Creativity

and
Personality
Danille van Nispen
2186848

Inhoud
Inleiding 3
Preparatory assignment

Fascinatie 9
Truism & statement

13

Concept 14

Inleiding
Beste Chris en Peerke,

Reflectie 20

Dit verslag is onderdeel van het resultaat van de AC Creativity & Personality.
Zes weken lang heb ik gewerkt aan het ontwikkelen van mijn fascinatie, truism
en statement, wat het opstapje van mijn concept is geweest. Ook de opdrachten
tijdens de lessen hebben me dichter bij mijn concept gebracht. Tijdens de
laatste weken van de course heb ik me gefocust op het uitwerken van het
concept.

The Five Creative

Dispositions Model 24

De weg naar dit uiteindelijke concept is in dit verslag te lezen en te zien. De

opdrachten en stappen die voor mij het belangrijkst zijn staan hierin beschreven.

Goal matrix 25

Naast dit verslag is mijn dummy ook een belangrijk onderdeel geweest van deze
course. Veel opdrachten zijn daarin uitgewerkt. Een van die opdrachten, de
preparatory assignment, is verwerkt in het eerste hoofdstuk van dit verslag. Tot
slot is de materialisatie nog een ondersteuning voor mijn concept.

Materialisatie 16
Biografie

19

Bronnen 31

Veel leesplezier,
Danille van Nispen
2

Preparatory
assignment
This guy had a notebook lying next to him. I pointed at it, and asked: Is that a song you wrote? No, he said, its the
lyrics to Lauryn Hills The Sweetest Thing. Are you learning it for a girl? ()() yeah. - Humans of New York

What are you always curious about?

Im curious about what is going on in some other peoples heads.
The only thing that I would take with me to a deserted island is (you cannot take your
boyfriend/girlfriend and there is no electricity on the island)
I dont want to go to a deserted island. Although I like to be by myself sometimes, I think I
would be too lonely.
What skill have you never used, but would really like to use?
Im mainly a thinker. Maybe I should be a doer more. It would make my head less full.
What do you like to talk about?
Things that amaze me/others, things that make me/others wonder, things that make me/
others sad or happy. This could be a really small thing, like the first day where you can
feel and smell that its fall. That makes me really happy.
What do you like to watch or listen to?
I like to listen to singers and bands that make me want to listen to them every day, like
Laura Marling. I also like watching series like Gilmore Girls and films like Blue Valentine.
You can make exactly one final thing and then never again. What would this be, and
what material would you use?
During IEMES, I really liked to make short films, from making a storyboard to filming and
editing. Im not a pro, but I enjoy it a lot. Two years ago, I made a short documentary
about my dad and his house that he has build. Last week, he asked me to make a sequel.
So I would to that as a final film.

There is an article about you in the newspaper. What is the news?

Realistically, it would be about a cultural organisation in which I participate. I could be
about an event like 8 Hours Overtime for a Good Cause for example together with a
few other people I organized that event last year and were doing it again in the next few
months. This would be in the paper of Tilburg though.
What fascinates you at the moment?
Im fascinated about the fact that everybody has a whole life of their own and others
dont know a thing about it. Everybody judges other people, I do it too, but I often realise I
shouldnt. Youll get to know people when you talk with them, not a minute sooner. Assumptions can be wrong all the time.
Which artist fascinates you?
Marina Abramovic
What does creativity mean to you?
To me, it means that you can make your mind wonder. You can create something about
something that youre feeling or thinking.
What do you expect from this course (what did older students say, what does the
course description make you think etc.)
Honestly, I dont have a lot of expectations. I didnt hear much about it from other students. When I saw that How to be an explorer of the world would be the literature for this
course, I knew it would be different than other courses. And because Chris and Monique
are teaching this course, I think there will be a whole lot of creativity during these six
weeks. Im really curious.
What do you expect to learn in this course?
To make something based on my own fascinations Thats pretty much it.
Which goals (creative and/or personal) do you want to achieve in this course?
Although Im open for it, Im not a really creative person. I like structure and Im pretty
organised. I like to think creatively, but I often think if something is realistic or not. Then
I stop, because it cant happen. I guess thats not really creative thinking. I would like to
learn to let that go, so I can let my mind wonder more.
6

97 year old Irwin Corey spends all

day panhandling on 35th Street
between 2nd and 3rd Avenue. He
uses all the money to buy medical
supplies for Cuban children.
- Humans of New York

My mothers ashes are in there.

