Professional Documents
Culture Documents
html
Acknowledgements:
Our sincere thanks go to Mr. Bhaskaran Sankaran and colleagues of Anna University -
KBC Research Center, MIT - Chrompet Campus, Chennai, India. for their dedication in
publishing Kalki's Works and for the help to publish them in PM with conversion to
TSCII format.
Etext preparation, TAB level proof reading by Ms. Gracy & Ms Parimala
Web Version and TSC proof reading : tiru N D LogaSundaram, selvi L Selvanayagi Chennai
PDF version: Dr. K. Kalyanasundaram Lausanne, Switzerland.
This webpage presents the Etext in Tamil script but in Unicode encoding.
To view the Tamil text correctly you need to set up the following:
i). You need to have Unicode fonts containing Tamil Block (Latha,
Arial Unicode MS, TSCu_Inaimathi, Code2000, UniMylai,...) installed on your computer
and the OS capable of rendering Tamil Scripts (Windows 2000 or Windows XP).
http://www.projectmadurai.org/
You are welcome to freely distribute this file, provided this header page is kept intact.
உள்ளுைற அத்தியாயங்கள்
26 -
01 - ேகாயில் மின்பதிப்பு மின்பதிப்பு
கற்ேகாயில்கள்
02 - தைலநகரம் மின்பதிப்பு 27 - ஒரு குதிைர மின்பதிப்பு
03 - கடவுள் 28 - மைல
மின்பதிப்பு மின்பதிப்பு
காப்பாற்றினார் வழியில்
04 - துர்ச்சகுனம் மின்பதிப்பு 29 - வழி துைண மின்பதிப்பு
05 -
மின்பதிப்பு 30 - மயூரசன்மன் மின்பதிப்பு
ெசல்லப்பிள்ைள
06 - மர்மக் கயிறு மின்பதிப்பு
31 - ைவஜயந்தி மின்பதிப்பு
07 - நிலா முற்றம் மின்பதிப்பு 32 - கும்பகர்ணன் மின்பதிப்பு
08 - புவன 33 - ஓைலத்
மின்பதிப்பு மின்பதிப்பு
மகாேதவி திருட்டு
09 - விடுதைல மின்பதிப்பு 34 - மடாலயம் மின்பதிப்பு
10 - கண்கட்டு 35 - இரண்டாவது
மின்பதிப்பு மின்பதிப்பு
மாயம் அரங்ேகற்றம்
36 - வாகீ சரின்
11 -ஆயனச் சிற்பி மின்பதிப்பு மின்பதிப்பு
ஆசி
12 - ெதய்வமாக்
மின்பதிப்பு 37 - கண்ணபிரான் மின்பதிப்பு
கைல
13 - அமர சிருஷ்டி மின்பதிப்பு 38 - கமலி மின்பதிப்பு
14 - தாமைரக் 39 - கமலியின்
மின்பதிப்பு மின்பதிப்பு
குளம் மேனாரதம்
40 - கட்டாயப்
15 - ரதியின் தூது மின்பதிப்பு மின்பதிப்பு
பிரயாணம்
16 - திருமணம் மின்பதிப்பு 41 -பாசைற மின்பதிப்பு
17 - ேவலின் ேமல்
மின்பதிப்பு 42 - சத்யாச்ரயன் மின்பதிப்பு
ஆைண!
