το ενδέκατο ζωδιακό σημείο:

Ο Υδροχόος
Ο Υδροχόος, όπως και τα άλλα ζωδιακά σημεία, διαιρείται σε τρεις
δεκανούς.
Εισερχόμαστε τώρα στον πρώτο δεκανό που κυβερνάται από τον Κρόνο, απ’
όπου και οι τωρινές δυσκολίες
– η πολιτική αναταραχή
– η διαίρεση της παγκόσμιας σκηνής σε μεγάλες ομάδες με ανθρώπους που
είναι
– εθνικιστές
– πατριώτες και
– εκείνους που αρχίζουν να οραματίζονται το διενές πνεύμα.
Στις εκκλησίες, στο ρησκε!τικό πεδίο, πάλι διαίρεση μεταξú
– εκείνων που έχουν μια εικόνα της παγκοσμιότητας της αγάπης το! "εού
κι – εκείνων που υποκλίνονται στην αυθεντία και το δόγμα.
#το πεδίο των οικονομικών προκαλείται μια τεράστια ταραχή από τον
Κρόνο,
– μεταξú εκείνων που υποκúπτουν στα !λικά πράγματα κι
– εκείνων που τα εγκαταλείπο!ν για ν’ αποκτήσουν καλύτερα πράγματα
– μεταξú εκείνων που αρπάζουν αποκτήματα για το!ς ίδιο!ς κι
– εκείνων που τα εγκαταλείπο!ν για να αποκτήσουν ό,τι ο $ριστός
αποκαλεί “ησα!ρούς εν ο!ρανώ”.
Σχεδόν σε κάθε πεδίο σκέ¢ης βρίσκουμε τις δúο αυτές ανταγωνιστικές
δ!νάμεις λόγω της σύγκρο!σης των ανθρώπων των %χύων και των
ανθρώπων το! Υδροχόο!.
Yπάρχουν δúο αντίθετες ομάδες:
– εκείνες που είναι δεμένες
– στο παρελόν και
– στην !λική ό&η και
– εκείνες που
– αποκτοúν το όραμα και
– βλέπουν τη ζωή
– τη σ!νείδηση
– το σκοπό και
– το σχέδιο να προ'άλλο!ν διαμέσο! όλων α!τών.
Tο α!μάσιο πράγμα,
αν μελετήσετε τον κόσμο ενορατικά,
αν συμβαδίσετε με ό,τι συμβαίνει στα διά¢ορα τμήματα της ανθρωπότητας,
είναι πως α δείτε ότι
παρά
– τις επι(ανειακές ταραχές και
– τα (ρικτά γεγονότα
το πνεύμα το! ανρώπο! είναι
– !γιές και αγνό
– ανταποκρίνεται στις περιστάσεις και ’ ανταπε)έλο!με σ’ αυτές,
αλλά μη νομίζετε ότι αυτό θα γίνει σε μια εβδομάδα ή σ’ ένα χρόνο!
Mπορεί να έχουμε καλúτερες συνθήκες και βελτιώσεις εδώ, εκεί και παντοú.
*)αρτάται από μας πόσο γρήγορα θα μάθουμε το μάθημα πώς να
εγκαταλείπο!με, για ν’ αντικατασταεί η εποχή των %χύων
– του υλισμοú και της αυθεντίας
– της ιδιοκτησίας και της νοητικότητας
από την εποχή της πνε!ματικότητας
– της ενόρασης και
– της παγκόσμιας σ!νείδησης.
O δεύτερος δεκανός το! Υδροχόο! διέπεται από τον *ρμή και μετά από την
παροúσα εποχή θα έρθει η (ώτιση.
+ (ώτιση πο! ήρε στο ,έοντα, το αντίθετο το! Υδροχόο!, ήταν “*ίμαι
ο εα!τός”, η ¢ώτιση που αποκαλοúμε α!τοσ!νείδηση.
+ (ώτιση πο! α έρει στον Υδροχόο είναι “*ίμαι -!τό”, έχω ομαδική
σ!νείδηση.
