T.C.

DOKUZ EYLÜL ÜNİVERSİTESİ

MÜHENDİSLİK FAKÜLTESİ
MAKİNA MÜHENDİSLİĞİ BÖLÜMÜ

İMPLANT UYGULANMIŞ İNSAN ÇENESİNDE

KAPLAMA GEOMETRİSİNİN GERİLME
ÜZERİNE ETKİSİ

BİTİRME PROJESİ

Kaan Baştürk

Projeyi Yöneten
Doç. Dr. Mehmet ZOR

OCAK, 2006
İZMİR

{PAGE }
 ÖZET

Bu proje de, insan 2nci küçük azı dişinde tüberküllerin yatayla yaptığı açının,
yükleme esnasında, deformasyon ve gerilmelere olan etkisi, bu diş modellerine
uygulanabilecek bir implantın modellenmesi ve oluşturulan implantı dişe monte
ederek gerilme analizleri yapılmıştır.

Diş modellerinde, tüberkülün yatayla yaptığı açılar 3°, 22°, 45° ’dir. Dişin üst
yüzeyindeki tüberküle çiğneme esnasında gelen kuvvet ise 58 N (≈ 6 kg ) olarak
düşey yönde uygulanmıştır.

Modeller SOLID-WORKS programında çizilmiş, yükleme etkileri de ANSYS

10.0 programında analiz edilmiştir

{PAGE }
 BÖLÜM BİR

GİRİŞ

1.1. Dişler Hakkında Genel Bilgi

Diş; mine, dentin, sement ve pulpadan (diş özü) oluşur.

Şekil 1.1 Dişin Yapısı

1.1.1. Mine :
Vücuttaki en sert maddedir. Dişi en dıştan koruyucu bir katman olarak çevreler. İçinde
sinir hücreleri olmadığı için duyarlı değildir. % 97’si kalsiyum tuzlarından oluşur. Diş
minesi altıgen “ apatit ” kristalleri şeklinde düzenlenmiştir. Minenin yapısına giren kalsiyum
tuzları, organik diş maketi üzerinde yavaş yavaş çökelerek birikir ve kristalleşir. Bu birikme,
ana rahminde iken başlar. Anne, gebelik süresince bazı ilaçlar alırsa veya çocuk mine
teşekkülü sırasında bir hastalık geçirirse mine birikimi aksaklığa uğrayabilir. O zaman dişler
sarı, gri veya kahverengi olur. Bazen de eksik (hipoplazik) teşekkül eder.

1.1.2. Dentin :
Minenin altındaki tabakadır. Yetişkin bir insan dişinin %75' ini oluşturur. Kemikle aynı
yoğunluğa sahip olmasına rağmen ısıya ve dokunmaya duyarlıdır. Gerektiğinde içerdiği
tamir hücreleri ile yeniden dentin dokusu oluşturabilirler. Dişin asıl kitlesini dentin (fildişi)
tabakası oluşturur. Dentin, taç kısmında mine; kök kısmında da sement ile örtülüdür. Dentin

{PAGE }
canlı bir yapıdır ve % 70’i mineral tuzları; % 20’si organik madde ve % 10’u da sudan
oluşur. Dentinde çok sayıda kanalcık içerir. Bu kanalcıkların içi diş özü sınırındaki dentin
yapıcı hücrelerin uzantıları olan iplikçiklerle doludur. Dentin yapan hücrelere “Odontoblast ”
denir. Dentin kanalcıklarının milimetre karede sayıları 10.000’e. yaklaşır. Diş, dolgu veya
kaplama yapılmak için oyulur veya küçültülürse bu kanalcıklar açığa çıkar ve o zaman
soğuk, sıcak, tatlı ve ekşiden ağrı duyulur.

1.1.3. Sement :
Kökün etrafını kaplayan kemiksi bir tabakadır, çok incedir. Diş kökünün çene kemiğine
tutunmasını sağlar. %65’i inorganik maddedir. Bazen kök etrafında ve kök ucunda aşırı
sement birikebilir. Buna “ Hipersemontoz ” denir.