18 - முத்துமாைல மின்பதிப்பு 43 - மர்ம ஓைல மின்பதிப்பு
44 - மாயக்
19 - புத்தர் சிைல மின்பதிப்பு மின்பதிப்பு
கிழவன்
20 - அஜந்தாவின் 45 - மைலக்
மின்பதிப்பு மின்பதிப்பு
இரகசியம் கணவாய்
21 - சித்தர் மைலச் 46 - புலிேகசியின்
மின்பதிப்பு மின்பதிப்பு
சித்திரம் காதல்
47 - பிரயாண
22 - சத்ருக்னன் மின்பதிப்பு மின்பதிப்பு
முடிவு
23 - இராஜ
மின்பதிப்பு
ஹம்சம்
24 - வாக்குறுதி மின்பதிப்பு
25 - கடல் தந்த
மின்பதிப்பு
குழந்ைத
முதல் அத்தியாயம்
இரண்டாம் அத்தியாயம்
சிவிைகயில் வற்றிருந்த
ீ இளம்ெபண்ணின் முகமும் ெபரியவரின் முகமும்
பரஞ்ேசாதியின் மனக்கண் முன்பு ேதான்றின. ஆம்; மதயாைனயினால் அவர்களுக்கு
ஆபத்து வராமலிருக்கும் ெபாருட்ேட அந்தச் சமயம் அவன் ேவைல எடுத்து
வசினான்.
ீ அவர் யாராயிருக்கலாம்? ஒருேவைள அரங்ேகற்றம் தைடப்பட்டது
குறித்துப் ேபசிக் ெகாண்டிருந்தார்கேள, அந்தச் சிவகாமி அம்ைமதாேனா அந்த
இளம்ெபண்! ெபரியவர் அவளுைடய தந்ைத ஆயனராயிருக்குேமா? இவ்விதம்
சிந்தித்த வண்ணமாய்ப் பரஞ்ேசாதி சுைமதாங்கியின் ேமைடமீ து சாய்ந்தான்.
அவைன அறியாமல் அவனுைடய கண்ணிைமகள் மூடிக்ெகாண்டன. நித்திராேதவி
தன் மிருதுவான மந்திரக் கரங்களினால் அவைனத் தழுவலானாள்.
மூன்றாம் அத்தியாயம்
"இராத்திரி வடு
ீ ேபாய்ச் ேசர்ந்தால்தாேன காைலயில் என் ேவைலையத்
ெதாடங்கலாம்? ஒருநாள் என்றால், ஒருநாள் வணாகப் ீ ேபாக ேவண்டாெமன்றுதான்
இன்ேற புறப்பட்ேடன், பிரபு!" "ஆமாம்; உமது ெதய்வகச் ீ சிற்பக் கைலைய
விட்டுவிட்டு உம்மால் ஒருநாள் கூட இருக்கமுடியாதுதான். இப்ேபாதும்
இராத்திரிேய ேபாவதாகத்தான் உத்ேதசமா?" "ஆம், பல்லேவந்திரா! பட்டப்
பகைலப்ேபால் நிலா எரிகிறது இரவு ேபாய்விடுவேத ெசௗகரியம்." "இந்த
ெவண்ணிலாைவப் பார்த்தால் எனக்குக்கூட உம்முடன் வரேவண்டுெமன்று
ேதான்றுகிறது. ஆனால், அது முடியாத காரியம். நாைள அல்லது மறுநாள்
வருகிேறன்" என்று கூறிச் சக்கரவர்த்தி திரும்பிப் பார்த்தார்.
நான்காம் அத்தியாயம்
வதி
ீ ஓரத்திலிருந்த சுைமதாங்கியின் மீ து பரஞ்ேசாதி சாய்ந்து கண்ைண மூடிக்
கால்நாழிைககூட இராது. ஏேதா ேபச்சுக் குரைலக் ேகட்டுத் தூக்கி
வாரிப்ேபாட்டுக்ெகாண்டு கண் விழித்தான். ெதருவில் யாேரா இவ்விதம்
ேபசிக்ெகாண்டு ேபானார்கள். "ேகாயில் யாைனக்கு மதம் பிடித்தால் துர்ச்சகுனம்
என்று ெசால்லுகிறார்கேள!" "ஆமாம்; நாட்டுக்கு ஏேதா ெபரிய விபரீதம்
வரப்ேபாகிறது!" "யாைனக்கு எப்படி மதம் பிடித்ததாம்?" "யாருக்குத் ெதரியும்? யாேரா
அசலூரான் ஒருவன் யாைனயின் ேமல் ேவைல வசி ீ எறிந்தானாம். அதனால்
யாைனக்கு ெவறிபிடித்து விட்டது என்று ெசால்லுகிறார்கள். "ஆயனச் சிற்பியும்
அவருைடய மகளும் பிைழத்தது புனர் ஜன்மம் என்கிறார்கேள?" "அப்படித்தான்;
அரங்ேகற்றம் நடுவில் நின்றது ேபாதாெதன்று இந்த ஆபத்து ேவேற அவர்களுக்கு
ேநர்ந்தது."
