Angelica.

Sa Maynila ay mayroong magkapatid na nangangalang Ronnel at Joey Reyes. Sila ay

parehas na tanyag na businessman sa kanilang lungsod at kilala sa pagiging
mayaman. Isang araw ay parehas silang napaibig sa dalagitang si Angelica kung
kayat nag dulot ng alitan pagitan sa kanilang dalawa. Sa di kasamaang palad ang
kompetisyong mapaibig sakanilang sarili si Angelica ay humantong sa masamang
trahedya na ipinahamak ng isa sa kanila. Magagawa ba nilang lagpasan ang
pagsubok na ibinigay sakanila bilang magkapatid para tumibay lalo ang kanilang
samahan o ito ba ang makasisira sa kanilang pagiging magkadugo? Alamin!
(Part 1) Night Club.
Ronnel: Ano ba naman yan tol! Wala ako makitang chicks sa bar nato. Ang papangit
lahat! *Hits ng yosi sabay dura sa may lapag*
Joey: Hay nako Ronnel. Wala ka na talagang inatupag kundi ang pang bababae.
Madami pa tayo kelangang asikasuhin sa shares ng kumpanya kinabukasan. Wag ka
masyadong magpakalasing.
Ronnel: Oo kuya, alam ko naman yun. Pero syempre dapat mo ring i-treat ang sarili
mo matapos ang isang stressful na araw sa trabaho, hindi ba?
Joey: Osya siya, sige kumuha ka pa ng isang bucket. Sagot ko na yan.
Ronnel: Salamat tsong!
Napatigil saglit ang dalawa sa kanilang pag-inom nung may dumaang babae na tila
anghel ang itsura at coke bottle ang katawan sa ayos ng pagkakakurba.
Ronnel: Witwiw! *Sipol*
Angelica: *Napatingin bigla kay Ronnel at binigyan ito ng irap*
Ronnel: Aba loko to ah! Siya na nga tong sinipulan ng isang gaya kong pagkayaman
yaman siya patong may ganang mang irap sa akin?
Narinig ni Angelica ang sinabi ni Ronnel kung kayat nilapitan niya ito at sinabihan ng
maaanghang na salita.
Angelica: Huwala akong paki-alam kahit ikaw pa ang maging pinakamayamang tao
sa mundo. Aanhin mo yun kung patapon naman ang iyong pag uugali?
Umamba bigla si Ronnel ng sampal ngunit agad itong napigilan ng kanyang kapatid
na si Joey bago pa man niya tuluyang magawa ito kay Angelica.
Ronnel: Kuya! Ano bat pinipigilan moko? Walang karapatan tong babae na pag
salitaan ako ng ganon!
Joey: Tama na yan Ronnel. Halinat dadalhin na kita sa kotse.
Napatingin si Joey kay Angelica ng mabagal at para bang ang mundo nilay tumigil
sa pag ikot. Tumagal ng halos apat na segundo ang kanilang pagtitig sa isat isa
bago pa man magawang mag salita ni Joey.
Joey: Pasensya ka na sa kapatid ko, mukhang marami ata ang nainom niya.
May lalaking malapad ang katawan ang sumigaw ng pangalan ni Angelica na siyang
manager pala nito.