1.1.4. Pulpa ( Diş Özü ) :

Dişin orta kısmına ve burada bulunan yumuşak dokuya verilen addır. Kökün ucuna kadar
devam eder. Bu kısımda kan damarları yer alır ve bu damarlar sayesinde diş enfeksiyondan
korunur ve daima aktif halde kalır. Aynı zamanda pulpada aşırı duyarlı sinir hücreleri
bulunur ve bu hücreler sayesinde sıcak, soğuk ve basınç gibi duyular hissedilir. “ Pulpa ” adı
da verilen diş özü, dentin tarafından oluşturulan bir odacık içinde yerleşen kılcal atar ve
toplardamarlar; duyu sinirleri ve bütün bu yapıları koruyan bir destek dokusundan oluşur.
Diş özünün dış çevresi dentin yapıcı hücrelerle ( Odontoblast ) kuşatılmıştır. Bu hücreler,
çürük ve diğer zararlı etkenlere karşı, dişi koruyan kale muhafızlarına benzer. Her hangi bir
nedenle oluşan çürüğe karşı dentin yapıcı hücreler üstün gelirlerse bu hücreler diş özü
kalesini dentinle sıvarlar; yenik düşerlerse diş özü açılır ve iltihaplanır. Bu etkinlik genç
insanların diş özünde daha yoğundur.

1.2 Dişlerin Görevlerine Göre Yapıları

1.2.1. Kesici Dişler

Alt ve üst çenedeki ön dişler “ Kesici Diş ” olarak adlandırılır. Üst çenede genişliği 9-10
mm. olanlar orta kesici; 6-7 mm. olanlar ise üst yan kesicilerdir. Alt orta ve yan kesicilerin
genişlikleri ise 6-7 mm. arasındadır.

{PAGE }
1.2.2. Kaninler (Köpek Dişleri)
“ Köpek dişi ” ve “ göz dişi ” adı da verilen kaninler kesici dişlerden sonra gelir, alt ve
üst çenede sağlı-sollu birerden dört tanedir. Uçları sivri olup koparmaya yararlar.

1.2.3. Azı Dişleri

Kaninlerin arkasında, azı dişleri yer alır. Yapı olarak birbirinden farklı olan azı dişleri,
her bir yarım çenede, iki küçük azı, üç de büyük azı olmak üzere beşer tane ve bir çenede
toplam on tanedir.

Bütün küçük azıların çiğneme ve kenetlenmeye yarayan ikişer tümsekçikleri vardır. Üst
çenedeki büyük azıların dörder tümsekçiği; alt çenedeki büyük azıların beşer tümsekçiği
vardır. Bu tümsekçiklere “ tüberkül ” adı verilmektedir.

1.2.4. Akıl Dişleri - Üçüncü Büyük Azılar

Ağzımızda en son süren dişler üçüncü azı dişleridir. Genelde 17 ila 25 yaşları arasında
sürmeye başlarlar. Bu dişlerin ağızda bırakılıp bırakılmaması konusu tartışmalıdır. Eğer
doğru pozisyonda sürerlerse ve çevre dokulara zarar vermiyorsa bu dişin yerinde kalmasında
bir sakınca yoktur. Çene kemiğine kaynaşmış ve anormal pozisyonlu bir dişin (röntgenle
tespit edilmiş) ileride yol açacağı zararlar göz önüne alınarak çekimine karar verilebilir. Diş
arkındaki yer darlığı durumlarında dişin sürmesi dişeti- kemik ve diğer komşu diş engeline
takılabilir.

