Ἅγια Μετέωρα, 25 Ἰουλίου 2010

Κοίμησις τῆς Ἁγίας Ἄννης καί μνήμη Ὁσίας

Εὐπραξίας
Ἀριθ. πρωτ. 55

Πρός τόν
Σεβασμιώτατον Μητροπολίτην
Σταγῶν καί Μετεώρων
κ.κ. Σεραφείμ
Ἱεράν Μητρόπολιν-Καλαμπάκα

Σεβασμιώτατε πάτερ καί Δέσποτα,

Δόξα τῇ Ἁγίᾳ καί Ὁμοουσίῳ καί Ζωοποιῷ καί Ἀδιαιρέτῳ Τριάδι
τῇ καταστησάσῃ ἡμᾶς Πατέρα καί Καθηγούμενον τῶν ἐν τῇ Ἱερᾷ
καί Σεβασμίᾳ Μονῇ Μεταμορφώσεως – Μεγάλου Μετεώρου ἐνασκου-
μένων ἀδελφῶν ἀπό τoῦ ἔτους 1984 ἄχρι τοῦ νῦν.
Πιστεύομεν, Σεβασμιώτατε, ὅτι χάριτι καί εὐλογίᾳ τοῦ ἐν Τριάδι
Θεοῦ ἡμῶν, πρεσβείαις δέ καί εὐχαῖς τῆς Παναγίας τῆς Μετεωρι-
τίσσης καί τῶν ἁγίων Κτιτόρων τῆς Ἱερᾶς ἡμῶν Μονῆς, Ὁσίων Ἀθα-
νασίου τοῦ Μετεωρίτου καί Ἰωάσαφ (Ἰωάννου) τοῦ βασιλέως καί μο-
ναχοῦ, τῶν ὁσιομαρτύρων Πατέρων αὐτῆς Νικοδήμου καί Δανιήλ
καί πάντων τῶν ἐν αὐτῇ ἐν ἀσκήσει καί σεμνῇ πολιτείᾳ ὁσίως τελει-
ωσάντων τόν ἐν γῇ βίον αὐτῶν Πατέρων καί Ἀδελφῶν, ὡς καί πάν-
των τῶν ἐν ἀσκήσει διαλαμψάντων ἐν Μετεώροις Ἁγίων, «κληθείς
κλήσει ἁγίᾳ κατά χάριν τήν δοθεῖσαν μοι ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ» (Β΄ Τιμ.
α, 9), διηκονήσαμεν καί ἐκ τῆς θέσεως τοῦ Ἡγουμένου, ἐπί τριακον-
ταπενταετίαν ὅλην, τήν Ἱεράν Μονήν ἡμῶν πάσῃ δυνάμει καί ψυχικῇ
ἀντοχῇ, διά παντοίων προσπαθειῶν, κόπων, θυσιῶν, ἀγώνων καί ἀ-
γωνιῶν, ἐν μέσῳ πλήθους ἐμποδίων, συκοφαντιῶν, παγίδων, δοκιμα-
σιῶν, τάς ὁποίας ἐπέτρεψεν ἡ πανσοφία τοῦ Θεοῦ καί διά τάς ὁποί-
ας εὐχαριστοῦμεν Αὐτόν ἐκ βάθους ψυχῆς καί καρδίας. Σᾶς διαβε-
βαιοῦμεν, Σεβασμιώτατε, ὅτι αὐταί ὑπῆρξαν ἀπό τάς πλέον σημαν-
τικάς αἰτίας πνευματικῆς ὡριμότητος καί πολυπλεύρου ὠφελείας.
Αὐτός μόνος, ὁ ἐτάζων καρδίας καί νεφρούς Θεός, καί οἱ Ὅσιοι Κτί-
τορες τῶν Ἱερῶν Μονῶν τῶν Ἁγίων Μετεώρων γνωρίζουν τά τῆς ἡ-
μῶν καρδίας καί ψυχῆς. Δόξα σοι ὁ Θεός πάντων ἔνεκεν!
Ὅμως, Σεβασμιώτατε, κατόπιν ὡρίμου σκέψεως καί ἐσωτερικῆς
πληροφορίας, πού ἐνισχύθησαν καί ἐστερεώθησαν καί διά τῆς θαυ-
μαστῆς ἐπεμβάσεως καί ἀπροσδοκήτου παρεμβάσεως τοῦ τά πάντα
ποιοῦντος καλά λίαν ὑπέρ τῶν ψυχῶν ἡμῶν Θεοῦ ἡμῶν, ὁ Ὁποίος φι-
λανθρώπως οἰκονόμησε τήν ἐν τῇ καθ’ ἡμᾶς Ἱερᾷ Μονῇ -ὅν τρόπον
Ἐκεῖνος γνωρίζει καί παραχωρεῖ- ἔλευσιν τοῦ πανοσιολογιωτάτου
Ἀρχιμανδρίτου π. Νήφωνος Καψάλη, ἀνδρός τιμίου, ἐναρέτου, φιλα-
γίου, φιλακολούθου, εὐλαβεστάτου Λειτουργοῦ, Ὑπηρέτου καί πι-
στοῦ οἰκονόμου τῶν Ἁγίων Μυστηρίων, ἀλλά κυρίως καί προπάντων
κληρικοῦ περί τήν Ὀρθόδοξον πίστιν τῶν Πατέρων ἡμῶν ὑγιαίνον-

