!!!

NOVI ZPP:

1.
XXXVII P. 983/06
U IME NARODA
TRGOVINSKI SUD U BEOGRADU i to sudija Vladimir Kozar kao sudija pojedinac,
u privrednom sporu tuioca Preduzee "NAFTAGAS EUROMONT" u Beogradu, ul. Toin
bunar br. 128. iji je punomonik Lazar Pisarevi advokat iz Beograda, ul. Kralja Milana br.
60, protiv tuenih: 1. "VOJVOANSKA BANKA" AD u Novom Sadu, (Glavna Filijala
Zrenjanin u Zrenjaninu), iji je punomonik Radosavljev Slavko, advokat, iz Zrenjanina, ul.
Narodne Omladine br. 14 i 2. "SMEDEREVKA" AD u Beogradu, Pijaca Skadarlija bb, radi
naknade tete, vrednost predmeta spora 21.887.012,66 dinara, po odranoj glavnoj raspravi u
prisustvu punomonika stranaka, zakljuenoj na roitu dana 7. septembra 2006. godine,
doneo je sledeu:
PRESUDU
I - ODBIJA SE prigovor mesne nenadlenosti ovog suda
II - ODBIJA SE prigovor tuioca da punomonik tuenog drugog reda Jovanovi
Dragia, nema uredno punomoje
III - ODBIJA SE uee umeaa na strani tuioca.
IV - OBAVEZUJU SE tueni da solidarno plate tuiocu 21.887.012,66 dinara, sa
kamatom po Zakonu o visini stope zatezne kamate od 12.12.2000. godine do isplate, u roku
od 8 dana.
V - OBAVEZUJU SE tueni da solidarno naknade tuiocu parnine trokove u iznosu
od 724.150,00 dinara, u roku od 8 dana.
Obrazloenje
Tuilac u ovom sporu trai da se tueni obaveu da solidarno plate tuiocu iznos od
21.887.012,66 dinara na ime naknade tete, sa zakonskom zateznom kamatom poev od
12.12.2000. godine pa do isplate, kao i da mu nadoknade trokove spora.
Tuilac tubeni zahtev zasniva na sledeim injenicama:
- da je drugotueni "SMEDEREVKA" AD kod prvotuenog "VOJVOANSKA
BANKA" A.D. imao oroena sredstva, po aneksu br. IV od 6.10.2000. godine, po kome je
rok isticanja oroenja fiksiran na datum 31.10.2000. godine, te da je prvotueni drugotuenog
dopisom od 1.11.2000. godine obavestio da je oroeni depozit istekao i da je stanje depozita
na raunu drugotuenog 21.887.019,66 dinara;
- da su tuilac i drugotueni 12.12.2000. godine zakljuili ugovor o cesiji po kome
1

