A JULIELMO SHORT LOVE STORY

Never lose hope when it comes to love.

+Julie Anne San Jose
+Elmo Magalona
+Caila
+Caryl
+Aldrin
READ IT ONLINE! [http://www.wattpad.com/story/1218455-a-crush-forever-a-julielmo
-short-love-story]

MISS AUTHOR S NOTE:

I m entrusting you this SOFTCOPY so please take care of this. Please DO NOT repost
this to any site without my permission. Thank you! ~Nikkidoo

REMINDER:
This SOFTCOPY is NOT edited so you may encounter some grammar or typographical e
rrors as you read the story. The spacing is not consistent. It may change in var
ious ways as the story goes on. Please be reminded about this. Thank you.
A CRUSH FOREVER
Copyright April 19, 2012. Nikkidoo.
ALL RIGHTS RESERVED. Uploaded on http://www.wattpad.com
No part of this book may be used or reproduced in any manner
whatsoever without written permission except in the case of
brief quotations embodied in critical articles and reviews.

Chapter 1
Julie Anne
Ako si Julie Anne San Jose. Pero pwede niyo kong tawaging Julie Anne. Three year
s ko nang tina-try sumali sa Music Club ng school namin, kaso ni minsan hindi ak
o pumasa. Bakit? Kasi wala daw akong appeal.
Bukod na so out na raw yung eyeglasses, para raw sinaunang panahon pa raw yun
g gupit ko na full bangs. Eh bakit ba? Nakakahiya kayang pumorma noh. Bukod sa p
agtitinginan ka na, babastusin ka pa. Yung iba mag miminiskirt ng ubod ng ikli,
manung panindigan at nag miniskirt pa kung maya t maya yung paghila sa laylayan. N
akakaloko din nuh?
At eto pa isa. Gusto kong sumali sa Music Club kasi, crush ko yung presiden
t dun. Hihi. His name is Elmo Magalona. Ang cute ng name nuh? Tapos magaling siy
ang mag-rap. Matangos ang ilong, maputi tapos nakakaakit yung mga mata. Ginagawa
ko talaga ang lahat para tuwing hapon, kapag may meeting yung Club, e makasama
ko siya sa isang room kahit na malayo kami sa isa t isa.
Siguro ganun nga kapag may crush, kontento na kahit sa malayo ka lang aagaw
ng tingin.
Fourth Year High School na ko, kaya my goal is to be in that Club. Last yea
r na to kaya HINDI PWEDENG hindi ako makasama sa Music Club! A big, BIG, NO!
Isang hapon, galing ako ng library at may tinapos akong essay. Agad-agad ak
ong pumunta sa locker ko para kunin yung gitara ko. Today yung audition para sa
mga Clubs kaya kailangan maaga ako. Hindi ko rin kinalimutang i-ponytail sa dala
wa yung buhok ko at suklayin yung bangs ko para maganda bagsak nun. Syempre kail
angan, presentable naman itsura ko kasi ang alam ko si Elmo mismo yung magjujudg
e.

Isinukbit ko yung strap at huminga ng malalim. Itinaas ko yung kamao ko. Kay
a mo yan Julie Anne. Fight!
Tumakbo ako papunta sa second floor. Tumingin-tingin ako dun sa glass door
pero wala akong makita sa loob at puro reflection lang nakikita ko. Binuksan ko
na yung pintuan unti-unti at sumilip ako.
Marami na palang nauna sakin. Nakaupo silang lahat sa may likuran, yung iba
kinokondisyon yung boses nila, yung iba naman hawak-hawak yung musical instrume
nts nila. Pumasok ako ng nakayuko. Pumunta ko sa pinakasulok. Ang daming tao. Na
kakahiya.
Pang number 42 ako. Hay matagal tagal pa yun. Pamaya-maya, bumukas na yung
pintuan at pumasok na si Elmo. Grabe, ang cool talaga niya! Kahit T-shirt at pan
ts lang suot niya, iba pa rin dating niya. Nagsigawan yung mga babae nung makita
nila si Elmo.
At ako naman? Nabingi ko sa tibok ng puso ko. Kinabahan ako. Para bang yung
nakikita ko nalang sa harapan ko ay si Elmo. Lalo na nung hinubad niya yung sha
des niya at umupo dun sa table na nakaharap sa stage. Ang cute talaga niya!
Magsisimula na tayo, sabi ni Elmo sa mic. Number 1, umakyat ka na.
38
39
40
41
Lalo na kong kinabahan. Hindi ko na alam gagawin ko. Nagpapawis yung kamay
ko. Kinuha ko yung picture ni Elmo na laging nakaipit sa likuran ng ID holder ko
. Tinitigan ko yun tapos pumikit. Please, Elmo! Help me! Help me! sabi ko ng mahin
a.
Nagulat nalang ako ng biglang may kumuha ng picture sa kamay ko. Dumilat ak
o at nakita ko si Caryl. Ang alam ko may crush din siya kay Elmo. Maganda siya.
Malayong malayo sa akin. Nangiti siya at tumingin sakin. Akala mo ba e matutulung
an ka nito? FYI, hindi umeepekto sa mga nerd ang charm ni Elmo kahit gano katind
i pa paghingi ng tulong mo dito. Kasi, Elmo belongs to the cool guys, like us an
d he wants a cool girl . . . Tumaas kilay niya. Like me.
Wag mong pupunitin yan, please. Inabot ko yung picture pero itinaas niya yun.
Don t worry. I won t. Kasi iba gagawin ko. Tumalikod siya at iwinagayway yung pic
ture ni Elmo. LOOK GUYS! THE NERD GIRL HAS A CRUSH ON ELMO!
Natigilan ako. Nanginig yung tuhod ko. Natigil yung nag-aaudition sa harapa
n at humarap silang lahat sa akin. Masyado akong nanliit sa may sulok. Tumingin
sakin si Caryl na may evil smile.
Nagbulung-bulungan yung iba. Ang kapal!
Ew! Hindi ko akalaing may nerd na magtatangkang sumali sa fans club ni Elmo.
She doesn t deserve to have Elmo.
Hanggang panaginip na lang yan!
Napayuko nalang ako at nangilid yung luha ko. Humigpit yung kamay ko sa pag
kakahawak ng strap ng bag nung gitara. Aalis na sana ko pero tumayo si Elmo at h
umarap sa amin. Ano ng nangyayari dyan? tanong niya.
Look, sabi ni Caryl at ipinakita yung picture ni Elmo. That nerd girl has a cr
ush on you. Ugh! How pathetic.
Well, I don t care. You, Number 42, itinuro ako ni Elmo. Ikaw na susunod. Tapos u
mupo ulit siya. Bilisan mo at may kailangan pa kong asikasuhin.
Medyo nahurt ako sa sinabi niya na yun. Na wala siyang pakialam kung crush
ko siya. H-Hindi na ko mag-aaudition.
Mabuti pa nga! sabi ni Caryl.
Come on, I don t have all time. Pumunta ka na sa stage, Elmo said.
Sorry, pero
Kung ayaw mo, sige umalis ka na. I don t have time for an undecided person lik
e you. Next!
Parang gumuho ang mundo ko. Hindi ko akalaing ganun pala ko kawalang kwenta
kay Elmo. Pero kaya ako nasasaktan ng ganito kasi umaasa pa ko na magkakagusto s
akin si Elmo e. Kasalanan ko din to. Lumakad ako papunta kay Elmo.
Tiningnan ko siya ng may nangingilid na luha sa mga mata ko. Tumingin siya
sa akin. What? tanong niya.

