang bilis ng pangyayari... di ko
namalayang umiiyak na ako sa loob ng taxi...
"Manong may byahe pa po ba?" Tanong ko.
"Oo... hanggang 8pm yung barge." Sagot niya.
Umalis ako dun dahil sa kahihiyan na tinamo ko. I get it! Engagement party
nila yun! Tama si Kyla! Pati si Kate may alam sa engagement nila. Ako lang
yung nagbubulag-bulagan! Uninvited ako! Tumulong na nga yung mama ni
Lex dahil naawa na siya sakin. Syempre, pinaasa ako ng anak niya sa wala!
Bumili ako ng ticket at nagmamadaling sumakay sa barge. Umihip ang malakas
na hangin at natangay pa ang nilapag kong ticket sa mesa. Walang hiya,
sinundan ko kahit kaya kong bumili ng bago.
Sa pagsunod ko... may nakita akong ilaw... ilaw na parang noong muntik akong
masagasaan ng tenwheeler. Bumusina pa ito ng pagkalakas-lakas!
"AHHHHHHH!" Sigaw ko habang pinupulot ang ticket at nakitang may taxi na
sasagasa na sakin.
Napaupo ako sa gitna ng kalsada nang nakitang binangga ng bahagya ng isang
SUV ang taxi... SUV... SUV ni LEX!
"Summer! Are you okay?!" Tanong niya sakin pagkalabas niya.
Lumabas din ang reklamo nang reklamong taxi driver. Natahimik agad nang
nakitang si Lex pala yung nag drive sa SUV!
Niyakap ako ni Lex.
"I remember everything now..."
Yun lang ang gusto kong marinig. Salamat Lord! Pero higit pa ang ibinigay
niya...
Ipinakita niya sakin ang isang Tiffany and Co. na lalagyan ng alahas. Akala ko
necklace... yun pala.. eternity rings!
"Just now!" Pumikit siya at napahawak sa ulo. "Nung binangga ko ang taxi...
Naalala ko ang lahat ng tungkol sayo." Tumulo ang luha niya
Hindi ko parin matanggap ang lahat.
Suddenly, he kissed me.
"I love you so much!" Sabi niya.
Kinuha niya ang eternity ring at kinuha ang kamay ko para isoot ito. Di ako
makapaniwala.
"T-teka! Baka para kay Kyla yan!? Diba engagement niyo?" Tanong ko.
"Hindi ko alam yun! It was her idea! And I bought this ring in Thailand... with
your name and mine, carved in it. Kahit nung di pa ako nakakaalala, sigurado
na akong ikaw ang pakakasalan ko. AT LALO NA NGAYONG NAAALALA
NA KITA!"
Sobra ang ibinigay ni Lord sakin. Sobra pa sa sakit na dinanas ko sa isang taon
na paghihintay na makaalala siya. Sobra dahil dalawang beses siyang na inlove
sakin. Yung Lex na walang amnesia at yung Lex na meron... ay mahal ako.
"Hindi kita tinawagan because of this party... I want everything to be cleared.
Gusto ko, settled ang lahat bago kita yayaing magpakasal. Ang negosyo, ang
airport, si papa... lahat! That was all part of my plan. You just couldn't wait.
"
Ngumisi siya kahit na may luha sa kanyang mga mata.
"Wheeew." Singit nung taxi driver. "Mukhang malapit na ang kasalan ah."
Tumawa ang mga taong kanina pa pala nakatingin samin ni Lex.
Tumawa din si Lex! Sobrang saya niya na parang naging sobrang saya na rin
ako!
"Let's go!" Naglahad siya ng kamay. "Bumalik tayo... para malaman ng lahat...
kung sino ang tunay na bride."
Binigay ko ang kamay ko sa kanya ng walang pag-aalinlangan. Sa wakas!
Naalala niya rin ang lahat tungkol sakin. Pero useless pala yun. Kasi maalala
niya man ako o hindi, ako parin ang pipiliin niya.
"Di mo pa nga ako tinatanong eh." Sabi ko ng seryoso.
Ngumiti siya at kinurot ang pisngi ko.
"Hindi ko kasi na ready ang speech at fireworks ko. Ni wala pang decoration sa
yate eh... Pero sige na nga... Will you marry me?" Sabi niya.
Ang atat ko kasi! Nasira tuloy ang diskarte niya! HAHAHA
"Of course! Pero gawin mo ulit yung proposal na sinasabi mo sa yate ah?
HAHA PLEASE?"
Hinalikan ko siya sa pisngi.
"Kahit sa kwarto... gagawin ko yun." Kumindat pa siya.
"Tseh!"
"Please? Gusto na ni papa ng apo."
Sinuntok ko na! HAHA! ANG SAYA KO!
The Aftermath
Tumakbo si Lex habang nakapaa sa buhangin ng isang Private Island sa
Cambodia. Mahigit dalawang taon na ang nakakaraan. Ang
lahat ng nangyari ay parang panaginip na lang. Hindi ako makapaniwalang
kami talaga sa huli.
"Come... come here." Laki ng tawa ni Lex habang inaabangan ang maliliit na
hakbang ng anak namin.
