TORPE

Chapter 1
Sayang bakit hindi kita niligawan
Ngayon akoy nanghihinayang
Kasi naman tatanga-tanga pa ako noon
Walang humpay na paghintay
Sa hindi dumarating na pagkakataon
Lagi namang kitang nakakasama
Ewan ko kung bakit ba wala akong nagagawa
Kahit na napakagaling mong kausapin
Ewan ko ba kung bakit ang hirap pa ring angkinin
Madalas naman tayong naglolokohan
Dinadaan ko lang sa biro ang tunay kong nararamdaman
Kaya siguro hindi mo sineryoso aking mga sinabi
Yan tuloy wala.....
*Pak*
Marielle: "Sapul! Hahaha."
"Marielle! Ano ba naman. Batuhin ba ko ng unan. Saka bakit mo pinatay yung radyo
!"
Hay. Nako. Magkaroon ka ba naman ng kapatid na ganyan. Ewan ko na lang ano. Saki
t sa ulo as in.
Marielle: "Haay.. Kuya JC.. Di ka pa nagsasawa sa kantang yan. Sa bagay, bagay n
a bagay sayo." (sabay ngiting nang-aasar)
Binato ko nga ng unan. Sabay takbo naman siya palabas ng kuwarto ko. Lagi na lan
g ako inaasar nun. Kala mo naman siya may boyfriend. Subukan lang may manligaw d
un nako. Sapok ang aabutin sakin ng mga yun.
O Sige. Fine. Strict na kung Strict. Eh Second Year Higschool pa lang tong kapat
id ko. Sabi nina Papa, minsan OA ako. Mas strict pa raw ako sa kanila. Ewan ko b
a.
"Eh maghanap ka na kasi ng girlfriend, iho.. Aba, Second Year College ka naman n
a eh.."
Haay. Yan ang laging sinasabi ng mga magulang ko sa akin. San ka pa? Sila pa nag
sasabi na manligaw na ko. Oo. Wala pa akong girlfriend. Naiinis ako minsan natsi
smis akong bading sa school. Aba naman. Si John Christopher Delgado, bading?? Sa
Guwapo kong ito?!
Unfair nga eh. Kapag babae, no boyfriend since birth. Conservative ang dating. T
apos kapag lalaki, no girlfriend since birth, bading. No Way!
Isang malaking katanungan sa sangkatauhan kung bakit wala pa akong girlfriend.
Haay.. Kung alam lang nila....
Chapter 2
Okay. Wala pa akong girlfriend. Ako lang ang walang syota sa tropa. Aba. Sino ka
mo ang date ko nung prom at gradball namin? Sino pa nga ba? Ang napakaganda kong
kapatid. Oo. Kahit Grade 6 pa lang siya noon. Matangkad naman siya kaya hindi h
alata.
Stephen: Pare, ang KJ mo naman. Sana man lang naghanap ka ng ibang date. Utol mo
pa dinala mo.
Bakit pa ayaw mo pa magkagirlfriend? Yan ang laging tanong sa akin ng tropa ko. An
g lagi ko naming sagot?
Sus. Gastos lang yan.
Okay Fine. Wala kasi akong maisip na idadahilan sa kanila. Ang suwerte ko nga ra
w kasi ang daming nagkakagusto sa akin sa school namin. Uy. Sila nagsabi nun ah.
Kasi nung Valentines, may chocolates at card ba naman ako sa upuan ko?? Nakakah
iya kaya yun. Di ko nga alam kung pinagtripan lang ako nina Stephen eh. Sabi nam
an nila, wala raw silang ginagawa.
Hanggang pagdating ko sa college. Wala pa rin. Subsob lang ako sa pag-aaral saka
sa basketball. Binabalak ko nga magtry-outs sa team next sem eh kaso natatakot
ako baka mapabayaan ko studies ko. Mahirap na di ba?
Hanggang isang araw
Whaaaat??!! 7 am na??
Nagmadali akong lumabas sa kuwarto. Pasok sa banyo. Ligo agad. Bihis. Lagay ng g
el. Takbo!
Bye Ma.. Bye Pa. Oi Marielle, maaga uwi ah?
Marielle: "OOooopooo.. kuuyaaa"
Ayun. Pagkatapos, kumaripas na ko papuntang sakayan. Sumakay ako sa unang jeep n
a makita ko na papuntang MRT. After 20 minutes, nasa may MRT na ako. Hala. Ang h
aba ng pila. Bumili na ko ng ticket papuntang Quezon Ave.
7:40 na.. Di bale. Aabot ako sa class ko niyan. Kaya yan.
8:30 kasi first class ko. First day naman ng class ngayon kaya medyo wala pa mas
yadong nagpapasok niyan. Pero dahil masipag ako, pasok pa rin ako. Sayang din al
lowance ah.
Ang daming tao sa loob. Ang hirap talaga magcommute. Buti na lang nakahanap agad
ako ng upuan. Kaso may nakita kong matandang babae eh nakatayo, naguilty tuloy
ako.
Lola, Dito na ho kayo maupo. (sabay tayo ko mula sa pagkakaupo ko)
Tinignan ako nung matanda. Umupo siya. Salamat iho. Pero di pa ko lola, miss pa l
ang"
Hala. Pahiya ata ako dun. Lumipat tuloy ako ng puwesto.
Haay. Salamat..
Mga 8:10 na ako nakarating sa Quezon Ave. Nagmadali akong bumaba at naghanap ng
jeep papuntang UP. Jackpot. May dumating kaso puno na sa likod kaya dun ako suma
kay sa harap sa tabi ni manong drayber.
Tahimik lang akong nakaupo sa tabi ni manong. Nagulat ako ng biglang may sumigaw
sa likod.
Hoy, Manong yung sukli ko.. Kanina ko pa hinihingi ah.. Bingi ba kayo?
Napatingin ako sa Rearview mirror. Ang aga-aga ang sungit sungit naman nun. Di k
o masyado makita yung mukha eh. Naka-cap kasi. Nanlaki mata ko. Teka, Babae yun?
? Ang angas ah.
Iniabot ni Manong yung sukli nung babae. Tapos pumara siya sa may McDo.
Manong: Siya na na naman? Ang malas ko naman nasakay ko na naman yun.
Bakit ho?
Manong: Nasakay ko rin yun kahapon eh. Ewan ko ba dun. Ang sungit. Tapos kung kum
ilos, machong macho.
Tinignan ako ni manong saglit. Tapos parang natawa siya.
Manong: Daig ka pa nga eh..
Aba. Ang kapal ni Manong ah. Napahawak tuloy ako sa biceps and triceps ko.
Sinong hindi macho?
Chapter 3
Yahoo. 8:35! May palugit kasi na 15 minutes bago ka maconsider na late eh. Eh di
takbo naman ako pagbaba ko ng jeep. Sa CAL (College of Arts and Letters) pa kas
i first class ko, 4th floor pa. Kapagod talaga.
Pagdating ko ng room, nagbibigay pa lang ng classcards yung prof ko. Lumingon li
ngon ako .
Stephen: Pssst, Toph.. Dito o (sabay turo sa upuan sa tabi)
Tumabi ako kay Stephen, ang katropa ko since highschool. Nagkumpara kami ng sked
at magkaklase kami sa dalawang subjects etong English 1 saka Geog 1. Astig nga
eh.
Stephen: Bat ang tagal mo ah?
Naku po, naabutan ako ng trapik saka medyo nalate ako ng gising.
Delgado.
Ayun. Tinawag na pangalan ko. Kinuha ko classcard ko at sinulatan. Yun lang lang
naman ginawa namin. Pagkatapos kaming bigyan ng syllabus at list ng required re
adings, dinismiss na rin kami.
O San na tayo ngayon? What time ba next class mo?
Stephen: 11:30 pa eh. Eh ikaw?
11:30 rin eh. Ang Haba ng break natin nito.
Stephen: Eh kung mag-Katips muna tayo. Sa Shakeys muna siguro tayo. Tambay lang. D
aanan na rin natin sina Adrian sa may Hobby Stop baka nandun lang yun nag-dodota
. Kukunin ko na sa kanya yung hinihiram kong CD eh.
Naglakad kami papuntang parking lot. Nandun kasi yung CRV ni Stephen eh. Papasok
na ako ng kotse nang biglang may nagpark na sasakyan sa tabi. Napalingon ako. B
umilis ang tibok ng puso ko nang nakita kong may bumaba.. Parang si.. Parang si.
.
Siya nga!!!
Chapter 4
*DUGDUuuuG.. DUGDUuuuG.. DUGDUuuuG *
Parang sumikip yung Dibdib ko. Feeling ko nasa last 1 minute ako ng isang basket
ball game namin. Tension talaga.
Siya ba yun??
Mas lalo siyang gumanda. Nagpagupit pala siya. Shoulder-length na yung hair niya
kumpara dun sa mala-shampoo commercial niyang haba ng hair dati. Pero nandun pa
rin yung dimples niya na kitang-kita pag ngumingiti siya.. Tapos.. Tapos..
Stephen: Oi, Toph?? Okay ka lang?? Mukha kang tanga diyan! Nakangiti ka mag-isa.

Huh? Ano?
Lumingon ako. Nasan na siya??! Haay.. Ayun. Malayo na pala siya. Naglalakad na s
iya papuntang library. Wala na rin yung kotse sa tabi. Siguro hinatid lang siya
ulit nung driver nila. Sh*t. Mukha na pala kong tanga di ko namalayan. Nakita ka
ya niya ko? Nakakahiya
Ah. Eh. Wala may naalala lang ako.
Tinignan ako ni Stephen na parang naweirduhan ata sa akin.
Stephen: Tara na nga. Kung di lang kita kilala, baka mapagkamalan pa kitang baliw
diyan.
Sumakay na ko sa loob tapos pumunta na kaming Katips. Bago kami pumuntang Shakeys
dinaanan muna namin sina Adrian sa Hobby Stop.
Adrian: Oi, Tol. Long time no see ah. Mustah bakasyon? May class na nga pala kayo
ngayon. Next Monday pa yung amin eh. Pero sa condo na ko mag-stay uli.
Okay naman. Buti pa kayo. Pero okay lang din, wala pa naman masyado ginagawa ngay
on. Break nga namin ni Stephen ngayon eh.
Adrian: Ay si Peter pala saka Jason mga blockmates ko. (Sabay turo sa dalawang kat
abi niyang nag-cocomputer) Si Stephen saka Toph, tropa ko nung highschool na sa U
P na ngayon nag-aaral. Uy, Dota tayo. Bilis di na tayo masyado naglalaro ah.
Sige, Tol Next Time. Pero di ako masyado nagdodota eh. Saka kahit R.O (Ragnarok)
medyo di na rin masyado
Stephen: Eh sa basketball naman yan adik eh.
Adrian: Oo nga pala. Ay may bago ngayon, yung Freestyle. Astig yun. Basketball na
man yun eh. Try mo.
O nga, narinig ko nga yun. Pinapahiram nga ako nung pinsan ko ng CD. O sige tol.
Alis na rin kami.
Adik talaga tong si Adrian sa PC oh. Sa bagay, mula naman nung highschool ganyan
na siya. Kahit ngayong college na at sa Ateneo na nag-aaral, ganun pa rin. Seco
nd Home na niya ang mga computer shop.
Pagkakuha ni Stephen nung hinihiram niya kay Adrian, nagpark na kami sa may Shak
eys. Jackpot. May nakatabi kaming pagong este Volkswagen.
Twelve..
Stephen: Anong binubulong mo diyan?
Ah eh. Wala naman
Nagbibilang kasi ako ng Volkswagen na sasakyan. Okay. Okay. Nakuha ko yung ideya
ng yun kay Marielle. Nagbibilang kasi siya ng ganun. Napansin ko lang one time h
abang nasa biyahe kami papuntang Batangas dati.
Marielle: Twenty
Anong binibilang mo diyan?
Marielle: Pagong. I mean yung Volkswagen. Sabi kasi ni Badette, magbilang daw ng
ganun tapos kapag naka-50 ka na. Kung sino unang kakalabit sayo, siya daw yung s
oulmate mo.
Soulmate. Soulmate. Naniwala ka naman kay Badette? Inuuto ka lang nun eh.
Marielle: Sus. Wala namang mawawala pag ginawa ko di ba? If I know, mamaya magbib
ilang ka na rin ng pagong niyan..
Asa.
Ewan ko ba. Trip trip lang. May nakita ko nung isang linggo eh kaya ayun tuloy-t
uloy na yung pagbilang ko. Saka wala nga naming mawawala di ba? Wag lang malaman
ni Marielle tong ginagawa kot aasarin ako nun sigurado.
Pumasok kaming Shakeys tapos nag-order lang. Parehas kami ni Stephen na Bunch of
Lunch ang inorder.
Kumukulo na ata tiyan ko. Di ako nakapag-breakfast eh.
Pagkabigay sa amin ng order. Galit-galit muna. Walang pakialamanan. Gutom na ka
mi eh.
Tumambay lang kami dun hanggang mga 11 tapos bumalik na kaming school. Dinaan mu
na ako ni Stephen sa Math Building kasi dun yung sunod na class ko. Siya kasi sa
CAL ulit ang class niya.
Pagdating ko, may note sa blackboard.
(MHV2) Well meet on Thursday.
Tinignan ko yung form 5 ko kung anong section ko. MHV2 nga.
Bad trip. 11:15 pa lang tapos next class ko 2:30 pa.
Sumakay ako ng jeep papuntang Palma Hall. Tinignan ko yung room namin sa next cl
ass ko umaasang baka sakaling may note din. Pagsilip ko aba meron nga!!
Socsci1 class (MTh 2:30-4) No meeting today! Ayos! Makakauwi na ko.
Kaso pagtalikod ko..
*PAK.*
Ouch!
*BLaaaG.*
Naku po. Ang tanga mo talaga Toph! Napalunok ako. Nakita ko ang isang 3650 na na
sa sahig na nakakalat na yung cover saka battery niya. At isang...
Pucha! Bulag ka ba??!
Chapter 5
Sorry miss.. Sorry talaga..
Napatingin ako dun sa babae. Parang familiar yung voice niya eh.. Parang nakita
ko na siya pero di ko lang matandaan ko san..
Miss: Anong sorry? Di mo ba pupulutin cellphone ko?
Aba. Nagulat ako. Pagtaasan ba ko ng boses. Tinitignan tuloy kami ng mga taong d
umadaan. Ako naman pinulot ko yung battery saka cover. Inayos ko tapos sinubukan
kong i-on.
(Hinga ng malalim)
Lord, please. Please Hindi siya sira.. hindi siya sira Pagtingin ko sa cellphone,
okay siya! Nakahinga ko ng maluwag. Biglang hinablot nung babae sakin yung cellp
hone.
Miss: Akin na nga. Pasalamat ka.. Naku, kung hindi. Patay ka sakin.
Kung hindi lang to babae eh, pinatulan ko na to. Kala mo kung sino eh.. Teka..
Alam ko na! Eto ata yung babaeng macho sa jeep. Titignan ko sana ulit kung siya
nga kaso nakalakad na siya paalis. Alangan namang habulin ko pa?!
Ang tigas din nung babaeng yun. Macho talaga. Parang monster..
Monster? Hmm.. Bagay... Kakatakot naman talaga yun. Parang bulkan kung magtatala
k. Mga babae talaga o.
Nag-commute na uli ako pauwi. Maaga pa kaya di pa trapik. Nakarating akong bahay
mga 12:30. Wala pa parents ko saka si Marielle. Si Ate Tess lang, yung maid nam
in yung nandun.
Ate Tess: O JC, Ang aga mo ah..
Wala ho kasi akong class ng hapon. Sige, ate, akyat lang akong kwarto ko
Natulog muna ko. Walang magawa. Ayoko namang lumabas. Ang init eh. Nagset na lan
g ako ng alarm ng 4:00 para makapagbasketball ako ng saglit sa may park ng hapon
.
*RRRiinnnGGG!*
Nagising ako sa alarm. Pagtingin ko sa watch 4 na nga. Nagbihis ako ng pangbask
etball at bumababa. Pagtingin ko sa may dining table, nandun si Papa nagbabasa l
ang ng dyaryo. Si Mama naman nasa Kitchen mukhang naghahanda ng meryenda.
Uy, ano yung naaamoy ko? Bango ah. Lasagna ba? Tamang-tama, yan may kakainin ako
sa pagbalik ko..
Mama: Basta uwi ka bago mag-6 ah. Mahirap na medyo madilim na sa labas.
Sige, Ma.. Pa.. Alis na ko..
Palabas na sana ako ng pinto nang may nakita akong pumasok sa may gate namin. Ab
a. Aba. Sino tong kasama ni Marielle?!
Marielle: Ah.. Eh.. Hi.. Kuya? Bat ang aga mo ata?
Sino ka?
Guy: Ho? Ah. TJ po
Ano? CJ?
Guy: TJ po
PJ?
Marielle: Kuya.. TJ nga eh.. (napatingin sa basketball na hawak ko) O magbabasket
ball ka pala eh.. ingat..
Nginitian ko si Marielle. Tinignan ko yung TJ na yun.
Ah. Hinde.. nagbago ka na isip ko. Bigla akong tinamad. Halika, pasok na dali.
Napansin kong sumimangot si Marielle at bumulong ng pasensiya na.. dun sa lalaking
yun.
Pa, may bisita si Marielle o.
Papa: O, TJ iho, mustah na daddy mo? Di na kami nakakapag-usap ah. Pakikamusta ak
o sa kanya ah.
Ano? Close sila? Aba. May hindi pala ako nalalaman sa mga nangyayari dito.
Ah. Sinong daddy?
Mama: Ah. Anak siya ni Tito Bert mo. Yung kumpare ng Papa mo. Kabarkada niya nung
highschool.
Lumapit ako kay Papa at binulungan siya.
Pa, eh mukhang manliligaw yan sa utol ko eh. Wag niyo namang kunsintihin..
Papa: Wag ka ngang ganyan. Magkabarkada lang yan ano. Saka wala ka bang tiwala sa
kapatid mo.
Hay naku. Umiral na naman ang pagkakunsintidor ng mga magulang ko. Mahirap na. K
ahit anak pa siya ng kung sinong presidente pa yan.. Di natin alam ang tumatakbo
sa isipan niyan..
TJ: O sige po.. Alis na ako..
Mama: Magmeryenda ka muna..
TJ: Naku.. Wag na po..
Oo nga.. dito ka muna.. kain ka lang kahit saglit.. Masarap lasagna ni Mama.
Tinignan ako ni Papa, Mama saka Marielle. Parang nagulat ata sila ah.
Umupo si TJ sa sofa katabi si Marielle. Aba. Parang nag-init ang dugo ko. Lumapi
t nga ako sa kanila. Tinignan ako ni Marielle na parang nagtataka. Ngumiti ako at
Umupot siniksik ang sarili ko sa gitna nilang dalawa.
Chapter 6
Di nagtagal umalis na rin yung mokong na yun. Okay na sana kaso tinalakan na nam
an ako ni Marielle.
Marielle: KUUUUYAAA!! Anong problema mo? Kulang na lang eh subuan mo ng lasagna s
i TJ. Grabe.
Teka.. Kinakausap ko lang naman ah.. Pero.. Oo nga noh? Next taym nga.. Gagawin k
o yan.
Marielle: Urrrggh! Kaibigan ko lang yun noh! (sabay dabog papuntang kwarto niya)
Friends lang daw.. Showbiz ah..
Papa: JC naman.. Sa uulitin wag mo na gagawin yun.. Nakakahiya dun sa bata..
Pero Pa..
Mama: Haay.. Wala ng pero pero.. Lagi mo na lang ginaganyan kapatid mo. Imbes na
maging open yan sa atin baka matuto pang magtago ng sikreto.."
Okay. Pagtulungan ba ko ng mga magulang ko. In-on ko na lang yun TV baka mas may
mapala pa ako. Mga 7:30 kami kumain ng dinner. Si Marielle di sumabay sa amin,
busog na raw siya. Ewan ko ba dun.
Sige po. Akyat na ako sa kwarto.
Mama: Sige goodnight iho. Patayin mo yung ilaw sa kwarto mo ah minsan nakakatulug
an mo eh.
Umakyat ako sa taas. Naghilamos saka nagtoothbrush. Pagkahiga ko sa kama, di pa
ako makatulog. Umidlip kasi ako kaninang tanghali eh. In-on ko muna yung radyo p
ampalipas oras lang
Tila ibon kung lumipad, sumabay sa hangin akoy
Napatingin
Sa dalagang nababalot ng hiwaga.
Mapapansin kaya sa dame ng yong gingawa
Kung kaagaw ko ang lahat may pag asa bang makilala ka
Awit na nananawagan, baka sakaling napakikinggan,
Pag ibig na palaisipan sa kanta na lang idaraan
Nag aabang sa langit, sa mga ulap sumisilip
Sa likod ng mga tala,kahit sulyap lang darna
Ang swerte nga nman ni ding, lagi ka nyang kapiling
Kung ako sa kanya niligawan na kita
Mapapansin kaya sa dame ng yong gingawa
Kung kaagaw ko ang lahat may pag asa bang makilala ka
Awit na nananawagan,baka sakaling napakikinggan,
Pag ibig na palaisipan sa kanta na lang idadaan
Nag aabang sa langit, sa mga ulap sumisilip
Sa likod ng mga tala,kahit sulyap lang darna
Tumalon kaya ako sa bangin,para lang iyong sagipin
Ito ang tanging paraan para mayakap ka
Darating kayasa dame ng ginagawa
Kung kaagaw ko sila paano na kaya?
Awit na nananawagan,baka sakaling napakikinggan,
Pag ibig na palaisipan sa kanta na lang idadaan
Nag aabang sa langit, sa mga ulap sumisilip
Sa likod ng mga tala,kahit sulyap lang darna
Nag aabang sa langit, sa mga ulap sumisilip
Sa likod ng mga tala,kahit sulyap lang darna
Kahit sulyap lang darna.. Sapul. Naaalala ko tuloy siya..
FLASHBACK: (First Year First Sem)
Ang tagal naman nung prof namin. Four na ah. Baka wala siguro kaming class pero
third day of classes na eh. Tumingin ako sa mga tao sa classroom. Nagkukuwentuha
n lang karamihan. Wala man lang akong naging classmate na kabatch ko nung highsc
hool. Biglang may pumasok sa pinto.. Napatingin ako baka yun na yung prof.
Natulala ako..
Ang ganda niya..
Di ko namalayan lumapit siya sa akin..
Girl: Kay Prof. Garcia po ba to? Math 17?
Nagulat ako. Titingin sana ako sa likod ko baka iba yung kinakausap niya pero mu
khang ako naman talaga ang kinakausap.
Ah. Oo
Girl: May nakaupo po ba dito?
Ah. Wala. Wala.
Umupo yung babae sa upuan sa kaliwa ko. Di ko maintindihan yung nararamdaman ko.
Sobrang kabado ko kasi.
Girl: Hi. Ako nga pala si Larisse. Freshie ka rin ba?
Sobrang bumilis yung tibok ng puso ko. Kinakausap lang naman ako ng babae ah? An
g labo talaga. Napatingin ako sa kanya. Ang cute niya. Naka-smile siyat kitang-ki
ta yung dimples niya.
Ah. Oo. First year din ako.
Girl: Haay, kinakabahan ako. Sana mabait yung teacher natin. Ay, ano nga pala nam
e mo?
Napangiti ako. Parang ang bait-bait niya. Ngayon pa lang kami nagkausap pero ang
gaan-gaan ng loob ko kanya.
Oo nga.. Sana nga mabait siya.. saka magaling magturo.. Ako si -----
Biglang may pumasok na matandang lalaki sa classroom.
Good Afternood class, Im Professor Rovan Garcia.
Prof. Garcia: Ill just give you your classcards for you to sign and your syllabus.
To make it easier for me to record your recitation and recognize everyone, Ill a
rrange your seats alphabetically.
Waaah! O Hinde! Napatingin ako kay Larisse. Sana letter D ang apelyido niya, Del
a Cruz, Del Norte, Del Sur, o basta D. Nung tinatawag na kami isa-isa, Wala a
kong ibang iniisip kung hindi sana makatabi ko siya.
Delgado
Pang-lima ako sa harapan. Ang tagaaaaaaal bago ko siya nakitang umupo.
Vergara
Haaay. Ang layo naman ng letter D sa V. Pesteng Alphabet yan! Sa may pinakalik
od tuloy siya nakaupo. Nag-start mag-discuss si Sir. Ako naman sulat ng notes. N
atapos ang class nang hindi ko namalayan. Lumingon ako sa likod. Pero wala na si
ya!
Nagmadali akong bumaba. Ayun nakita ko siyang pinagbuksan ng pinto ng driver ata
nila. Hindi ko man lang siya nakita uli. Tapos bigla kong na-realize Di ko pala
nasabi na..
"..ako si Toph.."
Chapter 7
Di nagtagal inabutan na rin ako ng antok. Pinikit ko ang mga mata ko. Napangiti
ako.. Isa lang ang nasa isip ko bago matulog
Siya...
RiiiiiiiiiNNNGGggg!!
Nagising ako sa alarm. YaaAAaaWWwnn! Inaantok pa ko. Haay.. Pero ayun, tumayo na
ko. Nag-ayos at pumasok sa banyo para maligo na. Bumaba ako para makisabay magb
reakfast kina Mama.
Good Morning, pipol!
Mama: Good Morning, ayos ba tulog mo?
Okay lang naman..
Papa: Ano oras ba pasok mo? (sabay tingin sa orasan)6:30 na ah.
10:00 pa po. Pero dirediretso na yun hanggang 4:00. Walang break.
Mama: Ah. Ganyan ba sked mo ngayong sem pag Tuesdays saka Friday? Eh di kumain ka
ng heavy breakfast niyan ah.
Opo.
Tinignan ko si Marielle. Mukhang tahimik pa rin siya. Nagtatampo pa rin ata.
Uy. Marielle.. Sorry na nga kahapon ah.. Lam mo naman ganun lang talaga ako eh..
Bati na tayo ah? Dadalhan kita ng Chocnut?
Marielle: Sa tingin mo ba, madadaan mo ko sa Chocnut?
Sige na..
Marielle: Haay nako.. Sige na nga..
Mga 6:50 umalis sina Papa saka Marielle kasi ihahatid pa ni Papa sa school yung
kapatid ko. Pasok nun 7:30 eh. Si Mama naman sumunod umalis ng 7:15 papuntang os
pital, doktora kasi si Mama, pediatrician siya. Si Papa naman lawyer. Isa siya s
a may ari ng isang law firm dito sa Pilipinas.
Naiwan akong mag-isa sa bahay. Si Ate Tess naman, yung maid namin inutasan ni Ma
ma na magbayad ng bills namin eh. In-on ko muna yung PC para may magawa naman ak
o. Nag-check ako ng e-mail tapos naisipan ko na rin
mag-check ng friendster ko. Mag-iisang buwan na ata akong di nagbubukas ng frien
dster eh.
10 New Testimonials
15 New Friend Requests
Karamihan ng mga testi galing sa mga pinsan ko saka kabatch ko nung highschool.
Nangangamusta. Yung mga ganun.
Tapos bigla kong naalala..
Nagpunta kong USER SEARCH.
Tinayp ko Larisse Vergara. Lumabas yung profile niya. Nagdadalawang-isip pa ko k
ung iki-click ko eh dati ko pa to ginagawa eh. Saka yung Profile niya naman can
be viewed by friends o closely connected members lang. Alam ko ang solusyon ay i
-add ko siya. Simpleng pag-add lang sa kanya di ko magawa eh. Ewan ko ba. Nakuku
ntento na nga lang ako sa pagtingin sa picture niya. Yun lang ang tanging magaga
wa ko..
Yun lang.. Haay..
FLASHBACK ULIT (First Year First Sem)
Ilang beses ko inisip kung pano ko sasabihin pangalan ko sa kanya. Nagpapraktis
pa man din ako sa harap ng salamin. Ang labo ko talaga.
Hi.. Ako pala yung nakatabi mo nung first day ng class. Di ba tinanong mo pangala
n ko? John Christopher pero Toph na lang..
Panget.. Di kaya maweirduhan sa akin yun?..
Kung ano kaya.." "Hi.. Im Toph.. Youre Larisse, am I right?
Ang Presko ng dating eh.. Di pwede..
Haay. Wala. Palpak. I had the chance and I blew it.. Right there and then. Bad T
rip.
Dumaan ang mga araw at linggo. Yun na ang una at huli naming pag-uusap. Nakakalu
ngkot nga eh. Kasi pag dumarating ako sa classroom halos kasabay ko yung prof. k
aya discussion agad. Pagkadismiss naman, bumababa rin siya agad papunta sa sundo
niya. Kaya di kami nagkakalapit..
Madalas bumababa rin ako tapos sisilipin ko sa may gilid kung nakasakay na siya.
Lagi naman siyang maagang sinusundo eh. Maliban sa isang araw..
Mga 5:40 na nun. Wala pa rin yung sundo niya. Nagtataka nga ako eh. Ayun, nandun
lang siya nakaupo sa bench. Wala na masyadong tao dun sa Math Building. Umalis
na rin yung mga kaklase ko. Ako nandun lang nakatago sa bandang hagdan. Hinihint
ay ko siyang makauwi eh.
Ang ganda niya talaga..
Oo. Simple pero iba ang dating niya. Nung nakaupo siya dun, hinahangin pa nga yu
n buhok niya eh. Para tuloy siyang nasa commercial, nakakatuwa. Naglabas din siy
a ng libro, Tuesdays with Morrie. Mahilig din pala siya magbasa? Gusto ko rin si
Mitch Albom eh yung author nung librong yun.
At least may alam na ko tungkol sa kanya, may something in common na kami??
Natawa ko sa sarili ko. Talagang naghanap talaga ko ng similarity namin eh no? N
ung nakasilip ako sa kanya, biglang napatingin siya dun sa pinagtataguan ko.
Hala. Kinabahan ako. Parang nakahalata ata siya eh..
Tumayo siya..
Papalapit na..
Ayan na.
OH NO!!
Chapter 8
FLASHBACK PA RIN (First Year First Sem)
Pinagpapawisan talaga ako nung papalapit na siya. Dinig na dinig ko na yung tibo
k ng puso ko eh.
VRrOOOOOoooMMM
Parang motor sa bilis.
Ang Tindi!
Beeeeeeeeeep!! Beeep!!
Dumating na yung sundo niya!! Whooo! Buti na lang.. Pagsilip ko, nakita ko kin
uha na niya yung mga gamit niya tapos papasok na sa kotse nila. Tapos, bigla siy
ang tumigil. Lumingon siya dun sa pinagtataguan ko. Mga ilang segundo rin siyang
nakatangin dun tapos saka siya pumasok.
Pucha. Muntik na ko dun ah!
Mula noon, medyo naging maingat na ko. Pero hindi na rin naman nasundan na nalat
e siya ng sundo. Lagi na ulet on time ang sundo niya. Araw-araw yun hanggang sa
patapos na ang sem.
Oo. Mabilis lang pala ang isang sem. Hindi mo namamalayan patapos na. Parang aya
w ko nga matapos ang sem na to dahil sa kanya. Iba pala ang pakiramdam pag may m
atindi kang dahilan para pumasok eh ano?
Magkahalong excitement saka lungkot ang nararamdaman ko nung last day na namin s
a Math. Parang farewell party kasi namin sa class. Nakakalungkot kasi mamimiss k
o rin mga classmates ko kahit papaano saka..
..syempre di ko na siya madalas makikita. Haay..
Excited din kasi nagdala ako ng camera at balak ko sana kumuha ng mga pictures.
Siyempre, sa picture, nandun siya, nandun ako. Ang saya!
Prof: Rovan Garcia: Aba, ang sarap ng mga pagkain ah
Kanya-kanyang dalang food yung mga kaklase ko. Ako dinala ko dalawang malaking D
oritos. Yung iba may dalang pizza, doughnut etc.
Tumingin ako sa watch ko.
Four na ah.. Nasan na kaya siya?
Four Fifteen..
Four Thirty
Five..
Wala pa ring anino man lang ni Larisse. Kumuha na ako ng pictures namin. Ang kul
it nga nila eh. Pero.. Nalungkot ako.. Wala siya eh..
Sayang last day pa naman.. Pero naisip ko baka naman late lang siya.. Baka..baka
sakaling dumating pa siya.. Kaya kahit umalis na lahat.. Dun muna ko tumambay s
a may bench sa labas ng Math Building dun sa mismong inupuan niya nung isang bes
es.. Naghintay ako hanggang mga five thirty.. Habang nandoon.. Narealize ko..
Mahirap pa lang maghintay sa wala..
Chapter 9
Miyerkules. Wala akong pasok pero ang aga ko nagising. Bakit ganun kung kailan k
ailangan gumising ng maaga hindi ako makabangon.. Ngayon naman pwede akong matul
og ng matagal ang aga ko naman magising.. Haay Buhay. At least, makakasabay kong
magbreakfast sina Mama .
Wow. Tapsilog for breakfast. Busog na naman ako nito! Sarap talaga ng buhay pag m
ay nanay kang magaling magluto ah..
Papa: Aba. May ipapabili ka ba?
Papa, naman.. Totoo naman yung sinasabi ko ah.. (sabay tawa)
Marielle: Ay, Mama late po pala ako makakauwi, gagawa po kami ng project eh para
sa Biology.
Anong oras ka na uuwi? Sino maghahatid sayo? Kailangan mo ba talaga pumunta diyan
? Pano kung gabihin ka na, delikado na yan, kaya mo ba umuwi?
Marielle: Kuya naman, exagge ka ah. Alin ba dun ang sasagutin ko? Ang dami mong t
anong eh..
Mama: San ba kayo gagawa ng project niyo?
Marielle: Kina TJ po yata..
ANOO?!!
Papa: Puso mo, JC, puso mo..
Tinignan ko si Papa. Parang nang-aasar pa eh. Di ba siya nag-aalala??
Marielle: Marami naman kami eh. Seven kami sa group. Apat na babae saka tatlong l
alaki. Nandun naman yung parents ni TJ eh. Nagkausap pa nga si Papa saka Tito Be
rt."
Papa: Kinausap ko nga kanina kasi nagkasabay kami nung hinatid ko sa school tong
si Marielle eh. Nasabi nga ni Bert na dun gagawin yung project nila. Okay nga yu
n at least panatag ang loob natin.
Teka.. mga what time ka na niyan makakauwi? Pano ka uuwi?
Marielle: Depende kung anong oras kami matatapos.
Eh di susunduin na lang kita.
Marielle: Ha?
Papa: Sa bagay, may meeting kasi Mama niyo mamaya kaya ihahatid ko siya kaya pwed
e gamitin ni JC yung kotse ni Mama.
O kitams.. tamang-tama pala eh
Mama: Gagawan na rin ako ng lasagna para may maibigay ka naman kina Tito Bert niy
o
Buti pa sila may lasagna..
Mama: Sige na, gagawa rin ako para sa inyo may meryenda kayo rito.
Yahoo!
Inihatid ni Papa si Marielle ng mga 7 oclock pero bumalik din siya agad kasi ihah
atid niya nga si Mama sa miting. Umalis sina Mama, mga 10 oclock na rin kasi 11 y
ung miting nila saka tinapos pa niya yung ginagawa niyang lasagna.
Ako naman nasa kuwarto lang buong hapon. Tinapos ko yung last four episodes ng N
aruto. Ibabalik ko na rin kasi siya kay Stephen bukas kasi hiniram ko lang sa ka
nya yun.
Tinignan ko yung watch ko. 3:30 na pala.
Naku, nakalimutan ko pala itanong kay Marielle kung san yung address nung bahay n
ung TJ na yun saka kung anong oras ko siya dadaanan.
Kinuha ko yung phone ko para itext yung utol ko.
To: Marielle
Ano oras kita sundo? Ska san bhay ni Tender Juicy?
Ilang minuto lang nag-reply naman siya.
From: Marielle
Anong Tender Juicy?!! TJ noh! Ano mga 6:30 cguro, dun daw sa Crystal Village, Sa
mpaguita st.. Mlapit lng cya s skul nmin. Kulay peach yung bahay.. txt txt na ln
g maya.
6:30 pa? Punta na lang muna kaya ko sa Qbix. Bili ako bago DVD.
Nagpaalam ako kay Ate Tess na aalis na ako. Pinaandar ko na yung kotse tapos pum
unta na akong Qbix. Nagpark ako dun sa bandang harapan.
Oi. Mang Nestor. Ano po bago ngayon?
Ang Qbix ang madalas kong bilihan ng DVD. Suki na ako niyan kaya magaganda yung
mga kopya na nakukuha ko. Saka kasundo ko si Mang Nestor yung nagbabantay nung s
tore. Di ko rin naman kasi afford na bumili ng orig eh.
Mang Nestor: Long time no see ah. Tapos mo na ba yung mga binili mo dati?
Oo nga ho eh kaya eto napapabili ako ng di oras.
Nagtingin-tingin ako kung ano magandang bilhin. Yung kinuha ko na lang yung Seas
on 6 ng CSI Las Vegas. Pagkatapos, pumunta ako dun sa Mitsubishi Photo sa katabi
lang naman ng Qbix. Nagpappicture na rin ako para sa 1x1 kasi madalas kailangan
yun sa class eh. Hinintay ko rin siya ng mga 30 minutes para madevelop. Pagting
in ko sa watch, six oclock na pala kaya tinext ko na si Marielle na papunta na ko
.
Patay! Yung Lasagna pa pala ni Mama! Ayun binalikan ko pa tuloy sa bahay.
Mga 7 na ata ako nakarating dun sa bahay ni Tender Juicy. Medyo nawala kasi ako
eh. Malaki rin pala yung Crystal Village kaya nakakalito yung mga streets niya.
Bumaba ako sa kotse tapos kinuha ko yung lasagna. Naglakad ako papunta sa gate.
Tumigil ako sa saglit. Ewan ko pero naisipan kong buksan at silipin yung lasagna
.
Eh di binuksan ko naman. Hmmm.. ang bango talaga.. ginugutom ako..
Tapos may narinig akong boses papalapit dun sa gate.
O sige po.. Bye.. Balik na lang po ulit ako.
Nagpanic ako bigla. Inayos ko ulit yung takip nung lalagyan ng lasagna. Lalapit
na sana ako sa gate kasi baka pagbubuksan akot tinext ko na kasi si Marielle na n
andun ako.
Kaso..
Di pala patag yung daan dun!
Natisod tuloy ako..
Nabitawan ko yung lasagna..
Lumipad yung lalagyan..
Sakto pa at bumukas yung gate!
Pinikit ko ang mga mata ko..
... hala! ...
Chapter 10
UgghH!! Yung Shirt ko Yung Pants ko! Pano ko uuwi nito??!
Binuksan ko ang mga mata ko. Patay! Babae pa. Nilapitan ako nung babae. Galit na
galit. Hinablot niya yung shirt ko.
Ano bang problema mo ah?!
Sorry.. Sorry na.. Natisod kasi ako eh.. Nahulog tuloy yung dala-dala ko..
Kinilabutan ako. Talagang sinisigawan niya ko.
Teka.. Teka.. Kilala kita ah..
Binitawan niya yung shirt ko. Napaatras siya ng onti.
Ikaw nga!! Ikaw rin yung lalaking bumunggo sa akin nung isang araw kaya nahulog y
ung cellphone ko!
Pucha. Oo nga. Siya nga yung babaeng macho. Ano ba namang buhay to ah. Baka bugb
ugin na ko nito.
Biglang may lumabas na lalaki sa gate.
Anong problema, Alex? Sinong kaaway mo diyan?
Tito Bert, eto kasing lalaking to eh. Tingnan mo naman nangyari sa akin?! Pano ko
uuwi sa amin nang ganito itsura ko?
Tinignan ni Tito Bert yung babae. Parang natatawa siya sa itsura niya.
Pasok ka na lang sa loob at magpalit ka. May damit pa naman diyang extra si Tita
mo. Kasya naman siguro sayo yun..
Papasok na sana siya tapos biglang lumingon siya sa akin.
Teka nga, ano bang ginagawa mo dito ah? Hindi naman kami nagpadeliver ng lasagna
ah?
Aba. Aba. Ang kapal! Mukha ba kong delivery boy?
Iho, bat ka nga pala napadpad dito?
Kasi po susunduin ko sana yung kapatid ko si Marielle. Pinadalhan din po pala kay
o ni Mama ng lasagna kaso..uhmm.. Napatingin ako dun sa babae. Parang tigreng kak
agatin ako. nabitawan ko po..
Ah. Ikaw ba yung anak ni Lito? Teka tatawagin ko siya ah. Pumasok uli si Tito Ber
t sa loob.
Naiwan kami nung babae sa labas. Tinititigan talaga niya ko. Marielle, asan ka n
a ba? Labas na dali. Baka ihawin ako ng buhay dito.
Marielle: "O kuya.." (napatingin sa babae) "Uh.. Ano nangyari?"
Ewan ko diyan sa magaling mong kapatid! Tatanga-tanga kasi.
Sige.. mauna na kami.
Pinagbuksan ko ng pinto ng kotse si Marielle tapos pumasok na siya. Ako naman pa
pasok na sana ko sa kotse. Pero napansin ko, nandun pa rin yung babae. Nginitian
ko nga siya.
Uy.. Masarap yung lasagna ni Mama no?
Chapter 10a
Ayun sinugod niya ko sa kotse pagkasabi ko nun.. Buti na lang nakapasok ako agad.
. Pinaandar ko agad yung kotse ni Mama..
Stephen: Eh sira ka pala pare.. Inasar po pa! Teka maganda ba yung chick na sinas
abi mo?
Anong chick? Chicken ka mo! Grabe magtatalak!
Stephen: Alam mo parang kakaiba yang babaeng yan..
Sinabi mo pa.
Stephen: ..kasi biro mo ngayon lang sa taaagaaal nang pagkakakilala ko sayo ah..
ngayon ka lang nagkwento tungkol sa isang babae..
Teka.. Teka.. anong ibig mong sabihin?
Stephen: Wala.. Wala..
Tinignan ko si Stephen. Napaisip tuloy ako. Oo nga. Di pala ako nagkukuwento tun
gkol sa mga baba-babae. Eh wala naman talaga ako dapat ikwento eh. Pwera lang yu
ng kay Larisse. Wala namang may alam tungkol dun eh.
Tumingin ako sa orasan sa may canteen. 11:15 na pala. Di ko namalayan yung oras
ah. Kanina ko pa kasi kinukwento yung nangyari sa bahay ni Tender Juicy kay Step
hen.
Stephen: Oi, punta na ko class ko.. Kaw?
Punta na rin akong Math Building. Sige..
Stephen: Teka, wag mo kalimutan ah. Yung Apps Party sa Saturday.
Ah. Ngayong sabado na ba yun? Sige, sabihin ko sa erpats at ermats ko.
Sumali kami ni Stephen sa isang academic org. Parehas kami ni Stephen na ECE ang
course. Balak namin sana sumali last year pero hindi natuloy kaya ngayon namin
naisipan ituloy.
Pagkatapos ng Math ko. Pumunta muna ko sa library. 2:30 pa kasi next class ko.
Kumuha ako ng MALAKING libro. Di ko siya babasahin ah. Inayos ko lang na paran
g babasahin ko sa harap ko. Tapos.. Ayun natulog ako. Para di obvious di ba?
ZZZZZZZzzzzzzzzzzzz..
Zzzzzzzzzzzzzzzzz..
zzzzzzzz..
Wah.. Wah??
Nagulat ako. Kala ko kung ano. Nag-vibrate pala yung cellphone ko. In-alarm ko k
asi siya ng 2:15 para magising ako. Nagpunta muna kong c.r para mag-ayos kasi mu
khang binagyo yung itsura ko eh saka ako nagpuntang next class.
Pagpasok ko sa room. Wow. Ang daming tao. Konti na nga lang yung upuan eh. Balit
a ko astig daw yung prof. Kaya maraming kumukuha sa class niya. Buti nga nakakuh
a ako ng slot.
Ayun nakakita ako ng upuan sa bandang gitna at umupo. Jackpot! Suwerte ko talaga.
.
Malas..
Lumingon ako sa likod. Oh no. Oh no. Hindi ito maaari. Lord, Bakit? Bakit?
Mukhang nagulat ka. Ako rin nagulat eh.
Nilapit niya yung mukha niya sa akin.
Tandaan mo, may atraso ka pa sa akin. Pasalamat ka hindi ako pumapatol sa bading.
.
Nginitian ko siya.
Bakit? Ayaw mo yun, sister? Aayusan kita.. Libre manicure.. pedicure..
Mas lalong naasar yung Alex. Akala niya ah. Humarap na lang ako sa board. Nasan
na ba yung prof.? Ang tagal ah.
After 100 years, dumating din yung prof. Ang bata ng itsura niya parang estudyan
te.
Prof: Hi, class. This is SocSci 1. Im Professor Jennifer Lucas. But you guys from
now on will call me Maam J. Okay?
Aba. Kaya pala. Mabait talaga tong prof. na to. Ang saya naman.
Maam J: Look around you. Ayan ang mga tao na makakasama niyo sa buong sem na to.
Tinignan ko yung mga classmates ko. Mukhang okay naman. Pwera lang dun sa nasa l
ikod ko. Haay.. Naku.
Maam J: Saka eto pa. Magkakaroon tayo ng project. Bale by group naman siya saka yo
u can work on it the whole sem so you dont have to worry. Hahatiin natin ang clas
s into five groups, tig-anim sa isang group. So start na tayo.. count off na lan
g siguro..
Nag-count off kami. 1.. 2.. 3.. 4.. 5.. 1.. 2 .. 3.. 4.. 5
Four..
Tapos nag-grupo grupo na. Nakita ko nag-raise ng hands yung mga ka-grupo ko na f
our rin ang number kaya lumapit ako sa kanila. Uupo na ko dun sa natitirang upua
n dun biglang..
Hoy, Diyan ako noh..
Lumingon ako. Ano ba yan? Wag mong sabihing.. Magkagroup pa kami??!
Kung mamalasin ka nga naman..
Chapter 11
Stephen: Yaan mo ipagdadasal kita pare..
Bakit naman kasi ganun? Biro mo magkagroup pa kami? Ano na ang gagawin ko ngayon.
. Bad trip talaga! Aaargh..
Stephen: Alam mo tawag diyan Toph?
Ano?
Stephen: ..destiny..
Anak ng.. Destiny. Destiny ka diyan..
Stephen: To naman.. di mabiro.. Wag mo na nga isipin yun.
Teka, nasan na ba tayo? Naliligaw na ata tayo. Tama ba yang address na nasa sayo?
Stephen: Oo, Dela Rosa St. na to o
Ayun na ata. Tignan mo. Yung maraming nakapark na kotse.
Nagpark si Stephen dun sa may malaking bahay. Apps party na kasi nung org na sasa
lihan namin. Parang dun mo makikilala yung ibang mga miyembro saka kasamang appl
ikante.
Naghintay kami sa labas. Pinindot namin yung doorbell. Maya-maya pinagbuksan kam
i ng maid tapos tinuro kami sa garden. Wow. Ang ganda sa loob!
Stephen: Pare, tignan mo yung mga babae dun o. Ganda..
Tinignan ko yung mga babaeng tinuturo niya. Okay lang. Maganda nga. Lumingon-lin
gon ako. Medyo marami-rami na rin ang tao. Pero may nakita akong babae dun sa ma
y sulok. Mag-isang nakaupo. Nagmumukmok ata. Medyo malayo kaya di ko masyado mak
ita yung mukha niya.
Biglang kinalabit ako ni Stephen.
Stephen: Toph, si Joey nga pala, siya yung head ng application ngayon. Siya rin y
ung may-ari ng bahay.
Kinamayan ko yung Joey. Uy.. Toph pare
Joey: Kain muna kayo. Maya-maya na tayo magsisimula.
Chibugan na. Naunang pumila si Stephen. Buffet style siya. Ako nag-cr muna. Pagb
alik ko saka ako kumuha ng pagkain.
Nung kukuha na ako ng plato, may.. may nakasabay akong humawak nung plate eh.
Pagtingin ko kung sino..
Uh.. Sige, sayo na..
Tumalon yung puso ko! Totoo ba to?? Totoo ba to??
Larisse??
Hiiinde, sige.. ma.. mauna ka na.. ladies first..
Pinauna ko siya saka ko kumuha ng sarili kong plate.
Thanks.. Uhmm.. Parang naging classmate na kita dati?
Parang di ako makahinga. Pinagpapawisan na naman ako.
OO!! Magkaklase nga tayo! Talaga naaalala mo ko? Talaga??!
Uh.. Uhmm.. Oo ata..
Larisse: Sa Math 17? Tama ba?
Tama! Tama!
Oo nga ata..
Larisse: Naaalala mo pa ba ko? Larisse nga pala..
Ha? Naaalala? Oo naman! OO!
Larisse? Ah.. To..Toph pala..
Larisse: Ah.. nice.. Sige.. una na ko..
Tinignan ko siya pag-alis niya. Wow. As in WOW.
Uh Steak sir? Uh.. Sir?
Nagulat ako. Hinihintay na pala ko nung nagseserve.
Ah. Sorry..
Hinanap ko kung saan umupo si Stephen. Pagkakita ko, nilapag ko yung plato kot um
upo.
Pare, kurutin mo nga ako?
Tinignan ako ni Stephen.
Stephen: Okay ka lang?
Nanaginip ba ko?
Hinawakan ni Stephen yung noo ko.
Stephen: Tol, dapat sinabi mong may sakit ka.. pare di ka na sumama..
Hindi.. Wala kong sakit.. Wala..
Lumingon ako. Nandun siya sa kabilang table. Tapos, naalala ko. Siya ata yung ba
baeng napansin ko kanina. Siya nga yun!
Biglang lumapit sa amin si Joey.
Joey: Kain lang kayo ah. Oo nga pala. Yung mga nasa kabilang table saka yung sa i
sa pang table.. Yan ang mga kasama niyong mag-aaply. Bale 25 kayo ngayon.
Tinignan ko ulit si Larisse. ECE din pala siya? Haay.. Di ako makapaniwala..
Stephen: Uy, Toph.. Mukha ka na namang sira diyan.. Nakangiti ka diyan mag-isa..
Ah. Wala. Wala to.
Kilala na niya ko!! Alam na niya pangalan ko! Yahoo!
Chapter 12
Pagkatapos kumain. Pina-form kami ng circle. Sabi ni Joey informal lang naman da
w. Usap-usap. Nag-share ng experiences yung mga members.
Joey: O, tapos na yung mga members kayo namang mga apps. Ganito ah. Kwento lang k
ayo kahit ano basta makilala namin kayo kahit papaano tapos sabihin niyo kung si
no crush niyo sa apps din. Kahit yung nagagandahan o nagwagwapuhan na lang. Katu
waan lang naman..
ANOOO??!!
Hala. Nag-panic ako. Tinignan ko naman yung ibang kasama ko. Bat ganun? Parang w
ala lang sa kanila.
Ayun. Kwento-kwento. May mga 3rd year na saka 4th year. May mga nagkwento tungko
l sa family sa friends, sa lovelife at kung anu-ano. Pagdating sa akin..
Hi. Ako pala si John Christopher Delgado. Sa bahay JC tawag sa akin. Sa school, m
adalas Toph naman. Sumali ako sa org kasi gusto ko maexperience kasi mukhang mas
aya naman saka sa tingin ko makakatulong naman siya sa acads. Saka marami kang m
amimeet na ibang tao. Wala naman kaming problema sa family. May kapatid akong ba
bae, second year highschool na siya ngayon. Sabi nila, medyo strict daw ako sa k
anya..
Stephen: Sobra..
Uy. Grabe ka. Oo nga pala. Si Stephen din. Tropa ko na yan since highschool. The
best yan. I love you pare.
Tawanan naman lahat.
Joey: Lovelife?
Ah. Wala.. Wala..
Pasimple akong tumingin kay Larisse.
Joey: O sige.. Ano na lang crush sa apps?
Uh.. Wala eh..
Joey: Ganun? Ibig mong sabihin walang maganda sa kanila?
Hindi naman... Wala eh.. Wala talaga.
Joey: Imposible.. Sige yung nagagandahan ka na lang..
Napalunok ako. Hindi ba ko makakalusot dito?
Stephen: Naku po. Wag niyong pilitin yan. Walang kataste-taste yan sa babae. Ang
type niyan si Mahal saka Madam Auring.
Tawanan naman yung mga pipol. Hindi ko alam kung magpapasalamat ako kay Stephen
o Babatukan ko siya?
Sumunod na nagkuwento yung mga katabi namin. Hinihintay kong magkwento si Lariss
e.
Maya-maya si Larisse na yung nagkwento.
Larisse: Larisse Abigail Vergara. Larisse yung tawag sa akin madalas. Second year
. Uhmm.. Only child pala ako. Mahilig akong magbadminton saka bowling. Hobby ko
magluto. Kasi yung Mom ko saka Dad ko mahilig magluto eh.
Joey: Lovelife?
Larisse: Ah..Eh..
Joey: Bat parang ayaw niyo magkwentong lahat tungkol sa lovelife.. Kayo ah.. sige
crush na lang sa apps..
Larisse: Wala pa kasi akong masyado kilala sa kanila..
Joey: Sige.. kahit yung sa tingin mo okay....
Larisse: Uhmm.. si Toph na lang siguro?
Napalingon sila sa akin.
Tama ba yung narinig ko? AKO? AKO?
Chapter 13
Waah.. Wah?
Marielle: Kuya? Kuya? Gising na..
Binuksan ko mga mata ko. Nandun si Marielle sa harap ko.
Marielle: Nananaginip ka ata at nagsasalita ka diyan.
Ha?
Haay. Di ko talaga malimutan yung nangyari nung Sabado. Sana totoo na lang yung
panaginip ko.
Sana.. Sana ako na lang yung sinabi niya. Ang babaw ko...
Ewan ko ba pagkasabi niya nung Si Jeffrey na lang siguro Parang may kumurot sa dibd
ib ko. Ang labo talaga. Sa bagay, Para namang may ibubuga ko dun. At least kil
ala na niya ko.
Marielle: Bumangon ka na nga.. Di ba 8:30 pasok mo?
Bumangon ako at nag-ayos. Naligot kumain ng breakfast. Dumating ako sa class pero
wala pa naman yung prof.
Stephen: Toph sa Wednesday daw may meeting tayo.
Talaga?!
Stephen: Di ka naman masyado excited?
Makikita ko na naman siya. Tignan mo nga naman o.
Ah. Hindi naman. Wala kasi magawa sa bahay eh.
Buong period hanggang sa sunod na class ko. Ang gaan-gaan ng pakiramdam ko. Para
ng gusto ko na mag-Miyerkules.
Kaso pagdating ng Socsci 1, nag-iba ng ihip ng hangin.
Groupmate, halika dali, usap tayo saglit tungkol sa topic natin sa project. Wala
pa naman si Maam.
Umupo ko sa tabi ng mga ka-grupo ko.
Di pa pala tayo nagpapakilala ng maayos. Ako si Mara, sabi nung babaeng nakaponyta
il at nakaglasses na tumawag sa akin.
Emm, pakilala naman nung payat na bading na katabi ni Mara.
Trina, yung nakapigtails na medyo chubby na babae.
Rex, yung chinito at matangkad na lalaki.
Alexandra.. pero Alex na lang, yung.. yung babaeng macho.
Toph
Alex: Hay nako.. ang malas naman ng group na to..kasi naman yung iba diyan..
Ano sabi mo? Ako ba pinariringgan mo?
Alex: Batu-bato sa langit, ang tamaan wag magagalit
Mara: Uhmm. Okaay.. So magkakilala kayo?
Alex at Toph: HINDE!
Biglang dumating si Maam J. Kaya bumalik na kami sa kanya-kanyang upuan. Tinignan
ko si Alex. Ano bang problema niya?
Maam J: Dahil di pa tayo masyado magkakakilala, magkakaroon tayo ng activity. Kuha
kayo ng paper kahit anong size.
Wala akong dalang papel. Napansin ko meron si Alex. Pero wala akong balak huming
i sa kanya at alam kong wala ring siyang balak bigyan ako. Humingi na lang ako d
un sa isa pa naming classmate.
Maam J: Bago tayo, magsimula.. Pakilala muna kayo isa-isa. Sabihin niyo yung name
or nickname niyo.
Eh di nagpakilala naman isa-isa.
Maam J: Isulat niyo yung name niyo sa paper then at the count of three ipass niyo
sa katabi niyo. Pagkapass, isulat niyo kung anong first impression niyo sa taong
yun.
Maam J: Okay.. Lets start.. 1.. 2.. 3
Kadalasan sinusulat ko.. Mukhang mabait.. Maganda.. Mukhang Matalino.. Mukhang m
ataray.. Ganun naman pag first impresssion di ba?
Pagdating sa akin ng paper ni Alex. Pinag-isipan ko talaga kung anong ilalagay k
o. Naisip ko.. ako naman talaga may kasalanan kung bakit siya nagalit sa akin eh
. Kaya nilagay ko na lang..
Boyish..
Maam J: Now you have your papers now.. Tignan niyo..
Pagdating sa akin nung sarili kong papel. Tinignan ko kung anong mga nakalagay..
Gwapo.
Aba naman.
Mukhang mabait.
Talaga? Good Boy pala dating ko..
Tapos biglang may nakita ako sa bandang gilid, kaya di mo agad mapapansin.. ALL
CAPS pa talaga.
MAYABANG! ANTIPATIKO! BADING!
Isa lang ang magsusulat nito.. Lumingon ako sa likod ko..
Aba. Ang kapal. Nginitian ba ko?
Chapter 14
Di nagtagal dinismiss na kami ni Maam. Nung palabas ng class, hinabol ko si Alex.
Hinawakan ko siya para pigilan.
Alex, Im sorry.. Alam mo dapat ayusin natin to kasi magkaklase tayo eh.. Alam mo y
un.. Tapos magkagrupo pa..
Emm: Uuuuyy.. Deny deny pa.. LQ lang pala kayo. Parang.. Parang eksena sa movie..

Bumitaw si Alex sa pagkakahawak ko.
Ah. Hinde ah. Anong LQ?
Tinignan lang ako ni Alex. Tapos naglakad siya paalis. Hindi ko na siya hinabol.
Pakiramdam ko kinausap ko ang hangin.
Naglakad na rin ako palabas ng Palma Hall. Papunta na akong sakayan. Napansin ko
bigla si Alex. Parang wala siya sa sarili? Tatawid siya papuntang sakayan.
Paglingon ko sa kanan, may paparating na kotse..
Hala.. Si Alex.. ALEX!!
Pero di ata ako marinig eh. Tumakbo ko tapos hinila ko siya. Tamang-tama kung hi
ndi nasagi siya nung kotse.
Magpapakamatay ka ba?
Tinignan lang niya ko. Tapos..
Bigla siyang nahimatay. Hinawakan ko yung noo niya. Inaapoy siya ng lagnat! Ka
ya pala parang hinang-hina siya eh. Binuhat ko siya.
Hala. Ang bigat naman nito!
Ano nang gagawin ko ngayon? Medyo malayo pa clinic dito. Baka mamatay ako pag nil
akad ko hanggang dun?
BEEP.. BEEP!
Dumating yung CRV ni Stephen. Binuksan niya yung bintana.
Stephen: O, bat may buhat-buhat kang chick diyan?
Nahimatay siya.. Eh kung tulungan mo na lang ako.
Dinala namin ni Stephen si Alex sa clinic. Naghintay kami sa labas. Di nagtagal
may lumabas na nurse.
Nurse: Okay na siya. Natutulog lang. Maya-maya gigising din yun. Ang taas ng lagn
at niya. Dapat nagpahinga na lang sa bahay at hindi pumasok. (Tumingin sa akin) Pa
alala mo yung gamot ng girlfriend mo inumin niya mamayang 8 pm uli ah.
GIRLFRIEND? Ano daw?
Ay. Classmate ko lang po siya. Nakita ko po kasi siya kanina..
Nurse: Ah ganun ba. Basta paalala mo na lang sa kanya.
Pagkaalis nung nurse..
Stephen: Girlfriend.
"Tumahimik ka.
Stephen: Halika, pasok tayo sa loob.
Baka magising siya eh.
Stephen: Basta.. Halika na.. dali..
Binuksan namin yung pinto. Nandun si Alex. Nakahiga. Natutulog.
Stephen: Siya ba yung kinukwento mo sa akin?
Uh.
Gumalaw si Alex. Tapos bumukas yung mga mata niya.
Alex: Na..Nasan ako?
Sa clinic. Nahimatay ka kanina eh.
Alex: Ganun ba..
Stephen: Niligtas ka nitong tropa ko.. Siya ang iyong tagapagligtas.. hero.. savi
or..
Tinapakan ko nga si Stephen.
Stephen: Aray!
*SILENCE*
Uh.. Uy, Pwede bati na tayo?
Wala. Di pa rin siya sumasagot.
Alam mo kahit man lang maging civil lang tayo sa isat isa. Yun man lang.
Alex: Fine with me.
Sige.. Mauna na kami.. Sabi nung nurse tinawagan na raw niya family mo eh.. Oo ng
a pala.. Yung gamot mo raw inumin mo mayang 8 pm ah.
Di pa rin siya nagsasalita. Wala man lang bye o kung ano.
Nung pasara ko na yung pinto..
Alex: Wait..
Alex: Uhmm.. Thanks..
Chapter 15
RIIIiiiiiiiiinGG!!
Binuksan ko mga mata ko. In-off ko yung alarm.
YaaaWWwwnn!
Ano ba ngayon? Wednesday na pala.. WEDNESDAY?!
Ngayon nga pala yung meeting namin nina Stephen..
Tinignan ko yung watch ko. 6:30. Medyo Maaga pa. 10:00 kasi yung meeting namin n
ina Stephen sa may Philcoa sa McDo.
Pumasok akong banyot nag-ayos saka bumaba. Sumabay akong magbreakfast kina Mamat P
apa.
Papa: May lakad ka ba ngayon, iho?
Meron po eh. Punta akong Philcoa kasi may meeting po kami nung mga kasama kong na
g-aaply sa org.
Mama: Ah ganun ba. What time ka uwi?
Di ko lang po sigurado. Pero saglit lang naman yun eh.
Pagkatapos kumain, nagpaalam na rin ako kina Mama saka Papa kasi papasok na sila
sa trabaho.
Ako naman umakyat akong kwarto.
7:30 na. Ano kayang susuotin ko?
Binuksan ko yung cabinet ko. Naglabas ako ng pantalon. Kaso hindi ko alam kung a
nong isusuot kong pantaas eh.