drugotueni prenosi na tuioca svoje potraivanje u iznosu od 21.887.019,66 dinara,

- da je drugotueni dopisom od 22.12001. godine obavestio prvotuenog o zakljuenju
ugovora o prenosu potraivanja,
- da prvotueni nikada nije izvrio obavezu prema tuiocu kao prijemniku potraivanja
iz navedenog ugovora o cesiji, (nije postupio po nalogu drugotuenog), to je konstatovao i
inspektor NBJ ZOP Filijala Vodovac u postupku kontrole poslovanja tuioca i
drugotuenog 28.06.2002. godine;
- da je sporno potraivanje bilo predmet rasprave pred ovim sudom u postupku izmeu
tuioca i drugotuenog;
- da je reenjem R-368/2000 od 13.12.2000.godine doneta je privremena mera
obezbeenja novanog potraivanja tuioca prema drugotuenom, tako to je prvotuenom
zabranjeno da isplati iznos od 20.254.382,20 dinara i da je navedeno reenje prvotueni
primio 14.12.2000. godine, to se vidi iz spisa predmeta, dok prvotueni tvrdi da je primio
13.12.2000. godine. Reenjem II-Ipv 80/01 od 26.02.2001. godine, reenje R-368/2000 od
13.12.2000.godine biva ukinuto, a prvotueni zadrava kod sebe iznos u punom obimu od
21.887.019,66 dinara, a ne sprovodi ugovor o cesiji, niti novac vraa drugotuenom.
Reenjem I-2959/2000 od 25.7.2001. godine sud odreuje plenidbu sredstava kod
prvotuenog u iznosu od 21.887.012,66 dinara i prenos istih u korist Naftagas Montae;
- da se iz tube i dokaza jasno vidi da su tueni mogli prvo neposredno po zakljuenju
ugovora o cesiji 12.12.2000. godine a zatim i u periodu od 26.2.2001. godine kada je ukinuto
reenje o privremenoj meri reenjem Ipv. 80/01, do 25.7.2001. godine kada je reenjem
naslovljenog suda I. br. 2959/00 odreeno i sprovedeno izvrenje plenidbom sredstava sa
rauna prvotuenog u korist poverioca Naftagas montae, da sprovedu ugovor o cesiji,
dakle da su mogli i morali da izvre obavezu iz ugovora o cesiji, ali su svesno propustili da to
uine;
- da su neosnovani navodi prvotuenog da nije znao za postojanje ugovora o cesiji, jer
je za isti znao to se vidi iz dopisa prvotuenog od 22.1.2001. godine;
- da se protivi meanju treih lica u parnicu, jer za to ne postoji pravni interes;
- da je pravnosnanom presudom P. 1623/03 upravo utvreno da je tueni drugog reda
imao potraivanje prema tuenom prvog reda koje je cedirao na tuioca, da je tueni prvog
reda bio obaveten o cesiji i da je prenosom potraivanja i zakljuenjem ugovora o cesiji,
tuilac postao poverilac, te da se iz navedene presude jasno vidi da tueni drugog reda nije ni
mogao da uspe u parnici upravo zbog postojanja validnog ugovora o cesiji;
- da su neosnovani navodi tuenog drugog reda o fiktivnom zakljuenju ugovora o
cesiji u cilju izigravanja preduzea Naftagas montaa, jer je tueni drugog reda mogao da
pokrene postupak za raskid ugovora, a to nije uinio;
- da su neosnovani navodi drugotuenog o nedostatku pasivne legitimacije jer je re o
obligacionom, a ne stvarnom pravu.
Kako ugovor o cesiji jo nije izvren i kako je tuilac je trpeo tetu u utuenom iznosu
od 21.887.012,66 dinara, to tuilac potrauje navedeni iznos sa zakonskon zateznom kamatom
na ime naknade tete zbog neizvrenja ugovora o cesiji.
Kao dokaz svojih navoda tuilac je dostavio sporazum o oroavanju novanih
sredstava od 1.7.1998. godine, aneks II navedenog sporazuma od 1.1.1999. godine, aneks III
od 30.9.1999. i aneks br.IV od 30.6.2000. godine, dopis Tuenog prvog reda od 1.11.2000.
godine, reenja Privrednog suda u Beogradu Ipv (I) 80/01 od 26.2.2001. godine i I br. 2959/00
od 25.7.2001. godine, zapisnik NBJ- ZOP Filijala Vodovac od 28.6.2002. godine I zapisnik
NBJ- ZOP Filijala Zrenjanin od 14.6.2002. godine, dopis Vojvoanske banke Glavne filijale
u Zrenjaninu od 22.1.2001. godine i ugovor o cesiji od 12.12.2000. godine.
2

Prvotueni je osporio tubeni zahtev u celosti istiii:

- da on nikad nije bio u pravnom odnosu sa tuiocem, te stoga spori aktivnu
legitimaciju;
- da ceo sporni odnos nastaje iz poslovnog odnosa drugotuenog i preduzea DP
Naftagas montaa i da je sporni novac koji predstavlja predmet tubenog zahteva, po nalogu
reenju Privrednog suda br. I 2959/00 od 25.7.2001. godine, prvotueni preneo u korist DP
Naftagas Montaa, te je predloio sudu da za umeaa pozove navedeno preduzee i
Republiku Srbiju, obzirom da je prvotueni postupao u skladu sa odlukama Trgovinskog suda;
- da je o ugovoru o cesiji bio obaveten nezvanino tek nakon izdavanja navedene
privremene mere 13.12.2000. godine, a koju je potovao;
- da je u sporu koji se vodio pod brojem P 2251/99, a koji je pravosnano okonan
odlukom Vrhovnog suda Srbije Pzz 23/02, drugotueni izgubio pravo na predmetni novac.
Drugotueni je meutim podneo tubu kod ovog suda, predmetni spor se vodi pod brojem pod
IX P2 1623/03 gde iz istog osnova trai da se predmetni novac isplati drugotuenom. Tueni
prvog reda je predloio spajanje predmeta radi zajednikog reavanja i prekid ovog postupka
do okonanja parnice pod brojem pod IX P2 1623/03;
- da su neosnovani navodi tuioca da je prvotueni znao za ugovor o cesiji jer se u
navedenom dopisu od 22.1.2001. godine od strane prvotuenog samo konstatuje da je
nezvanino saznao za postojanje ugovora o cesiji, a upravo navedenim dopisom navodi se da
banka ( prvotueni) nee vriti isplatu do odluke suda o tome ko je vlasnik spornih sredstava;
- da prvotueni i da je dobio navedeni ugovor o cesiji 12.12.2003. godine, a sledeeg
dana stigla privremena mera, ne bi mogao da postupi po istom, jer je ustupilac ovde
drugotueni izgubio pravo na novac koji je po nalogu suda prenet Naftagas montai, a
drugih novanih sredstava ovde drugotueni kod prvotuenog nije imao, tako da nije ni
mogao da prenese na tuioca vie prava nego to i sam ima;
- da je navedena novana sredstva koja su predmet ovog spora drugotueni dobio od
DP Naftagas montaa, po osnovu kupoprodajnog ugovora br.7/97, te su se ista morala
vratiti navedenom preduzeu, to znai da je drugotueni i formalno pravno, presudom P.
2251/99 od 20.6.2000. godine i materijalno pravno izgubio pravo na navedeni novac;
- da je ovaj sud u predmetu P2. 1623/03 doneo presudu 17.12.2003. godine, kojom je
zahtev drugotuenog odbio i koja je u meuvremenu postala pravnosnaana, te je jasno da
drugotueni nema potraivanja prema tuenom prvog reda, a koja bi mogao da prenese na
tuioca;
- da ni tuilac kao cesionar nije preduzeo radnje da naplati svoje cedirano potraivanje,
pristupanjem u banku kod prvotuenog i davanjem istom instrukcija za plaanje ( br. tekueg
rauna i dr), u svemu prema bankarskom poslovanju, niti je tueni drugog reda kao cedent
podneo nalog za obraun, a to je bio u obavezi prema vaeim propisima, tako da tueni
prvog reda i da je hteo nije mogao da postupi po navedenom ugovoru i da su zato neosnovani
navodi tuioca da je tueni prvog reda mogao da postupi po ugovoru u periodu od ukidanja
privrmene mere do prinudnog prenosa sredstava na raun DP Naftagas Montaa;
- da zato nema ni docnje te je neosnovano i potraivanje tuioca na ime zatezne
kamate;
Drugotueni najpre nije osporavao injenine navode tuioca, ukljuujui i visinu
tubenog zahteva ali je osporio svoju odgovornost, istiui da je sporni iznos cediran na
tuioca ugovorom o cesiji od 12.12.2000. godine ali smatra da je odgovornost za tetu
iskljuivo na strani prvotuenog i koja se sastoji u njegovom odbijanju da izvri ugovor o
3

cesiji. Traio je da se u odnosu na drugotuenog tubeni zahtev odbije u celini.

