"Vodevil"

de Hugo Daniel Marcos

hugoteatro@hotmail.com

Sala de estar amplia e confortable, con tres portas a cada costado. Sobre o lateral esquerdo, a do fondo
que comunica ra, centro a que d cuarto de servizo, e diante a da cocia. Sobre o costado dereito,
a do fondo comunica s durmitorios, centro do escritorio e diante do bao. centro un cmodo
sofa con mesita e distintos mobiliarios. Sobre o fondo unha venta, e por riba diste, un teln branco ata o
teito, que logo cando se ilumine, servir de segundo escenario e verase todo o que al acontece, tralo teln
branco casi transparente.
alzarse o teln, a escena est valeira e entra Irene ,cargando paquetes de supermercado, seguida de
Guadalupe,quen viste pololos de danza rexional,chegan ata a mesa e van acomodando as compras.
IRENE: Non sabes cnto cho agradezo. Sempre lle digo meu marido que me vaia buscar super, pero non me
fai caso.Entretense vaia a saber con qu, e dixame prantada!
GUADALUPE; Bueno ter moitas cousas nas que pensar digo eu, non?
IRENE: Calquera excusa venlle ben para non ir a buscarme. l pensa que non me dou conta, pero sei moi ben o
que fai.
GUADALUPE: Ah si? E que fai, se se pode saber?
IRENE: Pchase en calquer parte, e despis dceme que estivo escribindo, pero psase a vida vendo pelculas.
GUADALUPE: Gstalle o arte?
IRENE: Bueno, non exactamente ese tipo de pelculas.
GUADALUPE: Pero todo ten a sa compensacin Estou mis que segura de que moi varonil e apaixoado!
IRENE: Bastante. Acabo de coecerte de casualidade e xa che estou contando a mia vida sexual. Penso que
estou tola.
GUADALUPE: Bueno, tdalas mulleres precisamos onde volcar os nosos segredos, non?Quero dicir, contalos a
algun!
IRENE: Exacto. Para eso estn as amigas.
GUADALUPE: E qun che dice que ns non rematemos sendo amigas?
IRENE: Pode ser. Eres moi amable. E grazas de novo por axudarme cos paquetes.
GUADALUPE: contrario foi un pracer. (mentres sae) E saudos teu marido que espero coecelo algn dia
IRENE: Pode ser Se consigo levalo supermercado. Adus e grazas de novo. (Guadalupe sae e Irene vaise
cocia a levar algns paquetes. Soa o timbre da ra. Irene vai a abrir e entra Sofia, falando a berros ,con voz
moi aguda)
SOFIA: Non se lembra de min?? Onte quedamos en que empezaba hoxe!
IRENE: Ah si! Qu cabeza teo! Vea, pase cmoda, que xa lle presento meu marido.
SOFIA: Moi bonita a casa! (Advirte un frasco no chan) Ah, caronselle os confites.
IRENE: Non son confites! Son pastillas para durmir! Pxenos ah porque se me rompeu o envase orixinal.
SOFIA: Tea coidado. A ver se algun os toma por equivocacin.
IRENE: Non se preocupe. S estamos Martin mis eu.
SOFIA: Chmase Martn?
IRENE: Si. Eu chmoo as, coceo?. (Chamando) Martin! Onde ests mia vida? (Sae pola cocia) Martin!
(Da porta do bao escitase a Martin en off)
MARTIN: Vou !! Ser posible que non se poida ca (Aparece cun rollo de papel hixinico na man e o cinturn
desabotoado e qudase petrificado ver a Sofia) Ca calentar o auga! Estaba por tomar un caf!

SOFIA: (Irnica) Ntase que o fai moi cargado!

(Entrando bao outra vez) Permiso (Da cocia sae Irene)
IRENE: Martin! Onde te metiches? (A Sofia) Debe estar moi ocupado Cando se concentra en algo moi
dificil sacalo! Martin!! (Mentres sae por escritorio)
SOFIA:Imaxnome. (Do bao sae Martin terminando de abrocharse o cinturn e estende a man para saludala)
MARTIN: Xa estou vostede debe sela seora da limpeza supoo (Sofia non lle da a man e mrao con noxo)
SOFIA: Moito gusto
MARTIN: (Sae hacia cocia) Ui casi me esquezo do auga! (Sae. Do escritorio entra Irene)
IRENE: Martin! Onde te metiches? (A Sofia) Estar moi ocupado!
SOFIA: Si. Pero xa acabou.
IRENE: Que?Viuno?
SOFIA: Si ,acaba de pasar por aqui (De cocia entra Martin e atpanse)
IRENE: Martin! Onde te meteras?
MARTIN: Eeeuuu, eu estaba ocupado!
SOFIA: Cos papis!
IRENE: Xa lle dixen, cando se concentra en algo moi dificil sacalo!
SOFIA: Claro hai que cortarlle a concentracin!
MARTIN: Bueno, supoo que xa prepararan tdo-los detalles, non?
IRENE: Si. S falta que coeza a casa E se lle parece ben pode empezar hoxe mesmo se quere.
MARTIN: Expliccheslle que cando estou escribindo non quero ruidos, non?
SOFIA: (A berros) Qudese tranquilo. Son moi silenzosa!
MARTIN: Ben. (A Irene) Por qu non lle amosas a casa en silenzo?
IRENE: Si. Vea por aqui as lle amoso a cocia, e de paso preparmonos un cafecio. (Cando van a sair, soa o
timbre da ra)
MARTIN: Deixa que abro eu. Ti amsalle a casa mellor.
IRENE: Bueno pero non esquezas o da aposta!
MARTIN: Qudate tranquila que eu non vou perder. Ti vas a perder!
IRENE: (Dalle un bico, seductora) Veremos (Sae hacia cocia onde xa entrou Sofia, e Martin vai abri-la porta
da ra.Entra outra vez Guadalupe)
MARTIN: (Asustado vela, mentres ela entra e se "instala" cmodamente no sofa) Guadalupe!! Qu fas aqui??
GUADALUPE: Hola profe! Ves que averiguei onde vives?!
MARTIN: Guadalupe, principio como broma era gracioso, pero agora xa pasa de craro a oscuro, non che
parece?
GUADALUPE: Por qu? Qu ten de malo? Acaso vostede non o meu profesor?
MARTIN: Si, pero
GUADALUPE: (Interrumpndoo) E non pode darme clases particulares? (Pavonendose seductoramente) Eu
preciso un "apoio"!
MARTIN: Non dou clases particulares, e menos s mias alumnas regulares. Ademis xa che dixen que eu vivo
en parella con
GUADALUPE: (Igual) Si.Xa me contaches. Con Irene.
MARTIN: Exacto. Xa che contei que
GUADALUPE: E tamn a coecn!
MARTIN: Parceme perfecto (Transicin)Onde a coeciches?

GUADALUPE: No supermercado!
MARTIN: Ahh
GUADALUPE: E acompaeina ata aqui!
MARTIN: Queee???Vieche aqui??
GUADALUPE: E o mis bonito que quere se-la mia amiga! Non che parece estupendo?!
MARTIN: e ela sabe que eres a mia alumna?
GUADALUPE: Non. E iso o mis bonito de todo . Xa podemos salir os tres xuntos.
MARTIN: Pero ti queres que eu me separe??
GUADALUPE: Non estara mal. (Insinundose outra vez sensual) Tal vez atopou a quen o pode facer feliz de
verdade!
MARTIN: Isto o colmo! Eu xa son feliz asi!
GUADALUPE: Non creo. Vostede precisa outra cousa!
MARTIN: E seguramente esa eres ti,non?
GUADALUPE: Exactamente!
MARTIN: Non suficiente para min. Bingo. Carton cheo ! Xa te podes ir como vieches!
GUADALUPE: Prefire que lle diga a verdade a ela?
MARTIN: Encantarame, para non ter mis problemas!
GUADALUPE: Bueno, podes trae-la, que lle vou confesar que vostede me trouxo aqui baixo ameaza de
suspenderme!
MARTIN: Que???
GUADALUPE: Que vea ! Que lle vou contar que todo empezou por namorarme dun mestre co que teo
relacins fai mis dun ano!
MARTIN: Eu mtote !!
GUADALUPE: Si. Pero de amor! (Mirando a escritorio) Vai ser mellor que me acomode (disimuladamente
arroxa un libro hacia diante, e cando l intenta acercarse para levantarllo, ela agchase facendo que el a
embiste )Aquel o escritorio, non? (l apartase asustado) Non se preocupe o prximo que se me caia,
levntamo vostede, permiso (mtese triunfante no escritorio. Martin quedou absorto cando entra Irene)
IRENE: Martin!
MARTIN: (Asustase) Qu??
IRENE: Vas querer t ou caf?
MARTIN: (Mirando hacia o escritorio) Bueno, eu tera que
IRENE: Non! Nada de traballo! Se non para que fixmo-la aposta?
MARTIN: A aposta dica "os dous ss durante 24 horas" pero non que non poda traballar!
IRENE: E se non para que nos serve? E lmbrate que se perdes, casmonos a fin de ano!
MARTIN: E (mirando de reollo escritorio) non podemos apostar outra cousa?
IRENE: Non. A aposta xa est feita. Ademis non podo soportar que s as tas alumnas disfruten de ti !(Dalle
un bico)
MARTIN: (Asustado)A que te refires??
IRENE: E o outro dia, cando fun a buscarte facultade, vin a varias que che botaban o ollo!
MARTIN: Pero mira as cousas que dis?! Por favor!
IRENE: E que ten de malo?Eu , cando estaba na facultade, tamn lle botaba algunha ollada s profes!
MARTIN: Qu bonito, eh?! E se eran casados?!
IRENE: E qu pasa? eu s ollaba nada mis!
MARTIN: Si! Pero ben que puideches ir a casa dalgn para que che dera clases particulares, non?
IRENE: Si, pero
MARTIN: E ahi podas seduci-lo, sen importarche se o pobre tipo estaba en parella, non??

IRENE: Pero que clase de muller pensas que son?? Eso s pode face-lo unha buscona!!
MARTIN: (Dase conta que "meteu a pata") Bueno, eeeeee non digo nada mis
IRENE: (Sospeitando) Por qu?Non quedaras con ningun en darlle clases xusto aqu, non??!
MARTIN: Quen? Eu?? Por favor!!
IRENE: Ahh! Mellor asi. Porque ah si que me caso s para poder enviudar coas mias propias mans! (Entra
Sofa con bandexa de cafs)
SOFIA: O caf, quntollo de novo?
MARTIN: Por qu non lle sigues amosando a casa mellor?
IRENE: Si, vea por aqu que lle amoso o escritorio
MARTIN: (Interpondose no paso) Non!!!
IRENE: Por qu?
MARTIN: Que mellor empece polo dormitorio!
IRENE: Pero o mesmo se empeza
MARTIN: (Igual) Non!!! Que empece polo dormitorio, asi dame tempo para que eu "despexe" o escritorio!
IRENE : (A Sofia) Para vostede o mesmo?
SOFIA: Si. E co caf, que fago?
IRENE: Dixeo sobre a mesa, vea que lle amoso o dormitorio...
SOFIA: Permiso(Saen por dormitorio e de escritorio entra Guadalupe)
GUADALUPE: Profe o bao por aqui, non?
MARTIN: (Cada vez mis asustado) Guadalupe, tes que irte!
GUADALUPE: Non se preocupe que non lle vou dicir nada a ningun. Sempre e cando quede satisfeita... da
clase, digo.
MARTIN: Guadalupe, eu
GUADALUPE: Permiso, vou bao e nun segundio estou de volta. Como veo da clase de danza rexional ,
non tiven tempo de cambiarme, pero a vostede non lle molestan estos pololos, non? (Amaga con sacalos)
Porque se lle molesta xa mesmo os saco!
MARTIN:Non!!! (Arrodllase diante dela e a colle pola cintura) Por favor pdocho, Guada! Non me fagas isto!
GUADALUPE: Nin se imaxina cntas cousas podera facerlle!
MARTIN: Pero e que se te ve Irene, romperaselle o corazn de pensar que eu
GUADALUPE: Sntoo por ela, pero non estamos facendo nada malo todava!!
MARTIN: Guadalupe
GUADALUPE: Permiso (Ela xira, e como Martin a tia collida da cintura, os pololos se desgarran e queda
nas mans del. Ela un tanto divertida queda en bragas)
MARTIN: Non!!!!
GUADALUPE: Ai, profe!!
MARTIN: (Aterrado) Hai que hai que coloca-los!!
GUADALUPE: Pero mire que ten ansia, eh? (Escntaise voces de Irene e Sofia que veen do dormitorio, e
Martin asustado empuxa brutalmente a Guadalupe hacia o bao, quedndose cos pololos nas mans e intenta
oculta-los.Entran Irene e Sofia)

MARTIN: Xa acomodaron ?

