UDK: 616-007.

43-089

2010. 5 (63-69)
ISSN-1452-662X

Pregledni rad

Diemail Detanac, Menana Detanac, Avdo Ceranidi

KILE PREPONSKE REGIJE,

ANALIZA ItESTALOSTI I METODE
NJIHOVOG REAVANJA
Satetak: Kile trbugnog zida predstavljaju veoma
6esto oboljenje u ljudskoj populaciji, a preponske kile
su najdegea patologija na hirurgkim odeljenjima girom
sveta. Cilj rada je da uka2e na ue'estalost kila ingvinalne regije, kao i analiza pojedinih metoda koje se primenjuju u njihovom hirurgkom le6enju. Za izradu rada
korigeena je medicinska dokumentacija Hirurgkog odeljenja Zdraystvenog Centra Novi Pazar. Ovom retrospektivnom studijom obuhvatili smo 201 pacijenta sa
kilama ingvinalne regije, koji su hospitalizovani na Hirurgkom odeljenju ZC Novi Pazar u periodu od juna
2008. do juna 2009. godine.
Na odeljenju opgte hirurgije Zdraystvenog centra
Novi Pazar, u navedenom periodu, lee'eno je 1.682 pacijenta, od toga 201 (12,01%) su bili pacijenti sa kila-

ma preponske regije, pri e'emu je operisano 171

(85,08%), a zbog kontraindikacija nije operisano 30
(14,92%) pacijenata. Ingvinalne idle nadene su kod
190 (94,53%) pacijenata, i to kod 183 (91,04%) mu-

gkarca i 7 (3,49%) 2ena, a femoralne Idle kod 11

Naj6egee primenjivana operativna tehnika je Lichenstein. Procenat recidivnih kila je mali, gto bi se moglo
dovesti u vezu sa operativnom tehnikom.
Kijuene reek kila, preponski region, hernioplastika.

UVOD
Kila je defekt kontinuiteta normalnog muskuloaponeuroti6nog i fascijalnog trbugnog zida, respiratome
ili pelvi6ne dijafragme, kongenitalan iii akviriran, koji
dopugta izleenje bilo kog tkiva, osim onih koja normalno prolate, kroz otvore na trbugnom zidu (McVay). Znadi, kila trbugnog zida predstavlja izboe'enje parijetalnog
peritoneuma kroz urodeni iii steeni otvor trbugnog zida
u koji, kao u neku kesu, ulaze organi trbugne duplje (1).
Kile trbugnog zida predstavljaju veoma desto oboljenje u ljudskoj populaciji, a kile preponske regije su
naj6egda patologija hirurgkih odeljenja girom sveta.
Poznavanje slabih taaka trbugnog zida, odnosno
onih mesta gde se idle najdegee javljaju je od velike va2nosti za hirurga, a ingvinofemoralna regija je jedna od
njih. Ingvinalni region predstavlja deo anterolateralnog trbugnog zida, ograni6enog sa gornje strane bispinalnom linijom, dole lateralno preponskim ligamen-

(5,47%) pacijenata, i to kod 2 (0,98%) mugkarca i 9

(4,48%) 2ena. Inkarceriranih kila je bilo ukupno 12
(5,97%), i to 5 (2,49%) ingvinalnih i 7 (3,48%) femoralnih. Od ukupnog broja ingvinalnih kila, indirektne
su zabeleene kod 162 (85,27%) pacijenta, a direktne torn, medijalno spoljnom ivicom m. rectus abdomikod 22 (11,57%). Direktna i indirektna kila je bila pri- nis-a. Preponski predeo (region inguinalis) u celini ima
sutna kod 6 (3,16%) pacijenata. Primarna kila je bila slabiju gradu nego ostali predeli prednjeg trbugnog ziprisutna kod 193 pacijenta gto 6ini 96,02%, dok je reci- da. Slabija grada preponskog kanala je karakteristidna
divna hernija bila prisutna kod 8 (3,98%). Metode hi- za 6ove6iju vrstu i posledica je uspravnog stava tela.
rurgkog leenja kila preponske regije na nagem materiTokom uspravljanja 6ove6ijih predaka na zadnje
jalu su sledeee: Lichtenstein 144 (84,21%), Bassini 17 ekstremitete, doglo je do udaljavanja prednjeg trbu(9,94%), Ferrary 2 (1,17%), McVay 3 (1,75%), Fabri- gnog zida od prednje strane buta, a istovremeno su se
cius 5 (2,92%). Zaklju6ak: degee se javljaju kod osoba degavale i pratede promene na kostima i migidima karmugkog pola, 6egee na desnoj strani. Femoralne kile su li6nog pojasa, preponskog predela i donjeg uda. Kao
6egee kod lena i najvige je medu njima inkanceriranih. posledica prolaska testisa kroz preponski predeo pred1

