FAKULTI PENDIDIKAN DAN BAHASA

C:\Documents and Settings\User\Desktop\680822085077.jpg

________________________________________________________________________________
____
HBEF1503
SOSIOLOGI MASYARAKAT DAN KETAMADUNAN
________________________________________________________________________________
____



Nama : RAJA KHAIRUDDIN BIN RAJA MAJID
Nombor Matrik : 680822 08 5077001
Nombor Telefon : 013 9009128
Alamat E-mail : mrking68@gmail.com
Nama Tutor : IDRUL HISHAM BIN ISMAIL





ISI KANDUNGAN HALAMAN

1.0 PENGENALAN 3

2.0 ISI KANDUNGAN 5
2.1 Budaya Dialog Antara Kaum/Etnik/Budaya
dan Peradaban 5
2.2 Kekuatan Budaya Dialog Antara Kaum/Etnik/
Budaya dan Peradaban 6
2.3 Kelemahan Budaya Dialog Antara Kaum/Etnik/
Budaya dan Peradaban 7

3.0 CADANGAN MEMPERTINGKATKAN PELAKSANAAN DIALOG 9

4.0 KESIMPULAN 11
RUJUKAN





1.0 PENGENALAN
Masyarakat majmuk sangat sinonim dengan Malaysia sebagai sebuah Negara yang
bercirikan pelbagai kaum serta identiti. Terdapat lebih 80 kaum yang terdapat di
Malaysia.
Daripada keseluruhan bangsa tersebut, terdapat tiga bangsa yang paling utama di
Malaysia iaitu
Melayu, Cina dan India. Menurut Kamus Dewan, konsep masyarakat membawa maksud
kumpulan manusia yang menetap bersama-sama di suatu tempat mengikut aturan dan c
ara yang
tertentu dan masyarakat ini pula terdiri daripada beberapa kaum atau bangsa. Ole
h itu, gabungan
kedua-dua istilah masyarakat majmuk membawa maksud satu kumpulan manusia yang te
rdiri
daripada pelbagai rumpun bangsa telah membentuk satu kesatuan, khususnya dalam a
spek
politik, social dan ekonomi di sesuatu tempat bagi membentuk perpaduan integrasi
nasional.
Menurut pendapat Furnivall, beliau mengatakan bahawa masyarakat majmuk muncul ak
ibat
daripada dasar-dasar penjajah yang menggalakan penghijrahan penduduk mengikut ke
perluan
ekonomi mereka yang telah mengakibatkan wujudnya kelompok-kelompok yang pelbagai
ragam
dalam satu unit politik.
Kelompok-kelompok ini bercampuran tetapi mereka tidak bergantung antara kaum lai
n
dan amat berpegang kuat kepada agama, bahasa, budaya, idea-idea dan cara hidup y
ang
tersendiri. Dalam memahami intipati masyarakat majmuk yang menumpukan semenanjun
g
Malaysia sahaj, perkara yang akan dibincangkan pertamanya ialah sejarah yang mew
ujudkan
masyarakat majmuk. Namun pada pertengahan abad ke 19, penghijrahan masuk kaum Ci
na dan
India secara beramai-ramai ekoran dasar liberal inggeris telah mengubah struktur
kependudukan
asal Tanah Melayu. Masyarakat majmuk di Malaysia terdiri daripada pelbagai etnik
yang
dikategorikan mengikut cara hidup, pola petempatan, pekerjaan dan pendidikan. Ol
eh kerana itu,
maka Malaysia merupakan sebuah Negara Pluralistik yang mempunyai jumlah penduduk
lebih
kurang 26.6 juta orang pada tahun 2006. Umumnya, Melayu merupakan kelompok etnik

