‫صلوة و حدودها‬

‫ال ّ‬
‫سالك المجاهد ابن ط اوس رض ى هّللا‬ ‫سائل للعارف ال ّ‬ ‫عن كتاب فالح ال ّ‬
‫عنه قال‪:‬جاء الحديث انّ رزام‪ ،‬مولى خالد بن عبد هّللا ‪ ،‬الّ ذى ك ان من‬
‫الس الم بحض رة أبی‬ ‫االش قياء‪ ،‬س ئل االم ام جعف ر بن مح ّم د عليهم ا ّ‬
‫صلوة و حدودها‪.‬‬ ‫جعفر المنصور عن ال ّ‬
‫سائل نوشته عارف سالك مجاهد ابن طاووس رضى‬ ‫«از كتاب فالح ال ّ‬
‫هّللا عنه منقول است كه در آن گفته‪:‬حديث شده رزام‪ ،‬غالم آزاد ش ده‬
‫خال د بن عب د هّللا ‪ ،‬ك ه از اش قيا ب ود؛ در حض ور أب و جعف ر منص ور‬
‫(دوانيقى) از امام جعفر بن محم د (الص ادق) عليهم ا الس الم درب اره‬
‫نماز و حدود آن پرسيد‪.‬‬
‫صلوة اربعة آالف ح ّد لست تفى بواحد منها‬ ‫سالم‪ :‬لل ّ‬‫فقال عليه ال ّ‬
‫آن حضرت عليه السالم فرمود‪ :‬نماز را چهار هزار حد است كه‬
‫تو (حتى) يكى از آن حدود را تمام نتوانى كرد‪.‬‬
‫صلوة اال به‬‫فقال‪ :‬اخبرنى بما ال يح ّل تركه و ال يت ّم ال ّ‬
‫رزام گفت‪ :‬مرا خبر ده از آنچه كه ترك آن ج‪,,‬ايز نيس‪,,‬ت و نم‪,,‬از‬
‫جز بدان تمام نمىگردد‪.‬‬

‫صلوة اال لذى طهر سابغ و تمام بالغ‬

‫سالم ال يت ّم ال ّ‬
‫فقال عليه ال ّ‬
‫فرمود‪ :‬نماز بهكمال نمىرسد جز براى كس‪,,‬ى (نم‪,,‬ازگزارى)ك‪,,‬ه‬
‫داراى طهارتى همه جانبه و تماميتى رساباشد ‪.‬‬
‫غير نازغ و ال زائغ‬
‫نه ديگران را اغوا كند و نه خود از حق منحرف گردد‪.‬‬
‫عرف فاخبت‬
‫‪1‬‬
 ‫(خدا را) شناخته و سر تسليم فرود آورد‪.‬‬
‫فثبت‬
‫استقامت و ثبات در پيش گيرد‪.‬‬
‫صبر و الجزع‬‫و هو واقف بين اليأس و الطّمع و ال ّ‬
‫بين نوميدى (از رحمت خدا) و طمع (به رحمت او) و ميان‬
‫شكيبايى و بيتابى ايستاده باشد‪.‬‬
‫كانّ الوعد له صنع و الوعيد به وقع‬
‫گويى وعده نيكوى خدا (ثواب و پ‪,,‬اداش) ب‪,,‬رايش عملى ش‪,,‬ده‬
‫و وعده عذاب بر او واقع گشته‬

‫بذل عرضه‬
‫مال و متاع خود را (در راه خدا) بذل نموده‬
‫و تمثّل غرضه‬
‫و هدف خود را (از عبادت) پيش رو قرار داده‬
‫و بذل في هّللا المهجة‬
‫و در راه خدا خون خود ارزانى كرده‬
‫لمحجة‬
‫و تن ّكب إليه ا ّ‬
‫و در راه به سوى خدا از ما سواى او روى گردانده‬
‫غير مرتغم بارتغام‬
‫در بينى بر خاك نه‪,‬ادن (در س‪,‬جده) هيچ ناخوش‪,‬ايندى و‬
‫كراهتى در دل ندارد‪.‬‬
‫يقط ع عالئ ق االهتم ام بغ ير من ل ه قص د و إلي ه وف د و من ه‬
‫استرفد‪.‬‬
‫رشتههاى پيوند را به غير آن كس كه او را قصد كرده و ب‪,,‬ه‬
‫سويش روانه شده و از او عطا و يارى طلبيده گسسته است‪.‬‬

‫‪2‬‬
‫فاذا اتى بذلك ك انت هي الّ تى تنهى عن الفحش اء و المنك ر‪...‬‬
‫الحديث‪.‬‬
‫پس چون چنين نمازى به جاى آورد‪ ،‬اين همان نمازى است كه‬
‫از فحش‪,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,‬ا و منك‪,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,‬ر ب‪,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,‬از مىدارد‪.‬‬
‫سائل‪ ،‬ص ‪23‬‬
‫فالح ال ّ‬

‫‪3‬‬