Oh wow. Tell me something about her.

Fascinatie

She was an amazing poet.

Was she a poet by profession? Or was it just a hobby?
A hobby. She wouldnt let anyone read her poems, actually. We knew she was writing them but she wouldnt let anyone
read them. I found them on her computer after she died. They were so beautiful, I couldnt believe she wrote them.
- Humans of New York

Het ging allemaal erg snel. De eerste vraag die tijdens deze course werd
gesteld was: Wat fascineert jou het meest? Binnen een aantal minuten vroeg
Chris ons al antwoord te geven. Ik had er thuis al even over nagedacht, maar
toch antwoordde ik vrij overhaast het verhaal achter mensen.
Hoe meer ik hierover nadacht, hoe meer het me fascineerde. En dat groeit
nog steeds. Steeds vaker besef ik dat mensen om me heen, of ik ze nu ken
of niet, iets met zich meedragen. Iedereen heeft mooie en verdrietige dingen
meegemaakt, iedereen heeft bepaalde interesses, iedereen heeft een verhaal.
Ik vind dat we behoorlijk egostisch aan het worden zijn met zn allen. We
kunnen zo gemeen doen tegen elkaar, als vreemden, terwijl we niks van de
ander weten alleen dat de ander bijvoorbeeld per ongeluk voor iemands
voeten loopt. We oordelen snel en raken snel gefrustreerd. Ik ook. Maar soms
doet een vreemde iets ontzettend aardigs, bijvoorbeeld naar je glimlachen of
je helpen met je koffer in de trein, terwijl je dat niet verwacht. Want waarom
zou hij?
Vaak kom je pas achter een verhaal van iemand zodra je diegene beter leert
kennen. En dat is ook mooi. Het is een mysterie wat er achter iemand schuilt.
Maar het is belangrijk dat we beseffen dat iedereen een persoonlijkheid en
eigen leven heeft, net als jij en ik. En daarbij vind ik dat we niet zo snel
moeten oordelen over mensen waarvan we niets weten, en juist eens wat
liever mogen zijn voor elkaar.

Het verhaal achter mensen:

(voor)oordelen / verbinden / relaties / verhalen
8

Voor een andere AC, Leadership, heb ik een korte speech geschreven. Ik deed het niet
met opzet, maar achteraf zag ik dat mijn speech goed aansluit op mijn fascinatie.
Daarom heb ik deze in dit verslag verwerkt:
When I walk down the street, I tend to avoid eye contact with other people. Im not sure
why, I guess it feels a little uncomfortable. But I when I look around, sometimes my eyes
meet the eyes of a stranger who is walking by. And once in a while, not very often, that
stranger smiles at me. Just like that, for no reason. We dont even know each other. But
when it happens, it absolutely makes my day. It reminds me that other people have good
intentions. Despite the fact that bad things are happening in the world, there are people
who are sincere and kind. And we are slowly forgetting this.

Hi, Im a Columbia student and Id like to tell you about the head of the classics department up here at Columbia in Morningside Heights. Her name is Gerry Visco and she doubles as a writer for the New York Post. She is the most eccentric,
real, no bullshit, and indeed, CRAZY lady I have ever had the pleasure of knowing. Just google Gerry Visco to see what
I mean. She goes around the city and hosts all sorts of alternative parties and writes about them. She has the most
unique and loudest fashion sense of anyone I know. Its crazy, you walk up the the 6th floor of Hamilton hall and enter
her office and just see all of these bottles of vodka and weird knick-knacks all over the place. You see this huge iMac
and this forest of pink hair strands flowing in every which direction behind it. This is her head. She curses, she yells, she
calls people out, yet shes one of the nicest, and most honest people Ive ever known. If anyone deserves to be on HONY,
its Geraldine Winifred Visco. She is intertwined with the history of New York City. Name a famous New York celebrity,
and she can tell you about some time back in the 70s or 80s when she met them. I dont know how youd catch her on
the street though. I would suggest walking right into Hamilton Hall and going up to the 6th floor and just talking to her.
Shed LOVE the attention.
- Jason Ravel - Humans of New York

