5 ซ.ชยางกูร42.2 ถ.

ชยางกูร
ต.ในเมือง อ.เมือง
จ.อุบลราชธานี
34000
ตุลาคม 2551

เรื่อง สงตนฉบับเพื่อพิจารณา
เรียน สํานักพิมพ

ดวยดิฉัน เรืองรัตนจันทร สุญญตา กะตาศรี มีงานเขียนความเรียงเกี่ยวกับมุมมองอวัยวะของ

รางกายที่ใชเปนประจําแบบอึ้งๆทึ่งๆ ออกแนวมองสภาพธรรมชาติของอวัยวะอยางขําๆ พรอมเรื่องที่
เกิดจากอวัยวะหาเรื่อง หวังใหเปนงานที่อานเพื่อความเพลิดเพลินและผอนคลาย จึงสงมาเพื่อใหทาน
พิจารณา
หากทานสนใจจะนําตนฉบับเรื่องนี้จัดพิมพและจําหนาย กรุณาติดตอดิฉันทางอีเมล
suyyadha@yahoo.com หรือโทร.0823759423,0816699232 นอกจากนี้ทานจะเลือกตนฉบับเรื่องอื่นที่
ดิฉันเขียนไวไดโดยเลือกดูในwww.scribd.comและใชคําคนดวยคําวาsuyyadhaจะไดอานตนฉบับทั้ง
แนวปรัชญา กําลังใจ ขําขัน วิถีชีวิต ความสุขและแรงบันดาลใจเชน สุขบางทุกขบางตั้งแตเกิด ไขกับ
ชีวิต อวัยวะหาเรื่อง เวลานาฬิกาชีวิต บานนาอยูเปนบานแบบของใคร ดอกไมสีขาวกับแจกันที่คูควร
ลมหายใจแหงการเดินทาง happy ? be distressful ? since be born , an egg and the life , an organ
makes trouble, time clock life , a house is livable very like [ model ] , Whose, white flower with the
vase that fits, breath is trave ทุกเรื่องพรอมจะจัดพิมพและจําหนายคะ
ดวยความนับถือ

เรืองรัตนจันทร สุญญตา กะตาศรี

 อวัยวะหาเรื่อง

1. ตา
2. หู
3. จมูก
4. ปาก
5. คอ
6. แขน
7. ขา
8. มือ
9. เทา
10.เล็บ
 ตา

กาลครั้งหนึ่ง ก็มีเวลา แลวเวลานั้นก็ผานไป ผานไป นานเทาไหรไมรู ครั้นเมื่อลืมตาขึ้นมา

สิ่งมีชีวิตตัวเล็กๆก็ไมไดอยูในทองแมแลว วันนั้นเปนวันเกิด ฉันลืมตาครั้งแรกในวันเกิดนี้เอง อุย นั่น
อะไร ออ หนาหมอนั่นเอง กําลังสนใจสะดือฉันอยู แนะทําอะไรนะ อาวตัดสะดือฉันดวยเหรอ ผูกปมที่
สะดือซะแนนเลย มองหนาฉันสิ ฉันกําลังดูหมออยูนะ ฉันสงสายตาใหกับคนที่ไดเห็นเปนครั้งแรก
อยางสนใจ หมอดูเนื้อตัวฉันแลวบอกกับแมวา ตัวเหี่ยว เพราะใหยากอนคลอดเพื่อใหน้ําหนักลดทําให
กลับหัวลงมาจนคลอดได ฉันรองไหทันที ไดยังไงกันมองฉันแลวมาวาเหี่ยว ฉันเปนสุภาพสตรีนะ โอ
คนแรกที่ฉันเห็นเมื่อลืมตาขึ้นมา เขามองฉันอยางไมนาชื่นใจสักนิด อุตสาหมองเห็นเขาเปนคนแรก ดูซิ
มาวาฉันเหี่ยว ตัวเล็กๆอยางฉันเนี่ยแหละจะรองไหใหดู หมอก็ยังมองดวยสายตาสงบนิ่ง หอตัวฉันดวย
ผาผืนใหญ อะไรกันนี่เขาทนเห็นฉันไมไดขนาดนั้นเชียวเหรอ ฉันถูกเมินจากคนแรกที่ฉันลืมตาขึ้น
มาแลวไดเห็นเขาในเวลาไมนาน นับจากนั้นเวลามองใครก็จะรูสึกมีสัญชาตญาณการถูกเมินอยูเปนปกติ
ฉันมองใครโดยที่ไมไดคิดวาคนนั้นจะมองฉันตอบหรือไม ถึงเขามองฉันๆก็ไมไดสนใจวาเขาจะมอง
อยางไร คิดวาตางคนตางมอง ตาใครตาคนนั้น ตาของฉันมีไวใหตัวเองมองเห็นก็เลยมองไปเรื่อย
นัยนตาแขกเขาวาสวยมากนัก ทั้งโตทั้งคม มองแลวติดตรึงใจ ตาโตๆเขาไวก็จะดูคลายนัยนตา
แขกได ฉันเปนคนตาโตก็เขาขางตัวเองวาตาสวยละ แตพอโตแลวมีโอกาสไปหาหมอเวลาเจ็บไข
เล็กๆนอยๆ ถูกหมอถามวาเปนไทรอยดรึเปลาตาโตนะ ฉันก็รูสึกวา เอาอีกละ สายตาหมอชางมองไม
เห็นความงามที่มีในตัวฉันซะเลย ทําไมเห็นตาฉันแลวนึกวาเปนไทรอยดซะนะ นอกจากไมซึ้งเหมือน
มองนัยนตาแขกแลว ยังกระซวกแทงใจฉันยับเยินเลยสินะ ฉันตอบหมอวาไมเปนไทรอยดหรอกคะ
หมอยังบอกวาอาวเหรอ เอาเขาสิหมอ ย้ําความรูสึกนึกคิดอยางที่มีซะไมแครตาโตๆของฉันเลย เห็น
หมอสะดุดนัยนตาของฉันก็แวบนึกยิ้มในใจวาคงไดรับคําชม ที่ไหนได ถูกคิดวาปวยซะงั้น ตาฉันมอง
สิ่งอื่นมาเยอะ เวลาถูกมองบางก็เหมือนภาพซอนภาพ จากที่เปนกลองจับภาพวัตถุอื่น ก็กลายเปนวัตถุ
ใหกับสิ่งอื่นไดบันทึกภาพเอาไปดู เปนวัตถุจริงและวัตถุเสมือน ซึ่งเกิดภาพเสมือนและภาพจริงใน
ฉับพลัน ก็เพราะอยางนี้ละสิมันเลยกลายเปนปวยในสายตาหมอ สําหรับฉันเวลาสองกระจกมองเห็น
นัยนตาตัวเองแลวก็บอกกับภาพที่เห็นวา เปนภาพที่สวยที่สุดนะ ก็ในกระจกมันมีภาพอยูแคนั้น แสดง
วาหมอไมเหมือนกระจกเลยนี่ อืมฉันรูละ ไมเปนไร ฉันดูกระจกบอยกวาเจอหมอ ยังไงก็มีเสียงปรบมือ
ใหตัวเองดังกลบเสียงหมอที่ยังติดอยูในหูไดอยูแลวละ
หนังตาเปนสวนหนึ่งที่ชวยสงเสริมใหตาดูสวยงาม เวลาทาอายแชโดวจะออกมาสวยหรือไมก็
ตองประกอบกันกับหนังตาอยูเชนกัน ตาสองชั้นจะเปนที่นิยมมากกวามีแคชั้นเดียว ก็เลยมีเรื่องใหตอง
เจ็บตัวในการผาตัดตาสองชั้นสําหรับบางคนที่ตองการเปลี่ยนจํานวนชั้นของหนังตาใหมากขึ้น อา
ตาโตๆอยางฉันกลัวเจ็บมากกวาคิดจะสวยแนนอน เรื่องนี้จึงไมมาถึงตัวและรอดตัวไป เรื่องที่เกิดขึ้นที่
ตาสําหรับกรณีนี้เปนเรื่องสั้นแตเปนอมตะ เพราะหนังตาจะอยูอยางนั้นไปตราบนานเทานาน จะวาไป
มันก็คุมนะ เปนการเปลี่ยนแปลงที่เห็นผลไปจนตลอดชีวิต แลวถาเกิดกลับใจอยากจะกลับมามีตาชั้น
เดียวละจะทํายังไง มันจะเปนเรื่องยาวที่จบยังไง สมหวังหรือไม อยางไร หลับตาไดอยางเดิมมั้ย เพราะ
หนังตาเอาไวปดลูกตาดวยนี่นาไมใชอยูเหนือตาเวลาลืมตาแคนั้น คิดไปแลวมันก็เปนเรื่องเขามาในชีวิต
ไดอีกเรื่องหนึ่ง แคสวนบางๆที่มีพื้นที่เล็กนอยบนดวงตาแตพาหาเรื่องสมกับเปนมานบังตาซะนี่กระไร
หนังตาคอยปดเปดตาใหเรา ฉันวาคงเปนสวนที่เราไมสามารถมองขามไปได เพราะเวลามันปดเราก็มอง
ไมเห็นเทานั้นแหละ เมื่อเปนเด็กเวลานอนแลวมีขี้ตาเยอะจนลืมตาไมไดจะกลัวมาก ตองมีคนเอาผาชุบ
น้ําเช็ดขี้ตาออกใหถึงลืมตาได ความรูสึกเวลาลืมตาไมไดมันแยมากๆ แสดงวาคนเราอยากมองเห็นมาก
จนกลัวที่จะมองไมเห็น แลวจะมีหนังตาไวเผื่ออะไรบางละ
ขนตาก็มีสวนตอภาพลักษณของดวงตาไมนอยเหมือนกัน ขนตางอนยาวก็วาสวยดี ทําให
ตาหวานขึ้น คนที่มีขนตายาวและงอนโดยธรรมชาติก็ไมตองยุงยากหาขนตาปลอมมาติด ฉันเองไมเคย
ใชขนตาปลอม แตรูวามันเปนของที่นิยมอยางมาก เพราะเปนหนาเปนตาของดวงตาเลยก็วาได ขนตาที่
ดําเปนแพอยูที่เปลือกตานั้นแมไมไดยาวเฟอยแตก็ถือวามีความงามที่อวดได บางทีก็ทาสีอื่นใหดูแปลก
และสะดุดตาขึ้นไปอีกเชน สีน้ําเงิน สีฟา สีน้ําตาล ฉันชอบทาขนตาสีฟาหรือน้ําเงิน มันทําใหตาดูสดใส
เวลาที่ลําบากก็คือตอนลางหนาลางตาออกนี่แหละ แหมเหนื่อยมาแลวยังตองมาใชเวลากับการลางขนตา
ใหสะอาดอีก ชางเปนการหาเรื่องใสตัวดีนัก จะวาไปแลวมันก็เปนแคขนเสนเล็กๆหยอมนิดเดียวนะเอง
แหละ แตไปวุนวายกับมันใหเปนเรื่องเปนราว ดีนะที่ขนตาไมหงอกเหมือนขนสวนอื่น ไมอยางนั้นคง
ยุงมากกวานี้ จึงทําแคเพียงดัดขนตาใหงอน ทาสีใหสวยก็พอแลว มันไมไดชวยในการมองเห็น แตมัน
ถูกมองเห็นไดชัดเจน หากขนตาแข็งทื่อหรือสั้นกะจิ้ดริ้ด ตาคูนั้นจะไดเรื่องขึ้นมาเลยละ วากันวาถามี
อะไรมาขวางกั้นการมองของดวงตาเปนเรื่องไมสูดี ซึ่งเปนความเชื่อวาทําใหมองอะไรไมทะลุปรุโปรง
ฉันก็เชื่อวาขนตาควรจะงอนขึ้นไปจะดีกวาและสวยกวา ไมควรชี้ลงมาบดบังดวงตา ยิ่งขนตายาวๆยิ่ง
ตองงอนเปนชอนเพื่อตักฝุนและสิ่งแปลกปลอมเอาไว อยาไดชี้ลงมาเปนดั่งเสนผมบังภูเขาเลย ฉันเคยมี
อาการขนตารวงเขามาในลูกตาบอยๆก็จะเคืองตา ตองสองกระจกแลวกลอกตาไปมาใหขนตาเคลื่อนมา
อยูขอบตาแลวจึงเขี่ยออก เวลาเสนผมบังภูเขานี่มันไมใชแคมองไมแจมแจงเทานั้นนะ แตมันบาดตาดวย
เปนผลใหไมสามารถมองอะไรอยางเต็มที่ เพราะรูสึกเคืองตา ตองเอาขนตาที่หลุดเขาไปนั้นออกซะ
กอน จึงจะมองอะไรไดอยางแจมแจวตอไป
 ตาดําเปนสวนที่เดนมากสําหรับดวงตาคูหนึ่งๆ สวนที่เปนตาดําอาจเปนสีน้ําตาล สีฟา สีเขียว ก็
แลวแตกรรมพันธุ แตเดี๋ยวนี้เปลี่ยนสีตาดําไดงายๆดวยการใสคอนแทคเลนสสี ไมตองเปลี่ยน
พันธุกรรมใหยุงยาก ก็มีตาดําเปนสีใดก็ได ทั้งนี้ตองรักษาความสะอาดดวยเพราะอาจติดเชื้อเปน
อันตรายตอดวงตาได ตาดํานี่เปนสวนที่มีแววตาเปนประกายใหมองแลวรูสึกประทับใจ เวลาใสคอน
แทคเลนสสีแลวมองไมเห็นแววตาเหมือนเดิมก็เลยรูสึกไมคอยเปนธรรมชาติเทาไหร ฉันจึงไมคิดจะทํา
สีตาดําเปนสีอื่นและกลัวติดเชื้อดวย ฉันยังคิดวาตาธรรมชาติที่มีแววตานี่แหละนามองดวยความใส
บริสุทธิ์ ไมบิดเบือนไปจากที่เปน ตาใสๆเปนชองทางแรกในการเปดเผยสิ่งที่อยูขางในเมื่อถูกมอง ที่
เรียกวามองแววตาคนหาความรูสึก แววตาบอกอะไรๆโดยไมตองเอื้อนเอยวาจาออกไป ฉันเคยมองตา
ลูกหมาที่เดินเขามาจองหนา แววตาเขาเปนประกายเหมือนตื่นเตนอยางมากก็เลยอุมขึ้นมา ปรากฏวาเขา
ดิ้นลงไปนั่งจองหนาฉันอยางเกา แววตาสองประกายตื่นเตนยิ่งขึ้น ฉันนึกวาเขารักฉันและอยากคุยดวยก็
ลูบหัว เขาจองหนาฉันและสงเสียงโฮงๆในที่สุด แลวก็ลุกขึ้นเบงถาย ฉันจึงเขาใจวาแววตาที่เปลง
ประกายฉายแววคูนั้นรูสึกปวดถายอยางแรงนี่เอง แววตาที่บอกเรื่องใหรูก็ตองอาศัยดวงตาที่รูเรื่องจึงจะ
ไดเรื่องไดราว และไมเปนเรื่องเกิดขึ้น
แววตาหาเรื่องอยูเรื่อยๆเพราะมันเปนสิ่งที่แสดงถึงความเปนปจจุบันอยูทุกขณะ หากอยากรู
เรื่องที่เปนปจจุบันที่สุดก็ตองดูที่แววตา โดยไมตองคิดถึงอดีตที่ผานมาแตจะไดรูวา ณ เวลานี้เปน
อยางไร ถึงไดมีการกลาววาดวงตาเปนหนาตางของดวงใจ มันสามารถบอกถึงสิ่งที่เปนปจจุบันไดดีที่สุด
ดังนั้นทุกสิ่งที่ยังมีชีวิตก็จะตองมีแววตา ซึ่งบอกใหรูวาปจจุบันยังมีชีวิตอยู คนที่ถูกหาวามีตาแตหามี
แววไมก็เทากับถูกมองวาตายแลว ไมยักกะเอาไปเผา ถาทําอยางนั้นคงจะฉายแววออกมาไดทันทีเหมือน
นางเบญจกลายถูกเผาไฟ เรื่องของแววตานั้นก็มีอยูเรื่องหนึ่งวา มีแววตาอยูสองคูกําลังดีใจ คูหนึ่งเปน
แววตาของเด็กคนหนึ่งที่กําลังจะไดกินไอติม สวนอีกคูหนึ่งเปนแววตาของคนขับรถขายไอติมที่กําลัง
จะไดเงินซื้อไอติมจากเด็กคนนั้น เชื่อหรือไมวามีแววตาคูหนึ่งโกหก คนที่ขับรถขายไอติมไดเงินแลว
เขาตองเอาเงินไปใหเมีย แววตาเขาจึงโกหก ใครจะเชื่อวาเขาดีใจที่ไดเงิน เขาอาจดีใจที่ตองเสียเงินให
เมียก็ได ปริศนาแหงดวงตาอยูที่แววตานั้นๆ ซึ่งสามารถเปนไดทั้งปุจฉาและวิปชฌนา มองแววตาก็รูสึก
ไดคําตอบหรือไมก็ไดรับคําถามจากเจาของตาคูนั้นอยางชัดเจน เหมือนประตูสูมิติลึกลับในตัวคน หรือ
เปนรหัสไขกุญแจเขาสูปจจุบันขณะของเจาของตาได
ตอจากตาดําก็เปนตาขาว สวนนี้แสดงความผิดปกติที่เกิดขึ้นกับตาอยางเห็นไดงายกวาตาดํา
เพราะสีขาวจะเปลี่ยนไป ถาเปนสีเหลืองก็อาจเปนโรคตับ ถาเปนสีแดงก็ติดเชื้อ เวลาอาบน้ําตาแดงก็คง
ติดเชื้อแบบวาเชื้อสะอาดไมใชเชื้อโรค ตาขาวก็หาเรื่องใหถูกเรียกวาขี้ขลาดตาขาว เหตุผลนะเหรอ ก็นี่
ไงละ ดูตาสิแลวจะรูวาตาขาวขี้ขลาดยังไง ก็มันไมมองตรงๆไปขางหนานี่นา แตมองไปดานขางๆหนึ่ง
มองไปที่ขอบตาดานนอกผานขมับออกไปทางหางตา อีกขางก็มองไปทางจมูก ไมรูจะหลบอะไร ปลอย
ใหตาดํามองจองไปตรงหนาอยางตาดําๆ แลวจะไมใหถูกเรียกวาขี้ขลาดตาขาวไดยังไง วันไหนตาขาว
พยายามเบียดซายเบียดขวามามองตรงกลางบางก็คงตองหยิบแวนตาดํามาสวม ก็เกิดเรื่องตาเหล ตาเข
แลวนะสิ นี่เปนเรื่องของตาขาวลวนๆ เดี๋ยวนี้มีการใสเลนสตาดําใหดูตาดํามีขนาดใหญมองแลวแปว
แหวว ฉันไมเคยลองใสเพราะกลัวเปนอันตราย ยอมใหเห็นตาขาวไดเต็มที่และไมลืมวาตาขาวเปนสวน
ที่ไมมีแวว ถาใครจะมองฉันจากตาขาวฉันก็จะบอกวาดูหนาแลตายังไมมองที่ใดแลวจะเห็นอะไร
มากมายหรือ มองตาขาววาขลาดรูมั้ยวาอะไรที่ขลาดยิ่งกวาตาขาวอีก ก็น้ําตาไงละ มันฟองวายอมพาย
แพ ในขณะที่ตาขาวยังดื้อตาใสไปไดอยู เห็นมั้ยวาเวลาดื้อตาใสตาขาวมันไมยอมฟองอะไรใหเห็นเลย
ดื้อจริงๆ ดังนั้นถาจะจับผิดคน เขาจึงตองจับผิดที่ตาดําๆทุกที
ตาเปนอวัยวะที่มีหนาที่ของมัน ก็มีเรื่องของตาในการทําหนาที่อยูวา ตาดีไดตารายเสีย มีไดมี
เสียเพราะตานี่แหละ ตาดีเปนยังไง ก็มองไดชัดเจน ไมพรามัว มองเห็นไดไกล กวาง สายตาระยะยาว
และระยะสั้นคมชัด ไมมีอาการเคือง ปวด แสบตา สูแสงได มองไดถนัด แลวก็ทําหนาที่ไดอยางเต็มที่ มี
วันหนึ่งเศรษฐีผูเปลาเปลี่ยวมานานตัดสินใจประกาศหาคูมาอยูขางกาย เขาประกาศออกไปไมนานก็มี
ผูหญิงมาสมัครรับคัดเลือกเปนคูเขาหลายคน เขามองดูใบหนาแตละคนที่มาใหคัดเลือกอยางละเอียด
สายตาเขาคมชัดมากมองไดชัดแมแตริ้วรอยเล็กๆบนใบหนา ในที่สุดเขาก็เลือกผูหญิงที่ไมเห็นรอยยน
รอยตื้นลึกใดๆเลย ดวยสายตาอันคมชัดของเขา และคิดวาคนที่เขาเลือกนั้นถาเปนหญาก็ออนกําลัง
หวานอรอยเคี้ยวสนุก นาจะเปนแมพันธุที่ดี หลังจากแตงงานไปแลวก็ไมมีวี่แวววาเธอจะมีทายาทใหเขา
เลย เขาจึงใหหมอชวย ความจริงก็เลยปรากฏวาหญิงที่เขาเลือกดีแลวนั้น แทจริงเธอหมดวัยเจริญพันธุ
แลว แตทําศัลยกรรมอยางยอดเยี่ยมจนไมเห็นริ้วรอยใดๆที่บงบอกอายุได เขาถอดใจนั่งมองใบไมรวง
แลวพึมพําออกมาวา ฉันตาดีหรือตาบอดมองไมเห็นกันแน ไมสิตาฉันดีจึงมองไมเห็นตีนกาเธอ เอะ รึวา
ไมใช หรือวาตาราย ที่ฉันตองมาเสียใจทีหลังก็เพราะวาตารายเสีย แลวที่ฉันมองเห็นอะไรๆชัดเจนมา
ตลอดนั่นมันความจริงรึโกหกละ โอ ตาดีไดตารายเสีย ฉันควรจะเลือกคนที่มีตีนกานอยไมใชไมมีตีนกา
เลย เพราะตาฉันไมดีพอจึงไมเห็นปายบอกวันหมดอายุของเธอ เขากลุมใจจึงไปปรึกษากับเพื่อนๆเขาก็
บอกวา การที่เขาตาบอดก็คงจะอยูกับภรรยาตอไปไดอยางไมมีปญหา แตการที่มารูตัววาตาดีแลวนี่สิมัน
ก็คงตองหลับหูหลับตาอยูกันไปเพราะเธอเปนภรรยาเขาแลว เมื่อไดฟงดังนั้นเขาก็เลยกลับไปเปดอกกับ
ภรรยาวา ที่เขาอยูกับเธอมานั้นก็เพราะเขาตาบอด หากตาเขาดีก็คงจะไมเลือกอยูกับเธอๆก็ตอบวา ฉันก็รู
วาคุณตาบอดตั้งแตคุณเลือกฉันเพราะเห็นวาฉันยังสาวและสวย เขาก็เลยถามวา แลวจะอยูกับเขาทําไม
ในเมื่อเขาตาบอด เธอก็ตอบวาก็คุณตาบอดแตมองเห็นและที่สําคัญเห็นฉันสวย สรุปวาเธอหมายความ
วาเขาตาแหลมที่มองเห็นเธออยางนั้น เขาก็ถามวาแลวทําไมเขาตองหลับหูหลับตาอยูกับเธอตอไป เธอก็
ตอบวาก็ตาคุณมันเดี๋ยวดีเดี๋ยวรายนะสิ หลับหูหลับตานะถูกแลว เขาจึงตองทนอยูกับเรื่องที่ตาดีไดตา
รายเสียอยูกับดวงตาซึ่งเรื่องมาใหโดยแท
ตาของเหยี่ยวนั้นวาเปนตาที่ทรงประสิทธิภาพอยางมาก สามารถมองเห็นไดไกลยิ่งนัก ชวยให
หาเหยื่อไดดีจึงไมนาจะอดตาย คนนั้นไมวาจะตาดีแคไหนก็ไมไดเปนเครื่องรับประกันวาจะไมอดตาย
บางทีถาทําเปนไมรูไมเห็นก็จะรอดปลอดภัยกวา ตาคนไมไดมีไวมองหาอาหารเหมือนเหยี่ยวเทานั้น
หรอก แตมันหาเรื่องมาเยอะทีเดียว เรื่องทุกเรื่องที่มองเห็นไดดวยตา เปนเหยื่ออันโอชะทั้งนั้น และเชื่อ
กันวาสิบปากวาไมเทาตาเห็น เห็นแลวก็ยังตองหลิ่วตาเมื่อเขามาในเมืองตาหลิ่ว ตาคนก็มีอยู2ขางเทานั้น
แตคนพบเรื่องไดมากมายกายกอง เรื่องที่เกี่ยวกับตามีไดตั้งแตเรื่องเล็กจนมองไมเห็นไปจนถึงเรื่องใหญ
จนมองแลวเหมือนไมเห็นอีกเชนกัน ตาใครก็เปนเรื่องของคนนั้น ฉันคิดอยูเสมอวาเรื่องที่มองเห็นดวย
ตาดับไดดวยการหลับตา ไมวาจะเรื่องใหญแคไหนก็หายวับไปเมื่อหลับตาลงได อาจแคกระพริบตาหรือ
ตองหลับตานานๆ ก็อยูที่ความชํานาญในการยุติเรื่องที่ตาของคนเอง ซึ่งตามีการเชื่อมโยงกับรางกาย
หากไมสามารถยุติเรื่องที่ตาได มันก็จะสงตอเรื่องไปยังรางกาย ก็สุดแลวแตวาอวัยวะสวนไหนจะมีสวน
รวมในเรื่องนั้นๆบาง ก็เหมือนเหยี่ยวเวลาเจอเหยื่อมันจะโฉบเขาใสอยางรวดเร็ว อวัยวะทุกสวนรวมมือ
กันอยางเต็มที่ เหยื่อจึงจะไมสามารถหนีไปได ถาตาคนมองแคอาหารเหมือนเหยี่ยวก็คงมีชีวิตไม
แตกตางไปจากตอนที่ยังอยูในถ้ําเทาใดนัก แตมันมองหาเรื่องใหเกิดสิ่งตางๆไดทั้งดานดีและราย มันจึง
เปนตาคูที่ตองระวังเพราะสิ่งที่ตาคูนั้นมองอาจนําพามาซึ่งสิ่งที่ไมคาดคิดไดเสมอ อยางที่คนเปลี่ยนไป
เรื่อยๆทุกยุคทุกสมัยและมองตางมุมร่ําไป ตาของคนและตาของเหยี่ยวเปนตาที่ธรรมชาติสรรสรางให
อยางวิเศษไมแพกัน
 หู

ชนใดไมมีดนตรีกาลในสันดานเปนคนชอบกลนัก ฉันไดยินคํากลาวนี้มาตั้งแตเด็ก สิ่งที่รับฟง