IRENE: Si. E ti, despexche-lo escritorio?

MARTIN: Non de todo, pero pasen que a seora pode face-lo mellor.
SOFIA: (Ve os pololos e os colle dunha punta e comenzan a tirar) Despis. Primeiro vou poer toda esta roupa
a lavar. Non me gusta deixar nada tirado! (Pega un tirn e qudase cos pololos) Dxome que duraba hora e
media a lavadora?
IRENE: Si, est no lavadeiro por aqui (Vanse ambas pola cocina, e do bao sae Guadalupe empuxando a
Martin que estaba de espaldas a ela)
GUADALUPE: Por qu me empuxou asi, profe??
MARTIN: Guadalupe! Tes que irte!
GUADALUPE:Asusteime moito! Porque eu son moi medosa (Comenza a avanzar hacia l, que a sa vez
retrocede) preciso que me protexan . E vostede ten esa mirada tan protectora (Martin cae sobre o sof)
MARTIN: Qu fas??
GUADALUPE: (Sbese enriba tipo cabalio) Eu, nada.Vostede tirouse no silln! Mancouse? Quere que lle
faga "sana, sana cuo de r?
MARTIN: Non! O nico que quero que (Escoitan voces que veen da porta da ra e Martin colle a
Guadalupe e traa chan diante do silln, caendo deitados e ela aproveita para bica-lo. Pola porta da ra
entran Mario, Carlos e Edith, e colcanse tralo silln mirando a casa, sen ver a Martin e Guadalupe)
9
MARIO: Voila!! C'est la maisson!!
CARLOS: (Recriminando a Mario) Non podo entender cmo o dono da inmobiliaria, non soubese onde quedaba
a casa! Media hora buscndoa!
MARIO:Xa lle dixen, o meu empleado encargouse de visita-la, e como eu non coezo o barrio
EDITH: Pero bueno, o importante que chegamos, non?
MARIO: Exacto. As que o mellor que a recorran de punta a punta.
EDITH: Gstame, as a simple vista.
CARLOS: E o dono da casa estaba tanto de que viamos a visita-la? (Nese momento Carlos e Edith que foron
hacia diante, danse a volta e ven a Martin tratando de quitala de enriba del e Guadalupe que o bica)
MARIO: Non creo. En realidade non tiven tempo de avisa-los. Son xente con moitas ocupacins, e case nunca
os atopo. Neste momento estarn nalgn traballo importante.
CARLOS: (Observndoos) Traballos "manuais"?
MARIO: Bueno, creo que l (Martin consegue quita-la de enriba e prase)
MARTIN: Escritor! Moito gusto!
MARIO: Ah, estaba aqui!. Xustamente falbamos de vostede. Os seores estn interesados en compra-la casa
o seor Martin Petraglia, escritor.
CARLOS: e estaba por "escribir" algo importante?
GUADALUPE: Por agora so "ensaios"!
MARTIN: Non! Eu pdolles explicar!
CARLOS: Non fai falla. Coezo esa clase de "escrituras".
EDITH: Si. E non se imaxinan o ben que "escribe"
MARTIN: (Sen entender) O seor tamn escribe?
EDITH: E con unha "caligrafia"!
MARIO: (A Guadalupe)E vostede, supoo que a sa dona
GUADALUPE: Mis ben unha amiga, digamos, ntima!
MARTIN: (Mordendo a sa impotencia) Exacto!
GUADALUPE: Xustamente estabamos falando da nosa relacin!

EDITH: Eu sei o que che digo, querida no deixes que che "escriba" nada, se primeiro non asina os papis
(a Carlos) Non, meu amor?
CARLOS: Bueno, non creo que lles interese a nosa historia
EDITH: que segue sendo moi bonita en todo-los sentidos!
MARIO: Polo visto van a precisar mis dun cuarto pra durmir!
EDITH: Faime caso, querida Nunca deixes de encher o "tinteiro do amor"
CARLOS: Modestamente, nunca me fixo falta!
GUADALUPE: Eso algo que todavia temos que conversar, non Martin?
MARTIN: (A Mario) Por qu non lles segue amosando a casa??
EDITH: Ah, si. Eu quero ve-la cocia porque ali onde paso a maior parte do tempo anda que o noso lugar
preferido o durmitorio, non meu amor?
MARIO: Como non por aqui (Saen os tres polo durmitorio)

MARTIN: (Moi enoxado) Pdese saber que te props con todo isto??
GUADALUPE: Quera axuda-lo! Qu quere que pensen? Que estaba violando a unha alumna indefensa??
MARTIN: "indefensa"! Vamos cuarto de servizo, a ver si atopo algo para que te poas!
GUADALUPE: (Sobe s seus brazos) E se non atopa nada , qu??
MARTIN: Ven pra aqui!! (A leva polo cuarto de servizo, cando da cocia aparecen Irene e Sofia)

SOFIA: Bueno, eu preferira cambiarme de roupa, porque esta a nica boa que teo.
IRENE: Si, como non. No cuarto de servizo ten un uniforme. Prveo a ver se lle queda ben
SOFIA: Grazas pero primeiro quixera pasar bao se non lle molesta
IRENE: Para nada por al.
SOFIA: Permiso (Sofia sae por bao, e por porta de ra entra Anxeles, notoriamente miope, <chorando
desconsoladamente)
ANXELES: Irene!!!!
IRENE: Anxeles!! Qu fas aqui??
ANXELES: Se..pareime de Esteban!!
IRENE: Do meu irmn ??
ANXELES: Si!! dei xeino!!
IRENE: Pero por qu?? Qu pasou??
ANXELES: pasaba durmindo
IRENE: Bueno, a calquera lle gusta descansar un pouco!
ANXELES: Durmindo coa do quinto!!!
IRENE: Non o podo creer!! Bueh, do meu irmn creo calquer cousa!
ANXELES: Por iso dxenme vou a falar con Martincio
IRENE: Co teu irmn ? Para qu? Para que fale con Esteban?
ANXELES: Non! Para que me deixe vivir aqu!
IRENE: Aqui???
ANXELES: Qu pasa?? Para algo o meu irmn, non??
IRENE: Pero que se ti te quedas aqu eu non me caso mis!

ANXELES: Qu ten que ver??

IRENE: Ven cocia que che explico o da aposta e de paso tomas un t e tranquilzaste un pouco (Saen pola
cocia, tempo que dende o cuarto de servizo aparece Martin con Guadalupe quen trae uns pololos que lle
quedan visiblemente grandes)
MARTIN: Sntoo moito se non che gusta, pero do outro xeito non lle ha gustar nada a Irene!
GUADALUPE: E se os saco, qu??!
MARTIN: Se os sacas , xroche que vas pola vent para ra!
GUADALUPE: Ah si? Vamos a ver! (Arrncase tamn estos pololos quedando outra vez en bragas. Martin
enfurecido, cllea no seu hombreiro coma un saco de patacas, e cando se dispn a sair, por dormitorio
entran Mario seguido de Carlos e Edith)

MARIO: un barrio moi serio (advirte a Martin e Guadalupe) bueno, falo en xeral, non?
MARTIN: Pdolles explicar torcuselle un nocello ! (Carlos vai presuroso hacia Guadalupe, mentres Martin
dixaa no silln e cllelle o nocello pondose de xeonllos diante dela)
CARLOS: Dixeme que a revise! Eu son traumatlogo!
EDITH: (Mentres achgase case seductora a Mario) l tan dedicado
CARLOS: (Comenza a masaxearlle o nocello e vaise excitando) Son un profesional, e nestos casos, recomendo
unha urxente masaxe nas mans dun experto! (Edith xoguetea co pelo de Mario, e mesmo tempo Carlos
exctase co nocello de Guadalupe, quen a sa vez intenta pellizcarlle o c a Martin)
EDITH: (a Mario) Se ten un pouquio de dor, l crallo enseguida!
MARIO: (Con certo noxo) Non fai falta. Grazas a Deus sntome estupendo! (Pola porta da ra entra facndose
o angustiado e a berros, Esteban)
ESTEBAN: Martin!!!! A mia muller abandooume!!! (Observa a escena e cambia a pcaro) Qu?
MARTIN: Esteban!! Qu fas aqui??
ESTEBAN: (Mentres scase a camisa moi ledo) Explcocho despis! Agora apaga a luz!!
EDITH: Perdn... o seor ..?
MARTIN: O meu cuado!
MARIO: ( A Guadalupe) Ah,o seu irmn ?
MARTIN: Non! Da mia... outra irm!
ESTEBAN: Qu? Ts outra? Cmo non ma presentaches?! Invitaraa tamn festa!!
CARLOS: (Moi excitado) Eu son un profesional!
MARIO: Claro, home!
ESTEBAN: E vostedes qu? Aplauden?
MARTIN: (Lvao a un costado) Pdese saber que fas aqui?? (Durante este dilogo, Guadalupe, colle o frasco
e logo de miralo , ponse varias pastillas na boca)
ESTEBAN:Xa che dixen.A ta irm abandooume!
MARTIN: Podasme chamar antes por telfono para dicirme iso!
ESTEBAN: que non vien por iso!
MARTIN: E se pode saber para qu vieches?
ESTEBAN: que si volvo, seguro que me mata!
MARTIN: Para, para! Qu queres dicir con iso de "se volvo"?

