Professional Documents
Culture Documents
553
OBLIGADO ´éνοξος,áκοúσιος,ος,ον; áé- σαναγκáζω,εíσεγεíρω,καταδéω,καταναγ-
κων,(οuσα),ων,ον; áκοúσιος,ος,ον; κáζω,παραβιáζοµαι,σuνωθéω,σuνωθω in
áναγκαστóς,η,óν; ùπεχεíριος,αον obno unum cogo,compello,cogo,obligo.- Ade
xius,coactus.- No obligado: áβíαστος más: προσαναγκáζω insuper cogo.- Con
áνεúτuνος,ος,ον non coactus,non ob- injurias: áρειáω contumeliose.- Con
noxius.- Estar obligado: éνéχοµαι juramento: éξορκéω,éξορκóω,óρκíζω ju
obstringor rerudandum obstringo.- Con: σuναναγ
κáζω una cogo.- Contra voluntad: δια
OBLIGAR áεκáζω,áκοuσιáζω,áναβιáζοµαι ναγκáζω invitum cogo.- Empleando mu-
áναγκáζω, áποβιáζοµαι,áπολαµβáνω,βιá
ζοµαι,βιáοµαι,διαβιáζοµαι,εíλéω,εí-
cha fuerza: ùπεραναγκáζω summa vi η; πóνηµα,ατος,τó opus.- Buena obra
cogo.- Por fuerza: προσβιáζω per vim χρηστοuρχíα,ας,η bonum opus.- De
cogo.- Por medio de un contrato: κα- manos: éργóχειρον,οu,τó opus manuum
ταπιστóω obstringo foedere.- Primero De mucho trabajo: καλλιτεχνíα,ας,η
προβιáζοµαι prior cogo.- Se ha de artis eruditae opus.- Detención en
obligar: προσαναγκαστéον compellen- la obra: κωλισιεργíα,ας,η mora ope-
dum est.- Obligado con juramento: ris.- Ejecución de una obra: κατερ-
òρκωµóτης,οu,ò jurejurando adscric- γασíα,ας,η opificium.- Excelente,ar-
tus.-Obligarse: καταδéοµαι devincior tística,bella: δáιδαλµα,ατος,τó opus
egregium.- Gasto hecho antes de
OBLONGO πρóµακρος,ος,ον; προµηκης, emprender la obra: προανáλωµα,ατος,
ης,éς oblongus τó impensa operis susceptionem ante-
cedens.- Grandeza de la obra: µεγε-
OBOLO φóλλις,εως,η; χαλκοûς,χαλκéος, θοuργíα,ας,η magnitudo operis.- Ha-
τó; óβολóς,οû,ò obolus.-Cinco óbolos bilidosa: φιλοτéχνησις,εως,η opus
πεντωβóλον,οu,τó quinque oboli.- De solers et artificiosa.- Hacer obras
valor de cuatro óbolos: τετρωβολαîος ingeniosas,artísticas: δαιδαλóω ar-
-ωβολιαîος,α,ον obolorum quatuor.- tificose facio.- La obra del que
Ganar cuatro óbolos: τετρωβολíζω trabaja por sus manos: αúτοuργíα,ας,
quattuor obolos mereor.- La cuarta η operatio eius qui per se aliquid
parte del: δíχαλκον,οu,τó quarta obo efficit.- Lo que debe hacerse antes
li pars.- Media parte del: `ηµιωβó- de la obra: πρúργοu (πρò ´éργοu) id
λιον,οu,τó dimidia pars oboli.- Mone quod ante opus fieri debeat.- Perso-
da de cuatro óbolos: τετρωβολος,οu,ò nal: αúτοuργíα,ας,η operatio eius qui
quaturo obolorum.- Perteneciente al: per se aliquid efficit.- Poner manos
οβολαîος,óβολιµαîος,íα,îον obolaris a la obra: προσχειρíζω ante ma
Arte de recoger óbolos: óβολιστικη, num appono.- Que concluye una obra
ης,η ars colligendi obolos.- Que igual: íσοuργóς,η,óν qui tantumdem
operis conficit.- Que obra según su
vale medio óbolo: `ηµιωβολιαîος,α,ον
obolum exaequans.- Que vale tres juicio: αúτóγνωµων,ων,ον qui ex sua
sententia omnia facit.- Tomar a su
óbolos: τριοβολαîος,τριωβολαîος,τριο
cargo una obra: éργολαβéω opus
βολιµαîος,α,ον tres obolos pondere faciendum suscipio
vel pretio exaequans.- Tasado en
cinco óbolo: πεντωβολος,ος,ον quin- OBRAR áπεργáζοµαι,éργáζοµαι operor.- A
que obolis aestimatus.- Tres óbolos:
la vez: σuµποιéω,σuνεργáζοµαι si-
τριóβολον,τριωβολον,οu,τó tres oboli
mul ago.- Al gusto de alguno: χαρí-
Obolo y medio: τριηµιωβóλιον,οu,τó
obolus cum dimidio ζοµαι gratificor.- Bien juntamente:
σuνκατορθóω simul recte facio.-
OBRA ´éργον,οu,τó; `ρéγµα,ατος,τó; Como primero: κατáρχω primus facio.-
κáτεργον,οu,τó; µαχανá,âς; µαχανη,ης Con más detención de lo que
conviene: ùπερχρονíζω serius ago quam
554
opus sit λεuστος,ος,ον; αúτοκελης,ης,éς qui
El que obra antes de la víspera: agitur sponte sua,injussus.- Obrar
προδεíελος,ος,ον qui agit ante ves- un espontáneamente: αúτοµατíζω,αúτο-
peram.- El que obra por su propia µατéω ipse per me efficio.- Derecho
voluntad,por su propio dictamen: αu- o acción de obrar a su gusto: αúτο-
τογνωµονéω ex animi sententia facio πραγíα,ας,η agendi jus et arbitrium
El que obra: πρακτηρ,ηρος; πρáκτης, ut velis.- Que obra voluntariamente:
οu,ò qui agit.- En unión de otro: προαιετικóς,η,óν qui cupide et liben
κοινοπραγéω communiter ago.- Fácil- ter facit
mente,libremente: `ραστωνεúω facile,
libere ago.- Infelizmente: κακοτuχéω OBRERO θης,θητóς,ò operarius.- Direc
infeliciter ago.- La que obra espon- tor de los obreros: τεκτóναρχος,ος,
táneamente: éθελοντíς,íδος,η qui ul- ον fabrorum praeses.- Multitud de o-
tro agit.- Mal a la vez: σuγκακοuρ- breros (multitud de brazos): πολuχει
γéω simul maliciose ago.- Mal: áλι- ρíα,ας,η multitudo operariorum
τραíνω,áλιτéω,παραφρáσσω,πονηρεúω,
κακοβοuλεúω perverse ago,perperam OBSCENIDAD áισχρóτης,ητος,η; áρρητο-
facio.-Perversamente: κακοεργéω,κα- ποιïα,áσéλγεια,ας,η obscoenitas,ne-
κοuργéω improbe ago.- Ocultamente: fandum facinus.- De palabras: αíσχρο
ùπεργáζοµαι occulte facio.- Por sí ρρηµοσúνη,ης,η verborum obcoenitas
mismo: αúτενéργητος,ος,ον qui per se
operatur.- Prontitud en obrar: ταχu- OBSCENO αíσχρóς,á,óν; áνασεσuρµéνος,
εργíα,ας,η celeritas operis.- Públi- η,ον; áρρητοποιóς,η,óν obscenus,ne-
camente: éκδηµοστεúω palam facio.-
Que obra por propia voluntad: αúτοκé
fanda perpetrans.- Canción obscena: να,µéλαν; óρφανωδης,ης,ες; ψεφηνóς,
κóλαβος,οu,ò obscoena cantio.- Con- ψéφος,η,ον obscurus,tenebricosus.-
versación obscena: αíσχρολογíα,ας,η Humilde: νωνuµος,νωνuµνος,ος,ον ca-
turpiloquium.- En conversación,en rens nomine.- Que pasa una vida oscu
palabras: αíσχρολóγος,ος,ον;κuνολéσ- ra: µελáµβιος,ος,ον vitam obscuram
χης,ης,ες turpiloquus.- Obrar cosas degens
obscenas: αíσχροποιéω ago turpia.-
Que da consejos obscenos: αíσχροµη- OBSEQUIAR áποχαρíζοµαι, éπιθεραπεúω,
τις,ιος,ò,η turpia consilia agitans χαρíζοµαι,πολuωρéω,ùπηρετéω,ùπéρχο-
µαι,ùπóδuµι,ùποδúοµαι observo obse-
OBSCURAMENTE áσuµφανως obscure quiose,elargior,colo,laute accipio
555
µος,ος,ον; εúπιθης,κατεπειθης,ης,éς Antes: προκατóπτοµαι ante speculor.-
θεραπεuτικóς,η,óν; πειθηµων,ων,óν Atentamente: διαπαρατηρéω diligenter
(ονος)gratiae captator,obsequiosus, observo.- Con cautela desde atalaya:
obsequens.- No obsequioso: áχáριτος σκοπιωρéω,-ρéοµαι e specula caute
η,ον inofficiosus.- Mostrarse muy observo.- Con cuidado: áρκuωρéω accu
obsequioso: σuµπεριφéροµαι comiter et rate observare.- De cerca: παραφuλá-
officiose me dedo σσω,-ττω juxta observo.- De una ojea
da: σuνóπτοµαι conspicio.- Difícil de
OBSERVACIÓN áπóπτεια,καραδοκíα,ας,η; observar: δuστηρητος,ος,ον obser-