T-shirt ba? Ano kayang kulay maganda?
Nilabas ko yung tatlong paborito kong t-shirt. Sabi kasi ni Marielle, bagay daw
sa akin yung tatlong yun.
Nilagay ko sa kama yung tatlo para pagpilian.
Hmm.. Pano kaya to.. Alam ko na!
Mini.. Mini.. Mayni.. Moo.
Uh.. JC.. Ano ginagawa mo?
Nagulat ako. Paglingon ko si Ate Tess pala, yung maid namin nasa pinto.
Ah. Eh. Teka, may kailangan po ba kayo?
Ate Tess: Hindi. Dala-dala ko lang tong damit mo. Kakaplantsa ko lang kasi.
Ay. Akin na po. Ako na lang maglalagay sa cabinet.
Kinuha ko yung hawak-hawak niyang mga damit na nakahanger. Pinasok ko sa loob ng
cabinet. Tapos napansin ko yung isang polo shirt ko. Nilabas ko.
Eto na lang. Gusto ko rin tong kulay na to. Blue.
Pinasok ko ulit sa cabinet yung mga t-shirt na nilatag ko sa kama. Tapos nagbihi
s na ako. Naglagay ako ng onting gel tapos inayos ko yung buhok ko.
Kumuha ako ng pabango. Ginamit ko yung regalo sa akin ni Papa nung Christmas.
Humarap ako sa salamin. Yan. Okay na. Tinignan ko uli yung watch ko.
8:30?? Ganun ba ako katagal nag-ayos?
Bumaba na ako tapos nagpaalam kay Ate Tess.
Ate Tess: Parang bihis na bihis ka ata..
Mas gwumapo ba ko?
Ate Tess: Pwede na rin.. Sige ingat ka.
Pumunta na akong sakayan at dumirechong MRT.
Sana nandun sa Larisse
Mga 9:45 ako nakarating ng McDo. Nandun na sina Stephen at yung iba pa pero wala
pa si Larisse eh.
Stephen: Aba. May okasyon ba at nagpolo shirt ka ngayon? Bihira ka lang mag-ganya
n ah..
Wala lang.. Gusto ko lang..
Stephen: Inspired ka no..
Ha?
Teka, obvious na ba ko na may gusto ako kay Larisse?
Stephen: Eh kasi bati na kayo nung Alex..
Ano??
Stephen: Yaan mo na nga.. Kumpleto na ba tayo?
Hindi pa eh.. Wala pa si Amy, Carmina, Larisse, Randy, Arvin at Jason. Sabi ni Han
nah, siya yung head namin eh. 3rd year na siya.
Nasan na kaya siya?
Si Larisse di raw sigurado kung pupunta eh.. sabi ni Leila, isa sa kaclose ni Lari
sse.
Parang nalaglag yung puso ko. Pagkasabi niya nun.
C.R muna ko.
Parang nawalan na ako ng gana. Dapat naisip ko agad na baka nga naman di sya mak
apunta di ba. Haay..
Pagkalabas ko ng C.R, nagulat ako kung sino yung papalapit kina Stephen...
Dumating siya!
Nagmadali akong lumapit sa kanila.
Larisse: Hi..
Tapos napansin ko parang natatawa yung iba. Uh. May dumi ba sa mukha ko?
Stephen: Teka, oorder lang kami ni Toph ng food
Ha.. ano? Wal---
Bigla akong hinila ni Stephen palayo.
Stephen: Uy, zipper mo raw tol.. bukas..
Chapter 16
Pagkasabi sa akin ni Stephen. Gusto ko na mawala ng parang bula. Pucha. Nakakahi
ya!
Eh kung, umuwi na lang ako?
Stephen: Grabe ka naman.. Teka, order na nga tayo baka magtaka sila ala tayong bi
nili.. Saka.. gutom na rin ako..
Pagbalik namin, parang wala na lang nangyari KUNYARI.
Stephen: Ano na nga pala pag-uusapan natin?
Hannah: Eto na pala yung applicants sheet. Bale magpasign daw tayo sa members na m
akikita natin sa tambayan pag pupunta tayo dun. Saka magset na pala tayo ng date
para sa outreach.
Leila: Teka, dapat magkaroon tayo ng directory. (Naglabas ng papel) Eto, pakisulat
naman yung name, schedule saka contact nos.
Hannah: At saka, medyo marami kasi tayo. Twenty Five. Bale limang First Year, siy
am na Second Year, pitong Third Year saka apat na fourth year. Mag-assign siguro
ko ng dalawang taga-contact o taga-inform. Isa para sa First at Second year at
isa rin para sa Third at Fourth Year.
Leila: Kami na lang ni Larisse. Siya yung sa First at Second Year. Ako sa Third a
t Fourth Year.
Hannah: O sige guys, pakisulat na lang yung sked dun sa papel na pinapass ah. Kai
lan niyo nga pala gusto gawin yung outreach?
Jeffrey: Bandang mga August siguro.
Stephen: Oo nga. Pagkatapos ng midterms?
Eh kung sa Quezon city day? August 19?
Hannah: Teka.. Oo nga. Ano bang araw yun? (Tingin sa cellphone calendar) Saturday?
Pwede rin
Larisse: Eh di yun muna yung tentative schedule natin..
Hannah: Ayan at least may naachieve na tayo ngayon.
Stephen: Ano na gagawin natin? Uwian na ba?
Hannah: Gusto niyo pumunta sa amin? Isang sakay lang mula rito. Kahit kwentuhan l
ang.. Kailangan din kasi nating makilala isat-isa para di na tayo nagkakailangan
. Yun eh kung pwede kayo..
Leila: Sa bagay..
Sabay-sabay kaming umalis sa Mcdo. 19 kaming pumunta sa bahay nina Hannah. Wala
kasi yung anim. Yung iba nakisabay kay Hannah papunta, tapos yung iba naman sa a
min ni Stephen.
Hinintay namin sina Hannah dumating kasi nauna kami sa kanila.
Hannah: Pagpasensiyahan niyo na tong bahay namin ah. Di ganun kalaki.
Jeffrey: Okay lang yun..
Binuksan niya yung gate.
Hannah: Pasok kayo..
Nagstay lang kami dun sa living room nila. Kanya-kanyang hanap ng pwesto. Sa dam
i ba naman namin?
Hannah: Teka, kuha lang ako ng juice para may inumin tayo..
Pagbalik ni Hannah, may dala-dala na siyang isang pitsel ng orange juice saka mg
a plastic na baso. May dala-dala rin siyang cards.
Jeffrey: Ano lalaruin natin at may dala kang cards?
Hannah: Kayo bahala.. pampalipas oras lang naman..
Stephen: Ano na lang yung 1 2.. 3.. pass?"
Hannah: Sige ba.. (tapos kumuha na siya ng cards) Kaso 13 lang pwede maglaro eh
Yung iba di muna sumali. In-on muna yung TV at nanood. Eh di nagstart na yung ga
me.
Leila: 1.. 2. 3.. pass
1.. 2. 3.. pass
1.. 2. 3.. pass
Isang Ace na lang kumpleto na ko. Isa na lang!
1.. 2. 3.. pass
Yes! 4 na Ace ko! Nilagay ko agad yung kamay ko sa gitna. Tapos nagulat ako..
Napatong ni Larisse yung kamay niya sa ibabaw ng kamay ko.
Leila: Ang bilis naman ni Toph.. Baka nandadaya na kayo ah
Hinde ah..
Hannah: Teka.. Bat parang namumula ka Toph?
Larisse: Okay ka lang?
Ah. Eh. Oo naman.
Stephen: Oo nga noh.. Teka, di ba namumula ka pag nahihiy---- (siniko ko nga siya)

Wala to.
Jeffrey: Toph, Pahangin ka kaya muna sa labas kung gusto mo..
Tumayo si Larisse.
Leila: San ka pupunta Larisse?
Larisse: Bili lang ako saglit sa may tindahan diyan sa kanto. (Tumingin kay Hannah
) "Malapit lang naman yun dito di ba?"
Hannah: "Oo, pwedeng lakarin.."
Leila: Naku.. Toph.. Mas mabuti pa samahan mo na lang din si Larisse kung lalabas
ka rin..
Uhmm.. Sige.
HA? Kaming dalawa lang. Siya. Ako. As in?
Chapter 17
Nung papunta na kaming tindahan, ang tahiiimiiik. Naririnig ko pati ihip ng hang
in eh.
Gusto ko naman magsalita ka.. kausapin siya.. Pero parang natuyo lalamunan ko..

Larisse: Uy, Bat tahimik ka? Masama ba pakiramdamdam mo.. Namumula ka kanina..
Ha? Hindi okay lang ako..
Haay.. Nahiya kasi ako kanina eh. Nagulat kasi ako nung nahawakan mo kamay ko.
Larisse: Sure ka ah..
~ SILENCE ~
Pasimple kong tinitignan si Larisse. Hindi ko alam kung anong sasabihin ko sa ka
nya.
Eh kung kwentuhan ko siya? Ano naman kukwento ko?
Eh kung joke kaya? Baka sabihin niya corny?
Eh kung bumalik na lang kaya ako kina Hannah? Naku po.
~ SILENCE pa rin ~
Pagdating sa tindahan..
Larisse: Manang pabilhan nga po.. Dalawang malaking V-Cut.
Uh.. Mauubos mo yan?
Napatingin si Larisse bigla. Nagulat ata nung nagsalita ko.
Larisse: Hinde kay Leila yan.. Saka ho 20 pisong chocnut..
Kay Leila pa rin yun?
Larisse: Eto yung akin.. Takaw ko no.. Mahilig kasi ako dito eh.
Ngumiti lang ako.
Nung naglalakad kami pabalik kina Hannah, tinignan ko ulit siya..
Toph, naman magsalita ka.. Ilang salita pa lang nababanggit mo.. Baka sabihin ni
ya pipi ka.. Eto na..
Hinga ng malalim..
Uh.. Mahilig ka pala sa Chocnut?
Ay Sus. Mali! Obvious ba? Kakasabi niya nga lang pala yun..
Larisse: Oo nga eh.. Ewan ko ba.. Sarap eh.
~ SILENCE ulit ~
Uhmm.. Eh Ano mas gusto mo Chocnut o Hany?
Larisse: Ha?
Ano ba yan? Ayoko na! Dapat di na lang ako nagtanong.. Palpak na naman..
Larisse: (sabay tawa) Chocnut? Di ko pa na-try Hany eh. Halos parehas lang din at
a sila di ba?
Ah.. Ngumiti na lang ako. Ganun ba? Next taym try mo..
Haay. Anak ng Chocnut naman o! Dapat pala di na lang ako nagsalita.
Napatingin kami sa bahay nina Hannah.
Larisse: Uy, Dito na pala tayo.. muntik na nating malagpasan (sabay bukas nung gat
e)
Haay. Palpak talaga ko kahit kailan.. Sa tagal naming naglakad, Chocnut pa ang g
inawa kong topic?
Pagpasok namin sa gate.. Bago pumasok sa loob.. Napatigil si Larisse.
Nagulat ako kinuha niya yung kamay ko.. Tapos kumuha siya dun sa supot na dala n
iya ng isang chocnut at pinatong niya sa kamay ko.
Larisse: Ayan.. Salamat ah.. sinamahan mo ko.. Nginitian niya ko. Binigyan na kita
kasi sigurado hihingi na sila pagpasok natin.. ubos to sigurado.. (sabay tawa)
Nauna nang pumasok si Larisse sa bahay. Napatitig ako dun sa binigay sa akin ni
Larisse..
Dahan-dahan kong binuksan yung balot..
Kinain ko..
Habang ninanamnam ko siya..
Di ko maiwasang isipin..
Good Shot kaya ko.. o Bad shot?
Chapter 18
Nakakahiya.. Siguro iniisip nun ang weird ko.. Haay.. Badtrip talaga..
Stephen: HOY!
Ah?
Stephen: Kanina ka pa wala sa sarili? Salita ko ng salita dito.. Di ka naman naki
kinig.
Sorry.. may iniisip lang ako..
Stephen: Ayan.. time na.. punta na ko sa class ko..
Sige.. Wala akong Math ngayon eh. Wala yung prof. ko.
Stephen: San ka punta ngayon?
Toot.. Toot.. Toot..
Wait lang ah.. (sabay kuha ng cellphone)
From: +63917*******
Hi! Groupmates, si Mara to.. Kung may wala kayo class punta
Kayo sa main library sa Social Science Section tapos sabay-sabay na tayo puntang
class.
Stephen: Himala may mga textmates ka na.. dati rati bumagyo nat umulan.. di ka pa
rin nagtetext..
Ano to.. groupmate ko sa Socsci1.. magkita daw sa main lib
Stephen: O Sige.. Sabi mo eh.. mauna na ko..
Naglakad ako papuntang library galing canteen. Pagpasok ko sa lib, hinanap ko ku
ng nasan yung mga kagroup ko. Tapos nakita ko si Emm tinatawag ako. Dun sila nak
aupo malapit sa GIANT electric fan.
Emm: Hi.. Toph.. Ang gwapo po ngayon ah..
Siyempre..
Emm: Aba. Sineryoso mo naman..
Mara: So ang wala ay si Rex, Trina at Alex. May class siguro sila..
Emm: Wait, di ba si Alex yun?
Mara: Oo nga noh. (sabay senyas kay Alex)
Alex: Hi.. (umupo sa tabi ni Emm)
Uhmm.. Okay ka na?
Alex: Okay na..
Bat ka pala pumasok nung Monday eh may lagnat ka pala?
Alex: Ganun kasi ako eh ayokong may namimiss na class kaya kahit may sakit ako pu
mapasok pa rin ako..
Naku.. Mahirap yan.. Magpahinga ka na lang sa bahay pag may sakit ka..
Emm: Uhmm.. Wait a minute.. Bati na kayo?
Tumungo lang kami ni Alex.
Emm: Wow. Ano nangyari?
Kwinento naman ni Alex na dinala ko siya sa clinic nung nahimatay siya nung Mond
ay.
Emm: OMG. Toph? Talaga ginawa mo yun? Gusto ko na ring mahimatay..
Sira... Di kita kaya buhatin no..
Mara: Bat ba kayo nag-away in the first place?
Ah.. Mababaw lang eh.. Kasi ganito..
Alex: Ha? Anong mababaw dun?
I mean. Parang di naman dapat pinag-awayan..
Alex: Ikaw kaya tapunan ko ng lasagna saka ihulog ko phone mo?
Emm: Uhmm.. Okay? Di ba bati na kayo?
Hindi ko naman sinasadya eh.. Nagsorry na ko..
Alex: So napilitan ka lang magsorry?
Uy.. Wala akong sinasabing ganyan ah..
Mara: Wait lang.. yung group project pala..
Alex: Pero ganun na rin yung pinopoint out mo..
Ewan ko sayo. Labo mo.
Emm: Ah, Mara C.R lang ako ah..
Mara: Wait ako rin.. Uy, C.R lang kami..
Alex: Mas malabo ka..
Ano? Ako pa ngayon malabo?
"Excuse me.."
Alex at Toph: "Ano?!!"
Paglingon namin.
Hala! Yung librarian pala!
Tumaas yung kilay nung librarian. Sabay turo dun sa PLEASE KEEP SILENT na
karatula.
"Kung may tampuhan kayo, dun.. Dun sa labas!" Sabay talikod. "Mga kabataan talag
a o.."
Tapos napansin ko dalawa na lang pala kami dun sa table.
Teka, sina Mara?
Alex: Oo nga noh? Ikaw kasi eh!
Anong kasalanan ko? Ikaw kaya nagsimula..
Toph!
Napalingon ako.
Uy.
Larisse?
Lumapit siya sa amin.
Larisse: Buti nandito ka. Eto pala directory. Nandiyan yung sched saka contact no
s. ng mga co-applicants natin.
Alex: Larisse!?
Uh. Magkakilala kayo?
Chapter 19
Larisse: Alexandra Santillan? Alex?
Alex: Yup.
Larisse: Teka, di ata kita masyado nakikita sa campus?
Alex: Last sem lang ako lumipat dito eh.. galing akong up manila..
Uh.. Hello?
Nakalimutan ata nung dalawa na nandun ako ah.
Larisse: Uy Pasensiya na. Tagal ko na kasi nung huling nakita si Alex. Batchmates
kami nung highschool.. Pero nagtransfer siya bago kami mag- 3rd year eh. (Tuming
in uli kay Alex) Musta na?
Alex: Okay lang naman.. Nabanggit sa akin.. Salutatorian ka pala ng batch ah.. Ga
ling ah..
Napatingin ako kay Larisse. Salutatorian siya? Wow.
Larisse: Parang ikaw hinde.. Di ba nung 2nd year tayo.. Top 1 ka pa nga.. Sayang
kung di ka lang talaga lumipat..
Tumingin naman ako kay Alex. Matalino rin pala tong babaeng to ah.
Alex: Ikaw mustah na.. Yung tungkol pala kay ano.. Tumingin muna sa akin. Alam mo n
a.. Sorry ah..
Ano daw? Ano bang pinagsasabi nito?
Larisse: Hayaan mo na yun.. Tapos naman na.. Sige.. Alis na pala ako kasi may dad
aanan pa ako.. Ingat.. (Tumingin naman sa akin) Bye.
Magkakilala pala kayo ni Larisse?
Aba. Di ako pinansin ni macho.
Hoy.
Alex: Yah.. Di ba kakasabi nga niya batchmates kami? Saka ano siya nung ---- Tek
a nga, Paki mo nga pala? Ha?
Nakita ko si Emm saka Mara pabalik sa table namin.
Bat bigla kayong nawala?
Mara: Ha? Busy kasi kayong dalawa kaya di niyo siguro napansin.. Tara na nga, dun
na lang tayo sa classroom magstay.
Alex: Mabuti pa nga.. Masyadong.. (tumingin sa akin) Mainit dito eh
Dumirecho na lang kami sa classroom at dun naghintay. Maya-maya dumating din yun
g prof. namin.
Maam J: May activity tayo ngayon.. Group yourselves according to your group number
..
Eh di lipat-lipat uli ng upuan. Lumapit ako kina Mara saka iba pang groupmates k
o.
Maam J: Socsci 1 is about behavioral sciences. But for now, lets try to start at ou
r homes, at our families. Family as they say is the basic unit of society. Ngayo
n may pieces of paper ako dito, each group bubunot ng isa.
Nilapitan isa-isa ni Maam per group. Si Emm yung bumunot sa group namin.
Maam J: Ill give you 30 minutes to prepare. Maximum of 10 minutes siguro ang skit.
Just make it modern if you want..
Ano nabunot mo Emm?
Emm: Uh.. Romeo and Juliet??
Mara: Ha? At least madali na lang..
Emm: I guess its something about dun sa pag-aaaway nung dalawang families..
Mara: Gawin nating modern saka nakakatawa..
Emm: Sige.. Pwede ako yung wicked stepmom?
Mara: Sira.. Sa Cinderella saka Snow White lang yun..
Emm: Oo nga pala.. Basta gusto ko anak ko si Juliet..
Trina: Oo nga.. Modern naman.. Pano kung si Emm anak si Juliet.. Tapos si Rex sak
a Mara.. siguro anak si Romeo.. Ako narrator ah..
Emm: I like that.. So that leaves Alex and Toph as Romeo and Juliet?
Alex: Joke ba yan..
Si Rex na lang yung Romeo.. Bat ako?
Rex: Mas bagay mo pare..
Mara: Pwede happy ending naman? Yokong mamatay si Romeo and Juliet ah..
Emm: Tapos siyempre di mawawala ang KISS.. Haay.. So romantic..
Alex at Toph: ANO???!
Chapter 20
Mara: SssHH!
Emm: Whoa.. Huwag kayo maingay..
Alex: Ha?! Eh ano ba namang klaseng story yun?
Emm: Girl, kailangan talaga ang kiss sa mga lovestory.. Paano mabubuhay si Sleepi
ng Beauty.. Snow---
Alex: Ha? Eh di ikaw na lang si Juliet.
Tinignan ko si Alex.
Okay lang sa akin.. Di naman ako maarte eh..
Alex: Baka ikaw ang maarte.. Sige Fine, game ako..
Eh di ayun. Ginawa na namin yung script. Medyo maikli lang naman kasi for ten-fi
fteen minutes lang. Si Emm mostly yung gumawa nung script. Tagalog yung ginawa n
iya. Sabi ni Maam okay lang daw.
Pabasa nga nung script Kinuha ko yung paper tapos binasa ko.
Teka, So wala na yung kiss?
Emm: Eh Akala ko ba ayaw niyo?
Sabi ko nga..
Trina: Pero mas maganda kong meron eh..
Emm: Tanungin niyo si Romeo and Juliet..
Mara: Sige na.. Sa forehead na lang..
Uhmm.. Tanungin niyo na lang si Alex..
Tinignan namin si Alex. Ang tagaaal bago sumagot ang babae.
Alex: Okaay.. Okaay.. Sa forehead lang ah.. Saka.. (Sabay tingin kay Trina) Paalala
nyo sa akin maghilamos ah..
Aba.. Ang Kapal nito!
Tinawag na yung group namin. Okay naman yung naging simula. At mukhang nagugustu
han naman ng mga kaklase namin.
Emm: Juliet.. Ilang beses ko na sinabi sayo ha.. Iwasan mo na yang Romeo na yan..
Yang pamilya niyan mga walang.. Walang modo..
Alex: Mama! Minsan kailangan pakinggan niyo rin ako.. Hindi mo ba inisip ang nara
ramdaman ko? Si Romeo lang ang tanging minahal ko ng ganito.. Siya lang.. Sana m
aintindihan niyo..
Emm: Hindi ko naiintindihan at wala akong balak intindihan ka!
Alex: Ganyan naman kayo.. Wala kayong inisip kundi sarili niyo! Si Romeo lang ang
nagmamahal sa akin.. Tanggap ako kung sino ko.. Mahal ako ng buong-buo!
Emm: Maldita ka! Sabay sampal kay Alex. Tumakbo palayo si Alex.
Aba. Talagang in character tong si Emm ah. Si Alex maluha-luha na talaga. Tinot
oo ata ni Emm yung sampal niya eh. Sakit nun ah.
Trina: Nagpakalayo-layo si Juliet. Bakit hindi sila maintindihan ng mga pamilya
nila? Hindi bat pamilya dapat ang unang makakaunawa.. magmamahal?
Alex: Sabi nila.. Pag nagmahal ka masaya ka.. bakit ganito? Bat ako umiiyak?
Minsan kailangan talaga natin umiyak.. Ibuhos ang nararamdaman..
Lumingon si Alex at tumingin sa akin.
Alex: Romeo?! Pano mo nalaman na nandito ko?
Hinawakan ko ang dibdib ko. Talaga namang sinulat pa ni Emm yun sa script di ba.
Mahilig ata sa telenovela yung baklang yun.
Hinahanap-hanap ka nitong puso ko eh.. Dito niya ko dinala.. Saka di ba dito tayo
unang nagkita..
Alex: Romeo.. Ayaw ng pamilya ko sa yo.. Ayaw ng pamilya mo sa akin.. Paano tayo
magiging masaya?
Di ko alam..Mahalaga magkasama tayo ngayon.. Sapat na yun para maging masaya ko..
Umupo kaming dalawa. Tumingin muna si Alex kina Emm. Tapos sumenyas si Emm.
Kahit alam kong ayaw niya, Humiga si Alex sa lap ko..
Alex: Sana ganito na lang tayo lagi..
Pinikit ni Alex yung mata niya. Kunyari nakatulog na siya.
Sana nga Juliet.. Sana..
Hinawakan ko yung pisngi ni Alex. Muntik na kong matawa kasi sumimangot ba nama
n ang babae nung hinawakan ko ang mukha niya. Buti na lang di napansin ng klas
e.
Mahal na mahal kita..
Eto na..
Eto na..
Nilapit ko ang mukha ko kay Alex. Ang lakas ng kalabog ng dibdib ko ah.
Emm: (pabulong) Pssst.. Dali
Pinikit ko ang mata ko at..
Ayun hinalikan ko ang noo niya..
Hiyawan naman ang klase
Maya-maya natapos din ang skit namin. Natuwa naman si Maam. Buti naman..
Pagbalik namin sa mga seats namin.
Mara: Bat ang tagal mo naman halikan si Juliet ah.. Romeo??
Hindi ako nakasagot.
****
Kinabukasan.. Biyernes..
Magkasama kami ni Stephen na naglalakad papunta sa klase.
Stephen: Ha? Akala ko okay na kayo?
Ewan ko ba. Basta. Malabo talaga yung babaeng yun eh.
Stephen: So.. Ano feeling?
Ng ano?
Stephen: Nung hinalikan mo siya?
Ano ka ba.. Sa forehead lang naman saka skit lang yun..
Stephen: Wala kang naramdaman?
Wala..
Stephen: Owws?
Next topic na nga..
Stephen: Pero di nga.. kahit konti?
Stephen?!
Chapter 21:
YaaAawWNnnnnnnn!
Pagbukas ko ng mga mata ko, napatingin ako sa wall clock sa kwarto ko. 9:00?! Di
pala ko tinablan ng alarm clock. Buti na lang Sabado ngayon. Pagbaba ko, may is
ang plato na nakalatag dun.. Tapos may ulam na bacon, hotdog saka rice.
Siguro pumasok na sina Mama saka Papa.. Si Marielle kaya?
Chineck ko sa room niya. Wala naman.
Nasan na kaya yun?
Nakita ko si Ate Tess nagpaplantsa.
Ate, nasan si Marielle?
Ate Tess: Naku, umalis eh.. inihatid ng Papa mo.. May project ata sila.. Yun yung
pagkarinig ko..
Ah. Ganun ba. Sige magbreakfast lang ako..
Kumain muna ako ng almusal. Pagkatapos ko kumain, kukuha sana ako ng pitsel ng t
ubig ng may napansin akong papel sa may ref.
JC,
Sunduin mo si Marielle ulit kina Tito Bert mo.. mga 4 pm. May lakad kami ng Mama
mo, gagamitin namin kotse ko. Yung susi ng kotse ni Mama malapit sa TV. Okay? I
ngat.
-Papa-
So pupunta na naman pala ako kina Tender Juicy?
Naiwan lang ako sa bahay at pinanood yung DVD ng CSI Season 6 na binili ko nung
isang araw. CSI Marathon ito! Mga 2 pm, naligo ko at nag-ayos. 2:30 ako umalis n
g bahay kasi mahirap na at baka abutin ako ng traffic. Sabado pa naman. Mga 3 pm
nasa Village na ako nina TJ. Naisip ko maglibot-libot muna kasi maaga pa.
Maganda rin pala tong Village nila ah.
Nakaabot ako hanggang dun sa park nila. Malaki yung park nila. Malawak saka mali
nis. Medyo madami nga taong nandun eh.
Tapos.. Napansin ko bigla si..
si.. Alex?
Babalik na sana ako sa bahay nina TJ. Kaso, mukha talaga siyang problemado eh.Ba
sta yung itsura niya parang nagpapanic..
Kaya pinarada yung kotse dun sa may gilid ng daan. Tapos nilapitan ko siya..
Uy, Okay ka lang?
Tumigil siya kakalakad tapos tinignan ako. Pero, dinedma lang niya ako.
Mukhang may problema ka eh?
Alex: Wala ka nang pakialam dun..
Oo nga naman.. Sige mauna na ko..
Alex: Uh.. Wait.. Ano bang ginagawa mo dito?
Uh.. Wala Sumulpot lang akong parang bula? Hinde.. Susunduin ko uli si Marielle.
Wag ka mag-alala wala naman na akong dalang lasagna.. Di na kita tatapunan uli..
Alex: Okay fine.. sige.. Tulungan mo na ako.. Nawawala kasi yung pinsan ko.. si M
iguel..
Miguel?
Alex: Oo.. Yung younger brother ni TJ. Dinala ko kasi siya dito. Pinasyal ko lang
. Tapos.. biglang nawala siya kanina.. Di ko na alam ang gagawin ko..
Parang naiiyak na siya.
Okay.. Wag ka magpanic.. ilang taon na ba siya?
Alex: Four years old..
Ganito.. maghiwalay na lang tayo sa paghahanap.. tapos after 30 minutes.. kita ul
i tayo dito sa may swing..
Alex: Okay.. Uh.. Wait..
Bakit?
Alex: Bakit naka-jacket ka? Ang init kaya..
Ha.. Eto? Wala lang. Bagong bili kasi ni Mama. Kaya sinuot ko.. Saka pagtingin ko
sa salamin.. Mas gwapo pala ko pag nakajacket..
Alex: Ewan ko sayo..
Naghiwalay kaming dalawa ni Alex. Nilibot ko yung buong park pero di ko talaga m
akita. Tinignan ko na yung bawat batang makasalubong ko. Moreno na medyo chubby
tapos spike yung buhok. Tapos white shirt saka maong shorts daw ang suot niya. P
ero wala pa rin.
Sana nakita ni Alex. Pagbalik ko sa may swing, nandun na si Alex. At walang Migu
el.
Alex: Nakita mo?
Wala eh..
Alex: "Anong gagawin ko ngayon? Baka kung ano na nangyari dun?"
"Wag ka mag-alala.. mahaha--- Teka, umaambon ah.."
Di nagtagal bumuhos ang ulan.
Naku, umuulan na. Halika, pasok na tayo sa kotse.
Alex: Hinde.. Yung pinsan ko pa!
Pano yan..
Hinubad ko yung jacket ko tapos tinalukbong ko kay Alex.
Alex: Pano ka?
Okay lang.. Mahirap na baka magkasakit ka.. Di ba kakagaling mo lang sa lagnat..
Dun tayo sa may ilalim ng puno o..
Nung papalapit na kami sa may puno.. May narinig akong iyak..
Narinig mo yun?
Alex: Teka, parang si Miguel yun ah.. MIGUEL! Si Ate Alex to.. Nasan ka?
Tapos may nakita akong gumalaw dun sa loob nung playhouse di kalayuan.
Tignan mo parang may tao dun sa playhouse.. Baka siya yun..
Paglapit namin.. Nandun nga si Miguel.. Umiiyak.. Pagkakita kay Alex, niyakap ag
ad siya.
Miguel: Ate..Ate..
Alex: Tahan na.. Dito na si Ate..
Tara.. Hatid ko na kayo..
Pagdating sa bahay nina TJ..
Tito Bert: O bat basang-basa kayo.. pasok kayo dali..
Marielle: Kuya? Ano nangyari?
Ipinaliwanag ni Alex sa kanila kung ano nangyari.
Tito Bert: Buti pala dumating ka iho. Salamat ah.."
Okay lang ho. Sige mauna na po kami ni Marielle. Tumila na po ata yung ulan.
Alex: Tito, hatid ko lang po sila hanggang sa gate.
Sinara ko yung pinto ng kotse pagpasok ni Marielle. Nung papasok na ako ng kotse
..
Alex: Toph..
Bakit?
Alex: Thanks ah..
So.. Ibig sabihin niyan.. bati na ulit tayo?
Alex: Oo naman.
Pramis yan ah. La na bawian. Sige alis na ko..
Alex: Uh.. Friends?
Napatingin ako kay Alex.
Talaga?
Alex: Ayaw mo?
Okay. Friends.
Ngumiti siya.
Nginitian ko rin siya.
Friends na kami?
Chapter 22:
Linggo. Wala sina Mama at Papa. May out of Town trip sila. Umalis sina kanina ma
daling araw. Gumising ako ng maaga. Aba. Naunahan ko pa ang alarm clock ko. San
ka pa? Pagtingin ko sa orasan, 7 oclock. Kadalasan, 7:30 ako nagising eh.
Bumaba ako at nagpuntang kitchen. Nagtingin-tingin ako kung anong pwedeng lutuin
. Wala si Ate Tess. Kaming dalawa lang ni Marielle ang nasa bahay kaya malamang
ako ang maghahanda ng breakfast. Pagbukas ko ng refrigerator, nilabas ko yung ta
pa saka naglabas na rin ako ng itlog para iprito. Nagsaing na rin ako ng kanin.
Yung tama lang para sa aming dalawa.
Nung nag-aayos ako ng lamesa, narinig ko na pababa na si Marielle.
Marielle: O, wala sina Mama no? at ikaw ang nagluluto?
Umalis sila eh.. May out of town trip.
Marielle: Dapat ginising mo ko para natulungan kita.
Okay lang yun.. Saka napagod ka sa paggawa ng project niyo kahapon sigurado..
Marielle: Bait talaga ng kuya ko
Nambola ka pa.. Tara na nga kain na tayo..
Marielle: Sige, ako na lang maghuhugas ng plato.
Pagkatapos magbreakfast, inayos namin ni Marielle yung pinagkainan namin. Tapos,
naligo at nagpalit na kami ng damit. Nagsimba kami ng mga 9 oclock ng umaga.
Pagkatapos magsimba, bumalik na rin kaming bahay.
Marielle: Ano na ngayon gagawin natin?
Di ko rin alam..
Marielle: Mall tayo!
Ha? Ang init kaya..
Marielle: Sige na..
O sige.. sige.. Kukuha lang ako ng pera..
Nagcommute kami ni Marielle papuntang Glorietta, ang aming tambayan pag walang m
agawa. Eto na ata ang aming second home. Buti na lang at sa Makati kami nakatira
.
Ayun. Naglibut-libot lang kami dun. Sinamahan ko mag-windowshopping ang aking li
ttle sister. Ay. Sabi niya di na raw siya little eh.. dalaginding na kasi..
Tumigil kami banda dun sa activity center. Bumili kami ng hotdog sandwich. Kahit
palakad-lakad lang kami dun. Nakakagutom din no. Habang hinihintay ang aming ho
tdog sandwich.. May naramdaman akong humihila sa pantalon ko.. Tumingin ako sa b
aba..
Marielle: Miguel!
Si Miguel?
Marielle: Tignan mo.. nagpapakarga ata sayo.. Naaalala ka niya..
Hello. Binuhat ko naman yung bata.
Nandiyan lang pala yan eh.. Kala ko kung san napunta..
Paglingon ko kung kaninong boses yun.. Aba.. Si Alex pala.
Uy, Nandito rin pala kayo..
Marielle: Sino kasama niyo?
Alex: Nauna lang kami ni Miguel dito.. May pinuntahan pa sina Tito Bert eh.. Baka
mamayang hapon sila susunod dito.
Marielle: Ganun ba? Eh kung sumama na lang kayo sa amin ni kuya?
Alex: Ha? Nakakahiya.. Baka nakakaabala kami sa inyo..
Marielle: Okay lang yun no..
Sama-sama kaming namasyal sa loob ng mall. Buhat-buhat ko si Miguel na tuwang-tu
wa pag nakaangkas siya sa balikat ko. Nung mga bandang lunch time, kumain kami s
a KFC. Ang ingay sa loob ng KFC. Ang daming tao kaya kailangan mo pa ata sumigaw
para magkarinigan.
Marielle: Ate Alex.. Bat madalas ka nga pala kina Tito Bert? Pinsan mo sina TJ di
ba?
Alex: Yah. Kapatid ni Mama si Tita Marisse yung wife ni Tito Bert. Wala parents k
o for one month kasi may business trip silang pinuntahan. Pag umaalis parehas pa
rents ko, madalas pumupunta na lang ako sa kanila.. Tutal isang sakay lang naman
mula sa amin papunta sa kanila eh..
Marielle: Ah.. Ganun pala.. Alam mo ang pretty-pretty mo..
Eto na naman tayo. Tong si Marielle talaga o. Mahilig mambola? Napatingin ako ka
y Alex. May itsura nga siya. Lagi kasing nakatali, nakacap, naka-rubbershoes tap
os mukha naman siyang payat pero XL ata laging suot na damit. Mas astig pa siya
tignan kaysa sakin eh.
Alex: Ha?
Marielle: Promise.. Ang simple mo pero pretty pa rin.. Kung may ate lang ako.. gu
sto ko kasing pretty mo..
Teka.. Teka.. parang nasaktan naman ako dun.. mas gusto mo pala ng ate..
Marielle: O.A mo naman kuya.. Iba pa rin pag may ate di ba?
Alex: Bakit yung girlfriend ni Toph? Di ba considered as ate mo na rin yun?
Napalunok ako. Mukhang alam ko na ang susunod na pag-uusapan ah.
Marielle: Naku, yun nga ang problema eh.. Wala eh.. Eversince.. Grabe, kuya JC a
nong petsa na?
Sige. Ilaglag ba ko ng sarili kong kadugo.
Alex: Ha? Wait. Di ko ata naintindihan. Ano ba yan ang ingay talaga..
Pardon? Ano?
Alex: NBSB ka? Ah Mali. No Girlfriend since Birth?
HA?
Alex: NO GIRLFRIEND SINCE BIRTH KA?
Napalakas ata boses ni Alex. Tumahimik yung ibang katabi naming table sa KFC at
napalingon sa amin.
Okaaaaay.
Alex: "Oops.. Sorry.."
Chapter 23:
Alex: Oops.. Sorry..
Never mind..
Ring.. Ring..
Alex: Naku, si Tito Bert na ata to.. (sabay kuha ng phone) Yes Tito, sa may KFC po.
. Sige punta na lang po kami diyan..
Alis na kayo?
Alex: Oo eh.. Nasa Landmark na sila.. Sige mauna na kami..
Marielle: Kuya, samahan mo na sila.. hatid mo hanggang Landmark..
Ha? Pano ka?
Marielle: May bibilhin lang ako saglit sa Body Shop.. Text na lang kita..
Pagkatapos kumain, nagpunta na kami nina Alex at Miguel sa Landmark.
Alex: Sorry kanina.
Naku, okay lang yun..
Alex: Hmm.. Bakit?
Anong bakit?
Alex: Alam mo na..
Anong alam ko na?
Alex: Yung wala ka pang ano..
Kulet mo ah.. bat ayaw mo sabihin? Walang syota?
Alex: Wala lang..
Ayoko pa eh.. Bata pa naman ako.. Saka.. ano.. strict ang parents ko..
Alex: Sira ka talaga..
Alex: Hulaan ko na lang..
Ha?
Alex: Lagi kang basted no?
Hinde ah..
Alex: You mean di ka nanligaw?
Parang ganun na nga..
Alex: Ah.. ayaw mo pa magkagirlfriend..
Yun nga..
Alex: Gusto mo boyfriend?
Haha.. Ewan ka talaga..
Alex: Eh bakit?
O ayan na pala sina TJ o..
Tito Bert: O iho.. nandito ka pala..
Sinamahan ko na po sina Alex.. Kasama ko rin po yung kapatid ko.. Sige po mauna n
a ko.. Pauwi na rin po kami..
Tito Bert: Teka.. Pwede ba samahan mo si Alex pauwi.. Kasi may kailangan pa kamin
g bilhin.. Eh kailangan na umuwi ni Alex.. Dala mo naman yung kotse niyo ata?
Ah..
Alex: Pero Tito.. Kaya ko naman umuwi mag-isa..
Tito Bert: Mas mabuting may kasama ka.. O Sige.. akyat na kami.. Ingat kayo ah..
Umakyat papuntang secondfloor ng Landmark sina Tito Bert.
Hala.. Di man lang ako nakapagsalita..
Alex: Bakit? Pasensiya na.. Naabala ko pa kayo..
Okay lang.. Kaso di ko dala yung kotse ni Papa eh.. Nag-commute lang naman kami..
Alex: Ganun ba? Okay lang kaya ko naman umuwi mag-isa..
Hindi.. Samahan ka na lang namin.. Text ko lang si Marielle na balik ulit tayo sa
KFC..
Naglakad kami pabalik ng KFC. Umorder ako ng fries saka iced tea para may kinaka
in kami habang naghihintay.
Alex: Sorry ah.. Kinukulet kita tungkol dun..
Okay lang..
Alex: Cencia na..
Mahabang istorya eh..
Alex: Hmmm.. Eh di isummarize mo..
Ganun?
Ganito kasi yun..
Alex: Ano?
Ayokong matulad sa kuya ko..
Alex: Ha? Kuya? Di ba dalawa lang kayo magkapatid..
Meron kaming kapatid.. si Kuya Lester..
he died six years ago..
Chapter 24:
Alex: Im sorry..
No, its okay.. Nagkaroon siya ng sakit sa kidney eh.. We opted for a kidney transp
lant.. Pero bago pa siya natransplant.. he.. he died..
Silence..
Alex: You miss him?
Ngumiti ako. Sobra..
Alex: How old was he when..
Twenty.. Papasok na siya sa medical school nun eh.. Pangarap ni kuya maging docto
r sana.. He would have been a very good doctor..
Nilabas ko yung wallet ko. Kinuha ko yung picture naming tatlong magkakapatid. P
inakita ko kay Alex.
Alex: Magkamukhang-magkamukha kayo
Sino mas gwapo?
Alex: Sira ka talaga..
Pero alam mo.. Pag nakakakita ko ng mag-kuya, naaalala ko si Kuya Lester. Alam mo
yung kaninang karga-karga ko si Miguel sa balikat ko.. Madalas ginagawa ni kuya
yun nung bata ko..
Alex: "Aliw na aliw nga si Miguel eh.."
It was very hard for us to see him in the hospital.. Minsan ayaw kaming pasamahin
ni Mama eh.. Ang payat-payat niya.. Makikita mo sa mga mata niya na nahihirapan
siya.. Sobrang nasaktan kami nung nawala siya.. Alam mo kung ano huli niyang si
nabi sa akin?
Alex: Ano?
JC, aalis ni kuya.. lagi mo tatandaan ah na mahal na mahal na mahal kayo ni kuya.
. alagaan mo si marielle ah..
Alex: He must have been a great brother..
Thats why it hurts more.. Ang hirap talaga if you lose someone very important to y
ou.. It made me cherish every single moment with the people I love..
Alex: I know.. James.. my brother.. died three years ago..
Im sorry..
Alex: Pero unlike you.. hes younger than me.. seven years old siya nung namatay si
ya..
Anong nangyari?
Alex: He died because of leukemia.. mas mahirap kasi siya gamutin if you have dow
n syndrome..
Down syndrome? Your brother?
Alex: Yah.. Alam mo.. Ang hirap.. When James was growing up, people would always.
. always look at him differently.. To others, he was abnormal.. But for us, he w
as a blessing.. Sabi nga ni Mama.. siya ang angel namin.. At alam ko wherever he
is right now, hes happy..
Kaya ba malapit loob mo kay Miguel?
Alex: Parang ganun na nga.. nakikita ko rin siguro yung kapatid ko sa kanya..
Haay.. Siguro.. Pinapanood nila tayo ngayon..
Alex: Sigurado.. Teka, ano nga palang kinalaman ng pagkamatay ng brother mo sa---
-
Marielle: Pasensiya na.. Kanina pa ba kayo?
Alex: Hindi naman..
Marielle, hatid muna natin si Alex sa kanila..
Marielle: O sige.. Maaga pa naman..
Sumakay kami ng taxi para mas mabilis na saka direcho na kina Alex.
Bat kailangan mo pala umuwi agad?
Alex: Nagtext kasi yung maid namin sa bahay.. Darating na yung Tita ko galing Can
ada.. Yung bunsong kapatid nina Mama..
Oo nga pala.. wala parents mo no kaya ikaw kailangan mag-asikaso..
Di nagtagal nakarating na rin kami kina Alex. Pinagbuksan kami nung maid nila at
pinapasok sa loob.
Alex: Teka lang.. kuha lang ako ng inumin saglit..
Hinde.. Okay lang.. Mauna na kami..
Alex: Naku.. hinatid niyo na nga ko.. Sige na.. Diyan lang kayo ah..
Umalis saglit si Alex at pumuntang kitchen.
Marielle: Wow.. ganda ng bahay nila ah.. ang laki pa..
Oo nga.. Ang linis pa..
DING DONG!
Alex: [may dala-dalang dalawang basong-iced tea] Eto o.. inom muna kayo.. Tignan
ko lang kung sino yung nag-doorbell..
Kinuha namin ni Marielle yung iced tea at ininom saka palingon-lingon sa bahay n
ina Alex.
Aba.. Dalaga na ang pamangkin ko ah..
Marielle: Kaninong boses yun?
Baka sa tita ni Alex..
Bumukas yung pinto at pumasok sina Alex saka yung bisita niya.
Alex: Tita Sofia.. si Marielle ska Toph.. mga kaibigan ko pala..
Marielle: Ate Pia??
Si Ate Pia?!
Chapter 25:
Tita Sofia: "I'm sorry?"
Alex: "Uh.. Sinong Pia?"
Tumingin sa akin si Marielle. Malamang gusto niyang magsalita ko.
"Uhmm.." [hinga ng malalim] "Sige.. Alex.. mauna na siguro kami.."
Alex: "Pero.."
Hinila ni Marielle yung sleeves ng t-shirt ko. Tinignan ko siya.
Marielle: "Sige.. mauna na kami.."
"Baka abutan din kasi kami ng traffic.."
Hinatid kami ni Alex hanggang labas ng bahay nila. Sumakay kami ng tricycle pala
bas ng village at sumakay ng taxi papuntang bahay.
Tahimik lang kaming magkapatid habang nasa loob.
Marielle: "Sigurado ko si Ate Pia yun eh.."
"Hayaan mo na.."
Marielle: "Sa tingin mo, nakalimutan na kaya niya tayo? Ibig sabihin nakalimutan
niya na rin si Kuya Lester?"
"Marielle.."
Marielle: "Pero kuya.. siya yun.. siya yun eh.."
"O sige.. sabihin na nating siya yun.. sabihin na nating nakalimutan na niya tay
o.. hayaan na nga natin siya.. ni hindi nga siya nagpuntang burol o libing ni ku
ya eh.. kahit bisita man lang sa ospital.. let's just.. not talk about it okay?"
Marielle: "I'm sorry.." [hinga ng malalim] "It's just that.. i suddenly remember
ed kuya lester when i saw her.."
Hinawakan ko ang kamay ni Marielle.
Marielle: "He loved her so much.. so much.."
"I know.."
Mga 4 pm na kami nakarating sa bahay. Wala pa rin sina Mama at Papa pero dumatin
g na si Ate Tess. Tumawag daw sina Mama.. mga 7 pm na raw sila makakauwi tamang-
tama dinner na. Umakyat kami ni Marielle sa mga kwarto namin. Nagpalit ako ng da
mit. Naisip kong magpuntang park para magbasketball pero pakiramdam ko sobrang p
agod ako. Humiga ko saglit. Hindi ko namalayan nakatulog na pala ko.
"JC.. JC.."
Binuksan ko mga mata ko.
"Mama?"
Mama: "Dinner na.. iho.."
"Sige po.. susunod na po ko sa baba.."
Nag-hilamos muna ko at nag-ayos bago bumababa para mag-dinner. Pagtingin ko sa w
all clock. 7:30 na pala. Mahigit tatlong oras din pala kong nakatulog ah.
Papa: "So.. ano ginawa niyo buong araw? Huwag mong sabihing natulog lang kayo ah
.."
"Hindi naman.. Nakaidlip lang ako kanina.. Nagpunta kaming Glorietta pagkatapos
magsimba.."
Marielle: "Musta po lakad niyo?"
Mama: "Okay naman.. May mga inayos lang kaming papeles.. Saka nag-date na rin ka
mi ng Papa niyo.."
"Aba. Business trip daw ah.."
Papa: "Alam niyo naman ang Mama niyo.. Patay na patay pa rin sa akin kaya ayun p
inagbigyan ko na nung niyaya akong magdate.."
Mama: "Talaga lang ha.. Papa niyo talaga o.."
Pagkatapos ng dinner. Nag-stay muna ko sa may living room at nanood ng TV.
Lipat-lipat ng channel hanggang sa napunta ko sa Star World. That's 70 Show yung
palabas. Trip ko yung show na yun. Laughtrip kasi eh saka crush ko yung Jackie
dun eh. Nung wala na kong mapanood, saka ko na naisipan umakyat.
"Ate Tess, sige akyat na po ko."
Ate Tess: "Sige.. Ako na bahala magpatay ng mga ilaw.."
"Sige po.."
Ate Tess: "Oo nga pala.. May tumawag sayo kaninang tulog ka.."
"Sino po?"
Ate Tess: "Ah.. Pasensiya na.. Di ko matandaan eh.. Di ko kasi masyado naintindi
han.."
Ngumiti ako. "Tsk.. Tsk.. Tumatanda na ata kayo.. Sige. Akyat na po ko.."
Nung paakyat na ako..
Ate Tess: "Teka.. Naalala ko na.. Larisse.. Tama.. Larisse nga.."
Napatigil ako. Bigla akong kinabahan. Ewan ko ba.
"Larisse po? Larisse?"
Ate Tess: "Tama yun nga.."
"Bakit daw po?"
Ate Tess: "Hindi sinabi eh.."
Umakyat ako papuntang kwarto ko. Eto na naman. Naririnig ko na naman ang kalabog
ng dibdib ko. Naku po..
Bad Trip. Dapat hindi na lang ako natulog!! Bad Trip talaga.. Eh di sana.. Sana
narinig ko yung boses niya sa telepono.. Sana.. Sana..
Tapos naisip ko bigla.. Kinuha ko yung backpack ko.. Hinalungkat ko yung laman.
"San na ba yun?"
Halungkat dito. Hanap doon.
"Hayan.. Nandiyan ka lang pala.."
Binuksan ko yung papel na may malalaking letrang nakasulat na APPLICANT'S DIRECT
ORY.
Lumabas akong kwarto tapos kinuha ko yung phone. Haay. Buti na lang naimbento an
g cordless phone..
Hinanap ko yung pangalan niya.
[Hinga na malalim] "Kaya ko to.. Tatanungin ko lang naman siya.. Kung bakit siya
tumawag di ba.."
Tinitigan ko yung telepono. Sinimulan ko na i-dial yung number niya pero bago ko
pindutin yung huling number.
"Haay.. Sino ba niloloko ko.. Di ko kaya.. Baka.. Baka kung ano na naman masabi
ko.."
Ayun. Binalik ko na lang yung phone. At humilata sa kama. Haay. Duwag. Duwag. Du
wag. Ano ba namang buhay to?!
Nagulat ako biglang nag-vibrate yung phone ko. Tinignan ko kung anong oras na. 1
0:30 na pala. Buti na lang di ako tumawag baka nabulabog ko pa siya. Sino naman
kaya to?
1 Message Received
Opening Message...
"Si Larisse?"
Chapter 26:
Inhale.
Exhale.
From: +63917*******
Hi. c Larisse pala to tnawagan kc ako ni hannah. okay lng b kung tyong 3 nina s
tephen mag-ackaso ng outreach? pumayag n pala si stephen
Binasa ko paulit-ulit yung text. Kinuha ko yung directory. Tinignan ko kung yun
nga yung number niya. Si Larisse nga. Mga ilang minuto rin ata akong wala sa sar
ili. Di ko lam kung ano i-rereply ko eh.
To:+63917*******
Hello ganun ba? sige, okay lang po..
Tinignan ko yung reply ko. Okay na siguro to. Magrereply kaya siya uli? Teka..
To:+63917*******
Hello ganun ba? sige, okay lang po.. Uh.. Kaw po ba yung tumawag kanina?
Ayan. Sana magrereply siya uli. Pagkatapos, dagdagan yung irereply ko. Sinend ko
na sa kanya. Nakatingin lang ako sa wall clock sa kwarto ko. Maya-maya nag-vibr
ate na yung phone ko.
From: +63917*******
Ah oo. Tulog ka raw kasi kanina eh. May 'po' pa talaga ah.. hehe..
Napangiti naman ako sa reply niya. Nag-reply naman ako agad.
To:+63917*******
Hehe. Wala lang. Ano gawa mo?
I-sesend ko na sana. Kaso napatingin ako sa clock.. 11 pm na pala. Tinignan ko y
ung reply ko. Kinabahan ako. Iniistorba ko na siya.. Baka kung ano isipin niya..
Saka baka ano.. Haay ewan. Kaya pinalitan ko na lang yung reply ko.
To:+63917*******
Hehe. Wala lang. cge..gud nyt na po
Pagkatapos, sinend ko na ulit yung reply ko. Gusto ko pa sana siyang makatext eh
. At least sa text, hindi ako kinakabahan. At least sa text, hindi ako papalpak
kasi na-checheck ko kung ano irereply ko. Mga ilang minuto rin akong naghintay s
a reply niya. Pero, wala na. Di na siya nagtext uli. Baka nakatulog na siya. Naw
alan ng load o kung ano. Ewan ko pero kahit papaano medyo nalungkot din ako. Sig
uro nag-eexpect din ako na magreply siya ulit. Pero.. Ganun talaga eh. Di nagtag
al, nakatulog na rin ako.
Yaaaaaawn!
Naginat-inat ako. Nagising na naman ako ng maaga. Monday na naman eh. As usual,
8:30 na naman pasok ko. Inayos ko yung kama ko tapos direcho banyo na para malig
o. Pagkatapos, nagpalit na ako ng damit saka bumaba. Nag-breakfast uli kami ng s
abay ng family ko. Ang sarap ng ulam namin ah. Tapa saka sinangag. Busog na nama
n ako. Nagpaalam na ako kina Mama kasi baka puno na naman yung mga jeep at wala
na naman akong masakyan. Paglabas ko ng gate, kinuha ko yung phone ko para patay
in. Ugali ko na kasi yun, saka ko na lang uli i-oon kapag nasa school na ako. Pa
gtingin ko sa phone ko..
1 message received
Binuksan ko naman. Sino naman kaya to? Nagulat ako nung nabasa ko!
From:+63917*******
ganun? gud nyt na rin 'po' tc!
Bumilis na naman yung tibok ng puso ko. Wow. Nagreply pala siya kagabi? Di ko ma
pigilang ngumiti. Bago ko in-off yung phone ko. Sinave ko na yung number niya.
"Ang ganda talaga ng simula ng araw ng to.."
Mga 8 o'clock nakarating na rin akong school. Direcho agad ako sa room namin. Na
ndun na rin si Stephen.
Stephen: "Uy.. Aga natin ah.."
"Uy.."
Stephen: "Nasabi na ba sayo ni Larisse?"
"Ah.. oo"
Stephen: "Okay ka lang? Parang wala ka na naman sa sarili mo? Nakangiti ka tapos
nakatingin ka sa kawalan?"
"Wala.. Okay lang ako.."
Stephen: "Lagi ka namang ganyan.. Yung ngiti mo parang nanalo ka ba sa lotto o a
no?"
"Pano mo nalaman?"
Stephen: "Ewan ko sayo pare.."
Di nagtagal dumating din yung prof namin. Okay talaga ang araw na to. Di ko ma-e
xplain eh. May quiz kami sa dalawang subject. Akalain mo perfect ko yun parehas.
Kanina naman, may recitation kami. Nasagot ko yung tanong ni Ma'am. Swerte tala
ga. Di ko na namalayan last subject ko na pala para sa araw na to. Maaga-aga rin
ako nakarating sa classroom. Magkakatabi yung mga kagrupo ko kaya nakisama na r
in ako sa kanila.
Emm: "Hi Romeo.."
"Uy.. Ano Meron.."
Mara: "Wala naman.. usap-usap lang.."
"Tungkol san? Sa project?"
Emm: "Hindi naman.. Kung anu-ano lang.."
Nagulat ako bigla akong kinalabit ni Alex.
Alex: "Bat ang aga niyo umalis kahapon?"
"Ah.. yun ba? Kailangan na rin namin kasi umuwi saka baka makaabala pa kami sayo
saka may bisita ka pa di ba?"
Alex: "Ah.. Bat nga pala tinawag ni Marielle si Tita ng Ate Pia?"
"Naku.. Yaan mo na.. May kamukha lang kasi yung Tita mo.."
Alex: "Ah.. ganun ba.."
Emm: "Wow.. Ayos na pala kayo.. Nice.."
Ngumit lang kaming dalawa.
Maya-maya pumasok na yung prof namin. Wala kaming activity ngayon kaya discussio
n lang daw. Maaga rin nga kami natapos eh. Mga 3:30 tapos na kami. Ang saya! Uwi
an na! Kaso.. Naisip ko dumaan sa org tambayan. Magpapasign na rin ako sa applic
ant's sheet. Naglalakad na ako sa may hallway tapos nagulat ako may papalabas du
n sa isang room. Si Larisse?
Okay.
Inhale.
Exhale.
Binilisan ko na lang yung lakad ko. Hindi naman niya siguro ko mapapansin.
Larisse: "Uy.. Toph.."
Napapikit ako. Lumingon ako. Wala na. Nakita na niya ko eh.
"Uy.. Dito rin pala class mo.."
Larisse: "Oo. Geog1 ikaw?"
"Socsci1.. Sige mauna na ako.."
Larisse: "Sige.. San ka na?"
"Sa tambayan.."
Larisse: "Talaga? Papunta na rin ako dun eh.."
Napalunok ako. Ano gagawin ko?
Larisse: "Gusto mo sabay na tayo? Kung okay lang.. Kasi baka may dadaanan ka pa.
."
"Uh.. Sige.."
Chapter 27:
Lumabas na kaming Hall at sabay kaming naglakad papuntang tambayan. Sa lahat ng
pinakaewang kausap, ako na ang pinakaewan. Wala akong masabi eh. Ano ba naman ya
n. Buti na lang at nadaanan naman si si Manong Peter.
"Uh.. Ice Cream?"
Ngumiti lang siya.
"Ay. Diet?"
Larisse: "Oy, hindi ah.. Manong Peter, isa nga ho yung tulad ng dati.."
Nagulat ako. Kilala pala niya si Manong Peter?
Manong Peter: "Aba, magkakilala pala ang dalawa sa mga suki ko ah.."
"Kilala mo si Manong?"
Larisse: "Oo naman.. Eh Mahilig kaya ako sa ice cream. Kaya nagulat ako nung tin
anong mo ko.."
"Ay.. yung akin po chocolate-strawberry ah.."
Manong Peter: "So Dalawang chocolate-strawberry?"
"Isa lang po.."
Mang Peter: "Yun din yung sa kanya eh.." Sabay turo kay Larisse.
Tumawa naman si Larisse.
Larisse: "Gaya-gaya ka ah.."
"Hindi ah.. ikaw naunang nag-order pero mas nauna kong naging favorite yan.. di
ba Manong?"
Larisse: "Ah.. Ganun ah.."
Manong Peter: "O siya.. siya.. peyborit na kung peyborit.. eto na.." Sabay abot
sa amin nung ice cream. Kinuha naman namin yung kanya-kanya naming ice cream.
Binuksan ni Larisse yung bag niya at hinanap yung wallet niya.
"Uy.. Ako na.."
Larisse: "Wow.. Ililibre mo ko?"
"Hinde uy.. Sabi ko hahawakan ko lang ice cream mo para makuha mo na wallet mo..
Di ba ikaw manlilibre? Pumayag na nga akong sumabay ka sa akin eh para may body
guard ako.."
Larisse: "Aba.."
"Joke lang.. Manong eto po bayad.."
Larisse: "Bodyguard pala ah.."
Nginitian ko lang siya. Hindi naman. Sa totoo lang, angel nga eh. Haay. Eh di sa
na nasabi ko yun di ba?
Tumuloy na kaming maglakad. As usual, tahimik na naman. Hindi ko alam kung nasa
sarili ba ko kanina? Yun na ata pinakamatinong usap namin eh. Ata?
Larisse: "Di kita maintindihan?"
"Ha?"
Larisse: "Wala lang.. Parang kakaiba ka.."
Parang kakaiba ka? Aba. Katakot naman yun.
"in a good or bad way?"
Larisse: "hmm.. secret?"
"Secret? Deodorant yun eh.."
Larisse: "Sira.. Parang ganyan.. Minsan kasi tahimik ka.. Tapos ngayon.."
I know. I know. Ewan ko. Pakiramdam ko kasi.. swerte ako ngayon dahil sa kanya..
Parang nanalo na ako sa lotto ngayong napapangiti ko siya, napapatawa. Haay. Ng
ayon, nasa harap ko siya. Akalain mo. Nakangiti siya na kitang-kita yung dimples
niya. Tapos hinahangin-hangin pa ng hangin yung buhok niya. Tapos.
"Hoy.."
Nagulat ako kung sino yung tumapik sa likod ko. Si Stephen lang pala..
Stephen: "San kayo punta? tambayan?"
"Uy.. Oo.. Kaw?"
Stephen: "Oo eh.. Pero saglit lang ako.. Hi Larisse.. tambayan ka rin?"
Larisse: "Oo.. Di rin kasi ako masyadong nakadaan last week.."
Nung nakapasok na kami sa Hall, nagpaalam si Larisse. Daan daw muna siyang cante
en. Kami naman ni Stephen dumirecho ng tambayan.
Stephen: "Tahimik ka kanina ah.."
"Di ka na ba nasanay.."
Stephen: "Sa bagay.."
Kilala ko ng mga tao na medyo di masyado lapitin sa babae. Hindi ako yung tipong
unang lalapit, para makipagkaibigan o anuman. Hindi rin ako makuwento kaya lagi
akong sinasabihang suplado, mahiyain etc. Kaya hindi ko maintindihan kung bakit
bumabaliktad ang mundo ko pag nasa harap ko na si Larisse. Nag-jojoke ako, namu
mula, natutuyuan ng lalamunan.. Sintomas na ba to ng sakit?
Kailangan ko na atang magpatingin sa doctor eh.. Sa totoo lang..
...may tama na ata ako eh..
Chapter 28:
Gumising ako mga 8 o' clock na ng umaga. Wala na sina Mama. Malamang pumasok na
kaya nagbreakfast akong mag-isa sa baba. Ewan ko ba't di ako tinablan ng alarm c
lock ko kanina. Paggising ko naman, ang bigat ng pakiramdam ko. Buti na lang 10
pa ang pasok ko.
Buong maghapon, wala ata ako sa sarili ko. Masama pakiramdam ko. Dagdagan mo pa
na diredirecho ang class ko mula 10 hanggang 4. Wala man lang break.
Pagkadismiss na pagkadissmiss sa amin sa last class ko, labas agad ako ng room.
Pumunta muna kong canteen. Bumili ng iced tea at umupo dun sa malapit sa electri
c fan. Hinawakan ko yung ulo ko at pinikit yung mata ko. Ano ba naman yan. Pano
ko uuwi nito?
Nagulat ako, biglang may tumapik sa akin.
"Uy.. okay ka lang?"
Binuksan ko yung mata ko. Nginitian ko siya at umupo siya sa may harap ko.
"Okay lang.. Medyo nahihilo ko eh.."
Hinawakan ni Alex yung noo ko.
Alex: "May sinat ka.. Nagpunta ka bang clinic?"
