Professional Documents
Culture Documents
สุขบ้าง ทุกข์บ้าง ตั้งแต่เกิด
สุขบ้าง ทุกข์บ้าง ตั้งแต่เกิด
ชยางกูร
ต.ในเมือง อ.เมือง
จ.อุบลราชธานี
34000
ตุลาคม 2551
เรื่อง สงตนฉบับเพื่อพิจารณา
เรียน ทานผูพิจารณา
ดวยความนับถือ
อากาศที่ตางจังหวัดดีตั้งแตเกิด
เรียนโรงเรียนสตรีตั้งแตเกิด
ตุกตาเปนของเลนยอดนิยมตั้งแตเกิด
เงินเปนสิ่งที่ใครๆเสาะหาตั้งแตเกิด
ความสุขเปนสิ่งที่ใครๆตองการตั้งแตเกิด
โรคภัยไขเจ็บเปนความทรมานตั้งแตเกิด
ความสําเร็จทําใหตองตอสูตั้งแตเกิด
ธรรมชาติอยูเหนือสิ่งใดตั้งแตเกิด
ศาสนาเปนที่พึ่งทางใจตั้งแตเกิด
เปนคนตั้งแตเกิด
อากาศที่ตางจังหวัดดีตั้งแตเกิด
ดวงดาวบนทองฟายามค่ําคืนสุกสวาง เปลงประกายงดงาม ประดับอยูอยางเฉิดฉาย ที่ปลายสายตาทุกวัน
เมื่ออยูตางจังหวัด แตเมื่อใดที่มองทองฟาขณะยืนอยูในเมืองใหญ จะไมปรากฏภาพที่สวยงามเชนนี้ เพราะแสงสวาง
แสงไฟ จากตึกสูงระฟา พาใหทัศนียภาพขางบนไมสดใส และไมสามารถสูดหายใจไดเต็มปอด เพราะยังมีควันพิษ
ฝุนละออง ลองลอยอยูในอากาศ ถึงแมจะนอยกวาในเวลากลางวัน ก็ใชวาจะปราศจากสิ่งเหลานี้อยูในอากาศ เมื่อมี
โอกาสไดใชชีวิตอยูในเมืองใหญ ฉันก็รูสึกถึงความแตกตางของอากาศระหวางในเมืองใหญกับตางจังหวัด ซึ่งเปน
ที่ๆฉันเติบโตและอาศัยอยูมาตั้งแตเกิด ในเวลาค่ําคืนเมื่อมายืนอยูที่ระเบียงหอง ฉันจะนึกถึงบานที่ตางจังหวัด ที่นั่น
จะมีดวงดาว ดวงจันทร เรียงรายสุกใสอยูเต็มทองฟา ฉันมีเวลาอยูกับตัวเองก็ในตอนกลางคืนนี่แหละ เพราะ
กลางวันตองยุงอยูกับงาน ซึ่งเปนงานออฟฟศ อยูแตในหองแอรทั้งวัน สูดอากาศที่ไมถายเทแถมยังมีละอองหมึก
ที่มาจากคอมพิวเตอรพิมพงาน ฝุนที่จับอยูตามซอกมุมของหองที่ทําความสะอาดไดไมทั่วถึง กับลมหายใจของ
ผูรวมงานที่อยูรวมกันในหอง เมื่อเลิกจากงานฉันจึงพยายามหาอากาศที่ดีกวาเพื่อสูดหายใจเขาลึกๆ เวลากลางคืน
เปนชวงที่พอจะทําเชนนี้ได แมอากาศรอบๆจะยังไมใชอากาศที่บริสุทธิ์นักก็ตาม
ที่เมืองใหญมีฝุนละอองในอากาศอยูหนาแนนมาก ทําใหตองทําความสะอาดหองพักทุกวัน ถาไมวางและ
ปลอยทิ้งไวประมาณ1สัปดาห ก็จะไดฝุนหนาเตอะเกาะอยูตามทุกซอกทุกมุม ไมวาจะเปนโตะ ตู เตียง สิ่งของตางๆ
ที่อยูในหองจะเขรอะเลอะเปอนฝุน หนาตางบานเกร็ดจะฝาฝาง ฝุนที่เกาะตามหองนั้นเปนสีดํา ก็เลยลองนึกไปวาถา
หายใจเอาฝุนพวกนี้เขาไปในปอดๆคงจะเต็มไปดวยสีดํา ซึ่งก็มีสวนเปนไปไดเชนนั้น เพราะเคยสังเกตเวลาเช็ดรู
จมูกจะมีสีดําติดออกมาทุกครั้ง ตั้งแตเกิดมาก็ไมเคยเปนอยางนี้ อยางมากถาเปนหวัดก็จะมีน้ํามูกสีเขียว สวนในเวลา
ปกติที่แข็งแรงดีเวลาแคะขี้มูกก็จะเปนสีขาว แตเมื่อมาอยูในเมืองใหญ ภายในรูจมูกเต็มไปดวยสิ่งที่มีสีดําคลายกับ
ฝุนที่เกาะตามสิ่งของเครื่องใชและที่เกาะติดรถซึ่งจอดอยูนั่นเลย ฉันคิดจะชวยเพิ่มอากาศดีๆใหตัวเองดวยการปลูก
ตนไมที่ระเบียงหองพัก ฝุนก็ยังอุตสาหมาเกาะตามใบไมที่ปลูกไวอีก ตนไมเล็กๆที่ฉันปลูกไวคงไมไดชวยอะไร ทํา
ใหนึกไปถึงตนไมที่มีอยูมากมายในตางจังหวัด โดยเฉพาะในเวลาที่เดินทางกลับบาน ฉันจะนั่งรถไฟผานทองทุงนา
เห็นตนขาวเขียวขจี พอพนจากทุงนาก็เปนตนไมใหญเล็กหนาแนนอยูขางทางรถไฟ ภาพที่มองเห็นเต็มไปดวยสี
เขียว สดชื่น มีชีวิตชีวา ทําใหภาพความเปนอยูอยางบริสุทธิ์เขามาอยูในความนึกคิดของฉัน
บานที่ตางจังหวัดเปนบานที่มีบริเวณรอบบานอยูพอสมควร ไมอยูติดกับขางบานมากนัก ที่ดินวางเปลา
ใกลๆบานก็มีมาก จึงมีตนไมใหญทั้งที่อยูในเขตบานและนอกบานเยอะ เวลากลางวันก็ไมรอน เพราะไดรมเงาของ
ตนไมใหญทอดบดบังแดดเอาไว ไมวาจะอยูภายในบานหรืออยูขางนอกก็เย็นสบาย ตอนเปนเด็กฉันวิ่งเลนไดอยาง
สบายอยูขางนอกบาน มีตนไมใหเก็บใบมาเลนขายของมากมาย พอวิ่งเลนจนเหนื่อยก็นั่งพักใตตนไมสักตน มีลม
เย็นๆพัดเบาๆเมื่อนั่งไดสักพักก็งวง ตนไมเหลานี้มีอายุหลายสิบป นอกจากจะใหรมเงาแลว ยังเปนที่อยูอาศัยของ
บรรดานกหลายชนิด บางครั้งก็มีกระรอก ลิง วิ่งผานไปมาใหเห็นบนตนไม ตอนเชาก็จะมีนกกามาสงเสียงรองอยู
เปนประจําเหมือนผูประกาศขาวประจําตนไม สําหรับตนที่เล็กลงมาหนอยก็มีจักจั่นอาศัยอยู และพากันรองในเวลา
ใกลค่ํา ตนไมทุกตนมีสิ่งมีชีวิตอาศัยเปนบานอยางมีความสุข บานฉันจึงไมเงียบเหงา แมจะไมคอยมีคนมากมายแต
มีเสียงสิ่งมีชีวิตดังใหไดยินตลอดทั้งวัน ซึ่งก็มาจากตนไมที่อยูรอบๆบานนั่นเอง วากันวาแดดที่สาดสองพื้นดินนั้น
จะรอนขึ้นทุกวัน แตที่บานฉันไมรอนเลยเพราะมีเงาของตนไมใหญบังแดดเอาไว
อากาศที่บานในยามเชาเย็นสบาย นกสงเสียงรองแตเชามืดเหมือนเปนประชากรสวนใหญที่อยูในละแวก
นั้น กลิ่นที่โชยเขาจมูกตอนเชาคือกลิ่นขาวหุง ขาวนึ่ง และกลิ่นอาหารปงยางจากขางบาน ลอยมาถึงบานฉันบอยๆ
เพราะไมไดถูกปดกั้นดวยกําแพงสูงหรือผนังตึกใหญๆเหมือนที่อยูในเมืองใหญ แตกลิ่นอาหารนั้นลอยออกจากครัว
ขางบานผานตนไมหลายตนขามรั้วบานมายังบานฉันไดอยางสบายๆ ชีวิตเริ่มตื่นมาสูดอากาศจากธรรมชาติที่ตนไม
ใหญนอยชวยกันคายออกซิเจนออกมาเต็มบรรยากาศ เคยไดยินมาวาแหลงออกซิเจนที่เปนแหลงใหญก็คือตนไม
ที่ๆมีตนไมมากก็มีออกซิเจนมาก และออกซิเจนก็เปนสิ่งจําเปนสําหรับสิ่งมีชีวิตในการหายใจ ฉันจึงไมแปลกใจที่
เห็นสิ่งมีชีวิตหลายชนิดอาศัยอยูตามตนไมใหญรอบๆบาน ออกซิเจนที่ถูกปลอยออกมาจากตนไมยังคงอยูในอากาศ
อยางบริสุทธิ์และมีอยูมากมาย ชีวิตที่อยูที่นี่จึงไดรับอากาศบริสุทธิ์อยางเพียงพอ ซึ่งตนไมที่มีอยูที่นี่ก็มีศักยภาพ
พอที่จะใหออกซิเจนสูบรรยากาศ เพราะตนไมสวนใหญเจริญเติบโต งอกงามตามสภาพภูมิอากาศที่ปลอดภัยตอ
ตนไมเชนกัน
บานฉันอยูใกลสวนรุกขชาติ ซึ่งเปนเขตรักษาตนไม และยังแจกจายพันธุไมแกประชาชนเพื่อนําไปปลูก
ดวย พันธุไมที่แจกจายสวนใหญเปนตนไมใหญที่ปลูกไวใชประโยชนหรือใหรมเงา ฉันเคยไปขอตนขนุน มะขาม
ตนยาง เพื่อไปปลูกที่สวน ก็ไดรับการแจกจายตามที่ขอ นอกจากพันธุไมที่ฉันไปขอรับแลว ยังมีพันธุไมอื่นๆอีก
มากมาย ลวนแลวแตเปนไมใหญทั้งนั้นเชน สัก ยาง ลําดวน ตะเคียน มะคา พยูง ประดู ฯลฯ ฉันเคยถามเจาหนาที่วา
ทําไมไมมีพันธุไมประดับ หรือไมสวยงามไวแจกจายบาง ก็ไดรับคําตอบวา วัตถุประสงคหลักของที่นี่คือสนับสนุน
ใหมีการปลูกตนไมไวใชประโยชนมากกวาไมประดับ และไมประดับนั้นก็มีขายตามทองตลาดอยูแลว สวนพันธุไม
ที่มีในสวนรุกขชาติที่ไดเพาะพันธุไวนั้น เปนพันธุไมหายากก็มี และเปนไมที่สวนใหญถูกทําลาย ลักลอบตัดก็มี ไม
เหลานี้จําเปนที่จะตองปลูกทดแทน จึงสนับสนุนใหมีการปลูกไมพันธุเหลานี้ ผูที่มาขอรับพันธุไมไปปลูกสวนใหญ
จะเปนผูที่มีที่ดินเพียงพอในการปลูกตนไมใหญๆได ฉันนึกถึงภาพพื้นที่ๆเต็มไปดวยตนไมใหญที่ถูกแจกจายเพื่อ
ไปปลูกแลวก็สบายใจที่จะไดมีอากาศดีๆใหหายใจเปนพื้นที่กวางขวางออกไป และดีใจที่มีการปลูกตนไมทดแทน
ตนที่ถูกโคนไป ทําใหยังมีพื้นที่ๆมีตนไมอยู การที่ใชพื้นที่ในการปลูกตนไมเชนนี้ เปนผลดีตอสภาพแวดลอมทาง
ธรรมชาติดวย เพราะตนไมเปนแหลงออกซิเจนและชวยฟอกอากาศใหสิ่งมีชีวิตไดใชหายใจ ฉันแนใจวาพื้นที่
ตางจังหวัดที่ฉันอยูมาตั้งแตเกิดมีอากาศดี เพราะมีสภาพแวดลอมที่ดี มีการปลูกตนไมและใหความสําคัญกับการ
ดูแลใหมีตนไมอยูในพื้นที่ และคงจะเปนเชนเดียวกันในที่อื่นๆ
เมื่อเปรียบเทียบปริมาณควัน ไอเสีย กับออกซิเจนที่ตนไมปลอยออกมาสูบรรยากาศที่บานฉันใน
ตางจังหวัดแลว ยังอยูในเกณฑที่ไมเปนพิษ ลมหายใจเขาออกยังมีประสิทธิภาพที่จะทําใหรางกายแข็งแรงอยูได
สังเกตจากตนไมรอบๆที่มีใบเขียวสดดี ไมแหงกรอบหรือใบเปนสีดําเหมือนในเมืองใหญ จึงมีศักยภาพพอที่จะผลิต
ออกซิเจนออกสูบรรยากาศไดมาก และชวยเปลี่ยนกาซคารบอนมอนอกไซดใหเปนอากาศดี จึงหายใจไดสบายปอด
และรถยนตที่มีแลนอยูในตางจังหวัดก็ไมแออัดมาก จะแลนอยูจํากัดในบริเวณตัวเมืองที่ไมกวางนัก และไมติด
เหมือนในเมืองใหญ จึงมีเวลาปลอยควัน ไอเสีย ออกสูบรรยากาศไมมากพอที่จะเกิดเปนพิษอยางที่เมืองใหญเปน
ตัวเมืองในตางจังหวัดไมแออัดเหมือนในเมืองใหญ และยังมีตนไมอยูในตัวเมืองชวยฟอกอากาศใหเปนอากาศดีอยู
เสมอ แมพักอยูในโรงแรมในตัวเมืองก็ยังไดสูดอากาศบริสุทธิ์เชนกัน แตสวนใหญจะนิยมสรางที่พักตากอากาศอยู
ตางอําเภอตามสถานที่ทองเที่ยวธรรมชาติเพราะไดบรรยากาศสวยงามของธรรมชาติมากกวา บานพัก รีสอรท
โรงแรม กอตัวขึ้นตามแหลงทองเที่ยวธรรมชาติในตางจังหวัด ตามความตองการอากาศและบรรยากาศอยาง
ธรรมชาติของผูคนในปจจุบัน
ความนิยมในความเปนธรรมชาติมีเพิ่มขึ้น ปริมาณของนักทองเที่ยวที่มาเที่ยวตามน้ําตก ภูผา สวนผลไม
หรือชมวิถีชีวิตของคนตางจังหวัดมีมากขึ้น หลายคนบอกวาอากาศดี หายใจไดเต็มปอด คนที่อยูตางจังหวัดไมคอย
เปนโรคภูมิแพ แพอากาศ เพราะอากาศไมเปนพิษ ที่จังหวัดบานเกิดฉันมีรีสอรทเพิ่มขึ้นมากมาย ที่พักตากอากาศริม
แมน้ําเปนที่นิยมมากขึ้น แตละปจะมีนักทองเที่ยวมาพักชมทัศนียภาพ ชิมอาหารทองถิ่น เปนจํานวนมาก หาก
สภาพแวดลอมยังคงมีความเปนธรรมชาติ ก็ยังคงเปนแหลงทองเที่ยวไดอีกตอไป การรักษาสภาพที่เปนธรรมชาติ
อยางนี้ก็เปนการรักษาสภาพอากาศใหบริสุทธิ์ไปดวย และยังทํารายไดใหคนที่เลี้ยงชีพจากการทองเที่ยวดวย เปน
การหาเลี้ยงชีพในที่ๆอยูอาศัยมาตั้งแตเกิด
เวลาฝนตกที่บานฉันในตางจังหวัด จะรองน้ําฝนไวใช น้ําฝนที่ตกผานอากาศลงมานั้นสะอาดพอที่จะ
นํามาใชได ไมเหมือนที่เมืองใหญที่น้ําฝนอาจชะลางฝุนละอองในอากาศที่มีอยูมาก จนไมสะอาดพอที่จะนํามาใชได
ฤดูฝนจึงไมเสียน้ําใหไหลทิ้งไปโดยเปลาประโยชน สวนใหญฝนจะตกตามฤดูกาล ไมมากหรือนอยจนเกิดน้ําทวม
หรือรอนอบอาวเกินไป เด็กๆสามารถวิ่งเลนตากน้ําฝนไดเพราะสะอาด ตอนที่ฉันเปนเด็กก็เคยวิ่งเลนตากฝนบอยๆ
หลังฝนตกจะมีกลิ่นดินหอมขึ้นมาเขาจมูก ตนไมเก็บน้ําไวในดินทําใหดินชุมน้ําอยูนาน อากาศโดยรอบจึงเย็นชุมฉ่ํา
