9.

Indeks Diskriminasi

Indeks diskriminasi item digunakan untuk menentukan perbezaan keupayaan

pelajar. Item / soalan yang baik akan dapat membezakan antara mereka yang
berkeupayaan rendah dan berkeupayaan tinggi. Langkah-langkah diskriminasi telah
dicadangkan oleh Mehrens & Lehmann seperti di bawah ;

a) Membahagikan pelajar kepada 3 kumpulan iaitu 27% pencapaian pelajar

tertinggi,
27% pencapaian pelajar terendah dan 46 % pencapaian pelajar antara tertinggi dan
terendah.

b) Mengira pelajar menjawab dengan betul di kalangan berpencapaian rendah (R u),

bilangan pelajar menjawab dengan betul di kalangan pelajar berpencapaian tinggi
(R L)
dan jumlah pelajar berpencapaian tinggi ( T ( L U ) )

c) Indeks diskriminasi boleh dikira dengan membahagikan perbezaan

( R U - R L ) dengan separuh T ( L - U ) seperti berikut:

(R U - R L )
d = --------------------(T(L+U))

Indeks diskriminasi boleh bernilai antara -1.00 hingga 1.00. Secara amnya, item
yang mempunyai Indeks Diskriminasi positif menunjukkan soalan tersebut adalah
baik manakala bagi soalan yang mempunyai indeks diskriminasi negative dikira

tidak baik untuk penilaian rujukan norma. Sebagai panduan, aras kesukaran item
boleh ditafsirkan mengikut jadual di bawah :
umusan / Kesimpulan

Penilaian / pengujian memerlukan beberapa proses sistematik dari awal hingga

akhir. Dengan adanya langkah-langkah yang sistematik akan terbentuknya satu set
ujian yang berkualiti. Ini adalah kerana memberi ujian adalah sebahagian dari
proses pengajaran dan pembelajaran. Dalam menjalankan ujian, guru mestilah
mengenal pasti soalan-soalan yang dibina menepati semua objektif pengajaran dan
pembelajaran yang telah dilaksanakan.

Jika dilihat keputusan Indeks Kesukaran dan Indeks Diskriminasi dari kertas kerja
kursus yang kami sediakan ini, item / soalan yang dibina adalah baik dan sesuai
untuk digunakan oleh pelajar bagi tujuan pengujian. Ini adalah kerana kedua-dua
indeks tersebut tidak menunjukkan sebarang kesukaran / perbezaan yang
melampau.

Oleh itu setiap guru mestilah mempunyai pengetahuan yang secukupnya dalam
bidang pembinaan ujian agar murid / pelajar dapat menguasai kemahiran yang
dipelajari dengan lebih berkesan, dan
1.Prosedur Analisis Item
Analisis item bagi soalan objektif dan esei boleh dilaksanakan mengikutprinsipyang
sama. Prosedur analisis item bagi soalan objektif adalah sepertiberikut:

Kumpul skrip jawapan pelajar dan susun mengikut jumlah markah dari skor tinggi ke
rendah.

Ambil sebanyak satu pertiga (30%) skrip yang mempunyai skor tertinggidan
labelkannya sebagai kumpulan Tinggi (T). Katakan jumlah skripadalah 32, maka
kumpulan T ini mempunyai 10 skrip atau

N
T
= 10.

Seterusnya, ambil sebanyak satu pertiga (30%) skrip yang mempunyaiskor

terendah dan labelkannya sebagai kumpulan Rendah (R). Oleh itu,daripada 32 skrip,
kumpulan R juga mengandungi 10 skrip atau
N
R
= 10.

Kirakan indeks kesukaran untuk setiap item ujian dan rumuskan tahapkesukaran
soalan tersebut.

Kirakan indeks diskriminasi untuk setiap item ujian dan rumuskan kuasadiskriminasi
bagi soalan tersebut.

Kenalpasti keberkesanan semua pengganggu (distrakktor) dalam setiapitem ujian.

Bandingkan indeks kesukaran dengan indeks diskriminasi.

Kenalpasti bagi setiap item ujian samada boleh digunakan semula,digugurkan atau
perlu diperbaiki.
2 item yang dibina bersesuaian dan mencabar kebolehan murid agar dapat
mencambahkan daya pemikiran mereka.