"Hindi.. Okay lang.. Pauwi na rin naman na ako.. Pahinga lang ako saglit.."
Alex: "Aba.. Pasaway ka rin ano ah.. Baka mamaya himatayin ka rin.. Di kita kaya
ng buhatin.. Kailan pa binuhat ni Juliet si Romeo.."
Ngumiti ako. Ewan ko ba pero wala akong energy ngayon. Bad trip talaga pag ganit
o.
Alex: "Wait.. May Biogesic ako dito.. At least matanggal man lang yung hilo mo p
ara makauwi ka.." Sabay binuksan niya yung bag niya para hanapin ata yung gamot.
"Naku.. Wag na.. Ano lang to siguro kasi di pa ako nakakakain.."
Alex: "Ay.. Talagang pasaway ka ah.. Di ka pa kumakain? Bakit? Teka nga.." Tumay
o siya bigla. Siguro nag-CR lang. Maya-maya nagulat ako. May dala-dala ng kanin
saka ulam, burger at spaghetti.
"Di ka rin gutom no?"
Alex: "Sira.. O Ayan. Kain na.."
"Ha? Sa akin yan?"
Alex: "Hmm.. Di naman.. Bale akin yung burger saka spaghetti.. Sayo tong adobo s
aka kanin. Para makainom ka ng gamot."
Nilapag niya yung plato sa harap ko. Tapos siya naman inupakan na yung spaghetti
.
Alex: "Teka.. Ba di ka pa kumakain?"
"Wala.. Wala lang.." Ako naman, sinimulan ko na rin kainin yung pagkain ko. Tini
tignan ko si Alex. Isang platong spaghetti tapos burger pa?
"Diet ka no?"
Alex: "Haha.. Pasensiya.. gutom.." Pagkatapos ko kumain, bumili ako ng mineral w
ater. Pagbalik ko, wala naman na si Alex. Pero nandun pa yung bag niya. Aba. Pag
lingon ko, nandun.. Bumibili ng donut.
Alex: "O eto.. Biogesic.." Kinuha ko yung tablet at ininom.
"At talaga namang diet ka no.." Bumili siya ng dalawang donut? Di pa siya nabuso
g kanina?
Alex: "Masarap kaya.. Gusto mo rin ano?" Tapos binibigay niya sa akin yung isa.
"Di ka ba naglunch?"
Alex: "Naglunch.. Tikman mo, masarap to.." Ako naman. Kinuha ko na yung donut. K
inain ko.
Alex: "O ano.. Sarap?"
"Okay lang.. O sige na nga.. Masarap. Masarap siya.."
Napansin ko biglang kumaway si Alex. Tinignan ko kung sino yung kinawayan niya.
Alex: "Si Larisse.."
"Ha?"
Alex: "Siya yung kinawayan ko.."
"San? Nandito siya?" Sabay lingon naman ako at hanap kung nasan. Tapos pagharap
ko kay Alex. Tumatawa?
Alex: "Wala.. nakalabas na.. Sabi ko na nga ba.."
"Bakit? Anong sabi mo na nga ba?"
Alex: "Crush mo siya no?"
"Ha.. A-anong crush? Hindi ah.. Di ko crush si Larisse.."
Alex: "Teka, wala naman akong sinabing Larisse ah.. Sabi ko yung ano babaeng yun
o.." Sabay turo dun sa babaeng mahaba yung buhok na hindi ko naman kilala.
"Ngeee.."
Alex: "Huli ka.."
"Anong huli?"
Alex: "Okay lang yan.. Madami talagang nagkakagusto kay Larisse.. Kahit noon pa.
."
Tahimik lang ako. Baka kung ano pang masabi ko eh. Mabuking pa ko lalo.
Alex: "Isa siyang triple m.."
"Triple M?"
Alex: "Maganda.. Mabait.. Matalino"
"Kaw din naman triple m ah.."
Tapos ngumiti si Alex.
Alex: "Naman.."
"Matakaw.. Macho.. Maganda.."
Alex: "Sapak gusto mo.. Di na nga sana kita sisingilin sa adobo mo eh.. 50 pesos
ko?"
"Joke lang.. Sinabi ko na nga maganda eh.."
Alex: "Ngee.."
"So? Sige tuloy mo lang kwento.."
Alex: "Yun nga.. Madaming nanliligaw sa kanya.. Pero ano eh.." Sabay tingin sa a
kin. "Lahat Basted."
"O Bat nakatingin ka sa akin?"
Alex: "Wala lang.."
"At bat mo nga pala kinukwento sa akin to? Di naman ako nanliligaw ah.. Di ako i
nteresado.."
Alex: "Sinasabi ko lang.. Haay.. Pero pag nakikita ko siya nalulungkot ako sa na
ngyari sa kanila ni Paolo.."
"Paolo?" Sabay hinawakan niya yung noo ko.
Alex: "Ayan wala ka na sinat masyado.. Mukhang okay-okay ka na.." Tapos kinuha n
a niya yung mga gamit niya. "Sige, mauna na ko. Ingat.."
"Ha.. Teka.. Sinong Paolo?"
Nginitian ako ni Alex.
Alex: "Kala ko ba di ka interesado ha? Buh-Bye.."
Okay?
Sinong Paolo yun?
Chapter 29:
Nakauwi naman ako ng maayos. Tumalab-talab naman yung Biogesic ni Alex. Pero pag
dating ko sa bahay, direcho tulog agad ako pagkatapos magbihis. Hindi na nga ako
nakapagdinner eh.
Maaga ako gumising kinabukasan. Eh mga 6 ata ng gabi tulog na ako eh. Ayos na pa
kiramdam ko. Buti naman. At dahil Miyerkules, walang pasok. Tambay na naman ako
sa bahay. Haay. Nag-breakfast kami sabay-sabay nina Mama, Papa saka Marielle.
Mama: "May lakad ka ba iho?"
"Wala.. Dito lang po ko bahay.."
Marielle: "Ay, Ma.. May papabili po pala ko sa inyo, kailangan ko sa school buka
s eh.."
Mama: "Naku, may board meeting ako mamaya.. Wala akong time.. Pa?"
Papa: "Gagabihin din ako ngayon eh.."
Mama: "JC.. kaw na lang, pwede?"
"Sure, ano bang bibilhin?"
Marielle: "Konti lang naman.. nasa may malapit sa telephone yung list.."
"Okay.."
Mga 9 o' clock ako naligo. Nanood muna ako ng TV. Mga 10:30 ako nagbihis tapos s
aka nagpaalam kay Ate Tess. Habang nasa taxi, binuklat ko yung papel na iniwan n
i Marielle.
"Hmm.. Eto lang pala eh.. 2 1/8 illustration, 2 black cartolina, art paper, 1 in
ch styro balls..."
Dumirecho na ako agad ng National Bookstore para bilhin yung mga kailangan ni Ma
rielle. Kumuha ko nung red na basket at nagikot-ikot na sa loob para kunin yung
materials. Bumili na rin ako ng 3 bagong ballpen ko. Pawala na yung tinta eh nun
g akin eh. Kinuha ko ulet yung papel at chineck yung mga kailangan niya habang n
aglalakad.
"illustration board.. checked.. cartolina.. checked.. art paper.. checked.. styr
o balls.. checked.. nap--" Nanlaki mata ko. Bat hindi ko to napansin kanina?!
"ARAY!" Hala. May nabunggo pala ko! Pagtingala ko kung sino. Aba naman.
"Uy.."
Alex: "Ano ginagawa mo dito? Ang sakit nun ah.."
"Sorry ah.. May pinapabili kasi sa akin si Marielle.. Sige.."
Alex: "Sige.. may bibilhin lang din ako.."
Umalis din si Alex. Naiwan ako dung nakatitig dun sa papel. "Anong gagawin ko?"
Sa totoo lang, di ko talaga nakita to kanina eh. "Napkin?" Iisipin ko sana yung
napkin na napkin kaso napkin na 'girl thing' ika-nga nga ni Marielle kasi may na
kasulat pang brand eh.
"Naku po.." Habang piniproblema ko kung pano bibili, pumila na rin ako sa counte
r. Tapos nabaling ang tingin ko kay Alex, nandun siya sa may books section. Nagh
ahanap ata ng libro.
"Alam ko na.." Pagkatapos, kung bayaran yung mga pinamili ko. Pinuntahan ko na s
i Alex. Tumayo ko dun sa harap niya.
Alex: "Ano ginagawa mo diyan?"
"Anong hinahanap mong libro?"
Alex: "Ha? House of Spirits. Kailangan ko kasi si Eng12.. Bakit?"
Pagkasabi niya nun, umalis ako agad. Pagbalik ko dala-dala ko na yung librong hi
nahanap niya. Paano? Kasi nakabili na ko nun dati kaya lam ko na kung san nakapw
esto yun.. nag-Eng12 din kasi ako.
Alex: "Okaaay? Thanks.." Nagsalubong yung kilay niya. Nagtataka ata. Pumunta siy
a sa counter para magbayad. Sinundan ko naman siya.
Alex: "Hmm.. Kung di tayo magkakilala, mapagkakamalan kitang stalker ah.."
"Grabe ka naman.. Sinasamahan ko lang naman yung kaibigan ko ah.."
Alex: "Talaga lang ha?"
Pagkatapos niyang magbayad. Lumabas na siyang bookstore. Ako naman sunod pa rin.
Makulit ako pag may kailangan eh. Kinalabit ko siya. Lumingon naman siya.
"Uhmm.. Favor?"
Alex: "Kaya pala ah.."
Nilabas ko yung listahan. Tapos tinuro ko yung pinapabili ni Marielle. Natawa si
ya bigla.
Alex: "Kaya mo na yan no.." Tapos nagpatuloy siya maglakad. Ano ba naman tong ba
baeng to? Hinabol ko naman siya.
"Uy. Sige na.."
Alex: "May mga kailangan pa kasi akong bilhin eh.."
"Okay.. Samahan kita.. Ako magdadala ng mga bibilhin mo.."
Tinignan naman niya ko tapos ngumiti siya.
Alex: "Talaga lang ha?"
"Opo.."
Ayun. Kinuha ko na rin yung dala-dala niyang libro. Tapos sinamahan ko siyang ma
glibot sa mall. Okay din ang mga trip nitong si Alex eh. Kala ko pupunta kami sa
mga kadalasang pinupuntahan ni Marielle tulad ng Body Shop, Watsons, Cinderella
. Pero hindi eh. Unang pinasukan namin, Odyssey, sunod American Boulevard, Human
, Guess. Yung mga nabili niya, cap, cap uli, DVD, at t-shirt ata yung huli. Pumu
nta kaming department store naman, akala ko kung san kami pupunta. O Hinde.. muk
hang alam ko na kun san.
"Psst.."
Alex: "Bakit?"
"Dun ka ba pupunta?" Tinuro ko yung Lingerie Section.
Alex: "Hmm.. Pano mo nalaman? Nagdududa na talaga ko sayo ah.." Sabay tawa.
"Ngee.. Sige, mauna ka na. Hintayin na lang kita dito sa may malapit sa counter.
"
Alex: "Ano ka hilo?"
"Ba--Bakit?"
Alex: "Madami kasi akong kailangang bilhin. Pinapabili ni Lola Papadala ko sa US
yun eh."
"So?"
Alex: "Kala ko ba ikaw magbibitbit?"
"Ano??"
Alex: "Sige.. Okay lang.."
"Fine.. Fine.." Ako naman sumunod sa kanya. Palingon-lingon naman ako at baka ma
y makakita sa akin. Si Alex naman panay buklat ng underwear. Ano ba naman to.
Alex: "Hmm.. Toph.. Sa tingin mo okay na ba yung L o XL yung Lola ko?" Sabay pak
ita pa sa akin nung underwear. WAAAAAAAAAAAAAAHHH. Tulong?!
Pagkatapos ng 1 million years, natapos din ang pagbili ni Alex. Ang dami ngang p
inamili ni Alex. At ako ang pinagdala niya ha?! Pinagtitinginan nga ako nung mga
salesday dun eh. Grrrrr.
"O Ayan.. Tapos pwede ako naman.."
Alex: "Oo na.. Bibilhin ko na.."
Pumunta na rin sa wakas si Alex sa Watsons para bumili nung pinapabili ng utol k
o. Pagkabigay na bigay niya sa akin nung plastic, kinuha ko agad tapos binigay k
o na rin sa kanya yung mga binili niya.
"Sige.. uwi na ko.."
Alex: "Wait.."
"Bakit? May bibilhin ka pa?"
Alex: "Hindi naman.. Baka kako gutom ka na rin?"
"Eh kung lilibre mo ba naman ako di ba? Okay lang sana. Di mo rin naman ako masy
ado pinagod?"
Alex: "Hmm.. Sorry na.. Libre ko.."
"Aba.. Sige ba.."
Naglakad kami ni Alex papasok ng McDo. Biglang nagvibrate yung phone ko.
1 message received
opening message..
From: Marielle
kuya, nkalmutan ko. wag mo na bilhin yung huling cnulat ko ha. cge. ingat.
"Ano daw??!!!"
Chapter 30:
Hinga na malalim. Pagkatapos ng lahat ng yun?! Ano ba naman yan.. Pumasok akong
McDo at sinundan si Alex sa may counter.
Alex: "Isang 2 pc chicken, iced tea, large fries, saka chocolate sundae.. ikaw?"
Grabe ring tong babaeng to ah. Pero mukha namang hindi siya nataba?
"Uh.. Kahit ano kaw bahala.."
Alex: "Same din nung kaninang sinabi ko.."
Ha??
"Sige.. ako na lang magbabayad nung akin.."
Alex: "Hinde.. sabi ko lilibre kita eh.."
Nung binigay na yung order namin. Ako na lang nagdala nung foodtray. "Sige ako n
a magdadala." Tapos sinundan ko siya.
Nung naghahanap na kami ng mauupuan, may tumawag sa akin bigla. Uuy.. Toph.. pare
.. Si Mark pala, classmate ko sa Math ngayong sem.
Uuy.. Dito ka rin pala.. Tapos, umupo kami dun sa nahanap ni Alex na upuan.
Alex: Sino yun?
Classmate ko sa Math..
Alex: Sino yung kasama niya?
Malay ko.. Baka girlfriend.. nakasandal sa kanya eh..
Alex: Ganun? Eh Nakita ko rin siya nung isang araw may ka-holding hands na babae
sa campus.. kung di ako nagkakamali siya yun eh..
Baka nga.. Tapos sinimulan ko ng papakin yung chicken ko.
Alex: Oh well.. whats up with you guys?
Ha? Ang sarap talaga ng chicken pag sinasawsaw sa gravy ah.
Alex: Cant stick to just one girl?
Natigilan ako dun ah. Bat biglang napunta dun usapan? Si Mark kasi eh..
No Comment? Tumaas yung kilay ni Alex. Siguro para sa iba exciting yun..
Alex: Ganun? Ikaw ano naman ang opinion po sa mga ginagawa ng mga kapwa mo?
Haay.. Uh.. Mali.. Mali yun kasi hindi mo dapat pinaglalaruan ang damdamin ng iba
...
Ngumiti si Alex.
Alex: Wow.. San mo nakuha yun ah?
Pinag-isipan ko naman yun ah..
Alex: Alam mo tama ka diyan..
Ako pa.. Joke lang.. Pero ganun naman yun di ba.. saka ang love love na yan.. min
san kasama diyan yung mga risks.. tulad nung masasaktan ka.. iiyak.. nasa sayo n
a yun kung handa ka i-take yun.. Tapos kumagat na ako dun sa burger ko.
Alex: Eh bat ikaw ayaw mong i-take yung risk?
Hindi pa ko handa eh.. Ayoko pa masaktan.. at lalong ayokong makasakit.. Tapos kum
agat uli ako sa burger ko.
Alex: Lahat naman tayo.. Ganyan talaga.. Teka, ano pala yung sinasabi mo tungkol
sa kuya mo dati?
Ayokong matulad sa kanya.. Naalala mo yung si Pia? Siya yung girlfriend ni kuya..
Alam mo ba ni anino niya di ko nakita nung nagkasakit yung kapatid ko.. Anong k
lase yun?! Nag-iinit dugo ko pag naalala ko.
Mahal na mahal pa naman siya nung kuya ko.. Walang ibang bukambibig kung hindi si
ya pag nagkukwento.. Saka lam mo siya ang first.. and last girlfriend niya.. Kay
a mula nun.. siguro.. natakot na rin akong masaktan kasi nakita ko kung pano nas
aktan si kuya.. minsan sa ospital, tulog siya nun.. binabanggit pa niya yung nam
e nun tapos makikita mo naluluha siya..
Alex: Ang paranoid mo..
Ha?
Ano??
Alex: Ang sinasabi ko lang..Wag mong isipin na matutulad ka sa kuya mo.. O kaya m
akakakita ka ng tulad nung Pia na sinasabi mo.. Kasi iba-iba tayo ng kapalaran..
Ewan ko.. Basta.. Kinuha ko yung sundae ko tapos tinikman. Naisip ko din yung sin
abi niya. Siguro nga tama siya. Pero pinangungunahan pa rin ako ng takot.
Alex: Minsan sa buhay kailangan magtake ng risks.. Ganun talaga.. Kaya i-try mo..
Lalo na ngayon.. nandiyan na si Larisse..
Umiinom pa naman ako ng iced tea nun. Muntik na kong mabilaukan ah.
Ano?
Alex: Hmm.. Naging magkaklase ba kayo ni Larisse dati?
Uh.. Last year.. Sa Math.. Bakit?
Alex: Tignan mo.. Isang taon na? Grabe ah.. Balita ko sinisilip-silip mo pa siya
bago sumakay ng kotse niya no?
Hala? Teka.. Paano niya nalaman yun?
Paano mo nalaman??
Tapos bigla siyang tumawa.
Alex: Hindi nga?? Wala lang Hula lang..
Grrrr. Grabe tong babaeng to. Nadala ko dun ah.
Tapos nagseryoso siya.
Alex: You know what? A lot of guys have courted her in the past.. Most of them ar
e jerks..
Ha?
Alex: Pramis.. Kala yata nila trophy si Larisse eh.. Yung iba magkakabarkada pa..
sabay nanliligaw.. Buti nga Basted..
Aah.. Di ko alam kung ano pa sasabihin ko kasi klarong-klaro na sa akin na basted
silang lahat.
Alex: Ewan ko ba.. Paano napasagot ni Paolo yun..
Ah. So yun pala si Paolo. Boyfriend ni Larisse.. Ano??! May boyfriend na siya?
Alex: Si Paolo.. Pinsan ko yun.. Ka-age din natin.. Nakita niya yung isang pictur
e na meron ako na kasama ko si Larisse.. Mula noon kinukulit-kulit niya ko sa nu
mber niya.. Deadma lang ako kasi kilala ko si Paolo.. Chickboy yun sobra.. Hindi
ko alam kung paano pero nakuha pa rin niya yung number.. Sinabi lang sa akin ni
Larisse na nagtetext sa kanya.. Ako naman.. Deadma ulit. Kasi di ba wala nga si
yang sinasagot sa mga nanliligaw sa kanya? Kaya grabe.. nagulat ako nung nalaman
g kong sila na ng mga May ata bago mag-third year.. Gulat talaga ko nun. Pero nu
ng nakita ko naman si Larisse, masaya naman siya. Mga August kasi umalis na ko n
g Pilipinas, at lumipat sa Canada. Kaya wala na akong nabalitaan sa kanila. Nala
man ko na lang by September, break na sila.. Sino nakipagbreak? Si Paolo.. Grabe
talaga.. Kung hindi ko lang siya pinsan.. Naku po..
Kahit di ko pa nakikita yung Paolo na yun. Gusto ko nang sapukin.
Alex: Sobrang guilty nga ko eh.. Kasi parang ako may kasalanan kung bat nakilala
ni Paolo si Larisse.. Saka dapat sinabihan ko na agad si Larisse o kaya pinigila
n ko na si Paolo.. Basta..
Ano ka ba? Sadyang sira-ulo lang talaga yung pinsan mo.. Tapos ngumiti si Alex.
Biglang tumunog yung cellphone ni Alex. Kinuha niya tapos binasa. Ngumit siya.
Bakit?
Alex: Ha.. Wala.. Tignan mo to.. Sabi kasi.. Parang Based sa isang study ang numb
er 1 na hinahanap ng mga lalaki ngayon, beauty inside and out.. yung mga babae n
aman.. sense of humor.. Wala lang.. Tapos ka na kumain? Halika na?
Tapos tumayo na kami at lumabas ng McDo.
Sense of Humor daw? Hmmm..
Chapter 31:
Nasa kwarto ako ngayon. Nakatingin sa may ceiling. Naisip ko rin yung mga sinabi
ni Alex. Babae pa nagsabi sa akin ah. Sa bagay, di ko pa rin naman nasasabi yun
g tungkol dun kay Stephen. Di rin naman palatanong yun. Siguro nga paranoid lang
ako.. Pero natatakot pa rin ako..
Naalala ko bigla si Larisse.
Oo. Gusto ko nga siya. Masaya ko pag nakikita ko siya. Basta...
Gagawa na kaya ng move? Haay..
Tapos kinuha ko yung phone ko. Nagcheck ako kung may bagong messages tapos nagka
taon nandun pa yung mga reply ni Larisse last time. Kumuha ako ng maliit na note
book dun sa cabinet ko. Kinopya ko yung mga reply niya. Tapos naalala ko yung si
nabi ni Alex..
"Sense of humor daw ha.." Tapos nagbrowse ako ng mga messages sa phone ko. Tinig
nan ko kung ano yung mga nakakatawa talaga.
To: Larisse
Daddy: anak,bli mo ko ng softdrinks.
Anak: coke o pepsi?
Daddy: coke
Anak: diet o regular?
Daddy: regular
Anak: bote o can?
Daddy: bote
Anak: 80z o litro?
Daddy: tubig na lng!!!
Anak: mineral o natural?
Daddy: mineral
Anak: malamig o hindi?
Daddy: hampasin kta ng walis e!!!
Anak: tambo o tingting
Daddy: HAYOP ka!!!
Anak: baka o baboy
Sana napangiti ko man lang siya kahit papano. Maya-maya biglang nag-vibrate yung
phone ko.
From: Larisse
uy.. ang kuleet nun ah.. natawa talaga ako dun.. hehe. tnx.
Sobrang napangiti talaga ko nung nabasa ko yung reply niya. Haay. Huminga ko ng
malalim. Ano kayang gagawin ko? Lord.. help naman diyan.. Napatingin ako dun sa no
tebook ko. Hmm.. Tapos nagsimula na akong magsulat. Mga simpleng notes lang. Kung
anong nararamdaman ko pag nakikita ko siya.. Kung pano ko sumasaya pag ngumingit
i siya.. Kapag kinakabahan ako pag nandiyan siya.. Haay.
Maya-maya di ko namalayan nakatulog na pala ko.
Nagising ako ng di oras dun sa alarm ko. Inayos ko yung kama ko tapos direcho c.
r agad para maligo. Kinuha ko yung backpack ko tapos hinablot ko na yung mga gam
it na makita ko. Nag-ayos ako tapos bumaba agad para magbreakfast. Unang bumati
sa akin si Marielle.
Marielle: Kuya!! Naku.. Thanks talaga ha.. Binili mo pa rin ako ng napnap kahit s
inabi ko huwag na.. Kasi kala ko baka diyahe sayo yun di ba? Pero binili mo pa r
in ako..
Mama: Aba.. Totoo ba yun?
Ngumiti lang ako. Naku po. Kung alam lang nila.. Nagpaalam na rin ako sa kanila
maya-maya at sumakay ng jeep papuntang MRT. Mga 8 am nasa campus na ako. At ang
sumalubong sa akin sa board?!
No class today. Well meet next Monday. Dont forget to bring again your take home q
uiz.
Di ko alam kung ngingiti ako o mababadtrip.. Haay.. Ang aga-aga ko nagising tapos
ganito. Buhay nga naman. Pag labas ko ng room, nakasalubong ko si Stephen. Uy.. W
ala tayong class..
Stephen: Ano?! Ano ba namn yan.. San ka na punta ngayon?
Ewan ko nga eh.. Kaw?
Stephen: Samahan mo naman ako.. Philcoa tayo..
Sige ba.. Pumunta kaming parking lot tapos sumakay na ko sa kotse niya. Nagpark si
ya sa may harap ng McDo. Akala ko kakain siya tapos dumirecho lang siya sa may l
oob. Sinundan ko naman siya. Pare, san ka ba pupunta ha?
Tapos biglang tumigil kami sa may isang shop. Flower Shop?!
Stephen: Ano kaya magandang bilhin?
Teka.. teka.. Bibili ka?
Stephen: Malamang.. Ano ka ba?
Aba.. May pinopormahan ka ba ngayon?
Stephen: Tol.. this time tinamaan na ko..
Mukha nga.. hindi mo nga binibilhan ng bulaklak yung dalawa mong naging girlfrien
d eh..
Stephen: Iba to pare..
Sige na.. Sabi mo eh..
Pagkatapos niyang makapili, saka kami nagmeryenda at tumambay saglit sa may McDo
.
Stephen: Halika na..
Tumingin ako sa watch ko. Teka, ang aga pa ah. Eh parehas kaming 11:30 pa ang ne
xt class eh 9:30 pa lang halos.
Ang aga pa ah..
Stephen: Bibigay ko na sa kanya to..
Sumunod na lang ako sa kanya sa kotse tapos nagpark siya uli sa may parking lot.
Nagpunta kami dun sa may likod ng library.
Dito pa talaga kailangang magkita ah..
Umupo kami dun sa mga benches dun. Ang tagal ha. Sino kaya yung babaeng sinasabi
ni Stephen?
Stephen: Ayan na siya..
Lumingon ako. Hinahanap ko kung sino yung sinasabi niya. Tapos biglang may kumal
abit sa akin. Nagulat pa ko. Si Alex lang pala.
Alex: Uy.. Sino hinahanap mo diyan ah?
Uy.. Yung babaeng sinasabi ni Stephen..
Alex: Aaah..
"Asan na ba yun?"
Tapos kinalabit ako ni Stephen.
Stephen: Kausap mo na tsong..
"Ha?!" Si Alex?
Chapter 32:
"Teka.. You mean.. Ikaw.." Tinuro ko si Stephen. "At ikaw?" Tinuro ko si Alex.
Tapos nagkatinginan si Alex saka Stephen. Ngumiti sila. Tapos biglang tumawa. So
brang tawa talaga.
"May nakakatawa ba dun sa sinabi ko?"
Alex: "Sabi ko na nga ba yun ang iisipin mo eh.. Ano ba sinabi mo?" Tingin kay S
tephen.
Stephen: "Pare.. may tama na ata ako.." With facial expression pa.
"Pinagloloko niyo ba ko?"
Stephen: "Halika nga.." Tapos umupo mo kami dun sa may table dun.
"Paki-explain nga ang mga pangyayari.."
Stephen: "Ganito kasi yun.. Kinausap ko si Alex na kausapin ka.."
"Ano?!"
Stephen: "Kasi naman no.. Tol, bestfriend mo ko pero halos di mo naman ako sina
sabihan ng mga sikreto mo.. Kung di dahil kay Alex di ko malalaman yung tungkol
sa naging syota ng utol mo.. Gusto ko na nga magtampo sayo eh.."
"Teka.. Ano?"
Stephen: "Saka gusto ko na rin iconfirm kung may gusto ka nga kay Larisse?"
"Pano siya napasok dito?"
Stephen: "Ano ka ba.. Kahit papaano naman napapansin ko yung mga tingin mo sa ka
nya no.. Saka natatandaan mo yung isang beses na bumaba yung isang babae sa kots
e tapos nakatitig ka sa kanya? Namukhaan ko na si Larisse yun nung App's orienta
tion.."
Kaya pala parang sinabi agad ni Alex na may gusto ako kay Larisse si Stephen pal
a nagsabi sa kanya.
"So para san yung flowers.."
Tumingin si Stephen kay Alex. Tapos ngumiti si Alex.
Alex: "Basta.."
"Ha?"
Stephen: "O ano na.. ligawan mo na ha.."
"Pero.."
Stephen: "Tol.. Wala ng pero-pero.."
Mga 11:00 naghiwa-hiwalay na kaming tatlo. Pumunta kami sa kanya-kanyang class n
amin.
Ang tagal kaming dinismiss dun sa 1:00 class ko. Akala ko nga malelate na ko sa
next class ko eh. Pagdating ko sa room, halos kasabay ko lang pumasok yung prof.
ko. Sa sobrang pagmamadali ko, nadulas ako papasok sa room. Bad trip talaga. Eh
nakalimutan ko palang isara yung backpack ko kaya nahulog yung maga gamit ko. H
inablot ko na lang yung mga makita ko. Buti na lang nasa bandang harap si Alex k
aya tinulungan niya ko magpulot.
Discussion lang ulit kami. Napatingin ako kay Alex. Naalala ko bigla yung flower
s na binigay ni Stephen. Wala naman sa kanya. San kaya napunta yun? Nahiya sigur
o magdala ng bulaklak sa campus. Maya-maya dinismiss na kami. Pumunta agad akong
tambayan. Nandun si Leila at Jeffrey.
Leila: "Uy.. Kayo pala nina Stephen saka Larisse mag-aayos ng outreach?"
"Oo nga raw.."
Jeffrey: "May nakita na kayo?"
"May mga pinagpipilian pa kaming mga lugar.."
Leila: "Ayan na pala si Larisse o.."
Lumingon ako. Nagulat ako. Bat ganun?!
Jeffrey: "Wow.. May flowers.. Hanep.."
Larisse: "Oo nga eh.. Nagulat ako.. May isang bata kanina.. Iniabot sa akin to..
"
Leila: "Ang sweet naman.."
Jeffrey: "Kanino kaya galing? Tignan mo may card o.." Sabay turo.
Kinabahan ako. Kinuha ni Larisse yung card. Di ko napigilan yung sarili ko. Kinu
ha ko sa kanya bago pa niya mabasa.
Larisse: "Uh.. Toph?"
"Ah.. Eh.. Beautiful flowers for a beautiful lady.. From.. Romeo??" Tapos binali
k ko yung card sa kanya.
Larisse: "Romeo.. Ano yun real name niya kaya.."
Naku po. Kilala ko na kung sinong may pakana nito. Yung mga yun talaga. Aatakihi
n ako sa puso ng di oras eh.
May pa-Romeo.. Romeo.. pang nalalaman..
Chapter 33:
Pagdating ko sa bahay tinext ko agad si Stephen. Tong mga to talaga.
To: Stephen
Hoy! Ano na nmang gnawa nyo at pnbgay nyo kay Larisse yng flowers?
Tapos sinend ko na sa kanya. Maya-maya nagreply naman agad.
From: Stephen
Ha? Anong Flowers?
Aba. Kunyari pa to ah.
To: Stephen
Pg d ka umamin, tatawagan ko si Vina. Patay k dun.
Si Vina yung girlfriend ni Stephen dati.
Nagreply naman agad.
From: Stephen
So nagustuhan niya ba yung flowers? hehe.
Sabi ko na nga ba eh. Yung mga yun talaga.
Umakyat na ako sa kwarto ko. Inayos ko na yung mga gamit ko. Sira na pala yung z
ipper nung bag ko kaya di masarado ng maayos eh.
"Haay.." Naalala ko na naman si Larisse. Isusulat ko nga yung mga nangyari ngayo
n. Hinanap ko yung blue na notebook ko sa desk ko. Wala naman. "Nasan na yun?!"
Bumaba ako. Tinanong ko si Ate Tess. "Ate Nakita mo ba yung blue na notebook ko
sa taas?"
Ate Tess: "Hindi eh.. Di ako nakapaglinis ngayon diyan.."
"San na kaya napunta yun.." Kinabahan ako bigla. Dinala ko ba siya sa school? Hi
ndi ko na kasi matandaan. Nagmamadali na kasi ako. Pano kung nadala ko nga? Hina
lungkat ko na naman yung gamit ko sa bag ko. Pero walang blue na notebook.
"Sa bagay.. wala namang nakasulat na pangalan dun.."
Humiga ako sa kama. "Kaso sayang.. sayang yung mga naisulat ko.." Maya-maya naka
tulog na ako.
Late na ako nagising. Mga 7:00 na ata. Wala na sina Mama saka Papa. Nagbreakfast
ako mag-isa. Naligo at nag-ayos tapos direcho school na. As usual, direrecho na
naman ang class ko kaya heavy breakfast ang kinain ko.
Sumakit pa ang ulo ko pagkatapos ng Math ko. "Grabe yun ah.." Nag-exam kasi kami
, first exam pa man din. Halos mga 15 items ata yun pero worth 65 points all in
all. Sana naman ayos yung grade ko dun.
Mga 3:30 natapos yung last class ko. Nagdadalawang-isip pa ako kung dadaan akong
tambayan. Pero in the end, dumaan na rin ako. Naabutan ko lang na kapwa ako app
licant din, sina Leila sak Larisse. Wow. Ganda naman ng araw ko.
"Uy.." Bati ko.
Tinignan lang nila akong dalawa tapos bumalik sa ginagawa nila. May binabasa ata
sila. Ayoko namang makiosyoso baka kung ano pang sabihin nila.
Leila: "Ang sweet.. Siguro yan din yung nagbigay sayo ng flowers.."
Pagkarinig ko palang nun. Kinabahan na naman ako. Ano na naman to?!
Biglang dumating si Stephen. Hinila ko papalayo.
"Ano na namang ginagawa niyo?"
Stephen: "Ha?"
"Di nga?"
Stephen: "Wala.. Wala akong alam diyan.."
Lumapit kami ulit kina Larisse.
Stephen: "Ano yan.." Sabay turo dun sa binabasa nila.
Leila: "Parang personalized card para kay Larisse.."
Tapos binasa niya.
"The first time I saw you.. Your smile made my heart beat faster as it could.. E
ach day, Each night you never left in my mind, my sight.. and in my heart.."
Stephen: "Okay ah.."
Tapos biglang bumulong sa akin si Stephen.
Stephen: "Hindi ako gumagawa niyan.."
"Alam ko.."
Galing yun sa notebook ko eh..
Chapter 34:
Mga ilang oras din akong nag-stay dun sa tambayan. Nagpasign ako dun sa mga memb
ers na nandun. Mga 5:30 ata ako umalis at nagpaalam umuwi.
"Sige.. mauna na ako.."
Stephen: "Sige.. pare.. oo nga pala.. kailangan natin titignan yung mga tinawaga
n nating lugar para sa outreach?"
"Ah. Kayo.." Tinignan namin si Larisse.
Larisse: "Kayo bahala.."
Stephen: "Gusto niyo bukas ng Wednesday para matapos na.."
"Okay.."
Larisse: "Fine.."
Nagpaalam na ko sa kanila tapos sumakay ng jeep papuntang sakayan ng MRT at dire
cho uwi na.
Pagdating ko sa bahay, nagpalit ako ng pambahay agad at humiga sa kama. Nagulat
ako nang may napansin akong short brown envelope na nakatape pa sa may desk ko.
Kinuha ko tapos binuksan ko. Aba.
Yung blue notebook ko! May note pang nakasulat.
"Ang buhay parang pagsakay sa bisekleta.. Minsan natatakot kang sumakay sa una..
Kasi baka mahulog ka, baka masugatan ka.. Kapag nakasakay ka na, may aalalay sa
yo at biglang tutulak ng napakalakas para umandar ka lang.. Kapag tinulak ka, ma
lamang magagalit ka sa una.. Pero di mo mamamalayan.. kaya mo na pala mag-isa.."
"Hmm.. kanino naman galing to?" Sinilip ko ulit kung may nakasulat dun sa notebo
ok ko. Kung may pangalan man o ano pero wala eh. Sakto biglang pumasok si Ate Te
ss sa kwarto ko.
Ate Tess: "Iho.. Mga pantalon mo o.. Kakaplantsa ko kanina.."
"Sige po.. Pakilapag na lang po sa kama.."
Ate Tess: "Okay.."
"Uh.. Kanino po pala galing to.." Sabay pakita ko nung envelope.
Ate Tess: "Ay.. hindi ko lang alam.."
Nagtaka naman ako. Pano naman mapupunta sa desk ko to? Kinagabihan, kumain kami
ng dinner nina Mama't Papa.
"Ay.. Bukas po pala may lakad ako.. May aasikasuhin po ko para sa inaayos naming
outreach.."
Mama: "Ganun ba? San ba kayo pupunta?"
"Sa may bandang Quezon City lang po muna kami titingin.."
Marielle: "Ah.. Kuya.. Nakita mo na ba yung pinatong ko sa desk mo?"
"Ha? Sayo galing yun?"
Marielle: "Pinabigay lang sa akin ni TJ yun eh.."
"Si TJ?"
Tapos naalala ko bigla. Ah. Siya pala kumuha.
Si Alex.
Kinabukasan, mga 9:00 ako nagpuntang school. Sabi nina Larisse sa may harap ng l
ibrary kami magkita-kita. Makikisabay na lang kami kay Stephen para iisang sasak
yan na lang yung gamit namin. Pagdating ko dun, nandun na nakaupo si Larisse.
"Uy.. si Stephen?"
Larisse: "Wala pa eh..
"Uhmm.. Kanina ka pa?"
Nakakahiya. Siya pa nauna sa amin.
Larisse: "Hindi naman.. Kanikanina lang din.."
Tinignan ko yung relo ko. 9:45 na halos. Sa bagay, ang usapan naman namin is 10:
00 am.
Biglang nagvibrate yung phone ko..
1 message received
Opening..
From: Stephen
tol, cencia d ako mkkapunta, yaw ako pygan ni mama. sama ng pakrmdam ko.. taas l
agnat ko.
Te-teka.. Pano na to?!
Chapter 35:
Hinga ng malalim. Magsasalita sana ko.. Kaso naunahan niya ko..
Larisse: "Naku.. nagtext si Stephen.. May sakit daw siya.."
Pag wala talagang sakit si Stephen, patay sa akin yun.
"Oo nga eh.. Pano yan?"
Larisse: "Hmm.. okay lang naman sa akin magcommute eh.."
"Sige, punta na tayo sa may sakayan.. Isang sakay lang naman papunta dun tapos t
ricycle ata.. Yun yung sabi ng tumawag ako.."
Larisse: "Tara.."
Naglakad kami papuntang sakayan. Mahaba-haba rin yung pila. Nung dumating na yun
g taga-kulekta ng bayad, binigay ko na yung 20 pesos. "Manong dalawa ho." Tapos
napatingin sa akin si Larisse.
Larisse: "Naku.. Nakakahiya.. Ako na lang magbabayad sa tricycle mamaya.."
"Okay lang yun.. Sisingilin ko naman si Stephen kasi siya dapat transpo di ba?"
sabay tawa siya. Sisingilin ko talaga yung Stephen na yun. Naku po.
Sumakay na kami ng jeep. Tapos bumaba dun sa may mga tricycle. "Kuya dun po sa m
ay Children's Paradise." Yun yun pupuntahan naming orphanage. Titignan naman kun
g pwede kami dun mag-organize ng outreach.
Binaba kami dun sa may kanto. Medyo masikip na yung daan papunta dun kaya di na
kasya yung tricycle. Inunahan ko na magbayad si Larisse. Nakakahiya naman kung s
iya pagbabayarin ko. Sabi nung driver, direchuhin lang namin yung daan. Naglakad
-lakad kami nang biglang..
AAARFF.. AARF. ARF..
Larisse: "Toph.."
Napatigil kaming dalawa. Nagulat ako biglang humawak si Larisse sa sleeves ng sh
irt ko. Nagtawag pa ng backup. Biglang may lumabas pang isang aso. Lumakas tuloy
yung tahol nila.
"Huwag ka tatakbo.."
Dalawang kamay ni Larisse na yung nakahawak sa left arm ko, di na sa shirt ko. A
ng higpit nga nung hawak niya eh. Rinig na rinig ko na yung paghinga niya eh. Ta
kot na takot siya.
Larisse: "Ta-takot ako sa a-aso.."
"Di naman siguro tayo kakagatin niyan.. Dahan-dahan lang tayo maglalakad.."
Dahan-dahan kaming naglakad kaso palakas ng palakas yung tahol nila. Naramdaman
ko na lang biglang bumitaw sa pagkakahawak sa akin si Larisse.
Tumakbo siya!
"Larisse!!"
Hinabol tuloy siya ng aso. Napatakbo tuloy ako para habulin sila. Biglang lumaba
s yung isang lalaki dun sa isang gate. "Blackie.. Brownie.." Tapos tumakbo papas
ok yung mga aso dun sa gate. "Pasensiya na.." Sinarado niya yung gate. Lumingon
ako.
"Nasan na siya.." Pagtingin ko sa kaliwa nandun siya.
Hala. Tumakbo agad ako para puntahan siya.
"Anong nangyari.."
Larisse: "Toph, ang sakit.." sabay turo niya dun sa paa niya. "Natapilok ako nun
g tumakbo ako eh.."
Kinarga ko siya. "Pano yan?" Pagtingin ko dun sa dulo ng kalsada may naka paskil
na CHILDREN'S PARADISE, "Dito lang pala.." Pumunta kami dun sa may gate. "Tao p
o?" Tapos maya-maya may lumabas na babae. "Nandiyan po ba si Ms. Vergel?" sabi k
o. "Ako nga.. Sino sila?"
"Kami po yung tumawag nung isang araw.."
Ms. Vergel: "Ganun ba? Pasok kayo.. Dali.. Teka, anong nangyari?"
"Natapilok po siya kasi hinabol kami ng aso.."
Pinaupo kami dun sa sofa nila sa loob.
"I-stretch mo nga yung kaliwang paa mo.." Nilagay ko yung paa niya sa lap ko at
dahan-dahan kong inikot.
Larisse: "A-aray.. ang sakit talaga.."
"Pasensiya na ah.."
Larisse: "Ano ka ba.. wala ka namang kasalanan eh.."
Inikot-ikot ko yung paa niya ng mga ilang minuto din. "Okay na?"
Larisse: "Medyo okay na.."
Tapos maya-maya minasahe ko ng konti. Bigla naman akong tinadyakan!
"O Bakit? Okay ka lang?"
Larisse: "Ano kasi.. may.. may ano ako sa talampakan.."
"Ha? May kiliti ka?" Tapos napangiti ako.
Larisse: "Bakit? Ang yabang mo ah.. Bat ikaw wala kang kiliti?"
"Wala naman akong sinasabi ah.." Tapos nakangiti pa rin ako.
Bigla niyang binaba yung paa niya tapos nilapitan ako. Kiniliti ba naman ako sa
bewang.
"Wala akong kiliti.."
Larisse: "Ah ganun ah.."
Tapos nilagay niya yung kamay niya sa leeg ko.
"Larisse..Larisse!! Wag diyan.."
Ms. Vergel: "Juice o.."
Umayos kaming dalawa nung dumating si Ms. Vergel.
Ms. Vergel: "Teka, kunin ko lang yung planner ko kung kailan kayo pwede dumalaw
dito para sa outreach niyo.."
Umalis siya tapos. Naiwan kaming dalawa dun. Tumingin ako sa kanya.
"Sino kaya may kiliti sa paa.."
Larisse: "Ang kapal mo ah.." Tapos tumawa siya. Tumingin siya sa akin.
Larisse: "Thank you ah.. Buti na lang kasama kita.."
Ngumiti ako.
"Same here..."
Chapter 36:
Stephen: Pare, grabe ka naman.. may sakit talaga ako kahapon.. Sabi ko na nga ba
yun.. iisipin mo.. Pero may sakit talaga ako..
Oo na..
Stephen: Nakuha niyo ba yun listahan ng dates?
Binigay kahapon.. Na kay Larisse yung list.. Bibigay na ata niya kay Hannah..
Stephen: Ganun ba..
Naglakad kami papuntang canteen para maglunch. Nilapag namin yung gamit sa isa s
a mga table.
Stephen: So kailan mo naman balak sabihin na ikaw si Romeo..
Sus.. Kayo kasi eh..
Stephen: Bakit? Di mo ba nagustuhan yung ginawa namin ni Alex.. Pero one time lan
g yun, ikaw na bahala sa next move..
Ewan ko sa inyo...
Stephen: Sa bagay, yan ang malaking tanong, kailan ang next move? Next year? Next
millenium?
O.A mo.. Bumili ka na nga ng pagkain mo..
Stephen: Okay.. Ikaw?
Uh.. Labas lang ako saglit.. May kukunin lang ako.. Balik agad ako..
Pagkatapos naming maglunch, naghiwalay na kami at dumirecho sa kanya-kanyang cla
ss. Nakuha ko na yung results ng first exam ko sa Math. Ang taas ko!! Third to t
he highest ako sa class. Buti naman dahil napiga yung utak ko nung time na yun a
h.
Pagdating ko naman sa SocSci1 class ko, nandun sila Alex pati sina Emm, nag-uusa
p.
Emm: Toph!
Lumapit ako sa kanila. Mukhang tungkol sa project ito ah.
Mara: Kailangan na natin simulan yung project na paunti-unti..
Trina: Bale partner-partner na lang.. Kami ni Rex.. Si Mara saka Emm tapos kayong
dalawa ni Alex..
Hmm. Okay..
Emm: Kayo bahala kung sino iinterviewihin niyo ah.. Yun kasi yung part niyo eh..
Interview people.. may videocam ba kayo?
Ako meron.. ako na magdala..
Alex: Ikaw.. kailan mo gusto magsimula?
Next week siguro?
Alex: Sige ba..
Maya-maya dumating na ulit si Maam J. Nag-games kami ngayon ah. Kaso talo kami na
nalo yung isang group. Muntik na sana kami manalo. After kami dinissmiss, pumunt
a na akong tambayan.
Pagdating ko, may hawak-hawak na maliit na teddy bear si Larisse saka card. Nand
un na rin si Leila saka Stephen.
Leila: Ang cute talaga nung bear.. sino kaya yang mystery guy mo ah?
Larisse: Di ko alam.. Di ko talaga alam.. Pinabigay na naman ulit sa akin kanina
eh..
Leila: 20 reasons why you make my heart beat so fast.. basa niya dun sa card. Numbe
r 20: You make my world stop whenever I see you.. Even when you just go down fro
m your car Or walk towards your room.. Teka.. Nasan na yung iba? Tinignan niya y
ung likod. 19 more teddy bears left til we meet..
Larisse: Sino kaya siya? Nameet ko na kaya siya before?
Nagulat ako bigla akong hinila ni Stephen palabas.
Stephen: Pare, ano ka ba!!
Ba-Bakit?
Stephen: Hindi ako yung nagbigay nun.. Patay.. May karibal ka na! Gumawa ka ng pa
raan..
Stephen..
Stephen: Babagal-bagal ka.. Pano yan.. Mamaya niyan
Pare.. HOY!
Stephen: Ano?
Ako yung nagpabigay nun..
Chapter 37:
Mga 6:30 ako nakarating sa bahay. Tawang-tawa naman ako sa reaksyon ni Stephen.
Hindi siya nakapagsalita nung sinabi ko na ako yung nagpabigay nun. Hindi niya s
iguro naalala na nung lunch time, umalis ako saglit. Dun ko pinabigay dun sa nak
ilala kong bata, pinabigay ko dun sa may classroom niya, malapit sa canteen. Chi
neck ko kasi yung schedule niya.
Binili ko yung bear kahapon ng hapon. Ang tagal ko pinag-isipan kung bibilhin ko
ba o hinde. Nung gabi, kabado ako kung ibibigay ko na ba sa kanya o hinde. Nais
ip ko ipabigay muna sa kanya.
Nagbihis ako at naligo. Sumabay akong magdinner kasama ang pamilya ko.
Mama: Oo nga pala.. Sa Saturday, may lakad tayo ah..
Marielle: Tayo? Saan naman..
Papa: Highschool reunion namin eh..
Marielle: Naku.. Kailangan sumama ba kami? Puro matatanda na nandun.. I mean puro
mga ka-age niyo po pala..
Mama: Ganun? Di pwede kasama yung family dapat eh.. Whole Day Affair siya..
San ba?
Papa: Sa Tagaytay kaya dapat maaga kayo gumising ah..
Di ko lang sigurado ah..
Papa: Kasama sina Bert pati yung mga anak niya..
Marielle: Si TJ?
Aba.. Sasama pala ko..
Tumawa sina Mama saka Papa.
Kinabukasan, medyo na-late ako nagising. Kaya nagmadali akong mag-ayos para pumu
ntang school. Mga 10 mins na lang bago mag-time nung nakarating akong school. Tu
matakbo na talaga ako papuntang classroom ko nung nakita ko bigla si Larisse. Na
patigil tuloy ako.
Uy.. Ang dami mong dala?
Biro mo may hawak siyang dalawang paper bag sa kaliwa. Isang 1/4 illustration bo
ard sa kanang kamay.
Larisse: Ah.. Para sa next class ko..
Tulungan na kita..
Larisse: Okay lang ako.. Saka malelate ka na..
Saglit lang naman eh.. San ba next class mo?
Larisse: Sa Rm. 207
Tumingin ako sa relo ko. May five minutes pa ko.
Uh.. Samahan na kita..
Hinatid ko siya hanggang sa room niya.
Larisse: Salamat ah..
Binigay ko na yung mga gamit niya.
O-Okay lang yun..
Pagkatapos kumaripas na ako ng takbo papuntang first class ko.
Dahil Biyernes, dire-direcho yung class ko. Naghihintay ako sa prof. ko para sa
11:30 class ko. Nakatingin ako sa kawalan nang biglang may kumalabit sa akin.
Uy!! Ano ginagawa mo dito?
Larisse: Wala.. Nakita ko kasi sched mo sa directory.. Dire-direcho pala class mo
ah..
Tapos nagulat ako nung may nilapag siyang iced tea saka cheeseburger sa desk cha
ir ko.
Naku.. Nakakahiya..
Larisse: Okay lang yun no.. Sige mauna na ko.. Kain ka na..
Tapos lumabas na siya sa pinto.
Wait..
Lumingon siya.
Thanks..
Ngumiti siya sa akin.
Youre welcome..
Chapter 38:
Marielle: Kuya.. KUYA!!
Nagulat naman ako dun sa boses ng kapatid ko. Nagising tuloy ako ng di oras. Bad
trip talaga pag tumitili yun. Ang sakit sa tenga.
Bakit.. antok pa ko..
Marielle: Antok ka diyan.. Umayos ka dali.. Di ba pupunta tayo ngayon sa Tagaytay
?
Nagulat ako biglang hinili niya yung paa ko.
Oo na babagon na..
Bumangon ako at inayos yung kama. Naligo ako at nagdamit. Kinuha ko yung backpac
k ko tapos kumuha ako ng extra shirt. Kinuha ko rin yung CD player ko in case wa
la na namang magawa dun, magsa-soundtrip na lang ako.
Sumunod na ako pababa. Tapos sumakay ng kotse. Mga 4 am na kami umalis ng bahay.
Natulog nga uli ako sa loob ng kotse eh.
Naramdaman ko na lang na hinila ni Marielle yung t-shirt ko.
Marielle: Kuya.. Dito na tayo..
Pagdating namin dun, marami-rami na ring tao. Sa Picnic grove sa Tagaytay yung l
ocation nung reunion nina Papa eh. Binaba na namin yung mga gamit namin. Dinala
namin dun sa isang cottage dun.
Haay ang sarap dito ah.. Hindi masyado mainit.. Mahangin pa..
Marielle: Oo nga..
Lumapit ako kay Marielle tapos inakbayan ko siya.
Halika, tol.. Pasyal tayo.. Ma.. Pa.. Libot lang kami..
Marielle: Ang bigat ng kamay mo..
Bakit.. Para isipin nila.. bf mo ko.. Para walang lalapit sayo..
Marielle: Ganun?
Naglibot-libot kami dun. Maganda yung lugar. Alam ko nagpunta na kami dito dati
kasama yung mga pinsan namin pero matagal na kasi yun eh.
MARIELLE!
Paglingon naming dalawa..
Marielle: Si TJ o..
Tender Juicy..
Marielle: Kuya naman eh..
Nakita namin, pababa yung family niya. Lumapit sila sa amin.
Tito Bert: San Papa mo?
Dun na po sila sa mga cottages.. Tapos tinuro ko kung saan.
Tito Bert: Sige, punta na kami dun..
Sumunod sina TJ pati Tita Marisse, yung asawa ni Tito Bert.
Nagulat ako biglang may umakap sa akin.
Miguel..
Alex: Nandito rin pala kayo..
Pagtingin ko si Alex pala.
Uy.. Pinasama ako ni Mama at Papa eh..
Alex: Ako rin eh.. Sabi ni Tito Bert.. Sumama ko.. Kasi may lakad yung Tita ko ta
pos wala pa parents ko..
Marielle: Kuya, dun tayo o.. sabay turo dun sa mga kabayo.
Bakit marunong ka ba sumakay niyan ah..
Marielle: Kaya nga itatry eh.. Dali.. Sama rin kayo..
Alex: Sige ba..
Pumunta kami dun sa mga kabayo. Nagtanong ako dun kung magkano. Bale tatlo kasi
kami plus si Miguel, mapapamahal pa kung may mag-aalay.
O ano, kaya niyo ba mag-isa?
Marielle: Hmm.. I think so..
Alex: Na-try ko naman na siya dati eh..
Pumili na kami ng 3 kabayo. Tig-isa sina Alex saka Marielle. Ako naman saka Migu
el ang magkasama. Mga 30 minutes din kaming nag-horsebackriding. Gustung-gusto n
ga ni Miguel habang nakasakay siya sa kabayo eh lalo na pagbinibilisan ko yung p
agtakbo.
Nauna na kaming bumaba ni Miguel mula dun sa kabayo. Hinintay namin matapos sina
Marielle saka Alex. Nilapitan ko si Marielle at inalalayan pababa. Pagkatapos n
ilapitan ko rin si Alex, iniabot ko yung kamay ko sa kanya.
Alex: Okay lang ako.. Kaya ko..
Ano ka ba.. Baka mahulog ka..
Alex: Sus.. kaya ko.. Para yuuuuuuuun..
*BLAG*
Aray..
Naramdaman ko yung sakit nung pagtama nung likod ko sa lupa. Buti na lang lupa,
hindi semento.
Nasaktan ka ba?
Alex: Sorry..
Naout of balance si Alex pagbaba niya. Ang tigas kasi ng ulo eh. Buti na lang hu
mawak siya sa balikat ko kaso parehas naman kaming nahulog.
Tumayo siya bigla.
Okay ka lang? Bat namumula ka?
Alex: Uh.. Ano.. Wala..
Biglang lumapit sa amin si Marielle. Nagsalubong yung kilay niya.
Marielle: Uhmm.. Tinatawag na ata tayo..
Tara na..
Alex: Uh.. Sige.. May babalikan lang ako sa kotse.. Halika Miguel..
Tapos bumalik sila dun sa may parking lot.
Marielle: Uh.. Anong nangyari dun kanina?
Bakit? Anong ibig mong sabihin?
Marielle: Kuya JC?! She was on top of you.. Akala ko nga magkikiss pa kayo parang
sa mga movie.. Tapos tumawa siya.
Nanlaki yung mata ko.
Ano?!
Chapter 39:
Marielle: Ha? You mean di mo man lang napansin?
Hinde nga? Ganun ba talaga itsura kanina?
Marielle: Tsk.. Tsk.. Halika na nga..
Bumalik na kami dun sa may cottage. Ang ganda ng view mula dun. Kitang-kita mo
yung Taal Volcano.
Papa: Halika punta tayo dun.. May mga activities daw..
Sabay-sabay kaming pumuntang pamilya. Mukhang merong ngang program. Nagkaroon ng
mga games. Unang game, sack race. Dahil ang labanan ay per family at tig-4 ang
members. Sakto lang kami. Ako yung last sa aming apat.
Bilisan mo, Ma.. Dali.. Para mauna tayo!!
Mama: Eto na.. Bilis..
Nilagay ko agad yung mga paa ko sa sako. Talon dali. Talon! Ang hirap tumalon ah
.
Marielle: KUYA!! Ang bagal mo ah.. Bilis baka maunahan ka!!
E-Eto na nga.. tumatalon na!
Ayun. Nanalo kami sa sack race. Kakapagod. Yung ibang games naman, talo na kami.
Paano ba naman yun egg race? Hindi pa nga nakakalayo si Marielle, nahulog na ni
ya yung itlog. Basag tuloy. Tsk.. Tsk..
Nung tanghalian, kumain na kami. Ang sarap ng pagkain. Ihaw-ihaw kasi kaya may b
arbeque at kung anu-ano pa. After lunch, nagpa-bingo sila.
Marielle: Kuya.. pasyal ulit tayo..
Sige.. Mukhang di ako mananalo dito eh..
Marielle: Ma, pasyal lang kami..
Mama: Sige.. Ingat kayo ah.. Balik kayo agad maya..
Naglakad-lakad kami hanggang sa napadpad kami dun sa may skate park.
Marielle: Kuya.. Dali.. skate tayo..
Kaw na lang.. Di ako marunong..
Tsk.. Tsk.. Ano ba yan.. Di marunong?
Paglingon ko andun sina TJ saka Alex pati Miguel nag-seskate na.
Marielle: Uy.. Dito pala kayo..
Alex: Mag-skate na rin kayo.. Aba talo pa kayo ni Miguel o..
Marielle: Oo nga naman Kuya JC..
Oo na.. sige na..
Kumuha kami ni Marielle at nagrent ng roller skates. Sinusuot ko yung skates ko
pagtingin ko biglang nawala si Marielle. Paglingon ko, kasama na niya si Tender
Juicy na nag-seskate.
Aba..
Sinubukan kong tumayo habang suot yung skates.
Ano ba naman to..
Humawak ako dun sa may mga railings sa gilid at naglakad-lakad. Biglang may nari
nig akong tumawa.
Alex: Ano ba yan.. Toph..
Miguel: Kuya.. skate tayo..
Oo na.. di na ako marunong..
Alex: Halika ka na nga..
Tapos inabot niya yung kamay niya sa akin. Nagdalawang-isp ako pero kinuha ko na
rin.
Alex: Miguel, hawakan mo yung isang kamay niya.. Miguel?
Mukhang nag-solo na yung pinsan mo ah..
Alex: Mukha nga.. Mahilig yan mag-skate eh..
Dapat pala nag-aral din akong mag-ganito nung bata..
Alex: Okay lang yan.. Dahan-dahanin mo.. Madali lang yan pag natuto kang magbalan
ce..
Ang hirap ah.. Nadudulas kasi ako. Pakiramdam ko matutumba ko.
Inalalayan niya akong mag-skate ng mabagal. Paunti-unti lang yung pag-galaw nami
n.
Alex: Kaya mo yan.. Bitawan na kita ah..
Dahan-dahan niyang binitawan yung kamay ko. Medyo makakapagbalance na ako kaso..
Te-Teka.. A-Alex.. Waaaitt!
Hinila ko yung kamay ni Alex. Parehas tuloy kaming nag-slide at..
*BLAG*
Alex: Ouch.. sakit nun ah..
Sensiya.. nahila kita.. ang sakit nga..
Bigla siyang tumawa. Pati ako natawa rin eh. Mukha kaming ewan dun. Napaupo kami
ng di oras.
Alex: Talo ka pa nila o.. sabay turo dun sa mga bata..
Oo nga eh..
Tapos tumayo siya. Iniabot niya yung kamay niya.
Alex: Tara.. Try and try untill you.. buy..
Buy?
Alex: Malamang may kapalit to.. Libre mo kong pagkain pagkatapos..
Ganun.. May bayad ang tutorial?
Alex: Aba.. Oo naman..
Sabay tawa siya.
Sinubukan ko ulit magskate. Dahan-dahan muna. Binitawan ulit niya ko. Pero this
time..
Pano ba yan.. Yakang-yaka ko na..
Alex: Aba.. Sige na.. Magaling na yung estudyante ko..
Ngumiti ako.
Magaling yung teacher ko eh..
Chapter 40:
Lunes na naman. Nagpuyat na naman ako. Pano ba naman.. Eh 2nd exam na namin sa M
ath. Sasakit na naman ang ulo ko nito.
Stephen: Parang ngarag ka pare ah..
Oo nga eh..
Umupo kami dun sa isa sa mga benches dun. Dala-dala yung pagkain namin. Walang m
aupuan sa canteen. Jampacked.
O bat may dala ka niyan?
Stephen: Eto? Sabay turo sa gitara. May presentation kami mamaya eh.. Ako tutugtog.
.
Ah..
Stephen: Bat di ka na pala masyado natugtog?
Hinde na eh.. Nakakapaggitara lang naman ako nung highschool pag hinihiram ko yun
g gitara nina Adrian..
Stephen: Eh di ba may gitara naman kayo sa bahay..
Ayokong galawin yun.. Kay.. Kay.. Kuya Lester yun eh..
Natahimik si Stephen.
Stephen: Uh.. Kailan pala second exam niyo sa Math? Bukas na sa amin eh..
Kami nga.. ngayon na eh.. Tol.. sandali lang ah.. May pupuntahan lang ako..
Pagkatapos maglunch, pumunta na akong Math Building. Exam na naman. 20 items nam
an ngayon tapos worth 75 points. Akala ko kukulangin ako sa oras sa pagsagot per
o natapos ko naman.
Pagdating ko sa Soc Sci 1 class ko, nagulat ako nandun na yung prof ko. Tumingin
agad ako sa watch ko.
2:15 pa lang ah..
Pumasok ako. Konti pa lang naman yung tao sa loob. Tapos nagsasalita yung prof.
ko
Maam J: Kung gusto niyo lang naman.. extra credit..
Umupo ako sa upuan tapos tinanong ko si Emm.
Ano daw?
Emm: Sa Wednesday daw, nagtatanong siya kung sino gusto sumama.. may pupunta daw
kasi ditong mga matatanda.. Yung galing sa Home for the Aged.. Kilala ata ni Maam
yung org na naghahandle nun kaya nag-iinvite siya..
Nagulat ako nagtaas ng kamay si Alex.
Alex: Ano bang gagawin Maam?
Maam J: I-eentertain lang naman natin.. Part din yun ng human and social interacti
on di ba? Dinuscass ko na yun di ba? Tapos tumawa siya.
Emm: What time po ba?
Maam J: Mga Hapon.. Basta punta na lang kayo kung may time kayo.. Diyan lang naman
sa likod ng canteen.. Maluwag kasi dun..
Hapon? Nagyaya sina Tristan mag-basketball sa park. Hmm.. Bahala na.
Nag-start na ulit ng discussion si Maam. Maaga kami dinismiss mga 3:30 tapos na k
ami. Palabas na ako ng pinto nang narinig kong tinawag yung pangalan ko.