Şekil 1.2 Dişin orta hattına göre diş isimleri ve diş numaraları

{PAGE }
1.3. İmplantlar Hakkında Genel Bilgi
İmplantlar, diş kökü şeklinde titanyumdan hazırlanmış, çene kemiğine küçük bir
operasyon ile yerleştirilen suni diş kökleridir. Titanyum doku dostu bir malzemedir. Kemik
ile özel bir bağ oluşturarak yerleştirildiği yere, hücresel olarak tutunur. Bu tutunma
tamamlandığında (2-6 ay) üst yapı dediğimiz protezi hazırlama işlemine geçilir. Günümüzde
implantlar tartışmasız olarak doğal dişe en iyi ve en yaygın olarak kullanılan alternatiftir.

1.3.1. İmplantın Kullanıldığı Durumlar

{ INCLUDEPICTURE
"http://www.creadenta.com/mr/implant1.gif" \*
MERGEFORMATINET }

Şekil 1.3 İmplantın Kullanıldığı Durumlar

İmplant yerleştirilecek bölgede çene kemiğinin implantı kabul edecek yükseklik ve

genişliğe sahip olması gerekmektedir. Mevcut kemiğin kalitesi implantın başarısını etkileyen
faktörlerden biridir. Gençlerde kemik gelişiminin tamamlanması gerekmektedir. Erişkinler
için üst yaş sınırı yoktur. Genel sağlık durumu iyi olan herkese implant uygulanabilir.
Hijyen, implant uygulamalarında ayrıca önem taşımaktadır. O yüzden implant uygulanacak
kişinin ağız bakımına dikkat etmesi implantın başarısında büyük rol oynamaktadır.

Operasyon süresi implant sayısına ve hastanın durumuna bağlı olarak yarım saat ile
birkaç saat arasında değişebilir. Operasyondan sonra, implant ile çene kemiğinin birleşmesi
için (osteointegrasyon) yaklaşık olarak 2-6 ay kadar beklenir. Eğer gerek görülürse bu
dönem süresince size geçici bir protez kullandırılabilir. Daha sonra vakanın özelliğine göre
birkaç seans süren bir uygulama ile implant üstü protezleriniz takılır.
Bazı uygun koşulların sağlanabildiği durumlarda hiç beklemeden de protez
yapılabilmektedir.
İmplant uygulamaları rutin diş hekimliği hizmetlerinden daha karmaşık ve uzun süreli
işlemleri gerektirir. Ayrıca kullanılan malzemelerin değerli olmasından dolayı yüksek bir
harcama gerektirirler. İmplant uygulamaları ile gerek estetik gerekse fonksiyon açısından
diğer tedavilere göre en ideal sonuçlar elde edilir.

{PAGE }
1.3.2. İmplantın Avantajları ve Dezavantajları

1.3.2.1. Avantajları:

• Daha estetik ve daha doğal bir görünüm sağlarlar.

• Dişler sabit kalır. İmplant üstüne yapılan total (damak), parsiyel veya sabit protezler
hiç oynamaz. Tutuculuk maksimumdur.
• Çekilmiş dişlerin olduğu kemik bölgelerinde zamanla madde kaybı olur ve kemikler
gittikçe incelir. Buna bağlı yüz profilinde bir takım değişiklikler olur. İmplantların
yerleştirilmesi ile bu kemik kaybı engellenir.
• Çiğneme fonksiyonu düzeldiği için daha dengeli ve iyi beslenme sağlanır. Böylece
iyi çiğneyememeye bağlı olarak oluşmuş mide problemleri giderilir.
• Doğal görünüm ve estetiğin sağlanması ile kişinin kendine güveni artar.

1.3.2.2. Dezavantajları:

• Diğer tedavi alternatiflerine göre daha yüksek maliyette olması.

• Diğer tedavi alternatiflerine göre daha uzun zamanda tedavinin bitmesi.
• Hassas bir klinik ve laboratuar çalışması gerektirir.
• İmplant öncesinde ağız bakımına önem veriyor olmak.
• İmplant sonrasında ağız temizliğine özen göstermek.