Manager: Angelica! Ano ka ba? Wag ka nang makipag debate dyan sa mga
customer natin. Pangatlong warning ko na to sayo. Isa pa at aalisin na kita sa
trabaho mo. Are we clear?
Angelica:Opo. (pailang na sagot)
Manager: I SAID ARE WE CLEAR?!
Angelica. Opo.
Napagalaman ni Ronnel na si Angelica na tila anghel ang ganda ay isa lamang
palang trabahador sa club na kanilang napuntahan.
Ronnel: Lakas ng loob mo mang irap, isa ka lang naman palang waitress sa
pipityuging bar na to. Pwe!
Hindi lubos na natanggap ni Angelica ang narinig niya mula kay Ronnel kung kayat
nagawa niyang sampalin ito. Matapos nun ay tumakbo siya papalayo at umiyak na
agad namang sinundan ni Joey para siyay i-comfort.
Joey: Hoy. Pwede ba? Wag ka ngang umiyak. Lasing lang yong kapatid kong yon
kaya nagawa niyang sabihin yung mga maaanghang na salita na yon. Eto oh,
tissue. Punasan mo yang luha mo. Ayoko sa lahat eh yung nakakaita ng babaeng
umiiyak. Naalubadbaran ako.
Angelica:*Hindi kumibo*
Para bang namanhid ang katawan ni Angelica sa sobrang inis at di nagawang mag
salita kaya naman si Joey nalang ang nag kusang pumunas ng luha nito.
Joey: Osya, Im guessing youre the one in charge of our table. Eto nga pala yung
bayad namin. *Inabutan niya si Angelica ng Dalawang libong piso*
Angelica: Teka, punta lang ako sa cashier para sa sukli niyo.
Joey: Wag na. Just keep the change. *sabay lakad papaalis*
Angelica: Hoy, kung sa inaakala mong madadala mo ko sa pa tip tip mo na to eh
nagkakamali ka. Tska pwede ba, hindi ako mukhang pera no!
Joey: *Natawa nalang bigla* Ikaw lang nag sabi niyan. Kung ayan ang iniisip mo eh
wala na ako magagawa dun.
Tinawag bigla si Joey ng kanilang driver at sinabing kelangan na nilang Bar at
gagabihin na sila.
Joey: *Hinawi ang mahabang buhok ni Angelica papalayo sa kanyang mukha dahil
natatakpan ito* Well, I need to go now though. Sorry ulit sa nangyari. See you.
Angelica: See you mo mukha mo! *Tinulak papalayo si Joey at pumasok muli sa bar
na kanyang pinagtatrabahuan*
Natumba si Joey dahil dito at nakita siya ng driver nila na nakahilata sa lapag kaya
naman nilapitan siya nito.
Driver: Boss ok ka lang? Tarantado yung babaeng yun ah.
Joey: Ok lang ako. Wag mo siyang intindihin.
Sa isip isip ni joey ay napakaganda nga talaga ng babaeng yun, at ang babaeng
may itsura ng kagaya niya ay hindi nararapat na mag trabaho sa ganitong klaseng
lugar. Baka mabastos siya at kung ano pa gawin sakanya ng mga taong may
maduduming isip.

(Part 2) Sales
Sir. Avilla: Okay guys, Madami pa tayong kelangang i-advertise na condo para mabenta at
makuha yung target money natin which is 90 Million pesos. Sa ngayon 40% palang ang
nabebenta natin out of the 20 condo units na meron tayo. Any thought about this?
Worker #1: *Nagtaas ng kamay*
Sir Avilla: Yes, ser? *tinuro si Worker #1*
Worker #1: I was wondering, Siguro mas mapapadali ang pag aadvertise natin ng condo units
kung mayroong kukuha ng attention nila.
Sir Avilla: So whats your point?
Worker #1: Mag hire tayo ng Model. Yung babaeng may mala anghel na itsura, tiyak na kapag
siya ang nag introduce ng condo units natin to our customers theyll have a low chance of
turning down the offer.
Pagkarinig na pagkarinig ni Joey ng Mala anghel na itsura ay agad niyang naalala ang
babaeng nakita nila sa night club nung isang gabi
Sa isip ni Joey: hindi ko parin makalimutan yung mukha niya and the way she looked at me, as
if there was something, And I could feel it. And Im sure siya din may naramdaman nung mga
oras na nagkatitigan kami--Sir Avilla: Oh, bat parang ang lalim ata ng iniisip mo Ser.Joey? Why, is something bothering
you?
Ronnel: Tch. Siguro iniisip nanaman niya yung babaeng nakilala niya the other night we went to
the night club.
Joey: *walang imik*
Sir Avilla: Joey!
Joey: Ah, yes. Sorry. I was just thinking about something. Oo, the plan you were proposing us is
a good idea. Lets do it.
Ronnel: Kuya, please dont tell me that was about the girl we saw at the club last night.
Joey: Oo, pano mo alam?
Ronnel: Eh nakita ko dun sa suot niyang uniform. May name plate siya naka ipit. Wag mo
sabihing may gusto ka sa pipityugin na babae na yun?
Joey: Pwede ba ronnel, stop using the word Pipityugin. Its not like you already know her that
well. And besides, she really is pretty, isnt she?
Ronnel: .Oo.