ดนตรีก็คือหูนั่นเอง ถาหูปกติก็จะไดยินเสียงดนตรีมีความสั่นไหวไปตามทํานองอยางมีศิลปะ ทุกสิ่งที่
สั่นสะเทือนทําใหเกิดเสียงไดก็จะมากระทบถึงหูใหไดยินเชนกัน วาแตการสั่นสะเทือนใหเกิดเสียง
ตางๆนั้น จะเปนศิลปะแบบไหนและทําใหเกิดความรูสึกเมื่อไดยินอยางไร ลมพัดก็ไพเราะได เสียงลม
ที่มาจากทางไกลเมื่อพัดผานมากระทบหูๆจะวัดความดังและแรงลมได ทําใหเกิดความรูสึกตามระดับ
เสียงเปนเมโลดี้ตามที่ลมพัด เวลามีเสียงผายลมหูจะรูสึกถึงการบังคับเสียงไดเชนกัน ทําใหรูวาลมนั้น
พัดผานมาตามชองทางแบบไหน ตางจากลมที่อยูในอากาศอยางไร เชนเดียวกับลมที่มาจากทางปาก ซึ่ง
ความกวางของชองทางผานของลมก็ไมมากมายไปกวาผายลมเทาใดนัก แตวาเสียงมันเจาะจงความรูสึก
ไดชัดเจนกวาผายลมมากหลายเทา เมื่อไดฟงเสียงแลวหูปกติคงจะบอกไดวาเสียงไหนมีน้ําหนักมากกวา
กัน จะถือเอาสาระจากเสียงผายลมหรือคําพูดดี นาคิดมั้ยละหูเอย ลองมาฟงเรื่องนี้กันดีมั้ย มีหนุมสาวคู
หนึ่งกําลังงองอนกันอยู สาวไมยอมคืนดีดวย หนุมก็เฝางอไมยอมถอยไมวาสาวจะดาวาอยางไรก็ทนฟง
ได สาวเห็นหนุมตื๊อไมหยุดก็เลยบอกวา คุณมันหนาดาน ฉันวาคุณขนาดนี้แลวยังไมรูจักเจ็บ หนุมก็พูด
วาไมวาคุณจะพูดอะไรผมก็รับได สาวจึงเกิดความรูสึกเครียดขึ้นมาและมีลมในทอง เธอจึงผายลมเสียง
ดัง หนุมไดยินดังนั้นก็หันหลังเดินหนีจากไปทันที เธอจึงถามวาจะไปไหน เขาก็ตอบวาผมหนาไมดาน
พอที่จะฟงเสียงดาจากคุณอยางนี้ มันชางเปนการดูถูกและหยามหนาอยางสุดที่จะรับได เปนเสียงดาที่
รุนแรงจนผมรับไมไหว คุณมันปากจัด หยาบคาย ผมทนคุณตอไปไมไดแลว สาวเห็นหนุมเดินหนีฉับๆ
ไมยอมหันหลังกลับมาอีก เธอก็งงวาเธอพูดอะไรผิดเหรอ แลวก็คิดวาเขาคงหูไมดีเองเพราะเธอแคผาย
ลมเทานั้นไมไดพูดอะไรสักหนอย แลวอยางนี้เสียงไหนมีน้ําหนักมากกวากันละ
เสียงลือเสียงเลาอางนั้นดังไมแพเสียงระฆังบนหอสูงเชียวละ ฟงเสียงลือทีไรหูก็กระดิกรับ
สัญญาณไดชัดดีนักเชียว มีขาววาบนดวงจันทรมีฮีเลียมที่สามารถนํามาใชประโยชนบนโลกได เมื่อตา
คนหนึ่งไดฟงขาวแลวก็รีบบอกกับยายวา นี่ยายตอไปจะมีแหลงทรัพยากรธรรมชาติที่มาเพิ่มใหกับโลก
ซึ่งอยูบนดวงจันทรโนนแนะยายๆ ก็วา หือ เออแนะตา จนปานนี้แลวฉันยังไมเห็นเลยวาจะมีใครไปเอา
กระตายที่อยูบนดวงจันทรมาไดเลยนะ แลวตาวามีอะไรบนดวงจันทรเหรอ ตาตอบวาก็ฮีเลียมนะสิยาย
เขาจะเอามาใชในอุตสาหกรรมบนโลกตอไป ยายละก็ไมรูหรือวาเขาเคยไปเดินบนดวงจันทรมาแลว มัน
ไมมีกระตายหรอกยาย เลิกคิดถึงเรื่องนี้ไดแลว ยายก็หันมาถามตาวา คําร่ําลือที่ไดยินมาตั้งแตเด็กนะตา
ไมไดยินบางหรือไง ตาก็บอกวา ก็เขาไมเจอกระตายบนดวงจันทรนี่ยายแตเขาเพิ่งเจอฮีเลียมเร็วๆนี้นี่เอง
ยายก็พูดวา เห็นมั้ยละตา มันตองมีสิ่งที่อยูบนดวงจันทรเราจึงไดยินเสียงร่ําลือกันมานาน อยาลืมวาเรื่อง
กระตายอยูบนดวงจันทรนะเราไดยินมานานแลว เขายังหาไมเจอ มันคงไปซอนอยูในที่ๆหายากกวา
ฮีเลียมนะตา ตาก็เลยถามวา แลวทําไมยายไมคิดวากระตายมันไมไดอยูบนดวงจันทรละจนปานนี้แลว
ยายก็ตอบวาก็มันไมไดร่ําลือกันอยางนั้นนี่ ตานี่ฟงไมเขาใจรึไง เสียงร่ําลือนะบอกวามีกระตายอยูที่ดวง
จันทรหรือตาไมไดยินอยางนั้นหือ หูตาดีอยูรึเปลา ความจริงมันดังมาตั้งนานแลวนะเรื่องนี้นะ ฉันไดยิน
บอยๆ ตาสายหัวบอกวา มีแตฮีเลียมนะแหละยายที่เจอลาสุด ยายก็ทําเสียงสูงวา เอก็ฮีเลียมมันเพิ่งลือ แต
กระตายนะลือมานานแลว เสียงมันดังจนฉันไดยินซ้ําแลวซ้ําเลามีเรอะกระตายมันจะอยูใหเจอ มันก็
หลบไปอยูไหนจนหาไมเจอแลวนะสิ เผลอๆฮีเลียมที่ลือวามีอยูบนดวงจันทรก็จะหายไปหาไมเจอ
เหมือนกระตายรูมั้ยละ ตาก็เลยพูดวา สรุปแลวยายยังเชื่อเสียงลือเสียงเลาอางอยูใชมั้ย ยายก็พยักหนา
ตอบอยางมั่นใจวาใชเพราะหูฉันดีมาตลอด ฟงอะไรไมเคยผิดเพี้ยน ตาก็ตบมือใหยายแลวบอกวา ยายนี่
หูดีจริงๆ จนปานนี้แลวเสียงลือเสียงเลาอางเรื่องกระตายบนดวงจันทรนาจะเงียบสนิทแตยายก็ยังไดยิน
ตาตองขอตบมือใหยายดวยความชื่นชมก็แลวกัน เรื่องเสียงลือเสียงเลาอางนี้ เมื่อมันเกิดเปนเสียงใหได
ยินแลวมันก็เหมือนลูกโปงแตก แบบเดียวกันเลย ลูกโปงแตกเกิดเสียงใหไดยินแลวเปนยังไงตอละ จะ
กลับไปเปนลูกโปงลอยไดอีกก็ไมใชดังเดิมแลว มันแตกเปนเสียงดังไปแลวและไดยินไปแลว แมจะเปน
แคลูกโปงแตก ซึ่งพอๆกับเสียงลือเสียงเลาอาง ที่ไดยินชัดถนัดหูอยางกับเรื่องที่ไดยินนั้นมีตัวตน
นาเชื่อถือยิ่ง ก็เสียงมันดังนี่นะ คงนาอยูหรอกที่จะเชื่อวามีตัวตนอยู เสียงลือเสียงเลาอางเปนเสียงที่เบา
ซะเมื่อไหร มีรึหูดีๆจะไมไดยิน
หูเบาไมใชหูหยอนสมรรถภาพ แตเปนหูที่ไดยินเสียงไดชัดเต็มรูหู อยางนอยก็ไมหนวก ไมตึง
แตไวในการรับสัญญาณเสียงอยางยิ่ง คนที่จะหูเบาไดตองมีความสามารถในการไดยินอยางถนัดหูจน
ทําใหเขาใจในสิ่งที่ไดยินนั้นอยางเปนปเปนขลุย ถาไมใชมีหูที่ทํางานอยางไมยอหยอนแลวคงไมเปน
คนหูเบานะเนี่ย เรื่องของคนหูเบาเกิดจากคนชอบแคะขี้หูรึเปลาหูมันก็เลยเบา ถามีขี้หูคอยกรองเสียงซะ
บางคงจะดีขึ้นมั้ง ขี้หูเปนสิ่งที่มีหนาที่อยางเงียบๆภายในรูหู มีลุงคนหนึ่งแกไปเขาคายลูกเสือ พอตก
กลางคืนก็เขานอนอยูๆมีแมลงไตเขาหูลุงคนนั้น ลุงก็รองเสียงหลงจนทุกคนในคายแตกตื่นกันหมด มี
คนพาลุงมาที่หองพยาบาล พอมาถึงยังไมทันไดทําอะไรลุงก็หยุดรองและยิ้มออก แลวบอกวาหายแลว
แมลงมันออกไปแลว ทุกคนจึงกลับเขาที่เดิม ลุงนอนหลับสบาย ตั้งแตนั้นมาลุงก็รูสึกสํานึกในหนาที่
ของขี้หูแกอยางมากเพราะถาไมใชเพราะมีขี้หูกั้นขวางทางแมลงเอาไวหูแกคงแยไปแลว วันหนึ่งลุงไป
ตัดผมที่รานประจําและเผลอหลับไป ชางก็จัดแจงโกนหนวด เคราและแคะขี้หูใหลุงอยางสะอาดเอี่ยม
พอเสร็จแลวก็บอกลุงใหตื่น เมื่อรูสึกตัวลุงก็มองดูกระจกแลวตกใจหันมาถามชางวา ชางตัดผมเมื่อกี้
แคะขี้หูฉันดวยรึเปลา ชางก็พยักหนาตอบวาเรียบรอยครับลุง ลุงก็ตบเกาอี้แลวพูดวารูมั้ยขี้หูฉันสําคัญ
ขนาดไหน มันชวยปกปองหูฉันไมใหแมลงเขาไปในรูหูได แคะขี้หูออกไปแลวฉันเสียหายมากแคไหน
รูมั้ย ชางตกใจพูดเสียงสั่นวา ใจเย็นๆครับผมไมรูวาลุงมีแผนจะใชขี้หู ไหนๆก็แคะออกไปแลว ไวอีก
หนอยมันก็ออกมาใหมเองนะครับ ลุงก็ไมยอมและบอกวา ไมไดชางตองชดใชใหฉันไมอยางนั้นฉันจะ
ไมมาตัดผมที่รานนี้อีก ชางก็เลยพูดวา ครับ ถาอยางนั้นผมก็ยินดีชดใช ลุงแคะขี้หูผมออกเถอะครับ จะ
ไดหายกัน เรื่องก็เลยจบลงได เพราะขี้หูเปนสิ่งที่ตัวเองมองไมเห็นของตัวเอง แตคนอื่นนั้นมองเห็นได
ทําใหไมนาดู แมจะเปนสิ่งที่มีประโยชนชวยปองกันสิ่งแปลกปลอมเขาหู แตคงไมมีใครชอบใหคนอื่น
มองหูตัวเองแลวเจอขี้หูลนหลาม ดังนั้นการดูแลหูแบบไมใหเสียทั้งสองทางก็ทําไดโดยใชไมพันสําลี
เช็ดทําความสะอาดบริเวณรูหูดานนอกก็ใชไดแลว เอาแคพอไมใหเห็นขี้หูไหลก็คงจะพอแลวละ สวนที่
อยูขางในก็เหลือเอาไวใหเปนประโยชนบาง หูจะไดไมเบา
ใบหูทําหนาที่เปนจานรับสัญญาณเสียง ชวยในการไดยิน ไมแนใจวาตุมหูมีสวนเพิ่ม
ประสิทธิภาพในการรับสัญญาณเสียงดวยหรือไม แตก็นิยมใสตุมหูกันมาตั้งแตโบราณกาลแลว ถามี
ฐานะก็ใสเปนระยาหอยเปนพวงเชียว บริเวณที่ใสตุมหูก็คือสวนปลายหู สมัยนี้บางทีก็เจาะใบหูเปนรู
แลวใสตุมหูบนใบหูเลย นอกจากนี้ยังมีการระเบิดหูทําใหเปนรูโบ คงไมกลัวรับสัญญาณไมชัดมั้ง ตุมหู
ที่ใสถาไมทําความสะอาดดีๆจะทําใหเกิดการหมักหมมสิ่งสกปรกจนเปนคราบสะสมและมีกลิ่นไมพึง
ประสงคได โดยเฉพาะถาใสตุมหูตลอดเวลาไมไดถอดเพื่อปองกันรูหูอุดตัน ซึ่งมักพบเห็นในชวงเปน
เด็ก ที่เจาะหูเอาไวก็เลยตองใสตุมหูเพื่อไมใหรูหูตัน มีเด็กคนหนึ่งกําลังถูกพาไปเจาะหู เธอถามแมวา
ทําไมตองเจาะหูดวย แมก็บอกวา เมื่อโตขึ้นลูกจะไดใสตุมหูสวยๆไดนะสิ เธอก็ยอมใหเจาะหูโดยดี พอ
เจาะหูเสร็จแลวก็หวังวาจะไดใสตุมหูสวยๆอวดใครๆ วันหนึ่งเธอเกิดอาการบวมอักเสบที่หู แมจึงพาไป
ใหที่รานเจาะหูดู เขาก็บอกวาเธอแพตุมหู แมของเธอก็เลยเปลี่ยนตุมหูคูใหมให ไมวาจะเปนตุมหูทอง
ตุมหูเงิน หรือตุมหูอะไร เธอก็แพไปซะทุกอยาง ในที่สุดแมก็เลยเอาไมกลัดหักเปนชิ้นเล็กๆเสียบไว
แทนตุมหูเพราะเธอใสตุมหูไมได เวลาไปขางนอกหรือไปโรงเรียนเธอก็จะถูกมองที่หูจนเธออายมาก
และไมอยากถูกมองเชนนั้นอีกก็เลยบอกกับแมวาอยากเอาไมเสียบหูออก แมก็บอกวาทําไมไดเดี๋ยวรูหู
จะตัน เธอก็พูดวา ไมเปนไรหรอกแม เราก็ไวผมยาวปดหูซะก็สิ้นเรื่องจะไดไมตองใสตุมหูใหยุงยาก ถึง
ไมใสตุมหูแตเราก็มีดีกวานั้นอีกนะคะ แมไมเขาใจที่เธอพูดก็ถามวา ถาไมใสตุมหูแลวจะมีดีอะไรใหดู
อีกเหรอลูก เธอก็ตอบวามีสิแมก็ผมนี่ไงละ เรามีผมปดหูทั้งสองขาง มันเปนสิ่งที่ดีกวาตุมหูเปนไหนๆ
แมก็ถามวา ดียังไงลูก เธอตอบแมวา ก็มันเปนสิ่งที่เห็นไดชัดวาเราไมไดฟงหูซายทะลุหูขวา เรามีผม
คอยปดเอาไวสองขางเลยไงละแม เห็นมั้ยวาไมจําเปนตองติดอยูกับตุมหูก็ได เราใชผมประดับหูใหดูดี
ไดเหมือนกันแมไมตองหวงนะคะ ตั้งแตไวผมยาวเธอก็ไมตองกลัวจะถูกมองหูอีกตอไป เรื่องที่ใบหูบาง
คนก็อยากจะถูกมอง แตบางคนที่ใบหูไมสวยเชนหูกาง หูไมไดรูป ก็อาจไมเปนอยางนั้น สมัยนี้มีการ
ผาตัดดูแลวไมรูวาเคยหูกาง ใบหูนั้นชวยเสริมใหดูดีจึงตองดูแลเอาใจใสบาง อยาใหเปนจานรับสัญญาณ
เกาแกที่เขรอะไมนามอง และหูที่ใชงานมานานนั้นจะไมเหี่ยวไมหยอนยานมีแตจะตึงขึ้นๆ อาจไมตอง
ลําบากฟงหูไวหู เพราะความลําบากมันตกอยูที่ไมวาหูไหนก็ฟงไมชัดเหมือนกัน
ที่ผานมานั้นลวนเปนเรื่องของหูปกติทั้งสิ้น เรื่องที่หูปกติหามาไดก็เปนเรื่องปกติแตอาจไม
ธรรมดา แลวแตกรณีไหนจะกลายเปนกรณีพิเศษขึ้นมาบาง นอกจากเรื่องที่เกิดกับหูปกติแลว ยังมีเรื่อง
ที่เกิดกับหูไมปกติอีกดวย ดังที่มีอาการโคลงเคลง ทรงตัวไมเปนปกติ ถาเปนมากๆก็ยืนไมอยู บานหมุน
แตบานไมพัง ไอที่ลมครืนนั้นคือตัวเอง หรือถายังนอนอยูแลวลืมตาขึ้นมาเกิดอาการบานหมุนก็ลุกไม
ขึ้น เปนอาการที่มาจากน้ําในหูไมเทากัน ฉันเคยเวียนหัวบานหมุนแลวไปหาหมอๆก็ตรวจหาความ
ผิดปกติเรื่องน้ําในหูไมเทากันนี่ดวย แตปรากฏวาหูฉันปกติ เอาละสิ ฉันควรดีใจหรือวิตกมากขึ้นกันละ
นี่ที่ยังไมพบสาเหตุความไมปกติที่เกิดขึ้นกับตัวเอง แลวฉันก็คิดวาชางเถอะถาอาการที่เกิดไมไดเปน
เพราะหูก็ใหหมอหาดีกวาวาเพราะอะไร สวนฉันก็จะไมเอาหูไปนาเอาตาไปไรสงสัยอะไรก็จะปรึกษา
หมอทันที ฉันรูสึกวาความผิดปกติที่หูไมใชเรื่องเงียบเพราะมันเกี่ยวกับการไดยิน เมื่อไหรที่ไมมีเสียง
ใดๆเลยนะมันก็นาเปนหวงแลวละวาหูยังปกติดีอยูรึเปลา ถาหูปกติก็ตองมีเรื่องใหไดยิน เปนเสียงนาฟง
บาง ไมนาฟงบาง ใหรูวามีเรื่องมีราวอยูเสมอ ก็มีหูไวหาเรื่องฟงอยูแลว หูไมปกติไมสามารถหาเรื่องได
ยินก็เลยไมไดเรื่องเหมือนกับหูปกติที่หาเรื่องไดเสมอ หลังจากมีอาการบานหมุนแลวฉันก็มาคุยกับ
เพื่อนระหวางที่ยังไมรูวาเกิดขึ้นเพราะอะไร เพื่อนก็บอกวา ถาตรวจแลวไมพบความผิดปกติเปนไป
ไดมั้ยวาเธอโดนของ ฉันฟงแลวก็ตกใจจึงถามเพื่อนวา ของมันทําใหเปนอยางนี้เหรอ เพื่อนก็ตอบวา มัน
ก็แลวแตจะสั่งใหเปนอะไร ฉันจึงถามอีกวา ถาเปนอยางนี้ฉันจะบอกหมอยังไง เพื่อนก็ตอบวา บอก
หมอทําไม บอกของสิวาใหมันมาทางไหนก็กลับไปทางนั้น ฉันก็คิดวาเรื่องที่ไดยินไดฟงนี้คงจะบอก
ใครไมไดนอกจากบอกกับของจริงๆ ดังนั้นฉันจึงตั้งใจคิดใหของกลับไปยังที่ๆมันมาดวยใจแนวแน พอ
หมอนัดไปตรวจอีกทีและถามวามีอาการอีกมั้ย ฉันก็ตอบวาไมมีคะ หมอจึงบอกวา งั้นก็ไมจําเปนตอง
ตรวจทางสมองหรอก คงไมมีอะไรนากลัวนะ โอเคมั้ย ฉันก็ตอบวาคะ เรื่องไมปกตินี้ก็เลยไมอาจสรุป
ไดวาเกิดจากหู แตสรุปไดวาหูฉันปกติไมมีผิดเพี้ยน
เรื่องความสามารถในการไดยินนั้นตองยกใหสุนัข เพราะเขาหูกระดิกไดยินเสียง ในขณะที่เรา
ไมไดยินอะไรเลย คลื่นความถี่ที่ลอยผานหูสุนัขไดคงไมธรรมดา เชื่อไดเลยวาหูคนก็ไมไดยินเชนกัน
แมวาสุนัขจะหูดีกวาเราหลายเทาแตไมยักเปนเรื่องบอยๆ ตางจากหูคนที่ไดเรื่องนักเชียว นี่ขนาดไดยิน
นอยกวาสุนัขยังเปนเรื่องเปนราวไดขนาดนี้ ถาหูดีกวานี้คงไดเฝาบานแนๆ แมวาเสียงจะเปนสื่อกลาง
ระหวางสิ่งที่สงเสียงกับสิ่งที่รับเสียง แตมันก็มีขอจํากัดในความเขาใจอยางถองแทในสิ่งที่ใหกําเนิด
เสียงอยูเชนกัน อยางที่บอกวาก็แคลม สิ่งที่มากระทบหูก็เปนแคลม จะเชื่อในลมจนหมดสิ้นคงจะไม
เขาทา สําหรับหูนั้นเสียงที่ไดยินยังพอทําใหรูเรื่องได แตสิ่งที่เงียบและไมไดยินนี่สิมันเกิน
ความสามารถของหูที่จะรูลึกรูจริง หูก็ไดยินและรูแตเพียงลมเทานั้น หรือวาสุนัขตระหนักในขอนี้ดีจึง
ฟงเสียงไดดีแคไหนก็เหมือนลมพัดผาน อาจจะเหาหอนไปตามวาระก็แคนั้น ไมมีอะไรติดคางขางใน
ถามีอะไรติดคางอยู ความสามารถในการไดยินอยางสุนัขนั้นคงทําใหประสาทถูกรบกวนจนประสาท
เสียไปแลว เพราะเขาเกิดมามีความสามารถในการไดยินสูงโดยไมตองติดเครื่องดักฟงเลยสักนิด นั่นมัน
สําหรับคน ที่อยากหูดีอยางพวกเขาบาง ก็ไมรูวาหูดีอยางสุนัขหรือเครื่องดักฟงจะหาเรื่องไดมากกวากัน
ที่แนๆเรื่องที่หนีไมพนก็คือเสียงหัวใจเรียกรอง ที่มันจะดังใหไดยินไมเทากัน สุนัขคงมีเสียงเพรียกในใจ
อยูละแตไมเคยเรียกรองอะไร ถาเปนเสียงรองในใจคนละก็ ยากนักจะเก็บเสียงใหอยูแคในใจ ดีไมดีอาจ
ดังออกไปไกลนอกโลกในอนาคตก็ได แลวเมื่อนั้นหูจะตองทําหนาที่พิเศษสักแคไหนจึงจะทันไดรูได
ยินนะ เพราะหูก็คือหู ตองไดยินไดฟงอยูแลว เปนชองทางรับรูเรื่องตางๆดวยคุณสมบัติเฉพาะตัวที่
ธรรมชาติมีใหแกสิ่งมีชีวิตทั้งหลาย อวัยวะสวนนี้มีไวเปนฝายรับจริงๆ
 จมูก

กาลครั้งหนึ่ง ไมนานมานี้เอง จึงยังมีกลิ่นหลงเหลืออยู ไมวาจะเปนอาหารไหมหรือกลิ่นจาก