Şekil 1.4 İmplantlar

{PAGE }
 Şekil 1.5 İmplantın Kemiğe Uygulanışı

1.4. Dişlerin Üzerine Gelen Kuvvetler

Dişlere çiğneme hareketi esnasında üzerine gelen kuvvetler;
• Yatay Kuvvetler
• Düşey Kuvvetler
• Bileşke Kuvvetler’ dir.

Harvard Diş Hekimliği mezunu Albert Yurkstas, tek dişte en fazla 12 kg olabileceğini,
normal çiğneme kuvvetinin 6-8 kg’ lık kuvvetin yeterli olduğunu ifade etmiştir.
Düşey kuvvetler altında diş, kendi ekseni etrafında hareket eder. Bu hareketi periodontal
lifler zararsız hale getirirler. Düşey kuvvetler, dişe diğer kuvvetlerden daha az zararlıdırlar.

1.4.1. Arka Diş Gruplarına Etki Eden Kuvvetler

Çiğneme esnasında, düşey yöndeki kuvvet yüklemesi ortaya çıkan eğilme sonucu,
periodontal liflerde bası ve çeki gerilmelerine sebep olur. Düşey kuvvetlerde, alt diş grupları
üstlerden daha fazla etkilenirler. Bu grup dişlerde yatay kuvvetler, buccal ve proximal

{PAGE }
yüzlerden gelen kuvvetler iki kısımda toplanırlar. Buccal yüzden etki eden kuvvetleri
diğerlerinden daha zararlıdırlar. Köklerin birbirlerinden uzaklığı, dişin meydana gelen bu tip
kuvvetlere karşı daha dayanıklı olmasını sağlar.
Yatay kuvvetin devamında çene kemiğinde ortaya çıkan reaksiyon kuvveti dişin
dönmesini engeller. Arka grup dişler, çiğneme hareketi esnasındaki fonksiyona aktif ve pasif
olarak katılırlar. Bunun sonucu olarak occlusal yüzlerin aktif halde iş görerek, karşılıklı
yüzler arasında bulunan gıdaları parçalar ve ezerler.

{PAGE }
 BÖLÜM İKİ

KAPLAMA, İMPLANT ,ÇENE ve ABUTEMENTİN

MODELLENMESİ

2.1. Kaplamanın Modellenmesi

Bu projede modellenecek olan kaplama ikinci büyük azı dişidir. Model, Ege Üniversitesi
Diş Hekimliği Bölümünden temin edilmiştir. Modeldeki ölçüler dijital kumpas yardımıyla
alınarak çizim yapılmıştır.

Aşağıda tüberkülün yatayla 450 açı yapan diş örneğinin, çiziliş aşamaları gösterilmiştir.
Çizimde izlenen yol 5 aşamalıdır.

{ EMBED Word.Picture.8 }
Şekil 2.1 Yatayla 450 açı yapan tüberkülün modellenme aşamaları

2.1.1. Alt Kısmın Modellenmesi ( 1. Aşama )

Modelde 1. aşamanın en alt ve en üst kısımlarının ölçüleri dijital kumpasla alınarak,

programdaki LOFT komutuyla birleştirilmiştir. LOFT komutuyla çizilen iki profil en uygun
biçimde birleştirilerek istenilen katı model oluşturulur.LOFT komutunu kullanabilmek için
önce ayrı düzlemlerdeki birleştirilecek profilin en alt ve en üst kısımlar çizilir. Daha sonra
TOOLBAR’ dan veya Insert - Boss/Base - Loft komutu seçilir. “ Profiles ” bölümüne,
çizilen profiller tıklanarak “ OK “ tuşuna basılır. Böylece istediğimiz katı model, iki profil
arası örülmüş olur.

{ EMBED Word.Picture.8 }

Şekil 2.2 Solid-Works Toolbar

{PAGE }
 Şekil 2.3 Kaplamanın Modellenmesi 1. Aşama

2.1.2. Orta Kısmın Modellenmesi ( 2. Aşama )

Modelde 2. aşamanın en alt kısmını, 1. aşamanın en üst kısmı oluşturmaktadır. Üst

kısmının ölçüleri ise yine dijital kumpas yardımıyla alınmıştır. Dişin bu kısmı parabolik bir
yörünge izlediğinden, LOFT komutundaki “ GUIDE CURVES “ bölümüne çizilen parabol,
yüzey birleştirmede izlenecek yol olarak tanıtılmıştır.