ESTEBAN: que non teo onde ir! Por iso pensei no meu cuado!
MARTIN: Non! Se te separaches da mia irm ,xa non eres mis o meu cuado!
ESTEBAN: Non. Non!Porque ti has casar ca mia irm!
MARTIN: Imprtame pouco!Aqui non te podes quedar! Se chego a perde-la aposta pola ta culpa eu mtote!!
(Mario xa asqueado do baboseo cas mans de Edtih levntase sofocado. Guadalupe bosteza repetidas veces)
MARIO: Sera mellor velo xardin, non lles parece? Asi de paso tomamos un pouco de aire.
EDITH: Por qu? Est acalorado?
MARIO: Un pouco sofocado nada mis
CARLOS: (Tamn se levanta, pero non pode erguerse de todo debido a que se empalmou )Si. Vai ser mellor.
Por onde ?
MARIO: Vean por aqui, vamos a velo xardn (Saen pola porta do escritorio)
ESTEBAN: Como iso da aposta?
MARTIN: unha que me fixo aceptar a ta irma. Se traio a algun aqui, e non podemos estar ss durante 24
horas, terei que casar a finis de ano!
ESTEBAN: (Sinalando a Guadalupe que se est quedando durmida) Ou sexa que temos boda!!
MARTIN: Non! Porque ti vasme a axudar. Total xa ests separado e non tes nada que perder. Ven e cntoche.
(Lvao hacia durmitorio, cando do bao sae Sofia xa co uniforme de criada Advirte a Guadalupe en pololos)
SOFIA: Espera "algo" en especial?
GUADALUPE: profe
SOFIA: Polo visto ten calor
GUADALUPE: Non. Mis ben estase fresco pero o profe arrincoume os pololos (Qudase durmida)
SOFIA: (Saca do bao unha manta e cbrea)Vai a ser mellor que se cubra un pouco. O tempo est tan cambiante
ltimamente. Se precisa calquer cousia, aviseme! (Sae polo cuarto de servizo.De durmitorio asmase
Esteban e di hacia dentro)
ESTEBAN: Dixao pola mia conta! (acrcase a Guadalupe que est totalmente durmida) Hola Solia..?
Vs sempre por aqui? Porque resltame coecida a ta cara (Escoita as voces de Irene e nxeles que saen
de cocia, e alcanza a taparse coa manta)
IRENE: Non te preocupes. Non creo que o meu irmn sexa tan caradura de vir aqui, e menos con (Advirte a
Esteban baixo a manta, e empuxa a Anxeles hacia cocia,) Faime un t a min tamn! (Unha vez que Anxeles
saliu) Qu fas aqui??
ESTEBAN: Qu fai ela aqui??!
IRENE: (Advirte a Guadalupe en pololos) E qu lle fixeches mia amiga?
ESTEBAN: Nada. Estbamos coecndonos
IRENE: E bastante a fondo, polo que vexo. (Scao dun brazo por ra) Ven para aqu , que se a ta muller te ve
mtanos s dous! (Saen pola ra. De dormitorio aparece Martin)
MARTIN: Qu fixo iste? Foise e deixouma aqui?? Nena! Levntate que hoxe pdrese todo! E por enriba agora
drmeste?? (Dalle na cara) Nena!!!!
ANXELES: (Dende a cocia)Xa vou! Estou preparando o t!!
MARTIN: A Mia irm!!E agora que fago?? (Colle a Guadalupe e sntaa no seu regazo tapndose coa manta, e
sacando os brazos hacia fra, para manexa-los como se fosen os de Guadalupe. Entra Anxeles coa taza de t
e sentase seu carn )

ANXELES: Xa sei. Non me digas nada. Non falaches con Martin. E eu que fago agora. Non podo quedarme
aqui ? (A todo isto Martin respndelle con xestos das sas mns)Eu apome en calquer rincn .Qu?
Deche a cabeza? Queres unha aspirina? Da cocia? Triocha (Sae por cocia, cando da ra entran Irene e
Esteban)
IRENE: Non sei onde ts a cabeza!
ESTEBAN: Aqui! o que non sei, onde deixei a camisa! (Esteban advirte a Martin que est debaixo de
Guadalupe, tapado coa manta, e intenta cubrilo, para que Irene non os vexa)
IRENE: (Mirando hacia a cocia) Pobre nxeles nin se moveu da cocia E por sorte Martin non est, se
non hoxe creo que se podre todo!
ESTEBAN: Si. Por sorte!
IRENE: Bueno, e?
ESTEBAN: E qu??
IRENE: Est ou non?
ESTEBAN: Qun??
IRENE: Cmo que quen?! a camisa!! Nonte esqueceras dela?
ESTEBAN: quedeixeina no bao!
IRENE: Bueno, vai buscala!
ESTEBAN: Non podo!
IRENE: Por qu?
ESTEBAN: Teo fro!
IRENE: Cbrete con esa manta!
ESTEBAN: Non!! Tampouco podo!
IRENE: Por qu??
ESTEBAN: Dame urticaria! Teo a pel moi sensible!!
IRENE: Ufff!!! Qu difcil ests hoxe!! (Sae hacia o bao. Esteban descobre a Martin)
ESTEBAN: Qu fas?? Non dixeches que queras sacala de enriba??
MARTIN: En sentido figurado. Quixen dicir que a leves de aqui!
ESTEBAN: Si, pero ben que a sentaches enriba?
MARTIN: E que queras que fixese cando entrou a mia irm?!
ESTEBAN: (Mirando hacia a cocia) Mia muller!!
MARTIN: Eso o mesmo!
ESTEBAN: Non! Quero dicir que ah ven!! Qu facemos???
MARTIN: Ven! A manta!! (Os dous sntanse, un carn do outro, pondose a Guadalupe enriba, e tapndose
coa manta, deixando descuberto s a cabeza de Guadalupe, e eles movendo cada unha das sas mans como
se fosen as dela. Entra nxeles e tamn sntase carn deles)
ANXELES: Non atopei aspirinas. o mesmo laxante?? Porque se non, podo ir a comprar farmacia da
esquina. Penso que anda est aberta. Voume, non? En realidade non sei creo que teo que irme, pero
estou en branco,viches? (Esteban emprraa) Ah si!Lembreime.Tome que ir. Despis volvo, non? (Sae
pola ra)
ESTEBAN: Menos mal que se foi. Mellor voume pola vent da cocia! (vaise pola cocia)
MARTIN: Non! Esteban!! Non te vaias! (Entra Mario coa corbata, moi amanerado e escitao) Non me deixes
s aqui con sta! Volve Esteban, por favor!!
MARIO: (Achgaselle e sntaselle sobre a outro xeonllo e faille mimos) Dixao! Dixao que se vaia.Meu

amor! Compartamos a nosa vida xuntos! (Do bao entra Irene e veos)
IRENE: Martin!! Non o podo crer!!
MARTIN: Non! Irene dixame que che explique!
MARIO: Non lle des explicacins ! Fagamos a nosa vida xuntos!!
IRENE: (Mentres vaise chorando por porta da ra) Ti es a ltima persoa da que o poda imaxinar(Sae)
MARTIN: Non, meu amor! Escitame!!
MARIO: Dixaa! Fagamos a nosa vida xuntos!!
MARTIN: Sltame, mariconazo!! (Trao chan e sae correndo tras de Irene) Irene!!!! (Sae. Do escritorio entra
Carlos)
CARLOS: Eso foi todo? Ou tesme que amosar algo mis?
MARIO: (Mirando que non haxa ningun) Si, todavia falta un cachio (Por escritorio) A sa muller est ali?
CARLOS: Si.
MARIO: (Por dormitorio) Entn vamos por al! (clleo da camisa e scao, saindo xuntos por dormitorio.
Pausa. Durante tres segundos a escena queda valeira. De pronto escitase a voz, como en susurro forte de
Cesar-Carlos)
CESAR/CARLOS: Anxeles!
DIRECTOR: (berrando) Anxeles!!! (Entra Eleonora/Anxeles)
ELEONORA/ANXELES: Anxeles personaxe, ou Anxeles actriz? (Aparece Cesar/Carlos con libreto na man, un
tanto enoxado)
DIRECTOR: O personaxe! ensaimolo mil veces! "Carlos e Mario vanse polo dormitorio, e pola porta da ra
entra Anxeles! E quen fai de Anxeles? Ti!!
ELEONORA/ANXELES: Ahh entn entro eu?? (Entra o asistente mudo , e ela flalle) Por qu non me
avisaches??
DIRECTOR: Non te avisei, porque me puxeron un apuntador mudo!! Por iso!! (Entra Susana/Guadalupe con
aires de diva, envolta nunha boa de plumas)
SUSANA/GUADALUPE: Ah, non! As non se pode traballar! E se algun se queda coa letra? Quen lla vai
soprar?? (Despectivamente polo asistente)Iste??! (Entran Vernica/Irene, Anxeles/Sofia e Damian/Esteban)
ELEONORA/ANXELES: Bueno foi unha lagoa!
SUSANA/GUADALUPE: Lagoa?? Parecia o Mar Morto!
DAMIAN/ESTEBAN: Ti mellor non fales! Ben que se atrasou o ensaio pola ta culpa!
SUSANA/GUADALUPE: Non foi culpa mia que se atascara a porta do camarino!
VERONICA/IRENE: Claro! A diva ten que concentrarse moito para facer esta porquera!
DAMIAN/ESTEBAN: Mira que eres inxnua! Non estaba no seu camarino!
ANXELES/SOFIA: No bao?
DAMIAN/ESTEBAN: Non, nena! No camarino de Xan. E equivocouse xusto cando remataron de entrar!
VERONICA/IRENE: Que???! Xan!!!!! (Entra Xan/Martin por un costado)
XAN/MARTIN: Qu pasa? Por qu parstedes?
VERONICA/IRENE: Como iso de que te pechaches con ista??!
XAN/MARTIN|: Quen, eu? Ah, si! O que pasa que se atascou o picaporte!
DAMIAN/ESTEBAN: Si, faite o parvo! Se eu escoiteite xadear detrs da porta!
SUSANA/GUADALUPE: E ti con que dereito escoitas detrs da porta?!
VERONICA/IRENE: As que xadeando, non??!!
XAN/MARTIN: Non, meu amor! Estaba facendo forza para desatascala!
SUSANA/GUADALUPE: E ti para que o saibas, ista ten nome!
VERONICA/IRENE: Si, pero non o podo dicir porque hai xente!

XAN/MARTIN: Bueno, pobre, ela non ten a culpa!

VERONICA/IRENE: Non me toques! E por riba non a defendas!
DAMIAN/ESTEBAN: Exacto, que ela defndese ben soa!
SUSANA/GUADALUPE: Dilo por experiencia , non? Porque a ti pareiche o carro varias veces!
DAMIAN/ESTEBAN: Pode ser, pero ben que calabas cando me tias enriba!
SUSANA/GUADALUPE: Non mo lembres ! Foron os dous piores anos da mia vida!
ANXELES/SOFIA: Tanto tardaba? (Todos pense a berrar e discutir entre uns e outros, excepto o director
que trata de calmalos ata que finalmente lles berra)
DIRECTOR: Si-len-zo!!!!!! (Clanse todos, excepto o mudo que queda s facendo muecas de discutir. Entra
Monica/Edith) .
CESAR/CARLOS: Tolearon ou qu??
ANXELES/SOFIA: Qu!
ELEONORA/ANXELES: Qu, qu?
DIRECTOR: Que se calen a boca dunha vez!
MONICA/EDITH: A min o nico que me fai calar a boca ...
CESAR/CARLOS: (Que advertiu que via o productor por un costado) O productor!! (Entran o productor e
Grace, unha aspirante a actriz, moi trepadora e vestida moi chamativa)
PRODUCTOR: Non se interrumpan por min!
MONICA/EDITH: contrario... o menos que podemos facer, non director?
DIRECTOR: Precisamente, dicalles que mereciamos tomarnos un descanso... traballamos moi duro para iste
estreno.
PRODUCTOR: Parceme moi ben. Hai moitos intereses postos nesta comedia, e con iste maravilloso elenco,
non pode ser menos que un rotundo xito, non?
SUSANA/GUADALUPE: (Facndose a diva) Grazas!
VERONICA/IRENE: (Con odio a Susana) No nome de todos!!
PRODUCTOR: E tamn quera aproveitar para presentarlles a Grace...
MONICA/EDITH: Ela a sa... sobria?
PRODUCTOR:hummmm... afillada! Pero ademis unha excelente actriz... Amsalles! (Grace vai centro do
escenario, camiando como se fose "o seu gran momento" creando expectativa en todos e logo declama
horrorosamente, entre berros)
GRACE: Ohhhh, Ohhh, Romeo, Romeo, Romeo!! Ser ese o canto do ruiseor, ou o da alondra?! (Sada
mentres todos a miran horrorizados, e o nico que aplaude embobado o productor)
PRODUCTOR: Xenial! Brillante! Sinceiramente espectacular l! ( Cllea dun brazo e comeza a bicarlle ata o
pescozo)Encrspame a pel! Conmveme ata as fibras mis intimas! transprtame con cada xesto!!
MONICA/EDITH: (Polo baixo a Cesar)quntao, bah!
PRODUCTOR: Por iso decidin que era hora que empezara a traballar!
CESAR/CARLOS : Onde??
PRODUCTOR: Nesta obra!
DIRECTOR: : Cmo?
ANXELES/SOFA: Aqui?? No lugar de quen?!
DAMIAN/ESTEBAN: Pero o elenco xa est completo!
SUSANA/GUADALUPE: A menos que inventen outro personaxe...
VERONICA/IRENE: (Con intencin a Susana) Ou que reemplace a algunha actriz que se accidente!
PRODUCTOR: Exacto!!
SUSANA/GUADALUPE: (Asustada) Cmo??

