Awit para sa kanluraning hangin

I
O marahas na hanging kanluranin, ikaw ang buhay sa panahon ng taglagas
Ikaw, galling sa di nakikitang paglitaw ang mga dahong patay
Ay dinadala,tulad ng multong ginagayuma,
Katamtaman,mapinsala,Malabo, at madugo
Ang mga butong may pakpak, kung saan silay malamig at mababang nakahimlay
Bawat isay tulad ng bangkay na nasa hukay
Hanggat hampasin ito ng hanging timog

Ang kanyag trumpetang matinis ang tunog sa ibabaw ng mundong pinapangarap,

(nagdadala ng murang tamis tulad ng kawan na sumasabay sa hangin)
At puno ng amoy at kulay ng pagmamahal ng kapatagan at kabundukan
Mabangis na espiritu, kagandahay nanunuot kahit saan;
Taga-pinsala at tagapangalaga; making,O, makinig

II
Ikaw sa iyong sapa, sa gitna ng matarik at mataas na ligalig
Hiwa-hiwalay na ulap ay nakatakip tulad ng mga patay na dahon sa daigdig,
Kinalog mulasa sa sangang napupuluputa ng kalangitan at karagatan
Mga sugo ng ulan at kidlat;
Sa iyong bughaw na kalawakay nakakalat
Tulad ng nag niningning na buhok

Ng isang mabagsaik na maenad,kahit mula sa malamlam na gilid

Ng hangganan tungo sa tuktok ng kaitaasan
Ang mga seradura ng papalapit ng unos. Ikay nagluluksa

Nitong naghihingalong taon, kung saan itong patapos na gabi

Ay magigig simboryo ng isang malawak na libingan
Tinatalunan ng lahat ng yong tinipon

Sa singaw, galling sa iyong buong papawirin

Mapinsala,madugo at nagyeyelong patak ng ulan ay sasabog; O! makinig
Na nagdadala ng kanilang kadiliman at malamig na kinalalagyan

III
Ikaw na pumukaw galing sa panaginip ng tag init
Ang asul na Mediteranya, kung saan ikay nakalagay
Pinapakalman ng rulyo ng iyong mala-kristal na sapa

Katabi ang isang ala na gawa sa batong bulkan sa look ng Baiae

At ang nakikitang mga lumang palasong natutulog at mga tore
Nayayanig ng mga naglalakihang mga alon

Lahat ay tinutubuan ng mga asul na lumot at mga bulaklak

Napakatamis, ang oandama ay nakakahilo sa kakatanaw sa kanila
Ikaw na ang iyong landas ay tumbas-atlantika ang lakas
Magbiyak ng sarili para bagang mga bangin
Habang malayo sa alsik ng dagat at ang tumatagas na kakahuyan bumabalot
Sa mga dahong walang katas sa karagatan, alam
Ang iyong boses, at biglang paglaki na may takot
At manginig at mag agaw ng sarili; O , making

IV
Kung akoy maging dahong patay,ikaw ang maghahagupit
Kung ako ang humahagupit na ulap para sumabay sa iyo;
Isang alon para humingal sa ilalim ng iyong kapangyarihan, at ibigay
Ang simboryo ng iyong lakas,tagging hindi gaanong Malaya kaysa sayo,
O hindi mapigil-pigil
Tulad ng aking kabataab, at kung pwede

Ang kasama sa iyong paglalakbay patungong langit,

Pagkatpos, nang maiwan ng malayo sa iyong pangkalangitang bilis

Na mahirap makuha na parang isang pangitain; na hindi ko pinaglaban

Tulad ng pamamaraan mo sa panalangin sa aking malubhang pangangailangan

O, akoy iyong himukin tulad ng isang alon, nang isang dahon, nang isnag ulap,
Akoy mahulog sa mga tinik ng buhay! Akoy nagdurugo!

Isang mabigat na timbang ng oras ay may tanikala at yumukod

Ang isa a tulad din sayo: mabangis, mabilis at mapagmalaki.

V
Gawin mo akong iyong kudyapi,kahit tulad ng kagubatan
Papano kung ang aking mga dahon ay malalagas tulad nga nito!
Ang inga ng iyong makapangyarihang tugtog

Ay parehong tatahak mula sa malalim, tunog ng taglagas,

Matamis kahit sa kalungkutan, sana ikaw
, espiritung mabangis, maging
Aking espirito, sanay ikay maging ako, isang marahas!

Dalhin moang walang buhay kung kaisipan tungo sa kalawakan

Tulad ng mag dahonng lanta na nagmamadali ng panibagng pagsilang!
Sinambulat, na parang galing sa di napapawing apuyan
Mga abo at alipato, aking mga salita sa buong sangkatauhan!
Mula sa aking mga labi para sa atutulog na daigdig

Ang trumpeta ng isang propesiya! O,Hangin,

Kung ang taglamig ay darating, malayo paba ang tagsibol?