{ EMBED Word.Picture.8 }

Şekil 2.4 Kaplamanın Modellenmesi 2. Aşama

{PAGE }
2.1.3. Üst Kısmın Modellenmesi ( 3. Aşama )

Bu aşamada dişin sol kısmı alt kısımdaki parabolü takip ederken sağ kısmı ise sola doğru
doğrusal bir biçimde yükselmektedir. Bu aşamanın alt kısım profilini, 2. aşamanın üst profili
oluşturmaktadır. Üst kısım profil ölçüleri yine dijital kumpas ile alınmıştır. Burada da yine
alttaki parabolün devam edebilmesi için yardımcı bir parabol çizilmiş ve yine “ GUIDE
CURVES “ kısmına bu çizilen parabol, izlenecek yörünge olarak tanıtılmıştır.

Şekil 2.5 Kaplamanın Modellenmesi 3. Aşama

{PAGE }
2.1.4. Tüberküllerin Oluşturulması ( 4. Aşama )

Bu aşamada, dişin en üst kısmı olan tüberküller modellenmiştir. Ölçüler dijital kumpasla
alınmıştır.

Bu aşamada diğer aşamalarda olduğu gibi “ Loft “ komutu değil “ EXTRUDE ” komutu
kullanılmıştır. Bu komut ile, bir düzleme çizilen bir profilin, istediğiniz yöne derinlik
verilme suretiyle katı cisim elde edilir. Derinlik değeri “ D1 “ kısmına girilerek verilmiştir.
Derinlik değeri verilen kısmın altındaki “ Merge Results “ seçeneği de özellikle
işaretlenmiştir. Çünkü bu seçenek sayesinde oluşturulan yeni kısım, eski kısımlara
kaynatılarak, ayrı bir parçaymış gibi davranmasını engellemektedir.

Şekil 2.6 Kaplamanın Modellenmesi 4. Aşama

{PAGE }
 Bu aşamanın önemli olan kısmı, yukarıdaki şekilde görülen 450 lik açı yerine, 220 ve 30
lik açılar girilerek daha sığ diş profilleri elde etmemizi sağlamasıdır. Elde edilen yeni profil
şekilleri ileriki sayfalarda gösterilmiştir.

2.1.5. Çukur ve Yuvarlatmaların Verilmesi ( 5. Aşama )

Bu aşamada tüberkül tümseklerinin üzerinde bulunan çukurlar ve bu çukurlukların içinde
olan yuvarlatmalar yapılmıştır. Yuvarlatma değerleri, çukur içinde oluşan kenarlara göre
çeşitli değerler göstermektedir. Çukurlar ise, ön düzleme göre simetriktir. Bu yüzden,
aşağıda tek bir çukurun yapım aşaması gösterilmiştir. Diğer çukur ise “ MIRROR “ komutu
ile, ön düzlemin arka tarafına aktarılmıştır. Önden bakıldığında çukurcuklar açılı iki
düzlemden oluştuğu görülmektedir. Bunun için önce ön düzlem 67,50 kendi etrafında (S.İ.T.)
döndürülmüştür ( Plane 12 ). Daha sonra çukurların boyutlarına uygun bir eliptik profil
çizilerek “ CUT-EXTRUDE “ komutuyla kesim yapılmıştır.

Şekil 2.7 Kaplamanın Modellenmesi 5. Aşama

{PAGE }
 Daha sonra yine ön düzlem, bu sefer ters yöne (S.İ.) 67,5 0 döndürülerek yeni bir düzlem
oluşturulmuştur. Bu yeni düzleme yine çukurun boyutuna uygun eliptik bir profil çizilerek
“ CUT-EXTRUDE “ komutuyla kesilmiştir. Oluşan yeni şekle gerekli yuvarlatmalar
verilerek diş modeli oluşturulmuştur.