κατασκοπη,ης,η; παρατηρηµα,ατος,τó; vatu difficilis.- Diligente en obser
κατανóηµα,ατος,τó; κατανóησις,εως,η var: παρατηρητικóς,η,óν diligens in
παραφuλuκη,ης,η; παρατéρησις,εως,η observando.- El que observa muchas
σκóπησις,σκóπεuσις,σuντηρησις,τηρησις,εως cosas: πολúσκοπος,ος,ον qui multa
,ηΛ θεωρíα,ας,η speculatio,ob observat.- Insidiosamente: διασκεuω-
servatio.- Digno de observación: ρéω,θηρεúω insidiose observo.- Junta
áξιóσκεπτος,ος,ον considerandus,dig mente: σuµαπαρτηρéω,σuνεποπτεúω una
nus animadversione.- El que está en observo.- Las horas:´ωροσκοπéω horas
observación: περιωπτης,οu,ò circums- inspicio.- Que observa juntamente:
pector.- Estar en observación: προδο σuνθεωρóς,οû,ò qui una spectat.- Se
κáζω exspecto.- Maliciosa: δóκη,ης,η ha de observar: éπισκεπτéον,τηρητéον
σκεuωρíα,ας,η insidiosa observatio.- prospiciendum est
Pequeña observación: τηρισαíδιον,-σí
διον,οu,τó observantiuncula OBSTACULIZAR áντιφρáττω obsepio,
obstruo
OBSERVADOR κατοπτηρ,ηρος;-óπτης,οu,ò
óπιπεuτηρ,óπωπητηρ,óπτηρ,ηρος,ò; òρα OBSTÁCULO áντíφραγµα,ατος,τó; áντí-
της,οοû,ò; πρóσκοπος,ος,ον; σκοπιη- φραξις,εως,η; éγκοπη,ης,η; κωλuµα,
της,οu,ò; σκοπóς,οû,ò,η speculator ατος,τó; κωλuτηριον,οu,τó; κωλuσις,
εως,η; πρóσπταισµα,ατος,τó ; σκáνδα-
OBSERVAR ´ωπáζοµαι,´ωπéοµαι,διασκο- λον,οu,τó; σκωλον,οu,τó obex,offen-
πεúω,-σκοπéω,διεξεραúνω,δοκáζω,δοκε- diculum,impedimentum,obstaculum.-
úω,éφεπéσκω,éφéπω,éφορáω,éπιφuλáσσω, Ser obstáculo: éµποδíσζω impedimento
sum
-ττω,éπισκοπéω,éποπτεúω, éπóπτοµαι,
καταφuλáσσω,-ττω,κατασηµαíνω,κατασ-
OBSTANTE, no obstante µηδεν ηττον,
κéπτοµαι,óπιπεúω,παρατηρéω,προσóπτο-
´éµπλην,`οµως µéντοι,διáγε,οúδεν éτ-
µαι,προσοφáω,σκοπéω,σκοπιáζω,σκοπιáω
τον nihilominus,tamne,verumtamen
σuντηρéω,θεωτορíζω specto,observo,
speculor,inspicio,contemplor.- Se ha
de observar: τηρητéον observandum.-
OBSTINACIÓN éπιπωρωσις,εως,η obsti- obstructio,obturamentum,obastaculum
natio
OBSTRUÍDO ´éµφρακτος,ος,ον; πεφáργ-
OBSTINADAMENTE δuσπειθως contuma- µéνος,η,ον obstructus
citer
OBSTRUIR áντιφρáττω,áποβúω,áποφρáττω
OBSTINADO áνéνδοτος,δuσθερáπεuτος,ος βuλλóω,βúω,διαφρáγνuµι,-φραγνúω,δια-
ον; áντιτuπης,περιµεµφης,ης,éς; áντι φρáσσω,-ττω,éισφρáσω,-ττω,éπιφρáσσω,
τuπóς,éνστατικóς,η,óν non cedens con φρáγνuµι,φραγνúω,φρáττω,περισφηνóω,
tumax,pervicax,contentiosus σuµπιλéω obsepio,obstruo,obturo.-
Apto para obstruir: áµφρακτικóς,προσ
OBSTRUCCIÓN ´éµφραξις,áντíφραξις,áπó
πλαστικóς,η,óν habens vim obstruen-
φραξις,éπíφραχις,εως,η; áντíφραγµα,
di.- Con terraplenes: κνηµóω terra
ατος,τó; βúστρα,ας,η; σφηνωσις,εως,η
556
agesta circumvallo.- Lo que sirve pa OCCIDENTE èσπερíα,ας,η occidens
ra obstruir: áπíφραγµα,ατος,τó quod
adhibetur ad obstruendum.- Más con OCCIPUCIO íνíον,οu,τó; κοτíς,íδος,η
montones de tierra: προσεπιχóω,-χóν- occiputium
νuµι insuper agesta terra obstruo.-
Por todas partes: περισφηκóω circum- OCURRIR a la imaginación ùπεíσéρχο-
quaque obstruo.- Que sirve para obs- µαι venio ad mentem
truir: παρεµπλαστικóς,η,óν habens vim
obstruendi.- Quedar obstruído por OCÉANO 'Ωκεανóς,οû,ò;'Ωγην,éνος,ò
por un montón de arena: θινóοµαι Oceanus.- Engendrada por el Oceáno:
aggere arenarum obstrui.- Untando: 'ωκεανíτις,ιδος,η ab Oceano genita.-
προσπλáττω,-σσω obstruo illinendo Engendrado por el Oceáno: 'ωκεανíτης
οu,ò ab Oceano genitus.- Habitante
OBTENER φéρω,κατéχω,λαüξω,προσδιαπρá derca del Océano: παωκéανος,ος,ον
σσω,-ττω,τuγχáζω,τuγχáνω (con par- Oceani occola.- Hija del Oceáno: 'ω-
ticipio de presente o pret.equivale κεανíνη,ης,η Oceani filia.- Las hijas
a sum: éτuγχáνοµεν περιπατοûντες del Océano: 'ωγενíδαι,ων,αì
estábamos paseando) obtineo.- Obte-
occeanidae.- Perteneciente al: 'ωκεá
ner más: προσκúρω praeterea nancis-
cor νειος,α,ον ad Oceanum pertinens.- Que
vive en el: 'ωκεανíτις,ιδος,η degens
OBTURAR áποβúω,περιπωµατíζω,-πωµáζω in Oceano
circumtego operculo
OCENA (pez fétido) óσµúλη,ης,η; óσ-
OBTUSO áµαβαúς,εîα,ú obtusus µuλíα,ας,η; óσµúλος,óσµúλιον,óσµuλí-
διον,οu,τó ozaena
OBVIO παρατuχων,οûσα,óν; σúµβολος,ος
ον; τuχων,óντος obvius OCHENTA óγδοηκοντα,οì,αì,τá octogin-
ta.- Π' π' octoginta; Π, π,
OCASIÓN áντíληψις,περíστασις,πρáφα- octogin-
ta millia
σις,ùπóθεσις,εως,η; καιρóς,οû,ò; λα-
βη,ης,η occasio,eventus.- Aprovechar
OCHO mil óκτακισχíλιοι octo millia
la ocasión: προφασíζω occasionem ca-
Número ocho: óγδáς,áδο,η; óκτω nume-
pio.- Bella ocasión: καλοκαιρíα,ας,η rus octonarius,octo.- Ocho y ocho
Cuando haya ocasión: παρασχóν,παρα- mil: Η' η' octo; Η, η, octo millia
τuχóν (κατà τó); παρατuχóντος,éξ τοû
cum liceat,cum occasio ita ferat.- OCHOCIENTOS óκτακóσιοι,αι,τá octin-
Esperar la ocasión: καιροσκοπéω,και- genti.- Ochocientos y ochocientos
ροτηρéω,καιροφuλακéω,-φuλακτéω mil: Ω' ω' octingenta; Ω' ω' octin-
tempus,occasionem speculor.-Fortuí genta millia
ta περíπτωσις,εως,η occasio fortuita
OCIO `ραδιοúργηµα,ατος,τó; áπραγµοσú
OCASO ζóφος,οu,ò; δúσις,εως,η; δuσ- νη,ης,η; áργεíα,ηεσúχíα,ας,η; σχολη,
µης,ης,η occasus.- De todos los as- ης,η; σχολαιóτης,ητος,η otium.- Apar
tros: πανδuσíα,ας,η omnium astrorum tarse del ocio,estar ocupado: áσχο-
occasus.- Del sol: φθíνασµα,ατος,τó λéω occupo.- Privación de ocio: áσ-
solis occasus.- Desde el ocaso: éσ- χολíα,ας,η otii privatio.- Usar mal
περóθεν ab occasu del ocio: κατασχολéω otio male utor
557
desidia,ignavia.- Entregarse a la µειóω,éγκατακρúπτω,éπικεúθω,éπικρúπ-
ociosidad: `ραστρωνεúω otio langueo τω,κατακρúπτω,κεuθáνω,κρuπτεúω,κρu-
Pasar la vida en la ociosidad: κοδα- βáζω,κρúπτω,κúθοµαι,ληθω,παραβúω,πα-
λεúοµαι inertem vitam ago ρακαλλúπτω,περιαµπéχω,περιαµπíσχω,
περικρúπτω,στéλλω,σuγκαλúπτω,σuγκρúπ
OCIOSO ´áνετος,ος,ον; áεργης,ης,éς; τω,σuσκιáζω,ùποκεúθω,ùποστéγω,λανθá-
áεργóς,áργóς,óς,óν; áεργελóς,η,óν; νω occulto,subocculto, velo,celo,
áπρáγµων,ων,ον;´áπρακτος,ος,ον; áρ- abscondo,con do.- Apto para ocultar:
γης,ης,éς; σχολαστικóς,η,óν; εúχολος éπικρuπτικóς,η,óν vim habens occul-
ος,ον; σχολαîος,íα,îον (σχολαíτερος, tandi.- De antemano: προκεúθω prae-
σχολαíτατος),σχολαστης,οû,ò ocioso, occulto.- Deseo de ocultar:λáθος,λη-
nihil agens.- Ocioso,bromista,papa- θος,εος,τó;ληθοσúνη,ης,η; ληθóτης,
natas como los que acudían a las
ητος,η latendi studium.- Juntamente:
se-
σuνεπικρúπτω una occulto.- Lugar
siones amfictiónicas: πuλαιαστης,οû
πuλαïτης,οu,ò unus e vulgo prope secreto para ocultar: κεuθµων,ωνος,ò