Sir Avilla: Well, bibigyan ko kayo ng oras para pag usapan yang bagay na yan mamaya. Pero
for now lets focus on the plan our fellow here is introducing to us. Mind if you explain further on
how well be doing this?
Worker #1: Yes, sir. Well, gaya nga ng sabi ko kanina, We need a model na may magandang
itsura para makuha ang atensyon ng buyers natin ng condo. Considering the fact na nagkaron
ng major down grade ang percentage ng sales natin these past few months, eh kelangan na
talaga nating mag habol. Dont you think?
Ronnel: Oo, pero san naman tayo kukuha ng model na sinasabi mo?
Napatahimik sila lahat at napaisip kung saan nga ba sila kukuha ng model.
Worker #2: Bakit hindi natin itry yung pinagdedebatihan niyo kanina na ika nga maganda at
may angel na itsurang babae dun sa bar na pinuntahan niyong magkapatid the other day?
Ronnel: Definitely not! Hindi ko isusugal ang pangalan ng kumpanya na pinagtatrabahuan ko sa
isang waiter ng bar. Though maganda siya, hindi natin alam kung ano ang mapapala natin
sakanya.
Sir Avilla: Bakit hindi, I mean, wala naman mawawala satin kung susubukan diba? And besides,
we still have a year bago pa man matapos tong sale ng mga condo. So I suggest you guys
conduct a search kung sino tong angel na to. Ill give you the time you need.
Worker #2: Oo nga sir Ronnel oh, sanay ka naman mag take ng risk, diba? Bakit ngayon eh nag
aalangan ka ata?
Ronnel: Pwes dati yun! May mga bagay na mananatili nalang sa nakaraan at isa na ron ang
pagiging risk taker ko pag dating sa mga babae.
Worker #1: Osya sya, Tama na muna yang sasabi mo ng mga kadramahan mo sa buhay. Sa
tingin ko sang ayon naman tayong lahat sa plano na aking na suggest. So ano, tara?
Sir Avilla: Of course, do you even need to ask?
Ronnel: Oo na. bwisit kayo.
Worker 2: Count me In!
Hindi nakapag salita agad muli si Joey.
Ronnel: Oh, ano nanaman ba ang problema mo kuya?
Joey: Ni hindi man lang nga natin alam kung ano ang totoong pangalan niya. Malay ba natin
kung totoo yung Angel na nasa nickname niyang yun. Pero dibale, Oo Im in. First of all balikan
natin siya dun sa bar since wala tayong ibang alam kung hindi doon. Well get to know more
about her.

(Part III) The Search

Matapos ang dalawang araw ay tumapat nanaman ulit ito sa Sabado at agad nga nilang
pinuntahan ito nung sumapit ang gabi.
Ronnel: Grabe ganito pala kaingay dito kapag wala kang amats.
Joey: Guys, ako na ang bahala kumausap kay Angel. Dito nalang muna kayo, Go grab a drink
ako na ang bahala mag bayad mamaya dont worry. Paki bantayan nalang tong kapatid ko at
baka mapasobra nanaman sa alak. Mahirap na.
Worker 1 and 2: Okay boss.
Naglakad si Joey papunta sa opisina ng mayari ng Bar ngunit hinarang siya ng isang malaking
bouncer.
Bouncer: Ops, teka. San punta mo?
Joey: Gusto ko sana pumunta sa opisina ng mayari ng bar na to. May kelangan lang ako
itanong.
Bouncer: Sorry pero hindi ppwede, busy kasi si Boss at madami pa siyang appointment as of
this moment. Balik ka nalang.
Joey: Kelan?
Bouncer: Aba ewan ko. Wag ka na madaming tanong! Dumon ka na restricted tong area na to.
Malungkot na naglakad papabalik si Joey.
Joey: Ano ba naman yan, pano na to? Gustong gusto ko pa naman sana siya Makita ngayon.
Dibale, theres always a next time.
Ngunit may biglang maputing kamay ang sumampa sa balikat ni Joey, at pag lingon niyay
nakita niya ang kanyang hinahanap, ang may tila anghel na itsurang si Angelica.
Angelica:Hoy, Ikaw, anong kelangan mo at nandito ka nanaman? Hindi bat don ang lugar para
sa mga customer at hindi dito?
Joey: *hindi nakaimik si joey*
Lumapit bigla ang kaniyang mga kasama na sina Ronnel, Worker 1 at 2.
Worker 1: Sorry ganyan lang talaga siya. Kami nga pala ang mga kasama niya sa Rondalles
Corporation Kami ang ---Angelica: Hindi ako interesado kahit anong corporation pa man yan. Wag niyo na ako isturbohin
madami pa akong customer.
Ngunit bago pa man siya makalayo ay hinawakan ni Joey ang kanyang balikat at tinitigan ang
kanyang mata.
Joey: Look, alam ko the thing that happened the other night wasnt all that great but please Im
begging you. Kausapin mo kami.

