De Berg Van De Maan

Auteur: Bhibhutibhushan Bandyopadhay

Vertaling: Sayan Ray

Introductie
Dit verhaal is van een jonge Indiaas man heet Shankar. Shankar woont in een kleine dorp
dichtbij de grote stad Calcutta, in India. De jaar was 1909. Een sterk speler en een goede boxer
Shankar had gewoon afgestudeerd aan de universiteit toen ontvangt hij een kans te reizen en te
werken in verre oosten Africa!
Daar, in Uganda, Africa, ontmoet hij met Diego Alvarez, een Portuguese ontdekkingsreiziger,
wie zoekt de schaten van een koningin in de verre Richtersveld bergen. Ja, een veel grote
diamandmijn wacht voor iemand wie kunt reizen naar de bergen en kun zoeken het uit. Maar
het is niet makkelijk. De weg zit vul met gevaren. Als kunt hij overwinnen en bos met
mensenetende leeuwen, giftig slangen en onbekende wegen, moet hij komen van aangezicht tot
aangezicht met Bunip een gedrocht dat bewakt de mijnen...

Een
Shankar was een jonge man van een heel kleine dorp. Onlangs heeft hij afgestudeerd aan de
Universiteit in de stad en weer teruggekomen naar zijn dorp. Zijn leven heel ontspannend was.
Elke morgen ging hij naar het huis van zijn vrienden. Daar speelden zij en hadden veel plezier.
Middag, na het lunch, slaapte hij en elke avond ging hij vissen. Helemaal, een hele leuk leven!
De hele lente afgelopen was toen zijn moeder tegen hem zegt, Luister maar, Shankar. We
hebben veel gelden nodig om jouw vader te zorgen. Zijn gezondheid is niet goed en wij kunnen
jouw onderwijs niet voortzetten. Nu moet je proberen om een baan te krijgen.
Toen hij zijn moeder hoord, was Shankar bezorgd. Het waar was dat zijn vader ziek was en
moest naar de ziekenhuis gaan bijna elke maand. Maar wat kon hij doen? Wie kon hem een baan
geven? Hij wist niemand!
Wij spreken van de jaar 1909 vijf jaar voor de eerste oorlog. De baan markt niet slecht was en
een man die woonde in de hetzelfde dorp als Shankar, werkte bij een kledingfabriek. Shankar
ging naar zijn thuis en vraagde naar een baan. Hij verzekerde Shankar dat hij zal zijn beste
proberen.
Shankar was niet een algemeen jonge man. In school was hij een sterk speler en had veel prijzen
gewonnen. In een sportieve competitie had hij de eerste prijz gewonnen in de hoogspringen. Hij
was ook een uitstekende voetball speler, een sterke zwemmer en kon ook paardrijden en boksing
doen. Zijn concentratie in spelen een reden was voor zijn lagere
cijfers
in
de
universiteitexamens. Hij had de examens afgerond in de tweede keer.
Maar, in een subject was hij een expert. Zijn hobby was wereld kaarten en aardrijkskundig
boeken te lezen. Hij kond de moeilijk wiskunde van aardrijkskunde gemakkelijk op te lossen.
Alles van de constellatie van sterren dat je in India kon zien, wist hij wel. Dat Taurus was en dat
Kanker en dat Steenbok. Welke constellatie komt op welke maand en welke kant van de hemel
alles kon hij vertellen. Hij kon dat zeggen alleen met en blik op de hemel. Het verrassend was
omdat weinig mensen van zijn leeftijd wist zoveel als hij wist in dit onderwerp.
Deze keer, terwijl terugkomen na het examen, gekocht hij veel boeken in dit onderwerp en
gelezen hij de boeken toen hij alleen zitten. En nadat gekomen de ziekte van zijn vader en het
aanvraag van zijn moeder dat hij een baan zoeken. Wat kon hij doen. Niks. Hij moest zijn
moeder en vader helpen. En dat kon alleen zijn door het baan bij de kledingfabriek. Maar dat
betekende dat hij moest zijn droomen breken! De beroemde voetbalspeler, de champion
hoogspringer en de sterk zwemmmer dat Shankar was, nu moest hij en klerk worden bij de
kledingfabriek? Nee maar dat kon niet! Zijn jonge haart kan dit niet verdragen. Een renpaard
moest niet een wagen trekken!
Hij zat bij de rivier aan het denken. Hij wilde te vluchten naar de verre landen als Livingstone,
Stanley, Harry Jonston en Robinson Crusoe. Daarom heeft hij van zijn jeugd zichzelf bereid
gemaakt.

Dat nacht gelezen hij de aardrijkskundig boek van Westmark. In dit boek was een plaats dat had
hem biologeren. De stukje over de grote berg in Africa De Berg van de Maan, geschreven door
de beroemd Duits ontdekkingsreiziger Anton Hauptman. Hij had het stukje gelezen veel tijden
en elke tijden wilde de berg te bezoeken. Maar de echt Berg van de Maan is altijd ver. Alleen in
zijn dromen kon hij de berg bezoeken.
Dat nacht zag hij een vreemde droom. Hij was in een dikke bos. Woest olefanten waren takken
van bomen aan het breken. Hij en iemand die weet hij niet was klimmen een steile berg. De
uitzicht was hetzelfde als de stukje door herr Hauptman. De hetzelfde dikke boss, de grote
bomen, de bosbodem bedekt met rotte bladeren, soms kale berghellingen, en intussen de bomen
kon je de besneeuwde bergtoppen zien. De hemel klaar was en je kon een of twee sterren zien.
Plotseling hoord hij de gebrul van de woest olifanten en de hele bos rilde. De gebrul zo
realistiche was dat hij wakker werd. Zag he door het raam. Het vroeg in de octend was en de zon
schone door.
Wauw wat en droom! dacht Shankar. Hij had gehoord dat de dromen van de octend worden
echte.