Thermopylas confluente.- Estar ocio locus qui occultat.- A escondidas:
so: áποκáθηµαι,áργεúοµαι,áργéοµαι, κρúβδα,κρúβδην clam.- Que oculta sus
`ραθuµéω otiosus sum,otior.- No intenciones: κλεψíνοος,ος,ον occul-
ocioso: ´áσχολος,ος,ον occupatus tus animo.- Un poco: ùποκαλúπτω
subocculto
OCRE ´ωχρα,ας,η ochra
OCULTARSE ´ηλáσκω,-σκáζω,éγκáθηµαι,
OCTAEDRO óκτáεδρος,ος,ον octo sedes o εµφολεúω perfugio,delitesco,latito
bases habens in.- En el interior de la casa: ùποι
κοuρéω intus delitesco.- Entre los
OCTAVO ´óγδοος,óη,οον octavus árboles: ùποδενδρuáζω sub arbores
prae metu penetro.- Por temor: ùποπ-
OCTOGÉSIMO óγδοηκοστóς,η,óν octoge- τησσω prae metu adlateo.- Ocultarse
simus bajo: ùποδúω,ùπóδuµι tegor sub
558
σκεuωρíα,ας,η vehemens occupatio.- µι,περíσχηµι,περíσχω,προáρχω,προσλαµ
Ocupado: ´áσχολος,περικατáληπτος,ος, βáνω,íδιóω,íδιóοµαι occupo.- Antes:
ον occupatus.- Muy ocupado: πολuáσ- προλαµβáνω,καταλαµβáνω ante capio.-
χολος,ος,ον multum occupatus.- Estar Estar ocupado: κατασχολéω occupor
ocupado:áσχολéοµαι occupor,distineor
OCUPARSE áποσχελéοµαι occupor.- Dia-
riamente: éφηµερεúω quotidie versor
OCUPAR áσχολéω (apartarse del ocio), in.- Ocuparse en: πολεúω,ζητéω ver-
διασχολéω,éπιφθáνω,-φθηµι,éπικαταλαµ sor,studeo.- Juntamente: σuνασχολéω,
βáνω,φθáνω,φθáω,φθηµι,κατασχéω,παρα-
λαµβáνω,περιéχω,περιφθαíνω,-φθáω,φθη
σuνδιατρíβω simul versor in.- El que a su hermano: µισáδελφος,ος,ον qui
se ocupa en algo durante todo el odit fratrem.- Igualmente: σuµµι
día: παναµéριος,πανáµερος,πανηµéριος σéω pariter odi.- La que odia a los
íα,ον; πανηµερος,ος,ον qui per to- hombres: στuγáνωρ,ορος,η quae viros
tum diem in aliqua re versatur odit
559
ODIOSAMENTE áπεχθως,φιλαπεχθηµóνως, odre o pellejo: ποδεων,ωνος,ò pe
φιλοµισως,ùπóπτως odiose diculus in utre.-Llevar odres: áσκο-
φορéω utres fero
ODIOSO íσητóς,η,óν; áφáδιος,áφíλητος
áξιοµíστητος,áξιóµισος,ος,ον; áπεuκ- OETA Οíτη,ης,η Oeta,mons Thesaliae
ταîος,α,ον; áπεuκτóς,η,óν; áπóπτuσ-
τος,ος,ον; éξιοµισης,δuσχεης,ης,éς; OFENDER δαλéω,καταβλáπτω,κατασινáζω,
στuγητóς,στuγνóς,η,óν odiosus.- Por παραλιτéω, παραλuπéω, παραπταíω,πη-
una maldad abominable: µuσαχνóς,η,óν µαíνω, προσκóπτω, προσπταíω offendo
odiosus propter abominandum scelus.- laedo,pecco.- Con palabras mordaces:
Ser odioso: ´éχθω,´éχθοµαι,δuσχεραí- κατακερτοµéω,κατακωµωδéω mordacibus
νοµαι odiosus sum.- Que se hace odio dictis incesso.- De palabra: κωµωδéω
so: µισοποιóς,οû,ò inimicus.- De dictis incesso.- Juntamente además:
nombre odioso: δuσωνuµος,ος,ον cuius σuνεπιβλáπτω una et insuper laedo.-
nomen odiosum est.- Muy odioso: εúµí El que ofende punzando,aguijoneando:
σητος,ος,ον admodum odiosus.-Hacerse κεντροδηλητος,ος,ον qui pungendo no-
xam affert
odioso: éχθραíνω invisum reddo
OFENDERSE mutuamente áντικóπτω offen
ODISEA 'Οδúσσεια,ας,η Odysea (poema
de Homero) dere mutue.- Llevar a mal: ´ηµεκτéω
aegre fero
ODORÍFERO áρωµατοφóρος,ος,ον aromata
ferens OFENDIDO, sentirse ofendido δuσφορéω
δuσχεραíνω aegre fero
ODRE áσκóς,δορóς,οû,ò uter.- Boca del
OFENSA ´óχθησις,δηλησις,εως,η; σuγ- πρóσοισµα,ατος,τó id quod praeterea
κροuσµóς,οû,ò offensio offertur
560
OFUSCAR áµαuρóω,áπαµαuρóω,παραταρá- audio.- Deseo de oir: φιληκοïα,ας,η
σσω,-ττω offusco,percello cupiditas audiendi.- Deseoso de oir:
φιλακροáµων,ων,ον (ονος),φιληκοος,ος
OGENO 'Ωγενος,οu,ò Ogenus ον cupidus audiendi.- Despreciar el
oir: παρακοúω negligo audire.- Dig-
(OH! ´ωé, βαβαí, βαβαιáξ, ìáων,ìων, no de orise,de ser oído: áξιáκοuστος
ìω Ohe! Papae! Ehu! Eho!.- (Oh! adv. ος,ον auditu dignus.- El primero:
para llamar o exclamar,de admiración προακοúω prior audio.- El que es
y de dolor: 'Ω adv.vocantis et oído: éπáκοuστος,ος,ον qui auditur,
excla qui audiri potest.- El que oye
mantis,admirantis et dolentis.- Ex
muchas cosas: πολuηκοος,ος,ον qui
clamar,decir (Oh!: ´ωζω exclamo,dico
multa audit.- El que oye: éπηκοuóς,η
O!
óν auditor.- El que oyó por sí mismo
OÍDO ´ωτíον,οu,τó; οûς,ωτóς,τó; áκοη algo: αúτηκοος,ος,ον qui suis auri-
bus aliquid audivit.- Estar deseoso
ης,η; áκοá,âς,η auditus,auris.- Agu-
de oir: φιληκοéω cupidus sum audien-
deza de oído: óξuηκοïα,ας,η auditus
di.- Fácil de oirse: διαπρúσιος,ος,
acumen.- Del oído: ´ωτικóς,η,óν au-
ον auditus pervius.- Oído antes:
ricularis.- Dolor de oídos: ´ωταλγíα
πρóκλuτος,ος,ον praeauditus.- Pres-
ας,η aurium dolor.- Entorpecimiento
tar oídos: `ωτακοuστéω dicta auribus
en los oídos: κωφωσις,εως,η exsdurda
tio.- Que causa deolor de oídos: capto.- Que presta oídos: εúπαραµúθη
´ωταλγικóς,η,óν aurium dolorem gene- τος,ος,ον qui docilem se praebet.-
rans.- Que tiene los oídos obstruí- Oído: áνáκοος,áνηκοος,ος,ον auditus
dos: κuψελóβuστος,ος,ον sordibus Dureza de oídos: βαρuηκοïα,ας,η hebe
obstructus aures habens.- Rompimien- tudo aurium.- Duro de oídos: βαρuη-
to de oídos: ´ωτοκáταξις,εως,η au- κοος,ος,ον qui est obtusi auditus.-
rium fractura.- Tener dolor de oídos Que tiene oído agudo: óξuηκοος,ος,ον
´ωταλγéω,´ωταλγιáω aurium dolore acutum auditum habens.- Ser duro de
crucior oídos: βαρuηκοéω hebetudinem aurium
habere.-Tardo de oídos: δuσηκοος,δúσ
OIR ´ωáζω,αíσθω,εíσïω,éνακοúω,éπαïω, κωφος,ος,ον difficulter audiens.-
éπακοúω,áκοúω,áκρóαµαι,καταπuνθáνοµαι, Fingir que no se oye: παρακροáοµαι
κéκλuµι,κλûµι,κοáω,πεúθοµαι,πuν- simulo non audire.- Hacer oír: áκοuσ
θáνοµαι audio,exaudio.- Acto de oir: τíζω,éπιφθéγγοµαι audire facio,asso
áκρóασις,áπακρóασις,εως,η ausculta- no.- Mal: παρακροáοµαι perperam au-
tio.- A disgusto: παρακοúω negligo dio.- No oir: νηκοuσéω,παρακλúω,πα-
audire.- Además: προσακοúω insuper
ρακροáοµαι non audio.- Que oye bien o OJEADA σúνοψις,εως,η conspectus
es bien oído: εúηκοος,ος,ον bene
audiens vel qui bene auditur.- Que OJEAR áπáγω oculos conjicere
oye mal o no oye: παρηκοος,ος,ον
qui,quae male audit.- Que oye o OJO ´íλλος,´óκκος,´óσσος,οu,ò; óµµα,
escucha con otros: σuνηκοος,ος,ον ατος,τó; ´ωψ,ωπóς,ò; ´ωψ,οπóς,η;
simul audiens,simul auscultans.- φáος,εος,τó; φως,φωτóς,τó; γληνη,ης,
Tener facultad de oir: éνηκοος,ος,ον η; óφθαλµóς,οû,ò; óπη,ης,η; óπτíλος,
audiendi facultate praeditus óπτíλλος,οu,ò oculus.- Ojos: ´ωπες,
ων,οì oculi.- A ojos vistas: éπαu-
OIRSE,que puede oirse éξáκοuστος,ος, τóπτω, éπ'αuτóπτω in ipso conspectu
ον qui audiri potest Angulo exterior,ángulos exteriores
del ojo: παρωτιον,οu,τó; παρωπíαι,
(OJALÁ! áβáλε,αí,éιθε,áιθε,´ως,εïθε ων,αì angulus oculi ad aures spec-
Heu!,Utinam!