Huminga ko ng malalim at sumigaw, Simula ngayon, hindi na kita crush! Tandaa

n niyong lahat yan! Tapos tumakbo ako paalis pero hanggang sa labas, rinig ko pa
rin yung tawanan ng mga tao doon sa loob.
Chapter 2
Julie Anne
Buong hapon akong nakaupo dun sa cubicle. Naubos ko na nga ata yung tissue kakai
yak e. Nakakainis talaga. Pero ano pa ba iniexpect ko? Nun pa man outcast na ko
sa kanila e.
At last, lumabas na ko ng cubicle at tumingin sa salamin. Pulang pula yung
mukha ko. Hindi ako pwedeng umuwi ng ganito. Siguradong tatadtarin lang ako ng t
anong ni Mommy. Hindi ko naman pwedeng sabihin sa kanya yung mga nangyari e. Bak
a ilipat pa ko ng school nun.
Hindi rin ako makapaniwala dun sa sinabi ko. Hindi ko na crush si Elmo? Sur
e ba ko dun? Pero wala na kong magagawa e. Tapos na yun kaya ang kailangan ko na
lang e panindigan yun.
Lumabas ako ng CR at lumakad papuntang gate. Naku, palubog na pala yung ara
w. Wala na ding estudyante sa school, puro janitors nalang at nag-uuwian na rin
yung teachers. Lumakad nalang ako papunta dun sa favorite park ko malapit dito s
a school. Maliit lang yun, pero napaka-peaceful. Dun ako nakakapag-isip ng payap
a.
Pupunta na sana ko dun sa may swing, favorite spot ko din yun dito, pero ma
y nakita kong nakaupong iba. Bumilis yung tibok ng puso ko. Nakaupo dun si Elmo,
inuugoy ng marahan yung swing. Parang may iniisip.
Aalis na sana ko pero bigla akong tinawag ni Elmo. Wait! Di ba ikaw yung nag
-audition kanina?
Hindi ako lumingon. Iniba ko yung boses ko. Ha? Ah, h-hindi. Nagkakamali ka.
Hindi ako yun! Ano bang kaengotan toh? Obvious naman na ako yun e! Saka, bat ini
ba ko ba yung boses ko? Julie Anne naman!
Hindi. I m sure na ikaw yun. Naramdaman kong tumayo siya kasi tumunog yung swin
g. Papalapit siya sakin! Anong gagawin ko?! Naku naman! Help me!
Ah, s-sige mauna na ko! Bye! Tapos tumakbo ko. Tumakbo ko ng tumakbo hanggang
sa humupa yung tibok ng puso ko. Hanggang sa napagod ako at umupo ako sa isang
waiting shed.
Sumandal ako at tumingala. Inilagay ko yung gitara ko sa tabi ko. Hay, ano k
a ba naman Julie Anne! Ang bobo bobo mo talaga.
Miss, ikaw lang bang mag-isa?
Tumingin ako sa gilid ko. May tatlong lalaking nakatayo. Mukha silang mga s
iga. May mga tattoo at nakangiti sa akin. Kinabahan ako. Mag gagabi na rin, at y
ung mga oras na ganito yung masyadong delikado.
Kinuha ko yung gitara ko at tatayo na sana pero hinila ko paupo nung isang
lalaking nakabandana. Umupo siya sa tabi ko at inakbayan ako. Oh, aalis ka na aga
d? Hindi ba pwedeng samahan mo muna kami dito?
Amoy alak yung hininga niya. Mga lasing ata toh. Pasensya na pero kailangan
ko ng umalis.
Nagtawanan sila tapos yung nakaupo sa tabi ko hinawakan yung hita ko. Lalo
akong kinabahan kaya inalis ko yung kamay niya. Hinawakan niya yung braso ko hab
ang yung isa ay kinuha yung gitara ko.
Bitawan mo ko! sigaw ko.
Wag ka naman pasaway, miss. Nakakasuka talaga yung amoy ng hininga niya.
Hinawakan pa nung isang lalaki yung isang braso ko. Tumayo ako pero sumunod
sila. Matibay yung pagkakahawak nila sakin. Nahulog yung salamin ko at ang masa
ma pa e natapakan nung nakabandana. Sumigaw ako ng sumigaw dun pero walang nakak
arinig sakin. Umiiyak na rin ako nun, hanggang sa napansin ko nalang na may nagf
lash.
Natigilan kaming lahat. Itinaas ko yung ulo ko. Nakita ko si Elmo na may ha
wak na cellphone sa kamay niya. Bitawan niyo siya.
Sino ka ba? tanong nung isang lalaki.
Isang pindot lang at makakarating sa uncle kong pulis yang mga panget niyong
mukha, sabi ni Elmo.

Asar! Binitawan ako nung mga lalaki tapos sunud-sunod na tumakbo paalis. Napa
upo ako at umiyak.
Ayos ka lang? tanong sakin ni Elmo habang nakaluhod sa tabi ko.
Tumango ako.
Hindi pa naman ako nahuli di ba? Wala namang ibang ginawa yung mga gagong yu
n sayo?
Umiling ako. S-salamat.
Ngumiti siya. Hatid na kita?
Kinuha niya yung gitara ko at siya na yung nagdala. Humingi din siya ng sor
ry dahil dun sa pagtataray niya kanina. Madami lang daw siyang iniintindi. At da
hil sa pagkaalala ko dun, nagblush na naman ako.
May sakit ka ba? tanong niya.
H-Ha? Wala ah. Hinawakan ko yung pisngi ko. Grabe, namumula na naman ako!
Bakit namumula mukha mo?
Umiling ako. Wag mo nalang akong pansinin.
Nangiti siya. Ah alam ko na. Kinikilig ka noh?
Napatingin ako sa kanya. Napanganga ko. Hindi ah! Ang kapal mo!
Tumawa si Elmo. E di ba crush mo ko? Kaya natural lang yun.
Di ba sabi ko sayo hindi na kita crush! Nakalimutan mo na ba?
Hindi ako naniniwala dun. Ngumiti na naman siya. Bat ba biglang naging ganito
siya? Ano ba nangyayari? Hay! Ang gulo!
Dumaan kami sa bahay ni Elmo kasi nandun yung kotse niya. Malapit lang din
pala sa school yung bahay nila. At ang yaman pala niya. Wow, may sariling kotse
tapos maganda ang bahay! Sakto naman na pagdating namin don e umulan. Buti nalan
g at hindi na ko nabasa.
Hinanap ni Elmo yung driver niya. Naghintay muna ko dun sa may terrace nila
. After a few minutes, bumalik siya sakin. I m sorry, uhm . . .
Julie Anne, sabi ko.
I m sorry Julie Anne, pero nasira daw kotse ko eh. Yung kotse naman nina Mommy
eh wala dito kasi nasa Baguio siya kasama yung mga kapatid ko.
Ganun ba, okay lang. Pwede bang makahiram nalang ng payong?
Ay! Napakamot nalang siya sa ulo. Wala eh, dala rin nina Mommy. Alam kasi nila
ng magiging maulan ngayon e. Ano kaya kung, dumito ka nalang muna?
H-HA??? Nagulat ako. Ako, dito kina Elmo magpapalipas ng gabi? Oh my!
E wala tayong magagawa e. Tawagan mo nalang yung Mommy mo dun sa landline.
Wala akong magagawa e. Pahamak naman yung panahon na to kahit kelan oh! Per
o mabait din pala yung kapalaran sakin kasi ngayon, kahit isang gabi lang, makak
asama ko si Elmo. At makikilala ko pa siya ng mabuti.
Pumunta ko ng sala at hinanap yung landline nila. Dinial ko yung number nam
in sa bahay. Si Mommy yung sumagot. Hello, Ma? Hindi ako makakauwi ngayon. Sa bah
ay ako ng isang kaibigan matutulog.
Chapter 3
Julie Anne
Si ate talaga, oo, sabi ni Elmo habang pinipilit na buksan yung kwarto nung ate ni
ya. Nilock pa talaga yung room nila. Para namang may magnanakaw.
Uhm, yamu na, Elmo, sa sala nalang ako matutulog.
Hindi, nakakahiya naman sayo. Dun ka nalang sa kwarto ko matulog.
Montik ko ng maibagsak yung baso sa kamay ko. Ano raw? H-Ha?
Sabi ko, sa kwarto ko nalang ikaw matulog.
Ay naku, wag na! Dito nalang talaga ko! Ayos na ko dito. Umupo ako dun sa sof
a para ipakita sa kanya na desidido na ko na dito nalang matulog.
Ah sige. Pero bahala ka, mag-isa ka lang dito. Tapos pinapatay ng katulong n
amin yung ilaw pag matutulog na kaming lahat.
Medyo kinilabutan ako dun sa sinabi ni Elmo. Hindi kaya may . . .
Ah Elmo, tanong ko lang
Lumingon siya sakin. Ano yon?
Lumunok muna ko. Ah, may kasi, uhm.. May multo ba dito sa bahay niyo?
Nangiti si Elmo. Parang ayoko nung ngiti niya na yun ah. Siguro iniisip niy
a na duwag ako. Don t worry. Mabait naman yun eh.