Uy.. Bakit?
Alex: Kailan pala tayo magstart kumuha ng video.. Kahit paunti-unti lang..
Hmm.. Sa Wednesday?
Alex: Kasi baka pupunta ako dun sa sinasabi ni Maam eh..
Ganun ba.. Kahit sa umaga lang..
Alex: Uhmm.. Okay.. Txt na lang kita.. Ano ba number mo?
Binigay ko yung number ko tapos nagpaalam na kami sa isat-isa. Dumaan na ulet ako
ng tambayan. Wala pa akong kasamang co-applicant. Nagpasign ako dun sa mga membe
rs na nandun saka nakipag-usap na rin ako. Nagulat ako biglang may kumalabit sa
akin.
Stephen: Marami ka na napa-sign ah..
Medyo..
Stephen: Kanina ka pa? San yung iba?
Wala pa nga yung iba eh..
Maya-maya dumating na si Larisse kasama si Jeffrey. Bitbit ni Jeffrey yung mga g
amit ni Larisse. Ewan ko ba. Parang sumama yung pakiramdam ko.
Stephen: Uy..
Jeffrey: Tignan niyo may nagbigay na naman kay Larisse o.. sabay turo dun sa hawak
-hawak na bear ni Larisse. Basahin mo naman Larisse yung card..
Ngumiti si Larisse at Binuksan yung card.
Larisse: Number 19: Whenever I see you, I can hear nothing.. but my heart beat..
Tinignan niya yung likod ng card. 18 teddy bears more to go.
Jeffrey: Aba naman..
Larisse: Haay.. Sana.. Makilala ko na siya..
Nagulat ako biglang siniko ako ni Stephen.
Stephen: Sigurado, magpapakilala din yan.. Gwapo rin siguro yan tulad namin.. Di
ba Toph?
Tumawa si Larisse.
Ah Eh.. E..Ewan..
Larisse: Kailan ko kaya siya makikita?
Haaay.. Kapag.. Kapag nagkaroon na siguro ako ng lakas loob..
Chapter 41:
Haaay.. Napagod ako..
Kakagaling ko lang ng school. Dire-direcho yung class ko. Tapos, ang sakit ng ka
may ko kakagawa ng plates namin kanina. Ang hirap. Drawing ka. Tapos pag mali ng
onti. Erase. Drawing ulit.
Naligo ako at nagpalit ng damit tapos humiga sa kama. Nagulat ako nagvibrate yun
g phone ko.
From: +63915*******
c alex 2. san ba tau magiinterview? common pipol daw di ba?
Si Alex pala. Oo nga pala. Bukas na pala yung interview namin. Kailangan ko pa p
ala hanapin yung videocam namin.
To: +63915*******
kaw kht san..
From: +63915*******
gus2 mo around makati n lng din.. hassle sau kung pupunta ka png skul..
To: +63915*******
cge. puntahan n lng kta s inyo..
From: +63915*******
ako na lang punta.. diyan.. ano b address nyo? kc may dala kng video cam d b? tp
os mgcocommute k lng hrap n tsong..
Napag-isip-isip ko, may punto siya. Tinext ko na rin yung address ko sa kanya. M
aya-maya di ko namalayan.. papikit-pikit na yung mata ko. Hanggang sa nakatulog
na ako.
*TOK.. TOK.. TOK.*
Nagising ako dun sa katok sa pintuan ko.
Pasok..
Bumukas yung pinto.
Ate Tess: Di ka pa ba babangon JC?
Nagising na ako ng tuluyan pagkasabi niya. Tumingin ako agad sa wall clock ko. 7
:45 na!
Kinuha ko yung twalya ko at damit tapos direcho agad sa banyo. Binuksan ko yung
shower.. Kaso..
Pucha.. Wag mong sabihing..
Binuksan ko yung pinto, at sumigaw ako.
Ate Tess, Walang tubig dito sa taas..
Haay.. Sana narinig ako.
Maya-maya kumatok na si Ate Tess sa banyo. Tapos narinig ko siya nagsalita
Ate Tess: Iho.. Wala ng tubig eh.. Sa banyo ka na lang sa baba maligo..
Nagtapis ako agad ng twalya at bumaba ng hagdan. Nanlaki yung mata ko.
ALEX?!
Tapos napatingin ako sa katawan ko. Nakatwalya lang ako.
Nagulat si Alex tapos biglang talikod.
Alex: Uh..
Biglang dumating si Ate Tess.
Ate Tess: O iho..
Tapos tumingin ako sa kanya.. Sumenyas ako at tinuro ko si Alex. Bat di niya sin
abi na nasa baba siya?!
Bumulong siya sa akin.
Ate Tess: Sorry.. Nawala sa isip ko.. Sige dali.. punta ka na sa banyo..
Tumakbo agad ako sa banyo dala-dala yung damit ko at nakatapis lang twalya.
Pagdating ko sa banyo. Humarap ako sa salamin. Huminga ng malalim.
Ano ba naman. Eh sarili ko ngang utol di pa ako nakita kahit half-naked eh. Tapo
s.. ganito.
Haay.. si Alex pa talaga ang unang nakakita ng six-pack ko.. Pinakatagu-tago ko n
aman to..
Uy.. narinig ko yun..
Nagulat ako nagbukas yung pinto sumilip si Ate Tess.
Ate Tess: Okay na.. Yung tubig.. Maligo ka na at baka maubusan ka pa..
Sige po..
Ate Tess: JC.. Six-pack ka diyan.. Nangarap ka pa..
Ate Tess naman o!
Sabay sarado niya ng pinto. Binuksan ko na yung shower at naligo. Napahawak ako
sa abs ko.
Bakit ba? May abs naman talaga ko ah..
Chapter 42:
Nagbihis na ako ng panlabas at nag-ayos. Bumaba ako at pinuntahan si Alex.
Sorry ah.. Di ko kasi alam na nasa baba ka..
Alex: Uhmm.. Okay lang..
Parehas kaming natahimik.
Uh.. So.. Halika na?
Alex: Sige.. Tara na..
Sino ba gusto mong interviewhn?
Alex: Naisip ko yung guard niyo sa village..
Okay.. Lakad na lang tayo papunta dun..
Alex: Okay lang..
Habang nalalakad kami, tahimik lang.
Uh.. So Okay ba?
Alex: Anong okay?
Pwede na bang pang-model yung katawan ko?
Tumawa siya. Buti naman kasi nakakabasag tenga yung walang nagsasalita sa amin e
h.
Alex: Asa ka pa..
Bakit ba? Malay mo..
Alex: So.. mustah na ang the moves mo ha? Umaabante ba naman?
Haay.. naku.. kayo kasi.. Pero okay naman..
Tapos kinuwento ko yung ginawa ko.
Alex: Aba.. nag-iimprove ka ng.. uhmm.. konti..
Hanggang dito pa lang kayo ko.. Di ko pa kaya sa ngayon na alam mo na.. sabihin s
a kanya..
Nilapitan namin yung guard. Nagtanung-tanong kami. Tapos nag-video kami sa mga u
sual na ginagawa niya. Bukod sa kanya, nag-interview din kami ng Metro-Aide tapo
s isang teacher dun sa malapit na pre-school sa amin. May nakilala kaming panade
ro din tapos ininterview din namin.
Pagtingin ko sa relo ko. 11:00 na halos.
Tara, balik muna tayo sa bahay.. Dun ka na maglunch..
Alex: Ha? Uh.. Okay lang ba sa inyo?
Sus.. Okay lang yun.. Mas gusto nga ni Ate Tess yun.. Mas maraming kumakain ng lu
to niya..
Nakarating kami sa bahay ng mga 11:30. Nakahain na yung pagkain sa table.
Alex: Uh.. Toph.. San ba yung CR?
Direcho ka lang.. Tapos kaliwa..
Ako naman kumuha ng tubig sa may kitchen. Tapos sinundan ko si Alex. Pagtingin k
o naman sa CR. Walang tao.
Ha? Nasan na yun?
Nagulat ako biglang may kumatok dun sa loob ng pintuan at sa may katapat.
Hala.. Wag mong sabihing..
Alex: Help.. Na-lock ako.. Tulooong!!
Lumapit ako sa pinto.
Alex?? Wait lang..
Sinubukan kong buksan yung pinto pero ayaw pa rin.
Teka ah.. Kunin ko lang yung susi..
Hinanap ko yung susi. Kaso isang bungkol ng mga susi yung nakasabit dun! Ano ba
naman to?!
Kailangan ko pa isa-isahin. Bumalik ako sa may pinto at inisa-isa yung mga susi.
Alex: Bilisin mo.. Ang dilim kaya dito!
"Hala ka.. May mumu pa naman diyan.."
Alex: "Ah ganun ah.. patay ka sakin pag nakalabas ako dito.."
Bat ka naman kasi napunta diyan ah..
Alex: Malay ko ba.. Pumasok ako dito tapos biglang nagsara yung pinto?!
Eto na.. Eto na..
Maya-maya nabuksan ko yung pinto.
Alex: Haay.. Salamat..
Ayan.. Okay na.. Halika na nga..
Alex: Uh.. Wait.. Kaninong gitara yun? Nag-gigitara ka?
Sabay turo niya dun sa gitara sa dulo ng kwarto.
Hindi na masyado eh.. Hindi sa akin yan.. sa kuya ko..
Lumapit ako at kinuha yung gitara. Medyo inaalikabok na. Pero sinubukan kong tug
tugin.. gumagana pa naman.
Alex: Tara.. Tamang-tama ikaw tumugtog mamaya..
Ha? Ayoko nga.. Saka ano..
Alex: Sige na.. Wala ka namang gagawin dito eh..
Uh..
Tapos hinila ako ni Alex kaso biglang ..
*BLAG*
Nabunggo niya yung isang box, nahulog tuloy yung laman.
Alex: Oops.. Sorry..
Tapos inayos niya at nilagay ulit sa loob.
Wait.. Ano ba yan?
Tinignan ko kung ano..
Alex: Ewan ko.. Parang mga sulat..
Tinignan ko yung sinasabi niyang sulat.. Nagulat ako nung nabasa ko yung sobre..
To: Lester From: Pia..
Chapter 43:
Alex: Huh? You mean.. Galing yan sa gf nung kuya mo?
I think so..
Binuksan ko yung isang letter..
Lester,
Thanks sa letter. Parang kanina lang eh magkausap tayo eh no. Tinanong nga nung
nurse kung sino yung kausap ko ng pagkatagal-tagal. Nagulat nung sinabi ko na sa
isang room sa third floor. Pagaling ka na ah. I love you. I love you. I love yo
u.
Pia
Tinignan ko yung date. Eto yung time na nasa ospital si Kuya Lester. All this t
ime nagsusulatan sila. At anong ibig sabihin nun nasa iisang lugar sila? nasa os
pital din si Ate Pia?
Binuksan ko na naman yung isang letter at yung isa pa at isa pa. Dalawang sobre
na lang ang hindi ko pa nababasa. Binuksan ko yung isa..
Lester,
Gusto kita puntahan diyan sa kwarto mo pero sabi ng doctor di ako pwedeng maglak
ad-lakad lalo na malapit na operasyon ko.. Sa makalawa na.. Natatakot ako, Leste
r. Bakit ganito? Kung kailan kailangan natin ang isat isa, sabay pa tayong nagkag
anito. Sabi ng doctor, pagkatapos ng brain operation ko baka maging okay na ang
lahat.. sana.. Ikaw ah. Maaga ka matulog ah.. Nung isang araw lang yung transpla
nt mo hindi ba? Ingat parati. Inom ka ng gamot saka kumain ng marami ah. I love
you.
Pia
Tapos huli kong binasa yung isang letter, pagtingin ko dun sa date, eto yung ara
w na.. araw na nagpaalam si kuya..
Wait.. Iba na ata to.. Iba yung sobre eh. Pagtingin ko dun sa sobre, nakasulat dun
sa likod.
To the girl I love the most.. Pia..
Kay kuya na to galing ah. Binuksan ko at binasa yung sulat
Pia,
Mahal na mahal kita. Mahal na mahal. Ang kulit ko ba? Gusto ko sabihin na paulit
-ulit sayo.. Gusto kita puntahan pero ayaw rin ako payagan nung nurse. Para tayo
ng si Romeo and Juliet no?
I am trying to fight and hold on.. You should too.. You must.. Not just for me..
but for yourself.. for your family and everyone who loves you..
Huwag ka mag-alala sa operation. Kaya mo yun. Ikaw pa. Fighter ka di ba?
I may leave.. but that doesnt mean that its the end. Ill always be here.. Im not sa
ying goodbye.. Im just telling you how much you mean to me.. how much I love you.
.
I love you. I really do.
Lester
Alex: Ano ba kasi yan? Ang dami mo na nabasa ah.. Patingin nga..
Wait.. Kailangan ko makausap sina Mama.. Tawagan ko nga..Alam kaya nila to?
Tumayo ako at naglakad palayo.
Alex?
Alex: Teka.. handwriting ng tita ko to ah..
Chapter 44
Ha? Di nga?
Alex: Oo.. Kilala ko handwriting nun..
You mean.. Yung tita mo yung gf ni kuya?
Alex: Siguro nga.. Di ko alam yung tungkol dun kasi bata pa ko eh saka bihira ko
makita si tita nung bata ko.. ang alam ko lang nagkasakit nga siya tapos pumunta
na sa Canada at nagka-amnesia ata or something..
So that explains everything..
Alex: Uh? Ano ba yung hawak mo?
Napatingin ako dun sa sulat ni kuya lester.
Teka, kung lahat nasa box puro galing kay ate pia bukod dito. Ibig sabihin..
Alex: ..hindi pa nababasa ni tita yung letter?
Tama.. Kaya kailangan mabasa niya.. Nasan na ba yung tita mo?
Alex: Wala siya sa bahay eh.. Teka, sa makalawa na yung alis nun eh..
Hmm.. Bukas.. Kailangang makausap natin siya..
Alex: Uh.. Okay..
Tara na.. kain na tayo..
Alex: Sige.. this time sa C.R na ako pupunta..
Tapos lumabas na ako agad dun sa kwarto dala-dala yung box ng mga sulat at pinat
ong sa sahig sa may living room. Maya-maya, nagulat ako biglang may narinig akon
g nag-strum ng gitara galing sa kwarto.
Napatigil ako. Bumalik ako dun sa kwarto, dahan-dahan ko binuksan yung pinto. Wa
lang tao. Ang dilim. Kinabahan ako bigla..
Kuya?!
Tahimik pa rin.
Walang ganyanan..
Alex: Mumu daw ah?
Nagulat ako biglang bumulaga sa mukha ko si Alex hawak-hawak yung gitara.
Ano ka ba naman?! Akala ko kung ano..
Alex: Pahiram ah..
Huminga ako ng malalim.
Di pwede.. Tapos kinuha ko yung gitara.
Alex: Ha? Babalik ko bukas..
Ngumiti ako.
Ako na lang.. Ako na lang tutugtog..
Chapter 45:
Ma'am J: "O.. Mr. Delgado.. Ms. Santillan.. Buti nakapunta kayo.."
Alex: "Oo nga ho.. Ano po bang pwedeng maitulong.."
Ma'am J: "Nagmemeryenda sila ngayon eh.. Aba. Okay ah. May gitara kayong dala..
Kung gusto niyo tumugtog kayo habang kumakain sila.. Punta kayo sa may harapan..
"
"Okay lang ho.. Tara Alex.."
Alex: "Bakit? Eh ikaw lang namang tutugtog.."
"Ganun? Sinong kakanta.. Ikaw kaya.."
Alex: "Bat ako??"
"Bat hindi ikaw? Halika na nga.."
Hinila ko siya papuntang harapan. Inayos ko yung mike tapos inabot sa kanya yung
isang mike.
"Magandang hapon po.. Nais po sana naming handugan kayo ng kanta.."
Alex: "Ayoko ko talaga... Ikaw na.. Go Toph.."
"Ah ganun.. Di ba ho gusto niyong marinig kumanta tong kasama ko?"
Lolo: "Aba'y oo.. Kagandang dilag.."
Palakad na si Alex palayo nung nagsipalakpakan yung mga lolo't lola. Tumingin sa
akin si Alex. Ang sama ng tingin. Bumalik siya tapos kinuha yung mike.
Alex: "Patay ka sa akin mamaya.."
Lola: "Galingan niyo ngay.. Duet ba.. Yung paborito namin ni Jose.. Ano nga bang
pamagat nun mahal.. yung tinugtog dire sa atin.."
Alex: "Oo nga naman.. dapat kakanta rin si Toph.. Di ba?"
Ngumiti si Alex. Nang-aasar. Naku po naman.
"Hinde na.. kaya mo yan alex.. Go Alex.."
Alex: "Ah hinde.. Papayag ba kayo na hindi marinig ang napaka.. gandang boses ng
kasama ko?"
Nagsigawan yung mga matatanda at pumalakpak. Haay naku.
"Sige na.. sige na.."
Lumapit yung isang babae sa amin at bumulong sa amin.
Miss: "Yun kasi yung tinugtog sa kanila nung isang banda dati.. Nagustuhan nina
Lolo Jose saka Lola Magda.."
Alex: "Alam mo ba tugtugin yun.."
"Oo.. Ikaw lam mo lyrics.."
Alex: "Okay lang.. duet naman eh.."
Humarap ako at nagsalita sa mike.
"Eto na po.. Para kay Lolo Jose at Lola Magda.."
"Bakit ngayon ka lang
Bakit ngayon kung kailan ang aking puso'y mayron nang laman.."
Alex: Sana'y nalaman ko na darating ka sa buhay ko
'Di sana'y naghintay ako..
"Ikaw sana.."
Alex: "ikaw sana.."
ang aking yakap-yakap
Alex: "ang aking yakap-yakap.."
"Ang iyong kamay.."
Alex: "ang iyong kamay.."
"ang aking laging hawak.."
Alex: "lagi ang aking hawak.."
"At hindi kanya.."
Alex: "at hindi kanya.."
"Bakit ngayon.."
Alex: "bakit ngayon ka lang.."
"ka lang dumating sa buhay ko.."
Alex: "dumating sa buhay ko.."
"Pilit binubuksan"
Alex: "pilit binubuksan.."
"ang sarado ko nang puso"
Alex: "ang aking puso.."
Ikaw ba
Alex: "ikaw ba'y.."
"ay nararapat sa akin"
Alex: "nararapat sa akin.."
"At siya ba'y"
Alex: "at siya ba'y.."
"dapat ko nang limutin"
Alex: "dapat limutin.."
"Nais kong malaman"
Alex: "nais malaman.."
"bakit ngayon"
Alex: "bakit ngayon lang.."
"ka lang dumating"
"Nais kong malaman"
Alex: "nais malaman.."
"ba't ngayon"
Alex: "bakit ngayon lang.."
"ka lang dumating.."
Palakpakan naman yung audience namin.
Lola Magda: "Kaganda.."
"Isang kiss naman diyan lolo kay lola.."
Sigawan yung mga matatanda nung hinalikan nina Lolo Jose si Lola Magda. Kinikili
g din pala ang mga matatanda.
Pumunta kaming dalawa sa mga kaklase naming iba.
"May future ka rin pala sa pagkanta kala ko hanggang banyo ka lang.."
Alex: "Ang kapal mo no.. May mga offers nga ko dati.. tinanggihan ko lang.."
"Asus.. Imbento.."
Alex: "Joke lang.."
"Seryoso.. Maganda boses mo.."
Alex: "Well.. Ikaw din magaling mag-gitara saka may bubuga ka rin sa pagkanta.."
"Haay.. Mahirap talaga pag talented.."
Sinuntok ako ni Alex sa bandang kanang braso. Yung mahina lang naman..
Alex: "Ang feeling mo.. haha.."
"Aray.. Aray.. "
Alex: "Ha.. Naku sorry.. Mahina lang naman yun ah.."
"Ang lakas mo... Pwede mo na talunin si Pacquiao.."
Alex: "O.A ah.. haha.."
Chapter 46:
Stephen: Talaga.. Akalain mo.. Yung tita ni Alex yung Pia na sinasabi mo?
Oo nga eh.. Akala noon baka kamukha lang...
Stephen: Kailan niyo ba kakausapin..
Baka mamaya siguro.. Pupuntahan ko sana kina Alex..
Stephen: Good Luck.. Di kaya magulat yun sa sasabihin mo?
Siguro..
Stephen: Sige, punta na ako class ko.. Ikaw? Sabay kuha ng bag niya.
Wala ako class ngayon eh.. Wala yung prof. kasi kakaexam lang namin nung isang ar
aw di ba? Punta na lang muna akong tambayan..
Stephen: Sige.
Naglakad kami sabay ni Stephen pero naghiwalay din kami. Ako dumirecho na sa tam
bayan.
Pssst.. Psstt..
Habang naglalakad ako, may naririnig akong sitsit. Di ko naman pinapansin.
Uy..
Tumigil ako tapos lumingon. Parang tumigil na naman yung paghinga ko.
La-Larisse.. ikaw pala..
Larisse: Akala ko hindi ikaw yan.. Di ka naman lumilingon.. Punta ka ring tambaya
n?
Akala ko kung sino eh.. sorry.. Ah.. oo..
Tahimik lang kaming naglalakad. Pagdating namin sa tambayan, wala kaming co-appl
icants. Haay. Awkward na naman to ah.
Larisse: Uhmm.. Naglunch ka na ba?
Di pa..
Larisse: Tara.. Canteen tayo..
Si-sige..
Kinuha ko yung panyo ko. Pinagpapawisan ata ako.
Pumila na kami dun para mag-order. Ang cute niya ngumiti talaga. Haay..
Larisse: Toph? Ano orderin mo?
Ah.. Tumingin ako kung anong merong ulam. Ayun na lang siguro.. Tapos tinuro ko yung
beef steak.
Larisse: Parehas pala tayo.. Fave ko yan eh..
Ngumiti ako.
Nauna siyang nakakuha ng order niya sa akin. Hinintay ko yung sukli ko tapos sin
undan ko siya dun sa table na pinili niya.
Larisse: Binigay ko na pala kay Hannah yung list nung dates.. Baka mag-meeting da
w tayo lahat para i-open up kung kailan gusto gawin yung outreach..
Ah..
Nagsimula na kaming kumaing dalawa.
Larisse: Uhmm.. Madalas ko kayo nakikita ni Alex ah.. Kayo ah.. Nililigawan mo ba
?
Muntik na akong mabalaukan dun ah. Uminom agad ako ng iced tea.
Huh? Hi-hinde.. Friends kami nun.. saka kaklase ko kasi siya sa isang subject at
groupmate din..
Larisse: Oh.. sorry.. Kala ko kasi.. malapit na magka-boyfriend si Alex..
Ah.. Bakit naman.. sabay subo ko ulit.
Larisse: Di pa nagkakaboyfriend yun eh.. Ayaw pa niya.. May mga nanligaw din sa k
anya dati pero wala eh.. Saka strict ata family niya.. only girl kasi..
Uh.. Ganun ba kasi siya dati pa? sabay subo ko ulit.
Tumawa si Larisse.
Larisse: Uhmm.. Medyo mataray nga yan.. Pero mabait talaga siya.. Medyo boyish ng
a kumilos siguro kasi mga lalake yung madalas niyang kasama niya mula pagkabata.
. puro lalaki ata yung mga relatives niya..not sure..
Halata nga..
Larisse: Uh.. Toph..
Nagulat na lang ako biglang lumapit sa akin si Larisse.
Ayan na.
Palapit na ng palapit yung mukha niya
Kinabahan ako bigla.
Napaatras ako.
Ba-bakit?
Tapos biglang pinunasan niya yung gilid ng lips ko.
Larisse: May sauce ka kasi sa ano mo..
Tapos ngumiti siya.
Uh.. Thanks..
Nakahinga ako ng maluwag. Akala ko kung ano.
Ah.. Ehem..
Napalingon kaming dalawa ni Larisse.
Larisse: Uy.. Stephen..
Pagtingin ko kay Stephen. Todo ngiti.
Naku po, nakita niya ata. Haay..
Chapter 47:
Stephen: Talaga naman.. Alam mo yung reaksyon mo kanina? Ang kulet pare.. Ano ban
g akala mo.. hahalikan ka niya? hahaha.
Sabay tawa siya. Sabi ko na nga ba eh. Bat kasi di pumasok yung prof. ni Stephen
?? Haay naku. Eto palakad na kaming dalawa. Naiwan si Larisse sa may tambayan. P
apunta na kaming next class namin.
Hinde ah.. Nagulat lang ako..
Stephen: Kunyari ka pa.. haha..
Sige.. Dito na ko..
Stephen: Sige.. Di ko talaga makakalimutan yung eksena mo kanina.. hahaha..
Sus.. magtigil ka nga..
Pumasok na ako sa room. Wala pa yung prof ko. Pero as usual nandun na ang mga ka
-group ko.
Mara: Ano nangyari? Marami ba kayong nainterview kahapon?
Oo marami-rami din.. Saka kinuhan rin namin ng video yung event kahapon..
Emm: Nagpunta ka? Kayong dalawa?
Oo.. Masaya nga eh..
Maya-maya dumating na si Alex.
Uh.. Alex!
Alex: Bakit?
Nasabihan bo yung tita mo?
Alex: Naku po.. sorry.. nawala sa isip ko talaga.. Pero di naman aalis ng bahay y
un kasi mag-aayos na ng gamit yun dahil bukas na alis niya..
Ganun ba..
Good afternoon, class..
Biglang pumasok yung prof. namin sabay patong ng mga gamit niya sa table. Ngumit
siya.
Maam J: Gusto ko lang mag-thank you sa mga nagpunta kahapon.. Sobrang natuwa yung
mga lolot lola sa ginawa natin..
Nagulat ako nung tumingin ng direcho sa akin si Maam.
Maam J: At syempre, palakpakan natin si Mr. Delgado.. Ilang beses siya tumugtog da
hil panay request nila.. At saka magaling din pala siya mag-magic tricks ah.. tu
ruan mo nga kami.. sabay tawa siya. Pati rin si Ms. Santillan na kaduet pa ni Mr.
Delgado....
Nagkatinginan kami ni Alex sabay ngiti. Patuloy na nagsalita at nag-thank you si
Maam sa mga nagpunta. Enjoy naman talaga kahapon eh. Nakakalungkot lang na pinab
ayaan sila ng mga pamilya nila.
Pagkatapos nag-discuss lang ulet si Maam. Pagkatapos kaming idismiss, nilapitan k
o si Alex.
Uwi muna ko saglit.. tapos punta ko sa inyo..
Alex: Sige.. text text na lang..
Sumakay na ako ng jeep at direchong uwi na sa bahay. Kumain muna ako at nagmerye
nda. Nagpalit ako ng t-shirt at naghilamos. Tinignan ko yung wall clock.
5:30 na.. punta na siguro ko..
Maya-maya biglang nag-vibrate yung phone ko. Pagtingin ko, si Alex? Tumatawag. S
inagot ko nga.
Hello?
Toph.. Si Alex to.. Kasi ganito.. Wala si tita dito eh.. Ewan ko nga eh.. sabi nu
ng maid di nagsabi kung saan..
Ano? Sige.. Text mo na lang ako ulet..
*DING DONG*
Mama: Ako na sasagot nun..
Binuksan ni Mama yung pintuan.
Mama: Sino sil..
Nagulat ako bat parang natulala ata si Mama. Nilapitan ko siya.
Pagtingin ko..
Yung tita ni Alex.
Si Ate Pia.
Chapter 48:
Ma?
Ate Pia: Hello po.. Di ko lam kung bakit pero sobrang familiar nitong place na to
.. Teka.. Di ba kaw yung kaibigan nung pamangkin ko?
Pasok po kayo..
Mama: Sige.. kukuha lang ako ng maiinom..
Umupo kami dun sa may living room. Maya-maya bumalik si Mama na may dala-dalang
isang pitsel ng iced tea.
Ate Pia: Alam ko po ang weird.. You must think I'm crazy.. pero basta nung napada
an ako dito.. Parang may nagsabi sa akin na bumaba ako.. Ang hirap po i-explain.
. Kasi ang alam ko may mga bagay akong hindi maalala eh.. Kasi nagsakit po ko ta
pos.."
Nagka-sakit ka sa brain.. tumor.. pero inoperahan ka.. kaso ang side-effect nun a
mnesia.. tapos dinala ka sa Canada..
Ate Pia: Pano mo nalaman yun..
Tumayo ako at kinuha ko yung box.
Mama: San mo nakuha yan.. Bat ngayon ko lang nakita yan?
Siguro, hindi lang natin napapansin kasi nasa kwarto eh nakatambak.. You mean di
mo alam na nagkasakit siya..
Mama: Hinde eh.. Wala kasing nababanggit si Lester sa akin.. Ayoko namang itanong
yun tungkol sa kanya.. Alam mo naman may sakit na rin siya nun..
Inisa-isa niyang basahin yung mga sulat.
Ate Pia: Oh my.. Lester? Sino siya? Boyfriend ko?
Nagkatinginan kami ni Mama.
Ate Pia: Nasan na siya?! Kailangan ko siya makita.. After all these years..
Mama: Wala.. Wala na siya..
Ate Pia: "Asan.. Lumipat na ba siya?"
Iniabot ko yung huling sulat ni Kuya Lester sa kanya.
Here.. Hindi na niya napabigay sayo..
Habang binabasa niya yung sulat, kita ko yung pagpatak ng luha niya.
He died.. the same day you were about to undergo your operation..
Tahimik lang kami. Pinagmamasdan namin siya habang umiiyak.
Kinubukasan, pagkatapos ng klase. Dumirecho uwi na ako. Nagbihis ako at sabay-sa
bay kaming pamilyang pumunta sa puntod ni kuya. Kasama namin si Ate Pia.
Ate Pia: Now I know why I had the feeling I have to go back here.. Di pa kasi nak
ukumpleto yung identity ko.. Ngayon.. Kumpleto na..
Mama: He loved you so much..
Ate Pia: Alam ko po..
Pinikit niya yung mga mata niya.
Ate Pia: Nararamdaman ko..
Niyakap namin si Ate Pia isa-isa. Pagkatapos nun, inihatid namin siya sa airpor
t.
Bye.. Ingat ha..
Ngumiti siya.
Ate Pia: Ingat.. Siguro pagbalik ko may mga asawa na kayo..
Lets see..
Ate Pia: Dapat pag nakita mo na yung taong sa tingin mo para sayo.. Mahalin mo si
ya.. Ipadama mo.. Parang ginawa ng kuya mo..
Sabay kindat niya.
Oo naman.. mana ako kay kuya eh..
Tapos naglakad siya at hinintay namin hanggang sa makapasok na siya sa loob.
Marielle: "Tara na.."
Habang naglalakad kami pabalik ng kotse biglang parang may dumaan na malamig na
hangin.
Marielle: "Ang lamig.. Ramdam mo yun?"
Huminga ako ng malalim.
Tapos na kuya.
Everything's fine now.
Chapter 49:
Magtatatlong linggo na rin ang lumipas mula nung nakaalis si Ate Pia. Gumaan yun
g pakiramdam ko pagkatapos nun kasi alam ko eto yung gustong mangyari ni kuya. M
aliwanagan ang lahat at yung maalala ni Ate Pia ang lahat.
Tumingin ako sa relo ko.
4:15 na.. Anong oras ba yung meeting sa tambayan?
Stephen: 4:30 ata.. Makakahabol pa tayo..
Nagmamadali kaming maglakad ni Stephen. May meeting kasi kami. Tungkol ata sa ou
treach. Napag-usapan kasi namin na sa Sabado yung tentative date. Three Days fro
m now.
Pagdating namin dun, di pa naman nagsisimula. Wala pa si Hannah eh. Umupo kami s
a tabi nina Jeffrey. Sa tapat namin, kita ko si Larisse may hawak-hawak ulit na
teddy bear.
Stephen: Aba.. Pang-ilan na ba yan ah?
Leila: Di na nga mabilang eh.. Basahin mo nga..
Larisse: Hmm.. Number 10: My heart just cant stop shouting your name 9 teddy bears
more to go..
Stephen: Okay ah..
Hannah: Naku.. guys.. sorry medyo late ako.. So ganito, nakipag-usap na kami dun
sa orphanage bale sa Saturday daw pwede kung gusto natin, okay ba sa inyo?
Umoo naman halos lahat kasi kakatapos naman ng mga exams. Pinag-usapan yung oras
kung what time magkikita-kita sa school para sabay-sabay na pupunta dun. In the
end, nafinalize na 7:30 am na lang pupunta dun.
Sabado.
Tumingin ako sa relo ko.
7:30 ah.. Eh mag-aalas-otso na..
Stephen: Alam mo na.. Ganyan naman talaga eh.. May palugit..
Maya-maya nagsidatingan na rin yung iba. Sabay-sabay na kaming nagcommute papunt
a dun. Kanya-kanyang dala ng utensils, saka yung mga ipapakain namin sa kanila p
ati na rin yung mga laru-laruang binili namin panregalo sa kanila.
Pagdating namin, inayos at nilapag na namin sa table yung mga pagkain. Binubuksa
n ko yung isang box ng Zesto dun nung nakita ko si Larisse, bitbit-bitbit yung i
sang bilao ng pansit. Tumakbo ko para lapitan siya.
A-Ako na..
Larisse: Naku, Thank you ah..
Ngumiti ako.
Nung nakaayos na kami saka pinalabas ni Ms. Vergel yung mga bata dun sa pagdadaa
usan namin ng mga activities. Umupo muna sila at nagsalita si Hannah.
Hannah: Hello! Ako si Ate Hannah. Kami lahat dito mga ate at kuya niyo. Magpapala
ro kami ng mga games. Gusto niyo yun di ba?
Kids: Opoooo..
Hannah: Okay.. Ang first game natin.. Bring me.. Alam niyo ba yun?
Kids: Opoooo..
Hannah: Sige.. Basta walang tulakan ah.. Bring me. Uhmm.. Isang panyo..
Takbuhan na naman yung mga bata. Kanya-kanyang kuha ng panyo.
Hannah: Galing ah.. Bring me.. Isang sinturon..
Yung iba. Pinagkukuha yung mga belt namin. Ang kukulit nga nila eh.
Hannah: Wow.. Eto naman.. Bring me.. Yung Pinakamagandang ate..
Nagsitakbuhan lahat ng mga bata. Kanya-kanyang hila dun sa mga girls, kina Leila
.. Larisse atbp. Tawa kami ng tawa eh.
Stephen: Ano naman.. Pinakagwapong kuya.. Ako! Ako!
Tawanana kaming lahat.
Hannah: Ngayon naman.. Ganito ah.. Hanap kayo ng ate saka kuya niyo para makapart
ner.. Dahil madami kayo.. Bawat isang kuya o ate.. dalawang bata.. Okay?
Takbuhan na naman. Hila dito. Hila diyan. Maya-maya may kasama na akong dalawang
bata.
Twins.
Hello.. Anong mga pangalan niyo..
Jennifer po.
Jennica po.
Ahh.. Ilang taon na kayo?
Jennifer: Mag-eeight na.. di ba ate?
Jennica: Oo..
Mas matanda ka?
Jennica: Opo. By 4 minutes daw..
Nasan na parents niyo..
Jennifer: Di namin alam eh.. Sabi ni Nanay babalikan naman niya kami..
Ilang taon na ba kayo dito..
Jennica: Mag-one year na po..
Napatingin ako sa kanilang dalawa. Naawa ako. Ang babata pa nila.
Hannah: Ngayong may kasa-kasama na kayo. Games ulit. The boat is sinking naman.
Hannah: Uhmm.. The boat is sinking.. Group yourselves by 9..
Takbo naman kaming tatlo. Hanggag sa.. Nakagrupo namin sina Larisse saka Jeffrey
.
Jeffrey: Kakapagod to ah..
Larisse: Hinihingal na nga ako..
Hannah: Group yourselves by.. six..
Nagsitakbuhan na naman ulit. Tumakbo papaalis sina Larisse tapos tumigil tapos h
umarap ulit.. kaya..
*DUG*
Larisse: Aray..
Aray..
Larisse: Im sorry..
Okay lang.. Napango lang yata yung ilong ko.
Tumawa si Larisse.
Sabay hawak ko sa ilong ko. Ang sakit nun ah. Tumama ba naman yung noo niya sa i
long ko.
Nagulat ako nung hinawakan nya yung mukha ko. Pakiramdam ko naninigas ako.
Larisse: Upo ka muna siguro..
Siguro nga..
Chapter 50:
Maya-maya tinawag na kami ni Hannah.
Hannah: Gusto niyo bang mag-games sina ate at kuya? Eto na..
Nagtawag siya ng isang bata dun para bumunot.
Hannah: Ang unat nabunot ay si.. Kuya Jeffrey..
Tapos bumunot ulit yung bata..
Hannah: At ang partner niya ay si.. Ate Leila..
Partner-partner pala. Nagtatawag si Hannah ng magpapartner. Ang tagal naman ako
tawagin. Kinakabahan ako.
Hannah: Ang next si ay si Kuya Stephen..
Bumunot uli yung bata.
Hannah: Ang partner naman niya ay si.. Ate Larisse.
Napatingin sa akin si Stephen. Pumunta silang dalawa sa harapan.
Hannah: Ang next naman ay si..
Nagulat ako biglang umubo si Stephen. Ang lakas nga eh. Tapos humawak siya sa ul
o niya.
Stephen: Wait.. Di maganda pakiramdam ko.. Ang sakit ng ulo ko.. Pass muna siguro
ko..
Hannah: Naku.. Pahinga ka muna.. Ang next ay si Kuya Toph.. So.. Kayong dalawa na
lang ni Larisse ang magpartner..
Paglapit ko sa harap, nagkasalubong kami ng tingin ni Stephen. Kung di ako nagka
kamali, kumindat siya. Aba. Masakit daw ang ulo ah?! Pakana na naman niya to.
Hannah: So ang game natin ay newspaper dance.. Familiar na siguro sina Ate at Kuy
a sa game na ito.. Sasayaw sila pag may music tapos titigil at aapak sa dyaryo p
ag wala na.. Okay.. game na..
Binigyan kami ng newspaper tapos nilagay namin sa gitna naming dalawa tapos nag-
start na yung tugtog.
Ha ha ha
Pump it
Ha ha ha
And pump it (louder) [4x]
Turn up the radio
Blast your stereo
Right
N*ggas wanna hate on us (who)
N*ggas be envious (who)
And i know why they hatin' on us (why)
Cause that's so fabulous (what)
Nagulat ako nagstop. Tumapak kami agad sa newspaper.
Hannah: Okay ah.. Sige tuloy natin.. Itupi niyo yung dyaryo ah.
I'ma be real on us (c'mon)
Nobody got nuttin' on us (no)
Girls be all on us, from london back down to the us (s,s)
We rockin' it (contagious), monkey business (outrageous
Just confess, your girl admits that we the sh*t
Tumigil na naman. Ang bilis ah. Buti nakapak agad kami. Kaso may natanggal ng is
ang magpartner.
F-r-e-s-h (fresh)
D-e-f, thet's right we def (rock)
We definite b-e-p, we rappin' it
So, turn it up (turn it up) [3x]
Cmon baby just,
Pump it (louder) [6x]
And say, oh oh oh oh
Say, oh oh oh
Yo, yo
Tumigil na naman ulit. This time dalawa magpartner na ang natanggal.
Larisse: Pano kaya to.. ang liit na lang nung dyaryo..
Kaya pa yan..
Turn up the radio
Blast your stereo
Right now
This joint is fizzlin'
It's sizzlin'
Right
(yo, check this out right here)
Dude wanna hate on us (dude)
Dude need'a ease on up (dude)
Dude wanna act on up
But dude get shut like flavor shut (down)
Chicks say, she ain't down
Biglang tinigil yung sounds. Nagulat ako biglang niyakap ako ni Larisse habang n
akatiptoe siya. Napatingin ako kay Stephen. Todo ngiti na naman. This time, May
natanggal na namang isa.
Hannah: Si Kuya Jeffrey-Ate Leila at Ate Larisse-Kuya Toph na lang..
But chick backstage when we in town (ha)
She like man on drunk (fool)
She wanna hit n' run (errr)
Yeah, that's the speed
That's what we do
That's who we be
B-l-a-c-k -e -y-e-d-p to the e, then the a to the s
When we play you shake your ass
Shake it, shake it, shake it girl
Pagkatigil, ang unang pumasok sa isip ko umapak dun sa dyaryo. Tapos binuhat ko
si Larisse tapos saka ako nagtiptoe kasi aapak yung sapatos ko pag nagkataon.
Okay na sana eh Kaso.. Kaso..
Te-Teka.. Di ko na ka-kaya..
Hannah: Aaay.. Out.. Panalo si si Kuya Jeffrey saka Ate Leila..
Pasensiya na.. Naout of balance kasi ako eh.. baka kasi mahulog ka pag di ako uma
pak sa ground..
Ngumiti si Larisse.
Larisse: Okay lang yun no..
To be continued
(Chapter 92 na )
Chapter 51:
Haay.. Buti nakapag-aral ako kagabi.. Biruin mo may quiz?
Stephen: Oo nga eh.. Saka biruin mo.. niyakap ka niya nung sabado?
Napatingin ako kay Stephen.
Sus. Ano ka ba? Baka may makarinig sayo ah..
Stephen: Iba ka na pare. Umaariba ka na.
Ewan ko sayo..
Stephen: Oo nga pala.. Sa Wednesday, manlilibre ako.. Enchanted Kingdom tayo.. Ka
sama sina Hannah..
Bat anong meron?
Stephen: "Wala lang.."
Ginulo ko yung buhokni Stephen.
Stephen: "Teka.. Kakaayos ko lang eh.."
"Kala mo naman nakalimutan ko.. Birthday mo na tsong ah.. Tumatanda na ang bestf
riend ko ah.."
Stephen: Cute pa rin kahit ganun..
Ang problema may project kasi kami nina Alex eh.. Video..
Stephen: Hmm.. Eh di agahan ninyo tapos isama na rin natin sa Alex.. Pag nakita m
o yun sasabihan mo siya..
O sige..
Pag-dating ko sa SocSci 1 class ko, nandun na si Alex. Wala pa sina Emm. Nilapit
an ko siya.
Uy..
Alex: Uy..
Teka, Okay ka lang? Matamlay ka ata?
Alex: Stressed lang.. exams kasi..
Aaah..
Birthday pala ni Stephen sa Wednesday.. Sabi niya.. Sama ka raw after natin kumuh
a uli ng video..
Alex: Ha? Naku.. Huwag na.. kakahiya yun.. Di ko rin naman masyado kakilala yung
mga andun..
Nandun naman si Larisse eh..
Alex: Uhmm.. Di ko alam.. bahala na..
Pagdating ng Miyerkules, maaga kaming nagpuntang school. Ngayon naman, nag-inter
view kami sa campus ng mga nagtitinda ng bananaque dun, yung nagtitinda ng monay
saka taho atbp.
O, san na tayo pupunta ngayon..
Alex: Basta..
Sinundan ko naman siya. Hanggang sa nakarating na kami sa may isawan.
Alex: Mang Popoy, Sampung pisong isaw ho..
Mang Popoy: Oki doki..
Alex: Ikaw..
Uh..
Alex: Huwag mong sabihing di ka kumakain niyan ah?
Tapos tumawa siya. Tahimik lang ako.
Alex: Oh no.. Di nga? Tsk. Tsk.. Masarap kaya..
Mang Popoy: Eto o..
Sabay abot sa kanya nung supot ng isaw saka cup na may sawsawan.
Alex: Bat ayaw mo?
Ewan ko..Wala lang..
Alex: Ang labo naman nun.. Tikman mo lang.. Dali.. Tapos sawsaw mo dito o..
Tinitigan ko yung hawak-hawak niya.
Okay.. Titikman ko lang.. Isa lang ah?
Habang hawak-hawak niya. Kumagat ako ng kaunti. Nilasahan ko saka ninamnam.
Alex: Ano? Sarap?
Uhmm..
Alex: Ano?
Uh..
Alex: Eh kung magsalita ka kaya?
Masarap. Akin na lang to ah..
Alex: Sige ba.. Sabi ko sayo eh..
*BEEP BEEP*
Paglingon namin yun CRV ni Stephen tapos sa likod kasunod yung kotse naman ni Je
ffrey. Binaba ni Stephen yung bintana.
Stephen: O.. Dito pala kayo.. Tara na? Tapos na ba kayo?
Oo.. Alex.. Tara..
Alex: Sige.. Kayo na lang..
Sigurado ka?
Alex: Oo..
Papasok na sana ko.. Tapos nakalimutan kong itapon yung stick nung isaw. Bumalik
ako at tinapon dun sa basurahan sa may isawan. Napatingin ako kay Alex.
Halika na nga..
Alex: Ha?!
Hinila ko siya papasok ng kotse.
Alex: Bakit ba kailangan kasama ko..
Sus.. Kailangan ba may dahilan.. The more the merrier..
Chapter 52:
Stephen: Yahoo! Dito na tayo.. Baba na.. Bibili lang ako ng tickets..
Bumaba kami at naghintay sa labas habang bumibili ng tickets si Stephen.
Uh.. Si Alex pala.. classmate ko.. sila naman.. mga co-applicants ko sa org..
Alex: Hello..
Larisse: Batchmates ko pala yan si Alex nung highschool..
Leila: Talaga?
Alex: Yup..
Stephen: Eto na.. Pasok na tayo..
Pumasok na kami sa loob suot-suot yung ride-all-you-can tags namin.
Leila: Bump cars tayo!
Stephen: Oo ba.. Partners ah.. Alex tayo dali..
Hinila niya si Alex tapos sumakay na sila dun sa isa.
Sumunod na kaming lahat. Kami ni Larisse yung mag-partner.
Stephen: Eto na..
*BUMP*
Larisse: Whoa..
Ang garapal ni Stephen mag-drive. Panay ang bunggo sa amin kaya nasusubsub tuloy
si Larisse sa akin.
Bungguan ah.. Eto sa inyo..
*BUMP*
Pagkatapos namin sa Dodgem, nagpunta kaming Jungle Log Jam. Kaming dalawa naman
ni Stephen ang magkasama. Tawa kami ng tawa pagkatapos namin kasi tinignan namin
yung pictures namin na kinuha ng cam.
Haha. Stephen, tignan mo yung itsura mo o..
Stephen: Cute ko nga eh.. Ikaw nga eh o.. haha..
Leila: Carousel tayo..
Stephen: Ano?
Leila: Sige na..
Sama-sama kaming sumakay. Ang kulit nga eh. Tawanan kaming lahat ang dami pa nam
an namin.
Stephen: Pano yan.. Meryenda muna tayo..
Bumili kami ng food dun sa mga stalls dun. Kanya-kanyang bayad na this time.
Larisse: San tayo next?
Stephen: Yan kaya.. Swan Lake.. Partners uli..
Leila: Sige ba.. Larisse tayong dalawa dali..
Siniko ako ni Stephen. Ang kulit talaga nito.
Larisse: Okay..
Sumakay na yung iba dun sa mga swan. Kami na lang tatlo nina Stephen saka Alex a
ng naiwan.
Stephen: Sige.. sumakay na kayo.. CR muna ko..
Ikaw bahala..
Sumakay na kaming dalawa.
Alex naman.. ang bigat mo.. di tuloy tayo makagalaw masyado.. Ilang pounds ka ba?
Alex: Hoy.. Ang yabang neto.. Dalawa kaya tayong nakaupo dito? ikaw kaya diyan..
ang hina mo kasi bilisan mo para makaabante naman tayo.. Saka ano lang ako 105 po
unds noh?!
Eto na nga.. Sana makalakad pa ko pagkatapos nito.. Hmm.. Hindi halata ah.. Kala
ko mga 150 pounds..
Sabay batok naman sa akin.
Chapter 53:
Stephen: Mag-aalas-sais na pala ah..
Oo nga no.. Ang dami na rin nating nasakyan ah.. Konti lang kasi ang tao ngayon..
Leila: Teka.. Ayun o.. Wala na masyado nakapila.. Space Shuttle tayo..
Sige ba..
Larisse: Kayo na lang.. Ma-maiiwan na lang ako..
Nilapitan ko siya.
Bakit? Natatakot ka ba?
Larisse: Di ko ata kaya..
Safe naman yan.. Dont worry..
Larisse: Natatakot ako eh..
Sige.. guys.. kayo na lang samahan ko na lang siya dito sa labas..
Stephen: Okay.. tara..
Pumasok na yung iba sa loob.
Larisse: Nakakahiya.. nagpaiwan ka pa.. kaya ko naman mag-isa.
Okay lang yun..
Larisse: Nakasakay ka na ba diyan dati?
Oo.. Okay naman.. Kakatakot lang sa una pero pag natry mo na.. di na masyado..
Napansin ko huminga ng malalim si Larisse.
Larisse: Sige na nga.. Tara.. Sakay na rin tayo..
Sigurado ka ah..
Pagdating namin, pasakay na sila buti na lang nakahabol kami. Pagkatapos sumakay
..
Larisse: Wow.
Sarap no.. Ang bilis..
Larisse: Akala ko mawawalan ako ng hininga..
Stephen: Nasakyan na ata natin lahat ah..
Di pa lahat.. Yung Ferris Wheel di pa..
Alex: Uh.. Wag na yun.. Ang dami na nating nasakyan eh..
Stephen: Oo nga.. Ferris wheel pa.. Tara..
Pumunta kami dun sa may ferris wheel at pumila. Napansin ko nakatingala si Alex
sa Ferris Wheel.
Okay ka lang.. Alex?
Alex: Uuhh.. O-Okay lang..
Leila: Uy.. sakay na..
Ako, si Larisse saka si Alex yung papasok na sa loob.. Pasarado na nga nung oper
ator eh..
RIIIIINNNGGG
Sinagot ni Larisse yung phone niya.
Larisse: Hello.. po? Ganun po ba? Sige po..
Sino yun?
Larisse: Naku, kailangan ko na umalis.. Nandiyan na si Daddy eh..
Alex: Di ba pwede after na lang nung ride?
Larisse: Kailangan ko na umalis eh.. Kuya.. pwede pabukas naman..
Nilapitan kami nung operator at binuksan. Palabas na sana si Larisse nung hinawa
kan ko yung kamay niya.. Napalingon siya.. Binitawan ko agad..
Gu-Gusto mo hatid kita?
Larisse: Naku.. Okay lang ako..
Uh.. Ingat..
Ngumiti siya.
Larisse: Thanks.. I had a great time with you guys..
Tapos lumabas na siya. Binati niya si Stephen palabas. Pinanood ko siya hanggang
sa mawala na siya sa paningin ko. Haay..
Nagulat ako biglang kumanta si Alex. Tinakpan ko nga yung bibig niya.
Alex: Di ko kayang tanggapin na mawawala ka na sa akin.. Napakasakit na tanggapin
..
Ano ka ba..
Binitawan niya yung kamay ko.
Alex: Pweee.. Bat mo tinakpan yung bibig ko.. Bakit nasira ko ba yung moment mo h
a? Hahaha..
Maya-maya umandar na yung ferris wheel. Kaming dalawa na lang yung naiwan sa loo
b. Tumingin ako sa labas.
Ang ganda. Gabi na kasi kaya nakailaw na lahat.
Ang ganda o..
Pagharap ko kay Alex..
O bat nakapikit ka..
Alex: Uh.. Wala lang.
Aaaah.. Takot ka sa Heights no..Hala.. Ang taas o.. Grabe..
Pero nakita ko talaga takot na takot siya. Nanginginig pa nga eh.
Uy.. Okay ka lang.. Dapat sinabi mo kanina para di ka na sumakay..
Alex: Nakakahiya eh..
Bat sa Space Shuttle sumakay ka?
Alex: Ewan ko.. Okay lang naman sa akin yung ganun eh.. Pero yung mga ganito.. Di
talaga ako sumasakay.. Di ako makatingin sa baba..
*DDDDDDDUUUGGG*
Nagulat kami biglang tumigil yung ferris wheel. Nag-jerk pa nga ng onti yung sin
asakyan namin.
Alex: A-ano yun?!
Tumingin ako sa baba. Nakita ko tumakbo yung operator palabas.
Uh.. I think theres something wrong.. Were.. uuhh.. stuck here?
Bumukas agad yung mata ni Alex.
Alex: Ano?!!
Chapter 54:
Dahan-dahang tumingin sa labas si Alex. Biglang pinikit niya ulit yung mga mata
niya. Tapos nag-sign of the cross siya.
Alex: Diyos ko po..
Alex.. Relax.. Everything will be fine okay?
Bumukas yung mata niya.
Alam mo.. Ikaw nagsabi sa akin.. To conquer my fear.. sabi mo sa akin lahat naman
ng bagay may risks.. Kaya natuloy na yung kay Larisse.. ikaw din dapat..
Alex: At talagang i-connect daw yun sa fear ko sa heights?!
Tinignan ko siya tapos tumawa ko.
Alex: Anong nakakatawa..
Wala kala ko kasi wala kang kinakakatakutan..
Ngumiti siya.
Alex: Talaga?
Yup.. Kasi kaw yung tipong kakatakutan..
Alex: Ah ganun?
Tumingin ka kaya sa labas.. Ang ganda.. Sayang naman kung di mo maaapreciate dahi
l sa takot mo..
Lumingon ako sa labas. Tumingin ako kay Alex. Napansin ko nakatingin siya sa aki
n kaso biglang yumuko agad.
Tumayo ako.
Alex: O bat ka tumayo?! Baka umalog tong sinasakyan natin..
Tinabihan ko siya.
Ano ka ba..
Alex: Ewan ko sayo.. May sayad ka na..
Ngumiti ako.
Tapos lumingon ako sa labas. Huminga ako ng malalim.
ANG TABA NI ALEX!!
Alex: Ano?!
Pagtingin ko yung ibang mga tao sa baba napatingin sa amin sa taas.
Di mo ba ko gagantihan.. Lingon ka lang sa labas o.. Tapos sigaw ka..
Alex: Ano ko hilo?!
Sige ka..
MAY CRUSH SI ALEX KAY-----
Nagulat ako biglang lumingon si Alex sa labas.
Alex: ANG PAAAANGEEET NI TOPH!!!!!!
Ngumiti ako.
40 ANG WAISTLINE NI ALEX!!
Alex: MAY GUSTO SI TOPH KAY-----
Tinakpan ko agad yung bibig ni Alex.
Uy.. Wag yun..
Tumawa si Alex.
Alex: Tignan mo pinagtitinginan nila tayo sa baba o..
Tinignan ko si Alex.
O eh di.. Hindi ka na takot?
Biglang tumingin sa akin si Alex.
Alex: Oo nga no?
Tapos tumawa siya.
Alex: Thanks..
Sabay kaming tumingin sa baba. Nakailaw lahat. Ang ganda tignan. Tapos pagtingin
mo naman sa sky. Kitang-kitang yung mga stars.
Alex: "Ang ganda pala.."
"Sabi ko sayo eh..
Maya-maya nagulat kami biglang umandar na ulit yung ferris wheel. Pagbaba namin.
.
Stephen: Kayo ba yung sumisigaw kanina? Kasi parang may narinig kaming sumigaw eh
..
Tumawa lang kaming dalawa.
Chapter 55:
Stephen: Buti naman at tapos na ang midterms ano? Grabe..
Oo nga eh.. Haay..
Maya-maya nakita namin si Larisse sa malayo bitbitbit uli yung isang cute na ted
dy bear na pinabigay ko. Napangiti ako.
Stephen: Huuy.. Baka matulala ka na naman.. Ilang teddy bears pa ba ang ibibigay
mo ha?
Isa na lang..
Stephen: Aba.. dali-dalian mo.. Tsk.. Tsk.. Kung alam mo lang..
Ha? Bakit?
Stephen: Tara na.. Punta na tayong tambayan..
Pumunta kaming tambayan at naginterview na naman ng mga members dun. Maya-maya d
umating si Larisse saka Leila.
Leila: Ang sweet naman niya.. Siya ba yung nagbibigay dati pa ng teddy bears?
Larisse: Hindi raw eh..
Pssst.. Ano yung sinasabi nila..
Stephen: Uh.. Pare..
Tinuro bigla ni Stephen yung isa pang hawak-hawak ni Leila naman. Isang napakala
king teddy bear.
Ang laki naman ng teddy bear mo Leila?
Leila: Ay.. di sa akin to kay Larisse.. Binigay nung isa na naman sa manliligaw n
iya.. Si William.. Third year, Chem engg naman. May pag-asa ba naman yun ha?
Ngumiti si Larisse.
Larisse: Mabait siya.. Sweet.. Uhmm.. Siguro..
Pagkarinig ko nun parang nalaglag yung puso ko.
Larisse: Dati ko pa kakilala yun eh..
Leila: Aba.. Ang haba ng hair mo.. Sino naman kaya yung mystery romeo mo no?
Larisse: Di ko alam eh.. Wala talaga akong clue.. Isang bear na lang eh..
Leila: Patingin nga.. Number 2: I like you. I just do.
Stephen: Sana magpakilala na siya no?
Tapos siniko ako ni Stephen. Huminga ako ng malalim.
Magpapakilala na ko.
Bukas.
Chapter 56:
Miyerkules.
Good morning..
Mama: Good morning din.. Kain na..
Mukhang mapapakain na naman ako ah.. Si Papa?
Mama: Wala.. Umalis ng maaga.. Oo nga pala.. May lakad tayo sa Sabado ah.. Sa Lag
una.. Birthday na kasi ng Papa niyo sa Sabado eh..
Marielle: Oo nga pala no? Sino bang mga bisita?
Mama: Yung mga kumare saka kumpare namin.. saka mga pamilya nila..
Okay yun ah..
Pagkatapos ng breakfast, umakyat na ako sa taas at nagtingin kung ano pwedeng su
otin. Inisa-isa ko yung mga damit ko. Hanggang sa napag-isipisip ko na yung nire
galo na lang sa akin ni Marielle nung Christmas ang suotin ko, yung red. Ibinaba
ko at pinaplantsa ko kay Ate Tess. Bumalik ako sa room ko.
Haay.. Sana magustuhan niya to..
Tinignan ko yung napakalaking teddy bear na light pink. Paboritong kulay kasi ni
ya yun.
Bumaba ako ulit para manood ng TV. Mamayang hapon ako kasi pupunta kina Larisse.
Malayo nga yung bahay nila eh. Buti na lang magagamiti ko yung sasakyan ni Mama
kasi may meeting siya ngayon kay ihahatid siya ni Papa.
Ate Tess: Iho, okay ka lang panay lipat mo ng channel ah..
Uh.. Okay lang po ko..
Ate Tess: Eto.. Plantsado na..
Salamat po..
Sa totoo lang, kinakabahan ako. Hindi ako mapakali. Inakyat ko yung damit ko at
nilapag sa kama. Panay ang tingin ko sa wall clock namin. Humiga muna ko. Maya-m
aya narinig ko tinawag na ako ni Ate Tess para kumain ng lunch.
Ate Tess: Tapos ka na? Parang ang konti naman ng kinain mo?
Busog na po ko..
Ate Tess: Himala..
Bumalik ako sa kwarto ko. Pagtingin ko sa wall clock 1:00 pm na.
Ilang oras na lang..
Humarap ako sa may salamin. Huminga ako ng malalim.
Larisse.. I.. I like you..
Okay na kaya yun?
Ako si Romeo..
Ang baduy ata.
Anong gagawin ko?!
Humilata ako sa kama. Pinikit ko ang mga mata ko.
TOK. TOK. TOK.
Binuksan ko ang mga mata ko. Napatingin ako sa wall clock ko. 4:00 pm na?! Hala.
Binuksan ko yung pinto.
Ate Tess: Iho.. O.. Gising ka na pala..
Oo nga ho.. Sige po.. Magbibihis na ko.. May lakad pa po ko..
Nagmadali akong nag-ayos at nagbihis. Kinuha ko yung teddy bear. Humarap ako sa
salamin ng huling beses.
Kaya ko to..
Inistart ko yung kotse at nagdrive paalis ng bahay. Dumaan ako saglit sa isang f
lower shop at bumili ng isang bouquet ng flowers. Pagkatapos, chineck ko yung ad
dress ng bahay nina Larisse.
Malayu-layo din ang narating ko bago ako nakarating dun sa bahay nila.
Eto na ata..
Huminga ako ng malalim.
Chapter 57:
Sinubukan ko munang tawagan si Larisse sa phone niya pero..
The subscriber cannot be reached please try to call later.
Bat kaya di siya ma-contact..
Lumabas ako dala-dala yung bouquet ng flowers saka teddy bear.
*DING DONG*
Naghintay ako dun sa labas ng pinto.
Kaya ko to..
Matagal-tagal din bago may lumabas. Maya-maya bumukas din.
Uh.. Sino po sila?
Si Larisse po?
Maid: Ay.. Naku.. Wala po si Maam..
Ha?
Pano kaya to?
Maid: Pero pabalik na rin po yun.. Pasok po kayo..
Nagdalawang-isip ako kung papasok ako o uuwi na lang ako at sa ibang araw na lan
g. Pero.. Wala nang atrasan to.. Nandito na ako..
O Sige..
Pinapunta ako nung maid nila sa may living room. Umupo ako dun at naghintay ng m
ga ilang minuto.
Yung ilang minuto naging isang oras.
Maid: Uh.. juice po o.. Pasensiya na po.. Baka matagalan pa ata si Maam
Sige.. Di bale.. Hintayin ko na lang..
Yung isang oras naging isat kalahati.
At yung isat kalahating oras naging dalawa.
Mauna na siguro ako..
Maid: Sige po.. Sabihan ko na lang si Maam..
Nagulat ako biglang sumilip yung maid sa may bintana.
Bakit?
Maid: Wala po.. Mamaya na lang po kayo umalis.. Hintay muna kayo saglit..
Ha?
Lumapit ako dun sa may bintana para tignan. Nung una, parang hinaharangan pa ako
nung maid.
Pagtingin ko..
si Larisse.
Yakap-yakap nung isang lalaki.
Maid: Sir?
Napayuko ako. Di ko alam. Pero parang iba yung naramdaman ko nung nakita ko sila
ng magkayakap.
Maya-maya pumasok na si Larisse at pinagbuksan siya ng pinto.
Maid: Maam may bisita po kayo..
Larisse: Ha? Sino?
Naglakad papuntang living room si Larisse.
Larisse: Toph..
Tapos napatingin siya dun sa malaking teddy bear at flowers.
Number One: Youare really really special to me..
Larisse: Ikaw?
Ngumiti ako.