Meutim, u toku postupka tueni drugog reda je osporio tubeni zahtev u celosti, kako
po osnovu tako i po visini istiui:
- da tuilac ne dokazuje da je bio u poslovnom odnosu sa drugotuenim, odnosno ne
dokazuje osnov zakljuenja ugovora o cesiji, jer ne postoji pravni osnov njegovog
zakljuenja,
- da tuilac nije imao nikakva potraivanja prema tuenom drugog reda a da je
navedeni ugovor fiktivno zakljuen i u vreme kada je bilo izvesno da e deponovana sredstva
kod prvotuenog biti vraena sudskim putem poveriocu Naftagas Montai, kako bi se novac
sklonio i izigrao navedeni poverilac,
- da do momenta podnoenja tube tuilac nije preduzimao nikakve pravne radnje radi
naplate potraivanja po ugovoru o cesiji,
- da fiktivnost ugovora o cesiji proizilazi i iz injenice da je sadanji direktor tuioca
potpisao ugovor o cesiji 12.12.2000. godine u ime drugotuenog kao tadanji direktor
drugotuenog,
- da tueni nema pasivnu legitimaciju iz razloga to su sva apsolutna prava preneta na
zavisno preduzee Polita
Na osnovu nespornih injenica i injenica utvrenih ocenom dokaza u smislu lana 8.
ZPP ("Slubeni glasnik RS", broj 125/2004), uz primenu pravila o teretu dokazivanja iz
lana 223. ZPP, sud je odluio kao u izreci iz sledeih razloga:
Meu strankama je nesporno da su tueni prvog reda i tueni drugog reda bili u
poslovnom odnosu po osnovu ugovora-sporazuma o oroavanju sredstava od 1.07.1998.
godine i etvrtog Aneksa navedenog ugovora od 30.6..2000. godine i da je rok oroavanja
sredstava prvotuenog kod drugotuenog isticao 31.10.2000. godine i da je stanje depozita na
raunu drugotuenog, koji se vodio kod prvotuenog, iznosilo 21.887.019,66 dinara, da su
drugotueni i tuilac bili u poslovnom odnosu po osnovu ugovora o cesiji - ustupanju navedenog
potraivanja drugotuenog prema prvotuenom, kao i da navedeni ugovor o cesiji nije izvren, tj.
da prvotueni (cezus) nije tuiocu (prijemniku) isplatio dug koji je imao prema drugotuenom
(ustupiocu), a na ime depozita.
Meu strankama je sporno:
- iz kog poslovnog odnosa proizilazi sporni odnos,
- da li je ugovor o cesiji punovaan, a sa tim u vezi da li je drugotueni u vreme
zakljuenja navedenog ugovora imao potraivanje koje predstavlja utueni iznos, kod
prvotuenog ili ga je izgubio,
- da li je prvotueni zvanino obaveten o zakljuenom ugovoru o cesiji,
- da li postoji odgovornost na strani prvo i drugotuenog a sa tim u vezi i njihova
obaveza da naknade tetu tuiocu.
U ovoj pravnoj stvari sud je na osnovu ovlaenja iz lana 313. stav 1. ZPP i
primenom odredbe lana 215. taka 1. ZPP u kome je propisano da sud moe odrediti prekid
postupka ako je odluio da sam ne reava o prethodnom pitanju (lan 12), doneo reenje o
prekidu postupka od 19.3.2004. godine jer je naao da odluka o tubenom zahtevu u ovoj
parnici zavisi od odluke istog suda u drugoj parnici u predmetu IX P2 1623/03.
Odluujui najpre o prigovoru mesne nenadlenosti ovog suda sud je isti odbio a iz
razloga to je lanom 43. ZPP propisano da ako je jednom tubom tueno vie lica a za njih ne
4