โดยมากฝนจะตกเองตามธรรมชาติไมไดเกิดจากฝนเทียม ตนไมโดยเฉพาะผลไมจึงออกผลดกตามฤดูกาล สามารถ
เก็บเกี่ยวไดทุกฤดู รวมทั้งขาวในนาก็งามดี สมัยกอนฉันเคยเห็นคนหนุมสาวยืนอาบน้ําฝน ซึ่งตอนนั้นฉันยังเด็กมาก
แตก็พอจะรูวาน้ําฝนสะอาดและคงเย็นฉ่ําชื่นใจ พอฉันเขามาอยูในเมืองใหญก็ไมไดเห็นภาพแบบนั้นอีกเลย และคิด
วาน้ําฝนที่ในเมืองใหญคงจะอาบไมได เพราะในอากาศมีฝุนละอองอยูมาก ฝนก็จะปนเปอนไปดวยสิ่งสกปรก ใช
อาบหรือดื่มคงไมได
เมื่อนึกถึงสวนรุกขชาติที่อยูใกลบานฉัน ก็นึกอยากจะใหมีตนไมใหญในเมืองใหญมากๆ แตพอมองไป
รอบๆก็ไมเห็นที่วางที่จะปลูกตนไมใหญเลย ทุกหนทุกแหงเต็มไปดวยตึก ถนน พื้นดินที่ปกคลุมไปดวยซีเมนต หา
ที่วางที่เปนดินนอยเต็มที แมตนไมจะชวยฟอกอากาศเสียใหเปนอากาศดีได แตถาตนไมมีนอยและอากาศเสียมีมาก
ก็คงสูไมไหว เขตที่ฉันพักอยูนั้นขึ้นปายวาเปนเขตควบคุมมลพิษ ฉันไมรูสึกแปลกเลยที่ปวยเปนหลอดลมอักเสบ
บอยๆ ทั้งๆที่ตอนเปนเด็กไมเคยปวยดวยโรคนี้เลย จึงอยากใหมีตนไมเพิ่มขึ้นในเมืองใหญเพื่อเพิ่มและฟอกอากาศ
ใหเปนอากาศดี เหมือนเชนอากาศที่ตางจังหวัด
นาเสียดายที่มีขาวการลักลอบตัดไมทําลายปามาตลอด ทําใหเปนหวงสภาพพื้นที่ในตางจังหวัด ที่เคยมี
ตนไมอุดมสมบูรณจะสูญเสียไป ถาการตัดตนไมมีมากขึ้นๆ ตนไมที่ปลูกทดแทนคงจะโตไมทันไดใหประโยชน
เปนแน ตามขาวตนไมที่มีการลักลอบตัดกันมากไดแก ไมพยูง ไมสัก ไมมะคา ซึ่งตนไมเหลานี้ลวนเปนไมที่ตองใช
เวลามากกวาจะเติบโตใหไดใชประโยชน ฉันเคยเดินเขาไปในสวนรุกขชาติ และไดเห็นตนไมใหญสูงตระหงานอยู
ภายในสวน ยังนึกในใจวากวาตนไมจะโตขนาดนี้ก็คงจะพอๆกับการเลี้ยงคนใหเติบโตจนมีอายุหลายสิบป แตละ
ตนมีอายุมากแลวกันทั้งนั้น หลายตนและคงเปนสวนใหญมีอายุมากกวาฉันเสียอีก ฉันเห็นตอไมตอหนึ่งคาดวาคง
โดนตัดเพื่อนําไปใชประโยชนและมีการปลูกทดแทนก็ยังรูสึกใจหาย เหมือนชีวิตหนึ่งถูกทําลายลงไป เพราะตนไม
ใหญนั้นมีอายุหลายสิบปฉันจึงคิดวาคงจะเหมือนคนที่มีอายุราวๆนั้น เมื่อตองถูกตัดก็นึกเสียดายชีวิตและใจหาย
ตนไมนอกจากจะเปนแหลงออกซิเจน ทําใหอากาศที่ใชหายใจมีคุณภาพแลว ลักษณะของตนไมที่โปรง ลม
พัดผานได ทําใหตอใหมีตนไมอยูหนาแนนแคไหนก็ไมปดกั้นการระบายลม ไมเหมือนตึก ถามีตึกสูงอยูหนาแนน
เบียดเสียดกันขึ้นเหมือนตนไมที่ขึ้นอยางหนาแนนละก็ การระบายอากาศคงไมดี ลมไมสามารถพัดผานตึกไปได
เหมือนพัดผานตนไม บางที่ๆมีตึกติดๆกันจะไมมีลมพัดผานเลย อากาศไมถายเท ยิ่งถามีขยะอยูบริเวณนั้นแลวก็จะ
สงกลิ่นตลบอบอวลอยูตลอดเวลา ไมมีลมพัดใหกลิ่นเบาบางลง สภาพอากาศในเมืองใหญไมคอยถายเทเหมือน
ตางจังหวัด ถาพักอยูในอาคารสูงและอยูชั้นสูงๆก็อาจไมคอยเดือดรอนเทาผูที่อยูชั้นลาง เพราะลมคงจะพัดผานได
ดีกวาชั้นลาง เวลาที่ฉันอยูที่หองพักจะรูสึกอึดอัด หายใจไมคอยสะดวก ที่หองฉันแทบไมมีลมพัดผานเลย แมจะ
ออกมายืนที่ระเบียงก็ตาม ฉันจึงมักออกไปขางนอกบอยๆ ที่ๆฉันไปเดินสูดอากาศก็คือหางสรรพสินคา แตนั่นเปน
การหนีเสือปะจระเข เพราะอากาศที่หางสรรพสินคาก็ไมไดมีการถายเทอากาศดีไปกวากันเทาใดนัก เพียงแตมีสิ่ง
ดึงดูดใจใหเพลิดเพลินลืมเรื่องอากาศไปเทานั้น
ถาอากาศที่ใชหายใจในเมืองใหญกับตางจังหวัดแตกตางกัน ความเจริญก็อาจมีความไมแนนอนวาจะมีคา
แคไหน เพราะอากาศเปนสิ่งจําเปนสําหรับชีวิต เราไมอาจขาดอากาศที่ใชหายใจได แมวาเราจะมีการพัฒนาไป
เพื่อใหมีความเปนอยูที่สะดวกสบายขึ้น และทําอะไรไดมากกวาที่เปนอยูก็ตาม เหมือนวายิ่งเราหนีหางจาก
ธรรมชาติมากขึ้นเทาไหร เราก็ทําลายสิ่งที่จําเปนสําหรับชีวิตมากขึ้นดวย อากาศที่ตางจังหวัดนั้นดีตั้งแตเกิด ฉันนั้น
อยูตางจังหวัดมาตั้งแตเกิดแลวก็ไดมีโอกาสมาอยูในเมืองใหญ จึงไดมาสูดอากาศที่แตกตางกันในทั้งสองแหง
อากาศในเมืองใหญทําใหฉันปวยบอยๆ แมวาจะไมรุนแรง แตก็บั่นทอนสุขภาพ ฉันจึงตองกลับไปรับอากาศ
บริสุทธิ์ที่ตางจังหวัดอยูเปนประจํา เพราะที่บานตางจังหวัดนั้นยังมีอากาศดีๆมีคุณภาพใหหายใจเหมือนที่เคยเปนมา
ตั้งแตเกิด เวลาสูดอากาศเขาปอดจะรูสึกสดชื่น กระปรี้กระเปรา มีเรี่ยวแรง กลิ่นที่ไดจากการสูดอากาศที่ตางจังหวัด
คือกลิ่นตนไม ไอดิน สวนกลิ่นที่ไดเมื่อสูดอากาศในเมืองใหญคือกลิ่นควัน ไอเสีย ขยะ ฝุนละออง ฉันตองใชชีวิต
สลับไปมาอยูในเมืองใหญนานหนอยแลวกลับบานที่ตางจังหวัดไมกี่วัน ก็มีทั้งสุขบาง ทุกขบาง เปนธรรมดา
เรียนโรงเรียนสตรีตั้งแตเกิด
เกิดเปนหญิงแทจริงแสนลําบาก เมื่อฉันยังเด็กไดเห็นผูใหญแตงตัวสวยงาม ก็จดจําไววาตองทําอยางไรบาง
จึงจะสวย และคิดวาเปนเรื่องสําคัญที่จะตองทําตัวเองใหสวย จวบจนเติบโตพอที่จะเขาโรงเรียน ฉันก็ถูกสงเขา
โรงเรียนสตรีแหงหนึ่ง และไดรับการอบรมในหลายเรื่อง ทําใหคิดวานอกจากความสวยที่ตองใหความสําคัญแลว
ยังมีอยางอื่นอีกมากมายที่จะขาดเสียก็ไมได การเรียนในโรงเรียนระดับประถมศึกษานั้น คิดผลการเรียนเปน
เปอรเซนต พอไดคะแนนแลวก็มีการเรียงลําดับที่ ฉันเริ่มไดลําดับที่1,2ไมเกิน3 เมื่ออยูชั้นป.3 กอนหนานั้นแวว
ยังไมออก แลวก็ไดลําดับที่อยูใน3อันดับนี้มาตลอดจนจบชั้นป.6 วิชาที่ฉันชอบก็แทบทุกวิชา มีเพียงวิชาเดียวที่ไม
คอยถนัด ไมรูสึกสนุกเวลาเรียน คือวิชาพละ ไมใชวาทําไมได แตไมรูสึกนาสนใจเทาวิชาอื่น เมื่อถึงเวลาพละก็จะ
เปลี่ยนชุดกีฬาลงมารวมกันที่สนามหญา ครูก็จะพาเลนแชรบอลบาง วิ่งรอบสนาม วิ่งเปรี้ยว บางทีก็ใหไปเลนบาร
ที่มีทั้งบารเดี่ยว บารคู อยางหลังนี่ฉันชอบเพราะสนุกดี การไดโหนบารมันรูสึกตื่นเตนกวาการวิ่งหรือเลนอยางอื่น
รูสึกทาทายในเวลาเลนดวย แตก็ไมไดมีบอยนักที่ครูจะใหเลนบาร สวนใหญจะวิ่งรอบสนามแลวพาเลนอยางอื่น
เปนการออกกําลังกาย บางครั้งก็ใหชวยกันถอนตนไมยราบซึ่งเปนวัชพืชที่ขึ้นอยูตามสนามหญา ไดประโยชนสอง
ตอ ในสิ่งที่ไมคอยชอบก็ยังมีสิ่งที่นาสนใจอยูบาง คือทุกปโรงเรียนจะมีการแขงกีฬาสี ซึ่งจะตองมีการเดินขบวน
พาเหรด แนนอนวาตองมีดรัมเมเยอรหรือผูถือปาย และเปนสิ่งเดียวที่ดึงดูดความสนใจของฉันเพราะเปนเรื่อง
สวยงาม ฉันเคยไดรับเกณฑเขาคัดตัวและฝกควงคฑาเพื่อคัดเลือกเปนดรัมเมเยอรอีกทีหนึ่ง ตอนฝกนั้นใชไมกวาด
แทนคฑา แตเอาเขาจริงแลวฉันก็ไมผานการคัดเลือก จึงมีหนาที่เปนผูรวมเดินในขบวนพาเหรดเทานั้น
ที่โรงเรียนมีเครื่องแบบนักเรียนสองแบบ คือแบบชุดเอี๊ยม ใชตั้งแตอนุบาลจนถึงป.4 พอขึ้นป.5ก็จะ
เปลี่ยนมาผูกเนคไท ฉันไดรับการสอนใหผูกเนคไทแบบผูหญิงเมื่อขึ้นป.5 และไมรูวาทําไมจึงตองผูกเนคไทแบบ
ผูหญิงซึ่งครูก็ไมไดบอกวาเพราะอะไร เพียงแตสาธิตใหดูวิธีผูกเนคไทแบบผูหญิงที่แตกตางจากผูชายเทานั้น พอผูก
เสร็จแลวก็แทบไมเห็นความแตกตางกัน ฉันไดรูวาจะผูเนคไทอยางไร และพยายามผูกใหสวยทุกวัน การไดเรียนผูก
เนคไทที่โรงเรียนทําใหฉันผูกเนคไทเปนตั้งแตเด็ก เมื่อเติบโตเขาทํางานมีบางครั้งที่สวมชุดที่ผูกเนคไท ฉันก็ไดใช
ความรูที่ติดตัวมานี่เองใหเปนประโยชน แตฉันก็ยังผูกเนคไทแบบตอนที่ยังเปนเด็กคือใชวิธีผูกแบบผูหญิง สวนผูที่
รวมงานคนอื่นๆจะผูกเนคไทดวยวิธีทั่วไปซึ่งแตกตางจากฉัน พอผูกออกมาแลวก็ไมมีใครสังเกตเห็นความแตกตาง
ที่เนคไทของฉัน แมวาจะมีวิธีผูกแตกตางกัน วิธีที่ฉันผูกเนคไทคือ คลองเนคไทเหมือนวิธีทั่วไป จากนั้นก็พันเนค
ไทรอบเสนที่จะอยูดานในหนึ่งรอบ แลวสอดเนคไทและดึงใหตึงเลย เปนอันเสร็จ ซึ่งถาผูกแบบผูชายจะตอง
พันเนคไทถึงสามรอบกอนจะสอดเนคไทในขั้นสุดทาย แรกๆที่เรียนผูกเนคไทฉันก็ผูกไดทั้งแบบผูชายและผูหญิง
แตพอผูกแบบผูหญิงเปนประจํา นานๆเขาฉันก็ลืมวิธีผูกแบบทั่วไปไปแลว นั่นไมไดเปนอุปสรรคตอการแตงตัวแต
อยางใด เพราะวิธีผูกเนคไทของฉันไมไดสรางความแตกตางจนสะดุดตาใครๆ และไมเปนผลตอชุดที่สวมใส ที่
สําคัญคือฉันเคยไดรับคําชมจากคนรอบขางวาผูกเนคไทสวยดวยซ้ํา การมองดวยตาจะไมพบความแตกตางของเนค
ไทที่ผูกดวยวิธีแบบผูหญิง แตถาจับดูจะรูสึกวาเนคไทที่ผูกแบบผูหญิงจะนุมและหลวม สวนเนคไทที่ผูกแบบผูชาย
จะแนนและแข็งกวา การผูกเนคไทแบบผูหญิงนี้เมื่อผูกแลวจะรูสึกสบายไมอึดอัดเหมือนแบบผูชาย
นอกจากจะพิถีพิถันเรื่องแตงตัวแลว เรื่องการบานการเรือนก็เปนสิ่งที่ฉันไดรับการอบรมสั่งสอนที่
โรงเรียนเชนกัน แยกเปนวิชาทําอาหาร เย็บปกถักรอย งานฝมือแกะสลัก เรื่องเย็บปกถักรอยและงานฝมือแกะสลัก
นั้นไมมีปญหาเพราะเปนงานรายบุคคล สวนการทําอาหารนั้นทําเปนกลุม เวลาปฏิบัติจะวุนวาย เพื่อเปนการปองกัน
ความเสียหาย ครูจึงเปนผูปรุงรสเอง สวนขั้นตอนเตรียมสวนผสมนั้น ฉันและเพื่อนๆจะชวยกันทํา ซึ่งก็เปนไปตาม
สวนผสมที่แตละคนนํามา ใครนําสวนผสมอะไรมาก็จัดการกับสิ่งที่ตัวเองเอามา เชน ถาเอาตนหอมมาก็เปนคนหั่น
ตนหอม ถาเอากะทิมาก็เคี่ยวกะทิ สวนใหญฉันจะนําหัวหอม กระเทียม หรือผักเล็กๆนอยๆมา ก็จะปลอกเปลือกหัว
หอมและกระเทียม เพื่อนๆก็จะนําไปหั่นอีกที เพราะเขียงที่มีในกลุมมีอันเดียว ใครครองเขียงก็ตองหั่นทุกอยางดวย
อุปกรณทําอาหารนั้นก็แบงหนาที่รับผิดชอบในกลุมเชนกัน คนที่เอาอุปกรณเครื่องครัวมาก็ไมตองรับผิดชอบไป
จายตลาดซื้อเครื่องปรุงและสวนผสม ใครไมอยากหอบเครื่องครัวมาโรงเรียนก็ตองชวยกันนําเครื่องปรุงและ
สวนประกอบมาแทน เมื่อทําอาหารเสร็จแลวก็ตักแบงใสถุงใหแตละคนนํากลับบานไปใหผูปกครองชิม ฉันไมรูวา
การเรียนทําอาหารจะเปนประโยชนตอการใชชีวิตตอไปและสามารถดูแลตัวเองได จึงไมคอยจดจําสิ่งที่ครูสอน
เทาใดนัก เรียกไดวาใหทําอาหารแบบที่เคยเรียนมาก็ทําไมเปน พอเติบโตเปนผูใหญแลว ไดเห็นรานอาหารผุดขึ้น
มากมายฉันก็นึกอยากจะทําอาหารบาง เมื่อลงมือทําเองก็ไมไดมีพิธีรีตองอะไรเพราะวิชาที่เคยเรียนมานั้นลืม
หมดแลว อาหารที่ฉันทําจึงเปนอาหารที่ไมใชสูตรไหน ๆ แตเปนสูตรฉันเอง จําไดวาตอนเรียนทําอาหารนั้นรูสึกวา