GRACE: Eso me dixopapito!

ELEONORA/ANXELES: Cmo papito? Non era a afillada??
PRODUCTOR: Como lles dixen antes, hai moitos intereses postos nesta comedia, e non podemos darnos o
luxo de suspender ningunha funcin, porque algunha actriz se enferme ou tea algun inconvinte de indole
persoal. Por iso pensei que Grace, podia ser un eventual reemplazo! Non lles parece unha idea xenial?!
ANXELES/SOFA: Seguro! Pero a obra moi dificil, e ela non a coece!
PRODUCTOR: Por iso non se preocupen. A semana pasada deille un libreto e aprendeuno xa! Non saben o
rpida que !
ANXELES/SOFIA: Imaxinmosnos!
DIRECTOR: (Polo baixo )Enriba dun asistente mudo, agora tamn temos unha reemplazante de madeira! Esto
vai a ser unha cagada!!
DAMIAN/ESTEBAN: E se o que se enferma un actor?
PRODUCTOR: Iso non se me ocurriu. Pero polo menos a metade do riesgo est cuberto, non?
GRACE: (Moi contenta productor) Esos reemplazos poderas face-los ti papito !
PRODUCTOR: Eu?? parceche?
DIRECTOR: (Outra vez polo baixo) Cagmola!!!
GRACE: Claro! Non te lembras que me dixeches cnto che gustaria actuar?!
PRODUCTOR: Cando cho dixen?
GRACE: Na alfombra! Cando estbamos por facelo a.... (Advirte que todos a miran) a... agua hervida!
PRODUCTOR: Bueno... habra que ver si eles estan dacordo... (Todos miran para outro lado disimulando para
non contestar)
GRACE: Ves? Estn encantados coa idea! E nunha desas, quen che di, un dia compartimos tamn o escenario!
PRODUCTOR: A idea non mala, e se vostedes estn dacordo... (Outra vez todos volven a disimular. S o
director intenta falar, pero Grace frnao, estreitndolle a man)
GRACE: Perfecto! Unha decisin moi intelxente! Asi que non se fale mis do asunto (mentres chisca os dedos)
e a tra-ba-llar!! Que mentres tanto, papito e mis eu vamos a pasar letra a utlileria!
PRODUCTOR: (Abraza emocionado director) Grazas!! A verdade que me emocionaron! Na mia cadea de
carniceras non me queren tanto!!
GRACE: Vamos papito que temos que festexar o noso debut!! (Saen contentos. Pausa. Mranse todos)
ELEONORA/ANXELES: Queren que lles diga a verdade? A min non me pareceu a afillada!
VERONICA/IRENE: Non sera nada raro! (Por Susana) Xa apareceron outras afilladas antes!
SUSANA/GUADALUPE: Mira, tola! Se segues buscando mugre...!! (Todos comezan a berrarse outra vez uns
aos outros, e o director que trata de calmalos, ata que finalmente volve a berrar)
DIRECTOR: Si-len-zo!!!! (Todos calan e o nico que queda falando novamente o mudo, por seas. Entra
Eusebio/Mario polo costado) Estamos a dez minutos do estreno, e a vostedes non se lles ocurre mellor cousa
que porse a discutir por estupideces??!!
DAMIAN/ESTEBAN: Non son estupideces! Porque l poalle os cornos coa mia noiva!
SUSANA/GUADALUPE: Ex noiva. Fai dous anos que rompemos!
DAMIAN/ESTEBAN: Claro! Que casualidade, xusto cando te enteraste desta obra.e non sei que lle fixeches
a l (Polo director) para conseguir o papel principal, non??!
DIRECTOR: Ehhh!!Moito coidado co que dis...en calquer caso pregntalle a Cesar que foi quen falou con ela
MONICA/EDITH: Como iso de papel principal??
CESAR/CARLOS: Non, mia vida. Xa cho explicarei...
SUSANA/GUADALUPE: Preferas que che metera os cornos de frente??
VERONICA/IRENE: Entn o recoeces??

MONICA/EDITH: ( director) Vamos falar disto!

ANXELES/ELEONORA: (A Monica/Edith) Ti, non te fagas a santurrona! (Por Eusebio/Mario) ben que
tardaron en aparecer..!
CESAR/CARLOS: Qu? Con iste??!
EUSEBIO/MARIO: Non, Cesar! Ti sabes que eu seria incapaz!
CESAR/CARLOS: Qudate tranquilo... estou convencido que eres incapaz!
EUSEBIO/MARIO: Grazas.
ELEONORA/ANXELES: Pero enton, digo eu unha cousa...
DAMIAN/ESTEBAN: (Perdendo a paciencia) Non, Eleonora, non!!! Non a afillada! Entendes??! Non !!!
ELEONORA/ANXELES: Ahhh... Xa me parecia!
MONICA/EDITH: Non escoitaches cmo lle dicia papito?
ELEONORA/ANXELES: Enton a filla?? (Todos se desploman da impotencia)
SUSANA/GUADALUPE: Eu mellor me vou a descansar meu camarino. Non quero tensarme para o estreno.
Vai a vir moita xente importante a verme! (Vaise por costado)
VERONICA/IRENE: Por suposto, si o zoolxico xa pechou! (A Xan)E ti ven , que temos que falar! (Salen
Vernica e Xan)
ELEONORA/ANXELES: ( asistente mudo) Entn... tocame entrar a min escenario? (O mudo lle contesta
con sinais) Aha... e que digo? (Igual. Ela mirao e logo pregunta director) Que dixo??
DIRECTOR: Non pode dicir nada, porque mudo!!!!
ELEONORA/ANXELES: Ahhh, xa me parecia...
DIRECTOR: (Cargndose de paciencia) Eleonora, ti entras e dis : Irene, esquecn a chave da casa
ELEONORA/ANXELES: (Sen ningun tono) Esquecn a chave da casa
DIRECTOR: Bueno, pero dalle sentido a algunha palabra da oracin!
ELEONORA/ANXELES: A cal?
DIRECTOR: A calqueira! Se ti dis:Esquecn a chave da casa , que queres decir..?
ELEONORA/ANXELES: Que esquecn a chave da casa!
DIRECTOR: Non!! Quere dicir que esqueciches a Chave e non outra cousa!! E se dis: Esquecn a chave da
casa... Que ests dicindo?
ELEONORA/ANXELES: Que non me esquecn a chave?
DIRECTOR: Non!!! Que esquecichela chave da tua casa que non eran do negocio, nin do coche!! Era da tua
casa!!!
ELEONORA/ANXELES: Ahhh... agora si!
DIRECTOR: Entendiches??
ELEONORA/ANXELES: Claro! Que te pensas? Que sou tonta?? Como se as perdera! (todos danse por
vencidos. Por un costado entra Grace buscando algo polo chan)
GRACE: Perdoen que interrumpa, pero pareceme que papito deixou o libreto por aqui... vostedes non o
viron?
MONICA/EDITH: Non, amor. Non o vimos para nada.
GRACE: Se o atopan , serian tan amables de gardalo?
ELEONORA/ANXELES: Esquecn a chave da casa
GRACE: Bueno, gardeo no camarino enton. (Sle por onde veu)
MONICA/EDITH: Falando de camarino, vou a retocarme o maquillaxe. Porque se hai algo que me relaxa,
maquillarme, e o analista recomendoume que me relaxe cuando poida.
EUSEBIO/MARIO: Podo ir contigo? Os berros descompenme!
MONICA/EDITH: Como gustes...

EUSEBIO/MARIO: Se queres... podo axudar a retocarte!

MONICA/EDITH: Non estaria mal... (A Cesar con bronca) Polo visto son a unica que non retocan! (Saen
Monica e Eusebio)
DIRECTOR: Damian...
DAMIAN/ESTEBAN: Si?
DIRECTOR: Faceime un favor... anda onde esta o encargado da sala, e dille que nos vamos a atrasar un pouco.
DAMIAN/ESTEBAN: Canto lle digo?
DIRECTOR: Non sei se mirar a hora ou o almanaque!
DAMIAN/ESTEBAN: Entendo... (Eleonora/Anxeles levntase)
ELEONORA/ANXELES: Meu amor... podo ir contigo?
DAMIAN/ESTEBAN: Para que?
ELEONORA/ANXELES: Asi extraasme menos, y de paso vexo se se esta xuntando moita xente... vira a
mia tia? (Saen por un costado. Quedaron so Cesar que se sinte vencido e canso, e Anxeles que mira a
todolos lados e se lle acerca sensual)
DIRECTOR: Quen me mandaria a min meterme con ista obra!!
ANXELES/SOFIA: Cesar...
CESAR/CARLOS: Que?
ANXELES/SOFA: Asi que a tua muller pensa que entre ti e Susana pasa algo?
CESAR/CARLOS: Podes creer? O unico que me faltaba para o estreno: Unha escena de celos de Monica!
ANXELES/SOFIA: E, digo eu... de min non sospeita nada?
CESAR/CARLOS: Ves como son as mulleres? Sospeita xusto da que non ten nada que ver!
ANXELES/SOFIA: E... ti estas seguro de que non ten nada, nada que ver?
CESAR/CARLOS: Susana? Por favor!
ANXELES/SOFIA: Non sabes o ben que fas!
CESAR/CARLOS: Por qu? unha mala muller? Vaime a facer algn mal?
ANXELES/SOFIA: Ela non sei... Pero eu... ( agarrao dos testiculos e apreta mentras el retorcese da dor) son
capaz de convertirte nun eunuco! Ou non che chega conmigo??
CESAR/CARLOS: (Con voz extrangulada) Si, si, si... sbrame!!
DIRECTOR:Cheo completo!
ELEONORA/ANXELES: (Entra correndo)Si. Esta que explota (de xente), sabian??
CESAR/CARLOS: (Dolorido) Si!!!
ELEONORA/ANXELES: Que ben! Van a reventalas paredes!
CESAR/CARLOS: E as vamos a manchar! (Eleonora saliu. Dende fora escitase chamar a Monica)
MONICA/EDITH: (en off) Cesar!!! ( escoitala , Anxeles solta a Cesar e sae por un costado, tempo que do
outro, aparece Monica moi angustiada)
CESAR/CARLOS: Si?
MONICA/EDITH: Roubaronme a carteira!!
CESAR/CARLOS: Que?
MONICA/EDITH: Que ma robaron! Estaba sobre a mesita do camarino e ma roubaron! Tia de todo,
documentos, a billetera, os maquillaxes...
CESAR/CARLOS: mellor a deixaches noutro lugar.
MONICA/EDITH: (Cambia a furiosa) Non me contradigas!! Odio que me contradigas!! analista
recomendoume que non te permita que me contradigas!! Se eu digo que a deixei na mesita do meu
camarino, porque a deixei na mesita do meu camarino! E non me contradigas porque eu sei moi ben o que