Zdraystveni centar Novi Pazar.

njeg trbugnog zida, u ovom zidu ostaje preponski kanal

kao njegova slaba tadka (2).

PDF compression, OCR, web optimization using a watermarked evaluation copy of CVISION PDFCompressor

64

Memail Detanac, Menana Detanac, Avdo teranio

Na preponskom kanalu razlikuju se detiri zida:

prednji, zadnji, gomji i donji. Prednji zid gradi aponeuroza spoljagnjeg kosog trbugnog migida (m. obliquus
externus abdominis), gomji zid je uzan i grade ga donje
ivice m. obliquusa internusa abdominisa i m. transver-

susa abdominisa, a donji zid gradi gornja strana preponske veze (lig. inguinale - Pouparti).
Zadnji zid preponskog kanala, dugog oko 4 cm,
gradi samo tanka popredna fascija (fascia transversalis), oblo2ena sa zadnje strane zidnim peritoneumom,
pri demu njegov srednji deo nema nikakvih pojadanja i
predstavlja slabu tadku prednjeg trbugnog zida (punctum resestenciae minoris) (Slika 1) (3).
Postoje odredeni prirodni mehanizmi zagtite ovog
regiona od potencijalne hernijacije. Ti zagtitni mehanizmi su: kapak (shutter) mehanizam koji se zasniva na

dinjenici da unutragnji kosi migie u predelu unutragnjeg ingvinalnog otvora nalae na transverzalni mike
i prilikom kontrakcije poput kapka prekriva spermatidni funikulus u nivou unutragnjeg otvora i tako stvara

otpor intraabdominalnom pritisku, kongestija vezivnog tkiva uz transverzalnu fasciju, sfinkter mehanizam
transverzalnog migida koji svojom kontrakcijom su1ava unutragnji ingvinalni prsten (4, 6, 9).
Uzroci nastanka preponskih kila su:
prisustvo izraenog procesusa vaginalis-a.
slabost migidnih struktura trbugnog zida,
stalno povedanje intraabdominalnog pritiska.

1 -low posImiM mime en. recb *demi*

2 - 9nea womb:
3 - Insom Oammemall;

4 - m. =Om

thew**

5 - s. prorklAs
6 -arks 0.11.1161P88184m:
7 -mho Mimlnell. memfrmalm,

8 -1sm.lus symmatmm:
9 - m. cremalstm
10 - mmoeuroses m. oblique axiom abdommn,

m. oblique exlermm abdasSa.

12 -m oblique mtmmm 0268/8212g
11

13 -m tranmemus abdamni.

Slika 1. Anatomija ingvinalnog kanala

Etiologke faktore nastanka kila mo2emo podeliti

na urodene (kongenitalne) i stedene:
1. kongenitalni: pol, spu:s'tanje testisa, faktori u razvoju, varijacije u pripojima trbugnih misiEa, gastrogiza.
2. ste6eni (predisponirajud): starost, gojaznost, sr-

cane bolesti, pluene bolesti, opstruktivna cistopatija,

opstipacija, oboljenja debelog creva, migieno aponeurotidna distrofija, poremedaj metabolizma kolagena.
Po1 ima znadajan udeo u nastajanju kila i dobro je
poznato da mugkarci deg& oboljevaju od kila nego zene (5, 6).

Ingvinalne idle mogu biti: direktne i indirektne;

reponibilne i ireponibilne; urodene i stedene.

Indirektna ingvinalna kila se razvija sporo, postepeno. To su kile koje prolaze lateralno od epigastridnih krvnih sudova. Kod ovih kila, kilna kesa se
uvek nalazi na anteromedijalnoj strani funiculus spermaticus-a, sem kod recidivantnih, gde mote da zauzima razlidite pozicije u odnosu na funikulus, a zavrgava

se u gornjem delu skrotuma, odnosno velikih usana

kod 2ena.
Direktne ingvinalne kile prolaze kroz zadnji zid,
medijalno od epigastridnih krvnih sudova. Obidno su
sire baze, ne spugtaju se u skrotum (nisu kongenitalne),
javljaju se u kasnijim godinama i desto su bilateralne.