Napahinto at napatitig bigla si Angelica sa mga mata ni Joey.

Angelica: Hay nako. Osige na nga, Ano bang kelangan niyo?
Joey: Well, matagal na kasing nagka major down grade ang aming company. At kelangan
naming ng isang model para sa pag aadvertise ng mga condo naming to other clients. Syempre
para mas maisagawa yun ng mas mabilis kelangan namin ng taong may magandang itsura na
kagaya mo, at kapag naki cooperate ka saamin ay willing kami mag bayad ng presyong tiyak
kami ay magugustuhan mo.
Sa isip isip ni Angelica: Sabagay, hay, madami nga din naman ako kelangang bayaran. Pati na
yung mga utang nila mama sa bahay at yung pang aral ng mga kapatid ko.
Angelica: Osige, pero pano ako makaka sigurong ligtas to?
Joey: You just have to trust us. Ibibigay naman naming sayo ang identity naming lahat just
incase meron kang pag dududa. And also, kelangan din naming alamin kung compatible pa ang
utak mo when it comes to talking with our customers. Wag ka sana ma offend sa sinabi kong
yun.
Angelica: Bat naman ako ma ooffend? O, kelan ba yang test na yan?
Joey: We can start tomorrow if youre willing to.
Angelica: Okay, game ako jan.
Joey: *May inabot na papel*, Eto nga pala yung address ng opisina naming at telephone
number, kung may gusto ka malaman about this project dont hesitate to ask.
Angelica: *Kinuha ang papel na inabot ni Joey*
Worker #1: Ser Joey, we need to go now. Its getting late.
Joey: Osya, Sana maki cooperate ka. Well be going now, see you.

Part IV Opisina
Kinabukasan ay pumunta si Angelica sa opisina ng kompanyang pinagtatrabahuan ng
magkapatid na sila Ronnel at Joey.
Angelica: Excuse me, andito po ba sina Ser Joey at Ronnel?
Guard:Nakita mo ba? *pabirong sinabi*
Angelica: Hinde, edi sana hindi na kita tinanong.
Guard:Ah, taray mo naman. Teka tatawagan ko yung kasamahan ko at ipapasabing hinahanap
mo sila. (Andyan ho ba sina Ser Joey at Ronnel?) (Sagot sa telepono: Oo, andito)
Pasok nalang po kayo dun sa may pintuan na kulay brown. *tinuro ng guard*
Angelica: Ah sige, maraming salamat. *kumatok*
Joey: Come in.
Angelica: Hello, so ano na?
Joey: Patience my dear. Kinuha lang ng kapatid ko yung mga questionnaire na kelangan mo
sagutan. Kapag na accumulate mo kahit 10 out of the 20 questions correctly eh ppwede ka na
naming kunin bilang model ng kumpanya, pero take note, medyo complicated tong mga to so
might as well think about it carefully.
Angelica: Ah ganon ba, okay. Oh and Im not your dear.
Joey: I didnt really mean that.