digo!!!
CESAR/CARLOS: Esta ben, meu amor. Roubaroncha. Dacordo?pois logo a buscamos eh.pero temos unha
obra que estrenar e eu xa teo as pelotas a punto de estoupar por varios motivos!! E ti ti pidesme que non
te contradiga!!! Est ben!! Non te contradigo!!
MONICA/EDITH: Ah non, Cesar! Se te vas a poer grosero, pchome no camarino, e que o personaxe de
Edith, cho faga Rita la cantadora!! (Vaise ofendida por costado)
DIRECTOR: (Fala hacia arriba con Deus) advirtocho, se se pecha no camarino eu a mato. Pero a culpa vai a
ser tua, eh? (Chamando mentres sae polo mesmo lado)
CESAR/CARLOS: Monica!!!! (Sae. Polo outro costado entran Veronica seguida de Xan)
DIRECTOR: A vertemos un ensaio que terminar, porque o publico esta esperando para entrar. (Vai subindo
presion) Cousa que xa tera que ter feito! E non o fixo, porque vostedes estanse peleando por estupideces
romanticas! E agora fagan o bendito favor de terminar con iste puto ensaio dunha vez!!!!
XAN/MARTIN: Digocho en serio , meu amor. Mira que voume a pechar con ela sabendo que non a soportas!
VERONICA/IRENE: Mia nai sempre mo dicia os homes son capaces de calquer cousa!
XAN/MARTIN: Non me metas a ta nai outra vez! Non te das conta que Damin esta tratando de meter cizaa?
VERONICA/IRENE: E con que sentido?
XAN/MARTIN: Que sei eu! Debe estar dolido porque ela o deixou! E no medio de todos quen est? O tonto,
que non ten nada que ver!
VERONICA/IRENE: Bueno, pero de todas formas estabas no camarino con ela!
XAN/MARTIN: E se era o meu camarino? Ela veu a devolverme o cepillo e se atrancou a porta! Que queres
que faga?
VERONICA/IRENE: Bueno... eu pensei... que entre vos... habia algo... Pxenme celosa!
XAN/MARTIN: ( abrazaa agarimoso) Bueno, esta ben... non te preocupes. Perdnoche. ( bicanse ternamente)
VERONICA/IRENE: Grazas... Total,o feito, feito est, non?
XAN/MARTIN: Claro... (Transicion) Para! A qu te refires?
VERONICA/IRENE: E... que... eu estaba casi segura que entre os dous habia algo...
XAN/MARTIN: E con iso..?? (Entra Susana furiosa, traendo trozos desgarrados da mesma tela que os pololos
que tia)
SUSANA/GUADALUPE: (Berrando) Quen me cortou os pololos??!!!!
XAN/MARTIN: Que???
VERONICA/IRENE: (facndose a inxenua) ... cortronche os pololos?
SUSANA/GUADALUPE: Si!! Mefixronma anacos!! E non te fagas a tontita, porque ti sabes moi ben quen
foi!!
VERONICA/IRENE: Eu!! Por qu??
SUSANA/GUADALUPE: Porque eres a unica que trae tesoiras teatro, e Ohh casualidade!! Estaban no meu
camarino!!
XAN/MARTIN: Bueno,.. tamn as puido coller calquera...
VERONICA/IRENE: Non preciso que me defendas! Podo facelo soa!
SUSANA/GUADALUPE: Pero non o fai porque sabe que foi ela!!
VERONICA/IRENE: E se fose , que??! merecialo!!
SUSANA/GUADALUPE: (A Xan, facndose a que chora) Ves? Dxencho! Eres unha harpia! Ela o fixo!
VERONICA/IRENE: (A Xan, enoxada) E se pode saber cando cho dixo??!! (Xan trata de calmalas e sentalas
no silln, unha a cada extremo)
XAN/MARTIN: Un momento! Un momento!! Chicas, por favor!! Tratemos de manter a calma! Estamos todos

moi nervosos polo estreno... Por qu non se sentan e se serenan un pouquio , eh? Un minuto ainda que
sexa... Eso ... Asi gustame mis... (elas qudanse mirando entre si con moito odio. Do costado chega
Eusebio collndose o vientre dolorido, e se senta no medio delas)
EUSEBIO/MARIO: Ahhh... Aqu estase mellor! Ali estan a berros pelados! E se hai algo que non soporto, son
os berros... poome tan nervioso, que se me revolve o estomago, e non podo parar de c... bueno, de ir
bao... ( miraas) Ahhh... E vos ? Que tal? Seguen como na obra peleandose por Xancio?
XAN/MARTIN: ( abalanzaselle enriba para taparlle a boca) Noon!!!! (Elas incorporanse e comenzan a
berrarse mesmo tempo por enriba de Eusebio e Xan que lle tapa a boca, maltratandoos)
SUSANA/GUADALUPE: ( mesmo tempo que Veronica) Ela a que busca leria!!
VERONICA/IRENE: Nunca seria capaz de poerme altura dunha tosca calquera!
SUSANA/GUADALUPE: Seguro! Porque eu quedoche demasiado alta para a tua mente infantil!
VERONICA/IRENE: E mellor non falemos de ronosa, porque ti es a abanderada das porcas!
SUSANA/GUADALUPE: Pero a quen crees que lle gaaches? Se ti es tan pequena , que te sentas no chan e
che quedan os pes colgando!
VERONICA/IRENE: Quen fala de pequena! Que non se sabe se tes mal aliento ou olor pata! E ganeiche algo
Xan est conmigo!
SUSANA/GUADALUPE: Ah si? Vamos a ver canto che dura!
VERONICA/IRENE: Pero por favor! Se eres unha arrastrada! O unico que podes levantar a basura!
SUSANA/GUADALUPE: Bueno, pero non te esquezas de tirarte nun rincon, porque o tacho esta ah!! (Vaise
por costado)
VERONICA/IRENE: Escoitaches o que me dixo ela??
XAN/MARTIN: (Tratando de calmala) Pero dixoo agarimosamente.
VERONICA/IRENE: Teralle que haberlle cortado tamen a lengua!
XAN/MARTIN: Pero enton... cortcheslle ti os pololos?!
VERONICA/IRENE: (indose furiosa) Si! E non o unico que vou facer! (Sae)
XAN/MARTIN: Non, Vero!! Escoitame...!! (Mira a Eusebio que esta dolorido) Ves Eusebio?? Ti mailos teus
inoportunos comentarios!!
EUSEBIO/MARIO: No me grites que me... cencima!!
XAN/MARTIN: Claro! E ademis teoche que pedir disculpas, non?? (Saindo) Vero!!!
EUSEBIO/MARIO: (Que se quedou s) Por qu ser... que todo o mundo berra?! Non se dan conta que... non
se consegue... nada con iso?? Xa non soporto mais... tantos berros! Estou a punto de reventar!! (Entran
correndo e berrando Cesar e Eleonora)
CESAR/CARLOS: Eleonora!!Vichelo por ahi??!
ELEONORA/ANXELES: Vin pasar a varios buscandoo!!
CESAR/CARLOS: Pero ti non o viche??
ELEONORA/ANXELES: (Mentres Eusebio vaise retorcendo da dor ante cada berro) Non!! Porque non sei a
quen buscan!!
CESAR/CARLOS: A Damian!! Dixolle a Xan que se iva a suicidar!!
DIRECTOR: Era o unico que me faltaba para o infarto!! Ter que suspende-lo estreno por un tolo que se quere
suicidar!! (Entra Monica por un costado)
ELEONORA/ANXELES: E porque se vai a querer suicidar se non nos peleamos??
MONICA/EDITH: porque Susana non lle fai caso)!!
ELEONORA/ANXELES: Ahh, entn poden estar tranquilos, porque el non mais o noivo de Susana!! Agora
o meu!!!
EUSEBIO/MARIO: (Case desfallecente) Por favor... deixen de berrar...!

MONICA/EDITH: Mira que eres boba, eh?? Nunca te deches conta que Damian esta morto por Susana??!
ELEONORA/ANXELES: Non seora!! El estar morto, despois que se suicide, non??
EUSEBIO/MARIO: (Xa dende o chan ) Piedade... Basta...!
CESAR/CARLOS: ( A Monica) Deixa de dar explicacions e anda a busca-lo!!
MONICA/EDITH: (Furiosa) Non me des ordes!!Dxencho mil veces!! Non soporto que me des ordes!! O meu
analista me dixo que non te premitira mais que me des ordes!!
DIRECTOR: A buscalo todos,temos unha obra que estrenar!!
EUSEBIO/MARIO: (Arrastrandose polo chan)Un bao...preciso un bao enorme!!
CESAR/CARLOS: Imprtame un carallo o teu analista!!! Que non te contradiga!! Que non te de ordes!! Que
non te subestime!!!
MONICA/EDITH: Que non me berres!!!!
CESAR/CARLOS: (Estoupando) Estou ata os mismsimos do teu analista!!!!!(Entra correndo e asustada
Guadalupe de un costado e do outro Xan)
SUSANA/GUADALUPE: Algo caeu do teito!! Vino pola vent do meu camarino!
XAN/MARTIN: No deposito de utileria non esta!
DIRECTOR: Como eso?
ELEONORA/ANXELES: O lugar onde se gardan todos os
MONICA/EDITH: (Por Guadalupe) Pregntollo a ela!!
ELEONORA/ANXELES: E ela que sabe de utileria??!
SUSANA/GUADALUPE: Estaba a face -los rulios daqu enrriba , porque sempre se me alisan no mesmo
lugar, e iso que lle dixen meu peluqueiro "preciso algo para estos rulios rebeldes que"
DIRECTOR:Iso non me interesa!! O que caeu do teito!!
CESAR/CARLOS:Qu dis que caeu?
SUSANA/GUADALUPE: Ahh! E eso. Caeu algo grande e que fixo Puff! Contra o chan !
ELEONORA/ANXELES: Tia a cara parecida de Damian??
SUSANA/GUADALUPE: Non sei! Pasou moi rapido!
MONICA/EDITH: Pero era grande coma el??!
SUSANA/GUADALUPE: mais ou menos!
MONICA/EDITH: Enton suicidouse!
XAN/MARTIN: Non o podo creer!
DIRECTOR: (Sentandose vencido) Non estreamos!(Eusebio quedou tiradono chan)
MONICA/EDITH: Estas cousas pasan por non facer analisis!
ELEONORA/ANXELES: Pero si se fixo fai dez dias! Eu mesma lle din ofrasquio!(Entra Anxeles)
XAN/MARTIN: Non o podo creer! Enton suicidouse??!
SUSANA/GUADALUPE: Todo pola mia culpa! Porque eu o deixei!
MONICA/EDITH: Non nos apresuremos! mellor non foi el quen se tirou do teito!
SUSANA/GUADALUPE: Ah non? E quen vai sofrir tanto senon, pola mia culpa?
ANXELES/SOFIA: Alguen do publico, ou algun critico que non se animou a entrar!
ELEONORA/ANXELES: el! Presintoo! Algo mo di!
MONICA/EDITH: O olor, digamos desagradable, se sente!
ELEONORA/ANXELES: certo! o seu olor! O recoezo porque sempre entro bano despois de el!
ANXELES/SOFIA: Eso si que amor!!
SUSANA/GUADALUPE: (Subese sillon e recita como se fose Shakespeare) Ohh seor! Devolvelle a vida e
levame no seu lugar! E que a ferida do meu alma, derrame tantas lagrimas como gotas de auga leva un rio!!
MONICA/EDITH: E agora se fai a Xulieta esta??