tans.- Cavidad de los ojos: κuλλáς,
561
áδος,η; κóγχος,οu,ò; κοιλοφθαλµíα, craso que afluye a los ojos: ùπóχu-
ας,η; κúλα,ων,τá sinus,cavitas oculi µα,-χεuµα,ατος,τó suffusio,humor cra
Cerrar los ojos: καµµúω,καταµúω con ssus in cornea membrana concretus.-
niveo.- Clavar,fijar los ojos: óφθαλ Inflamación de los ojos: κνιπóτης,
µοβολéω oculos jacto,oculos conjicio ητος,η lippitudo sicca.- Iris del
in.- Cuenca de los ojos: κανθóς,οû,ò ojo: ´îρις,ιδος,η circulus in oculo
hirquus.- De bellos ojos,párpados: Lo que está debajo de los ojos: ùπο-
áγανοβλéφαρος,ος,ον pulchras habens φθáλµιος,íα,ον oculis subjacens.- Los
palpebras.- De grandes ojos: éριωπης ojos: óπτοιαλοí,ων,οì; óρατικá,
οu,ò;-ωπις,ιδος,η; µεγαλóφθαλµος,πλα ων,τá oculi.- Lumbreras del cuerpo:
τuóφθαλµος,ος,ον latos oculos habens γληνος,εος,τó oculi.- Mancha blanca
De grandes y hermosos ojos: ταναωπις en el iris del ojo: παραλáµψις,εως,η
ιδος,η magnos seu pulchros oculos cicatrix in oculo resplendens.- Man-
habens.- De la aguja: κúαρ,ατος,τó cha en los ojos: φακóς,οû,ò oculi
foramen acus.- De negros ojos: µελα- macula.- Membrana del ojo: `ραγοει-
νóφθαλµος,µελανóµµατος,ος,ον; µελα- δης χιτων oculi tunica.- Ojito,oji-
νοπóς,óς,óν nigros oculos habens.- De llo,ojo pequeño: óφθαλµíδιον,óµµατí-
ojos azules: γλαuκóµµατος,γλαuκóφ διον,óµµáτιον,οu,τó ocellus.- Pade-
θαλµος,ος,ον; γλαuκωπης,ης,ες; γλαu- cer fluxión de ojos: ùποχéω,ùποχúω
κωπóς,óς,óν; γλαuκωπις,íδος,η; γλαú- occulorum suffusionibus laboro.-
κωψ,ωπος caesios oculos habens.- En Perteneciente a los ojos: óφθαλµικóς
fermedad de los ojos: γλαúκωµα, η,óν ad oculos pertinens.- Que pue-
ατος,τó; γλαúκωσις,εως,η glaucedo.- de sanar los ojos: óφθαλµικóς,η,óν
De ojos saltones: éξóφθαλµος,ος,ον vis morbos oculorum sanandi.- Pupila
qui oculis est prominentibus.- De del ojo: γληνη,ης,η pupilla oculi.-
ojos versátiles e inquietos: στρο- Que es de bellos ojos: εúóφθαλµος,ος
βιλοβλéφαρος,ος,ον rotabiles seu ver ον pulchros oculos habens.- Que está
satiles oculos habens.- Ojo de perro alrededor de los ojos: περιοφθáλµιος
(yerba): κúνοψ,ωπος,ò canis oculus.- ος,ον qui circum oculos est.- Que
De un solo ojo: µονóφθαλµος,µονóµ- lleva ojos blancos: λεuκωπης,οu,ò
µατος,ος,ον unoculus.- Derramamiento albos oculos habens.- Que sólo ve
de sangre en los ojos: áιµαλωπíς,íος con un ojo: µονοδéρκτης,οu,ò uno
ιδος,η suffusio sanguinis in oculis tanto oculo videns.- Que tiene forma
Con los ojos inyectados de sangre: de ojo: óφθαλµωδης,ης,ες oculi spe-
áιµáλοψ,ωπος,ò cui oculi sanguine ciem habens.- Que tiene grandes ojos
suffusi sunt.- El de ojos largos y µεγαλοπóς,óς,óν magnos oculos habens
estrechos: αúλωπóς,η,óν cui porrec- Que tiene los ojos negros: íοβλéφα-
ti sunt oculi.- El que tiene los ρος,íογλéφαρος,íογληνος,ος,ον habens
ojos metidos,hundidos: αúλωπíας,οu,ò nigrantes pupillas.- Que tiene los
cuius oculi sunt in recessu cavo.- ojos pálidos: ´ωχρóµµατος,ος,ον cui
El que tiene muchos ojos: πολúωπος, pallent oculi.- Que tiene muchos
ος,ον multos oculos habens.- Enferme ojos: µuριωπóς,óς,óν; πολúγληνος,πο-
dad de los ojos: óφθαλµíα,ας,η; óπ- λuóµµατος,ος,ον permultos oculos ha-
τοιαλíασις,εως,η; νuκταλωπíα,ας,η; bens.- Que tiene ojos blancos: λεuκó
νuκταλωπíασις,εως,η (nocturna caeci- φθαλµος,ος,ον; λεuκωπις,ιδος,η albos
tudo) morbus oculorum.- Fluxión a oculos habens.- Que tiene ojos lloro
los ojos: `ρuáς,áδος,η; ùπóχισις,εως sos: óφθαλµοτεγκτος,ος,ον oculos ha-
η suffusio,morbus oculorum.- Hacer bens madefactos.- Que tiene ojos pe
señas frecuentes con los ojos,guiñar queños: µικρóµµατος,ος,ον parvos ocu
σκαρδαµuκτéω,σκαρδαµúσσω,-ττω salien
tibus oculis crebro conniveo.- Humor
los habens.- Que tien ojos secos: ξηρóφθαλµος,ος,ον siccos oculos ha-
562
bens.- Que tiene ojos tiernos: óφθαλ pito de las olas: `ρóθος,οu,ò unda-
µóτεγκτος,ος,ον oculos habens made- rum strepitus.- Furor de las olas:
factos.- Que tiene ojos tiernos,mo- `ρóθιον,οu,τó impetus undarum.- Gran
vibles,lascivos: ùγρóφθαλµος,ος,ον ola: τρικuµíα,ας,η; τρóφι κûµα (τρó-
qui humidos,mobiles,lascivos oculos φιµον) magnus fluctus.- Grande sin
habet.- Que tiene ojos vivos: κλαδα- estrépito: κολóκuµα,ατος,τó flustrum
ρóµµατος,ος,ον flexiles habens ocu- Hacer ruído las olas del mar:
los.- Que tiene tres ojos: τριóφθαλ `ροχθéω,`ρóχθω strepo.- Intervalo de
µος,ος,ον; τριωπíς,τριοπíς,íδος,η; las olas: µετακúµιον,οu,τó fluctuum
τριωτης,οu,ò qui tres oculos habet.- intervallum.- Ser agitado por las
Que tiene un solo ojo: µονóγληνος,ος olas: κλuδωνíζοµαι fluctibus agitor
ον; µονωψ,ωπος,ò,η unoculus.- Seque Lugar donde se estrellan las olas:
dad de ojos: ξηροφθαλµíα,ας,η sicci- `ρáχíα,ας,η locus cui alliduntur
tas oculorum.- Ser de ojos hundidos: fluctus.- Ola mediana: κuµáτιον,οu,
κοιλοφθαλµíα,ας,η cavis oculis sum.- τó modicus fluctus.- Carga de las
Que es de ojos hundidos: κοιλóφθαλ- olas: κuµατοφóρτις,íδος,η fluctuum
µος,ος,ον qui avis oculis est.- Te- onus.- Olas doradas: χρuσοδíνης,οu,ó
ner los ojos hinchados: κuλοιδιáω sum aureos vortices habens.- Oleada:
oculis tumentibus.- Tener los ojos `ρεûµα,ατος,τó fluctus.- Pequeña:
malos,enfermos: βαρuωπéω infir- κλuδωνιον,οu,τó parvus fluctus.- Que
mis oculis utor.- Tener malos los blanquea,que hace espumas: λεuκóκuµα
ojos: óφθαλµíζοµαι doleo ex oculis.- ατος,τó albescens fluctus.- Que se ve
Tener ojos lagañosos: ληµáω lippio, agitado por grandes olas: µεγáκu-
gramiosos oculos habeo.- Volver los µος,ος,ον qui magnis fluctibus agi-
ojos a todas partes: παιφáσσω oculos tatur.- Que tiene olas pacíficas:
verto circumquaque.- Volver los ojos λειοκúµων,ων,ον quietos fluctus ha-
a un lado y a otro: δενδíλλω oculos bens.- Sin olas: áκúµαντος,ος,ον sine
huc et illuc verto fluctibus.- Sonido de las olas que
se estrellan contra las rocas:
OLA ´οíδµα,ατος,τó;`ροη,ης,η; χεûµα, `ρáθαγος,οu,ò sonitus fluctuum sco-
ατος,τó; κλúδων,ωνος,ò; κûµα,ατος,τó pulis allisorum.- Sumergido en las
fluctus.- Acción de encresparse unas olas: πολúκλuστος,ος,ον undis sub-
olas sobre otras: éπíτριψις,εως,η mersus.- Surcar las olas: éκπλéω
fluctus.- Abundante en olas: πολuκú- enavigo.- Ola vehemente: `ροîζος,οu,
µων,ων,ον undis abundans.- Agitado ò fluctus vehemens
por grandes olas: éρικúµων,ων,ον mag
nis fluctibus agitatus.- Agitado por OLEADA `ρηχíη,ης,η maris aestus.-
las olas: δuσκúµαντος,éπíσαλος,ος, Agitado con muchas olas: πολuρρóθιος
ον; κuµατοπληγης,ης,éς; κuµατοπληξ, ος,ον multis fluctibus agitatus.-
ηγος,ò fluctibus pulsatus.- Agitar Quinta oleada (enorme,terrible):
con olas,mover las olas: κuµατíζω, πεντακuµíα,ας,η quintus fluctus
κuµατóω fluctus moveo,agito.- Agua
agitada por las olas: ζáλος,οu,ò ÓLEO χρíσµα,ατος,τó oleum
agitata et fluctuans aqua.- Bañado
por las olas: κuµορóος,ος,ον cum OLER óδµáοµαι,óζéω,´óζω,´óσφροµαι,
