«Ἐγενόμην ἐν Πνεύματι ἐν τῇ Κυριακῇ ἡμέρᾳ κα὾ ἤκουσα φωνὴν ὀπίσω μου μεγάλην ὡς σάλπιγγος» (Ἀπ.
1,10)
Περίοδος Δ΄ - Ἔτος ΚΖ΄ Κυριακὴ τῆς Ἀπόκρεω (Ματθ. 25,31-46)
Φλώρινα - ἀριθμ. φύλλου 1553 7 Φεβρουαρίου 2010
Ἡ Κρίσις
«…Καὶ ἀπελεύσονται οὗτοι εἰς κόλασιν αἰώνιον· οἱ δὲ δίκαιοι εἰς ζωὴν αἰώνιον» (Ματθ. 25,46)
Σ ΗΜΕΡΑ εἶνε ἡ τρίτη Κυριακὴ τοῦ Τριῳδί-
ου ἢ Κυριακὴ τῆς Ἀπόκρεω.
Σήμερα, ποὺ ὁ μακριὰ ἀπ᾽ τὸ Θεὸ καὶ τὴν
Ἐκκλησία κόσμος ζῇ κατὰ τὸ δόγμα τῶν ἀρ-
χαίων ἐπικουρείων «Φάγωμεν καὶ πίωμεν, αὔ-
ριον γὰρ ἀποθνῄσκομεν» (Ἠσ. 22,13. Α΄ Κορ. 15,32)· σή-
μερα, ποὺ οἱ ἄνθρωποι ξεχύνονται στοὺς δρό-
μους καὶ πέφτουν μὲ τὰ μοῦτρα στὴν ἀκολα-
σία καὶ τὴ διαφθορά, χορεύουν - μεθοῦν - σπα-
ταλοῦν - ὀργιάζουν, ὥστε ἡ πατρίδα μας νὰ
παρουσιάζῃ ὄψι ὄχι χριστιανικῆς ἀλλὰ εἰδωλο-
λατρικῆς χώρας· σήμερα, τὴν ἁγία αὐτὴ ἡμέρα,
ἡ Ἐκκλησία μας ὥρισε νὰ διαβάζεται τὸ φοβε-
ρώτερο εὐαγγέλιο τοῦ ἔτους. Σήμερα τὸ εὐαγ-
γέλιο ἀστράφτει κα὾ βροντᾷ. Ὁ Κύριος ἀφήνει
τὴ γλῶσσα τῆς ἀγάπης, μὲ τὴν ὁποία ἐπὶ τρία
καὶ πλέον ἔτη κάλεσε τὸν κόσμο σὲ μετάνοια,
καὶ ὁμιλεῖ μὲ τὴ γλῶσσα τῆς δικαιοσύνης. Διό-
τι δὲν ὑπάρχει μόνο ἡ ἀγάπη, ὑπάρχει καὶ ἡ
δικαιοσύνη· καὶ ὁ νόμος δικαιοσύνης ἐπιβάλ-
λει νὰ γίνῃ κρίσις καὶ ἀνταπόδοσις.
***
Ὁ Χριστός, ἀγαπητοί μου, ἦρθε στὸν κόσμο
καὶ γεννήθηκε στὴ φάτνη τῶν ἀλόγων. Ἔζησε
ὡς ὁ πιὸ φτωχὸς ἄνθρωπος· δὲν εἶχε «ποῦ τὴν
κεφαλὴν κλίνῃ» (Ματθ. 8,20). Κατηγορήθηκε καὶ συ-
κοφαντήθηκε, πιάστηκε, ὡδηγήθηκε στὸ δικα-
στήριο, καταδικάστηκε σὲ θάνατο, σταυρώθηκε
καὶ πέθανε σὰν κακοῦργος πάνω στὸ σταυρό.