Lumapit siya sa akin. Ngumiti siya..
Larisse: Uh.. I.. I dont know what to say..
I like you.. And I want to prove to you how---
Larisse: Thank you.. Im so flattered but..
Pagkarinig ko nun... Kinabahan ako bigla..
Larisse: I think were better off as friends.. I mean we started out as friends and
ayokong masira yun..
Pero..
Larisse: You are a great guy.. Its just that..
Yung lalaki kanina? Uh..
Ngumiti siya.
Larisse: No.. Hindi naman dahil sa kanya.. But yeah.. Hes special to me.. I hope y
ou understand..
I.. I guess..
Tumayo ako. Pakiramdam ko nalaglag yung puso ko. Literal.
Ill go ahead.. Medyo madilim na rin..
Hinawakan ni Larisse yung kamay ko. Lumapit siya sa akin at niyakap ako. Pinikit
ko yung mga mata ko habang yakap-yakap siya.
Larisse: Thank you.. For everything..
Pinilit kong ngumiti.
Naglakad ako palayo papuntang pintuan nila.
Larisse: Toph..
Lumingon ako.
Larisse: Friends pa rin ah?
Ngumiti ako.
Of course..
Dahan-dahan akong naglakad papuntang kotse. Tinignan ko yung bahay nina Larisse.

Maya-maya biglang umambon.
Hanggang sa umulan.
Basang-basa na ako. Pumasok ako sa loob at nag-drive pauwi ng bahay.
Mama: Basang-basa ka iho..
Marielle: Okay ka lang kuya?
Akyat na po ko.. Nakakain na ko..
Pumasok ako sa kwarto ko at sinara yung pintuan. Nilock ko. Nakatayo ako at naka
sandal dun sa may pintuan hanggang sa napaupo na ako.
Kahit pinipigalan ko, napaluha na ako.
Chapter 58:
Pagmulat ko ng mga mata ko, pagtingin ko nasa kama na ako. Pagtingin ko sa wall
clock ko 10:30 na?! Babangon na sana ko pero parang ang bigat ng pakiramdam ko.
Nagulat ako biglang pumasok sa loob si Mama.
Mama: O iho.. Eto sopas o.. Di ka pa kumakain mula kanina..
Wala po ba kayong pasok? Saka.. Teka.. Papasok na po ko.. late na late na ako..
Mama: Bat ka papasok eh may sakit ka? Bat ka naman kasi nagpaulan kagabi?
Natahimik ako.
Hinaplos ni Mama yung forehead ko tapos umupo siya sa may kama ko.
Mama: May problema ba iho?
Tumalikod ako.
Okay lang ako..
Kahit di ko kita, naramdaman kong tumayo si Mama.
Mama: Sige.. Iwan na kita..
Pasarado na ni Mama yung pinto.
Uh.. Ma?
Pumasok ulit si Mama.
Mama: Bakit?
Natahimik ako.
Lumapit siya sa akin.
Mama: Iho?
Tumulo yung luha ko hanggang sa napaiyak ako.
Niyakap ako ni Mama.
Mama: Anong problema?
Tahimik pa rin ako.
Mama: Kung ano man yun.. wag ka mag-alala.. dito lang ako...
Habang yakapyakap ko si Mama parang gumaan yung pakiramdam ko..
Kahit papaano.
Kahit kaunti.
Kinabukasan
Stephen: Pare? Ang tamlay mo ah.. Nagkasakit ka daw.. Okay ka na ba?
Okay naman..
Stephen: Birthday na pala ng Papa mo sa Sabado ah.. May surprise party pa.. Galin
g ng Mama mo ah.. Pinapapunta niya kami eh.. Toph?
Ha? Ano?
Stephen: May problema ka ba? Kanina pa malayo ang tingin mo ah..
Maya-maya nakita namin sina Larisse kasama yung ibang classmates niya paparating
sa loob ng canteen. Tapos napadaan siya sa table namin.. Nagkatinginan kami..
Larisse: Uy..
Ngumiti siya.
Uy..
Tapos umupo sila dun sa kabilang table. Di ko maiwasang tignan siya. Pag tinitig
nan ko siya, mas lalo akong nasasaktan. Siguro may mga bagay talagang di para sa
yo.. mga bagay na kailangan kalimutan.. sa puntong to? Yun eh yung nararamdaman
ko para sa kanya..
Stephen: Tara na..
Lumabas kaming dalawa. Habang naglalakad tahimik lang kaming dalawa. Nagulat ako
biglang tumigil maglakad si Stephen.
Stephen: May nangyari ano..
Ha?
Stephen: Alam na ni Larisse?
Oo..
Stephen: "Anong sabi niya?"
Tumahimik lang ako.
Hinawakan ni Stephen yung kanan kong balikat.
Stephen: Don't worry.. Magiging okay din lahat..
Ngumiti ako. Huminga ako ng malalim..
"Sana.."
Chapter 59:
Marielle: Gising na kuya.. Dali..
Ha..
Binuksan ko yung mga mata ko. Ang dilim pa.
Marielle: Wag ka maingay.. Baba na dali.. Isusurprise natin si Papa..
Oo nga pala. Birthday pala ngayon ni Papa. Bumangon ako agad. At sabay kamig bum
aba ni Marielle.
Nasa baba na si Mama saka Ate Tess. Dala-dala nila yung cake.
Mama: Eto na dali..
Binuksan namin yung pinto at in-on yung ilaw. Nagising bigla si Papa. Ayaw kasi
nun pag nabubuksan yung ilaw. Nagigising agad
Happy.. Birthday to you.. Happy Birthday.. Happy Birthday.. Happy Birthday.. to..
you
Nagulat si Papa. Bumangon ng di oras.
Mama: Happy Birthday.. Pa..
Papa: Naku.. Talaga naman..
Niyakap namin at binati si Papa.
Mama: O.. magbihis na kayo.. Pupunta na tayo sa laguna.. Swimming! Yung mga iba b
aka papunta na rin dun..
Papa: "Ha? Sinong iba?"
Nag-ayos na kami ng gamit at nilagay sa loob ng kotse.
Ako na po ang mag-dadrive papunta dun..
Papa: Aba.. Okay ah..
Maya-maya nakarating na rin kami. Nagulat si Papa pagdating dun. Nandun yung mga
kaibigan nila nina Mama.
Binaba ko yung mga gamit namin.
Stephen: Uy.. Tulungan na kita..
Dito ka pala..
Stephen: Kasama ko sina Daddy..
Binitbit namin yung mga gamit dun sa isang cottage dun. Nirent ni Mommy yung isa
ng resort dun. May pool na rin tapos may mga cottages overlooking the beach. Ast
ig. Ang dami ngang bisita eh. Nagpalit kami ng damit pang swimming. Tapos naglak
ad-lakad kami banda dun sa may beach.
Stephen: Tara.. Swimming na tayo..
Sige.. Kayo na lang.. Balik muna ako dun sa cottage..
Stephen: Sigurado ka ah..
Pagbalik ko dun sa cottage, nakita ko parating sina Tito Bert kasama yung pamily
a niya pati si Alex nandun din.
Uy..
Alex: Hi..
Miguel: Ate.. Swimming na tayo.. Dali..
Alex: Sige.. Toph.. Ikaw.. di ka ba magsiswimming?
Mamaya siguro.. Mauna na kayo..
Tumakbo yung dalawa papuntang beach.
Stephen: Uy.. Nandito ka pala..
Alex: Anong nanyari dun sa kaibigan mo?
Stephen: Haay.. Heartbroken kasi..
Alex: Bakit? Ano nangyari?
Stephen: Ayun.. Sinabi na niya kay Larisse.. And alam mo na the next is history..
Alex: Ang saklap..
Umupo ako dun sa may cottage. Pinanood ko yung iba habang nagtatampisaw dun. Nag
ulat ako pagtingin ko sa kaliwa ko may katabi akong box bigla.. Binuksan ko nga.
.
Pagbukas ko..
mga bote pala ng SANMIG..
Kala ko kung ano..
Huminga ako ng malalim. Nagdadalawang-isip pa ako pero kumuha rin ako ng isa.
Binuksan ko.
Naglakad-lakad ako sa may beach. May nakita akong duyan dun sa may puno.
Umupo ako.
Tinignan ko yung bote ng SAN MIG na hawak ko.
Chapter 60:
Stephen: Ayun pala si Toph o..
Alex: Halika puntahan natin..
Stephen: Uy.. Pare.. Dito ka lang pala..
Alex: Anong nangyari diyan?
Stephen: Teka, ano to.
Sabay pulot niya ng bote ng SAN MIG sa may buhangin.
Tinignan nilang dalawa. Kinuha ni Alex yung bote.
Alex: Uminom siya..
Stephen: Pucha.. Eh Parehas kami niyan eh.. Hindi umiinom.. Tsk.. Tsk..
Alex: Ang bilis naman niyang tamaan.. Pano yan.. Anong gagawin natin?
Stephen: Di pwedeng malaman nina Tito yan.. Birthday pa man din.. Uhmm.. Ano na l
ang dalhin natin sa may kwarto..
Alex: Ha? Pano.. Wag mo sabihing bubuhatin natin yan?
Sabay tumawa si Alex. Tahimik lang si Stephen.
Alex: Ah okay.. Seryoso ka nga..
Stephen: 1.. 2.. 3.. Uuuhggh..
Alex: Waaah.. Ang.. Ang Bigat..
Stephen: Kaya yan.. Di naman kalayuan yung kwarto nung family namin.. Saglit lang
naman siguro.. Mahimasmasan lang to..
Alex: Kasi naman.. Uminom ng beer.. Di naman pala umiinom.. Buhusan kaya natin ng
tubig mamaya?
Stephen: Dito na tayo.. Teka. Uggh.. Di ko abot.. Ikaw nga.. Pabukas naman..
Pagkabukas nung pinto, dali-daling nilapag ako sa kama.
Alex: Sumakit yung kamay ko ah..
Stephen: Teka lang.. Kumuha siya ng t-shirt sa bag niya malapit sa may kama. O Eto.
. T-shirt ko.. Pakisuot naman sa kanya o.. Kasi nakaswimming trunks lang siya..
Eh aircon to.. Baka magkalagnat ulit yan..
Alex: Bat ako?! Kaw na lang no..
Stephen: Kaw na..
Alex: Ano ba naman to..
Kinuha ni Alex yung t-shirt mula kay Stephen. Bumulong si Alex..
Alex: Hmm.. In fairness.. May abs nga siya..
Stephen: Ano?
Alex: Ah.. Wala.. Eto isusuot ko na sa kanya..
Stephen: Teka.. Labas lang ako saglit..
Dahan-dahang sinuot ni Alex yung t-shirt sa akin.
Sa kakagalaw niya sa akin, napamulat tuloy ako.
Nagulat ako nung nakita ko si Alex.
Pagtingin ko, nasa kwarto ako. Pano ko napunta dito? Kanina lang nasa..
Tapos pagtingin ko.. Si Alex?
Hinuhubad niya yung t-shirt ko?!!! Nanlaki yung mga mata ko!
ANONG GINAGAWA MO??!!
Alex: Ha?? Te-Teka.. Bakit?
Binaba ko agad yung t-shirt ko.
Chapter 61:
Nagulat ako biglang tinakpan ni Alex yung bibig ko.
Alex: Ano bang pinagsasabi mo ah??!! Baka may makarinig sayo..
Nagulat ako biglang may pumasok sa kwarto. Si Stephen.
Inalis ko yung kamay ni Alex.
Stephen: Gising ka na pala.. Bat namumula ka pare?
Uh.. Kasi ano...
Alex: "Nagising siya nung sinusuot ko yung t-shirt.. Akala niya.."
Nagkatinginan si Alex saka Stephen. Napangiti si Stephen.
Stephen: Alex?! Pinagtatangkaan mo ba tong kaibigan ko?! Ikaw ha.. Tsk.. tsk..
Alex: Shut up..
Biglang tumawa si Stephen.
Anong nakakatawa dun?
Stephen: Akala ko pa naman.. Kung sino yung sumisigaw..
Alex: That wasnt funny.. Pano kung iba yung nakaranig nun no.. Baka kung anong sab
ihin nila.. I mean.. Hello?!
Teka.. Ano bang nangyayari dito ah..
Stephen: Ganito kasi yun.. Nakita ka namin.. Dun sa may duyan.. Lasing ka ata.. K
aya dinala ka namin dito.. Para di ka makita nina Tito.. Saka yung t-shirt na ya
n sa akin yan.. sinusuot yan ni Alex sayo..
Napatingin ako dun sa t-shirt. Oo nga no? Di nga sa akin to.
Ha?! Te-Teka.. Sinong Lasing? Ako??
Alex: Oo.. Sino pa ba.. Eh may nakita kaming bote ng San Mig..
Wait lang..
Tapos natawa ako bigla.
Alex: Bat ka natatawa?
Hinde.. Klaro ko lang.. Nakita niyo kong lasing?
Stephen: Binuhat ka pa nga namin papunta dito eh..
Binuhat niyo ko?
Tapos tumawa na naman ako.
Stephen: Okay ka lang pare?
Kasi nga.. Oo kumuha ako ng San Mig kaso.. Dapat nga iinom ako.. Kaso naisip ko
wala namang maitutulong yun eh.. Kaya yun.. Di ko na natuloy.. Siguro nahulog ko
yung bote nung nakatulog ako.. kaya natapon yung laman..
Alex: You mean.. Binuhat ka namin mula dun?! Tapos all the while.. Tulog ka lang
pala?! Grrr.. Stephen?!!!
Stephen: Te-Teka malay ko ba?
Alex: Halika dito.. Patay ka sa akin!!
Tumakbo si Stephen bigla.
Tawa ako ng tawa. Nagulat ako biglang tumigil si Alex tapos lumingon sa akin.
Alex: Patay ka rin sa akin..
Ha?!! Bat ako? Im innocent!
Kumaripas na rin ako ng takbo. Lumabas kaming dalawa ni Stephen dun sa kwarto ha
nggang sa nakaabot na kami sa beach. Si Alex habol pa rin.
Takbo pare.. Dali..
Chapter 62:
Mama: Uy.. Kain na..
Lumapit kaming lahat pati yung iba pang mga anak nung mga kaibigan nina Papa. Bu
ti naman nahimasmasan na si Alex. Pero diyahe talaga yun, napagkamalan ko siya.
Haaay..
Stephen: Ang daming pagkain.. Sarap..
Ang dami ngang pagkain, di mo alam kung ano uunahin mong tikman. Pagkatapos kuma
in, naglakad-lakad ako. Naisipan kung magpulut-pulot ng mga kahoy.
Marielle: Anong ginagawa ni Kuya?
Stephen: Pagpasensiyahan mo na ang utol mo.. Tatakbong presidente yan ng Save Mot
her Earth Campaign..
Tawanan naman sila.
Pagkatapos magpulut-pulot ng kahoy, dinala ko at nilapag ko dun sa may tabing-da
gat. Nagkiskis ako ng dalawang kahoy hanggang sa makagawa ako ng apoy. Ang kinal
abasan? Bonfire. Boyscout ata to noon.
Pagkatapos, umupo ako dun sa ilalim ng puno ng niyog at sumandal.
Haaay..
Pssst..
Lumingon ako sa kaliwa ko. Pagtingin ko kung sinong nakatayo..
Si Alex.
Alex: May pabonfire-bonfire ka pa diyan.. Kala namin kung anong ginagawa mo..
Ngumiti ako. Maya-maya umupo siya at tinabihan ako. Tahimik lang kaming dalawa.
Alex: May problema ka ba?
Kunyari ka pa.. Sinabi na sayo ni Stephen no?
Huminga ng malalim si Alex.
Alex: Okay lang yan..
Sana nga ganun kadaling sabihin..
Alex: At least you have told her..
Siguro..
Alex: You really like her..
Oo naman.. Mahigit isang taon din no..
Tapos nagtapon ulit ako ng kahoy dun sa bonfire.
Narinig ko bumulong si Alex.
Alex: Ang swerte naman niya..
Anong sabi mo?
Alex: Ah sabi ko ganda ng sunset kanina noh?
Ah.. Pasensiya ka na pala kanina ah.. Sobrang nagulat kasi ako eh..
Alex: Mas lalo naman ako noh?! Sumigaw ka ba naman?
Tapos tumawa kaming dalawa.
Tahimik lang kami habang nakatingin dun sa apoy.
Alex: Alam mo lahat naman napagdadaanan yung nararamdaman mo eh.. Lahat.. Pati ak
o..
Bakit ano nangyari?
Tumahimik siya.
Sorry.. Okay lang kahit di mo na sabihin..
Tumingin siya sa akin tapos ngumiti.
Alex: No.. its okay.. matagal naman na yun eh..
Tumingin siya ulit sa bonfire.
Alex: Kasi.. Noong third year ako.. Lumipat kami.. Nahirapan din ako nun kasi di
ba.. Bagong lugar.. Bagong country.. Bagong mga mukha.. Lahat nag-iba.. Tapos..
Ayun.. nakilala ko siya.. Ian yung name niya.. Filipino-American siya.. Ang bait
niya.. Maaalalahanin.. Siya ang tumulong sa akin para mag-adjust.. Nung una, ka
ibigan lang ang tingin ko sa kanya.. Pero ewan ko ba.. Unti-unting nahulog yung
loob ko sa kanya.. Alam mo yun.. Hanggang sa isang araw nakita ko siya may kahal
ikang isang babae.. Ang sakit nun sobra.. Naging sila pala nung babaeng yun nung
araw na yun.. Haay.. Never naman niya nalaman na nagkagusto ako sa kanya.. Frie
nds pa rin naman kami.. Nahirapan din ako nun.. Iniiyakan ko siya.. Kaya di ka n
ag-iisa sa narara---
ZZZZZZZZZZZzzzzzzzzzzzzzzzz
Toph?!
Inalog-alog ako ni Alex.
Nagkukuwento ko dito tapos Hmmphh Tulugan daw ba ko??
Tinignan ako ni Alex. Ngumiti siya.
Alex: Ang cute mo pala pag tulog.."
Tinakpan ni Alex yung bibig niya. Napapikit siya.
Alex: "Ano bang pinagsasabi ko.. Oh no.. May.. may nararamdaman na ata ko para s
a kanya... Di to pwede.. Not.. Not again..
Ah.. Ehem..
Nanlaki yung mga mata ni Alex. Lumingon siya.
Alex: Ka-kanina ka pa diyan??
Stephen: Slight?
Tumayo si Alex.
Alex: Uh.. Sige.. Mauna na ako..
Tapos naglakad palayo si Alex. Biglang sumigaw si Stephen.
Stephen: Huwag ka mag-alala.. Wala akong narinig!!
Chapter 63:
Miyerkules.
*DING DONG*
Binuksan ko yung pinto.
O Alex.. Pasok ka..
Pinapunta ko muna siya sa living room.
Teka, kunin ko lang yung laptop sa taas pati yung video cam para makapagstart na
tayo..
Pagbaba ko, binibigay ni Ate Tess yung mga photo albums namin.
Ate Tess: Eto o.. Yan si JC.. Prom ata nila niyan.. Partner niya si Marielle..
Eh.. Hem.. Ate.. Pwede ba sa garahe kami gumawa.. Wala naman yung kotse eh..
Ate Tess: Oo.. Okay lang..
Tara..
Nilabas ko yung wooden table saka chairs sa may garahe. Nilapag ko yung laptop a
t sinet-up ko. Pagtingin ko kay Alex, nakatitig lang sa akin.
Huy..
Nagulat ata parang wala ata sa sarili to ah.
Okay ka lang?
Alex: Uh.. Oo.. Si Marielle partner mo nung prom?
Ngumiti ako.
Uh.. Oo.. Kakagulat ba?
Bumulong si Alex.
Alex: Cute nga eh..
Ano sabi mo?
Alex: Ah.. Sabi ko.. Cool nga eh..
Aaah.. Okay na Panoorin na natin..
Pinanood na namin yung mga interviews.
Alex: Okay ah.. Ganda ng kuha.. Edit na lang natin..
Te-Teka ano to..
Alex: Oops..
Pagtingin ko dun sa video..
Kinuhanan mo talaga ako? Kala ko..
Flashback:
Kakapagod, kanina pa tayo paikot-ikot dito sa school..
Alex: Pahinga muna tayo.. Uh.. Kain ka muna... Ayan o.. Taho.. Akin na nga muna y
ang videocam..
Manong, isa nga po.. Kaw gusto mo?
Alex: "Hinde.. Kaw na lang.. Busog pa naman ako.."
Lumapit kami dun sa may shade tapos umupo ako dun sa may bench.
Tumayo si Alex tapos humarap sa akin hawak-hawak yung videocam.
Alex: Smile naman diyan..
Ngumiti naman ako. Akala ko di niya talaga ako kinukuhanan eh. Nag-pose pose pa
ako.
Sira ka talaga.. Sige.. CR lang ako..
Alex: Okay..
Naiwan si Alex dun habang pinapanood yung video.
Yung nasa video.. Nakazoom-in yung mukha ko habang kumakain ng taho.
Dahan-dahang hinawakan ni Alex yung screen.
Ngumiti siya.
Lumabas ako papuntang garahe, nagulat ako biglang sinarado agad ni Alex yung lap
top.
Okay ka lang.. para kang nakakita ng multo?
Alex: Uh.. Wala.. Wala..
Dadalhan pala tayo ni Ate Tess ng meryenda..
Alex: Sige. Tutulungan ko na lang siya..
Bago pa ko nakapagsalita pumasok na siya sa loob.
Anong nangyari dun?
Chapter 64:
Alex: Eto na ang meryenda.. Guess what?
Ano?
Alex: Lasagna..
Ngumiti ako. Tumayo ako para lapitan at tulungan siya.
Alexyung step ah... Baka kasi..
*BLAAG*
Alex!!
Dali-dali ko siyang tinulungan. Di niya nakita yung isang step dun.. Marami ngan
g nadadaling bisita dun eh..
Alex: Im sorry..
Nahulog yung dala-dala niyang tray ng lasagna. Nabasag.
Okay lang.. Halika dito.. Upo ka muna..
Inalalayan ko siya para makaupo.
Alex: Uh.. Oww.. Ang sakit..
Saan?
Tinuro niya yung tuhod niya. Tinupi ko yung pantalon niya hanggang sa tuhod.
Alex: Oh no..
May malaki-laki siyang sugat sa may tuhod. Dumudugo nga eh.
Tsk.. Tsk.. Teka lang ah..
Pumasok ako sa loob para kunin yung first aid kit.
Nilabas ko yung anti-septic wipe tapos dahan-dahan kong pinunasan yung sugat ni
ya.
Alex: Oww.. Medyo mahapdi..
Hinipan ko yung sugat niya.
Napatingin ako kay Alex.
Alex: Uh.. Thanks..
Ngumiti ako.
Kumuha ako ng Betadine tapos naglagay ako sa cotton tapos pinahid ko sa sugat ni
ya.
Naku.. Magkaka-peklat ka na niyan..
Nilabas ko yung band-aid tapos nilagay ko sa sugat niya.
Alex: Haay.. Oo nga eh..
Dahan-dahan kong binaba yung pagkatupi ng pantalon niya.
Yaan mo.. Lilibre na lang kita..
Alex: Ha?
Oo no.. Tapusin lang natin to.. Mayang hapon hatid kita..
Alex: Naku.. Huwag na..
Okay lang yun.. Hatid na kita.. Maya-maya darating na rin si Mama.. Hihiramin ko
yung kotse..
Alex: Thanks ulit..
Sus.. Back to work na ulet..
Niligpit ko yung first aid kit tapos tumayo ako. Napatingin ako dun sa basag na
tray ng lasagna.
Pansin mo.. Parang pag magkasama tayo laging may natatapon na lasagna.. Tsk.. Tsk
..
Tumawa si Alex.
Chapter 65:
"Ayan... Tapos na natin.."
Alex: "Yung kalahati.."
"Haay.. Oo nga eh.. Ang hirap talaga mag-edit.. At least may natapos na tayo.."
Tumingin ako sa relo ko. Hapon na. Maya-maya darating na rin si Mama. Hahatid ko
na si Alex pagkatapos.
Pumunta muna kami sa living room tapos in-on ko yung TV. Panay lipat ko ng chann
el. Hanggang sa napunta na sa Star Movies.. White Chicks. Nasa scene na kadate n
ung agent yung Black tapos kinakagat niya yung kuko niya para lang umayaw sa kan
ya yung lalaki. Laughtrip talaga.
Tawa kami ng tawa ni Alex.
"Favorite.. Ko yan.."
Nagkatinginan kami.
Ngumiti ako.
"Ang kulet no. Pinanood namin yan ng tropa ko pero sa DVD nga lang.."
BEEP.. BEEP..
"Ayan na ata si Mama.."
Lumabas si Ate Tess para pagbuksan ng gate si Mama. Maya-maya..
Mama: "Naku po.. Ang traffic.. May bungguan pala diyan sa labasan.."
Tumayo si Alex.
Alex: "Good Afternoon po.."
Nakatingin lang si Mama sa kanya. Natulala ata.
"Ma?"
Mama: "Ay.. Good Afternoon din.. iha.. Kaw yung pamangkin ni Bert di ba?"
"Si Alex.. Classmate ko.."
Sabay ngiti siya.
Sinundan ko si Mama sa kwarto niya.
"Ma, pahiram ng susi.. Hatid ko lang si Alex.."
Humarap siya sa akin. Nagkasalubong yung kilay niya tapos ngumiti siya.
Mama: "Ngayon ka lang nagdala ng babae sa bahay ah.. "
"Ha?"
Nagtaka naman ako bigla. Tapos naisip ko.. Hala..
"No.. It's not what you think.. Kagroup ko lang siya.. Tinatapos lang namin yung
project.."
Mama: "Okay.. If that's what you say.."
Sabay hagis sa akin ng susi. Lumabas ako ng kwarto nila.
"Tara.."
Lumabas kami tapos pinagbuksan ko ng pintuan ng kotse si Alex. Biglang tumingin
siya sa akin..
"Bakit? Gentleman din naman ako kahit papaano.."
Tumawa siya.
Alex: "Hindi masyado halata.."
Tapos pumasok siya sa loob.
Nagdrive kami papuntang mall.
"Dito na tayo.."
Alex: "Ha? Bakit?"
"Sabi ko.. lilibre kita di ba?"
Alex: "Kaw bahala.."
Nagikot-ikot kami sa loob ng mall. Hanggang sa napadaan kami sa may arcade.
Alex: "Tara, arcade tayo.."
"Ha?"
Sabay labas namin ng powercard namin. Wala ko nagawa kung hindi sundan siya. Fir
st Stop: Racing
"Kaskaserang driver to.."
Tumawa si Alex.
Alex: "Sorry na lang.. Malapit na ako sa finish line.."
"No way.."
Tinapakan ko ng todo yung gas.
Ayan. Malapit na.
Malalagpasan ko na siya. Kita ko na yung finish line.
"Yes!!"
Alex: "Tsamba lang yun.."
"Hinde no.."
Sumunod na nilaro namin. Basketball.
"Sige.. Pananalunin na kita.."
Alex: "Whatever.. Game na?"
"Oo ba.."
Babagalan ko na lang. Paglabas ng bola, nagshoot ako.. tapos nagshoot ulit. Sini
lip ko si Alex. Whoa. Mabilis din pala siya magshoot saka may porma siya tumira.
Pagtingin ko sa points niya. Whoa.
Binilisan ko nga yung pagshoot ko kaso nabagalan ko na kasi nung una kaya..
Alex: "Pano ba yan.. I won.."
"Five points lang naman lamang eh.."
Alex: "Kahit na.."
"Marunong ka pala magbasketball.."
Alex: "Sino ba nagsabing di ako marunong.."
"Sige nga.. Next time one-on-one.."
Alex: "Hmm.. I'll think about it.. Baka kasi di pa ako pagpawisan pag naglaban t
ayo.."
"Ang Yabang.."
Alex: "Joke lang.. Tara dun naman tayo o.."
Tinuro ni Alex yung game na may hammer tapos pag may lumalabas ng character sa m
ga butas pupukpukin mo.
"Pambata yun eh.."
Alex: "So what.."
Tapos nauna na siya dun sa may game. Nag-swipe na siya ng card. Kinuha niya yung
hammer.. Para siyang bata. Excited pa talaga.
Tumayo lang ako dun sa may tabi. Lumingon-lingon. Nanlaki yung mga mata ko. Oh n
o.
Si..
Si Larisse.
Kasama yung William ata. Nag-reracing.
Tumalikod ako.. Pinatong ko yung mga kamay ko.. kaso..
"Aaaaraaaay.."
Alex: "Sorry.. Sorry.."
"Ang sakit nun ah.."
Alex: "Bat mo naman kasi pinatong yung mga kamay mo dyan ah.."
"Sorry na.."
Alex: "Haay.. Tara na nga.."
Maya-maya nung nakalabas na kami at medyo malayu-layo na yung nalakad namin..
Alex: "Nakita mo siya no?"
Tumahimik lang ako.
Alex: "Tara.."
Hinila ako ni Alex papuntang.. Teka.. San nga ba kami pupunta?
Maya-maya nasa harap na kami ng ice cream stand.
"Ice Cream?"
Alex: "Oo no.. Ang init kaya ngayon.."
"Sige.. Kaw na lang.. Ako magbabayad.."
Alex: "Hinde no.. Ako na.."
"Ako na.."
Tapos narinig ko na lang yung katabi naming babae bumibili ng ice cream.
Miss: "Yung sa akin.. yung scoop niya.. strawberry saka chocolate lang.."
Saka iniabot yung order sa kanya.
Sinundan ko ng tingin yung babae.
Ewan ko ba.
May naalala lang akong bigla.
Chapter 66:
Naalala ko nun parehas pa kami ng binili ice cream..
Yung ngiti niya.. Yung saya ko nung magkasama kami..
Huminga ako ng malalim..
Haay..
Pero siguro kailangan kalimutan ko na yun..
Dapat lang..
Alex: Toph? Toph..
Nagulat ako nung hinawakan ako ni Alex sa balikat.
Okay ka lang?
Sinundan ni Alex yung tingin ko.
Alex: Bakit.. Kilala mo ba yun?
Uh.. Hinde.. Wala.. May naalala lang ako.. Anong gusto mong flavor?
Alex: Cookies n cream na lang siguro..
Okay.. Isang cookies n cream nga..
Binayaran ko yung ice cream tapos iniabot ko kay Alex.
Alex: Thanks..
Naglakad-lakad kami hanggang sa napunta na kaming Greenbelt.
Uh.. Bili lang ako sa Starbucks..
Alex: Ako na.. Ano bang orderin mo?
Mocha Frappe.. Grande..
Tapos iniabot niya sa akin yung kamay niya. Tinignan ko siya. Nakasmile siya. Ba
t kaya?
Binigay ko sa kanya yung 200 ko tapos sinundan ko siya papasok sa loob.
Miss: Good afternoon Maam..
Alex: Uhmm.. Isang Mocha Frappe.. Grande..
Miss: Name please?
Bumulong si Alex.
Alex: Narda..
Lumapit si Alex dun sa kahera. Bumulong ulit.
Alex: Narda.. N-A-R-D-A
Naku po. May topak na naman to. Tsk.. Tsk..
Uhmm.. Pasensiya na.. Kasi ano..
Alex: Bakit? Haay..
Ang kulet talaga nitong babaeng to. Tinitignan kami nung kahera nagtataka.
Alex: Sige.. Alex na nga lang..
Huminga ako ng malalim. Ang labo talaga nito. Pero nakakatuwa siya, ang lakas ng
loob.
Pagkakuha nung Mocha Frappe, lumabas na kami.
Okay ka lang? Narda?!
Tumawa si Alex.
Alex: Bakit ba? Ginagawa kaya namin yun nung kuya ko eh..
Kuya?
Alex: Oo pero nag-aaral siya ngayon ng Graduate studies abroad eh..
Aaah..
Alex: Bakit ikaw.. Kaya mo ba yun?
Huh? No way..
Alex: For fun lang naman eh.. Sabihin mo ikaw kasi.. Uh.. Aguiluz?
Tumawa ako. Bumulong siya bigla.
Alex: "Tapos Alwina na lang sana sinabi ko.."
"Ano?"
Alex: "Ah.. Tapos hahanapan kita ng Alwina mo.."
Sira ka talaga.. Tara na nga..
Naglakad-lakad kami banda dun sa may fountain. Umupo ako dun sa may bench dun.
Si Alex naman nagpuntang fountain. Nakatitig lang dun.
Tumayo ako at nilapitan siya.
Okay ka lang..
Alex: Ha? Oo..
Tapos binabad niya yung kamay niya.. Nagulat ako ng..
Alex!!!
Tinignan ko yung damit ko. Basa na.
Akala ko pa naman nagdadrama ka?!
Tapos binasa na naman niya ko ulit.
Eto sayo..
Hinabol ko siya..Ang bilis tumakbo. Pinagtitinginan na nga kami nung mga iba dun
eh.
Nung maaabutan ko na siya.. Bigla siyang tumigil..
Alex: Okaay.. Sorry.. Im sorry..
Grabe ka.. Malala ka na..
Tapos tumawa ako.
Napagod ako dun ah..
Alex: C.R lang ako..
Pumasok siya dun sa C.R.. Ako naman naghintay lang sa labas.
Nakatalikod ako nun.. biglang may humawak sa balikat ko.. Lumingon ako..
Stephen: Uy.. Sabi ko na nga ba.. Kaw yan..
O.. Dito ka rin pala..
Stephen: Bat nandito ka? Saka bat basa ka?
Ah.. Wala to.. Kaw sino kasama mo?
Nagulat na lang ako biglang may lumapit na lalaki..
Stephen: Ah.. Pinsan ko nga pala...
Uy.. Pare.. Toph pala..
Nakipagkamay ako dun sa pinsan niya.
Matthew.. pero Matt na lang..
Stephen: Sige.. tol.. una kami..
Sige..
Maya-maya lumabas na rin si Alex..
Alex: Si Stephen yun di ba?
Ah.. Oo.. Saka yung pinsan niya.. Tara na.. Hatid na kita..
Bumulong si Alex.
Alex: "Buti na lang.. Di kami nakita.."
Mga ilang minuto lang nakarating na rin kami sa bahay nila. Pinagbuksan ko ulit
ng pinto si Alex.
Nag-doorbell siya sa bahay nila. Tapos, pinagbuksan din siya maya-maya nung maid
ata nila. Hinintay kong makapasok siya sa loob..
Pumasok na ako sa loob ng kotse. Nag-drive na ako pauwi. Pinarada ko sa may gara
he namin yung kotse, baba na sana ako nung may nakita ko sa inupuan ni Alex kani
na.
Di ko to napansin kanina ah..
Napangiti naman ako.
Yung napkin sa may Starbucks.
Tapos nakasulat.. I had fun.. Thanks.. =P
Chapter 67:
Ilang linggo na lang sembreak na. Ang saya. Woohoo. Pero sunud-sunod na ang mga
projects saka exams. Haay.
Lunes. Sobrang napagod ako dun sa exam ko sa math. Napiga na yung utak ko. Pagka
tapos ng exam, dumirecho kong canteen para bumili ng pagkain. Saka ako nagpuntan
g SocSci1 ko. Pagsilip ko sa room, wala pang tao kaya umupo muna ako sa may band
ang hallway na lang. Nagkataon, pinatong ko sa kanan ko yung iced tea ko pagting
in ko sa di kalayuan. Nakaupo din si Alex.
"Alex!!"
Hindi lumilingon? Bakit kaya. Parang tulala ata yun ah. Tumayo ako at tinabihan
siya.
"Huy.."
Parang nagulat siya nung nakita ako. Tulala nga.
Alex: "Nandiyan ka pala.."
"Okay ka lang?"
Sabay kagat ko dun sa burger na binili ko at inom na rin ng iced tea.
Alex: "Ha? OKay lang.."
Sabay punas naman ng mata niya. Naku po. Umiiyak pala siya. Lumingon-lingon ako
sa paligid ko.
"Bakit? Ano problema? Baka sabihin nila pinaiyak kita.."
Ngumiti si Alex.
Alex: "Kasi ano.."
Huminga siya ng malalim.
Alex: "Kakakuha ko nung exam results ko kanina eh.. Grabe.. Ang baba.. Natatakot
tuloy ako.. Di rin kataasan yung grade ko last exam eh.. Target grade ko pa nam
an at least 2 or 2.25 man lang."
"Ano bang subject?"
Sabay inom ko ulit ng iced tea.
Alex: "Math 17"
"Math?? Haay.. Di ka nag-iisa ano.."
Pero nakita ko mukhang namomoblema talaga siya.
"Patingin nga ng exam mo.."
Nilabas naman ni Alex yung exam niya. Tinignan ko.
"Hmm.. Gusto mo turuan kita? Kasi tapos na kami dito Math 54 na ako eh.. Buti pa
kayo walang Math series.."
Alex: "Talaga?! Uh.. I mean.. Okay lang?"
"Oo naman.. Uh.. Gusto mo sa Wednesday.. Sa library.."
Ngumiti si Alex. Nagsimula na rin magsidatingan yung mga kaklase namin.
Alex: "Okay.."
Tumayo kaming dalawa at pumasok na sa classroom.
Miyerkules.
Nilapag ko yung mga higanteng libro sa lamesa sa may library.
Alex: "Whoa?! Ang lalaki naman niyan.."
"Ang bigat pa.. Okay.. Game.. San tayo magsimula.."
Iniabot niya sa akin yung recent exam niya.. Tinignan ko.. Hmm.. Umupo ako nang.
.
"Aaarraay ko.."-sergie
Alex: "Toph!?"
Tumayo si Alex para tulungan ako.
Alex: "Kasi naman.. ang layo pa kaya nung upuan mo noh? ilapit mo.. ganito o.."
Tapos nilapit niya yung upuan.
"Pasensiya.. Nagcoconcentrate ako eh.."
Tumawa si Alex.
Alex: "Nakakatuwa ka pala magconcentrate.."
"Eto na.. start na tayo.. Ganito.."
Una muna inexplain ko sa kanya bawat problem dun sa exams niya muna. Problem sol
ving kasi yung topic nila dun. Tapos sinubukan din naming magsagot ng mga sample
problems sa libro. Pagkatapos, kinuha ko yung dati kong mga exams tapos pinasag
utan ko sa kanya.
"Oi, C.R ako.. Pagbalik ko dapat tapos na yang dalawang problem na yan.."
Alex: "Ganun? Opo. sir.."
Pagbalik ko, patapos na siya dun sa pangalawang problem. Pagtingin ko..
"Okay naman.. pero ang haba ng solution mo.. mahihirapan ka baka kulangin ka sa
oras di mo naman masagutan yung ibang tanong pag exams.."
Tinuruan ko siya ng mas maikling paraan ng pagsagot nung mga problems.
"Haay.. Ang init naman dito sa pwesto natin.."
Alex: "Oo nga eh.. Dun kaya tayo sa may electric fan o.. Wala na yung nakaupo du
n kanina eh.."
Lumipat kami dun sa may table dun. Nilapag ko yung mga gamit. Kaso nahulog yung
calculator ko bigla.. Bad trip baka nasira yun ah. Pinulot ko tapos pagtayo ko..
Nanlaki yung mga mata ko..
"Hala.. Bilis.. Nililipad yung mga papel o.."
Alex: "Dali.. Magpulot ka kaya.."
Pinatay ko muna agad yung electric fan, ang laki kasi grabe. Tapos saka naming p
inagpupulot yung mga papel. Ang daming nahulog eh..
*DUUG*
"Araay.."
Alex: "Ang sakit nun ah.."
Sabay hawak namin sa noo namin.
"Ako kaya naunang nakakita nung papel.."
Alex: "Okay? Makipagagawan daw?"
Tapos tumawa kami.
Inayos na namin yung mga gamit tapos tinuloy ko na yung pagturo sa kanya. Sumuno
d na inaral namin yung lessons niya ngayon, yung ieexam niya bukas.
Pagkatapos, kumain muna kami ng lunch saglit tapos review na naman ulit. Mga 3:3
0 na kami natapos.
"Sa wakas.. Ang galing ah.. Perfect na.. Baka mauno mo na yung exam mo.."
Ngumiti siya.
Alex: "Sana.."
Niligpit na namin yung mga gamit tapos lumabas na kami ng library. Nagulat ako b
iglang hinawakan ako sa balikat ni Alex.
Alex: "Uhm.. Salamat ah.. Sobr-- Owww.. Oww..."
"O.. Bakit.."
Biglang hawak niya dun sa kanang mata niya.
Alex: "Napuwing ata ko... Sakit.."
"Teka.."
Dahan-dahan kong hinawakan yung mata niya tapos hinipan ko.
"Ayan.. Okay na?"
Pinikit ni Alex yung mga mata niya.
Alex: "Medyo.. Uh..Thanks ulet.. Sige, mauna na ko.. May dadaanan pa ko eh.."
"Sige.. Good Luck sa Exam bukas.."
Tapos ngumiti si Alex.
Chapter 68:
Huwebes. Palakad na ako papuntang sakayan. Stressed talaga ko. Tatlo exams ko ka
nina. Sana naman pasado ko lahat at pinagpuyatan ko rin yun ng ilang araw.
Wala na ata ako sa sarili habang naglalakad eh gusto ka na makauwi at matulog..
Haay.. May exam pa ako bukas. Nakapila ako sa may sakayan. Naghihintay ng jeep p
apuntang pantranco..
"Toph!!!"
Lumingon ako sa kanan. Wala namang tao. Pero parang may narinig akong tumawag sa
akin. Pagharap ko sa kanan, nagulat ako kaharap ko na bigla si Alex.
"Kakagulat ka naman.."
Hinawakan niya ako bigla sa balikat.
Alex: "Guess what?!"
Ngumiti ako.
"Spill it.."
Alex: "1.25 ako sa exam ko!!"
"Wow! May result na agad.. Buti pa prof niyo masipag magcheck.."
Tumawa si Alex.
Alex: "Kakakuha ko nga lang eh.. "
"Sabi ko sayo eh.."
Alex: "Thank you ah.. Sobra.."
"Wala yun.."
Maya-maya may dumating na jeep na.
"Sige.. Sakay na ako.."
Papila na ko nang..
Alex: "Uh.. Toph?"
Lumingon ako.
Alex: "Dahil magaling kang tutor.. lilibre na lang kita.. Parang thank you ko na
rin.."
"Aba naman. Oo ba. Libre eh. Hmm.. Parang gusto ko ng tapsilog bukas sa Rodics a
h.."
Alex: "O sige ba.. Bukas.."
"After na lang ng exams.. mga hapon.. 4 siguro.. Naku po. Ginugutom tuloy ako.."
Alex: "Okay.. Ingat.."
Ngumiti ako tapos umakyat at pumasok na ako sa jeep. Pagtingin ko, nandun pa siy
a sa may sakayan. Hinintay niyang makapasok ako hanggang sa makaalis na yung jee
p, sabay kaway pa sa akin.
Pag-uwi ko ng bahay. Umidlip ako saglit tapos gumising ako para mag-review para
sa mga exams ko kinabukasan. Madaling araw na nga ako nakatulog eh.
Yaaaawwwwnnn..
Pagtingin ko sa wall clock.
Patay! Dali-dali akong nagpuntang banyo para maligo at magbihis. Bumaba ako agad p
ara magbreakfast. Pagtingin ko yung plato ko na lang yung nandun.
Mama: Iho.. Bilisan mo..
Umupo ako agad para kumain tapos direcho toothbrush agad pagkatapos. Five minute
s before the exam ako nung nakarating sa school. Buti nalang wala pa yung procto
r. After ilang minutes, pumasok na yung proctor at binigay yung exam namin.
Pagkatapos nun, dumirecho ako sa next exam ko. Dun naman medyo maaga-aga ako kah
it papaano. Nakipagmeet din ako dun sa mga groupmates ko pa sa isang subject. Ta
pos after nun, nakipag-usap ako dun sa isa kong prof. Gusto niya kasi akong kaus
apin regarding dun sa project ko kung pwede akong gumawa ng kaunting revisions l
ang naman.
Sige po sir.. Thank you po..
Lumabas akong office niya. Pag-labas ko narinig ko yung pagkulo ng tiyan ko.
Di pa pala ako kumakain..
Dali-dali akong pumuntang canteen hanggang sa..
*BLAG*
Pagtingin ko kung sinong nabangga ko.
Uy.. Pasensiya..
Stephen: Okay ka lang?
Dami kong ginawa ngayon.. Exams.. Kinausap ko yung prof ko.. Di pa ko kumakain..
Haay..
Stephen: Di ka pa kumakain? 2:30 na ah? Tsk.. Tsk..
Sinamahan ako ni Stephen. Umorder ako ng kanin at ulam kasi gutom na ako nang so
bra.
Stephen: Uh.. Pinapunta pala tayo sa tambayan mamaya.. May meeting daw..
Ganun? Tungkol san? Sa Induction natin as members?
Tumahimik si Stephen.
Stephen: Di ko alam eh.. Siguro.. Pero ang narinig ko may sasabihing importante s
i Larisse eh..
Natigilan ako.
Ah.. Okay..
Stephen: Pupunta ka ba?
Ang tagal bago ko sumagot.
Uh.. Oo naman..
Stephen: Wala ka ng lakad? Parang ang dami mong pinuntahan ngayon ah.. Busy ba?
Di naman.. Sunud-sunod lang.. Lakad? Hmm..
Napaisip ako.
Parang meron pero di ko naman matandaan.
Wala ata.. Wala..
Chapter 69:
Nag-stay kami ni Stephen sa canteen hanggang mga 3:30 pm.
Anong oras ba yung meeting?
Stephen: 4 pm daw.. Ano punta na tayo dun?
Sige..
RIIIIIIINGGG
Tinignan ko yung phone ko. Naka-off naman?
Stephen: Hello?
Akala ko sa akin. In-on ko yung phone ko. Nagbukas naman. Nagvibrate bigla.
1 message received
Opening..
Battery Empty!!
Nagulat ako biglang namatay yung phone ko. Wala na pala akong battery. Bad trip
naman nakalimutan ko palang mag-charge kagabi.
Stephen: Tara na?
Pagdating namin sa tambayan, ang daming pagkain. Anong okasyon?
Stephen: Ang daming chibog ah..
Lumapit si Leila sa amin.
Leila: Haay..
Bakit?
Leila: Basta..
Biglang nagsalita si Hannah.
Hannah: Kung mapapansin niyo ang daming pagkain ngayon.. Siyempre, nalalapit na a
ng induction natin as members kaya kailangan magcelebrate..
Palakpakan naman kaming lahat.
Hannah: Kaso.. Haay.. May bad news naman..
Nagulat ako nung nagpunta sa harapan si Larisse. Ngumiti siya.
Larisse: Sobrang saya ko at di ako nagsisisi na sumali ako dito kasi kung hindi..
di ko sana kayo nakilala.... Bago ako umalis gusto ko sana pasalamatan kayo sa
lahat-lahat..
Stephen: Aalis ka?
Ngumiti si Larisse.
Larisse: Yah.. Nag-advanced exams na ko para makuha agad yung transcript ko.. Lil
ipat na kami ng family ko.. Ma.. Mamimiss ko kayo..
Tumahimik kaming lahat. Lumapit lahat para yakapin siya. Naiwan kaming dalawa ni
Stephen sa may sulok.
Stephen: Okay ka lang pare..
Tahimik lang ako. Hindi ko iniexpect yun ah.
Larisse: Kainan na..
Nagsimula na kumuha ng kanya-kanyang plato lahat. Nagpatugtog din ng music. Maya
-maya dumating si Jeffrey. Basang-basa.
Jeffrey: Sorry ngayon lang ako.. Umulan bigla.. Ang lakas nga eh.. Nabasa tuloy
ako..
Sumilip kami sa may pintuan sa labas.
Ang lakas nga ng ulan..
Stephen: Ang malas naman nung mga nasa labas..
Ewan ko. Pero bigla akong kinabahan.
Chapter 70:
Umupo ako dun sa may sulok.
Nagulat na lang ako nung may lumapit sa akin.
Larisse: Di ka kakain?
Ngumiti ako.
Kumain na ako..
Tumabi siya sa akin.
Larisse: Sorry..
Para san?
Larisse: Sa lahat..
Wala ka namang kasalanan eh..
Ngumiti siya.
Larisse: Teka lang ah..
Tumayo siya bigla. Pagbalik niya may dala-dala siyang isang plato ng cake.
Larisse: O eto.. cake man lang..
Ha?
Larisse: Masarap yan..
Kinuha ko yung plato sa kanya.
Larisse: Mamimiss ko kayong lahat...
Natigilan ako.
Larisse: I really appreciated everything.. Pag nakakatanggap ako nung teddy bear.
. Napapangiti ako.. Thank you..
Wala yun.. Salamat din.. For.. For being a friend..
Ngumiti siya.
Stephen: Tol.. Sabay ka na sa akin? Umuulan na eh.. Mag-5:00 na rin..
O Sige.. Uy.. Mauna na kami..
Larisse: May payong ba kayo?
Stephen: Okay lang yun.. Konting basa lang naman..
Larisse: Ha? San ba kayo nagpark?
Stephen: Dun sa may parking lot sa may kabilang hall..
Larisse: Malayo yun.. Teka.. Payungan ko na kayo..
Ha? Wag na..
Larisse: Okay lang yun.. Pauwi na rin naman ako.. Dun na lang din ako magpapasund
o..
Nagpaalam na kami salahat. Nag-group hug pa nga eh.
Stephen: Dalian natin.. Ang lakas ng ulan..
Buti na lang kahi papaano malaki-laki yung payong ni Larisse. Direcho agad kamin
g parking lot.
Pumasok agad si Stephen sa loob ng kotse.
Yung sundo mo?
Larisse: Malapit na yun.. Sakay ka na..
Tinignan ko siya.
So.. Goodbye na..
Ngumiti siya.
Larisse: Magkikita pa rin naman siguro tayo.. Someday..
Nilapitan ako ni Larisse.
Palapit ng palapit.
Naramdaman ko yung pagdampi ng labi niya sa pisngi ko.
Tapos nagyakapan kami.
Sige..
Pumasok na ako sa CRV ni Stephen. Maya-maya dumating din yung sundo ni Larisse.
Stephen: Tara na?
Nag-drive na siya paalis.
Stephen: Napansin mo ba yung babae sa may sakayan kanina sa tapat ng parking lot?
Huh? Hinde..
Stephen: Wala lang.. Di ko masyado nakita yung mukha eh.. Walang payong.. Basang-
basa nga eh..
Lumiko pakaliwa si Stephen. Medyo traffic na. Maya-maya nakarating na rin akong
bahay.
Mama: Iho.. Buti nandito ka na..
"Akyat lang ako.. palit ako ng damit.."
Pumunta ako sa kwarto at nagpalit ng damit. Nilabas ko na rin yung cellphone ko
at nagcharge ako. Inon ko... Pagbukas ko..
Natigilan ako. May text ako galing.. galing kay..
Alex?!
"Patay.."
Chapter 71:
RIIINNGGG RINGGG..
Hindi ako mapakali habang nasa loob ng kwarto ko. Kinakabahan ako. Kanina pa wal
ang sumasagot sa phone niya. Haay.
Bumaba ako saglit para kumuha ng isang basong tubig. Napansin ko si Marielle taw
a ng tawa habang may kausap sa phone sa may living room.
Sino yan?
Tinakpan ni Marielle yung phone.
Marielle: Kuya.. Wag ka maingay.. Okay.. Si TJ.. Sshh..
Sus.. Wag ka nga magtetelebabad diyan..
Tapos naisip ko bigla. Nilapitan ko si Marielle at kinuha yung phone sa kanya.
Marielle: Kuya?!
Hello? TJ? Alam mo ba number nina Alex sa bahay?
Pagkasabi niya sinulat ko sa papel tapos..
Sige.. Salamat..
Tapos binaba ko yung phone.
Marielle: Teka.. Di pa kami tapos mag-usap.. Grrr.
Ay.. So-sorry nawala sa isip ko.. Sorry.. Libre na lang kita bukas..
Di ko naman talaga sinasadya. Nawala sa isip ko. Kinakabahan kasi ako. Nakakahiy
a kay Alex. Umakyat ako pabalik ng kwarto ko at dinial yung number. May sumagot
na babae sa phone.
Hello? Pwede po kay Alex?
Uh.. Sino to?
Pakisabi ho si Toph..
Biglang natahimik yung babae sa phone.
Alex: O Toph, napatawag ka..
Kasi ano.. sorry hindi ako nakapunta kanina.. nawala talaga sa isip ko.. sorry ta
laga..
Alex: Uh.. yun ba?
Tapos natahimik ulit siya.
Alex?
Alex: Naku.. Di rin ako nakapunta eh..
Pero di ba nagtext ka kung papunta na ako?
Alex: Uhmm.. Kasi ano.. Di na ako nakapagtext ulit.. May kinailangan pa pala ko p
untahan..
Napansin ko parang iba yung boses niya.
Ah ganun ba.. Sorry ulet ah..
Alex: Ha? Eh di rin naman ako nakapunta eh..
Kasi nakakahiya pa rin.. Kinalimutan ko na lang ng ganun..Sorry..
Alex: Yaan mo na yun..
Okay ka lang kasi parang.. uh.. may sakit ka ba? Kasi parang iba boses mo.. umiiy
ak ka ba?
Alex: Ha? A-ano kasi may pinapanood akong movie ngayon.. Kakaiyak nga eh.. Di ko
mapigilan..
Ah.. Ganun ba.. Sige.. Sorry naistorbo ata kita..
Tapos narinig ko na lang umiiyak talaga siya.
Uy.. Nakakaiyak ba talaga yung movie na yan ha.. Dalang-dala ka ah..
Alex: Oo.. *Hikbi* Nakaka.. *Hikbi* iyak talaga..
Ano ka ba.. Tsk.. tsk..
Alex? Huminga ako ng malalim.
Alam mo ba.. si Larisse aa---
Alex: Uhmm.. Naku, may.. may *hikbi* nag-doorbell kasi..
Ganun ba? Sige.. Bye..
Alex: Babye..
Alex?
Alex: O?
Sorry ulet ah..
Chapter 72:
Tumingin ako sa telepono. Wala na Binaba na niya.
Huminga ako ng malalim. Di pala siya nakapunta. Pero bat parang binabagabag pa r
in ako? Di ko siguro alam ang gagawin ko kung sakaling nagpunta siya talaga tapo
s hinintay niya ako. Ngayon pa nga lang, guilty na ako eh.. Pano kaya pag ganun
nga.. Haay..
Lunes. Papunta na ako sa last subject ko, Socsci1. Naglalakad ako sa hallway. Pa
gtingin ko sa di kalayuan.. Teka.. Si Alex ata yung naglalakad eh. Kabisado ko a
ta yung cap+napakalaking tshirt with sleeves na iniipit niya sa balikat para ang
as ang dating+jeans+rubbershoes look niya kahit nakatalikod.
Tumakbo ako para mahabol siya.
"Alex?!"
Hinde ata ako narinig nun ah. Pagtingin ko, teka, palabas na room yung iba kong
mga classmates.
Emm: "O Toph.."
"Bat palabas na kayo eh 2:15 na ah.. Baka dumating na si Ma'am.."
Tinuro ni Emm yung board sa loob. Sumilip ako.
Emm: "Ipasa na lang daw natin yung project sa kanya.. Wala ng classes.."
"Ganun ba?"
Emm: "Text text na lang siguro.."
"O sige.."
Dalawang linggo na lang at magsesembreak na. Wala na rin si Larisse. Umalis siya
three days ago.
Stephen: Halos wala na tayong class eh no.. Kaso next week exams na naman.. Ikaw
may class ka pa ba?
Wala na rin halos eh.. Mga meeting na lang para sa group project.. Mamaya nga may
meeting kami nina Alex eh..
Stephen: San ba meeting place niyo?
Sa library..
Tumingin ako sa watch ko.
Siguro, pupunta na ako dun..
Stephen: O sige.. pare. Ingat..
Naghiwalay kaming dalawa at dumirecho na ko sa library. Pagdating ko nandun na m
ga kagrupo ko pero..
San si Alex?
Mara: Kanina pa siya umalis eh.. May pupuntahan pa daw siya.. Binigay na niya yun
g video niyo.. edited na..
Ah.. Tagal ko na di nakikita yun ah..
Nakakailang group meetings na kami pero di ko pa siya nakikita. Ano na kaya nang
yayari dun?
Pagkatapos ng group meeting, naglakad ako papuntang sakayan. Nagulat ako biglang
nagbusina si Stephen.
Stephen: Sabay ka na?
Sumakay ako sa kotse niya.
Habang nasa kotse, tahimik lang ako.
Stephen: Tol.. Okay ka lang.. Teka, soundtrip nga tayo..
Sabay bukas ni Stephen nung radyo.
Kasalanan ko ba
Kung iniibig kita?
'Di ko naman sinasadya ang mahalin kita (ang mahalin kita)
Kasalanan ko ba kung ang nadarama
Ay pag-ibig na tapat?
Mapipigil ko ba kung mahal kitang talaga
Ang senti nung kanta ah.
Ah.. Wala lang.. Oo nga pala, Nakita mo ba si Alex?
Stephen: Paminsan-minsan nakakasalubong ko sa campus..
Iniba ni Stephen yung istasyon ng radyo.
Ngunit di mo naman pinapansin
Mga tawag ko
Di mo naman pinapansin mga sulat ko
Ano ba talaga ang gusto mong gawin ko?
Lahat naman ay kayang ibigay sa yo
Kahit na mahirap basta gusto mo
Ano ba talaga?
Para lang ako'y pansinin mo
Sana nama'y maintindihan mo ako
Lahat na itoy para sayo
Nang ako ay lumayo ikaw pa rin ang
Hanap ko ang gusto ko'y sa'yo lamang
Di ko pa kasi nakikita yun eh..
Stephen: Aaah.. Baka busy? Uhmm.. Toph.. May tatanong ko sayo..
Sure..
Stephen: Kasi ganito.. May tropa ko.. tawagin nating si pekto tapos nagkagusto si
ya sa isang babae tawagin nating mahal tapos umalis si mahal si pekto may kaibiga
n ding babae na tawagin naman nating si love.. Si love mukhang nahuhulog ang loo
b kay pekto pero di napapansin ni pekto.. At mukhang lumalayo na si love kay pek
to..
Seryoso ba yan? May katropa kang Pekto?
Ngumiti si Stephen. Iniba niya yung istasyon ulit ng radyo.
Don't call me in the middle of the night no more
Don't expect me to be there
Don't think that it will be as it was before
Don't think that i care
I'm not over you yet
And i don't wanna be your friend
Sinakyan ko na lang yung trip ni Stephen.
Hmm.. Okay ba naman si love?
Stephen: Oo, maganda.. mabait.. nilakad pa nga ni love si pekto dati kay mahal eh
..
I'll forget we ever met
I'll forget i ever let
Ever let you into this heart of mine baby..
You just gotta let me be
You gotta keep away from me
Coz' all i wanna do is be free from you baby
Don't you come around
And say you still care
About me..just go now , go now
Stephen: Ano lang ano sa tingin mo?
Talaga? Ewan ko eh. Lam mo naman di ako magaling sa ganyan eh.
Stephen: Alam mo sa tingin ko? Sana mauntog yung kaibigan ko.. Para magising sana
siya...
Sa bagay, medyo manhid nga naman.. Siguro naman mapapansin din niya yung sinasabi
mong babae.. in time..
Tumawa si Stephen.
Stephen: Siguro.. Sana nga.. Hmm.. Alam mo, papakilala nga kita kay Pekto minsan.
.
Chapter 73:
Haay.. Last day na ng exam pagkatapos nito.. Sembreak na.. Hell week talaga..
Marielle: Kaasar naman.. Kami ang sembreak isang linggo lang.. Hmpph..
Bayaan mo.. Pag nag-college ka na..
Mama: JC, Oo nga pala.. Nakita mo na ba yung invitation na pinadala ni Liza? Nand
iyan sa may telepono..
Ha? Bakit? Si Ate Liza?
Si Ate Liza, second cousin namin. Yung mom niya, si Auntie Julie, pinsan ni Mama
.
Mama: Ikakasal na.. Secondary Sponsor ka nga eh.. Candle..
Ah.. Ikakasal na siya? Sa bagay 26 na ata siya.. di ba? Sige po mauna na ko..
Tumayo ko mula sa hapagkainan, nagtoothbrush saglit at pumasok na ng school.
Dumirecho agad ako sa classroom para sa una kong exam. Okay lang naman. Two Hour
s yung exam pagkatapos nun mahilu-hilo ako. Pagkatapos nun, Math Finals naman. N
agjumble-jumble na yung formulas sa utak buti nakasurvive pa ko.
Haay.. Salamat.. Heaven na..
Lumabas ako ng room. Biglang may tumawag sa akin..
Uy..
Emm: Mamaya punta ka ba?
Saan?
Emm: Parang farewell ng class..
What time ba saka san?
Emm: Mga 3 pm siguro.. After ng mga exams.. Sa room natin..
Sige.. Tignan ko..
Tinignan ko yung watch ko, 11:30 na. Tapos na kaya si Stephen? Pinuntahan ko si
Stephen sa room nila. Math din exam nun eh. Pagdating ko, sakto palabas na siya.
Uy.. Pare..
Stephen: Tara na.. Canteen na tayo.. Ginutom ako sa exam na yun ah..
Naglakad kami papuntang canteen.
Teka, mauna ka na...
Stephen: Sige..
Nauna na si Stephen sa canteen. Ako naman nag-CR muna. Pagdating niya dun..
Stephen: Psst.. Mag-isa ka?
Alex: "Ha?"
Nagulat si Alex. Kasalukuyan siyan may sinusulat noon sa pahina ng notebook. Pin
unit niya. Sabay crumple nung papel. Sinilip niya kung may kasama si Stephen.
Stephen: "Di ko siya kasama.."
Alex: Uh.. Ano.. Meryenda lang naman.. Uhmm..Di mo ata kasama si ano..
Nakiupo si Stephen dun sa table kung nasan si Alex.
Stephen: Iniiwasan mo ba siya?
Tahimik lang si Alex habang nagbabasa.
Stephen: Wala ring mangyayari kahit iwasan mo siya.. Sayang naman yung pagiging m
agkaibigan niyo kung mababalewala lang..
Tumayo si Alex at niligpit yung mga gamit niya.
Alex: Sige, mauna na ko.. May exam pa ako..
Stephen: Sige.. Ingat..
Naglakad palayo si Alex at lumabas dun sa isang pintuan sa canteen. Dalawa yung
pintuan dun eh.