อะไร จมูกก็บอกไดวามีสิ่งใดเกิดขึ้น จมูกเปนอวัยวะที่อยูกึ่งกลางใบหนาของเรานี่เอง อะไรที่เปนจุด
ศูนยกลางมักจะมีความสําคัญ จมูกก็เชนเดียวกัน หนาที่ของจมูกนั้นสําคัญมากนัก มันทําหนาที่หายใจ
สิ่งมีชีวิตถาไมหายใจก็เสียชาติเกิด ดังนั้นเปนสิ่งมีชีวิตก็ตองรูจักใชจมูกและอยาใหใครมาจูงจมูก
รวมทั้งอยายืมจมูกใครหายใจ เมื่อมันอยูตรงกลางเปนจุดเดนก็ควรดูดีสินะจึงจะนามอง ลักษณะจมูกนั้น
แตกตางกันไปหลายแบบจากบานจนถึงแคบ แถมความสูงก็มีหลายระดับ บางทีก็คลายแองที่ราบลุมบาง
ทีก็เปนสันเขาสูงชัน บอกไมไดวาจมูกแบบไหนหายใจไดมีประสิทธิภาพกวากัน มีชาวบานกลุมหนึ่ง
กําลังจับกลุมนั่งพักผอนในตอนกลางวันที่ทองนาแหงหนึ่ง ลุงคนหนึ่งพูดขึ้นวา ทํานาอยูกับทองนามัน
ลําบากแตก็มีความสุข หายใจโลงสบาย อากาศก็ดี เพื่อนอีกคนก็เลยถามวา แลวทําอะไรถึงจะหายใจไม
โลงสบายละมีดวยหรือ ลุงก็ตอบวาโอยเยอะแยะ งานการสมัยนี้ตองหูไวตาไว จมูกก็ตองไว จะทํางาน
ไปเรื่อยๆสบายๆไมไดหรอกไมทันกิน สูเขาไมได ตองหัวหมุนอยูตลอดเวลา ตัวเปนเกลียวหัวเปนน็อต
ไมมีเวลาหายใจหายคอนั่นแหละถึงจะไปรอด เพื่อนก็เลยถามวา แลวมันหายใจไมโลงตรงไหน ลุงก็ลุก
ขึ้นยืนสูดหายใจเขาแรงๆแลวผอนลมออกมาอยางสบายๆและพูดวา ฉันนะหายใจเขาอากาศก็ดี หายใจ
ออกอากาศก็ดี เพราะลมหายใจมันบริสุทธิ์เปนเพราะอะไรรูมั้ย ฉันมีเวลาเปนสวนตัวและดูแลตัวเองอยู
เสมอ พวกที่ทํางานตัวเปนเกลียวหัวเปนน็อตนะไมมีเวลาจะแคะขี้มูกใหสะอาด เวลาหายใจเขาหายใจ
ออกมันก็ไมโลง เพื่อนจึงรองอออยางนี้นี่เอง ที่แทสาเหตุมันก็อยูแคปลายจมูกนี่เองนะ
จมูกเปนสวนที่คนใชหายใจเพราะฉะนั้นเมื่อเกิดมา อวัยวะที่ตองใชใหเปนเลยก็คือจมูก อยาง
อื่นคอยหัดคอยใชใหเปนตามมาก็ได ก็ไมรูวาการเสริมจมูกเปนเรื่องของการใชจมูกแนวไหนที่ตองทํา
ใหจมูกเปลี่ยนไป ซึ่งก็ไมเขาใจนัก โดยที่เวลาเอ็กซเรยใบหนายังไงเสียจมูกก็ยังเหมือนเดิม จะเห็นวา
โครงจมูกไมแตกตางจากที่เปนตั้งแตเกิด ยิ่งคิดก็ยิ่งฉงนวาจะเสริมจมูกไปทําไม เอ็กซเรยดูก็ไมไดเกิด
อะไรขึ้นกับโครงจมูกสักหนอย ถาเสริมจมูกก็คงไมอยากถูกเอ็กซเรยใบหนาเพราะจมูกโดงๆมันจะ
แฟบใหเห็นนะซี ความลับที่อุตสาหซอนไวก็จะถูกมองเห็น นากลัวเหมือนกัน มีชาวบานแหงหนึ่งทํา
อาชีพเกษตรกรรม เวลาทํางานก็จะเอาผาปดหนาเพื่อกันแดดที่แผดเผา ลุงคนหนึ่งขณะเดินไปทํางานกับ
หลานสาวก็พูดกับหลานขึ้นวา เออนังหนู สมัยนี้เขาจะเสริมจมูกกันเปนวาเลน ขาจะบอกใหเอ็งจําไวเลย
นะวาอยาไปทํามันไมเหมาะกับเรา อาชีพอยางเรามันสูแดดสูลม แคจมูกเทาที่เปนอยูเดิมมันก็รับแดดไม
ไหวตองเอาผาปดหนาปดจมูกไวแลวขืนไปเสริมใหมันตั้งชันรับแดดเปรี้ยงๆละก็วุนวายนะจะบอกให
หลานก็พูดวา เขาเสริมใหมันสวยขึ้นและชวยใหโหงวเฮงดีขึ้นนะลุง อีกอยางเราก็มีผาปดหนาอยูแลวจะ
เปนอะไรละ ลุงก็บอกวา ก็ในเมื่อมีผาปดหนาแลวจะไปเสริมอีกทําไมละมันคุมที่ไปทํามั้ยอีหนู หลานก็
เลยถามวา งั้นลุงกลัวฉันเสริมจมูกเพราะจะไมถูกกับการทํางานที่ตองปดหนาบังแดดแลวจะไมคุมเลย
หามใชมั้ย ลุงก็ตอบวา เออก็ไมถึงขนาดหามหรอก แคบอกใหคิดเทานั้น ถาจะไปเสริมจมูกจริงๆก็อยา
ลืมบอกหมอวา เราทําอาชีพเกษตรกรรมเวลาทํางานตองเอาผาปดหนาบังแดดเพราะแดดมันแรงและให
เขาเสริมจมูกเราใหมันเขากับอาชีพ เดี๋ยวเขาจะไมรูแลวเสริมใหเขากับใบหนา มันจะไมคุมที่เสียเงินไป
ทํานะ หลานก็บอกวา ฉันจะจําไวลุงและจะบอกหมอไมใหทําจมูกฉันรับแดดไดมากขึ้นแตตองโดน
แดดใหนอยที่สุด
รูปทรงของจมูกเปนไปตามโครงกระดูกใบหนา สวนที่เปนโครงจมูกนั้นจะโดงหรือแฟบก็
เกิดขึ้นตามกรรมพันธุ แตก็มีความเชื่อวาถาดึงจมูกบอยๆตั้งแตยังเปนเด็กจะชวยใหจมูกโดงขึ้น สันจมูก
นั้นถูกมองมากกวาสวนไหนของจมูกทั้งสิ้น จมูกมีสันตอใหขนจมูกชี้เปนลูกศรทิ่มออกมายังไงก็ยังมอง
วาสวย ความจริงกระดูกที่เปนสันจมูกคงไมไดตั้งใจสวยหรือไมสวย แตนาจะตั้งใจเปนทวารบานเดี่ยว
สําหรับเรื่องสําคัญในชีวิตซึ่งเปนลมหายใจซะมากกวาเพราะวาตองใชจมูกหายใจ และลมหายใจก็ผาน
จมูกทางรูจมูกไมใชสันจมูก ดังนั้นถาสันจะมีนอยก็คงไมถือวาบกพรองตอหนาที่หรอกมั้ง แตอยางวา ก็
เวลามองจมูกมันก็เห็นสันจมูกกอนนี่นะใครจะไปสองดูรูจมูกใครกันละ ขืนทําอยางนั้นก็ไดเรื่องนะซี
ตําแหนงของจมูกที่อยูกึ่งกลางใบหนากลายเปนจุดแบงหนาออกเปนซีกขวาซีกซาย ถาสันจมูกสูงเห็น
เดนชัดก็จะมีแนวกึ่งกลางที่ดูไมยาก ซีกหนาแตละขางก็คลายพื้นที่หลังเขาหรือสันจมูกดีๆนี่เอง บางครั้ง
มันจึงดูไมเหมือนกันระหวางหนาซีกซายกับซีกขวา ประมาณวาอยูหลังเขาคนละดานทีเดียว สันจมูก
สูงๆนั้นดูคลายสันเขาสูงตระหงานมองแลวสงานาดูนาชม จะตางกันก็ตรงที่บริเวณเขานั้นถามีหญาปก
คลุมก็จะสวยกวาเขาหัวโลน แตสันจมูกไมควรมีอะไรมาเกาะเชนเม็ดสิว ฝา ไฝ มันหมดอารมณชมไป
เลย วาแตจมูกจะมีสันเปนสันเขาไปทําไม คงไมใชเปนแนวกั้นเขตแดนอะไรมั้ง และนาจะเปนสันที่
ตั้งใจแสกตรงกลางหนา เพื่อใหระลึกวาจะตองมีลมหายใจอยางเที่ยงธรรมเปนกลางเหมือนแนวจมูกที่
ตั้งอยูกึ่งกลางใบหนาเปะตั้งแตเกิดนั่นไง เปนเครื่องเตือนสติใหดําเนินชีวิตในทางสายกลางดวยลม
หายใจเขาออกที่ผานจุดกึ่งกลางบนใบหนา สันจมูกคงเนนใหเห็นแนวที่ชีวิตควรยึดเปนเสนทางในการ
ดํารงชีวิตอยางที่ควรจะทํา ซึ่งบงบอกวาการหายใจเขาออกก็เพื่อตั้งมั่นอยูในแนวทางที่ไมเอียง หากแต
เปนเสนทางสายกลางตามแนวจมูกเลยละ เปนเครื่องหมายที่แสดงถึงความเปนกลางและเที่ยงทุกลม
หายใจเขาออก นั่นหมายความวาชีวิตจะไมหลงทางไปตามกิเลส สิ่งยั่วยุรอบตัว เพื่อใหสมกับไดมีชีวิต
อยางสงางามตามกําเนิดเกิดมาเปนคน
จมูกสวนที่เปนปกจมูกก็นาดูสวนหนึ่งเหมือนกัน ซึ่งความนิยมมักจะเปนลักษณะหุบปกไมใช
กางปก ถึงขั้นมีการผาตัดจมูกสวนนี้ที่กางและบานใหแคบลงเลยทีเดียว วาแตจะเสียเปรียบคนที่รูจมูก
สูดอากาศเต็มที่รึเปลานะซี เคยมีคํากลาวเกี่ยวกับปกจมูกวาถาสวนนี้เห็นเดนชัดจะเสริมดวงชะตา
เจาของดี ยิ่งมีลักษณะเปนชมพูก็ยิ่งเปนลักษณะนายินดี มีสองสาวคูซี้คูหนึ่งกําลังเดินช็อปปง สาวเอก็
เลาใหสาวบีฟงวา นี่เธอรูมั้ยหนุมที่ฉันกําลังคบอยูนะเขาบอกวาฉันเปนคนหนาตาดี ติดอยูอยางเดียว
ตรงที่จมูกบาน ฉันก็เลยคิดวาจะไปตัดปกจมูกนะ เธอวาดีมั้ย บีก็มองดูหนาเอแลวพูดวา จมูกเธอก็มีอยู
อันเดียว ตัดปกจมูกแลวจะหายใจอยางเดิมยังไงละ จะอาปากชวยหรือไง เอก็ตอบวาแหมไมถึงขนาดนั้น
หรอก ฉันทําเพื่อความสวยจะไดมีแฟน ไมดีเหรอ บีก็ถามวา แลวแฟนนะใชแทนปกจมูกไดอยางนั้น
เหรอ เขาชวยเธอหายใจไดหรือไง เอก็ตอบวา ฉันก็รูวาเขาไมเหมือนปกจมูกฉันหรอก ก็ไมรูเหมือนกัน
วาการไปตัดปกจมูกออกมันจะเปนการทํารายตัวเองรึเปลา ก็อยางที่เธอวานั่นแหละ มันคงหายใจไม
เต็มที่เหมือนเดิม จะเปนบาปตอตัวเองมั้ยนะ แลวฉันจะไปทําดีมั้ย บีก็เลยบอกวา งั้นก็ลองไปสอง
กระจกแลวบีบจมูกดูสิจะไดรูวาทําดีหรือไม แลวทั้งสองคนก็ชวนกันเดินไปหากระจกสอง เอเอามือบีบ
จมูกอยูสักครูหนากระจกแลวก็หันมาบอกบีวา โอยฉันรูแลว การบีบจมูกตัวเองมันเปนการทําที่ไมดี
เปนเรื่องไมควรทํา เพราะมันหายใจลําบากแลวก็เปนบาปแนนอน เพราะฉะนั้นควรจะใหหมอทําจะ
ดีกวา ใหหมอตัดปกจมูกซะ บาปก็จะตกอยูที่หมอ ฉันก็จะสวยอยางสบายใจและไดแฟนดวย ขอบใจนะ
ที่ชวยชี้ทางใหฉันตัดสินใจทําอะไรที่ควรทํา ถาไมไดเธอชวยฉันคงทําอะไรไมถูก เธอคงเขาใจนะวาฉัน
รูสึกยังไง บีก็บอกวา ฉันไมเขาใจความรูสึกของเธอหรอก ถึงยังไงก็ขออนุโมทนาบุญดวยก็แลวกัน เอก็
บอกวา เพราะเธอทําใหฉันไมทําบาป เธอยอมไดบุญอยูแลวละไมตองหวงหรอก บีก็พูดวา อือ อือ ก็
ขอใหบุญหนุนสงใหสมหวังดังใจก็แลวกันนะ เอก็เลยถามวา แลวเธอละไมคิดจะทําบางเหรอ บีรีบตอบ
วา ออ ฉันปลอยใหเปนไปตามกรรมดีกวา แบบที่มันเปนกรรมพันธุนะ ไมอยากไปแตะตองใหเปนบาป
หรือบุญ ขอใชชีวิตไปตามกรรมหรือกรรมพันธุอยางนี้นี่แหละจะไดหมดเวรหมดกรรมไมติดคางไปถึง
ชาติอื่นนะ เอก็ตบไหลบีแลวพูดวา เอานะ ฉันรูวาเธอพอใจอยางที่เปน สวนฉันก็ขอไปตัดปกจมูก
เปลี่ยนกรรมไมเปนไปตามกรรมพันธุ เผื่อวาจะไดเกิดมาใชกรรมที่ติดคางอีกหลายๆชาติ แตถาเกิดมา
ชาติหนาไมมีเธอมาเกิดเปนเพื่อนอีกฉันคงเหงามากนะ บีก็บอกวาไมเปนไรหรอก ชาติหนาเธอก็ลืมฉัน
แลว เธอคงไมระลึกชาติไดหรอกเพราะเธออาจกลับมาเกิดเนื่องจากจมูกไมไดกลับมาเกิดจากสมองเปน
เหตุ
ขนจมูกเปนสวนที่อยูภายในรูจมูก แตบางครั้งก็ชี้ยื่นออกมาภายนอกใหเห็นเปนกระจุก สวนนี้
จะกรองฝุนละอองที่พัดเขามาในจมูกไมใหผานเขาสูรางกาย มันเปนตัวทําความสะอาดอากาศที่เขามา
ในจมูกอยางแข็งขัน แตไมวายที่จะโดนตัดเล็มออกบอยๆ ก็มันไมเปนที่นิยมนี่นะ ที่อยูของมันก็ตองอยู
ในรูจมูกเทานั้น หากแพลมออกมาสูภายนอกแลว นอกจากจะไมถูกมองอยางเห็นคุณคาแลวยังถูก
รังเกียจอีกดวย ขนจมูกถูกกําหนดใหทํางานอยางปดทองหลังพระ ไมคอยไดรับการเปดโอกาสใหมี
บทบาทเสนอหนานักหรอก ปกติก็ไมคอยมีใครนึกถึงมันอยูแลว มีครอบครัวหนึ่ง พอกําลังเตรียมตัว
ออกจากบานไปสงลูกไปโรงเรียนและไปทํางาน ขณะที่พอกําลังสวมรองเทาอยู ลูกก็มองเห็นใบหนา
พอที่กมลงมาอยางชัดเจนแลวก็พูดขึ้นวา พอครับขนจมูกพอยาวจังเลยครับ พอก็ตกใจรีบเอามือขยี้จมูก
แลวพูดวา เหรอ เดี๋ยวรอพอแปบนึงนะ แลวก็รีบเดินไปสองกระจก ก็เห็นขนจมูกชี้ออกมาจริงๆจึงเอา
กรรไกรตัดขนจมูกเสียแลวเดินมาสวมรองเทา เมื่อลูกเห็นพอตัดขนจมูกทิ้งก็ถามวา พอครับขนจมูกยาว
ไมดีหรือครับ พอก็บอกวา มันก็ดีอยูหรอกลูกเพราะจะไดกรองอากาศใหสะอาดเวลาเราหายใจเขาไปจะ
ไดไมสกปรก แตพอตองไปทํางานก็ตองดูแลหนาตาใหสะอาดดูดี เขาใจมั้ยลูก ลูกก็เลยถามวา ถาใหคน
ในที่ทํางานเห็นขนจมูกแปลวาไมดีใชมั้ยครับ พอก็ตอบวา ก็ไมดีสิลูก ลูกก็ถามอีกวา ทําไมละครับ ขน
จมูกมันชวยทําใหอากาศที่เราหายใจเขาสะอาดไมใชเหรอครับ ไมดีตรงไหน พอก็บอกวา เขาก็จะหาวา
พอไมตั้งใจทํางานนะสิลูก มัวแตจดจอทุกลมหายใจกับการดักจับฝุนละอองไมใสใจในงานการ
แตไปใสใจกับการกรองอากาศทุกลมหายใจแทนที่จะใสใจในงาน
ทุกลมหายใจตอนทํางานนะ เขาใจมั้ยลูก คะแนนความเอาใจใสและตั้งใจทํางานของพอก็จะนอยลง
เพราะมีขนจมูกยื่นออกมาเห็นมั้ยลูก ลูกก็พยักหนาพูดวา ออผมเขาใจแลวครับ ไมวาขนจมูกจะเปน
ประโยชนเทาไรก็นิยมใหอยูแตในรูจมูก เปนสวนของจมูกที่นอยหนาสวนอื่นอยางยิ่งเพราะออกนอก
หนาไมได
รูจมูกนอกจากจะเปนทางผานของอากาศแลวยังเปนชองทางสําหรับน้ํามูกดวย เวลาอากาศ
หนาวจัดก็จะมีน้ํามูกใสๆไหลออกมาอยางหามไมได บางคราวน้ํามูกขนๆหนืดๆไหลแลวเปนสาย
เหนียวยืดยาวตองสั่งแรงๆใหสุดสาย เปนการสั่งลาอยางเด็ดขาดไมเหลือเยื่อใย เพราะตั้งใจขับออกไป
จากลมหายใจตลอดกาล การสั่งน้ํามูกที่ไมเดือดรอนคนอื่นก็นาจะหาทิชชูรองรับแลวทิ้งใหเปนที่เปน
ทางไมใชเที่ยวสั่งตามใจชอบ ก็ขนาดตัวเองยังตองสั่งทิ้ง แลวใครที่ไหนจะอยากรับไวในพื้นที่อาณาเขต
ใกลตัวบาง จะวาไปแลวมันก็ทําใหคิดไดวา ชีวิตก็ตองมีบางสิ่งบางอยางที่ตองสลัดทิ้งออกไปเหมือนสั่ง
น้ํามูก ลมหายใจยังมีเขามีออก ในเวลาบางเวลาก็ควรกําจัดสิ่งที่เปนปฏิปกษตอความเจริญออกไปให
เด็ดขาด หมดสิ้นไปจากลมหายใจเชนกัน
ความไวในการรับกลิ่นของมดนารําคาญปนนาทึ่งอยูเหมือนกัน โดยเฉพาะกลิ่นอาหารที่ถนอม
เอาไว มดก็ไมเกรงใจเอาซะเลย จมูกไวแบบนี้เปนปญหาเอาการเพราะไดกลิ่นแลวไมอยูเฉยๆ แตลุย
ละเลงไปไมมีขอบเขต ไมสนวาเปนเขตหวงหามหรือไม อันที่จริงมันก็ตามกลิ่นซึ่งไมไดจํากัดเขตอยู
เหมือนกัน เมื่อเปนเชนนี้จะโทษกลิ่นหรือมดดีละ มดมีจมูกที่ไวตอกลิ่นเพื่อการอยูรอด แตดูเหมือนจมูก
คนจะไมไดเอาไวดมกลิ่นเพื่อใหอยูรอด ทวาดมกลิ่นเพื่อใหไดเรื่อง จะเปนกลิ่นหอม กลิ่นฉุน เหม็น อับ
กลิ่นไหนๆก็กระตุนความรูสึกไดทั้งนั้น ซึ่งก็แลวแตจะสนองตอกลิ่นมากนอยเพียงใด หากอยูในความ
สงบไดก็ไมตองกระทบกระเทือนจมูกเทาไหร แตหากอดรนทนไมไหวถาไมวิ่งเขาหาตนตอของกลิ่นก็
ตองปดจมูกหรืออพยพหนีไปใหหางไกลจากที่ๆสงกลิ่นนั่นเลย แลวอยางนี้ไมเรียกวามีจมูกไวดมกลิ่น
ใหไดเรื่องไดอยางไร แตวาจมูกไมไดมีไวดมกลิ่นแตเพียงเทานั้น ยังมีไวหายใจดวย ถามีกลิ่นไมพึง
ประสงคมันก็กระทบถึงการหายใจอยางแยกไมออก ดวยวามันเดินทางเขาจมูกทางเดียวกันกับลมหายใจ
จะปดจมูกไมใหไดกลิ่นก็กระทบตอชีวิต ซึ่งจะขาดอากาศหายใจไมได เอาละซิ เรื่องอยางนี้มองขาม
ไมได ซึ่งจะไมควรปลอยใหกลิ่นลอยนวล หรือจัดการกับจมูกก็ตองเลือกเอาอยางใดอยางหนึ่ง เชื่อวา
อวัยวะสวนนี้จะเปนทวารที่เปดรับสิ่งที่ดียิ่งแกชีวิตโดยเฉพาะลมหายใจ สําหรับสิ่งอื่นที่แปลกปลอม
ปะปนเขามานั้น หากจะสูรบตบมือกับอณูเล็กๆทั้งหลายนั่นก็สูหันหลังใหเลยจะดีกวา ไมควรจะไปลูบ
หนาปะจมูกใหกระเทือนโดยไมจําเปน เพราะจมูกมีหนาที่สําคัญอยางยิ่งในการหายใจจึงเปนอวัยวะที่
สําคัญ ไมสมควรใหกระทบกระเทือนเพียงเพราะอณูเล็กๆที่แทบไมเห็นตัวตน ซึ่งจมูกเปนสวนที่รับ
เรื่องที่มองไมเห็นดวยตา ไมไดยินที่หูเหลานั้นมาหลายครั้งหลายคราสูชีวิต เพราะจมูกก็เปนทางที่ชีวิต
จะสัมผัสกับโลกทางหนึ่งอยางรูซึ้งถึงขั้วปอดเขาสูรางกายกอนจะปลอยออกมาตามทางเดิมอยางกับให
มันแลวๆไป ถาทุกเรื่องในชีวิตผานเขามาแลวผานไปอยางลมผานเขาออกจมูก ชีวิตก็คงไมมีอะไร
ยากลําบากเลยจริงๆ สรุปแลวเรื่องที่สําคัญก็อยูที่จมูก เรื่องที่งายก็อยูที่จมูก จมูกนี่ทํางานตั้งแต
สากกะเบือยันเรือรบเชียวละเนี่ย นาจะเปนอวัยวะที่ขยันที่สุดดวย คงมากเรื่องไมเบา อาจโชคดีที่มีจมูก
แคอันเดียวไมอยางนั้นชีวิตคงยากจะอยูในความสํารวมและสงบสุขได
 ปาก

