«Θεωρούμε το «εγώ» μας σαν κάτι ουσιαστικό, τον εαυτό που

κατασκευάσαμε. Θα σας πω όμως μια αλήθεια, δεν τον

κατασκευάσατεεσείς αυτό τον εαυτό. Άλλοι τον !τια"αν. #ι άλλοι
σας είπαν ποιος πρπει να είστε και ποιος ό$ι, πώς πρπει να
κινείστε, να μυρί%ετε και να κάνετε τα περισσότερα πράγματα που
κάνετε. &'( )γες από τον εαυτό σου και ά!*σ τον εκεί. &'( +όνο
με αυτόν τον τρόπο θα μπουν μσα σου τα να μ*νύματα. # εαυτός
κατασκευά%ει τεράστια τεί$* γύρω του για «αυτο»προστασία. ,υτά
τα τεί$* τα ονομά%ει πραγματικότ*τα. #,τιδήποτε δεν ταιριά%ει μ-
αυτό που ο περιτει$ισμνος εαυτός θεωρεί πραγματικό, δεν
α!ήνεται να περάσει από το τεί$ος. τσι, όταν πια !τάνει μσα *
να αντίλ*/*, $ει γίνει αυτό που ήθελε από τ*ν αρ$ή. 0τσι οι
περισσότεροι από μας περνάμε τ* %ωή μας 1λποντας μόνον ό,τι
θλουμε να δούμε, ακούγοντας μόνον ό,τι θλουμε να ακούσουμε,
μυρί%οντας ό,τι θλουμε να μυρίσουμε, ενώ όλα τα υπόλοιπα
παραμνουν απολύτως αόρατα. 2λα τα πράγματα 1ρίσκονται εδώ.
3ια να δούμε, το μόνο που $ρειά%εται είναι να τα α!ήσουμε να
μπουν, να τα αγγί"ουμε, να τα γευτούμε, να τα δαγκώσουμε, να τα
αγκαλιάσουμε 4το πιο ευ$άριστο5, να τα %ήσουμε όπως είναι 6ό$ι
όπως είμαστε εμείς».