Maya-maya..
Uy..
Stephen: Tagal mo ah..
Nilapag ko yung mga gamit ko sa table.
"Tara, bili na tayo ng pagkain.."
Pumila kami at bumili ng makakain. Sisig na lang yung binili ko. Bumalik ako sa
may table at pinatong yung food tray saka ako umupo.
Bigla akong may naupuan..
Teka.. Ano to..
Tinignan ko kung ano yun.
Papel?
Stephen: "Ano yan?"
Nilapad din ni Stephen yung pagkain niya sa table. Sabay hablot sa akin nung pap
el.
"Uh.. Papel lang naman yan eh.. Lukot-lukot pa.."
Stephen: "Oo nga.."
Tapos binuklat niya yung papel at binasa..
Nakakainis ka.. Alam mo ba yun. Ang sarap mong sapukin! Pero alam ko sa sarili k
o na hindi ko magagawa yun.. Hindi mo lang alam nasasaktan ako. Pero ganun naman
ata talaga.. parehas lang naman tayo ng sitwasyon di ba.. yung gusto mo hindi m
apasayo.. ang sakit di ba.
Nung nakita ko kayo na magkayakap, sumabay yung pagpatak ng luha ko sa paglakas
ng ulan. Pero ang tanga ko kasi kahit anong sabi ko sa sarili ko na makakalimuta
n ko rin yung nararamdaman ko para sayo, meron pa rin dito.. sa puso ko.. umaasa
na mapapansin mo ko.
Kahit ayaw ko, naitanong ko din sa sarili ko.. ano bang meron siya na wala ako..
tapos sa huli, naisip ko.. kung ano.. kung sino..
yun ay IKAW
Natahimik ako nung binasa ni Stephen yung nasa papel.
"Sino kaya nagsulat niyan.."
Stephen: "Ah.. Eh.. Di ko lam.. Kaw nakakita niyan di ba? O Eto, kaw na lang mag
tago.."
Sabay abot sa akin ni Stephen nung papel. Tinignan ko ulit yung lukot-lukot na p
apel.
Hindi ko alam pero parang eksakto niyang sinabi yung mismong nararamdaman ko. Yu
ng pakiramdam na...
Umaasa ka kahit alam mong wala na talaga.
Yung nasasaktan ka pero ayaw mong ipahalata sa iba.
Chapter 74:
Pagtingin ko sa relo ko, 2:30 pm pa rin. Teka, parang ang bagal naman ng relo ko
. Tinignan ko yung phone ko. 4:00 na?!
"Pare.. alis na ako.."
Stephen: "Uwi ka na?"
"Hinde.. Farewell daw kasi sa Socsci 1 eh.."
Pagdating ko sa room, nandun na yung mga kaklase ko pati yung prof. ko. Konti na
nga lang sila eh.
Magdadala pala ng pagkain.. di ko alam..
Emm: Ang dami na niyan.. sobra-sobra na nga eh.. Kumuha ka ng pagkain..
Kumuha ako ng plato tapos kumain ng kaunti. Busog naman na ako. Nakipagkwentuhan
ako dun sa mga kaklase kong nandun.
Emm, si Alex?
Emm: Uh.. Nag-CR lang ata.. Andyan pa bag niya eh o..
Ganun ba?
Paglingon ko, nakita kong pumasok si Alex sa room.
Pssst!
Lumingon siya. Nagulat ata nung nakita ako. Ngumiti lang. Lumapit ako sa kanya.
Long time no see ah..
Alex: "O nga eh.."
Nagulat ako bigla niyang kinuha yung bag niya sa upuan.
Alex: Kailangan ko na pala umuwi..
Ha? Bat naman.. Kakadating ko lang ah..
Ngumiti siya.
Alex: Ang aga mo kasi dumating di ba... Sige..
Paalis na siya nung pinigilan ko.
Uh.. Alex.. Next time, libre kita para makabawi naman.
Alex: Ha? Para san? Dun sa dati na naman.. Wala yun.. Di rin naman ako nakapunta
di ba?
Kahit na...
Alex: "Sige.. Next time.."
"Okay.."
Alex: Uh.. Yung kamay ko?"
Ay.. Sorry..
Sabay bitaw ko sa kamay niya.
Alex: Para kang tuko kung kumapit ah..
Grabe ka naman..
Tumawa siya.
Alex: Sige.. Mauna na ko.. Happy Sembreak pala..
Ingat..
Bumalik ako at nakipag-usap ulit dun sa mga classmates ko pati na rin sa prof. k
o. Kwentuhan kung anu-ano. Mga quarter to five na nga ako umalis dun eh.
Naglakad ako papuntang sakayan. Pumila ako dun sa pagkahaba-habang pila. Haay. P
alingon-lingon ako nun nang nakita ko.. si Alex?? Nandun siya sa may tapat patin
gin-tingin sa kanan at kaliwa. Mukhang patawid siya ng kalsada. Akala ko umuwi n
a yun?
Tumatawid na siya nung..
"Alex!!"
Nagkatinginan kami. Napatigil siyang maglakad nung nakita ako.
*BEEP BEEP*
Napatingin ako sa kaliwa. May paparating na jeep.
Oh Sh*t
Si Alex!!!
Chapter 75
Bumilis yung paghinga ko. Ang unang pumasok sa isip ko tumakbo. Dali-dali akong
tumakbo tapos tinulak ko si Alex.
SCREEEEEEEeeeeecch
Alex: Toph!!
Wala na akong natandaan pagkatapos nun. Ang alam ko lang, huli kong nakita si Al
ex napaupo nung naitulak ko.
Uggghh..
Ewan ko ba. Ang bigat ng pakiramdam ko. Dahan-dahan kong binuksan ng kaunti ang
mga mata ko kaso pinikit ko agad kasi nasilaw ako bigla.
Bumulong ako.
Na..san.. ako..
May narinig na lang akong boses.
Toph.. Toph.. Nasa
Heaven ka na.. Heaven..
Ano raw?
Nagulat ako parang may naamoy akong pagkain. Amoy Chickenjoy ng Jollibee. May Jo
llibee sa Heaven?
Naramdaman ko na lang may gumalaw sa akin.
Uy..
Binuksan ko ang mga mata ko. Nakita ko si Alex saka Stephen sa tabi ko.
Stephen: Nasa Ospital ka..
Lumingon-lingon ako. Nasa ospital nga ako.
Ah.. Teka, sino yung nagsalita kanina ah?
Nagtinginan silang dalawa.
Alex: Siya!
Stephen: Siya!
Nagturuan pa tong mga to?!
Never mind.. Ano bang nangyari?
Stephen: Ewan ko.. Tinawagan lang ako nitong si Alex eh..
Ang alam ko lang may paparating na jeep tapos..
Alex: Tinulak mo ko.. Take note.. Masakit yun.. Napaupo ako ah..
Kaso wala na ako maalala pagkatapos nun..
Alex: Nawalan ka ng malay eh.. Kasi tumama ka dun sa jeep eh..
Ganun ba..
Alex: Kasi naman no?! Feeling mo si Superman ka.. Di mo naman dapat ginawa kasi y
un di ba..
Wow. Salamat ah..
Alex: Anyway, thank you na rin..
Narinig ko bumulong si Stephen pero di ko masyado marinig yung binubulong.
Stephen: Kunyari pa to.. Samantalang kahapon.. Concerned na concerned..
Napansin ko lang siniko ni Alex si Stephen.
Stephen: O dinalhan ka namin ng pagkain.. Breakfast mo na..
Ha?
Stephen: Oo no.. Isang gabi ka na dito.. Kakaalis nga lang ng parents mo eh.. Nak
asalubong namin..
Sinubukan kong gumalaw para makupo kaso..
Owww..
Alex: O? Bakit?!
Sabay lapit siya sa akin.
Yung kaliwang kamay ko kasi eh.. Medyo masakit pag ginagalaw..
Maya-maya may pumasok na doctor, teka si Dr. Valenzuela to ah, yung kaibigan ni
Mama.
Dr. Valenzuela: O, nagising ka na pala..
Opo.. Uh.. Ano po ba? Kailan po ko pwede umuwi?
Dr. Valenzuela: Mga mamayang hapon siguro pwede na.. Lalagyan muna natin ng sling
yung kaliwang kamay mo pansamantala.. Ilang araw lang naman..
Maya-maya umalis na rin yung doctor. Napatingin ako kay Alex. Nakatingin siya sa
malayo tapos kagat-kagat yung lower lip niya.
Alex?
Nagulat ata nung tinawag ko.
Dont worry.. Wala ka namang kasalanan sa nangyari sa akin eh.. Wag ka na mag-alala
Alex: Ha? Ano.. Uh.. Wala naman akong sinasabi ah..
Stephen: Eh.. Hem.. Change topic.. Ano nga palang gagawin niyo this sembreak..
Di ko pa alam..
Alex: Ewan ko.. Uuwi na yung parents ko eh.. Baka mag-aout of town siguro kami..
Stephen: Aah.. Ako? Siyempre, gigimik..
Tumambay lang silang dalawa sa ospital para samahan ako. Nung mga lunch time..
Stephen: Teka, labas lang ako.. Bili lang ako pagkain..
Alex: Uh.. Wait.. Sama na ako..
Tumigil si Stephen sa may pinto.
Stephen: Ano ka? Diyan ka na lang.. Para may magbantay diyan..
Alex: Ha? Ka-kasi..
Stephen: Sige.. Babye..
Sabay sarado ni Stephen nung pinto. Naiwan sa may pinto si Alex, nakatayo. Tahim
ik siyang umupo dun sa upuan malapit sa kama. In-on niya yung t.v at naglipat-li
pat ng channel hanggang sa napatigil siya sa HBO..
LANDON: Jamie --
JAMIE: I'm sick.
LANDON: Then I'll take you home. You'll feel better tomorrow.
JAMIE: Landon. I'm sick with leukemia.
JAMIE: I found out last winter. I'm not responding to treatment anymore.
LANDON: Why didn't you tell me?
JAMIE: The doctors said to do everything the same as long as possible.
(pause) I didn't want anyone being -- weird around me.
LANDON: Including me?!
Di ko napigilan tumulo yung luha ko habang pinapanood yun. Paborito yun ni Marie
lle eh kaso di ko pa napapanood.
Alex: Toph?! Umiiyak ka??
Napalingon ako kay Alex. Nandun nga pala siya.
Ha? Ano ka.. Sinisipon ako.. Oi.. Nandadamay ka pa.. Tignan mo yung mata mo o.. N
aiiyak ka o..
Alex: Ah.. Hin.. Hinde ah..
Nagkatinginan kami tapos sabay kaming tumawa. Huminga ako ng malalim.
Ang sakit nun no.. Yung malaman mo na mawawala na yung mahal mo..
Alex: Oo naman.. Sobra..
Sabay tingin niya sa T.V
Alam mo ba.. umalis na siya..
Alex: Si Landon? Hinde.. Kasi ganito.. Pupuntahan niya---
Si Larisse..
Biglang natahimik siya. Tumingin siya sa akin.
Alex: Umalis na siya?
Oo.. Nung nakaraang linggo.. Nagmigrate na sila ng pamilya niya eh.. Nagkaroon ng
a ng parang farewell nung nakaraang Friday eh..
Hindi na nagsalita si Alex. Tumingin uli siya sa T.V. Parang may binubulong siya
eh..
Alex: Umalis na siya.. Kaya pala.. Ibig sabihin nung.. nung magkayakap sila... Ka
y-----
Biglang bumukas yung pintuan. Nagulat kaming ni Alex sabay kaming lumingon.
Stephen: PIZZA DELIVERY!! Ano gusto niyo may Hawaiian dito saka Pepperoni?
Chapter 76:
Inistretch ko yung kamay ko. Kakadating lang namin galing ospital. Isang linggo
na ang nakalipas. Kakatanggal lang nung sling ko eh.
"Haay.."
Humilata ako sa kama at in-on yung player ko. Maya-maya may kumatok sa pintuan.
"Pasok.."
Mama: "Inihanda mo na ba yung barong mo ha?"
"Barong? Para san.."
Mama: "JC?!!"
"To naman.. Handa na po.. Ako pa.."
Mama: "Akala ko naman.. O sige.. Maaga tayo alis bukas ah.. kasi 10 am yung kasa
l eh sa laguna pa yung simbahan.."
Bukas ng Sabado na yung kasal ni Ate Liza. Ang bilis din ng panahon, ikakasal na
yun. Siguro, kung buhay pa si Kuya Lester. Malamang ikakasal na rin sana siya.
Pagkatapos magdinner, nagtoothbrush at nagpalit na ako. Pumasok akong kwarto ko
at humiga na hanggang sa nakatulog na ko.
ZZZZZZZZZZZzzzzzzzzzzzz..
"Ano ba.."
Sabay palo ko sa tenga ko. Haay naku. Kilala ko na kung sino to.
"Marielle.. ang ku..leeet.."
Marielle: "Bangon na.. Maligo ka na.. Abay ka pa naman.."
Etong utol ko parang baliw, laging pinapanggising sa akin yung feather nung ball
pen niya. Nilalapit niya lagi sa tenga ko.
"Oo na.. gigising na.."
Binuksan ko ang mga mata ko sabay bumangon.
"Halika nga dito ah.."
Sabay takbo naman ni Marielle. Naabutan ko siya sabay kiniliti ko siya sa may be
wang. Tawa naman siya ng tawa.
Marielle: "Maaammaaaaa!! Si Kuya!!!"
Binitawan ko siya saka siya tumakbo pababa. Ako naman pumasok na ng banyo at nal
igo. Pagkatapos, sinuot ko yung black pants ko saka t-shirt. Nilabas ko na rin y
ung barong ko na nakahanger na. Saka ako bumaba para kumain muna.
Whoa. Nagulat ako medyo madami-dami rin palang bisita sa baba eh. Nag-mano ako k
ung kani-kanino. Mga kamag-anak daw namin eh makikisabay papunta sa kasal.
Mga 8:00 kami umalis ng bahay tapos nakarating kami ng simbahan mga 9:30. Ang da
ming tao! Ang dami pala nilang bisita.
Pagdating namin, nagmano na naman ako dun sa mga bisita siyempre pati kay Auntie
Julie, pinsan ni Mama, na nanay ni Ate Liza saka kay Uncle Jojo, asawa niya.
Auntie Julie: "Aba'y binata na pala ito ah.."
Ngumiti lang ako.
Auntie Julie: "Teka, yung corsage mo ah.. Kunin mo dun o.."
Sabay may tinuro siya. Mga abay din ata eh. Lumapit ako dun. Medyo nagkakagulo n
a rin sila eh. Kasi yung sa mga ninong at ninang pa ata sila rin nagbibigay.
"Uh, Miss.. Yung corsage pala.."
Kinalabit ko yung babae dun. Nakatalikod siya nun eh habang nagpipin sa isang ni
nang.
Pagtalikod niya.. Natigilan ako.
Ganda. Babae.
Biglang lumapit sa akin si Marielle, kinalabit ako.
Marielle: "Kuya yung susi raw ng kotse.. pahiram.."
Binigay ko yung susi sa kanya. Napatingin siya dun sa babae.
Marielle: "Wow! Ate Alex? Ang pretty-pretty mo ah.."
Nagulat ako. Napatingin ako kay Marielle tapos kay..
"Alex?!"
Chapter 77:
Tinignan ko si Alex. Nakalugay siya tapos medyo kulot yung dulo. Suot-suot niya
siyempre yung gown na purple (motiff nung kasal). Ang sexy niya pala.
Malayung-malayo talaga ang itsura niya sa regular na istura niya pag nakikita ko
siya sa school. Yung tipong nakapants lang tapos nakacap o minsan nakatali lang
yung buhok niya.
Alex: "Huy.."
"Ah.. Cencia na.. Alex?! As in Alexandra Santillan?"
Alex: "Ewan ko sayo.. Kuha lang ako ng corsage.."
Maya-maya umalis na siya sa paningin ko.
Marielle: "O kuya, maya balik ko din tong susi sayo ah.. may kukunin lang ako sa
glit.."
"Siya ba talaga yun?!"
Tinignan ako ni Marielle sabay taas ng kilay.
Marielle: "Di mo ba alam? Di mo tinignan yung invitation?"
"Ah.. Di ko nakita yung invitation eh.."
Marielle: "Santillan-Rivera Nuptial.. Pinsan siguro ni Ate Alex yung mapapang-as
awa ni Ate Liza.."
"Ganun ba.."
Umalis na si Marielle at pumunta sa may kotse. Sakto bumalik naman si Alex dala-
dala yung corsage. Lumapit siya sa akin para i-pin na yung corsage.
Alex: "Eto na.."
Habang ipinipin niya yung corsage sa barong ko..
"Kaw ba talaga yan.. Teka.. Hinde.. Baka mamaya.. Naku po.. Ilabas mo si Alex..
Ilabas mo!"
Maya-maya..
"Aray.. Aray! Sakit nun ah.. Haay. Ikaw nga si Alex.."
Alex: "Ang kulit mo kasi.. Galaw ng galaw.. Ayan.."
Nagtawag na rin yung wedding coordinator ata, inisa-isa na niya yung mga nasa en
tourage. Maya-maya tinawag yung pangalan ko. Candle pala ako. Di ko alam, kala k
o abay lang ako.
Wedding Coordinator: "John Christopher Delgado and Celina Monzon, Candle..; Rand
y Inocencio and Vanessa Diaz, Cord ; Walter Rivera and Jennifer Santillan, Veil.
."
Pumila naman na yung mga nasa entourage. Kasi halos 10:00 na eh, kaya kailangan
magsimula na, dumating na rin naman yung bridal car eh. Kaso..
"Uh.. Miss.. Yung partner ko kasi wala pa eh.."
Wedding Coordinator: "Teka.. Celina Monzon? Naku.. 10 na kasi eh.. Uh.. Yung isa
ng abay din na lalaki, wala rin.."
Umalis siya saglit tapos nagulat na lang ako may kinakausap siya. Hala! Maya-may
a..
Wedding Coordinator: "Siya na lang yung partner mo sa candle ah.. Sige.. Start n
a tayo.."
Naiwan ako dun kasama yung partner ko.
"Hi partner.."
"Partner ka diyan.."
Wedding Coordinator: "So ganito ho ah.. ang paghawak nung lalaki bale hahawak du
n sa elbow nung babae...."
Nagsimula na yung pagpasok nung mga nasa entourage, bandang hulihan na yung mga
secondary sponsors eh. Nung kami na..
Wedding Coordinator: "Hawak sa elbow ah.. O sige.. lakad.."
Habang papasok, ngiti naman kaming dalawa. pero pasimple akong nagsasalita..
"Partner may kamukha kang artista.."
Alex: "Magtigil ka.."
"Pramis, meron talaga.."
Alex: "Ewan ko sayo.."
Naghiwalay na kaming dalawang sa bandang gitna. Kasi magkahiwalay nga yung mga b
abae sa lalaki.
Naging maayos naman yung takbo nung kasal. Sumablay lang kaunti dun sa Candle ni
Alex. Kasi nasa may bandang electric fan kaya namamatay yung sindi niya kaya si
nindihan niya ulet.
Mga 12:00 natapos yung kasal, kasama na yung picture-picture dun. Nung palabas n
a ako ng simbahan, nakita ko si Alex. Palapit na ako sa kanya ng may lumapit sa
kanyang lalaki, yung isa sa mga photographer ata.."
"Miss o.. yung picture niyo nung syota mo.."
Pagkarinig ko nun. Syota? Aba. May syota na pala tong si Alex ah. Lumapit nga ak
o. Biglang may inabot sa akin yung photographer..
"O eto naman yung sayo.. Ganda ng kuha ko diyan.. 60 lang ho.."
Pagtingin ko picture naming dalawa, habang palakad sa loob ng simbahan. Tinignan
ko hawak-hawak ni Alex. Parehas pala kami. Teka?! Ako daw yung syota niya?!
"Teka ho.. Balikan ko na lang yung bayad.."
"Ang gwapo ko diyan no.."
Alex: "Siyempre mukha kang gwapo kasi nahawa ka lang dahil maganda ang partner..
"
"Aba naman.."
Tumawa kami tapos nag-apir pagkatapos. Maya-maya bumalik yung photographer. Inab
ot ko sa kanya yung 200. Nagulat na lang ako.. Binigyan niya ako ng 80 pesos.
"Manong, kulang ho to.."
"Akala ko binayaran mo na rin yung sa syota mo?"
"Ho?"
Tapos napatingin ako kay Alex. Naalala ko yung di ko pagpunta nung isang araw sa
Rodics.
"Uhmm.. Sige po.."
"Uy.. Bagay kayo ah.. Sa kasal niyo ako rin kunin niyong photographer ah.."
Chapter 78:
Maya-maya umalis na rin yung photographer.
Alex: "Si Manong talaga.. Para makabenta lang kung anu-ano pa sinasabi.. Uy.. Sa
lamat sa paglibre ah.."
"Siyempre naman.. Para may souvenir ka.."
Alex: "Souvenir?"
"Oo naman.. Ang gwapo pa naman ng partner mo.. Tignan mo sa picture o.."
Alex: "Ewan ko sayo.. Kita na lang tayo ulit sa reception.."
Umalis na rin siya at sumunod dun sa mga pinsan niya ata tapos ako pumunta na ri
n sa pinagparadahan namin ng kotse. Dumirecho na rin kami dun sa gaganapan ng re
ception.
Maganda yung lugar. Punung-puno ng bulaklak. Pati yung pool may nagflofloat na m
ga bulaklak.
Umupo na kami dun sa mga nakaassign na seats namin. Pagpasok nung bagong mag-asa
wa, nagsipalakpakan kaming lahat. Sinimulan yung program ng prayer tapos isa-isa
ng nagsitayuan per table para mauna sa buffet table.
Habang kumakain kami, may pinakita na video presentation. Ang astig nung pagkaka
gawa. Pictures nung mga bata ba sila hanggang sa lumaki na silang dalawa saka yu
ng mga pictures na magkasama na yung mag-asawa.
Nagbigay din ng messages yung mga ninong at ninang nila. Pati mga kaibigan at re
latives.
Tapos nagtawag din ng mga kaibigan nila para kumanta. Yung unang tinawag, si Kuy
a Ariel, kapatid ni Ate Liza. Ganda kasi nung boses nun eh.
Wedding Coordinator: "Let's call on, a cousin of Bong.. to render the couple a s
ong.. Give it up for Alexandra.."
Nagulat ako nung nakita kong tumayo si Alex. Huwag mong sabihing siya yung kakan
ta? Sa bagay, may boses naman talaga siya eh.
"Come and lay here beside me
I'll tell you how i feel....
There's a secret inside me
I'm ready to reveal....
To have you close
Embrace your heart with my love
Over and over...
These are things that i promise,
My promise to you...
For all of my life
You are the one
I will love you faithfully forever
For all of my life
You are the one
I'll give to you my greatest love....
For all of my life."
Habang kumakanta siya, di ko maiwasang mapatingin sa kanya. DI lang naman ako, h
alos lahat ng kami. Parang iba yung pagkakanta niya eh.. Parang tagos sa puso..
Ay ewan..
"Let me lay down beside you
There's something you should know....
I pray you decide to
Open your heart and let me show.
Enchanted worlds of fairytales
A wonderland of love...
These are the things that i promise,
My promise to you....
For all of my life
You are the one
I will love you faithfully forever
For all of my life
You are the one
I'll give to you my greatest love....
For all of my life......"
Biglang napatingin siya sa akin saglit, sa akin ba siya nakatingin o pakiramdam
ko lang yun? Bigla na lang ako umiwas ng tingin. Kinabahan ako bigla. Tinotopak
ata ako ah.
Nung natapos na siya kumanta, nagsipalakpakan lahat. Ako naman tumayo. Tinanong
ko yung isang waiter dun kung san yung C.R. Lumabas ako at hinanap kung san. Pag
pasok ko, walang tao. Nung natapos na ako.. Pagbukas ko nung pintuan..
"Pucha.. Wag mong sabihing.."
Binuksan ko. Pero ayaw talaga. Wala na. Na-lock na talaga ako. Bad trip! Sinimul
an kong kumatok.
"Ano ba naman to.. Malas.."
Umatras ako. Magigiba kaya to? Umatras pa ako. Pagbilang ko ng tatlo, tatakbo ak
o para bungguin na lang tong pinto para bumukas.
"1.. 2.. 3.."
Sakto pagbuwelo ko para tumakbo biglang
bumukas yung pinto?!
"Sir?"
Nakatingin sa akin yung waiter na parang naweweirduhan. Lumabas na lang ako ng w
alang imik. Dumirecho papasok. Ang dami namang tao sa may harapan? Nagulat na la
ng ako bigla akong hinila ako nung wedding coordinator at the same time host na
din.
Wedding Coordinator: "Ayan kumpleto na ang ating searchees.. Lima na sila.."
Searchees?? BUmulong ako dun sa katabi ko.
"Ano bang meron ah?"
"Ewan. Pakulo lang nung coordinator.. Imbes na ibabato yung garter para saluhin
natin.. yung babaeng nakasalo nung bouquet yun mamimili pero ayun o.. Nakataliko
d siya.."
Sabay turo dun sa babae. Di ko na masyado tinignan basta nakiride na lang ako.
"Aah.."
Wedding Coordinator: "First Question: Kung bagay ka, ano ka?"
Searchee no. 1: "Uh.. Eh.."
Ang tagal sumagot nung una kaya tinanong na yung pangalawa.
Searchee no. 2: "Singsing? Para laging suot.. Laging naalala.."
Searchee no.3: "Relo? Time is gold kasi para sa akin?"
Searchee no.4: "Basketball.. Mahilig kasi ako sa dun eh.."
Huling tinanong ako..
"Ano ba.. Eh di ano.. Tsinelas.. Masarap sa paa.. Simple.. DI pa masasaktan ang
mga paa mo kasi komportable.. Parang ako masarap kasama saka simple? May sense
ba?"
Wedding Coordinator: "Okay ang mga sagot ah.. Next question: Anong parte ng kata
wan ka?"
Searchee no. 1: "Ngiti.. Cute daw ako magsmile eh.."
Searchee no. 2: "Buhok.. Alagang-alaga yung buhok ko kasi.. "
Searchee no. 3: "Kamay.. KAsi yun yung gumagawa.. napapagod.. parang symbol ng w
ork and hardship.."
Searchee no. 4: "Mukha.. Kasi yun ang unang tinitignan ng lahat.. Nandun halos l
ahat ng senses.."
"Eyes.. Sa mata pa lang makikita mo na kung anong nararamdaman ng tao.. Kung mas
aya, malungkot, nasasaktan.."
May dalawa pang tinanong sa amin. Nakakatawa nga yung mga pinagsasagot namin eh.
Wedding Coordinator: "Last question: Kung kakantahan niyo ang ating princess, an
ong kanta ito.. Kantahin niyo yung ilang lines man lang.."
Searchee no. 1: "Macho.. Gwapito daw ako.. Di malilumutan.."
Searchee no. 2: "Sana ay ikaw na nga.."
Searchee no. 3: "Abot kamay ang langit.."
Searchee no. 4: "Ibang-iba ang pinoy.. Wag kang matatakot.. Ipagmalaki mo
Nung tinanong na ako.. Nag-isip ako. Hmm.. Tapos ngumiti ako..
"Kapag tumibok ang puso.. Wala ka nang magagawa kung di sundin ito.."
Tawanan lahat. Tapos nilapitan nung host yung babaeng nakatalikod.
Wedding Coordinator: "So.. Sino na.. Si 1.. 2.. 3.. 4.. o 5.."
Iniabot yung mike dun sa babae.
"Yung last na lang.."
Nagulat naman ako. Nagsiupuan na lahat. Nakablindfold pa kasi yung babae eh. Lum
apit ako at sinenyasan ako nung host na ako daw ang magtanggal nung blindfold. P
agtanggal ko..
"Alex??"
"Toph?!"
Chapter 79:
Wedding Coordinator: "Aba.. Friends pala kayo.."
Ngumiti na lang kaming dalawa.
Wedding Coordinator: "So eto na pala yung garter o.. Upo ka dito, princess.."
Pinaupo si Alex dun sa may upuan. Ako naman parang ewan nakatayo lang dun sa tab
i hawak-hawak yung garter.
Wedding Coordinator: "O ayan.. isuot mo sa kanya.."
Oo alam ko isusuot ko sa kanya yun. Pero uh.. Ang diyahe naman nun.
Lumapit ako sa kanya at lumuhod nang onti. Nagkatinginan kami ni Alex. Mukhang n
ag-aalangan din siya eh.
Tumingin ako dun sa wedding coordinator.
"Pwede sa kamay na lang isuot.."
Tumawa lang sila. Malamang akala nila nagjojoke lang ako. Dahan-dahan kong isinu
ot yung garter. Una sa may paanan lang niya... Sigawan naman yung mga tao. Nagui
lty tuloy ako kasi naalala ko nakikisigaw din ako pag mga ganito eh..
"Woohoo.. Higher.. Higher pa!.."
Nanginginig na kaya ko habang inaakyat yung garter. Inaakyat ko hanggang sa may
tuhod na niya.Tumigil na ako saka tumayo.
"Okay na yan.."
Pinatayo din si Alex. Kinuha ko yung panyo ko. Pinagpawisan ako dun ah. ::)Luma
pit sa aming dalawa yung bride saka groom.
Wedding Coordinator: "Ngayon.. Para sa inyong dalawa.. Kailangang may magtouch n
a parte ng katawan sa inyo.. Kahit anong part.. Tapos yung bride saka groom.. si
yempre magkikiss.. Mga 10 seconds.. Okay?"
Nagkatinginan kami ni Alex. Napasubo ako dito ah.
Wedding Coordinator: "Sige.. 1.. 2.. 3.. Go.."
Dahan-dahan ko na lang na nilapit yung kamay ko sa kanya.
Tapos naghawak kami ng kamay.
"10.. 9.."
Ewan ko. Ang bilis ng paghinga ko ah.
"8.. 7.."
Ang tagal naman ng lecheng ten seconds na yan!
"6.. 5.. 4.."
Sumilip ako ng konti kay Alex. Nakapikit siya tapos kagat-kagat na naman niya yu
ng lower lip niya.
"3.. 2.. and 1.."
Nakahinga rin ako ng maluwag. Nagbitaw kami ng mga kamay ni Alex.
Pagkatapos nun, wala naman kaming sinabi sa isa't isa. Umupo na uli kami sa mga
upuan namin.
Nagpatuloy yung program ng reception. Mga 3:30 na natapos. Pagkatapos nun, nagbi
gay ng message yung bagong mag-asawa saka nag-end. Nauna na akong lumabas. Hinin
tay ko na lang sina Marielle sa may kotse kasi nag-C.R pa ata sila saka sina Mam
a kinausap pa si Ate Liza.
Nakatayo ako dun nung nakita ko si Alex palakad papunta sa direksyon ko. Kinabah
an ako bigla. Siguro kasi diyahe talaga yung kanina. Papunta pala siya sa van na
katabi nung pinagparadahan namin. Nung nagkatinginan kami, walang kahit anong l
umabas sa bibig ko pati sa kanya.
Ngumiti lang kami sa isa't isa.
Mag-dadalawang linggo na ang nakalipas. Ang bilis din ng panahon ah.
"Yaaawn.."
Bumangon ako sa kama. Pupungas pungas pa ako ng mata. Ginugutom na ako ah. Nagu
lat na lang ako.
"Cyrus!! Insan!!"
Lumapit ako sa kanya at tulad ng lagi naming ginagawa nung bata, nagrewrestling
kunyari.
"Musta? Tagal mong di napadaan dito ah.."
Cyrus: "Alam mo naman sembreak din eh.. Saka graduating na to, pare.."
Si Cyrus. 4th year College na yan. Kung tutuusin dapat, kinukuya ko yan, pero di
uso sa amin yun eh.
Cyrus: "Napadaan lang ako dito eh.."
"Ganyan ka naman.."
Pumunta kami sa kwarto ko. Parang kapatid ko na rin yun eh, palitan kami madalas
ng mga CD.
Umupo siya dun sa may kama ko.
"Cy.. Ligo lang ako.."
Kinuha ko yung twalya at dumirechong banyo. Paglabas ko, pumunta akong kwarto. N
akita ko si Cyrus, nagtitingin siya sa may CD Rack ko malapit sa desk.
Cyrus: "Pahiram nito ah.."
"Sige.. Balik mo ah.."
Ngumiti lang si Cyrus tapos umupo siya may kama ko.
Cyrus: "Mustah mga chicks natin ah.. Meron na ba.."
"Wala.. wala.."
Cyrus: "Kunyari ka pa.. eh sino to.."
Sabay pakita pa niya ng picture. Hinablot ko yung picture sa kanya. Kala ko kung
ano. Picture pala namin ni Alex nung kasal. Nakuha niya siguro sa may desk ko.
"Wala.. partner ko nung kasal nung pinsan ko.. sa mother side.."
Cyrus: "Talaga lang ha.. Eh bat nasa ilalim ng unan mo?"
"Ano?! Sira ulo.."
Tumawa lang si Cyrus. Lakas mantrip ah.
Cyrus: "Pero maganda ah.."
"Ha?"
Tinignan ko yung picture.
"Oo nga.. Maganda siya.. Kaklase ko yan last sem eh.."
Cyrus: "Aba. Type mo yang chick na yan noh.. Sa wakas, nagbibinata na si insan..
"
"Ano ka ba?! Hinde.. Di kami talo niyan.. Hinde.."
Chapter 80
Cyrus: "Anong hindi talo.. Asus.. Bakit?"
"Oo noh.. Kasi.. kasi.."
Napatingin ako dun sa picture namin.
"Friends lang kami.."
Nagulat na lang ako binato ako ng unan ni Cyrus.
Cryus: "Wahaha. Gagi. Showbiz ka ha.."
Tumawa lang kaming dalawa.
Di naglaon dumaan na namang ang mga araw, linggo.. Okay naman ang sembreak. Nagp
unta kami nung tropa ko nung highschool sa galera ng tatlong araw. Sobrang saya.
Haay.. Eto na. Second Sem na naman. Second day na ng classes. Tuesday. Sabay kam
ing palakad ni Stephen palabas ng halll. Uwian na eh.
Stephen: "Sa wakas nakakuha na rin ako ng P.E., bowling, Ikaw?"
"Meron.. Yun nga lang Wednesday.. Wallclimbing.."
Stephen: "At least meron.. Ako rin eh.. Wednesday.."
"Sige, pare mauna na ako.."
Nakayuko ako nun habang naglalakad eh. Pagtingin ko, badtrip yung tali nung rubb
er shoes ko pala. Yumuko ako para abutin at itali yung yung sapatos ko. Habang n
agtatali ako, napansin ko o may dumaan sa gilid ko. Parang kilala ko yun ah. Si
Alex ba yun. Nakaponytail din kasi yung buhok saka maluwang na t-shirt.
Tumayo ako at hinabol siya. Hinawakan ko sa may balikat.
"Alex?"
Paglingon..
Miss: "Ha?"
"Uh.. Sorry.. Akala ko kasi.."

Pinanood kong maglakad yung babae palakad. Akala ko si Alex. Nakakahiya. Huminga
ako ng malalim. Paglingon ko sa kaliwa.. Palakad sa direksyon ko.
Natigilan ako.
"Oi.. Toph.."
Napangiti ako.
"Ibang-iba itsura mo ngayon ah.."
Alex: "Ha? Bakit.. Naglugay lang naman ako ah.."
"Nakasleeveless ka na ngayon? Aba naman."
Alex: "Niregalo lang sa akin to mga two weeks ago?"
Sabay kaming naglakad papuntang sakayan.
"Aaah.. Okay lang yan.. Bagay mo nga eh.."
Alex: "Nambola pa.."
"Mustah mga subjects mo? Patingin nga ng Form 5 mo.."
Alex: "Bakit? Puro mga majors na ako.. Isa lang G.E ko eh.."
Sabay abot sa akin nung Form 5 niya.
"Ay.. Oo nga.. Wala na tayong parehas na class.. Sayang.."
Bumulong si Alex.
Alex: "Buti nga eh.. Haay.."
"Teka.. Hinde.. Uy! Classmate tayo sa P.E! Astig.."
Alex: "Ano?!"
Sabay hablot sa akin nung Form 5 niya.
"Oo.. Wallclimbing din every Wednesday.. Yan din section ko eh.."
Bumulong na naman si Alex.
Alex: "Naku po.. Huhu.."
"Ang saya no magkaklase tayo ulit.. Kahit once a week lang.."
Ngumiti lang si Alex sabya bulong..
Alex: "Haay.. Ang saya-saya.. Huhuhu.."
Wednesday.
Pagdating ko sa gym, medyo marami ng tao. Orientation pa lang. Umupo ako dun sa
tabi nung kakilala ko, si Carlo, naging kaklase ko din dati. Maya-maya dumating
na yung instructor namin. Tinawag yung pangalan namin isa-isa. Tapos binigay yun
g classcards namin. Sinulatan namin, iniabot sa kanya at dinismiss na kami. Next
meeting sa may Power-up na yung class namin.
Nung palabas ng gym, nakita ko si Alex.
"Huy.. Pauwi ka na rin?"
Alex: "Uh.. Oo.. Pero punta muna ako sa may library.."
Sumakay kami ng toki. Iisa lang din naman ang babaan namin. Sabay kaming bumaba.
Habang palakad kami..
*BEEP BEEP*
Aba. CRV ni Stephen to ah. Bumaba siya bigla.
Stephen: "Uy.. San kayo galing?"
Alex: "Sa P.E.."
Stephen: "Aaaah.. Kala ko.."
Maya-maya may bumaba sa kabila. May kasama pala siya? Lumapit siya sa amin. Para
ng kilala ko to ah. Oo nga pala. Yung pinsan ni Stephen.
Stephen: "Si Matt pala.. Di ba nagkakilala na kayo dati?"
"Ah.. Oo.."
Stephen: "Oo nga pala.. Alex.. Si Matt, pinsan ko.."
Napansin ko nakangiti lang siya tapos.. Teka, nakatingin siya kay Alex, na kasal
ukuyang nakatingin naman sa malayo. Kinalabit ko si Alex.
"Huy.."
Alex: "Uh.. Sorry.."
Ngumiti lang si Alex. Taray. Wala man lang hi. Tsk. Tsk.
Iniabot ni Matt yung kamay niya.
Matt: "Hi.. Nice meeting you.."
Nakipagkamay din si Alex. Napatingin ako dun sa kamay nilang dalawa. Bat ganun p
arang..
kinabahan ako bigla..
Chapter 81
Stephen: "Ano pare, sabay ka na sa amin?"
"Ha? Ikaw Alex?"
Alex: "Punta pa ko library eh.."
"O sige.. Ingat ha.."
Sumakay na ko sa kotse ni Stephen. Dun ako pumwesto sa likod. On the way..
Matt: "Pare, ang ganda naman nung kasama mo.. Alex yung name niya right? gf mo b
a yun?"
"Ha? Hin-hinde.. Parang tropa-tropa ko yun eh.."
Nagulat ako lumingon pa talaga siya sa akin sa likod.
Matt: "Talaga?!"
"Ba-Bakit?"
Humarap uli siya sa harap.
Matt: "Wala naman.."
Stephen: "Ano yang ngiting yan ah.."
Matt: "Ha?"
Stephen: "Wag mong sabihing.."
Matt: "Why? She's hot.."
"Sino pang pinag-uusapan natin?"
Sabay pa silang dalawa.
Matt: "Si Alex.."
Stephen: "Si Alex.."
Matt: "May phone number ka ba nun?"
Stephen: "Wala.. Baka yan si Toph.."
Bumilis yung paghinga ko. Bakit ganun? Tinatanong lang naman sa akin yung number
ni Alex eh.
"Naku.. Tanong mo na lang sa kanya mismo.."
Matt: "Sige na.."
"Papatayin ako nun eh.."
Matt: "Sa bagay.. At least may dahilan ako para lapitan siya.."
"Sige.. Dito na ako bababa.."
Pauwi sa amin, sumakay ako ng jeep.
Driver: "Psst.. Di ka ba bababa.."
Paglingon ko.. patay.. ako na lang pala yung nasa loob ng jeep. Wala ata ako sa
sarili.
Pagdating ko sa bahay, humiga ako at natulog lang sa kama. Parang ang bigat ng p
akiramdam ko.
Kinabukasan. Mga 4 pm na nun. Uwian na. Palabas ako ng Palma Hall. Nung pababa n
a ako..
"Pare.."
Paglingon ko nakita ko si Matt nakaupo sa may stairs.
"Uy.. Ano ginagawa mo dito.."
Matt: "Hinihintay ko si Stephen.."
"Aah.."
Maya-maya nakita ko pababa si Alex.
"Alex.."
Lumapit kaming dalawa sa kanya. Nagulat naman ako nung sumunod din si Matt.
Matt: "Hi.. Ang dami mong dala ah.. Tulungan na kita.."
Alex: "Ha? Naku.. Wag na.."
Kahit umayaw si Alex, nakuha naman na ni Matt yung mga dala-dala ni Alex.
"Pauwi ka na ba?"
Alex: "May dadaanan pa sana ako sa Faculty Center.. Kunin ko yung classcards ko
last sem.."
Matt: "Ganun ba? Samahan na kita.."
Alex: "Uh.."
Matt: "I mean.. Kung okay lang sayo.."
Alex: "Sige.. Kaw bahala.."
"Uhmm.. Mauna na ako.."
Matt: "Sige.. Pare.. Samahan ko lang siya.."
Sabay silang naglakad papuntang sa kaliwa. Ako naman sa kanan. Habang naglalakad
, di ko alam, pero napalingon ako sa kanilang dalawa. Naglalakad sila, tapos nak
ita ko si Alex tumingin kay Matt saka ngumiti.
Bat ganun? Parang sumikip yung dibdib ko nun..
Pagdating ko sa bahay, may kausap sa phone si Marielle.
"Telebabad ka na naman.."
Paakyat ako sa hagdan nun eh..
Marielle: "Friend.. Selos ka lang no.. Minsan ganun di ba.. When you have someth
ing.. Mas naaprieciate mo yun kapag alam mong may kaagaw ka na.. may threat kumb
aga.."
Pinagpatuloy ko ang pag-akyat papunta sa kwarto ko. Humarap ako sa salamin. Tapo
s napako yung tingin ko sa picture..
yung picture namin ni Alex nung kasal..
Kinuha ko yung picture at umupo sa kama ko. Dahan-dahan kong hinawakan yung pict
ure.. yung mukha ni Alex.
Napangiti ako.
Tapos..
Bigla kong narealize yung ginagawa ko. Teka..
Naramdaman ko na lang bumilis yung tibok ng puso ko..
"May nararamdaman na ata ako para sa kanya.."
Chapter 82:
November 22
Miyerkules. Meeting namin ulet ng P.E. Pagdating namin dun, naginstruct yung tea
cher namin. Magsisimula na kami ng mag-wallclimbing isa-isa. Para hindi magulo,
alphabetical na lang. Saka kaming mga lalaki muna ang pinauna. Yung ibang nag-wo
wallclimbing na dati pa. Ang bilis! Ilang minutes lang tapos na. Ako nakapag-wal
lclimbing naman na ng mga 2 beses. Kaya nung ako na, medyo okay naman ang pag-ak
yat ko. Iba lang yung wall kasi madulas yung ibang mga bato kaya di ako makakapi
t ng mabuti.
Pagbaba ko, inalis yung ko yung gear ko. Paglingon ko, sa di kalayuan nandun si
Alex. Napangiti ako.
Nilapitan ko siya at tinabihan sa pagkakaupo.
"Uy.. Mustah.."
Alex: "Uh.. Okay lang.."
Tahimik lang kaming dalawa. Ewan ko ba. Di ko alam kung anong sasabihin ko sa ka
nya eh.
Nakatingala lang siyang pinapanood yung nagwowallclimbing. Pasimple ko siyang ti
nitignan.
Huminga ako ng malalim.
"Hmm.. Alex?"
Lumingon siya sa akin tapos ngumiti.
Alex: "Toph?"
"Ah.. Sorry..."
Medyo natulala ata ako ah.
"Kasi ano.."
Tapos nakita ko yung dalawa namin kaklase naglalaro.
"Uh.. Thumb wrestling tayo?"
Sige. Nice one. Haay.
Nagsalubong yung kilay ni Alex.
Alex: "Huh?"
"Masaya yun.."
Tapos kinuha ko yung kamay niya tapos pinagdikit namin yung thumbs namin.
"Game?"
Alex: "Sige ba.."
"1.. 2.. 3.."
Naglaro kami. Tawa kami ng tawa. Nanalo naman ako.
Alex: "Ang daya! Isang beses ulit.."
"Hinde.. Panalo talaga ako.."
Maya-maya dumating yung isang kaklase namin si Celine. Tumingin ako sa relo ko.
"Uy.. Late ka na ah.."
Celine: "Oo nga eh.. Uy.. May nagpapabigay sayo.. Tinanong ako kung kaklase kita
eh.."
Nagulat ako inabot niya yung bouquet ng flowers kay Alex. Akala ko nung una sa k
anya talaga yun.
Alex: "Huh? Sino?"
Celine: "Di ko kilala.. May card o.."
Binuksan ni Alex yung card na nakaattach.
Alex: "You had me.. the moment I laid my eyes on you..."
Tinignan ko si Alex. Ngiting-ngiti siya habang binabasa yung card.
"Uy.. Kaninong galing? May suitor na siya.. Yihee.."
Alex: "Kay Matt.."
"Aah..Patingin nga."
Hiniram ko yung bulaklak.
Alex: "Okay ka lang? Bat ineexamine mo?"
"Ha?
Tapos nilapit ko at inamoy ko yung bulaklak. Napaubo ako.
*COUGH*
Alex: "Uy.. Toph?! Ano nangyari sayo.."
Inabot ko uli yung bulaklak sa kanya.
"Wala.. I'm okay.. Wala namang amoy.."
Alex: "Oo nga.."
"Dapat yung scented.."
Alex: "Edi bigyan mo yung liligawan mo ng scented.."
Natahimik ako. Maya-maya tinawag na si Alex para magwallclimbing. Tumayo din ako
para sa malapitan ko siya mapanood.
Alex: "On Belay.."
Instructor: "Belay on.."
Alex: "Climbing sir.."
Nung nag-go signal na yung instructor. Nagsimula na umakyat si Alex. Mukhang med
yo hirap siya. Pero nakabot naman na siya hanggang gitna.
Alex: "Tension!"
Napansin ko parang medyo maluwag yung gear niya. Nung nasa bandang taas na siya,
malapit na sana niyang maabot yung tuktok nang..
"Alex!!"
Dali-dali akong tumakbo para saluhin siya. Pagkasalo ko sa kanya, sabay kaming n
agbounce sa may ground. Pero may pad naman na sasalo pag nahulog ang isang climb
er. Dun kami nahulog.
Nakapikit ako nun. Pagkabukas ko ng mga mata ko. Magka-akap pala kami ni Alex.
"Alex?"
Binuksan ni Alex yung mata niya. Rinig ko yung bilis ng paghinga niya. Nung naki
ta niya yung posisyon namin. Tumayo siya agad.
"Uh.. Uhmm.. Thanks.."
Ngumiti lang ako. Mga ilang minuto pagkatapos dinismiss na rin kami. Pumunta ako
ng C.R. at nagbihis ng pamalit.
Paglabas ko, naku po! Umaambon. Hinalungkat ko sa backpack ko yung payong ko. Da
li-dali akong naglakad sa ilalim ng ulan. Pagdating ko dun sa may sakayan..
"Alex? Naku.. Baka maulanan ka na.."
Alex: "Ha.. Ambon lang naman.."
Dali-dali ko siyang pinayungan.
"Patay.. Walang jeep ah.."
Alex: "Oo nga eh.. Umuulan pa naman.."
Maya-maya bumuhos na yung malakas na ulan. Napansin ko nababasa pa rin siya. Nil
apit ko siya sa akin.
"Naku.. Baka mabasa niyan.."
Alex: "Okay lang ako.. Basa lang naman.."
"Ano ka ba.. Wag ganyan....
Ayokong magkasakit ka.."
Chapter 83:
November 29
Maaga akong nagpuntang power-up. Umupo lang ako dun habang hinihintay yung iba.
Maya-maya dumating si Alex. Bigla na lang akong napatayo. Para akong tanga.
"Hi.. Alex.."
Ngumiti lang siya. Tapos umupo sa tabi. Tinabihan ko siya.
"Okay ka lang? Parang namumutla ka ha.."
Alex: "Pagod lang.."
"Aaah.. Musta na? Kwento ka.. Mukhang dumidiskarte yung insan ni Stephen sayo ah
.."
Alex: "Ha? Si Matt? Ewan.."
"Kinukuha niya dati yung number mo eh.. Kaso sabi ko sayo na lang niya kunin.."
Alex: "Aah.. Oo nga.. Nung dati tinanong niya sa akin yung number ko.."
"Binigay mo?"
Alex: "Nung una hinde eh.. Pero nung isang beses ulit.. Binigay ko naman na.."
"Okay ba siya?"
Alex: "Mukha namang okay.. Nakikipagkaibigan pa lang naman.. Teka, ano to interv
iew?"
"Uy.. Hinde naman.."
Tumawa si Alex.
Alex: "Mabait naman siya.. Isang beses dumaan siyang bahay eh.. Di ko alam kung
pano niya nalaman address ko.."
"Ano?!"
Alex: "O bat nagulat ka?"
"Uh.. Hinde.. Uhmm.. Ikaw.. Gus..Gusto mo ba siya?"
Parang natahimik saglit si Alex.
Alex: "Uy.. Ayan na pala si sir o.. Tara na.."
Parang medyo matagal ding nabitin yung paghinga ko. Hinihintay ko kasi yung isas
agot niya.
Ngayon naman, inuna muna yung mga girls. Isa-isa silang umakyat uli. Ngayon, med
yo mas mabilis na sila, kumpara dati. Kasi bale, third time na climb na namin to
kasi last time, dalawang beses kami umakyat.
Instructor: "Santillan.."
Pumunta si Alex sa harapan. Kinabit na yung gear niya tapos umakyat na siya. Nak
aabot na siya sa tuktok agad tapos bumaba na. Nung tinatanggal na yung gear niya
, bigla siyang napahawak sa ulo niya.
Tapos, napapikit siya. Bigla na lang siyang..
nahimatay. Dali-dali kaming tumakbo para tignan siya.
"Alex?!!"
Alex: "Hin..de... A-ko... maka..hi...ngaaaa... Ga.. mot.. sa.. baaag..."
Ang bilis ng paghinga niya. Nung nakita ko siya, di ako mapakali.
"Ba.. Bag?! San?"
Lumingon-lingon ako sa paligid. Hinanap ko yung bag niya. Hinalungkat ko. Nangin
ging na nga ako eh. Ngayon lang ata ako kinabahan nang ganito. Maya-maya may nak
apa ako. Paglabas ko..
"Ventolin.. Sana eto na.."
Dali-dali akong bumalik at iniabot dun sa medic. Medyo nahimasmasan naman siya n
g konti.
"Dalhin na natin sir sa clinic.."
Nag-volunteer yung kaklase ko na gamitin yung kotse niya. Nagmamadali kaming pum
unta sa clinic.
Naiwan kaming tatlo nung mga kaklase ko sa labas.
Celine: "Maupo ka nga.. Nahihilo ako sa yo.. Tatayo ka.. Uupo.. Lalakad.. Ano ba
?!"
Maya-maya lumabas yung nurse.
Nurse: "Okay naman na siya.. Inatake lang ng asthma.. Stressed siguro.."
Celine: "Pwede po kaming pumasok sa loob?"
Nurse: "Pwede.. Kaso tulog naman na siya.. Siguro.. mamaya gigising na din siya.
."
Pumasok kami ni Leinard saka Celine sa loob.
Celine: "Tulog na nga siya.. Uhmm.. Bili kaya tayo ng food niya para paggising n
iya may makain siya.."
Leinard: "Tara.. Toph? sama ka?"
Celine: "Maiwan ka na lang para may magbantay sa kanya.."
"Sige.. Dito na lang ako.."
Lumabas silang dalawa at naiwan ako sa loob nung kwarto. Tinignan ko siya. Umupo
ako dun sa may upuan sa tabi ng kama.
Huminga ako ng malalim. Napatingin ako dun sa crucifix.
"Salamat po.. Diyos ko..."
Tinignan ko si Alex. Hinawakan ko yung kamay niya. Bumulong ako.
"Sa susunod wag ganun ah..
pinag-alala mo ko.. sobra.."
Chapter 84:
Napansin ko na lang na gumalaw siya. Kinabahan ako. Inalis ko agad yung pagkakah
awak ko sa mga kamay niya. Maya-maya dumating na rin sina Leinard.
Nagvibrate yung phone ko bigla. Pagbukas ko, may text si Papa. Tsk. Tsk. Mapapau
wi ako nito ng di-oras ah.

"Uy.. Kailangan ko na umuwi.. Kayo na bahala sa kanya ah.."
Leinard: "Oo ba.."
Binuksan ko yung pinto at lumabas. Bago isara, tinignan ko ulit siya.
November 30 Thursday
Palabas ako ng first class ko nung nakasalubong ko si Alex pababa ng hagdan. Nap
angiti ako.
Alex!
Napatingin siya sa akin.
Alex: Uy..
O ano.. Okay ka na?
Alex: Oo.. Okay naman na.. Minsan kasi.. inaatake talaga ako.. Sige.. mauna na ak
o.. may klase pa ako..
Sige.. Uh.. Alex?
Lumingon siya.
Dala mo ba yung gamot mo? Kasi ano.. baka..
Nagsalubong yung kilay ni Alex.
Alex: Uh.. Oo.. Bakit?
Ah.. Naitanong ko lang.. Sige.. ingat ka ha..
Ngumiti lang si Alex tapos dumirecho na.
December 5 Tuesday
Lunch Time. Mag-isa akong nasa canteen. Nagbabasa lang habang kumakain. Maya-may
a may naglapag ng libro sa table.
Huy!!
Nagulat naman ako. Si Stephen pala.
Stephen: Gutom na ako..
Bumili ka..
Pumila si Stephen at bumili ng pagkain. Maya-maya nilapag niya sa table yung pag
kain niya. Ako naman, nagbabasa pa rin. Tapos pakain-kain ng kaunti nung spaghet
ti na binili ko.
Stephen: Uy.. Alam mo ba.. Nanliligaw na si..
Kasalukuyan akong sumusubo ng spaghetti nang..
Stephen: Matt kay Alex..
*Cough*
Nabailaukan ata ako ah. Bad trip. Kinuha ko agad yung iced tea ko at uminom agad
.
Stephen: Tol? Okay ka lang??
O-okay lang.. Ano sabi mo?
Stephen: Sabi ko si Matt, nanliligaw na kay Alex.. Nung Saturday ata nagtanong..
Pu-pumayag ba siya..
Stephen: Siguro..
Sarap na sarap kumain si Stephen.
Pare.. Yang si Matt. Okay naman ba? Mabait? Di naman chickboy o ano?
Stephen: Ha? Okay lang.. Paki ko sa lovelife niya?
Kinuha niya yung baso ng tubig niya at biglang tumingin sa akin. Pag lapag niya
nung baso..
Stephen: Teee.. kaaa.. Bat mo naitanong??
Ha? Wa-wala..
Stephen: May gusto ka ba..
Kay? Alex? Uy.. Nagtatanong lang naman..
Ngumiti si Stephen.
Stephen: Tsk.. Tsk.. Defensive.. Wala pa nga ako sinasabi.. Kailan pa yan..
Natahimik ako.
Stephen: "Magsabi na.. Dali.. Kailan pa?"
Ewan ko. Siguro nung kasal... Basta..
Stephen: Ano yun biglaan? Pare, minsan may nararamdaman na tayo sa tao.. Kaso min
san di pa natin maamin.. Alam na ba niya.
Tahimik lang ako.
Stephen: Malamang hinde.. Kaw pa..
Sobra ka..
Stephen: Oo.. Iuntog ko kaya yung ulo mo sa pader.. Isa kang napakalaking TEOPE..
Sinong teope? Di ah..
Stephen: Oo no.. Torpe.. Tsk.. Tsk.. Mula ngayon ang tawag ko na sayo..
Ngumiti siya.
Stephen: Torps..
Sus.. Ano na naman yang pakulo mo?
Maya-maya may tumugtog.
Pasko na naman o kay tulin ng araw. Paskong nagdaan tila ba kung kailanman..
Ang bilis naman ng panahon.. Magpapasko na naman.. Next week eh, halos magchristm
as break na..
Stephen: Oo nga.. Uy.. Bilis bilisan mo naman.. Bago mahuli ang lahat..
Oo.. Siguro.. Sasabihin ko sa kanya.. Pero dahan-dahan naman..
Stephen: Oo naman.. Sa huli, magsisisi ka.. saka ang pinaka-pinaka di mo dapat ka
limutan..
Regalo ko ah.. christmas na eh.. pinapaalala ko lang.. kuripot ka pa naman..
Chapter 85:
December 15
Last day ng classes namin. Christmas Break na. Akalain mo. Ngayon din gaganapin
ang oblation run saka lantern parade.
Maaga ako nagising, direcho banyo, ligo, bihis, saka bumaba para magbreakfast. S
abay kaming nagbreakfast ni utol. Wala parents namin eh.
Marielle: "Kuya, punta ko sa inyo mamaya ah.. Di ba nood tayo lantern parade.."
"Sige, mga before lunch? Isa lang naman class ko eh.. Sa umaga.. Tapos punta na
tayo SM North, dun muna tayo.. Balik na lang tayo ng mga hapon.."
Marielle: "Uh.. Pwede ako manood ng Uh.. Ano.. kasi yung mga friends ko.."
"Tsk.. Tsk.. Oblation run? Saka na.. Ang bata bata mo pa.. Baka makita ka pa nin
a Mama at Papa sa TV.. nakikisigaw dun.."
Marielle: "Grabe ka.. Di naman.. Curious lang ako.."
"O Sige.. Mauna na ko.. Text text na lang ah.."
Mga 8:15 ako nakarating ng school. Math lang ang klase ko, kadalasan kasi pag mg
a ganitong panahon, wala na masyadong classes. Ang dami kasing mga activities eh
.
Natapos klase ko ng mga 10 am. Naglalakad ako habang nagtetext kay Marielle na p
umunta na lang sa SM North para dun na kami magkita.
Paglingon ko sa harap, sakto pababa ng hagdan si Stephen.
"Uy.. Di ba may klase ka pa?"
Stephen: "Wala.. Wala si Sir.. Pauwi ka na ba?"
"Hinde.. Papunta akong SM North.."
Stephen: "May date ka?"
"Pano mo nalaman?"
Stephen: "Owws?? Wag ka nga.."
"Hinde.. Si Marielle kasi.. Gusto manood ng lantern parade.. Kaya sa SM North mu
na kami mag-stay.."
Stephen: "Aah.. Sama ko.."
"Ha? Bakit?"
Stephen: "Eepal lang.. Hinde, punta rin akong SM North eh.. Pero di ako manonoo
d ng lantern parade.."
"Sige.. Dala mo ba kotse mo?"
Stephen: "Siyempre.. Tara na.."
Nakarating kami sa SM North mga 10:30 na din. Pumunta kami ni Stephen sa may fo
od court. Tambay lang. Maya-maya dumating na din si Marielle.
Marielle: "Hi.. Kuya Stephen.."
Stephen: "Uy.."
"San na tayo ngayon.."
Marielle: "Libot-libot lang muna siguro.."
Sabay-sabay kaming umakyat ng escalator nang.. Parang natigil yung paghinga ko.
Stephen: "Insan!!"
Marielle: "Ate Alex.."
Nilapitan nila kaming tatlo. Bat naman nandito sila.. At bakit sila magkasama ah
?
"Dito rin pala kayo.."
Matt: "Ah.. Kakarating lang namin eh.. Pasyal-pasyal lang.. Punta kami lantern p
arade mamaya eh.. Nagpapasama ako kay Alex.."
Sus. Kailangan pa ng chaperone. Ano ba yun.
Marielle: "Talaga? Kami rin eh.."
Stephen: "Eh di.. Magsama-sama na lang tayo.."
Matt: "Ha.. Ano kasi.."
Alex: "Okay lang samin.. Di ba?"
Matt: "Uh.. Of Course.."
Stephen: "San ba kayo papunta?"
Matt: "Mag-Billiards.."
Sabay-sabay na kaming lahat. Nag-rent kami ng isang table lang. Tinitignan ko si
Matt. Panay hawak sa bewang ni Alex. Nag-iinit ang dugo ko.
Matt: "Uh.. Alex.. Ganito o.."
Aba. Iba rin to ah. Kunyari pa.
Alex: "Ha? Okay lang.. Kaya ko.."
Matt: "Sure.. Sige.."
Sabay bitaw niya kay Alex. Buti nga.
Matt: "Yung porma mo.. Baka kasi.. Di yan makapasok.."
Alex: "Ha?"
Sabay tira ni Alex.
Pasok!! Galing ni Alex.

Ang yabang nitong insan ni Stephen. Kala niya kung sino. Pahiya tuloy.
Napangiti ako bigla.
Tinignan nila ako. Nagtataka.
"Ah.. Wala may naalala lang akong nakakatawa.."
Pagkatapos nun, naglunch kami sa McDo. Nag-offer na manlibre si Matt pero tinang
gihan ko baka magkautang na loob pa ko sa kanya. Ewan ko ba. Okay naman siya per
o parang bad trip ako sa kanya.
Pumunta kaming arcade pagkatapos.
Marielle: "Kuya.. videoke tayo o.. Sige na.."
"Ha? Yoko nga.."
Marielle: "Tayu-tayo lang naman.. Walang ibang makakarinig.."
Stephen: "Pumayag ka na.."
"Sige na nga.."
Matt: "Uhmm.. Dito na lang kami.. Laro na lang tayo.."
Alex: "Ha?"
Matt: "Kahit saglit lang.. sunod na lang tayo sa kanila.. Ayan lang naman o.."
Di na sila nagpapigil. Kami namang tatlo nandun. Si Stephen pumipili ng kanta pa
ti si Marielle. Ako? Palingon-lingon. Kita ko silang dalawa. Nandun nag-reracing
.
Marielle: "Kuya? Tara na.."
Pumasok kami dun sa sa loob. Maliit lang na kwarto. Kita mo pa rin yung arcade s
a labas. Pero siyempre, di mo na rinig.
Iniabot sa akin bigla ni Stephen yung mike.