Şekil 2.8 Oluşturulan Kaplama Modeli ( 45 derece )

Şekil 2.9 Oluşturulan Kaplama Modeli ( 22 Derece )

{PAGE }
 Şekil 2.10 Oluşturulan Kaplama Modeli ( 3 Derece )

2.2. İmplantın ve Abutementin Modellenmesi

Bu bölümde kaplamamıza uygun bir implant çizilmiştir. İmplant modeli Ege Üniversitesi
Diş Hekimliği Bölümünden temin edilmiştir. Ölçüler dijital kumpasla alınmıştır.

Önce model ölçüleri alınarak profili çizildi. “REVOLVE” komutuyla çizilen profil kendi
ekseni etrafında 3600 döndürülerek katı cisim elde edildi.

{PAGE }
 Şekil 2.11 İmplantın Modellenmesi

Daha sonra implantın vida şeklini alması için, çizilen katı cisim üzerine, vida adımı profili
çizildi. Bu profilin spiral bir yol izlemesi için, “HELİX” komutuyla bir helis çizildi.
“SWEEP” komutuyla implant vida formatına getirildi.

{PAGE }
 Şekil 2.12 İmplant Vida Formatı

Şekil 2.13 Oluşturulan İmplant Modeli

Abutement, kaplamayı implanta bağlayan yapılardır. İki çeşit abutement vardır. Birincisi,
düz yapılı abutementlerdir. Bu tür abutementler implantın kemiğe düşey şekilde
yerleştirildiği zaman kullanılmaktadır. İkinci çeşit ise, eğik abutementlerdir. Bu türler ise,

{PAGE }
implant çene kemiğine açısal şekilde yerleştirildiği zaman kullanılır. Eğik abutementler bu
sayede dişin düzgün bir biçimde damağa oturmasını sağlamaktadır. Bu projede, implantın
çene kemiğine düz bir biçimde geçtiğini varsayarak, düz abutement tasarlanmıştır.

İlk olarak abutementin profili çizilerek “Revolve” edilmiştir. Daha sonra dişin kendi
ekseni etrafında dönmemesi için dişe geçen tarafın bir kısmına dikdörtgen şekli verilmiştir.

Şekil 2.14 Abutementin Modellenmesi

Şekil 2.15 Oluşturulan Abutement Modeli

2.3. Çene Kemiğinin Modellenmesi

{PAGE }
 Çene kemiği, çizilen kaplamaya ve implanta uygun ölçülerde, temsili olarak çizildi.
Öncelikle uygun ölçülerde kare bir profil çizilerek “EXTRUDE” edildi. İmplantın alt kısmı
çene kemiğine geçer. Bu yüzden kemiğin ortasına implantın çapında bir delik açıldı. Bu
deliğe implantın oturtulması için “CUT-SWEEP” komutuyla paso çekildi.

Şekil 2.16 Çene Kemiğine Paso Çekilmesi

2.4. Kaplama, İmplant, Abutement’ın Çene Kemiğine Montajı

Önce Solid-Works giriş kısmından “NEW-ASSEMBLY” seçilir. “INSERT

COMPONENT” butonundan kaplama, implant, abutement, çene kemiği, damak profilleri
seçilerek, oluşturacağımız montaja atılır.

{PAGE }
 Şekil 2.17 Solid-Works Assembly Toolbar

2.4.1. Solid-Works Montajda Kullanılan İlişkilendirme Komutları

Solid-Works’te ilişkilendirmeler “MATE” butonunun altında yapılmaktadır.