Αὐτὴ ἦταν ἡ πρώτη ἐμφάνισί του στὸν κό-
σμο. Ἀλλ᾽ ἐκτὸς ἀπὸ αὐτὴν θὰ ἔχῃ καὶ μιὰ δευ-
τέρα ἐμφάνισι. Κι ὅπως εἶνε ἀναμφισβήτητο ὅ-
τι ὁ Χριστὸς ἦρθε τὴν πρώτη φορά, ἐξ ἴσου βέ-
βαιο εἶνε ὅτι θὰ ἔρθῃ πάλι. Ναί, θὰ ἔρθῃ. Αὐτὸ
διδάσκει ἡ Ἐκκλησία μας. Διότι αὐτὸ βεβαίω-
σε κατ᾽ ἐπανάληψιν ὁ ἴδιος ὁ Χριστὸς καὶ εἶνε
γραμμένο στὰ ἱερὰ Εὐαγγέλια, αὐτὸ κήρυξε
ὁ ἀπόστολος Πέτρος στὰ Ἰεροσόλυμα, αὐτὸ
κήρυξε ὁ ἀπόστολος Παῦλος στὸ πλέον ἐπί-
σημο βῆμα τοῦ ἀρχαίου κόσμου, κάτω ἀπὸ τὴν
Συντάκτης † ἐπίσκοπος
Αὐγουστῖνος Ν. Καντιώτης
Ἀκρόπολι τῶν Ἀθηνῶν, ἔστω καὶ ἂν μερικοὶ ἐ-
πικούρειοι καὶ στοϊκοὶ φιλόσοφοι, ὅταν ἄκου-
σαν νὰ λέῃ γιὰ ἀνάστασι νεκρῶν κι ὅτι ὁ Χρι-
στὸς θὰ κρίνῃ τὴν οἰκουμένη, τὸν κορόιδεψαν·
ὁ Παῦλος συνέχισε νὰ κηρύττῃ Χριστὸν ἐσταυ-
ρωμένον καὶ ἀναστάντα ἐκ νεκρῶν, ποὺ θὰ
κρίνῃ τὴν ἀνθρωπότητα.
Θὰ ἔρθῃ. Τὸ λέμε κάθε φορὰ ποὺ γίνεται
θεία λειτουργία στὴν ἐκκλησία, κάθε φορὰ ποὺ
γίνεται βάπτισμα, ἀλλὰ καὶ σὲ ἄλλες ἀκολουθί-
ες καθημερινῶς – πότε; ὅταν ἀπαγγέλλεται τὸ
«Πιστεύω». Μεταξὺ τῶν ἄρθρων τοῦ Συμβό-
λου τῆς πίστεως εἶνε καὶ αὐτὸ τὸ θεμελιῶδες
δόγμα· «…Καὶ πάλιν ἐρχόμενον μετὰ δόξης
κρῖναι ζῶντας καὶ νεκρούς» (Σύμβ. πίστ. 7).
Θὰ ἔρθῃ ὁ Κύριος. Ἀλλὰ πῶς θὰ ἔρθῃ; Ὄ-
χι ὅπως ἦρθε τὴν πρώτη φορά· πολὺ διαφο-
ρετικά. Θὰ ἔρθῃ μὲ κάθε δόξα καὶ μεγαλοπρέ-
πεια. Ὅπως οἱ βασιλεῖς τοῦ κόσμου ἐμφανί-
ζονται συνοδευόμενοι ἀπὸ ἀξιωματούχους
των, ἔτσι ὁ Βασιλεὺς οὐρανοῦ καὶ γῆς θὰ ἔρ-
θῃ συνοδευόμενος ἀπὸ ἀγγέλους καὶ ἀρχαγ-
γέλους. Θὰ σαλπίσῃ σάλπιγξ οὐράνια καὶ ἡ
φωνή της θ᾽ ἀκουστῇ σὲ κάθε γωνία τῆς γῆς.
Οἱ τάφοι θὰ ἀνοιχτοῦν, οἱ νεκροὶ θ᾽ ἀναστη-
θοῦν καὶ τὰ ἑκατομμύρια - δισεκατομμύρια
τῶν ἀνθρώπων θὰ παρουσιαστοῦν ἐνώπιον
τοῦ φοβεροῦ βήματός του γιὰ νὰ κριθοῦν.
Καὶ πότε θὰ ἔρθῃ; Ἐμένα ρωτᾶτε; Οἱ χιλια-
σταὶ μέχρι τώρα πολλὲς φορὲς ὥρισαν ἡμέρα
καὶ μῆνα, καὶ διαψεύσθηκαν. Ἡ ἡμέρα τῆς δευ-
τέρας παρουσίας εἶνε ἄγνωστη, ὅπως ἄγνω-
στη εἶνε καὶ ἡ ὥρα ποὺ θὰ πεθάνουμε. Ὅπως
ὁ κλέφτης δὲν ὁρίζει ἡμέρα καὶ ὥρα ποὺ θὰ
μπῇ στὸ ξένο σπίτι, ἔτσι, «ὡς κλέπτης ἐν νυ-
κτί», θὰ ἔρθῃ καὶ «ἡ ἡμέρα Κυρίου» (Α΄ Θεσ. 5,2).