fluctibus elapsus.- Bañar las olas `úσδω,áποσφραíνοµαι,éπóζω,κατοσφραí-
agitadas: προσκuµαíνω alluo aestuan- νοµαι,óσφραíνοµαι,óσφρáοµαι,óσφρéο-
do.- Bramido de las olas: φριξ,φρι- µαι,óσµáοµαι,ποτóσδω,προσóζω olfacio
κóς,η fluctuum fremitus.- De blancas odoror,oleo,redoleo.- Oler al mismo
olas: λεuκοκúµων,ων,ον fluctus albes tiempo: σuνóζω una redoleo.- Oler
cens.- De terribles olas: βαθuκúµων, bien,suavemente: εúοσµéω,áρωµατíζω
suaviter oleo,odorem suavem spiro.-
ων,ον habens undas profundas.- Estré
Despedir olor: áπóζω redoleo.- Lugar
563
que huele mal: óζοθηκη,ης,η oletum OLFATEADO `ρινηλατος,ος,ον naribus
Oler mal: κιναβρáω,βρωµéω foeteo.- deprehensus
Oler mucho: éκθuµιáω,κατακαρπóω ado-
leo.- Que huele a cocina: κνισσωδης, OLFATEAR `ρινηλατéω,éκρινíζω,κατοσ-
ης,ες; κνισσωτóς,η,óν nidorosus.- Que φραíνοµαι,óσµáοµαι odoror,olfacio.-
Que olfatea o persigue olfateando:
huele bien o suavemente: µελíπ-
`ρινηλáτης,οu,ò qui naribus insdequi
νοος,ος,ον; εúωδης,ης,ες; εúοδµος,
tur
ος,ον odoratus,suaviter spirans.-
Que huele mal: óζαινíτις,ιδος; κακω- OLFATO ´óσφρησις,εως,η olfactus.- De
δης,ης,ες; κáκοδµος,κáκοσµος,ος,ον olfato delicado: `ρινηλáτης,οu,ò na-
male olens
564
festum quoddam.- Fondo de la olla: ας,η; óσµη,ης,η; óσµóς,οû,ò; θûµα,
κúµβος,οu,ò ollae fundum.- Grande: ατος,τó odoramentum,odor.- Abundan-
χuτρóγαuλος,οu,ò magna olla.- Lugar cia de olor: πολuοσµíα,ας,η copia
donde se venden ollas: χuτροπωλεîον, odoris.- De cocina: κηκíς,íδος,η;
οu,τó locus ubi ollae venduntur.- κνíσσα,κνíσα,ας,η; κíνσσος,εος,τó
Meter en la olla: χuτρíζω in olla nidor.- Llenar de olor de cocina:
condo.- Pequeña con pies: χuτροπó- κνισσáω, κνισσéω, κνισσóω nidore
διον,οu,τó ollula cum pedibus.- Con inficio.- Lleno de olor de cocina:
pies: χuτρóποuς,οδος,η olla pedes κνισσηεις,ηεσσα,ηεν; κνισσερóς,á,óν
habens.- Tapa de la olla: χuτρíον,οu nidore plenus.- Que va tras el olor
τó ollae operculum.- Vendedor de de la cocina: κνισσοδιωκτης,οu,ò
nidorem persequens.- De olor agrada
ollas: χuτροπωλης,οu,ò ollarum ven-
ble: ùποδuσωδης,ης,ες aliquantum gra
ditor.- Vendedora de ollas: χuτροπω-
vis oloris.- De olor fétido: βδελuγ-
λις,ιδος,η ollarum venditrix
µíας,οu,ò mali odoris.- De olor mo-
OLLERO χuτρεúς,éως,ò qui olla con- lesto: βαρúοσµος,ος,ον gravem odorem
ficit emittens.- Despedir algún olor: ùπ πó-
ζω,óζéω,óσµáοµαι,óσφραíνοµαι suboleo
OLMO πτελéα,ας,η ulmus.- De monte: Despedir olor aromático: ùπαρωµατíζω
óρειπτελéα,ας,η ulmus montana.- De aromata redoleo.- El que percibe
olmo,semejante al: πτελéïνος,η,ον; olor: óσφραντης,οû,ò olfactor.- Es-
πτελεωδης,η,ες ulmeus,ulmo similis parcir olor: προσóζω odorem perfero
565
duce olvido: ληθαιος,α,ον lethaeus τοκρáτωρ,ορος,ò omnipotens
Que induce al olvido: ληθεδανóς,η,óν
oblivionem inducens.- Que trae olvi- ONDA κλúδων,ονος,ò; κúµα,ατος,τó un-
do: ληθικóς,η,óν oblivionem inducens da.- De ondas rápidas: ταχúρροθος,ος
ον celeres fluctus habens
OMBLIGO óµφáλιον,οu,τó; óµφαλóς,οû,ò
πρóτµησις,εως,η umbilicus.- Acumula- ONEROSO φορτηγικóς,φορτικóς,καταφορ-
ción de líquido en el ombligo: ùδóµ- τικóς,λαιστóς,η,óν onerarius,onero-
φαλον,οu,τó aquarum collectio in sus
umbilico.- Escalpelo para cortar el
ombligo al niño recién nacido: ÓNICE,onix (piedra preciosa) óνuχí-
óµφα- της,οu,ò; ´óνuξ,uχος,ò onyx.- De óni
λιστηρ,ηρος,ò scalper ad resecandum ce: óνúχινος,η,ον onychinus.- Piedra
pueri modo nati umbilicum.- Lo que semejante al ónice: óνιχîτις,ιτιδος,
pertenece al ombligo: óµφáλιος,α,ον η onychis maculis similis
umbilicalis.- Que está en el ombligo
en el centro,en la mitad: µεσóµφαλος ONOCENTAURO,monstruo óνοκéνταuρος,οu
ος,ον medius umbilicus.- Que tiene ò onocentarus
ombligo: óµφαλóεις,εσσα,εν umbilica-
tus.- Sección del ombligo: óµφαλητο- ONOMATOPEYA óνοµατοποιïα,ας,η vocabu
lorum confictio a sono (invención de
µíα,ας,η; óµφαλοτοµíα,ας,η umbilici
palabras por el sonido)
resectio
ONZA οúγγíα,οúγκíα,ας,η uncia.- Peso
OMITIDO παραλειπóµενα,τá praetermi-
ssa de nueve onzas: τριµóριον,οu,τó do-
drans.- Sexta parte de una onza: éξá
OMITIR παραλεíπω,παραλιµπáνω,παρεκ- γιον,οu,τó sextula
νéοµαι,παριδεîν,παρíηµι omitto,prae-
tereo.- Por negligencia: áργéω ne- OPACO áλαµπης,ης,éς; áναúγητος,áνη-
gligentia omitto λιος,δuσηλιος,εúσκιος,κατáσκιος,σúσ-
κιος,παλíνσκιος,ος,ον; σκιαρóς,σκιε-
OMNIPOTENCIA παντοκρατορíα,ας,η omni ρóς,á,óν; σκιωδης,ης,ες opacus.-
potentia.- Perteneciente a la ominpo Opaca: οúλáς,áδος,η opaca
tencia divina: παντοκρατορικóς,η,óν
ad omnipotentiam divinam pertinens OPERACIÓN χειροuργíα,ας,η quae fit
manibus operatio
OMNIPOTENTE παγκρατης,παναλκης,πανσ-
θενης,ης,éς; παντοδúναµος,ος,ον; παν
OPERARIO κοπιαπης,οû,ò; τεκτονοuργóς tio.- El que opina o dice su parecer
óς,óν; θης,θητóς,ò faber,operarius εíκαστης,οíητης,οû,ò opinator.- Que
Diestro operario: τεκτονικóς,η,óν opina de distinta manera: èτερογνω-
peritus artis fabrilis.- Operarias: µων,ων,ον (ονος) diversam sentiens.-
µισθωτριαι,ων,αì quae mercede operam Rectamente: óρθοδοξéω recte sentio
locant
OPINIÓN αíρησις,εως,η; διáνοια,ας,η;
OPIMO σιαλωδης,ης,ες opimus δóκηµα,ατος,τó;δóκησις,εως,η; δóκος,
οu,ò; δóξα,ης,η; δοξασíα,ας,η; φαντα
OPINABLE δοξαστóς,σκεπτικóς,η,óν opi σíα,ας,η; φηµη,ης,η; προσδóκηµα,ατος
nabilis
τó; ùπóνοια,ας,η opinio.- Alta opi-
nión de sí: οíηµα,ατος,τó; οíηµáτιον
OPINAR ´οíοµαι,οîµαι,διαψηφíζοµαι,κα
οu,τó; οíησις,εως,η tumida de se opi
ταδοκéω,καταδοξáζω opinor.- Cosas
nio.- Apoyar la opinión de otro:
falsas: ψεuδοδοξáζω falsa sentio.-
προσεπιδοξáζω alterius opinionem
En contra: áντιδοξéω contraria sen-
566
adjuvo.- Buena opinión: διξοκαλíα,ας
η bona fama.- Cambiar de parecer: OPÍPARAMENTE δαψιλως,-λεως large,opi
áγχιστρéφω sententiam mutare.- Cambio pare.- Vivir opíparamente: ùπερµαζáω
de: µεταµéλεια,ας,η mutatio µαττuáζω laute et opipare vivo
consilii.- Con recta opinión: óρθο-
δοξασρτικως recta opinione.- Conce- OPÍPARO εúδειπνος,ος,ον bonis epulis
instructus
bir falsa opinión: παραδοξáζω falsam
opinionme concipio.- De contraria
OPONENTE áντιρρητικóς,η,óν habens vim
opinión,parecer: éναντιογνωµων,ων,ον
contradicendi
qui est adversae sententiae.-Opinión
distinta: èτερογνωµοσúνη,ης,η diver-
OPONER áντικαθíστηµι,áντικινéω,áντισ
sa sententia.- Diversidad de opinio
χω,áντιτíθηµι,áντιτεíνω,áνθíστηµι,éπιφéρω
nes: διχóνοια,ας,η diversa mentis
sententia.- De ingeniosa opinión: ,éπιπορσθéω moveo contra,oppo
no,objicio,officio.- Oponer y oponer
δοκησιδéξιος,ος,ον qui sibi videtur
dexter.- Opinión de grande sabiduría se: áνθíστηµι,áντεισφéρω oppono,oppo
no adversus
δοκησισοφíα,ας,η sapientiae magna
opinio.- El que es otra opinión:
OPONERSE áντιβαíνω,áντικóπτω,áντιóο-
èτερóδοξος,ος,ον qui alterius est
opinionis.- El que primero dice su µαι,éναντιóοµαι adversor,resistor.-
opinión: πρωτογνωµων,ων,ον (ονος) qui Oponerse a los que gobiernan: áντι-