Femoralna kila predstavlja protruziju preperitonealnog masnog tkiva iii abdominalnih organa kroz slabu transverzalnu fasciju, femoralni prsten i femoralni
kanal. CesEa pojava kod Z'ena je posledica inidinacije
karlice, povedanog intraabdominalnog pritiska i ostalih
faktora vezanih za trudnodu, pa je otuda incidenca femoralnih kila deka kod 2'ena nego kod mugkaraca i to deg&
kod vigerotici, nego kod Z'ena koje nisu radale (7, 8, 9).
Nemoguenost spontanog iii manuelnog vradanja

sadthja kilne kese u abdominalnu duplju je ukljegtenje kile ili inkarceracija. U tom sludaju lokalni bol je
jade izra2en uz simptome, koji su posledica ukljegtenj a
pojedinih organa iii njihovih delova. Najdegee su uldjegteni tanko crevo, debelo crevo, apendiks, omentum,
mokraena begika, tuba uterina iii jajnik. Ukoliko je ceo
lumen creva zahvaten, to predstavlja mehanidku prepreku sa klasidnom slikom ileusa i zahteva hitnu hirurglcu intervenciju.
Posebni tipovi inkarceracija su:

- Maydlova hemija (retrogradna inkarceracija iii

inkarceracija u obliku slova W),
- Lime -Richter-ova hemija (inkarceracijom zahvaden samo deo zida creva).
Dijagnoza kila preponske regije se postavlja na
osnovu anamneze, fizikalnog pregleda i negto rede se
radi herniografija, ultrasonografija, CT i NMR.
Diferencijalno dijagnostidki u obzir dolaze sledeea stanja: funikulokela, varikokela, uvedane ingvinalne limfne 11ezde, varikoziteti velike safenske vene,
psoas apsces, lipom, aneurizma ilijadne i femoralne arterije, femoralna kila, torzija testisa itd. (10, 11).
Odnos pojavljivanja ingvinalnih kila kod mugkaraca i 2ena je 9 : 1. S druge strane, femoralne kile su 2-3
puta deg& kod 2ena nego kod mugkaraca (1). Ingvinalna kila je najdegea od svih kila, oko 60%, a takode operacije ovih kila predstavljaju jednu od najdegee izvodenih operacija na odeljenjima opgte hirurgije. Znadajni
napredak koji je postignut u hirurgkoj tehnici, kao i uspegan razvoj novih protetskih materijala doveli su do
znadajnog pobolj ganj a ishoda operativnog zahvata kod
mnogih bolesnika. Ingvinalna hemijacija kao sigurno
najdegei benigni hirurgki entitet predstavlja ujedno i

PDF compression, OCR, web optimization using a watermarked evaluation copy of CVISION PDFCompressor

KILE PREPONSKE REGIJE, ANALIZA UtESTALOSTI I METODE NJIHOVOG RES'AVANJA

65

veoma va2an socio-ekonomski problem i uzrok zna- vi put upotrebio polipropilensku mreicu u reSavanju
6ajnog naruSenja kvaliteta 2ivota bolesnika.
kila. Lichtenstein je 1986. godine opisao netenzionu
U cilju obezbedivanja pravilnog odabira operativ- tehniku u regavanju ingvinalne kile (Slika 2) (1, 6).
Kulminacija razvoja je uvodenje laparoskopske
ne tehnike i uporedivanja uspeSnosti pojedinih tehnika
nametnula se klasifikacija ingvinalnih hemija. Mnoge tehnike u operativnom reSavanju kila. Godine 1979. je
klasifikacije hemija su predlokne, a medu njima se iz- prvi put polcuSana laparoskopska operacija.

dvajaju klasifikacije po Casten-u, Halverson-u i

Nedostatak ove metode je Sto podrazumeva da pa-

McVay-u, Ponkin sistem, Gilbert, Rutkow i Robbins,

kao i Nyhus klasifikacija. Naj6eSee se koristi klasifika-

cijent bude u opStoj anesteziji, moguenost povrede

unutranjih organa je veda, cena ovog zahvata u odnosu na druge, je znatno veda i koristi se skupa medicinska oprema, a zahteva dugotrajnu i skupu obuku.

cija po Gilbert-u i Nyhus-u (Tabela 1) (11, 15, 18, 19).

