You are on page 1of 8

AGAMA HINDU

Agama Hindu (disebut pula Hinduisme) merupakan


agama dominan di Asia Selatanterutama di India
dan Nepalyang mengandung aneka ragam
tradisi. Agama ini meliputi berbagai alirandi
antaranya Saiwa, Waisnawa, dan Saktaserta
suatu pandangan luas akan hukum dan aturan
tentang "moralitas sehari-hari" yang berdasar pada
karma, darma, dan norma kemasyarakatan. Agama
Hindu cenderung seperti himpunan berbagai
pandangan filosofis atau intelektual, daripada
seperangkat keyakinan yang baku dan seragam.[1]
Agama Hindu disebut sebagai "agama tertua" di
dunia yang masih bertahan hingga kini,[a] dan
umat Hindu menyebut agamanya sendiri sebagai
Santana-dharma (Dewanagari: ),[b]
artinya "darma abadi" atau "jalan abadi"[11] yang
melampaui asal mula manusia.[12] Agama ini
menyediakan kewajiban "kekal" untuk diikuti oleh
seluruh umatnyatanpa memandang strata, kasta,
atau sekteseperti kejujuran, kesucian, dan
pengendalian diri.
Para ahli dari Barat memandang Hinduisme
sebagai peleburan atau sintesis dari berbagai

tradisi dan kebudayaan di India, dengan pangkal


yang beragam dan tanpa tokoh pendiri. Pangkalpangkalnya meliputi Brahmanisme (agama Weda
Kuno), agama-agama masa peradaban lembah
Sungai Indus, dan tradisi lokal yang populer.
Sintesis tersebut muncul sekitar 500200 SM, dan
tumbuh berdampingan dengan agama Buddha
hingga abad ke-8. Dari India Utara, "sintesis Hindu"
tersebar ke selatan, hingga sebagian Asia
Tenggara. Hal itu didukung oleh Sanskritisasi. Sejak
abad ke-19, di bawah dominansi kolonialisme Barat
serta Indologi (saat istilah "Hinduisme" mulai
dipakai secara luas[13]), agama Hindu ditegaskan
kembali sebagai tempat berhimpunnya aneka
tradisi yang koheren dan independen. Pemahaman
populer tentang agama Hindu digiatkan oleh
gerakan "modernisme Hindu", yang menekankan
mistisisme dan persatuan tradisi Hindu. Ideologi
Hindutva dan politik Hindu muncul pada abad ke20 sebagai kekuatan politis dan jati diri bangsa
India.
Praktik keagamaan Hindu meliputi ritus sehari-hari
(contohnya puja [sembahyang] dan pembacaan
doa), perayaan suci pada hari-hari tertentu, dan
penziarahan. Kaum petapa yang disebut sadu
(orang suci) memilih untuk melakukan tindakan
yang lebih ekstrem daripada umat Hindu pada

umumnya, yaitu melepaskan diri dari kesibukan


duniawi dan melaksanakan tapa brata selama sisa
hidupnya demi mencapai moksa.
Susastra Hindu diklasifikasikan ke dalam dua
kelompok: Sruti (apa yang "terdengar") dan Smerti
(apa yang "diingat"). Susastra tersebut memuat
teologi, filsafat, mitologi, yadnya (kurban), prosesi
ritual, dan bahkan kaidah arsitektur Hindu.[14]
Kitab-kitab utama di antaranya adalah Weda,
Upanishad (keduanya tergolong Sruti),
Mahabharata, Ramayana, Bhagawadgita, Purana,
Manusmerti, dan Agama (semuanya tergolong
Smerti).[14]
Dengan penganut sekitar 1 miliar jiwa,[15] agama
Hindu merupakan agama terbesar ketiga di dunia,
setelah Kristen dan Islam.