ELEONORA/ANXELES: (Rompendoa chorar) Damian!!!! (Aparece Damian polo costado)

DAMIAN/ESTEBAN: Chamaban? (Todos se asustan) Eh, que pasa? Nin que veran unha pantasma!
SUSANA/GUADALUPE: Pero como?? Non te suicidaches?!
DAMIAN/ESTEBAN: Pero ti toleaches ou?!
XAN/MARTIN: Non dixeches que te ias matar?
DAMIAN/ESTEBAN: (A xan sinalando a Susana) Que "te" ia matar, se intentabas algo con ela!
DIRECTOR: Estrenamos!
MONICA/EDITH: Pero enton quen se suicidou?
XAN/MARTIN: (Asustado) Veronica!
ANXELES/SOFIA: (Desconfiada) Veronica?!
SUSANA/GUADALUPE: (Contenta) Veronica??
DIRECTOR: Non estreamos!
ELEONORA/ANXELES: Que Veronica? (Entra Veronica)
VERONICA/IRENE: Non se fagan ilusions, que aqui estou! Vivita e coleando!
DIRECTOR: Estreamos!
MONICA/EDITH: Pero enton, digo eu unha cousa si ela non se suicidou, quen se tirou do teito?
VERONICA/IRENE: Do teito? Ningun! Eu tirei un xarrn marron que estaba estorabando o paso!
SUSANA/GUADALUPE: Tiraches o meu xarrn??! Eu matote!! Vouche a ensinar a non toca-las mias
cousas!
VERONICA/IRENE: Non vas a ter tempo, porque eu matareite antes se segues tocando (por Xan) as"Mias"
cousas!
DIRECTOR: Non estreamos!
CARLOS/CESAR: Non por desanimar, pero penso que non estrenamos.
ANXELES/SOFIA: Un momento (A Guadalupe) No xarrn ti tias algo digamos perecedero?
SUSANA/GUADALUPE: Non. (Mentras todos cheiran o olor nauseabundo)
ELEONORA/ANXELES: (A Damian) meu amor, fuche bao?
DAMIAN/ESTEBAN: Para nada!
SUSANA/GUADALUPE: Porque?
ANXELES/SOFIA: Porque "algo cheira a podrido en Dinamarca"
ELEONORA/ANXELES: Si! E chega ata aqui! Ven de Eusebio,pareceme a min?
EUSEBIO/MARIO: (Dende o chan, nun fo de voz) Non cheguei! Demasiados berros! (Todos apartanse
espantados polo olor)
MONICA/EDITH : Porque no no axudan? (Xan e Damian clleno dos brazos e levantano)
SUSANA/GUADALUPE: E ti que? Vas a dirixir?
CESAR/CARLOS: O analista recomendaralle que se alonxe dos malos olores!
MONICA/EDITH: Se fose asi, xa me houbese separado fai tiempo!
ANXELES/SOFIA: Todavia estas a tempo!
ELEONORA/ANXELES: (Mirando cara o publico) pareceme a min, ou xa esta entrando a xente?
DIRECTOR: (Observando tamn) A Xente? Que Xente? (Transicion. Dase conta e espantase) a xente!!!! Todo
o mundo que desapareza do escenario!!(Todos comenzan a correr dun lado a outro do escenario, berrando )
Quen lle dixo encargado que dera sala??!! Rapido!! Todos fora!! Cerren o telon!! Msica que empeza a
funcin!! (Todos saen do esceario, menos Eusebio, quen soltalo, quedou tambaleando, mentres se pecha o
teln, comenza a mesma msica do principio, e escitase un golpe, como se Eusebio caera. Encndense as
luces e o abrirse o teln veise cruza-lo escenario, mudo, tratando de esconderse, e se arroxa detras do
sillon. Pola porta da ra entran Irene e Guadalupe, pero agora pegandose codazos disimuladamente e con

soriso finxido)
2ACTO
IRENE: Non sabes cnto cho agradezo! Sempre lle digo meu marido que (Advirte a Eusebio tirado no
medio do escenario carn da mesa, e trata de disimular) que.. non me deixe cousas tiradas por calquer
parte. Porque despois unha a que ten que levantalas. (Falando a un costado) E nunca hai ningun que che
bote unha man!! (Dende costado asmase a man de Cesar tanteando como para agarrar a Eusebio) A
esquerda que est mais cerca! (Cesar colle a Eusebio e o arrastra cara o costado, quen sen querer, co seu p
engancha a mesita e vaina levando. Guadalupe veo e comenza a forcexear coa mesa ata caer sentada no
chan. Todo isto mentres vai o dilogo)
GUADALUPE: Iso non nada! (Con intencion a Irene)Eu tiven que sair as de speto, porque unha "tola"
rompeu os meus pololos! Pero xa que falas do teu marido, non te vai ir buscar, porque ten cousas "mis
importantes" nas que pensar!
IRENE: (Con intencin a Guadalupe)Sabreino eu! A l, calquer "porquera" venlle ben para non ir a buscarme!
l pensa que non me dou conta, pero sei moi ben o que fai"tralas portas"!
GUADALUPE: Ah si? Non creo que podas imaxinar "tanto"! (dende un costado escitase a Cesar en off)
CESAR: (En off) Prenddelle a luz!! Que Eusebio vaise matar!
IRENE: Pchase en calquer parte, e despis dceme que estivo escribindo,pero psase a vida vendo peliculas!
ELEONORA: (En off) E nde est??
CESAR: Detrs do escenario!!
IRENE: Ah escitase unha, non?? (Detrs do escenario acndese unha luz enriba da vent, e vese todo o que
acontece por detrs dun teln branco casi transparente)
GUADALUPE: Bueno, pero estou mis que segura de que moi varonil e apaixoado! Sobre todo iso:
apaixoado! (Irene derrmalle lquido dunha botella)
IRENE: Uyyy! Ensucieite sen querer!
ELEONORA: (En off) E a luz para qu??
CESAR: (En off) O depsito! Est destapado!! (Pola parte de enriba ven camiando tambaleante Eusebio e de
golpe desaparece hacia abaixo con un berro!
EUSEBIO: Ahhhhh!!!! (Elas mranse e disimulan con soriso finxido)
GUADALUPE: Bueno tdalas mulleres precisamos onde volcar os nosos sentimentos, non?
IRENE: Para iso estn as amigas!
GUADALUPE: E qun che di que ns non rematemos sendo amigas?
IRENE: (Selle de dentro) De aqu!!! (Trans. dase conta. Disimula con sonriso) De aqui en mis pode ser!
(Case vaina sacando a empuxns saida da ra) Adeus, e grazas de novo por axudarme cos paquetes! (Por
un costado entra Grace bailando ritmo de cumbia, traendo un radiograbador no oido sen percatarse do
pblico. Irene mraa espantada , lentamente e disimulada, achgase ata ela e a empurra)
GRACE: Ehhh! Qu modais! Non te das conta que estou buscando o libreto? (Dicindo hacia fra) Papito, non o
vexo por aqu! (Volve a conecta- la msica e vaise bailando por onde entrou.)
IRENE: Volva cando queira "Vecia". Esta unha casa de portas abertas! (Da porta da ra entra empurrada,
Sofia, xa co uniforme posto. Na parte de enriba da vent, vemos que cruzan Xan e Guadalupe, e ista
clgaselle do pescozo e faille mimos. Xan trata de zafarse, pero no o logra)
SOFIA: Non se lembra de min? Onte quedamos en que empezaba hoxe!
IRENE: Ah, si. Qu cabeza teo! Xa lle presento meu marido!
SOFIA: (Ve que o frasco est sobre a mesa, cando debera estar no chan, e disimuladamente trao co p) Ohh..
caronselle as pastillas!

IRENE: (Rectificndolle o erro de letra) Non son "Confites"! Son pastillas para durmir.
SOFIA: (Que advertiu a Xan e Guadalupe enriba, e intenta que Irene non os vexa) Veen asi agora?
IRENE: Non. Pxenos ahi porque rompuseme o envase orixinal.
SOFIA: Tea coidado. A ver se alguen os toma por equivocacin.
IRENE: Non se preocupe S estamos (Ve a Xan e Guadalupe)Xan!!!!! (Trans. Reacciona e disimula) Quero
dicir Martin! Xan Martin, bah!
SOFIA:Chmase Xan Martin?
IRENE: (Con moito cabreo contido) Si! Eu mtoo! Quero dicir, o mato, as o coece!! (Sae por un costado,a
berros) Xan!!! Onde te metiches, mia vida?! Meu cachio de alma reventada??!! Meumellor que non te
pille!! (vese a Irene que entra na parte de enriba , solta a Xan,e lle d unha bofetada a Guadalupe, e volve
baixar) Meu amor!! A prxima voute buscar mis forte!! (Entra Irene outra vez escenario) Non hai
forma.Non o atopo (Observa que Xan est consolando a Guadalupe, e volve a sair furiosa) Xancio!!!
Outra vez entretido con calquer porquera, non?? Voute sacar esa mana de coller lixo!!! (Irene chega enriba
e comenza a forcexear con Guadalupe. Xan vaise polo outro costado. Sofia moi incmoda por estar tanto
tempo soa en escena, fai un pequeno pasio de baile, como para entreter publico tipo "music hall". Entra
Xan polo costado do bao, pero sen o papel hixinico)
MARTIN: Vou! Ser posible que non se poda caca (dase conta que lle falta o papel, o extender a sa man
hacia atrs, aparece unha man dende fra que lle coloca o papel hixinico na sa man) calenta-lo auga.
Estaba por tomar un caf! (Ve que enriba pelean Irene e Guadalupe e sae correndo hacia ali) Permiso, xa
veo!(Entra Cesar a intentar separalas, e cando o fai, Guadalupe arrncalle os pantalns a Irene polo que
sta tamn queda en bragas, e Cesar empuxa a Irene)
CESAR : (Dende enriba)Tcache a ti !!! (Irene sae correndo e tamn entra correndo escenario. Sofia faille
sinis coa mirada, e Irene dase conta que lle falta os pantalns (peluca))
IRENE: Qu calor, non? Permiso veo xa! (Volve a sair correndo, cando do costado do escenario entra
correndo Grace, "perseguida" polo productor)
GRACE: Ai, papito non me pegues que me das medo!
PRODUCTOR: Pero tontia (A Sofia) tan xoguetona a mia afillada..! (A Grace) Porque non xogamos
carpinteiro?
GRACE: E cmo iso?
PRODUCTOR: Ti disfrazste de madeira, e eu crvote!! (Saen correndo ambos polo outro costado.. Na parte
de enriba da vent, vese a Cesar que chega e mira cara abaixo, e intenta chegar cunha soga ata Eusebio, quen
est asido da corda e Cesar comeza a tirar hacia riba para sacalo.)
SOFIA: (Casi lagrimeando fala para ese costado) Cmo dice seora?? Que quere un caf?! Cmo non,
preprollo agora, e de paso vou coecendo a cocina..! (Sae pola cocia, e do outro costado entra Xan
correndo)
MARTIN: Guadalupe, qu fas aqui??!! (Advirte que no hai ningun) Perdn (intenta irse disimuladamente
cando entra Guadalupe e sntase no silln)
GUADALUPE: Hola profe! Viches que averiguei onde vive?
MARTIN: Guadalupe, principio como broma era gracioso, pero agora xa pasa de craro a oscuro, no che
parece?
GUADALUPE: Por qu? Qu ten de malo? Acaso vostede non o meu profesor?
MARTIN: Si, pero
GUADALUPE: E non me pode dar clases(leccins) particulares? Eu preciso un apoio!
MARTIN: Non dou clases particulares, e menos s mias alumnas regulares. Ademis xa che dixen que vivo en
parella con(Na zona de enriba da vent aparece sixilosamente Sofia)

GUADALUPE: Si, xa me contou! Con esa flaca apestosa!!!