Tip I

Tip II

Tip III

Tip IV

Tip V

Ma la indirektna kila bez proSirenja unutranjeg ingvinalnog otvora, sputa se najvise do polovine ingvinalnog kanala, a nalazi se kod dece i mladih osoba
Indirektna ingvinalna kila sa proSirenim
unutranjim ingvinalnim otvorom do dva
prsta. Nema defekta zadnjeg zida kanala.
Indirektna ingvinalna kila sa progirenim

unutranjim ingvinalnim otvorom preko

dva prsta. To su velike ingvinoskrotalne i
klizajude kile.
Direktna kila, bez proSirenja unutraSnjeg
ingvinalnog otvora, sa defektom i ispup6enjem zadnjeg zida kanala.
Direktne kile, kod kojih se javlja divertikulozni defekt na zadnjem zidu kao kod
recidivantne Idle. Epigastri6ni krvni sudo-

vi i unutraSnji ingvinalni prsten su na

Tip VI
Tip VII

svom mestu.
Kombinacija direktne i indirektne idle kada se kilna kesa presavije preko fiksiranih

epigastridnih krvnih sudova (pantalone

hemija).
Femoralne Idle

Tabela 1. Gilbert-ova klasifikacija ingvinalnih kila

Antisepti6na era, stvorena zahvaljujudi saznanjima Josepha Lister-a (1827-1912) dala je Siroke mogudnosti za razvoj operativnog ledenja kila. Naalost,
mortalitet je zbog peritonitisa, krvarenja ili drugih komplikacija iSao i preko 7%. Recidivi posle godinu dana
su bili i do 40%, a posle 6etiri godine i do 100%.
Eduardo Bassini (1844-1924) sa svojim epohalnim radom prekida neuspehe dotadaSnjih intervencija.
Bassiniju dugujemo principe reparacije suturom preponskih kila. Dva su zsigajna pojma koje je postavio:
hemija je mehanidka bolest i teiti hirurgiji bez recidiva.
Godine 1887. na sastanku italijanskih hirurga u Denovi
prikazuje svoju tehniku operativnog le6enja preponskih
kila sa rezultatima koji su, za to doba, bili izuzetni (mortalitet ispod 1%, a stopa recidiva ispod 10%) (16).
Shouldice je 1953. godine svojom metodom reSavanja preponske kile postigao minimalnu stopu recidiva od 0,8% za 10 godina (17). Usen je 1958. godine pr-

Slika 2. Lichtenstein tehnika reparacije desne

indirektne ingvinalne idle
Svaka ustanovljena kila je razlog za operativno ledenj e. Rizik od operacije idle je zanemarlj iv, a stopa recidiva je mala, ako je reparacija korektno uradena. Ova
dinjenica dolazi do izra1aja kada uzmemo morbiditet,
mortalitet i veliku stopu recidiva u sludajevima zane-

marenih stranguliranih kila, naraito kod starijih ljudi

sa pratedim medinskim problemima.
Razliditost etioloSkih faktora kao i polimorfizam
patoanatomskog nalaza upuduju nas na zakljudak da
samo jedan tip operacije nije dovolj an za reSavanje kila
ove regije.

Pored venosti ovladavanja operativnom tehnikom, takode je od velikog znaaja sposobnost hirurga
da intraoperativno pravilno proceni stepen atedenja
tkiva kao i glavni etioloSki faktor i na osnovu tog nalaza se odludi za tip rekonstrukcije, u skladu sa svojom
hirurSkom veStinom, znanjem, lidnim opredeljenjem i
opredeljenjem ustanove. Ova procena je nuhio subj ektivna, a njen se kvalitet povedava sa iskustvom.
Sve operativne tehnike se mogu podeliti na:
1. mekotkivne rekonstrukcije (Bassini, Halstedt,
Marcy, Codon, McVay, Shouldice, Berliner, Lichtenstein, Nyhus),
2. bestenzione (tension free) - Lichtenstein, Rives, Stoppa, Trabuco, TAPP, TEP, Gilbert, Rutkow plug,

3. kombinovane tehnike (13, 14, 15).