ஒரு வதியின்
ீ முடுக்கில் இரண்டுேபர் ேபசிக்ெகாண்டு வந்தார்கள். அவர்கைளப்
பார்த்தால் நகர்க் காவலர்கள் என்று ேதான்றியது. பரஞ்ேசாதிையப் பார்த்ததும்
அவர்கேள நின்றார்கள். "யாரப்பா நீ? நடு ராத்திரியில் எங்ேக கிளம்பினாய்?" என்று
அவர்களில் ஒருவன் ேகட்டான். "நான் அயலூர், ஐயா!..." என்று பரஞ்ேசாதி ெசால்ல
ஆரம்பிப்பதற்குள், முதலில் ேபசியவன், "அயலூர் என்றால், எந்த ஊர்?" என்றான்.
"ேசாழ ேதசம்.." "ஓேகா உைறயூரா?" "இல்ைல, ஐயா! கீ ைழச் ேசாழ நாட்டில்
ெசங்காட்டங்குடி கிராமம். இன்று மாைலதான் காஞ்சிக்கு வந்து ேசர்ந்ேதன்.
"அப்படியா? இங்கு எதற்கு வந்தாய்?" "நாவுக்கரசர் மடத்தில் தமிழ்ப் பயில்வதற்காக
வந்ேதன்." "அப்படியானால், நள்ளிரவில் ெதருவதியில்
ீ ஏன் அைலகிறாய்?" "மடம்
இருக்குமிடம் ெதரியவில்ைல சாயங்காலத்திலிருந்து ேதடிக்ெகாண்டிருக்கிேறன்.
ஐந்தாம் அத்தியாயம்
ஆறாம் அத்தியாயம்
ஏழாம் அத்தியாயம்
எட்டாம் அத்தியாயம்
குரல் ேகட்டது.
ஒன்பதாம் அத்தியாயம்
வரர்கள்
ீ குதிைரகைளத் தட்டி விட்டுக் ெகாண்டு ேபானபிறகு மூவரும் இராஜ
விஹாரத்துக்குள் பிரேவசித்தார்கள், அவர்கள் உள்ேள நுைழந்ததும் இராஜ
விஹாரத்தின் ெவௗ◌ிக் கதவு சாத்தப்பட்டது. உள்ேள ெவகு தூரத்தில்
புத்த பிக்ஷு ஒரு ேகலிச் சிரிப்புச் சிரித்தார். "என்ன ஆபத்து என்றா ேகட்கிறாய்?
யாைன மீ து ேவல் எறிந்த பிள்ைள நீதான் என்று அவர்களுக்குத் ெதரிந்தால் நீ
பிைழப்பது துர்லபம். அந்தச் சக்கரவர்த்திக்கு குமாரன் இருக்கிறாேன, அவன்
எப்ேபர்ப்பட்டவன் ெதரியுமா? இந்தப் பூமண்டலத்தில் தன்ைனவிடப் பலசாலிேயா,
வரேனா
ீ ஒருவனும் இருக்கக் கூடாது என்பது அவனுைடய எண்ணம். அப்படி
யாராவது இருந்தால் அவனுடன் மல்யுத்தம் ெசய்து ேதால்வியைடய ேவண்டும்;
இல்லாவிடில், யமனுலகம் ேபாகேவண்டியதுதான்!" "சண்ைட என்று வந்தால் நான்
பின்வாங்க மாட்ேடன் அடிகேள! சக்கரவர்த்தி குமாரனாகேவ இருக்கட்டும்!