Its not that strange. The articles in the newspaper can be so intense nowadays. A large
part of the world is a mess. Its normal that we care about horrible things that are
happening, and its normal that we are influenced by it. We dont trust strangers and we
dont talk to them anymore. It feels safer to stare at a smart phone while riding the bus,
instead of making conversation with someone. But I believe that if we keep going like
this, we dont talk at all in the near future. And we will definitely dont trust anyone
anymore.
You cant judge someone negatively on the first impression and decide not to be nice to
him or her. Look around.
Everyone is living his or her own life.
Everyone is carrying their own baggage and stories.
Everyone has their own difficulties.
And all of that makes everyone unique.
Think about it. Youre not the only one with problems. I believe that everyone can use a
smile. From a friend, but even better, from a stranger. From you. Its not that hard. Dont
isolate yourself from others when youre around them. Maybe even help someone. Or
ask for help. The response might surprise you: other people do have good intentions.
I cant imagine anyone would disagree on this: the world is a better place when people
are kind to each other. So please, act on it. Make the best of it. It makes everyones day
better.

10

11

Truism
Iedereen heeft een verhaal

Samen met mijn buddy Soraya ben ik tot mijn truism en statement gekomen. Tijdens de
les maar ook daaromheen heb ik vaak contact met haar gehad. We zien elkaar als sinds
het eerste jaar IEMES iedere dag op school. We hebben erg veel samengewerkt en we
weten wat we aan elkaar hebben. We kennen elkaar goed. Dit allemaal heeft invloed
gehad op het ontwikkelen van mijn truism en statement.

Theres an older gentleman that

lives on the corner of Lewis Ave
and Jefferson St, in Bedford-Stuyvesant. I walk past him everyday
on my way to and from the train,
and every single time he makes
a point of asking me and anyone
else passing how they are. I think
he would be an incredible addition
to your HoNY blog, and Im sure
you wouldnt have very much
trouble finding himhes out on
his stoop, rain or shine, nearly
every day!
-Brigid - Humans of New York

12

Ik was meteen in een bepaalde richting aan het denken. Over verhalen, eerlijkheid, de
goed- en slechtheid van mensen. Maar het was in het begin nog lastig om op papier te
krijgen wat ik nu echt bedoelde. Het praten met mijn buddy hierover heeft erg geholpen.
Ik kon uitleggen wat ik bedoelde en het werkt voor mij erg goed als ik dingen uitspreek in
plaats van ze alleen maar te denken. Tijdens het praten kwam ik vanzelf op meer ideen.
Toen is het eigenlijk vrij snel gegaan: ineens wist ik hoe simpel het eigenlijk is en deze
twee korte zinnen zijn zo belangrijk voor me dat dit de basis van mijn concept is
geworden.

Praat eens met iemand

Statement
13

Concept
Mijn concept is ontstaan uit drie Creative Canvasses, deze zijn terug te vinden in
mijn dummy. De drie concepten lagen best dicht bij elkaar. De gedachte erachter
was bijna hetzelfde, maar de uitvoering was anders. Ik heb gekozen voor het uiteindelijke concept omdat ik vind dat deze het meest onderscheidend is, en het meeste
impact zal hebben. De presentatie die ik heb gegeven in het begin van het conceptproces is via deze link te vinden: http://www.mijnalbum.nl/Album=ZMTBWLWR