1
τος καί διακρατοῦντος τά ἱερά δόγματα αὐτῆς ὡς θησαυρόν ἀνε-
κτίμητον, ὁδηγούμεθα, χάριτι Θεοῦ, εἰς τήν στερράν ἀπόφασίν μας
νά ἀποδεσμευθοῦμε ἀπό τό βάρος τῶν διοικητικῶν μας καθηκόν-
των, πού ἐπί σειρά ἐτῶν μᾶς ἐπεσώρευσαν περισσήν ψυχικήν, πνευ-
ματικήν καί σωματικήν κόπωσιν.

Σεβασμιώτατε,
Διά τῆς μετά χεῖρας ἐπιστολῆς ἡμῶν ταύτης, ἐν ἐσωτερικῇ ἀ-
γαλλιάσει, ψυχικῇ ἀνατάσει καί ἐγκαρδίῳ δοξολογίᾳ τοῦ Ὀνόματος
τοῦ Θεοῦ, σήμερον τήν 25ην τοῦ μηνός Ἰουλίου 2010, ἑορτήν τῆς
κοιμήσεως τῆς Ἁγίας Ἄννης καί τῆς Ὁσίας Εὐπραξίας, ὑποβάλλομεν
τήν ἐκ τῆς Ἡγουμενίας τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Μεταμορφώσεως-Μεγάλου
Μετεώρου παραίτησιν ἡμῶν, οἰκείᾳ βουλήσει καί ἡμετέρᾳ γνώμῃ
καί οὐχί λόγῳ ἔξωθεν καταναγκασμοῦ ἤ βίας τινός.
Πιστεύομεν ὅτι, χάριτι καί δυνάμει καί φιλανθρωπίᾳ τοῦ ἐλεήμο-
νος Θεοῦ ἡμῶν, παρά τάς κατ’ ἄνθρωπον ἐλλείψεις καί ἀτελείας ἡ-
μῶν, μετά τήν παρέλευσιν τριάκοντα πέντε ἐτῶν μοναχικῆς βιοτῆς
ἐκ τῶν ὁποίων τά εἴκοσι τέσσαρα διετέλεσα ἡγούμενος καί μάλιστα
εἰς μίαν Μονήν τῶν Ἁγίων Μετεώρων μέ πλεῖστα ὅσα πνευματικά,
διοικητικά, διαχειριστικά καί κοινωνικά προβλήματα καί ὑποχρεώ-
σεις, ἔχομεν συμπληρώσει τόν κύκλον τῆς διακονίας μας εἰς τόν
συγκεκριμένον τομέα ἔχοντας πράξει, χάριτι Θεοῦ, τό κατά δύναμιν
διά τήν βίωσιν καί διαφύλαξιν τοῦ ἀποστολοπαραδότου ὀρθοδόξου
μοναχισμοῦ καί τήν παράδοσίν του ἀνοθεύτου καί ἀναλλοιώτου εἰς
τήν ἐπερχομένην γενεάν, καθώς καί διά τήν διασφάλισιν ἀλωβήτου
καί ἀπαραβιάστου τοῦ ἱεροῦ μας χώρου τῶν Ἁγίων Μετεώρων.

