September 2015:

Even er tussenuit.

Het is overdreven om te
stellen dat hier in de zomerdag de deur platgereden word maar de weg naar
ons huis die was toch wel
behoorlijk kapot gereden,
hij zat vol met kuilen en gaten..een toegang onwaardig. Na enige malen bij de
plaatselijke Marie gevraagd
te hebben of dit gerepareerd kon worden stonden
er begin deze maand in alle
vroegte ineens wegwerkers

met machines voor de

deur om de boel te komen
te repareren!!
Met als gevolg dat deze
buurvrouw uit haar
schoonheidsslaapje werd
gehaald.

Na wat gerommel en gerammel met de machines is het

voorlopige (?) eindresultaat
typisch Frans: uitgestukt
en opgelapt maar het ziet
er in ieder geval veel beter
uit als het was..

En zo waren er begin deze

maand nog wel meer klusjes
die gedaan moesten worden
omdat er de afgelopen 2
maanden geen tijd voor was
of omdat het gewoon soms
veel te heet was zoals de
jaarlijkse tuinlampenschoonmaakdagen.

En alle ramen aan de voorkant van het huis moesten

weer eens gebeitst worden om ze goed tegen de
zon te beschermen

En nadat zo halverwege deze maand de laatste gasten

waren vertrokken was het
voor ons de hoogste tijd om
er weer eens lekker op uit
te trekken met de cabrio en
na deze drukke maanden
even wat vakantie te vieren
maar de tocht naar het zuiden ging niet zonder slag of
stoot, we belandden al in
een hele lange file omdat de
dag voor ons vertrek een
soort zondvloed (300 mm
regen in een paar uur tijd)
een gedeelte van de snelweg compleet had weggeslagen..ravage ende puinhoop!!!

Uiteindelijk aan de Middellandse Zee aangekomen was

er van strandweer weinig
sprake want je waaide letterlijk uit je schoenen en
op het strand werd je gezandstraald.

Op weg naar Noord Spanje dan maar waar het

ietsje beter was.

Mooie zandsculpturen..

Even langs bij De Meester zelf: Salvador Dali.

Fraaie Spaanse architectuur.

Nieuwsgierige Spaanse
hond.

Cap de Creus het meest

oostelijke puntje van Spanje.

Hij heeft het licht eindelijk gezien..de nieuwe

vuurtorenwachter van Cap
de Creus.

Terug naar France dan

maar weer waar het ons opviel dat op de SpaansFranse grens zoveel brandweerwagens paraat stonden. Er bleek de vorige
avond een forse natuurbrand te zijn geweest
(vrijwel zeker aangestoken)
die ook een flink gedeelte
van de wijngaarden van de Cote Vermeille hadden verwoest.

Als we in dit gedeelte van Frankrijk zijn nemen we altijd de kustweg naar of vanuit
Spanje. Deze kustweg bied namelijk prachtige panoramas door een prachtig gebied...

Maar nu was het behoorlijk

zwartgeblakerd en spooky.
Te triest voor woorden dat
mensen hiervoor verantwoordelijk voor zijn..

Dus terug naar France maar

weer..naar de wijngaarden
in de Langedoc waar de
druiven niet zuur zijn.

Naar het Canal de Midi waar de vele

sluisjes heel snel de boten optillen naar
het volgende waterniveau zodat ze weer
verder kunnen varen.

Naar prachtige oude dorpspleintjes.

Naar de ruige natuur.

Naar ouwe meuk..

Naar lege stranden ivm de

wind.

Naar grote watervallen.

En naar kleine watervalletjes op de achtergrond..

Naar huis..alwaar een

bordercollie op ons zit te
wachten.

Herstel...2 bordercollies
en 1 zitmaaier..

Thuis genieten van het

zwembad zit er niet meer
in, het water is te koud geworden dus dan ook maar
meteen afdekken voor de
winter. In dit filmpje lijkt
het in een razend tempo te
gaan maar voordat het zeil
erover kan heb je wel enkele dagen voorbereiding
nodig.

Het tuinmeubilair is nog

mooi droog door het zonnige weer dus kan ook naar
binnen.

en zo is deze maand ook al weer omgevlogen en vliegen wij binnenkort weer naar Nederland.

Tot volgend keer...Hans en Helmi