ปากเปนเอกเลขเปนโท บอกกันตอๆมาหลายสมัย ปากนี่ละหนาที่พารอด ดวยเปนทางเขาของ

อาหารอันเปนสิ่งจําเปนตอรางกายนั่นไง ทั้งรอดตัวและรอดตายไดก็ตองใชปากเหมือนๆกัน เรื่องพื้นๆ
ของคนเราก็คือการกินเพื่อใหชีวิตอยูรอด แตวาอาหารที่อยูในปากจะไมทําใหเกิดความรูสึกเปนสุขได
ถาไมมีสวนที่รับรสชาติซึ่งก็อยูที่ลิ้น ถึงกับกินไมลงถาไมมีรสชาติถูกปาก วันหนึ่งยายจูงหลานเดินเลน
อยูแถวบานก็มีเด็กคนหนึ่งเดินดูดอมยิ้มสวนทางไป หลานเห็นดังนั้นก็บอกกับยายวา คุณยายครับผม
อยากไดอมยิ้ม ยายก็บอกกับหลานวา ใกลจะถึงบานแลวเดี๋ยวยายจะปอนขาวดวย ไมตองเอาอมยิ้ม
หรอก หลานก็ไมยอมและถามวา คุณยายปอนอมยิ้มไมไดหรือครับผมไมอยากกินขาว ยายก็ตอบวา ยาย
ไมปอนของไมมีประโยชนใหหลานเด็ดขาดเขาใจมั้ย หลานก็กมหนาผิดหวัง พอกลับมาถึงบานยายก็เขา
ครัวเตรียมอาหารมาปอนหลาน สวนหลานก็นั่งรออยางไมมีอารมณจะกินขาว ไมนานยายก็เดินถือ
อาหารเขามา หลานเห็นยายเขามาก็ถามวา คุณยายครับอาหารนี้มีประโยชนจริงหรือเปลาครับ ยายก็ตอบ
วา จริงสิจะกินเยอะๆจะไดโตเร็วๆนะหลานรัก หลานก็ยังถามอีกวาโตเหมือนยายใชมั้ยครับ ยายก็
หัวเราะตอบวา แนนอน หลานถอนหายใจแลวพูดวา ถาอยางนั้นจะมีประโยชนตรงไหนในเมื่อกินแลวก็
โต ยิ่งโตก็ยิ่งแกและเปนเหมือนยาย เรื่องนี้เปนเรื่องของการมองการไกลของเด็กคนหนึ่งที่เกี่ยวกับการ
ใชปากนะเองไมใชเรื่องไกลตัวออกไป
หลังจากพารอดตายแลวปากก็พาจนไดเหมือนกัน คําพูดที่ออกจากปากอยางเสียงดังฟงชัดนะ
แหละหาเรื่องใหจน การพูดใหเสียงดังฟงชัดเปนสิ่งที่ทําใหการสื่อสารเกิดขึ้นอยางชัดเจน สงผลใหมี
ความสําเร็จสมหวังดังที่ตั้งใจจะพูดมาแตไหนแตไรแลว แตบางทีแมจะพูดดังฟงชัดก็ใชวาจะพารวย
เสมอไป ถาเสียงที่พูดออกมาไมไดรับความนิยมมันก็ตองไปในทางระงับดับเสียงนั้นเหมือนกัน เรียกวา
พูดแลวมีแตเสีย หรือไรพรสวรรคในการใชปากพูด ก็นาจะเปนใบใหรูแลวรูรอดอาจจะสรางสรรกวา
การทําลายความเงียบสงบดวยคําพูดก็เกิดผลอยูสองอยางคือถาไมพาไปสวรรคก็ลงนรก อยางหลังนี่ละ
ที่เปนปญหาทั้งตอผูพูดและผูฟง ดังนั้นคนที่จะอยูบนโลกนี้นานๆ ยังไมเลือกไปทั้งสวรรคและนรกก็คง
จะตองรูจักใชปากพูดอยางมีทางเลือกที่ดี ไมไดหมายความวาเงียบเทานั้นจึงจะเปนหนทางรอด ชีวิตมี
หมุนเวียนเกิดดับ ปากก็มีเปดมีปด เวลาเปดปากจะพูดก็ใชคติหนาตางมีหูประตูมีชอง จะไดรูเสมอวาพูด
ไปแลวยังไงก็มีสิ่งที่ไดยิน ก็จะระวังไมพูดสงเดชอยางหนึ่งละ อีกอยางคือคําพูดดีๆไมไดอยูที่ปากเปน
ที่มา มันเกิดขึ้นดวยความคิดและจิตใจ อยาเปดปากบอยถาไมมีแกใจจะคิดไมสนิทใจจะสนทนา เดี๋ยว
ปากมันจะพาจนอยูอยางจนแลวจนรอด
ริมฝปากบอกบางอยางเกี่ยวกับเจาของได ตามความเชื่อวา ถามีขี้แมลงวันที่ขอบริมฝปากบน
ดานใดดานหนึ่งจะเปนคนชางพูดถึงปากจัด ฉันมีขี้แมลงวันตรงบริเวณนั้นอยูซะดวย แตไมคอยมี
โอกาสพูดมากๆ ก็ไมรูเหมือนกันวาถามีโอกาสแลวจะพูดไดขนาดไหน เทาที่เปนอยูก็พูดกับสุนัขที่เลี้ยง
มากกวาพูดกับคนเสียเปนสวนมาก เพราะอยูแตบานไมคอยไดไปขางนอก ที่หมูบานแหงหนึ่งในเวลา
พลบค่ํา หนุมสาวนั่งคุยกันกระหนุงกระหนิง หลังจากเสร็จจากงานการมาทั้งวัน หนุมคนหนึ่งพูดกับ
สาววา รูมั้ยผูชายในหมูบานเราทําไมไมกลาแตงงานกับผูหญิงที่มีขี้แมลงวันที่ปาก สาวก็มองหนาเขา
แลวถามวา ทําไมเหรอ เขาตอบวา มีคนเลาวาผูหญิงมีขี้แมลงวันที่ปากนะพูดมากปากจัด สาวหัวเราะหึๆ
และบอกวา ออเหรอ เปนผูชายแข็งแรงๆเนี่ยนะกลัวผูหญิงปากจัด ตลกตายเลย เขาก็บอกวา เดี๋ยวสิ ไม
ตลกหรอก ที่ไมกลาแตงงานดวยไมใชกลัวถูกดานะ ไอที่กลัวก็กลัววาดาแลวจะกลับคํานี่สิ ครั้นจะเลิกก็
เลิกไมไดเดี๋ยวก็คงมาพูดงอขอคืนดีตามวิสัยคนพูดเกงไมใชหรือ ถาเปนอยางนั้นจะมีปญญาไปหาเมีย
ใหมไดยังไง สาวก็เลยพูดวา ก็ไมตองมีใหมสิ เขาจึงตอบวา ทําอยางนั้นก็อดไมไดที่จะเห็นเธอดาแตผัว
อยูคนเดียว มันรูสึกวาซ้ําซากและนาเบื่อหนาย จําเปนที่จะตองหาคนมาใหเคาเปลี่ยนเรื่องเปลี่ยนหนาดา
บางมันจะไดไมซ้ํา ก็เลยตองมีเมียใหมนะสิ เห็นมั้ยวามันชวยใหไมเบื่อทั้งสองฝาย เขาใจรึยังละวาการ
มีเมียปากจัดมันยากลําบากแคไหน ในเมื่อเขาเปนคนชอบพูดชอบดาเราเปนผัวก็ตองหาสิ่งมารองรับให
เขาไดพูดไดดาตามที่ถนัดโดยไมใหเบื่อ นี่ละหัวอกของคนที่ไดคูปากจัด สาวก็มองหนาเขาแลวพูดวา
ออเหรอ ที่แทผูหญิงมีขี้แมลงวันที่ปากก็ถูกคัดออกอยางนี้นี่เอง แลวไมคิดเหรอวาพวกนี้ที่ยังไมแตงงาน
นะจะมีอิสระแคไหนในการจะไปพูดตามถนัดโดยไมมีพันธนาการมาฉุดไวนะ ตอใหไมเลือกมาเปนคูก็
คงหนีเธอไมพนหรอกฮึๆๆ คิดผิดไปรึเปลา แลวสาวก็ลุกเดินกลับบานไป ปลอยใหหนุมนั่งคิดงงๆ
ตอไป ครูตอมาเขาก็คิดวาถาไมมีคนยอมแตงงานกับผูหญิงปากจัดในหมูบาน พวกเธอก็จะพลุกพลาน
อยางมีอิสระเสรี สูใหพวกเธอเปนฝงเปนฝาและอยูแตกับคูของเธอจะดีกวา เมื่อคิดไดดังนั้นเขาก็เดินไป
นั่งกับกลุมเพื่อนที่อยูไมไกลออกไปและพูดถึงเรื่องนี้ เพื่อนก็ถามวาเอ็งคิดอยางนี้มันก็ชวยสวนรวมได
แคบางสวน แตตอไปภายภาคหนาจะทําอยางไร หมูบานเราไมตองเต็มไปดวยเผาพันธุดุหรอกเหรอ เขา
ก็คิดวาเออจริงๆขอบใจที่เตือนสตินะ เพื่อนก็บอกวา ถาจะเสียสละก็ไมวากันหรอกแตชวยเหมาไปก็จะ
ดีนะ วาไงละ เขาสั่นหนาบอกวา ฉันไมหวังจะเปนวีรบุรุษถูกจารึกชื่อในหมูบานหรอก เพื่อนก็ทําเสียง
เซ็งวา โถ แลวมาเสนอใหกลัวทําไม เรื่องอยางนี้ทีหลังไมตองเผื่อแผนะ มันเปนอันตรายตอชีวิต
หลายอยางจะสําเร็จไดก็เพียงแคลมปากเปา ปากจึงเปนอวัยวะที่มีสวนในความดีความชอบ ซึ่ง
เปนความสําเร็จนาๆ ประการ ถาไมบังเอิญไปเปาสากเขาให จําเปนอยางยิ่งที่จะใชปากเปาใหตรงจุด
และเล็งผลไดอยางแมนยําเหมือนเล็งเปากอนจะยิงอะไรออกไป เปนการตั้งสติ เพงสมาธิใหเพียงพอ
กอนเปาปาก เพื่อลมปากที่เปาเจาะเปาเขาถึงแกนชัย พูดแลวไดรับผลสะทอนที่ดี จึงเห็นวาเวลาในการมี
สติ ตั้งสมาธิเมื่อจะพูดเปนชวงที่มีผลตอการพูดมากนัก ถาไมมีชวงเวลานี้แลวก็เหมือนการยิงสงเดช
หลับหูหลับตายิง นอกจากจะสะเปะสะปะเขาทุกจุดที่ไมใชเปาแลวยังตองรับผลสะทอนที่มาอยาง
สะเปะสะปะไมรูจะตั้งรับอีทาไหนดี ยิ่งเปาปากพูดนี่แลวมันยิ่งตองกะจุดชุดรับฟงใหเหมาะสม อยาลืม
วาการเปนฝายพูดนะมันก็เรียกไดวาเปนฝายที่มีแคหนึ่ง สวนผูฟงนั้นมีถึงสองคือสองหู หนึ่งปากกับ
สองหูหรือหนึ่งตอสอง จะเปนผูมีชัยไดเพียงลมปากเปาหรือไมก็ตองใชความตั้งใจและมานะพยายามใน
ทุกคําที่พูด ใหคําพูดแตละคําเปนคําที่มีคานาเชื่อถือที่กลั่นมาจากขางใน จะไดไมตองเปาปากจนหมด
ลมซะกอน แตใหคําที่พูดมีสรรพคุณเชนน้ําผึ้งหยดเดียวก็จะเกิดผลสัมฤทธิ์เพียงแคลมปากเปา
ณ หมูบานหนึ่ง ที่ลานทุงหญากวาง เปนที่ๆเด็กๆวิ่งเลนวาวในฤดูหนาว คนแกคนเฒาก็มานั่งดู
หลานๆเลนวาวกันอยางสนุกสนาน ตายายคูหนึ่งขณะนั่งดูหลานเลนวาวนั้นตาก็พูดกับยายวา นี่ยาย
สมัยกอนตาก็วิ่งเลนวาวแถวนี้ละ มันสนุกจริงๆเลย ตอนนี้ก็ไดแตนั่งดูเด็กๆวิ่งไป เราแกแลววิ่งไมไหว
เหนื่อย ยายก็หันมามองตาแลวพูดวา ตาจะพูดถึงวันที่ผานมาแลวทําไม มันไมยอนกลับไปไดหรอก แค
นั่งดูหลานวิ่งเลนก็มีความสุขแลวนี่นา ตาก็บอกวา ตายังจําไดนะเมื่อกอนยายบอกวาตาเดินอกผายไหล
ผึ่ง ดูแลวสงา ยายชมตาอยางนี้นี่นา ยายก็ยิ้มแลวพูดวา ก็ใช แตตอนนี้มันไมเหมือนเมื่อกอนนี่หึๆๆๆ
แลวยายก็หัวเราะรวน ตาก็เลยงอนและพูดขึ้นวา ทีเมื่อกอนนะชมวาตาดีอยางโนนดีอยางนี้ ตอนนี้ไมเคย
ชมสักคํา ยายก็พูดวามันชมไมออกนี่นาหึๆๆๆ เดินยังจะไมไหวเหมือนเด็กหัดเดินแลวยังคิดไปถึงจะวิ่ง
อยางสมัยกอนอีกนะ แลวยายก็หัวเราะไมหยุด ตาจึงบอกวา ขําอะไร ยายตอบวา ไมไดขําแตอดหัวเราะ
ไมได ตาก็ตอวายายวา ก็ยายนะปากไมตรงกับใจ ยายจึงหยุดหัวเราะแลวถามวา หมายความวายังไงนะ
ตา ตาตอบวา ที่ยายไมชมตาก็เพราะวายายนะแกพอๆกับตาใชมั้ย พอจะชมทีไรก็เลยนึกถึงตัวเองทําให
พูดไมออก ยายทําหนาเครงขรึมและถามวาตากําลังวายายอยูใชมั้ย ตาก็หัวเราะตอบวา หือๆ ตาวายายที่
ไหน แตชมยายตางหาก ยายไมเคยยอมใหตามาแตไหนแตไร ขนาดแกยังไมยอมใหตาแกคนเดียวเลย ตา
ยอมใหยายทุกเรื่องยายก็รู มีหรือเรื่องนี้ยายจะไมชนะตามเคยจริงมั้ยละ พูดแลวตาก็ลุกวิ่งเหยาะๆแลว
พูดวา เอาถาไมแกจริงก็วิ่งตามมา ยายก็รีบลุกขึ้นวิ่งอยางขําๆ
ภายในปากมีสวนที่อยูขางในลึกๆซึ่งถาไมอาปากก็มองไมเห็น ถึงอาแลวก็ยังมองไดยาก แต
บางคนพออาปากแลวก็เห็นลิ้นไก เปนความโชคดีหรือโชครายของคนที่เห็นก็ไมเขาใจเหมือนกัน ถา
มันแดงก็อาจลําคออักเสบหรือติดเชื้อ กินยาเดี๋ยวก็หาย แตเวลาที่เกิดอาการอาปากเห็นลิ้นไกนี่มันไม
คอยจะเปนเมื่อปวยนะซี แลวในเมื่อเห็นแลวจะใหทําอยางไร รักษารึไง กลายเปนธุระของคนที่เห็นไป
เสียอีก นี่ขนาดอาปากเฉยๆนะยังมากเรื่องมากราว อวัยวะสวนนี้ก็คงหาเรื่องไดไมเบากวาสวนอื่นละ
วันหนึ่งที่สนามกีฬามีการแขงขันยิมนาสติกในโรงยิม โคชเขามาใหกําลังใจนักกีฬากอนลงแขง และเมื่อ
เลนเสร็จโคชก็เขามานั่งขางๆรอฟงคะแนนกับนักกีฬา พอผลออกมานักกีฬามีสีหนาพอใจกับคะแนนที่
ไดรับแตโคชทําหนาเฉยๆ และปรากฏวาในการแขงครั้งนี้ทีมนี้ไมไดเหรียญ ขณะเดินออกจากโรงยิม
นักกีฬาพูดกับโคชวา ฉันทําดีที่สุดแลว โคชก็พยักหนาไมตอบอะไร กระทั่งจะกลับบานนักกีฬาก็พูดกับ
โคชอีกวา โคชไมพูดอะไรฉันก็รูวาคงผิดหวังที่ฉันทําไดแคนี้ อยางโคชนะแคอาปากฉันก็เห็นลิ้นไก
แลว ยังไงก็ขอเปนเจามือเลี้ยงโคชสักมื้อเปนการชดเชยที่พลาดในการแขงขันก็แลวกันนะ โคชก็พยัก
หนายิ้มรับ ทั้งคูไปนั่งที่รานสุกี้จนเมื่อกินเสร็จนักกีฬาก็พูดขึ้นวา โคชทําไมไมพูดเลย ฉันอุตสาหพามา
เลี้ยงใหใจดีขึ้นหรือไมชอบสุกี้ที่นี่ โคชก็ตอบวา ก็เธอบอกวาฉันอาปากแลวเห็นลิ้นไก ฉันก็กลัวเธอจะ
กินไมลงนะสิ มันไมไดอยูในสวนที่แปรงฟนเขาถึงซะดวย แยจัง วากันวาลิ้นไกเปนเหมือนความลับ
สวนตัว แตก็มีคนพูดวาแคอาปากก็เห็นลิ้นไกกันอยูหลายตอหลายครั้ง แสดงวาปากนี่เปนสวนที่เก็บ
ความลับไวไมไดนะซี แลวยังหาเรื่องมาอีกตางหาก การอาปากแตละทีมันตองมีความรับผิดชอบอยู
ไมใชยอยเลยสินะเนี่ย ทั้งตองระวังสิ่งที่ไมควรเปดเผยและใหสิ่งที่ควรเอยสวนทางกันออกมา โดยที่
นาจะเก็บลิ้นไกที่ไมเคยแปรงใหมิดชิดมากกวาใหใครเห็น นอกจากหมอในคราวจําเปนเทานั้นละ
เคยมีเรื่องเลาถึงการเปดปากเอื้อนเอยอยางนาคํานึงถึงวา ยามเอื้อนเอยวาจาพลันพิกุลรวงหลน
มา ซึ่งมันเปนสิ่งที่นาดูกวาลิ้นไกตั้งกายกอง แตการจะเปดปากใหพิกุลรวงก็ไมไดบอยนัก ตามที่เรื่อง
เลาตอๆมา ขนาดดอกพิกุลยังตองคิดแลวคิดอีกไมไดรวงมาใหเห็นพร่ําเพรื่อแลวประสาอะไรกับลิ้นไก
ที่จะใหเห็นนะนะ ยามพูดแลวมีพิกุลรวงก็มีอยูในเรื่องเลาขาน แตสมัยนี้พูดแลวมีหลายหลากที่จะรวง
มา ตั้งแตน้ําลายยันน้ําตา อาจจะฟงแลวมีความซาบซึ้งหลายระดับ คําๆเดียวที่คิดวาเปนเชนพิกุลนั้นก็
อาจจะเปนสาธุ ก็มันเปนสิ่งที่แสดงถึงความดีงามควรแกการเห็นชอบ วาแตพิกุลจะรวงไดงายดายเลย
หรือ คําสาธุนี้ไมใชคําลอเลน มีไวเปลงออกมาเมื่อเจอทีเด็ดเช็ดแหงสะเด็ดน้ํา ไมสามารถดําน้ําหนีไป
ไหนไดอีกเพราะสิ่งที่เจอนั้นคือทางรอด จึงสมควรเปลงคําวาสาธุ ยามที่รอดตัวรอดตายรอดพนจาก
ความทุกขยากลําบากรอดจากปากเหยี่ยวปากกาและที่สําคัญ รอดจากกิเลส ความโงเขลาเบาปญญา คําที่
สมควรเอื้อนเอยก็ไดแตนึกถึงสาธุเทานั้นละ เมื่อนึกยอนไปถึงชวงเวลาที่มีเรื่องเลาขานที่ผานมานั้น คง
มีดอกพิกุลรวงมาเยอะนาดู ตอนนี้หาดูไดยาก อยาวาแตจากปากเลย บนตนยังไมคอยไดเห็น คงมีโอกาส
ไดเปลงคําวาสาธุบางถาโลกยังเปนที่อยูอาศัยของชีวิตไดอยางรอดปลอดเภทภัยทั้งหลาย ซึ่งผืนดินเพียง
แคสองเทายืนอยูก็คือโลก ดังนั้นโอกาสที่วาก็คงไมนอยเกินไปนัก คงตองหาจุดยืนดีๆซะแลวละ ใครจะ
ไมอยากรอดพนบางละ ถึงแมทุกสิ่งเกิดมาแลวตองตาย แตถารอดมันก็ไมเสียหาย มีปากอยูกับตัวกลัว
ไปใย กินไดพูดไดนั่นแหละคือทางรอด อยาไดพูดไปกินไปก็แลวกันเดี๋ยวจะสําลักติดคอ หากแตกินเพื่อ
อยูในปจจุบันและพูดเพื่อยืนยันความเปนจริงในปจจุบัน นอกนั้นไมวาจะเปนกินเขาราวกับวาจะอยูไป
อีกนานตองสะสมไวเยอะๆ กินนอยๆกลัวจะโต หรือ พูดปากกับใจคนละเวลา พูดไมตรงมิติ ไมวาถึง
อดีตก็ไปอนาคต เหลานี้จะเปนเรื่องที่ปากจัดใหแลวจะหมดความเชื่อถือในปากเขาสักวัน
ฉลามมีปากที่คมเฉียบ ปากฉลามทรงพลังแคไหนก็ไมมีใครชอบ ก็ถาไมใชเจาฉลามเองก็คงไม
มีใครไดประโยชนจากปากคมเฉียบนั้นนี่ ชางเถอะปากใครๆก็วาดี กินแทนกันไมได พูดแทนก็ไมใชพูด
ดวยตัวเอง เปนคนละคน คนละจิตใจและวิญญาณ ถาจะใหดีใครใชปากก็นาจะเปนคนรับผิดชอบ
เพราะพูดตรงๆก็คือปากเปนเครื่องมือของผูนั้นนั่นแหละที่มีปาก และก็ไมใชอวัยวะภายในแตอยู
ภายนอกแบบที่มีผลตอคนอื่น สิ่งอื่น จะเห็นวาฉลามก็รับผิดชอบปากของมันอยูพอสมควร ดังนั้นสิ่งที่
อยูในน้ําจึงมีเพียงบางสิ่งที่เปนเหยื่อของมันไมใชทั้งหมดทุกสิ่ง ฉลามเองก็ไมเดือดรอนเพราะปากแต
ไดประโยชนจากปากอยางสมควร แตมันก็อาจจะเดือดรอนเพราะอวัยวะสวนอื่น ก็คนชอบหูฉลามกัน
จริงเลย นาเสียดายยิ่งนัก ฉลามมันอุตสาหมีดีที่ปากแทๆ ฉันไมเคยแตะหูฉลามเลยเพราะไมชอบใน
บริโภคนิยม ถึงแมจะไมไดรูจักมักจี่กับฉลามแตก็เลือกขางฉลามใหอยูรอดมากกวาจะมาเปนหูฉลาม
ราคาแพงๆละ มันไมไดกินไมเลือกนี่นาทําไมเปนเวรเปนกรรมถูกจับกินดะก็ไมรู ปากอยางฉลามยัง
ตองมาอยูในปากอยางคนแนะ ถาไมเห็นกับตาจะเชื่อมั้ยละวาปากรายมันเปนแบบไหน ถึงใกลสูญพันธุ
เชียวนะฉลามนะ อยาภูมิใจเลยที่ปากทําอะไรนากลัวไดขนาดนี้ มันนาดีใจตรงไหน ไมเห็นเหมือน
ปากฉลามที่ดูแลวสมคาสมราคานาเกรงขามโดยไมจําเปนตองอาปากโชวมากกวา ปากดีก็เปนศรีแกตัว
เหมือนปากฉลามนี่แหละ
 คอ