Lalong tumaas yung balahibo ko dun sa sinabi niya. Huwag ka namang magbiro n
g ganyan.
Nag-shrug siya tapos umakyat na papunta sa kwarto niya. Ano kaya ibig sabih
in nun? Hindi ako natatakot noh! sigaw ko sa kanya. Dito nalang ako!
Sumandal ako sa sofa tapos sumibangot. Akala niya ha. Matapang ata ako.
Naligo ako dun sa bathroom, tapos pinahiram muna ko ng damit ni Elmo. Damit
yun nung Ate Maxene niya. Pinalabhan niya rin yung mga damit ko dun sa katulang
nila. Actually, hindi ko nga mapigilang ngumiti eh. Hihi.
Kumain kami ng sabay. Ang saya nung una, nagtatawanan kami. Pero simula nun
g sagutin niya yung call galing sa Mommy daw niya, biglang naiba yung aura niya.
Biglang tumahimik sa table, nakakabingi nga eh.
Ganun ba talaga pag sikat at mayaman? Madaming problema?
Pumunta ko ng sala, nakita kong may mga unan dun. Nangiti ako sa nakita ko.
Papaakyat na ulit si Elmo nang tawagin ko siya, Elmo! Tumingin siya sakin. Thank y
ou ha? Good night.
Ngumiti siya. Night.
Nang tumingin ako sa orasan, nakita kong mag-eeleven na pala. E may pasok p
a bukas. Humiga na ko sa sofa, tapos ipinikit ko na yung mga mata ko.
Tic, toc
Tic, toc
Bumiling ako. Hindi ako makatulog. Ang ingay nung orasan! Napakatahimik nam
an kasi dito eh. Hindi ko kayang matulog ng ganitong katahimik. Samin kasi maing
ay yung electric fan kaya hindi ko masyadong naririnig yung mga nasa paligid ko.
Nakakatakot tuloy.
Meow
Nadilat ako. Bigla akong kinilabutan.
Awoooooooo
Bigla akong napaupo. Ang dilim sa sala. Buti nalang at maliwanag yung buwan.
Hindi ko naman pwedeng buksan yung ilaw at nakakahiya naman, ako na nga lang yu
ng nakikitulog dito masyado pa kong choosy. Saka hindi ako makakatulog ng nakabu
kas yun eh.
Huminga ko ng malalim. Pinilit kong ikalma yung puso ko. Relax ka lang Julie
Anne. Wala namang multo eh. Hindi totoo yung mga yun. Tinatakot mo lang yung sa
rili mo. Oo, tama. Tinatakot mo lang sari
Bang!
Tumayo lahat ng balahibo ko sa katawan. At ang susunod ko nalang na nalaman
ay itinatakbo na ko ng mga paa ko. Tumakbo ko sa hagdan paakyat. Kumatok ako sa
pintuan. Malakas. Pabilis ng pabilis. Hanggang sa . . .
Sino ba yan? medyo naiinis na tanong ni Elmo. Halatang naabala ko siya sa pag
tulog niya kasi hindi pa siya makadilat ng maayos.
E-elmo, nanginginig kong sabi.
Oh, Julie Anne? Bakit? Napansin niyang nanginginig ako. Actually, hindi ko ng
a napansin na nangingilid na yung luha ko eh.
P-pwede bang d-dito nalang ako m-matulog?
Tumaas yung kilay niya. Bakit? May nangyari ba?
W-wala naman, malamig lang kasi dun sa baba eh. Okay lang ba?
Osige.
Pinapasok niya ko sa kwarto niya. Pagkasara niya ng pinto agad siyang humig
a sa kama niya at pumikit. Pamaya maya, dumilat ulit siya at tumingin sakin. O, b
at nakatayo ka pa jan?
H-ha? Uhm. Kasi
Kasi hindi ko maihakbang yung mga paa ko. Ang lakas ng tibok n
g puso ko. Grabe. Andito ko ngayon. Kasama si Elmo. Sa isang kwarto. Kami lang d
alawa. Ang tagal ko nang hinintay na mapalapit kay Elmo pero ngayon namang andit
o na ko, nabobobo ko. Ano ka ba Julie Anne!
Hinulog ni Elmo yung isang unan sa tabi ng kama niya. At ang tanging sinabi
lang niya ay, Malambot yan.
Tumaas yung kilay ko. Hoy, wag mong sabihing. Diyan mo ko sa lapag patutulug
in?
Bakit may problema ba?
Ay wala! Wala! Walang problema. Sabi ko nga diyan ako eh, sabi ko habang papu

nta dun sa tabi ng kama ni Elmo.

Good. Tapos bumiling siya.
Ngumuso ako. Tss. Parang hindi lalaki toh. Yung iba ibibigay yung kama nila
para dun matulog yung babae eh. Crush ko ba talaga tong lalaking toh? sabi ko ng
mahina.
Hoy, ano bang binubulung-bulong mo dyan?
Ah wala! Hehe. Sabi ko ang sarap mahiga dito. Matigas, sabi ko ng makahulugan
.
Ah, akala ko naman nangungulam ka na e. Tapos bumiling na ulit siya.
Tss. Tingnan mo toh. Hindi man lang tinamaan sa sinabi ko. Humiga na ko. Grab
e, ang tigas nung sahig! At ang lamig pa! Hindi man lang nagkusang magbigay ng k
umot yun. Hay naku.
Nagpabaling-baling lang ako dun. Hindi ako makatulog! Grr! Tumihaya nalang
ako. Nabibingi ko sa katahimikan. Pero ngayon, hindi na tic, toc tic, toc yung nar
irinig ko, kundi
Lub, dub
Lub, dub
*Music Playing: A Thousand Years
Christina Perri*
Ba t ganito? Napakabilis ng tibok ng puso ko. Ipinatong ko yung kamay ko sa d
ibdib ko, naramdaman ko yung bawat pagtibok ng puso ko. Umupo ako para silipin s
i Elmo kung tulog na siya.
Nakaharap sakin si Elmo. Ang amo pa rin ng mukha niya kahit natutulog. Gust
o ko siyang kunan ng picture. Ang cute cute talaga niya. Ang haba din ng mga pil
ik-mata niya.
Ipinatong ko yung braso ko sa kama niya. Tinitigan ko siya ng matagal pero
hindi ako nagsasawa. Huminga ako ng malalim.
Kung alam mo lang Elmo, sabi ko ng mahina. Kung alam mo lang kung gaano mo pin
apabilis yung pagtibok ng puso ko twing nakikita kita. Kahit sa malayo lang kita
nakikita non at hindi mo ko napapansin, para pa rin akong tumakbo ng malayong m
alayo. Lalo na ngayon na sobrang lapit mo na sakin. Para nang sasabog yung puso
ko.
Hinawi ko yung buhok sa noo niya. Ngumiti ako. Kontento na ko ng ganito. Kon
tento na kong gustuhin ka ng palihim. Kahit nasa malayo ako, okay lang. Basta an
g importante, nandiyan ka lang.
Naramdaman kong bigla nalang may tumulo na luha sa mga mata ko. Pinunasan k
o yun. Ba t ba umiiyak ako? Natawa nalang ako ng mahina. Ano ba naman toh. Siguro ga
nito lang talaga kapag alam mo na wala kang pag-asa. Bigla-bigla ka nalang maiiy
ak. Masakit din kasi eh. Alam ko na hindi kami bagay. Napakataas niya samantalan
g ako . . .
Tinitigan ko nalang ulit siya. Hanggang sa magsawa ako. Hanggang sa tumatak
na sakin na hindi talaga pwedeng mapansin niya ko. At dahil sa pagtitig ko sa k
anya ng sobrang tagal, hindi ko na namalayan na nakatulog na pala ako.
Chapter 4
Elmo
Hindi ako makatulog. Ewan ko ba. Ang tagal ko na rin bumibiling-biling pero hind
i talaga ako makatulog e. Siguro hindi lang talaga ako sanay na may ibang tao sa
kwarto ko. At babae pa.
Hay
Pamaya-maya, naramdaman ko na parang umupo si Julie Anne. Siguro hindi rin
siya makatulog. Nagpanggap nalang ako na tulog. Ayokong malaman niya na hindi ri
n ako makatulog, baka kung ano pa isipin niya noh.
Kailangan ipakita ko na kampante lang ako. Na parang wala siya sa loob ng k
warto ko. Then naramdaman ko na parang may pumatong sa gilid ng kama ko. Pamayamaya, nagsalita siya.
Kung alam mo lang Elmo. Kung alam mo lang kung gaano mo
pinapabilis yung pagtibok ng puso ko twing nakikita kita. Kahit sa malayo lang
kita nakikita non at hindi mo ko napapansin, para pa rin akong tumakbo ng malayo
ng malayo. Lalo na ngayon na sobrang lapit mo na sakin. Para nang sasabog yung p
uso ko.