Angelica: Che!
Joey: Haha.
Ronnel: Oh tama na muna yang paglalambingan niyo sa isat isa. Eto na nga pala yung
questionnaire. Sagutan mo ng maayos ah?
Angelica: Sus, para namang napakahirap neto.
*tinignan yung papel* mukhang mahirap nga. Ano ba naman to.
*Matapos ang halos isang oras ay natapos na niya sagutan ang mga ito*
Angelica: Oh eto oh. *inabot ang papel kay Joey*
Joey: Okay, you can go back again tomorrow to know your results.
Part V Model
Bumalik si Angelica at nakita niyang sumalobing sakanya ay ang mga ngiti ng mga tao sa
opisina nila Joey.
Worker #1: Congrats! Youre Hired!
Nung una ay hindi makapaniwala si Angelica hanggat nung si Joey mismo ang nag sabi
sakanya.
Joey: Oo, maniwala ka man o hindi ay nakuha mo ang 10 out of the 20 questions correctly.
Congrats, youre hired!
Angelica: Yes!!!!!!!
Joey: Bago ka mag diwang eh mag uundergo ka muna ng matinding make over. Tuturuan Karin
ng spokes person ng kumpanya ng tamang pag gamit ng linguaheng Ingles.
Angelica: Osige ba!
Part VI The Make over
Matapos ang dalawang araw ay nagsimula na ang make-over ni Angelica sa isang salon na
malapit sa building ng kumpanya ng magkapatid na sina Joey at Ronnel at siyay halatang
excited dito kung kayat agaran na nila itong inumpisahan.
Make up artist: Teh, haba ng hair mo ditech! Tignan mo naman ang ganda mo sa salamin,
umaapaw!
Angelica:Halaa, oo nga no! Ang ganda ganda ko! Baka sakaling ma inlove ang isa sa kanilang
magkapatid sakin. Syempre joke lang yun. Hahahaha!
Make up artist: Nako, wag masyado mataas pangarap mo dyan ateng! Parehas ata may ari ng
Kumpanya yang kinukursunadahan mo. Madami ka pang kakaining bigas.
Angelica: Sus, to naman! Joke ngalang eh. Tska bakit, maganda naman ako ah? :(
Make up artist: Oo, pero ang tanong, matalino ka ba? Hindi kasi lahat ng bagay nadadaan daan
sa ganda. Mapili pa man din yung magkapatid na yun sa babae. Gusto nila yung di basta basta
at nagpapakipot.
Angelica:Osya sya! Ayoko na pag-usapan pa to. Taposin na natin agad nang maka punta na ko
sa building ng magkapatid na Reyes.
Make up artist: Okay, darling!
Habang mini-make upan ng Make-up artist si Angelica ay pumasok bigla si Ronnel sa loob ng
salon kasama ang kaniyang dalawang body guard at tinignan ng masinsin si Angelica.

Angelica: Oh, ano namang tinitingin tingin mo dyan?

Ronnel: Bakit, masama bang tignan ka?
Angelica: May magagawa ka ba pag sinabi kong Oo?
Ronnel: Pano kung sinabi kong meron?
Angelica: Che!
Ronnel:Sus, to naman, napaka suplada. Kaya kita tinititigan kasi na realize ko lang na ang
ganda mo pala talaga no?
Angelica: Kung sa tingin mong makukuha moko sa pabola bola mong yan eh pwes ako na mag
sasabi sayong nagkakamali ka.
Ronnel: Hindi kita binibola. Hindi mo ba magawang Makita sa mga mata ko na seryoso ko
habang sinasabi ko ang mga iyon?
Angelica: *blush* ..
Ronnel: Osya, Make-up artist, Bilisan mo na ang pag tatrabaho. May lakad pa kami netong
dalagitang to.
Angelica: Ha? Eh san naman tayo pupunta?
Ronnel: Basta, trust me. Youll have a great time.
Angelica: Oo na!!!
Pero sa loob looban ni Angelica ay talagang gusto niya sumama kay Ronnel kung san man siya
dadalhin.
San kaya ko balak dalhin neto? Sa bar? Sa mamahaling restaurant? Saan? Hay. Sana naman
hindi niya lang to ginagawa kasi nakita niyang maganda ang itsura ko ngayong naayusan ako.
Siguro kinabukasan pa ang gulo gulo na uli ng ayos ko eh hindi na ko magagawang pansinin
neto. Bahala na nga!
*Matapos ang 30 minuto*
Make up artist: Oh girlll! Kaloka ka te! Pagmasdan mo na yung kabigha bighani mong itsura!
Angelica: *Tinignan ang sarili sa salamin*
Nung tinignan niya ang sarili niya sa salamin ay may nakita siyang lalaki na nakaitim na
naglalakad papalapit sakanya habang may dala dalang bulaklak at chocolate.
Ronnel: Ive been waiting for you. So ano, lets go? *Abot ng bulaklak ang chocolate*
Angelica: Sure! (: *Kinuha ang mga ito*
Naglakad ang dalawa habang nakahabay ang kamay ni Ronnel sa balikat ni Angelica
papalabas ng salon at dumiretso papasok sa kaniyang Kotse.
Driver: Boss, san tayo?
Ronnel: Dalhin mo kami sa pinakamasarap kainan na restaurant sa buong lungsod.
Driver: *napatingin sa sidemirror at nakita niya si Angelica, sabay ngiti*
Angelica: Uy, wala akong pera.
Ronnel: Shhh ka lang. Ako bahala sayo
Nag drive nang nag drive ang kanilang driver hanggang umabot na sa restaurant na