Living Stories
Living Stories is een concept met echte mensen. Het vind plaats in een museum,
waarin een persoon een expositie is. Bezoekers kunnen op die manier iemand leren
kennen, iemand die ze op straat wellicht voorbij zouden lopen.
Dit concept wordt uitgevoerd in museum De Pont in Tilburg. De Pont heeft aan de
zijkant van de grote open ruimte kleine hokjes, waar kleinere kunstwerken getoond
kunnen worden. In die hokjes kan het concept plaatsvinden. Bijvoorbeeld op deze
manier: Mijn vader zou een hele leuke invulling kunnen geven aan zon hokje. Hij is
eigenlijk een hele normale man, maar heeft wel iets te vertellen. Hij heeft 25 jaar lang
de wereld rondgereisd voor zijn werk (hij was negen tot tien maanden per jaar weg
toen ik opgroeide, tot mijn dertiende). Ook al was hij er niet veel: als hij wel thuis was
bracht hij heel veel tijd met ons door. Toen kreeg hij een vaste baan in Nederland en
gingen mijn ouders scheiden. Hij kocht een vervallen boerderij want die wilde hij zelf
verbouwen naar zijn toekomstige huis, in de stijl van honderd jaar geleden. Daar is
hij acht jaar zeer intensief mee bezig geweest, naast zijn fulltime baan. En nu nog
steeds is het niet helemaal af, maar dat zal het nooit zijn voor hem. Zijn huis is zijn
hobby. Hij jaagt ook graag: regelmatig ligt er een stoofpotje van zelf geschoten haas
of een biefstuk van zelf geschoten wild zwijn op zijn (en soms, als ik er ben, op mijn)
bord. Want tot slot, koken is ook iets wat hij heel erg graag doet. Deze minidocumentaire die ik een paar jaar geleden heb gemaakt laat zijn persoonlijkheid nog iets beter
zien: http://youtu.be/wnfycgACZmY
14

Ik ben heel trots op mijn vader. Hij heeft veel meegemaakt maar tegelijkertijd blijft hij
positief en focust hij zich op de goede dingen in zijn leven. Ik denk dat wanneer bezoekers
van De Pont ze een leuk gesprek zullen hebben. Het kan over vanalles gaan. De setting zal
een aanrecht of een deel van een keuken zijn waarin mijn vader staat te koken. Het is heel
uitnodigend om erbij te komen zitten om misschien zelfs te helpen. Mijn vader is dan in
zijn element en zal zich op zijn gemak voelen om met mensen een praatje te maken en
andersom waarschijnlijk ook.
Dit concept kan natuurlijk ingevuld worden met ieder ander willekeurig persoon. Ik kies nu
voor mijn vader omdat ik hem ken en ik weet dat hij er voor open zou staan. Het idee van
dit concept is dat iedereen interessant genoeg is om een expositie te zijn, want iedereen
heeft een verhaal.
De expositie is een persoon in zijn element met eventuele hulpmiddelen, maar er staat
geen bordje waar bij staat wat er gebeurt en wat de bedoeling is. Bezoekers kunnen zelf
bepalen of ze interactie met de persoon als expositie willen. Ze kunnen kijken, lachen,
praten, meedoen, of meteen weer verder lopen. Het gaat erom dat de mogelijkheid tot
contact er is. De mogelijkheid om een verhaal te horen van iemand die je normaal voorbij
zou lopen op straat.
Dit concept wordt uitgevoerd in een museum omdat ik denk dat daar open-minded mensen rondlopen. Als mensen naar een museum gaan kunnen ze vanalles tegenkomen en
dat weten ze ook. Ik denk dat dit concept de meeste kans van slagen heeft in een museum als De Pont, ook vooral vanwege de kleine, intieme hokjes waar zon concept goed
uitgevoerd kan worden.
Wanneer dit concept wordt uitgevoerd, maakt niets uit. Het kan een tijdelijke expositie zijn
met verschillende personen. Bijvoorbeeld: mijn vader staat een week lang iedere dag in
De Pont, en de week daarna staat er iemand anders. Er kunnen ook meerdere personen
tegelijk exposeren, want er zijn meerdere hokjes in De Pont. Deze expositie-reeks zal een
aantal weken of maanden duren, afhankelijk van het aantal deelnemers. Het gedachte
erachter blijft altijd hetzelfde: het verhaal achter mensen leren kennen.