Ano ba tong sinasabi niya? Alam kong crush niya ko pero hindi ko akalain na
ganito pala nararamdaman niya.
Naramdaman ko yung daliri niya sa noo ko. Ang lamig. Medyo nakonsensya tulo
y ako at dun ko siya pinatulog.
Kontento na ko ng ganito. Kontento na kong gustuhin ka ng palihim. Kahit nas
a malayo ako, okay lang. Basta ang importante, nandiyan ka lang... Ba t ba umiiyak
ako?
Teka, umiiyak siya? Ganon ba talaga kalalim yung pagkagusto niya sakin? Nag
palipas muna ko ng ilang sandali bago ko dumilat. Nakita ko siyang nakadukdok sa
gilid ng kama ko, natutulog. May luha pa sa mata niya.
Pinunasan ko yun at tinitigan ko siya. Kinuha ko yung kumot tapos ipinatong
ko sa likod niya. Nangiti ako. Ewan ko. Siguro natuwa ako dun sa mga sinabi niy
a.
Humiga na ulit ako. Tiningnan ko muna siya at sinabi ko ng mahina, Good nigh
t, Julie Anne. Tapos pumikit na ko.
Chapter 5
Julie Anne
Pagdilat ng mata ko, ang una ko nakita ay yung mukha ni Elmo. Inaninag ko muna y
un at nun ko lang napansin na sobrang lapit nung mukha niya sakin! Gising na siy
a at nakangiti pa! Biglang nanlaki yung mga mata ko. Sa gulat ko, napaurong nala
ng ako.
Good morning, Sleeping Beauty, sabi niya.
Parang naputulan ako ng dila. Ang lakas na naman ng tibok ng puso ko. Nakat
ingin lang ako sa kanya.
Bumangon na si Elmo tapos tinitigan niya ko. Mukhang puyat siya. Mahimbing t
ulog mo noh?
H-ha? Ah, oo. Ikaw?
Umiling siya. Hindi. Yun ang pinakamasamang tulog ko simula nung ipanganak a
ko. Ang ingay mong matulog eh. Para kong may katabing baka.
Ngumuso nalang ako. Wala namang mangyayari kung papatulan ko siya eh. Tapo
s, biglang may bigla akong naalala
Elmo. Uhm, kagabi ba, may narinig kang sinabi ko?
Ha? tanong niya.
Wala naman akong sinabing kakaiba habang natutulog ka?
Wala. Bakit meron ba?
Ha? Ah, wala. Hehe. Wew, buti nalang.
Ngumiti siya. Sige, magbibihis na ko. Magbihis ka na rin. Kunin mo nalang ka
y yaya yung damit mo.
Tumango ako. Pagkabihis namin, kumain na kami. Sabay na rin kaming pumunta
ni Elmo sa school. Sabi ko maglalakad nalang ako, pero sabi niya wag na daw, sum
akay nalang ako. Ewan ko ba, pero feeling ko napakabait niya ngayon sakin. Ganun
ba talaga epekto ng puyat?
Pagbaba na pagbaba palang namin ng kotse, nakita kong nagtinginan lahat ng
estudyante sakin. Yung iba nagbulungan. Yumuko nalang ako at lumakad habang naka
tingin lahat ng pares ng mata sakin.
Pumunta ko ng locker at nilagay ko yung gitara ko dun. Sa wakas, nakahinga
na rin ng maluwag. Kung anu-ano na namang storya kakalat sa campus niyan. Baka a
kalain nilang kami na ni Elmo. Baka maapektuhan yung popularity niya. Tsk. Hindi
pwedeng mangyari yun.
Pamaya-maya, may lumapit sakin. Hi.
Ngumiti ako. Hello.
I m Caila, sabi nung girl sa tabi ko. Inabot niya yung kamay niya at kinuha ko
naman yun. Maganda siya, medyo brown yung buhok at maputi. Para siyang taga-iban
g bansa. Nakikita ko siya minsan dito sa campus pero hindi ko alam yung pangalan
niya. Ang alam ko lang ay sikat siya tapos mabait daw.
Julie Anne, sabi ko.
Nakita kita kaninang bumaba sa kotse ni Elmo. Kayo ba?
Ito na nga ba sinasabi ko eh. Nako, hindi! Nagkakamali ka. Isinabay lang ako
ni Elmo papunta dito.

Ah ganun ba. Okay. So, Julie Anne, gusto mo bang sabay na tayong maglunch ma
maya?
Ha? Uhm, sige.
Great! Ngumiti si Caila. Kita nalang tayo dun sa may rest area ah?
Lumipas yung first half of the day ng mabilis. At katulad nga ng napag-usap
an, sabay kaming naglunch ni Caila. Nakaupo kami dun sa may bermuda. Mabilis ko
siyang nakapagpalagayan ng loob. Magkaugali pala kami. Mahilig din siya sa music
. Wala kaming ginawa dun kundi magtawanan.
Nagkwento siya tungkol sa sarili niya. At ako rin, nagkwento din ako tungko
l sakin. Siya yung first friend ko dito sa school. Isipin mo, three years wala a
kong naging kaclose. Ang hirap nun di ba? Well, wala kasing gustong makisalamuha
sa isang loser na katulad ko, hanggang sa dumating nga si Caila
Caila?
Natigil kami sa tawanan. Tumingin kami sa taas at nakita ko namin si Caryl.
Oh, Caila? Halika, join us, sabi ni Caila.
Are you out of your mind? sabi ni Caryl. Napayuko nalang ako. I can t believe na
sasama ka sa isang babaeng katulad niya.
Why? Ano bang masama?
Natawa si Caryl. Well, alam mo bang pwedeng bumaba yung popularity mo?
I don t care about popularity. Mas importante sakin ang kaibigan, sabi ni Caila
. Natuwa ako dun sa sinabi niya. Umalis nalang si Caryl. Buti naman. Akala ko ma
gkakagulo eh.
Thanks Caila ha, sabi ko.
Wala yun. Ngumiti siya sakin.
Pagkatapos naming kumain, naghiwalay na kami. After school, kinuha ko na ul
it yung gitara ko. At ngayon ko lang natandaan na ngayon pala yung first meeting
ng Clubs for this year. Nalungkot akong bigla. Naalala ko kasi yung nangyari ka
hapon.
Wala na talaga kong pag-asa para makasali sa Music Club. Pumunta ko ng seco
nd floor. Nanatili akong nakatayo dun sa may pintuan ng Music Room. Ano bang gin
agawa ko dito?
Minabuti kong umalis nalang. Wala na rin naman akong magagawa eh. Umupo ako
sa may bench dun sa baba sa may ilalim ng puno. Kinuha ko yung gitara ko. Ikaka
nta ko nalang tong lungkot na nararamdaman ko.
*Singing* Terrified by Katharine Mcphee
You by the light is the greatest find
In a world full wrong you're the thing that's right
Finally made it through the lonely to the other side
You said it again, my heart's in motion
Every word feels like a shooting star
I'm at the edge of my emotions
Watching the shadows burning in the dark
And I'm in love and I'm terrified
For the first time in the last time in my only life
This could be good, it's already better than last
And love is worse than knowing you're holding back
I could be all that you needed if you let me try
You said it again my hearts in motion
Every word feels like a shooting start
I'm at the edge of my emotions
Watching the shadows burning in the dark
And I'm in love and I'm terrified
For the first time in the last time in my only
I only said it 'cause I mean it, I only mean 'cause it's true
So don't you doubt what I've been dreaming