PDF compression, OCR, web optimization using a watermarked evaluation copy of CVISION PDFCompressor

66

Memail Detanac, Menana Detanac, Avdo teranio

Kile preponske regije zabele ili smo kod 185

CILJ RADA
Cilj rada je da uka2e na udestalost kila preponske
regije, kao i analiza primenjenih operativnih tehnika za
njihovo regavanje.
Suaeni sa visokim procentom kila preponske regije i pojavom postoperativnih recidiva, 2eleli smo da
ukaemo na znaaj izbora adekvatne hirurgke tehnike u
regavanju ovog problema.

MATERIJAL I METODE
Za izradu rada korigeena je medicinska dokumentacija Himrgkog odeljenja Zdraystvenog Centra Novi Pazar. Ovom retrospektivnom studijom obuhvatili smo 201
pacijenta sa kilama preponske regije, od ukupno 1.682
koji su hospitali7ovani na Hirurglcom odeljenju ZC Novi
Pazar u periodu od juna 2008. do juna 2009. godine.

(92,04%) bolesnika mukog pola i kod 16 (7,96%) bolesnika 2enskog pola.

Analizom naeg materijala, zabeleili smo da je medu bolesnicima mu:slog pola bilo najvige onih starosne
dobi od 61-70 godina (25,37%), a medu 2enama najvie
je bilo onih starosne dobi preko 71 godine (7,35%).

Lokalizacija
Ingvinalna
Femoralna
Ukupno

Istreivanjem je obuhvaden 201 pacijent, to dini

12,01% od ukupno 1.682 pacijenta koji su u periodu od
juna 2008. do juna 2009. godine hospitalizovani na Hirurkom odeljenju ZC Novi Pazar. Operisano je 171
(85,08%), a zbog kontraindikacija nije operisano 30
(14,92%) pacijenata.
Polna struktura bolesnika

94,53
5,47
100,00

201

Od ukupnog broja hospitalizovanih pacijenata sa kilama preponskog regiona, ingvinalna kila je prisutna kod
190 (94,53%), a femoralna kod 11 (5,47%) pacijenata.

Broj

Primama kila
Recidivna kila
Ukupno

Zene

svkarci
96,02
177

193

201

Mu-

3,98
100,00

16

Tabela 4. Etiopategeneza kila

Primarna kila bila je prisutna kod 193 pacijenta

gto 6ini 96,02%, i to kod svih 16 2ena (7,96%), i kod
177 pacijenata mukog pola (88,06%), dok je recidivna kila prisutna kod 8 (3,98%) pacijenata mugkog pola.

Klasifikacija

Broj

Indirektna hernija
Direktna hernija
Direktna i indirektna
Femoralne

Ukupno

muskarci zene

190

Tabela 3. Lokalizacija hernija

8%

92%

11

Efiopatogeneza

REZULTATI

Broj

162

80,60

22

10,95

2,96

11

5,49

201

100,00

Tabela 5. Klasifikacija ingvinalnih kila

Slika 3. Polna struktura operisanih od kila

preponske regije

Od ukupnog broja ingvinalnih kila, indirektne idle

su zabele2ene kod 162 (80,60%) pacijenta, a direktne
kod 22 (10,96%). Direktna i indirektna kila je prisutna
kod 6 (2,96%) pacijenata, a femoralna kod 11(5,49 %).

Godine
starosti

M u karci

21-30

16

7,96

0,00

7,96

31-40

18

8,95

0,99

9,94

41-50

18

8,95

0,99

9,94

Reponabilna

185

92,03

2,00

189

94,03

51-60

44

21,90

0,99

22,89

Inkarcerirana

2,49

3,48

12

5,97

61-70

51

25,37

1,99

27,36

Ukupno

190

94,52

11

5,48

201

100,00

71-

38

18,92

2,99

21,91

185

92,05

16

7,95

100,00

Ukupno

2ene

Ukupno

Tabela 2. Starosna struktura pacijenata sa kilama

preponske regije

Vrsta hernije

ingvi-

femo-

nalna

ralna

ukupno

Tabela 6. Vrsta hernije

Od ukupnog broja hernija preponske regije, 189

(94,03%) je reponibilno, a kod 12 (5,97%) pacijenata
se radilo o inkarceriranoj herniji.