Stephen: "O.. Kaw mauna.."
"Ha? Akala ko kayong dalawa lang.."
Marielle: "Wag na K.J kuya.."
Kinuha ko yung mike tapos tumayo at lumapit ng kaunti. Hinintay kung lumabas yun
g title. Sana naman alam ko tong kanta.
Marielle: "Go Kuya!"
"Desperate for changing
Starving for truth
Closer where i Started
Chasing after you"
Marielle: "Ang gwapo mo.. haha.."
Napatingin ako kay Marielle. Natawa ako.
"i'm falling even more in love with you
letting go of all i've held onto
i'm standing here until you make me move
i'm hanging by a moment here with you
forgetting all i'm lacking
completely incomplete
i'll take your invitation
you take all of me"
Napatingin ako sa labas. Sakto kay Alex, napako yung tingin ko.
Pinikit ko yung mga mata ko.
"now.. i'm falling even more in love with you!!!
letting go of all i've held onto
i'm standing here until you make me move
i'm hanging by a moment here with you
i'm living for the only thing i know
i'm running and not quite sure where to go
i don't know what i'm diving into
just hanging by a moment here with you
there's nothing else to lose
nothing else to find
there's nothing in the world
that could change my mind
there is nothing else
there is nothing else..."
Bumulong si Marielle kay Stephen.
Marielle: "Grabe naman kumanta si Kuya.. Todo.. With feelings pa.. Di naman yan
ganyan dati ah.."
Habang nasa labas..
Alex: "Pasok na tayo dun.."
Matt: "Sige... mauna ka na.. C.R lang ako.."
Di ko napansin na bumukas yung pinto at pumasok na pala si Alex.
"Desperate for changing
Starving for truth
Closer to where i Started
Chasing after you
i'm falling even more in love with you
letting go of all i've held onto
i'm standing here until you make me move
i'm hanging by a moment here with you
i'm living for the only thing i know
i'm running and not quite sure where to go
i don't know what i'm diving into
just hanging by a moment here with you"
*CLAP*
Paglingon ko nandun pala si Alex. Nakatayo.
Alex: "Naks naman.. "
Napangiti ako.
Alex: "Uy.. Tapusin mo.."
"just hanging by a moment
hanging by a moment..
hanging by a moment...
Tumingin ako kay Alex. Ngumiti ako.
Ngumiti siya. Tinignan ko siya sa mga mata.
hanging by a moment here with you.."
Chapter 86:
Nagulat na lang ako biglang bumkas yung pinto. Si Matt pala.
Matt: "Aba.. Okay ah.. Sino na bang kakanta.."
Stephen: "Kakatapos lang ni torps.. este.. toph.."
Alex: "Torps?"
"Uh.. A-ano...:
Stephen: "Short for.."
"Tropa.. Di ba??"
Tinignan ko si Stephen. To talaga.
Stephen: "Ah.. oo.. Tropa.."
Inabot ko kay Stephen yung mike tapos umupo ako sa tabi. Si Matt naman siyempre
umupo sa tabi ni Alex.
Stephen: "O.. Matt.. Kaw gusto mo?"
Matt: "Uh.. Wala akong boses eh.."
Marielle: "Okay lang yun.. Sige na.. Kantahan mo si Ate Alex.."
Nagkatinginan naman silang dalawa.
Matt: "Sige na nga.."
Sabay kuha niya yung mike kay Alex. Di na siya tumayo. Nakaupo lang dun sa tabi
ni Alex.
Hinintay namin yung next song. Di ako alam kung ano yung mga pinagpipili na kant
a ni Stephen saka Marielle eh.
Pagkakita ko dun sa title, parang natigil sandali yung paghinga ko.
Matt: "Bakit ngayon ka lang
Bakit ngayon kung kailan ang aking puso'y mayron nang laman
Sana'y nalaman ko na darating ka sa buhay ko
'Di sana'y naghintay ako.."
Napatingin ako kay Alex. Kinakantahan siya ni Matt tapos nakatitig talaga si Mat
t sa kanya.
Inalis ko yung tingin ko sa kanila. Dun na lang ako tumingin sa tv screen. Humin
ga ako ng malalim. Naalala ko bigla nung.. nung kumanta kami ng sabay.. Napangit
i na lang ako..
Tinignan ko ulet si Alex.
Ano ba tong nararamdaman ko? Di pwede to. Magkaibigan kami tapos ganito.. Saka s
igurado naman di magkakagusto yun sakin eh.. Parang.. parang si Larisse..
Mukha namang may nararamdaman na siya para kay Matt. Eepal lang ako. Ayoko ding
masira yung pagkakaibigan namin.
Isang parte sa kin, gusto.. sabihin sa kanya yung nararamdaman ko. Kahit masabi
ko man lang..
Pero sa isang banda.. Huwag na lang kaya..
Haay.. Ewan ko ba.
Marielle: "Huy!! Kuya JC!!"
"Ha? O.. Ba-bakit.."
Pagtingin ko, nakatayo na silang lahat. Ako na lang yung nakaupo dun.
Marielle: "4:30 na kasi no.. Alis na tayo.."
"Sige.."
Stephen: "Mauna na ako sa inyo ah.. Oi.. insan, pakisabay na silang dalawa ah.."
Matt: "Oo ba.."
Nauna nang umalis si Stephen, di na yung manonood ng lantern parade. Kaming apat
, sabay-sabay na bumalik sa school. Medyo madami na ring tao nung mga 5:15 na da
ting namin. Na-traffic nga kami eh.
Mga 6:00 nagsimula yung parade. Ang gaganda saka ang lalaki nung mga lanterns du
n.
Marielle: "Ang cute nun o.. Grabe.. Ayun.. Ayun pa.."
Enjoy na enjoy si utol. First time niya kasi makapanood nun eh. Ako, pangalawang
beses naman na. Yung unang beses nung first year college ako.
Alex: "Dun na tayo sa may bandang Quezon Hall, maghintay.. Dun na rin naman yung
end nung parada.."
Naglakad kami papunta dun. Ang daming tao! Pero okay lang naman kahit nakatayo.
Pero kami pumwesto kami sa bandang gilid. Tapos umupo dun sa damuhan.
Maya-maya nagsidatingan na yung mga naglalakihang lanterns pati mga mascot. Nagk
aroon na rin ng mga awarding at kung anu-ano pang pakulo.
Marielle: "Teka.. Uy.. Classmate ko yun o.. Ayun.. Kuya.. puntahan ko lang sagli
t ah.."
Bago pa ako makasagot, tumayo na siya tapos pinuntahan na yung classmate niya.
Alex: "Enjoy na enjoy yung kapatid mo ah.."
"Oo nga eh.."
*RIIINGGGG*
Kinapa ko yung phone ko sa pantalon. Akala ko sakin. Nagulat na lang ako biglang
tumayo si Matt.
Matt: "Hello? Uh.. Ano? Wait.. Di kita marinig.."
Tumingin siya sa aming dalawa.
Matt: "Uh.. Dun lang ako ah.. Ang lakas nung sounds dito.. Balik ako agad.."
Pagkaalis ni Matt.
"Mukhang gumagawa na talaga ng the moves yun ah.. Umuubra ba naman.."
Ngumiti lang si Alex.
Maya-maya may naglalakad dun na nagbebenta nung Neon na bracelet.
"Psst.. Manong.. Pabili nga dalawa.."
Iniabot sa akin ni manong yung dalawa tapos umalis na siya.
Alex: "Wow.. Binilhan mo si Marielle? Cool naman.."
Ngumiti ako.
"Gusto mo? Sayo na lang.."
Alex: "Ha? Bakit.. Sayo yan eh.."
"Okay lang.. Eto o.. Teka.."
Pinitik pitik ko muna yun kasi para lumabas yung mag-glow siya.
"Ayan.. Umiilaw na.."
Alex: "Astig.. Fave ko yan.. Blue.."
"Teka.. suot natin.."
Alex: "Ako na.."
"Hinde.. Ako na.."
Kinuha ko yung kamay niya tapos sinuot ko sa kanya.
"Ayan.."
Alex: "Thanks.."
Maya-maya dumating na si Marielle. Nakita ko may suot-suot siya.
"O.. Ano ba yan.. Sayang binilhan pa naman kita.."
Marielle: "Ha? Ay sorry.. Bumili kami nung classmate ko eh.."
"Pano to.."
Marielle: "Eh di sayo na lang.. Teka, kuya balik lang ako ulet ah.."
"Ha?!"
Umalis na naman siya. Pagpalit ba ako sa kaklase. Tsk. Tsk.
"Sayang naman to.."
Alex: "Akin na.."
"Bakit?"
Tapos kinuha niya. Pinitik-pitik din niya hanggang mag-glow rin. Nagulat ako, ki
nuha niya yung kamay ko tapos sinuot din niya sa akin.
Alex: "O di ba.. blue din sayo.."
Maya-maya nagulat ako nung may narinig akong putok. Pagtingin namin sa taas, ang
ganda nung fireworks display.
Parehas kami ni Alex, nakatingala lang sa taas.
Alex: "Uuuuy!! Ang galing nun o.."
Sabayt turo niya sa taas.
Napatingin ako sa kanya saglit.
"Uh.. A-Alex.."
Nakatingin pa rin siya sa taas.
Alex: "Bakit?"
"Kasi.."
Matt: "Sorry.. Yung kapatid ko kasi.. napatawag.. May na-miss ba ko?"
Chapter 87:
"Uh.. Wala.. Wala naman.."
Alex: "Tignan mo yung fireworks o.."
Tumingin din sa taas si Matt.
Matt: "Okay ah.."
Maya-maya dumating na rin si Marielle.
Marielle: "Tumawag na pala si Mama.. Uwi na raw tayo.."
"Ganun ba? Uy.. Mauna na kami sa inyo ah.."
Matt: "Ah.. Sige, pare.. ingat kayo sa daan.. medyo madilim na.."
Alex: "Salamat sa bracelet ah.."
Ngumiti ako.
Inakbayan ko si Marielle.
"Tara?"
Alex: "Ano nga pala sasabihin mo kanina.."
Huminga ako ng malalim. Napatingin ako kay Matt.
"Uh.. Wala.. Wala yun.. Sige.. Alis na kami.."
Naglakad kami palayo ni Marielle. Nilingon ko silang dalawa.
Bagay sila.
December 24
Nakaupo ako sa baba sa may tabi ng kama ko. Nakasandal lang ako. These past few
days. Ganito lang ako. Parang wala sa sarili. Ewan ko ba.
Binuksan ko yung drawer sa tabi ng kama ko. Nandun yung picture namin nung kasal
. Sinarado ko. Napayuko ako.
"Ano ba naman to.."
Narinig ko na lang may kumatok sa pintuan.
"Pasok.."
Si Marielle pala. Tinabihan niya ako sa pag-upo.
Marielle: "Okay ka lang ba?"
"Bakit mo naitanong?"
Marielle: "Nakakapanibago ka lang kasi.."
"Ha?"
Marielle: "Ano kasi.. Nung lantern parade.. Uh.. Napansin ko lang.. Yung mga tin
gin mo kay Ate Alex.. May.. May gusto ka ba sa kanya.."
Natahimik lang ako.
Ngumiti si Marielle.
Marielle: "Uuuuuy.. Kuya.. Alam ba niya?"
"Hinde.. May Matt naman na yun.."
Marielle: "Di pa naman niya sinasagot ah.."
Tumingin siya sa relo niya.
Marielle: "Puntahan mo kaya.. 5:00 pa lang naman.. makakabalik ka pa in time for
dinner.."
"Ano ka ba? Di kaya magulat yun? Pupunta ako sa kanya tapos sasabihin ko sa kany
a na gusto ko siya.."
Marielle: "Kaysa naman magmukmok ka diyan ah.."
Natahimik lang ako.
Nagulat ako nung tumayo siya tapos kinuha niya yung gitara ni Kuya Lester sa tab
i.
Marielle: "Pero bago ang lahat.. tugtog ka muna.."
"Anong tutugtugin ko?"
Marielle: "Uhmm.. Yung tinugtog mo nung isang araw.. Ganda nun.."
"Ah yun ba.. Sige.. Sabi mo eh.."
Sinumulan ko yung pag-strum sa gitara.
"Di ko man maamin
Ikaw ay mahalaga sa akin
Di ko man maisip
Sa pagtulog ikaw ang panaginip
Malabo man ang aking pag-iisip
Sana"y pakinggan mo ang sigaw nitong damdamin
Ako"y alipin mo kahit hindi batid
Aaminin ko minsan ako"y manhid
Sana at iyong nariring
Sayong yakap ako"y nasasabik...
Ayoko sa iba
Sayoako ay hindi magsasawa
Ano man ang iyong sabihin
Umasa ka ito ay diringgin
Madalas man na parang aso"t pusa
Giliw sa piling mo ako ay masaya
Ako"y alipin mo kahit hindi batid
Aaminin ko minsan ako"y manhid
Sana at iyong nariring
Sayong yakap ako"y nasasabik...
Pilit mang abutin ang mga tala
Basta"t sa akin wag kang mawawala
Ako"y alipin mo kahit hindi batid
Aaminin ko minsan ako"y manhid
Sana ay iyong naririnig
Sayong yakap ako"y nasasabik
Pagkat ikaw lang ang nais makatabi
Malamig man o mainit ang gabi
Nais ko sana iparating na ikaw lamang
Ang siyang aking iibigin.."
Tumayo ako at nilagay yung gitara sa kama ko.
Huminga ako ng malalim.
"O sige.. puntahan ko siya.."
Marielle: "Yan ang kuya ako.."
"Ligo lang ako.."
Lumabas ako at naligo. Pagbalik ko sa kwarto, binuksan ko yung closet ko. Hanap-
hanap kung anong isusuot.
Marielle: "Ehemm.. Need help?"
Ngumiti ako.
"Sige na nga.."
Maya-maya may kinuha si Marielle na polo shirt. Sinuot ko naman.
Marielle: "Ayan.. Gwapo mo.. Sige.. Good Luck.."
Lumabas ako at nagpaalam kay Mama na hihiramin ko lang saglit yung kotse.
Papunta kina Alex, napadaan ako sa flower shop.
Bumili ako ng isang bouquet ng flowers.
Nilapag ko dun sa passenger seat. Napangiti ako. Sana magustuhan niya.
Mga quarter to six na ako nakarating kina Alex. Malapit na ako sa bahay nila.. n
ung.. nakita ko nasa labas siya..
Kasama si Matt?
Nakita ko may sinusuot siya na necklace kay Alex. Tapos may dala-dalang tatlong
bouquet ng flowers.
Napatingin ako dun sa binili kong mga bulaklak.
Natawa ako.
Ano namang bubuga ko dun?
Napatingin ulit ako sa kanilang dalawa.
Niyakap ni Matt si Alex.
Yun na.
Pakiramdam ko, sinaksak yung puso ko.
Ang sakit.
Inistart ko yung kotse tapos nagmaneho na ako ng direcho pauwi.
Pagbukas ko ng pinto sa bahay, iniabot ko yung flowers kay Mama.
"Merry Christmas.. Mama.."
Tapos niyakap ko si Mama ng mahigpit.
"Akyat lang ako.."
Humiga ako sa kama.
Maya maya narinig kong bumukas yung pinto ko sa kwarto.
Marielle: "Kuya.. A-ano nangyari.."
Napatingin ako sa kanya.
"Halika nga dito.."
Umupo siya sa may kama ko.
Marielle: "Nasabi mo ba sa kanya?"
Umiling ako.
Marielle: "Bakit?"
"Mukhang masaya naman na siya eh.."
Marielle: "Ikaw, masaya ka ba.."
Ngumiti ako.
Ginulo ko yung buhok ni Marielle.
"Oo naman..
Kapag masaya yung mga taong mahal ko.. masaya na rin ako.."
Chapter 88:
January 1
Alas-dos na ng hapon. Medyo late na nga ako nagising siyempre hinintay pa namin
yung pagpatak ng alas-dose kaninang madaling araw.
Huminga ako ng malalim. Pumunta akong C.R at naghilamos. Humarap akong salamin.
"Bagong taon.. Bagong buhay.."
Naligo ako at nagpalit ng damit. Direcho baba para mag late lunch. Tapos nanood
lang kami ni Marielle ng DVD.
Nung mga 6:30, nagulat ako nung lumabas ng kwarto si Papa. Bihis na bihis.
"Pa.. may lakad kayo?"
Papa: "Ah.. oo pero saglit lang.. hatid mo na nga lang ako saglit.. Mga isang or
as lang naman ako dun sa pupuntahan ko eh.."
"Ah.. O sige.. magbibihis lang ako saglit.."
Umakyat ako ng kwarto tapos nagpalit ng suot. Hinagis sa akin ni Papa yung susi
ng kotse.
"San po ba tayo?"
Papa: "Ituro ko na lang sayo yung daan.."
Inistart ko naman yung kotse.
Diredirecho lang ako tapos pinakanan niya ako dun sa isang kanto tapos kanan uli
banda sa may McDo. Ewan ko ba pero parang pamilyar yung daan eh.
Tapos nung papasok na kami dun sa may village. Nagulat ako nung nakita ko yung p
angalan.
Oh no. Eto.. Eto yung village nina Alex ah.
"Si-sino po ba pupuntahan natin dito ah?"
Papa: "Yung kliyente ko.. May ikokonsulta sa akin.."
"Ganun ba kaimportante yang kliyente na yan at new year na new year.. kailangan
niyo pumunta dun?"
Papa: "Yaan mo na.. Saglit lang naman.. O Yan na ata.. Yung red yung bubong.."
Pagkakita ko dun sa bahay.. Nakahinga naman ako ng maluwag.. Unang sumagi sa isi
p ko baka kina Alex ang bagksak namin..
Papa: "O.. Balikan mo na lang ako dito ng mga 8:30 o siguro tawagan na lang kita
kasi saglit lang naman to eh.."

"Ganun ba? Sige.. mag-ikot ikot na lang ako dito.."
Bwinelta ko yung kotse tapos nagdrive na lang ako dun sa may village. Hanggang s
a napadaan ako dun sa street nina Alex..
Parang tumigil yung paghinga ko nung nakita ko siya sa may terrace nila..
Pinark ko saglit dun sa may malapit sa puno para hindi medyo tago.
Nakita ko nakaupo siya dun sa may terrace.. Tapos parang may sinusulat ata..
In-on ko yung radyo.
I'll get just fine
So if you're goin' then darlin' goodbye, goodbye
Don't call me in the middle of the night no more
Don't expect me to be there
Don't think that it will be the way it was before
I'm not over you yet
And i don't think i care
And i don't want to be your friend
I'll forget we ever met
I'll forget i ever let
Ever let you into this heart of mine baby
You just gotta let me be
You gotta keep away from me
'cause all i want to be is just free of you baby
Don't you come around
And say you still care about me
Go now, go now
Iniba ko nga yung istasyon. Ayoko magsenti, new year na new year.
Akala ko love song na naman paglipat ko. Natawa naman ako paglipat ko..
What you gon do with all that junk?
All that junk inside that trunk?
Ima get, get, get, get, you drunk,
Get you love drunk off my hump.
What u gon do with all that ass?
All that ass inside them jeans?
Im a make, make, make, make you scream
Make u scream, make you scream.
Cos of my hump, my hump, my hump, my hump.
My hump, my hump, my hump, my lovely lady lumps. (check it out)
I met a girl down at the disco.
She said hey, hey, hey yea lets go.
I could be your baby, you can be my honey
Lets spend time not money.
I mix your milk wit my cocoa puff,
Milky, milky cocoa,
Mix your milk with my cocoa puff, milky, milky riiiiiiight.
Nandun lang ako nakatambay, sinisilip siya. Siguro, tama lang to. Hanggang ganit
o na lang.
Medyo dumidilim na nga eh. Pagtingin ko sa relo ko, quarter to eight na halos. N
apatingin ako kay Alex, nakatingala siya sa taas. Sumilip din ako at tumingala s
a sky. Madami-dami ng stars. Nagulat ako.
Biglang may..
shooting star.
Pagtingin ko kay Alex, pumikit siya.
"Siguro.. nagwish siya.."
Pinikit ko din yung mga mata ko. Winish ko?
Matupad kung anuman yung winish niya.
Maya-maya nagvibrate yung phone ko. Nagtext si Papa. Puntahan ko na daw siya.
Inistart ko uli yung kotse.
Huminga ako ng malalim.
Tumingin ako kay Alex sa may terrace.
Bumulong ako.
"Happy New year.. Alex.."
Chapter 89
Haay. Pasukan na naman. Lunch time, nasa canteen ako mag-isa kumakain ng barbequ
e with rice.
Nagulat na lang ako nung may tumapik sa akin bigla.
"Huy!!"
Paglingon ko.. si Stephen pala. Umupo siya sa may tapat ko.
Stephen: "Happy New Year!"
Ngumiti lang ako.
Stephen: "Oi.. Alam mo na ba yung nangyari kina Alex saka Matt?"
Parang ayaw ko na marinig yung sasabihin ni Stephen. Pakiramdam ko sa kaloob-loo
ban ko.
Sila na.
"Oo.. Alam ko na.."
Stephen: "Aah.. Kala ko kasi hindi pa.. Pano mo nalaman?"
"Basta.."
Stephen: "So may balak ka pang pormahan si Alex?"
Tinignan ko si Stephen.
"Malamang.. wala na.. Ano ka ba?"
Stephen: "Bakit naman? Teka.. Wag mong sabihing natakot ka?"
"Ano?! Sila na.. bat pa ako eextra?"
Tinignan ako ni Stephen.
Stephen: "Ha? Sila na? Pano nangyari yun?"
"Te-teka.. Di ata tayo nagkakaintindihan.."
Stephen: "Mukha nga.. Yung sinasabi ko.. Yung sinapak ni Alex si Matt.. Sapul ng
a sa kaliwang mata niya eh.."
Natigilan akong kumain pagkasabi ni Stephen. Sinapak?
"Ano?! Bakit?"
Stephen: "Nung New Year kasi, may reunion kami.. Tapos nakita ko nga na may Blac
k eye siya.. Dinahilan pa nga niya na napaaway siya pero umamin din naman sa aki
n pagkatapos.. Nahuli raw siya ni Alex eh.. Yun lang nasabi niya.. Pano mo naman
nasabi na sila na?"
"Ha? Ano kasi.. Talaga? Sinapak ni Alex si Matt?"
Stephen: "Tindi pala nun.. Tsk.. Tsk.."
Ibig sabihin hindi sila o magiging sila.
Kinabukasan. May P.E na naman kami. Pagdating ko sa power-up, nakita ko si Alex,
nakaupo sa may tabi.
Tinabihan ko siya.
"Hi.."
Alex: "Hello.."
"Happy New Year.."
Alex: "Happy New Year.."
"Uhmm.. May nabanggit pala sa akin si Stephen.."
Alex: "Sabi ko na nga ba.. makakarating sayo.."
"Ano ba nangyari? Nahuli mo raw siya? Bat anong nahuli?"
Alex: "Ang kapal ng mukha niya pumunta sa bahay nung isang araw.. May dala-dala
pang mga bulaklak tapos may binigay pang necklace.. Eh huling-huli ko siya nung
isang araw.. May kahalikang babae.."
"Baka naman friendly kiss lang yun.."
Tignan ako ni Alex.
Alex: "Alam ko kung ano ang friendly kiss okay? At hindi yung friendly kiss.."
"Uh.. Sorry.. Wag ka magalit.. So basted na siya.."
Alex: "Di lang yun.. Sinapak ko nga eh.."
"Oo nga daw.. Yaan mo pag nakita ko yun.. Papantayin ko yung mata niya.. Yung ka
nan naman ang titirahin ko..
Tumawa si Alex.
Alex: "Wag na.. Ano na magiging istura niya nun.. Haay.. Bihira na talaga ang ma
tinong lalaki sa mundo.."
"Uy.. Grabe.. Marami pa diyan.. Ikaw? Okay ka lang naman ba?"
Alex: "Okay lang naman.. At least nalaman ko nang maaga-aga di ba? Saka balang a
raw.. mahahanap ko din ang taong para sakin.."
"Naks.. Seryoso.."
Alex: "Sira.. Totoo naman di ba.."
"Uh.. Oo naman.. Naniwala ako na darating ang tamang panahon.. Makikita rin nati
n yung taman tao.. para sa atin.. Hindi naman yung hinahanap eh.. Kusang daratin
g.."
Alex: "Talaga naman.. Ang drama.."
Ngumiti ako.
Alex: "Haay.. Sooner or later.. Makikita rin natin yung 'the one'. May ganun tal
aga eh no? Hehe."
Maya-maya tinawag na yung pangalan ni Alex para mag-wallclimb.
Alex: "Sige.."
Pinanood ko siyang magsuot ng gear.
Bumulong ako.
Huminga ako ng malalim.
"Sa totoo lang.. mukhang nakita ko na nga eh.."
Chapter 90:
Pinanood ko si Alex na mag-wallclimb. Napangiti ako. Hindi pala sila ni Matt. At
mukha namang wala ng pag-asa yung g*gong yun.
Ang kapal ng mukha niyang mag-two time at kay Alex pa. Sapak tuloy ang inabot ni
ya. Buti nga.
Nag-vibrate yung phone ko. Pagtingin ko may nagtext. Si Mama pala. Quote. Ang sw
eet talaga ni Mama. Paglagay ko nung phone ko sa bulsa ko, napatingin ako dun sa
mga gamit ni Alex. Nakita ko yun filecase niya. Dahil clear yung filecase, kita
yung nasa loob.
Pagtingin ko. Andun yun schedule niya.
Hmm.. Makopya nga.
Kumuha ako ng papel sa bag ko tapos palingon-lingon muna ko para hindi halata sa
ka ko kinopya yung schedule niya.
Tamang-tama pala halos nasa iisang building lang yung mga subjects namin.
Maya-maya, tinawag naman na yung pangalan ko para mag-wallclimb. Tinago ko sa ba
ckpack ko yung papel.
Kinabukasan. Thursday.
Hanggang 4 pm lang ang class ko. Pagtingin ko sa sched ni Alex, sa kabilang wing
yung klase niya.
Umikot ako at dumaan sa may wing niya. Tamang-tama palabas na siya ng klase.
"Alex!"
Lumingon siya.
Alex: "Uy.."
Ngumiti ako at sinabayan siya sa paglalakad.
"Dito rin pala banda class mo?"
Alex: "Ikaw din pala.."
"Pauwi ka na ba?"
Alex: "Oo.. Bakit?"
"Sabay na tayo.."
Alex: "Ha?"
"I mean di ba.. sasakay ka rin ng Pantranco tapos MRT?"
Alex: "Oo.."
"Kaya ayun.."
Alex: "Uh.. Sige.."
"Uhmm.. Akin na yung mga gamit mo.."
May dala siyang filecase nun saka dalawang libro. Kinuha ko sa kanya. Nakatingin
lang sa akin si Alex.
Alex: "Okay ka lang?"
"Bakit.. gentleman naman to no.."
Sabay kaming bumaba at lumabas ng Palma Hall. Nung pababa na kami ng stairs.
"Uhmm.. Alex.. Gusto mo ng isaw?"
Tumawa si Alex.
Alex: "Bakit manlilibre ka.."
Ngumiti ako.
"Gusto mo?"
Nagseryoso si Alex.
Alex: "Di nga? Eh di ba.. Di ka naman mahilig dun.."
"Oo no.. Tara.."
Alex: "Sige.. Kaw bahala.."
Pumunta kami dun sa may isawan.
"Manong.. Isang dosenang isaw nga po.."
Alex: "Ang dami naman nun.. Anong tingin mo sa akin ha?"
"Kunyari ka pa.. Kulang pa yun sayo.."
Mahina niya akong sinuntok sa braso.
Alex: "Ang kapal!.."
Maya-maya inabot sa akin ni Manong yung isang supot ng isaw.
Humarap ako sa kanya.
"One dozen ISAW for you.."
Tumawa si Alex. Kinuha niya yung supot. Binigay din sa akin ni Manong yung isang
baso ng sawsawan.
Alex: "Share na lang tayo.."
"Susubuan mo ko?"
Alex: "Bahala ka nga diyan.."
"Joke lang.."
MGa ilang minuto dun namin pinagsaluhan yung isang dosenang isaw. DI ko na nabil
ang kung ilang yung nakain ko eh.
Sumakay na kami ng jeep papuntang MRT. Tapos bumili ng ticket.
Ang daming tao sa loob.
"Tara, hanap tayo ng mauupuan mo.."
Iniabot ko yung kamay ko. Tapos hinawakan naman niya. Habang nasa likod ko siya.
. Napapangiti ako.. Ang lambot ng kamay niya ah.
Maya-maya may nakita kaming umalis na lalaki tapos dun umupo si Alex.
Alex: "Pano ka.."
"Okay lang.. Tayo na lang ako.. Pero kung gusto mo.. kalungin mo ko.. Okay lang.
."
Alex: "Asa ka pa.."
Maya-maya nakarating na kami sa may Ayala. Bumaba kami ni Alex.
"So.. San ka na?"
Alex: "Sakay na lang ako ng taxi.."
"Teka.. Hintayin ko muna na makasakay ka.."
Alex: "Asus.. Oo na.. Gentleman ka na.."
Ngumiti ako.
Maya-maya may dumating na taxi.
"Sige.. Ingat ka ha.."
Alex: "Salamat.."
Yung sumunod na Miyerkules. P.E na naman. Ako naman excited. Kasi balak ko sana.
. Pagkatapos ng P.E, ihahatid ko na siya sa bahay mismo.
Tapos.
Sasabihin ko na.
Maaga ako dumating sa class.. Kaso dumating na yung prof.
Wala pa ring Alex.
Nasan na kaya yun?
Bigla na lang ako kinabahan bigla.
Bihira naman nag-aabsent yun eh.
Pagkatapos ng P.E, di na ako nagdalawang-isip puntahan siya sa bahay nila.
Nag-doorbell ako.
Maya-maya pinagbuksan ako nun maid.
"Si Alex po?"
Maid: "Nasa loob po.. SIno po sila?"
"Classmate niya po.."
Pinagbuksan ako nung maid tapos pinaupo sa may living room.
Nakatayo ako nun at tinitignan yung mga paintings dun. Astig.
Alex: "Anong ginagawa mo dito?"
Napalingon ako.
"Uh.. Kasi.. Bat di ka pumasok kanina?"
Alex: "Medyo may sinat kasi ako eh.. Mahirap na.. Baka maulet yung dati.. Upo ka
.."
Tinawag ni Alex yung maid para kumuha raw ng juice.
Alex: "Aba naman. Nagpunta ka pa talaga dito ah.."
"May.. May sasabihin kasi sana ako eh.."
Alex: "Ganun ba kaimportante yun?"
"Oo.."
Lumapit ako ng mas malapit kay Alex.
Huminga ako ng malalim.
"Alam ko mabibigla ka.. Pero hear me out first.."
Nagsalubong yung kilay ni Alex.
Alex: "Ha? Ano ba yun?"
"Alex.. I..
Tinignan ko siya sa mga mata.
*DING DONG*
Chapter 91:
.. am falling for you.
Haay. Sa isip ko na lang nasabi yun. Sino ba naman yun??
Alex: "Uh.. Wait lang ah.."
Tumayo si Alex para magpunta sa may bandang kitchen ata nila yun.
Alex: "Manang Delia.. Patignan naman kung sino yung nagdoorbell sa labas.."
Bumalik si Alex sa may living room.
Alex: "Sorry ah.. Ano ulet yung sasabihin mo?"
Biglang bumukas yung pinto. Napalingon kami parehas.
Manang Delia: "Naku.. iha.. hulaan mo kung sino.."
Alex: "Ha?"
Paglabas dun sa may pinto.. Napatakbo si Alex sabay yakap.
Nagtaka naman ako kung sino yung lalaking yun.
Unang pumasok sa isip ko baka panibagong Matt na naman ito ah.
Pero mukhang mas matanda ng kaunti eh.
Alex: "Kailan ka pa dumating? Bat di ka nagpasabi para nasundo ka namin.."
Nakatingin lang ako sa kanilang dalawa. Tumayo ako.
Alex: "Ay.. Si Toph pala.. Classmate ko.. Toph.. Si Tristan.."
Kuya ko.."
Kuya?
"Hello po.."
Lumapit silang dalawa sa may living room.
Tristan: "Tsk.. Tsk.. Di lang ako masyado nakakadalaw dito.. May nanliligaw na s
a Baby Sister ko.."
Alex: "Baby sister ka diyan.. Saka di ko siya manliligaw noh.. Parang kabarkada
ko lang yan eh.. Di ba Toph?"
Ha?
Ako naman. Napangiti lang.
Alex: "Wait lang ah.. Punta lang akong kitchen.."
Tristan: "Sure.."
Ang laking tao naman nung kapatid ni Alex. Matangkad. Siguro, basketball player
to. Baka siya nagturo kay Alex magbasketball.
Nung nakaalis na si Alex, tumingin siya akin. Tinignan niya ako mula ulo hanggan
g paa. Ako nakatingin lang sa malayo pero ramdam ko yung tingin niya.
Tristan: "Upo ka.."
Umupo naman ako. Kinabahan ako bigla.
Tristan: "Pangalan?"
Teka, kakasabi lang ni Alex kanina ah.
"Toph po.."
Tristan: "Yung buo.."
Buo?
"John Christopher Delgado po.."
Tristan: "Edad?"
"18 ho.."
Tristan: "Course?"
Kinuha ko nga yung panyo ko. Pinagpapawisan ata ako ah. Nakaupo ako dun samantal
ang siya nakatayo't palakad lakad.
"ECE po.."
Tristan: "GWA (grade) last sem?"
"Po?"
Ano ba to interview?
"Uh.. 1.6 po.."
Tristan: "Girlfriend? Ilan na ang naging girlfriend mo?"
"Wala pa po.."
Bigla siyang tumigil sa kakalakad.
Tristan: "Sigurado?"
"Uh.. Opo.."
Umupo siya dun sa may katabing upuan.
Tristan: "Bading ka ba?"
"PO?? Di po!"
Tristan: "Kinaklaro lang.."
Tinignan niya ako ng direcho sa mga mata.
Tristan: "Isang tanong.. Isang sagot.."
Napalunok ako.
Tristan: "May balak manligaw.. May gusto.. O kung ano pa man sa kapatid ko? Mero
n o wala lang ang sagot diyan.."
Rinig na rinig ko yung heartbeat ko.
Tristan: "Hmm.. Silence.. Meaning meron?"
Di pa rin ako sumasagot.
Tristan: "Sinasabi ko sayo.. Nag-iisa lang yang kapatid ko.. Babae pa.. Kaya aya
w ko nasasaktan yan.."
Maya-maya parating na si Alex na may hawak-hawak ng tray ng pagkain sa di kalayu
an.
Tristan: "Mukhang okay din pala tong kaibigan mo ha.. Alex.."
Tumingin siya sa akin. Ngumiti siya sabay bulong pero narinig ko pa rin.
Parang natigil bigla yung paghinga ko.
Tristan: "Don't worry.. I'll be watching you.."
Chapter 92:
Alex: "O eto.. meryenda muna.."
Tristan: "Akyat muna ko sa kwarto ko.."
Alex: "Pahinga ka muna.. Tagal din ng biyahe mo eh.. Hanggang kailan ba bakasyon
mo?"
Tristan: "Mga 3 weeks.."
Alex: "Ang bilis naman.."
Umakyat yung kapatid ni Alex papunta sa kwarto niya. Saka lang ako nakahinga ng
maluwag-luwag.
"May kapatid ka pala?"
Alex: "Oo.. Tatlo kami eh.. Kaso di ba nga.. alam mo naman na yung nangyari kay
James.."
Natahimik ko. Napaalala ko tuloy yung tungkol sa younger brother niya na namatay
.
"Ilang taon na yung kuya mo? San siya galing?"
Alex: "Sa San Francisco siya nag-stay ngayon.. Nagtatrabaho siya dun.. He's uh..
24.. tama.. mag-25. this year."
"Ang tangkad naman niya.."
Alex: "Oo nga eh.. Kaya varsity siya ng basketball way back highschool days niya
.. Kaya siya nagturo sa akin magbasketball.."
"Parang nakakaintimidate yung dating niya.."
Alex: "Ha? Yun.. Sus.. Mukha lang pero sobrang kenkoy nun.. Sa iba siguro.. supl
ado dating niya.. saka CAT officer kasi siya before kaya ganun.."
Kaya pala ganun ang paraan ng pagtatanong niya sa akin.
"Aaah.."
Alex: "Ano nga pala yung sasabihin mo kanina?"
Maya-maya narinig ko na namang bumababa yung kapatid niya. Pagbaba niya tumingin
siya sa akin.
"Ano.. Next.. next time na lang siguro.. Sige.. Siguro.. Mauna na ako.."
Hinatid ako ni Alex hanggang gate nila saka ako umuwi. Namomoblema na nga ako ku
ng pano ko sasabihin sa kanya tong nararamdaman ko ngayong lagi nang nandiyan yu
ng utol niya.
Pero..
Teka..
Si Alex naman yung liligawan ko ah hindi naman yung kapatid niya. Papatunayan ko
na lang yung sarili ko na aalagaan ko si Alex.
Next Wednesday.. Pagkatapos ng P.E namin..
Nilapitan ko si Alex habang nag-aayos ng gamit.
"Sabay na tayo uwi.."
Alex: "Uh.. Okay lang.."
Sumakay kami ng jeep papuntang MRT. Kwentuhan lang kaming dalawa hanggang sa sum
akay na kami ng MRT. Tinitignan ko siya habang nagkukuwento.
Iba yung pakiramdam ko.
Masaya ko pag nandiyan siya.
Nung nakababa na kami sa may MRT..
"Hatid na kita sa bahay niyo.."
Alex: "Ha? Okay lang ako.."
"Hinde.. Hatid na kita.."
Pumara ako ng taxi para ihatid siya sa bahay nila. Nung nakarating na kami sa ba
hay nila..
Alex: "Pasok ka muna.."
Nag-stay muna ako sa living room nila. Sa totoo lang, gusto ko sana siya yayaing
manood ng movie. Umakyat sa kwarto si Alex kaya naiwan ako mag-isa dun.
Siyempre. Practice muna.
"May gagawin ka ba.. Gusto mo.. Nood tayo movie.. Treat ko.."
Okay na kaya yun.
Maya-maya narinig ko pababa na si Alex sa may hagdan.
"Uhmm.. Alex.. Ano kasi.."
Nagulat ako biglang lumabas yung kuya ni Alex sa may kitchen sa baba tapos papun
ta na siya sa may living room.
Tristan: "O Alex.. Nakauwi ka na pala.."
Alex: "Kakarating ko lang.."
Tristan: "May gagawin ka ba ngayon?"
Alex: "Wala naman bakit?"
Tristan: "Gusto mo manood ng movie.."
Nagulat naman ako dun. Kung di ako nagkakamali tumingin siya sa akin.
Alex: "Okay lang.."
"Uh.. Sige.. mauna na ako.."
Alex: "Ganun ba.. sige.. ingat.."
Palabas na ako nung living room nung hinarangan ako nung kuya ni Alex.
Tristan: "Gusto mo sumama?"
"Ha?"
Tristan: "The more the merrier.. di ba Alex?"
Alex: "Uh.. Baka may lakad yung tao kuya.."
"Uh.. Sige.. Okay lang.."
Tristan: "Ayan.. Sige.. Bihis lang ako.."
Umakyat na uli siya pati si Alex.
Ano ba tong pinapasukan ko?
Maya-maya bumaba na sila at nakabihis. Nag-taxi kami papuntang Glorietta. Pagdat
ing namin dun, di naman masyado marami ang tao kasi weekday.
Dumirecho kami sa may cinemas.
Nung bumibili na ng ticket..
"Uh.. Ako na lang po bibili ng ticket.."
Tristan: "Huh? Ako nagyaya sayo kaya ako na lang.."
Di na ako nakapagsalita.
Sunud-sunuran lang ako sa kanila papasok sa may sinehan.
Ang position namin? Si Alex. Yung kuya niya. Ako.
Maya-maya biglang dumilim na mag-sisimula na yung movie.
Tristan: "Gusto mo ng popcorn Alex?"
Alex: "Sure.."
Lumingon naman siya sa akin.
Tristan: "Ikaw gusto mo rin?"
"Uh.. Wag na po.."
Tristan: "Wag ka na mahiya.."
Di na ako nakapagsalita. Parang bumabait ata siya.
Maya-maya naglabas siya ng pera.. Nanonood ako nun.. Biglang..
Tristan: "O.. Okay lang.. Bili ka ng popcorn?"
Tinignan ko siya.
"O-okay lang.."
Sabay kuha ko dun sa pera.
Huminga ako ng malalim.
Paglabas ko, ang haba ng pila.
Haay.
Bumalik ako sa loob ng sinehan.. Iniabot ko yung popcorn sa kanila pati na rin y
ung sukli.
Humarap ako at nanood. Hindi ko nga maintindihan yung nangyayari. Di ko naman na
paumpisahan ng maayos.
Natapos yung movie. Parang di ko nagets yung story.
Papanoorin ko na nga lang yun sa DVD.
Tumingin ako sa watch ko.
1:30 pa lang.
Tristan: "San na tayo ngayon?"
Alex: "Timezone!"
Tristan: "Oo ba.. Shootout.. Teka.. Nagpractice ka ba?"
Alex: "Ako pa.."
Sinundan ko na naman sila hanggang timezone. BUti na lang dala ko yung powercard
ko.
Una naming nilaro. Yung basketball shoot-out.
Magaling nga yung kapatid ni Alex. Parang.. Wala lang.. Kung mag-shoot ng bola.
Yung score namin?
Si Tristan.. 75.. Ako? 70.. Si Alex.. 60..
Tristan: "Kala ko nagpractice ka Alex?"
Alex: "Oo no.. SIyempre.. Pero Para namang matatalo kita.."
Nagulat naman ako nung nilapitan ako nung kapatid niya.
Tristan: "Uy.. Pare.. Player ka ba?"
Napaisip naman ako dun sa tanong niya.
"Uh.. Member ako ng varsity before.."
Napangiti siya.
Narinig ko bumulong siya.
Tristan: "Marunong sumagot ah.."
Mga 3 pm kami umuwi. Sumama pa rin ako umuwi sa kanila. Nakalimutan ko kasing ku
nin yung CD na ginawa namin dati sa SocSci 1. Wala kasi akong copy nun.
Alex: "Wait lang.. Kunin ko yung CD.."
Habang naghihintay sa sa living room.. Kinuha ko yung photo album dun sa ilalim
ng table. Tinignan-tignan ko yung mga pictures.
Napatigil ako nung nakita ko yung captions dun sa tinitignan ko.
Birthday party ni Alex. January 27
Teka.. Tinignan ko yung date..
Malapit na pala birthday niya..
Chapter 93:
Maya-maya narinig ko na pababa na si Alex. Dali-dali kong binalik yung photo alb
um sa lalagyanan.
Alex: "O eto.. Sorry medyo natagalan ako sa paghanap.."
Kinuha ko yung CD sa kanya.
"Ay.. Okay lang yun.. Pano.. Uwi nako.. Thanks.."
Hinatid ako ni Alex hanggang gate nila. Nakita ko si Manang Delia sa may harap n
agdidilig.
"Sige po.. Mauna na ko.."
Manang Delia: "Ingat iho.."
Naglakad na ko palayo.. Napatigil ako nang kaunti nung narinig ko yung usapan ni
lang dalawa.
Manang Delia: "May tumawag pala sayo kanina.. Si Sister Beth.. Yung sa Saturday
daw, kung okay lang daw, magdala ka ng camera?"
Alex: "Ah.. Sige po.."
Ano kaya yun? Teka, wala siya sa Sabado. Hmmm..
Nung Sabado na, medyo maaga ako nagising. Sabay-sabay kaming kumain ng family ko
. Nung mga 8:30 na, naisipan kong tumawag sa kanila.
RIIIIIINGG..
Medyo matagal bago may sumagot. Maya-maya may narinig na rin akong boses sa kabi
lang line.
Hello?
Yung kapatid ni Alex.
Nung una hindi ako nakapagsalita..
Tristan: Sino to? Hello?
Uh.. Si Toph po to..
Tristan: Ha? Wala si Alex eh..
Kayo po sana ang gusto ko makausap..
Tristan: Seryoso ka ba? Bakit?
Kasi po di ba malapit na yung birthday ni Alex.. Eh magdedebut na pala siya..
Tristan: Oo nga.. Wala naman siyang balak magpaparty sa araw na yun.. Malamang pu
punta lang siya sa Little Angels..
Little Angels?
Tristan: Pag Sabado kasi, wala siya.. Dun siya pumupunta.. Bahay-ampunan siya na
kumukupkop sa mga bata.. Napalapit na kasi yung loob ni Alex sa mga bata lalo na
nung nawala yung kapatid namin..
Natahimik ako. Tapos may naisip akong plano.
Uh.. Kung papayag po sana kayo.. May isusuggest sana ako..
Ayun sinabi ko yung plano ko sa kanya. Medyo natagalan nga ng onti eh.
Tristan: Sige.. sasabihin ko muna sa kanya..
Naku Wag po.. Sana kung pwede.. Sorpresa na lang natin sa kanya..
Tristan: Uh.. Okay.. Sabihin ko na rin sa parents namin..
Nakahinga na ako ng maluwag nung pumayag na yung kapatid ni Alex.
Kinabukasan, nakatanggap ako ng text galing kay Tristan. Okay daw. Pumayag yung
parents nila.
Napangiti ako.
Two Weeks to prepare. Sana maging okay ang lahat.
Kahit anong mangyari, I want her birthday to be very special.
Very.
Chapter 94:
January 27
Sa bahay nina Alex..
Tristan: "Good Morning! Happy Birthday!"
Kakababa lang ni Alex nung sinalubong siya ni Tristan pati ng parents niya ng ca
ke.
Mr. Santillan: "Happy Birthday iha.."
Mrs. Santillan: "Mamayang gabi.. kakain tayo sa labas ah.."
Alex: "Of course.."
Sabay-sabay silang nag-breakfast. Habang kumakain..
RIIIIIIINNGGG..
Sinagot ni Manang Delia yung phone.
Manang Delia: "Para kay Alex daw ho.."
Tumayo si Alex para sagutin yung tawag.
Alex: "Hello?"
Sister Beth: "Hello? Alex.. Si Sister Beth to.. Kung pwede mamayang hapon ka na
lang pumunta dito.."
Alex: "Po.. Uh.. Kasi.. Sige po.."
Tristan: "Sino daw yun?"
Alex: "Mamayang hapon na lang daw ako pupuntang Little Angels.."
Mr. Santillan: "Pano na tayo magdidinner niyan?"
Tristan: "What time ba?"
Alex: "5 pm.. Siguro, alis na lang ako ng maaga.. Text ko na lang po kayo kung w
hat time niyo ko sunduin.."
Nung kinahapunan, nagpaalam na si Alex na pupuntang Little Angels.
Alex: "Mukhang bihis na bihis kayo ngayon Mang Fred ah.."
Ngumiti lang yung driver nila. Pagdating niya dun..
Alex: "Tao po.. Parang walang tao ah.."
Binuksan ni Alex yung gate tapos pagpasok niya sa loob. Madilim. I-on niya yung
ilaw. Dun sa may lobby.. may napakalaking box na may tag na.. Alexandra Santilla
n.
Alex: "Ano to?"
Binuksan niya. Pag bukas niya..
Alex: "Wow.."
Isang simple pero magandang dress yung nakapaloob dun sa box. Binasa niya yung n
asa tag..
A beautiful dress for a beautiful girl like you..
You deserve nothing but the best..
Happy Birthday..
Tristan.
Alex: "Si Kuya talaga.."
Nung napansin ni Alex, na wala na talagang tao dun. Lumabas na siya.. itetext na
sana niya yung driver nang..
Alex: "O manong.. di pa kayo umaalis?"
Mang Fred: "May pupuntahan pa po kayo di ba?"
Alex: "Talaga?"
Sabay abot sa kanya nung isang box. Pagbukas niya.. necklace..
You are now a lady..
We are so proud of you..
We love you.
Mom and Dad..
Mang Fred: "Hintayin ko na lang po kayo dito pag nakabihis na kayo.."
Alex: "Ha? Bihis? Ano bang meron ah.."
Nagpunta si Alex ulit sa loob. Bukas nga yung C.R. Sinuot niya yung damit pati y
ung necklace.
Mang Fred: "Ma'am, mukha kayong prinsesa.."
Alex: "Hindi naman po.. May party ba? Kailangan ko pa ba magpaayos? Di kasi ako
sanay ng may make-up.."
Mang Fred: "Maganda pa rin naman kayo kahit walang make-up eh.. Hatid ko na po k
ayo.. Pero bago ang lahat.. isuot ko lang po ito.."
Nilagyan niya ng blindfold si Alex. Maya-maya nakarating na sila dun sa venue. I
nalalayan ni Mang Fred si Alex, hanggang sa..
Alex: "MAng Fred?"
Tinanggal ni Alex yung blindfold. Pero madilim pa rin.
She
May be the face I can't forget
The trace of pleasure or regret
May be my treasure or the price I have to pay
She
May be the song that summer sings
May be the chill that autumn brings
May be a hundred different things
Within the measure of a day
Habang tumuttugtog, isa-isang nagsindi ng kandila yung mga tao na nakapalibot ka
y Alex. Nagsimula dun sa Mom and Dad niya.. paikot..
She
May be the beauty or the beast
May be the famine or the feast
May turn each day into a heaven or a hell
She may be the mirror of my dreams
The smile reflected in a stream
She may not be what she may seem
Inside her shell
She
Who always seems so happy in a crowd
Whose eyes can be so private and so proud
No one's allowed to see them when they cry
She
May be the love that cannot hope to last
May come to me from shadows of the past
That I'll remember till the day I die
Hindi nakapagsalita si Alex.
She
May be the reason I survive
The why and wherefore I'm alive
The one I'll care for through the rough in ready years
Me
I'll take her laughter and her tears
And make them all my souvenirs
For where she goes I've got to be
The meaning of my life is
She
She, oh she
Lumapit yung Mom and Dad niya pati kuya niya tapos hinalikan siya sa cheeks saba
y abot ng bouquet ng flowers sa kanya.
"Happy Birthday.." bati nila.
Alex: "Thanks po.. Di ko inexpect na may ganito.."
Nagsimula yung program. Pinaupo muna yung mga guestsa sa mga table nila tapos si
Alex dun umupo sa may bandang harap. Ang ganda nga nung likod kasi may mini-fal
ls dun tapos may banner na Alexandra at 18. Tapos, punong-puno ng flowers tapos
sa may sahig, puno naman ng nagkalat na blue and white na baloons.
BUmulong sa akin si Stephen habang nasa table kami.
Stephen: "Ikaw talaga nag-isip nito? Adik ka."
Ngumiti ako.
"Siyempre basta para sa kanya.."
Una yung 18 treasures, lahat ng kasama dun galing Little Angels. Puro mga bata.
Kinantahan nila si Alex ng 'That's what friends are for.." Tapos, isa-isa silang
nagbigay ng mga simpleng gift nila pero meaningful. Sabi ko kasi sa kanila, kah
it ano naman maappreciate ni Alex. Pinakanagustuhan ko yung isang batang babae,
10 yrs. old ata. Yung binigay niya.. shell.
"Ate.. Eto.. gift ko kasi.. di ba sabi mo kahit anong bagay.. simple man o engra
nde.. maliit o malaki.. special.. Parang ikaw.. pinaparamdam mo sa amin, na spec
ial kami.. Happy Birthday.."
Mangiyak-ngiyak si Alex nung tinanggap niya yung mga regalo sa kanya tapos nag-g
roup hug pa nga sila
Sumunod naman 18 candles, nagmessage naman yung mom niya, mga lola, tita saka mg
a kaibigan niya.
Huling parte nung program, first dance niya, yung kuya niya.. Sinundan nung mga
pinsan saka tito niya. Bandang huli sinayaw siya nung father niya.
Sumunod, dinner time na. Nagserve ng food per table. Habang kumakain, pinakita y
ung video na ginawa ko..
Pinaghirapan kong gawin yun ha. SObrang proud ako dun. Pero sabi ko, wag sabihin
na ako gumawa. Hiningan ko ng pictures ni Alex mula pagkabata hanggang sa pagda
laga si Tristan tapos iniscan ko. Kumuha rin ako ng messages nung mga kaklase n
iya saka classmates namin.Siyempre, di mawawala yung message nung pamilya niya.
Sabi ni Stephen, magmessage din daw ako. Kaso sabi ko camera shy ako. Pero sa to
too lang.. Di ko lam kung anong sasabihin ko sa kanya eh.
Sa kalagitnaan ng pagkain ng lahat. Nagpunta ako sa may garden sa may gilid. Med
yo tago siya. Gusto ko magpahangin saglit. Kinakabahan ako, di ko alam kung pano
ko sasabihin sa kanya yung nararamdaman ko. Iniisip ko rin kung magugustuhan ni
ya yung ibibigay ko. Dun ako umupo sa well. Walang maupuan eh.
Nagulat ako nung may humawak sa balikat ko. Kinabahan nga ako nung una. Kala ko
may tutulak sa akin at mahulog ako dun sa balon.
"Uy.. Bat nandito ka."
Si Tristan.
"Ah.. Nagpapahangin lang po saglit.."
Tristan: "Okay din tong naisip mong party ah.. Nagreet mo na ba siya?"
"Di pa nga po eh.. Dami niya kasing fans.. Di ako makalapit.."
Ngumiti lang si Tristan.
Tristan: "Alam mo.. boto na ako sayo ngayon.. Mukhang seryoso ka talaga sa kapat
id ko.. Siguro, tinamaan ka sa kapatid ko no?"
"Oo nga eh. Sapul."
Sabay tawa ko.
Tristan: "Wag mo siyang sasaktan ah.."
"Di ko po gagawin yun.. Pramis.."
Tristan: "Mula ngayon.. pwede mo na rin akong tawaging kuya.. Yaan mo sasabihin
ko na ikaw, may pakana nitong lahat.."
"Naku.. Wag na po.."
Huminga ako ng malalim.
Tristan: "Ha? Ikaw bahala.. Teka, kailan mo nga ba balak sabihin yung tungkol sa
nararamdaman mo sa kanya?"
"Mamaya po siguro.."
Tristan: "Sige nga.. praktis lang.. anong sasabihin mo?"
Natahimik ako.
"Ano nga ba?"
Tumingin ako sa malayo.
"Uh.. Siguro.. sasabihin ko.. Alex.. Alam mo, nahulog na yung loob ko sayo.. mas
lalo pang nahuhulog.. bawat minuto.. bawat araw na nakakasama kita.. Sobrang,
mahalaga ka sa akin.. higit pa sa isang kaibigan.. At pinapangako ko sayo na nan
dito lang ako kung kailangan mo na.. di kita iiwan.. Saka Pag nakikita ko yung m
ga mata mo o kaya kapag ngumingiti ka lang.. tumatatak talaga sa isip ko.. Sobra
ng swerte ko na nakilalala kita.. Kasi kung di kita nakilala.. Baka.. Baka di ak
o ganito kasaya.."
Huminga ako ng malalim.
"Ayun.. Kaso baka matameme lang ako. Sigurado."
Tristan: "Kaya mo yan.."
Nagulat ako nung may narinig kami sa likod.
Paglingon ko.. natigilan ako.
Alex: "Anong sabi mo?"
Chapter 95:
Tristan: "Alex?"
Sabay pa kaming napalingon ni Tristan. Kuya Tristan na pala. Bumilis agad yung t
ibok ng puso ko.
Alex: "Pi-pinapahanap ka ni daddy.."
Tristan: "Ah ganun ba.. Sige.. Mauna na ako.."
Umalis si Tristan at bumalik sa loob. Naiwan lang kaming dalawa dun. Ilang minut
o ding walang nagsasalita sa amin.
Maya-maya nagulat ako biglang tumalikod at naglakad papaalis si Alex.
"Alex.. wait.."
Tumigil siya. Huminga ako ng malalim. Nilapitan ko siya. Pumunta ako sa harap ni
ya. Nakatingin lang siya sa akin. Walang kahit anong sinasabi.
Nilagay ko yung kamay ko sa bulsa ko. Kabado ko eh.
Tinignan ko siya.
"Alam ko narinig mo lahat.. Lahat ng sinabi ko.. totoo.. at alam ko siguro.. nab
igla ka.. Pero may.. may mga bagay na hindi natin mapipigilan.. tu-tulad nitong
nararamdaman ko.."
Kinuha ko yung kaliwang kamay niya at pinatong ko sa chest ko.
"Ikaw lang.. yung laman ng isip ko.. lalo na nitong puso ko.. Nararamdaman mo ba
yun? Ang bilis no? Ganyan ang epekto mo sa akin.. Natatakot tuloy ako baka atak
ehin ako sa puso.."
Bumitaw ng kamay si Alex sabay suntok na mahina sa akin sa braso.
Alex: "Puro ka patawa.."
"Seryoso ko dun ah.."
Alex: "Ah ganun?"
Sabay tawa siya.
"Uh.. Alex.. Pwede baka ako mag-apply?"
Alex: "Ha? Ano na naman yan ah.."
"Mag-aaply akong knight in shining armour mo.."
Tumawa na naman si Alex. Napangiti ako kasi gustung-gusto ko pag napapatawa ko s
iya.
Alex: "Ano ka ba.. You have always been my knight in shining armour.."
Napatahimik naman ako dun.
Alex: "Kahit minsan palpak.. pwede na.."
"Ah ganun ah.."
Sabay nilapitan ko siya tapos kiniliti ko siya sa bewang.
Alex: "Ano ba.. Para kang bata.."
Tawa kami ng tawa tapos biglang natigilan ako nung nagkalapit yung mga mukha nam
ing dalawa.
Hinawakan ko yung face niya.
"Ang ganda mo talaga.."
Alex: "Oo naman.."
Tumawa ko. Ang cute talaga niya.
Nagkatiniginan lang kaming dalawa dun.
Alex: "Alam mo.. dati sabi ko.. swerte yung babaeng mamahalin mo.."
"Talaga? Eh pano yan.. Eh di swerte ka?"
Alex: "Uhmm.. Pwede na.."
"Aaay.. Ganun?"
Ngumiti si Alex. Natahimik na naman kaming dalawa.
Alex: "Uh.. You know what? I'm.. I'm also falling for you.."
Natigilan ako nung sinabi niya yun. Parang gustong tumalon.
Alex: "Pero alam ko naman na may nararamdaman ka kay Larisse nun.. Kaya alam ko.
. na kahit kailan.. wala akong space para diyan."
Sabay turo sa chest ko.
Di ko alam ang sasabihin ko.
"Wala akong ibang masasabi kung hindi ang tanga ko.. Ang bulag ko? Kasi yung bab
aeng para sa akin.. Nasa harap ko na.. noon pa.. Pero di ko pa rin makita.. Ngay
on, alam ko na.. kilala ko na.. Di ako papayag na mawala ka.. Hayaan mo.. papatu
nayan ko sayo.. Na karapat-dapat ako para sayo.. Na karapat-dapat ako para mahal
in mo.."
Ngumiti lang si Alex.
Maya-maya may dumating, yung emcee. Tinatawag na si Alex.
"Tawag ka na ng mga fans mo.."
Tumawa lang si Alex.
Pumasok siya sa loob. Sinundan ko siya.
Nagpatuloy yung program. Sumunod yung ibang special numbers tulad nung kinantaha
n siya ng daddy niya saka kuya niya. Tapos nagmessage din sa kanya yung bestfrie
nd niya nung bata siya, si Gelaine.
Nagkaroon din ng picture-taking kasama yung mga kaibigan niya, family and relati
ves.
Yung huling part, nagmessage yung parents niya saka siyempre siya.
Alex: "Salamat po sa mga nagpunta.. Di ko inexpect to.. Akala ko kakain lang kam
i sa labas ng family ko.. You've made this day very.. very.. special.. Thank you
.."
Pagkatapos nun, nagsiuwian na halos lahat. Di ako makalapit kay Alex. Nandun lan
g ako sa may gilid.
Stephen: "Uy, pare.. uwi na kami.."
"O sige.. una na kayo.. Bigay ko pa tong regalo ko.."
Stephen: "Ganun ba? Good luck, wag hihimatayin ah.."
"Sira.."
Maya-maya kumonti na yung tao. Mga kamag-anak na lang halos ni Alex yung nandun.
Nilapitan ko siya.
"Ang dami mong fans.. Di ako makalapit.."
Alex: "Hindi naman.."
Naglakad kami palabas papunta dun sa may well kanina.
"Sarap dito noh.. mahangin.."
Alex: "Oo nga.."
"Di pa pala kita nabati.. Happy Birthday.."
Sabay abot ko sa kanya nung regalo.
Alex: "Nag-abala ka pa magbigay ng gift? Eh sobra-sobra na tong naisip mong part
y?"
"Narinig mo rin ba yun kanina?"
Alex: "Ah.. Hinde.. Sinabi lang ni kuya.."
"Sabi ko wag na sabihin eh.."
Alex: "Thank you ah.. For everything.."
Ngumiti ako.
"You deserve nothing but the best.."
Alex: "Teka, ano ba to?"
Binuksan niya yung regalo ko. Napahawak ako sa batok ko.
"Pangpasensiyahan mo na ha.. Kung simple lang..
Alex: "Ang ganda nga eh.."
"Uh.. Kasi ganito yan.. Nung bata ko.. Buhay pa si Kuya Lester nun.. Nagpunta ka
ming Hongkong.. Tapos, magkasama kami nun na naglilibot. Pumasok kami sa isang a
ntique shop.. Dalawa yan eh.. Binigay sa akin ni Kuya yung isa, sabi niya, ibiga
y namin sa babaeng mamahalin namin.. Kaya mula nun, tinago ko yan."
Alex: "Ha? Naku.. Bat sa akin?"
"Ano ka ba.. tinatanong pa ba yun?"
Kinuha ko yung necklace na may pendant na ring tapos sinuot ko sa kanya.
Tinignan niya yung pendant.
Alex: "Teka, tignan mo o.. Dun sa loob nung ring parang may nakaengrave.."
"Oo meron nga.."
Alex: "Di ko maintindihan eh.. Ancient din ata yung handwriting.. Ano bang nakas
ulat.."
Ngumiti ako tapos tinignan ko siya sa mga mata niya.
"I love you.."
Chapter 96:
Di nakapagsalita si Alex pagkasabi ko nun.
"Uh.."
Ako rin nagulat ako pagkasabi ko nun. Pero yun naman talaga yung naka-engrave du
n eh. Sabi ni kuya Lester.
