SPORT EN GELOOF, KAN DAT

SAMEN?
In deze column bespreek ik het onderwerp: sport en
geloof kan dat samen? (Hou er wel rekening mee dat
deze column is gebaseerd op mijn eigen mening als
christen).
Sport en geloof kan dat samen? Ik ben van mening dat
sport en geloof samen kan tot op een zekere hoogte. Ik
zit zelf ook op een sport namelijk korfbal. We hebben
training op donderdag en meestal een wedstrijd op
zaterdag. Je ziet dat hierbij de zondagsrust niet in de
knel komt. Maar als je naar de topsporters gaat kijken
(Ronaldo, Messi enz....) zou de zondagsrust bij hun wel
degelijk in de knel komen (ik weet niet zeker of zij
gelovig zijn). Maar Stefan de Vrij daarentegen is wel
degelijk gelovig, hij is christelijk opgevoed en ging
vroeger altijd naar de kerk maar nu hij een prof carrire
als voetballer heeft zegt hij dat hij nooit meer naar de
kerk gaat omdat dat simpelweg niet meer kan en hij zijn
carrire blijkbaar boven het geloof schaart. Wel zegt hij
dat hij nog elke dag bid voor het eten, maar of het de
bedoeling is dat je niet meer naar de kerk gaat omdat je
zo nodig moet voetballen, ik heb er mijn twijfels bij. Nog
een ander voorbeeld is de top schaatser Ren
Ruitenberg, hij is prof schaatser en tegelijkertijd ook
nog dominee! Hij zegt dat als je een talent van God hebt
gekregen je die dan ook in mag zetten tot eer van Hem,
maar nu is de vraag: zetten al die topsporters die
talenten in tot eer van God of tot eer van henzelf? Toch
zegt hij ook dat je geloof en topsport wel kan
combineren, wat wel een beetje tegen mijn mening in is.
Conclusie kan je geloof en sport combineren: Ik
persoonlijk denk dat het kan tot op een zekere hoogte,
kijk naar het amateur korfbal enz. maar zodra je een
prof carrire toegereikt krijgt wordt het toch best wel

lastig en ik denk zelf dat je jezelf niet op zo'n gevaarlijk

randje moet begeven.
Column bij: Arjen Scheele
PZC editie 31 bijlage.