NO ESPELLO

por Anta Rubirosa

2 ESO
Era un venres pola noite, un da de tormenta. Xulia non poda durmir xa que
cando est por quedarse durmida, sona outro trono. Este ciclo reptese
durante toda a noite. Entn segue as, cos seus ollos abertos e atentos,
observando como a sa habitacin se ilumina antes de que as sombras a
invadan. Os seus ollos mvense dun obxecto descoecido a outro, ata que
chega ao seu espello... Escuro.
De speto, un escintileo de luz fai que o seu espello se ilumine. Durante un
segundo a Xulia pareceulle ver miles de rostros. Siluetas dentro do espello,
bocas abertas e ollos ennegrecidos. Eles a estaban a mirar fixamente. Logo,
remata. Anda en shock, non logra durmir o resto da noite. Que foi iso?
Unha alucinacin? Un efecto do cansazo?
A ma seguinte quitou o espello da parede e guindouno no lixo. Xa non lle
importa se o que viu foi de verdade ou un froito da sa imaxinacin, pero
quera librarse daquel espello. Para asegurarse de que non volvese pasar,
desfxose de cada espello da sa casa, ata que non quedase ningn.
As semanas pasaron e o que pasou aquela noite quedaba nun canto da sa
memoria. Un da quedouse a durmir na casa dun amigo e precisaba ir ao
bao. Cando estaba diante da porta, moveuse o pomo sen que ela o tocase.
Asustada, non se move, tratando de asimilar o que acababa de pasar. A billa
brese, pero non sae auga, senn vapor, deixando que o espello se empane.
Mirou atentamente mentres no espello se formaban as seguintes palabras:

" Por favor, devolve o espello ta habitacin. Estraamos verte durmir."