Şekil 2.18 Solid-Works İlişkilendirme Seçenekleri

Bilindiği üzere parçaların çoğu silindirik yapıdadır. Bu yüzden yukarıdaki şekilde en çok
“CONCENTRIC” komutu kullanılmıştır. Bu komut, iki silindirik profillerini aynı eksen
üzerine taşır. “COINCIDENT” komutu ise, iki yüzeyin birbiriyle temas etmesini sağlar.
Diğer komutlar ise, anlamları paralellik, diklik, teğet olan ilişkilendirme komutlarıdır.
Burada abutement, kaplamanın delik kısmı, implant, damağın delik kısmı, çene kemiğinin
delik kısmı birbirleriyle “CONCENTRIC” komutuyla aynı eksene getirilmiştir. Kaplamanın
alt kısmı, implantın üst kısmıyla “COINCIDENT” komutuyla birbirlerine temas ettirildi.
İmplantın alt kısmıyla da çene kemiği deliği alt kısmı temas ettirildi. Son olarak ta, damak ve
çene kemiği yine “COINCIDENT” komutuyla ilişkilendirilmiştir.

{PAGE }
 Şekil 2.19 Montaj Patlatılmış Hali

Şekil 2.20 Montajın Kesit Görüntüsü

{PAGE }
 BÖLÜM ÜÇ

MODELLERİN GERİLME ANALİZLERİ

3.1.1. Modellerin Programa Aktarılması

SolidWorks te çizilen kaplama, implant, abutement, damak, çene kemiği profilleri yine
aynı programda montaj edilmişti. Bu montaj IGES formatında kaydedilerek, gerilme analizi
yapılmak üzere Ansys 10.0 programına aktarıldı.

Şekil 3.1 Montajın Ansys’e aktarılması

3.1.2. Kuvvetlerin Uygulanması

Kaplama tüberkülüne gelen ortalama çiğneme kuvveti 6-8 kg ‘dır. Bu kuvvet, düşey
yönde noktasal olarak tüberkülün ortasına uygulanmaktadır. Kuvvetin orta noktaya
uygulanma amacı, bu yerin montaj için kritik nokta olmasıdır. Aşağıda uygulanan kuvvet
sabit tutulmuş (58 N), kaplama geometrisi değiştirilmiştir. Böylece gerilmelerin maksimum
olduğu yer gözlenerek kıyaslanmıştır. Montaj çene kemiğinden sabit tutulmuştur.

{PAGE }
 Şekil 3.2 Kaplamaya düşey yönde kuvvetin uygulanışı

3.1.3. Analizin Yapılması

Kuvvetlerin uygulanmasından sonraki aşama montajdaki elemanların malzeme
özelliklerinin girilmesidir. Kaplama için seramik, implant ve abutement için titanyum, çene
kemiği için kemik, damak için damağın malzeme özellikleri Ansys’e girilmiştir.

Tablo 3.1 Montajda Kullanılan Malzeme Özellikleri

Malzeme Young Modülü (MPa) Poission Oranı
Seramik 650 0.238
Titanyum 110.000 0,33
Kemik 18.000 0,3
Damak 0,7 0,3

Bu özellikler girildikten sonra “SOLVE” butonuna basılır. Montaj önce “MESH” edilip
küçük parçalara ayrılarak çözülür.

{PAGE }
 Şekil 3.3 Montajın Mesh Edilmesi

Şekil 3.4 İmplant ve Abutement Mesh Şekli

{PAGE }
 BÖLÜM DÖRT

ANALİZ SONUÇLARI ve DEĞERLENDİRME

Kaplama, 3 çeşit geometriyle tasarlanmıştı. Bunlar; tüberkülün yatayla 30 , 220 , 450 açı
yaptığı durumlardır.