Θὰ ἔρθῃ ὁ Χριστός. Καὶ τί θὰ κάνῃ; Μᾶς τὸ
λέει μὲ γλῶσσα ἁπλῆ. Ὅπως ὁ τσοπᾶνος τὸ
βράδυ, προτοῦ νὰ βάλῃ τὸ κοπάδι στὸ μαντρί,
χωρίζει τὰ πρόβατα ἀπὸ τὰ γίδια· ὅπως ὁ γε-
 2
ωργὸς στὸ ἁλώνι χωρίζει τὸ σιτάρι ἀπὸ τὸ ἄχυ-
ρο καὶ τὸ μὲν ἄχυρο τὸ πάει στὸ καμίνι τὸ δὲ
σιτάρι τὸ φυλάει στὴν ἀποθήκη· ὅπως ὁ ψα-
ρᾶς, ὅταν σύρῃ τὰ δίχτυα, χωρίζει καὶ κρατά-
ει τὰ καλὰ ψάρια καὶ πετάει ὅ,τι εἶνε ἄχρηστο,
κατὰ παρόμοιο τρόπο καὶ ὁ μεγάλος ψαρᾶς
καὶ γεωργὸς καὶ ποιμὴν τῆς ἀνθρωπότητος, ὁ
Χριστός, θὰ χωρίσῃ τότε τοὺς ἀνθρώπους.
Ἀνακατεμένα τώρα ὅλα. Ἀλλὰ τότε θὰ γίνῃ
χωρισμός, θὰ πέσῃ κόσκινο, θὰ κοσκινιστῇ ὁ
κόσμος. Κόσκινο εἶνε ἡ μέλλουσα κρίσις καὶ
ἀνταπόδοσις. Τώρα ἐδῶ εἴμαστε ἀνάμικτοι.
Μέσ᾽ στὸ ἴδιο σπίτι ὁ Χριστὸς καὶ βλασφημεῖ-
ται καὶ ὑμνεῖται· ὁ ἄντρας ἄθεος, ἡ γυναίκα
Χριστιανή· οἱ γονεῖς πιστεύουν, τὰ παιδιὰ δὲν
πιστεύουν. Μέσ᾽ στὸ ἴδιο σπίτι ἀρετὴ καὶ δια-
φθορά, φῶς καὶ σκότος. Δὲν μπορεῖς νὰ ξέρῃς
ποιός εἶνε ἅγιος καὶ ποιός ἁμαρτωλός· ἐκεῖνος
ποὺ φαίνεται ἅγιος δὲν ἀποκλείεται στὰ βάθη
του νὰ κρύβῃ διαφθορά, κ᾽ ἐκεῖνος ποὺ φαί-
νεται ἁμαρτωλὸς μπορεῖ νὰ κρύβῃ ἁγιότητα.
Σκοτεινὰ εἶνε τώρα τὰ πράγματα. Κακοῦργοι
κυκλοφοροῦν ἐλεύθεροι, καὶ ἀθῷοι βρίσκον-
ται στὶς φυλακές. Ἡ ἀνθρώπινη δικαιοσύνη εἶ-
νε ἀδύναμη, σκιώδης· μοιάζει μὲ ἀραχνόπανο
ποὺ πιάνει μόνο μυγάκια κι ἀφήνει σφῆγκες
ἀσύλληπτες. Δὲν ὑπάρχει σήμερα δικαιοσύνη
ἐπὶ τῆς γῆς. Ὄχι διότι δὲν ὑπάρχουν δικασταί,
ἀλλὰ διότι δὲν ὑπάρχουν μάρτυρες τίμιοι. Ἀ-
πὸ τοὺς 100 οἱ 99 λένε ψέματα καὶ παλαμί-
ζουν τὸ Εὐαγγέλιο. Ἔτσι ὁ Βαραββᾶς ἐλευθε-
ρώνεται καὶ ὁ Χριστὸς σταυρώνεται ἐκ νέου.