postoji mesna nadlenost istog suda, nadlean je sud koji je mesno nadlean za jednog od
tuenih, a ako meu njima ima glavnih i sporednih obveznika, sud koji je mesno nadlean za
koga od glavnih obveznika, te kako iz odredbe navedenog lana proizilazi da je na tuiocu da
izabere kome e sudu kao mesno nadlenom podneti tubu, to je odlueno kao u izreci u stavu
prvom.
Odluku u stavu drugom sud je doneo jer je naao da prigovor tuioca nije osnovan
obzirom da je punomonik drugotuenog dostavio sudu uredno punomoje za zastupanje, jer
je isto izdalo lice koji je u vreme izdavanja punomoja bilo upisano u registar kao statutarni
zastupnik drugotuenog.
Sud je odbio uee radnika tuioca u svojstvu umeaa na strani tuioca, jer smatra
da radnopravni status ne daje radnicima pravni interes za uee u imovinskom sporu jer
nema neposredne pravne koristi kao sadrine pravnog interesa ve eventualno moe biti re o
ekonomskoj koristi od uspeha u sporu, te je stoga odlueno kao u presudi u stavu treem,
primenom lana 209. stav 1 ZPP.
Uvidom u Ugovor o cesiji od 12.12.2000. godine, sud je utvrdio da je navedenim
ugovorom drugotueni ustupio tuiocu svoje potraivanje prema prvotuenoj
Vojvoanskoj banci AD Novi Sad Filijala Zrenjanin, u iznosu od 21.887.019,66 dinara,
koje je imao po osnovu sporazuma od 1.07.1998.godine i aneksa uz isti od 30.6. 2000.. godine.
Ustupanjem potraivanja ovde drugotueni je izmirio svoju obavezu prema tuiocu, Naftagas
euromont, sa seditem u Beogradu po osnovu sporazuma 6602 od 17.10.1997. godine (lan
1), ali je lanom 2. ugovora o cesiji predvieno je da ako prijemnik dug ne naplati od cesusa,
ima pravo traiti isplatu duga od ustupioca, dok je je lanom 3. predviena obaveza ustupioca
da istog dana obavesti cesusa o prenoenju svojih potraivanja iz ugovora na prijemnika.
Navedeni ugovor o cesiji je potpisan i overen peatom prvo i drugotuenog i po oceni suda
punovaan.
itanjem zapisnika NBJ od 28.6.2002. godine, utvruje se da je isti sainio inspektor
NBJ, u postupku kontrole i o izvrenoj kontroli primene Zakona o platnom prometu kod
drugotuenog Smederevka , ad, iz Beograda, kao matinog preduzea i njegovih zavisnih
preduzea, za period od 1.3.2001. do 15.4.2002. godine i da je u zapisniku na strani 26
konstatovano da je drugotueni obavestio svog dunika, prvotuenog, dana 12.12.2000.
godine da je po ugovoru o cesiji ustupio svoje potaivanje prema banci u iznosu od
21.887.019,66 dinara tuiocu Naftagas Euromontu, da bi dunik znao kome da izmiri dug i
kako bi ispostavio nalog za plaanje u korist novog poverioca i nalog za obraun za starog
poverioca, to prvotueni nije uinio.
injenica da je prvotueni bio obaveten o izvrenom ustupanju potraivanja, utvruje
se i iz dopisa prvotuenog od 22.1. i 28.6.2001. godine koji su upueni ovom sudu, vezano za
izvrni predmet I- 2959/00 i kojima prvotueni obavetava sud da je drugotueni kao deponent
banke ugovorom o prenosu potraivanja preneo svoje potraivanje prema prvotuenom, u
iznosu od 21.887.019,66 dinara, na ovde tuioca i da je prvotueni navedeni ugovor od
12.12.2000. godine primio.
Uvidom u spise predmeta ovoga suda P. 1623/03 i priloenu pismenu dokumentaciju u
istim (dopis ovde prvotuenog od 22.1. i 28.6.2001. godine, i reenja ovog suda I.2959/00 od
9.3. i 25.7.2001 godine), utvreno je da je u momentu zakljuenja ugovora o cesiji od
12.12.2000. godine, drugotueni imao potraivanje prema prvotuenom u iznosu
5

