Het litteken dat haar rechter kaak in tween verdeelt, had indertijd genaaid moeten

worden. Dat zie ik nu zelf ook wel, al ben ik geen dokter, verre van. Wat heb i
k haar door die angsten aan gedaan? Ze is nog maar zeventien. Tegenwoordig wordt
de gemiddelde vrouw in ons land misschien achtentachtig, dat betekent dat ze ne
genenzestig jaar gehavend verder zal moeten. Haar verleden staat letterlijk op h
aar gezicht af te lezen, en het zal dan ook de openingszin van iedere mens die m
et haar praat zijn. Ik hoop dat ze begrijpt waarom ik haar niet naar een ziekenh
uis kon brengen. De verwondingen zagen er niet uit, en veel kon ik er niet mee a
anvangen, maar het was te gevaarlijk. Er moest maar eens iemand haar opmerken, z
ien dat ze nog leefde. Ze zouden haar, bij het zien van haar lichaam, nooit meer
aan mij toevertrouwd hebben. Hoe had ik ze dan moeten beschermen? Maar ik begri
jp het, dat ik een fout heb gemaakt. Ik hoop dat zij begrijpt dat ik geen keuze
had.