Ὁ προφήτης φωνάζει· «Δικαιοσύνην μάθετε,
οἱ ἐνοικοῦντες ἐπὶ τῆς γῆς» (Ἠσ. 26,9). Ἀκριβῶς
λοιπὸν διότι δὲν ὑπάρχει δικαιοσύνη, γι᾽ αὐτὸ
ἔπρεπε - ἦταν ἀνάγκη ὁ Θεὸς νὰ ὁρίσῃ αὐτὴ
τὴν ἡμέρα κατὰ τὴν ὁποία θὰ τιμωρηθοῦν οἱ ἔ-
νοχοι καὶ θὰ βραβευθοῦν οἱ ἀθῷοι. Καὶ γιὰ νὰ
φέρω ἄλλο ἕνα παράδειγμα, ὅπως τώρα τὸ χει-
μῶνα τὸ χιόνι τὰ σκεπάζει ὅλα, καὶ βόθρους
καὶ πρασινάδες καὶ λουλούδια καὶ βουνὰ καὶ
λαγκάδια κι ὅλα εἶνε ἄσπρα, ἔτσι εἶνε τώρα ὁ
κόσμος αὐτός· κι ὅπως ὅταν βγῇ ὁ ἥλιος καὶ
λειώσῃ τὸ χιόνι τότε τὰ λουλούδια εἶνε λου-
λούδια καὶ ἡ κοπριὰ κοπριά, ἔτσι κι ὅταν ἔρθῃ
ὁ Χριστός, ὁ Ἥλιος τῆς δικαιοσύνης, θὰ ῥίξῃ
τὶς θερμαντικές του ἀκτῖνες καὶ θὰ παρουσι-
αστῇ ὁ καθένας ὅπως πράγματι εἶνε.
***
Τί εἶνε αὐτά, ἀγαπητοί μου, μῦθος, παρα-
μύθι; Ἂν τὰ θεωρῆτε παραμύθι, διαγράψτε
τὸν ἑαυτό σας ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία. Ἐὰν ὅμως
εἶνε ἀλήθεια, τότε τὰ πράγματα ἀλλάζουν.
Καὶ εἶνε ἀλήθεια! Τόσο ἀλήθεια, ὅσο ὅτι ὑ-
Ἀπομαγνητοφωνημένη ὁμιλία, ἡ ὁποία ἔγινε στὸν ἱ. ναὸ Ἁγ. Παρασκευῆς Φλωρίνης τὴν 13-2-1977 μὲ ἄλλο τίτλο. Καταγραφή, ἀναδιάρθρωσις κα὾ σύντμησις 7-2-2010.
πάρχει ἥλιος καὶ ἄστρα κι ὅτι ὑπάρχεις ἐσύ.
Εἶνε τόσο ἀλήθεια, ὅσον ὅτι αὔριο ξημερώνει
Δευτέρα. Τέτοια βεβαιότητα νὰ ἔχουμε. Ὅ-
πως ξέρουμε ὅτι δύο σὺν δύο κάνουν τέσσε-
ρα, ἔτσι μέσα στὴν καρδιὰ τοῦ Χριστιανοῦ νὰ
ὑπάρχῃ πίστι ἀπόλυτη ὅτι θὰ ἔρθῃ ὁ Χριστός.
Ἦρθε, θὰ ἔρθῃ πάλι καὶ θὰ κρίνῃ τὸν κόσμο
ὁλόκληρο, κ᾽ ἐμένα ποὺ σᾶς ὁμιλῶ τὴν ὥρα
αὐτὴ κ᾽ ἐσᾶς ποὺ μὲ ἀκοῦτε.