เปนเรื่องที่ยุงยาก ตองทําอยางโนนอยางนี้จนจดจําอะไรไมไดสักอยาง พอโตขึ้นและลืมสิ่งที่ครูสอนหมดแลว แลว
ลงมือทําอาหารเองอยางมั่นใจตามความตองการของตัวเอง ก็ไมรูสึกวาการทําอาหารเปนเรื่องยุงยากสักเทาไหร อาจ
เปนเพราะตอนเด็กๆไมไดมีความตองการใหอาหารออกมาเปนอยางใดนั่นเอง จึงไมไดสนใจการทําอาหาร และทํา
ใหรูสึกวาอะไรๆก็วุนวาย ยุงยากไปเสียหมด ซึ่งนาเสียดายที่ทําใหฉันไมไดวิชานี้ติดตัวมา
มาถึงเรื่องเย็บปกถักรอย งานเย็บจะมีรายละเอียดยอยหลากหลาย มีวิธีการเย็บหลายแบบ ฉันไดรับการสอน
ใหเย็บผาดวยมือหลายแบบ เทาที่จําไดฉันไดนําความรูนี้มาใชประโยชนเมื่อกระโปรงหรือกางเกงปริ แตก หรือขาด
จะใชวิธีดนถอยหลังเพื่อซอมแซมเสื้อผาที่ชํารุด สวนการเย็บแบบอื่นๆนั้นไมคอยไดใช นานๆครั้งจะไดสอย
ชายเสื้อ ชายกระโปรงที่หลุดบาง แตก็ยังเก็บสมุดรวมตัวอยางวิธีเย็บแตละแบบตั้งแตสมัยที่เรียนเอาไวในตูจนถึง
บัดนี้ เพราะคิดวาจะเปนประโยชนตอไปในภายภาคหนา แมจะไมเคยเอามาเปดดูเลยก็ตาม จําไดวาพอโตขึ้น
ในชวงเรียนม.1ฉันก็ไดเรียนการเย็บจักร รูสึกเหมือนเปนชางตัดเย็บเสื้อผาเลย ฉันไดตัดชุดใหตัวเองและใสเดิน
แบบในหองเรียนดวย การเย็บดวยจักรนั้นยากกวาเย็บดวยมือ และตองระวังเข็มจักรจะปกมือดวย เคยมีคนโดนเข็ม
ที่จักรปกมือติดคาจักร ตองหอบหิ้วทั้งคนทั้งจักรไปโรงพยาบาล เปนเรื่องนาสยดสยองและนากลัว ซึ่งเกิดขึ้นแลว
ฉันจึงระวังมากเวลาเย็บจักร แตเมื่อเรียนจบและโตขึ้นแลวฉันกลับลืมการเย็บจักรไป มีเพียงการเย็บดวยมือที่ยังได
นํามาใชประโยชนบาง สําหรับงานปกและถักนั้น เปนงานโชวเสียสวนใหญ เชนปกครอสติช อาจนํามาเย็บเปน
ปลอกหมอนใชอีกที ผลงานปกครอสติชชิ้นแรกของฉันไดนํามาเย็บเปนปลอกหมอนลายหญิงไทยนั่งสีซอ ปกชื่อ
ตัวเองและนามสกุลลงไปดวย หลังจากที่สงเพื่อเอาคะแนนแลวก็ไดรับคืนกลับมาใชที่บาน เมื่อปกครอสติชเปนแลว
ก็เปนเลยไมมีลืม จนกระทั่งเติบโตทํางานแลว ฉันก็ยังปกครอสติชไวหลายลาย มีวัตถุประสงคเพื่อใสกรอบใหเปน
ของขวัญเมื่อมีโอกาส จะไดไมตองหาซื้อของขวัญอื่นใดใหยุงยาก ฉันไดใชครอสติชที่ปกเปนของขวัญไปแลวใน
หลายโอกาส แตมีชิ้นหนึ่งเปนผืนใหญตัดใจใหใครไมลงจึงใสกรอบไวดูเอง แตไมเคยคิดจะปกขายเพราะไมมีเวลา
พอ ยังมีงานถักโครเชทและนิตติ้งที่สอนในโรงเรียนดวย สองงานนี้ทําใหฉันไดผาเช็ดหนาที่ขอบถักดวยโครเชท
และผาพันคอนิตติ้งหูกระตาย สวนงานรอยนั้นนาจดจําอยางยิ่ง ฉันไดเรียนการรอยมาลัยหลายแบบรวมทั้งการทํา
โมบาย ที่คลุมกองบวช จําไดวาตองซื้อดอกกุหลาบและใบแกวไปโรงเรียนทุกอาทิตยเพื่อรอยมาลัย เมื่อเรียนจบแลว
ก็ไมเคยทําอีกเลย มีเรื่องที่พอทําแลวตองทําลายเสียเองก็คืองานแกะสลักผลไม เพราะเมื่อแกะสลักและสงเอา
คะแนนแลวก็จะนํามากิน มันก็เลยไมเหลืออะไรไวใหดู
ฉันเริ่มมีอุปสรรคและปญหาเกี่ยวกับเรื่องของผูหญิงเมื่อเริ่มเปนวัยรุน มีประจําเดือน เขาใจคําวาเกิดเปน
หญิงแทจริงแสนลําบากในตอนนี้เลย รูสึกวามันเปนความไมสะดวกสบายเหมือนตอนเปนเด็ก ตองคอยระวัง
กระโปรงจะเปอน แตพอโตขึ้นก็ชินไปเอง การที่อยูทามกลางผูหญิงดวยกันนั้นก็ยังตองระวังเรื่องกระโปรงเลอะ
เพราะถาเกิดเปอนขึ้นมาก็เปนเรื่องนาอายเหมือนกัน ไมใชจะอายแตเฉพาะผูชาย ที่โรงเรียนมัธยมนี้สอนดนตรีไทย
ดนตรีสากลดวย ฉันทําไดปานกลางไมถึงกับดีเดน เมื่อเริ่มเปนวัยรุนก็สังเกตเห็นวาการคบกันจะแยกเปนกลุมๆ ฉัน
จําไดวาตอนอยูชั้นประถมจะไมคอยแยกเปนกลุมชัดเจน แตถึงกระนั้นตอนนั้นฉันก็มีเพื่อนอยูจํานวนหนึ่งที่ไปไหน
ดวยกันอยูบอยๆ ที่ๆนัดกันไปนั้นก็คือสระวายน้ํา ในวันเสาร อาทิตยเปนวันนัดวายน้ํากัน จะมีขอจํากัดอยูบางตรงที่
ถาเกิดประจําเดือนมาตรงกับวันเสาร อาทิตยก็อดเลนน้ํา เปนขอจํากัดที่แยจริงๆหลีกเลี่ยงไมไดที่ฉันมีประจําเดือน
ตั้งแตอยูชั้นประถม เมื่อขึ้นมัธยมก็มีเพื่อนกลุมใหม สวนใหญจะไปเรียนพิเศษ ไมมีเวลาไปไหนเลย หองเรียน
มัธยมมีความแตกตางจากตอนเรียนประถมคือจะตองเดินเรียน ไมไดนั่งรอใหอาจารยมาสอนที่หอง แตตองเดินไปที่
หองเรียนในแตละวิชาเอง ฉันสังเกตถึงความแตกตางของบรรยากาศในหองเรียนมัธยมกับประถมไดอยูเรื่องหนึ่ง
นั่นคือกลิ่น หลายครั้งฉันไดกลิ่นที่ไมพึงประสงค เปนกลิ่นตัวที่อยูในหองนั่นเอง ฉันจะไมกลาเขาใกลเพื่อนที่ฉัน
ไดกลิ่นตัวจากเขาเพราะกลัวจะติดตอ และคิดวานาอายพอๆกับกระโปรงเปอนประจําเดือน สําหรับฉันนั้นมีตัวชวย
คือกวนอิมที่ใชทาหนา แตฉันเอามาทารักแร มันทําใหรักแรดูดี จนกระทั่งพี่เลี้ยงทักวารักแรขาวมาก ฉันกลัวจะขาว
เกินไปจึงเลิกใชแลวเปลี่ยนมาใชโรลออน ชวงที่เปนวัยรุนฉันเริ่มรูสึกวาพบความอิจฉา ริษยาในกลุมเพื่อนมากกวา
ตอนเรียนชั้นประถม อาจเปนเพราะโตขึ้นจึงมีความตองการมากขึ้นและมีความพอใจ ไมพอใจกับอะไรๆมากขึ้น แต
ไมวาจะชอบหรือไมชอบกันอยางไรก็ไมเคยทํารายรางกายกัน ไมมีการยกพวกรุมทําราย ตบตี มีแตเอาชนะกันดวย
การแขงกันเดน ไมวาจะเรื่องสวยงาม เรื่องเรียน ฉันนั้นไมคิดสูเรื่องสวยๆงามๆ แตไมยอมแพในเรื่องเรียน ที่
โรงเรียนมัธยมมีการคิดคะแนนเปนเกรด ดังนั้นฉันจึงแขงกับตัวเองทําเกรดใหดีขึ้นเรื่อยๆ วิชาที่ทําเกรดไมคอยดีก็
ยังเปนวิชาพละเชนเดิม นอกนั้นก็อยูระดับดีเหมือนเดิม แมวาจะสนใจเรื่องเรียนมากกวาเรื่องอื่น แตก็ไมได
หมายความวาจะสละแลวซึ่งความสวยงาม และนั่นเปนปญหาหนึ่งสําหรับฉันในเรื่องความมั่นใจในตัวเอง ฉันไม
คอยมั่นใจวาแตงตัวแบบไหนจึงจะสวย วิธีที่ฉันสรางความมั่นใจใหตัวเองคือ เอาเสื้อผาของญาติรุนพี่มาใส เพราะ
มั่นใจกวาใสเสื้อผาตัวเอง อยางนอยมันก็ดูดีในสายตาของรุนพี่มาแลว ซึ่งก็ไดรับคําชมจากเพื่อนๆวาชุดสวยดี
ฉันใสใจในเรื่องที่เกี่ยวกับตัวเองมาตลอด จนขึ้นมัธยมปลาย ที่โรงเรียนมัธยมปลายนี้ฉันมีเพื่อนรวมชั้น
เรียนเปนผูชายดวย เพราะเปนชั้นเรียนที่รับทั้งหญิงและชาย ความรูสึกในชวงแรกๆที่อยูในหองเรียนนั้นไมคอย
แปลกอะไร เพียงแตมองเพื่อนผูชายเหมือนคนแปลกหนา ไมคิดวาจะมีเพื่อนเปนผูชาย เวลานั่งเรียนผูชายจะไปนั่ง
รวมกันขางหลังหอง นักเรียนหญิงจะนั่งดานหนา ฉันก็จะชินอยูแตดานหนาหองเรียนและยังคงคุยแตกับเพื่อน
ผูหญิง แทบจะคิดวาเพื่อนผูชายที่อยูดานหลังหองนั้นไมมีตัวตน เวลาที่อาจารยขอแรงผูชายชวยลบกระดานหรือยก
โตะ ยกของจึงรูสึกวามีเพื่อนผูชายอยูดวย หองที่ฉันเรียนมีจํานวนนักเรียนหญิงมากกวานักเรียนชายเปนจํานวน
มากกวา1ใน3 ก็เลยไมรูสึกวามีความเปลี่ยนแปลงในชั้นเรียนเทาไหร เมื่อเปนวัยรุนเต็มตัวก็ยิ่งสนใจในตัวเองมาก
ยิ่งขึ้น เพราะชุดนักเรียนที่ใสเปลี่ยนจากแบบเสื้อปลอยชายทับกระโปรงมาเปนเสื้อเก็บชายในกระโปรงและสวม
เข็มขัด จึงไมมีอะไรปดบังพุงอีกตอไป ก็กังวลในรูปรางตัวเอง เพราะอยากใหดูดีเมื่อสวมชุดนักเรียน ดังนั้นฉันจึง
อดอาหาร และชวนกันผอมกับเพื่อนสนิท แตเพื่อนผูชายจะกินเยอะและชอบแกลงผูหญิง มีผูชายอยูสองประเภทใน
ชั้นเรียน คือประเภทชอบแกลงผูหญิง กับ ชอบผูหญิง ประเภทแรกคงยังไมโตและเปนเด็กอยู สวนประเภทหลังเริ่ม
เปนวัยรุนที่โตแลว และมีความสนใจเพศตรงขาม ประเภทนี้จะไมทําตัวใหผูหญิงตองระแวดระวัง แตจะพยายามเขา
หาและทําตัวเปนสุภาพบุรุษ เฉพาะประเภทที่เปนสุภาพบุรุษเทานั้นที่มีเพื่อนหญิงเปนเพื่อนคนพิเศษ ฉันรูสึกวาคง
เปนผูหญิงประเภทซอนความสวยจึงไมคอยมีสุภาพบุรุษมาคุยดวย
การเรียนม.ปลายนั้น เรื่องที่ฉันไมถนัดก็ยังคงเปนพละอยูดี ฉันไดเรียนฟุตบอลดวย รูสึกวาการเลี้ยงบอลที่
เปนพื้นฐานนั้นฉันวายากมาก ตอนสอบเลี้ยงบอลซิกแซกฉันทําไดไมดีเลย เขี่ยบอลไปไหนก็ไมรู บังคับบอลใหซิก
แซกไมได เพื่อนผูชายตะโกนบอกวาใหจับบอล ฉันก็กมลงเอามือจับลูกบอลวางไวแลวเขี่ยบอลตอไป อาจารยบอก
วาไมไดมันผิดกติกา แตอนุโลมใหสอบใหม ฉันไดแรงเชียรอยางหนาหู ในที่สุดก็ผานไปไดอยางยากเย็น นอกจาก
ฟุตบอลแลวอยางอื่นก็พอไปได ที่เลนไดดีที่สุดก็เห็นจะเปนเบสบอล ฉันตีลูกไดดี แตวิ่งชา ถึงอยางไรก็ยังเลนได
ดีกวาฟุตบอล ที่โรงเรียนมัธยมก็มีกีฬาสีประจําป ดวยอานิสงที่ฉันรักษารูปรางใหดีจึงไดถูกเรียกไปดูตัวเพื่อรับ
หนาที่ดรัมเมเยอรประจําสี ฉันคิดวาตัวเองไมมีคุณสมบัติพอก็ขอไมเปนดีกวา แตแลวก็ถูกใหเปนเชียรรีดเดอรประ
จําสี ก็ไมคิดวาแตกตางกันนักแตเห็นวาเปนการรวมกิจกรรมจึงไมกลาปฏิเสธ ดวยความไมถนัดฉันจึงไมคอยซอม
เชียรรีดเดอร พอถึงวันแขงกีฬาก็เลยทําไดไมดี ฉันเสียใจที่ทําใหคะแนนกองเชียรไมดีไปดวย ตั้งแตนั้นมาฉันก็หนี
หางเรื่องที่สวยๆงามๆนี้ไปเลย ถึงจะไมมีใครพูดโทษฉันก็ตาม แมในตอนแรกฉันจะไมตระหนักถึงการเปนเชียรรีด
เดอร แตก็รูสึกถึงความรับผิดชอบตอกองเชียรที่ตองเปนผูหนึ่งในการนํากองเชียรไปสูความสําเร็จ ดังนั้นฉันจึงโทษ
ตัวเองเปนเวลานานพอสมควร ขนาดกีฬาผานไปแลว เวลาเดินผานอาจารยที่ใหฉันเปนเชียรรีดเดอร ฉันก็จะรูสึก
ละอายใจที่ทําใหอาจารยผิดหวัง เพื่อนที่เปนเชียรรีดเดอรดวยกันจึงบอกวาอยาคิดมาก และมันผานไปแลว ฉันจึง
คอยๆทําใจได และกลับมามีสมาธิในการเรียนตอไป
ถามองสังคมของผูหญิงที่ฉันคุนเคยมาตั้งแตเกิดแลว ฉันสัมผัสไดถึงความหลากหลายเหมือนดอกไมที่มีอยู
หลายชนิดบนโลก บนความเหมือนที่แตกตา งทําใหบางครั้งก็เขากันไมได มีผิดใจกันบางก็จะไมยอมพูดคุยกัน แต
ไมไดโตเถียงรุนแรงอะไร ความตองการของผูหญิงมีรายละเอียดคอนขางมาก บางครั้งก็อาจลึกลับซับซอน ฉันอยู
ในสังคมที่มีความเหมือนที่แตกตางตั้งแตเกิด ก็ใชวาจะราบรื่นไปซะหมด เพราะในความเหมือนนั้นยอมตองมีการ
แขงขันชิงดีชิงเดนกัน นํามาซึ่งการอวดสวย อวดรวย อวดวาเกง อวดหลายๆเรื่อง สิ่งเหลานี้มีผลตอการคบกันวาจะ
จริงใจตอกันแคไหน ความกดดันอยูที่ความตองการอยูเหนือคนอื่นเพียงใด ถาอยากเหนือคนอื่นมากก็ยอมกดดัน
มาก ถาไมคิดอะไรก็ไมกดดันเทาไหร ฉันอาจโชคดีที่ไมกดดันมากนัก จึงมีสุขบาง ทุกขบาง แตทุกขไมมาก จาก