+ σ!νείδηση το! εα!τού μο! απορρί(ηκε
η ατομικότητά μο! δεν έχει ενδια(έρον
η προσωπικότητά μο! είναι μόνο ένας μηχανισμός
η σ!νείδησή μο! είναι ένα με όλα όσα !πάρχο!ν.
Στον τρίτο δεκανό που διέπεται από την -(ροδίτη, έχουμε την ανάδυση της
περιεκτικής αγάπης.
Hερίπου δúο χιλιάδες χρόνια από τώρα θα μποροúμε πραγματικά να
εκ¢ράζουμε αδελ(ική αγάπη.
Oα είναι, πρέπει να είναι, ένα εκδηλωμένο γεγονός πριν η ανθρωπότητα
σαν σύνολο μπορέσει να περάσει στον -ιγόκερω.
"α εισέλει σ’ α!τό το ζωδιακό σημείο με πνεύμα αγάπης.
O ζηλωτής ατομικά δεν μπορεί να λάβει μúηση, προτοú μάθει
– ν’ αγαπά με ανιδιοτέλεια
– ν’ αγαπά όχι μόνο εκείνο!ς πο! σκέ(τονται όπως α!τός και κάνο!ν
ό,τι επι!μεί.
Οι .ομοέτες
Yπάρχουν δúο νομοθέτες στο ζωδιακό,
– ο /ασιλίσκος κι
– ο Κη(έας.
Στο Aέοντα έχουμε έναν από τους τέσσερις βασιλικοúς αστέρες, το
/ασιλίσκο, το νομοέτη,
– το νόμο για το άτομο
– το νόμο της ιδιοτέλειας,
αν θέλετε,
– το νόμο το! ανταγωνισμού
– το νόμο πο! έτει κάε άνρωπο ενάντια στο σ!νάνρωπό το!
– το νόμο πο! τον κάνει ν’ αρπάζει και να παίρνει
– το νόμο κάτω από τον οποίο ζούμε
– το νόμο το! ανταγωνισμού.
Ο /ασιλίσκος, ο νόμος το! ατόμο!, πρέπει να δώσει τη θέση του στον
Κη(έα, το νόμο το! Υδροχόο!, όπου θα έχουμε ένα νέο νόμο που θα
βασίζεται
– στην οδύνη
– τη (ώτιση και
– την αγάπη.
Είναι ενδια¢έρον να αντιλη¢θείτε πόσο δúσκολα εσείς οι ίδιοι, μπορείτε να
συλλάβετε, ποιοι θα είναι εκείνοι οι τúποι του νόμου, που βασίζονται στα δεινά
του ατόμου, τα οποία το οδήγησαν να χάσει το ενδια(έρον για τον
εα!τό το!.
0ταν !πο(έρο!με αρκετά, δε νοιαζόμαστε πια για τον εα!τό σας.
"α δείτε ότι ο μόνος δρόμος για την ε!τ!χία
δεν είναι ν’ απαλλαγείτε από τα δεινά,
αλλά να χάσετε τον εα!τό σας σε κάτι (για κάτι) πο! είναι πέρα απ’
α!τόν.
Ο Υδροχο1κός νόμος βασίζεται
– στην πνε!ματική (ώτιση
– στην ενορατική αντίλη&η και
– στην αδελ(ική αγάπη
που είναι η ταúτιση με κάθε μορ¢ή σε κάθε Bασίλειο της 4úσης.
2να εκπληκτικό μέλλον 'ρίσκεται μπροστά μας.
Oα χρειασθοúν δúο χιλιάδες πεντακόσια χρόνια.
*ίμαστε στο δρόμο μας.
.α !μάστε ότι όσο εκλεπτύνονται οι μορ(ές
μέσω των οποίων δρα η ζωή,
τόσο γοργές είναι οι αντιδράσεις.
Aυτός είναι ο λόγος που έχουμε αυτή την τρομακτική ταχúτητα σε κάθε τμήμα
της ζωής, που είμαστε τόσο τεντωμένοι.
tχουμε %χ!ακά σώματα και προσπαθοúμε οι κραδασμοί μας να είναι
κραδασμοί το! Υδροχόο!.