KEPERCAYAAN

ASAS AGAMA HINDU

PENGENALAN
SETIAP MANUSIA DI DUNIA INI BOLEH DIKATAKAN
MEMPUNYAI KEPERCAYAAN KEPADA AGAMA. MENURUT
KAMUS, AGAMA BERMAKSUD SEGENAP KEPERCAYAAN
KEPADA TUHAN ATAU DEWA-DEWI SERTA DENGAN

KEWAJIPAN -KEWAJIPAN YANG BERTALIAN DENGAN


KEPERCAYAAN ITU.

AGAMA MEMPUNYAI KAITAN


YANG SANGAT RAPAT DENGAN AJARAN. DENGAN
KEPERCAYAAN KEPADA AGAMA, MANUSIA SANGGUP
BERKORBAN UNTUK MEMPERTAHANKAN AGAMA
MEREKA.

KESEMUA AGAMA PADA AMNYA

MENYAMPAIKAN AJARAN YANG BAIK SEPERTI DISIPLIN


DIRI, KEAMANAN SERTA KEBAIKAN .

TERDAPAT JENIS

KEPERCAYAAN IAITU AGAMA YANG BERUNSURKAN


KEPERCAYAAN KETUHANAN DAN AGAMA KEBUDAYAAN
YANG BERKEMBANG DARIPADA FALSAFAH BANGSABANGSA YANG MENGANUTINYA.

HINDUISME
AGAMA HINDU IALAH AGAMA YANG UTAMA DAN
TERTUA DI DUNIA. IA BERMULA DI INDIA LEBIH
KURANG 3000 TAHUN DAHULU. PERKATAAN HINDU
BERASAL DARIPADA PERKATAAN SINDHU, IAITU
TEMPAT PERMULAAN TAMADUN DI LEMBAH SUNGAI
INDUS. AGAMA INI MERUPAKAN CAMPURAN
KEBUDAYAAN DAN KEPERCAYAAN ORANG ARYAN DAN
ORANG DRAVIDIA. BAHASA SANSKRIT DAN BAHASA
TAMIL MEMAINKAN PERANAN UTAMA DALAM
PERKEMBANGAN AGAMA HINDU.
AGAMA HINDU BERKEMBANG DARIPADA
FALSAFAH ORANG INDIA. OLEH ITU, HINDUISME LEBIH
BERBENTUK CARA KEHIDUPAN DARIPADA AGAMA.
AGAMA HINDU TIDAK MEMPUNYAI PENGASAS DAN

TIDAK MEMPUNYAI SEBUAH KITAB SUCI.

WALAU
BAGAIMANAPUN, SESETENGAH PENGANUT HINDU
MENGANGGAP BHAGAVADGITA SEBAGAI KITAB SUCI.
IA MENGANDUNGI NYANYIAN-NYANYIAN DEWATA DAN
MENGAJAR TENTANG CARA-CARA KEBAHAGIAAN DAN
KETINGGIAN HIDUP MANUSIA. PENGAJAR AGAMA
HINDU DIKENALI SEBAGAI NYANMAR DAN ALWAR.
ORANG HINDU PERCAYA KEPADA JELMAAN TUHAN.
OLEH ITU, MEREKA MENYEMBAH KEPADA RAMAI DEWA
DAN JUGA DEWI. PADA MULANYA MEREKA
MENYEMBAH KEPADA DEWA AGNI (DEWA API),
SURYA (DEWA MATAHARI) DAN INDRA (DEWA
PEPERANGAN). LAMA-KELAMAAN, MEREKA
MENYEMBAH 3 ORANG DEWA JELMAAN YANG DIGELAR
TRIMURTI (3 JELMAAN) YANG MEMPUNYAI PERANAN
TERTENTU IAITU BRAHMA (DEWA PENCIPTA), VISHNU
(DEWA PELINDUNG) DAN SIVA (DEWA PEMUSNAH).
BERDASARKAN KEPERCAYAAN TUHAN TERSEBUT
TELAH WUJUD 2 MAZHAB YANG TERPENTING DALAM
AGAMA HINDU IAITU MAZHAB SAIVISME DAN
MAZHAB VAISHNAVISME.
ORANG HINDU JUGA PERCAYA KEPADA
HUKUM KARMA, KELAHIRAN SEMULA SELEPAS MATI :
ORANG INDIA PERCAYA BAHAWA ROH SESEORANG
TIDAK AKAN MATI BERSAMA-SAMA JASADNYA TETAPI
MASUK KE DALAM JASAD YANG LAIN DAN DILAHIRKAN
SEMULA UNTUK MEMULAKAN KEHIDUPAN YANG BARU.