MARTIN: Exacto! xa che contei que (Trans. Dase conta e fala con Irene cara un costado.) Non!!Eu non dixen
nada!!
GUADALUPE: E tamn a coecn!
MARTIN: parceme perfecto! Onde a coeciches?
GUADALUPE: No supermercado! (Sofia pellzcalle a Cesar, cando case sacara a Eusebio, e iste volve a caer
berrando)
EUSEBIO: Aaaahhhhhhh..!!!!!
MARTIN: (Tratando de disiluma-lo berro) Ahhhhh!Mira ti !
GUADALUPE:E acompaeina ata aqui!
CESAR: (Dende arriba mentres colle a sa cabeza angustiado) Uhhhhhhh!!!(Cesar e Sofia vanse por un
costado)
MARTIN: (Outra vez disimulando o berro) Uhhhhhh!!Vieches aqui??!
GUADALUPE: Si! E o mellor de todo que quere se-la mia amiga. Non che parece estupendo? Xa podemos
sair xuntos!
IRENE: (En off) Si, sta!!!!
MARTIN: (Finxindo tamn o tono de Irene) Si, sta o colmo! Eu xa son feliz asi!(Cesar e Sofia volven parte
de enriba cun pau e intentan saca-lo entre ambos, a Eusebio)
GUADALUPE: Non creo. Vostede precisa algo mis que "iso"!
MARTIN: E seguramente esa s ti, non?
GUADALUPE: Exacto!
MARTIN: Basta ! Bingo! Pelotas cheas! Quiero dicir Carton cheo ! Xa te podes ir por onde vieches!
GUADALUPE: Prefire que lle diga a verdade a ela?
MARTIN: Encantariame para non ter mis problemas!
GUADALUPE: Bueno, triaa que lle vou confesar, que todo empezou co home(flalle a Irene que est a un
costado) co que teo relacins fai mis dun ano!(Na zona de enriba, rmpese o pau e , Eusebio volve a caer
cun berro)
EUSEBIO (Dende arriba) Ahhhhh!!!!!!!
MARTIN: (Outra vez tratando de disimular) Ahhhh..!!Eu mtote!(Cesar e Sofia saen por costado)
GUADALUPE: Si, pero de amor. Vai ser mellor que me comodeAquel o escritorio, non? (Tira o libro, pero
Martin esta tratando de disculparse por sinis con Irene que est a un costado e non a ve. Guadalupe levanta
o libro) Non se preocupe. O prximo que se me caia levntasmo noutra funcin! (Sae enoxada por bao. Da
ra entra berrando chorosa, Eleonora)
ANXELES: Irene!!!! Separeime de Esteban!! (Martin a mira de enriba abaixo)
MARTIN: Qu fas aqui???
ELEONORA: (Mira a todos lados) Irene non est?
MARTIN: Falta un pouquio para que est Irene "soa"! Paxina 8!(Na parte de riba aparecen Cesar e Sofia cunha
soga e a descolgan ata adentro do depsito para agarrar a Eusebio e levanta-lo facendo moita forza)
ANXELES: Ahh como o mudo me dixo , eu pensei
MARTIN: (Levandoa dun brazo a fra) Non mintas, que ti nunca pensache! (Unha vez que a saca, por cocia
entra Irene, enoxada pero sempre tratando de disimular que non ten pantalns e trata de taparse cunha
almofada do silln)
IRENE: Xan!! Quero dicir Xan Martin..! Vas querer t ou caf?
MARTIN: Bueno en realidade eu tera que

IRENE: Non! nada de traballo! Se non para que fixmo-la aposta?

MARTIN: a aposta dicia os dous ss 24 horas, pero non que non podia traballar.
IRENE: E se non de qu nos serve? E lmbrate que se perdes casmosnos a finis de ano!Non podo soportar
que s as tas "alumnas" disfruten de ti! (No lugar de darlle un bico , mrdelle os beizos)
MARTIN: Ahhhh!!! Qu fas??! Quero dicir, que dis??
IRENE: Qu pasa .? Eu tamn lle botaba unha ollada a algns profes!
MARTIN: Que bonito, eh? E se eran casados?
IRENE: Bueno, eu s ollaba!
MARTIN: Si, pero ben que poderas pecharte no camerino con algun, para (dase conta do que dixo. Ela
fulmnao coa mirada e l empeza a retroceder) (Na parte de enriba Sofia berra asustada)
SOFIA: (Dende enriba) Tcame a min (Ela solta a soga, e polo peso, Eusebio e Cesar vanse ambos para abaixo
con berros)
IRENE: Por qu?? No quedaras con ningun en en darlle clases xusto aqui, non???!
EUSEBIO Y CESAR: (Dende arriba) Aaaaahhhhhh.!!!!!!!!!!
MARTIN: (Igual) Aaaaaa-quii..??? Por favor!!! (Entra correndo Sofia como se trouxese unha bandella)
SOFIA: O caf quntollo de novo? (Dase conta que non trae nada) o que deixei na cocia!(Do bao sae
Guadalupe, e ver a todos volve a meterse rapido. Irene e Sofia fan que miran para outro lado)
MARTIN: Por qu non lle segues amosando a casa mellor?!
IRENE: Si, vea que lle amoso o dormitorio!
SOFIA: (Polo baixo a Martin)Matronse ! (Vanse por dormitorio, e de porta da ra entra Eleonora igual que
antes)
ANXELES: Irene!!! separeime de Esteban!!!
MARTIN: Outra vez??!!
ELEONORA: Non me digas que todavia falta?!Eu mato o mudo este!! Agora vai a ver!!! (Vaise enoxada por
rua. De bao sae Guadalupe)
GUADALUPE: Porque me empuxou asi, profe?
MARTIN:Guadalupe, tes que irte!(na zona de arriba, Damian e Monica axudan a sacar a Eusebio e o levan
traballosamente hacia o costado)
GUADALUPE: Qudese tranquilo, que eu non lle vou a dicir nada a ningun. Sempre e cando quede satisfeita
da clase! Vou bao e nun segundo estou de volta. Porque como veo da clase de danza espaola, non tiven
tempo de cambiarme, pero a vostede non lle molesta estes pololos non?
MARTIN: (Faille sinis cos ollos) Cal??
GUADALUPE: (dase conta que non ten) Eh? Ahhh!os que me sacou! Pero mire que tivo ansia, eh??
(Pequena pausa. Martin fala entre dentes)
MARTIN: Voces (como falando hacia o costado) Escitanse voces..! (Irene e Sofia aparecen por dormitorio, e
Martin empuxa a Guadalupe bano) Xa acomodaron ??
DAMIAN: (En off) Si! Xa est!!
IRENE: (Tratando de imitar o tono de Damian) E ti despexche-lo escritorio??
MARTIN: (Igual) Non de todo, pero pasen que a seora pode facelo mellor.
SOFIA: Despis Primeiro vou poer toda esta ropa a lavar (dase conta que non ten nada nas mans e
chorisquea. Escitase a Cesar en off dende o depsito)
CESAR: (En off) Sacaime de aqui!!!!!!
SOFIA: ( asstase e collendo a Irene vanse correndo) Enseguida volvo!! (Saen. De bao aparece Guadalupe)

GUADALUPE: Por qu me empuxou asi, profe? Porque eu son moi medosa, e preciso que me protexan. E ti tes
esa mirada tan protectora(Martin lmbrase que ten que caerse no sillon, pero estar lexos, salta e se tira
nel) Qu fas??
MARTIN:Eu, nada!
GUADALUPE:Vostede tirouse sobre o silln! Mancouse? Quere que lle faga "sana, sana cuo de r"
MARTIN: Non! o unico que quero que (Entra por ra Eusebio, tambaleante, casi feito unha piltrafa, sen
forzas. Chega ata tralo sillon e extende os brazos)
MARIO: "Voila" (E desplmase desmaiado detrs do sillon. Carlos e Edith que vian detras seu, mirano)
MONICA: (Falando costado con alguen) o importante que chegamos. A verdade, nunca pensei que
poderiamos chegar a esta altura! (Do outro costado entran Grace e o productor)
PRODUCTOR: Eh! Cmo no estn listos todavia?! Ya debe estar por empezar!! (Todos comezan a desesperarse
por facerlle sinis disimuladas sobre publico) daste conta? Se non se llo digo eu,.Teo que estar en
todo!
GRACE: Ts razn! Se non fora por "papito" non sei que seria de vos!(o productor advirte as sinais
desesperadas de Cesar)
PRODUCTOR: E a vostede que lle pasa?? Non me vai a dicir que est nervoso?! (Grace mira pblico)
GRACE: Uy, papito! Canta xente!
PRODUCTOR: (Tamn mirando) Qu? ( dase conta) Eso publico!!
GRACE: (Divertida) Ves papito, canta xente??!
PRODUCTOR: (Aclarandolle) "o publico!!
GRACE: Cmo??? ( preprase, toma aire e volve a camiar hacia o centro do escenario para deci-lo seu
bocadillo, ante a deseperacin de todos que intentan frena-la)
GRACE: Ohhh!!! Romeo! Romeo! Romeo! Ser ese o canto do ruiseor, ou o da alondra? ( agchase para
recibi-lo aplauso mentres todos queren morrer)
PRODUCTOR: A mia muller!
GRACE: (Coqueta) Ay, papito todavia falta para iso!
PRODUCTOR: Quero dicir, que a mia muller est sentada na quinta fila! (Imposta a voz) Bueno, como todos
ustedes saben eu son son
CESAR: O decano da facultade!
PRODUCTOR: Eso! Son o que dixo l!(Grace qudase a un costado mantendo unha conversa por sinis con
algun do pblico que invita a tomar algo, nmero telefnico, etc.)
EDITH: E que anda "facendo" por aqui??
PRODUCTOR: Bueno eu vin a luz e entrei! Permiso, voume a tomar un pouco de aire(Sae por porta de
bao)
CESAR: gstalle tomar aire no bao!
EDITH: (Intentando levantar a Eusebio) Porque no seguimos recorrendo a casa?
GUADALUPE: Pero falta! o das escrituras! (Cesar axdao a levanta-lo e fai como se Eusebio lle falase o oido)
EDITH: Dille que despis che escriba algo
CESAR: Cmo dis? Que quere seguir polo dormitorio? Si, debe ser por aqui permiso (Saen por dormitorio)
MARTIN: (Casi vencido) E agora qu?
GUADALUPE: Por que vai querer matarme? (Entra Eleonora igual que antes)
ANXELES: Irene!!! Separeime de Esteban!!!
GUDALUPE:
E sta?

MARTIN: Non o podo crer!!