'Cause it fills me up and holds me close whenever I'm without you

You said it again my hearts in motion
Every word feels like a shooting star
Watching the shadows burning in the dark
And I'm in love and I'm terrified
For the first time in the last time in my only life
Ang galing mo palang kumanta. Napatingin ako sa kaliwa. Pumapalakpak si Caila
. Tinabihan niya ko sa bench. Ba t hindi ka mag-audition sa Music Club?
Tinry ko eh. Kaso may hindi magandang nangyari eh.
Ah ganun ba? Ayos lang yun. Hinawakan ni Caila yung kamay ko. Baka hindi lang
to yung oras mo. Malay mo may dadating pa na mas deserving para sayo.
Nginitian ko siya. Thanks, Caila ha.
Wala yun. Nga pala, mukang may pinaghuhugutan yung kanta mo ah? Inlove ka ba
?
H-ha? Medyo nahiya ako dun sa tanong niya. Ngumiti siya.
Inlove ka noh?
Ah eh, oo eh.
Tumingin siya sakin ng nakangiti. At mukha pa siyang excited. Sino? Dali!
Eh, secret eh. Sorry.
Ngumuso siya. Sayang naman. Pero sige hindi na kita pipilitin. Kelan pa?
More than three years na.
At hindi pa rin niya nasusuklian yang pagtingin mo?
Tumango ako tapos yumuko. Tinapik niya ko sa balikat. Ayos lang yan, sabi ni
Caila. Kung gusto mong mapansin ka niya, gumawa ka ng bagay na makukuha yung aten
syon niya. Magperform ka sa program. Bigyan mo siya ng regalo. Basta kahit ano n
a makakapagpabago ng tingin niya sayo.
Napatingin ako sa kanya. Ganun ba yun?
Oo, ganun yun! Umaasa ko sayo. Ngumiti siya tapos tumayo na. Sige, mauna na ko
ah? May aattendan kasi kong dinner e.
Okay, ingat. Nag-wave ako sa kanya habang paalis siya. Iniligpit ko yung gita
ra ko then isinukbit ko na yung strap. Aalis na sana ko pero biglang may tumawag
sakin.
Julie Anne!
Paglingon ko, nakita ko si Elmo na papatakbo sa direksyon ko. At habang pap
alapit siya, papabilis naman yung tibok ng puso ko. E-Elmo?
Pwede bang humingi ng favor?
A-ano ba yun?
May ibinigay siya saking nakatiklop na papel. Pwede bang ikaw na mag-announc
e dun sa may Music Room kung sinu-sino yung nakapasa sa audition? May emergency
eh. Tinawagan ako ni Mommy. Napaaga uwi nila galing Baguio.
Kinuha ko yung papel. Ah ganun ba. O sige, ako bahala.
Tinapik niya ko sa braso. Ngumiti siya. Thanks ah. Tapos tumakbo na siya papu
nta sa kotse niya at umalis.
Pumunta ko sa second floor gaya nga nung sabi niya. Nagdalawang-isip akong
pumasok nung umpisa pero huminga ko ng malalim at itinulak yung pinto. Nagtingin
an sakin yung lahat nung nasa loob.
Ano ng ginagawa mo dito? sabi ni Caryl.
Ibinigay sakin ni Elmo yung papel nung mga nakapasa sa audition kahapon. Sab
i niya iannounce ko raw sa inyo.
Nagtawanan sila. Oh please, sabi ni Caryl. Ba t naman ibibigay ni Elmo sayo yun?
May emergency daw eh, sabi ko.
Hinablot ni Caryl yung papel sa kamay ko. Binuksan niya yun at tumingin sak
in. Well, hindi ka nga nagsisinungaling. Pero kahit na
Si Caryl yung nagbasa nung mga pumasa. Nangiti siya nung sinabi niya yung p
angalan niya. Mukhang proud na proud pa nga sa sarili niya eh. At nung makakalah
ati na, ibinigay niya sakin yung papel. Ikaw na nga magbasa, nakakapagod eh. At p
ara na rin magsink-in sayo na hindi ka nakapag-audition.
Kinuha ko yung papel at yumuko. Binasa ko yung susunod na pangalan. Pauline.

Lakasan mo! Hindi namin marinig! sigaw nung isang babae.

Pambihira! dugtong pa nung isa.
Kaya nilakasan ko. Binasa ko yung mga pangalan hanggang sa dulo. Nakaprint
yun kaya madaling basahin. Pagkatapos kong basahin yung panghuling pangalan, nap
ansin kong may nakasulat sa ibaba ng papel.
Blue ballpen yung ipinangsulat. Nagulat ako ng makita ko yung pangalan ko.
At hindi lang yon, may message pa: Ang galing mo palang kumanta. Ayos din yung pa
ggigitara mo. Nice version of Terrified. Tapos may smiley face.
Napanganga ko. Nandun si Elmo. Narinig niya yung kanta ko. At dahil dun, ka
sama na ko sa Music Club.
Chapter 6
Julie Anne
Hindi pa rin ako makapaniwala sa nangyari. Kasali na ko sa Music Club. Twing hap
on nakikita ko na si Elmo. At syempre pati sina Caryl na kahit two weeks na ang
lumipas e hindi pa rin tanggap na kasama na ko.
At sa two weeks na yun, naging kaclose ko na si Elmo. Minsan iniimbitahan n
iya kong mag-ice cream o kaya maglibot. Walang mapaglagyan yung tuwa ko twing ma
gkasama kami. Madami na din akong nalaman tungkol sa family niya. Yung mga hilig
niya. Favorite color. Yung mga ganung bagay
Hindi na rin ako nagsusuot ng salamin kasi sabi ni Elmo na mas bagay sakin
yung walang salamin. Kaya kinareer ko na! Nagpagupit na ko ng buhok! Hehe. Imbis
na full bangs, pinagupit ko nung katulad sa uso ngayon, yung nakaside yung bang
s? Tapos nagpa-layer na rin ako.
Yung maluwang kong t-shirt pinalitan ko na ng medyo fit na t-shirt tapos na
gsusuot na rin ako ng skinny jeans. Hindi nga makapaniwala si Mommy nung una eh,
pero sinuportahan na rin niya ko kasi nakita niyang masaya ako.
Isang araw, pumunta ko sa rooftop gaya ng napag-usapan namin ni Elmo. May g
inawa raw kasi siyang kanta at gusto niya na ako yung gumawa ng tono. Tumakbo ko
sa hagdan papunta ng rooftop. Medyo nabuksan ko na yung pintuan ng bigla akong
natigilan dahil narinig ko yung boses ni Elmo.
At may kausap siya.
Bakit? sabi ni Elmo.
You know I love you, Elmo, sabi nung kausap niya. Parang pamilyar sakin yung
boses niya. Hindi ko lang maalala kung kaninong boses yun.
I know that.
At alam mo rin sa sarili mo na nahihirapan ka na. Alam ko yun. Kaya nga, pin
apalaya na kita. Hindi naman toh yung gusto mo eh.
Teka, may GIRLFRIEND si Elmo? Kelan pa? Parang tinusok nang milyung-miyong
karayom yung puso ko. Ang tagal na naming magkasama pero nagyon ko lang nalaman
na may girlfriend pala siya. At sa ganitong paraan pa.
Don t say that, sabi ni Elmo. Alam mo namang hindi ko magagawang hiwalayan ka. K
asi ikaw ang fiance ko.
Parang nahulog yung buong mundo ko sa paanan ko. Kumirot yung puso ko. Para
ng hindi ako makahinga. Ang alam ko nalang ngayon ay umiiyak ako. Tuluy-tuloy yu
ng pagbagsak ng luha mula sa mga mata.
Napaupo ako dun sa may hagdan. Tinakpan ko ng mga kamay ko yung mukha ko. S
umisikip yung dibdib ko.
Pero, Elmo . . .
Shh. Let s not just talk about that, Caila.
Nahulog yung mga kamay ko sa hita ko. Nanghina yung buong katawan ko. Paran
g ilang segundo nalang e babagsak na ko. Si Caila? Siya yung papakasalan ni Elmo
? Yung best friend ko. Si Caila
Alam mo rin naman na after college, saka tayo ikakasal di ba? Kaya, wag muna
natin pag-usapan yan Caila.
*Music Playing: Can t Cry Hard Enough by Bellfire*
Hindi ko na kayang makinig pa, kaya umalis na ko. Tumakbo ko paalis. Basang
basa ng luha yung mukha ko. Para kong baliw na tumatakbo kung saan-saan. Hindi
ko alam kung saan ako pupunta.
Dinala nalang ako ng mga paa ko dun sa favorite park ko. Nahinto ako. Nakik