PDF compression, OCR, web optimization using a watermarked evaluation copy of CVISION PDFCompressor

67

KILE PREPONSKE REGIJE, ANALIZA UtESTALOSTI I METODE NJIHOVOG RESAVANJA

Broj

Mug lard
Ingvinalna
hernija
Zene

Tip hernije

Muglarci
Femoralna
hernija

iene

Desna
Leva
Obostrana
Desna
Leva
Obostrana
Desna
Leva
Obostrana
Desna
Leva
Obostrana

Ukupno

99

%
49,24

38,80
2,99
2,00

1,49

0,00
0,49
0,49
0,00
2,99

78
6

1
1

0
6
3

1,49

0,00
100,00

201

Tabela 7. Strana hernije

Najvedi broj pacijenata, imao je ingvinalnu herniju sa desne strane.
Metode hirtatkog ledenja ingvinalnih hernija
160
141

12
10 :

810
61

Klasidna karakteristika kila je da se pojavljuju,

4
1:

uvedavaju iii uldjegte, posle naglog rasta intraabdominalnog pritiska. Ukoliko se radi o uldjegtenju, lokalni

01

lichtenstein

kod 2ena mnogo manji (2 : 1) (5). Na analiziranom nagem materijalu, taj odnos prisustva ingvinalnih i femoralnih kila kod mugkaraca je 98,91% : 1,09%, a kod 2ena 1 : 1,28.
Pol ima znadajan udeo u nastajanju kila. Iako se u
literaturi navodi da su ingvinalne hernije prisutne kod
mugkaraca i 2ena u odnosu 9 : 1(1), na nagem materijalu taj odnos je 11,5: 1, a femoralna kila je 4,5 puta deka kod 2ena, nego kod mugkaraca.

bassini

ferrary

me vay

fabricius

Slika 4. Metode hirudkog leeenja ingvinalnih hernija

U ledenju hernija ingvinalne regije, korigoene su sledede operativne tehnike: Lichtenstein kod 144 (84,21%),
Bassini kod 17 (9,94%), Ferrary kod 2 (1,17%), McVay

kod 3 (1,75%), Fabricius kod 5 (2, 92%) pacijenata.

DISKUSIJA
U svakodnevnom radu na hirurgkim odeljenjima
jedna od najdegde izvodenih hirurgkih intervencija je
herniotomija (oko 12%), a ingvinalna kila je najdegda
od svih kila, oko 60% (5). Na podrudju Sancaadke regije, koju pokriva ZC Novi Pazar, ova patologij a je takode prisutna u velikom broju. Na odeljenju opgte hirurgije Zdraystvenog centra Novi Pazar, u periodu od
juna 2008. god. do juna 2009. god. ukupno je ledeno
1.682 pacijenta, a od tog broja, pacijenata sa kilama
preponske regije, je bilo 202 (12,01%). Ingvinalna kila
je bila prisutna u oko 95% bolesnika.
Ingvinalne su, u odnosu na femoralne idle, mnogo
degde kod mugkaraca (97,5% : 2,5%), dok je taj odnos

bol je jade izra2en uz simptome, koji su posledica

ukljegtenja organa iii njihovih delova. Inkarceriranih
kila je bilo ukupno 12 (5,97%), i to 5 (2,49%) ingvinalnih i 7 (3,48%) femoralnih. Ono gto treba pomenuti je
da od ukupnog broja pacijenata sa femoralnom kilom,
kod 7 (63,64%) je ona bila inkarcerirana, gto govori da
se ona desto i ne primeti prilikom pregleda pacijenata,
podevgi od lekara opgte prakse do hirurga, pa se zbog
toga na vreme i ne ledi.
Zivotno doba bolesnika je u svim objavljenim
analizama od velikog uticaj a na udestalost, etiopatogenezu i ledenje kila preponske regije. Analizom nageg
materijala, zabelezili smo da je medu bolesnicima mugkog pola bilo najvige onih starosne dobi od 61-70 godina (25,37%), a medu 2enama najvige je bilo onih starosne dobi preko 71 godine (7,35%).
Kile ingvinalne regije se dele na indirektne, one
koje prolaze lateralno od epigastridnih krvnih sudova, i
na direktne, koje prolaze medijalno. Od ukupnog broja
ingvinalnih kila, indirektne kile su zabele2ene kod 162
(85,27%) pacijenta, a direktne kod 22 (11,57%). Direktna i indirektna hernija je prisutna kod 6 (3,16%)
pacijenata.