ANXELES: Non me digan que outra vez, falta! Eu mtoo!! Vouno a deixar cego e sordo tamn!!
( vaise por ra)
GUADALUPE: E ti? Por qu non me levas cuarto de servizo a ver si atopa algo para poerme?
( lvao a rastro para o costado. De cocia saen Irene e Sofia. Grace segue nun costado falando por sinis con
algun do publico)
SOFIA: Bueno, se non lle molesta vou bao a cambiarme de roupa, porque a unica boa que teo.
IRENE: Si, como non. por ala! (Sofia vai ata o bao, mira, e volve)
SOFIA: un segundio nada mis. Enseguida saio!
IRENE: Xa lle dixen que est ben. Vaia! (Sofia repite o movemento e volve)
SOFIA: Fago un pis e volvo, eh?!
IRENE: (Perdendo a paciencia) Entra dunha vez!!!
SOFIA: (choriqueando) que esta ocupado, e por ah non hai saida!! (Dende dormitorio entra Cesar)
CESAR: Disculpen unha urxencia ( metese bao e saca productor tratando de tapa-lo do publico)
Sempre esquzome as cousas no bao!! (Saen por dormitorio)
SOFIA: Ahhh, agora si (Sae por bao. Pausa. Irene mira porta da ra)
IRENE: Non sei por qu pero teo a impresin de que vai a chegar Anxeles! Algo me di que en calquer
momento vai a (forte) "chegar Anxeles"!!! (berra) Anxeles!!!!! (Irene empuxa a Grace fora do escenario
tempo que entra Anxeles empuxada polo mudo, que sae presuroso)
ANXELES: Qu?? Agora si?? ( mudo) E por qu non me avisaches??!!
IRENE: Anxeles!!! Qu sorpresa!
ANXELES: Irene!!!! (Transicion. Sentase comodamente) Non me lembro de mis!!
IRENE: No me digas que te separaches do meu irmn !!
ANXELES: (Mirando s costados) Era iso??
IRENE: E seguro que pasaba as horas durmindo ca do quinto!!
ANXELES: (igual) Si??
IRENE: Claro! Por iso vieches a falar con Martin, para que te deixe vivir aqui, pero se ti te quedas, eu non me
caso mis. Non sabes de que falo? Ven cocia que che conto o da aposta!! (A saca a empuxns por cocia.
Pausa)
CESAR: (En off) E agora?? Quen entra??! (Entra correndo Esteban)
ESTEBAN: Martin!!! A mia muller abandonoume!!! (Mira a escea valeira) non teria que estar algun aqui??
CESAR: (En off) A escena!!! (Entran de golpe por un costado Cesar e Edith sostendo a Mario e polo outro
costado Martin traendo sobre o seu hombreiro a Guadalupe)
MARTIN: Esteban!! Qu fas aqui??
ESTEBAN:Cntoche despis, agora apaga a luz!! ( crtase a luz de todo o escenario)
CESAR: (Dende a oscuridade) Dicdelle mudo que asi a letra!!! (Volve a luz) Fai como que Eusebio lle dice
algo) Cmo di? Ahh (A Martin) Pregunta si o seu cuado!
MARTIN: Si, pero da mia outra irm!(Na parte de enriba aparecen o Productor e Grace dndose mimos)
CESAR: (igual) Qu?? Ahh quere velo xardin?? parceche que vaiamos querida?
EDITH: (Con bronca) Non me digas querida!
MARIO: (En un fio de voz) Non berren que me deshidrato!(Saen os tres polo costado)
ESTEBAN: Como iso da aposta?
MARTIN: Se todavia non te dixen nada!

ESTEBAN: Pero imaxnomo! (Na parte de enriba aparecen Cesar e Edith levando a Mario)
MARTIN: unha que me fixo aceptala ta irm. Se traio a algun aqu durante 24 horas, me teo que casar a fin
de ano!
ESTEBAN: Ou sexa que temos boda!
MARTIN: Non! Porque ti vasme a axudar! Ven que cho explico! (Saen por dormitorio e de bao entra Sofia)
SOFIA: ( ver que Guadalupe no tomou as pastillas) esquecronse das pastillas! (Guadalupe toma unha
tempo que enriba Cesar empuxa sen querer productor e Grace que caen pozo)
GRACE-PRODUCTOR: Aaaaahhhhhh!!!!
GUADALUPE: (Disimulando) aaaaahhhh!! Qu rico!!! (Cesar arriba, sin darse conta soltou a Eusebio que
tamen cae)
EUSEBIO: Aaahhhh.!!!!!
GUADALUPE: (Igual) aaahhhhhhhhh!!! Riquisimos!!!
CESAR: (Na parte de enriba que colle a cabeza) Uuuuyyyyyyy!!!
GUADALUPE: (Enfurecida dase a volta e berra ) Deixen de berrar!!!!!!
SOFIA: Parece acalorada!
GUADALUPE: Non! Mais ben estou requente!!!
SOFIA: Bueno, se lle entra o sono pode , durmirse aqui!
GUADALUPE:Qu sono, nin que sono!!
SOFIA: Sono! Sonio! "Noni-noni"!
GUADALUPE: (Lembra) Ah si! O sono!! (Drmese de golpe)
SOFIA: Bueh o do tempo cambiante dgollo outro dia (Sae polo costado)
ESTEBAN: (En off) A manta!!!
SOFIA: (En off) Non a saquei??
ESTEBAN: (En off) Non!! (Por enriba do decorado voa a manta e cae a metro e medio de Guadalupe que a
mira de reollo, e disimuladamente intenta alcanza-la, arrodillandose no chan. Cando oeconseg, tpase con ela
no chan . Por dormitorio entra Damian)
ESTEBAN: Dixame a min (Chega ata sillon cando vai a falar soa a musica de apertura a todo volumen e
Damian vaise dando pasitos de baile para disimular. Crtase a msica e Damian volve asomar)
ESTEBAN: Dixame a min (Outra vez chega ata ela e volve a soar a musica e novamente vaise paor onde
veu bailando. Crtase a msica e Damian asoma a cabeza para mirar sonidista. Lle fai sinais de que o vai a
matar. Logo sae e achgase a Guadalupe. Descobre a manta e se lle vei s a cola dela) Hola soa? Ves
sempre por aqui? Por qu a ta cara se me fai familiar! (De cocia entran Irene e Anxeles. escoitalas ,
Esteban mtese baixo a manta xunto a Guadalupe. Na parte de enriba, vai saindo do pozo todolos que
caeron axudados por Cesar e Monica)
IRENE: Meu irmn non vai ser tan caradura de vir aqui, e menos conFaime un t a min tamn! (Empuxa a
Anxeles hacia cocia tempo que se escoita un sopapo e Esteban sae despedido, agarrndose a meixela)
Ti?? Que isto?? E qu lle fixeche mia amiga?
ESTEBAN: reventeille a man coa mia meixela!
IRENE: Ven para aqui. Que si a ta muller nos ve, mtanos s dous! (levao hacia ra. De dormitorio entra
Martin)
MARTIN: Que fixo iste? Foise e deixouma aqui?! Nena, coida que hoxe pdrese todo!! Nena!!!!!
ANXELES(En off) Vou!! Estou preparando un t!
MARTIN:A mia irm!! (Intenta meterse baixo da manta pero non pode, ata que finalmente sbea enriba del e

Guadalupe aproveita a bicalo. Na parte de enriba smase Irene que o mira furiosa)
EDITH: (Dende riba) Hai que tapar iste furado!
CESAR: (Dende riba) Decidelle mudo que tire da soga!
ANXELES : (Entrando) Irene!!! olvideime a chave da casa!!! (Na zona de riba caese o teln branco que os
cubria e quedan todos arriba descubierto) Saiu,bonito non?
IRENE: (Desde arriba)Xan!!!!! (Vaise polo costado. No escenario entra tambaleante Mario)
MARIO: Xa estou aqui meu amor! (Cae desmaiado no medio do escenario)
GRACE: (Dende enriba)Ohhh, Romeo, Romeo, Romeo!!! (sae tamn por costado)
MARTIN: Non! meu amor, eu pdoche explicar!!
GUADALUPE: ( levntase enoxada e vaise por costado)Non haiforma !! Con principiantes non se pode!!! (Sae)
CESAR: (Dende arriba) Eu matoos a todos(Vaise)
EDITH: (Dende arriba o sigue) A min non me berres!!!!!
ANXELES: (Sntase beira de Martin) Non me digas que o mudo me fixo mal a cea outra vez!
MARTIN: (Sin saber que facer) Bueno unha sorte que todo se solucionase, non?
ANXELES: Cando se solucionou?
MARTIN: (Entre dentes) A frase final!!
ANXELES: Qu frase? Ahhh, a frase!!
MARTIN: unha sorte que todo se solucionase, non??
ANXELES: Si! Olvideime a chave "da" casa!!!! (Martin trase enriba e comeza a aforca-la mentres soa a msica
e pchase o teln)

TE LON

PERSONAXES:
Vernica/Irene: a muller de Xan e ten celos de Susana,coa que se leva moi mal, porque pensa que se
liou co seu home e non certo. O personaxe que interpreta (Irene), dunha muller moi elegante,
anfitriona da sa casa, e irm de Esteban e,est casada con Martn, do que est moi namorada.Ante todo,
ameaza seu marido con casarse.
Susana/Guadalupe: actriz fracasada e diva, un pouco arrogante.Estivo de noiva durante dous anos con
Damin, pero ela deixouno. Lvanse moi mal ainda que traballan xuntos.O personaxe que interpreta
dunha adolescente moi seductora, que quere conseguir por tdolos medios, estar na vida de Martn.
Anxeles/Sofia: unha muller moi inxnua e amorosa.Ten un lio amoroso con Csar. O personaxe que
interpreta a criada da casa.
Xan/Martn: o home de vernica na realidade.Liouse con Susana , pero l intenta ocultarllo.
O personaxe que interpreta na obra o que sempre lle pasan as desgrazas. o marido de Irene , fiel a sa
muller.
Mario/Eusebio: un home.liouse con Mnica.k O personaxe que interpreta da inmobiliaria, gay ,
que lle tira os trastos a Martn.
Cesar/Carlos : o axudante de direccin.Marido de Mnica, infiel sa muller con Anxeles(Sofa). O
personaxe que interpreta(Carlos) traumatlogo, moi elegante, est casado con Edith , pero os ollos tenos
postos en Guadalupe. Est interesado en comprar a casa de Martn.
Mnica/Edith: A actriz de moito carcter,celosa e vengativa, est casada con Csar, e lle puxo os cornos
con Mario porque sospeitaba que o seu home lirase con Susana. O personaxe que interpreta dunha
muller moi namorada do seu home, un pouco oa.
Eleonora/Anxeles: Como actriz un pouco lenta , inxnua, e non se entera de nada.
O personaxe que interpreta, Anxeles, a irm de Martn, est destrozada por romper co seu marido
Esteban.
Esteban /Damin: O personaxe que interpreta o irmn de Irene, e acaba de romper coa sa muller,
nxeles, pcaro e seductor coas mulleres.Como actor, rencoroso, sigue namorado de Susana, coa que
estivo dous anos saindo, pero ela deixouno. Lvanse moi mal.

Grace :Cubana ,moi sexual e melosa. Busca o xito e a fama.Est liada co productor para conseguir un
papel na obra.O personaxe que encarna ela mesma. O nico que lle interesa a fama.
Productor: Home duns 45-50 anos, aspecto de mafioso, e con cadeas de ouro. un trepa e est liado con
Grace.
Mudo : o asistente e apuntador do texto durante a representacin. Encrgase de arranxala escenografa.
Est moi estresado porque non o entenden e non d feito con tanto.
Directora: unha intelectual frustrada.Ten un desastre de compaa de actores coa que perde os nervos.O
seu nico interese poder estrenar a sa obra.
Entrevistador: periodista do corazn. Intenta sacarlle informacin pblico como se fosen personaxes
famosos.
Fotgrafo: saca fotos dos personaxes famosos, e os coloca para a foto en diferentes posicins.