ita ko pa rin si Elmo na nakaupo dun sa may swing. Yung unang beses na kinausap
niya ko bilang kakilala. Kung saan nagsimula ang lahat.
Pero ngayon, unti-unti nang nabubura yun. Parang babalik na naman sa wala.
Sa dati. May kanya-kanya kaming mundo. Siya, masaya sa piling ni Caila. At ako n
aman . . .
Lumapit ako sa may swing. Umupo ako dun. Hinawakan ko yung chain kung saan
dati nakahawak si Elmo. Ito na siguro yung huling beses na mahahawakan ko yung k
amay niya. Kahit dito lang. Kahit dito lang sa malamig na bakal na hawak-hawak k
o.
Kinuha ko yung gitara ko. Ito lang ang bukod tanging takbuhan ko. Itong git
ara na toh ang nakakaalam ng lahat ng tungkol sakin. Ng lahat ng sakit at pag-as
a ko.
*Singing: Teardrops on my guitar by Taylor Swift*
Drew looks at me
I fake a smile so he won't see
What I want and I need
And everything that we should be
I'll bet she's beautiful
That girl he talks about
And she's got everything
That I have to live without
Drew talks to me
I laugh 'cause it's just so funny
I can't even see
Anyone when he's with me
He says he's so in love
He's finally got it right
I wonder if he knows
He's all I think about at night
He's the reason for the teardrops on my guitar
The only thing that keeps me wishing on a wishing star
He's the song in the car I keep singing
Don't know why I do
Drew walks by me
Can he tell that I can't breathe?
And there he goes, so perfectly
The kind of flawless I wish I could be
She better hold him tight
Give him all her love
Look in those beautiful eyes
And know she's lucky 'cause
He's the reason for the teardrops on my guitar
The only thing that keeps me wishing on a wishing star
He's the song in the car I keep singing
Don't know why I do
So I drive home alone
As I turn out the light
I'll put his picture down
And maybe get some sleep tonight
'Cuz he's the reason for the teardrops on my guitar
The only one who's got enough of me to break my heart
He's the song in the car I keep singing
Don't know why I do
He's the time taken up but there's never enough
And he's all that I need to fall into
Drew looks at me
I fake a smile so he won't see
Pinahiran ko yung luha ko. Wala na kong magagawa kundi tanggapin yung mga nangya
ri. Kakalimutan ko nalang si Elmo. Tutal ako lang naman tong umaasa eh. Binibigy

an ko ng kahulugan yung mga ginagawa niya para sakin.

Ako lang tong nagpapakatanga. Yung habol ng habol. Bagay naman sila ni Cail
a eh. Wala akong maipipintas sa kanya. Napakabait niya, at nararapat lang si Elm
o sa kanya. Ayoko rin namang masira yung friendship namin. Lalo lang akong mahih
irapan.
Lalo lang akong masasaktan.
Chapter 7
Julie Anne
*Music Playing: Di ko na kaya
Faith Cuneta*
One week na simula nung malaman ko yung katotohanan. Nagsimula na ring mabahala
sina Mommy at Daddy. Lagi nalang daw kasi kong tulala. Lagi nalang din daw akong
nagkukulong sa kwarto. Hindi ko alam pero gabi-gabi akong umiiyak.
Paggising ko sa umaga kelangan ko pang hintaying makaalis yung parents ko p
ara lang makalabas ng kwarto. Ayoko kasing makita nila na mugto yung mata ko.
Ilang araw ko na ring iniiwasan si Elmo. Nagdadahilan nalang ako para lang
hindi ako makasama sa kanya. Hindi na rin ako umaattend ng mga meeting nung Musi
c Club. At ngayon ngang hapon, sasabihin ko kay Elmo na hindi na ko magmemember
sa Club.
Napakahirap. Ang sakit. Pero kailangan kong tiisin. Alam kong lilipas din t
ong sakit na nararamdaman ko.
Kapag naman kasama ko si Caila, pinipilit kong maging normal. Nakikitawa pa
rin ako sa kanya, nakikipagkwentuhan, kaso masyado na kong kilala ni Caila eh,
nagtatanong na siya kung ano daw ba problema. Bakit daw lagi akong malungkot.
Nagdadahilan nalang ako. Sinasabi ko na family problems. Pagkatapos non, sy
empre mag-aadvice siya sakin. Magpapasalamat ako tapos pupunta ko ng banyo tapos
iiyak na naman. Lagi nalang ganun eh. Isang linggo kong ganun.
Walang tigil sa kaiiyak.
Nung hapon na yun, pumunta ko ng second floor. Matagal na kong nakatayo dun
sa harap nung Music Room pero hindi ko pa kayang buksan yung pintuan. Ano kaya
sasabihin ni Elmo pag sinabi kong aalis na ko sa Club? Magagalit kaya siya? Alam
na kaya niyang iniiwasan ko siya?
Pamaya-maya, bumukas yung pintuan at naglabasan yung Music Club members. Bi
gla akong kinabahan. At nung pumasok ako at nakita kong nag-aayos ng mga papel s
i Elmo sa may table, biglang naging blangko yung isip ko.
Sumikip na naman yung dibdib ko. Ang sakit twing nakikita ko si Elmo. Lalo n
a twing kasama niya si Caila ng palihim kasi ayaw pa nilang ipaalam na engage na
sila. Yumuko nalang ako habang papalapit kay Elmo.
Tumingin siya sakin at ngumiti. Oh, Julie Anne? Ba t hindi ka ulit nakaattend
sa meeting kanina? One whole week kang walang attendance ah.
Huminga ko ng malalim para lang mapigilan kong umiyak. K-kasi may inaayos la
ng akong problema. Sorry kung hindi na ko nakakaattend. Saka gusto ko nga rin pa
lang sabihin sayo na na aalis na ko sa Club.
Natigilan si Elmo. Tumingin siya sakin, mukhang nagulat siya sa sinabi ko. B
akit naman? Ganun ba katindi problema mo? Alam mo namang pwede kang magsabi saki
n ng kahit ano. Baka sakaling gumaan yang nararamdaman mo.
Nangilid yung luha ko.
Magsabi ng kahit ano? Eh ikaw nga hindi mo sinabi sakin yung tungkol sa iny
o ni Caila eh! At hanggang ngayon itinatago mo pa rin! Kaya pano pa ko magsasabi
sayo?!
Yun yung gusto kong sabihin sa kanya. Pero baka magkagulo lang. Ah hindi, ay
os lang. Kaya ko na toh. Pasensya na talaga. Sige, aalis na ko.
*Music Playing: Because I miss you Jung Yong Hwa*
Teka lang, Julie Anne. Hinawakan ako sa braso ni Elmo. Nagkatinginan kami. Ak
o yung unang umalis ng tingin. Hindi ko siya kayang tingnan ng hindi nadudurog y
ung puso ko.
Iniiwasan mo ba ko?, tanong niya. Isang linggo ka na kasing ganyan eh. Hindi n
a tayo nagkakasama katulad nung dati. Lagi ka nalang wala. Ano ba talaga yung pr
oblema? Ako ba? May nagawa ba kong hindi maganda? Sorry na kung meron man. Pero,
please, wag mo naman akong tratuhin ng ganyan.