யாராய்த்தான் இருக்கட்டும்!" என்றான் பரஞ்ேசாதி. "ெதரியும் தம்பி! நீ இப்படிப்பட்ட
வரனாயிருப்பதனாேலதான்
ீ உனக்கு ஆபத்து அதிகம்; நீ ேவைல
எறிந்ததனாேலதான் ேகாயில் யாைனக்கு மதம் பிடித்தது என்று ெபாய்க் குற்றம்
சாட்டி உன்ைனத் தண்டித்து விடுவார்கள்.
பத்தாம் அத்தியாயம்
பதிேனாராம் அத்தியாயம்
வட்ைடச்
ீ சுற்றியிருந்த மரங்களின் அடியில் ஆங்காங்ேக ெபரிய ெபரிய
கருங்கற்கள் கிடந்தன. அந்தக் கருங்கற்களில், தனித்தனியாகவும் இருவர்
மூவராகவும் இளம் சிற்பிகள் அமர்ந்து ைகயில் கல்லுளியுடன் ேவைல ெசய்து
ெகாண்டிருந்தார்கள். இளம் சிற்பிகள் கருங்கற்களில் கல்லுளியினால் ேவைல
ெசய்த ேபாது உண்டான 'கல்கல்' என்ற ஓைச, இைலகள் அைசயும் ஓைசயுடனும்
பட்சிகளின் மதுரகானத்துடனும் கலந்து, ெசவி ெகாடுத்துக்
ேகட்பவர்களுக்ெகல்லாம் நாத ேபாைதைய உண்டாக்கிற்று. இத்தைகய கீ தப்
பிரவாகத்துக்கிைடேய, திடீெரன்று வட்டிற்குள்ளிருந்து
ீ 'ஜல்ஜல்' என்ற சத்தம்
வந்தது.
பன்னிரண்டாம் அத்தியாயம்
பதிமூன்றாம் அத்தியாயம்
ேகாபத்துக்குத் தப்பினர்களாேம!"
ீ என்றார் பிக்ஷு.
பதினாலாம் அத்தியாயம்
என்றார்.
ெகால்ைலப்புறத்தில் வட்ைடச்
ீ ேசர்ந்தாற்ேபால் மல்லிைக, முல்ைல, அலரி,
பாரிஜாதம், சம்பங்கி முதலிய பூஞ்ெசடிகளும் ெகாடிகளும் காணப்பட்டன.
அவற்ைறெயல்லாம் தாண்டி மரங்களடர்ந்த வனப் பிரேதசத்துக்குள்ேள சிவகாமி
பிரேவசித்தாள். அந்தக் காட்டில் நடக்கும் ேபாது அவள் ரதியிடம் பின்வருமாறு
ெசால்லிக்ெகாண்டு ேபானாள்.
பதிைனந்தாம் அத்தியாயம்
பதினாறாம் அத்தியாயம்
என்றாள்.
பதிேனழாம் அத்தியாயம்
மனம் மாறி விட்டதா?" என்றாள் சிவகாமி. "இல்ைல, சிவகாமி இல்ைல! இந்த ேவல்
என்னுைடயதில்ைலேய! இன்ெனாருவருைடய ேவலின்ேமல் ஆைணயிடலாமா
என்றுதான் நான் ேயாசிக்கிேறன்." "உங்களுைடய ேவல் இல்ைலயா? பின்
யாருைடயது?"
பதிெனட்டாம் அத்தியாயம்
எல்ேலாரும் வட்டுக்குள்
ீ ெசன்றார்கள் சக்கரவர்த்தி வரும் சமயங்களில்
அமர்வதற்காகேவ ஆயனர் ஓர் அழகிய கல்சிம்மாசனத்ைத அைமத்திருந்தார்.