Σεβασμιώτατε,
Δι’ ὅλους τούς ἀνωτέρω λόγους παρακαλοῦμεν ἵνα εὐλογήσητε
τήν, κατά τόν Ἐσωτερικόν Κανονισμόν τῆς Ἱερᾶς Μονῆς ἡμῶν, ἐ-
κλογήν νέου Καθηγουμένου ἐν αὐτῇ.
Παραιτούμενοι τῆς ἡγουμενίας δέν ἀποχωροῦμεν ἐκ τῆς Ἱερᾶς
Μονῆς τῆς μετανοίας ἡμῶν, μή γένοιτο, ἥν ὡς μοναχός, ἱερομόνα-
χος καί Καθηγούμενος αὐτῆς διηκονήσαμεν. Θά ἐξακολουθήσομεν
καί ὡς Προηγούμενος καί ἁπλοῦς ἀδελφός αὐτῆς νά τήν διακονοῦ-
μεν, ὅση ἡμῖν δύναμις, καί ὅσο ἡ ὑγεία μας ἐπιτρέπει, διότι γνωρίζο-
μεν ὅτι ζῶμεν εἰς καιρούς χαλεπούς καί δυσχειμέρους, κατά τούς ὁ-
ποίους οἱ ἄνθρωποι –καί τῆς Ἐκκλησίας ἀκόμη– «οὐκ ἀνέχονται τῆς
ὑγιαινούσης διδασκαλίας (τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως), ἀλλά κατά τάς
ἐπιθυμίας τάς ἰδίας ἑαυτοῖς ἐπισωρεύουσι διδασκάλους, κνηθόμενοι
τήν ἀκοήν καί ἀπό μέν τῆς ἀληθείας τήν ἀκοήν ἀποστρέφουσι, ἐπί
δέ τούς μύθους ἐκτρέπονται» (Β΄ Τιμ. δ, 3-4).
Εὐχηθῆτε, Σεβασμιώτατε, εἰς τόν ἀναδειχθησόμενον νέον Ἡγού-
μενον καί τούς ἀδελφούς τῆς Ἱερᾶς Μονῆς μας νά διάγωμεν ἐν εἰρή-
νῃ καί ὁμονοίᾳ καί «σύνεσιν ἐν πᾶσι» καί νά μνημονεύωμεν καί ὁμο-
λογοῦμεν πάντοτε «Κύριον Ἰησοῦν Χριστόν ἐγηγερμένον ἐκ νεκρῶν»
(Β΄ Τιμ. β, 7-10).

Σεβασμιώτατε,

2
 Εὐλογητός ὁ Θεός ὁ ἐλεήσας ἡμᾶς καί δεδοξασμένον τό Ὄνομα
Αὐτοῦ εἰς τούς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Παραδίδομεν τήν Ἡγουμενίαν
τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Μεταμορφώσεως-Μεγάλου Μετεώρου ὡς αὐτήν ἀ-
νελάβαμεν: μηδέν ἔχοντες, μηδέν κατέχοντες, μηδέν διακρατοῦν-
τες τῶν ἐν τῇ Ἱερᾷ Μονῇ ἀνηκόντων, μηδέ πολύτιμον, μηδέ λεπτόν
νομίσματος. Παρακαλοῦμε μόνον τόν Κύριον ἡμῶν ἵνα δώσῃ «τόν ὑ-
πόλοιπον χρόνον τῆς ζωῆς ἡμῶν ἐν εἰρήνῃ καί μετανοίᾳ ἐκτελέσαι»
καί, ὅταν Ἐκεῖνος εὐδοκήσει, νά εἶναι διά τῶν εὐχῶν Σας «χριστια-
νά τά τέλη τῆς ζωῆς ἡμῶν, ἀνώδυνα, ἀνεπαίσχυντα, εἰρηνικά καί
καλήν ἀπολογίαν ἐνώπιον Αὐτοῦ» νά ἔχωμεν.
Συγχωροῦμεν ἐκ βάθους ψυχῆς καί καρδίας πάντας τούς καθ’ οἱ-
ονδήποτε τρόπον μᾶς ἠδίκησαν ἤ ἐσυκοφάντησαν ἤ ἐπίκραναν ἤ ἐ-
λύπησαν καί ἐξαιτούμεθα τήν συγχώρησιν παρ’ ἐκείνων οἱ ὁποῖοι ἐξ
αἰτίας μας ἐθλίβησαν ἤ ἐπικράνθησαν ἤ ἠδικήθησαν κατά τήν πολυ-
ετῆ διακονίαν ἡμῶν εἴτε ἐν γνώσει εἴτε ἐν ἀγνοίᾳ μας. Ὁ Θεός ὡς
φιλάνθρωπος νά εὐλογῇ καί νά ἁγιάζῃ ὅλους καί νά τούς χαρίζῃ τά
ἀγαθά τοῦ οὐρανοῦ καί τῆς γῆς.
Δόξα τῷ Θεῷ καί Πατρί!
Δόξα τῷ Κυρίῳ ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστῷ!
Δόξα τῷ Ἁγίῳ Πνεύματι τῷ φωτίσαντι τόν ἄχρι τοῦ νῦν βίον ἡ-
μῶν!
Δόξα τῇ Ὑπεραγίᾳ Θεοτόκῳ τῇ Μετεωριτίσσῃ καί προστασίᾳ ἡ-
μῶν!
Δόξα τοῖς ἁγίοις πατράσι τῆς καθ’ ἡμᾶς Ἱερᾶς Μονῆς, τοῖς ἡμε-
τέροις ὁδηγοῖς, συνοδίταις καί συμπορευταῖς!
Δόξα τῷ ἐν Τριάδι Θεῷ ἡμῶν πάντων ἔνεκεν!
Αὐτῷ ἡ δόξα καί τό κράτος εἰς τούς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.

Μετά βαθυτάτου σεβασμοῦ καί εὐλαβείας πολλῆς

Ὁ Καθηγούμενος
τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Μεταμορφώσεως-
Μεγάλου Μετεώρου

Ἀρχιμ. Ἀθανάσιος Ἀναστασίου