การไดเรียนโรงเรียนสตรีตั้งแตเกิด ซึ่งสิ่งที่ไดรับก็มีมากมาย โดยเฉพาะการไดรูจักความเหมือนที่แตกตางนั้นแลว
ยิ่งทําใหรูจักตัวเองมากขึ้น
ในปจจุบันฉันเติบโตเปนผูใหญแลว สิ่งที่ผูหญิงนาจะรูก็มีอีกหลายอยาง เพราะการอยูในสังคมที่มีการ
เปลี่ยนแปลงอยูตลอดเวลานั้น ก็ตองมีการปรับตัวเพื่อใหอยูรอดไดในสังคมดวยความเปนผูหญิงอยางมีความสุข ฉัน
คิดวาสิ่งที่จําเปนในการอยูอยางมีความสุขไดในสังคม คือการรูจักหยุด ไมวาจะเกิดอะไรขึ้นก็ตาม ความสงบนิ่งจะ
ชวยใหผานพนเรื่องตางๆไปได ทุกๆสิ่งเราที่เขามาในชีวิต ถาเราตอบสนองในทุกๆเรื่องก็คงวุนวายไปหมด ถา
ตอบสนองแลวเกิดสิ่งดีๆก็นาจะทํา แตถาตอบสนองแลวไมเกิดอะไรที่ดีก็ควรหยุด ไมตอบสนองตอสิ่งเรานั้น เรา
ควรเลือกที่จะสุขหรือทุกขไดดวยตัวเอง แนนอนวาสังคมนั้นมีอะไรใหมๆเกิดขึ้นเสมอ อาจมีบางครั้งที่ไมรูวาควร
ตอบสนองตอสิ่งที่เขามาในชีวิตดีหรือไม เพราะไมรูวาตอบสนองแลวจะเปนอยางไร มันก็อาจจะมีสุขบาง ทุกขบาง
ปนกันไป
ตุกตาเปนของเลนยอดนิยมตั้งแตเกิด
ความสุขที่เราไดรับอาจมาจากหลายสิ่ง สิ่งหนึ่งที่ใหความสุขไดก็คือตุกตา ฉันรูจักตุกตาตั้งแตเกิด
จนกระทั่งเติบโตเปนผูใหญ ก็ยังไดพบเห็นตุกตาอยูมากมาย ตุกตาที่ผูใหญเลนก็มี เชน ตุกตาตั้งโชว บางครั้งผูที่โต
แลวแตก็ยังเลนตุกตาหมี ตุกตาหมอน ตุกตาเปนของเลนยอดนิยมตั้งแตเกิด ในที่ทํางานก็มีตุกตาตั้งโชวมากมาย ทั้ง
ตามความเชื่อ ความชอบ ความชื่นชม มีตุกตาที่เกี่ยวของกับการทํางานอยูชนิดหนึ่ง ที่เรียกวาตุกตาทอง เปนรางวัล
สําหรับการทํางานที่ประสบความสําเร็จ เปนเกียรติยศแกผูที่ไดรับ ฉันเองไมไดทํางานที่มีรางวัลเปนตุกตาทอง แตก็
ยังตั้งหนาตั้งตาทําตอไป เพื่อใหไดผลงานมากๆ เพราะนั่นหมายถึงการอยูรอดในการหาเลี้ยงตัวเองของฉันดวย เวลา
ที่มีคนสนใจผลงานของฉันๆก็ดีใจมากแลวโดยไมไดนึกถึงตุกตาทองเลย ฉันไมเคยคิดวาจะมีตุกตาที่เปนรางวัลแหง
ความสําเร็จแกงานของฉัน มีแตเพียงตุกตาที่ใหกําลังใจในการสรางสรรผลงานเทานั้น ที่หองทํางานของฉันมีตุกตา
เซรามิกขนาดเล็กอยูหลายตัว แตละตัวมีความหมายแตกตางกัน ตุกตาอูฐทําใหฉันบอกตัวเองวาใหอดทนเหมือนอูฐ
ซึ่งฉันเองก็พยายามอดทนทํางานใหมากๆ แตก็คิดวายังไมทนไดเทานั้นเพราะเจาตุกตาอูฐนะยืนนิ่งทนนาดู ตุกตา
เสือโครงกับเสือขาว อันนี้มีคนใหมา ก็คิดวาอยากมีพลังเหมือนเสือ ทํางานไดเยอะๆไมรูจักเหน็ดเหนื่อยและสูทุก
อยางที่ขวางหนาเพื่อความสําเร็จ แคตุกตาสองสิ่งนี้ยังไมพอสําหรับฉัน ยังมีตุกตาหมูซึ่งเปนสัตวที่โดยลักษณะแลว
มีความสบาย ฉันก็อยากทํางานราบรื่นสบายๆ หมูๆ ถัดจากตุกตาเซรามิกก็จะเปนตุกตาคริสตัลรูปแรด โดยเชื่อวาจะ
ชวยใหคิดสูงาน ทนทาน มีสุขภาพดี และเปนมงคล นอกจากนี้ก็ยังมีตุกตาไมรูปนกคุมคูกับเตาคู เพราะการทํางาน
ยอมมีอุปสรรค ศัตรู ปญหา นกคุมและเตา จะชวยคุมครองและชวยใหยืนยงอยูนาน แมฉันจะไมแนใจวาตุกตาที่ให
กําลังใจเหลานี้จะสงผลตองานหรือไมเพียงไร แตก็ยังตองตั้งเอาไวมองอยูเปนประจํา แถมยังเช็ดถูทําความสะอาด
อยูเสมอ ดูแลมิไดขาด ประดุจวามีชีวิตจิตใจ สื่อสารได หลายครั้งขณะนั่งทํางานและตองการกําลังใจ ฉันจะมอง
ตุกตาที่วางอยูและจองที่ดวงตาเขาไปคลายๆจะขอพลังจากตุกตาเหลานั้นชั่วขณะหนึ่ง จึงทํางานตอ ตุกตาทั้งหมดนี้
จึงมีตําแหนงเปนผูชวยของฉันดวย
นอกจากจะเปนกําลังใจในการทํางานแลว ตุกตายังเปนผลผลิตของงานอีกดวย มีการผลิตตุกตาสงออก
มากมาย ทําใหรูวาความนิยมตุกตานั้นมีอยูทั่วโลก และมีมากขึ้นๆดวย ตุกตายังคงเปนสิ่งที่ใหความสุขทั้งโดยตรง
และโดยออมไดอยางยั่งยืนตราบจนทุกวันนี้ ผูที่ผลิตตุกตาออกขายมีรายไดเพื่อเลี้ยงชีพและสรางความมั่งคั่ง ร่ํารวย
มาหลายตอหลายคน กลายเปนอาชีพที่ยังอยูตอไปไดอีกนาน ลักษณะตุกตาที่มีการผลิตก็มีแบบใหมๆออกมาเรื่อยๆ
ตามการเปลี่ยนไปของโลก เพราะตุกตานั้นมักสรางเพื่อเปนตัวแทนของสิ่งตางๆที่มีอยูบนโลก จะขาดอยูก็ตรงความ
มีชีวิตเทานั้น แมจะถูกสรางขึ้นแทนสิ่งใดๆก็ตาม แตก็ไมมีลมหายใจ เปนสิ่งไมมีชีวิต ดังนั้นตุกตาจึงถูกสรางขึ้น
อยางไรก็ไดตามความตองการของผูสราง ตุกตาหุนยนตในหนังญี่ปุนจึงถูกอกถูกใจเด็กๆหลายคน ยิ่งตุกตามี
ความสามารถมากเพียงใด ก็จะไดรับความนิยมมากเทานั้น ในสมัยเด็กฉันก็ชอบตุกตาโดเรมอน เปนตุกตาฮีโรตัว
หนึ่งที่นารักและเกงกาจ สมัยนั้นโดเรมอนดังมาก ถึงขนาดที่โรงเรียนฉันมีเพื่อนนักเรียนเขียนการตูนโดเรมอนเปน
เลมๆใหเพื่อนอานแลวคิดตังค เปนรายไดดีพอควร ถาไมอยากเสียเงินมากก็มีตุกตาใหเลือกเลนอยูแบบหนึ่ง คือ
ตุกตากระดาษ ซึ่งจะมีชุดหลายชุดใหเปลี่ยนดวย แบบนี้มีอยูตามหนังสือ นิตยสารตางๆ ตองใชกรรไกรตัดตัวตุกตา
และชุดออกมาเลน ถาชอบสะสมก็มีขายตามทองตลาดเหมือนกัน ราคาก็ไมกี่ตังค ตุกตาที่มีขายหลากหลายแบบก็มี
ราคาแตกตางกันไป พวกราคาแพงๆแบบบารบี้นั้นบางทีผูใหญก็ซื้อเหมือนกัน ธุรกิจตุกตาคงเปนธุรกิจที่ยั่งยืนที่
นาสนใจธุรกิจหนึ่ง สิ่งไมมีชีวิตสิ่งนี้ใหความสุขทางใจกับคนไดเสมอมา
มีคําๆหนึ่งอยูวา ตุกตาหนารถ เปนคําเรียกคนที่นั่งมาในรถ คงจะเห็นวานั่งนิ่งๆสบายๆไมตองขับรถจึง
เรียกวาตุกตาหนารถ หรืออาจเพราะอยางอื่น ก็ไมรูวาที่มาของคําๆนี้มาดวยอยางใด แตดูเหมือนการเปนตุกตาหนา
รถจะถูกมองคลายๆตุกตาอยูเหมือนกัน ทํานองวาใหความสุข เปนเพื่อน คูบารมี ทํานองนั้น ตุกตาหนารถนี่หากมีก็
ดี ถาไมมีก็คงไมเปนไร ฉันเองก็ขับรถโดยไมตองมีใครเปนเพื่อน ตามหลักแลวนาจะมีสมาธิในการขับรถดีกวามี
ตุกตาหนารถซะอีก ฉันไมคอยแนใจวาตุกตาหนารถเปนคําชื่นชมหรือมีความหมายอื่นแอบแฝงรึเปลา เพราะเคยมี
รุนนองคนหนึ่งพูดกับฉันเมื่อเขาออกรถใหมวา เขายังไมมีตุกตาหนารถ ถาฉันนั่งรถเขาๆก็จะใหเปนตุกตาหนารถ
ฉันก็ไมไดพูดอะไร แตหลังจากนั้นไมนานก็ไดรูจากเพื่อนของเขาวา คนที่เขาใหเปนตุกตาหนารถนั้นตองเปน
ผูหญิงของเขาดวย ฉันฟงแลวก็รูสึกวาความหมายของคําวาตุกตาหนารถยังมีนอกเหนือจากที่เคยเขาใจอีก โชคดีที่
ไมไดตอบอะไรออกไป เพียงแตเคยอาศัยรถเขาครั้งหนึ่งก็เทานั้น ก็ภาวนาและหวังวาคงไมมีใครเขาใจฉันผิดที่ฉัน
นั่งมาในรถของเขา ตั้งแตนั้นมาฉันก็ระมัดระวังกับคําวาตุกตาหนารถพอสมควร
นอกจากตุกตาหนารถแลว ก็ยังมีตุกตานารักอีกหลายแบบที่ถูกนํามาวางโชวอยูในรถ มีทั้งแบบติดกระจก
หอยไปหอยมา แบบวางเรียงเปนชุดโชวอยูดานหลังรถ ที่เห็นบอยๆก็เปนตัวหนอนยาวๆหลากหลายสี ตุกตาคน
แคระทั้ง7 ลูกเสือกับแมเสือ รถบางคันวางตุกตาไวทั้งคัน แสดงวาตุกตาหนารถก็ไมใชที่สุดสําหรับคนขับรถนะ
สินะ ตุกตาเปนสิ่งที่เพียงแคอยูนิ่งๆเฉยๆ ไมตองทําอะไรก็มีประโยชนแลว นั่นคือใหความสุข ฉันคิดวาเปนความ
มหัศจรรยทีเดียว เพราะเทาที่รูนั้นกวาจะไดความสุขมาก็ไมใชงายๆ แตตุกตาเปนสิ่งที่ใหความสุขไดเพียงแคอยู
เฉยๆเทานั้นเอง ก็สามารถบันดาลสุขไดแลว ในความเปนตุกตาจึงเปยมไปดวยความสุขที่บรรจุอยูในตัว ฉันไดเห็น
ในพิธีการใหญๆก็จะนําเอาตุกตามาเปนสัญลักษณ อยางที่เรียกวามาสคอท หรือตัวนําโชค ที่เพิ่งผานตาไปไมนานก็
เปนตัวนําโชคในกีฬาโอลิมปกที่นครปกกิ่ง และแนนอนวาตองขายดีเปนที่ตองการของหลายคน เพราะเปนหนึ่งใน
ตุกตานําโชค ซึ่งปกติก็มีอยูมากมายหลากหลายตามความเชื่อที่แตกตางกันออกไป นอกจากตุกตานําโชคแลว ยังมี
ตุกตาขจัดสิ่งชั่วรายดวย เชน ตุกตาสิงหโตหนาโบสถที่มักวางไวหนาบานเพื่อปองกันสิ่งชั่วราย ฉันไดเห็นสิงหโต
หนาโบสถอยูในบริเวณสถานที่ๆเปนวัฒนธรรมจีนบอยๆ ตามหางรานที่เจาของเปนคนเชื้อสายจีนก็จะมีสิงหโต
ตั้งอยูประจําหนาราน เปนอีกทางหนึ่งที่ตุกตาถูกใชใหเปนประโยชน
มีการใชตุกตาเปนเครื่องมือประกอบพิธีกรรมบางอยาง ตามความเชื่อที่มีมาแตเกากอน เชื่อวาการทําตุกตา
ขึ้นมาเพื่อเปนตัวแทนคนๆหนึ่งแลวนําอาวุธมาทํารายตุกตาตัวนั้น เชน เอาเข็มแทง ใชเชือกรัดคอ ก็จะทําใหเกิด
ความเจ็บปวยขึ้นกับคนที่ตุกตานั้นเปนตัวแทน เปนพิธีทางไสยศาสตร เรื่องลึกลับนากลัวนี้มาแตเนิ่นนาน โดยใช
ตุกตาเปนสื่อเพื่อสงตอความโชครายไปสูผูที่ตองการกําจัด ไมวาจะเกิดผลอยางไร เพียงไร ตุกตาก็อยูในวิถีชีวิตใน
อีกรูปแบบหนึ่ง ซึ่งเปนไปในลักษณะที่ไมเปดเผย ปกปด แอบซอน ไมใหเห็น การใชตุกตาในที่ลับนอกจากจะเพื่อ
พิธีทางไสยศาสตรแลว ก็ไมคอยพบในเรื่องอื่น อาจมีใชทําเสนหตามความเชื่อแบบโบราณดวย โดยเอาตุกตาผูหญิง
ผูชายมาผูกติดกันไว แลวลงคาถาเพื่อใหรักใหหลง ซึ่งก็เปนเรื่องที่วนเวียนอยูในไสยศาสตรอยูดี ที่ใชอยางเปดเผย
ขึ้นมาหนอยก็อยางเชน การเอาตุกตาแมวไปวางไวที่หัวเตียงของคูบาวสาว จะทําใหคูรักเชื่อฟงเหมือนแมวนอน
หวด ตุกตาเขามาเกี่ยวของกับวิถีชีวิตของคนเราทั้งในดานที่มีความสุข และดานที่เปนทุกข แตความนากลัวไมไดอยู
ที่ตุกตา ทวาอยูที่ใจของคน เพราะตุกตาเปนเพียงสิ่งที่อยูนิ่งๆเทานั้น
สวนใหญตุกตาจะถูกใชเกี่ยวกับความสุข มากกวาเรื่องที่เปนทุกข เรียกไดวางานรื่นเริง ยินดี มงคล
ทั้งหลาย ถาใหของขวัญเปนตุกตาก็เขาไดแทบทุกงาน จําไดวาตอนเปนนองใหมสมัยเรียนอุดมศึกษา ฉันก็ไดรับ
ตุกตาเปนของขวัญตอนรับนองใหมตั้งหลายตัว ในงานรับปริญญาก็เห็นคนถือตุกตามาในงานหลายคน ไมวาจะโต
แลวอยางไรก็ตาม ก็ยังไดรับตุกตาเปนของขวัญอยูเรื่อยๆ ขนาดทํางานแลวเพื่อนก็ยังใหตุกตาเลย ฉันไดรับตุกตา
แรดสีน้ําตาลจากเพื่อนผูชายคนหนึ่งในโอกาสวันเกิดของฉัน ก็เก็บไวในรถ มีอยูวันหนึ่งเพื่อนรวมงานชวนฉันไป
เดินหาง ก็เอารถฉันไป เพื่อนรวมงานซึ่งเปนผูหญิงคนนั้นเห็นตุกตาแรดในรถก็บอกวาแปลกดี ฉันก็เลยบอกวา
เพื่อนผูชายคนหนึ่งใหมา เธอจึงทําตาโตถามวาทําไมเปนผูชายถึงไดใหตุกตาผูหญิงแบบนี้ เขาคิดอะไรกับฉัน ฉันก็
ตอบวาไมรูเหมือนกัน แตก็ไมไดคิดวาตุกตาแรดจะหมายถึงอะไร เปนแคตุกตาธรรมดา เธอก็บอกวาไมนาจะเปน
การกระทําที่ใหเกียรติกันเลย ฉันก็เลยบอกวาไมสนใจวาเพื่อนคนนั้นจะคิดอยางไร เพราะไมมีความสําคัญอะไรที่
จะแปลความหมายจากตุกตาเพียงตัวหนึ่งและไมรูสึกเดือดรอนอะไรดวย เธอก็แนะนําใหฉันเอาตุกตาไปคืนเสีย ฉัน
ถามเธอวารูไดอยางไรวาเขาคิดอะไร ถาเขาไมไดคิดอะไรแลวจะทํายังไง เธอจึงไมไดพูดอะไรตอ ตั้งแตไดรับตุกตา
ตัวนี้มาฉันก็ไมไดคิดและไมรูสึกอะไร พอเธอมาพูดใหคิดจึงไดรูวา นอกจากตุกตาจะเปนสิ่งของแลวยังเปนอาวุธ
ไดดวย แตก็อยูที่เราเองวาจะใหตุกตาเปนแคตุกตาหรืออาวุธทํารายจิตใจ
ตุกตานั้นยังเปนศิลปะดวย ตอนเด็กๆฉันชอบมองดูตุกตาที่ตั้งอยูในตูโชว เปนตุกตาหญิงสาวญี่ปุนสวมชุด
กิโมโน ยืนถือกระดาษยาวๆมีตัวอักษรอยูเต็มกระดาษ ขางๆกันก็เปนตุกตานางรําคูพระนางแบบไทยๆ ฉันเคยถาม
วาทําไมถึงมีแคตุกตาญี่ปุนกับตุกตานางรําไทย ก็ไดรูวามันแพง จึงคิดวาถาโตขึ้นจะซื้อตุกตาแบบนี้มาใสตูโชว
เยอะๆเลย พอโตขึ้นฉันก็ลืมซื้อ จริงๆแลวก็เลิกคิดที่จะซื้อก็เลยไมไดซื้อ แตก็ไดเห็นตุกตาที่เปนศิลปะอยูมากมายใน
หลายที่ ที่ดังๆก็เชน ตุกตาวิถีชีวิตของไทย มีหลากหลายอิริยาบถ แสดงถึงวัฒนธรรมไทยที่มีหลากหลาย ตุกตา
เด็กไทยละเลนแบบไทยๆก็มี ตุกตานางรําก็ยังมีอยู สวนใหญตุกตาศิลปวัฒนธรรมไทยจะสงออกนอก นาภูมิใจที่
ความเปนไทยไดรับการยอมรับในตางชาติ งานศิลปะที่เปนตุกตาที่นิยมอีกอยางหนึ่งคือตุกตาประดับที่เปนน้ําพุตาม
บานสวยๆ ราคาแพงๆ นิยมใชตุกตาศิลปะทําเปนมุมประดับของบาน บางบานมีหลายๆตัวตั้งเปนเสาเรียงกันตาม
ทางเดินใหบานดูหรูก็มี ตุกตาใชวาจะมีแตขนาดเล็กเสมอไป ตุกตาที่ทําดวยหินขนาดใหญก็ทําได ราคาก็จะสูงตาม
ไปดวย โดยเฉพาะถาเปนงานศิลปะดวยแลว ราคาก็จะยิ่งแพง ตุกตาศิลปะบงบอกถึงอารมณของผูสรางไดวามีสุข มี
ทุกขแคไหน ศิลปนจะถายทอดอารมณผานงานศิลปะ ตุกตาจึงดูมีอารมณ มีชีวิตชีวาเหมือนจริง ตอนเด็กๆฉันชอบ
ตุกตานักเตนระบําไขลานมาก คิดวาถาโตขึ้นจะซื้อมาเก็บไวเยอะๆ พอโตแลวก็ไมไดซื้ออีก คนเรานี่ชางสรางสรร
งานศิลปะไดมากมายเหลือเกิน คุณคาของงานศิลปะนั้นมีคาไมรูจบตราบเทาที่งานนั้นยังไมสูญสลายไป ตุกตา
ศิลปะจึงเหมาะที่จะเปนของขวัญพิเศษทีเดียว
ประโยชนของตุกตาก็อยูที่คนดู ถาคนไมสนใจตุกตาเสียแลว ตอใหมีตุกตามากมายสักกี่ตัวก็เหมือนไมมี
อะไร เมื่อฉันโตขึ้นเปนผูใหญ ไดทํางาน ฉันก็ไมมีเวลาใหกับสิ่งอื่นนอกจากงานนัก หลายครั้งที่ตุกตาหมีที่มีอยู
กลายเปนสิ่งไมมีตัวตน เพราะฉันมัวแตสนใจงาน และคิดวางานเปนสิ่งที่สําคัญที่สุดในชีวิต ทํางานจนเครียด
สุขภาพแย ก็ยังเขาใจวาเปนเรื่องดี เพราะฉันมีเปาหมายในชีวิตที่จะมีบานเปนของตัวเอง บางครั้งที่หงุดหงิดจากงาน
ฉันก็เห็นตุกตาหมีขวางหูขวางตาไปดวย อารมณคนเรานี่นากลัวจริงๆ ทําใหมองเห็นสิ่งที่อยูเฉยๆนิ่งๆ เปนสิ่งที่นา
เบื่อไปได ฉันปลอยใหตุกตาหมีอยูอยางไมมีตัวตนตั้งนานเพราะงานเปนเหตุ พอมีเวลามาดูจึงเห็นฝุนเกาะอยู
หนาแนน เมื่อหวลคิดถึงชวงเวลาที่ฉันสนใจแตงานแลวถามวานั่นคือความสุขหรือเปลา ฉันก็ตอบตัวเองวาไมใช
เวลาที่ฉันอยูกับความวุนวายยุงยากนั่นนะหรือคือความสุข ฉันไมเขาใจวาทําไมตองทําเชนนั้น พอหันมามองตุกตาที่
อยูนิ่งๆ ฉันก็รูสึกแวบหนึ่งขึ้นมาวา ความสุขมาจากความนิ่งมากกวาที่จะมาจากความวุนวาย แลวฉันก็คิดวาจะทํา
ตัวใหนิ่งเหมือนตุกตา จากจุดนี้ฉันก็สนใจการนั่งสมาธิ รูสึกวาดี ใจเบาสบาย จากนั้นก็คิดวาอยากจะทําตัวใหมี
ความนิ่งและพรอมที่จะมีความสุขออกมาไดเหมือนตุกตา แตดวยความจําเปนที่จะตองเจอกับปญหาอยูเรื่อยๆ มันจึง
มีแตความสุขไมได ก็สุขบาง ทุกขบาง สลับกันไป ฉันจึงเปนฉันที่เต็มไปดวยความรูสึกนึกคิดอยูตลอดเวลา
ตุกตาของเลนอมตะอยางหนึ่งที่ฉันจําไดเสมอนั่นคือ ตุกตาไขลาน พอไขลานแลวตุกตาก็จะเหมือนมีชีวิต
อยูไดสักพักหนึ่ง พอลานหมดตุกตาก็จะหยุดมีชีวิต ตอนเด็กๆเห็นแลวชอบใจ แตพอมองในมุมที่เปนผูใหญแลวก็
รูสึกลึกซึ้งมากกวานั้น ชีวิตคนเราก็มีเวลาสิ้นสุดเหมือนตุกตาไขลาน ชวงที่ลานยังไมหมดก็ตองเหนื่อยตอไป แต
ดีกวากันหนอยก็ตรงที่ คนเรานั้นมีอะไรทําไดหลายอยางไมซ้ํา แตตุกตาทําอยูอยางเดียว ฉันคิดวาชวงเวลาของลาน
ที่ยังหมุนอยู ก็อยากจะทําอะไรที่มีแตความสุข จึงรอบคอบกอนจะทําอะไรเสมอ โลกทุกวันนี้เปลี่ยนแปลงไปเร็ว
บางอยางตามไมทัน มีสิ่งใหมๆเกิดขึ้นมากมาย การเรียนรูจึงมีอยูตลอดเวลา ในชวงเวลาไขลานชีวิตจึงมีความ
ตื่นเตนเกิดขึ้นเปนระยะๆ ดวยความเปนคนจึงตองเตนกันไป คงจะนิ่งอยางตุกตาไดยาก แตฉันก็จะพยายามมีความ
นิ่งใหมากที่สุด สิ่งที่ฉันทําเปนประจําคือนั่งสมาธิ เพื่อใหความสงบมีโอกาสเกิดขึ้นในชีวิต เวลาที่อยูกับตัวเองไมมี
สิ่งอื่นแลว ก็ไดพบกับความยากเกิดขึ้น นั่นคือการควบคุมตัวเอง การใหตัวเองอยูในอารมณเดียวนั้นยากอยางยิ่ง
เพราะไมใชตุกตาที่มีอารมณเดียวตลอด แมจะนั่งสมาธิอยูในหองคนเดียวแลวก็ตาม เมื่อไดอยูในสมาธินานๆจึงเปน
ความภูมิใจอยางหนึ่งในแตละครั้งที่ไดนั่ง ซึ่งเวลาที่นั่งสมาธินั้นก็ไมเทากันในแตละครั้งสุดแลวแตวาสนาและความ
เขมแข็งในจิตใจ ที่มีมากบาง นอยบาง ฉันตองทองอยูเสมอวาถาอยากมีความสุขมากกวาความทุกขก็ตองมีอารมณ
เดียวใหไดมากที่สุด ก็เปนความคิดที่ไดมาจากตุกตานั่นแหละ อาจจะดูตลกแตก็มีสาระ และไดลองปฏิบัติแลวจึงรู
วาถานิ่งไดก็สุขไดนาน การที่ฉันพยายามทําตัวเองใหมีความสุขก็เพราะเมื่อมันมีแลวก็จางหายไป ไมไดอยูคงทน
ถาวร
ตุกตายังไมหมดลานก็ขยับอยางสม่ําเสมอ แตคนนั้นมีกาวแตละกาวในชีวิตที่มีอุปสรรคนอยใหญ มากมาย
ทําใหกาวยาวบาง สั้นบาง สะดุดบาง บางครั้งก็ลมลง หาความพอเหมาะพอดีไดยากเพราะมันเปนชีวิตชีวา ชีวิตคนมี
ความเสื่อมโทรมที่เกิดกับรางกายไปตามกาลเวลา สังขารที่รวงโรยบงบอกระยะเวลาที่ชีวิตดําเนินมาไดชัดเจน
ปจจุบันมีวิธีทําใหรางกายยังดูออนเยาวมากขึ้น ไมวาจะดวยวิธีทางการแพทย หรือการดูแลตัวเอง ก็ไดรับความ
สนใจอยางมาก ฉันอยากจะใหมีวิธีทําใหไมแกไดตลอดไปเหมือนอยางตุกตา แตเทาที่รูนั้นยังไมมีวิธีไหนที่ทําอยาง
นั้นได ก็ไดแตมองตุกตาที่เปนอยางไรก็เปนอยางนั้นไมมีความเปลี่ยนแปลง ถาวันใดคนเกงมากขึ้นกวานี้ก็ไมแน
เหมือนกันวาคนเราอาจพิชิตความแกไดบาง ฉันคงหวังแตเพียงวาวิทยาการจะกาวหนาขึ้นไปเรื่อยๆจนไปถึงจุดนั้น
ได เปนตุกตาก็มีดีอยางที่คนยังอยากมีเหมือนกัน
ตุกตาแบบใหมๆมีออกมาเรื่อยๆหลายรูปแบบ วัสดุที่นํามาใชทําตุกตาก็มีการใสใจมากขึ้นเพื่อใหมีความ
ปลอดภัยตอสุขภาพของผูใช ตุกตาที่ไดรับความนิยมอยางมากก็ไมพนไปจากตุกตารูปสัตวตางๆ คงจะดีกวานี้ถา
คนเรารักสัตวที่อยูรวมโลกเหมือนอยางที่รักตุกตา เพราะในขณะที่เราทําตุกตาสัตวตางๆขึ้นมาแลวชื่นชอบมันนั้น
อีกดานหนึ่งเราก็ยังทําราย ทําลาย ชีวิตสัตวที่มีอยูบนโลกเดียวกันนี้ จะมีประโยชนอะไรที่มีตุกตาสัตวตางๆ แตมี
สัตวบางชนิดกําลังจะสูญพันธุ ตุกตานั้นเปนตัวแทนที่ไมใชตัวจริง แตก็ยังเปนของเลนยอดนิยมตั้งแตเกิด
เงินเปนสิ่งที่ใครๆเสาะหาตั้งแตเกิด
คนเปนสัตวเลี้ยงลูกดวยนม บนโลกนี้มีสัตวเลี้ยงลูกดวยนมอยูหลายชนิด เมื่อเกิดมาแลวก็ตองไดรับการ
เลี้ยงดูจากแม โดยอาศัยน้ํานมเปนอาหารเพื่อใหมีชีวิตรอดตอไป นมนั้นเปนทรัพยากรที่มีอยูในธรรมชาติ สิ่งมีชีวิต
ที่เลี้ยงลูกดวยนมตางมีน้ํานมเองโดยธรรมชาติ เพื่อตออายุใหแกชีวิตใหมที่เกิดขึ้นใหอยูตอไป คนจะเลี้ยงลูกดวยทั้ง
นมที่มีอยูเองและนมที่หามาจากที่อื่น ซึ่งตองซื้อมา เงินจึงเขามาเกี่ยวของกับเราตั้งแตเกิด เราตางจากสัตวเลี้ยงลูก
ดวยนมอื่นๆในเรื่องนมตรงที่ เราอาจตองใชเงินเพื่อแลกกับนมดวยความจําเปนเพื่อความอยูรอดถาไมใชนมจากแม
ของเรา แมสัญชาตญาณของเราจะไขวควาหานมเมื่อแรกเกิดไมตางจากสิ่งมีชีวิตที่เลี้ยงลูกดวยนมอื่นๆ แตจะไดมา
ฟรีๆก็ตองเปนนมจากแมตัวเองเทานั้น ถาไมใชก็ตองซื้อ เราจึงมีอิทธิพลตอพอแมใหเสาะหาเงินแทนเรา อาจจะ
ไมใชแคเพื่อซื้อนม แตเพื่ออยางอื่นอีกหลายอยาง ซึ่งสัตวอื่นไมตองทําเชนนี้เพราะไมไดใชเงิน จะวาไปแลวถาพอ
แมไมจายเงินแทนเราตั้งแตเกิด อาทิ คาใชจายในโรงพยาบาลตอนคลอด เราก็คงเปนหนี้ตั้งแตเกิดไปจนกวาจะหา
เงินเองได ถามีกฎ กติกา กิน อยู ฟรี จนกวาจะโตพอที่จะหาเงินไดเองก็คงจะดี แบบเมื่อเริ่มใชเงินตอนทํางานแลวจึง
ใหคิดเงินในตอนนั้น แตไมคิดยอนหลังไปตั้งแตเกิด เพราะสัตวโลกที่อยูบนโลกเดียวกันนี้ก็ยังอยูไดโดยไมตองใช
เงิน ก็เพราะเราไปกําหนดการอนุญาตใหใชทรัพยากรที่มีอยูบนโลกทั้งที่มีในธรรมชาติ และสรางขึ้นมา ดวยการ
แลกกับเงิน เราก็เลยไมไดอยูแบบสบายๆเหมือนสัตวโลกอื่นๆ แตจะตองอาศัยเงินตั้งแตเกิด
เมื่อตอนที่ฉันเรียนอนุบาล ครูสอนใหฉันรูจักเก็บออมเงินไวในออมสิน ฉันก็ไมคิดวาเปนเรื่องยากเย็น
อะไร แคเอาเงินใสไวในออมสินใหเต็มก็เทานั้น เปนความรูสึกสนุกที่จะทําใหออมสินเต็ม และไมไดคิดวาถาเต็ม
แลวเปนอยางไร ไมไดคิดไปไกลกวานี้ เพราะไมไดใชเงินดวยตัวเอง จึงเห็นเงินเปนแคของสะสมที่คิดวาจะเก็บไว
ใหมากๆเทานั้น เมื่อโตขึ้นมาหนอยก็ไดรูวาเมื่อเก็บเงินไดเต็มออมสินแลวจะถูกนําไปฝากไวที่ธนาคารเปนเงิน
สะสมของฉันเอง ฉันเพิ่งไดเห็นสมุดบัญชีเปนครั้งแรกก็ลุนใหตัวเลขในบัญชีเพิ่มขึ้นเร็วๆ แตก็ยังไมเคยคิดวาจะใช
เงินนั้น เพราะไมรูจะใชทําอะไร ตอนเปนเด็กไมเคยรูวาจะเอาเงินไปใชอะไรบาง ไมไดรับรูเรื่องการใชจายที่ผูใหญ
รับผิดชอบ สําหรับฉันนั้นทุกอยางที่ไดมาก็ไมไดหามาเอง ดังนั้นเงินจึงไมไดทําใหรูสึกวาเปนสิ่งจําเปนสักเทาไหร
ฉันไปตลาดกับพอแมทุกวัน ในตอนเย็นจะเห็นขอทานอยูตามตลาด ฉันไดใชเงินก็คือการใหเงินแกขอทานนี่แหละ
ถาไมใชใหเงินกับขอทานฉันก็ไมมีคาใชจายสักเทาไหร ขอทานดีใจเมื่อไดเงิน สวนฉันก็ชอบที่เห็นเขาชอบเชนนั้น
ฉันเองก็ดีใจเวลาที่มีใครใหเงินเหมือนกัน และรูวาเงินเปนสิ่งที่ใครๆก็ชอบโดยอัตโนมัติตั้งแตเด็ก จึงชอบเก็บเงิน
แตไมรูจักใช
พอไดไปที่โนนที่นี่กับพอแมบอยๆก็รูไปเองวา ทุกอยางที่ไดมานั้นตองแลกกับเงิน ฉันจึงรูจักใชเงิน และ
คิดวาตองมีเงินเยอะๆแลวละ การเสาะหาเงินเมื่อตอนที่ยังเด็กก็ทําไดแคหยอดออมสินใหไดมากที่สุดเทานั้น รูสึกวา
ไดเงินเพิ่มชาไมทันใจ อยากหาเงินใหไดเยอะกวานี้ทั้งๆที่ไมไดมีรายจายเปนของตัวเอง เงินเปนเปาหมายหนึ่งที่ฉัน
เสาะหาแมยังเด็กและยังไมไดทํางาน ความคิดนี้มันเกิดขึ้นโดยที่คงจะซึมซับจากสังคมตั้งแตไดเห็นและรูจักเงิน รูวา
มันใชทําอะไร แคนี้มันก็ทําใหรูสึกวาเปนสิ่งที่ตองการละเพราะมันใหสิ่งที่ตองการได ฉันชื่นชมเวลาไดเห็นคนที่
หาเงินเกงๆ และอยากทําไดอยางนั้น นั่นเปนประกายในความคิดวาตองเปนอะไรเมื่อโตขึ้นจึงจะมีเงินเยอะ แตฉันก็
เปลี่ยนความคิดอยากจะเปนในหลายๆอยางไปเรื่อยๆ เอาแนนอนไมได สับสนอยูวาจะเปนอะไรเพื่ออะไรกันแน ถา
ชอบทําอยางหนึ่งแลวไดเงินไมเยอะจะเลือกเปนอยางนั้นดีหรือไม ฉันคิดไมออกจนโตขึ้นและทํางานแลวก็ยังบอก
ไมไดวาเปนอะไรจึงจะมีเงินเยอะ เมื่อทํางานหาเงินเองก็รูสึกวามีเงินเทาไหรก็ยังไมเยอะ เพราะเงินที่ตองการมีมาก
ขึ้น และรูสึกวาหนาที่หนึ่งในชีวิตก็คือหาเงิน นานๆจะมีอะไรที่ฟรีเขามาใหเห็นบาง แบบวาไดมาแลวดีใจยิ่งกวาหา
เงินได ของฟรีไมมีในโลกเปนคําพูดเตือนสติที่เคยไดยินมา ฉันก็ไมแนใจวาเปนจริงอยางนั้นหรือ ถาเปนเชนนั้น
ขอทานก็คงไมมีในโลกนะสิ อาจเปนเพราะเงินเปนตัวแปรมากเกินไป ทําใหอะไรๆก็เหมือนจะฟรีไมได เคยไดยิน
คําวางานคือเงิน เงินคืองานบันดาลสุข ถาไมมีงานก็จะไมมีเงิน ชีวิตคนเรามีแคนี้เองหรือ จะหาเงินใหไดก็ตองหา
งานใหไดกอน กวาจะไดเงินมาไมใชเรื่องงายๆเลย กิจกรรมที่เราทําเมื่อเปนผูใหญแลวคือประกอบอาชีพ ทําเงิน
เปนแบบฉบับชีวิตที่แตกตางจากเพื่อนรวมโลกอื่นๆ
อะไรบางที่ฟรี หรือไมตองใชเงิน จริงๆแลวชีวิตเกิดขึ้นมาไดโดยไมตองใชเงิน กอนจะเริ่มเกี่ยวของกับเงิน
นับแตตอนคลอดเปนตนไป แลวชีวิตนั้นเกิดมาเพื่อใชเงินไปทําไมกัน นอกจากการถือกําเนิดขึ้นแลว การเปนคน
ตองผูกขาดอยูกับเงินดวยหรือ แมฉันจะคิดถามในใจตัวเองอยูแตมือก็ยังหาเงินเปนระวิง หรือเปนหนาที่ตั้งแตเกิด
คนเราเกิดมาแลวมีหนาที่เสาะหาเงินตอไปใชไหม ฉันนะเริ่มเสาะหามานานแลวกอนที่จะคิดสงสัยเสียอีก มีอยูอยาง
หนึ่งที่คนชอบมากพอๆกับเงิน นั่นคือของฟรี แลวทําไมไมทําใหมีของฟรีใหเพียงพอไปซะเลยนะ ก็เงินมันหายาก
นักนี่ ชีวิตตองดําเนินตอไปพรอมๆกับเงินเพราะไมมีทางเลือก ก็เกิดเปนคนจึงตองมีเงิน ตองหาเงิน ถาเลือกไดก็คง
จะเลือกเกิดเปนคนอยูดีนั่นแหละ ไมใชเพราะทําสิ่งที่ยุงยากกวาสัตวอื่นได แตเพราะเลือกที่จะไมยุงยากก็ไดเชนกัน
จึงยังมีการใหอยูในสังคม คําวาใหก็คือไมตองแลกกับเงิน หรือฟรี เปนสิ่งที่ทําไดถาจะทํา
ในขณะที่เงินเปนสิ่งที่ทุกคนตองมีไวใชนั้น เงินก็มีหลายสกุล ฉันเก็บเงินตางสกุลกันเอาไวบาง เผื่อคาเงินที่
ขึ้นๆลงๆจะทําใหฉันพอจะมีเงินเพิ่มขึ้นตอนเอาไปแลกเวลาคาเงินมันขึ้น เงินเหมือนกันแตมีคาตางกัน เปนความ
ซับซอนที่คนสรางขึ้นเพื่อใหชีวิตมันรําเค็ญขึ้นไปอีก ผลกระทบของคาเงินที่ขึ้นๆลงๆก็ไมวุนวายเทาไหรในคน
ระดับลาง ฉันวาเงินสกุลไหนก็ไมไดมีคุณสมบัติแตกตางกัน มันทําใหชีวิตลําบากลําบน บางครั้งตองเสี่ยงภัย
อันตรายรายแรง เพื่อหาเงิน เหน็ดเหนื่อย เมื่อยลา ถึงกับทอแทในชีวิตก็มี ไมวาจะเพื่อเงินสกุลไหนก็ตองมีชีวิตที่
ทรหดเหมือนกัน ฉันคงหวังหาเงินเพิ่มจากการแลกเปลี่ยนเงินตราไดไมมากนัก จะมีเงินที่คงคาไดถาวรหรือ มันก็
ขึ้นๆลงๆใหสนุกกับการลุนอยูเรื่อยไป
สมัยที่หาเงินเองใหมๆ ฉันทํางานรับเงินเดือนไมมากนัก พอนานๆไดเจอเพื่อนสมัยเปนเด็ก ก็ถามไถกันวา
ทํางานอะไร เพื่อนฉันหลายคนทําธุรกิจสวนตัว มีกิจการเจริญรุงเรือง ไมตองบอกก็รูวาหาเงินไดเยอะอยูแลว ฉัน
เลยไมกลาไปทานขาวกับเพื่อนเพราะตัวเองมีเงินนอย กลัววาเพื่อนจะชวนกินของแพง ชวนทําอะไรที่ตองใชเงิน
เยอะ ฉันปฏิเสธนัดเพื่อนวาไมวาง ติดธุระทุกที แลวก็มานั่งคิดวาอยากจะเปลี่ยนอาชีพเพื่อหาเงินใหไดมากกวานี้
พยายามมองหางานพิเศษแตก็ไมไดทําสักที เงินเดือนที่ฉันไดรับนั้นแทบไมมีเหลือใหเก็บ ฉันจึงอยากทําธุรกิจบาง
ตอนแรกก็คิดจะเปดรานกาแฟของตัวเอง เพราะชอบอะไรที่ประสบผลสําเร็จเร็วๆ แตติดอยูที่ไมมีทุน หลังจากคิด
อยูนานในที่สุดก็ไมไดเปดรานกาแฟ หันมามุงมั่นเอาดีในงานที่ทําอยูเพื่อใหไดเงินเดือนเพิ่มขึ้นแตเงินเดือนก็ไมได
เพิ่มขึ้นมากนัก ทําใหกําลังใจในการทํางานเริ่มลดนอยลง แลวคิดหางานพิเศษใหมอีกครั้ง ฉันเปดดูหนังสือพิมพ
และเห็นประกาศรับสมัครครูสอนเตนรําก็สนใจ จึงชวนเพื่อนไปติดตอสมัคร เพื่อนฉันไมคอยเห็นดวยที่จะไปเปน
ครูสอนเตนรํา เธอบอกวาเปลืองตัว แตฉันไมคิดวาจะเสียหายอะไร พอไปถึงที่หมายก็ไดรูวาตองสมัครเรียนเตนรํา
ที่นั่นกอน ถาผานแลวจึงจะไดเปนครู ฉันจึงลังเลและขอกลับไปคิดดูกอน ในที่สุดก็เลิกลมความคิดที่ตั้งใจในตอน
แรก ฉันคิดวายังมีอีกหลายอาชีพที่หาเงินได คอยๆหาไปก็ยังได ระหวางที่มองหารายไดพิเศษฉันก็หวังวางานที่ทํา
อยูจะมีเงินเดือนเพิ่มขึ้นๆไปดวย การทํางานเพื่อเงินไมไดมีความสุขเลย
ในชวงเวลาที่เครียดอยูกับการหาเงิน ฉันก็ไดเห็นปรากฏการณประวัติศาสตรที่ตอจากนั้น ไดมีการใหแบบ
ฟรีเกิดขึ้น มันไมคอยเปนเรื่องที่ดีเลย มีสึนามิเกิดขึ้นและสรางความเสียหายอยางมหาศาล หลังจากนั้นก็มีการ
บริจาคมาจากทั่วทุกสารทิศ มีการใหเกิดขึ้น นั่นไง จริงๆแลวถาจะใหก็ใหได ฉันคิดไปคิดมาก็สงสัยวาทําไมตองหา
เงินอยางเอาเปนเอาตายเหมือนเปนหนี้นักหนา ตะบี้ตะบันไปสูเปาหมายความสําเร็จทางการเงินจนคิดอะไรก็เปน
เงินไปหมด สิ่งที่เปนคําตอบก็คือเพราะตองใชเงิน เคยมีบางเดือนที่เงินเดือนหมดเกลี้ยงพอดิบพอดีในวันเงินเดือน
ออก ทําใหใจเตนตุมๆตอมๆ ถาตองใชเงินฉุกเฉินก็น็อคเลย อารมณตอนที่เงินไมมีเหลือนั้น บอกไมถูก จะวากลัวก็
ไมเชิง มันเปนความหวั่นไหวในสถานะของตัวเอง รูเพียงวาเงินไมมีก็ทําอะไรไมได กินขาวไมได ไปไหนไมได รอ
เวลาเงินเดือนออก คิดนอยใจในความสามารถหาเงินของตัวเองที่หาไดเพียงนอยนิด ทั้งที่สงสัยอยูตลอดวาเงินเปน
สิ่งจําเปนจริงหรือ
หนทางหนึ่งที่หลายคนใชในการหาเงิน ก็คือ กูยืม แตวาเปนภาระที่ตองใชดอกเบี้ยตามมา ฉันคอนขางกลัว
ที่จะกูยืมมาก กลัวการเปนหนี้ เคยเห็นขาวการติดตามทวงหนี้ดวยวิธีการตางๆที่นากลัวแลวก็ไมคิดจะกูยืมเลย
ในทางกลับกันฉันก็คิดจะออกเงินกูแลวเก็บดอกเบี้ย เพื่อเปนการหารายไดเพิ่ม ฉันคิดอยูนาน และไดไปปรึกษากับ
หลายคนเพื่อขอคําแนะนํา ทุกคนตางมีความเห็นวาฉันเรียบรอยเกินไป ตามทวงหนี้ไมไดแนๆ มีโอกาสถูกเชิดเงิน
ไดมาก ฉันก็รีบเชื่อเลยเพราะไมอยากเสี่ยง จากนั้นก็เปลี่ยนมาคิดใหมไปในแนวการลงทุน ฉันคิดอยากจะลงทุนใน
ตลาดหุนบาง แตขาดความรูเกี่ยวกับเรื่องนี้จึงอดเปนนักลงทุน รูสึกวาเวลาคิดจะทําอะไรฉันก็อยากทําสิ่งนั้นมากๆ
แตพอติดขัดบางอยางฉันก็เลิกลมความตั้งใจไดงายๆ อาจเปนเพราะอยางนี้ก็เลยหาเงินไมไดสักที จากการทํางานหา
เงินดวยตัวเอง ฉันคิดวาทํางานอยางเดียวคงไมพอ ถาอยากไดเงินเยอะๆคงตองทํางานหลายอยาง
แนวทางหนึ่งที่จะชวยผอนหนักใหเปนเบาเรื่องหาเงิน ก็นาจะเปนการลดการใชเงิน พยายามใชเงินใหนอย
ที่สุด ฉันลองลดการใชเงินดวยการทําอาหารกินเองและหอขาวไปทํางาน แตรายจายสวนอื่นก็ยังมีอยู คาน้ํา คาไฟ
คาโทรศัพท คาน้ํามัน คาใชจายสังคม ปรากฏวาการควบคุมคาอาหารของฉันนั้นไมสงผลใหคาใชจายโดยรวมลดลง
สักเทาไหรเลย จะวาไปแลวคาครองชีพนั่นแหละที่เปนปญหา ถากินฟรี อยูฟรีก็ไมกระอักเลือดอยางนี้ เพราะ
เครงเครียดกับการหาเงินอยางหนัก ฉันจึงตองผอนคลายความเครียดดวยการไปดูหนังบอยๆ ชวงเวลา2-3ชั่วโมงที่
อยูในโรงหนังเปนชวงเวลาที่ไมปวดหัว ผอนคลาย สบายๆ เปนเวลาตั้งสติเพื่อรับมือกับความเครียดใหม ฉันชอบดู
หนังฝรั่งแทบทุกแนว หนังที่เขาใหมแทบทุกเรื่องฉันจะดูในรอบแรกประจํา เคยคิดวาจะลดคาใชจายในสวนนี้ลง
เหมือนกัน แตก็คิดวามันเปนการรักษาสุขภาพและจําเปนสําหรับฉัน เพราะฉันปวดหัวบอยและจะดูหนังเพื่อใหหาย
ปวดหัว ฉันใชวิธีนี้แลวมันไดผล ทําใหหายปวดหัวได และไมอยากกินยาแกปวดเพราะวาปวดหัวบอยมาก ถากินยา
ก็ตองกินเปนประจํา กลัวจะมีผลตอตับ จึงเลือกดูหนังแทน แมวาจะแพงกวาคายาแกปวดอยูมาก ความจําเปนในการ
ใชเงินสวนนี้จึงตัดลดลงไมได ยังมีคาใชจายที่พอจะตัดลดลงไดอยูอยางคือคาโทรศัพท ฉันเปลี่ยนซิมโทรศัพทมือ
ถือแบบจายรายเดือนมาเปนแบบเติมเงิน และลดการใชโทรศัพทลง แรกๆก็ไมสะดวกที่ตองคอยเติมเงิน พอลืมเติมก็
โดนตัด เคยคิดจะเลิกใชมือถือ แตเห็นความจําเปนเมื่อเดินทางตัวคนเดียว หากเกิดเหตุฉุกเฉินก็ตองใชโทรศัพทจึง
ยังตองมีโทรศัพทเอาไว หลังจากปรับการใชโทรศัพทก็สามารถลดคาใชจายลงไดบาง ฉันประสบความสําเร็จใน
การลดการใชเงินมากกวาการหาเงินเพิ่ม และพยายามทําตัวดั่งนกนอยทํารังแตพอตัว ใชเงินแตพอใชได
เมื่อหาเงินแลวไดเงินมาก็มีความสุข เวลาไมมีเงินก็เปนทุกข เงินใหทั้งสุข และทุกข บางครั้งมีเงินก็เปน
ทุกข มีแลวเปนภัย เงินก็ไมใชสิ่งที่นําความสุขมาใหเสมอ เงินซื้อชีวิตไมได แมจะซื้อสิ่งที่จําเปนสําหรับการ
ดํารงชีวิตไดก็ตาม เงินอาจจะเปนสิ่งที่ใครๆเสาะหาตั้งแตเกิด แตเงินก็ไมใชที่พึ่งสุดทายของชีวิต ดังนั้นฉันจึงปลอย
ใหเปนไปตามที่เปน เพราะคิดวาตนนาจะเปนที่พึ่งแหงตนมากกวาใหเงินเปนที่พึ่ง ดวยเกิดมาก็ไมไดมีเงินติดตัวมา
เชนกัน คงไมจําเปนที่จะตองมีเงินติดตัวสักเทาไหรนักหรอก เอาแคพออยูรอดก็พอแลว ทางแหงแสงสวางเริ่มสอง
ใหเห็น เมื่อฉันไมไดใหความสําคัญกับเงินอยางเดิม ฉันมองเห็นวาแมรางกายอาจตองพึ่งพาเงินเพื่อซื้อปจจัยดํารง