Ngumiti lang si Alex.
Maya-maya dumating si Kuya Tristan.
Tristan: "Lex.. Tawag ka nina Tita Bella.."
"Sige.. Mauna na rin ako.."
Alex: "Thanks ulet ah.. Sa lahat-lahat.."
"Wala yun.."
Naglakad na paalis si Alex sinundan niya si Tristan.
"Alex.."
Lumingon siya.
"Happy BIrthday.."
Ngumiti lang siya sabay sabing..
Alex: "Thank you.. Ingat sa pag-uwi ah.."
Ayun.
Ilang araw na ang lumipas. Ilang linggo na ang dumaan. Mahigit isang buwan na ak
ong nanliligaw kay Alex. Pero minsan pag inaasar ko si Alex, sinasabi ko na, 'ma
higit isang buwan ko na pinapatunayan ang pag-ibig ko sayo'.
Sabay sasabihin niya ako ng, 'ang corny mo'. Tapos tatawa na lang kaming dalawa.
Kahit yung mga maliliit na bagay na ganun, sobrang special sa akin eh.
DI ko makakalimutan talaga nung Valentines Day, sobra. Akala ko mahihimatay ako
nun eh. DI ko alam kung san ako nakakuha ng lakas ng loob sa mga panahong yun.
Flashback
Tinutulak ako ni Stephen.
Stephen: "Pare, dali ano ba.. Pumasok ka na sa loob.. Ikaw nag-isipsip ng idea n
a yan eh.."
"Tol, ang daming tao sa loob.."
Stephen: "Malamang.. Eh canteen yan!"
"Hintayin ko na lang siya dito sa labas.."
Stephen: "Ewan ko sayo.. Pag tayo nalate, naku.."
Huminga ako ng malalim. Pagpasok na pagpasok ko, lahat tinginan sa akin. Pano ba
naman, eh may hawak-hawak akong napakalaking teddy bear, saka isang dosenang wh
ite roses.
Pinagpapawisan nga ako habang naglalakad papasok. Nilapitan ko siya, kasama niya
yung iba niyang mga kaibigan. Hiwayan nga halos lahat ng nasa canteen.
Sabay abot ko sa kanya.
"Happy Valentines, Alex.."
Ngumiti siya.
Alex: "Uy.. Naku.. Thank you.."
Ang bilis ng tibok ng puso ko pero sobrang saya ko nun kasi nagawa ko. First tim
e ko kasi ginagawa yun eh.
End Of Flashback
Eto ngayon, naghihintay ako sa labas ng classroom ni Alex. Minsan pag wala naman
akong importanteng gagawin., sabay kami umuuwi. Ngayon hinahatid ko na siya han
ggang bahay nila.
Maya-maya nagsilabasan na sila sa classroom.
"Oi.. Mustah?"
Alex: "Okay lang naman.."
Sabay kuha ko nung backpack niya.
Ewan ko biglang tinignan ako ni Alex. NIlayo ko agad yung tingin ko . MInsan nak
akadiyahe pa rin eh.
"Bat ganyan ka makatingin?"
TUmawa ng kaunti si Alex.
Alex: "Wala naman, parang kahit madalas mo na ako hinahatid.. Di pa rin ako sana
y.. Parang iba pa rin.. Basta.."
"Ako rin eh.. Uh.. Oo nga pala.. Pupunta ka ba dun sa camp natin sa P.E sa batan
gas.."
Alex: "Siguro.. Ikaw?"
"Depende.."
Alex: "Bakit.."
"Depende kung.. pupunta ka.."
Alex: "Ah ganun.. Sige na nga.."
Pagdating ng Sabado ng umaga, maaga akong pumunta sa school. 5:30 kasi ang usapa
n. Magkakaroon kami ng camp dun. Astig nga yung mga activities namin eh. Excited
na ako. Sa Blueroze Farm sa Lipa, Batangas gaganapin yung camp namin. Pero sigu
ro, puro wallclimbing siyempre yung gagawin namin pero may mga dagdag na activit
ies daw eh.
Marami-rami na rin nandun pero wala pa rin si Alex. 6:00 na nga wala pa siya. NA
sa loob na kami ng bus nun.
"Sir, hintayin lang natin saglit baka may nangyari lang.."
Kanina ko pa siya tinatawagan pero out of reach. Kinakabahan na nga ako.
Noel: "Pare, okay lang.. Darating din yun.. O Ayan na pala o.."
Pagtingin ko sa window. Ayun na nga. Nagmamadaling umakyat si Alex sa loob.
Alex: "Sorry sir, I'm late.."
Noel: "Etong katabi ko.. Aatakihin na kakaantay sayo.."
Hiyawan naman lahat ng mga kaklase ko sa loob ng bus.
Noel: "Namumula si Toph o.."
"Magtigil ka nga.."
Napatingin ako kay Alex tapos ngumiti ako.
DI ko alam kung sino yung sumigaw..
"Sagutin mo na yan.."
Nakakahiya na ah. Diyahe.
Mga isang oras at kalahati din yung naging biyahe namin. Maganda nun. Ang laki.
DI ko lam kung ilang hectares yun.
Nilabs na namin yung mga dala-dala namin tapos sabay pasok sa kanya-kanyang assi
gned tents. Kasama ko sa tent si Noel saka Fred.
Dahil maaga pa, pinayagan kaming mamasyal-masyal ni sir. HInahanap ko sina Noel
saka Fred, pero bigla na lang nawala. Nakita ko si Alex, nandun sa may swing. Pi
nuntahan ko siya.
"Uy.. Gusto mo mamasyal.."
Alex: "Uh.. Sige.."
Lakad-lakat kaming dalawa dun. Mahangin dun kaya ang sarap mamasyal.
"ANo yun?"
Sabay turo ko may parang entrance dun.
Alex: "Pasok tayo?"
"Ikaw bahala.."
Pumasok kami sa loob. Maganda din. Lakad-lakad lang kami dun. Tapos tumigil kami
sa paglalakad.
Nagkatinginan kami ni Alex.
Pakiramdam ko, parehas kami ng iniisip.
"Parang dito rin tayo galing kanina ah.."
Alex: "Oo nga eh.. Eto ata yung sinasabi sa akin nina Via na parang giant maze..
"
"Ha?? Eh Pano tayo makakalabas dito?"
Alex: "Di ko alam.. ano.."
Nakita ko parang kinakabahan na nga si Alex.
Huminga ako ng malalim.
Hinawakan ko siya sa shoulders.
"Tara.. Ano ka.. Makakalabas tayo dito.."
Alex: "EH kanina ba tayo lakad ng lakad dito.."
Ngumiti ako.
Alex: "Toooph.. Anong ginagawa mo.."
"EH di bubuhatin na lang kita para di ka mapagod.."
Chapter 97:
Alex: "Ano ka ba.. Ibaba mo ko.."
"Yes.. Ma'am.."
Binaba ko naman siya.
HUminga ng malalim si Alex.
Alex: "Kaya ko pag maglakad.. Ako pa.."
"Pano kaya tayo makakalabas dito.."
Naglakad-lakad pa rin kaming dalawa ni Alex. Tapos, parang may narinig kaming tu
nog.
"Rinig mo yun? DI ba parang mga boses yun?"
Alex:"Oo nga.. DUn banda.. Parang dun.."
Lumiko kai sa kaliwa, diredirecho hanggang sa nakita namin yung iba naming mga c
lassmates.
Alex: "Thank GOd.. Kala ko maiiwan tayo dito no.."
Bumulong ako.
"Okay lang.. At least kasama kita.."
Alex: "Ano sabi mo?"
"Uh.. Oo nga buti na lang nakita natin sila.."
Sabay-sabay kami lahat lumabas dun sa maze na yun. Eh lagi naming nadadaanan yun
g labasan. DUn lang pala.
After nun, nagkaroon ng orientation sa mga activities na gagawin. Yung una namin
g ginawa, orienteering. Masaya nga eh kasi parang mala-Amazing Race siya.
Nauna yung group naming matapos (green team). Sinundan kami nung group nina Alex
(blue team). Hinati kami sa apat na groups eh.
Pagkatapos nun, mga rope activities naman saka team building. Siyempre, yung mai
n part eh, yung wallclimbing na mismo.Third to the fastest ako sa pag-akyat. ASt
ig.
Nung mga 6 pm na, nagkaroon kami ng break. Nagpalit na kami ng damit. Yung iba n
aligo. Pagkatapos nun kasi, dinner na.
Kasama ko nun si Noel, tapos sabay turo niya kina Alex.
Noel: "Sina Alex o.. sa may bonfire.."
Pinuntahan namin sila..
Tinabihan ko siya.
"Napagod ka ba?"
Alex: "Uh.. Medyo.. Puro activities ba naman eh.. Pero enjoy kasi kaya di ko nap
apansin yung pagod.."
Nagkukuwentuhan yung iba naming classmates. Kami tahimik lang. Si Alex, nakating
in lang dun sa bonfire.
Pasimple ko siyang tinitignan.
"Medyo malamig na ah.."
Inalis ko yung suot-suot kong jacket. Tapos pinatong at sinuot ko sa kanya.
Tinignan niya ko sabay ngumiti siya.
Alex: "Thanks.."
"Ang bilis ng panahon no.. March na.. Bakasyon na naman.."
Alex: "Oo nga eh.. Mag-susummer class ka ba?"
"Ako? Hinde siguro.. Bat ikaw?"
Alex: "Di ko lam.. Pag sinipag ako.."
"Uy.. Mukhang may food na.. Tara.. Kuha na tayo.."
Alex: "Mamaya na lang siguro ako kukuha.."
"Sure ka? Gusto mo kuha nalang kita?"
Alex: "Ha? Wag na nakakahiya.."
"Okay lang.. Sige.. Kuha na lang kita.."
Alex: "Pero.."
Tumayo na ako pati sina Noel saka yung iba naming classmates.
Ella: "UUuuy.. Ang sweet naman ni papa.."
Alex: "Ella?! Papa ka diyan.."
Ella: "Ang cute niyong dalawa.. Bagay kayo.. Kailan mo ba siya balak sagutin?"
Natahimik si Alex.
Ella: "Alex?"
Alex: "I don't know.."
Ella: "HUh? Wait.. May feelings ka ba naman sa kanya ha?"
Alex: "Oo naman.. Meron.. Masaya ko pag kasama ko siya.. saka sobrang naapprecia
te ko lahat ng ginagawa niya..pero.."
Ella: "Pero?"
Alex: "I mean.. Di ko kasi alam kung handa na akong pumasok sa alam mo na relati
onship.. Kasi, pag nagkataon,he's going to be my first boyfriend.. I'm also his
first.. Saka ano.. I want to get to know him better..I want him to get to know m
e better.. Basta.. AYokong madaliin.."
Ella: "Sa bagay.. Mga ilang centuries ang hihintayin niya?"
Alex: "Sobra ka naman.. Basta pag naramdaman ko na yung alam mo na.. Yung nasa r
ight moment ka.. Yung tama na lahat..Yun na.."
Ella: "Yun na.."
Maya-maya dumating sina Noel saka yung iba pang classmates.
Lumingon-lingon si Alex.
Alex: "Noel, si Toph?"
Noel: "Huh? Eh, nauna na siya sa amin kanina ah.."
Ella: "Wait.. Ayan na siya.."
"O.. Favorite mo yan di ba.."
Sabay abot ko sa kanya nung plate niya. Chicken Barbeque kasi yung kinuha kong f
ood niya.
Alex: "Thanks.."
Maya-maya isa-isa nang umaalis yung mga kaklase namin. Pasimuno na naman yung mg
a classmates namin.. lalo na si Noel.
Hanggang sa kaming dalawa na lang yung naiwan dun sa may bonfire.
Alex: "Talaga naman.. IWan daw ba tayo.."
"Okay lang yun.. Ayaw mo ba ko kasama.."
Alex: "Ang drama ha.."
"Uh.. Alex.. Na-narinig ko pala kanina lahat.."
Natahimik si Alex.
"Don't worry.. Gusto ko lang sabihin sayo na.. Di naman kita minamadali.."
Alex: "Thanks.."
"Gusto ko nga.. Mas magkakakilala pa tayo.. Alam mo yun.."
Alex: "Oo naman.. Siguro.. Ano na muna tayo.. Uh.. Best friends?"
"Best friends? Bf? Pweeedeee.."
Alex: "Haha. Sira ka talaga.."
NIlabas niya yung pinkie (littlefinger) niya.
"Ba-bakit?"
Alex: "Di ba nung mga bata tayo.. Pag nagpapramis.. ganito ginagawa.."
"Anong promise?"
Kinabit ko rin yung pinkie sa kanya.
Alex: "Na nandito lang ako para sayo.. Kung kailangan mo ko.."
Ngumiti ako.
"Ako? Na aalagaan at mamahalin kita at hindi kita.. iiwan.. o sasaktan.."
Alex: "Promise?"
"Promise.."
Bibitaw na sana siya nung pinigil ko.
"Wait.. May pahabol lang ako.."
"Na maghihintay ako.. kahit gano katagal.. lalo na ngayon.. nakita ko na yung ma
tagal nang hinahanap ng puso ko.."
Chapter 98:
Yahoo! Summer na. Nag-decide ako na hindi na mag-summer class. Marami na nangyar
i nung nakaraang buwan. Eto nga mag-May na naman. Di na lang namin mamalayan Jun
e na at mag-third year na ko.
Nung April, panay gimik lang kami nung tropa ko nung highschool. Pumunta kaming
Boracay. Ang saya kasi ngayon lang kami ulit nagkita-kita eh. Saka pumunta naman
kami ng family ko sa La Union. Dun ginanap yung family reunion namin sa mother
side.
Flashback
Kwentuhan lang kami nung mga pinsan ko sa may cottage namin. Yung iba kong mga p
insan na mas matanda sa akin. Malapit nang ikasal. Si Kuya Borgie, ikakasal na s
a December.
Kuya Borgie: "O ikaw naman, balita ko sabi ni Marielle.. May nililigawan ka na a
h.. Buti naman.. Kala ko tatandang binata ka.."
Tony: "Oo nga, Ikaw ang kauna-unahang magiging ganun pagnagkataon.."
Ngumiti lang ako.
Mark: "May picture ka ba niya?"
"Uh.. Sa phone lang.. Teka.."
Kinuha ko yung phone ko sa bag ko. May mga pictures niya ko sa phone. Karamihan
stolen shots niya.
"Eto o.."
Tinignan naman nilang lahat yung mga pictures namin.
Kuya Borgie: "Nagpintas.. (Maganda ah..)"
Tony: "Bagay.."
"Siyempre.."
Tony: "San mo nakilala?"
"Sa school.. Classmate ko siya nun eh.."
Mark: "Jackpot ka, kuya ah.."
Natawa naman ako sa hirit niya.
"Oo naman.. Ayayaten ko dayta.. (Saka Mahal ko yan..)"
Hiyawan naman yung mga pinsan ko sabay gulo sa buhok ko.
Tony: "Tinamaan si insan!"
End of Flashback
Tambay lang kami ni Stephen sa kwarto ko. Naglalaro lang kami ng PS2. Nagpahinga
kami saglit kaya pumunta kaming kitchen para maghanap ng makakain.
Stephen: "Tol, malapit na May 12.."
Natigilan ako.
Stephen: "Libre.. Libre.. Libre.."
"Oo ba.."
Stephen: "Tanda mo na.. Nineteen ka na.."
"Parang ikaw, di mag-19 ngayong taon ah.."
Stephen: "San ba lakad mo? Siguro may date kayo ni 'bestfriend'.."
"Ha? Di ko pa lam.."
Stephen: "Alam naman niya siguro na birthday mo sa may 12 di ba?"
"Ata?"
Stephen: "Tsk.. Tsk.. Dapat sinasabi mo para may regalo ka.. Joke lang.."
"Sira.."
Nung mga kinahapunan, sumibat na rin si Stephen. May 'date' daw siya.
Naisip ko yung sinabi niya.
Ako naman, tinawagan ko si Alex.
RIiIIIIING..
Alex: "Hello.."
"Uy.."
Alex: "O Toph.."
"Wala lang.. Gusto ko lang marinig boses mo.."
Alex: "Asus.."
"A-ano kasi.. May.. may lakad ka ba sa 12.."
Alex: "Sa 12.. Ano ba yun? Teka.. Saturday? Di ko lang sigurado.."
"Yayain sana kita.."
Alex: "Bakit? May okasyon ba?"
Natigilan ako.
"Ha? A-Ano kasi.. Wala.. Wala naman.. Gusto lang kita makasama sana.."
Alex: "Aaah.. Sige.. Tignan ko.. San ba?"
"Dito lang sa bahay.."
Alex: "Sige.. Text ko agad kung makakapunta ko.."
Ilang araw matapos..
May 12
Pagkagising na pagkagising ko..
"HAPPY BIRTHDAY!!"
Gulat ako nasa harap ko sina Mama, Papa saka Marielle.
Marielle: "Bangon na.. Maya-maya darating na yung mga bisita mo.."
"Thanks.."
Dali-dali naman akong bumangon. Medyo marami ngang bisita. Nakasanayan na kasi p
ag birthday ko, may parang kainan sa bahay. Pupunta yung mga barkada ko saka mga
pinsan ko. Ganun.
Bago maligo, tinignan ko agad yung phone ko. May mga text na,puro birthday greet
ing. UNa kong tinignan, baka may text si Alex. Pero wala eh.
Sabi niya, pupunta siya. Kaya siyempre excited ako. Pero di pa rin niya ata alam
, na birthday ko eh.
Pagkatapos, maligo, direcho agad akong kwarto para mamili ng isusuot.
"Eheem.."
Paglingon ko nasa pinto si Marielle.
Marielle: "Parang mga barkada mo lang naman yung bisita natin saka mga pinsan ah
.. Bat parang bihis na bihis ka ata.. Siguro, pinapunta mo si Ate Alex noh?"
Ngumiti lang ako.
Marielle: "Uuuyy.. Excited siya.. Ano kaya gift niya sayo?"
"Ha? Di nga ata niya alam na birthday ko ngayon eh.."
Marielle: "Ay ganun? Tsk.. Tsk.."
Nung mga 11 am, nagsidatingan na yung mga relatives namin. Tuluy-tuloy na yun ha
nggang hapon.
Stephen: "O pare, bat di ka mapakali dyan ah?"
"Uh.. Wala.. KAsi si Alex.. Wala pa eh.."
Stephen: "Darating din siguro yun.. Sabi niya pupunta siya di ba?"
"3 pm na.. Wala pa siya.. Tol, kinakabahan na ko eh.. Di ko siya macontact.."
Hanggang sa nag-5 pm na. Karamihan ng mga bisita ko, umalis na. Wala pa rin siya
. Sinubukan kong tumawag sa kanila. Pero nag-riring lang walang sumasagot.
Umupo lang ako dun sa may tapat ng bahay namin. Maya-maya lumabas si Papa.
Papa: "O.. JC.. Madilim na ah.. Ano ginagawa mo diyan?"
"Wala po.. Nagpapahangin lang.."
Papa: "Tara na sa loob.."
"O sige po.. Sunod na lang ako.."
Tumayo ako. Sabay lingon, baka sakaling may dumating.
Umakyat ako sa kwarto ko, nagpalit at nagbihis.
Maya-maya tinawag ako para magdinner. Pagkatapos, kumain, dumirecho ako sa kwart
o ko.
Tumambay ako dun sa may rooftop. Sa kwarto kasi, may daan dun papuntang rooftop
namin. Dun ako dumadaan sa bintana namin. Buti na lang malaki-laki yung window n
amin. Ganda ng view dun, lalo na pag maraming stars.
"San na kaya yun? Sana naman walang nangyari sa kanya o ano.."
Maya-maya naramdaman ko na lang na nagvibrate yung phone ko.
Parang tumalon yung puso ko nung nakita ko kung sino yung tumatawag..
Sinagot ko agad.
"Alex! Uy.. Okay ka lang.. San ka?"
Alex: "Naku.. Sorry.. Di ako nakapunta ah.. Sorry.."
"Uh.. O-okay lang.. San ka ba? Hello?? Hello?"
Tinignan ko yung phone ko. Bat ganun, biglang naputol yung linya..
Maya-maya nagulat ako biglang may nagtakip nung mata ko.
"Uh.. Marielle??"
Pag-bitaw.. lumingon ako.
Napangiti talaga ako ng sobra nun.
"Alex?!!!"
Sabay may inabot siya sa akin na box.
Alex: "Happy Birthday!!"
Tumabi siya sa akin sa pag-upo sa may rooftop.
Alex: "Kala mo di ko lam na birthday mo noh?"
Ngumiti lang ako.
"Di ko inexpect to ah.."
Alex: "Sorry nalate ako.. Sana magustuhan mo yung gift ko.."
"Siyempre.. Kahit ano.. Basta galing sayo.."
Binuksan ko yung gift niya.
"Astig! Ganda.."
Alex: "Natagalan nga eh.."
Yung regalo niya sa akin parang scrapbook. Yung unang mga page, puro birthday gr
eeting nung mga barkada ko. Yung sumunod, sa family ko. Tapos meron ding mga aut
ograph nung mga paboritong kong players sa PBA.
Tapos pinaka gusto dun yung mga caricature ko. Meron nung baby pa ko, tapos yung
mga pictures ko nung bata hanggang sa nag-highschool at nagcollege na ko.
Saka siyempre pinakanapangiti ako yung caricature naming dalawa.
"Uy.. Thank you.."
Alex: "Ikaw pa.. Ay.. Ang ganda pala dito.. Tinuro lang sa akin ni MArielle, na
malamang nandito ka.."
"Madalas ako dito.. Ganda ng view no?"
Alex: "Oo, ganda naman nung stars saka yung moon o.."
"Alam mo.. Akala ko.. Di ka makakapunta talaga.."
Ngumiti lang siya. Sabay sumandal siya sa kaliwang balikat ko.
"Pero ngayong nandito ka na.."
"Kumpleto na talaga tong araw na to.."
Chapter 99:
Ilang buwan na ang lumipas. Nagpasukan na. Third year na kami. Binilang ko sa
kamay ko, 7 months na akong nanliligaw kay Alex. Bawat araw na kasama ko siya,
sobrang tinetreasure ko.
These past few months. Medyo busy kami sa paghahanda para sa nalalapit na weddin
g
nina Mama at Papa this August. 30 Years na silang kasal. Eh gusto ni Papa, paran
g magkaroon sila ng wedding ulit sa church. DUn sa same church kung san sila kin
asal. Simple lang naman, yung tipong mga relaives at kaibigan lang nina Mama't P
apa yung mga kasama.
Nasa may living room kami nina Mama, Papa pati ni Marielle. Inaayos namin yung e
ntourage.
Marielle: "Okay na yung mga abay.. flowergirls.. pero wala pang ringbearer saka
kulang tayo ng secondary sponsors.."
Mama: "Yung ringbearer.. Yung anak na lang ni Ate Rose mo.."
*DING DONG*
Ate Tess: "Ako na ho.."
Nagulat ako kung sino yung pinapasok ni Ate Tess.
"Uh.. Alex.."
Napatayo ako bigla eh nung nakita ko siyang pumasok.
Alex: "Good afternoon po.."
Papa: "Pasok ka iha.."
Nagbeso si Alex kina Mama't Papa.
MArielle: "Tamang-tama si Ate Alex o.. Sama natin siya sa entourage.."
Mama: "I think that's a good idea.."
Papa: "Okay lang ba sayo?"
Alex: "Po? Naku.. KAyo po bahala.."
MArielle: "Para partner na lang kayo ni kuya sa cord.."
Napangiti ako.
"Oo nga. payag ka na.."
Alex: "Sure.."
Binalik sa kin ni Alex yung hiniram niyang libro sa akin. SUmaglit lang siya. Sa
bi nga
niya sa akin, nagulat siya nung biglang sinama siya sa entourage. Pero flattered
siya
at talagang kinonsider siya na isama.
Siyempre, ako natuwa naman ako. Gusto siya ng pamilya ko. Okay naman din ako sa
pamilya niya, minsan nga magkachat pa kami ni Kuya Tristan. BUmalik na kasi siya
sa work niya eh.
Pinagawa na namin yung mga invitations. One week after, sinimulan na naming pina
dala dun sa mga bisita namin. Mga 200 yung guests na expected namin eh.
Mga two weeks before nung kasal, nakuha na rin nina Mama pati nina Marielle saka
iba pang mga abay yung mga gown nila. Yung motiff pala, beige. Pearl wedding An
niversary kasi eh.
August 18
Araw nung kasal. Siyempre, busy na naman lahat ng tao sa bahay. Ang daming tao s
a bahay ha. Yung iba mga relatives nina Mama saka Papa.
Akala ko paglabas ko ng kwarto, may sunog. Takbo dito takbo dun yung mga tao. Da
li-dali naman akong nag-ayos. 8:00 na eh 10:00 yung kasal.
Mga bago mag-10 pumunta na kami sa simbahan. Siyempre naiwan si Mama sa may brid
al car. Ako naman andun, hinintay ko rin si Alex. Maya-maya dumaan na yun kotse
nila tapos bumaba siya.
"Hi.. Miss.."
Alex: "Sira.."
Humawak siya sa may braso ko tapos naghintay kami para tawagin nung coordinator.
"Akala ko di mo na sisiputin yung kasal natin.."
Alex: "Ano? Ewan ko sayo.."
Sabay tawa siya.
Nagsimula na yung kasal. Natuwa naman ako habang pinagmamasdan yung parents ko.
Biro mo 30 years na rin sila.
Papa: "Father.. Kayo ulit magkasal sa amin pag 50 years na kami ah.."
Tumawa naman kami. Napatingin ako kay Alex sa kabila.
Siya yung gusto kong iharap sa altar. Sana.
Nung natapos na yung kasal, direcho kami dun sa may reception. May mga activitie
s din saka mga pakulo. Mga 4 pm na natapos yun programme eh.
Alex: "Sige.. Mauna na ko.. Nagpaalam na rin ako sa Mama't Papa mo eh.."
"Wait.. May papakita muna ko sayo.."
Alex: "Ha?"
"Basta.. Tara.."
Pumunta kami sa parking lot sa may kotse ko. Binilhan ako nina Mama't Papa ng Ho
nda Accord nung Birthday ko.
Pinagbuksan ko siya ng door.
"Uh.. Teka.."
Sabay kuha ko nung panyo ko.. Then tinakip ko sa mga mata niya.
Alex: "Ano ba to? San ba tayo pupunta.."
"Secret.. O Dahan-dahan ah.."
Inalalayan ko siyang pumasok sa loob ng kotse.
Alex: "Ano na namang pakulo to ah.."
"Wait ka lang diyan.."
Inistart ko yung kotse. Medyo malayo-layo na rin yung nadrive ko eh. Sana
magustuhan niya yung hinanda ko.
Alex: "Malayo pa ba.."
"Malapit na.."
Habang nagdadrive ako, napatingin ako sa may odometer. Eh nakita ko bigla yung t
emperature. Patay.
Tinabi ko yung kotse.
"Uh.. Wait lang. ah.."
Lumabas ako at binuksan yung hood ng kotse. Patay kang bata. Nag-overheat!
"Pano to?"
Buti na lang merong malapit na gasolinahan. Pinarada ko dun tapos kinausap ko yu
ng
gumagawa dun.
Sinilip ko si Alex dun sa kotse.
"Lex.."
Inalalayan ko siya pababa.
Alex: "Ano na bang nangyayari ah?"
Nagtawag ako ng taxi tapos binigay ko yung address nung pupuntahan namin.
Maya-maya nagulat na lang ako tinanggal na ni Alex yung blindfold niya.
Alex: "Uh.. Wait lang.. Akala ko nasa kotse mo tayo kanina? What's happening.."
"We'll get there.. Ibalik na muna natin yung blindfold.. Please.."
Tinatali ko na yung panyo ulit nang..
*BOOM*
Alex: "Wait.. Ano yuN??"
Sabay alis na naman ni Alex sa blindfold.
Dali-daling lumabas si Manong. Napalabas din ako. Pagtingin ko.
"Oh no.."
Manong Driver: "Naku.. Ser.. Siyensiya na po.."
Kinuha niya yung spare tire sa likod.
"Matatagalan pa yan ano.."
Manong Driver: "Malapit naman na po yun dito eh.. Teka ho.."
Nagtawag siya ng tricycle driver.
Napatingin na lang ako kay Alex.
Alex: "What an adventure.. Huh?"
Ngumiti na lang ako.
Ano ba naman to ah.
Pinauna kong sumakay si Alex sa tricycle saka bumiyahe papunta dun sa pupuntahan
namin.
"Suot mo na yung blindfold uli.."
Alex: "Fine.."
"Ayan.."
Alex: "Aray ko.."
Nagulat ako biglang tumama si Alex sa may tuktuk nung tricycle, napadaan kasi ka
mi sa may malaking hump dun.
Tricycle Driver: "Dito na ho.."
"Haay salamat.."
Binigay ko yung bayad ko kay Manong. Medyo madilim na. Inalalayan ko siya papaso
k dun sa pupuntahan namin.
"Diyan ka lang ah.."
Alex: "Yes sir.."
Dali-dali akong umalis at iniwan siya dun.
Alex: "Oi.. Anong petsa na.. Kanina pa ko nandito.."
Inalis ni Alex yung blindfold niya.
Natulala si Alex habang pinagmamasdan yung place.
Alex: "Oh. My.. Oh.. My.."
"Some day, when I'm awfully low,
When the world is cold,
I will feel a glow just thinking of you
And the way you look tonight
You're lovely, with your smile so warm
And your cheeks so soft,
There is nothing for me but to love you,
And the way you look tonight"
Alex: "TOph?? Ikaw yan no.. San ka?"
Dahan-dahang naglakad si Alex dunsa pathway na punung-puno ng rose petals.
"With each word your tenderness grows,
Tearing my fears apart
And that laugh that wrinkles your nose,
Touches my foolish heart.
Yes you're lovely, never, ever change
Keep that breathless charm.
Won't you please arrange it?
'Cause I love you
Just the way you look tonight.
With each word your tenderness grows,
Tearing my fears apart
And that laugh that wrinkles your nose,
Touches my foolish heart"
Alex: "Ano ba.. Nasan ka?"
Pumasok siya dun sa may kubo.
Napatigil si Alex nung nakita niya parang nakaframe na collage ng mga stolen sho
ts niya na kinuha ko.
Alex: "Ang.. Ang ganda.. Tooph? Nakakainis ka.. Magpakita ka na.."
Nakatalikod nun si Alex nung lumapit ako sa kanya.
"Yes you're lovely, never, ever change
Keep that breathless charm.
Won't you please arrange it?
'Cause I love you
Just the way you look tonight.
With each word your tenderness grows,
Tearing my fears apart
And that laugh that wrinkles your nose,
Touches my foolish heart"
Humarap sa akin si Alex, binigay ko sa kanya yung isang bouquet ng white roses.
Sobrang ngiti si Alex nung kumakanta ko. Lumapit ako sa kanya. Tapos tinignan ko
siya sa mata niya.
"Yes you're lovely, never, ever change
Keep that breathless charm.
Won't you please arrange it?
'Cause I love you
Just the way you look tonight.
Just the way you look tonight.
Darling
Just the way you look tonight"
Kinuha ko yung right handa niya tapos pinatong ko sa chest ko.
"Alam mo kung anong sinasabi nitong puso ko.. Alam mo na ikaw lang ang nagpapati
bok diyan.. Ms. Alexandra Mercado Santillan, will you be my bestfriend, my partn
er.. my girlfriend?"
Di nakapagsalita si Alex.
Kinakabahan ako sa isasagot niya.
Hinawakan niya yung face ko.
Alex: "Yes.. Yes.. And a million more YES.."
Niyakap ko siya ng sobrang higpit.
Sobrang saya ko.
Sobra.
"I love you.."
Hinintay ko yung sasabihin niya.
Alex: "I've always loved you.."
"Alam ko hindi maganda ang naging simula nitong gabing to.."
Tumawa si Alex.
Nagulat na lang ako biglang gumalaw yung cottage. Inalis pala nung manager yung
tali. Kaya nagfofloat na yung sinasakyan namin sa tubig.
Alex: "Okay lang yun.. It's now about how you started it.. It's about how you en
d it.."
Ngumiti ako.
Nagkatinginan kami sa mga mata.
Bumilis yung tibok nung puso ko.
Pinikit namin yung mga mata namin.. tapos..
We kissed..
Our very first kiss..
Chapter 100:
Ilang linggo.. Ilang buwan ang lumipas. Mahigit isang taon na kami ni Alex. Eh h
em. ni 'hon' pala. Naks. Yan na yung tawagan namin. Nasanay na rin ako. Pero min
san pag trip kong asarin siya, tawag ko sa kanya 'isaw' o kaya naman 'babes'. As
ar na asar pag yun yung tinatawag ko sa kanya eh.
Nakakadalawang pasko, dalawang bagong taon, dalawang valentines na kaming magkas
ama. Siyempre memorable lahat yun, lalo na yung unang Christmas na kami na. Eh m
ay reunion pala sila pag December 24. Inimbitahan ako ni Alex. Grabe. Para akong
ininterview sa The Buzz. Lahat ng mga tita, lola saka mga pinsan niya panay int
erview sa akin. Naintriga sila sa akin kasi siyempre first boyfriend nga ako ni
Alex.
Tawang-tawa si Alex kasi napasubo ko. Pano eh hinila ba naman ako nung isang lol
a niya para magballroomdancing?? Eh parehas pa namang kaliwa ang paa ko. Naku po
.
Nung Unang Valentines Day namen, may pasok kaya magkasama kami nun...
[Flashback]
Sa Canteen..
Alex: "Up to what time class mo?"
"Hanggang 4 bakit?"
Alex: "Wala lang.. Ako din hanggang 4.."
"Hon.. Di pala kita maihahatid maya kasi may lakad pa ko eh.."
Alex: "Ha? Uh.. Sige.."
Tumingin ako sa watch ko.
"Sige.. Mauna na ko sa class ko.."
Ngumiti ako.
"Ingat.."
Alex: "Sige.. Bye.."
Huminga si Alex ng malalim sabay bulong.
Alex: "Haay.. Di man lang nag-greet ng Happy Valentines Day man lang.."
Pag-uwi ni Alex sa bahay..
Alex: "Hi.. Manang.."
Manang Delia: "O.. Mukhang pagod na pagod ka.."
Alex: "Medyo.."
Dumirecho si Alex papunta sa kwarto niya.
Alex: "Uh.. Bat nakalock to? Di ko naman nilock to kanina ah.."
Sabay hanap ni Alex sa susi niya.
Binuksan ni Alex yung pinto sabay bukas ng ilaw.
Alex: "Uh.."
Biglang napatawa si Alex.
Alex: "Nako.. Yun talaga o.. Kahit kailan.."
Punung-puno ng red roses yung kwarto ni Alex.
"Happy Valentines Day.."
Napalingon si Alex agad sa likod. Dun kasi ako sa may likod ng pinto.
"You like it?"
Alex: "Of COurse.."
Sabay lapit niya sa akin at yakap sa akin.
"Nakalagay na sa kwarto ko agad yung binigay mo sa aking painting kanina.."
Binigyan niya ko ng painting naming dalawa. Ganda nga eh.
"Oo nga pala.. May dala ko.."
Alex: "Ha? Ano.."
Sabay labas ko ng DVD ng 50 first dates. Di pa kasi namin napapanood yun. Eh sab
i niya,sa Valentines Day na lang namin panoorin ng sabay.
Alex: "Tara, dun tayo sa living room.. Nandun yung dvd player eh.."
Pagkalagay ni Alex ng DVD umupo at tumabi siya sa akin sa may sofa.
Sumandal siya sa may kaliwang braso ko.
Sabay kiniss ko siya sa forehead.
[/end of flasback]
Di ko rin makakalimutan yung first anniversary namin. Yun ang malupet. Pano ba n
aman? Eh hindi kami magkasama nun. Kasi Sunday yun. Eh magmula nung friday, wala
sila ng family niya. Nagpunta silang Cebu, kasi namatay yung lolo niya. Monday
pa yung balik nila.
[flashback ulet]
Nasa living room ako, nanonood ng TV. Mga 11:00 na nun.
Marielle: "O kuya.. Di ka pa matutulog?"
"Di pa ko inaantok eh.. Kaw matulog ka na.. Panay puyat mo na eh.."
Marielle: "Dami kasi projects sa school.. Sige, good night.."
Panay lipat ko ng channel. Nung mga 5 minutes bago mag-12. Kinuha ko na yung cel
lphone ko.
"5.. 4.. 3.. 2.. 1.."
Dali-dali kong dinial yung number ni Alex.
RIING...
"Happy Anniversary.. Hon.."
Alex: "HOOOOOON!! Ang daya mo. Naunahan mo ko ah."
"One Year na pala."
Alex: "Oo nga eh.. Ang bilis ng panahon no?"
"Miss na kita.."
Alex: "3 days pa lang eh.."
"Siyempre.."
Alex: "Sayang di man lang tayo magkasama sa first year anniv natin.."
"Di na natin magagawa yung sabi natin dati na magsisimba tayo ng sabay.."
Alex: "Okay lang yun.. Simba pa rin tayo.. Magpasalamat pa rin tayo na.. Naka-on
e year na tayo.."
"Naks.."
Alex: "One year na pala kitang pinagtitiyagaan.."
"Ouch naman.."
Alex: "Uuuy.. Nagtampururot ka naman.. One year na kitang pinagmamalaki.. Naman.
."
"Kinikilig ako.. Hon.."
Alex: "Haha.. Sira.. Sige.. Baka magising na sila.. Nasa kabila lang sina Mommy
eh.. Baka mabulabog ko.."
"Sige.. Good night.."
Alex: "Night.."
"Hon?"
Alex: "why?"
*Silence..*
"I love you.."
Alex: "Love you too.."
Nung sumunod na Sabado, niyaya ko si Alex lumabas.
Alex: "San ba tayo pupunta ah?"
"Basta.. Siyempre.. Kailangan bumawi ako.. Tara.."
Lumabas kami agad ng bahay nila.
Alex: "O San kotse mo.."
"Wala eh.. Magcocommute tayo.. Adventure to.."
Alex: "Ha? Sige.. Kaw bahala.."
Naglakad lang kami palabas ng Village nila tapos pumunta sa may MRT sumakay kami
ng MRT papuntang Quezon Ave.
Alex: "Pupunta tayong school?"
"Secret.."
Naghintay kami ng jeep dun.
Alex: "Ano bang klaseng jeep ang hinihintay mo ha? Ang daming bakanteng jeep diy
an o?"
"AYan na pala o.."
Sabay sakay namin sa loob.
Alex: "Uh.. Bat tayo lang pasahero? Kakatakot ah.."
Ngumiti ako.
"Di mo ba alam kung anong jeep to?"
Alex: "Ha? May sakit ka ba?"
"Dito ka kita unang nakita.."
Alex: "Ooowws? Imbento ka ata ah.."
"Promise.. Di ba manong?"
Sabay lingon naman ni Manong driver.
"Namukhaan ko siya nung isang araw eh.."
Alex: "Seryoso?"
"Oo. Kaya.. May significance tong jeep to sa ating love story.."
Sabay tawa si Alex.
Binaba kami ni Manong Driver sa may Philcoa tapos pumunta na kaming UP.
Alex: "San naman tayo pupunta ngayon?"
Dinala ko siya sa may isawan.
Alex: "Kakain lang tayo ng isaw?"
"Hinde naman.. Bibili tayo.. Di ba favorite mo yan? Saka yan ata yung unang kina
in natin dalawa dati eh.."
Ngumiti lang ako.
Bumili kami ng isang dosena tapos..
"Teka.. pikit ka muna.."
Alex: "Ganun?"
Tapos dahan-dahan ko siyang inalalayan papuntang lagoon. Maganda dun madaming
puno saka mahangin.
"Ayaan.. Sige.. Okay na.."
Alex: "Woow.. Ikaw gumawa nito?"
"Medyo.. May mga konting kasabwat ako.."
Sabay upo ni Alex dun sa mat.
Alex: "Ang saya naman picnic.. first time ko to.."
Tinabihan ko siya sa pag-upo.
"Pasensiyahan mo na yung iba diyan ah. Kasi.. Uh.. Ako nagluto kaya.. Di gaano..
Alam mo na.. kasarap.."
Ngumiti si Alex.
Alex: "Sus.. Kahit isaw nga lang.. kuntento na ko.."
Dun lang kaming dalawa hanggang mga hapon. Mga 3 pm nag-ayos na kami.
"Tara.."
Alex: "O bat nandito na kotse mo?"
"Sabi ko sayo.. May mga kasabwat ako.."
Alex: "Asus.."
Nilagay ko yung mga gamit sa likod.
Alex: "So uwian na?"
Sabay kindat ko sa kanya.
Hinawakan ni Alex yung pisngi ko.
Alex: "You never fail to surprise me.."
Nagdrive ako hanggang baywalk sa Roxas Boulevard tapos pinarada ko sa may gilid.
Umupo kami dun sa may mga bench dun.
Tumingin ako sa watch ko.
"Ayan na.. malapit na.."
Alex: "Anong malapit na?"
"Di ba sabi mo? Gusto mo makapanood ng sunset.."
Kinuha ko at sabay hinawakan yung kamay nya.
"Gusto ko.. Sabay natin panonoorin.."
Alex: "Ang ganda pala talaga.."
"OO nga.."
Biglang napansin ko nakatitig sa akin si Alex.
"O bat ganyan ka makatingin.."
Alex: "Thank you.."
Sabay sandal niya sa balikat ko habang pinapanood namin yung sunset.
[/end of flashback]
Marami nang nangyari sa mahigit isang taon na yun.
Akala ko okay na lahat.
Pero minsan may mga bagay na lang na di mo inaasahan..
Mga bagay na nangyayari na babago sa takbo ng buhay natin...
at yun ang kinagulat ko..
Chapter 101:
Dali-dali akong tumakbo papasok ng kotse ko. Biglang lakas ng ulan. Buti na lang
suot ko
yung jacket ko. Naiwan ko yung payong sa loob ng car eh. Nag-take out ako ng foo
d namin ni Alex. Nagparada ako sa labas ng Makati Med. Dumirecho akong I.C.U. Na
ndun sa labas si Alex. Nakasandal sa wall. Tulog.
Tinabihan ko siya't tinignan.
"Hon.."
Maya-maya nagising na siya.
Ngumiti ako.
"Tara.. Kain ka muna.."
Nilabas ko yung burger na binili ko.
Tahimik lang niyang kinain yung sa kanya.
"Don't worry everything will be alright.."
Tumingin siya sa akin sabay ngiti.
Mahigit isang linggo na nasa I.C.U yung mom ni Alex. Nahihirapan nga akong makit
a siyang ganun. Pag malungkot siya, siyempre malungkot din ako.
Kinuha ko yung kanang kamay niya.
"Dito lang ako.. Di kita iiwan.."
Maya-maya dumating si Kuya Tristan. Bumalik siya sa Pinas three days ago.
Kuya Tristan: "Kanina pa kayo dito.. Ako na muna magbantay sa kanya.. Lex, matul
og ka muna sa bahay.."
Alex: "Ayaw ko.. Dito na lang muna ko.."
Kuya Tristan: "Tignan mo nga yang mga mata mo.. Mugto na o.. Please.. Pahinga ka
muna.. Ayokong pati kaw.. may mangyari pa.. Toph, pakihatid naman siya o.."
"Oo naman.. Uh.. Alex?"
Tumayo si Alex at sabay kaming pumuntang parking lot. Pinayungan ko siya papunta
ng kotse ko. Sobrang lakas ng ulan. Mukhang may bagyo pa ata.
Tumingin lang si Alex sa may bintana sa labas.
Di ko maatim na makita siyang ganito. Inistart ko yung kotse.
Biglaan nga lahat ng nangyari. Parang kailan lang nung grumaduate si Alex. Sobra
ng saya ko nung nakita kong tanggapin niya yung diploma niya. Saka proud ako dah
il cum laude ata tong si 'hon'. Pero ilang araw matapos nun, sinugod sa ospital
yung mom niya.
Magkasama kami nung time na yun nung tumawag yung dad niya. Dali-dali kaming nag
puntang ospital agad.
"Lex.."
Lumingon siya sa akin.
"Are you okay?"
Alex: "I guess.."
"Ang lakas ng ulan ah.."
Paliko na kami sa bandang kanan nang..
May nakasalubong kaming FX..
Dali-dali kong iniwasan agad..
*SCREEEEEEEEEEEEEECCCCCCCCCH*
Alex: "Toph?! TOph!!"
Di ko lam kung ano na nangyari. Basta naramdaman ko na lang yung pagtama ng ulo
ko.
Wala akong maramdaman. Puro boses lang yung naririnig ko. Di ko pa masyado maint
indihan. Di ko alam kung nananaginip ba ko o ano.
Alex: "Hon.. Please.. Do you hear me?!"
Nurse: "Miss.. Sa labas na lang po muna kayo.."
Sabay sarado ng pintuan ng emergency room.
Dumating si Kuya Tristan.
Kuya Tristan: "Lex, what happened.."
Niyakap agad ni Alex si Kuya Tristan. Iyak ng iyak.
Alex: "Ano bang nangyayari.. kuya.. Di ko na alam.. First, mom.. then.. him.. I
cannot afford to lose them.. I can't.."
Kuya Tristan: "Tahan na.. He'll be fine.. Both of them.."
Naghintay yung dalawa sa labas ng emergency room. Mahigit isang oras din halos.
Maya-maya lumabas din yung doctor.
Kuya Tristan: "Doc.. Ano pong nangyari.."
Doctor: "Let's wait for a few hours.. Medyo maraming nawalang dugo sa kanya.. Sa
ka malakas ang naging tama niya sa head.. Kaya we are not sure kung anong magigi
ng response niya after the operation.."
Nilabas ako mula sa emergency room papunta sa isang kwarto.
Tahimik na pumasok si Alex at Kuya Tristan sa loob. Lumapit siya sa akin. Hinawa
kan niya yung kanang kamay ko.
Alex: "Pagaling ka ha.. Please.."
Hinawakan ni Kuya Tristan si Alex sa balikat.
Alex: "Hon.. I love you.. Sobra.."
Maya-maya nagring yung phone ni Kuya Tristan.
Kuya Tristan: "Hello? O.. Dad.. Uh.. Okay.. We'll be there.. Lex, si Mom.."
Pumunta agad yung dalawa sa room naman ng Mom ni Alex.
Alex: "Dad, what happened.."
Dad ni Alex: "Kinausap ko si Fred (doctor friend nung mom nina Alex).. It's been
more than a week na nasa I.C.U siya.. Critical na yun.. The last resort he reco
mmended was Dr. Winston na kinausap ko na rin kanina through phone.. Meaning we'
re going back to California.. In 3-4 days siguro.. ang alis natin.. Aayusin ko l
ang ang pagtransfer ng mom niyo.."
Maya-maya umalis yung dad ni Alex at umuwi sa bahay para asikasuhin pa yung pag-
alis nila.
Kuya Tristan: "Lex?"
Nakaupo lang si Alex sa labas ng I.C.U. Tulala.
Maya-maya biglang tumulo yung luha ni Alex.
Alex: "Anong gagawin ko, kuya.. Pano si Toph? I can't leave him like this.. But
I have to be with Mom.."
Kuya Tristan: "Di ko lam kung anong sasabihin ko.. Pero minsan ganun talaga.. ka
ilangan natin mamili.."
Sinilip ni Alex yung mom niya sa may pinto sa labas.
Sabay hawak naman niya dun sa necklace na binigay ko.
Chapter 102:
Kuya Tristan: "Lex.. Lex.."
Ginising ni Kuya Tristan si Alex. Nakatulog siya dun sa may couch sa tabi ng kam
a ko.
Alex: "Uh.. Ku-kuya.."
Kuya Tristan: "Breakfast mo o.. Kamusta na siya.."
Alex: "Thanks.."
Sabay hinga siya ng malalim.
Alex: "Di pa siya nagigising eh.."
Kuya Tristan: "Three Days from now na ang alis natin.."
Alex: "I know.. Nakausap ko na rin sina Marielle.. Sabi nila.. Kung sakali.."
Sabay tingin sa akin.
Alex: "Maiintindihan naman niya yun.. Pero ang kinakatakot ko.. pano kung.. di s
ya.."
Kuya Tristan: "Lex.. Wag ka mag-isip ng ganyan.."
Alex: "Di ko alam kung kailan ako makakabalik.."
Sabay hawak niya sa kamay ko.
Alex: "Hon.. sana bago ko umalis.. magaling ka na ha.. please.. di ko maatim na
umalis na ganito ka.."
Kuya Tristan: "Teka, may saglitin lang ako sa labas ah.. Okay ka lang ba dito?"
Alex: "Okay lang.."
Lumabas si Kuya Tristan sabay sarado ng pinto. Tumayo naman si Alex sabay pasok
ng C.R.
Dahan-dahan kong binuksan yung mata ko. Nung una sobra kong nasilaw dun sa light
s, kaya napapikit ako ulit. Pagtingin ko, nasa kwarto ko. Walang tao.
Biglang bumukas yung pinto sabay pasok ni..
Mama: "IHO!!"
Sabay lapit sa akin ni Mama tapos may kasama siyang doctor? Uh. Malamang nasa os
pital ako.
Mama: "Diyos ko.. Salamat po.. Anong pakiramdam mo?"
"Me-medyo mabigat ang pakiramdam ko. Ano bang nangyari? Si.. Si Alex?"
Ngumiti si Mama.
Mama: "Don't worry.. she's fine.. kanina lang andito yun ah.. Teka.."
Biglang bumukas yung pintuan ng C.R.
Napatingin sa akin si Alex. Natigilan siya. Tapos bigla na lang siyang umiyak.
"O, bat ka umiiyak?"
Tapos lumapit si Alex.
Alex: "Kasi.. ikaw eh.."
Mama: "Naku, panay ang bantay niyan sayo ah.."
"Siyempre. Mahal na mahal ata ako niyan. Halika ka nga dito.."
Sabay lapit sa akin ni Alex tapos pinunasan ko yung luha niya.
Lumapit sa akin yung doctor tapos chineck yung vital signs ko.
Doctor: "Mukhang okay ang operation ah.. Pahinga ka muna ngayong araw.. Bukas, m
akalawa.. kung okay na.. pwede ka na makalabas.."
Ngumiti ako.
Mama: "Wait lang.. Tatawagin ko lang Papa mo pati si Marielle.."
Sabay labas si Mama sa kwarto sabay sunod na rin nung doctor.
"Sorry.."
Alex: "San?"
"Nag-alala ka pa sa akin.Dumagdag pa ko sa iisipin mo.."
Alex: "Ano ka ba.. Ang mahalaga okay ka na.."
"Mom mo? Kamusta.."
Biglang tumahimik si Alex.
"Lex?"
Huminga siya ng malalim.
Alex: "We're leaving.."
"Ano? Teka.. San?"
Alex: "Dadalhin namin si Mom sa States.. Dun sa doctor friend ni Mommy..."
Ngumiti ako.
"Bakit? Inaalala mo ba ko? Okay lang.. Para sa Mom mo yun eh.."
Alex: "Kasi.. Baka magtagal kami dun.. Dun na rin magpapagaling si Mommy.. Lahat
.. Pwedeng.. weeks.. months.."
Natigilan ako.
"Natatakot ka ba para satin?"
Hinawakan ko yung kamay niya.
"Everything will be fine.. Trust me.."
Ngumiti lang si Alex.
Nakalabas ako ng ospital, kinabukasan. Nagpahinga lang din ako sa bahay ng buong
araw, pag-uwi.
Nung sumunod na araw, gumising ako ng maaga. Nung una ayaw akong paalisin ng bah
ay nina Mama.
"Bukas na yung alis nila.."
Dumirecho ako sa ospital para samahan si Alex.
Alex: "Uy.. Dapat nagpapahinga ka ngayon ah.."
"Sobrang pahinga na nga yun eh.. Saka.. gus.. gusto kitang makasama eh.. bukas n
a yung.."
Sabay hawak ni Alex sa kamay ko at sandal sa shoulders ko.
"Baka di ko makayanang makita kang paalis sa airport.. Yung parang sa mga movies
.."
Alex: "Sira ka talaga.. Di ka rin, naman makakasama kasi may class ka.."
"Lagi kang mag-iingat dun ah.. Yung gamot mo.. lagi mong dalhin.."
Alex: "Opo.."
Sabay tawa.
Buong maghapon lang kaming nasa ospital, nagbabantay. Nung mga 5 pm, dumating si
Kuya Tristan.
Kuya Tristan: "Lex.. uwi ka na.. Maghanda ka na ng gamit mo.."
"Hatid na kita.."
Pagdating namin sa kanila..
"Brownout ba?"
Alex: "Oo nga.. Bat ang dilim?"
Pagpasok namin, dahan-dahang umilaw yung pathway papupuntang garden nila sa liko
d.
Sabay tingin sa akin ni Alex.
Alex: "Hon??"
Ngumiti lang ako.
"Shall we?"
Sabay abot ko sa kanya nung braso ko. Naglakad kami papuntang garden nila.
"Candlelight dinner for two?"
Alex: "Aba.. May ganito talaga ah.."
Pinaupo ko siya tapos kumain kami nung food na pinahanda ko. Kakuntsaba ko dito
yung utol niya.
Tawanan lang kaming dalawa. Nagsusubuan pa nga kami eh.
Nung biglang nagpalit yung music (instrumental), niyaya ko siyang sumayaw.
"May I have this dance.."
Tumayo si Alex sabay abot ng kamay niya.
Pumwesto kami sa gitna ng garden nila.
"Isa to sa favorite mo di ba?"
Alex: "Alam na alam ah.."
"You always ask me
Those words i say
And telling me what it means to me
Every single day
You always act this way
For how many times i told you
I love you
For this is all i know"
Ngumiti si Alex. Sabay kaming kumanta.
"Come to me and hold me
And you will see
The love i give
For you still hold the key
Every single day
You always act this way
For how many times i told you
I love you
For this is all i know"
Hinawakan ko yung face niya. Tapos pinunasan ko yung papatak na luha sa left eye
niya.
"I'll never go far away from you
Even the sky will tell you
That i need you so
For this is all i know
I'll never go far away from you
Come to me and hold me
And you will see
The love i give
For you still hold the key
Every single day
You always act this way
For how many times i told you
I love you
For this is all i know.."
Kinuha ko yung kamay niya sabay patong sa chest ko.
"Hon.. Sana alam at nararamdaman mo yung sinasabi nito.. Mahal na mahal kita.. D
istance will never change that.."
Niyakap ko siya ng mahigpit..
na parang walang bukas..
Chapter 103 (Last CHAPTER )
Mahigit isang taon na yung lumipas. Parang kailan lang nung umalis si Lex kasama
yung pamilya niya.
Nung una, parehas kaming nag-adjust kasi medyo nasanay din kaming laging nagkiki
ta o magkasama. Pero kahit papano, okay pa rin naman kaming dalawa. Tawagan pa r
in. Kahit medyo gabi na kung tumawag ako sa kanya para lang makausap siya. Saka
madalas pa rin naman magkachat kami pag may oras kaming dalawa.
Ang pinakamahalaga medyo okay na yung mom niya. Pero tuloy pa rin yung therapy n
iya hanggang ngayon. Dahil na-stroke yung mom niya. Medyo nahirapan ako para sa
kanya kasi wala ako sa tabi niya pag nakikita niya yung mom niya na ganun.
Awa ng Diyos, okay na naman lahat. Minsan gusto ko itanong sa kanya kung kailan
siya babalik pero ayokong isipin niya na minamadali ko siya.
Ako? Eto. Kakagraduate ko lang nung March at kakapasa ko lang din ng board exam
nung June. Nagsimula na kong magtrabaho sa silang telecommunications company dit
o rin sa Makati bilang junior engineer.
RIIIIINNGG!
"Hello?"
Marielle: "Kuya?"
"O? Napatawag ka.."
Marielle: "San ka?"
"Naglulunch.. Break ko eh. Bakit?"
Marielle: "Uy. Mamaya ha. Kain tayo sa Villa Adore. Dinner."
"Ah. Ganun ba? Anniversary nga pala nina Mama no.. Sige.."
Si Marielle. 2nd year college na rin siya ngayon sa UST. Medtech naman. May boyf
riend na rin si Marielle ngayon si Warren. Mabait naman yung tao. Kaya okay na
rin siya sa akin, di na rin naman ako masyadong strict sa kanya kasi malaki na r
in
siya saka may tiwala naman ako dun. Yun laging sabi sa akin ni Alex nun eh.
Trust.
Tiwala.
Kaya rin siguro nagtagal kaming dalawa ni Alex, kahit ilang kontinente pa yun la
yo namin.
Lumabas ako kasama ko yung officemate ko at bumalik na kami sa opisina. Tuloy pa
rin ang trabaho. Medyo magaan pa lang naman yung mga ginagawa ko kasi tinetrain
pa lang din ako.
Karamihan din naman ng kabatch ko nagtatrabaho na rin. Maliban kay Stephen, pagt
apos niyang makapasa sa board exam sumunod na siya sa pamilya niya na nagmigrat
e na sa Canada.
Pakiramdam ko, lahat ng tao umaalis. Pero ganun naman talaga, parte ng buhay ang
pagbabago.
Nung mga 5 pm na nag-ayos na ako ng gamit, at dumirecho sa kotse. Anniversary ni
na Mama't Papa.
Anniversary din namin ngayon.
Four Years na kami.
At kahit ganito ang sitwasyon namin ngayon, masaya pa rin ako.
Sana nga lang nandito siya sa tabi ko.
Sana.
Inistart ko yung kotse at nagdrive papuntang Villa Adore. Pagdating ko dun, bago
ko bumaba ng kotse sinubukan kong tawagan si Marielle. Pero walang sumasagot.
Bumaba na rin ako at pumasok sa loob ng restaurant. Tinignan ko kung nasan sila.
Pero mukhang di pa ata dumadating.
Biglang may lumapit sa aking babae.
Receptionist: "Sir, may I help you?"
"Is there any reservation for Delgado Family.."
Tapos may tinignan siya tapos..
Nginitian niya lang ako.
Receptionist: "Yes sir. Sa rooftop po.. This way sir.."
Tinuro niya sa akin yung stairs tapos umakyat ako. Pagdating ko dun, ang ganda u
ng view. Pero wala pa rin sina Mama't Papa.
Walang tao.
Pumunta ako dun sa may terrace overlooking lahat.
Kitang-kita yung buwan pati yung mga stars.
"Sana kasama ko siya.. Kailan kaya babalik yun.."
Tapos narinig ko bumukas yung pinto.
Malamang sila na yun.
"Kanina ko pa kayo hinihin---"
Paglingon ko..
Bumilis yung pagtibok ng puso ko.
Parang tulad ng dati.
Pinikit ko yung mata ko.
Baka naman nananaginip lang ako eh kakaisip sa kanya.
Pagbukas ko ng mata ko, nasa harap ko na siya mismo.
Dahan-dahan kong hinawakan yung face niya.
Biglang nag-clap siya.
Alex: "Huy! Ano ka ba? Para kang nakakita ng multo diyan.."
Sabay suntok sa braso ko.
"Totoo ba to?"
Alex: "Tama na.. O.A ka na ha.."
Sabay tawa.
Niyakap ko siya ng mahigpit.
"Namiss kita.. Namiss ko yung ganito.."
Alex: "Ako rin.. Kaya nga kahit kakarating ko lang kanina, dumirecho agad ko dit
o."
"Bat di ka man lang nagsabi.."
Alex: "Kaya nga surprise eh.. Sinabihan ko si Marielle na wag sabihin sayo.."
Tinitigan ko siya.
Alex: "O bat ka ganyan makatingin.."
"Wala.. Sa wakas, di puro sa picture na lang ako nakatingin.."
Alex: "Tsk..Tsk.. Siguro, pati picture ko kinakausap mo din no?"
"Hindi naman.. Medyo.."
Sabay tawa kaming dalawa.
Alex: "Alam mo, sa totoo lang, natakot ako.."
"Bakit naman.."
Alex: "Baka kasi.. ano.. di ba mahirap ang long distance relationship.. baka mak
anahap ka ng iba.. basta.."
"Ang paranoid mo talaga.."
Alex: "Totoo naman di ba.. di natin alam ang pwedeng mangyari.."
"Eh ano bang nangyari.."
Ngumiti siya.
Alex: "Tayo pa rin.."
"Halika ka nga dito.."
Sabay akbay ko sa kanya.
"Ayan ah.. Witness yang buwan saka lahat ng bituin.."
Huminga ako ng malalim.
Sabay sigaw ko.
"Mahal na mahal ko si Ms. Alexandra Santillan!!"
Alex: "Ano ka ba.."
"Ikaw kasi eh.. Alam mo.. Dapat tandaan mo.. na hindi kita pagpapalit kahit kani
no.. Saka.. Bat pa ako maghahanap ng iba kung nakita ko na yung matagal ko nang
hinahanap.. Ako nga rin.. kinabahan ako baka may makitang kano dun eh.."
Alex: "Sus naman.. Eh sa gwapo ba naman, sa sobrang bait, at lahat lahat na ng b
oyfriend ko.. Kuntento na ko.."
"Naks naman.."
Sabay tawa kaming dalawa.
"Alam mo dati pinagdadasal ko kay Lord.. Sana ikaw na.. Sana ikaw na.. Pero ngay
on alam ngayon hindi na.."
Alex: "Ha?"
Ngumiti ako.
"Sabi ko.. Lord, Siya na po."
Sabay yakap niya sa akin.
"Ano.. tara kain na tayo? Kaya pala dalawa lang yung upuan ah.."
Alex: "Siyempre.. Pero teka lang.."
Sabay hawak niya sa kamay ko.
Alex: "Gusto ko lang malaman mo .. kung gano ko kasaya na nakilala kita.. at nag
ing parte ka ng buhay ko.. Happy Anniversary.."
Sabay abot niya sa kin nung box.
Pagbukas ko, keychain tapos may nakanengrave na pangalan naming dalawa tapos sa
likod. Yung date kung kailan naging kami tapos may nakasulat na
Destiny.
Kiniss ko siya sa forehead.
"I love you.."
Alex: I love you.."
Sabay tingin ko sa kanya sa face.
Nagkalapit yung mukha namin.
Then I kissed her.
Under the moon and the stars.
Like it was our first.
....THE END....
<PIXTEL_MMI_EBOOK_2005>1</PIXTEL_MMI_EBOOK_2005>