majority iaitu mewakili lebih kurang 55%, sementara Cina mewakili lebih kurang 2
5%, India
pula 7% dan selebihnya adalah terdiri daripada kelompok pribumi kecil seperti Da
yak, Bidayuh,
Melanau dan Orang Ulu di Sarawak, Kadazan Dusun, Murut dan Bajau di Sabah. Kemaj
mukan
Negara kita telah menjadi tarikan masyarakat luar.
J.S.Furnivall merupakan orang pertama yang mengemukan konsep masyarakat majmuk
berdasarkan kajiannya di Indonesia dan Burma. Menurut Furnivall ( 1967 : 54 ), m
asyarakat
majmuk terdiri daripada pelbagai kaum yang mempunyai kebudayaan, agama, bahsa da
n adat
resam yang tersendiri. Walaupun pelbagai kaum brganding bahu di bawah sistem pol
itik yang
sama tetapi kehidupan mereka dalah berasingan dan interaksi social dalam kalanga
n mereka
amat berkurangan dan hubungan mereka hanya terbats kepada hal ekonomi dalam jual
beli.
Pembahagian tugasan dilakukan atas garis-garis ras. M.G Smith merupakan salah se
orang yang
telah memberikan satu analisis yang panjang lebar mengenai konsep ini. M.G Smith
juga
menganggap masyarakat majmuk sebagai masyarakat yang mempunyai pelbagai budaya,
perpecahan social dan perselisihan. Dari segi politik pula, masyarakat majmuk di
kuasai oleh stu
kelompok minority yang mempunyai kebudayaan mereka yang tersendiri. Beliau juga
berpendapat bahawa masyarakat wujud atas dasar konflik dan paksaan, bukannya ata
s dasar nilai
bersama. Selain daripada Furnivall dan Smith, P.L.Van Den Berghe juga memberikan

sumbangan terhadap perbincangan mengenai konsep masyarakat majmuk. Beliau menbez
akan
kemajmukan social iaitu masyarakat dipecahkan kepada kelompok korporat dan bukan
nya
budaya daripada kemajmukan budaya iaitu wujud daripada beberapa kelompok etnik.
Antara ciri-ciri masyarakat majmuk di Malaysia ialah ia dicirikan dari segi kep
elbagaian
budaya, pemisahan fizikal, pengenalan kaum melalui pekerjaan, kekurangan kontrak
social dan
wujudnya stu kumpulan etnik yang dominan dari segi politik. Malaysia merupakan s
ebuah
negara majmuk yang amn dan makmur. Keamanan yang dinikmati dan keharmonian hidup

pelbagai kaum telah menjadikan Malaysia sebuah negara yang dihormati oleh pelbag
ai pihak dan
dikalangan negara luar. Selain itu juga, ciri-ciri masyarakat majmuk menuruk J.S
Furnivall (
1956 ) dalam bukunya bertajuk Colonial Policy And Practice : a comparative study
of Burma
and netherlands India (Indonesia) dalam kajiannya di Burma dan kepulauan jawa ial
ah terdapat
beberapa jenis manusia seperti Eropah, Cina, India dan penduduk asli (bumiputera
). Masyarakat
ini bercampur antara stu sama lain tetapi tidak bersatu. Mereka ini hidup berdek
atan tetapi tidak
terpisah dalam sistem politik yang turut serta masing-masing berpegang pada kebu
dayaan,
agama, bangsa, idea dan kaedah sendiri.



2.0 ISI KANDUNGAN
2.1 Budaya Dialog Antara Kaum/Etnik/Budaya dan Peradaban

Malaysia mempunyai penduduk yang terdiri daripada pelbagai golongan etnik, agama

dan budaya. Kepelbagaian inilah yang menjadikan negara ini unik dari segi hubung
an antara
kaum. Budaya dialog antara kaum/etnik/budaya dan peradaban amat perlu disuburkan
dalam
konteks negara kita untuk memperkukuhkan perpaduan dan integrasi nasional yang m
erupakan
kunci kelestarian kepimpinan kelompok dan budaya teras serta kelangsungan identi
ty negara.
Walaupun secara umumnya, kita bertuah di Malaysia kerana tiada konflik keagamaan
yang
membimbangkan, namun beberapa peristiwa yang boleh dianggap serius seperti konfli
k
kampung Medan mengingatkan kita bahawa mendasari hubungan baik antara budaya juga

adalah isu-isu keadilan social dan ekonomi. Didalam konteks ini misalnya amat pe
nting isu
kepimpinan kelompok atau budaya terus diberi perhatian. Didalam konteks ini juga
kita
memperdalamkan apresiasi kita tentang soal peradaban. Apakah dialog peradaban se
benarnya
dan apakah faktor-faktor yang berkaitan dengan kegagalan mahupun kejayaan sesebu
ah
peradaban dan apakah situasi dialog di Malaysia serta di persada global dan akhi
rnya
bagaimanakah dialog berperanan dalam proses pemartabatan bangsa dan umat melalui

penghayatan agama.
Sepertimana yang kita teliti, dialog merupakan satu kaedah perbincangan dan perb
ahasan
tentang sesuatu tajuk atau isu yang kita kemukan. Dialog tidak boleh berbentuk p
erbahasan
ataupun diskusi. Ini kerana diskusi lebih kepada aspek penyelesaian sesuatu masa
lah. Walaupun
dialog juga mempunyai tujuan yang sama iaitu mencari sesuatu penyelesaian tetapi
diskusi lebih
kepada membincangkan sesuatu perkara secara lebih mendalam dam juga mempunyai un
sure-
unsur kalah dan menang dari segi ketengahan isu di antara beberapa orang yang te
rlibat secara
langsung. Tetapi seperti yang dihuraikan dialog lebih membincangkan sesuatu isu
secara
mendalam dan teliti sam a seperti diskusi tetapi ia tidak mendasarkan unsur mena
ng atau kalah
serta perbincangannya memberi kebaikan kepada semua orang.
Justeru itu, walaupun kelahiran sesebuah tamadun banyak bergantung kepada
kedudukannya yang strategik dari segi perolehan sumber-sumber semulajadi dan lok
asi geografi
(contohnya kemunculan tamadun Cina di Lembah Huang-Ho dan Yang Tsi, tamadun Indi
a di
Lembah Ganges dan Brahmaputra, tamadun Mesopotonia di Lembah Tigris dan Euphrate
s,
tamadun Mesir di Lembah Nil dan tamadun Melaka dipinggiran Selat Melaka). Kemunc
ulan
sesebuah tamadun banyak berkait dengan rangsangan keagamaan dan kerohanian. Ajar
an agama
dan amalan rohani sebenarnya mendorong manusia supaya menghayati nilai-nilai keh
idupan
yang tulus dan suci yang menghasilkan kehidupan yang bertamadun.

2.2 Kekuatan Budaya Dialog Antara Kaum/Etnik/Budaya dan Peradaban
Terdapat banyak kekuatan dialog yang ada di antara kaum, etnik, budaya dan perad
aban.
Di antaranya ialah Kajian menunjukan bahawa hanya apabila sesebuah masyarakat me
nghayati
kehidupan agama ia akan dapat membangunkan kehidupan seimbang yang merupakan res
epi
kepada kesempurnaan kemanusiaan dan keharmonian serta ketinggian budaya. Kemuncu
lan
tamadun islam yang telah mencapai tahap Golden agenya. (8-14 Masihi) itu misalnya
adalah
dipengaruhi oleh rangsangan nilai dan penghayatan cara hidup islam bersumberkan
risalah
wahyu yang digembelingkan dengan penguasaan ilmu keduniaan yang mantap.
Kekuatan seterusnya ialah dengan berasaskan prinsip-prinsip kespiritualan yang j
itu,
sesebuah masyarakat akan mampu melahirkan sebuah tamadun yang mempunyai penghaya
tan
moral dan akhlak yang terpuji yang didalamnya terkandung kecintaan kepada ilmu,
ketekunan,
kerajinan, semangat berdisiplin dan kekreatifan yang tinggi untuk memperkukuhkan
perpaduan
dan integrasi nasional dalam kepimpinan negara.
Selain itu juga, kekuatan budaya dialog di antara kaum, etnik, budaya dan perada
ban
mewujudkan nilai-nilai murni pada pemimpin di negara kita yang pastinya akan men
ggalakkan
kepimpinan yang berhemah, bertanggungjawab dan jujur yang mendorong rakyatnya be
rganding
bahu membangunkan negara dan tamadun kearah perpaduan dan integrasi nasional yan
g tinggi.
Penghayatan nilai-nilai murni ini telah ditekankan oleh tokoh-tokoh utama dalam
pelbagai
tamadun seperti Lao Tse, Kung Fu Tze dalam tamadun Cina, Kautilya dan Sambara da
lam
tamadun India, serta Al-Farabi, Al-Mawardi, Al-Ghazali dan juga Ibnu Khaldun dal
am tamadun
islam selain daripada tamadun ini yang bersumberkan Al-Quran dan Hadith serta mo
del sebenar
diri yang mulia iaitu junjungan kita Rasulullah SAW.
Oleh itu, perbincangan yang dijalankan seharusnya dibincangkan supaya kita dapat

mencari jalan penyelesaian yang memberi kebaikan bersama dan bukan mengikut cara
diskusi
atau perbahasan yang memberi manfaat kepada pihak yang berjaya mengukuhkan penda
pat dan
fakta mereka. Sesorang yang melibatkan diri dalam perbincangan harus mempunyai m
inda yang
terbuka serta perasaan perkauman yang bersama. Mereka juga perlu mempunyai sifat
sederhana
dalam semua perkara kerana ia dapat menjamin kepentingan semua orang dalam seseb
uah
negara. Misalnya, semasa kaum-kaum majoriti Malaysia iaitu kaum Cina, kaum India
, kaum
Melayu melibatkan diri dalam dialog peradaban sesuatu kaum tersebut tidak boleh
hanya
mengetengahkan isu-isu yang menjadi kepentingan dan keperluan yang diperlukan ka
um mereka
sahaja. Sebagai contoh, isu-isu kebajikan dan sistem pendidikan yang mengkhususk
an sesuatu
kaum tetapi ia tidak memberi manfaat secara bersama.

2.3 Kelemahan Budaya Dialog Antara Kaum/Etnik/Budaya dan Peradaban
Antara kelemahan utama yang menjadi tribulasi kepada perkembangan proses dialog
peradaban di Malaysia adalah sikap fanatik dan juga perkauman. Semasa perbincang
an dialog
diadakan kita tidak boleh membincangkan isu-isu yang bersifat fanatik dan perkau
man. Inilah
yang menjadikan budaya dialog peradaban tidak menepati pencapaiannya dan hanya
menguntungkan segelintir pihak sahaja. Ini telah membolehkan masyarakat tidak la
gi menaruh
harapan terhadap dialog peradaban kerana mengikut pandangan mereka hanya pihak y
ang
mendominankan perbincangannya sahaja yang dapat menikmati faedah manakala pihak
yang
lain tidak dapat menuntut kehendak mereka. Di sini kita boleh mengatakan bahawa
dialog yang
dijalankan pula tidak mengikut protokol yang sewajarnya serta prosesnya tidak be
rjaya. Ini
menyebabkan matlamat tidak akan tercapai untuk menyatukan kaum di Malaysia dan m
emepuk
perpaduan dan integrasi nasional serta mencari jalan penyelesaian yang disetujui
oleh semua
kaum terhadap sesuatu masalah tetapi hanya merumitkan lagi perpisahan kaum dan p
erasaan
fanatic dalam diri masyarakat.
Seterusnya kelemahan yang lain, jika kita tidak menyetujui sesuatu pendapat yang
hanya
melihatkan kebaikan perkauman tertentu dan bersikap fanatik ia boleh mengundang
masalah
perkauman di negara kita. Jikalau kita tidak bersetuju untuk mengambil sesuatu k
eputusan
tersebut walupun ia lebih kepada kepentingan perkauman ia juga masih boleh mengu
ndang
masalah seperti kaum yang tidak diendahkan akan melakukan pemberontakan dan meni
mbulkan
rasa tidak berpuas hati. Oleh itu, hubungan harmoni antara pelbagai kaum di nega
ra kita tidak
boleh dilaksanakan dan ini boleh menimbulkan rusuhan antara kaum seperti peristi
wa 13 Mei
1969 yang pernah berlaku. Sehingga hari ini, masalah sedemikian kian terus menul
ar dan
menjadi satu cabaran yang tidak dapat ditandingi dalam proses dialog dialog pera
daban.
Misalnya, Utusan Online mengatakan MCA dan MIC semakin memupuk perkauman dengan
fahaman pembelaan ras supaya mereka mengangkat kembali kedudukan masing-masing s
emasa
pilihan raya ke 12 ini. krisis yang melanda kedua-dua parti tersebut seperti menu
ntut supaya
mereka nkembali ke landasan asal yang bersifat perkauman itu.
Selain itu juga, kelemahan yang menjadi tribulasi kepada proses dialog peradaban
di
Malaysia ialah perspeksi yang salah pihak tertentuterhadap pihak yang lain. Pera
saan dan
tanggapan yang salah terhadap sesebuah peradaban adalah kerana menganggapnya seb
agai satu
ancaman kepada kepentingan pihak yang tertentu. Dialog peradaban yang dijalankan
di antara
dua pihak yang berbeza budaya, kefahaman dan nilai amalannya boleh mengundang pe
rspektif
yang salah dan pihak yang tidak bersetuju dengan peradabannya akan berfikir baha
wa ini
merupakan satu helah yang memberi peluang kepada pihak lain untuk mempengaruhi m
ereka
melalui budayanya serta meleburkan nilai jati diri sesebuah budaya tersebut.
Kelemahan budaya dialog peradaban yang seterusnya ialah salah tanggapan sejak
peringkat awal lagi terhadap sesuatu tamadun yang berpunca dari pelbagai aspek b
oleh memberi
kesan bahawa segala tindakan dan gerak-geri sesebuah peradaban adalah memberi an
caman serta
keburukan kepada pihak yang lain. Salah tanggapan ini mengundang pelbagai masala
h yang
besar serta tidak diingini dan bukan hanya menyusahkan penganut sesebuah budaya
tersebut
tetapi memberi kesan kepada tamadun lain di dunia ini. Oleh itu, semasa mengadak
an dialog kita
tidak boleh mengutarakan sesuatu isu yang memberi kebaikan serta memanfaatkan di
ri dan
sesuatu kelompok tertentunya sahaja. Inilah yang menyebabkan dialog peradaban ti
dak menepati
pencapaiannya dan hanya menguntungkan segelintir pihak sahaja. Ini membolehkan m
asyarakat
tidak lagi menaruh harapan terhadap diskusi mahupun dialog kerana mengikut panda
ngan
mereka hanya pihak yang mendominankan perbincangan sahaja dapat menikmati faedah

manakala pihak lain tidak dapat menuntut kehendak mereka. Dialog perlu dilakukan
dalam
keadaan yang menguntungkan semua pihak supaya sesuatu peradaban dapat ditingkatk
an lagi.

3.0 CADANGAN MEMPERTINGKATKAN PELAKSANAAN DIALOG

Politik di Malaysia telah mula mewujudkan perpaduan dan integrasi nasional mela
lui
sudut politik semenjak Malaysia mencapai kemerdekaan. Menurut Wong Khek Seng, Ra
minah
Haji Sabran dan Kok Meng Kee (2002), Malaysia adalah sebuah kerajaan yang mengama
lkan
demokrasi yang berparlimen adalah galakan British semasa memberi kemerdekaan, Ma
laysia
terdiri daripada pelbagai kaum dan sistem ini memberi peluang dalam penganutan a
gama oleh
kaum-kaum tertentu. Dalam kerajaan demokrasi yang berparlimen Malaysia, rakyat ak
an
memilih pemerintahnegara melalui pilihan raya yang diadakan lima tahun sekali de
ngan parti
politik yang akan memenangi majoriti kerusi dalam pilihan raya akan menjadi peme
rintah
negara. Menurut Prof. Madya Dr. Zainal Abidin Ahmad Mazlan Zulkifly (2006) satu c
ara untuk
mewujudkan perpaduan dalam politik negara adalah menerusi konsensus atau persetu
juan. Ini
bermakna kerajaan yang memerintah diberi kuasa memerintah atas pilihan dan perse
tujuan
rakyat melalui pilihan raya. Di sini parti politik Barisan Nasional menjadi pemer
intah kerana
memenangi majority kerusi yang dipertandingkan. Keadaan ini berlaku kerana Baris
an Nasional
adalah satu parti politik yang terdiri daripada gabungan UMNO wakil melayu, MCA
wakil cina
dan MIC wakil india yang melambangkan perpaduan antara ketiga-tiga parti etnik d
i Malaysia.
Oleh itu, antara cadangan yang dapat dikemukan di sini ialah seseorang yang mel
ibatkan
diri dalam dialog dan perbincangan haruslah mempunyai minda yang terbuka serta p
erasaan
perkauman yang bersama. Mereka juga perlu mempunyai sifat sederhana dalam semua
perkara
kerana ia dapat menjamin kepentingan semua orang dalam sesebuah negara. Contohny
a, semasa
semua kaum-kaum di Malaysia iaitu kaum Cina, kaum India dan Melayu melibatkan di
ri dalam
dialog peradaban sesuatu kaum tersebut tidak boleh hanya mengetengahkan isu0isu
yang
menjadi kepentingan dan keperluan kaum mereka sahaja bahkan perlulah menjaga per
asaan
sesame kaum. Hal ini membolehkan dialog di akhiri dengan aman dan tenteram tanpa
ada
perasaan sesuatu kaum yang tidak berpuas hati sesama mereka.
Selain itu juga, media massa serta sekolah dan IPT perlu mengorak langkah untuk

merapatkan jurang antara kaum serta penginteraksian supaya proses dialog peradab
an dapat
dilaksanakan dengan jayanya. Contohnya, apabila kita berinteraksi antara pelbaga
i kaum, kita
dapat mengembleng tenaga bersama serta dapat menyelesaikan masalah atau kekangan
isu
seperti globalisasi dan isu-isu global yang kompleks seperti dadah dan pencemara
n secara
bersama. Melalui interaksi antara pelbagai kaum, kita dapat meningkatkan pendeka
tan dan
persefahaman di antara pelbagai kaum serta dapat kenal mengenali dan berkomunika
si untuk
menyelesaikan isu-isu yang mementingkan kepentingan bersama seperti kemiskinan d
alam
negara serta masalah-masalah sosial secara bersama.
Cadangan lain ialah kerajaan perlu mewujudkan keharmonian dan kerjasama antara
kaum
dalam masyarakat dan tamadun bertujuan untuk menyatu padukan seluruh negara dala
m satu
kesatuan yang rapat dan harmoni . keadaan ini telah menunjukkan bahawa betapa pe
ntingnya
wujud perpaduan dan integrasi nasional di dalam konteks Malaysia. Contohnya, ada
nya program
rumah terbuka di antara kaum-kaum yang terdapat di Malaysia dan ia akan dihadiri
oleh semua
rakyat tidak mengira bangsa dan agama. Menurut Prof. Madya Dr. Zainal Abidin Ahm
ad Mazlan
Zulkifly (2006) Masalah perpaduan bagi negara-negara yang mempunyai satu keturuna
n bangsa
tidaklah sebegitu serius berbanding dengan negara-negara yang mempunyai penduduk
yang
terdiri daripada pelbagai suku kaum dan etnik seperti Malaysia.







4.0 KESIMPULAN

Kesimpulannya, tugas dalam menyatukan perpaduan rakyat Malaysia yang pelbagai
bukanlah satu tugas yang mudah. Namun kepimpinan yang baik oleh para pemimpin ki
ta
menunjukkan bahawa sesuatu yang dikira mustahil akhirnya dapat diselesaikan. Mal
ahan jika
tersilap langkah ia boleh menjurus kepada kejatuhan sesebuah negara yang sedang
membangun.
Maka dapatlah kita lihat bahawa pengukuhan hubungan etnik dalam masyarakat majmu
k di
Malaysia adalah penting bagi menguruskan sesebuah negara yang mempunyai kelompok

masyarakat yang pelbagai. Nilai sosiobudaya yang positif dan dinamik akan memban
tu
mewujudkan bangsa Malaysia yang bersatu padu dan bermaruah. Senario masyarakat M
alaysia
adalah berdasarkan rakyatnya yang berbilang kaum. Konsep bangsa Malaysia sebenar
nya
bergantung kepada kesedaran dalam semua etnik dan masyarakat iaitu mereka harus
bersatu
untuk memajukan diri sendiri dan negara bahkan umtuk mempertingkatkan perpaduan
integrasi
nasional dalam masyarakat di Malaysia.
Mereka harus sedar bahawasanya mereka harus menjaga dan membina tamadundan
warisan bangsa mereka sendiri supaya ia tidak hilang di telan zaman. Perbezaan y
ang wujud
dalam kalangan masyarakat majmuk adalah satu keistimewaan yang harus dipeliharai
oleh
semua kaum. Kerajaan tidak pernah untuk menghapuskan nilai tradisi dan warisan s
etiap kaum
di Malaysia seperti yang telah dijamin dalam undang-undang tertinggi negara iait
u Perlembagaan
Malaysia. Maka, setiap kaum harus bangkit dan bekerjasama antara satu sama lain
untuk
membentuk bangsa Malaysia. Melalui penerapan rukun negara dapat menyatupadukan d
an
mengeratkan lagi perpaduan kaum, etnik, budaya dan peradaban di Malaysia. Dalam
rancangan
Malaysia yang terbaru, banyak lagi program yang telah direncanakan supaya perpad
uan dalam
kalangan Malaysia dapat dikukuhkan lagi. Perancangan untuk mewujudkan satu bangs
a
Malaysia dalam rancangan Malaysia kedua telah dibawa semula ke rancangan Malaysi
a yang
kesepuluh iaitu didalam program SATU MALAYSIA yang bertujuan untuk mewujudkan satu

sahaja bangsa Malaysia. Rakyat Malaysia haruslah menyahut seruan Perdana Menteri
kita. Hal
ini kerana ia mendorong bangsa dan kaum Malaysia terus bergerak maju ke tahun 20
20.

RUJUKAN
A.Aziz Deraman. Masyarakat Dan Kebudayaan Malaysia. Kuala Lumpur: Cahaya Pantai
(M)
Snd.Bhd 2001.
Chong. K.K Masyarakat Melayu Semenanjung Malaysia: Evolusi Sejarah. In Masyarakat
Malaysia. Zuraina Majid (Ed.). Pulau Pinang: Universiti Sains Malaysia. 1985
Ismail Hussein et.al. Tamadun Melayu Menyongsong abad Kedua Puluh Satu (Edisi Ke
dua).
Selangor: UKM. 2001.
J.S. Furnivall. Netherlands India. Cambridge University Press. 1939.
Kassim Ahmad. Soal Kebangsaan. Wednesday, November 09, 2005. _HYPERLINK
http://kassimahmad.blogspot.com/ _http://kassimahmad.blogspot.com/_
Leon Comber. 13 May 1969. A Historical Survey Of Sino-Malay Relations. Hong Kong
:
Heinemam Educational Books (Asia) Ltd. 1983.
McGee. T.G. The Population of Malaysia: A Survey. New York: Praeger Press. 1964.

Mohd Redzuan Othman et. al. Sejarah Pembinaan Negara Bangsa. Kuala Lumpur: UM. 2
006.
Mohd Salleh Lebar. Perubahan Dan Kemajuan Pendidikan di Malaysia. Kuala Lumpur:
Nurin
Enterprise. 1992 ` `