ชีพ แตจิตใจของเรานั้น เงินไมไดสัมผัสกับใจเลย มันไมไดมีประโยชนในการหลอเลี้ยงจิตใจเหมือนอยางที่รางกาย
ใชประโยชนจากเงินเลย ชีวิตนี้ใจเปนนายกายเปนบาว ดังนั้น เงินก็เปนแคสิ่งเล็กนอย สิ่งที่อยูเหนือเงินก็คือจิตใจ ที่
เราตองดูแลไปพรอมๆกับรางกายเพราะมันเปนพลังในการมีชีวิต ไมวาเราจะเสาะหาเงินไดมากแคไหน มันก็หลอ
เลี้ยงไดเฉพาะรางกาย แตจิตใจนั้นตองใชธรรมชาติจึงจะสัมผัสถึงใจได การมีชีวิตอยางมีความสุขจึงไมไดสําคัญที่
เงินเสมอไป
เงินเปนของนอกกายไมใชสวนหนึ่งของรางกาย เมื่อหามาแลวก็ตองเก็บไวในที่ๆปลอดภัย สิ่งที่ทํากันมา
ตั้งแตฉันยังเปนเด็กเมื่อมีเงินก็คือ ฝากเงินกับธนาคาร ตอนนี้มีกฎหมายเกี่ยวกับการรับประกันเงินฝาก ซึ่งธนาคาร
จะรับผิดชอบเงินฝากในวงเงินไมเกิน 1 ลานบาทเทานั้น ฉันไมไดเดือดรอนอะไร แตสงสัยวาทําไมจึงสงเสริมใหมี
การใชเงินมากกวาการเก็บเงินเสียแลว ก็ตั้งแตเกิดมาก็ถูกปลูกฝงใหเก็บเงินมาตลอด หรือโลกเปลี่ยนไปแบบหนา
มือเปนหลังมือแลว การฝากเงินเปนเรื่องที่ควรทํานอยกวาการใชเงินซะแลว เมื่อไหรโลกจะเปลี่ยนไปจนไมตองใช
เงิน ไมตองเสาะหาเงินอีก อยากใหเปนไปไดจริงๆเลย เงินคงไมใชยุคสุดทายของคน เมื่อมียุคกอนใชเงิน ยุคของ
เงิน ก็คงจะมียุคหลังยุคที่ใชเงิน
ยังมีคนกลุมนอยที่อยูโดยไมตองใชเงินอยูเหมือนกัน เชนชาวปา ชาวเขา พวกเขาอาจไมไดเสาะหาเงิน
ตั้งแตเกิด แตเขาก็คงไมปฏิเสธเงิน การติดตอสื่อสารกับสังคมจะทําใหเงินกลายเปนสิ่งจําเปนสําหรับพวกเขาตอไป
ขณะเดียวกันก็มีการนําวิถีชีวิตที่พึ่งพาตัวเองอยางพวกเขามาใชเชนกัน ฉันไดเห็นการประชาสัมพันธใหมีการ
เปนอยูแบบธรรมชาติ มีการปลูกพืชผักสวนครัว เลี้ยงสัตว ไวกินเอง ฉันคิดวาถาทําไดก็นาจะดี หากจะไมตองซื้อ
อาหารและมีกินโดยไมตองซื้อ แตจะใหดีกวานั้นก็ตองใชชีวิตแบบนั้นดวยเลย ถายังมีวิถีชีวิตแบบสังคมเมืองตาม
โลกที่เปลี่ยนไป ก็ตองใชเงินอยูดี ฉันไมรูวาถามียุคหลังจากยุคของเงินจริงๆแลวจะเปนอยางไร จะคลายหรือตาง
จากวิถีชีวิตแบบนี้ จะยังคงมีสุขบาง ทุกขบางหรือเปลา นับตั้งแตยุคที่มีการใชเงิน การเสาะหาเงินก็เปนไปอยางตอง
พึ่งพาตัวเอง จะหวังใหมีการแจกจายเงินนะคงตองเปนฝนนั่นแหละ ดังนั้นจึงมีภาพของการแกงแยงเพื่อชวงชิงกัน
ทุกรูปแบบ เพื่อใหไดเงิน บางครั้งถึงกับฆาฟนใหตายก็ทําไดลง จะอยูเฉยๆแลวไดเงินนั้นยาก
เมื่อยุคที่ตองใชเงินเปนมายาวนาน เงินก็คงไมใชสิ่งที่ธรรมดา เพราะเปนที่ยอมรับอยางไมเสื่อมคลาย สิ่งที่
เปลี่ยนไปก็คงจะเปนวิธีการหาเงิน ที่ปรับเปลี่ยนตามการเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นในโลก แตก็ไมหยุดการหาเงิน
จนกวาชีวิตจะลาลับ ฉันเริ่มหาเงินเมื่อเรียนจบแลว อาจจะไมเร็วเทาไหร บางคนหาเงินเองตั้งแตเด็ก สมัยนี้บางคน
เกิดมาก็หาเงินใหพอแมและตัวเองไดแลว แตไมไดโชคดีเชนนี้ในหลายคนนัก สวนใหญตองเปนคนดังตั้งแตเกิดจึง
จะหาเงินมาไดงายๆอยางนี้ ถาไมไดเปนเชนนั้นก็ตองไขวควาหาเงิน ดวยลําแขง แรงกาย เหน็ดเหนื่อยสายตัวแทบ
ขาดนั่นแหละ ถาไมโชคดีถูกรางวัลล็อตเตอรี สลากออมสิน ก็ตองรูจักกินนอย ใชนอยเขาไว เพราะเงินหายาก
เรื่องของเงินเปนเรื่องที่กอใหเกิดทั้งความสุข และความทุกขเสมอมา เปนสิ่งที่ไมเขาใครออกใคร เปน
ขอบเขตของการอยูในสังคม เปนตัวแปรหนึ่งในการมีชีวิตรอดอยูตอไป จึงจําเปนและจําใจตองเสาะหาตั้งแตเกิด
และตอไป
ความสุขเปนสิ่งที่ใครๆตองการตั้งแตเกิด
ธรรมชาติที่มีอยูบนโลกเปนสิ่งที่มีความสมดุลอยูในตัวเอง เพื่อใหโลกมีสภาพแวดลอมที่ชีวิตสามารถดํารง
อยูได ไมวาจะอยูที่สวนไหนของโลก คนก็จะปรับสภาพแวดลอมที่เปนอยูใหอยูไดอยางสะดวก สบาย และมี
ความสุขยิ่งขึ้น จนอาจจะมีผลกระทบตอสิ่งอื่นที่อยูรวมโลก และยังสรางความเปลี่ยนแปลงใหเกิดขึ้นอยางไมมี
วันหยุด เพราะความตองการที่ไมเคยมีคําวาพอ ดังนั้นโลกจึงเปลี่ยนแปลงไปบางเชนกัน เกิดภาวะโลกรอน น้ําแข็ง
ขั้วโลกละลาย สภาพอากาศแปรปรวนรุนแรง มีภัยธรรมชาติที่เลวราย ซึ่งนําพาความทุกขเขา มาอยางยากที่จะ
หลีกเลี่ยงได ก็เปนผลมาจากการกระทําของคนที่ผานๆมา เพื่อแสวงหาความสุขนั่นเอง ถึงเวลาแลวที่เราจะหันมา
ทบทวนสิ่งที่ไดกระทําลงไปวานําความสุขมาใหอยางยั่งยืนหรือเปลา หรือวาพรอมกันนั้นก็นําความทุกขใหตามมา
ดวย ในเมื่อเราอยูบนโลกใบนี้รวมกับสิ่งอื่นๆอีกมากมาย เราคงจะสรางความสุขใหตัวเองโดยที่รอบๆตัวเราเผชิญ
สิ่งเลวรายไมได เพราะในที่สุดก็จะสงผลสะทอนกลับมาที่ตัวเราสักวัน ความสุขของเราจึงเปนความสุขของโลก
เมื่อโลกเปนสุขเราก็อยูไดอยางมีความสุข เราจึงตองใสใจการเปลี่ยนแปลงที่เราสรางขึ้น โดยคํานึงถึงผลกระทบตอ
สภาพแวดลอมของโลกดวย และแกไข ปรับปรุง สิ่งตางๆที่ไดทํามาซึ่งเกิดผลเสียหายตอสภาพแวดลอม การฟนฟู
ธรรมชาติใหกลับมาดีใหไดเปนสิ่งที่ตองเรงกระทํา ทั้งรณรงคและลงมือชวยลดภาวะโลกรอน ถาปลอยใหสายไป
ตอใหเราสรางสิ่งตางๆเพื่อใหความสุขขึ้นมาได เราก็หนีไมพนความทุกขที่จะตามมาอยูดี ภาวะโลกรอนเปนผลมา
จากการใชพลังงานบนโลกแลวปลอยกาซคารบอนไดออกไซดออกมา หากลดการใชพลังงานลง ลดการกระทําที่จะ
ทําใหเกิดกาซคารบอนไดออกไซด ก็จะชวยเยียวยาโลกนี้ได แตจะเร็วหรือชาไปก็ขึ้นอยูกับความจริงจังและจริงใจ
ของเรา สิ่งงายๆที่สามารถทําไดก็มีหลายอยาง เชน ลดการใชถุงพลาสติก ลดการใชแอร ใชไฟฟาอยางประหยัด
ฯลฯ
อยูเย็นเปนสุข เปนคํากลาวที่นิยมใชกันมาก ไมวาจะอยูในวิถีชีวิตแบบไหน ความสุขจึงมีหลายแบบ ที่บาน
ฉันสมตําเปนอาหารรสเลิศ ถาไดกินแลวมีความสุข รสชาติที่ทําใหอรอยก็คือ เปรี้ยว หวาน เค็ม เผ็ด มีกลิ่นสมุนไพร
ของกระเทียม ความแซบแสบลิ้นเปนเอกลักษณที่โดดเดน สมตําหาซื้อไดงาย ราคาไมแพง จึงเปนอาหารที่ให
ความสุขไดดีและบอยเทาที่ตองการ และกลายเปนอาชีพที่ทํารายไดดีอีกอาชีพหนึ่ง กรรมวิธีการทําก็งาย รวดเร็ว
ทันใจผูซื้อ เวลาสั่งสมตําจะสามารถบอกไดวาชอบรสชาติที่มีรสแบบไหนนํา เชน หวานนํา เปรี้ยวนํา เผ็ดมาก เผ็ด
นอย เผ็ดปานกลาง เรียกไดวาผูซื้อควบคุมการผลิตไดตามชอบ ฉันชอบรสหวานนํา เผ็ดแคไหนก็ได และมีวิธีกิน
สมตําที่พิเศษเฉพาะตัวออกไปในบางครั้ง คือ จะนําสมตํามาคลุกกับแปงแลวนําไปทอด ความเผ็ดจะหายไปสมตํา
จะมีกลิ่นเหมือนไสกรอกอีสาน รสชาติก็คลายไสกรอกอีสานเชนกัน กินไดทั้งกับขาวเหนียวและขาวเจา แตขาวเจา
จะไดรสนุมนวลกวา ความสุขในการกินอาจไมเหมือนกัน ขึ้นอยูกับความชอบของแตละคน บางคนกินมากแลวเปน
สุข บางคนขอกินนอยๆสบายใจกวาเพราะกลัวอวน แตทุกคนจะไมเปนสุขถาขาดอาหาร ซึ่งเปนปจจัยพื้นฐานใน
การดํารงชีวิต
การแบงปนอาหารใหกับผูที่ขาดแคลน เปนการแบงปนความสุขที่ควรใหมีอยางทั่วถึง บางแหงบนโลกนี้ยัง
มีผูที่ขาดแคลนอาหาร ไมใชเฉพาะคนเทานั้นที่ขาดแคลนอาหาร สัตวโลกบางพื้นที่ก็หาอาหารยากจนถึงขาดแคลน
อาหารเชนกัน ดวยความเปนเพื่อนรวมโลกและมนุษยธรรมจึงไมควรปลอยใหเปนเชนนั้น เมื่อใดที่สวนหนึ่งสวน
ใดของโลกเปนทุกข ความทุกขก็จะมีมาถึงสวนอื่นๆดวย การคลายทุกขดวยการชวยเหลือใหพนทุกขจึงทําใหทั้ง
ผูใหและผูรับมีความสุข ฉันอยากเห็นความสุขกระจายไปทั่วทุกสวนของโลก อยากใหมีองคกรที่ดูแลผูขาดแคลน
อาหารจากทั่วโลกอยางเพียงพอ รวมทั้งดูแลสัตวที่ขาดแคลนอาหารดวย ไมวาโลกจะกาวหนาล้ํายุคไปเพียงใด แตก็
ยังมีภาพของผูยากไร ขาดแคลนอาหารอยูในเวลาเดียวกัน พวกเขาก็ตองการความสุขเชนกัน ความสุขเปนสิ่งที่ใครๆ
ก็ตองการ เมื่อเกิดมาคนเราก็รองไหเพื่อเรียกรองความสุข สิ่งที่ตองการในเบื้องตนนั้นก็คืออาหาร สิทธิในการมีชีวิต
อยูก็ควรจะมีเหมือนกันในทุกๆคนไมใชหรือ แลวจะปลอยใหมีผูที่ขาดแคลนอาหารอยูไดอยางไร และจะเรียกวา
โลกนี้เปนสุขไดอยางไร
ความหิวโหยกอใหเกิดความไมสบายตามมา เปนโรคขาดอาหาร เจ็บปวย รางกายขาดภูมิตานทาน ออนแอ
เรื่องการรักษาพยาบาลในปจจุบันกาวหนาไปเยอะ แตเราก็ยังมีผูปวยเปนโรคขาดอาหาร ฟงดูแลวไมสอดคลองกับ
การกาวไปขางหนาของโลกเลย ความไมมีโรคเปนลาภอันประเสริฐ แตถาเจ็บปวยแลวไดรับการรักษาก็กลับมามี
ความสุขได สิทธิการรักษายังมีไมเทาเทียมกันในสังคม ผูที่ขาดโอกาสในการไดรับการรักษายังมีอยูมาก แมจะมี
องคการอนามัยโลก แตเทาที่ฉันไดเห็น ก็ยังมีผูที่ปวยและไมไดรับการรักษาอยูมากมาย ตอใหการแพทยกาวหนาไป
ถึงเพียงไหน แตถาไมไดรับการรักษาแลวจะชวยอะไรได สมัยนี้คารักษาพยาบาลแพงลิบลิ่วตามความกาวหนา
ทางการแพทยดวยรึเปลา สิ่งที่มีมากขึ้นนั้นกลายเปนธุรกิจเกี่ยวกับการรักษาพยาบาล ซึ่งไมไดชวยใหเขาถึงการ
รักษาไดมากขึ้นเลย ฉันอยากใหทุกคนมีสิทธิไดรับการรักษาพยาบาลอยางเต็มที่ในทุกๆโรค ทุกวิธีการรักษา ไมวา
จะแพงแคไหนก็ตาม เมื่อหายปวยแลวจึงชดใชคารักษาพยาบาลตอไป ไมใชตองมีเงินคารักษากอนจึงจะไดรับการ
รักษา เพราะชีวิตรอไมได และไมชอบดวยมนุษยธรรม ที่จะไมไดรับการรักษาเพราะไมมีเงิน คนเราตองไดรับการ
รักษาจากความเจ็บปวยชีวิตจึงจะอยูรอดตอไปได และนั่นคือความสุข ทุกวันนี้ความสุขขั้นพื้นฐานนี้ก็ยังมีอยางไม
ทั่วถึง ฉันปรารถนาจะใหผูที่เจ็บปวยมีสิทธิในการรักษาพยาบาลเทาเทียมกัน ความสุขพื้นฐานนี้ควรไดรับการ
แบงปนอยางทั่วถึง จริงอยูใชวาคนทุกคนจะมีความสามารถในการรักษาและใหการชวยเหลือได โดยเฉพาะรักษา
ตัวเองบางครั้งก็มีขอจํากัด การรักษาก็ทําไดทีละคนอีกตางหาก เมื่อมีความตองการมากกวาการที่จะสนองตอบได
ความสุขจึงยากที่จะเกิดขึ้นไดทั่วถึง การขยายโรงพยาบาลใหมีทั่วทุกหนทุกแหงเปนเรื่องที่ดี แตตองไมติดอยูที่คา
รักษาดวย
นอกจากนั้นแลวชีวิตจะมีความสุขไดเมื่อมีความปลอดภัย โลกพัฒนาที่อยูอาศัยใหมีความมั่นคง ถาวรมาก
ขึ้น ในขณะเดียวกันก็มีพื้นที่ที่อยูอาศัยแออัดขึ้น ขอนี้ฉันเห็นเขากับตัวเองดวย เมื่อตองการที่วางพอที่จะปลูกบาน
สักหลัง แตหาที่ๆจะสามารถซื้อไดไมมีเลยเพราะราคาแพง เนื่องจากเปนที่ตองการสูงนั่งเอง คนที่มีเงินนอยจะมี
บานที่มีพื้นที่นั้นเปนเรื่องยากในสมัยนี้ ในขณะที่หาที่เหมาะๆเพื่อจะเอาไวสรางบานในอนาคตนั้น ฉันก็มีโอกาสได
เดินทางไปยังชนบท และไดเห็นบานในชนบทซึ่งมีลักษณะสรางงายๆ ไมคอยมั่นคง ถาวร เปนการนําไมขนาดไม
ใหญโตอะไรมาประกอบกันเขาไมกี่แผน เพื่อรองรับน้ําหนักคนที่เขาไปอยูอาศัย และบังลม บังแดดไดบางสวน
เทานั้น หลังคาบานก็เปนสังกะสีแผนบางๆ บานบางหลังเอาแผนสังกะสีมาทําฝาบานดวย ตัวบานไมไดแบงเปน
หองที่ซับซอนอะไร ไมมีหองนั่งเลน หรือหองนอนสวนตัว ภายในบานจะโลงถึงกัน เปนหองเดียวไปเลย ครัวก็อยู
ริมๆหอง มีอุปกรณทําครัวอยูไมกี่อยาง เวลาประกอบอาหารกลิ่นก็คละคลุงไปหมด ที่นั่งกินขาวก็หองเดียวกันนั่น
แหละ ตองปดกวาดเช็ดถูดีๆ เพราะจะทําใหมีมดขึ้นเวลานอนได ที่ฉันรูวามีความเปนอยูอยางนี้เพราะไปบอย ไดคุย
ไดเห็นวิถีชีวิตในชนบท เวลาฝนตกบานก็ไมใชที่กําบังฝนที่ดีนัก ถามีลมพัดแรงหรือพายุเขา ก็มีสิทธิพังบานได
งายๆจึงไมมีความปลอดภัยนัก หนารอนก็เจอแดดสองเต็มๆ ยิ่งเขาหนาหนาวจะหาที่อุนๆหลบลมหนาวก็ไมได ทํา
ใหฉันรูสึกสะทอนในใจวาคนเรานี่ชางไมเทาเทียมกันนัก แตฉันก็ไมไดบังอาจสรุปวาเขาจะไมมีความสุข สําหรับ
ตัวฉันเองนั้น บานในความตองการตองมีรายละเอียดเยอะ อยากจะมีบานเรือนไทยสวยๆมีหองหลายๆหอง แตละ
หองตกแตงงดงาม ในขณะเดียวกันภายในตองล้ําสมัยดวยเทคโนโลยีชั้นยอด ภายในบานติดตอถึงกันไดดวย
อุปกรณเสริมที่ทันสมัย บันไดบานก็ตองมีบันไดพิเศษเปนบันไดเลื่อน คิดเผื่อตอนอายุมากๆไมมีแรงขึ้นบันไดก็ใช
บันไดเลื่อน รอบๆบันไดปลูกบัวหลวงและเลี้ยงปลา ทําใหเวลาขึ้นหรือลงบันไดรูสึกเหมือนเดินอยูทามกลางสระ
บัว ใตถุนเรือนไทยจัดเปนที่นั่งเลน มีชิงชา ชุดรับแขก โตะอาหารเวลากลางวัน มีเรือนครัวที่แยกออกไปตางหาก
โดยมีทางเดินเชื่อมตอจากเรือนไทย บานในฝนของฉันมีความวิจิตร งดงาม มั่นคง ถาวร แข็งแรง เมื่อยังไมไดบาน
ในฝนความสุขก็ยังเปนความฝน
สิ่งที่ขาดไมไดที่จะทําใหคนเรามีความสุขอีกอยางหนึ่งก็คือ เครื่องแตงกาย โลกนี้มีการแตงกายหลาย
รูปแบบแตกตางกันไป มีแฟชั่นเครื่องแตงกายในทุกยุคทุกสมัย แตก็ยังมีผูที่ขาดแคลนเสื้อผา เครื่องนุงหมอยูในโลก
นี้เชนกัน การแบงปนเสื้อผาเครื่องนุงหมเพื่อใหความสุขแกเพื่อนรวมโลกก็มีใหเห็นอยู ฉันก็ไดแบงปนเสื้อผาให
คนอื่นใชตั้งแตตอนที่ยังเปนเด็ก โดยใหเสื้อผาแกพี่เลี้ยง ซึ่งเขาก็ไมไดรังเกียจที่จะรับเสื้อผาตอจากฉัน ในสมัยนี้
เสื้อผามือสองนั้นสามารถนํามาขายไดเงินดีดวย และเปนที่นิยมไมแพเสื้อผาใหมๆ ความชอบของคนไมแนนอน
เสื้อผาจึงเปลี่ยนแบบไปเรื่อยๆ แฟชั่นเสื้อผาใหความสุขแกผูที่ติดตามแฟชั่นไดเปนพักๆ เมื่อแฟชั่นเปลี่ยนไปก็ตอง
เปลี่ยนตามแฟชั่น ฉันไมแตงตัวตามแฟชั่น แตจะแตงตามที่ตัวเองชอบ บางครั้งก็ออกแบบเสื้อผาเอง แลวนําไปตัด
ถาเปนเสื้อผาที่ซื้อก็ไมไดดูแฟชั่น แตดูวาลดราคารึเปลา ชอบไหม จริงๆแลวเสื้อผาเมื่อซื้อมาแลวก็ใชไดนาน
พอสมควร แตก็ตองซื้อบอยๆ ไมใชเพราะขาดแคลนเสื้อผา แตรูสึกวาใสเสื้อผาซ้ําๆแลว เหมือนไมมีเสื้อผาใส มัน
เปนความรูสึกที่ทําใหฟุมเฟอยโดยไมจําเปน ฉันวาถาแตงตัวแบบชาวเขาไปเลยก็คงจะดี แตงเปนแบบเฉพาะตัวไป
เลย จะไดไมตองซื้อเสื้อผาบอยๆ เมื่อใสอยูแบบเดียวก็ไมตองมีหลายๆชุดเรื่อยๆ มีแคไหนก็แคนั้น ชํารุดเมื่อไหร
คอยหาซื้อใหม คงจะประหยัดกวากันเยอะ เสื้อผาเครื่องแตงกายเปนความภูมิใจอยางหนึ่งของผูสวมใส โดยเฉพาะ
เครื่องแตงกายที่เปนชุดประจําเผา ประจําชาติ จะมีความหมายเวลาสวมใส สวนใหญแลวก็จะใชเวลาที่มีโอกาส
พิเศษ แตเสื้อผาแบบไหนก็ไมใชสิ่งที่จะขาดแคลนได และเปลี่ยนไปตามยุคสมัย
สิ่งที่ใหความสุขพื้นฐานแกคนเรานั้นไมไดมีเทาๆกันในแตละคน มีชองวางระหวางคนร่ํารวยกับคนยากจน
สําหรับคนรวยแลว สิ่งจําเปนพื้นฐานนั้นเปนเรื่องที่มีอยูอยางเหลือเฟอจนลน แตสําหรับคนยากจนแลว ยังขาด
แคลนสิ่งเหลานี้อยู ความสุขที่มีอยูในสังคมสวนใหญจึงเปนความสุขของคนรวย ในขณะที่ยังมีความทุกขของคน
จนอยูอยางเหลือลน ใครๆก็ตองการมีความสุข เพราะเปนคนเหมือนกัน คนจนเลนหวยคนรวยเลนหุน เปนเรื่องของ
ความแตกตางที่มีอยูในสังคม โอกาสที่คนจนจะรวยก็มีแตนอยมากและยากในทุกยุคทุกสมัย คนจนจึงลืมตาอาปาก
ไดยากเย็น สวนคนที่รวยนั้นก็มีโอกาสจนลงเหมือนกัน แตถึงอยางไรก็ยังมีกินมีใชอยูดี คนเราแตกตางกันที่นิสัยใจ
คออยูแลว และยังตางกันในฐานะอีก ความรวย ความจน ทําใหเกิดชองวางระหวางคนในสังคม ทุกคนตางมุงหวังที่
จะร่ํารวย มั่งคั่ง มั่งมีศรีสุข คนสวนใหญในสังคมนั้นเปนคนรวยนอยกวาคนที่ยังมีความขาดแคลน แตอํานาจ
ขับเคลื่อนในสังคมอยูในอํานาจของคนกลุมนอยเหลานั้น ซึ่งก็เปนไปตามความตองการของพวกเขา ดังนั้นความสุข
โดยรวมในสังคมจึงกลบความทุกขของคนสวนใหญไมได ไมวาโลกจะกาวล้ํานําเทคโนโลยีสักเพียงไหน ความสุข
ก็ไมไดกระจายออกไปมากเทาใดนัก ก็ยังกระจุกอยูในกลุมของคนที่รวยอยูแลว มั่งมีศรีสุขอยูแลว เทานั้น ความสุข
ของโลกยังไมใชภาพที่แทจริงของโลก
การใหเปนสิ่งที่จําเปนตอโลก ความเมตตา กรุณา เปนเครื่องมือสรางความเทาเทียมใหเกิดขึ้นบนโลก และ
โลกจะมีความสุขมากขึ้น เปนเครื่องขจัดความแตกตางระหวางคนรวยกับคนจน ความจําเปนพื้นฐานในชีวิตจะมีได
เทาเทียมกัน การใหนั้นนอกจากจะใหสิ่งของแลว การใหสิทธิก็เปนเรื่องที่จะเอื้อเฟอความสุขไดเชนกัน ในสมัยนี้
เงินเปนตัวกําหนดสิทธิในความเปนอยูมากทีเดียว ถาสิทธินั้นไมถูกปดกั้นดวยเงิน การไดรับความสุขก็จะเปนไป
โดยทั่วถึงมากขึ้น ฉันอยากใหคนทุกคนมีสิทธิในการไดรับสิ่งที่ตองการพื้นฐานไมแตกตางกัน มีในสิ่งที่จําเปน
พื้นฐานไดอยางทั่วถึง และมีมนุษยธรรมเทาๆกัน คงจะทําใหโลกมีแตความสุข ความรวมมือ แบงปนซึ่งกันและกัน
ในทุกๆสังคมมีความเมตตา กรุณาเปนพื้นฐานอยูแลว สังคมเริ่มตนที่ครอบครัว พอแม มีความเมตตา กรุณาตอลูกอยู
แลว สังคมทุกๆสังคมจึงไมไดขาดความเมตตา กรุณา เพียงแตเผื่อแผความเมตตา กรุณาที่มีใหแกผูอื่นเทานั้น
สงครามก็จะเกิดขึ้นไดยาก ความขัดแยงก็จะนอยลง ความเมตตา กรุณาปองกันการเกิดสงครามได และจะนําโลกเขา
สูความสงบสุข ไมวาจะเปนสงครามในรูปแบบไหนก็ตาม สมัยใหมเรียกสงครามวาการเรียกรองความชอบธรรม
ไมวาจะยังใชความรุนแรง อาวุธ หรือการกดดันอยางไรหรือไมก็ตาม ก็ไมไดนําความสงบสุขใหเกิดขึ้นแตอยางใด
เคยมีคําทํานายของนอสตราดามุสเกี่ยวกับความขัดแยงที่เกิดขึ้นบนโลกจนจะนําไปสูสงครามได ก็ไดรับความสนใจ
ไปทั่วโลก ฉันก็ลุนอยูเหมือนกันวาจะเปนอยางไร โลกจะหาความสุขที่แทจริงไดเมื่อไหร เทาที่ผานมาโลกนั้นก็มี
สุขบาง ทุกขบาง บางครั้งก็ทุกขกันไปทั่วโลก ในตอนที่เกิดสงครามโลกครั้งที่1 ,2 โลกไมมีความสุขเลย ฉันไม
อยากใหมีเหตุการณซ้ํารอยเกิดขึ้นอีก อยากใหทุกครอบครัวในทุกๆสังคมเผื่อแผความเมตตา กรุณา ตอกันใหมาก
ขึ้น เพื่อความสงบสุขในโลก
ครอบครัวนั้นเปนหนวยแรกของสังคม ความสุขเริ่มตนที่นี่ดวย การมีครอบครัว การแตงงานถือเปนเรื่อง
สําคัญมาแตโบราณกาล ทุกๆสังคมก็มีพิธีแตงงานที่เปนแบบฉบับแตกตางกันไป ฉันรูสึกวาสมัยนี้คนแตงงาน
นอยลง เปนโสดมากขึ้น ก็ไมรูวาที่เคยมีคานิยมวาความสุขในชีวิตของคนเรานั้นคือ ในชีวิตหนึ่งไดแตงงาน
เปลี่ยนแปลงไปรึเปลา คนแตงงานชาขึ้นและนอยลง ในหลายๆสังคม หลายประเทศถึงกับรณรงคใหคนแตงงานกัน
โลกเปลี่ยนไปจนความสุขที่เกิดจากการแตงงานเปลี่ยนไปดวยรึเปลา แตกอนมา คนแตงงานกันเร็ว และมีลูกหลาย
คน ไมคอยคุมกําเนิด มีลูกตามธรรมชาติ ก็มีทั้งสุขและทุกขสลับกันไป พอมาถึงปจจุบันคนที่แตงงานเร็ว มีลูกตาม
ธรรมชาตินั้น ก็อาจจะยังมีอยูแตสวนใหญจะเปนกลุมคนที่ไมใชคนรวย ก็ยิ่งเปนปญหาหนักขึ้น ความขาดแคลนที่มี
อยูแลวก็มีเพิ่มขึ้น ในขณะที่คนที่มีความพรอมจะแตงงานกลับไมยอมแตงงานมากขึ้น หรือวาความสุขของคนมีกิน
มีใชเปลี่ยนไป ไมไดอยูที่การแตงงานอีกแลว พิธีแตงงานนั้นมีขึ้นเพื่อเฉลิมฉลองความสุข ซึ่งมีมาแตโบราณ แสดง
ถึงการมีความสุขอยางหนึ่ง จึงมีขั้นตอนมากมายและไมเหมือนกันในแตละสังคม ชวนใหประทับใจและระลึกถึงวัน
นั้นไมเสื่อมคลาย
ไมวาความสุขจะมาจากเรื่องอะไร มาจากสิ่งไหน แตความสุขก็ไมใชสิ่งที่จีรัง ยั่งยืน ความรูสึกสุขเกิดขึ้น
มาแลวก็หายไป ตราบใดที่ความตองการของคนเรามีไมสิ้นสุด ความสุขก็เปนสิ่งที่ตองการไมรูจบ จะทําอยางไรให
มีความสุขไดนานๆ ฉันคิดวาคงตองพอใจกับสิ่งที่มีอยูนั่นแหละ ถาพอใจกับสิ่งที่มีอยูแลวก็จะเปนสุข และสุขได
นาน เมื่อมีความสุขแลว สิ่งที่สําคัญก็คือการแบงปนความสุขใหคนอื่นดวย ความสุขเปนสิ่งที่ใครๆก็ตองการ การให
สิ่งที่เปนที่ตองการยอมตองไดรับการสนองตอบที่ดีดวย เราก็จะไดรับความสุขอีกขั้นหนึ่งตอไปอีก การใหความสุข
ทําใหเราไดรับความสุขเชนเดียวกัน สําหรับฉันแลวคิดวาการพอใจในสิ่งที่มีอยู เปนความพรอมที่จะเปนทั้งผูให
และผูรับความสุข และเปนสิ่งที่ทําใหเปนสุขไดเสมอ อยางนอยเมื่อมีทุกขก็จะปรับใหเปนความสุขได คนเราเมื่อมี
ความสุขแลวก็จะเปลี่ยนไปมีความทุกขไดงายๆ แตพอมีความทุกขแลวจะทําใหมีความสุขนั้นเกิดขึ้นไดยากกวา
ความพอใจในสิ่งที่มีจะทําใหความสุขเกิดขึ้นได ฉันก็มีทั้งสุข ทั้งทุกขผานเขามาในชีวิต เวลามีความสุข ชีวิตก็
เหมือนไดเจอไฟเขียว มีเสนทางเดินที่ราบรื่น สดชื่น แจมใส มีกําลังใจกาวเดินไปอยางเต็มที่ เวลาที่มีปญหา
อุปสรรค ศัตรู และเปนทุกขก็เหมือนเจอไฟแดง ไฟเหลือง จะไปก็ไปไมสะดวก ไปไมได ชีวิตตองชะงักงัน ไมวา
จะไฟแดงหรือไฟเหลือง ก็ไมใชเครื่องตัดสินชีวิต เปนแตเพียงจังหวะชีวิตเทานั้น ชีวิตยังสามารถกาวตอไปดวย
ความสุขได ไฟเขียวยังมีอยูในชีวิตเสมอและเปนจังหวะแหงความสุขของชีวิตตอไป
โรคภัยไขเจ็บเปนความทุกขทรมานตั้งแตเกิด