21.887.019,66 dinara na ime oroenih sredstava. Ovo naroito proizilazi iz dopisa

prvotuenog od 1.11.2000. godine, koji je upuen drugotuenom i kojim ga izvetava da je
rok oroenog depozita drugotuenog u iznosu od 21.887.019,66 dinara istekao.
Iz priloenih dokaza a i to je meu strankama nesporno, sud je takoe utvrdio da
prvotueni Vojvoanska banka a.d, Novi Sad, Filijala Zrenjanin, nije postupio po ugovoru o
cesiji, te nije platio svoj dug koji je imao prema drugotuenom, tuiocu kao novom
poveriocu, a kako je prvotueni naveo, najpre zbog reenja o privremenoj meri P. 368/00.
13.12.2000. godine, koje je doneto dan posle zakljuenja ugovora o cesiji, meutim, da
po ugovoru nije postupio ni kasnije, po prijemu reenja Privrednog suda u Beogradu
Ipv.(I)- 80/01 od 26.2.2001. godine, a kojim je ukinuta navedena privremena mera, pa
sve do dana kada je sprovedeno izvrenje po reenju I- 2959/00 od 25.7.2001. godine,
prenosom zaplenjenog potraivanja na raun DP Naftagas Montaa, a na osnovu
izvrne isprave, presude P. 2251/99 od 20.6.2000. godine. Dakle, sud je utvrdio da
prvotueni nije postupio po navedenom ugovoru o cesiji iako je od ukidanja privremene
mere do podnoenja predloga za izvrenje i donoenja reenja o izvrenju prenosom
novanog iznosa na raun DP Naftagas Montaa prolo nekoliko meseci, ime je po
nalaenju ovog suda prvotueni tuiocu priinio tetu, koja se ogleda u spreavanju
uveanja imovine tuioca i koju je u smislu lana 154. i 186. ZOO duan da mu
nadoknadi. Po nalaenju suda, navodi prvotuenog da drugotueni nije imao potraivanje
prema njemu ve su sredstva pripadala DP Naftagas Montai i koja su u postupku
izvrenja presude P-2251/99 vraena navedenom preduzeu, su potpuno neosnovani i
kontradiktorni ostalim dokazima, jer upravo dopisom od 1.11.2000. godine, prvotueni
obavetava drugotuenog da je rok oroenog depozita istekao, te da je stanje na raunu
drugotuenog kod prvotuenog 21.887.019,66 dinara. Dakle, drugotueni je u vreme kada je
zakljuen ugovor o cesiji imao potraivanje prema prvotuenom, a po osnovu oroenih
sredstava u iznosu od 21.887.019,66 dinara i je prvotueni u smislu lana 438. ZOO bio
obaveten o izvrenom ustupanju.
ZAKLJUAK: Sud istie da novac, odnosno sredstva depozita na raunu
drugotuenog, koji se vodio kod prvotuene banke nije individualno odreena stvar te na
istom ne moe postojati stvarno pravo nekog treeg lica, pa ni NAFTAGAS MONTAE
kao poverioca iz izvrne isprave presude P. 2251/99 od 20.6.2000. godine. To to je
navedenom presudom obavezan "SMEDEREVKA" AD da plati odreeni novani iznos
NAFTAGAS MONTAI ne iskljuuje pravo tuioca, da kao prijemnik potrauje novani
iznos, koji je predmet ovoga spora, od prvotuene banke a u visini ustupljenog potraivanja.
Jer, sada je putem cesije tuilac postao novi poverilac a prvotuena banka je njegov dunik.
Banka je odgovorna to tuiocu, kao svom poveriocu nije isplatila dug, kao i zato to je
novana sredstva vodila u poslovnom knjigama na raunu depozita "SMEDEREVKE" AD
koja je ustupanjem izgubila svojstvo poverioca prvotuene banke. Zato su navedena sredstva
i mogla biti predmet zaplene i prenosa potraivanja u sudskom izvrnom postupku,
pokrenutom od strane drugog poverioca. Meutim, kako novac nije individualno odreena
stvar, ve stvar odreena po rodu, zaplena i prenos potraivanja u izvrnom postupku nema
pravno dejstvo prema tuiocu, jer je njegov dunik upravo protuena banka, a predmet
obaveze jeste isplata odreenog novanog iznosa, kao stvari odreene po rodu. To drugim
6