nangangalang Al Penzitiesa
Waiter: *Binuksan ang pinto ng restaurant* Welcome Sir And Madam!
Angelica: Nako, ang sosyal naman pala ng lugar na to. Parang nakakahiyang pumasok. I dont
belong here
Ronnel: Shhh wag ka ngang ganyan! Sosyal man to o hindi I will still take you here, okay?
Angelica. Okay :>
Sabay silang kumain ng sa restaurant na iyon ng mga enganyong pagkain at talaga namang
kapansin pansin ang ganda ng pagkakalagay nito sa plato.
Angelica:Uy ronnel, grabe para namang nakakahiyang kainin to. Baka masayang yung design
eh. Ang ganda pa naman oh
Ronnel:Wag mo intindihin yan, lets just eat. Shall we?
Sabay kumain ang dalawa at matapos ang halos 30 minuto ay mayroong lalaking nakaitim na
pumasok sa restaurant kung san nasan sila, nang lumingon si Ronnel ay nakita niyang ang
kapatid pala niya yon at tila makapanginig laman ang galit.
Joey: Ronnel!!!!! Where on earth have you been? At asan si Angeli-Angelica: Im here
Joey: ..
Ronnel: Kuya, relax. Were just eating dinner. Kumain ka na ba?
Joey: Oo, kakatapos ko lang din kanina. Sheesh. Kala ko kung napano na kayo eh. Pasensya
na kung naistorbo ko kayo. Ill be going now. Dont forget to text me kung pauwi na kayo.
Papahatid ko kayo kay manong driver.
Ronnel: Para namang hindi ko alam yun, kuya. Osya, sige ingat!
Naglakad papalabas ng Restaurant si Joey na nakalaylay ang balikat at para bang siyay
namatayan.
Sa isip ni Joey: Ano ba yan, badtrip! Mukhang naunahan nanaman ako ng kapatid ko. Lagi
nalang ganto tuwing magkakagusto ako sa isang babae, He always does the first move!!! And
he thinks na kaya niya laging akitin ang mga babae sakanya. What a guy he is.
Nagsindi si Joey ng isang sigarilyo ngunit hindi niya Makita ang kaniyang lighter nang biglang
may lumabas sa pintuan ng restaurant. Si Angelica pala yun.
Angelica: Hoy! May naiwan ka ata. Tinanong ko yung kapatid ko kung sakanya tong pero sabe
niya hindi eh, di rin daw siya bumibili ng pipityuging lighter. Oh eto oh.
Joey: Ah, salamat. *Sinindihan ang kaniyang sigarilyo at naglakad papalapit sa kaniyang kotse*
Angelica: Joey! May problema ba?
(Napatigil si joey sa kaniyang paglalakad at humarap siya kay Angelica.)
Joey: Wala ah.
Angelica: Talaga?

Joey: Oo nga! Ano ba kasi yun?