A.

JENIS KEHIDUPAN INI DITENTUKAN OLEH


HUKUM KARMA.
B.

KARMA DALAM BAHASA SANSKRIT BERERTI


TINDAKAN DAN HASIL-HASILNYA. OLEH ITU, KARMA
IALAH TINGKAH LAKU SESEORANG PADA MASA
HIDUPNYA DAN MENERIMA HASIL PADA HIDUP AKAN
DATANG MENGIKUT SAMA ADA KARMANYA BAIK ATAU
BURUK.
C.

JIKA SESEORANG ITU MEMBUAT KEBAIKAN


DAN MENYEMBAH TUHAN, IA AKAN DILAHIRKAN
KEMBALI KE DALAM KASTA YANG LEBIH TINGGI UNTUK
MENIKMATI KEHIDUPAN YANG BAIK.
D.

JIKA SESEORANG ITU TERUS BERKELAKUAN

BAIK, IA AKAN TERUS MENINGKAT TINGGI SEHINGGA


IA TIDAK BOLEH DILAHIRKAN SEMULA.
E.

ROHNYA AKAN MENCAPAI MOKSHA ATAU


NIRVANA.
F.

INI BERMAKNA ROHNYA AKAN BERSATU

DENGAN TUHAN DAN TIDAK AKAN LAHIR SEMULA KE


DUNIA.

AMALAN UTAMA AGAMA


HINDU
Penganut Hindu akan mengunjungi kuil untuk
bersembahyang selepas menjalankan upacara

penyucian. Penganut Hindu akan mengalungkan


Patung Dewa Hindu dengan kalungan bunga untuk
mendapatkan kesejahteraan diri dan keluarga serta
memperingati ahli keluarga yang telah meninggal
dunia. Selepas sembahyang, mereka akan
dihidangkan dengan pelbagai manisan yang
dinamakan Prasad sebelum pulang ke rumah.

UPACARA

DAN

PENYEMBAHAN

BAKTI PERCAYA , TAAT DAN CINTA KEPADA TUHAN.


KRIYA BERPUASA MEMBUAT YOGA , MEDITASI
DAN BERTAPAK
NYANA BELAJAR KITAB-KITAB SUCI DAN
MENDENGAR NASIHAT PARA WALI DAN YOGI.
KARMA MEMBANTU ORANG YANG MISKIN DAN
KURANG UPAYA. MENGAJAR SESAMA MANUSIA
TENTANG TUHAN DAN CARA HIDUP YANG BETUL.

KEWAJIPAN

DALAM

AGAMA INI

WANITA DAN LELAKI HARUS MENUTUP AURAT.


ORANG MUDA WAJIB MENGHORMATI ORANG TUA.
MENDERMA MAKANAN DIUTAMAKAN.
WAJIB SEMBAYANG DAN BERIBADAH KEPADA TUHAN.

LARANGAN

DALAM

AGAMA INI

DILARANG MAKAN DAGING ATAU BAHAN DARI BADAN


BINATANG.
DILARANG MEMBUNUH TERMASUK BINATANG.
DILARANG MINUM ARAK DAN BAHAN YANG
MEMABUKKAN.
DILARANG MEROGOL / CABUT KEHORMATAN WANITA.
DILARANG MENCURI DAN MEROMPAK.
DILARANG MEMBUAT SESUATU PERKARA YANG BOLEH
MEROSAKKAN KEHIDUPAN MANUSIA ATAU MAKHLUK
LAIN.

You might also like