ERA UN Da como calquera outro,

ERA O Da 30 de OUTUBRO do
ano 2001. Pola ma celebramos
o saman con un concurso de
disfraces. Pasmolo moi ben.

Haba
esqueletes,momias,sangue,escorpins,tarntulas,pantasmas,
ecando soou o timbre, todos
saron correndo,pero Marcos
caeu e perdeu o sentido.

Espertei no medio da noite cun

rudo escalofriante semellaba
un berro como se tivesen
asasinado a algun.

Pregunteime donde estaba, estaba

todo escuro ,levanteime e toquei
uns osos,uns buratos ,prendn a luz
e dinme de conta que estaba na
mia aula solo se miraba a lua e
escoitbanse os ladridos dos cns.

As luces do corredor encendianse e

apagbanse e san correndo con
moito medo.
De repente oin chamar polo meu
nome e corrn mis rpido,metinme
nunha clase e agocheime dentro
dun armario.

Escoitei uns pasos e volvn a

escoitar o meu nome,notei un
LQUIDO QUENTE
que baixaba polas mias pernas.
Enseguida deixei de pensar niso
porque os pasos escoitbanse mis
cerca.

A porta abriuse lentamente cun

rudo escalofriante . E deuse conta
de que era Carlos o seu inimigo
que ainda estaba disfrazado de
demo.

FIN!!!