15

Materialisatie
Ik koos voor een spiegel. Dat lijkt misschien simpel, maar ik heb er
een gedachte achter.
Zodra je in de spiegel kijkt zie je een persoon, wat de basis van
mijn concept is. Een persoonlijkheid. Op deze manier lever ik een
bepaalde vorm van mijn concept in, namelijk iemand. Deze spiegel
is niet speciaal voor jou: hij is voor iedereen. Iedereen die erin kijkt
ziet zichzelf, een persoon, mijn concept. Iedereen heeft een verhaal. Ook jij.
Ik heb deze make-up spiegel speciaal gekocht omdat deze twee
kanten heeft. Een spiegel die vijf keer inzoomt waarbij het best
lastig is om je hele gezicht goed te zien. Er staat iedereen heeft
een verhaal. Als je hem omklapt en de normale spiegel ziet, lees je
ook jij, en tegelijkertijd zie je jezelf. Dit is een wake-up call: jij hebt
een verhaal, jij hebt dingen meegemaakt, jij hebt interesses, jij hebt
iets te vertellen. Maar zodra je de spiegel aan iemand anders geeft
klopt dit nog steeds. Ook hij heeft een verhaal.
Ik koos voor een spiegel met een transparante rand. Transparantie
is erg belangrijk in mijn concept. Het is belangrijk dat de persoon
als expositie zich openstelt naar de ander, maar dat de ander dit
ook doet. Eerlijkheid tegenover elkaar. Elkaar leren kennen. Iets
over elkaar leren. Transparantie.
Deze spiegel ondersteunt mijn concept op verschillende manieren.
Het belangrijkste is dat de spiegel laat zien waar mijn concept om
draait. Jij. Ik. Hij. Hen. Iedereen. En al die verhalen.
16

17

My name is Riley and Im from Honolulu. Me and my girlfriend went to the same high school, but I go to school in Chicago and she goes to school in New York. Weve been together 5 months total, but weve only spent 2 weeks together
in person. It sucks horribly. As if this wasnt difficult enough, shes interning in NYC. Im spending most of my money to
come up to NYC to visit her for a few days, its going to be the only time I get to see her until the winter. The problem is
that shes staying in an all womens dorm and I didnt have enough money to book a hotel for the entire time Im in New
York So were going to try sneak me into her dorm in a suitcase. Nobody believes that I can/will actually do this so Id
love it if you could take a picture of the attempt, at least to prove that it actually happened.
-Riley - Humans of New York

Biografie
When Marina Abramovic Dies
a biography
Ik vind Marina Abramovic een
fascinerende performance
kunstenares. Na het zien van de
documentaire The Artist Is Present
ben ik ontzettend nieuwsgierig naar
haar geworden. Ook heeft haar performance waarin ze maandenlang
dagelijks tegenover bezoekers van
het MoMa in New York heeft gezeten
en non-verbaal contact met ze heeft
gemaakt (onderdeel van The Artist
Is Present) me genspireerd bij mijn
eigen concept. Daarom heb ik gekozen voor haar biografie. Inspirerende
en voor mij belangrijke quotes lees je
hier.

The entire art world was

referring to us like a
perfect couple, which was
fine with me, but not with
him. He was not ready for
it.
18

This year we will celebrate our birthday in the desert around the fire. I
will be thirty-four years old and Ulay
thirty-seven. I never felt as young in
my life as I do now. Traveling makes
a person young because he doesnt
have time to get old
Instructions for the holidays:
Donts:
1. Dont eat too much
2. Dont drink too much
Dos:
1. Remember your dreams
2. Remember your self
3. Remember to remember