Lalong nangilid yung luha ko. Yumuko ako. Pero huli na, tumulo na yung luha
Tumingin ka sakin Julie Anne.
Umiling ako. Please, tumingin ka.
Elmo
Tumingin ka! Biglang tumaas yung ulo ko. Nakita kong galit yung mga mata ni E
lmo. Tama toh. Dapat lang na magalit sakin si Elmo. Para maging mapayapa na yung
puso ko. Sabihin mo sakin Julie Anne. Ano ba talaga problema mo?
Bitiwan mo ko Elmo, please
Hindi kita bibitawan hangga t hindi natin naaayos toh. Lalong humigpit yung haw
ak ni Elmo sa braso ko.
Please, nasasaktan ako
Sabihin mo muna!
IKAW!
Hinihingal ako. Naramdaman kong tumulo ng sabay-sabay yung luha ko. Patuloy
na sumisikip yung dibdib ko. Hindi ako makahinga. Kitang-kita yung pagkagulat s
a mukha ni Elmo kasi medyo napanganga siya.
Ikaw yung problema ko!
Binitawan na niya yung braso ko. Mukhang kinakabahan na rin siya. Ayoko tal
agang sabihin yun eh, pero wala akong choice. Saka matagal ko na ring gustong sa
bihin sa kanya yun eh. Hindi na ko aatras.
Ako? Bakit? A-ano bang ginawa ko? Ano bang gusto mong gawin ko?
Magalit ka! Magalit ka sakin! PARA HINDI NA KO NASASAKTAN NG GANITO!
Julie Anne. Tinangka niya kong hawakan sa braso pero lumayo ako. Nakakain ko
na yung luha ko. Ang alat. Pero bakit pait yung nararamdaman ko sa puso ko?
Gusto kong magalit ka sakin, Elmo! Para madali na kitang makalimutan! Para h
indi na ko mahirapan pa ng ganito! Ang hirap eh. Ang sakit-sakit. Tuwing nakikit
a kita, parang dinudurog yung puso ko!
Huminahon ka Julie Anne. Hinawakan niya yung kamay ko pero hinila ko yung kam
ay ko. Sigurado kong naguguluhan na rin siya kasi hindi niya malaman yung gagawi
n niya.
Okay lang, Elmo. At least, alam kong nasa mabuting kamay ka. Alam kong aalag
aan ka ni Caila.
Nanlaki yung mga mata niya. San mo nalaman yung tungkol samin ni Caila?
Dun sa may rooftop. Nung sabi mong magkita tayo. Aksidente kong narinig yung
pinag-uusapan niyo. Kaya . . . Yumuko ako at pinunasan yung luha sa mata ko. Wag
kang mag-alala dahil irerespeto ko yon. Pipilitin na kitang kalimutan. At sana,
gawin mong madali para sakin yun. Lalayo muna ko sayo. Hanggang mawala tong saki
t sa puso ko.
Tumalikod ako at lumakad ako palayo. Hindi niya ko sinundan. Masakit man pe
ro yun ang tama. Ayoko nang umasa. Ayoko nang masaktan pa. Tama na. Hindi ko na
kaya
Hinawakan ko yung doorknob at inikot Nang maramdaman kong may mga braso na u
makap sa likuran ko. Nanlaki yung mga mata ko. Sa sobrang gulat ko, hindi ako na
kakilos. Naramdaman ko yung mukha ni Elmo sa may leeg ko.
At naramdaman ko rin yung init ng hininga niya. Please, sabi niya ng mahina. H
uwag kang umalis Julie Anne. Please.
Elmo.
Huwag mo kong kalimutan Ayokong kalimutan mo ko. Ayokong lumayo ka sakin. Ayo
kong mawala ka sa buhay ko. Ayokong mapunta ka sa iba. Ayokong umiyak ka ng dahi
l sakin. Ayoko nun Julie Anne. Ayoko. Pamaya-maya, naramdaman ko nalang na may ba
sa sa leeg ko
Elmo. Huwag kang umiyak.
Nahihirapan na rin ako Julie Anne eh. Hindi ko na kayang tiisin pa. Yung eng
agement na yun, labag sa loob ko yun. Si Mommy yung nakipagkasundo sa pamilya ni
na Caila. Pero ginagawa ko lang yun para sa Daddy kong namayapa na. Kasi kaibiga
n ni Daddy yung Mommy ni Caila. Sabi ni Mommy, matutuwa daw si Daddy pag ginawa
ko yun.
Humigpit yung akap niya sakin. Sana maintindihan mo ko. Naiipit lang ako. Ik
aw talaga gusto ko, Julie Anne. Ikaw lang.
Lumakas yung tibok ng puso ko sa narinig ko. Hindi ako makahinga. Hindi ako
ko.