அந்தச் சிம்மாசனத்தில் மேகந்திரர் அமர்ந்ததும், ஆயனர் சிவகாமிக்குச் சமிக்ைஞ
ெசய்ய அவள் அருகில் ெநருங்கி வந்து சக்கரவர்த்திக்கு நமஸ்கரித்தாள். அப்ேபாது
ஆயனர், "ெபருமாேன! அரங்ேகற்றம் நடுவில் தைடப்பட்ட காரணத்தினால் குழந்ைத
உற்சாகம் இழந்திருக்கிறாள். அவளுைடய ெசௗக்கியக் குைறவுக்கு அதுதான்
காரணம். ரசிக சிேராமணியான தாங்கள்தான் அவளுக்கு ஆசிகூறி உற்சாகப்படுத்த
ேவண்டும்" என்றார். "ஆயனேர! உமது குமாரி அன்ைறக்கு நடனமாடியதாகேவ
எனக்குத் ேதான்றவில்ைல. நடனக் கைலேய ஓர் உருவம் எடுத்து வந்து
ஆடியதாகேவ ேதான்றியது" என்றார் மேகந்திரர்.
பத்ெதான்பதாம் அத்தியாயம்
வட்டு
ீ வாசற்படிையத் தாண்டியதும் சக்கரவர்த்தி ஆயனைரத் திரும்பிப்
பார்த்துக் கூறினார்: "ஆயனேர உம்முைடய சிற்பத் திருக்ேகாயிலுக்கு மீ ண்டும் நான்
எப்ேபாது வருேவேனா, ெதரியாது. ஆனால், ஒன்று ெசால்லுகிேறன், பூர்வகமான ீ
இந்தப் பல்லவ சாம்ராஜ்யத்துக்கு ஒரு காலத்தில் அழிவு ேநர்ந்தாலும் ேநரலாம்.."
"ெபருமாேன! ஒரு நாளும் இல்ைல, அப்படிச் ெசால்ல ேவண்டாம்!" என்று ஆயனர்
அலறினார். "ேகளும், சிற்பியாேர! உலகத்தில் இதற்குமுன் எத்தைனேயா
சாம்ராஜ்யங்கள் இருந்திருக்கின்றன; மைறந்திருக்கின்றன. ஹஸ்தினாபுரம் என்ன,
பாடலிபுத்திரம் என்ன, உஜ்ஜயினி என்ன இைவெயல்லாம் இப்ேபாது இருந்த இடம்
ெதரியவில்ைல. அதுேபால் இந்தப் பல்லவ சாம்ராஜ்யத்துக்கும் ஒருநாள் முடிவு
ஏற்படலாம். ஆனால், உம்முைடய கலாசாம்ராஜ்யத்துக்கு ஒரு காலத்திலும் அழிவு
கிைடயாது. ெதய்வத் தமிழ்ெமாழியும், தமிழகமும் உள்ள வைரயில் உம்முைடய
சிற்ப சம்ராஜ்யமும் நிைலெபற்றிருக்கும்!"
இருபதாம் அத்தியாயம்
இருபத்ேதாராம் அத்தியாயம்
இருபத்திரண்டாம் அத்தியாயம்
ஆயனர் வட்டிலிருந்து
ீ புறப்பட்ட மேகந்திர பல்லவர் குதிைரைய விைரவாகச்
ெசலுத்திக்ெகாண்டு ெசன்று சற்றுத் தூரத்தில் நின்று ெகாண்டிருந்த தம்
பரிவாரங்கைள அைடந்தார். அங்ேக குதிைரையச் சற்று நிறுத்தி, கூட்டத்தில்
ஒருவன் மீ து பார்ைவையச் ெசலுத்தினார். அந்த மனிதன் சக்கரவர்த்தியின்
பார்ைவயில் இருந்த சமிக்ைஞையத் ெதரிந்து ெகாண்டவனாய், அவைர ெநருங்கி
வந்து பணிவாக நின்றான். "சத்ருக்னா! உனக்குச் சிற்பக்கைலயில் பயிற்சி உண்டா?"
என்று சக்கரவர்த்தி ேகட்டார். சத்ருக்னன் முகத்தில் எவ்வித உணர்ச்சியும்
காட்டாமல், "இல்ைல பிரபு!" என்றான். "இவ்வளவுதானா? சிற்பக்கைலயில்
ெகாஞ்சமாவது உனக்குப் பயிற்சி இருக்கேவண்டும். அதற்கு இந்த இடத்ைதக்
காட்டிலும் நல்ல இடம் கிைடயாது. ஆயனருைடய சீ டப் பிள்ைளகள் ெசய்யும்
ேவைலகைளக் கவனித்துக்ெகாண்டிருந்தாேல ேபாதும்." "ஆக்ைஞ, பிரபு! இப்ேபாேத
ெதாடங்குகிேறன்."
இருபத்துநான்காம் அத்தியாயம்
இருபத்ைதந்தாம் அத்தியாயம்
இருபத்தாறாம் அத்தியாயம்
இருபத்ேதழாம் அத்தியாயம்
ஆயனர் சற்றுத் தயங்கி நிற்கேவ, "ஏன் தயக்கம்? இந்த ேவல் நீர் அனுப்பப்
ேபாகும் வாலிபனுைடய ேவல்தான்! மதயாைனயின் ேகாபத்திலிருந்து உம்ைமயும்
சிவகாமிையயும் பாதுகாத்த ஆயுதந்தான்; பரஞ்ேசாதி இைத வாங்கிக்ெகாள்ள
ஆட்ேசபிக்க மாட்டான்" என்றார் சக்கரவர்த்தி. "இைதக் ேகட்ட ஆயனர் மட்டுமல்ல
நரசிம்மரும் சிவகாமியும்கூட ஆச்சரியக்கடலில் மூழ்கினார்கள். ஆயனர் தட்டுத்
தடுமாறி, "பல்லேவந்திரா! தங்களுக்கு எப்படித் ெதரிந்தது?" என்றார்.
குளத்தின் தண்ணருக்கு
ீ அைடயாளமாக அைலையப் ேபான்ற இரு ேகாடுகைள
இழுத்தாள். அதன்ேமல் ஒரு தாமைரப் பூைவ வைரந்தாள். பக்கத்தில் இரண்டு
தாமைர ெமாட்டுகைளயும் ேபாட்டாள். குளத்தின் கைரயிேல ஒரு மான் குட்டியின்
சித்திரத்ைத எழுதினாள். எழுதும்ேபாேத கைடக்கண்ணால் பார்த்து, நரசிம்மவர்மர்
தன்ைனக் கவனிப்பைதத் ெதரிந்து ெகாண்டாள். சித்திரம் எழுதி முடித்ததும்
சிவகாமியின் மனத்தில் அைமதி ஏற்பட்டது. அந்தச் சித்திரத்திலடங்கிய ெசய்திைய
நரசிம்மவர்மர் கட்டாயம் ெதரிந்து ெகாள்வார். மற்றவர்களுக்ேகா அதில் அர்த்தம்
ஒன்றும் இராது. ஏேதா கிறுக்கியிருக்கிறது என்றுதான் எண்ணிக்ெகாள்வார்கள்!
குமார சக்கரவர்த்திக்குத் தன்னிடம் அன்பு உண்ெடன்பது உண்ைமயானால், இந்தச்
சித்திரத்ைதப் பார்த்துவிட்டு அவசியம் அவர் தாமைரக் குளத்துக்கு வந்து ேசருவார்.