reima znai da je banka tuioev dunik, kao i da je predmet obaveze postojei, mogu i
pravno doputen. Zato je u stavu etvrtom prema prvotuenoj banci valjalo usvojiti tubeni
zahtev primenom citiranih propisa na ovako utvreno injenino stanje.
Dakle, sud je zakljuio da je ugovor o cesiji od 12.12.2000. godine punovaan. Kako
je lanom 2. ugovora predvieno je da ako tuilac kao prijemnik iz bilo kojih razloga a bez
svoje krivice dug ne bi naplatio od prvotuenog kao cesusa, ima pravo da dug trai od
drugotuenog, kao ustupioca, to je sud zauzeo stav da je navedeni ugovor po svojoj pravnoj
prirodi ugovor o cesiji radi naplaivanja, koja je propisana lanom 444. stav 2. ZOO. U
navedenom lanu je propisano da kad dunik ustupi svom poveriocu svoje potraivanje samo
radi naplaivanja, njegova obaveza se gasi odnosno smanjuje tek kada poverilac naplati
ustupljeno potraivanje. Iz toga proizilazi da je tueni drugog reda u smislu l. 17 i 262. stav
1 ZOO u obavezi da solidarno sa tuenim prvog reda plati tuiocu utueni iznos, jer tuilac
koji je kao prijemnik stupio na mesto poverioca prvotuenog Vojvoanske banke, umesto
drugotuenog nije naplatio ustupljeno potraivanje od prvotuenog.
Sud je reenjem od 19.3.2004. godine prekinuo postupak u ovoj pravnoj stvari, do
okonanja parnice u predmetu IX P2 1623/03, nalazei da odluka o tubenom zahtevu u ovoj
parnici zavisi od odluke istog suda u drugoj parnici u predmetu IX P2 1623/03.
U navedenoj parnici koja se vodila po tubi ovde prvotuenog protiv ovde
drugotuenog, drugotueni je istakao kompenzacioni prigovor sa protivtubom i to
prvopostavljeni zahtev na iznos oroenog depozita od 21.887.019,66 dinara, dakle isti iznos
koji ovde tuilac solidarno potrauje od ovde tuenih na ime naknade tete zbog neizvrenja
ugovora o cesiji, sa obraunatom kamatom. Pravnosnanom presudom IX - P2. 1623/03 od
17.12.2003.godine, odbijen je prvopostavljeni protivtubeni zahtev za navedeni iznos od
21.887.019,66 dinara sa obraunatom kamatom, ali ne iz razloga to je utvreno da ovde
drugotueni Smederevka nije imala potraivanje prema ovde prvotuenom Vojvoanskoj
banci, ve iz razloga to je navedeno potraivanje drugotuenog u postupku izvrenja
presude P- 2251/99 od 20.6.2000. godine, preneto na DP Naftagas Montaa, a na koji
prenos ovde prvotueni nije mogao da utie, a da je po nalaenju suda u navedenoj presudi,
ovde drugotueni je mogao u postupku protivizvrenja traiti da se DP Naftagas Montaa
obavee da vrati sredstva ovde prvotuenom Vojvoanskoj banci, ili podneti tubu po
osnovu sticanja bez osnova. Drugopostavljeni kompenzacioni prigovor sa protivtubom na
iznos od 13.750.000,00 dinara na ime obraunate kamate na iznos od 21.887.019,66 dinara za
period od 1.11.2000. do 31.7.2001. godine, sud je takoe odbio a svoju odluku obrazloio
injenicom da je ovde drugotueni Smederevka, svoje potraivanje prema ovde
prvotuenom Vojvoanskoj banci, ugovorom o cesiji od 12.12.2000. godine ustupio
preduzeu Naftagas Euromont, ovde tuiocu, te da se shodno lanu 437. stav 3. ZOO
pretpostavlja da su dospele a neisplaene kamate ustupljene prijemniku zajedno sa glavnim
potraivanjem, da je sud stanovita da je ugovor o cesiji izvren samim zakljuenjem, da je po
svojoj prirodi cesija radi naplaivanja, te da potraivanja po osnovu navedenog ugovora u
ovom sluaju ima Naftagas Euromont.
Zato je sud u stavu etvrtom usvojio tubeni zahtev i primenom l. 154., 17. i 262.
ZOO obavezao tuene da solidarno plate tuiocu iznos od 21.887.019,66 dinara, a primenom
l. 186. i 277. ZOO usvojio i zahtev za zakonsku zateznu kamatu od 12.12.2000. godine, do
isplate.
Sud je cenio i ostale navode stranaka i predloene dokaze ali je naao da isti ne mogu biti
od uticaja na drugaiju odluku suda.
Sud je na osnovu l. 149. i 150. ZPP u stavu petom na opredeljen zahtev dosudio tuiocu
trokove parninog postupka i to: iznos od 22.500,00 dinara na ime sastava tube, iznos od po
7

22.500,00 dinara za sastavljanje etiri obrazloena podneska, iznos od po 11.250,00 dinara za

sastavljanje jednog ne obrazloenog podneska, iznos od po 23.400,00 dinara za zastupanje na
pet odranih roita, po 11.700,00 dinara za zastupanje na dva neodrana roita, po AT, iznos
od 200.000,00 dinara na ime takse za tubu i 260.000,00 na ime takse za presudu po TT.

sudija
Vladimir Kozar
Dostavna naredba:
Presudu dostaviti punomoniku tuioca, punomoniku prvotuenog i drugotuenom
neposredno.
Datum izrade odluke: 27.9.2006. godine
Vladimir Kozar, s.r.
Za tanost otpravka overava: