You are on page 1of 5

Buhay: Life

(Isang Tragikomedya)

Mga Tauhan:
Colenn Laguda Des Iree Alcan Tarapark Michael Ancheta Michael

Dean Imasa - Narrator Karen Tan Bestfriend ni Des
- Tatay ni Michael
- Doktor
- Pari Coleen Tomaro Nanay
- Kaibigan ni Des
Mariel Punzalan Kontrabida (Lapad) Ireen Kontrabida (Bilog)
Tagpo 1:
N: Magmamahal k aba dahil lang sa awa? Magmamahal ka rin ba, kahit alam mo nang bilang na ang mga araw
mo?
Michael: Miss na kita alam mo ba yun? Kahit anong gawin ko, hindi pa rin kita maalis sa bobong pusong ito.
Gusto ko nan gang magmove on eh pero ang hirap talaga. Ang sakit sakit. Buti na lang nandiyan si Mary Elpunza
Lan para pagaanin ang loob ko. Ilang bese ko man siyang ipagtabuyan at pagsabihang hindi ko masusuklian
ang pagmamahal niya, patuloy niya pa rin akong sinasamahan at pinapasaya.
Mariel: (Duklun si Michael) Ano ka ba naman. Nakakahiya kaya. Kailangang iannounce, ganon?
Michael: (Tatawa tapos magfafake smile) Tara.
(Mabanggaan si Mariel)
Michael: Mariel!
N: Ang buhay talaga alam niyo na, parang life. Minsay pag may nawala sa iyo may darating at pag may darating
naman tiyak na may mawawala rin. Iyan ang life, parang buhay. (SFX: Maalaala mo kaya) Hatid sa inyo ng
Tragikomedya Productions.
Unang Flashback
Coleen: Ano?! Hindi ito maaari. Bakit anak ko pa. Dok sigurado ka ba talaga? Ahhhhhh!!!!
N: Parang ang lapit pa ata ah. Magpatuloy tayo sa pagrewind.
Pangalawang Flashback
(Tagpuan: Eskwelahan)
Karen: Ahhh. Gurl namiss talaga naketch. Bakit mo ba pinutol lahat ng source of communication nating
dalawa? Hate mo na baa ketch?
Colenn: Hindi naman besh, loves parin kita. Nagrounded kasi ako eh. Sabi ni mom hindi raw ako pwedeng
gumamit ng facebook, skype, twitter, instagram pati na rin google.
Karen: Kawawa ka naman besh. Hindi k aba doon na bored?
Ireen at Mariel: Oh my gosh! Ang gwapo talaga ni Michael. We love you na.
Michael: (Tingnan si Mariel)
Mariel: OMG. Nakita mo iyon? Tiningnan niya ako sa mata. Nageye to eye kami. Grabe talaga, pwede na
akong mamatay.
Ireen: Tama mamatay ka na para akin na lang si Papa Michael. Gusto mo tulungan pa nga kita eh. Gora na
dali.
Ireen at Mariel: (Magsasabunutan)
Michael: Ang gwapo ko talaga. Nagooverload ang hotness ko,
Colenn: Ayan na naman siya. Grabe talaga, feeling much.
Karen: Tara girl puntahan natin siya. (Hilahin si Colenn) Wow talaga ang hangin. Aminin.
Page 1 of 5

Michael: Ang cool ko rin kasi eh.
Karen: Des pigilan mo ako Dali na sabi eh. Pigilan mo nga ako diba?
Michael: Excuse me girls pero may kailangan pa akong puntahan. (Banggaan si Colenn)
Colenn: (Mahihilo)
Karen: Besh!!!
(Tagpuan: Hospital)
Coleen: Anak, gising. Gising na sabi eh.
Karen: Tita, kaya nga siya nandito para gumaling eh hindi para magkasakit uli.
Colenn: Ang ingay niyo ah. Hindi niyo ba alam na rinding rindi na ako sa mga boses niyo?
Coleen: At sumasagot pa itong batang ito. Salamat sa Diyos at ligtas ka.
Dean: Pwede na ho siyang umuwi. Nagawa na po namin halos lahat ng test na sinabi niyo sa amin. Negative
po siya sa brain test, tumor test, pregnancy test, urine test, fecal test at pati na rin sa hairfall test. Ang kulang
na lang po ay ang Radionuclide Ventriculography at Myocardial Biopsy.
Karen at Coleen: Ha? Para san ho ba iyon.
Dean: Sa puso po madam.
Coleen: Ahh. Sana sinabi mo na lang na sa puso at hindi yung pinahahaba mo pa.
Dean: Tatawagan ko na lang po kayo kung naandiyan na po ang mga resulta.
Coleen: Salamat dok.
(Tagpuan: Bahay)
Dean: Maam positive ho siya ng Hypertrophic Cardiomyopathy.
Coleen: Ano?!
Dean: Sakit ho iyon sa puso. 100 na araw na lamang ang natitira sa anak niyo.
Coleen: (Patayin ang Call) Ahhhh!!!! Hindi ito maaari! Bakit anak ko pa? Kailangang may gawin ako. Wala
pang love life, first kiss at boyfriend ang anak ko. Kailangan niyang maranasan ang mga iyon bago siya
mamatay. Tatawagan ko ang kaibigan ko. (Magcall) Diba lalaki ang anak mo?
Dean: Oo, bakit?
Coleen: Gusto ko siyang ipagkasundo sa anak ko.
Dean: Pwedeng pwede.
Coleen: Sige sasabihan ko ang anak.
Dean: Ako rin. Bye.
(Tagpuan: Bahay Kinaumagahan)
Dean at Coleen: Anak may sasabihin ako sa iyo.
Michael at Colenn: Ha? Ano? Weh? Di nga?
Dean at Coleen: Ipinagkasundo kita sa anak ng kaibigan ko.
Michael at Colenn: Sure ka? Hope to die?
Dean: Ikaw kasing bata ka. Ang rami mo nang naging girlfriends at flings pero wala ka man lang sineryoso
kahit isa man lang.
Michael: Mana sa iyo eh.
Dean: Wala namang ganyanan.
Coleen: Anank hindi ka pa nakakaranas ng love life, first kiss o magkaroon man lang ng boyfriend. Dapat
maranasan mo a ng mga ito.
Page 2 of 5

Colenn: Edi magmadre!
Coleen: Hindi pwede! Walang matitirang maganda sa mundo kung hindi ka magrereproduce at saka anak may
sakit ka. Mamatay ka na. 99 na araw na lamang ang natitira sa iyo.
Colenn: Kahit na may sakit ako, hindi ibig sabihin nun ay kailangan mo na akong ipakasal sa di ko kilala. Ang
sama mong nanay. (Sampalin si Coleen)
Coleen: Anak bakit mo ako sinampal?
(Tagpuan: Eskwelahan)
Karen: Besh bakit matamlay ka?
Colenn: I, did not kill anyone.
Karen: Ehh.
Colenn: Besh! Ikakasal na ako.
Karen: Kanino
Colenn: Hindi ko alam eh?
Karen: Bakit?
Colenn: May sakit kasi ako eh.
Karen: May sakit ka?
Colenn: Bingi lang? Paano na ito besh? Tulungan mo ako.
Karen: Sorry ha. Sige besh, saying naman ang beauty mo.
Ireen, Mariel, at Michael: Meron ba?
Michael: Meron bang pag-asang makakahanap pa ako ng mamahalin ko habang buhay? Ang swerte naman
ng mapapangasawa ko. Tingnan mo naman. (Ituro ang sarili) Matalino, matangkad, cool, hot, gwapo, kita mo
full package na.
Ireen: Mapapangasawa? Imposible.
Mariel: Tama ka besh. Hindi pupwede. Akin lang si Papa Michael. My only, my only, my only only love.
Ireen: Akin siya.
Mariel: Hindi akin siya
Ireen at Mariel: (Magsasabunutan)
(Tagpuan: Mall)
Michael: Hello pa. Diba ngayong hapon mo sasabihin kung sino ang mapapangasawa ko?
Dean: Oo anak. Siya si Des Iree Alcan Tarapark?
Michael: Des Iree Alcan Tarapark? (Talikod) Sino yan?
Karen: Hala bestfriend koi yon eh.
Michael: Sino ka ba?
Karen: Ako naman lang ang nag-iisang magandang bestfriend ni Des. Ako si Karen Dale Tantara?
Michael: Ah.. Ikaw yung..
Dean: (Hilahin si Karen) Iha huwag mong sasabihin kay Des na ang anak ko ang mapapangasawa nya.
Karen: Bakit naman po? Karapatan niya iyon.
Dean: Ayon sa nanay niya, hindi raw pwede eh.
Karen: O sige po.

Page 3 of 5

(Tagpuan: Simbahan Kasalan)
Colenn: (Kumakanta papuntang altar) Ikaw?
Michael: Ako?
Colenn: Hindi, siya.
Michael: Siya?
Coleen: Ikaw nga sabi eh.
Michael: Ako? Ikaw yung mapapangasawa ko. Yung, yung babaeng panget at walang kasense-sense sa
fasion.
Colenn: Ikaw? Ikaw yung lalaking mahangin at. At.. Mahangin.
Dean: Ehem.. Magkakaroon pa ba ng kasalan.
Michael: Ikaw kasi eh.
Colenn: Oo na nga diba.
Dean: Sinong tututol? (Talikod) Oh Diyos ko sanay mapatawad mop o ako sa aking sasabihin ngayon. O
papatayin ko kayo. Sa ngalang ng Ama, ng Anak at ng Espiritu Santo, kayo ay kasal na.
N: Silay nakasal na nga pero hindi pa rin sila naging bati. Patuloy pa rin sila sa kanilang mga bangayan
hanggang sa humantong na limampung araw na lamang ang natira kay Des.
Colenn: (Naghihingalo)
Mariel: Buti nga sa kanya. Karma yan.
Ireen: Tama ka besh. Inagaw kasi niya sa ating dalawa si Papa Michael.
Colenn: (Mahilo)
Karen: Besh!!! Dadalhin kita sa clinic. Huwag ka munang bibitaw.
N: Sa araw na ring iyon, dumating ang kababata ni Des na si Bartolome at nagplanong bisitahin si Des sa
eskwelahan nang malaman niyang nasa clinic pala ito.
Karen: Halika narito siya.
Michael at Karen: (Magulat)
Michael: (Magwalk out)
Dean: Bestfriend ang dami mo namang muta.
Karen: Hala mali pala. Hindi pala sila naghahalikan. Pero bakit kaya nagalit ng ganun. Ahhh. Yan kasi hindi pa
inaming mahal niya na ang bestfriend ko. Yan tuloy.
N: Hindi matanggap ni Michael ang inakalang nakita niya. Kaya siyay naglasing, nangaliwa at hindi pinansin si
Des ng mga araw na iyon. Hanggang sa dumating ang araw na 25 na lamang ang natira sa buhay ni Des na
siyang nanganganib na sapagkat nadagdagan ng depression at stress ang kanyang puso.
(Tagpuan: Eskwelahan)
Karen: Gurl. Anong nangyari sa yo? Anong nangyari sa kanya?
Dean: Nadepress siya eh. Hindi na kasi siya pinapansin ng kanyang asawa. Alam mo ba kung anong nangyari
sa dalawang ito.
Karen: Ikaw kasi ang may dahilan eh. Sino ka nga ba?
Dean: Ako pala si Bartolome. Kababata ni Des. Paanong ako ang may kasalanan.
Karen: Akala niya kasing naghahalikan kayong dalawa.
Dean: Ha. Hindi naman kami naghalikan eh. May kasalanan naman rin iyong gagong iyon. Hindi niya muna
inalam kung anong totoong pangyayari. Tsk.
Page 4 of 5

Karen: (Sampalin si Dean) Eh gago ka rin pala eh. Dahil nga sa iyo ang lahat eh. Kung hindi ka na lang
bumalik dito.
Dean: babalik na lang ako sa US best. Nakakasira ng araw iyang kaibigan mo. (Magwalk out)
Karen: US agad, bawal bahay muna?
N: Nagpatuloy ang pagkadepress ni Des at siyay naconfine na sa hospital at dumating na ang nag-iisang araw
na natitira kay Des.
Michael: Nag-aalala na ako sa kanya. Ilang araw na rin siyang absent.
Karen: Ah hello po tita?
Coleen: Iha inilipat namin ng hospital si Des. Sa Pinggoy na siya nakaconfine ngayon. Pwedeng ikaw muna
ang magbabantay sa kanya.
Karen: Pinggoy po yung hospital tita? O sige.
Michael: Hospital? Tita? Masundan nga.
(Tagpuan: Hospital)
Karen: (Kunwariy magopen ng door) Best okay ka lang ba?
Colenn: Sa tingin mo okay lang ako. Ang rami ngang tubong nakalagay sa akin eh.
Michael: Ito ang kwarto niya. Bakit siya nasa hospital. (Parang may basahin) Hypertrophic Cardiomyopathy
Patient (Kunwariy magopen ng door)
Colenn: Anong ginagawa mo rito?
Michael: Bakit hindi mo sinabi sa aking may sakit ka pala sa puso. Edi sana naalagaan kita ng maayos.
Colenn: Kung sasabihin ko naman kasing mamatay na ako mamahalin mo ba ako? Babalikan mo ba ako?
Hindi naman diba. Kakaawaan mo lang ako. Ayaw ko nun eh.
Michael: Minahal kita. Inakala ko kasing naghalikan kayo ng pesteng lalaking iyon.
Colenn: (Mahina na tawa) Okay lang iyon. Kahit papaano ay minahal mo ako. Salamat at Paalam
Michael: Des
(Kasalukuyan)
Michael: Mariel!! (OA na iyak) Lord bakit ba ganito. Nagbago naman ako eh. Bakit dalawang mahahalagang
tao sa buhay ko ang nawala sa akin. Ganun naba talaga ako kasama.
N: Iyan ang buhay, parag life. Minsay pag may nawala sa iyo may darating at pag may darating naman tiyak
na may mawawala rin.
Ireen: (Magdaan)
Michael: (Magtulok kay Ireen)
Ireen: Okay lang iyan malalagpasan mo iyan.
Michael: (Ihug si Ireen)

Katapusan
Page 5 of 5

You might also like