makapaniwala sa mga nangyayari. Gusto ko ni Elmo? Totoo ba to? Hindi ba ko nana

naginip?
So yung mga tawag pala kay Elmo na dati, para pala sa engagement niya yun.
Kaya pala tuwing matatapos yung tawag lagi siyang tumatahimik. Kasi hindi niya g
usto yun. Pero . . .
Humarap ako sa kanya. Nasa likod ko pa rin yung mga kamay niya. Hinawakan k
o yung pisngi niya at pinunasan ko yung luha sa ilalim ng mata niya. Shh. Huwag k
a nang umiyak, sabi ko ng mahina. Hindi na ko aalis. Ngayong sinabi mo sakin na ay
aw mo kong mawala, hindi na ko aalis kelan man. Nandito lang ako.
Ngumiti siya at inakap ako. Gumaan yung pakiramdam ko. Ito yung napakatagal
ko nang pinangarap, yung maakap siya, yung marinig yung mga ganung salita at yu
ng maramdaman ko na may halaga talaga ko sa buhay niya.
Itinapat ni Elmo yung bibig niya sa tenga ko. Ang init ng hininga niya. Ibi
nulong niya yung tatlong salitang tuluyang lumusaw sakin. I love you.
Napakalakas ng tibok ng puso ko. Pero ngayon, hindi na siya yung parang tin
utusok ng napakaraming karayom, tumutalon siya ngayon dahil sa nag-uumapaw na ka
ligayahan. Ngumiti ako. Bumulong din ako sa kanya. I love you too.
Naramdaman ko yung ngiti niya sa balikat ko. At hindi ko rin mapigilan yung
ngiti sa labi ko. At mukhang naramdaman niya rin yun.
Baka naman hindi na bumalik yang bibig mo sa dati dahil sa kakangiti ah?
Nagulat ako dun sa sinabi niya. Binitawan ko siya. Ang kapal mo ah! Hindi ak
o ngumingiti noh.
Naku, kunwari ka pa. Kung alam ko lang eh matagal mong hinintay toh.
Excuse me! Wag kang mafeeling ah!
Alam ko namang lagi kang kinikilig kapag nakikita mo ko eh! Inakap ako ni Elm
o. Pero this time, nanghaharot na siya.
You wish! Kinikilabutan kaya ako twing nakikita kita! Bitiwan mo nga ako! Nak
awala ako sa pagkakaakap niya. Nakangiti ako.
Tumawa si Elmo. Kaya ka kinilabutan kasi ako ang pinakagwapong nilalang na n
akita mo!
Dinilaan ko siya. Nangiti si Elmo. Aba dumidila ka pa dyan ah! Naku kapag na
abutan kita, lagot ka sakin!
Kung kaya mo! Naghabulan kami dun sa loob ng Music Room. Nagtawanan, nagharut
an, hanggang sa mapagod kami. Hinatid niya ko pauwi, okay na sana eh, kaso nakit
a siya nina Mommy at Daddy.
Grabe kaba ko nun! Pati si Elmo ramdam ko na kinakabahan nun. Haha! Akala k
o nga pagagalitan ako eh pero natuwa pa sila. Ang akala daw kasi nila tatanda ak
ong dalaga eh! Haha! Kaya naging supportive na rin sila pero syempre, meron pa r
in daw limitations. Pero mukha naman daw mabait si Elmo eh kaya maluwag sila.
Sinabi na rin ni Elmo yung tungkol samin sa family niya. Nung una medyo hin
di pabor yung Mommy niya pero malaunan, pumayag na rin siya kasi nakita niya na
masaya si Elmo.
Kinausap din namin si Caila. Kinabahan ako nun, pero nandun naman si Elmo s
a tabi ko para alalayan ako. Naintindihan naman kami ni Caila. Talagang napakaba
it niya. Kahit daw na hindi na sila ni Elmo, magbest friend pa rin kami. Wala pa
rin daw magbabago.
After a few months, naka-move on na rin si Caila. Meron na nga siyang bagon
g boyfriend. Syempre daw, lagi pa rin may puwang sa puso niya si Elmo pero mapag
kakatiwalaan ko daw siya. At ni minsan, hindi naman nawala yung tiwala ko sa kan
ya.
At syempre, ayun, yung fansclub ni Elmo, nagluksa, lalo na si Caryl. Pero n
atanggap na din nila at naging supportive nalang kasi ganun daw yung totoong fan
s. Si Caryl tinatry nang maging mabait sakin. Naiba na yung katayuan ko sa schoo
l, pinapansin na nila ko.
Nawala na rin yung tulak dito, tulak doon. Haha!
Nagbakasyon kaming lahat sa Palawan. Ako, si Elmo, si Caila at si Aldrin, y
ung boyfriend niya. May rest house kasi sina Elmo dun saka sabi ko dream kong ma
punta sa Palawan. Eh hindi ko naman inaasahan na after two days eh pupunta na ag
ad kami! Haha! Si Elmo talaga
Nauna na sina Caila at Aldrin dun sa rest house. Sila na daw yung bahalang

magluto ng dinner. So naglakad lakad muna kami ni Elmo sa may dalampasigan.

*Music Playing: Endless Love
Glee Cast*
Magkahawak kami ng kamay habang kinikiliti ng maputing buhangin yung paa ko
. Huminga ko. Ang sarap ng simoy ng hangin. Umupo kami sa buhangin ni Elmo. Naka
sandal yung ulo ko sa balikat niya.
Pamaya-maya, may shooting star na dumaan. Itinuro ko yun. Uy, may shooting s
tar oh! Bilis magwish ka Elmo!
Sige. Tapos pumikit siya. Tinitigan ko lang siya habang nagwiwish siya. Bumil
is na naman yung tibok ng puso ko. Ilang beses ko nang tinitigan yung mukha niya
ng ganitong kalapit pero hindi pa rin ako nagsasawa. At hindi parin napapagod s
a pagtibok ng ganito yung puso ko.
Pagdilat niya, tumingin siya sakin. Nangiti siya. Naku, natulala ka na naman
sa kaguwapuhan ko oo.
Natawa ko at kinurot ko yung pisngi niya. Sige na, ikaw na pogi. Ano ba wini
sh mo?
Tumingala siya. Hmm Winish ko na sana lagi tayong ganito. At walang magbago.
mingin siya sakin. Ikaw ano ba winish mo?
Ha? Hindi naman ako nag-wish eh.
Bakit? tanong niya.
Ngumiti lang ako sa kanya. Kasi nakuha ko na yung pangarap ko.
Ngumiti siya dahil dun sa sinabi ko. Nagkatitigan kami. Ang lamlam ng mga m
ata niya. Tuwing tinitingnan ko yun, parang dagat yung nakikita ko. Maganda. Mak
inang. At malalim.
Napakalakas ng tibok ng puso ko. Hindi ko na yata naririnig yung tubig sa d
agat eh. Pamaya-maya, naramdaman ko yung labi niya sa bibig ko. Ang lambot. Hind
i ako makapaniwala sa nangyayari. Parang mababaliw na ko.
Ipinikit ko yung mata ko. Hinayaan kong akapin ako ng pangyayari.
Yun yung gusto kong kiss. Magkadikit lang yung labi, mababaw, pero puno ng
lambing at pagmamahal. Then naramdaman kong ngumiti siya sa labi ko. Masyado ka y
atang nag-eenjoy ah?
Nanlaki yung mata ko. Bigla akong natawa kaya napaurong ako. Kapal mo! Baka
ikaw nga nag-eenjoy dyan eh!
Natawa siya. Sino ba unang bumigay?
E sino ba unang ngumiti?
Nagtawanan kami. Nagulat nalang kami sa putok na galing sa malayo. Nagliwan
ag yung buong paligid. Sinundan pa yun ng napakaraming putok. Parang mga bulakla
k na sumasabog sa kalangitan yung fireworks.
Wala ngang imposible kung titibayan mo lang ang loob mo. Lahat ng pangarap
ay makakamit basta pagsisikapan. Lahat ng tagumpay ay makakamit basta t malinis an
g kalooban. Walang nasaktan. At laging tapat.
Hindi ako naniniwala sa walang hanggang pagmamahal nung bata pa ako. Kasi a
ng akala ko ay mawawala na yung pagmamahal na yun oras na mamatay na ang isang t
ao. Pero kinain ko lahat yun. Kasi nung nakilala ko si Elmo, siya yung nagpatuna
y sakin na ang pagmamahal ay hindi puro saya. May kakambal din yun na kalungkuta
n, tampuhan at iyakan. Pero ang mas importante ay nanatili kayong matatag sa mga
oras na yon.
Ang pagmamahal ay hindi binibilang sa pamamagitan ng napakaraming malalambi
ng na salitang sinasabi niyo sa isa t isa, kundi ang bawat hininga niyo na inaalay
niyo sa isa t isa.
Ganun katindi yung pagmamahal ko kay Elmo, na kahit sa kamatayan ay hindi m
awawala. At handang sisirin ang pinakamalalim na dagat, tawirin ang pinakamahaba
ng bundok at liparin ang pinakamalaking kalawakan.
Ganun ang pagmamahal. At si Elmo lang ang nakapagturo sakin ng lahat ng yon
. Ipaglalaban ko siya kahit ano ng mangyari. Hindi na ko muling mawawalan ng pag-a
sa. Kahit na ipahanap pa sakin ang dulo ng kawalan
--END-By: Nikkidoo
http://www.wattpad.com/4155821-a-crush-forever-a-julielmo-short-love-story

Tu

NOTE: Julie Anne and Elmo are the real characters. Caila and Caryl are my friend
s and Aldrin, well, it sounds cute kaya inilagay ko na rin. Haha!
"Never lose hope when it comes to love."
+Julie Anne San Jose
+Elmo Magalona
+Caila
+Caryl
+Aldrin
A CRUSH FOREVER
Copyright April 19, 2012. Nikkidoo.
ALL RIGHTS RESERVED. Uploaded on http://www.wattpad.com
No part of this book may be used or reproduced in any manner
whatsoever without written permission except in the case of
brief quotations embodied in critical articles and reviews.

CHECK OUT MY OTHER STORIES!

http://www.wattpad.com/user/Nikkidoo