primus sententiam dicit.- Falsa πολιτεúοµαι in regenda civitate ad-
opinión: ψεuδοδοξíα,ας,η falsa opi- versor
nio.- Formar falsas opiniones: ψεu-
OPORTUNAMENTE ´ωρíως,éγκαíρως,εúκαι-
δοδοξéω falsas opiniones confingo.-
ρως,íκνεοµéνως,καλá,παρασταδóν tem-
Gozar de buena opinión: éuδοκéω,εú- pestive
δοξéω bona existimatione sum.- La
opinión en sí: αúτοδóξα,α,ς,η opinio OPORTUNIDAD éγκαιρíα,εúκαιρíα,áφροµη
in se ipsa spectata.- Mudar de opi- ης,η ocassio,opportu nitas.- Esperar
nión µεταδοξáζω opinionem muto.- la oportunidad: καιροσκοπéω,καιροτη-
Neutral: áρρεψíα,ας,η sententia neu- ρéω,καιροφuλακéω-φuλακτéω tempus,oca
tram in partem propensius inclinans ssionem speculor.- Hermosa oportuni-
Que sigue con otro la misma opinión:
dad: καλοκαιρíα,ας,η pulchra oppor-
µονγνωµων,ων,ον; òµóδοξος,ος,ον qui
est eiusdem opinionis.- Que tiene tunitas.- Lograr la oportunidad: εú-
recta opinión: óρθοδοξαστης,οû,ò καιéω opportunitatem nanciscor.- No
cuius recta est opinio.- Que tiene tener oportunidad: áκαιρéοµαι,ηκαíρη
voz y opinión contraria: éναντιóφω- µαι opportunitate temporis destituor
νος,ος,ον contrariam vocem habens.-
Recta opinión: óρθοδοξíα,ας,η recta OPORTUNO ´éγκαιρος,ùπερδéξιος,ος,ον;
opinio.- Semejante: òµοδοξíα,ας,η ´ωρικóς,η,óν;´ωριος,α,ον; éπικαíριος
similis opinio.- Ser contrario de éπíκαιρος,εúáφορµος,εúκαιρος,εúωρος,
opinioón: καταψηφíζοµαι sententiam εúσκοπος,καíριος,ùποδéξιος,ος,ον
fero negativam.- Ser de distinta opi tempestivus,opportunus
nión: éτεροδοξéω alterius sum opinio
nis.- Ser de la misma opinión: OPOSICIÓN áντινοµíα,áντιστοιχíα,ας,η
òµοδοξéω euiusdem opiniois sum.- áντíστασις,áντíθεσις,éπιπρóσθεσις, εως,η;
Aquel cuya opinión es falsa: ψεuδó- éναντιολογíα,ας,η refutatio,
δοξος,ος,ον cuius falsa est opinio
contrarietas,oppositio.- Formar un
partido de oposición o facción en el OPRESIÓN φλíψις,κáκωσις,καταπíεσις,
Estado: καταστασιáζω factionem in στéνωσις,εως,η; καταδuσνατεíα,ας,η
republica condere oppresio,coarctatio
567
OPRESOR βιαστης,οû,ò qui vim infert τητος,ος,ον opulentus,locuples
568
consulendum oraculum orator popularis.- Orador de mesa:
τραπεζορρητωρ,ορος,ò mensae orator
ORADOR `ρητηρ,ηρος;`ρητωρ,ορος,ò;
áγορητης,οû,ò; λογογρáφος,οu,ò; µu- ORAR δéοµαι,λισσáσκοµαι,λισσéσκοµαι
θητηρ,ηρος,ò; µuθητης,οû,ò; πρεσβεu- λíσσοµαι,λíτοµαι,λιτáζοµαι oro.-
της,οû,ò orator.- Orador,apoyo del Deseoso de orar: προσεuκτικóς,η,óν
pueblo: δηµοσθéνης,οu,ò orator,popu- studiosus orandi.- Orar por: προεú-
li defensor.- En la asamblea del χοµαι oro pro
pueblo: éκκλησιαστης,οû,ò orator co
mitialis.- Popular: λιθοµóτης,οu,ò
ORATORIA `ρητορεíα,ας,η oratoria.- orden: τρíστοιχος,ος,ον triplicem
Adornos oratorios: ληθuκος,οu,η pig- ordinem habens.- Disponer por orden:
menta oratoria.- Adquirir fama por στιχíζω in ordinem dispono.- El que
la oratoria: éδοξολογéω gloriam ser- guarda orden y disciplina: εúτακτος,
monibus captito ος,ον ordinem servans.- El que pone
las cosas en orden: διθετηρ,ηρος;
ORATORIO `ρητορικóς,η,óν; εúκτηριον, διαθéτης,οu,ò dispositor.- El que
οu,τó oratorius,oratorium pone orden: σuντακτηριος,ος,ον ordi-
nator.- En el mismo orden: òµοταγως
ORBE οíκοuµéνη,ης,η universus orbis eodem ordine.- Guardar orden y dis-
Por todo el orbe: οíκοuµενικη per ciplina: εúτακτéω ordinem servo.-
universum orbem
Orden invertido: προαπáντησις,εως,η
praeposterus ordo rerum.- Perturba-
ORBICULAR γúριος,α,ον; κuκλικóς,η,óν
ción del orden: áσuνταξíα,ας,η; áτáκ
κuκλóεις,εσσα,εν; περíµετρος,περí-
τηµα,ατος,τó ordinis perturbatio.-
τρóχαλος,περíτροχος,ος,ον orbicula-
Poner en orden con otras cosas: σuν-
ris
τáσσω,-ττω una cum aliis ordino.-
ÓRBITA νúσσα,ης,η; τóρµος,οu,ò; τóρ- Poner en orden: εúθετíζω,εúθηµονéο-
µη,ης
ης,η
ης η; τροχαλεîον,οu,τó; τροχιá, µαι,κατακοσµéω,,κατεuτρεπíζω,σuγκα-
âς,η orbita,orbis τακοσµéω,κατατáττω concinne dispo-
no.-Por orden,ordenadamente: éνσχéρω
ORCO 'Αιδης,'Αδης,οu,ò; κεuθµων,ωνος στιχηδóν,καθεξης, ordine.- Puesta por
ò; Νεκροδéγµων 'Αιδης,ò Orcus,inferi orden,a intervalos inguales:
στοιχáς,áδος,η ordine posita.- Que
ORDEN τáξις,εως,η; ´óχµος,οu,ò; δια- consta de cinco órdenes: πεντáστιχος
ταγη,ης,η; κóσµος,οu,ò; òρµαθóς,οû,ò ος,ον quinque constans ordinibus.-
πρóσταξις,εως,η; στíχη,ης,η; στíχος, Que consta de dos órdenes: δíστοιχος
οu,ò; στοîχος,οu,ò; σuµµορíα,ας,η; ος,ον duobus ordinibus constans.-
σúνταξις,εως,η;τáγµα,ατος,τó ordi- Segundo orden,fila,plano: δεuτéρωµα
natio,ordo.- Alterar el orden: áτακ- ατος,τó; δεuτéρωσις,εως,η secundus
τéω ordinem turbo.- Buen orden: εú- ordo.- Sin orden: χúδην,ùποσuνχúτως
ταξíα,ας,η; εúθηµοσúνη,ης,η concin- nullo ordine delectu,passim.- Triple
na dispositio.- Colacado por orden: orden: τριστοιχεíα,ας,η; στιγíα,ας,η
εúκρινης,ης,éς ordine collocatus.- triplex ordo.- Orden,decreto,mandato
Colocar por orden: παρεµβáλλω ordine áρéσκεια,,ας,η placitum.- Especie de
colloco.- Con orden: στοιχειωδως,σuν orden militar: ξεναχíα,ας,η genus
τεταγµéνως composite.- Cosa puesta en ordinis militaris
orden: σúνταγαµα,ατος,τó res ordi
ORDENACIÓN διáσκοσµος,οu,ò; κóσµησις
nata.- Orden de cosas: σuστοιχíα,ας,
εως,η; σúνταγµα,ατος,τó; τáγµα,ατος,
η; `ρuσµóς,οû,ò rerum convenientia,
τó apparatus,ordo,ordinatio,id quod
rerum series.- De tres órdenes: τρισ ordinatum est
τοιχεí triplici ordine.- De triple
569
dino.- Separadamente: áποτáττω seor-
ORDENADAMENTE éκτεταγµéνως,καθ'òδóν, sum pono.- En primer lugar: προανα-
στοιχηδóν,τεταγµéνως ordinatim, or- τáττω in primo loco ordino.- Ordenar
dinate sacerdote: χειροτονéω sacerdotem con
secro.- La vida: πορεúοµαι vitam
instituo.- Poner orden en algún asun
ORDENADO τακτóς,η,óν ordinatus.- Mal
to: áποκορuφóω τι paucis rem expedi-
ordenado: κακóτακτος,ος,ον male ordi re.- Poniendo unas cosas enfrente de
natus.- Bien ordenado: εúκοσµος,ος, otras: παραλληλíζω invicem compono.-
ον; εúθηµων,ων,ον (ονος) bene ordina Mandar,ordenar: προστáσσω,-ττω prae-
tus,concinnus.- En filas,en todas cipio.- Que se ha de ordenar,estable
direcciones: περíστοιχος,ος,ον cir- cer: τακτéος,éα,éον ordinandus,cons-
cumquaque ordinibus certis distinc- tituendus.- Se ha de ordenar,clasi-
tus
ficar: σuντακτéον simul ordinandum
vel in classes distribuendum est.-
ORDENADOR διατáκτης,οu,ò ordnator Orden militar que consta de cincuen-
ta hombres: πεντηκοστúς,-στúος,η or-
ORDENAR áρµóσσω,-ττω,διαρµóζω,διασ- do militaris constans quinquaginta
κεuáζω,διασταθµáοµαι,διατáσσω,ττω, viris.- Estar a las órdenes de algu-
κοσµéω,παραρτéοµαι,-αρτéω,τáσσω,τá- no: ùποδρáω subservio
ττω ordino,convenio,instruo.- Al mis
mo tiempo: σuνδιακοσµéω simul ordino ORDEÑADO,recién νεóβδαλτος,ος,ον re-
Antes: προοικονοµéω,προτáσσω ante or
cens mulctus De dos orejas o asas: δíωτος,ος,ον
duas aures habens.- En forma de