We chose the body as the only

material which can make such an
energy dialogue possible.
19

Reflectie
Even een algemene terugblik op de zes lessen en het huiswerk van
Creativity & Personality. Ik ben met veel plezier naar de lessen gegaan:
onder andere het enthousiasme en de kijk op creativiteit van Chris en
Peerke heeft ervoor gezorgd dat ik graag en hard heb gewerkt aan mijn
dummy en de huiswerkopdrachten. Toch heb ik er wel af en toe moeite
mee gehad. Ik denk dat dit komt omdat wij pas in het vierde jaar zon
ontzettend creatief en vrij vak hebben gehad. Concepting komt in de buurt,
maar toch zijn daar nog een hoop regeltjes en richtlijnen. Bij Creativity &
Personality voelde dat niet zo, wat heel verfrissend is, maar voor mij best
lastig. Ik heb heel graag kaders en richtlijnen, omdat ik anders geen idee
heb of ik het goed aan het doen ben. Daarom was het voor mij erg
belangrijk om deel te nemen aan de lessen omdat ik daar iedere week
weer wist of ik op het juiste pad zat of niet.
De eerste lessen van Creativity & Personality gingen me best goed af. Ik
vond het leuk en interessant om onderzoek te doen naar mijn fascinatie
het ging me alleen maar meer fascineren en ik heb genoten van
verhalen die ik heb gelezen (denk aan Humans of New York). Zonder het
met opzet gedaan te hebben, sloten mijn truism en statement goed aan
op mijn fascinatie. Dat heeft ervoor gezorgd dat ik, met enige moeite, tot
een duidelijk concept ben gekomen. Wel met enige moeite dus, want ik
ben een les afwezig geweest vanwege ziekte, ik had de griep. Tijdens die
les is er uitleg geweest met betrekking tot de Creative Canvasses en hoe
je hiermee tot je concept komt. Mijn buddy heeft me alle papieren gegeven
en het aan me uitgelegd, maar toch zat ik hier thuis een beetje mee in de
knoop. Ik weet niet hoe, maar uiteindelijk wist ik het ineens. Ik wilde iets
doen met die verhalen, en met het in contact brengen van mensen. Ik had
de gedachte achter mijn concept, maar het kiezen van de vorm vond ik
20

best lastig. Ik houd van documentaires en wilde dus eigenlijk heel graag daarmee verder gaan. Maar iets hield me tegen, ik vond het niet onderscheidend
genoeg. Daarom heb ik het concept in de vorm van de expositie gepresenteerd
in de vijfde les. Ik had best veel zenuwen, want ik ben onzeker als het gaat om
presenteren en ik had geen idee of ik op de juiste manier naar mijn concept had
toegewerkt en of mijn concept berhaupt goed genoeg zou zijn. Heel erg fijn
was de feedback van Chris en Peerke, ze vonden het een heel tof idee. Dat deed
me ontzettend goed, ik kreeg weer vertrouwen in mezelf en in de uitwerking
van deze course. Ook de feedback van de rest van de klas was erg nuttig en ik
heb hier veel aan gehad. Ik heb hierbij geleerd dat het echt heel belangrijk is om
gebruik te maken van feedbackmomenten ook al is deze negatief. Je kunt
er vervolgens zo veel mee dat het je sowieso zal helpen. Ook was ik een stuk
zekerder over het presenteren. Dit was een erg nuttige les voor mij.
De laatste les was eigenlijk de kers op de taart. Met een klein groepje en met
hulp van Peerke hebben we mijn concept nog aan- en uitgekleed. Het uitbreiden en vervolgens het concreet maken van het concept. Hieruit is bijvoorbeeld
ontstaan dat het concept in De Pont plaatsvindt, en dat het om een persoon per
ruimte gaat, in plaats van meerdere personen tegelijk zoals ik in eerste instantie
in gedachten had. Tijdens deze les heb ik feedback ontvangen, maar ook gegeven. Ik heb kritisch geluisterd naar en nagedacht over concepten van medestudenten. Zodra ik een idee had, heb ik dat verteld en onderbouwd. Ik denk dat
sommigen hier echt mee vooruit konden, net zoals zij mij ook vooruit hebben
geholpen.
Over het algemeen heb ik Creativity & Personality als een hele fijne, creatieve
en vrije course ervaren. Als je kijkt naar het Five Dispositions Model (volgende
hoofdstuk) zie je dat ik op die vijf punten niet heel erg vooruit ben gegaan
daar kom ik nog op terug. Maar tegelijkertijd heb ik mezelf wel ontwikkeld op
een aantal doelen, deze zijn ook later in dit verslag te lezen.