PDF compression, OCR, web optimization using a watermarked evaluation copy of CVISION PDFCompressor

68

Memail Detanac, Dlenana Detanac, Avdo teranio

Analizom nageg klinickog materijala dobili smo da

je ingvinalna kila kod mugkaraca vige prisutna desno kod
99 (49,01%), a levo kod 78 (38, 61%), dok je obostrana
prisutna kod samo 6 (2,97%). Kod 2ena je prisutna u skoro identidnom broju desno i levo. Femoralna kila je kod
mugkaraca prisutna u istom procentu i desno i levo, a kod
2ena vise desno. Pojedini autori navode degde pojavljivanj e hernije vige levo, gto na nagem uzorku nije sludaj (4).

Pa2ljiv rad u toku operacije je najbolja prevencija

nastupa svih lokalnih komplikacija, a dobra preoperativna priprema prevenira i opgte komplikacije. Poseban problem u operativnoj terapiji hernija predstavlja
problem operacije recidivnih ingvinalnih hernija. Pri-

marna kila je prisutna kod 193 pacijenta gto dini

cipima, znanjem, hirurgkom vegtinom i opremljenogdu

ustanove.
Metode hirurgkog ledenja kila preponske regije na
nagem materijalu su sledede: Lichtenstein 144 (84,21%),
Bassini 17 (9,94%), Ferrary 2 (1,17%), McVay 3 (1,75%),

Fabricius 5 (2,92%).
Od ukupnog broja hospitalizovanih pacijenata sa
hernijom preponske regije, 30 (14,92%) nije operisano
zbog postojanja kontraindikacija.
Nismo zabele2ili recidive, na nagem materijalu,
zbog kratkog vremena pradenja.

ZAKLJUCAK

Cesta patologija na podrudju Sand2aka.

96,02%, dok je recidivna kila prisutna kod 8 (3,98%).
Kile ingvinalne regije se degee javljaju kod osoPrincipi hirurgkog ledenja treba da budu zasnovaba
mugkog
pola, s tim gto se femoralne kile degde jani na pravilno postavljenoj indikaciji i izboru tehnike, ravljaju
kod
2ena.
dunajudi da ovi principi u reparaciji treba da budu adeKile preponske regije su degee lokalizovane desno.
kvatni svakom pojedinadnom sludaju. Najvatnije pitanje
Zapea se mali procenat prisustva recidivnih herniu nastanku recidiva je odgovarajuda operativna tehnika i
njena primena, loga i pogregna operativna tehnika su de- ja gto bi se moglo dovesti u vezu sa hirurgkom tehnikom.
sto razlog recidiva. Nepotpuna reparacija unutragnjeg prstena je desto uzrok recidiva kila na istom mestu.

Defmitivnu odluku o vrsti operativne tehnike donosi hirurg u skladu sa lokalnim nalazom, opgtim prin-

Pacijenti sa femoralnim kilama se degee javljaju hirurgu sa inkarceriranim kilama, dijoj prevenciji bi znadajnu ulogu mogla da ima primarna zdraystvena zagtita.

Najdegde primenjivana tehnika je Lichtenstein.

Summary

INGUINAL HERNIAS: ANALYSIS OF INCIDENCE

AND METHODS OF THEIR SOLUTION

Dzemail Detanac, Dzenana Detanac, Avdo Ceranic
Health Center Novi Pazar
Abdominal wall hernias are extremly common in
human population, and groin hernias are the most com-

them were (0.98%) males and 9 (4.48%) females. Incarcerated hernias were found in 12 (5.97%) patients, and 5

mon pathology on Surgical departments around the

(2.49%) of them were with inguinal's hernia and 7

world. The aim of this paper is to show the incidence of

groin hernias, and to analyze some of the methods of
their surgical treatment. The medical records of Surgical
Department of Health Center Novi Pazar was used for
the preparation of this paper. This retrospective study included 201 patients with groin hernia, who were hospitalized at the Surgical Department of Health Center Novi Pazar in the period from 29. 06. 2008. to 29. 06. 2009.
In that period, 1682 patients were treated on General
surgery department in Health Center Novi Pazar, and 201
(12.01%) from that number were patients with groin hernias, 171 (85.08%) were operated, and 30 (14.92%) patients were not operated because of contraindications. Inguinal hernias were found in 190 (94.53%) patients, 183
(91.04%) of them were male and 7 (3.49%) females. Femoral hernias were found in 11 (5.47%) patients, 2 of