ORDEÑAR áµéλγω,áθéλγω,βδáλλω,λαγαρí- oreja: ´ωτειδως in auris formam.-
ζω,νáρω mulgeo.- Acto de ordeñar: Instrumento para limpiar las orejas:
βδáλσις,εως,η mulctus.- Cántara para ´ωτογλuφíς,íδος,η auriscalpium.- Lam
ordeñar: πελλíς,íδος,η; πελóς,οû,ò; parones detrás de las orejas: σατu-
γαuλíς,íδος,η; πéλλα,ης,η; γαuλóς, ρισµóς,οû,ò tumor adenum post aures
οû,ò mulctra.- Que apenas puede ser Mutilado en las orejas: ´ωτóτµητος,
ordeñado: δuσµεíλικτος,ος,ον qui vix ος,ον auribus mutilatus.- Parte de
mulceri potest la oreja: µúκων,ονος,ò pars auris.-
Parte interior de la: κúαρ,ατος,τó
ORDEÑO ´áµελξις,εως,η mulctio pars auris interna.- Punta de la
oreja: λοβóς,οû,ò; προλóβιον,οu,τó
ORDINARIO ταπολλá ut plurimum (como pars auriculae prominula.- Que lleva
sucede de ordinario) orejas postizas: ´ωτιοφóρος,ος,ον
auriculas gestans adscititias.- Que
ORÉGANO óρεíγανον,óρíγανον,οu,τó; tiene figura de oreja: ´ωτοειδης,ης,
óριγανος,οu,ò origanum.- Compuesto de éς auris speciem habens.- Que tiene
orégano: óριγανíτης,οu,ò,η ex origano grandes orejas: ´ωταρóς,á,óν; ´ωτó-
confectus.- Tener sabor de orégano:
λικνος,η,ον aures habens magnas.- Que
óριγανíζω oríganum sapio
tiene las orejas cortadas: ´ωτο-
κáταξις,ιος,ò; ´ωτοθλαδíας,-θλασíας
OREJA ´ωσ,ωτóς,τó; ´ωτáριον,οu,τó;
´ωτοκαταξíας,οu,ò aures comminutae
'ωτíον,οu,τó; áκοη,ης,η; áκοá,âς,η;
habens.- Que tiene muchas orejas: πο
ωας,ως,τó; οûας,ατος,τó; οûς,ωτóς,τó
auris,auricula.- Adorno de las ore- λúωτος,ος,ον multas aures habens.-
jas: παρωτιον,οu τó ornamentum au- Suciedad en las orejas: τuψéλη,ης,
arium.- Cavidad de las orejas: σκá- η sordes in auribus.- Tumor bajo las
φος,εος,τó cavitas auris.- Cortar las orejas: παρωτíς,íδος,η tumor glandu-
larum sub auribus
orejas: 'ωτοκοπéω aures concido
570
OREJERA περιωτíς,íδος,η tegmen auri-
bus circumpositum ORGANIZAR y dirigir una fiesta o so-
lemnidad ποµπεúω pompam duco
OREJILLA de ratón (yerba) µuοσωτη,ης
µuωτις,ιδος,; µuσωτις,íδος,η; µuóσω- ÓRGANO ´óργανον,οu,τó organon.- De
τον,οu,τó muris auricula flautas para un solo tañedor: µοναu-
λíον,οu,τó organum tibiale unius
OREJUDO ´ωτωεις,εσσα,εν; ωúτóς,οû,ò cantus.- Hidráulico: ùδραuλικóν ´óρ-
οúατóεις,εσσα,εν auritus γανον; `úδραuλις,εως,η hydraula
571
-ωα,-ωον; ποτáωος,-ωα,ωον orientalis ORINA `óµιχµα,οúρηµα,ατος,τó; οûρον,
οu,τó lotium,urina.- Conducto de la
ORIENTE áνατολη,ης,η oriens.- Vuelto orina: οúρητηρ,ηρος,ò ureter,urina-
al oriente: προσηως,α,ον ad auroram rius meatus.- Destilación de orina,
versus estangurría: στρανγuρρíα,ας,η stilli
cidium urinae.- No contener la orina
ORÍFICE χρuσοποιóς,óς,óν aurifex éνοuρéω urinam non contineo.- Pade-
cer mal de orina: δuσοuρéω,δuσσοu-
ORIFICIO φóρuς,uος; στóµαχος,οu,ò; ριáω labore difficultate laboro di-
στóµιον,οu,τó podex,orificium fficultate unirnae.- Propenso a mal
de orina: δuσοuρικóς,η,óν obnoxius
ORIGEN `ρíζα,ης,η; προκáταρξις,εως,η difficultati urinae.- Que excita la
σπéρµα,ατος,τó; γενéθλη,ης,η; γéννα, orina: διοuρητικóς,οúρητικóς,η,óν
ης,η principium,origo.- Primer ori- urinam ciendi vis.- Que recibe la
gen: áρχαιογονíα,ας,η prima origo.- orina: οúροδóχος,ος,ον urinam reci-
De una cosa: προüπαρη,ης,η ortus piens.- Retención de la: íσχοuρíα,ας
cuiusque rei.- Desde el origen: áνé- η; áπóληψις,εως, retentio urinae.-
καθεν ab origine.- Que es de origen Secreción de la orina: òµíχησις,εως
común: κοινογενης,ης,éς qui communis η urinae excretio
est generis.- Que tiene origen pro-
pio,de un origen especial: íδιογενης ORINAL áµíς,íδος,η; λáσανον,οu,τó;
ης,éς proprium genus habens οúρητρíς,íδος,η; οúροδóχη,ης,η; προ-
χοïδιον,οu,τó; προχοïς,ïδος,η; σκω-
ORGIÁSTICO βασσαρικóς,η,óν ab orgia ραµíς,íδος,η; γαστéριον,σκελúθριον,
Bacchi pertinens οu,τó ventrosum vas,vas ad excipien
dum ventris onus,matula,lasanum,ma-
ORIGINAL áρχéτuπος,ος,ον archetypus tella
572
λωµáτιον,οu,τó fimbriola.- Que lleva σοπáρuφος,ος,ον auro intexus,aureo
orla:πεζοφóρος,ος,ον fimbriam gerens limbo praetextus.- Fabricado de oro:
Terminado en orlas o puntas: κοσúµ- χρuσοδαíδαλος,χρuσοδαíδαλτος,ος,ον ex
βωτος,ος,ον fimbriatus auro fabricatus.- Falso: ψεuδóχρu
σος,οu,ò aurum arte mentiens.- Fino:
ORNAMENTACIÓN πuκασµóς,οû,ò ornatio ´óβρuζον χρuσíον,οu,τó obryzum,aurum
purum putumque.- Fundidor de oro:
ORNAMENTO δαíδαλον,οu,τó; éγγαλωπισ- χρuσοχóος,ος,ον auri funditor.- Fun-
µα,ατος,τó; καλóν,οû,τó;κóσµηµα,προ- dir el oro: χρuσοχéω aurum fundo.-
κóσµηµα,σéµνωµα,ατος,τó ornamentum Furiosamente apasionado por el oro:
Que lleva ornamentos de oro: χρuσο- χρuσοµανης,ης,éς auri amore insa-
φóρος,ος,ον aurea ornamenta gestans niens.- Guarnecer de oro: καταχρuσóω
inauro.- Hablar del oro,recoger oro:
ORNATO δαíδαλον,οu,τó; εúπρéπεια,ας, χρuσολογéω de auro loquor,aurum co-
η; καλλωπισµα,κóσµηµα,σχηµα,ατος,τó; lligo.- Hecho de oro: χρuσóτεuκτος,
καλλωπισµóς,οû,ò; κóσµος,οu,ò; σκεuη χρuσεóτuπος,ος,ον; χρúσινος,η,ον ex
στολη,ης,η; στóλος,οu,ò ornamentum, auro fabricatus,confectus.- La mitad
ornatus,cultus.- Exterior: προκóσµη- de oro: ηµíχρuσος,οu,ò semi-aureus.-
µα,ατος,τó externus cultus.- Pequeño Ligado con oro: χρuσóδετος,ος,ον au-
κοσµáριον,οu,τó parvum ornamentum ro ligatus.- Llevar oro: χρuσοφορéω,
aurum gesto.- Manejar el oro:
ORO χρuσóς,οû,ò; χρuσíον,οu,τó; χλοu χρuσοuρχéω aurum tracto.- Masa de
νóς,οû,ò aurum.- Acto de llevar oro: oro: λιθéα,λιθíα,ας,η massa aurei.-
χρuσοφορíα,ας,η auri gestatio.- Ador Mina de oro: χρuσωρuχεîον,οu,τó; χρu
nar con oro: χρuσαïζω auro exorno.- σεîα,,ων,τá aurifodinae.- Abundante
Amante del oro,avaro: φιλóσχρuσος,ος en oro: εúχρuσος,ος,ον auro abundans
ον; χρuσεραστης,οû,ò auri amator,ava Parecerse al oro: χρuσíζω auri spe-
rus.- Arte de fundir el oro: χρuσο- ciem gero.- Parecido al oro: χρuσí-
χοïκη,ης,η auri fundendi ars.- Cam- της,οu,ò auro similis.- Pertenecien-
biar oro: χρuσωνéω aurum nummum te a los fundidores de oro: χρuσοχοî
argento permuto.- Cincelado en oro: κóς,η,óν ad auri fussorem pertinens
χρuσοτóρεuτος,ος,ον ex auro tornatus Poco oro: χρuσιδáριον,χρuσíδιον,οu,
Compuesto de oro,marfil y ámbar: τó parum auri.- Que cambia oro por
χρuσελεφαντεπηλεκτρος,ος,ον ex auro, metal: χρuσαµοιβóς,η,óν is qui aurum
ebore et electro factus.- Cubierto alio metallo mutat.-Que lleva oro en
de oro: περíχρuσος,ος,ον circum auro su corriente: χρuσορρóης,χρuσορóης,
obductus.-Cubrir con oro: χρuσóω,πε- οu,ò; χρuσóρρuτος,ος,ον aurifluus.-
ριχρuσóω auro circumquaque obductus Que lleva vestido tejido de oro:
Dado de color de oro: χρuσοβαφης,ης, χρuσεóστολος,ος,ον auro intextam ves
éς aureo colore imbutus.- De aspecto tem habens.- Que nada en oro: πολú-
de oro: χτρuσοφáνιος,ος,ον; χρuσωπης χρuσος,ος,ον affluens auro.- Que no
οu; χρuσωπóς,η,óν aureus aspectu.- tiene oro: ´áχρuσος,ος,ον auri nihil
De color de oro: χρισíτις,ιδος,ò au- habens.- Que saca oro de la mina:
ri colorem referens.- De oro macizo: χρuσωρúχος,ος,ον auri effosor.- Que
αúτóχρuσος,óλóχρuσος,πáγρuσος,ος,ον se ha de comprar a precio de oro:
totum ex auro.- De oro: χρúσειος,íα, íσóχρuσος,ος,ον aequalis auro, auri
ον; χρuσοûς,οûς,οûν;µáζα,ης,η aureus pretio comparandus.- Que se parece
massa auri.- Deseo del oro,avaricia: al oro: χρuσοειδης,ης,éς speciem au-
φιλοχρuσíα,ας,η cupiditas auri,avi- ri referens.- Que toma su nombre del
ditas.- Enteramente de oro: παγχρú- oro: χρuσεπωνuµος,ος,ον ab auro
σιος,ος,ον prorsus aureus.- Entrete- cognominatus.- Rico en oro: ζáχρuσος
jido con oro,con franja de oro: χρu- ος,ον dives auri.- Taller de tirador
573
de oro: χρuσεîον,οu,τó auraria offi-
cina.- Tirador de oro: πuρωτης,οú,ò OROPEL óρíχαλκος,óρεíχαλκος,οu,ò ori
aurifex.- Un poco de oro: χρuσáφιον, chalcum.- Hecho de oropel: óρíχαλκος
οu,τó parvum aurum.- Vaso de oro: óρεíχαλκος,ος,ον confectus ex ori-
χρúσωµα,ατος,τó vas aureum.- Vaso en chalco
que se lava el mineral de oro: χρu-
OROPÉNDOLA ´íκτερος,οu,ò galbula
σοπλúσιον,οu,τó locus,vas in quo au-
rum lavatur
ORQUESTA(parte del teatro donde se tinieblas al mismo tiempo: σuζοφóω
situaba la orquesta) ùποσκηνíα,ας,η; una tenebras offundo.- Oscurecer
ùποσκηνíον,οu,τó locus theatri sub- además: σuνεπισκοτéω insuper obscuro
tus scenam
OSCURECERSE γνοφóω,γνοφéω,σuσκοτáζω
ORQUILO (ave) óρχíλος,οu,ò orquilo obtenebro
574
ιóς,á,óν; πελóς,η,óν; ψαφαρóς,á,óν;
ψεφαρóς,á,óν; σκοτεινóς,η,óν; σuννε- OSTENSIBLEMENTE δεικτικως demostra-
φης,ης,éς obscurus,fuscus,niger,tene tive
brosus.- A oscuras: áφáντως,´áφαντον
OSTENTACIÓN αúχηµα,ατος,τó; δεïξις,
´áφανως clanculum.- Algo oscuro:
εως,η; δοξοκοπíα,ας,η; µεγαλαuχíα,ας
ùπóµαuρος,ος,ον suboscurus.- Encerra
η; περπερεíα,περπερíα,ας,η; πλατισ-
do en lo oscuro: σκοτóκρuπτος,ος,ον
µóς,οû,ò ostentatio.- Amante de la
tenebris conditus.- Muy oscuro: περι
ostentación: φιλαλáζων,ων,ον (ονος)
νéφελος,ος,ον admodum caliginosus amans ostentationis.- Conducirse con
διαποµτεúω superbe me ostendo.- El
OSEO, de hueso óσéïνος,´óσινος,οστω-
que odia la ostentación: µισóτuφος,
δης,ης,ες osseus
ος,ον qui odit ostentationem.- Gus-
OSO ´áρκος,οu,ò,η ursus.- Cachorro tar de la ostentación: φιλενδεικτéω
libenter me ostendo.- Hacer ostenta-
de: ´áρκιλος,οu,ò catulus ursae.-
ción: éπικοµπéω ostento.- Ostenta-
Cosa de oso: ´áρκειος,áρκεîος,α,ον
ción de riquezas en la pobreza: σαλα
ursinus.- Piel de oso: áρκτη,ης,η
ursina pellis κωνεíα,ας,η ostentatio divitiarum in
paupertate
OSSA,monte de Tesalia'Οσση,ης,η Ossa
OSTENTAR περενδεíκνuµαι,πιφáσκοµαι de frutos del: óπωρíων,ονος; óπωρω-
ostento,jactito νης,οu,ò autumnalium fructuum emptor
vel venditor.- Del otoño: φθινοπωρíς
OSTRA ´óστρεον,´óστρειον,οu,τó; κóγ- íδος,η autumnalis.- En el otoño:
χη,ης,η; πíννα,ης,η ostrum,pinna.- µετοπωρινóν in autumno.- Estar en
Especie de ostras: τηθος,εος,τó os- medio del otoño,a medio madurar: µε-
treorum genus
σοπωρéω in medio autumno sum,in
media maturitate.- Hecho de frutos
OSTRACISMO óστρακισµóς,οû,ò ostracis
de otoño: óπωρικóς,η,óν ex fructibus
mus,relegatio per testulas in urnam
autumnalibus confectus.- Llevar fru-
conjectas.- Condenar al ostracismo:
tos del otoño: óπωροφορéω autumnales
σuνεξοστρακíζω, éξοστρακíζω in exi-
fructus fero.- Recoger los frutos
lium mitto testarum suffragiis.-
del otoño: óπωρíζω fructus autumna-
Destierro por ostracismo: éξοστρακισ
les colligo.- Recolección de los fru
µóς,οû,ò relegatio per testarum suf-
tos del otoño: óπωρισµóς,οû,ò autum-
fragia
nalium fructuum collectio
OTERO ´ηριον,οu,τó collis
OTRO ´áλλος,η,ον; ´áτερος,`éτερος,
´ωτερος,α,ον; οúτερος,α,ον alter.-
OTO (ave nocturna) λαγωδíας,οu,ò
Empeño en meterse en cosas de
otus
otro,ajenas: φιλοπραγµοσúνη,ης,η stu
dium res agendi maxime alienas
OTOÑAL φθινοπωρινóς,µετοπωρινóς,η,óν
óπωρεινóς,óπωρινóς,η,óν autumnalis OVA (planta parecida a las algas)
θρúον,φuκíον,οu,τó; φûκος,εος,τó ul-
OTOÑO óπωρα,ας,η autumnus.- Abundan-
va,alga.- Lleno de ovas: φuκιóεις,
te en frutos del otoño: óπωρικóς,η,
εσσα,εν algosus
óν autumnalibus fructibus ferendis
idoneus.- Amigo de recoger los fru-
OVEJA `ρην,´ρηνóς,ò,η; κáρνος,εος,τó
tos del otoño: φιλοπωριστης,οû,ò qui
µηκáς,áδος,η; µηλατον,οu,τó; µηλας,
amat decerpere fructus autumni.-
ατος,τó; µηλον,µâλον,οu,τó; οîς,οíóς
Comer frutas del: óπωρíζω vescor
fructibus autumnalibus.- Comprador (οîν acs.);πρóβατον,οu,τó ovis.-
Abundante en ovejas: εúµηλος,ος,ον
575
ovibus abundans.- Amigo de ovejas: ovejas: µηλοσσóος,ος,ον ovium serva-
φιλóµηλος,ος,ον amans ovium.- Apto tor.- Degollar ovejas: µηλοσφαγéω
para pastos de ovejas: οíóβοτος,ος, oves jugulo.- Inmolación de: µηλοσφα
ον ovibus pascendis aptus.- Carne γíα,ας,η ovium immolatio.- Que cría
de: óιáτειον κρéας caro ovilla.- Oveja ovejas: µηλοτρóφος,ος,ον qui oves
con su cordero: `úπαρνος,ùπó- nutrit.- Comer carne de: µηλοφαγéω
ρρηνος,οu,η ove sub se vel in se ovibus vescor.- Que come carne de:
agnum habens.- Cuidado de las ovejas µηλοφáγος,ος,ον qui oves comedit.-
προβατεíα,ας,η ovium cura.- Donde El que mata las ovejas: µηλοφóνος,
están las ovejas para sacrificarlas: ος,ον ovium interfector.- Pastor de
µελοδóχος,δóκος,οu,òubi stant vel ovejas: µηλοφúλαξ,ακος,ò,η; µηλωτης,
mactantur oves.- El que devora las
οu,ò ovium custos.- Piel de oveja:
ovejas o las mata: οíοφáγος,ος,ον
µηλοπη,ης,η ovina pellis.- Que condu
oves devorans, occidens.- El que
ce solo las ovejas a pastar: οíονó-
inmola las ovejas: µηλοθúτης,οu,ò qui
oves immolat.- El que recibe las µος,ος,ον qui solus oves pascit.- Que
evitan o están libres de los dientes
ovejas para sacrificarlas µηλοδóχος
de las ovejas: φuξíµηλα,ων
-δóκος,οu,ò qui oves recipit.- El
effugientes ovium morsuram.- Que
que vende ovejas: προβατοκáπηλος,ος,
mata a una oveja: οíοκτóνος,ος,ον
ον ovium venditor.- El que cuida de ovem mactans.- Que tiene hermosas
las ovejas: προβατογνωµων,ονος,ò,η ovejas: εúρρην,ηνος,ò,η; εúρρενος,
ovium inspec tor.- LO que pertenece
ος,ον pulchras habens oves.- Que
a las ovejas: προβαρτεúσιµος,ος,ον ad
tiene leche: ´éγγαλον προβáτον ovis
oves pertinens.- Ovejilla: ´óïς, quae lac habet.- Que trata en ovejas
ïδος,η ovicula.- Ovejas robustas: οíοπóλος,ος,ον qui circa oves solus
´íφια µηλα vegetae oves.-Pacido por versatur.- Suciedad de las lanas y
las ovejas: µηλóβοτος,ος,ον ab ovibus de las ovejas: οíσπáτη,οíσπωτη,ης,η;
depastus.- Pequeña: προβáτιον οíσuπíς,íδος,η; οíσuπος,οu,ò sordes
οu,τó ovicula.-Perteneciente a las: ovium.- Vestido con una piel de
µηλειος,íα,ον; µηλιος,ος,ον ovillus oveja: `ρηνοφορεúς,εως,ò pellis ovis
Piel de oveja: óíα,ας,η; ´ωα,ας,η; indutus
κωας,ατος,τó; κωδιον,οu,τó;´óα,ας,η
pellis ovina.- Protector de las
OVEJUNO οíειος,íα,ειον; προβáτειος,α OXIDARSE éρuσιβáω,-βéω rubigine in-
ον; προβατικóς,η,óν ovillus festo
576