คอเปนสวนของรางกายที่มีโครงสรางกระดูกไมคอยแข็งแรง เปนการเรียงตอกันของกระดูกแต
ละชิ้นเปนขอๆ ซึ่งสามารถยืดหยุนขยับไดอยางออนนอมหากพบวาการโอนนอมถอมลงมันเห็นสิ่งที่
ดีกวาตั้งตรงแข็งทื่อ แนนอนวากมคอลงทีไรก็ตองไดเห็นตัวเองเสมอละ ถาไมนึกรังเกียจตัวเองจนกม
คอลงไมไดก็คงไมใชเรื่องหนักหนาอะไรในเวลาที่ไดเจอสิ่งรอบๆตัวแลวมองยอนดูตัวเองสินะ จะโนม
คอเพื่ออะไรก็แลวแต ยังไงก็ลืมตาเอาไวทุกครั้งก็แลวกันจะไดเห็นตัวเองในขณะนั้นเสมอ และในที่สุด
ก็จะรูสึกวาที่แทก็กมใหแกตัวเองนั่นแหละ ดวยวากมทุกครั้งมันก็เจอตัวเองทุกที ถาไมใชคอพับงอเขา
ตาก็คงกมมองดูตัวเองไมได คอก็เปนอวัยวะสวนที่คอยดึงใหเราอยูติดกับตัวเอง ไมวายังไง ศรีษะอัน
เปนสวนที่สามารถไปไกลไดดวยสมอง ความคิด ตาดู หูฟง จมูกดมกลิ่น ปากวา ก็ยังมีคอดึงทั้งหมดให
อยูกับตัว ไมอยางนั้นจะใหใครดูแลตัวเองแทนได ตองเห็นความสําคัญของคอในขอนี้อยางมากๆ แมจะ
เปนสวนแคบๆสั้นๆแตแบกภาระหลักที่สําคัญและขามไปไมได มันเห็นเลยวาคอนั้นหนักแคไหน
นอกจากจะคอยดึงไมใหไปตามความคิด สิ่งที่ไดเห็น ไดยิน ไดกลิ่น ไดรสแลว ยังตองสงผานทุกอยาง
จากศรีษะไปตามตัวและบางอยางจากตัวขึ้นไปยังศรีษะ แมจะเปนชองทางสําคัญขนาดนี้ก็ยังโอนออน
ผอนตรงไดเสมอ เพื่อใหไดกมเงยหันหนาไดตามตองการ โชคดีที่คอไมแข็งเหมือนทอประปา ไมเปน
สวนที่สําคัญแลวออนไมได ถาเปนอยางนั้นก็ไมตางกับใสปลอกคอแลวคอแข็งเปนทอประปา คง
ทรมานนาดู
ไมนานมานี้ที่หมูบานแหงหนึ่ง เด็กๆกําลังชวยกันดูแลแปลงผักสวนครัวที่โรงเรียน เพื่อนํามา
เปนอาหารกลางวัน แตละคนก็กมหนากมตารดน้ํา พรวนดินอยางแข็งขัน มีเด็กคนหนึ่งชื่อหนูดี ไม
ทํางานแตคอยเอานิ้วไปจิ้มตนคอเพื่อนๆแลวใหทายวาเปนนิ้วไหน ถาทายถูกก็จะไปจิ้มคนอื่นตอ ถา
ทายไมถูกก็จะหัวเราะเยาะชอบใจอยางมาก พอมาเจอหนูนิดๆก็พูดวา อยานะ ไปที่ไหนก็ไปไกลๆเลย
ไมทํางานแลวยังมารบกวนคนอื่น หนูดีก็เดินไปกระซิบหนูนาใหลองไปจิ้มคอหนูนิดดูซิวาเธอจะวามั้ย
หนูนาก็ทําตามแลวก็โดนหนูนิดวามาเหมือนหนูดี พอเลิกเรียนจะกลับบานทั้งสองคนจึงชวนกันไปถาม
หนูนิดวา หนูนิดทําไมแคเอานิ้วจิ้มคอถึงตองมาวาพวกเราดวย หนูนิดก็ตอบวา อาว ก็คอไมใชของเลนนี่
สองคนก็หัวเราะแลวหนูนาจึงถามวา คอนะเหรอไมใชของเลน ไมจริงหรอก ทําไมจะเลนไมได หนูนิด
ก็บอกวา คอนะอยูระหวางขอไขกับงองู ถาเลนกับคอแลวควายตกใจก็จะไปเหยียบไขแตกหรือไมก็วิ่ง
ไปโดนงูกัด ไปทางไหนก็ไมได ไมดีทั้งนั้น คอจึงไมใชของเลนนะสิ รูรึเปลา ทีหลังอยาเลนคอ เห็นมั้ย
วาไมวาจะไปทางไหนก็มีแตสูญเสียหือ หนูดีกับหนูนาจึงพยักหนาและพูดวา เราจะถือวาเปนเหตุผลที่
นาฟง เอาละ แลวจะทบทวนดูก็แลวกัน ไปละนะ
เวลากางติดคอมันเปนเรื่องลําบากจริงๆ มินาละคนที่เปนกางขวางคอจึงถูกรังเกียจอยางมาก ก็
มันสรางความเดือดรอนอยูตลอดเวลาที่ติดอยูนี่นะ อยูเฉยๆก็ยังเจ็บเพราะกางเล็กๆนั่น ถาลองกลืน
น้ําลายละก็รูเลยวากระดูกแมเพียงเศษเล็กๆก็กลืนไมได มันแหลมคมเปนอันตราย ขาวเหนียวคําโตๆ
อาจชวยใหกางที่ปกคอหลุดออกก็ได แตอาจไมเสมอไปทุกครั้ง ที่กางปกคอนั้นเกี่ยวกับปากโดยตรง
สวนเรื่องของกางขวางคอนี่มันมักเกี่ยวของโดยรวมหลายสวนและไมงายที่จะหลุดออกโดยใชขาว
เหนียว ทําใหกลืนไมเขาคายไมออกอยูนั่นแหละ คงไมมีใครจัดการกับกางที่ขวางคอดวยการเคาะคอ
หรือเขยาและบีบคอ เคนใหกางหลุด เพราะปญหามันอยูขางในคอ ตองแกภายในคอจึงจะถูกจุด แลว
เรื่องของกางขวางคอนี่ละ จําเปนจะตองเผชิญหนากับกางโดยตรงอยางนั้นดวยรึเปลา อะไรที่จะเปน
เครื่องมือเอากางที่ขวางคอออกไดบางหรือวามือเปลา ชีวิตมีคอเดียวเทานั้นนี่นะจะเปลี่ยนคอคงไมได
จึงไมใชหนทางที่จะเดินหนีกางที่ขวางคอ แตเพื่อที่ชีวิตจะดําเนินตอไปไดก็ตองสูไมถอยและยอยกาง
ใหหมดไปเหมือนน้ํายอยที่หลอมสิ่งที่ลงไปในทองใหกลายเปนสวนหนึ่งในรางกายตอไป กางที่ขวาง
คออยูหากถูกยอยและหลอมเขามาอยางนั้นมันก็จะเปนประโยชนกวาที่จะขวางคอหลายเทา นาจะเปน
หนทางที่ควรทําเมื่อเจอกางขวางคอ เพราะคงไมมีใครเอากางที่ติดคอใหไปติดที่สวนอื่นแทนนะ คอไม
มีอะไรมากมายที่จะจัดการกับกางนอกจากปรับตัวและใชเวลาใหกางที่ติดนั้นหลุดออก มันจึงเปนสวนที่
สูอยางใจเย็นที่สุดเลย ปากซึ่งเปนสวนที่เกี่ยวของโดยตรงนาจะใจรอนกวาและบนวากางติดคอไปตั้ง
นานแลว หรือไปขอใหชวยเอากางออกซะเลย และก็จะเปนอยางนั้นอยูแลวถาปากมีความรับผิดชอบ
เมื่อกางติดคอถาไมชวยตัวเองก็ตองใหคนอื่นชวยไมใชเลี้ยงกางใหขวางคอ เพราะมันผิดเต็มประตู
ปลอยไวไมได คอไมใชที่อยูของกาง อยูแลวไมมีดีมีแตเสีย มีอยูสองทางที่มันตองไป ถาไมลงคอไปก็
ออกทางเกาที่ปากทางเดิมที่มันเขามา ชีวิตที่เจอกางขวางคอก็มีสองทางพอๆกัน ถาไมสามารถรับเขามา
ไวใหเกิดประโยชนตอชีวิตไดอยางถึงที่สุดแลวก็ตองสลัดทิ้ง เปนหนทางที่ไมไดกําไรก็เทาทุน แตถา
เลี้ยงกางไวก็มีแตจะลําบากจากคออาจลุกลามเปนเรื่องใหญที่ไมนายินดี
สมัยกอนบานสวนใหญเปนบานทรงไทย มีใตถุนโลงมองเห็นรอบดาน ชายคนหนึ่งนั่งอยูใต
ถุนบานมองไปยังรั้วก็เห็นสุนัขตัวหนึ่งกําลังลอดรั้วหนามเขามา แตเขามาไดครึ่งตัวก็ถูกลวดหนามเกี่ยว
และติดอยูที่รั้ว เขาก็รองตะโกนไลมันวาไปๆ ภรรยาซึ่งอยูบนบานไดยินเสียงก็รองถามลงมาวา มีอะไร
หรือพี่ เขาก็บอกวา หมามันจะลอดเขามาในบาน ไมมีอะไรหรอก แลวเขาก็ตะโกนไปๆอยูหลายครั้ง จน
ภรรยาชะโงกหนาออกไปดูจึงรองบอกวา หมามันเขามาตั้งครึ่งตัวพี่ไลมันใหออกไปมันจะไปไดยังไงก็
ติดรั้วหนามอยูอยางนั้นนะพี่ เขาก็เลยลุกเดินไปดึงลวดหนามขึ้นใหมันลอดไดและพูดวา เอา เอากาง
ขวางคอออกใหแลวไปสิ แตมันก็วิ่งเขามาในบานและไปฉี่รดตนไมกับเสาบานแลวกระโดดขึ้นไปนอน
บนแครที่เขานั่งอยูเมื่อครู เขาก็ไลมันลงแตมันไมไปแถมยังขูสูจะกัดเขาดวย ภรรยาก็รองบอกวา พี่จะทํา
อยางนั้นไมไดหรอกมาเอาอาหารไปหลอกใหมันลงก็ได เขาก็เลยเดินขึ้นบานไปเปดตูกับขาวซึ่งมีจาน
ปลานิลทอดกับไกทอดอยูสองจาน เขาหยิบจานปลาออกมา ภรรยาก็มองดูแลวบอกวา หมามันไมชอบ
ปลาหรอกทําไมไมเอาไกไปใหมันละพี่ เขาก็ตอบวา เอาปลาใหมันดีแลวเหลือไกไวกิน ภรรยาก็บอกวา
ฉันไมไดใหมันกินแคเอาไปหลอกมันเทานั้นเอาไกไปซี หมามันชอบหยอกไก มันไมหยอกปลาหรอก
เขาจึงเปลี่ยนเอาจานไกไปหลอกใหมันลงจากแคร แตวามันกระโดดแยงไกไปไดแลววิ่งหนีลอดรั้ว
หนามออกไปเลย เขาเลยเดินกลับขึ้นบานอยางเสียดาย ภรรยาเห็นเขาเดินมือเปลามาก็ถามวา ไกละพี่
เขาตอบวา มันเอาไปกินซะฉิบ เห็นมั้ยละ ภรรยาก็บอกวา ชางเถอะพี่ใหมันเอาไกไปกินดีกวาไดปลาไป
กิน ปลามีประโยชนบํารุงสมองนะ เขาก็พูดวา ไมชอบปลามันมีกางเยอะกินแลวกางติดคอนี่นา ภรรยาก็
บอกวา พี่ตองหัดกินปลาไมใหกางติดคอไมใชไมกินปลาเพราะกลัวกางติดคอ ปลอยใหหมามันกินไก
เถอะ ฉันก็รูวากินปลามันยากกวากินไก เพราะไกไมมีกาง แตพี่คิดดูสิวาเรื่องยากๆเอาใหหมา แลวเอา
เรื่องงายๆมานะ ไมอายมันเหรอ แลวถาใหปลามันไปและเรากินไก ถามันเกิดฉลาดขึ้นมากวาเราแยเลย
เขาก็ตอบวา เออ ก็ใหมันฉลาดไปเลยจะไดทําประโยชนและเปนที่พึ่งใหเราตอไปได อยาเปนกางขวาง
คอมันเลย
คอนอกจากจะเปนสวนตอที่สําคัญของตัวเราแลว ยังเปนจุดศูนยรวมการขนสงสื่อสารระหวาง
รางกายอยางถนนเสนใหญที่สุดก็วาได มีทั้งหลอดลม หลอดอาหาร เสนเลือด เสนประสาท เสนเอ็น
สารพัดเสนทั้งเสนใหญเสนเล็ก รวมอยูในคอ ดีที่มันเปนเสนใครเสนมัน ถาขามเสนล้ําแดนผิดลูละ
เสียศูนยแน ชวงคอยาวๆนั้นดูสวยระหงดี บางแหงก็เอาหวงเหล็กมาสวมคอเรียงกันหลายๆหวงเพื่อค้ํา
คอใหยาวเขาไวแบบที่ชนเผาคอยาวนั่นไง ดูคอแลวนึกถึงลําตนของตนไมที่มีทอหลายๆทอรวมอยูขาง
ใน ไวสงผานสิ่งสําคัญไปหลอเลี้ยงสวนตางๆของตนและตัว แตลําตนของตนไมจะใหญขึ้นๆตามอายุ
ของตน สวนคอนั้นยังไงก็เปนแคอุโมงคที่ไมคอยขยายมากมายนัก ตนไมอายุเปนรอยป ลําตนคนโอบ
ไมมิดตองมีหลายคนโอบจึงจะไดรอบ ยากที่จะโคนงายๆ แตวาคอนอกจากจะเหี่ยวเหลียวก็ยากแลวยัง
ออนงอนแงนไมแข็งแรงเหมือนลําตนของตนไมที่แก ก็เลยอวดไมไดแมอายุจะไมนอยก็ตาม ตนคอที่
อวดไดมักจะเปนตนคอที่ยังออนไมใชตนคอที่แก เวลาจะอวดคอก็ทําคอแข็งตั้งตรง ทําใหเห็นวาลําตน
อวดแกสวนลําคอก็อวดเกง
ที่หมูบานแหงหนึ่งมีงานเลี้ยงฉลองเนื่องในวันปใหม ทุกคนตางแตงตัวสวมเครื่องประดับมา
อวดกัน เครื่องประดับที่ทุกคนนิยมนํามาใสในงานก็คือสรอยทํามือที่ทํามาจากเม็ดตาดําตาแดงรอยเปน
สายสรอยนั่นเอง นายหนุมนั้นบาดเจ็บที่คอจึงตองสวมปลอกคอก็เลยใสสรอยตาดําตาแดงไมได แตเขา
ก็รอยสรอยตาดําตาแดงแลวสวมที่ขอมือมาในงาน สาวสวยเห็นเขาใสสรอยที่มือก็เลยถามวา หนุมจะ
เมื่อไหรจะถอดปลอกคอไดละจะ หนุมก็ตอบวา ไมรูสิ แลวแตหมอ สาวก็เลยปลอบใจวา นาเสียดายนะ
อดสวมสรอยตาดําตาแดง เขาก็หัวเราะหึๆแลวบอกวา โอย ไมเปนไรหรอก มันไมใชสิ่งสําคัญซะหนอย
แตฉันก็ทําสรอยตาดําตาแดงมาอวดดวยนะ นี่ไง แลวก็ยกมือใหสวยดู สวยมองดูสรอยเขาแลวพูดวา
สวยดี เสียดายไมไดสวมคอ เขาจึงบอกวา ไมเห็นจะเสียดายเลย จริงๆแลวคอไมไดมีไวสวมสรอยนา
สวยก็เถียงวา อาว ถาไมสวมสรอยแลวเอาไวสวมอะไร เขาก็ตอบทันทีวา ก็สวมเสื้อนะสิ เสื้อทุกตัวตอง
มีคอเสื้อใชมั้ยละและจําเปนตองสวมเสื้อ นั่นแหละคือสิ่งที่ตองสวมคอ ฉันก็สวมเสื้อมานี่ไง ไม
จําเปนตองสวมสรอยทับเสื้ออีกชั้นใหเมื่อยคอ เพราะคอไมไดวาง เห็นมั้ย สวยก็มองดูเสื้อที่เขาใสแลวก็
สายหนาและเดินไปที่อื่น หนุมหัวเราะชอบใจ
สวนคอเปนแคอวัยวะที่มีชวงสั้นๆ ไมนาจะมีเรื่องมากมายอะไรได แตมันก็มีอยูดี โดยเฉพาะ
คอที่มีเครื่องประดับสวม ทําใหตองชูคอแข็งทื่อจึงจะสะดุดตา มันก็ไมไดหนักอะไรจนถึงกับไปกดทับ
เสนประสาทก็จริง แตมันทําใหเดือดรอนไดอยางนาหวาดเสียวกวานั้น ถาถูกกระชากสรอยจะนากลัวมั้ย
ละ มันเปนการเอากระดูกมาแขวนคอชัดๆ เรียกวาหาเรื่องไดลงคอ ซึ่งก็เปนเรื่องที่ชอบกันมากๆ เพราะ
สรอยคอนั้นมีมาตั้งแตยุคดึกดําบรรพ หากไมชอบก็แปลก แมไมใชเรื่องบังคับแตมันซึมซับมานานแสน
นาน สรอยที่ทําดวยโลหะเชน ทองคํา เงิน สามกษัตริย มีความนิยมอยางแพรหลาย แตเรื่องก็อาจเกิดขึ้น
แมไมใชเพราะคนก็อาจจะมาจากฟา ในเวลาฝนฟาคะนองตองหลบอยูในที่ๆปลอดภัยเอาไว เดี๋ยวฟาจับ
ไดจะมีโทษโดยไมไตสวนที่มาที่ไป ถารอดไดก็บุญหนักหนานาอัศจรรย แมจะเปนเชนนี้ก็ยังไมเสื่อม
ความนิยมในการสวมสรอยคอ ไมรูวาเหตุผลเพราะอะไร ที่แนๆไมนาจะทําใหคอยาวขึ้น เรื่องของคอ
นั้นถาเปนคอเดียวกันก็ถึงไหนถึงกัน มันไมหยุด ตรงขามกับแตกคอกัน อันนี้ใครไมเกี่ยวก็ถอยไป
เพราะตอใหคอแตกก็ไมชวยใหหูรับรู มันคงตองลางคอแลวมาคุยกันใหม นาจะเขาใจในความ
เหมือนกันของกระดูกคอซึ่งก็มีจํานวนเทากัน เพราะฉะนั้นคอไหนก็แคนั้น ไมวาจะคอสั้น คอยาว มันก็
ไมตางกันมากมายอะไร เรื่องที่คอหามาก็ไมไดนอยหนาไปกวาสวนอื่นเทาไหร บางครั้งแมไมถูกคอแต
ถูกโรคก็มี
สิ่งมีชีวิตที่มีคอยาวที่สุดในโลกคือยีราฟ มันคงไมหนวกหูเหมือนสัตวอื่นสินะก็คอยาวอยางนั้น
คอยีราฟมีดีโดยไมตองใสสรอยแถมเปนจุดขายไดอยางดีทําเงินใหสวนสัตวตั้งมากมาย คอยีราฟทําให
มันเห็นยอดไมสูงๆได แลวมันก็ไมพลาดของดีๆอยางนั้น การเกิดมาคอยาวมันก็โชคดีอยางนี้นี่เอง สวน
คนหากินอยูแตเบื้องลางเพราะคอไมยาวแบบยีราฟ ทวาก็มีการเก็บยอดไมที่อยูสูงมากินดวยวิธีของคน
เหมือนกัน แบบวาคอสั้นแตจะกินเหมือนคอยาว เรียกวาฝนธรรมชาติมั้ยละเนี่ย ยีราฟมีคอยาวเพื่อหากิน
แบบไมตองไปแยงกับสัตวอื่นๆที่กินอยูเบื้องลางแลวนะ แหมมันก็ยังไมพนถูกแยงพื้นที่หากินจนได
ทั้งๆที่มันอุตสาหมีคอยาวเพื่อหากินอยางสงบและสันติตามที่ธรรมชาติใหมาเพื่อประโยชนในการอยู
รอด กลับจะไมไดประโยชนอยางที่ธรรมชาติตั้งใจ คงตองใหยีราฟกวาดคอลงมากินเบื้องลางใหรูซะ
บางวาการแยงกินอยางตะกละมันไมเคารพธรรมชาติแลวเกิดผลตอสวนรวมอยางไร เห็นไดชัดเลยวาคอ
เปนอวัยวะสวนที่ธรรมชาติใหมาคอยคุมขอบเขตของตัวเอง ถามันเกินเลยไมมีขอบเขตก็ลองคิดดูเถอะ
วาจะเกิดผลตอตัวยังไง หากคอดึงไมไหวอะไรจะเกิดขึ้น ถาไมใชเกิดเรื่องคอขาดบาดตาย ไมวาอวัยวะ
สวนที่อยูบนศรีษะจะชักเขยอออกไปไกลตัวแคไหนตามสิ่งที่ไดรับรู แตถาคอแข็งแรงยึดติดอยูกับตัวก็
ไมมีทางถลําออกนอกเขตความปลอดภัยตามธรรมชาติละนา ไมวาจะคิดไปไกลแคไหนมันก็อยูแคคอ
สุดทายแลวก็อยูที่ตัวเองอยูดี สิ่งใดเกิดแตตัวมันก็ไมไปไกลตัวเพราะมีคอคอยนํามาไว ณ ที่ตั้ง ถาอยาง
นั้นก็ทําดีไดดี ทําชั่วไดชั่วเห็นๆ ก็คงตองเลือกวาจะทําอะไรไดลงคอ หากยีราฟคอสั้นก็เพิ่มจํานวนการ
หากินในพื้นที่เบื้องลางก็เทานั้น มันจึงสมควรคอยาวนะถูกแลว
 แขน
ไปไหนมาสามวาสองศอก ลองนึกไปก็คิดวาเอาแขนพาไปซะนั่น แตก็ไดรูวาไมลืมอวัยวะสวน
ที่เปนแขนละนะ หากขาดแขนไปก็หมดสนุกละ ชีวิตคงหงุดหงิดมากเพราะไมรูวาจะสั่งอะไรใหทํา
ตามใจและสมองไดอยางแขน อวัยวะสวนนี้นํามาซึ่งความเปนไปไดตามใจสั่งมา มันจึงเปนสวนที่
เรียกวาคูใจของชีวิตเราก็วาได แขนสองขางถูกสั่งจากสมองคนละดานมันจึงมีความแตกตางในความ
เหมือนกันอยู แตทั้งสองขางก็ไมเคยทํางานขัดใจเรา มันไมเคยทําอะไรโดยพละการแนๆ ผลงานของ
อวัยวะสวนนี้ถาไมสมหวังดังใจก็ไมไดเกิดแตแขนหากแตอยูที่ตัวสั่งการตางหากจริงมั้ย และเพราะมัน
ตองทําตามคําสั่งอยางเดียวมันจึงมีคุณสมบัติจับกังชั้นเยี่ยม ดังนั้นใครไมคิดวาตัวเองก็สามารถเปน
จับกังไดนั้นคงตองคิดอีกทีแลวละหากยังมีแขนอยู สําหรับฉันแลวพื้นฐานความสะดวกสบายก็ตอง
อาศัยแขนอันเปนจับกังชั้นเยี่ยมนี่มาตลอดเลยละ คิดอยางเดียวมันก็อยูในหัวและอยูบนคอเทานั้น ตองมี
แขนทําในสิ่งที่คิดมันจึงจะเกิดผลสมดังตั้งใจ คราวนี้มันก็จะสามวาสองศอกได แมแขนจะเปนอวัยวะที่
รองรับตามใจสั่งมาแตมันก็ยาวแคกระดูกแขนทอนสั้นๆเหมือนกัน ถาใจไปไกลกวาชวงแขนจะ
ไขวควาดวยวิธีไหนกันละ คงตองหาตัวชวยกันเอาเองแลวสินะ ถาแคแขนยังสนองใจตัวเองไดไมพอ
คนเรามันก็มักจะเกินสามวาสองศอกอยูเสมอ ยิ่งเวลาผานไปไกลก็ยิ่งคิดไปไกลถึงอวกาศนอกโลกโนน
ไมใชแคสามวาสองศอกหรอก
นายขยันกับนายขันแข็งหาเลี้ยงชีวิตดวยการรับจางแบกหาม วันหนึ่งมีสาวสวยคนหนึ่งมา
วาจางพวกเขาใหไปขนขาวของในบานของเธอซึ่งเปนของใชที่ใชแลว สวนใหญเปนของใชสวนตัว
จําพวกเสื้อผา ชุดชั้นใน กระเปา รองเทาและอื่นๆ ที่เธอไดนําใสกลองเปนจํานวนมากเพื่อนําไปบริจาค
รวมแลวก็ไดของถึงสามคันรถ ขยันกับขันแข็งยกของเหลานั้นขึ้นรถเสร็จแลวก็ไดรับคาจางไปจํานวน
ไมนอย พอกลับบานไปขยันก็ชวนขันแข็งไปนั่งดื่มเหลาดวยกัน ขยันพูดขึ้นวา ขามีความสุขมากใน
วันนี้ที่ไดยกของๆคนสวย ขันแข็งก็บอกวา ขาไมเห็นวามันพิเศษตรงไหน จะแบกจะยกอะไรก็
เหมือนๆกัน ขยันยกแกวขึ้นดื่มแลวพูดวา ไมเหมือนหรอกขาไดกลิ่นหอมของคนสวยดวยนะ ขันแข็งก็
เถียงวา เอ็งมันบา ขาไมสนใจหรอกแคทํางานใหสําเร็จมันก็จบแลว ขยันจึงหัวเราะและพูดวา เหอะๆ
เอ็งมันผิดวะ ใครวาจบ ยกของเสร็จแลวนะเหรอจบ เดี๋ยวรถก็ขนของไปใหคนอื่นแลวของก็จะถูกใช
แลวทิ้งตอไป ก็ตองขนของกันไปไมจบงายๆหรอก ขันแข็งก็เลยถามวา แลวแบกยังไง ขนอะไร ยกแบบ
ไหน มันจึงจะจบละหือ ขยันจึงตอบวา มีอยูตั้งหลายครั้งที่ถาสี่คนหามสามคนแหมีพระสวดทีไร นั่น
แหละจบ ไมมีสงไปใหคนอื่นตอ ขันแข็งฟงแลวก็บอกวา เออ แลวจะหามทําไมใหมันจบ เดี๋ยวก็ตกงาน
กันพอดี ขยันหัวเราะอีกแลวพูดวา ขาก็บอกแลววาเอ็งนะผิดๆตั้งแตคิดจะแบกหามและยกแลว ตอให
แบกเกงแคไหน ยกเกงยังไงก็ไมมีอะไรยั่งยืนใหแบกใหยกไปตลอดหรอกจริงมั้ยละ แลวเขาก็ยกแกว
เหลาขึ้นดื่ม ขันแข็งมองดูเขาดื่มจนหมดแกวแลวบอกวา อยารินเหลานะ อยา ขยันก็ถามวา ทําไม ขาจะ
ดื่มอีก ขันแข็งก็หัวเราะตอบวา เอ็งวาขาผิดหยกๆที่คิดจะยก แลวเอ็งจะยกแกวอีกทําไม ขานะมีแขนขาก็
ใชแขนขา จะแบก หาม ยก มันก็ไดแกตัวขา ถาเองวาผิด เอ็งก็อยายกสิ เหลาที่เหลือยกใหขาก็แลวกัน
มีคําพูดที่วารูไวใชวาใสบาแบกหาม เปนเครื่องเตือนสติใหไมมองขามสิ่งใดๆไป เวลาฟงคําวา
ใสบาแบกหามแลวมันรูสึกวาเปนภาระยังไงก็ไมรู มินาละถึงไดเปรียบวารูไวใชวาใสบาแบกหาม และ
นึกไปถึงผูที่ใชแรงงานที่คงจําเปนตองรับภาระซึ่งใครๆไมอยากแบกหามนั่น จริงๆแลวก็เปนหนาที่
โดยตรงของแขนไมใชหรือ ยก แบก หาม หรือแกวง ขวาง เหวี่ยง โหน โยน ลวนเปนงานที่สรรสราง
ผลงานทั้งนั้น ถาไมใชงานแขนอยางนี้แลวที่เหลือมันก็เปนแนว รํา ชกตอย นาดูตางกันมาก ทอนแขนรํา
สวยจะไมเขาตากรรมการถามาตอยมวย และเชนเดียวกัน แขนที่มีกลามเปนกระเปาะจะมากรีดกรายราย
รําก็ดูขํามากกวาสวย แตวาสมัยนี้ฉันอยากรําก็สวยมวยก็เปน เพื่อปองกันตัวมันก็เลยงงๆ โชคดีที่ตอน
เด็กโหนบารบอย ชวงแขนเลยเรียวใชงานไดทั้งรําและออกแรงในบางครั้ง กลามที่ตนแขนนี่เวลาขึ้น
แลวมันหายไปไดยากนัก ฉันก็ไดแตคาดวาจะไมเปนแขนนาวสาวโอลีฟกลามปอบอาย ถึงจะรูวาการใส
บาแบกหามเปนเรื่องที่หลายคนเกี่ยง แตมีแขนแลวก็ไมนาคิดมาก ยังไงเสียมีบามีไหลไวใชงานก็ดีกวา
ปลอยใหขอยึด ใชๆไปเถอะ แขนไมใชอวัยวะตองหาม รูสึกวาไมมีที่ไหนหามใชแขน ไมเหมือนอวัยวะ
สวนอื่นซึ่งบางแหงหามไมใหใช เชน หามสงเสียงดัง(ปาก) หามเขา(ทั้งตัว) หามขโมย(มือ เพราะแขน
หยิบไมได) ดังนั้นแขนจึงเปนสวนที่คอนขางใชไดอยางสากล
แขนเปนอวัยวะสื่อสารสากลอยางเชนจราจรรายนี้ เขาปฏิบัติหนาที่อยูตรงกลางสี่แยกหนึ่งเปน
ประจํา วันหนึ่งขณะโบกมืออยางแข็งขันอยูนั้น แขนเสื้อใตรักแรก็เกิดขาดกะทันหันจึงไมกลายกแขน
ขึ้นอีกเพราะมันขาดซะจนเกือบเปดไหล ก็เลยไดแตเปานกหวีดทํามือปดไปมาอยางเหนียมๆและหนีบ
รักแรเอาไว เด็กขายพวงมาลัยสังเกตเห็นเขามือไมตกยกไมขึ้นอยางที่เคยทําก็คิดวาเขาคงแยอาจหมด
แรงหรือกําลังจะเปนลม ก็เลยรีบเดินไปบอกชาวบานแถวนั้นใหชวยกันดูเผื่อวาจะชวยเหลือไดทัน
ชาวบานเห็นเขายกแขนไมขึ้นก็คิดวาจะเปนลมแลวจึงชวยโทรเรียกรถพยาบาล ไมนานรถพยาบาลก็
มาถึง เจาหนาที่เดินตรงไปหาเขาและถามวาคุณเปนอะไรมากรึเปลา ไหวมั้ย เขางงๆถามกลับไปวา ใคร
เปนอะไรครับ เจาหนาที่ก็บอกวา มีคนโทรแจงวาจราจรที่ปฏิบัติงานตรงสี่แยกนี้กําลังจะเปนลมใหเรา
เอารถมารับดวน แลวคุณเปนยังไง ขณะนั้นชาวบานก็แหกันมามุงดู เด็กขายพวงมาลัยพูดขึ้นวา ผมเห็น
พี่ยกแขนไมขึ้นนานแลว ไมตองปดบังหรอก ไมสบายก็ไปหาหมอเถอะครับ เขาจึงนึกออเมื่อรูวาทุกคน
เขาใจผิดก็เลยพูดวา ผมไมเปนอะไรครับ แขนเสื้อมันขาดก็เลยไมกลายกแขนนะครับ ทําใหทุกคนเซ็ง
เปดและแยกยายกันไปตามทาง เขาก็ยังทํางานจนออกเวร กอนจะออกเวรเขาเรียกเด็กขายพวงมาลัยมา
ขอบคุณวาขอบใจนะที่เปนหวง เด็กก็พูดวา แหมถาเปนผมจะไมอายเหมือนพี่หรอก เปนลูกผูชายอาย
ขนรักแรไปทําไม ยกแขนมันไปเลยใหรูวาเราผูชายของแทไมเห็นนาอายตรงไหน เขาก็บอกวา ไมได
อาย แตมันเสียภาพพจน เด็กก็รอง ออ นึกวาอายขนรักแร ที่แทก็กลัวเสียหนา แลวทําไมไมถอดเสื้อเลย
ละ ก็แกผาเอาหนารอดยังไงครับ
นอกจากใชแขนเพื่อการสื่อสารแลว ยังใหความสําราญในหลายครั้งมาตั้งแตโบราณกาล จึงมี
การรายรําในทุกๆชนชาติ แตวาเวลารําไมดีแลวโทษปโทษกลองนี่นะมันก็มีมาชานานพอกัน เวลาเขาดู
การรายรําเขาก็ดูคนรําอยูแลว ปกลองจะดีหรือไมก็ไมใชจุดขายนี่นา แลวจะไปโทษปโทษกลองหา
อะไร หรือจะใหคนปกลองลุกขึ้นมาชวยรํา โบราณวาไวก็นาคิด ถาถึงขนาดตองลุกขึ้นมาชวยกันรํา
แบบที่สมัยนี้ชอบเรียกวาบูรณาการ ดูยังไงก็ไมจืด แขนใครมันก็ทําตามเจาของสั่ง เกี่ยวอะไรกับปกลอง
หรือวาปกลองมีบทบาทมากกวาตัวจึงตองไปโทษปโทษกลอง เวลารําคนรําก็ออกหนาเวลาถูกวา
กลับมาลงขางหลังที่ปกลอง ทีหลังก็รําอยูขางหลังปขางหลังกลองซะเลยจะไดปลอดภัย การรํานั้นเปน
ศิลปะอยางหนึ่งพอๆกับการดําเนินชีวิต ที่ตองอาศัยแขนทําใหมีความสุข ทั้งแขนซายและแขนขวาตอง
ชวยกันเพราะชีวิตไมไดมีขางเดียว ศิลปะไมไดมีดานเดียว ไมใชขวาจัดหรือซายจัด ถากางแขนขางเดียว
จัดแถวๆก็จะชิดกวากางแขนสองขาง แมวาจํานวนคนจะเทากันแตไดแถวที่แผอาณาเขตไดกวางตางกัน
ดังนั้นจึงขาดแขนใดแขนหนึ่งไมได ชีวิตที่เต็มที่ตองมีแขนทั้งสองขางไวซายทีขวาที แหวกวายใน
กระแสชีวิตไปใหถึงฝงอยางปลอดภัย
เย็นวันหนึ่งหนุมนอยสองคนตกลงกันจะประลองงัดกลาม หากใครชนะก็จะไดสิทธิขาดจีบ
สาวสวยคนหนึ่งที่ทั้งสองคนพึงใจอยู ทั้งสองนั้นถนัดใชแขนคนละขางจึงตองงัดสลับขางกันสองครั้ง
ผลก็ชนะครั้งแพครั้งตามขางที่ถนัดเหมือนกัน ขณะที่ทั้งคูแขงกันอยูนั้นก็มีลุงคนหนึ่งนั่งดูอยูใกลๆ เมื่อ
ทั้งสองคนหาผูชนะไมได ลุงคนนั้นก็พูดขึ้นวา พอหนุมจะงัดกันไปทําไม ในเมื่อชนะกันคนละครั้งก็
เทากันแลวนี่ หนุมนอยคนหนึ่งก็บอกวา ก็เราจีบผูหญิงคนเดียวกันตองมีคนชนะคนแพ ลุงก็หัวเราะ
บอกวา โฮะๆ แขงเรือแขงพายแขงกันได แตแขงบุญวาสนาอยาไปคิดแขง โนนดูเมฆบนฟาสิ ใครจะ
เปนเมฆขาวใครจะเปนเมฆเทาละ หนุมนอยไมเขาใจก็ถามวา เกี่ยวอะไรกับเมฆนะลุง ลุงตอบวา เมฆ
ขาวมันลอยอยูขางบนใชไหม สวนเมฆเทามันลอยลงมาเปนฝนใหชุมฉ่ําชื่นใจใครๆก็ชอบเพราะไดใช
น้ําฝน เมฆที่ลอยต่ําลงมาเพื่อใหคุณคาบนดินเรียกวาชนะหรือแพละ แลวที่พอหนุมมาแขงกันนั้นจะเปน
เมฆขาวหรือเมฆเทา เรื่องอยางนี้ผูหญิงเขาเลือกไมใชเราไปเทฝนใสเขา ถาเขาไมชอบก็วิ่งหนีฝนไปก็
เทานั้น หนุมนอยก็รองออ ลุงเขาใจเรื่องนี้ดีคงมีเคล็ดลับดีๆใชมั้ย ลุงก็หัวเราะหึๆ ขาเห็นพอหนุมงัด
กลามก็เลยพูดใหฟงวา เรื่องอยางนี้มันไมไดอยูที่แขน เขาใจมั้ย หนุมนอยก็ตอบวา เขาใจแลวครับ แลวก็
แยกยายกันกลับไป แตหนุมคนหนึ่งแอบกลับมาถามลุงวา ลุงครับลุงมีทีเด็ดมั้ยครับชวยผมหนอยไดมั้ย
ครับทํายังไงลุงถึงไดแตงงาน ลุงหัวเราะหึๆๆแลวบอกวาขายังไมเคยแตงงานเลยพอหนุมจนปานนี้ขาก็
ยังแหงแลงอยูเพราะสมัยขามันยังไมมีฝนเทียม เฮอเสียดาย หนุมนอยสงสัยวา มีฝนเทียมมันเปนยังไง
เหรอลุง ลุงก็ตอบวา เอาก็ยกเมฆตามใจชอบนะสิ คงเจอเจาสาวที่ไมกลัวฝนเขาบางละ หนุมนอยหัวเราะ
คิกๆแลวบอกลุงวา ลุงครับผมวาเรื่องอยางนี้เกี่ยวกับแขนแนๆนะลุง ลุงสงสัยจึงถามกลับวา เกี่ยวยังไง
หือพอหนุม หนุมก็ตอบวา ก็เจาสาวที่จะยอมเปยกฝนนะถาเธอไมสามารถถือรมไดเธอก็ตองยอมเปยก
ฝนใชมั้ยละ ลุงก็พูดวา ออ ขาไมนามองขามแขนไปจริงๆ
ที่ขอมือมีสวนที่จับชีพจรไดชัดเจน แปลกแตจริงที่ไมมีใครสนใจความรูสึกคนอื่นจากชีพจร
ตรงขอมือแตกลับดูที่สีหนาทาทีซะมากกวา ซึ่งมันอาจไมตรงกับความรูสึกจริงๆก็เปนได การเสแสรง
แกลงทํานั้นมีถมเถไปและหลอกไดหนาตายซะดวย ชีพจรบอกอะไรไดบางนอกจากความรูสึก ฉันเคย
เห็นและถูกแมะซึ่งบอกไดวาอวัยวะภายในสวนไหนเปนอยางไรบาง แขนจึงเปนสวนที่คลายที่เก็บ
กลองดํา ซึ่งจุดที่นิยมตรวจสอบก็อยูตรงขอมือ มินาละสมัยโบราณจึงมีการทํากําไล สรอยขอมือเปน
เครื่องประดับอวัยวะสวนนี้และยังนิยมมาจนทุกวันนี้ ก็มีความสําคัญดุจกลองดําทีเดียวเชียวนี่เอง แมแต
นาฬิกาก็ยังสวมที่ขอมือ สองอยางนี้ทั้งชีพจรและนาฬิกาไมควรหยุดทั้งคู อยางไรก็ตามนาฬิกาที่หยุด
เดินถาเปลี่ยนถานใหมก็คงเดินตอไปได แตชีพจรไมเขาทํานองเปลี่ยนถานเพราะชีวิตเปนเพียงชวงหนึ่ง
ของเวลาเทานั้น นาฬิกาจึงอาจเดินตอไปโดยปราศจากชีพจร ถามันไมถูกทําลายไปพรอมแขนที่สวมทั้ง
ที่มันยังเดินอยูก็อาจไปอยูบนแขนใหมที่มีชีพจรเตนไปดวยกันเปนสวนหนึ่งของเวลาอีกชีวิตหนึ่ง จริงๆ
แลวนาฬิกาก็ไมไดอึดไปกวาชีวิตหรอก เพียงแตมันเปลี่ยนถานไดก็เทานั้น ถาเทียบกับชีพจรแลวมัน
ยากแตกตางกันจนตองไปเกิดใหม ก็คงเพราะชีพจรชีวิตเปนเพียงชวงหนึ่งของเวลาเทานั้นไมไดเสน
ใหญเหมือนนาฬิกานี่ และจวบจนเกิดอีกทีก็ยังมีนาฬิกา กับเวลาที่เวียนวายตายเกิดไมหยุด
แขนยาวอยางชะนีมีไวโหนอยางสนุกเชียว ฉันนึกถึงตอนเด็กๆที่โหนบารอยางสนุกสนาน มัน
เปนความรูสึกเขาใจคําวาสุดเหวี่ยงเปนยังไง ถาเหวี่ยงแรงไปจับไมมั่นก็หลนนะสิ ทําใหคิดวาจําเปนแค
ไหนตองสุดเหวี่ยง มีอะไรที่ตองทําใหสุดเหวี่ยง ถาเปนชะนีก็คงเมื่อหนีสัตวรายหรืออาจรวมถึงคน
สําหรับฉันมีหัวขอที่เกี่ยวของอยูอยาง สวย รวย เกง ดี คิดแลวมันนาทําใหสุดเหวี่ยงทุกขอเลยมั้ยละ
ชะนีจะมีความถี่ของการสุดเหวี่ยงบอยแคไหนก็ไมแนใจนัก แตดูแลวมันไมเอาเลยสักขอที่กลาวมา
หรือวาฉันตาไมถึงก็ไมทราบ อยางไรก็ตามก็ยังเปนแบบอยางใหคนเอาอยางละนา ก็ทารซานไงละโหน
แบบชะนีเลย ไมรูวาใครโหนเกงกวากัน ที่แนๆเรื่องโหนไดกลายเปนจุดขายของทารซานไปแลว สวน
ชะนีก็หากินในปาไปตามมีตามเกิด ไมไดแจงเกิดอยางทารซานซะงั้น โหนไดเหมือนกันแทๆตางกันก็
ตรงเปนชะนีก็เทานั้น ชะนีมีดีที่แขนถึงถูกชิงแจงเกิดมันก็ไมอดตาย แตที่แขงชิงกันเกิดแลวก็ไมรูสึกพอ
เหมือนอดอยากปากแหงตลอดมันก็อายชะนีนะเนี่ย ชะนีเปนตนแบบการใชแขนเพื่อประโยชนและ
เขาถึงเปาหมายอยางนาชื่นชม ไมวาอาหารจะอยูสวนไหนของตนไมก็เสร็จชะนีทั้งนั้น แลวเปาหมาย
ของชีวิตละมันอยูที่แขนพาหอยโหนไปเอามาใชมั้ย จะตามรอยชะนีหรือยังไงดีละ เปาหมายเรามัน
ยิ่งใหญกวารึเปลา ถาเพื่อการอยูรอดก็ไมตางจากชะนี แตถาเพื่อการหลุดพนก็อยาลืมชะนีก็แลวกัน ถา
มันโหนโจนทะยานผานความอยากและความตองการพื้นฐานไปไดเมื่อไหรก็อายชะนีอีกหน วาแลวก็
วางแขนแนบลําตัวเพราะไมรูจะยกขึ้นโหนไปไหน ไมรูจริงๆ
 ขา

