de Tn Gebaden, de Bergrde klynke - mij Locht skrint - fir foart lk oen ut nadlt, kst toch niks oen ferarje Om oernd te blieuwen must t der mar mij dwon. Ast straks yn dyn slimme Stee op astand yn de goaten hoalden wst, de waaksmens fekrommelt, den kst nsum, allonich de Tango doensje... Ut Rapalje femoddet fst wur un drager mij pestende Mantra's en klde Kalasjnikovs Yn sefte wte Winters wol te festoan Mij un krmme griepe nei ut oenderspit delve, dt wlle se! Mar nimmer mij un blynkend firgesicht of un felchte metafar, dy us deden richt. Je slle ut alegar nt begrype: twisken dyn begon en dyn nde leit de echte rden fan dyn bestan! Kykje nij dy sm. Hld fl! Skreuw ut fan de dakken! "Mij Keunst en Febalding ferykest mar as mei Jld en Macht"