Nagkaduol Ta!

AH # 232

Sa luyo lang sa bukid sa Yutang Bag-o,

Balaang ciudad makaplagan didto;
Kung tumoy sa bukid atong matumban,
Atong makita ang dayong puloy-an.

Koro:
Nagkaduol ta sa pinuy-anan!
Tan-awang katahum sa kalangitan,
Ug ang himayang gikan sa ganghaan;
Hapit na kitang mosulod sa langit,
Madungog manolundang nanag-awit!
Duol nang puloy-an!

Ang ciudad nga ang dalan

lunsayng bulawan,
Mga manalagna nagsulting daan,
Sa dili madugay ato nang puy-an,
Ang kota jaspe, katahum puloy-an.

Koro:
Nagkaduol ta sa pinuy-anan!
Tan-awang katahum sa kalangitan,
Ug ang himayang gikan sa ganghaan;
Hapit na kitang mosulod sa langit,
Madungog manolundang nanag-awit!
Duol nang puloy-an!

Ang makasulod didto lonlon balaan

Nga sa kasugoan sa Dios nagtuman;
Ug didto ang buhaton sa kanunay,
Pagdayeg ug pag-awit sa kalipay.

Koro:
Nagkaduol ta sa pinuy-anan!
Tan-awang katahum sa kalangitan,
Ug ang himayang gikan sa ganghaan;
Hapit na kitang mosulod sa langit,
Madungog manolundang nanag-awit!
Duol nang puloy-an!

Igsoon, inyo ba kami nga sugaton

Nianang yutas kalipay nga dayon?
Magpabilin ka nga matinumanon,
Sa pag-anhi ni Jesus ikaw tawgon.

Koro:
Nagkaduol ta sa pinuy-anan!
Tan-awang katahum sa kalangitan,
Ug ang himayang gikan sa ganghaan;
Hapit na kitang mosulod sa langit,
Madungog manolundang nanag-awit!
Duol nang puloy-an!