3εν είμαστε ακόμη Yδροχοïκοί.
Aεν υπάρχουν αληθινοί Yδροχοïκοί.
Aεν είμαστε ακόμη εξοπλισμένοι.
Aυτή την εποχή έρχονται μερικά παιδιά πο! έχο!ν τα γνωρίσματα, αλλά
είναι λίγα κι απομακρυσμένα.
H Yδροχοïκή εποχή θα εκδηλωθεί σ’ όλο τον κόσμο όταν θα γεννηθοúν παντοú
Yδροχοïκοί, γιατί θα πραγματωθεί το υποκειμενικό πνεúμα σε κάθε μέρος του
πλανήτη.
Είναι πιθανόν ότι στην Aμερική, τον Kαναδά, την Aυστραλία, τη Nέα Zηλανδία
και τη Nότια A¢ρική θα υπάρξουν εστιακά σημεία αυτής της ενέργειας.
Εκείνο όμως, που πραγματικά θα συμβεί, είναι η έλε!ση σε ενσάρκωση
σ’ όλο τον κόσμο, σε κάθε βασίλειο της ¢úσης,
– εκείνων των ανθρώπινων όντων και
– άλλων μορ¢ών Zωής,
πο! α τελούν !πό την επίδραση της νέας Υδροχο1κής *ποχής.
2να α!μάσιο πράγμα λαμ'άνει χώρα.
-ς ετοιμάσο!με τον κόσμο έτσι ώστε τα παιδιά μας και τα παιδιά των
παιδιών μας να μπορέσο!ν να το δο!ν να σ!μ'αίνει.
Ο $ριστός ήχησε το ¢θόγγο “της σ!ντελείας το! αιώνος” όταν είπε,
“*ντολήν καινήν δίδωμι !μίν ίνα αγαπάτε αλλήλο!ς”.
+ ενδέκατη εντολή, το ενδέκατο ζωδιακό σημείο.
Tώρα μόλις ανακαλúπτουμε πόσο θαυμάσιος αστρολόγος υπήρξε ο Xριστός.
4νώριζε
– ότι ο κύκλος πο! -!τός εγκαινίασε α πέαινε,
– ότι έπρεπε ν’ αναδ!εί μια νέα μέοδος εργασίας με την οποία θα
χρησιμοποιοúσαν οι 3ιδάσκαλοι ένα νέο τρόπο προσέγγισης της
ανρωπότητας, αλλά προετοίμαζε το δρόμο για το δικό το!
μεταγενέστερο έργο.
Yπάρχουν στον Yδροχόο τρεις αστερισμοί.
– Ο .ότιος %χύς που εικονίζει μαζί με τον Υδροχόο τον ερχόμενο #ωτήρα
το! Κόσμο!.
Σημειώστε ότι εδώ, στην κορύ(ωση των %χύων, έχουμε έναν Iχθú,
τον -'ατάρ, όχι το!ς δύο ιχείς δεμένο!ς μαζί.
– O δεúτερος αστερισμός είναι ο 5ήγασος, ο ¢τερωτός ίππος, το εμπνέον
σύμ'ολο το! ανώτερο! νο!, της αγάπης, που λακτίζει τη γη και
κατοικεί στον αέρα.
Σε κατώτερο επίπεδο μας θυμίζει τα (τερωτά πόδια το! *ρμή,
πάντοτε (τερά το! νο! και θυμόμαστε επίσης ότι ένας ορισμός της
αγάπης είναι “το &!χρό, δια!γές (ως της λογικής”.
– O τρίτος αστερισμός παίρνει μια μεγαλúτερη έξαρση, γιατί έχουμε τον
Κύκνο που πετά μεσοúρανα.
O κúκνος της αιωνιότητας, που πετά
– στο $ρόνο και
– στο $ώρο,
είναι το σύμ'ολο της ίδιας της 6ωής,
τα κααρτήρια, ε)αγνιστικά “ζώντα ύδατα” το! Υδροχόο!.
(Hαρεμβολή)