ANG MAS HIGIT AT DAKILANG PAG-IBIG

Sa Panulat ni Gng. Perla R. Ragadio

Tuwing sasapit ang Pebrero, isa nang kalakaran ang pagpapahalaga sa pag-ibig, lalo na sa
araw ng mga Puso. Kaya nga ang karamihan ay naglalaan ng panahon, kundi man
naghahanda para sa okasyong ito.
Subalit sa di iilan, ang kanilang pagpapahayag at pagpapahalaga sa pag-ibig ay nababatay
sa mga pamantayan ng modernismo tulad ng kagyat na pagsasagawa at kaginhawaan.
Kaya nga ang komersiyalismo lalo na sa kanyang materyalistikong anyo ay buhay sa
pagkakataong ito.
Sino ang di makakaiwas sa pagpapadala ng Valentine cards at regalong pinag ipunan?
At, kung kakayanin din naman, sa pagdalo sa mga mamahaling hapunan (naka kandila pa at
may romantikong musika), konsyerto at sayawan?
Wala namang masama, kaya lang, ang ganitong gawain kapagka di bukal sa puso ay isang
pagkukunwari na pinagtitibay lamang ng kakayahang pinansiyal.
Dahil dito, hindi maitatangi na ang pag-ibig sa kanyang tunay na kahulugan at dalisay na
kasarian ay mas mainam pa ring maipapahayag sa payak subalit mas makabuluhang
pamamaraan.
Sino ang di maaantig ng damdaming ipinahahayag ng tulang ito na isinatitik ng isang
makatang ayaw magpakilala?

I love you,
Not only for what you are
But for what I am
When I am with you
I love you
Not only for what you have made yourself
But for what you have made of me
I love you
For the part of me that you bring out
I love you
For putting your hand into my heaped-up heart
And passing over
All foolish, weak things dimly seeing there
And for drawing out into the light
All the beautiful belongings
That no else had looked quite far enough to find
I love you

Because you are helping me to make

Of the lumber of my life,
Not a tavern, but a temple
Out of the works of my everyday
Not a reproach, but a song.

At may hihigit pa kaya sa pag-ibig sa katapatan at kawalang maliw na pagmamahal na

ipinahahayag ng klasikong sonnet ni Elizabeth Barret Browning? Wika niya,
How do I love thee? Let me count the ways. I love thee to the depth and breadth and height my
soul can reach, when feeling out of sight For the ends of Being an ideal Grace. I love thee to the
level of everyday's most quiet need, by sun and candle-light. I love thee freely, as men strive for
Right; I love thee purely, as they turn from Praise. I love thee with a passion put to use In my old
griefs, and with my childhood's faith. I love thee with a love I seemed to lose With my lost saints,
--- I love thee with the breath, Smiles, tears, of all my life! --- and, if God choose, I shall but love
thee better after death.
Subalit mayroon pa kayang mas dadakila sa Pag-ibig na matutunghayan natin sa Banal na
Kasulatan? Wika ni San Pablo:
Ang Pag-ibig ay matiyaga at magandang loob, hindi nananaghili, hindi nagmamapuri o
nagmamataas, hindi magaspang ang pag-uugali, hindi makasarili, hindi magagalitin, o
mapagtanim sa kapwa. Hindi nito ikinatutuwa ang gawang masama ngunit ikinagagalak ang
katotohanan. Ang Pag-ibig ay mapagbata, mapagtiwala, puno ng pag-asa at nagtitiyaga
hanggang wakas. (1 Cor 13:4-7)
Tunay na kamangha-mangha ang mga ganitong damdamin at pagpapahalaga. At maaari pang
masabi ng iba na hindi na makatotohanan sa makabago at materyalistikong daigdig ang
ganitong pagmamahal.
Kung ganito ang ating magiging pananaw, dapat pa ba tayong magtaka kung ang ating pag-ibig
ay salat sa katotohanan, katiwasayan at katiyakan?