Θὰ ἔρθῃ ὁ Χριστός. Ἐγώ, ἀγαπητοί μου,
τρέμω, γιατὶ εἶμαι ἁμαρτωλός· σεῖς θὰ εἶστε
δίκαιοι καὶ δὲν φοβᾶστε τὴν κόλασι. Ὡς ἁμαρ-
τωλὸς δὲν θὰ ἤθελα νὰ ὑπάρχῃ κόλασι, ἀλλὰ
ὅμως ὑπάρχει κόλασι· ὅπως εἶνε βέβαιο ὅτι
ὑπάρχει σκοτάδι, ἔτσι ὑπάρχει καὶ κόλασι. Ὦ
ἀδελφοί μου, δὲν φοβᾶστε, δὲν τρέμετε;
Ἐὰν ὑποθέσουμε ὅτι καλεῖσαι νὰ δικαστῇς
σὲ μία κρίσιμη δίκη, μπορεῖς νὰ μένῃς ἀδιάφο-
ρος; Μέρες καὶ μῆνες ἐνωρίτερα θὰ φροντίζῃς
νὰ βρῇς τὸν καλύτερο δικηγόρο, ὅσα χρήματα
κι ἂν ζητήσῃ, καὶ μάρτυρες ὑπερασπίσεως.
Σήμερα λοιπὸν τὸ εὐαγγέλιο μᾶς λέει «Θὰ ἔρ-
θῃ ἡ ἡμέρα νὰ δικαστῆτε, θὰ σᾶς δικάσῃ ὁ Χρι-
στός!», κ᾽ ἐμεῖς μένουμε ἀδιάφοροι; Ἂς φρον-
τίσουμε ἀπὸ τώρα νὰ ἐξασφαλίσουμε καλὴ
ὑπεράσπισι γιὰ τὴν φοβερὰ ἡμέρα τῆς δίκης.
Οἱ καλύτεροι μάρτυρες ὑπερασπίσεως, ἀγα-
πητοί μου, εἶνε τὰ καλὰ ἔργα. Ποιά εἶνε τὰ κα-
λὰ ἔργα; Μᾶς τὰ εἶπε ὁ Κύριος. Ἐκείνη τὴν ἡμέ-
ρα θὰ μᾶς ζυγίσῃ μὲ τὴν ἐντολὴ τῆς ἀγάπης,
ποὺ περιλαμβάνει ὅλες τὶς ἄλλες ἐντολές. Θὰ
μᾶς πῇ· Πείνασα καὶ μοῦ δώσατε νὰ φάω, δίψα-
σα καὶ μοῦ δώσατε νὰ πιῶ, ἤμουν στὴ φυλακὴ
καὶ ἤρθατε κοντά μου, ἤμουν γυμνὸς καὶ μὲ
ντύσατε, ἤμουν ἄρρωστος καὶ μὲ ἐπισκεφθή-
κατε… Αὐτὰ θὰ μᾶς πῇ ὁ Κύριος. Ἂς ποῦμε
λοιπὸν σήμερα μέσα ἀπ᾽ τὴν ψυχή μας ἕνα ἡ-
ρωϊκὸ ἄλτ σὲ κάθα ἁμαρτία, καὶ μὲ τὰ ὅπλα τῆς
πίστεως καὶ τῆς προσευχῆς ν᾽ ἀγωνισθοῦμε
ἀπὸ ᾽δῶ κ᾽ ἐμπρὸς νὰ πράττουμε τὸ καλὸ καὶ
μόνο τὸ καλό· διότι μόνο τὰ καλὰ ἔργα θὰ
εἶνε οἱ μάρτυρες ὑπερασπίσεως κατὰ τὴν φο-
βερὰ ἐκείνη ἡμέρα τῆς κρίσεως.
Εὔχομαι, ἀγαπητοί μου, κανείς νὰ μὴν ἀκού-
σῃ τὴν φοβερὰ φωνὴ τοῦ Κριτοῦ «Πορεύεσθε
ἀπ᾽ ἐμοῦ οἱ κατηραμένοι εἰς τὸ πῦρ τὸ αἰώνι-
ον, τὸ ἡτοιμασμένον τῷ διαβόλῳ καὶ τοῖς ἀγ-
γέλοις αὐτοῦ», ἀλλὰ ὅλοι μας, διὰ πρεσβειῶν
τῆς ὑπεραγίας Θεοτόκου καὶ πάντων τῶν ἁγί-
ων, ν᾽ ἀκούσουμε τὴν γλυκυτάτη φωνή του
«Δεῦτε οἱ εὐλογημένοι τοῦ πατρός μου, κλη-
ρονομήσατε τὴν ἡτοιμασμένην ὑμῖν βασιλεί-
αν ἀπὸ καταβολῆς κόσμου» (Ματθ. 25,41,34)· ἀμήν.
† ἐπίσκοπος Αὐγουστῖνος