ลุกขึ้นยืนดวยขาของตัวเองอยางมั่นคง ฟนธงวาชีวิตดีขึ้นแน กาวขาพากาวหนาใหมาอยูที่ๆดี ก็

ชีวิตมีทิศทางอยูสองทางคือ เขาหาตัวกับเอาตัวเขาไปหาใชมั้ยละ เมื่อแขนทําหนาที่เอาอะไรตอมิอะไร
เขามาหาตัว ขาก็คืออวัยวะที่ทําหนาที่พาเอาตัวเขาไปหาอะไรตอมิอะไรนั่นแหละ บางทีแคไขวความันก็
ไมพอ เพราะแขนมันสั้นตองกาวขาพาตัวเคลื่อนที่เขาไปนะสิ ทีนี้ก็จะไดรูวาหมูหรือจา อันนี้ก็ขึ้นอยูกับ
วาขาไปทํากรรมมาดีแคไหน ขากลับจะไดรับผลบุญอยางที่ทํามานั่นหรือจะเปนเวรก็สุดแลวแตเจาของ
ขาที่สั่งหนาเดินละ ถาอยูเฉยๆอาจไมเจออะไรเลย แตวาเรามันก็อยูกับที่ใหเสียแรงมีขาไปทําไม อยาง
นอยโลกก็มีแรงโนมถวงเราอยูแลว ถึงกาวขาหรืออยูกับที่ก็ไมหนีพื้นดินไปไหนหรอก ขนาดกาว
กระโดดก็ยังหลนตุบลงมายังพื้นดินอยูดี ขาจึงนาจะเปนอวัยวะมีไววิ่งเขาชนพุงเขาใสมากกวาทําอยาง
อื่นละมั้ง นี่ละที่จะนําพาจุดเปลี่ยนมาสูชีวิต อยางนอยที่สุดก็เปลี่ยนที่เปลี่ยนพิกัดจากจุดเดิมจริงมั้ยละ
ไมแนวาอยูถูกที่ถูกจุดอาจนําไปสูกําเนิดของสิ่งตางๆ ก็อะไรที่มันมาอยูตรงจุดถูกที่แลวมันก็จะเกิด
อะไรๆขึ้นไดเสมอ อยางที่โลกอยูตรงจุดพอเหมาะพอดีระหวางดวงอาทิตยกับดาวดวงอื่น ก็เกิดมีเรา
ขึ้นมายังไงกันละ ซึ่งก็ไมใชหนาที่ๆเราจะมาทําลายสิ่งที่เกิดขึ้นบนโลกใชมั้ยเพราะเราไมไดสรางมัน
ขึ้นมาไดเองนี่นา การที่โลกอยูในจุดที่พอเหมาะของการกําเนิดสิ่งมีชีวิตก็ใชวาโลกจะอยูกับที่ แตได
เคลื่อนที่โคจรไปตามเสนทางที่ยังคงความเหมาะสมใหชีวิตยังคงดํารงอยูได ขาก็ทํานองนั้นคือมีไวกาว
พาตัวเองเคลื่อนที่ไปอยางหาจุดที่เหมาะที่ควรใหชีวิตดํารงอยูไดตอไป
ณ อางเก็บน้ําแหงหนึ่ง ชายสองคนนั่งตกปลากันอยู หลังจากเหวี่ยงเบ็ดไดไมนานชายคนหนึ่งก็
รูสึกวามีเหยื่อมาติดเบ็ดของเขาแลว จึงรีบสาวขึ้นมาดู ปรากฏวาเปนรองเทาขางหนึ่ง เพื่อนจึงหัวเราะวา
ฮาๆๆออยเหยื่อไดรองเทานาอายจริงๆ เขาถูกเพื่อนหัวเราะก็อายเหมือนกันจึงตอบไปวา ก็ดีกวาออยแลว
ไมไดอะไรเลย แตเอะ รองเทานี่มันยังดีๆอยูเลยนะ ใครเอามาทิ้งไดละนี่ เพื่อนเขามองดูรองเทาแลวก็พูด
วา เออใช สภาพนาจะใชไดดีอยูไมนาทิ้งนะ หรือวา... ทั้งคูมองหนากันครูหนึ่งแลวพูดออกมาพรอมกัน
วา มีคนตายในน้ํา แลวก็รีบวิ่งไปแจงเจาหนาที่ๆจึงมาดูที่เกิดเหตุ แลวก็ลงไปตรวจพบศพคนจมอยู
บริเวณนั้นจริงๆ เมื่อนําศพไปจากที่นั่นแลว ทั้งคูก็ไมไดนั่งอยูตอ ขณะเดินกลับบาน ชายคนนั้นพูดกับ
เพื่อนวา วันนี้ตกปลาเจอศพ ทาจะกาวขาออกมาตอนฤกษไมงาม เพื่อนก็หันมาพูดวา ไมเกี่ยวกับฤกษ
หรอกมั้ง ถาอยางนั้นคนไหนๆก็กาวขาออกพรอมกันหมดเลยสิ แตทําไมขาเห็นแตละคนกาวไมหวง
อะไรกันเลยละ เขาก็ตอบเพื่อนวา ก็ขานะมันกาวเองไมไดนี่ตองใหสมองสั่ง ทีนี้สมองจะสั่งหรือไมสั่งก็
อยูที่ฤกษในสมองนะ เพื่อนมองหนางงๆแลวถามวา รูไดยังไงวาฤกษในสมองทําใหตางคนกาวตางกัน
เขาก็หัวเราะตอบวา อาว เวลานอนนะหลับพรอมกันรึเปลา ถึงแมจะหลับพรอมกันแลวตื่นพรอมกันมั้ย
หือ เพื่อนก็เขาใจและพูดวา เออใช แลวที่มีการเดินขบวนนะเกิดจากฤกษสั่งการในสมองพรอมๆกัน
ใชมั้ย เขาก็ตอบวา ขาคิดวาเกิดจากชีพจรลงเทานะ ชีพจรมันเปนเรื่องของหัวใจดวยสินะ เพื่อนก็
หงุดหงิดที่พูดไมถูกสักทีก็เลยบอกวา อะไรกันวะ ไหนวากาวขามีฤกษสั่งการจากสมอง เขาก็ตอบวา อืม
ขาก็รู แตมีอยางหนึ่งที่วาใจเปนนายกายเปนบาว เขาใจมั้ย จะเอาอะไรกับขาเลา ที่ขามันเดินนะเพราะมัน
เปนบาวใครสั่งมันก็ทําทั้งนั้นแหละ
เวลาทําอะไรแลวไมสะดุดก็วาเขาขากันดี ทีนี้ก็เลยมีอีกคําที่ไดยินมาเชนกันวา ยางสามขุม แบบ
วาคงจะสอดคลองกัน อยางนอยการเดินก็เปนการออกกําลังกายอยูแลว นาจะสนับสนุนใหยางสามขุม
แบบเขาขากันอยูหรอก ถึงแมจะดูไมสวยงามเวลายางสามขุมแตก็ไดโชวความแข็งแรงของขามากอยู ถา
ขาไมแข็งแรงยางสามขุมไมไดหรอก ไมวาขาซายหรือขาขวาก็ไมใชผูนําทั้งนั้นถึงจะกาวไปขางหนา
กอนอวัยวะสวนอื่นก็เถอะ เอาเปนวาขานําแลวตัวเคลื่อนตามเมื่อยามเคลื่อนที่มีจังหวะชีวิตนาติดตาม
มากกวาแถไปอยูแลว มันไมใชการกาวหนาอยางสมชาติเกิด ถามีขาก็ควรใชขาดีกวา กรณีที่ไมไดมีอิทธิ
ฤทธิ แตถาเหาะเหินไดก็ชางเถอะ ฉันไมรูวาขาแบบมีกลามเปนกอนๆตรงนองและตนขานั้นนาดู
อยางไร รูแตวากลามเนื้อทําใหขาเคลื่อนไหวได ถาอยางนั้นมันก็ไมเลวสินะ แตสําหรับฉันมันไมใช
เพราะฉันขอใชความสงบสยบความเคลื่อนไหวทาจะดีกวา ไมตองสะดุดอีกดวย เพราะขาไมไดมีไวเอา
ตัวเคลื่อนที่ไปเทานั้น สมัยนี้ขาเอาไวใสกางเกงรัดรูปดวย บางทีก็นุงสั้นโชวขา ถามีกลามเปนกอนแลว
จะกาวหนาไหวเหรอ คงไมอยากเดินดวยซ้ํา นอกจากนี้ขายังเอาไวฉีดยาดวย ถาขาไมสวยก็อายหมอเลย
สิ แตก็ชางเถอะนั่นเปนเรื่องที่ไมไดนําพาชีวิตใหพบทางสวาง ขาที่ใชเดินเทากับเกินเบื้องหลังมาแลว
กาวไปหาทางสวางคงเขาทาและดีกวา ฉันก็คิดวาจะเดินเพื่อหาทางสวางและคงไมบินเขาหาแสงสวาง
มันคนละเปาหมายกัน
ที่หมูบานแหงหนึ่ง หนาบานเศรษฐี ชายสองคนเดินผานมาพอดีคนหนึ่งขาโกงอีกคนขาเก ทั้ง
สองเปนเพื่อนกัน คนขาโกงมองเขาไปในบานเศรษฐีเห็นคนโกลาหลก็หยุดยืนดู แลวก็เห็นสุนัขตัวหนึ่ง
วิ่งหนีมีคนในบานวิ่งตามออกมา พรอมตะโกนวาชวยจับที เขาก็รีบวิ่งไปขวางสุนัขตัวนั้นทันที และ
แลวสุนัขก็วิ่งลอดขาเขาไปอยางสบายๆ และวิ่งไปปะทะขาเกของเพื่อนเขาเขา เขาก็รองบอกเพื่อนใหจับ
ตัวไว เพื่อนก็จับเจาสุนัขนั้นไดอยางสบายๆ เศรษฐีเดินมาอุมสุนัขกลับคืนไป และใหรางวัลคนขาเกเปน
สรอยทองหนัก5บาทเพราะชวยจับสุนัขตัวโปรดเอาไวได คนขาโกงเห็นเพื่อนไดรางวัลคนเดียวก็ขอกับ
เศรษฐีวา ทานเศรษฐีใหรางวัลเพื่อนผมแลวไมใหผมบางหรือครับ ผมก็ชวยจับสุนัขเหมือนกัน เศรษฐี
บอกวา ขาเห็นเจาเปดทางใหมันหนีชัดๆจะบอกวาชวยจับไดยังไง เขาก็พูดวา ผมนะเหรอเปดทางใหมัน
หนี ผมวิ่งเขาขวางมันนะครับ เศรษฐีก็ตอบวา ขาเห็นวาเจาวิ่งเขามาและก็ใหมันวิ่งผานไปโดยสะดวก
เจาไมไดขวางมันหรอก เขาก็ยังเถียงวา แตผมตั้งใจจับมันจริงๆนะครับ เจาขาเกยืนอยูเฉยๆไมไดวิ่งเขา
มาขวางเหมือนผมยังไดรับรางวัล ผมตางหากที่ตั้งใจจับสุนัขมากกวา ทําไมทานไมใหรางวัลผมบาง
เศรษฐีก็ตอบวา ขาไมเชื่อเจาหรอกวาตั้งใจจับสุนัขก็ยืนขาโกงเปดทางสะดวกใหมันผานไปขนาดนั้น
เขาจึงถามวา แลวถาเปนทานๆจะทําอยางไรในตอนที่ผมทํากันละครับ เศรษฐีก็ตอบวา ขานะเหรอ ขาจะ
ไมทําอยางที่เจาทําหรอก เขาก็ถามอีกวา แลวทานจะใหผมทําอยางไรครับ เศรษฐีจึงบอกวา ถาตั้งใจจับ
สุนัขจริง เจาก็ตองนุงกระโปรงสิ จะไดไมเปดชองใหมันวิ่งผานไปได อยางนี้ขาถึงจะเชื่อวาเจาวิ่งมา
ขวางเพื่อปดทางไมใชมาขวางแตเปดทางผานใหมันไงละ
ขาจรบางครั้งก็ไมไดสิทธิพิเศษเหมือนขาประจํา เวลาเจอกันขาประจําจะรูใจกันมากกวา ชีวิตที่
เจออะไรบอยๆแบบขาประจําถาจําเปนก็ตองเจอกับมันไป อยางเชน อาหาร ยังไงก็ตองกินและก็กินทาง
ปากทั้งปทั้งชาติ หรือหายใจทางจมูกอยูร่ําไป ไมวาโลกจะเปลี่ยนไปแคไหนถายังกินทางปากหายใจทาง
จมูก มันก็อยูไดไมยากเย็นอะไร เพราะไอที่เปลี่ยนนะไมใชเรา ขาประจําของเราก็คืออาหาร อากาศ น้ํา
ยังเขากับเราแบบเดิมทางเดิมไมเปลี่ยนซะหนอย อยางอื่นมันเปนขาจร มันไมไดไปมาหาสูเราเหมือน
อยางขาประจํา ถาขาจรมันเปลี่ยนก็ใหมันเปลี่ยนไปเถอะ เราก็จะไดไมตองเจออะไรซ้ําซากเพิ่มขึ้นก็ดี
อยู เคยเจอขาจรอางวาเปนขาประจํามั้ยละ อยางซื้อของทีเดียวบอกวามาซื้อเปนประจําและขอสวนลด
นะ หรืออยูๆมีคนมาทักวาเคยรูจักกันมากอน นั่นยังไมเทาไหร บางครั้งมีคนไปพูดวาสนิทกับเราทั้งที่
เราไมเคยแมแตใกลชิดคนนั้นเลย ถาเจอแบบนี้ก็ไมตองจรไปไหนเพราะเราก็ไมถือเปนธุระตองจร เปน
เรื่องของขาจรที่จะรูตัวเองใชมั้ยละวาที่เรียกวาเปนขาประจํานะประจําอยูที่ไหน ชีวิตคนก็มีทั้งขาจรและ
ขาประจํา เราไมเขาไปหาก็มีสิ่งที่เขามาหาเรา ก็มีขานี่นะ เวลาชีพจรลงเทามันก็เริ่มเปนขาจรแลวในไม
ชาไมนานอาจเปนขาประจํา แตประจําอะไรก็ตามแตใจชอบเถอะ ขาก็มีไวทําหนาที่พาชีวิตเขาหา
ความสุขหางไกลความทุกขอยูแลวละ ไมอยางนั้นจะมีขาไปทําไม กระดูกขาก็ใหญกวากระดูกตรงอื่น
อยูแลว น้ําหนักก็เยอะ แสดงวาขาตองเปนสวนที่รับภาระหนาที่หนัก มีไวใชงานบันดาลความสําเร็จบน
ขาของเรานี่เอง ไมมีตัวอยางใหหยุดนิ่งเพื่อดําเนินชีวิตตอเพราะแมแตโลกยังตองทั้งหมุนรอบตัวเอง
และหมุนรอบดวงอาทิตย ขาจึงเปนอวัยวะที่มีไวเคลื่อนที่แบบสิ่งมีชีวิตที่อยูบนโลก
ที่ลานหมูบานแหงหนึ่งมีการแขงขันนั่งทน ชายผูขาขางหนึ่งไดรับอุบัติเหตุและใสขาเทียมก็
เขามาแขงขันดวย การแขงขันนั้นใหทุกคนนั่งทาตางๆนานเปนเวลาหลายชั่วโมง ตั้งแตนั่งขัดสมาธิ นั่ง
พับเพียบ นั่งคุกเขา นั่งยองๆ หลายคนเปนเหน็บตั้งแตนั่งขัดสมาธิแลว และทนไมไหวตองออกจากการ
แขงขันไปทีละคนๆ กวาจะมาถึงทานั่งยองๆก็เหลือเพียงชายที่ใสขาเทียมคนเดียว เขาจึงเปนผูชนะและ
ไดรับเงินรางวัลเปนจํานวนหนึ่งแสนบาท หลังจากนั้นเขาก็พาเพื่อนไปเลี้ยงฉลอง เพื่อนขอบคุณเขาวา
ขอบคุณนะเพื่อน แกอุตสาหหาเงินมาไดแลวยังมาเลี้ยงพวกเราที่ขาดีอีก เราอยากชวยเหลือแกเปนการ
ตอบแทนบาง ถามีอะไรก็บอกเราไดนะ เออเวลายกของหนักก็บอกพวกเราเพราะเราขาดีจะชวยยกให
แกใสขาเทียมรับน้ําหนักไมไหวหรอก เขาก็บอกเพื่อนวา เออนา เงินหามาไดก็แบงกันกินบาง ขากินคน
เดียวมันก็ลําบากขาที่มีตองรับน้ําหนักอีกจริงมั้ย แตขามีอยูเรื่องหนึ่งที่ตองแบกรับน้ําหนักมันมาตลอด
ตอนขายังมีสองขางมันก็ไมมีอะไรหรอก แตตอนนี้สิไมรูจะทํายังไง เพื่อนก็ถามวา อะไรละที่แบกอยู
ตลอดนะ เขาก็ตอบวา ก็ไอที่มันอยูตรงกลางตัวนี่ไง ตอนนี้ตองรับน้ําหนักบนขาขางที่มีมันไมสมดุลนะ
เวลาเขาหองน้ําก็รูสึกไมสะดวก เพื่อนก็บอกวาไมยากหรอกเพื่อน ก็ตีลังกามันซะเลยสิใชแขนรับ
น้ําหนักมันจะไดถวงดุลกันพอดี เขาก็บอกวา ก็ไหนแกบอกวาจะชวยขายกของหนักไงละ
เวลากาวขากลามเนื้อขาจะมีสองพวกทําหนาที่ตรงขามกันคือ พวกหนึ่งหดตัวอีกพวกหนึ่งยืด
ตัว มันเปนวิธีการทางธรรมชาติที่ไมตองบอกตองฝก แตเวลากาวขาเราไมคอยนึกถึงเรื่องยืดหด นึกถึง
แตเรื่องอื่น จริงๆแลวเมื่อเดินก็ไมมีใครคิดอยางนั้นอยูแลว ใครจะไปคิดละวาเรากําลังยืดหดๆ ก็กาวขา
ไปเรื่อยๆ ไมสนวากลามเนื้อมันจะเบื่อไหม ยิ่งกาวไปไดไกล กาวไดสูง ก็ยิ่งเชิดหนาชูตานึกลําพองและ
ผยองในทีวามีสงานานิยม แตนั่นไมใชยืดหดๆหรอกเหรอ ไมวาคนเราจะกาวไปถึงที่ตางกันอยางไร ก็
คงไมแตกตางกันนักดวยทุกคนก็ยืดหดๆเหมือนๆกัน ดังนั้นจะเดินอยูบนที่สูงสงหรือที่ดินรกรางก็ยืด
หดๆอยางเดียวกัน นางแบบหรือจับกังก็เดินเหมือนกันยืดหดเหมือนกัน ไมมีใครยืดอยางเดียว หดอยาง
เดียว แลวคิดวาชีวิตนี้จะกาวพนสิ่งที่ตรงขามกันไดรึเปลาละเนี่ย ขามันยังทั้งยืดทั้งหดเวลากาว ทุกอยาง
ในโลกมันมีสิ่งที่ตรงขามกันเสมอทุกกาวใชมั้ยนี่ ถาอยางนั้นเรื่องจะหนีก็ไมนาคิด ก็จะหนีอะไรเพราะ
ทุกอยางมีสิ่งที่ตรงขามกันอยูนะ มีแตจะเดินเขาหา แตวาอยาเดินชนก็แลวกัน ทั้งนี้ก็ตองถูกกาลเทศะ
ดวย แบบดูตามาตาเรือก็ดี ดูพยากรณอากาศก็ดี ดูทิศดูทางดีๆ ดูโลกเปนตัวอยางที่โคจรมาจนวันนี้อยาง
ปลอดภัย แตจะเดินไปไหนก็ดีมันก็แคยืดหดๆไมไดทําอะไรยั่งยืนหรอกจริงมั้ยละ การกาวเดินเปนเรื่อง
ที่ไมยั่งยืนและไมรูจบ
นกกระจอกเทศมีขายาวพาวิ่งไดเร็วจนเปนนกที่วิ่งเร็วที่สุดในโลก มันไมไดวิ่งตําแหนงไหน
หรอก แตมันวิ่งเพื่ออยูที่ๆปลอดภัย ไขของมันก็ขนาดใหญเบอเรอ คงจะเปนเพราะขามันยาวรึเปลา โลก
นี้ชางสรรหาขาใหมันดีเหลือเกิน เพราะมันเปนนกที่บินไมไดก็เลยตองมีขาดีๆไวใช คงไมตองไปสนใจ
หรอกวาแลวมันมีปกทําไม เพราะเปนเรื่องสวนตัวของมัน ถาเรามีขาดีๆอยางนั้นก็เขาทาไมนอย ซึ่ง
ธรรมชาติคงเห็นวา เราอาจไมไดใชขาเพื่อหาที่ปลอดภัยอยางนกกระจอกเทศ แตเอาไปวิ่งเตนซะ
มากกวาเลยไมจัดให แลวเราก็พยายามไมใชขาในที่สุด โดยหันมาใชรถ เครื่องบิน เรือ อนาคตจะบินเอง
รึเปลาก็ไมรู เราก็เลยยิ่งไกลหางจากความเปนผูมีขาที่ยอดเยี่ยม ไมเหมือนนกกระจอกเทศซึ่งถึงแมจะ
เปนนกที่บินไมได แตก็เปนนกที่วิ่งเร็วที่สุด คือมันไมไดสนใจปกแมจะมีปกก็ตาม ไอเรามันไมมีปกก็
อยากจะบิน ใครติดดินกวากันนะ ฉันนะเห็นวานกกระจอกเทศคอนขางจะติดดินมากกวา อาจจะสํานึก
รักแผนผืนดินมากดวย เพราะมันไมไดทําลายพื้นดินพื้นโลกเทากับคน หนําซ้ํายังถูกจับไปเปนเมนูยอด
ฮิตอีกตางหาก ถาเราสํานึกรักอยางมันบางคงกินมันไมลง เวลาเห็นคนเลี้ยงนกกระจอกเทศก็คิดไปอยู
บางวาคงชอบติดดินเหมือนนกกระจอกเทศที่เลี้ยง ที่ไหนได เอามันมาเปนเมนูติดดาวไมติดดินอยางที่
คิด นาจะทําใหปกมันบินไดจะไดบินหนีไปซะเลย อยูดวยกันก็ไมรุง ถึงจะวิ่งไดเร็วแคไหนก็ไมไดดี
อยางนี้คงเรียกขาดีแตเสนไมดี นาสงสารนกกระจอกเทศซะจริงๆ เราควรจะเอาอยางมันรึวามันควรจะ
เอาอยางเรากันละนี่ หวังวานกกระจอกเทศคงมีอยูตอไปชั่วลูกชั่วหลานเปนตัวอยางของสิ่งมีชีวิตที่ติด
ดินเถิด
 มือ

มือถือสากปากถือศีล แลวจะถือไปทําไม มือมีไวจับก็จริงแตเราก็เกิดมามือเปลาไมใชเหรอ ซึ่ง