(3.48%) were with femoral Indirect hernias were recorded in 162 (85,27%) patients with inguinal hernias, and
direct in 22 (11.57%). Direct and indirect hernias were
present in 6 (3.16%) patients. Primary hernia was present
in 193 patients, which makes 96.02%, while the recurrent
hernia was present in 8 (3.98%). The most frequently surgical methods that were used in hernia reparation area:
Lichtenstein 144 (84.21%), Bassini 17 (9.94%), Ferrary 2
(1.17%), McVay 3 (1.75%), Fabricius 5 (2.92%). Conclusion: groin hernias are more common in men and on
the right side. Femoral hernias are more common in women and most of them are incarcerated. The most commonly applied surgical technique is Lichenstein. Percentage of recurrent hernias is small, which could be related
with the operational technique.
Key words: hernia, inguinal region, hernioplastic.

PDF compression, OCR, web optimization using a watermarked evaluation copy of CVISION PDFCompressor

KILE PREPONSKE REGUE, ANALIZA UtESTALOSTI I METODE NJIHOVOG RESAVANJA

LITERATURA
1. Radovanovio S., Radovanovid B.: Kile prednjeg trbugnog zida, Prosveta, Po2arevac 1988.
2. Draganid V.: Anatomija doveka - abdomen, Savremena administracija, Beograd 1997.
3. Ponka L. J.: Hernias of the abdominal wall. W. B. Saun-

ders, Philadhelphia-London-Toronto 1980.

4. Gluhovie A., Pardevie Z., Popovie M.: Hirurgija preponskih kila, Visio Mundi Academic Press, Novi Sad-Sombor,
2005.
5. Jeremie M.: Specijalna hirurgija I: dijagnostika i terapija, Univerzitet u Nigu, Medicinski fakultet u Nigu, 2001.
6. Prcid M.: Abdominalna hirurgija, Svjetlost, Zavod za
udbenike Sarajevo, 1978: 105-122.
7. Way W. L.: Hirurgija, savremena dijagnostika i ledenje,
Savremena administracija Beograd, 1990.
8. Cobb R.: Inguinal hernias. In Morris PJ, Malt RA 9eds:
Oxford Textbook of Surgery. Oxford, Oxford University Press,
pp 1339-404,1996.
9. Dragovid M., Gerzid Z.: Osnovi Hirurgije 2, DAN Desing, Beograd, 1997.

69

10. Gilbert Al.: An anatomical and functional clasification

for the diagnosis and treatment of inguinal hernia. Am. J. Surg.
1989; 157 : 331-333.
11. Hodgson N. C. F., Malthaner R. A., Ostbye T.: The search for an ideal method of abdominal fascial closure. Am Surg
2000; 231 : 436-42.
12. Lichtenstein I. L., Shulman A. G., Amid P. K.: Twenty
questions about hernioplasty. Am Surg 1991; 57 : 730-3.

13. Lichtenstein I. L.: The tension - free hernioplasty.

Am J Surg. 1989; 157: 188-93.
14. Gilbert Al. Inguinal hernia repair: biomaterials and sutureless repair. Perspect gen Surg. 1991; 2 : 113-129.
15. Sekulid S.: Abdominalna hirurgija:pitanja i odgovori,
Dijam-m-pres, Novi Sad, 2006; 43-71.
16. Read RC. The centenary of Bassini's contribution to
inguinal herniorrhaphy. Am J Surg. 1987; 153 : 324-326.
17. Welch DR, Alexander MA. The Shouldice repair. Surg
Clin North Am. 1993; 73; 3 : 451-470.
18. Gilbert AI. An anatomic and functional classification
for the diagnosis and treatment of inguinal hernia. Am J Surg.
1989; 157 : 331-333.
19. Zollinger RM Jr. Unified Classification for Inguinal
Hernias. Hernia. 1999; 3 : 195-200.

PDF compression, OCR, web optimization using a watermarked evaluation copy of CVISION PDFCompressor