Ako, picture nang picture sa kanilang dalawa. Ang dalawang lalaki sa buhay
ko.
Tumawa siya ng malakas nang nahagkan na ang anak at hinawakan ito pataas
tulad ng lagi niyang ganigawa.
"Superaaan!" Sabi niya.
Ako naman, hindi maalis sa mukha ang ngiti habang click nang click sa
camera.
Inilapit niya ito sakin.
"I lub tu momy" Sabi ni Ciel.
"Aww. I love you too." Sabi ko at hinagkan siya.
Si Lex ang nagtuturo sa kanya ng mga ganun. Kahit di pa naman
nakakapagsalita ng maayos si Ciel, tinuturuan parin nia.
Hinalikan ko si Ciel. Halos sabay nito ang paghalik ni Lex sakin.
"Pero wala ng makakatalo sa love ko sayo." Halik niya ulit with matching hug
saming dalawa ni Ciel.
Ngumiti na lang ako. Di parin niya tinatanggal ang pagyapos niya samin.
"Hmmmp! Tumigil ka nga..." Sabi ko habang nararamdaman ang pag init ng
pisngi ko.
"Wa'g ka na ngang mahiya kung kinikilig ka." Tumawa siya.
"Tse! Feeling." Pinandilatan ko siya ng nakangiti.
Hinalikan niya ako sa noo. Tatlong beses.
"Daddy." Ciel tried to stretch his arms to his Dad.
"Lika dito..." Kinuha naman 'to ni Lex. "I'm gonna miss you big boy."
Hinalikan niya ito sa pisngi.
Inakbayan niya ako at nagsimula kaming maglakad papuntang hotel.
"Bakit? Miss?"
Nagtaka ako sa sinabi niya. Bakit? Iiwan ba namin si Ciel?
Naaninaw ko ang yaya ni Ciel, mama ni Lex at papa niya sa harap ng hotel.
Nagpapahinga sila pero mukhang hinintay kami.
"Come here..." Sabi ng mama ni Lex kay Ciel.
Nakangiti naman ang papa ni Lex sakin na nakaupo lang sa isang upuan.
Kinuha ni Lex ang bagaheng dala ni yaya.
"Mag ingat kayo." Sabi ni ng mama ni Lex.
Weird! Nagtataka na talaga ako ah.
Inakbayan ako ni Lex ng nakangiti.
"Yes, ma." Sabi niya.
"Oh? Di mo pa sinasabi kay Summer?" Tanong ng mama ni Lex.
"Bakit po, ma?" Tanong ko. "Aalis siya?"
"Nope. We're going! I'm gonna marry you again." Sabay halik sakin sa harap
ng mama at papa niya.
"What? Where?-"
Tinakpan niya ang bibig ko at binulong...
"That's a surprise."
Grabe! Halos umalis na ang espirito ko sa katawan ko. Hanggang ngayon!
Kinikilig parin ako sa kanya! Walang nagbabago! Araw-araw... mas lalo ko
siyang minamahal.
"Kala mo siguro pagkatapos nung kasal natin, yun na yun no? Nagkakamali ka.
HAHA! Taon-taon kitang pipikutin. Para masigurado kong ako lang palagi ang
papakasalan mo hanggang sa tumanda tayo."
Hinalikan niya si Ciel.
"Bye, big boy! Ingatan mo ma, ah? Baka di kami mag enjoy sa kasal at second
honey moon namin ni Summer."
"Oo na! Syempre! Di namin kayo aabalahin." Tumawa ang mama niya.
"Kailangan marami ah?" Singit ng papa niya.
"Pa naman." Sabi ko't nagtawanan sila.
"Byebye, baby Ciel. Mommy will see you soon ayt?" Hinalikan ko si Ciel.
Buti na lang at hiyang din siya sa mama at papa ni Lex kaya di sya umiyak ng
umalis kami.
Bago kami sumakay sa yate...
"Kawawa naman si Ciel." Sabi ko "Na-Ayy!" Napatili talaga ako nang binuhat
ako ni Lex hanggang sa sumakay kami sa yate.
"Lex naman..." Sabi ko.
Binaba niya ako at nagsimula ng umandar ang yate. Papalayo kami nang
papalayo sa resort.
*From the moment I saw you... From the moment I looked into your eyes.
There was something about you.*
"Saan tayo pupunta?" Tanong ko.
Hinila niya ako papalapit sa kanya. Grabe. Pinaghandaan niya talaga 'to.
*Coz I've seen the rainbows that can take your breath away. The beauty of the
setting sun that ends a perfect day... But I've never seen anything, as beautful
as
you.*
Ang naririnig ko na lang ay ang tubig sa dagat, ang awit sa yate, at ang puso
kong ang lakas lakas ng tibok.
"Now... you're mine. Solong-solo." Ngumiti siya at inilapit ang mukha sakin.
Napapikit na lang ako at pinulupot ko ang braso ko sa leeg niya.
"I love you my husband." Sabi ko habang nakapikit.
Damang-dama ko ang hininga niya sa pisngi ko.
"I love you more, my wife." Pinulupot niya ang braso niya sa baywang ko.
...Then his kisses started.
Song used: Beautiful by Jim Brickman