มันก็เปนรายละเอียดของแขนอีกทีหนึ่งเทานั้นเองเพราะมือเปนอวัยวะสวนปลายแขนไมใชตนแขน
เรื่องที่เกี่ยวกับมือก็ไมแคลวเรื่องราวตั้งแตเรื่องแคเสนยาแดงผาแปดไปจนถึงเรื่องเทาเสนเอ็นที่ขึ้นบน
คอ มันก็เปนอวัยวะหาเรื่องไดไมนอยหนาสวนอื่นหรอก มือที่ปกติก็มี5นิ้ว ไมมีนิ้วไหนยาวเทากัน แต
ละนิ้วตองทํางานรวมกันบนมือนั้น มือสวยก็เพราะนิ้วทั้ง5สวย ถานิ้วใดนิ้วหนึ่งแคนิ้วเดียวไมสวยแลว
มือนั้นก็ดางพรอย จะวานิ้วไมสวยแคนั้นก็คงไมใชเพราะมันก็คือมือนั้นนั่นแหละที่อยูดวยกันไป
ดวยกันทําอะไรดวยกัน นิ้วไมสวยก็คือมือไมสวย แหมมันนาเจ็บใจที่ตองงอนิ้วใชไหมละ หรือจะยอม
ตัดนิ้วไมสวยทิ้งก็พิการนะสิ มือทําอะไรตอมิอะไรตามเปาหมายของแขนที่ขยับเคลื่อนยายมันไป แขน
มีเปาหมายอันใดมือก็จะดําเนินการตามวัตถุประสงคใหบรรลุเปาหมายเปนอันดับตอมา มันก็เลยถือสาก
เปนหลักฐานเพราะมันเปนผูลงมือ แขนนั้นก็ทําตามใจสั่งมาอีกทอดหนึ่ง กวาจะไลเบี้ยไปถึงตนตอ มือ
ก็เปนผูกอเหตุที่อยูบนแขนอยางเหนียวแนน ไมเคยเห็นอาชญากรรมที่ผูกอเหตุตัดมือทิ้งเพื่อไมใหถูกจับ
ได อยาวาแตตัดมือเลย ลายนิ้วมือก็ยังไมคอยทิ้งไวเปนหลักฐาน แสดงวารับผิดชอบในคําสั่งใหลงมือ
สินะวาแมมือจะเปนสวนที่กระทําแตขอรับผิดชอบดวยตัวเอง สมัยกอนเคยมีโทษตัดมือคนที่กระทําผิด
แตทุกวันนี้มือทําก็ตองรับผิดทั้งตัว ก็นาอยูหรอก ตนตอมันก็ใชนะ
นายหมูกับนายไกเปนเพื่อนกันตอนเย็นก็ชวนกันไปอาบน้ําริมคลอง หมูอาบน้ําถูสบูยังไมทัน
ทั่วตัวไกก็แยงเอาสบูไปถู พอถูไดนิดเดียวหมูก็จะแยงกลับไป ไกก็กําสบูไวแลวบอกวาใหรอเขาถูเสร็จ
กอนเพราะเขาอาบเร็วกวา ทันใดนั้นสบูในมือก็หลนลงน้ําไปจึงไมไดถูสบูกันทั้งสองคน หมูก็บนวาแย
จริงๆ พรุงนี้จะตองจับหมูที่เลี้ยงไปอยูคอกใหมซะดวย ตัวคงเหม็นนาดู ไกก็พูดวา เลี้ยงหมูก็ไมไดหอม
อยูแลวอยาบนเลยนา ยังไงขาจะชวยจับเอาไหมละ แตขอคาแรงหนอยก็ดี หมูก็หัวเราะฮาๆ อยางแกนะรึ
จะจับหมูชวยขา ถึงจะเปนหมูในอวยแตจับไมงายนะจะบอกให เออ แตถาแกจะชวยก็จับคนเดียวไปเลย
ขาจะดูวาแกจับไดรึเปลา พอถึงวันรุงขึ้นหมูก็ใหไกจับหมูเพื่อยายไปคอกใหมคนเดียว ไกทําเสร็จใน
เวลาไมนาน หมูจึงพูดวา แกนี่มันอยากไดเงินขามากเลยรึไงนะ ถึงขนาดลงทุนมาจับหมูทั้งๆที่แคจับสบู
ยังจับไมอยูเลย ไกก็บอกวา เออ ขาไมมีปญญาจับสบูเพราะมันลื่น ก็เลยหลุดมือไป แตหมูมันไมได
อาบน้ําถูสบูนี่ ทําไมขาจะจับไมอยู แลวหมูก็ใหเงินไกคาจับหมู 5 บาท ไกโวยวายวา ขาออกแรงไปตั้ง
เยอะทําไมใหเงินแค 5 บาทบารึเปลา หมูสั่นหนาบอกวา ไมหรอก แกบอกวาไมมีปญญาจับสบูไมใช
เหรอ เงิน 5 บาทก็พอซื้อสบูไดกอนหนึ่งแลว เอาไปซื้อสบูสิ มันคุมคากันแลว
บางอยางก็งายเพียงแคพลิกฝามือ แสดงวามือเบา พลิกงายหรือเปลา เสนเอ็นบริเวณขอมือทําให
เรื่องยากกลับงายไดอยางพลิกฝามือมันก็ดี เพราะเจาของรูจักใชเสนมันก็งายไดอยูแลว คนเรามีเสนอยูที่
มือใชมันแลวชีวิตมีความสุขก็ใชไป เรื่องตางๆมันจะไดงายไปซะทั้งหมด แตวามันไมเรียกมักงายเหรอ
เคยไดยินคําสั่งสอนวาถาพบอุปสรรคในชีวิตแสดงวาเดินมาใกลถึงเสนชัยแลว แมเสนเอ็นจะอยูที่มือถา
มีชองทางที่ไมตองถึงมือแตใชสมองกอนมันก็ยิ่งเบากวากันเยอะ มือเปนอวัยวะที่ทําอะไรไดหลายอยาง
ก็จริง บางครั้งถาถึงมือมันก็ไมไดดีเสมอไปเพราะเมื่อลงมือไปแลวอาจเสียใจภายหลัง โดยเฉพาะอํานาจ
ที่อยูในมือ เรื่องนี้ไมคอยมีใครปลอยมือ มีแตจับใหมั่นเหมือนอํานาจมีตัวตน ก็ไมรูวากุมอํานาจนั้น
อะไรอยูในมือ ถาใหดูมือก็คงเห็นแตความวางเปลา ทีนี้มันก็เลยพลิกฝามือไดงายมั้ง อํานาจเปนสิ่งไมมี
ตัวตนและเห็นวาวางเปลาชัดๆก็เลยเปนสิ่งที่ลงมือไดงายเพียงแคพลิกฝามือ บวกกับเสนที่มือมีดวย ใคร
วาอํานาจมีอิทธิพลนากลัวก็เทากับกลัวความวางเปลา และใครวาไมมีอํานาจในมือก็เทากับไมรูสึกวามือ
ตัวเองมีความวางเปลาซึ่งมันก็คืออํานาจเชนกัน เพียงแคพลิกฝามือก็จะรูวามันตางกันอยางไรระวาง
อํานาจกับความวางเปลา บนมือทั้งสองขางทั้งหนามือและหลังมือเมื่อพลิกแลวก็ไมมีอะไร หนามือนั้น
เปนดานที่กํามือได สวนหลังมือกําไมได ทีนี้กุมอํานาจจะกุมดานไหน กุมแลวก็ระวังมือดีๆ ไมควรเอา
อํานาจไปฝากไวกับใครมันเดือดรอนก็เทานั้น เดี๋ยวเขาจะคืนอํานาจกลับมันจะไมจบกันสักที
ที่เวทีมวยแหงหนึ่งมุมแดงคือ ช ชาย มุมน้ําเงินคือ ย ยักษ การชกครั้งนี้เปนการชิงตําแหนงนัก
ชกหมัดทอง โดยที่ ช ชายนั้นเปนแชมปมาหลายสมัย ครั้งนี้เปนครั้งแรกที่ผูชนะจะไดรับฉายานักชก
หมัดทอง ย ยักษขึ้นชกพรอมกับคุณสมบัติพิเศษที่คิดวาจะเอาชนะคูตอสูได นั่นคือกลิ่นตัวมหาภัย เมื่อ
ชกไดไมกี่ยก ช ชายก็ทนกลิ่นตัวนั้นไมไหวถึงกับมึนงง สติแตก ขาดอากาศหายใจจวนจะเปนลม ย
ยักษก็ฉวยโอกาสรัวหมัดเขาใส แลวผลการชกก็เปนอันวา ย ยักษ ไดเปนนักชกหมัดทอง ช ชายบอกกับ
พี่เลี้ยงหลังจบการแขงขันวา เขาไมไดแพหมัดน็อค แตเขาไมสามารถรับกลิ่นตัวมหาภัยของ ย ยักษได
จึงคิดกับพี่เลี้ยงวาจะทาชิงตําแหนงคืน และแลวก็ไดขึ้นชิงตําแหนงในเวลาตอมา ช ชายใชผาปดหนาขึ้น
ชกเพื่อปองกันกลิ่นตัวคูตอสู กรรมการผูตัดสินสั่งใหเขาถอดผาออก เขาจึงตองชกแบบเดิม พอหมดยก
แรกเขารีบบอกพี่เลี้ยงวาใหประทวงเถอะ ไมไหวแลว พี่เลี้ยงจึงบอกกับกรรมการวาขอประทวงฝายตรง
ขาม ช ชายลุกขึ้นพูดวาคูตอสูชกไมสมศักดิ์ศรี กรรมการจึงถามวา เมื่อไหร เขาก็ตอบวา ตั้งแตเริ่มจน
หมดยก กรรมการสายหนาบอกวา ไมเห็น อยาถวงเวลา เอาละ เริ่มยกที่ 2 ได ช ชายชกไปเอาหมัดปด
หนาบังจมูกตลอดจน กรรมการเตือนใหชก เขาก็ไดแตเอาหมัดปดหนาไวตลอด กรรมการเตือนแลว
เตือนอีก เขาก็เลยพูดวา คูตอสูชกไมสมศักดิ์ศรีจะใหชกยังไง กรรมการก็เตือนเขาวา อยาเถียงกรรมการ
คูตอสูออกหมัดตลอด แตเรานะหนีตลอด คนที่ชกไมสมศักดิ์ศรีนะเราไมใชเขา ช ชายโมโหจัดเพราะทั้ง
เหม็นทั้งโดนเตือนจึงพูดวาปลอยกลิ่นเหลือรายตายทั้งเปนพรอมหมัดตลอดนะเหรอศักดิ์ศรี แลวก็เดิน
หนีซะเลย พี่เลี้ยงก็เขามาเกลี้ยกลอมใหชกตอ กรรมการเดินมาถามวา จะชกตอหรือไม ถาไมชกจะถือวา
การแขงขันยุติ และอีกฝายจะเปนฝายชนะ พี่เลี้ยงก็ขอเวลาสักหนอยแลวพูดกับ ช ชายวา ทนๆชกไป
หนอยนา ยังไงซะคงจะมีรางวัลปลอบใจบางถาครบจนครบทุกยกนะ ดีไมดีมีจังหวะดีๆสอยคูชกรวงก็
เปนได นักชกหมัดทองจะเปนของเราอยางเดิมไงละ กําขี้ดีกวากําตดนะ ช ชายก็สายหัวบอกวา กวาขี้จะ
มาถึงก็ตองอยูกับตด ถาหมดลมไปกอนจะวาไง พี่เลี้ยงก็กระซิบวา ชกทองสิ เล็งที่ไสมันนะจะไดไม
ตองรอและทนดมตดนาน
มือที่สามพูดไปเหมือนโกหก แตใครๆก็มักพูดถึงมือที่สาม เทาที่มีอยูสองมือก็คิดวาปกติดีอยู
แลว ถามีมือที่สามก็เทากับผิดปกติแลวสินะ แตถาเปนมือที่หยิบยื่นสิ่งที่ดีมาใหก็นาจะมีสักสิบมือไปเลย
แบบทศกัณฑรึเปลา ที่แนๆมือที่สามไมใชมือเราจะรูใจเราเทามือเราเองหรือ กอนจะรับสิ่งใดจากมือที่
สามสมควรพิจารณาใหรอบคอบใชมั้ยนะ มันมีอะไรที่มือเราสองขางหยิบจับไมถึงจึงตองมีมือที่สาม
บาง เทาที่นึกออกก็คงจะไดแก ดาว เดือน สวนสิ่งใดๆที่มีอยูบนโลกฉันไมอายสิ่งมีชีวิตหนาไหนหรอก
เพราะมีมือเหมือนกัน เพียงแตเลือกสัมผัสมากกวา ทศกัณฑมีมือที่สาม คงรูดีวาเปนอยางไร ถาไมดีคง
ตัดทิ้งไปแลวมั้ง เวลาเจอมือที่สามก็พลอยเขาใจไปวานั่นคือมือทศกัณฑ ใครๆก็รูวาทศกัณฑเปนยังไง
แคฝนยังไมอยากใหมาเขาฝนเลย แตวาก็ไดยินคําวามือที่สามบอยๆ ยิ่งอกใจไมคอยสบาย เหมือนตกอยู
ในโลกของวรรณคดี นี่ถาหนาตาสวยเขาขั้นอาจคิดไปวาเปนสีดา ตองผวาทศกัณฑนะเนี่ย แคมือที่สาม
ก็ทําเอาไมสงบพบกับความวิตกพอๆกับทศกัณฑเคลื่อนยายยางกรายเขามาในมิตินี้ทีเดียว มันจะไป
เหลืออะไร ก็พระรามพระลักษณไปอยูที่ไหนก็ไมรู เราก็มีอยูแคสองมือ อยางมากก็เอามาปดตาใหรูไป
เลยวามือที่สามมันรําคาญลูกตาแคไหน เพราะไมมีอะไรใหนึกถึงเวลามีมือที่สามนอกจากทศกัณฑ คง
ตองไปพลิกอานหาวาทศกัณฑใชมือที่สามทําอะไรดีๆบางเผื่อวาจะสบายใจขึ้น แมจะไมสวยเขาขั้นสีดา
ก็ผวาเมื่อเจอมือที่สามอยูดี
ใกลถึงวันออกรางวัลลอตเตอรี่ สองคนผัวเมียพากันเดินเขาปาไปขูดตนไมใหญ เมื่อไดเลขแลว
ก็กลับมาซื้อลอตเตอรี่ พอวันออกรางวัลผัวเมียสองคนก็พากันไปที่ตนไมใหญนั้นอีกรอบเพื่อดูใหแนใจ
วาเลขที่ขูดไดยังเหมือนเดิมรึเปลา ปรากฏวาเลขที่เห็นเปลี่ยนไปเปนคนละตัว เมียจึงพูดวา ตายละจะทํา
ยังไงละทีนี้ ฉันซื้อไปแลวดวย ผัวก็บอกวา อยาไปตื่นเตนตกใจเลย ขาวาตองมีใครมาแกเลขเดิมแน เรา
ขูดเองกับมือตองไดของดีอยูแลว คงมีพวกมือไมอยูสุขมาแกเลขเดิม เราเชื่อมือเราดีกวา โชคมันจะเขา
มืออยูแลว เมียก็ถามวา แลวพวกที่แกเลขนะมันจะทําไปทําไมพี่ ทําแลวมันไดอะไร ผัวสายหัวตอบวา
ไมรูสิ ถามันเขียนดวยมือ มันคงไมคิดวาจะลบดวยเทา เอ รึวามันใชเทาลบเลขเดิมแลวคอยเขียนใหม แต
มันก็ไมมีผลตอเรานี่ เพราะเราไมเชื่อมัน เมียก็สําทับวา ใชแลวพี่ ปานนี้ออกรางวัลไปแลวละไปฟงกัน
เถอะ แลวทั้งสองก็มานั่งฟงผลการออกรางวัลจากวิทยุ ปรากฏวาเลขที่ออกไมตรงกับเลขที่ซื้อเลย เมียจึง
บนวา เฮอ ขนาดขูดกับมือแลวยังไมไดโชคเลย พี่ เปนไปไดมั้ยวาไมมีใครเปลี่ยนเลขบนตนไมนั่น
หรอก คงจะเปนเพราะโชคมันจะไมเขามือเรามากกวา คงมีคนอื่นไดเลขเด็ดไปซื้อถูกรางวัลแลวนะพี่
ผัวก็พูดวา เอ แตเลขที่เปลี่ยนมันก็ไมถูกรางวัลอยูดีนี่นาขาจําได เมียก็บอกวา ใครจะไปรูวามันเปลี่ยนกี่
รอบแลว อาจมีการเขียนดวยมือลบดวยเทาไมรูกี่หน รึไมก็เลขที่เด็ดจะออกมาใหคนมือมีโชคเห็น
เทานั้น ผัวตอบวา เออใช มือเราคงไมมีโชคเลยจับเลขที่ถูกรางวัลไมได แลวเงินมันก็ไมเขามือเราดวยแต
ออกจากมือเราไปอยูในมือคนอื่น เมียก็ถามวา ใครไดโชคไดเงินนะพี่ เราเปนคนขูดเลขดวยมือสองขาง
คนแรกแทๆเลยนะ ผัวก็ตอบวา มือที่สามนะสิ
นิ้วมือมีความพิเศษเฉพาะตัวแตละนิ้ว อยางเชน นิ้วนาง ถาสวมแหวนก็จะมีความหมายที่ดีอยาง
หนึ่งที่หลายคนชอบ ไมวาจะดีแคไหนชอบยังไง มือหนึ่งก็มีนิ้วนางอยูแคนิ้วเดียว ชีวิตเจอสิ่งที่ชอบได
เทานี้เองหนอ ไมวาจะนิ้วไหนก็มีลักษณะเฉพาะตัวมีดีแตกตางกัน ถานิ้วนางไมมีแหวนสวมก็ไมเหงา
หรอก เพราะนิ้วอีกสี่นิ้วมีความหมายไมนอยในชีวิตเหมือนกัน แลวแตจะมองนิ้วใครนิ้วมัน ชีวิตไมได
รอสวมแหวนนิ้วนางเทานั้น ถาไดแหวนจากใครสวมนิ้วไหนไดสวมเลยเถอะ ยังไงเสียนิ้วแตละนิ้วก็
เหมือนฝาแฝดสยามอยูบนมือเดียวกัน จะสวมนิ้วไหนก็รวมมือกันอยูดี นิ้วมือเปนรายละเอียดสวนยอย
ของการทําทุกอยางดวยมือ คนที่ลงมือทําอะไรดวยตัวเองก็จะรูวาทุกนิ้วมีคุณคา ไมอาจมองขามนิ้วใด
ไปได คงไมคิดทิ้งนิ้วไหนไปหรอก เพราะวามันมีความรูสึกทุกนิ้ว อวัยวะสวนนี้ดูไมยิ่งใหญและเปน
แคสวนเล็กๆสวนหนึ่งบนรางกาย แตสุดทายแลวก็นิ้วนี่แหละที่ยึดเอาสิ่งที่ตองการมาไวในมือ ชีวิต
สรางสิ่งตางๆตั้งมากมาย โดยผูรับคําสั่งลําดับทายสุดก็คือนิ้ว แลวตอจากนั้นก็เปนผลลัพธที่ไดจากการ
ลงมือกระทํา ความดี ความไมดี บังเกิดขึ้นที่ปลายนิ้วนี่เอง เหมือนปลอยออกจากมือแบบหนังกําลัง
ภายในเลย เดินลมปราณแลวปลอยพลังจากฝามือ แสดงวามือคืออวัยวะที่เปนดั่งประตูเปดปดความดี
ความไมดีสินะ ทําดีก็ได ทําไมดีก็ได เปนสวนที่ลงมือกระทํา มินาละกําลังภายในจึงใชมือปลอยพลัง
เพราะเปนสวนที่ทํางานขั้นสุดทาย มันจึงมีความหมายหลากหลายของนิ้วบนมือๆหนึ่ง เพื่อใหเลือกใช
มันทําหลายๆอยาง ซึ่งก็คงจะถวงเวลาใหคิดรอบคอบกอนทําในขั้นสุดทาย ไมมีกําลังภายในที่ปลอย
ออกจากมือแลวกลับเขามือคืนไป ความดี ความไมดี เมื่อออกจากมือแลวก็เปนผลกรรมทันที ปลายนิ้วมี
ผลกรรมนับไมถวน สังเกตวาตอนเกิดนั้นเรากํามือเพราะยังไมเริ่มทําทั้งดีและไมดี ยิ่งโตก็ยิ่งสะสมทั้ง
ความดีและไมดีจนมือไมแข็ง มือที่ออนและนาไวใจไดที่สุดก็คงจะเปนมือที่วางซอนทับกันอยูบนตักซึ่ง
ขัดสมาธิ ที่ปลายนิ้วสัมผัสความวางเปลา ไมไดอยูขางตัวแบบที่พรอมจะสัมผัสสิ่งรอบตัว แตอยูตรง
กลางระหวางตัวและขาทั้งสองขาง มันจึงไมไดอยูในตําแหนงที่พรอมจะทํากรรม ก็นั่งสมาธินั่นไง ถา
ไมใชนั่งสมาธิแลวมือไมก็เปนระวิงอยูกับกรรมดีกรรมไมดี เพราะมันคือผูกําหนดชะตากรรม จับหรือ
ปลอยดีละทีนี้ อะไรอยูในมือมันก็สงผลทั้งนั้น สงสัยวาวางมือเทานั้นจึงจะจบ
มือสารพัดประโยชนก็คงจะเหมือนปลาหมึก มันมีหนวดยาวทําหนาที่เปนทั้งมือและขา แลว
มันดียังไงบาง หนึ่งคืออรอย สองคือใหพลังงาน สามเปนของแถมใหทุกทีคือกลิ่นปลาหมึก นาสงสาร
ปลาหมึกนักเชียว เรื่องนี้ก็ไมไดเห็นมันดีตอนอยูบนจานหรอก ถามันเอาชีวิตรอดไดก็จะดีกวามั้ง มันมี
หนวดเปนมือตั้งมากมาย ใชทําอะไรบางนะ วายน้ํา หาอาหาร เกาะยึดเพื่อเอาตัวรอด ดีที่ไมเอาไวควง
ระเบิด ไมอยางนั้นมีหวังเกิดคลื่นใตน้ําแน หนวดปลาหมึกมีตุมมากมายเปนสวนที่มีสิ่งสกปรกตกคาง
เวลาอยูบนจานทําไมมันดูนากินไดนะ หรือวาเรากับปลาหมึกมีดานที่คลายกัน มือที่เปอนก็เลยเปนแบบ
นาดูไมนารังเกียจ มืออยางปลาหมึกมีเยอะก็จริงแตทํางานไมซับซอนมันเลยไมพันกัน ลองมือของเรา
เปนระวิงดูสิ ในที่สุดก็จับตนชนปลายไมถูก ความแตกตางมันไมไดมีแคนั้น มือปลาหมึกตอใหทําอะไร
มาก็ยังเปนมือที่คนตองการและรับได เห็นแลววามือมันดีแคไหน คงอรอยมาก แตมือเรานี่เอาไปใหใคร
ก็ไมมีคนรับหรือมือคนอื่นเราก็ไมเอา ปลาหมึกยังเอามือมันมาเปนอาหารไดคือ มันหยุดแลว แตเราไม
หยุด มือเหมือนกันแตทําอะไรไมเหมือนกัน ระหวางเรากับปลาหมึกนอกจากจะไมรวมไมรวมมือกัน
แลวยังจะชื่นชอบที่เห็นมันพลีชีพเพื่อเราอีกนะ ไมนึกเกรงใจบางรึเรา ถาใหมองปลาหมึกดีๆก็เห็นวา
มันวายน้ําเกง มีหนวดเปนมือที่ทํางานสารพัดประโยชน และมือของมันยังเกิดประโยชนตอคนซึ่งชอบ
กินมากทีเดียว มือเราทําไดแคจับมันมากินเองหรือ ถาจะวาไปเราก็ทําอะไรดวยมือแคสองมือมากมายอยู
เหมือนกัน ทําในสิ่งที่ปลาหมึกไมทําก็เยอะ มันมีมือเยอะแตผลงานนอยกวาเราตั้งหลายเทาอยูนะนี่ ที่
จริงผลงานก็ไมไดขึ้นอยูกับมีมือมากมีมือนอยเทานั้น และความชื่มชมในมือก็คงบอกวามือไหนไดรับ
การยอมรับ ปลาหมึกรึวาเรา
 เทา

บัลเลตเปนระบําปลายเทาที่สวยงามอยางยิ่ง เทาที่สวมรองเทาบัลเลตดูแข็งแรงและออนโยน
ที่สุด ไมรูสึกวาเห็นเทาที่สวมรองเทาอื่นจะแข็งแรงไปกวานี้ เวลายืนบนปลายเทาแลวเห็นไดชัดเลยวา
เทามันยกตัวใหสูงขึ้นทันที นอกจากแข็งแรงกวารองเทาแบบไหนแลวยังทําใหดูดีตั้งแตศรีษะจรดปลาย
เทาจริงๆ โดยเฉพาะเทาที่โชวลีลาไดอยางสวยงามทั้งวางราบกับพื้นทั้งตั้งฉาบกับพื้น ไมวาจะลีลาไหน
ก็เพียบพรอมไปซะทุกดาน แข็งแรง ออนโยน สวยงาม นาดูอยางยิ่ง ถาไมใชนักบัลเลตก็คงไมไดสวม
รองเทาบัลเลต ยิ่งถารักอิสระก็รองเทาแตะนี่แหละที่เปนคูใจ เทาที่สวยสวมรองเทาอะไรก็ดูสวย บาง
โอกาสก็โชวเทาไดบางบางโอกาสก็ควรหอหุมเทามิดชิด ความจริงมันก็ไมมีอะไรมาก แคเทาเปนสวนที่
ไดรับโอกาสไมเทาอวัยวะสวนอื่นทั้งโดยสภาพและโดยมุมมอง สภาพที่มันอยูเบื้องลางก็จะตองทํางาน
ตางจากสวนที่อยูสวนบน คือเปนฐานหลักของทั้งตัว ถามันกระทบกระเทือนก็อาจลมทั้งยืน เพราะอยาง
นี้จึงมีมุมมองตอเทาหลายมุม โอกาสที่มันจะไดรับการชื่นชอบอยางเปดเผยโชวเทาไดเต็มที่ก็มีอยูบาง
อยางเชน สถานที่ๆหามสวมรองเทาเขาไป หรือบนที่นอน ก็คงไมมีใครสวมรองเทานอน แบบนี้เปน
โอกาสที่เทาจะไมถูกเหยียดหยามเหมือนชวงเวลาอื่น โดยเฉพาะตอนนอน เทาไดมีโอกาสเทาเทียมกับ
สวนอื่นของรางกาย คนที่นอนมากไมใชขี้เกียจแตใหเกียรติเทาตางหากใชมั้ยละ ฉันเคยใหเกียรติเทาถึง
ขนาดนอนยกขาสูงใชเทาวางบนหมอนขางที่พับครึ่งอีกที มันยังชวยลดอาการปวดขา เทาบวมไดดีดวย
แตวาเวลาไมไดนอนเทามันก็ตองลดฐานะลงไปเบื้องลางตามควรแกฐานะ เทาของผูนั่งกินนอนกินคงมี
วาสนาสูง ถาเปนผูมักใหญใฝสูงก็เสี่ยงหัวขมํากลายเปนคางคาวหอยหัวตัวชี้ลงเบื้องลาง แลวจะเจริญไป
ทางไหน
คูหนุมสาวชวนกันไปพักผอนที่บานพักริมทะเล หนุมบอกกับสาววาพี่จะอยูเคียงขางนองทุก
เวลา ไมวาจะไปไหนนองจะไมโดดเดี่ยวจะมีพี่อยูกับนองทุกฝกาว สาวก็ถามวา จริงรึเปลา เขาก็พยัก
หนาตอบวา แนนอน พี่สัญญา สาวก็ยิ้มพอใจ พอเขานอนเธอนึกอยากจะพิสูจนคําพูดของเขาก็รีบหลับ
และตื่นแตเชามืด เดินออกจากบานไปตามชายหาดจนมาถึงทะเล แลวถอยหลังกลับตามรอยเทาเดิมจน
มาถึงบาน จากนั้นก็เขาไปแอบอยูขางใน พอหนุมตื่นขึ้นมาก็หาแฟนไปทั่ว เมื่อเห็นรอยเทาบนหาด
ทรายเขาก็เดินตามไปจนถึงทะเล สาวเห็นเขาเดินไปหยุดอยูริมทะเลครูหนึ่งก็ลุนวาเขาจะตามเธอไปถึง
ไหน ทันทีทันใดเขาก็เดินถอยหลังกลับตามรอยเทาของเธอมาจนถึงบาน เมื่อเห็นดังนั้นเธอจึงเดิน
ออกมาทําเปนยิ้มและถามวา ไปไหนมาคะ เขาตอบวา ก็เดินตามนองนะสิ เธอจึงถามวา รูไดยังไงวานอง
อยูที่นี่ เขาก็ตอบวา ไมรูหรอก พี่เดินตามรอยเทานองไปจนจรดทะเล เมื่อสิ้นสุดรอยเทาที่นั่นพี่ก็กลับมา
นะจะ สาวก็พูดวา ก็ไหนพี่บอกวาจะอยูเคียงขางนองทุกฝกาว ทําไมตามนองไปถึงแคริมทะเลละ เขาก็
ตอบวา พี่ก็ทําตามสัญญานี่ครับ พี่ตามนองไปทุกกาว แตเมื่อลงทะเลนองคงไมไดกาวแลว นองตองวาย
น้ําใชมั้ยละ พี่ก็ตามสัญญาคือเดินถอยหลังตามรอยเทาของนองกลับมาเพราะเราตองอยูดวยกันทุกฝกาว
พี่เดินกลับมาอยางที่เคยสัญญาไวกับนองวาจะมีเรากาวไปดวยกันทุกเวลาไงละจะ สาวก็สะบัดหนาเดิน
ไปเก็บเสื้อผา เขาเดินตามไปและถามวาจะไปไหน พี่จะอยูกับใครละจะ เธอก็ตอบวา พี่ก็อยูกับรอยเทา
ไปก็แลวกัน
ขอเทาแพลงเจ็บไปทั้งขาไมเพียงแคเทา ทําใหกาวเดินไมไดดั่งใจ ตองพันผาเอาไวใหรูวา
ผิดปกติที่ไหน จะไดไมมองหาจนคิดไปเองวาเจ็บตรงอื่น มันก็แยกออกจากกันไมไดอยูแลวละ จะรักษา
ขอเทาก็ตองพักใชทั้งขาทั้งเทา ไดงอมืองอเทาเพราะใคร ขาหรือวาเทาที่เดินใหขอเทาแพลง อาการอยาง
นี้ทําใหชีวิตลําบากเปนเวลานานพอสมควร เรียกวาพอสมควรแกอะไรดีละ ขอเทาแพลงมีอาการบวม
ตามมา ถาประคบใหอุนจะชวยใหดีขึ้น มันเปนชวงเวลาที่ไดรับความประคบประหงมของสวนที่อยู
เบื้องลางอยางเทาแลวสิ คงมีนอยคนที่จะยอมไมกาวเดินนานๆ เวลาเดินแลวเจ็บก็เหมือนผิดที่เดิน จริงๆ
แลวอยากเดินแบบไมรูสึกวาผิดจึงตองรักษาใหหายโดยเร็ว รึวายอมรับอาการผิดปกติไมได ถาจะให
เลือกโทษใจตัวเองที่อยากเดินแลวรูสึกผิดที่เดิน กับโทษขาหรือเทาก็ไมรูที่ทําใหขอเทาแพลงจนสังขาร
ไมปกติจะเลือกอะไร สงสัยรีบยกโทษตั้งแตยังไมขอโทษมั้ง เทาแบกรับเราอยูมันก็เหมือนโทษตัวใคร
ไดถาไมใชเรา ดังนั้นขอเทาแพลงจึงเปนเรื่องปกติแตไมใชอาการปกติ เหมาะแกการดํารงตนอยูในความ
พอเพียง อยาเพิ่งทะเยอทะยานตอนอาการไมสมประกอบ ไมใชเรื่องที่เล็กหากพลาดพลั้งไดรับบาดเจ็บ
จะลุกลามไปถึงอวัยวะอื่นดวย เพราะอวัยวะทุกสวนมีสิทธิเจ็บไดถาเทามันไมแบกนะ ที่แททั้งตัวอยูได
ก็มีเทาเปนฐานที่มั่น และมีจิตใจเปนที่ตั้ง ฐานมันก็เลยยายไปเรื่อยเพื่ออยูกับที่ตั้งที่เหมาะสม เมื่อยืนอยู
บนฐานจะนึกถึงอะไรก็ตามสิ่งที่ไมนาลืมนึกถึงคือบรรพบุรุษที่เปนรากฐานใหเรายืนอยูบนฐานทั้งสอง
ขางนี้
ที่ฟลอรเตนรํามีการประกวดแขงขันลีลาศเพื่อครองตําแหนงนักเตนเทาไฟ หนิงกับโหนงเปนคู
เตนรําที่มีลีลาโดดเดนกวาทุกคูที่แขงขันกันอยู ทุกจังหวะเขาและเธอวาดขาเลนเทาเขากันไดดีตลอด จน
ใครๆก็ชมและตางก็คิดวาคูนี้คงควาตําแหนงไปครอง จนมาถึงจังหวะสุดทายเปนจังหวะชะ ชะ ชา กอน
เริ่มเตนหนิงพูดกับโหนงวา ชวงสุดทายแลว ปลอยไปตามจังหวะใหมากที่สุดนะไมตองคิดมาก หนิงไม
หวังอะไรมากหรอก โหนงก็ไมตองเกร็งจนเกินไป เมื่อจบชุดนี้แลวก็จะประกาศผล โหนงอยาตื่นเตน
นะเดี๋ยวจะทําไดไมดีตอนจบจะตกมาตาย โหนงก็พยักหนา อืมๆรูแลว จะพยายามใหดีที่สุด หนิงพูดตอ
อีกวา จับจังหวะไวแลวจินตนาการใหเขากับจังหวะ ไมตองคิดอะไร ใหจังหวะพาเราไป มันจะเปน
ความรูสึกที่สอดคลองกับจังหวะและเปนธรรมชาติมากที่สุด โหนงก็บอกวา รูแลว พอเพลงเริ่มตนขึ้น
ทั้งคูก็เตนโดยมีสายตาทุกคูจองจับตาดูดวยเปนตัวเก็งในการแขงขัน โหนงมีอาการไมคอยคลองเทา
และหนาตาไมคอยยิ้ม หนิงรูสึกวาไมปกติจึงถามวา เปนอะไรโหนง เขาก็ตอบวา หนิงบอกให
จินตนาการและปลอยใหจังหวะพาไปจนรูสึกเขาถึงอารมณตามจังหวะ โหนงทําแลวแตแนใจเหรอวา
มันใชไดนะ หนิงก็บอกวา แนนอน แลวโหนงรูสึกยังไง เขาก็ตอบวา มันเหมือนกําลังถูกดาวาชะ ชะ ชา
อยูตลอดเวลา โหนงจะกาวเทาไมออกอยูแลว กาวทีก็มีแต ชะ ชะ ชา พอลงเทาเขาจังหวะและมองเห็น
สายตาที่ดูอยูรอบๆก็รูสึกตานั่นบอกวา หนอยแน ตลอดเวลามีแตเสียงชะ ชะ ชา หนอยแน หนิงบอกสิ
วาโหนงทําดีแลวใชมั้ย แลวเพลงก็จบพอดี หนิงไมทันตอบ เสียงปรบมือก็ดังขึ้น เมื่อประกาศผล ทั้งคูก็
ไดครองตําแหนงนักเตนเทาไฟตามที่ทุกคนคาดคิด โหนงบอกกับหนิงวา ไมนาเชื่อวาเราจะไดตําแหนง
จังหวะสุดทายโหนงรูสึกวาถูกรุมดาวาชะ ชะ ชา หนอยแน เกือบวิ่งหนีไปแลวละ ถาไมใชเพราะหนิง
จับมืออยู ปานนี้คงไมอยูฟงผลแลวมั้ง ไมวาจะเตนเขาจังหวะแคไหน เนนเทายังไง มันก็ยังชะ ชะ ชาๆ
อยูได จนหมดกําลังใจเตน ทีหลังถาจะเตนจังหวะชะ ชะ ชา โหนงจะไมเอาอารมณเพลงมาเปนแรง
บันดาลใจแลว กลัวมันจะมากไปจนโมโหขึ้นมาเทามันจะลุกเปนไฟ
พรมเช็ดเทาเปนบริเวณที่เทาเหยียบแลวไดรับการยอมรับใหเดินตอไปอยางไมรังเกียจ ถาเปน
บริเวณอื่นนอกจากพรมเช็ดเทาหากไดไปย่ําเดินมา คิดวาสะอาดพอที่จะไมใหนึกระแวงมั้ย บนโลกนี้มี
ที่ไหนที่ไวใจไดเพียงพออยางพรมเช็ดเทา บนพื้นที่เพียงนอยนิดหากกาวไปอยูบนพรมก็เปลี่ยน
ความรูสึกที่มีตอเทาไปได ดูๆแลวก็นึกถึงพรมวิเศษที่ใครก็กาวไปยืนอยูบนนั้นได เปนสิ่งที่มี
ความหมายตอเทาไมนอย เพราะชวยทําใหภาพพจนของเทาขาวสะอาดปราศจากมลทิน เพราะฉะนั้นที่
ใดมีพรมเช็ดเทาที่นั่นก็คงปราศจากมลทิน แมคนเราจะไมหยุดอยูบนพรมเช็ดเทานาน แตเราก็ควรจะ
เดินไปอยูบนนั้นเสียบางเพื่อเทาของเรา กอนจะเดินๆๆอยางไมกลัวมลทิน ชีวิตถามีที่พักอยางพักเทาบน
พรมแลวสะอาดผองใสบางก็จะดีเชนกัน เหมือนเปนที่ตั้งที่ไมใหญแคเพียงแตพอตัวแตมีฐานดีนาชื่นชม
คงไมยากที่จะหาที่ตั้งอยางนี้ไดสําหรับชีวิตที่ตั้งใจพักพรอมกับเทา หากไมมีที่ไปจริงๆก็สวดมนตกอน
นอน อยาลืมอาบน้ําก็แลวกัน ชีวิตจะไดสะอาดตาสะอาดใจไมมีกลิ่นติดตัว เทาสะอาดแลวกาวไหนก็
มั่นใจ ชีวิตที่พรอมกาวไปขางหนาตองพรอมตั้งแตศรีษะจรดปลายเทา คิดดีทําดีเทาดี ไมเปนที่รังเกียจ
แนนอน เพราะเปนผูไมลืมเทา ดังนั้นไปที่ไหนก็ไมตองไปหาเทาเอาขางหนา เดินไปเดินมาอาจมีราคา
คาเดินก็เปนได ถาเดินเพื่อการกุศลก็ยิ่งดี
ที่หองเรียนนาฏศิลป ครูสอนนักเรียนหญิงรําเพลงไทยเดิมอยางเขมขน นักเรียนทุกคนตองถอด
รองเทากอนเขาหองเรียน วิมลมีกลิ่นเทาเหม็นจนเพื่อนๆไมอยากอยูใกล ครูใหทุกคนซอมอยูพักใหญก็
เรียกใหมานั่งรวมกันแลวบอกใหวิมลออกมารําเปนตัวอยางใหเพื่อนดูเพราะเธอรําสวย ครูพูดกับ
นักเรียนวา ทุกคนดูวิมลเปนตัวอยางนะ เอาวิมลรําใหเพื่อนดูซิ เมื่ออยูหนาหองซึ่งมีพัดลมเปาตรง
ตําแหนงที่เธอยืนพอดีก็ยิ่งกระจายกลิ่นเทาอยางรุนแรง ทําใหเพื่อนๆหลายคนตองอุดจมูกทนดูเธอรําจน
จบเพลง พอรําเสร็จครูก็หันมาพูดวา เพื่อนรําใหดูแลวทําไมไมขอบคุณละ ทุกคนจึงปรบมือ อรนุช
กระซิบกับอรจิตวา นี่เธอรูสึกมั้ยวากลิ่นเทาวิมลนะแรงมาก ถาเปนเธอๆจะยืนยิ้มอยางนั้นไดมั้ย มันนา
อายจะตาย ฉันคงไมกลายิ้มอยูไดหรอก อรจิตก็พูดวา วิมลรูตัววาเทาเหม็นรึเปลาก็ไมรูสินะ ก็เลยไมอาย
เหมือนเรา อรนุชก็เถียงวา กลิ่นกระจายไปทั้งหองอยางนี้ยังไมรูตัวอีกเหรอ ฉันวาวิมลรูแตไมอาย
ตางหาก อรจิตก็บอกวา แลวถาอายจะชวยอะไรได มันสายไปแลวนี่ ทุกคนก็แทบไมมีใครไมอุดจมูก
พัดลมก็เปาตลอด กลิ่นมันก็ไมหยุดเหม็น ฉันวาวิมลยืนยิ้มก็ไมแปลกในเมื่อรอบตัวเธอฟุงตลบไปดวย
กลิ่นและกระจายไมหยุด เธอก็คงจะใชความสงบสยบความเคลื่อนไหวโดยไมอายยังไงละ
เทาเปนอวัยวะเบื้องลางที่ครองตําแหนงเดิมอยูอยางไมเคยเปลี่ยน เคยเปนฐานอยูยังไงก็ยังตอง
เปนฐานอยูอยางนั้น ทําหนาที่แบบไมตองเลื่อนตําแหนง หากมีใครยกระดับมันขึ้นละก็ คงมีการเลี้ยง
ฉลองตําแหนงแบบแสดงฤทธิ์เดชพอสมควร เพราะนานๆทีจะไดยกระดับ มันคงอัดอั้นอยูไมนอย แต
ยังไงก็ตามคนเราก็มักอุนใจเวลาเทาแตะอยูกับพื้นมากกวาเวลาที่เทาไมไดแตะอยูบนพื้น นั่นก็คงเพราะ
เปนหวงตําแหนงของเทาแทนมันมั้ง เวลานั่งเครื่องบินตอใหโกแคไหนก็คงไมมีใครไมอยากถึงพื้น เพื่อ
จะไดวางเทาในตําแหนงเดิมของมัน หลังจากยกระดับขามหัวหลายตอหลายสิ่งอยางที่อยูเบื้องลางมา
เปนระยะเวลาหนึ่ง ถึงแมเทาจะเปนสวนลางของรางกายแตเปนสวนที่ขาดไมได มองขามไมได ยกยอง
ออกหนาออกตาไดในระดับหนึ่ง เพราะเราก็ไมใชสิ่งที่สมบูรณแบบ ยอมมีสวนที่อยูสูงบาง กลางบาง
ต่ําบาง เทาอยูในสวนที่ต่ําของเราแตก็ยังเปนฐานที่ทําใหเรายืนอยูได มันจึงไมสมควรไดรับการดูถูก
การดูแลเทาอาจไมตองลงทุนมากแคทําความสะอาดใหเพียงพอ จะสวมรองเทาหรือไมสวมรองเทาก็
แลวแต เวลาเดินก็ควรนึกถึงเทาที่มันเปนฐานรองรับตัวเราอยูไมใชนึกไปไกลกวามันเรื่อยเลย อยางนี้
เมื่อไหรจะวางฐานที่มั่นไดสักที มัวแตหาที่ตั้งไปเรื่อย เลยมีรอยประทับฐานชั่วคราวเปนทางเดิน ถา
ชีวิตเราไมมีที่ตั้งที่หยุดเปนฐานที่มั่นได คงเหนื่อยไปชั่วชีวิต ไมเพียงแตเทาที่เหนื่อยจริงมั้ยละ
เทาสิ่งใดไดรับการนิยมและไมถูกรังเกียจอยางเทาหมีบาง เห็นวามันเอาเขาปากแลวมีความสุข
นักใชมั้ย แตแหมไมคอยยุติธรรมเทาไหรนะนี่ที่ไปแยงเทามันมา ของๆใครๆก็หวง ฉันวาอยาไปเอาเทา
หมีมาบํารุงเทาเราเลย มันคงไมชวยใหชีวิตยืนยงอยูไดอยางมั่นคงอะไรหรอก ขนาดหมีมันยังลม แมจะ
ไมเคยเห็นหมีตัวเปนๆแตก็เคยฝนเห็นหมี วามันกับฉันเจอกันเขาอยางจัง ก็เลยควาไมยาวๆเอาไวในมือ
เพื่อสู ที่ไมวิ่งหนีเพราะฝเทาไมดี หนีไปก็ไมมั่นใจวาหนีพน เอาเปนวาสูกับมันเลยดีกวา ถาเปนเรื่องจริง
ฉันจะทําแบบนี้รึเปลาก็คงไมแนใจ แตคงมีเวลามองกันระหวางหมีกับฉันแลวคอยตัดสินใจวาจะเอา
ยังไง เทาใครแน เทาใครดี ใครควรจะรักษาเทาเอาไวก็คงจะรู มันอาจไมเห็นวาเทาตัวเองมีดีแคไหน แต
คนรู ถึงขนาดเอาเขาปากอยางมีความสุข หมีมันไมเดินไปเหยียบอึบางก็แลวไป ไมใชเรื่องที่จะมี
ความสุขบนความทุกขของสิ่งอื่นเลยนะนี่ หมีมีเทาไวเดินเชนเดียวกับเรา ตําแหนงของเทาหมีและเทา
เราก็ตําแหนงเดียวกัน ควรใหเกียรติเทาของมันเชนเดียวกับเทาของเราในฐานะอยูในตําแหนงเทากัน คือ
เอาใจใสดูแลตามควรแกฐานะ ไมใชมาตมยําทําแกงกันซะ เทาหมีหรือเทาคนก็อยูในฐานะเดียวกัน มัน
ก็ตองการฐาน เราก็ตองการฐาน จึงจะยืนอยูได มันกับเราก็ยืนบนฐานเชนเดียวกัน นาจะเปนเผาพันธุที่
ไมแปลกแยกกันใชมั้ย แตควรเปนเผาพันธุที่เหมือนๆกันชื่อพันธุวา พันธผูกกันและกัน แบบวาอยูบน
ฐานที่ไมเอาความทุกขของใครเปนที่ตั้ง ทาจะอยูบนพื้นฐานแหงความสุขดีตั้งแตตัวจดเทา เพราะชีวิต
ไมไดอยูไกลไปจากเทาและยืนอยูบนเทาดีๆนี่เอง
 เล็บ