Angelica: Para kasing ang lungkot lungkot mo. May nagawa ba kong masama?
Joey: Wala.
Angelica:Okay
(Tumalikod muli si Joey at naglakad papalapit sa kaniyang kotse ngunit hindi niya rin nagawang
tiisin ang kaniyang damdamin kung kayat humarap uli ito kay Angelica ngunit bago pa man niya
magawang sabihin ang mga iyon ay wala na siya)
Sa isip ni Joey: Hay nako, wala na pala siya. Lagi nalang bang ganto ang kahahatnan ko?
Nakakasawa na. Dibale, sa susunod susubukan kong hindi maging mahiyain

Part VII. The turn Over

Matapos ang apat na taon ay napanumbalik na muli ng kanilang kumpanya ang kanilang kita at
reputasyon sa mga kanilang buyers. Si Angelica ay naging isang matagumpay na model at Si
Ronnel naman ay naging President ng Reyes Corporation ngunit sa kasamaang palad si Joey
ay naging pangalawa lamang sa kaniyang kapatid kahit na wala siyang ginawa sa buong buhay
niya kung di pangalagaan ang kumpanya at dahil dito ay nagkaroon siya ng malaking sama ng
loob at inggit sa kaniyang kapatid kung kayat naisipan niya gumawa ng ipapahamak nito.
Joey: Wala na palang susunod! Lahat ng aking pag ttiyaga at pag hihintay ay nauwi lamang sa
wala! Mag babayad sila lahat!
Dahil narin sa kaniyang pinagdadaanang pagkalumbay ay di naiwasang ma addict sa droga si
Joey kaya naman ang kaniyang pagiisip ay naging hindi na makatuwiran gaya ng dati.
Joey: Papatayin ko si Ronnel, ay hindi, para mas maganda ay isasama ko narin si Angelica
para sabay sabay silang mamatay pati narin ang kanyang buong pamilya. Walang
makakatumbas sa aking lungkot na nararamdaman. |
Kinagabihan ng araw na yun ay pumunta si Joey sa bahay na tinitirhan ng mag asawang si
Ronnel at Angelica, nang makarating sa dito ay inakyat niya ang gate at sinubukang buksan
ang pintuan sa labas. Matagumpay siyang nakapasok sa loob ng walang nakakakita sakanya
na guard. Naglakad siya papunta sa kwarto ng mag asawa at binuksan ang pinto nito dahan
dahan, tumayo sa gitna nilang dalawa at inilabas ang dala dala niyang baril. Ngunit bago pa
man niya ito maiputok sakanila ay mayroon siyang narinig na malakas na boses.
Guard: Hoy!! Ano sa tingin mo ang ginagawa mo? Ibababa mo yang baril mo o ipuputok ko to!
Joey: *Iniba ang tindig ngunit hindi ibinaba ang baril*
Edi iputok mo! Talaga bang sa tingin mo ay natatakot pa akong mamatay? Nawala na ang
tanging dahilan para ako pay mabuhay sa mundong to at wala na kong nakikitang dahilan para
lumuha. Kaya paalam, aking pinakamamahal na angelica at kapatid kong Ronnel.
Nang malapit na iputok ni joey ang kaniyang dalang baril ay agad siyang binaril ng body guard
ni Ronnel at Angelica:

Ronnel: Kuya!!!!!!
Angelica: Joey!!!!!!!!
Ronnel: Ano ang nangyari dito? Tumawag ka ng ambulansya!
Guard: Opo!
Nilapitan ni Ronnel ang kaniyang kapatid na si Joey.
Ronnel: Kuya, anong nangyari sayo?!!!! Bakit duguan ka at may dala dala kang baril?
Ginamit ni Joey ang kaniyang mga natitirang hininga upang ipaliwanag kung ano nangyari.
Joey: Nag tangka akong patayin kayo ni Angelica. Ako ay nagpadala sa aking pagkainggit kaya
ako humantong sa sitwasyon na ito at ako ay humihingi sayo ng patawad. Lagi mong tatandaan
na mahal kita bilang kapatid at huling hiling ko nalang ay protektahan mo ang Aking
pinakamamahal na si Angelica at ---Nawalan na si Joey ng buhay matapos niyang banggitin ang mga ito!
Ronnel: Kuyaaaaa! *umiyak*
Nang makarating si Joey sa ambulansya ay dineklara na itong dead on arrival.
Matapos ang ilang linggo at inilibing na ang labi ni Joey sa simenteryo. At hindi maitatangging si
Ronnel ay naiwan ng kanyang kapatid ng mga tanong na hindi niya kalian pa man malalaman
ang mga kasagutan.

Wakas.