இருபத்ெதட்டாம் அத்தியாயம்
இருபத்ெதான்பதாம் அத்தியாயம்
ஆனால், "எந்த ஊருக்குப் ேபாகிறாய் தம்பி?" என்று அந்த ஆள் ேகட்டதும், புத்த
பிக்ஷு ெசய்திருந்த எச்சரிக்ைககள் ஞாபகத்துக்கு வந்தன. தன் ேதாள் ேமலிருந்த
அவனுைடய ைககைள உதறித் தள்ளிவிட்டு, "நான் எந்த ஊருக்குப் ேபானால்
உனக்கு என்ன?" என்று ெவறுப்பான குரலில் ேகட்டான் பரஞ்ேசாதி. "எனக்கு
ஒன்றுமில்ைல, அப்பா! ஒன்றுேம இல்ைல. இன்று ராத்திரி வழித் துைணக்கு நீ
கிைடத்தாேய, அதுேவ ேபாதும். ஏேதா இரகசியக் காரியமாய்ப் ேபாகிறாயாக்கும்
ஆனால்.."
முப்பதாம் அத்தியாயம்
முப்பத்ேதாராம் அத்தியாயம்
அவ்வரன்,
ீ "தம்பி! எங்ேக ேபாகிறாய், என்ன காரியமாகப் ேபாகிறாய் என்று உன்ைன
நான் ேகட்கவில்ைல. ஆனால், இன்று ராத்திரி எங்ேக தங்குவதாக உத்ேதசம் என்று
ெசால்லுவதில் உனக்கு ஆட்ேசபம் ஒன்றும் இராேத?" என்றான். "இந்த மைலையத்
தாண்டியதும் அப்பால் ஒரு மேகந்திர விடுதி இருப்பதாகச் ெசான்னார்கள். அதில்
தங்கலாெமன்று எண்ணியிருந்ேதன். இருட்டுவதற்கு முன்னால் மேகந்திர
விடுதிக்குப் ேபாய்ச் ேசர்ந்து விடலாெமன்று நிைனத்ேதன்." "ஆ! அேதா பார்
ெவௗ◌ிச்சத்ைத! நீ ெசான்ன மேகந்திர விடுதி அந்த ெவௗ◌ிச்சம் ெதரிகிற வடுதான்.
ீ
நானும் இன்றிரவு அங்ேகதான் தங்கப் ேபாகிேறன்" என்றான் அவ்வரன். ீ
முப்பத்திரண்டாம் அத்தியாயம்
முப்பத்ைதந்தாம் அத்தியாயம்
முப்பத்தாறாம் அத்தியாயம்
முப்பத்ேதழாம் அத்தியாயம்
புரிந்த வரர்கைளயும்
ீ உள்ேள ெதரிந்த ெநடிய ெபரிய தாவள்யமான சுவர்கைளயும்,
படிப்படியாகப் பின்னால் உயர்ந்து ெகாண்டுேபான உப்பரிைக மாடங்கைளயும்
சிவகாமி பார்த்தாள். தன்ைனயும் தன்னுைடய இதயத்ைதக் கவர்ந்த சுகுமாரைரயும்
பிரித்துக் ெகாண்டு இத்தைன மதில் சுவர்களும் மாடகூடங்களும் தைடயாக
நிற்கின்றன என்பைத எண்ணி ஒரு ெநடிய ெபருமூச்சு விட்டாள்.
முப்பத்ெதட்டாம் அத்தியாயம்
அைறக்குள் ெசன்றாள்.