เล็บเปนหนาตางสุภาพ เวลาที่เล็บมีสีชมพูเปนความหมายวาอยากทําอะไรทําไปเลยรางกาย
พรอมเต็มที่ไมตองเปนหวง สวนใหญก็คงมีเล็บสีนี้ทั้งนั้น นอกจากคนไมสบายเชนเปนโรคตับเล็บ
อาจจะเหลือง โรคหัวใจเล็บก็คงจะเขียวคล้ํา แตถาเล็บสีแดงแจ ก็อาจเปนอาการชนิดหนึ่งที่กลัวไมสวย
เรื่องนี้รักษายาก เผลอๆเล็บมีสีไมเหมือนกันเปนความนิยมมากกวาจะมองถึงสิ่งผิดปกติก็มันสีไม
เหมือนกันทุกนิ้ว วินิจฉัยยังไงไดละ สมัยกอนโรคขาดสารอาหารยังมีอยูทั่วไป คนที่เปนโรคนี้เล็บจะมี
ฝาขาว บางทีเรียกเล็บออกดอก ถาเปนเมื่อกอนคงไมอายเพราะเปนกันเยอะ แตตอนนี้มีการใหความรู
เรื่องการบริโภคเพื่อใหไดรับสารอาหารครบถวนอยางมาก ถาเล็บออกดอกก็ไมรูจะอางวายังไง ที่สําคัญ
เวลาคบกับใครเขาจะเชื่อแคไหนวามีความจริงใจตอกัน ขนาดตัวเองยังไมจริงจังจริงใจตอตัวเองถึงขั้น
เล็บออกดอก ประสาอะไรกับคนอื่นที่จะไปมีใจใหใครนะ เล็บเปนสวนที่อยูบนปลายนิ้วแมไมใชสวนที่
แข็งแรงอะไร แตก็เปนอาวุธไดเมื่อจวนตัว ยิ่งเล็บออกดอกดวยก็ยิ่งไมนาไวใจสินะ สําหรับคนที่เลือด
จางอยางฉันเล็บก็สีชมพูจางเหมือนกัน มันไมปดบังสภาพภายในเลย นอกจากจะบงบอกสภาพขางใน
ของเราแลว เล็บยังบอกเรื่องราวภายนอกที่เราสัมผัสดวย เชน คนสูบบุหรี่เล็บก็จะเหลือง ทาเล็บนานๆก็
เล็บเหลืองไดเชนกัน ถาเล็บช้ําเลือดก็อาจถูกทับหรือสวมรองเทาคับจนเกินไปเล็บก็อาจฮอเลือด ไมวา
จะทําอะไรก็ไดรับผลสะทอนมายังเล็บเสมอ มันเปนกระจกสองตัวเราที่ไมเคยบิดเบือนหรือปดบังความ
เปนจริง ถาไมทาเล็บเอาไวหรอกนะ
ณ เมืองๆหนึ่ง เจาเมืองจัดงานตอนรับแขกที่มาเยือนดวยการแสดงฟอนเล็บอันเปนเอกลักษณ
ของคนเมืองนี้ เปนที่ประทับใจแกแขกที่มาเยือนเปนอยางมาก จนถึงกับคิดจะใหมีการแสดงอยางนี้ใน
เมืองของตัวเองบาง เมื่อกลับไปยังบานเมืองแลวจึงปรึกษากับภริยาวา เรานาจะริเริ่มใหมีการแสดงของ
เราใหนาประทับใจบางนะแตเอาแบบนาจดจํายิ่งกวาที่ไปเห็นมา เวลามีแขกมาเยือนจะไดจดจําไปไมรู
ลืม เธอก็ถามวา จะใหมีฟอนเล็บหรือคะ เขาก็ตอบวา ฟอนเล็บแบบของเรา ทํายังไงใหนาประทับใจได
ละ เธอจึงเสนอวา ก็เปลี่ยนเล็บใหมสิคะ ใชเล็บในแบบของเรา ดวยเล็บปลอมที่เพนทสวยงามแลวติด
ใหนักแสดงออกไปฟอน เมื่อจบการแสดงก็ถอดเล็บมอบใหแขกเก็บไวเปนที่ระลึกดีมั้ยคะ เขาก็คิดเห็น
วา แขกจะเอาเล็บไปทําอะไรละ เธอก็ตอบวา แหมคุณก็ ทําอยางกับแขกไมเคยมีไมเคยใชเล็บ เขาจะเอา
ไปทําอะไรก็เรื่องของเขา จะทําอะไรก็คงจะนึกถึงเรานะคะ เขาก็เดินไปนั่งดูเล็บอยูพักหนึ่งแลวพูดวา
เล็บปลอมมันใชทําอะไรเหมือนเล็บที่มีชีวิตไดเหรอ ผมไมคิดวามันจะทําอะไรได ยุงยากแขกที่จะเก็บ
เอาไปเปนที่ระลึกเปลาๆ อาจทําใหมองเราอยางไมประทับใจอีกดวย เล็บปลอมไมมีประโยชนหรอก
เธอก็พูดวา ใครวาไมมีประโยชนคะ เล็บที่ไมมีชีวิตนะของขึ้นชื่อเลยรูมั้ย และทําใหจดจําไปนานเขา
เรียกวายําเล็บมือนางคะ ถาไมอยากเก็บไวตอไปก็มีทางเลือกที่เปนประโยชนได เห็นรึยังคะวามัน
สมควรเปนของที่ระลึกใหจดจําไดแคไหน เขาก็พูดวา คุณคิดไดยังไง เธอก็ตอบวา ออ ฉันก็คิดในดานที่
คุณคงคิดไมถึง ในเมื่อคุณถามฉันก็คงหมายความวาคุณยังคิดไมถึง แลวคุณวายังไงละ เขาก็ตอบวา ผม
ไมกลาคิดอะไรตอหรอก กลัวจะไมแคถอดเล็บ ผมไมอยากเห็นสิ่งที่ผมคิดไมถึง
ถอดเล็บถอดเขี้ยวแลวเปนยังไง ถาลองใหนึกภาพก็คงเปนการทารุณกรรมดีๆนี่เอง ของที่มีอยู
กับตัวไมไดไปแยงใครมา ทําไมตองใหถอดดวย มันนาจะเปนสิ่งที่ผูครอบครองมีสิทธิโดยชอบตามกฎ
ธรรมชาติ ถากฎใดไปฝนกฎธรรมชาติหากไมบาก็เพี้ยน นอกจากจะไมเขาใจ ไมเห็นใจ ความเปนไป
ของธรรมชาติแลว ยังกอใหเกิดความวิปริตผิดธรรมชาติอีกดวย แลวทีนี้ฝายไหนกันละที่นากลัวกวากัน
ในความเปนจริงคนหรือสิ่งใดที่มีเล็บ ถาไมจําเปนอยางยิ่งก็คงไมถอดเล็บ ตอนที่เล็บไดรับบาดเจ็บฮอ
เลือดจนเปดนั่นแหละจึงจะยอมถอดเพื่อใหเล็บใหมงอกขึ้นมา อันนี้ตองแสดงความเสียใจดวยกับคนที่
หวังใหถอดเล็บแลวจะไมมีเล็บอีกตอไป เพราะยังไงก็ตองมีเล็บงอกขึ้นมาใหมใหเห็น เพราะฉะนั้นควร
ยอมรับในสิ่งที่เปนธรรมชาติจะดีกวา เหมือนกับการหวังจะริดรอนความเปนตัวตนของใคร คนนะ
ไมใชบอนไซจะไดตัดแตงเปนไปในรูปโฉมที่คนอื่นตองการ ควรจะมีและเปนในสิ่งที่ไดสรางไดรับมา
ดวยตัวเอง เพราะทุกคนยอมถูกหลอหลอมโดยสภาพที่เปนอยูขณะมีชีวิตจนมีความเปนตัวตนของแตละ
คน ซึ่งไมเหมือนกันทั้งหมดทุกคน ขึ้นอยูกับหลายอยางทั้งในและนอกตัว ฉะนั้นแมจะมีหรือเปนในสิ่ง
ที่แตกตางก็เปนสิ่งที่เกิดขึ้นโดยธรรมชาติของคนๆนั้น ไมใชสิ่งที่ใครจะมามีสิทธิเหนือกวาหรือให
ทําลายหรือถอดเล็บซะ คิดเสียวาตางคนนั้นเกิดมาแตกรรม เมื่อเปนเชนนี้ก็นาจะใหแตละคนเปนในสิ่ง
ที่ตัวเองมีกรรมเปนกําเนิด จะไดไมตองคอยไปมุงถอดเล็บถอดเขี้ยวผูใด คลายกําลังพยายามที่จะเหนือ
กรรม ในที่สุดก็เขาไปพัวพันในบวงกรรม เขี้ยวเล็บมีไวใหชีวิตไดฟนฝาอุปสรรค การคิดไปถอดเล็บ
ถอดเขี้ยวใครก็ไมตางจากมุงเอาชีวิตเขา ถาเราไมมีปญญารักษาชีวิตเขาก็ไมควรแตะตองเล็บของเขา
เชนกัน
ที่บานริมปลายนาของมานะ เขาและภรรยากําลังนั่งลอมวงกินขาวเย็นหลังจากที่ทํานามาทั้งวัน
ภรรยาเขาเห็นเล็บมือยาวๆดําๆของเขาก็บอกวา หยุดกอนพี่เล็บยาวสกปรกไปตัดเล็บเสียกอนแลวลาง
มือใหสะอาด เดี๋ยวเชื้อโรคจะเขาปากนะ เขาก็ทําตามโดยไมชา พอกินขาวเสร็จก็รีบเขานอนเพราะ
พรุงนี้เชาผูใหญบานจะพาเจาหนาที่ทางการมาเยี่ยมสารทุกขสุขดิบของชาวบานรวมถึงเขาดวย เมื่อรุง
เชาเขาก็ออกไปทํานาเหมือนเชนปกติทุกวัน โดยมีหอขาวที่ภรรยาเตรียมใหเผื่อผูมาเยี่ยมดวย ประมาณ
ใกลเที่ยงผูใหญกับเจาหนาที่ก็มาถึงนา ตอนนั้นเขากําลังเตรียมตัวกินขาวกลางวันพอดีจึงเชิญทั้งหมดกิน
ขาวดวยกัน ทุกคนก็นั่งลงลอมวงหยิบกินกันคนละนิดพอเปนมารยาท เขาสังเกตที่นิ้วมือของเจาหนาที่ๆ
มากับผูใหญเห็นเล็บยาวทุกนิ้วเลย ก็ไมกลาบอกวาสกปรกไดแตนั่งเงียบ พอกินขาวเสร็จและไดพูดคุย
กันพอสมควรผูใหญกับเจาหนาที่ก็ไปเยี่ยมคนอื่นตอ เขากลับบานในตอนเย็นและนั่งกินขาวกับภรรยา
อยูๆผูใหญก็เดินมาหาเขาจึงเชิญผูใหญกินขาวเย็นดวยกัน ผูใหญนั่งลงเลาวาเมื่อกลางวันหลังกินขาวไม
นานเจาหนาที่ก็ทองเสีย สงสัยเพราะอาหารกลางวัน เขาก็พูดวา ไมใชหรอกผูใหญ ผมเห็นเล็บมือเขา
ยาวทุกนิ้วเลยแตไมกลาบอกวาสกปรกไดแตปลอยใหเปบขาวไปอยางเงียบๆ ผูใหญก็แยงวา เฮย เล็บมือ
เขาไมไดมาเปอนดินอยางเราจะสกปรกไดยังไง เขาก็สายหนาบอกวา จริงอยู มือพวกเขาคงเปอนแต
กระดาษ ไมไดเปอนดินอยางเรา แตอยาลืมสิวา อะไรๆในงานก็มาลงบนกระดาษ สารพัดสารเพยิ่งกวา
ชักแมน้ําทั้งหาและมหาสมุทร ไมวาจะสิ่งที่อยูบนดิน ในน้ํา ในอากาศ มันก็มาอยูบนกระดาษหมด มือที่
เปอนดินอยางเราเทียบไมติดกับมือที่เปอนกระดาษอยางเขานะผูใหญ ที่ทองเสียนะอยามาวาเพราะ
อาหารกลางวันเลย มันแคสวนเล็กนอยเทานั้น
เล็บที่ยาวออกมาอาจถูกตัดเพื่อความสะอาด สวยงาม หรืออะไรก็แลวแต สวนใหญตัดแลวก็ทิ้ง
ไปไมไดสนใจเล็บนั้นหรอก เพียงแตตอนตัดนั้นบางความเชื่อจะไมตัดเล็บวันพุธ เล็บจะยาวไดตองใช
เวลาหลายวัน ตอนจะตัดฉันก็คิดวาถาเลือกวันมันก็ไมเสียหายอะไร ของไมเนาไมเสียอยูบนนิ้วไดนาน
ตราบเทาเชื้อโรคตายแลวตายอีกก็ยังไมเนา แลวยังคิดวามีดตัดเล็บก็เปนอาวุธที่ใชเพื่อตัดปลายเล็บอยาง
ที่คุนเคยยังไงก็ไมรู ปกติทุกคนจะหวงเนื้อเยื่อตัวเองไมยอมใหผูใดมาเชือดเฉือน ไมยอมใหใครมาแตะ
ตองแมเพียงปลายเล็บ แตกลับใชมีดตัดเล็บอยางคุนเคย ฉันคิดอีกทีก็นึกไปวามีดตัดเล็บเปนเหมือนคน
ประเภทหอกขางแคร เปนศัตรูในคราบของมิตร แบบเดียวกับที่เราใชมีดตัดเล็บอยางกับเปนมิตร จริงๆ
แลวมันตัดสวนที่เปนเนื้อเยื่อเราอยางลอยนวล คนแบบนี้ถาหากเปนคนที่ฉันไดเจอคงไมเรียก
บุพเพสันนิวาส ถึงแมพรหมก็คงไมลิขิต ฟาก็ไมนาสงมา ที่มองเห็นก็เปนเพียงสิ่งที่ไมอาจนับญาติเปน
เผาพันธุเดียวกันได ฉันวาถาเห็นงูกับแขกก็นาจัดการเก็บไอมีดตัดเล็บนั่นซะกอน ปลอยงูกับแขกก็แลว
กัน เดี๋ยวแขกกับงูก็จัดการกันเองละนา หรือไมก็ปลอยใหเตากินไอมีดตัดเล็บซะ ถาจะตัดเล็บวันพุธตัด
มันตอหนาเตาไปเลยเปนไงใหรูวาอยางมีดตัดเล็บนั้นมันสมควรเปนอาหารเตานัก ไมใชเล็บของเรา
หรอก แมเพียงปลายเล็บเราก็ไมใชอาหารของเตา อีกอยางวันพุธก็ไมใชวันของมีดตัดเล็บอยูแลว ซึ่งเตา
ก็กินอาหารทุกวันไมเฉพาะแควันพุธดวยนะพี่นอง คิดแลวมีดตัดเล็บก็เปนเพียงสิ่งไมมีชีวิตแตมันชาง
คลายคนประเภทศัตรูจําแลงกายมาเปนมิตรเปะเลย แบบทําตัวเหมือนเปนสิ่งไมมีชีวิตเชนนั้น ถานั่นเปน
จุดหมายก็รีบๆไปเถอะ เตารออยูมั้ง รอทุกวันเลย คงไมไดมีแคเตาดวยซ้ําละที่รออยู แลวชาติหนาฉันใด
จะจํามั้ยนะวาอยาแตะตองแมเพียงปลายเล็บ เพราะแขกกับงูยังไมไดถูกจัดการ ถาเจอกับฉันก็เจอแขก
กับงูดวย ถาระลึกไมไดวาทํากับคนอื่นเชนดั่งเปนมีดตัดเล็บมันเปนยังไง ก็ลองเอามีดตัดเล็บตัวเองแบบ
ติดเนื้อไดยิ่งชัดเลย แลวจะรูวาไอที่ทํากับคนอื่นแมเพียงปลายเล็บมันเปนแบบไหน และไมใชสิ่งที่จะทํา
ไดอยางลอยนวล เพราะเล็บนั้นไมไดเกิดขึ้นมาเพื่อมีดตัดเล็บ ถึงจะเปนมีดตัดเล็บก็เอาเล็บไปเปนของ
ตัวไมไดอยูดี ฉันก็เลยเห็นมีดตัดเล็บเปนสิ่งรับใชที่ไรความหมาย และมันก็ไมไดครอบครองเล็บของ
ฉันไมวาชาติไหนก็ตาม
ฉันมีเล็บที่ไมแข็งไมออนจนเกินไป อยางดีก็เอามาแคะขี้มูก ขี้หู ขี้ตา แคะเปลือกบางอยางซึ่งก็
คงเปนเปลือกบางๆเทานั้น มันก็เลยกระชากเปลือกหนาๆของบางอยางไมได ถายืมเซลตนแบบของสิ่ง
ใดมาปลูกถายเปลี่ยนเล็บฉันเสียไดก็อยากขอมีเล็บ เชนกรงเล็บเสือ ไมมากมายอะไรหรอก เอาแคเทาที่
มี10นิ้วก็พอ ฉันไมคิดวาเปนเรื่องบาบอเกินไปเพราะทุกเรื่องที่เคยเกิดขึ้นบนโลกลวนเปนเรื่องบาบอมา
กอนทั้งนั้น คือฉันคิดวายังดีกวาคิดไปแยงเล็บเสือมา นั่นมันไมไดบาแตผิดมหันตอยางเจตนาซึ่งตองรับ
กรรมอยางอางบาบอไมได ที่อยากมีกรงเล็บเหมือนเสือนั้นเพราะอะไรๆมันก็ตองจับใหมั่นคั้นใหตายจึง
จะเอาตัวรอดได รับรองวาไมใหเสียเสือ ฉันไมสนับสนุนใหเอาสวนใดของเสือหรือสัตวอื่นมาแมเพียง
ปลายเล็บ หากทําไดก็ยอมบาบอเปลี่ยนแปลงเซลจนมีเล็บเหมือนเสือละ สําหรับฉันแคเพนทเล็บมันยัง
ไมใช แตอยากเลี้ยงเล็บอันใหมที่งอกมาจากนิ้วเองเปนเหมือนเล็บเสือ นั่นแหละใชเลย สงสัยวาที่
ธรรมชาติใหเล็บมาเปนแบบนี้ก็คงไมคิดวาฉันคูควรกับกรงเล็บอยางเสือ เอาเถอะ ฉันจะเรียนรูสัญชาติ
ญาณเสือใหดี เผื่อสักวันจะควรคูกับเล็บที่มีไดอยางเสือ ไมใหเปนเหมือนเรื่องบินอยางนกที่เครื่องตก
บอยๆ ก็มันไมใชนกละมั้ง เล็บเสือไมควรไปแตะตองแมเพียงปลายเล็บ ฉะนั้นคิดเผื่อเวลาเกาตอนคัน
ใหรอบคอบกอนก็ดีเหมือนกัน จะไดเกาที่ๆคันตรงจุดไปเลยไมตองเกาเปนวงกวาง คงเจ็บทีเดียวแหละ
ทีนี้ก็ตองรูแลวละมั้งจะเล็บเสือหรือเล็บอะไรก็ไมควรแตะตองแมเพียงปลายเล็บ จะถึงขั้นเย็บหรือไม
เย็บก็เจ็บไดเชนกัน