4.1. Von-Mises Gerilme Dağılımı

Şekil 4.1 30 Açı Kaplamalı Montajda, Von-Mises Gerilimi Dağılımı

{PAGE }
Şekil 4.2 220 Açı Kaplamalı Montajda, Von-Mises Gerilimi Dağılımı

Şekil 4.3 450 Açı Kaplamalı Montajda, Von-Mises Gerilimi Dağılımı

{PAGE }
4.2. Kayma Gerilmesi Dağılımı

Şekil 4.4 30 Açı Kaplamalı Montajda, Kayma Gerilmesi Dağılımı

Şekil 4.5 220 Açı Kaplamalı Montajda, Kayma Gerilmesi Dağılımı

{PAGE }
 Şekil 4.6 450 Açı Kaplamalı Montajda, Kayma Gerilmesi Dağılımı

4.3. Asal Gerilmeler

Şekil 4.7 30 Açı Kaplamalı Montajda, Asal Gerilmeler Dağılımı

{PAGE }
Şekil 4.8 220 Açı Kaplamalı Montajda, Asal Gerilmeler Dağılımı

Şekil 4.9 450 Açı Kaplamalı Montajda, Asal Gerilmeler Dağılımı

{PAGE }
4.4. Çene Kemiğinde Oluşan Asal Gerilmeler

Şekil 4.10 30 Açı Kaplamalı Montajda, Çene Kemiğinde Oluşan Asal Gerilmeler

Şekil 4.11 220 Açı Kaplamalı Montajda, Çene Kemiğinde Oluşan Asal Gerilmeler

{PAGE }
Şekil 4.12 450 Açı Kaplamalı Montajda, Çene Kemiğinde Oluşan Asal Gerilmeler

{PAGE }
4.5. Sonuçların Karşılaştırılması

Şekil 4.13 Montajda Maksimum Gerilmeler

Tablo 4.1 Analiz Sonuçları

MAKSİMUM GERİLMELER
KAPLAMA CİNSİ
Von-Mises (MPa) Kayma (MPa) Asal (MPa)
0
3 115,025 60,331 122,848
0
22 128,328 66,41 97,288
0
45 146,322 76,96 91,293

{PAGE }
4.6 Değerlendirme

1. Her üç geometride de maksimum gerilmeler aynı noktada, implant ve abutementin

birleştiği yer, olup sadece değerleri farklı çıkmıştır.
2. Tüberkülün yatayla yaptığı açı arttıkça, Von-Mises gerilmelerinin arttığı görülmüştür.
3. Tüberkülün yatayla yaptığı açı arttıkça, Kayma gerilmesinin arttığı görülmüştür.
4. Tüberkülün yatayla yaptığı açı arttıkça, Asal gerilmelerin azaldığı görülmüştür.
5. İmplantın çene kemiği ile birleştiği noktalarda çeki gerilmesinin, diğer kısımlarında ise
bası gerilmelerinin olduğu, fakat bu gerilmelerin kemiği fazla miktarda deforme
etmediği görülmüştür.

{PAGE }
 KAYNAKLAR
a) { HYPERLINK "http://www.dentalesthetic-implant.com" }
b) { HYPERLINK "http://www.hekimim.com/estetik/implant" }
c) { HYPERLINK "http://www.kobelco.co.jp/english/titanium/characteristic" }
d) { HYPERLINK "http://www.implantdent.org" }
e) { HYPERLINK "http://www.restoremedical.com/science.asp" }
f) { HYPERLINK "http://www.ucsf.edu" }

{PAGE }
Dosya adı: kaan bitirme hepsi
Dizin: C:\Documents and Settings\Mehmet
Zor\Desktop\ANSYSBILGIHAVUZU
Şablon: C:\Documents and Settings\Mehmet
Zor\Application Data\Microsoft\Templates\Normal.dot
Başlık: 2
Konu:
Yazan: ışık
Anahtar Sözcük:
Açıklamalar:
Oluşturma Tarihi: 10.04.2006 2:50
Düzeltme Sayısı: 2
Son Kayıt: 10.04.2006 2:50
Son Kaydeden: Mehmet Zor
Düzenleme Süresi: 0 Dakika
Son Yazdırma Tarihi: 10.04.2006 2:51
En Son Tüm Yazdırmada
Sayfa Sayısı: 35
Sözcük Sayısı: 3.242(yaklaşık)
Karakter Sayısı: 18.485(yaklaşık)