முப்பெதான்பதாம் அத்தியாயம்
நாற்பதாம் அத்தியாயம்
நாற்பத்ேதாராம் அத்தியாயம்
வரர்களுக்கு
ீ முன்னால் ேபாகேவா பின்னால் ேபாகேவா முயன்ற ேபாெதல்லாம்,
அவர்கள் அதற்கு இடங்ெகாடாமல் அவைன நடுவிேலேய விட்டுக் ெகாண்டு
ேபானார்கள். இைதப் பார்க்கப் பார்க்க அவன் உள்ளத்தில் தனக்கு இவர்கள் வழிகாட்டி
அைழத்துப் ேபாகிறார்களா அல்லது சிைறப்படுத்திக் ெகாண்டு ேபாகிறார்களா என்ற
சந்ேதகம் உதித்தது. ஸரீ பர்வதம் வடக்ேக கிருஷ்ணா நதிக்கைரயில்
இருக்கிறெதன்பது பரஞ்ேசாதிக்குத் ெதரியும். ஆனால் அதிகாைலயில்
கிளம்பியதிலிருந்து இந்த வரர்கேளா
ீ ேமற்குத் திைசைய ேநாக்கிேய ேபாய்க்
ெகாண்டிருந்தார்கள். ஒருேவைள ெகாஞ்ச தூரம் ேமற்கு ேநாக்கிப் பிரயாணம் ெசய்த
பிறகு வடக்கு ேநாக்கித் திரும்பலாம் என்று அவன் எண்ணியபடியும் நடக்கவில்ைல.
ெசன்றன.
நாற்பத்திரண்டாம் அத்தியாயம்
அந்த வரர்களில்
ீ ஒருவன் கிழவைன என்னேவா ேகட்க, அவன் இரண்ெடாரு
வார்த்ைதயில் மறுெமாழி கூறிவிட்டு மறுபடியும் ஜபமாைலைய உருட்டலானான்.
அன்றிரவு அந்தப் பாழ் வட்டிேலேய
ீ தங்குவெதன்று அவ்வரர்கள்
ீ முடிவு
ெசய்தார்கள். தங்களில் நாலு ேபைர நாலு ஜாமத்துக்குக் காவல் ெசய்யவும்
ஏற்படுத்திக் ெகாண்டார்கள். எல்லாைரயும்விட அதிகக் கைளப்புற்றிருந்த
பரஞ்ேசாதிக்குப் படுத்தவுடேனேய கண்ைணச் சுற்றிக் ெகாண்டு தூக்கம் வந்தது.
தூக்கத்தில் ஆழ்வதற்கு முன்னால் அவன் மனத்தில் கைடசியாக 'வஜ்ரபாஹு
இன்றிரவு சந்திப்பதாகச் ெசான்னாேர? இனி எங்ேக சந்திக்கப் ேபாகிறார்?' என்ற
எண்ணம் ேதான்றியது.
நாற்பத்துநாலாம் அத்தியாயம்
இதற்குள் வட்டு
ீ வாசலில் காவலிருந்த வரன் ீ குதிைரகளின் காலடிச்
சத்தத்ைதயும் ேபச்சுக் குரைலயும் ேகட்டு வட்ைடச்
ீ சுற்றிக் ெகால்ைலப்புறம் வந்து
பார்த்தான். இரண்டு ேபர் குதிைர ேமேலறிக் கிளம்பிக் ெகாண்டிருப்பைத அவன்
கண்டு, "ஓ!" என்ற கூச்சலுடன் வட்டுக்குள்
ீ ஓடினான். உடேன, அந்த வட்டுக்குள்
ீ
வரர்கள்
ீ ஒருவைர ஒருவர் எழுப்பும் சத்தமும், "என்ன? என்ன?" என்று ேகட்கும்
சத்தமும், "ேமாசம்!" "தப்பி ஓடுகிறார்கள்" என்ற கூக்குரலும் ஒேர குழப்பமாக
எழுந்தன.
நாற்பத்ைதந்தாம் அத்தியாயம்
நாற்பத்ேதழாம் அத்தியாயம்
வரன்
ீ வஜ்ரபாஹு பாசைறக்குள் புகுந்து ெசன்ற பிறகு பரஞ்ேசாதிக்கு
ஒவ்ெவாரு விநாடியும் ஒரு யுகமாகத் ேதான்றியது. சக்கரவர்த்தியிடமிருந்து
தன்ைன அைழத்து வரும்படி எப்ேபாது ஆக்ைஞ வருெமன்று அவன் ஆவலுடன்