21

This man really made me smile. Immediately after I asked for his photo, it became apparent that he didnt speak English. This is normally a deal breaker. It is very difficult to convince a stranger to let you take their photo if they cannot
understand a word you are saying.
But I attempted my usual sign language, which involves pointing at the camera then pointing at the persons face. (All
while smiling stupidly.) And this time it worked. The man straightened his shoulders, stared into the lens of the camera,
and smiled. I took his portrait and thanked him profusely.
I began to walk away when I heard him calling to me. I turned around and saw him tugging at his traditional clothing.
Me Pakistan! he said. Me Pakistan! - Humans of New York

Knotted up - Humans of New York

22

23

The Five Creative

Dispositions Model

Goal matrix

Terugkijkend op de course Creativity & Personality heb ik zeker

een aantal dingen ontwikkeld en
veel geleerd. Als je kijkt naar mijn
invulde Five Creative Dispositions
Model, zie je dat deze ontwikkelingen in principe vrij minimaal zijn.
Ik denk dat dit komt door de korte
periode. Zes lessen is in principe
niet veel. Ik heb veel gedaan en
geleerd, maar ik merkte dat ik op
het eind van de course eigenlijk
pas echt op gang kwam. Dat was
toen het concept werd ontwikkeld
en ik echt concrete ideen kreeg
die ik goed kon onderbouwen. Ik
denk dat wanneer de course nog
zes weken langer zou zijn geweest, ik meer ontwikkeling had
gekregen op bepaalde gebieden.
In het volgende hoofdstuk licht ik
mijn doelen toe, die ook betrekking
hebben op dit Five Creative
Dispositions Model.
24

25

Inquisitive
Creativtiy & Personality was een course met een inhoud die ik niet
gewend was. Creatief en vrij: heel veel plek voor jouw eigen invulling
en gedachten. Ik had geen idee wat ik precies van deze course kon
verwachten. Ook was het iedere week een verrassing voor me wat we
gingen doen en waar we naar toe zouden werken. Hierdoor ben ik de
gehele course erg nieuwsgierig geweest. Nieuwsgierig naar de lessen,
de inhoud, de opdrachten, het eindproduct en naar mijn eigen kunnen.
Persistent
Ik ben zes weken lang iedere week vrijwel even druk geweest met Creativity & Personality. Ik probeerde er zo veel mogelijk uit te halen, wat
op zich best een uitdaging was, maar ik deed er mijn best voor. Het was
een uitdaging omdat ik deze creativiteit al even niet meer gewend was.
Ik had het idee dat ik gebruik moest maken van de mogelijkheid om
eens wat creatiever bezig te zijn, dus dat heb ik gedaan. Dat is de hele
periode zo gegaan.
Imaginative
Tijdens de eerste paar weken was ik nog erg fantasierijk (voor mijn
doen). Ik wist nog niet waar het naartoe zou leiden, dus alles kon nog.
Toen we eenmaal aan het concept gingen werken en naar dit eindproduct toe gingen werken, werd de fantasie voor mij een stuk minder.
Zodra ik wist wat ik wilde doen heb ik me daar op gefocust, om zo tot
een concreet eindproduct te komen.
Colaborative
Vooral in de eerste paar weken heb ik veel samengewerkt met mijn
buddy. We overlegden erg veel dingen met betrekking tot Creativity &
Personality, wat ik heel fijn vond. We werken samen aan onze ideen
en besproken elkaars voortgang. Dat is op zich niet opgehouden, maar
zodra ik wist waar ik aan wilde werken met mijn concept, had ik de
samenwerking minder nodig. Ik ben blijven overleggen met mijn buddy
en ik heb gebruik gemaakt van de feedback van haar en andere klasgenoten, maar over het algemeen is het samenwerken in de laatste weken
iets minder geworden.
26

Disciplined
Ik ben vrij perfectionistisch en als ik iets doe, wil ik het ook goed doen. Ook al was Creativity
& Personality misschien niet het ideale vak voor mij, ik ben er hard voor blijven werken. De
feedback op mijn presentatie over mijn concept heeft me nog een extra boost gegeven: ik
was goed op weg en ik was heel erg blij met deze feedback. Ik kon iets met de aanvullingen
van Chris, Peerke en klasgenoten en daar ben ik mee aan de slag gegaan.
Letting go of the urge to have structure
De drang naar stuctuur is steeds minder geworden. In de eerste paar weken had ik hier veel
moeite mee: werken in een dummy is niks voor mij. Ik schreef op lijntjes om het nog
enigszins een beetje netjes eruit te laten zien. Na een tijdje heb ik dit een beetje losgelaten:
een dummy hoort er eigenlijk gewoon rommelig uit te zien. Zodra het concept duidelijk voor
me werd deze course iets minder rommelig voor me, wat voor mij erg fijn was.
Giving and receiving feedback
Het is voor mij best lastig om feedback te geven en ontvangen. Echt kritische feedback kan
ik alleen geven bij mensen die ik goed ken en die ik vertrouw en andersom. Feedback krijgen
vind ik soms erg lastig. Soms ben ik overtuigd dat ik iets op een juiste manier heb gedaan, en
zodra iemand daar anders over denkt neem ik dat niet altijd helemaal serieus. Ik blijf vaak bij
mijn eigen idee. Dat heb ik tijdens deze course een beetje los proberen te laten. Ik heb tijdens
de laatste les bijvoorbeeld echt proberen mee te denken met de concepten van klasgenoten,
dingen proberen toe te voegen maar ook durven zeggen dat bepaalde onderdelen wellicht
niet helemaal bij het concept passen. Deze klasgenoten hebben ook feedback gegeven op
mijn concept en daar heb ik veel aan gehad. Soms werden er dingen gezegd die naar mijn
idee te ver gingen of niet meer bij mijn concept pasten, maar ik heb naar alles geluisterd en
hier later nog eens naar gekeken. Ik besef nu beter dat het krijgen van feedback, of je er nu
iets mee kan of niet, evengoed heel nuttig kan zijn.
Adding a personal touch to my products and concept
Ik denk dat mijn concept sterker kan worden door er iets persoonlijks aan toe te voegen,
omdat ik dan heel goed kan uiten wat ik bedoel, omdat ik het dan voor me zie. Ik heb
geprobeerd dit te doen bij mijn concept, met het voorbeeld van mijn vader en de expositie. Ik
ken hem natuurlijk goed en ik heb proberen uit te leggen waarom hij een geschikt persoon
zou zijn voor deze expositie. Ik hoop jullie hier ook meer mee te raken dan wanneer ik een
random persoon had uitgekozen voor het concept.

27

I once had a meeting with the Vice President of Columbia records. Thats how far I got. But I was two hours late. I could
tell from the look on his face that Id really fucked up. You want some advice? If you ever meet with the Vice President of
Columbia Records, dont be two hours late. - Humans of New York

I came from Greece 52 years

ago.
Do you miss it?
I did for the first 15 years, when
my mother was still alive.
Before she died, thats where my
mind was. Afterwards, New York
became my home. - Humans of
New York

28

29

So tell me something about yourself.

Well, Ive really got to get to lunch soon, but
Well just tell me the happiest youve ever been.
Probably when I met my dear husband, and you know, we were congenial toward each other, and we eventually we got
married.
Well, whats the saddest youve ever been?
Well, Ive always taken sadness into account as a part of life. Even when I lost my dear husband, you know, I viewed it
as a process of time. - Humans of New York

30

Bronnen
Mijn geschreven gedachten zijn ook allemaal
terug te vinden in mijn dummy. De gebruikte
afbeeldingen komen van mijn Pinterest
account (www.pinterest.com/d2186848) of
heb ik zelf gemaakt.

31